Φύλλο 127 - Έτος 13ο Νοέμβριος 2010

ΜΗΝΙΑΙΑΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ

ΑΚΡΙΤΩΝ

Το Σαββατοκύριακο 30 - 31 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε το πρώτο διήμερο της φετινής χρονιάς, στο χωριό Κοράκου με επιτυχία.

στη σελίδα 6

Το δικό του διήμερο πραγματοποίησε και το τμήμα των Ακριτών στις 20 και 21 Νοεμβρίου σε αγροτουριστικά – παραδοσιακά σπιτάκια στο χωριό Τόχνη.

στη σελίδα 9

ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010, ΩΡΑ

17.00 – 19.00. ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΑΚΡΙΤΩΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΑΙΜΟ∆ΟΣΙΑ. Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΑΚΡΙΤΩΝ ∆ΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΟΡΙΟΥ

ΗΛΙΚΙΑΣ. ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΓΙΑ ΝΑ

ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΑΦΟΥ Η ΑΙΜΟ∆ΟΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ∆ΙΚΗ

ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ.

Την Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010, στις 10.30 πμ, νέοι και παιδιά από διάφορες οργανώσεις και σχολεία, θα συγκεντρω-θούν στην παλιά Λευκωσία σε μια εκδή-λωση που διοργανώνει το Σώμα Ακριτών. Οι νέοι και τα παιδιά θα προέρχονται και από τις δύο κοινότητες της Κύπρου. Αφού χωριστούμε σε ομάδες των 8-10 ατόμων ανάλογα και με τις ηλικίες μας και με τη συνοδεία αρχηγών νέων αλλά και εκπαιδευτικών, θα σκορπιστούμε στην πα-λιά πόλη με χάρτες για να την εξερευνή-σουμε. Οι ομάδες θα συναγωνίζονται προ-σπαθώντας πρώτες να συγκεντρώσουν τις πληροφορίες, να περάσουν από συγκεκρι-μένα μνημεία και να τερματίσουν πρώτες. Θα υπάρχουν 3 κατηγορίες ανάλογα με τις ηλικίες :

Ηλικίες 6-11 χρονών (θα είναι καλύτερα να συνοδεύονται από τους γονείς τους)

Ηλικίες 12-14 χρονών (θα συνοδεύονται από αρχηγούς νέων)

Ηλικίες 15-18+ χρονών

Θα υπάρχουν έπαθλα και για τις 3 κατη-γορίες και όλοι όσοι συμμετάσχουν θα πάρουν αναμνηστικό δώρο.

Υπολογίζουμε πως πέραν των 30 ομάδων θα βρίσκονται ταυτόχρονα μέσα στην πα-λιά Λευκωσία ζωντανεύοντας την για δύο περίπου ώρες. Οι ομάδες θα ξεκινούν από την οδό Λήδρας. Η εκδήλωση θα ολοκλη-ρωθεί γύρω στις 12.30 το μεσημέρι. Ελάτε λοιπόν να γεμίσουμε με ζωντάνια την ξεχασμένη παλιά Λευκωσία. Ελάτε με τους φίλους σας ή ακόμα και με τους γονείς σας! Ελάτε να δώσουμε στους μεγάλους το μήνυμα της ειρήνης. Την Κυριακή 28 Νοεμβρίου πρέπει να είμαστε όσοι πιο πολλοί γίνεται. Για να δεί-ξουμε πως τα νιάτα είναι εδώ! Να γεμίσουν τα δρομάκια με γνώσεις αλλά και την ελπίδα για ένα ειρηνικό μέλλον. Αυτή την φορά να μην λείψει κανένας μας! Αυτή την φορά προσφέρουμε στην πόλη μας και την Κύπρο μας όλη.

Προσοχή! Τα μέλη και οι φίλοι του Σώματος Ακριτών θα πρέπει να βρίσκο-νται στους χώρους τους (Καϊμακλί, Παλουριώτισσα, Πλατύ) στις 10.00 πμ για να αναχωρήσουν με λεωφορεία. Θα επιστρέψουμε γύρω στις 13.00. Όλοι οι Ακρίτες να φορούν όχι στολή αλλά μόνο την μπλε μπλούζα των ακτι-βιστών.

Πετυχημένη ήταν η διήμερη κατασκήνωση του τμήματος Νέων Ακριτών που διοργανώ-θηκε στις 13 και 14 Νοεμβρίου. Η διήμερη ήταν αφιερωμένη στο περιβάλλον

στη σελίδα 8

ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥΣ ΜΕ ΠΥΞΙΔΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΤΕΣ ΟΙ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΚΟΡΑΚΟΥ

Αρκετός κόσμος κατάφερε να δει τα φιλμάκια μας στο ΡΙΚ1, ΡΙΚ2 και Σίγμα. Και λέμε ‘κατάφερε’ διότι όπως μας είπαν οι ειδικοί στις εννέα διαφημίσεις συνήθως καταφέρνουμε να δούμε μία! Τα φιλμάκια μας προβλήθηκαν για δύο βδομάδες (ως εκεί μας έπαιρναν τα οικονομικά μας…) Οι εντυπώσεις ήταν πολύ θετικές μέχρι τώρα, ενώ δεν ακούσαμε κάτι αρ-νητικό. Τα φιλμάκια κυκλοφόρησαν βέβαια και με άλλους τρόπους. Με emails αφού στάληκαν εκατοντάδες μηνύματα, μέσω ιστοσελίδων, facebook, youtube κτλ.

Τουλάχιστον κάποια κανάλια θα βρίσκονται μαζί μας στις 28 Νοεμβρίου στην εκδήλωση της Λευκωσίας. Ήδη οι πλη-ροφορίες που παίρνουμε είναι θετικές. Πέρσι ως γνωστόν εμφανίστηκαν όλα τα κανάλια ενώ και οι νέοι ήταν διπλάσιοι από όσους περιμέναμε. Ελπίζουμε και αύριο να είναι ευχάριστες οι εκπλήξεις και όλοι μαζί να δείξουμε την επιθυμία μας για ειρήνη σε μια ελεύθερη Κύπρο.

Μάλιστα αυτή ήταν η μπάντα μας! Εξαιρετική η εμφάνιση της το βράδυ της 14η Νοεμβρίου θύμισε παλιές εποχές. Βελτιωμένος ο βηματισμός, βελτιωμένος ο συγχρονισμός των οργάνων και μειωμένα τα λάθη. Είναι φανερή η προσπάθεια για γενική βελτίωση της σε όλα τα θέματα αλλά και στην πειθαρχία της. Η μπάντα μας παρέλασε βράδυ, στις 14 Νοεμβρίου στη Λευκωσία (από το Χίλτον μέχρι την πλατεία Ελευθερία) μέσα στα πλαίσια της εβδομάδας αιμοδοσίας και μετά από πρόσκληση της Τράπεζας Αίματος του Γενικού Νοσοκο-μείου. Αιμοδότες και υποστηρικτές παρέλασαν πίσω μας με πανό και λαμπάδες. Ο σκοπός της αιμοδοσίας είναι βέβαια πολύ σημαντικός και έτσι η συμμετοχή της μπάντας μας ήταν επιβεβλημένη.

