zilverblad jaargang 15 nummer 2

48
ZILVER BLAD 2 JAARGANG 15 Zilverstraat 26 8000 Brugge Tel. 050 33 19 43 Fax 050 34 30 51 [email protected] www.sintjozefbrugge.be Sint-Jozefsinstituut HANDEL EN TOERISME BRUGGE Trimestrieel tijdschrift 04 19 22 29 32 34 Interview met minister van onderwijs Hilde Crevits Welkom Eugenio! Ruach? Wat betekent de pastorale werkgroep op school? Openhartig: omgaan met verlies Podiumproductie: Er is nog zoveel niet gezegd Dagboek van ‘een halve Zweed’

Upload: sint-jozefsinstituut-handel-en-toerisme

Post on 08-Apr-2016

256 views

Category:

Documents


6 download

DESCRIPTION

Het schooltijdschrift Zilverblad van het Sint-Jozefsinstituut Handel en Toerisme in Brugge. www.sintjozefbrugge.be Jaargang 15 nummer 2

TRANSCRIPT

Page 1: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

1

ZILVERBLAD2

JAARGANG 15

Zilverstraat 268000 Brugge

Tel. 050 33 19 43Fax 050 34 30 51

[email protected]

Sint-JozefsinstituutHANdel eN ToeRisme BRuGGeTrimestrieel tijdschrift

04

19

22

29

32

34

interview met minister van onderwijs Hilde Crevits

Welkom eugenio!

Ruach? Wat betekent de pastorale werkgroep op school?

openhartig: omgaan met verlies

Podiumproductie: er is nog zoveel niet gezegd

dagboek van ‘een halve Zweed’

Page 2: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

3

Inhoud02 inhoud en colofon

03 Woordje van directie: onderwijsvernieuwing

04 Interview met minister van onderwijs Hilde Crevits

07 Wat als er jongens toegelaten werden op het internaat?

08 Buiten de zone: stefanie descheemaecker

11 een dag in selfies … met lori Vandyck

12 ondernemershoek

14 de jonge reporters: 4HT1

16 8 dilemma’s voor Christel Rouzée

18 op de sofa: Vital decat (4HA1)

19 Welkom Eugenio!

20 doorgelicht: Brecht dewilde

21 Voetbal blijft scoren!

22 Ruach? Wat betekent de pastorale werkgroep op school?

24 striptease

25 mijn ding

26 Weekboek

29 Openhartig: omgaan met verlies

31 dans op school

31 minivoetbal in Tabigha: speler in de kijker

32 Podiumproductie: Er is nog zoveel niet gezegd

34 Dagboek van ‘een halve Zweed’

36 Wintersportexploratie 5To en 7oR

37 de estafette

38 Peter-meterproject

39 stille Ruimte: zelfdoding

40 u was weer geweldig!

45 Familienieuws

46 dubbeldwars: Wachten

ColofonTrimestrieel tijdschrift van het

sint-Jozefsinstituut

Handel en Toerisme Brugge

Redactieadres

Zilverstraat 26

8000 Brugge

Tel. 050 33 19 43

Fax 050 34 30 51

[email protected]

Website

Koen Verschelde en Paul Claeys

www.sintjozefbrugge.be

Redactie

Ann Verhofstadt

lien d’hoore

dieter Verstraete

laurie Kuperus

sofie de spiegelaere

Robin maekelbergh

Filiep stellemans

Publiciteit

[email protected]

Abonnementen

9 euro

rek. nr. 471-5372881-54

vermelding: Zilverblad,

jaargang 2014-2015

Administratie

Rik deketelaere

Hoofdredacteur

Johan Verstraete

Verantwoordelijke uitgever

michaël Vandorpe

04

22

29

32

34

19

ik zie de politiek niet als een beroep, eerder als een maatschappelijke opdracht.

Het geeft een extra gevoel van samenhorigheid en ‘steun’.

Pas een maand later ben ik echt gaan beseffen dat mijn broer er niet meer was.

Bedoeling was om elke toeschouwer een beetje gelukkiger te maken

op dit ogenblik probeer ik mijntemperatuur terug op peil te krijgen

Als het eens wat minder goed gaat, moet je jezelf proberen op te krikken,

zelf uit de put kruipen.

Page 3: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

3

ColofonTrimestrieel tijdschrift van het

sint-Jozefsinstituut

Handel en Toerisme Brugge

Redactieadres

Zilverstraat 26

8000 Brugge

Tel. 050 33 19 43

Fax 050 34 30 51

[email protected]

Website

Koen Verschelde en Paul Claeys

www.sintjozefbrugge.be

Redactie

Ann Verhofstadt

lien d’hoore

dieter Verstraete

laurie Kuperus

sofie de spiegelaere

Robin maekelbergh

Filiep stellemans

Publiciteit

[email protected]

Abonnementen

9 euro

rek. nr. 471-5372881-54

vermelding: Zilverblad,

jaargang 2014-2015

Administratie

Rik deketelaere

Hoofdredacteur

Johan Verstraete

Verantwoordelijke uitgever

michaël Vandorpe

Woordje van de directie:onderwijsvernieuwing

Beste lezer

er zijn plannen om het onderwijs te vernieuwen. dat is niet de eerste keer. en logisch ook, want de maatschappij verandert snel en dan is het ook logisch dat het onderwijs zich aanpast. eigenlijk is onderwijsvernieuwing daarom een continu proces: verandering is er als het ware in verankerd.

Vernieuwing kan maar slagen als ze ook de vereiste materiële, psychische en sociaal-culturele ruimte krijgt. en succesvol wil zeggen dat de leerlingen er beter van worden.

de urgentie van onderwijsvernieuwingen komt voort uit een groot aantal maatschappelijke factoren: de veranderende arbeid, technologische en innovatieve ontwikkelingen, de toenemende globalisering, cultureel-maatschappelijke ontwikkelingen ... waardoor nu andere bekwaamheden worden verwacht van burgers.

Waar niemand naast kan kijken, is het feit dat we volop in een digitale revolutie zitten. Volgens experts zitten we eigenlijk nog maar aan het begin daarvan. dat brengt met zich mee dat de beschikbare informatie explodeert. Jongeren wegwijs maken in hoe we uit die veelheid aan input de juiste info kunnen vinden, zal een aan belang toenemende opdracht worden.

onlangs raakte ook bekend dat de Vlaamse regering duaal leren wil uitbouwen tot een volwaardige leerweg die gelijkwaardig is met andere vormen van secundair onderwijs. Via dit geïntegreerd stelsel van leren en werken in de derde graad secundair zouden jongeren enerzijds goed voorbereid kunnen doorstromen naar de arbeidsmarkt, maar zou ook verder studeren in hoger beroepsonderwijs of in een professionele bachelor een mogelijkheid blijven.

