«Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ»

Β΄- Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 20 ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1 Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ 10 ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΝΩ ΚΩΜΗΣ

ΥΠΟΘΕΜΑΤΑ: ΦΥΛΕΤΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ

ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Ρατσισμός ονομάζεται η διάκριση σε βάρος ατόμων, κοινωνικών ομάδων ή κατηγοριών ατόμων, που προσδιορίζονται με βάση τα φυλετικά ή και πολιτι­σμικά τους χαρακτηριστικά, με συνέπεια την ανάπτυξη αισθήματος υπεροχής και ανωτερότητας προς αυτούς.

• Φυλετικός:διακρίσεις βασισμένες στη διαφορετικότητα του χρώματος ή εναντίον φυλών του τρίτου κόσμου.

• Εθνικός: η αίσθηση της υπεροχής ενός έθνους έναντι των άλλων (εθνικι­σμός, σοβινισμός).

• Κοινωνικός: διακρίσεις βασισμένες σε πολιτικές, ιδεολογικές, πνευματικές, οικονομικές, πολιτιστικές διαφορές, διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, των μειονοτήτων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

H λέξη προέρχεται από την ισπανική λέξη raza και την πορτογαλική raca  που χρονολογούνται από  τον 13ο  αιώνα αλλά αν ψάξουμε πιο παλιά θα βρούμε ότι και οι δύο έχουν τις ρίζες τους στην Αραβική λέξη ras   που ήταν το κεφάλι και επειδή οι Άραβες θεωρούσαν πολύ σημαντικό το γενεαλογικό δένδρο του καθενός  το αποστήθιζαν  κάτι τέτοιο  απαιτούσε εξαιρετική μνήμη (κεφάλι ). Τον 16ο αιώνα η λέξη <<ράτσα >> πήρε την  σημασία  γένους ή είδους. Πήρε όμως την σημερινή  της σημασία  τον 19ο όταν ο Γάλλος   Gobineau   πρώτος μίλησε για την <<Άρια Φυλή >> δηλαδή μια φυλή που υπερέχει από τις άλλες  παραφράζοντας τις θεωρίες του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών.

Οι απαρχές του ρατσισμού βρίσκονται στο 16ο αιώνα, όταν ο Δυτικός κόσμος με τους κατακτητικούς  πολέμους υποδούλωσε ή εξολόθρευσε τους αυτόχθονες, της Αμερικής, τους μαύρους της Αφρικής, τους Αραβικούς και Ασιατικούς πληθυσμούς νομιμοποιώντας με τον πρωτοεμφανιζόμενο ρατσισμό τη λευκή ή ευρωπαϊκή κυριαρχία στους έγχρωμους λαούς.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα οι εκρήξεις ρατσιστικής βίας σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ν. Αφρική ήταν αλλεπάλληλες με πολλά θύματα.

Οι αρχαίοι Εβραίοι θεωρούσαν την ασθένεια και τα σωματικά ελαττώματα ένδειξη αμαρτίας.

Οι Σπαρτιάτες στην αρχαιότητα θανάτωναν όσα παιδιά γεννιόντουσαν με κάποιο μειονέκτημα

Στο μεσαίωνα πίστευαν ότι οι άνθρωποι με κάποιες διανοητικές ή σωματικές ατέλειες είχαν καταληφθεί από το διάβολο και γι’ αυτό τους έκαιγαν.

Στην Αναγέννηση, τους θεωρούσαν άτυχους και τους περιέθαλπαν σε ιδρύματα.

Στη σύγχρονη κοινωνία τα 2/3 του πλανήτη δεν παρέχουν ιδιαίτερα ιατρικά ή εκπαιδευτικά μέσα στους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.

Απ’το άτομο απαιτείται ευαισθησία, κατανόηση, ανεκτικότητα και σεβασμός στο διαφορετικό, αυτοκριτική για να οδηγηθούμε στην αυτογνωσία και να συνειδητοποιήσουμε την ισοτιμία μας με τους άλλους. Διάλογος, άνοιγμα προς το συνάνθρωπο, απαλλαγή από προκαταλήψεις και εμπάθεια και η καλλιέργεια σεβασμού προς το διαφορετικό. Ο ανάπηρος δεν θέλει οίκτο, αλλά κατανόηση και ίσα δικαιώματα, κάτι που πολλές φορές η κοινωνία αδυνατεί να καταλάβει. Ο ανάπηρος δεν ζητάει χρήματα, ζητά ίση μεταχείριση και σωστή πολιτική από το κράτος και την κοινωνία!!