Μάλλον η απόφαση λήφθηκε… Η ανακοίνωση της κατά-σκήνωσης στην Ευρώπη θα γίνει αρχές του ∆εκέμβρη. Και θα είναι πράγματι στην Ευρώπη αφού όλα δείχνουν πως θα εμπλέξουμε στο πρόγραμμα μας τρεις χώρες! Οι αρχικές σκέψεις έκαναν λόγο για Ελβετία ή Αγγλία αλλά τελικά βγήκε μια άλλη ιδέα που κέρδισε έδαφος. Αναμένουμε να επιβεβαιωθούν κάποια πράγματα έτσι που να οριστικοποιη-θεί το κόστος συμμετοχής. Αν αυτό είναι στα σωστά πλαίσια τότε αυτή θα είναι και η κατασκήνωση μας διαφορετικά προχωρούμε αμέσως με το σχέδιο Β. Πολλές αποκαλύψεις δεν μπορούμε να κάμουμε γιατί το αρχηγείο θέλει να κρατήσει την έκπληξη ως την ανακοίνωση. Να αποκαλύψουμε μόνο πως όντως πρόκειται για τρεις χώρες και η διαμονή θα γίνει σε ξενώνα νέων κοντά στα σύνορα των τριών χωρών.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ

ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ

ΤΟ 2005

Εδώ και πέντε χρόνια καθιερώσαμε στο Σώμα Ακριτών την αιμοδοσία μας. Η αιμοδοσία διοργανώνεται πάντα λίγο πριν τα Χριστούγεννα και διοργανώνεται από τους έφηβους μας. Είναι μέρος της προσφοράς μας προς τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη το αίμα. Η αιμοδοσία είναι η δική μας Χριστουγεννιάτικη γιορτή! Και αν κάνετε τον κόπο να έρθετε θα διαπιστώσετε κι εσείς ότι περί γιορτής πρόκειται. Μιλούμε για… πανζουρλισμό! Μέσα οι γιατροί και νοσοκόμοι προσπαθούν να προφτάσουν. Έξω ψήνουμε συνήθως κάστανα και σιταροπούλα για φιλανθρω-πικούς σκοπούς. Κόσμος μπαινοβγαίνει… ΚΙ όμως όλοι είναι χαρούμενοι. Ακόμα και οι γιατροί δεν δέχτηκαν να μετακινηθούμε σε άλλο μεγαλύτερο χώρο λόγω της ατμό-σφαιρας…

ΜΕ ΚΑΜΑΡΙ Η ΛΙΤΣΑ Ε∆ΩΣΕ ΠΕΡΣΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Είναι μια πολύ δύσκολη εκδήλωση για μας. Οι νέοι μπορούν να οργανώσουν τα πάντα. Το χώρο, τα πλούσια κεραστικά και τις λεμονάδες για τους αιμοδότες, την καταγραφή των αιμοδοτών, το ψήσιμο έξω στις φουκούδες, τη μουσική. Λίγοι όμως αίμα μπορούν να δώσουν… λόγω ηλικίας. ∆ίνουν βέβαια οι μεγαλύτεροι, οι αρχηγοί μας. Απ’ εκεί και πέρα όμως χρειαζόμαστε τους φίλους και τους γονείς μας να μας ενισχύσουν σ’ αυτή την υπέροχη προσπάθεια. Ελπίζουμε αυτή τη φορά περισσότεροι γονείς να αφήσουν τις δικαιολογίες και να μη μας ξεχάσουν στις 18 ∆εκεμβρίου!

Ένα καινούργιο κοντέινερ βρίσκεται εδώ και λίγες μέρες στην αυλή της λέσχης μας στο Καϊμακλί. Πρόκειται για τη νέα μας αποθήκη, μεγαλύτερη, που θα αντικαταστήσει την παλιά που… μίκρυνε. Μας κόστισε αρκετά λεφτά αλλά - τι να κάμουμε; - δεν πήγαινε άλλο. Στην αποθήκη θα τοποθετηθούν τώρα μερικά ράφια και έτσι αναμένουμε πως θα συγυριστούμε επιτέλους και δεν θα είμαστε έτσι στριμωγμένοι όπως πριν.

Με θέμα οι νέοι των δύο κοινοτήτων και πως σκέφτονται, 24 Νέοι Ακρίτες συμμετείχαν σε σεμινάριο με ομιλητή το δρ Νίκο Περιστιάνη του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Ο ομιλητής μας παρουσίασε τα αποτελέσματα μεγάλης δημοσκόπησης ανάμεσα στους νέους των δύο κοινοτήτων. Σε πολλά θέματα οι αντιδράσεις όλων των νέων ήταν παρόμοιες. ∆ιαφοροποιούνται όμως σε θέματα για την Κύπρο και του μέλλοντος της… Πάντως οι δικοί μας νέοι βρήκαν την παρουσίαση πολύ ενδιαφέρουσα εξού και υπέβαλαν σωρεία ερωτήσεων. ∆ιεξήχθη μια ωραία συ-ζήτηση μεταξύ του δρ Περιστιάνη και των Νεοακριτών μας.

Το χαρτί είναι φυσικό προϊόν, βιοδια-σπάται και προέρχεται από ανανεώ-σιμους φυσικούς πόρους. Φαίνεται να πληρεί όλους τους όρους ενός φιλικού προς το περιβάλλον προϊόντος. Είναι όμως έτσι; Η πραγματικότητα είναι δυστυχώς πως η χαρτοβιομηχανία ευθύνεται για τη ρύ-πανση των υδάτινων οικοσυστημάτων, ενώ καταναλώνει μεγάλες ποσότητες ενέργειας και νερού. Επίσης το ξύλο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή χαρ-τιού προέρχεται συνήθως από μεγάλες μονοκαλλιέργειες δέντρων που συχνά εκτοπίζουν φυσικά οικοσυστήματα που υπήρχαν στην περιοχή. Ακόμη η λεύκαν-ση του χαρτιού με τη χρήση χλώριου ή

παράγωγα του, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή υποβάθμιση του περιβάλλοντος. 10 eco tips για τη μείωση της κατα-νάλωσης του χαρτιού

1. Όταν υπάρχει δυνατότητα, προ-τιμάτε τη φωτοτύπηση διπλής ό-ψης.