Als leerlingen ontdekken hoe ze de kennis die ze opdoen kunnen gebruiken om hun eigen leven en dat van anderen beter vorm te geven, wordt leren boeiend. Ze zullen daarvoor moeten ervaren hoe verschillend mensen zijn, hoe ze moeten omgaan met bijzondere kenmerken van anderen en hoe ze via overleg tot oplossingen kunnen komen. om oplossingen te vinden voor de problemen die ze zullen tegenkomen, zullen ze hun verbeelding moeten doen werken. door de situatie steeds op dezelfde manier aan te pakken, zal het niet lukken om stappen vooruit te zetten. daarom moeten jonge mensen vanaf jonge leeftijd creatief leren denken.

Feit is dat een school altijd dé plaats bij uitstek zal blijven waar kennis is en waar je begeleid wordt om die kennis te verwerven. Het ontwikkelen van levenscompetenties moet daarbij centraal staan.

maar omdat we ervan overtuigd zijn dat al onze medewerkers over de nodige competenties beschikken om al die vernieuwingen vorm te geven, kijken we vol vertrouwen naar de toekomst. dat de daarbij broodnodige passie zeker aanwezig is, bewijst dit andermaal goed gevulde Zilverblad.

Veel leesgenot.

“ Als leerlingen ontdekken hoe ze de kennis die ze opdoen kunnen

gebruiken om hun eigen leven en dat van anderen beter vorm te geven,

wordt leren boeiend.

michaël Vandorpe en Birgit Anseeuw

Page 4: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

54

interview met minister van onderwijsHilde Crevits

Johan Verstraete

Het had heel wat voeten in de aarde en zelfs op het afgesproken moment bleek nog een aantal struikelblokken op de weg te liggen, maar het is uiteindelijk gelukt. Het Zilverblad had een gesprek met Minister van Onderwijs en viceminister-president van de Vlaamse regering, Hilde Crevits.

Mevrouw de minister, u bent niet altijd politicus geweest. Wanneer en waardoor/door wie begon die microbe te kriebelen?Het stond een beetje in de sterren geschreven. mijn vader was politiek actief in de plaatselijke Cd&V-afdeling van Torhout. Beide ouders zaten in het onderwijs, mijn man is zelfstandige, dus we waren goed gekend in de streek. Al heel snel kwamen ze dan ook aankloppen met de vraag om op de lijst te staan bij de gemeenteraadsverkiezingen.

Ik herinner me nog erg goed uw eerste stappen buiten het gemeentelijk niveau. U werd toen in ACW-kringen (nu: Beweging.net) voorgesteld als het jonge talent voor de toekomst. Vanaf toen is het echt wel razendsnel gegaan. In 2000 provincieraadslid, in 2004 Vlaams volksvertegenwoordiger en in 2007 al Vlaams minister! Ging het niet té snel? Had u dat zelf verwacht?Het is inderdaad allemaal snel gegaan, maar voor mij is het niet té snel gegaan. ik had enkele stevige pijlers uitgebouwd, zoals een gezin en een goed werkend advocatenbureau. ik had ook lang gewacht vooraleer ik de sprong waagde. Wat ik wel nooit had verwacht, is dat ik minister zou worden. Als de trein voorbijkomt, dan moet je erop springen. ik zal nooit nee zeggen als er zich kansen voordoen, zeker niet als die de mogelijkheid bieden om verantwoordelijkheid op te nemen. mocht het te rap gegaan zijn, dan zou ik al lang een burn-out gekregen hebben.

Hoe komt het dat u zo populair bent?dat zou je beter aan de mensen vragen, dat weet ik niet … Toch wel een vreemde vraag, hoor! Wat merk ik wel ... menselijke contacten zijn heel belangrijk: je steekt daar altijd wel iets van op. Jezelf blijven vind ik heel belangrijk, zelf keuzes maken en die niet laten afhangen van anderen, eerlijk zijn. ik ervaar dat mensen slecht nieuws kunnen aanvaarden en dat ze het haten als je hen fantasie belooft. Je mag ook zeker nooit proberen iemand te kopiëren, ook niet iemand naar wie je opkijkt. Je kunt dat toch niet. misschien nog dit: je moet je eigen beperkingen leren kennen, meer nog, die op een positieve manier leren gebruiken.

Een geschikt tijdstip afspreken voor een interview was niet zo eenvoudig … U heeft het heel erg druk! Zelfs op zaterdag staat er heel vaak iets op de agenda. Weegt dat niet op een mens als je in de week amper thuis bent? Het was een grote sprong van provincieraadslid naar parlementslid en ook die naar het ministerschap, maar de stap naar viceminister-president is zeker ook niet te onderschatten. Vroeger moest ik ’s morgens niet zo vaak en zo vroeg in Brussel zijn. ook ’s avonds was ik vaker thuis. Als ik nu eens om 8 uur thuis kom, vraagt mijn echtgenoot zich af hoe het komt dat ik zo vroeg ben. ik moet af en toe eens zelf vrije tijd creëren. Nu ben ik viceminister-president van Cd&V in de Vlaamse regering en moet ik echt met alle dossiers bezig zijn, niet enkel met mijn eigen domein. Het moeilijke is dat er altijd wel onverwachte zaken de planning doorkruisen.

Hoe ontspant een minister zich eigenlijk?de mooiste vormen van ontspanning zijn voor mij ‘s avonds samen met mijn echtgenoot een lekker glas wijn drinken en sport natuurlijk: lopen, zwemmen, fietsen. Als ik niet kan lopen, dan word ik wat humeurig … de laatste maanden lukt dat sporten iets minder, maar als de lente er aan komt, komt dat wel in orde. Nu loop ik vooral in het weekend thuis. Ja, zonder bodyguard!