Ο σεξισμός θεωρείται κοινώς η διάκριση εναντίον ανθρώπων βασισμένη στο φύλο τους ή τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό παρά στα ατομικά τους λάθη, αλλά μπορεί επίσης να αναφέρεται σε οποιαδήποτε ή σε όλες τις διαφοροποιήσεις που βασίζονται στο φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Ο ρόλος της γυναίκας και η θέση της στην κοινωνία φαίνεται καλύτερα μέσα από το πέρασμα των αιώνων.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Κατά τους προϊστορικούς χρόνους οι άντρες αναλάμβαναν το κυνήγι των

ζώων, ενώ οι γυναίκες τη συντήρηση της φωτιάς και τη φροντίδα των παιδιών. Πολλοί υποστήριξαν ότι η θέση της γυναίκας ήταν πιο ευνοϊκή στις κοινωνίες με γεωργικό χαρακτήρα, γιατί εκεί λειτουργούσαν ως σύμβολα γονιμότητας και για αυτό ενέπνεαν σεβασμό.

ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ (ΑΘΗΝΑ – ΣΠΑΡΤΗ) Στην Αθήνα οι γυναίκες περιοριζόταν σε συγκεκριμένους χώρους των

σπιτιών, το γυναικωνίτη, είχαν ελάχιστα δικαιώματα και δε μορφώνονταν. Η Αθηναϊκή νομοθεσία παρέβλεπε τα δικαιώματα των γυναικών. Αντίθετα στη Σπάρτη η θέση της γυναίκας παρουσιάζεται τελείως αντίθετη με αυτή της Αθήνας. Βασικός σκοπός της σπαρτιατικής αγωγής ήταν η δημιουργία γενναίων πολεμιστών. Απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό ήταν η δημιουργία υγιών και εύψυχων γυναικών. Απέβλεπαν σε γυναίκες με ψυχικά και ηθικά χαρίσματα, με πρωτοβουλίες και με δυναμικότητα. Οι Σπαρτιάτισσες ήταν ισότιμες των αντρών. Είχαν γνώμη για πολιτικά θέματα και γυμνάζονταν.

ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ - ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ Ενώ ο Χριστιανισμός αναγνώρισε τα δύο φύλα ως ισότιμα

στα μάτια του Θεού, η επιρροή στο θέμα της γυναικείας ισότητας υπήρξε μάλλον αρνητική. Η εκκλησία προστάτευε τη γυναίκα, φρόντιζε άπορες γυναίκες. Παράλληλα την θεωρούσε υπεύθυνη για το διωγμό από τον παράδεισο. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα πολλές γυναίκες βασανίστηκαν από την Ιερά Εξέταση.

ΑΝΑΓΓΕΝΗΣΗ - ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ Σ΄ αυτή τη χρονική περίοδο η θέση της γυναίκας είχε

καλύτερη τύχη. Η συμμετοχή τους σε εμπορικές συντεχνίες βελτίωσε την οικονομική και κοινωνική τους θέση. Με την ανακάλυψη της τυπογραφίας, η μόρφωση των γυναικών άρχισε να αποτελεί δικαίωμά τους. Σε αυτό βοήθησαν και τα άρθρα των κειμένων της Γαλλικής Επανάστασης. Τότε μπήκαν και οι βάσεις για τη σημερινή τους απελευθέρωση.

Η τεχνολογική ανάπτυξη και η εξωτερική εργασία στα εργοστάσια τους έδωσε τη δυνατότητα να ενεργούν ξέχωρα από την οικογένειά τους. Τότε άρχισε να δημιουργείται η ανάγκη για μια πιο ολοκληρωμένη μόρφωση των κοριτσιών. Τα πανεπιστήμια επέμεναν να κρατούν τις πόρτες τους κλειστές για τις σπουδάστριες, όμως σε μικρό χρονικό διάστημα οι γυναίκες εισχώρησαν σε όλα τα επαγγέλματα.

Στο σπίτιιΣτο χώρο εργασίαςΣτην εκπαίδευση

Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΟΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ: ΓΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΙΤΕΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΕΧΑΓΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