2. Αν δουλεύουμε σε υπολογιστή, εκτυπώνουμε μόνο όταν έχουμε κάνει όλες τις διορθώσεις

3. Επιλέγουμε λεπτό χαρτί εκτύπω-σης

4. Αποφεύγουμε την έγχρωμη εκτυ-πώση

5. Χρησιμοποιούμε όσο είναι δυνατό το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

6. Αυτοματοποιούμε στα ηλεκτρο-νικά μας μηνύματα (emails) μας τη φράση ‘δε τυπώνω αυτό το μη-νυμα γιατί σέβομαι το περιβάλλον’

7. Επαναχρησιμοποιούμε για πρό-χειρες σημειώσεις, σελίδες τυπω-μένες από τη μια όψη

8. Εκμεταλλευόσαστε τη δυνατότητα εκτύπωσης δύο ή περισσότερων σελίδων σε μια

9. Επιλέγουμε χαρτί φιλικό προς το περιβάλλον ή ανακυκλωμένο

10. Ανακυκλώστε τα χαρτιά που δεν χρειάζεστε πια.

Ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα: Κύπρος, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μη συμμόρφωση με τους κανόνες

Βρυξέλλες, 24 Νοεμβρίου 2010 IP/10/1586

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απευθύνει έκκληση στην Κύπρο, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία να συμμορφωθούν με τις οριακές τιμές της ΕΕ που διέπουν την ποιότητα του ατμοσφαι-ρικού αέρα σε ότι αφορά τα αιωρούμενα σωματίδια, γνωστά ως PM10. Τα εν λόγω κράτη μέλη δεν έχουν αντιμετωπίσει, μέχρι στιγμής, αποτελεσματικά τις εκπομπές PM10 που είναι πέραν των επιτρεπόμενων ορίων. Κατόπιν τούτου, η Επιτροπή Περι-βάλλοντος αποφάσισε να παραπέμψει στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την Κύπρο, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία. Η οδηγία 2008/50/EΚ για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερου αέρα για την Ευρώπη απαιτεί από τα κράτη μέλη να περιορίζουν την έκθεση των πολιτών στα σωματίδια PM10. Στη νομοθεσία καθορίζονται οριακές τιμές έκθεσης, οι οποίες έπρεπε να έχουν επιτευχθεί το 2005. Από τις πληροφορίες που διαθέτει η Επιτροπή προκύπτει ότι οι οριακές τιμές για τα PM10 δεν έχουν τηρηθεί σε πολλές ζώνες της Κύπρου, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας. Κατόπιν τούτου, παραπέμπει τα εν λόγω κράτη μέλη στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα αιωρούμενα σωματίδια (PM10) προέρχονται από τη βιομηχανία, τα καυσαέρια και την οικιακή θέρμανση. Μπορούν να προκαλέσουν άσθμα, καρδιαγγειακά προβλήματα, καρκίνο του πνεύμονα και πρόωρους θανάτους.

Μια φορά και ένα καιρό, ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που το έλεγαν κοκκινοσκουφίτσα. Ένα πρωί ξεκίνησε να πάρει φαγητό στη γιαγιά της, που ζούσε σε ένα μεγάλο δάσος. «Πρόσεχε όμως» της είπε η μαμά της, «στο δάσος κρύβεται ο λύκος».

«Λύκε, λύκε, είσαι εδώ;» φώναξε η Κοκ-κινοσκουφίτσα. Ούτε ο λύκος όμως ήταν εκεί, αλλά ούτε και ... το δάσος! Αντί για τους φίλους της τα ζώα και τα πουλιά έβλεπε παντού σκουπίδια και καμένα δέντρα. ∆ρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει και φτάνει

στο σπίτι της γιαγιάς της. Πόσο λυπήθηκε όμως, όταν το βρήκε έρημο και καμένο! Μόνο ένα σημείωμα υπήρχε στην πόρτα που έλεγε: «Κανείς δεν ενδιαφέρεται πια για το δά-σος. Τη μια το καίνε και την άλλη το γεμίζουν σκουπίδια.∆εν μπορούμε να μείνουμε πια εδώ. Παίρνουμε τα μπογαλάκια μας και φεύγουμε! Υπογραφή: Γιαγιά και λύκος»

Το ποσοστό των πυρκαγιών για τις οποίες ευθύνεται ο άνθρωπος, φτάνει το 98% από το οποίο το 38% προκαλείται από ανθρώπινη αμέλεια και το 60% από εμπρηστικές ενέργειες και από άγνω-στες αιτίες.

Ήταν μόλις 4 χρόνων όταν ο πατέρας του τον πούλησε ως σκλάβο σε κάποιο εργοστάσιο χαλιών στο Πακιστάν, για να μπορέσει να ξεπληρώσει ένα χρέος 6 λιρών… Εξαναγκάστηκε να δουλεύει για περισ-σότερες από 12 ώρες καθημερινά. Τα-κτικά τον κτυπούσαν και τον έβριζαν και τον αλυσόδεναν στο κελί του. Χω-ρίς να τρώει σωστά έμεινε κοντούλης και αδύνατος… Το 1992 η ζωή του άλλαξε δραματικά! Σε ηλικία 10 χρονών το έσκασε από το εργοστάσιο, έμαθε για τα δικαιώματα του και αρνήθηκε να επιστρέψει. Με τη βοήθεια ενός δικηγόρου πήρε χαρτί ελευθερίας.

Άρχισε τότε να δίνει συνεντεύξεις σε εφημερίδες και να κάνει ομιλίες ενάντια στην παιδική δουλεία. Παρ’ όλο το νεαρό της ηλικίας του, έγινε δυνατός ομιλητής. Το 1994 επισκέφτηκε τις ΗΠΑ και το Γυμνάσιο Μπροτ Μηντοους. Οι μαθητές σοκαρίστηκαν με αυτά που άκουσαν… Η ομιλία του Ικπαλ εντυπωσίασε όλους τους μαθητές… «Τον ρώτησα αν τον έδερναν… Μου είπε ότι δεν μπορούσε καν να μετρήσει πόσες φορές τον κτύπησαν. Μου είπε ακόμα ότι τους έλεγαν πως οι Αμερικάνοι ήθελαν αυτά τα χαλιά. Για χρόνια απορούσε ποιοι ήταν αυτοί οι Αμερικάνοι που έκαναν τα παιδιά να υποφέρουν τόσο, απλώς και μόνο για τα χαλιά… Χάρηκα που τον είδα έτσι χαμογελαστό στο σχολείο μας. Φεύγοντας εμείς βγή-καμε έξω να τον αποχαιρετήσουμε. Το αυτοκίνητο σταμάτησε και ο Ίκπαλ βγήκε έξω και μας χαιρέτησε έναν- έναν δίνοντας μας το χέρι του» «Αποστολή μου ήταν να υποδεχτώ τον Ίκπαλ, να το συνοδεύσω στην τάξη και