Zou u uw hele loopbaan minister willen blijven? Of ziet u nog uitdagingen buiten de politieke wereld?dat kan niet. ik vind het nu al verbazingwekkend dat ik het al zeven jaar volhoud. op het einde van deze legislatuur zal ik al twaalf jaar Vlaams minister geweest zijn. dat is toch echt te zot! Pas op: ik doe het wel nog altijd heel erg graag. Nu heb ik een enorme uitdaging: het onderwijs. dit is toch heel anders dan mijn vorige bevoegdheid. ik moet de balans vinden tussen veranderingen doorvoeren en een revolutie veroorzaken. Als ik als minister van openbare werken zei dat ik in Brugge bv. een balkonrotonde zou aanleggen, dan kwam die er en het resultaat is vrij snel te zien. in het onderwijs werk je met mensen en kun je niet zomaar zaken wijzigen, hervormingen hebben tijd nodig.

Page 5: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

55

Klopt het dat u deze portefeuille zelf graag wilde? Zo ja, waarom?ik heb de keuze gehad en ja, ik heb zonder aarzelen gekozen voor onderwijs. ook tijdens de verkiezingscampagne schonk ik al meer aandacht aan onderwijs, dat was boeiend. ik ben wel geschrokken van de grote verschillen tussen beide departementen.

Het M-decreet wordt niet echt enthousiast onthaald binnen de onderwijswereld. Heeft u daar begrip voor? Welke boodschap heeft u voor directies en leraren in het reguliere en buitengewoon secundair onderwijs?ik sta achter dit decreet en ik vind dat ook alle leraren en directies dit zouden moeten steunen. Het is de bedoeling dat kinderen die in gewone scholen les kunnen volgen, dat ook doen. Zij die aanpast onderwijs nodig hebben dat de draagkracht van een gewone school overstijgt, moeten daarentegen in het buitengewoon onderwijs terechtkunnen. Heel veel scholen hebben nu al een uitgebreid zorgbeleid. Wat wij nu doen, is dit beleid verankeren. Wat valt er nu op? Het zijn net die scholen die al heel ver staan, die zich zorgen maken om het m-decreet. Het zou omgekeerd moeten zijn: de scholen die zich niet veel om zorg bekommeren, zullen nog grote stappen moeten zetten. die moeten zich stilaan zorgen maken! de ClB’s krijgen nu twee jaar de vrijheid om samen met de klassenraden een passend systeem uit te werken per school. in goed uitgebouwde zorgscholen zal het decreet volgens mij geen effect hebben. We gaan ook niet laten gebeuren dat goed werkende zorgscholen overladen worden met alle leerlingen met zorgnoden.

Onderwijs krijgt ook voortdurend meer taken: telkens zich iets voordoet in de maatschappij zullen de leraren het wel oplossen. Onlangs weer met de radicalisering van de jeugd … Aan de andere kant staan daar niet meer middelen tegenover. Geen wonder dat er zoveel collega’s afhaken.er is een chronisch nood aan middelen, maar wij investeren toch 11 miljard in het Vlaamse onderwijs. in het secundair onderwijs gaat er meer geld per leerling dan in andere regio’s. de vraag is of alles wel zo efficiënt geregeld is: al die verschillende potjes! er zijn werkingsmiddelen, ict-uren, zorguren, ses-middelen, GoK-uren … momenteel hebben we een evaluatie lopen en dan zien we wat er kan veranderd worden. Grote uitspraken kan ik er nu nog niet over doen. Wat wel als een paal boven water staat, is dat onze infrastructuur met een spectaculaire achterstand te kampen heeft.

Het personeel wacht al jaren op een loopbaandebat. Tot nu toe hoorden ze enkel van langer en meer werken en minder loopbaanonderbreking. Schuift u de discussie voor u uit zoals uw voorganger of gaat u de uitdaging aan?Hier moet ik mijn voorganger, Pascal smet, verdedigen. Hij heeft dit dossier wel degelijk behartigd, maar het probleem was dat er misschien wel te veel in opgenomen was. een loopbaandebat gaat om de zorg om nieuwe leraren en hun werkzekerheid, de verschillende taken als leraar, de uitloopbanen … ik ben grote voorstander van schaalvergroting: op die manier kun je werkzekerheid bieden aan jonge krachten. ook de invoering van de schoolopdracht kan een oplossing bieden aan veel van

Page 6: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

76

de problemen, zoals de invulling van de job voor oudere leraren. Het huidige systeem waar gedacht wordt in 20sten, 21sten, 22sten en 29sten is toch niet meer van deze tijd! sterke directies maken nu al het verschil in een schoolteam. We kunnen dit verder versterken door stappen te zetten in het loopbaandebat.

Een tweetal jaar geleden sprak iedereen erover: het secundair onderwijs wordt helemaal hervormd. Heel wat tegenstrijdige verklaringen en de moeder van alle verkiezingen later is er nog niets concreets … Wat is uw visie daarover in grote lijnen? Welke timing heeft u voor ogen? daar geloof ik wel in. ik val wel niet zo direct voor de domeinscholen, maar zie meer in een campus van scholen die samenwerken. dan kunnen leerlingen veel vlotter switchen van abstracte naar meer praktische richtingen zonder daar direct een stempel aso, tso of bso op te zetten.ik moet tegen 2017 definiëren wat een ‘schoolbestuur met bijzondere kenmerken’ is. die moet de huidige scholengemeenschappen vervangen. die definitie zal cruciaal zijn voor de modernisering van het secundair onderwijs, omdat de scholen dan zullen weten hoe ze zich zullen moeten organiseren. Nu, heel veel schoolbesturen zijn momenteel al bezig om zich voor te bereiden op die verandering, ook in Brugge. om een goede definitie te kunnen maken, is er een grote screening bezig van alle bestaande studierichtingen. Welke blijven, welke verdwijnen, waar zijn nieuwe keuzes of aanpassingen nodig? Waar kan samengewerkt worden?

Hoe zult u erin slagen om tegen 2022 zo’n 60000 extra leraars te vinden? De pensioenleeftijd verhogen alleen zal niet volstaan.dit is een vreemd probleem, want nu zitten we met heel veel afgestudeerden die geen werk vinden. Bovendien

is er in het secundair een wanverhouding tussen wat we nodig hebben en waarvoor jongeren studeren. dit maakt allemaal deel uit van het loopbaandebat. We willen zeker een toelatingsproef voor de lerarenopleidingen organiseren. dit alleen zal niet helpen, als we die jongeren geen werkzekerheid kunnen bieden.

Ik heb de gewoonte om te eindigen met een aantal keuzes. • Burgemeester van Torhout of minister? op dit ogenblik minister, niemand weet wat de

toekomst brengt. in Torhout zijn er afspraken dat er in 2016 een nieuwe burgemeester komt. ik heb nog niets beslist, ik ben daar wel mee bezig, ja.