να τον συστήσω στους συμμαθητές μου. Ακούγοντας την ιστορία του, δε μπο-ρούσα να πιστέψω πως ήταν ακόμα ζωντανός μετά την κακοποίηση από τους ιδιοκτήτες του εργοστασίου. Θα γράψω ένα γράμμα στον πρωθυ-πουργό του Πακιστάν αλλά και στον Αμερικανό πρόεδρο. Πιστεύω πως αν μεγάλοι και μικροί ασχοληθούμε με αυτό το θέμα μπορούμε να σταματή-σουμε τη σκλαβιά των παιδιών» «Νόμιζα που δεν υπήρχε δουλεία πια! Σήμερα έπαθα σοκ ακούοντας πως παιδιά αλυσοδένονται σε κελιά στο Πακιστάν. Έχουν κλονιστεί τα πιστεύω μου. Πράγματα που έπαιρνα ως δεδο-μένα πρέπει να τα ξανασκεφτώ. Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω που ήρθε στο σχολείο μας» Στο μεταξύ ο Ίκπαλ γινόταν όλο και πιο γνωστός και βραβευόταν από διεθνείς οργανισμούς. Το όνειρο του ήταν να γίνει δικηγόρος… Έτσι θα μπορούσε να συνεχίσει τον αγώνα για την απελευ-θέρωση 7.5 εκατομμυρίων παιδιών-σκλάβων στο Πακιστάν

Κι όμως… «Καθόμουν στο σπίτι μου βλέ-ποντας τις ειδήσεις όταν ο Ίκπαλ αναφέρθηκε. Στη αρχή νόμισα ότι θα ήταν κάποια νέα βράβευση του, αλλά έκανα λάθος. Δολοφονήθηκε τη μέρα του Πάσχα! Δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Για κά-ποιο λόγο νόμιζα πως κάποιος σαν τον Ίκπαλ δεν θα πέθαινε ποτέ… Ένιωσα τόση λύπη αλ-λά ταυτόχρονα ένιωθα να ξε-σηκώνομαι. Όχι αυτό δεν μπο-ρούσε να είναι το τέλος. Ήξε-ρα πως στο σχολείο μας δεν θα το αφήναμε έτσι να περάσει» Την επόμενη μέρα πράγματι το Γυμνά-

σιο Μπροτ Μηντους ξεσηκώθηκε και άρχισε να μαζεύει υπογραφές… «Για δί-καιη, ενδελεχή και ανεξάρτητη έρευνα γύ-ρω από τη δολοφονία του Ίκπαλ. Δώστε τους να καταλάβουν πως υπάρ-χουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται και ότι το κακό δεν θα περάσει» Οι μαθητές όμως δεν έμειναν εκεί… Έβαλαν στόχο να φτιάξουν το σχολείο του Ίκπαλ! Ζήτησαν από τον κόσμο να κάνει εισφορές 6 λιρών, το ποσό για το οποίο ο Ίκπαλ έγινε σκλάβος. Πήραν μερος σε διαδηλώσεις κατά της παιδι-κής σκλαβιάς ακόμα και στην Ινδία… Έστειλαν επιστολές, μίλησαν σε μεγά-

λους και μικρούς. Και στο τέλος… τα κατάφεραν! Το σχολείο του Ίκπαλ ιδρύ-θηκε στο Πακιστάν το 1996!

Ο αγώνας του Ίκπαλ συνεχίζεται ενόσω υπάρχουν νέοι-ακτιβιστές να τον συνεχίσουν!

ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ…

1. Πως στο Πακιστάν υπάρχουν 20 εκα-τομμύρια εργάτες-σκλάβοι

2. Απο αυτούς τα 7.5 εκατομμύρια είναι παιδιά

3. Περισσότερα από 500,000 παιδιά, ό-πως και ο Ίκπαλ, εργάζονται σε βιο-μηχανίες χαλιών, διότι οι ιδιοκτήτες είναι πλούσιοι και με επιρροή στις τοπικές κοινωνίες και στην τοπική αστυνομία

4. Έτσι ο νόμος ενάντια στη δουλεία των παιδιών σπάνια εφαρμόζεται

Οι μαθητές αυτοί ίδρυσαν το σχολείο του Ίκπαλ στο Πακιστάν.

Έγιναν η φωνή για πολλά παιδιά και συγκέντρωσαν χιλιάδες δολάρια για να δώσουν ελπίδα σε φτωχά παιδιά στο κόσμο.

Το 1998 έγινα συνιδρυτές της “Μέρας Εργασίας’ και ενεργοποίησαν νέους να δουλέψουν για μια μέρα για να στείλουν εκπαιδευτική και ανθρωπιστική βοήθεια σε χώρες όπως η Αιτή, το Μπαγκλαντές, το Νεπάλ, το Ελ Σαλβαδόρ και η Αιθιοπία.

Ταυτόχρονα εργαζόμενοι για μια μέρα έδωσαν την πληρωμή τους για βοήθεια των φτωχών στις μακρινές αυτές χώρες

Είναι εκπληκτικό τελικά τι μπορούν να κάνουν τα παιδιά!»

Υπουργός Εσωτερικών ΗΠΑ

Το Σαββατοκύριακο 30 - 31 Οκτω-βρίου πραγματοποιήθηκε το πρώτο διήμερο της φετινής χρονιάς, στο χωριό Κοράκου με επιτυχία. Στη δράση αυτή συμμετείχαν περίπου 70 Πρωτοπόροι και Εξερευνητές γεμά-τοι κέφι και ζωντάνια και στόχο είχε την επαφή των Ακριτών μας με τη φύση. Φθάνοντας στο χωριό οι μικροί μας Ακρίτες,έπαι-ξαν ένα παιχνίδι γνωριμίας για να γνωρίσουν τους Ακρίτες των άλλων περιοχών. Αργότερα οι Εξερευνητές ακολουθώντας γραπτές οδηγίες και χρησιμοποιώντας χάρτη και πυξίδα βγήκαν στα βουνά για να εξερευνή-σουν τη φύση της γύρω περιοχής. Οι δε Πρωτοπόροι ακολουθώντας ανι-χνευτικά σήματα έκαναν και αυτοί τη δική τους εξερεύνηση της φύσης. Μετά από το γεύμα και τη σύντομη ξεκούραση οι ομάδες ασχολήθηκαν με πειράματα της φύσης, όπως να φτιάξουν σταλακτίτες, κρυστάλλους, τη δική τους συλλογή πετρωμάτων

και να μελετήσουν το έδαφος της περιοχής. Φυσικά δεν έλειψαν από το πρόγραμμα τα διασκεδαστικά και ζωηρά παιχνίδια. Γύρω στις 5.00 μμ ήρθε η ώρα που οι πιο πολλοί περίμεναν. Την προε-τοιμασία του δείπνου και το ψήσιμο

στη φωτιά. Εξερευνητές και Πρωτο-πόροι ακολουθώντας τις οδηγίες των Ομαδαρχών τους έπιασαν δουλειά. Άλλοι άναψαν την φωτιά και άλλοι πέρασαν στις σμίλες τα σουβλάκια, χαλούμια κτλ. Με τη συνεργασία όλων το φαγητό ήταν καλομαγει-ρεμένο και όλοι το απόλαυσαν. Η μέρα τελείωσε με την Ακριτική βραδιά η οποία συμπεριλάμβανε τραγούδια και σκετσάκια που ετοιμά-στηκαν από τις τέσσερις περιοχές. Στη συνέχεια ετοιμάστηκαν όλοι για ύπνο οι μεν Εξερευνητές σε αντί-σκηνα, οι δε Πρωτοπόροι λόγω κρύ-

ου στις τάξεις του σχολείου… παρ’ όλη τη διαμαρτυρία τους. Οι Ομαδάρχες είχαν για λίγο συ-νάντηση και συζήτηση με τους Αρχη-γούς τους για θέματα που τους προβλημάτιζαν.

Πρωί - πρωί της Κυρια-κής το χω-ριό ξύπνησε με γλυκά παιδικά γέ-

λια και φωνές. Μετά από το πρόγευ-μα και τη λύση της κατασκήνωσης, όλοι μαζί κάναμε περίπατο στο χωριό που μας φιλοξένησε και ακολούθως η κάθε περιοχή έκανε προπόνηση στο σοφτμπολ για να είναι έτοιμες για την έναρξή του πρωταθλήματος. Με την άφιξη των λεωφορείων ακό-μη μια δράση έφθασε στο τέλος της. Η μεγάλη γαλάζια οικογένεια πέρασε ευχάριστα για άλλη μια διήμερη κα-τασκήνωση. Υπομονή μέχρι την επό-μενη κατασκήνωση.

ευχάριστες στιγμές για όλους τους κατασκηνωτές σε οικογενειακή ατμόσφαιρα!

Μάθε τρόπους! Η σωστή συμπεριφορά τιμά τόσο εμάς όσο και τους γονείς που μας ανάθρεψαν. Πόσες φορές δεν ακούσαμε τη φράση ‘’κατά μάνα κατά κύρη και το παιδί’’. Ας μην τα περιμένουμε όλα από τους γονείς μας όμως. Ας δούμε παρακάτω κάποιους κανόνες σωστής συμπεριφοράς: Στo γεύμα...

…… Περιμένουμε να σερβιριστούν όλοι και μετά αρχίζουμε να τρώμε

…… Χρησιμοποιούμε το μαχαίρι και το πι-ρούνι μας και αποφεύγουμε να χρησιμο-ποιήσουμε τα χέρια μας. Σε μια ευγενι-κή ατμόσφαιρα, φράσεις του τύπου ‘’η σούβλα τρώγεται με τα χέρια’’ δεν έχει θέση!

…… Δεν μιλάμε με γιομάτο στόμα και μασά-με με κλειστό στόμα

…… Ζητούμε κάτι και δεν απλώνουμε το χέρι να το πιάσουμε

…… Λέμε πάντα μια καλή κουβέντα για αυ-τόν που μαγείρεψε

…… Δεν σηκωνόμαστε πριν τελειώσουν οι άλλοι το φαγητό τους, κάτι που πρέπει να εφαρμόσουμε και στην οικογένεια μας είτε πρόκειται για τον πατέρα είτε για το μικρότερο παιδί!

…… Προσπαθούμε να μην αφήνουμε πολλά αποφάγια στο πιάτο μας

Στo σπίτι...

…… Δεν αφήνουμε κανένα να καπνίζει!

…… Μοιραζόμαστε κάποιες ευθύνες (εσύ για τα σκουπίδια, εγώ για τα αλουμινέ-νια ντενεκεδάκια, ο άλλος για την καθα-ριότητα αποθήκης κτλ)

…… Σεβόμαστε την ησυχία των άλλων

…… Ανοίγουμε την τηλεόραση μόνο όταν θέλουμε κάτι να δούμε. Όταν έχουμε επισκέπτες την κλείνουμε και δίνουμε την προσοχή μας σ’ αυτούς!

Στο δρόμο...

…… ΔΕΝ ΠΑΡΚΑΡΟΥΜΕ στα πεζοδρόμια (Βάλτε τις φωνές στους γονείς σας αν έχουν αυτή την ανόητη συνήθεια!)

…… Μην κοιτάτε περίεργα τον κάθε περα-στικό

…… Δεν μιλούμε δυνατά και δεν κουνάμε τα χέρια μας μόλις δούμε κάποιο γνωστό

…… Χαιρετάμε τους άλλους στη γειτονιά μας, την πολυκατοικία μας στο σχολείο

…… Δεν πετάμε άχρηστα. Η καθαριότητα είναι δείγμα πολιτισμού

Στις συναντήσεις, επισκέψεις κτλ...

…… Δεν καθυστε-ρούμε! Μια πολύ κακή συνήθεια στον τόπο μας είναι να μην είμαστε ακριβείς στα ραντεβού μας. Η ακρίβεια στην ώρα είναι πολι-τισμός και ευγένεια. Μην ανέχεστε επί-σης τους άλλους που καθυστερούν!

…… Κλείνουμε τα κινητά τηλέφωνα! Όταν... φλερτάρουμε...

…… Πάντα με ευγένεια και χιούμορ! Ποια κοπέλα, για παράδειγμα, θα εντυπω-σιαστεί από έναν ανόητο που ξεφωνίζει και χασκογελά κάνοντας το ‘μάγκα’

…… Το να πειράζουμε μια κοπελίτσα που περνά από κοντά μας είναι επίσης ανοη-σία. Αντίθετα ένα... ευγενικό χαμόγελο θα εκτιμηθεί.

Αγένεια είναι...

…… Να ψιθυρίζουμε με κάποιο φίλο ενώ υπάρχουν κι’ άλλοι παρόντες

…… Να σπρώχνουμε ή να κλέβουμε όταν είμαστε σε κάποια ουρά, αντί να περι-μένουμε τη σειρά μας

…… Να φωνάζουμε και να κορνάρουμε στους δρόμους επειδή νίκησε η ομάδα μας. Υπάρχουν βρέφη που κοιμούνται, γέροντες και άρρωστοι συνάνθρωποι μας.

…… Το κάπνισμα! Ειδικά όταν δεν μπαίνου-με στον κόπο να ρωτήσουμε τους γύρω μας αν μπορούν να μας ανεχτούν (Αν δηλαδή δέχονται να ρουφούν την κα-πνίλα μας, να βρομίζουν τα ρούχα τους, αν δεν τους πειράζει ο πονοκέφαλος που θα τους φέρει ο καπνός μας, ο καρκίνος στον πνεύμονα τους...)