• Vlaams minister of federaal minister? Vlaams minister, heel zeker.• ACW of Beweging.net? Geen van beide. ik vind Beweging.net niet echt een

mooie naam. de naam ACW is niet meer van deze tijd. laat ons het houden bij ‘de Beweging’.

• Jos Vanderhoeven (onderwijsvakbond) of Lieven Boeve (hoofd katholiek onderwijs)? dat is ook weer zo’n vraag! Jos Boeve. ik heb ze liefst

samen, want ze zijn allebei constructieve partners.• Advocaat of politica? ik ben nog altijd advocaat. ik zie de politiek niet als een

beroep, eerder als een maatschappelijke opdracht. ik gruwel van zogenaamde beroepspolitici. ik vind dat je aan politiek doet vanuit een idealisme.

Een extraatje: moeten we straks met z’n allen wekelijks 1 of 2 uur meer lesgeven?Het kan dat er meer gelijkheid komt in het aantal wekelijkse contacturen. er moet daar nog wel over onderhandeld worden, inderdaad.

Mevrouw de minister, van harte bedankt dat u wat van uw kostbare tijd wilde besteden aan dit interview. Veel succes in het verdere verloop van uw carrière!

Page 7: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

7

Wat als ...er jongens toegelaten werden op het internaat?

Ann Verhofstadt

Pauline De KeyzerAls er jongens toegelaten zouden zijn op internaat, zou er volgens mij te weinig privacy zijn. Niet dat ik het slecht zou vinden natuurlijk, maar ik zou mij minder op mijn gemak voelen.

Barbara CloetVolgens mij zou er dan misschien meer ambiance zijn of zouden ze meer ‘kattenkwaad’ uithalen. ik denk dat ik het leuk zou vinden maar dat sommige meisjes misschien minder zichzelf zouden zijn.

Marie-Julie De MeyereHet zou groot worden:het zou een echt feest wordenen we zouden niet kunnen studeren.

Sophie Vandeputteik ben voor. ik denk dat dit het internaat op een nieuwe manier zou verjongen. er zou natuurlijk wel een andere sfeer hangen, maar dat is daarom niet slecht. ik vind het een goed idee, maar zou wel graag mijn privacy willen behouden.

Hanne Samynik denk dat er hechtere vriendschappen zouden ontstaan en dat er niet zoveel geroddeld zou worden. ook denk ik dat er koppeltjes zouden ontstaan en dat er daardoor ook wel veel ruzies zouden zijn, vooral dan bij de jongere jaren.

Florence De Costeroh help, het einde van de wereld zou in zicht zijn. Gedaan met de rustige ontspanningsmomenten of gewoon eens rustig een babbel slaan met je vriendinnen. ieder moment van de dag zouden we paraat moeten staan om ons af te weren van de jongens, om iedere hoek opletten of ze niet alweer op de loer liggen om een streek uit te halen. Kortom, we zouden nergens meer veilig zijn voor hun gekscheren. Natuurlijk zouden er ook positieve kanten aan zijn. Je hebt bijvoorbeeld de kans om de mannelijke puber in zijn natuurlijke habitat te zien en om zo hun ingewikkelde gedachtegang beter te begrijpen. We hebben zo ook de kans om nieuwe contacten te leggen en om nog eens iets te leren van hun malligheden. We kunnen dan natuurlijk ook eens proberen om hen een poets terug te bakken. maar voor mij is het prima zoals het nu is: laat die jongens nog maar even wegblijven.

Page 8: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

8 9

Buiten de zone:Stefanie Descheemaecker

Robin maekelbergh

Stefanie Descheemaecker studeerde bij ons af in de richting OPR in 2003. Kort daarna vertrok ze als au pair richting Brooklyn New York naar een Belgisch-Amerikaans gezin met twee kinderen. Daar werd het fundament gelegd van de buitenlandse kriebels.In december 2008 vernemen Stefanie en haar man Stijn dat hij aan de slag kan voor het Belgisch bouwbedrijf BESIX. De bestemming is echter nog onbekend, het blijkt Abu Dhabi te worden: Project Ferrari World. Stefanie vindt moeilijk een job, maar gaat regelmatig oppassen bij kinderen van rijke gezinnen. Met alle vrije tijd houdt ze zich creatief bezig met het ontwerpen en het maken van zilveren juwelen.In april 2010 volgt een nieuw project in Abu Dhabi: Adnoc Headquarters, met 342 m de tweede hoogste toren daar – en dat wil wat zeggen … Hun eerste zoontje wordt geboren en in augustus 2011 volgt een dochtertje. Stefanie wordt fulltime mama en ze verhuizen naar een grotere woning.Een jaar later blijkt het fulltime mama super fijn te zijn, maar na vier jaar niet te werken wordt de drang groot om weer iets te gaan doen.Stefanie start als administratief bediende en Persoonlijke Assistente van een Libanese kleuterschool in Abu Dhabi en start mee twee nieuwe scholen op. In januari van vorig jaar volgt een promotie tot kleuterschool verantwoordelijke. In maart 2014 loopt Stijns werk op Adnoc headquarters op zijn einde. Er volgt een aanbod voor verhuis richting Sohar, Oman waar het gezin even later op ingaat. Er zijn daar echter geen jobmogelijkheden voor Europese vrouwen door omanisatie.

Stefanie, geen jobmogelijkheden door ‘omanisatie’, wat is dat precies?in alle Golfstaten zoals oman leven heel wat expats, voornamelijk uit Azië. in sommige van deze landen heerst een grote werkeloosheidsgraad die de regering wil oplossen door verplichte voorrang in tewerkstelling aan lokale mensen. Hierdoor kunnen expat vrouwen zonder universitair diploma niet tewerkgesteld worden in oman. Bedrijven worden ook verplicht om een minimum percentage lokale personen in dienst te nemen. dit lijkt logisch, maar is in realiteit een moeilijke, gevoelige zaak.

De golfstaten zijn erg ‘rijk’: ze maken kunstmatige eilanden, halen het WK-voetbal erheen … Klopt dat beeld dat wij ervan hebben? in europa wordt dit beeld veralgemeend, maar in realiteit verschilt dit voor elk land. Qatar en de VAe zijn héél rijk.