Το Σάββατο στις 6 Νοεμ-βρίου τα νεαρά μέλη του Σώματος Ακριτών έγιναν λί-γο πιο σοφά… και ποιοτικά! Και αυτό αφού ασχολήθηκαν με τους επτά σοφούς της αρχαιότητας αλλά και άλ-λους φιλόσοφους. Στην αρχή άκουσαν λίγα λό-για για κάθε ένα από τους σοφούς, έμαθαν για ένα τρε-λό φιλόσοφο τον ∆ιογένη και μέσα από παιχνίδια αναγνώ-ρισαν πιο ρητό είπε ποιος. Στο τέλος μέσα από μια… φιλοσοφική συζήτηση με θέμα ‘ένας άνθρωπος που θέλει να έχει ποιότητα πρέ-πει….’ έβγαλαν τα ρητά κάθε περιοχής.

Στις 13 Νοεμβρίου ασχολη-θήκαμε με τρόπους καλής συμπεριφοράς. Το απόγευ-μα αυτό η 4η περιοχή Πλατύ φιλοξένησε την 3η περιοχή Παλουριώτισσας για κοινό πρόγραμμα. Αρχίσαμε τη συνάντηση με ένα ζωηρό παιχνίδι και ακο-λούθως οι Ακρίτες παρακο-λούθησαν ένα σκετσάκι μέσα από το οποίο θα κατέγρα-φαν και συζητούσαν στη συ-νέχεια σωστούς και λανθα-σμένους τρόπους συμπερι-φοράς στο σπίτι, στο δρόμο, το εστιατόριο. Η συνάντηση τέλειωσε με ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια των Α-κριτών, τα αντίπαλα στρατό-πεδα.

Μην... αποβλακώνεστε μπροστά στην τηλεόραση

Πετυχημένη ήταν η διήμερη κατασκήνω-ση του τμήματος Νέων Ακριτών στην οποία συμμετείχαν και τουρκοκύπριοι νέοι. Η διήμερη ήταν αφιερωμένη στο περιβάλλον και στην οργάνωση της νέας μας περιβαλλοντικής εκστρατείας για το οικολογικό σπίτι.

Η κατασκήνωση διοργανώθηκε στις 13 και 14 Νοεμβρίου στο χωριό Πεδουλάς. Ο Πεδουλάς που μας υποδέχτηκε με χα-ρά αλλά και παράπονο γιατί είχαμε να τον επισκεφτούμε εδώ και δύο χρόνια… Η διαμονή μας έγινε στο Περιβαλλοντικό Κέντρο του χωριού (το παλιό δημοτικό σχολείο). Το γεύμα και το δείπνο έγιναν σε εστιατόριο του χωριού. Το πρόγραμμα περιλάμβανε λοιπόν θέ-ματα περιβαλλοντικά και ιδιαίτερα για το οικολογικό σπίτι. Οργανωθήκαμε επίσης για την περιβαλλοντική μας εκ-στρατεία με στόχο τον Απρίλη του 2011. Επισκεφτήκαμε ακόμα το λαογραφικό και το βυζαντινό μουσείο του χωριού

καθώς και το κτισμένο το 1474 εκκλη-σάκι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Το εκκλη-σάκι προστατεύεται από την UNESCO. Αργότερα το βράδυ μιλήσαμε και για την Κύπρο βασισμένοι σε πρόσφατες δη-μοσκοπήσεις ανάμεσα σε νέους. Υπήρ-χαν βέβαια τα διαλείμματα με ευχάριστα παιγνίδια. Η αξιολόγηση της Κυριακής έδειξε πως όλοι περάσαμε καλά. Το μόνο που ζήτη-σαν οι νέοι ήταν να έχει το διήμερο με-γαλύτερη διάρκεια (να πηγαίναμε ας πούμε από την Παρασκευή). Κατά τα’ άλλα άλλη μια δράση πέρασε στην ιστορία του Σώματος Ακριτών ως πε-τυχημένη!

Ένα… περίεργο πρόγραμμα είχαν στις 23 Οκτωβρίου οι Νέοι Ακρίτες. Η συνά-ντηση τους έγινε στο Mall στη Λευκωσία και σκοπός ήταν να κάνουν διάφορες παρατηρήσεις. Καταρχήν οι Νέοι σκορπίστηκαν μέσα στο εμπορικό κέντρο και καταμέτρησαν ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων και πόσοι απ’ αυτούς χαμογελούσαν… Ε, λοιπόν σ’ ένα απόγευμα Σαββάτου οι άνθρωποι που χαμογελούσαν δεν ξε-περνούσαν το 32%! Το άλλο 68% ήταν σοβαρό ή σκεφτικό και κανένα χαμό-γελο δεν σχηματιζόταν στο πρόσωπο τους… Στην δεύτερη έρευνα – αστραπή κατα-μετρήθηκαν οι άνθρωποι που φαίνεται να έκαναν κάτι ουσιαστικό και πόσοι απλώς σκότωναν το χρόνο τους. Αυτοί λοιπόν που έδειχναν να ψάχνουν για κάτι ή να αγοράζουν, ήταν το 40% ενώ το 60% έκανε απλώς περίπατο… Ίσως αν γίνονταν μέλη του Σώματος Ακριτών να έκαναν κάτι πιο ενδιαφέρον και με κάποιο νόημα. Τα αποτελέσματα των ερευνών θα γίνουν τώρα αιτία για συζήτηση και προβληματισμό.

Όλα για όλα για την αιμοδοσία!

Να σπάσουμε και φέτος το σπουδαιότερο ρεκόρ.

Το δικό του διήμερο πραγματοποίησε και το τμήμα των Ακριτών στις 20 και 21 Νοεμβρίου σε αγροτουριστικά - παραδο-σιακά σπιτάκια στο χωριό Τόχνη. Το πρόγραμμα της δράσης ξεκίνησε στις 6.00 μμ με την εκλογή των βουλευτών του τμήματος για τη χρονιά. Αμέσως μετά, σ’ ένα ειδικό εργαστήριο με την αρχηγό μας Σοφία, ο καθένας έθεσε τον προσωπικό του στόχο που θέλει να πετύχει με τη νέα χρονιά. Βρήκε τι πρέπει να κάνει για να τον πετύχει και τι πρέπει να αποφύγει. Όλες οι σκέψεις τοποθετήθηκαν πάνω σε ένα σχημα-τισμένο δέντρο του οποίου η κορυφή συμβολίζει την πραγματοποίηση του στοχου και οι ρίζες τα όσα πρέπει να αποφύγουμε. Σκοπός είναι σε ένα χρόνο

να δούμε πόσοι θα καταφέρουν να πετύχουν το στόχο που έθεσαν. Ακολού-θως ο Ντίνος Λογίδης παρουσίασε στο τμήμα πρωτοσέλιδα πολύ παλιών ελλη-νικών και κυπριακών εφημερίδων από το 1900 μέχρι το 1990. Κάθε πρωτοσέλιδο ήταν και μια ολόκληρη ιστορία. Από τον κομήτη που θα συγκρουόταν με τη Γη ως τα επεισόδια του Αγίου Κασσιανού με τις γυναίκες που ήθελαν να διασπάσουν την πράσινη γραμμή. Το δείπνο σε ταβέρνα του χωριού ήταν πολύ χορταστικό και περιλάμβανε με-ταξύ άλλων μουσακά και στιφάδο αλλά και γαλατομπούρεκο για επιδόρπιο. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με παιχνίδι γνώ-σεων μεταξύ αντρών και γυναικών με νικήτριες τις γυναίκες της παρέας.