Ze hebben een klein land met een relatief kleine lokale bevolking om te onderhouden. Beide hebben ze jaren geleden een b u s i n e s s m o d e l opgemaakt waarbij geld afkomstig van olie wordt gespendeerd aan nieuwe takken van de economie. de staat dubai - een van de 7 staten binnen de VAe - investeert heel

veel in toerisme en logistiek. Gekende voorbeelden van investeringen voor toerisme zijn Burj Khalifa (hoogste gebouw ter wereld met 828 m), Palm Jumeirah en Burj al Arab (7-sterren hotel met kamers tot € 12.000 per nacht). Voorbeelden voor logistiek zijn emirates Airline, dubai Airport en dubai World (bezitter van heel wat wereldhavens). met deze investeringen is heel wat geld gemoeid en dat heeft slechts één doel, geld opbrengen, wat blijkt te lukken.in andere Golfstaten, zoals saoedi-Arabië en oman, is er heel wat geld beschikbaar, maar die landen zijn heel groot in oppervlakte met grotere bevolkingsgroepen om te onderhouden. Ze proberen het businessmodel van Qatar en de VAe in de laatste jaren te kopiëren, maar hebben daar moeite mee.

Wat zijn de minpunten aan wonen in het Midden-Oosten? eerlijk toegegeven ondervinden we niet veel minpunten. maar tijd moet je wel hebben! Hebben ze geen zin om die dag te werken of een klusje te komen doen, dan komen ze ook niet. Zo hadden we toen we aankwamen tien weken geen internet. “in shallah “(als Allah het zegt) komen we morgen ... dat zinnetje heb ik net wel al iets te vaak gehoord!oman is een pak moeilijker, zeker als je ervoor alle luxe kon hebben die je maar wou. Ze leven zoals nog 100 jaar terug. Vele producten zijn niet verkrijgbaar of heel duur. op de meeste locaties in oman is er heel weinig te beleven en het land heeft heel weinig expats uit het Westen, dit merk je duidelijk aan de voorzieningen.

“ Wie wil er niet graag wonen in een land waar elke dag de zon schijnt?

Page 9: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

9

En de pluspunten?Wie wil er niet graag wonen in een land waar elke dag de zon schijnt? in de VAe is het leven eigenlijk heel gemakkelijk, want alles is er mogelijk en kan.

Merk jij daar iets van het mogelijk t o e n e m e n d extremisme?Golfstaten maken deel uit van de internationale coalitie tegen is. dit toont dat de lidstaten ook zwaar gekant zijn tegen enige vorm van islam extremisme. onlangs werd een westerse vrouw vermoord in Abu dhabi door een lokale extremiste, geradicaliseerd door is. dit was het eerste incident ooit en werd heel serieus genomen door de lokale bevolking. Net zoals in Frankrijk werd een immense politiemacht opgetrommeld en binnen 48 uur werd de zaak opgelost. er werd zelfs een video online gepost door de politie met alle acties genomen tegen de misdaad om mensen met gelijkaardige plannen bang te maken.in de meeste Golfstaten wordt criminaliteit in het algemeen door eender wie heel streng aangepakt. dit geeft een heel veilig gevoel voor alle mensen die er wonen.

In sommige golfstaten lijkt een dubbele moraal te heersen … Naar buiten toe volgt men de koran op de letter, maar binnenskamers is het andere koek. Is dat alweer een verkeerd beeld in het westen? opnieuw is dit afhankelijk van land tot land. saoedi-Arabië heeft de meeste complexe situatie die de dubbele moraal creëert. enerzijds is het land het centrum van de

islam met onder andere mekka, maar anderzijds is het land bevriend met Westerse landen en leert het zo andere gebruiken zoals alcohol kennen. Het land heeft het hier elke dag moeilijk mee.

Het laatste jaar is er heel veel te doen rond het verbod voor vrouwen om er met de auto te rijden, dat er als enige land ter wereld nog geldt.in andere Golfstaten, zoals de VAe, leven mensen vrij met één regel voor ogen: respect voor de islam. dit vertaalt zich in klederdracht door het bedekken van schouders en knieën bij vrouwen, maar geen verplichting tot het dragen van abaya en hijab. ook het tonen van affectie in het openbaar wordt niet getolereerd. Alcohol en varkensvlees zijn voor westerlingen wel gemakkelijk te verkrijgen en vormen geen probleem meer. enkel tijdens de ramadan ligt alles heel wat gevoeliger en worden de moslimregels strenger toegepast.

Moet er nog zand zijn, zei Rik De Sadeleer ooit. Is er iets anders behalve zand waar jij woont en woonde? in oman is de natuur heel wat afwisselender. Heel veel bergen, wadi (droge rivierbeddingen) en groene vlaktes worden afgewisseld met woestijn. in de VAe is de regio die tegen oman aangrenst ook al een stuk groener met enkele kleinere bergen. de rest is zand. Ze proberen dit hier te compenseren door grote parken aan te leggen.

Je kinderen groeien op buiten Europa. Hoe kijk jij daar tegenaan? Welke mogelijke verrijking is dat voor hen? We zien dit voor onze kinderen als een absolute verrijking. Het moeilijke is vaak om een goed schoolsysteem te vinden. in de VAe heb je een keuze uit Amerikaans, Brits, Frans, internationaal en lokaal systeem. We proberen zo vaak mogelijk voor een systeem te kiezen dat zo dicht mogelijk bij het Belgische aanleunt. We moeten immers altijd rekening houden met een terugkeer naar België. ook thuis proberen we zo vaak mogelijk Nederlands te spreken. op school is de voertaal engels. in de VAe hadden ze ook wekelijks Frans en Arabisch. Het feit dat een 3-jarige tot 10 kan tellen in vier verschillende talen blijft toch iets indrukwekkends en om trots op te zijn! Het gevaar blijkt wel dat kinderen bepaalde europese voelingen niet hebben. Zoals bij een collega van stijn: zijn zoon, 10 jaar oud, gaat in België op zomerkamp met nieuwe sportschoenen. Bij terugkeer blijken deze verdwenen te zijn. Zoonlief merkte wel op dat een ander kind ‘dezelfde’ schoenen droeg! Hij weet echter niet wat stelen betekent door te zijn opgegroeid in een land waar criminaliteit heel uitzonderlijk is!

Hebben zij reëel contact met het kleine België? Of zijn het nu al eerder wereldburger(tjes)? met vriendjes uit maleisië, China, Nederland, het VK, Zuid-

“ In de meeste Golfstaten wordt criminaliteit in het algemeen door

eender wie heel streng aangepakt.