Την Κυριακή το πρωί αμέσως μετά το πρόγευμα σχεδόν όλοι οι Ακρίτες περπά-τησαν στα στενά δρομάκια του χωριού, άκουσαν λίγα λόγια για την ιστορία του, απόλαυσαν την γραφικότητα και την αρχιτεκτονική του και αποθανάτισαν τις στιγμές αυτές με φωτογραφίες. Με το τέλος αυτού του ευχάριστου διαλλείματος

από την καθημερινή ρουτίνα, όλοι Ακρί-τες του τμήματος των 18+ επέστρεψαν στα σπίτια τους πλήρως… ανανεω-μένοι.

Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η βραδιά του τμήματος Ακριτών 18+ στις 10 Νοεμ-βρίου. Η βραδιά ήταν αφιερωμένη στα ξύλινα σπίτια και η παρουσίαση έγινε από τον Χάρη Νικολάου ξυλουργό στο επάγγελμα. Τα ξύλινα σπίτια ενθουσιάζουν πολ-λούς αλλά λίγοι είναι αυτοί που ξέρουν τις λεπτομέρειες αφού δεν συνηθίζονται ακόμα στην Κύπρο. Με την βοήθεια του Χάρη μάθαμε λοιπόν πολλά. Μάθαμε για τα προτερήματα τους, τους τρόπους κατασκευής τους, το κόστος τους σε σχέση με τα κανονικά σπίτια (τα συνη-θισμένα για την Κύπρο).

Το τμήμα Ακριτών 18+ ιδρύθηκε το 2005 και τότε πραγματοποίησε το πρώτο του διήμερο στην Τόχνη και πάλι. Η φωτογραφία αυτή είναι επανάληψη φω-τογραφίας που βγάλαμε το 2005!

Όλα για όλα για την αιμοδοσία!

Να σπάσουμε και φέτος το σπουδαιότερο ρεκόρ.

ΤΑ ΜΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ… Τους δύο ανώτερους αρχηγούς μας σας παρουσιάζουμε… Η 34χρονη Σοφία Χριστοδούλου είναι αρχηγός του Σώματος για τρίτη χρονιά φέτος μετά την επανεκλογή της στη θέση αυτή. Ιδρυτικό μέλος του Σώματος το 1998 και βασικός αρχηγός σε διάφορα τμήματα, πρόσφερε και προσφέρει τα μέγιστα στο Σώμα Ακριτών. Πρόκειται για Ακρίτα πλήρως αφοσιωμένο στους σκοπούς και τις προσπάθειες του Σώματος. Το 2008 πήρε τη μεγάλη απόφαση να θέσει υποψηφιότητα για να καλύψει τη θέση που άφηνε ο πανίσχυρος τότε αρχηγός – ιδρυτής αλλά και… σύζυγος της.

Η ΧΡΥΣΤΑΛΛΕΝΗ (ΑΡΙΣΤΕΡΑ) ΚΑΙ

ΣΟΦΙΑ (ΔΕΞΙΑ)

Από τις πιο δυναμικές αρχηγούς μας η Χρυσταλλένη Σωκράτους έχει και το ρόλο της Βοηθού Αρχηγού του Σώματος. Παιδί ακόμα η 29χρονη Χρυσταλλένη εντάχθηκε στο Σώμα Ακριτών από τη μέρα της ίδρυσης του το 1998 κι έτσι πέρασε απ’ όλα τα στάδια. Απουσίασε για κάποιο διάστημα αλλά επανήλθε δριμύτερη το 2006. Μουρμούρα… και παραπονιάρα… αλλά είναι πάντοτε εκεί δίνοντας τις μάχες της για χάρη του Σώματος Ακριτών.

Χρονογράφημα…

Ρίξτε πέτρες να σας περάσει…

Οι ψυχολόγοι σηκώνουν τα χέρια. Δε μπορούν πλέον να βρουν θεραπεία σ’ αυτό το πρόβλημα. Πως είναι δυνατόν ένας λαός που έζησε για τόσα χρόνια στη σκλαβιά και έμαθε τόσο καλά την ήττα, να μην μπορεί τώρα να δεχτεί πως κάποτε η ομάδα του θα τις… τρώει. Πότε μάθαμε να είμαστε μόνο νικητές και δε μπορούμε να ανεχτούμε την ήττα; Μιλούμε βέβαια για ποδόσφαιρο. Αν ήταν κανένας πόλεμος διερωτώμαι πόσοι απ’ αυτούς τους μάγκες τους χούλιγκαν θα στέκονταν να πολεμήσουν και πόσοι θα κρύβονταν μέσα στο φουστάνι της μάνα τους. Διότι εύκολα γίνεσαι μάγκας όταν κρύβεσαι μέσα στον όχλο… Ας το ψυχαναλύσουμε όμως λίγο το πράμα. Τα καημένα τα νιάτα έχουν προβλήματα που τα πιέζουν. Η πίεση από την οικογένεια για να γίνουν κάποιοι (νικητές!). Η κορούδα που θέλει έναν μάγκα και καραμπουζουκλή. Η Κύπρος που έμεινε μισή και το’ χουνε μαράζι. Όλα αυτά δεν είναι εύκολα πράματα. Οι νέοι μας δεν πιέζονται απλώς, συνθλίβονται! Πόσο να αντέξουν λοιπόν; Και είναι σίγουρα πιο υγιεινό, παρά να αρχίσεις τα χάπια της πίεσης, ή να κάνεις και χειρότερα με ναρκωτικά και τέτοια, να αρχίσεις να ρίχνεις πέτρες! Έχασε λοιπόν η ομάδα σου; Ε, όχι! Ρίξε πέτρες στους αντίπαλους για να μάθουν να μην ξεσπούν πάνω μας με τα δικά τους ψυχολογικά προβλήματα. Αν οι αντίπαλοι είναι μακριά και δεν είσαι σφαιροβόλος να τες ρίξεις ως εκεί, ρίξε τες πέτρες σου στους δικούς σου. Σίγουρα φταίει ο προπονητής, ο πρόεδρος, ο ξάδελφος του κτλ. Οι μόνοι που δείχνουν να κατέχουν από σωστή ψυχολογία και να κατανοούν τους χουλιγκάνους είναι οι αστυνομικοί μας. Εξού και τους επιτρέπουν και πέτρες και φωτοβολίδες να τις περνούν στις κερκίδες παρ’ όλο τον εξονυχιστικό έλεγχο… και να τις ρίχνουν και να εκτονώνονται τα παιδιά. Είναι για να μην σπάσουν από όλη αυτή την πίεση που νιώθουν, μάνα μου… Στις τηλεοράσεις ξέρουμε να το συζητούμε το θέμα χωρίς ποτέ να δούμε προτάσεις για λύση του προβλήματος. Δεν έχουμε ιδέα λοιπόν τι να κάμουμε με τους χούλιγκαν και ας το παραδεχτούμε.

Σε πρόσφατη συζήτηση τους οι Νέοι

Ακρίτες προβληματίστηκαν πολύ για το νόημα που έχει η ζωή μας. Γιατί βρι-σκόμαστε σ’ αυτό τον κόσμο; Πως θα είμαστε αληθινά ευτυχισμένοι; Η συζήτηση είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ζωντάνια. Γύρω στο μέσον της συζήτησης οι Νέοι πέτυχαν διάνα όταν κατάλαβαν πως για να’ χει νόημα η ζωή μας πρέπει να προσφέρουμε… Να προσφέρουμε στους άλλους, αλλά και στον τόπο μας. Η χαρά της προσφοράς είναι πολύ μεγάλη. Να ξέρεις ας πούμε πως εσύ πρόσφερες στον τόπο, εκεί που άλλοι μόνο κάθονται και καμιά φορά σε κριτικάρουν… Υπάρ-χουν τόσοι πολλοί εγωιστές ανάμεσα μας! Αυτοί βάζουν πάνω απ’ όλα τον εαυτούλη τους, την καλοπέραση τους, τα συμφέ-ροντα τους. Μια μάνα που το μόνο που σκέφτεται είναι να ντύσει με ωραία ρούχα το παιδί της, να το πάρει να μάθει καράτε ας πούμε γιατί το παιδί χρειάζεται γυμνα-στική, να το σταματήσει όταν είναι έτοιμο να κάμει κάτι παραπάνω και να προσφέρει διότι θα… κουραστεί κτλ, δεν του προσφέ-ρει του παιδιού. Αντίθετα τον αναγιώνει να ασχολείται μόνο με τον εαυτό του. Και είναι πολλά σήμερα τα παιδιά που συμπερι-φέρονται έτσι. Κι έτσι… δεν φτιάχνουν εύ-κολα φιλίες, δεν συνεργάζονται στις ομά-δες, εκτός κι αν έχουν κάποιο συμφέρον. Αλλά και οι νέοι που τα παραμερίζουν όλα για να πάρουν ένα χαρτί από κάποιο πανε-πιστήμιο. Ε και; Η περιφρόνηση της μόρ-φωσης σε όλο το μεγαλείο της. Για να βρουν μια δουλειά με πολλά λεφτά. Ε και μετά; Για να μπορούν να αγοράζουν σπι-ταρόνες, ρούχα και παπούτσια ακριβά. Ε και; Τι άλλο από εγωισμός είναι όλα αυτά. Πόσοι άραγε είναι ευτυχισμένοι με αυτά; Να λοιπόν και ο μεγάλος στόχος των Ακρι-τών: Η προσφορά! Να μάθει στους νέους και τα παιδιά να σκέφτονται τους άλλους και να προσφέρουν στη κοινωνία. Η χαρά της προσφοράς! Τι είδους άνθρωπος θέλω να είμαι λοιπόν; Ένας εαυτούλης; Ή κατι άλλο ανώτερο; Τι πάω να κάνω; Θα χω γίνει καλύτερος αν-θρωπος; Πιο δυνατός, πιο ώριμος, πιο σοφός, πιο γαλήνιος; Θα’ χω κερδίσει την αποδοχή και την αγάπη από τους συνανθρώπους μου; Αν ναι, θα χω γίνει μέσα στη φουρτουνιασμένη εποχή μας ένα μικρό λιμάνι.

ΣΕ ΕΝΑ ΠΥΘΑΡΙ ΖΟΥΣΕ Ο ∆ΙΟΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΤΑΝ

ΑΡΚΕΤΟ…

Βαριά αρρώστια το να μην είσαι τίποτα για κανέναν - Μητέρα Τερέζα

Δεν γνωρίζω ποιο θα είναι το μέλλον του κόσμου, γνωρίζω μόνο ένα πράγμα: οι μόνοι που θα είναι αληθινά ευτυχισμένοι θα είναι όσοι αναζητήσουν και βρουν τον τρόπο να προσφέρουν - Σβάιτσερ

Θα βρεις, καθώς κοιτάζεις πίσω τη ζωή σου, πως οι στιγμές που ξεχωρίζουν, είν' οι στιγμές που βοήθησες τους άλλους - Ντράμοντ Χένρι

Κάθε παλιά σοφία και κάθε παλιά θρησκεία θα σου πουν το ίδιο ακριβώς πράγμα: μη ζεις αποκλειστικά για τον εαυτό σου, ζήσε και για τους άλλους ανθρώπους. Μη βυθίζεσαι και μην κολλάς στο δικό σου εγώ, γιατί θα γίνει μια φυλακή που θα σε ισοπεδώσει - Μπάρμπαρα Γουορντ

Προσφέροντας κερδίζουμε αυτά που έχουμε τόσο ανάγκη σαν άνθρωποι: Αναγνώριση, Αποδοχή, Αγάπη, Γαλήνη

Να ξέρεις οτι μια ζωή – έστω

μια μόνη – αναπνέει καλύτερα επειδή εσύ υπήρξες ή υπάρχεις!

Οποιος θέλει να δώσει νόημα

στη ζωή του, ας ριχτεί στη μάχη δημιουργώντας, νουθετώντας, πολεμώντας, προσφέροντας

Ο καθένας το λιθαράκι του… Υπήρχε ένα σπουργιτάκι που, όταν άκουγε τη βροντή της θύελλας, ξάπλωνε στη γη και σήκωνε τα μικροσκοπικά πόδια του προς τον ουρανό. – Γιατί το κάνεις αυτό; το ρώτησε μια αλεπού. - Για να προστατέψω τη γη, που έχει τόσα ζωντανά πλάσματα! απάντησε το σπουργιτάκι. Σηκώνω τα πόδια μου για να συγκρατήσω τον ουρανό, σε περίπτωση που φανούμε άτυχοι και ο ουρανός πέσει πάνω μας. – Τα καχεκτικά ποδαράκια σου να συγκρατήσουν τον απέραντο ουρανό;! με απορία και ειρωνεία ρώτησε η αλεπού. – Ο καθένας εδώ κάτω στη γη έχει το δικό του κομμάτι ουρανού να συγκρατήσει, απάντησε το σπουργίτι