Page 10: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

10 11

Afrika, usA, india en oman worden ze automatisch wereldburgers. Ze komen altijd in contact met heel wat verschillende culturen en stellen geen vragen omtrent de verschillen.Het contact met België is er voor hen enkel met familie, doordat ze allebei in de VAe geboren zijn. We proberen ze wel nog de Belgische kindercultuur mee te geven door ze Vlaamse televisiezenders te laten bekijken en laten hen mee smullen van Callebaut Hagelslag en maja-de-Bij-koekjes.

Wat of wie mis jij het meest uit het Belgenland? momenten met familie en vrienden, groene natuur, de fiets nemen naar de bakker om een verse boterkoek en graag ook een frietje van frituur A …

“ We proberen ze wel nog de Belgische kindercultuur mee te geven door ze Vlaamse televisiezenders te

laten bekijken.

”Welke raad zou jij geven aan jongeren die vandaag de dag staan te trappelen om in het buitenland – of specifiek het Midden-Oosten - te gaan werken?Niet twijfelen, ook al is het slechts voor een korte periode zoals wij oorspronkelijk in gedachten hadden, het zal altijd een ongelofelijke en leerrijke ervaring worden.Niet elk moment wordt even makkelijk, maar je leert er altijd uit! een ervaring die je leven op bepaalde vlakken verandert en die je kijk op vele dingen ruimer maakt! doen dus!

Dweersstraat 30 - 8000 Brugge • T. 050 70 85 [email protected] • www.liolait.be

Page 11: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

11

een dag in selfies …met Lori Vandyck

lien d’hoore Voor dit nummer gunde lori Vandyck ons een blik op een dagje Parijs.

Goeiemorgen. een warme chocolademelk doet wonderen

als je om 5 uur opstaat.Vertrokken voor een dagje Parijs,

maar jammer genoeg al meteen

gestrand in een file.

eerst wat cultuur opsnuiven nabij Centre Pompidou.

… en daarna shoppen in de

Parijse winkelstraten.even poseren met mijn zus, schoonzus en schoonmama voor het louvre.

met een feestje eindig ik deze geweldige dag.

miauw miauw (lees: slaap zacht).

Page 12: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

12 13

ieder jaar engageert de richting 4 Handel zich om het Jieha!-project op te starten. Jieha! staat voor Jong initiatief voor ethische Handel. met dit project kunnen de leerlingen ondernemingservaring opdoen. dit jaar bestaat Jieha! uit:

• 4HA1: ethimello en dream Factory• 4HA2: Candy Bar en mc Choco

Het assortiment bestaat uit fairtrade of biologische producten die we vrij kunnen bepalen. een engagement voor mens en milieu staat centraal, iets wat in onze maatschappij van groot belang is. Belangrijk om weten is dat de winst geschonken wordt aan een zelf gekozen goed doel.

Dit jaar komen er twee zaken aan bod:

• start West-Vlaanderen wil personen met een beperking ondersteuning bieden bij het samenleven met anderen. Zij gaan in op vragen van het gezin die te maken hebben met het samenleven in het gezin met een kind met ontwikkelingsvertraging, verstandelijke beperking of een meervoudige beperking.

• ook dit jaar verkopen we opnieuw snoepjes van lollywood: er gaat 2 cent per zakje naar vzw Kloen. Kloen tovert een lach op het gezicht van een ziek kindje.

Mis dus onze volgende verkoop op 9 maart niet. We zien elkaar om 10 uur op de grote speelplaats.

Wat vinden onze leerlingen ervan?

Ik vond het leuk om te werken rond een opdracht die we volledig zelf moesten opbouwen, gaande van product tot verkoopsstand. Hierbij leerde ik de klasgenoten ook op een heel andere, serieuzere manier kennen.

Het Jieha!-Project is een leuke afwisseling tussen al de lessen die we krijgen over boekhouden en marketing. Het is handig voor later als je bv een zaak wil opstarten. Als woordvoerder was het mijn taak om ervoor te zorgen dat mijn groep altijd op tijd klaar was met zijn werk en te helpen waar ik kon. Mijn team heeft dan ook zeer goed werk geleverd.

Ik vind Jieha een heel leuk project om aan deel te nemen, we leren er veel uit! Hoe we moeten omgaan met verkopen en bestellingen opnemen …. Ik vind het een interessant project!

Ik vond het leuk om aan Jieha! te werken. Het was een leuke ervaring om samen met de groep te verkopen voor het goede doel. Onze eerste verkoop verliep vlot, op het einde van de speeltijd was bijna alles uitverkocht! Hopelijk zamelen we genoeg geld in voor ‘Start West-Vlaanderen’.

Het Jieha! project is voor onze klas een omzetting van alle theorie naar de praktijk. We kunnen de ondernemer in onszelf ontdekken.

Het samenwerken in groep bevordert de sfeer in de klas met de nodige spanningen die bij de verkoopmomenten gepaard gaan. Een unieke beleving.

ondernemershoeksara de meyer, Valerie Roelandt en melissa Vanquathem

Page 13: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

13

Wij zijn de leerlingen van 7 Winkelbeheer. Op 22 oktober openden wij feestelijk onze leeronderneming ‘De Groene Loper’. De Groene Loper verkoopt tuinartikelen en decoratie.

Iedere leerling kreeg aan de hand van een sollicitatie een functie toegekend. Iedere donderdagnamiddag werken we rond de Groene Loper. Zo kopen we artikelen aan, bedenken we acties, houden we de cijfers goed in het oog,…

Een heel leerrijke ervaring voor ieder van ons!Even een kijkje nemen ...

Afdeling AAnkoop

Afdeling mArketing

Afdeling verkoop

Afdeling AlgemeenbeStuur

uw tuin heeft mij nodig!

Wow! maar € 19,95

voor deze leuke kabouter

de Groene loper een toffe

leeronderneming

deze kabouter is ideaal

als decoratie in uw tuin

dit koop ik zeker en vast!

even een kijkje nemen...

Page 14: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

14 15

Peter Verkeyn

Welke job had u graag gedaan als u geen leerkracht was?Na mijn secundair (tso handel) heb ik er sterk aan gedacht om in de voetsporen van mijn vader te treden, als onderwijzer. een onderwijzer moet wel heel polyvalent zijn: muziek, godsdienst, lo, tekenles, taal, wiskunde ... kortom te veel om op te noemen. een bachelor verzekeringen heb ik ook overwogen maar zelf wou ik toch absoluut iets doen met jongeren. Plotseling viel een rood foldertje in mijn brievenbus met daarop de opleiding handelsregentaat. de opendeurdag die destijds plaatsvond in het klein begijnhof in Gent sprak mij aan. later werd deze opleiding hervormd tot Handel-Burotica-informatica.

Als u de kans zou krijgen om een beroemdheid te ontmoeten, wie zou u dan kiezen en waarom?er zijn veel mensen naar wie ik opkijk maar een iemand die mij is bijgebleven, is John lennon. Hij maakte niet enkel goede muziek, maar hij deed ook heel veel om de wereldvrede te bevorderen. dit laatste is dan weer een thema dat heel actueel is.

Wat wilt u nog absoluut verwezenlijken in uw leven?in de eerste plaats wil ik vooral een goed mens zijn. ik zou mij dan ook graag blijven inzetten voor de school en mijn leerlingen tot het moment aangebroken is om met pensioen te gaan. uiteraard speelt de gezondheid daarbij een cruciale rol. soms durf ik net als iedereen wel eens te klagen maar dan kom ik vlug tot inzicht dat het eigenlijk allemaal nog best meevalt in de Jozefienen.

Inge Lumbeeck

Wat doet u zoal in uw vrije tijd?in de tuin werken (in de zomer!), creatief bezig zijn, restaureren, fotografie, tentoonstellingen bezoeken, shoppen of workshops volgen met vriendinnen, op reis gaan, een citytrip

maken, een goed boek lezen, een concert bijwonen, koken, naar mijn lievelingsmuziek luisteren (Cuba - Buena Vista social Club) ...

Wat ziet u graag op tv?Reportages, reisverslagen, National Geografic, kookpro-

Jonge reporters4HT1

gramma’s (wild- en dessertgerechten), goeie Franse komedie, programma Koppen, Vlaanderen Vakantieland, Blokken, de slimste mens ...

Wat zou u doen, mocht u de lotto winnen? delen met familie en vrienden, een groot tuinfeest met dans en muziek organiseren voor allen die mij lief zijn en mij nauw aan het hart liggen en een wereldreis maken.

Jonas Maes

Hoe hebt u uw vrouw leren kennen?Wel … dat is eigenlijk een superspannend verhaal, voor mij toch! We leerden elkaar kennen op een feestje in een café in Brugge. ik sprak haar aan omdat ze er ongelofelijk mooi uitzag. ik weet niet meer wat ik heb gezegd, maar ze bleef wel staan. ik weet niet meer waarover we babbelden, maar we stonden een hele avond bij elkaar ... ik liet haar niet meer met andere kerels omgaan natuurlijk. Plots wou ze naar huis. ik kon niet geloven dat ze ervandoor ging, dus voelde ik mij plots ook heel moe. Blijkbaar woonden we allebei in dezelfde richting en blijkbaar woonden we op dat moment 200 meter van elkaar. We hielden halt voor mijn deur, we kusten en toen vertrok ze naar huis. ondertussen zijn we zes jaar samen.

Mocht je gratis op reis mogen, waarheen zou dat dan zijn?Voor mij zou het een tropisch eiland mogen zijn. m’n vriendin en ik willen al lang eens naar de Andamanen gaan, een eilandengroep in de indische oceaan. luieren op de witte stranden, turen naar wilde olifanten, slapen in de open lucht, cocktails drinken in een hangmat op het strand … Als het dan toch gratis is, zou ik er mauritius, Tahiti, Kiribati, Bali en sri lanka misschien ook wel bijnemen. Verhuur van vliegtuigen en boten zitten in de prijs inbegrepen?

Als u de lotto zou winnen, wat zou u dan met dit geld doen?ik heb de lotto al eens gewonnen en met de winst toen een ticketje Win for life gekocht. uiteindelijk was ik alles kwijt. Win ik echt de jackpot dan zou ik zeker eens naar bovenstaande landen gaan en daar eens lang, heel lang … nadenken over wat ik met het geld zou doen. maar ja, met twee kleine koters zullen we wel nog even moeten wachten. liefst van al zou ik Win for life winnen, elke maand 3000 euro … lijkt me bijzonder aangenaam. ik zou uiteraard blijven werken en leerlingen enthousiast maken voor hun dromen. misschien zou ik nog opgewekter zijn op maandagmorgen.

Page 15: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

15

Dweersstraat 13 8000 Brugge T O5O 61 61 75

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

Page 16: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

16 17

8 dilemma’svoor Christel Rouzée

lien d’hoore

1 Frans of geschiedenis?

Het zijn allebei zeer boeiende vakken die een totaal verschillende aanpak vragen. ik geef beide vakken heel graag, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar Frans. Het nadeel van geschiedenis is dat het een vak van slechts één uur is en dat je hierdoor weinig contact hebt met de leerlingen. Het is voor mij dus ideaal dat ik geschiedenis kan geven in klassen waar ik ook Frans geef.

2 (Wonen in) België of (in) het buitenland?

Achttien jaar geleden, toen onze oudste dochter net geboren was, werd mijn man gedetacheerd naar den Helder, in het noorden van Nederland. We zijn dan voor een jaar daarheen verhuisd. Twee jaar later, na de geboorte van onze jongste dochter, werd hij opnieuw naar ginder gedetacheerd, deze keer voor twee jaar. ook dan zijn we in den Helder gaan wonen. ik heb geen spijt van deze keuze, maar het heeft me wel doen inzien hoe goed we het in België hebben, o.a. op het vlak van ziekenzorg en onderwijs.ook nu wordt mijn man nog vaak naar het buitenland gestuurd voor zijn werk - vorig jaar naar Parijs, dit jaar weer naar den Helder - maar de kinderen en ik blijven nu gewoon in België: mijn man komt elk weekend naar huis. We hebben besloten om niet meer naar het buitenland te verhuizen zo lang de kinderen nog thuis wonen. maar ik sluit niet uit dat ik in de toekomst misschien wel nog tijdelijk in het buitenland ga wonen.

3 Mannen in uniform of casual gekleed?

Veel mensen denken dat ik val op mannen in uniform omdat ik getrouwd ben met iemand die bij de marinecomponent werkt. dit is echter een verkeerde opvatting, al moet ik

toegeven dat ik toch wat onder de indruk was toen ik mijn man voor het eerst in uniform zag, we kenden elkaar toen al zes maanden. dus, voor alle duidelijkheid: ik val niet op mannen in uniform, dat vind ik te onpersoonlijk.

4 Zelf koken of op restaurant?

eén van mijn hobby’s is koken en experimenteren in de keuken. ik vind het altijd leuk om mensen thuis te verwennen met lekker eten. Het is wel eens fijn om op restaurant te gaan waar je maar je voetjes onder de tafel hoeft te schuiven, maar geen enkel restaurant kan de gezellige sfeer van thuis evenaren.

5 Dochters of zonen?

Zelf kom ik uit een gezin met drie meisjes, mijn twee zussen en ik hadden en hebben nog steeds een heel sterke band, dus eigenlijk was het wel een stille droom om zelf ook dochters te hebben. We zijn trots op onze twee dochters louise (18 jaar) en léonie (16 jaar).

6 De kust of Brugge?

mijn man en ik zijn allebei afkomstig uit Knokke-Heist en hebben daar ongeveer 30 jaar gewoond. maar we hebben deze “mondaine” badstad omgeruild voor het rustige, landelijke Koolkerke en we hebben daar nog geen moment spijt van gehad. Het voordeel is dat Koolkerke centraal gelegen is tussen de kust en de stad, we genieten dus van the best of both worlds.

“ Al moet ik toegeven dat ik toch wat onder de indruk was toen ik mijn man

voor het eerst in uniform zag.

Page 17: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

17

“ Omdat ik geen haar in huis wou, ging de keuze uit naar een naaktkat.

7 Dans of theater?

ik hou erg van “taal”, maar ik vind het een grote kunst om zonder woorden veel te kunnen zeggen. in dans kun je zoveel uitdrukken zonder iets te zeggen, ik heb veel bewondering voor mensen die dat kunnen. Bij dans heb je dan ook nog die extra component van muziek en lichaamsbeweging. dus, als ik moet kiezen tussen een dansvoorstelling en een theatervoorstelling, dan opteer ik voor dans.

8 Naaktkat of harige kat?

Wij zijn thuis allemaal grote dierenvrienden, maar ik ben ook erg gesteld op een proper huis en met een dier in huis wordt dat moeilijk. We hadden aanvankelijk enkel dieren buiten: kippen, eenden en konijntjes. Toen de kinderen oud genoeg waren om zelf de zorg voor een huisdier op zich te nemen, hebben we besloten om een kat te kopen.omdat ik geen haar in huis wou, ging de keuze uit naar een naaktkat: deze katten verliezen (uiteraard) geen haar en zijn gekend om hun aanhankelijkheid. maar de nadelen van dit kattenras wogen te zwaar door: het prijskaartje (1300 euro per kat en ze zijn niet graag alleen, dus je moet er eigenlijk twee hebben) en de zorg (ze kunnen niet tegen de zon en moeten ingesmeerd worden met zonnecrème én

hun huid scheidt talg af, wat ook weer vuil met zich meebrengt en waardoor ze bijna wekelijks in het bad moeten). We zijn dan maar op zoek gegaan naar een kattenras dat deze nadelen niet heeft, maar toch heel aanhankelijk is. Na wat opzoekingswerk zijn we terecht gekomen bij de Cornish Rex kat.dit kattenras heeft het uitzicht en het sociale karakter van een naaktkat, maar vraagt minder zorg omdat ze wel haar hebben. sedert februari 2010 hebben we er twee huisgenoten bij: Camille en Grisou, genoemd naar de kleur van hun vacht. Je zou hen kunnen omschrijven als naaktkatten met krulletjes.

Page 18: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

18 19

op de sofa …Vital Decat (4HA1)

Ann Verhofstadt

Waar lig jij wakker van? Van te veel lawaai.

Wat is het belang van school/onderwijs voor jou?later een goed leven kunnen leiden.

Naar wie kijk je op? Waarom?ik kijk naar niemand op.

Kun je iets vertellen over het verdrietigste moment van je leven?dat heb ik nog niet gehad en hopelijk komt het ook niet.

Wat maakt jou blij?de kleine dingen in het leven zoals samenkomen met mijn vrienden.

Wat vind je belangrijk in een vriendschappelijke relatie?dat je elkaar kunt vertrouwen.

Als je kon toveren, wat zou het eerste zijn dat je zou veranderen?Terrorisme zou niet bestaan.

Welke politieke problemen zou jij aanpakken?de terreurdreigingen.

Hoe denk je dat je leven er zal uitzien over 20 jaar?Geen idee, maar ik hoop dat het er goed zal uitzien.

Als je van leeftijd zou kunnen veranderen, hoe oud zou je dan willen zijn en waarom?ik zou gewoon 16 willen blijven omdat ik nu gelukkig ben met hoe alles is. Voor mij hoeft niets te veranderen.

Page 19: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

1919

WelkomEugenio!

Robin maekelbergh

Je ziet hem zingend of fluitend in onze zelfbediening bezig als ‘plongeur’ of hij loopt goedgemutst door de gangen met een borstel of dweil. Ik heb het over een van onze werkmannen op school, Eugenio Cenera-Calvo (in Spanje geldt al sedert mensenheugenis de afspraak dat het eerste deel van de familienaam van de vader komt en het tweede deel van de moeder). Eugenio heeft dus Spaanse roots en eigenlijk al een heel leven achter zich voor hij bij de Jozefienen kwam werken. Hij voelt zich al van in de kinderwagen ‘welkom’ in België maar de zuiderse roots kan (en wil) hij niet wegstoppen. Het was dus hoog tijd dat we hem interviewden voor deze rubriek.

Eugenio, hoe ben jij in Brugge terecht gekomen?ik kwam in 1963 op mijn derde met mijn moeder naar België, naar Brussel. Twee jaar eerder was mijn vader naar hier geëmigreerd.Waarom kwam jouw vader naar Brussel?Hij ontvluchtte het fascistische regime van generaal Franco. in spanje had een burgeroorlog gewoed en zeven broers van mijn vader zijn gestorven in de strijd tegen dictator Franco. mijn vader vond het welletjes geweest en wilde als bescherming voor zijn gezin voor een andere toekomst zorgen. in spanje, in Asturië niet ver van oviedo in een mijnbouwstadje in het noordwesten bij de Atlantische oceaan, hadden wij een goed draaiende bakkerij. dat liet mijn vader allemaal achter.Dat moet niet gemakkelijk geweest zijn … Neen, zeker niet. Hij kwam in 1961 naar Brussel en werkte keihard onder andere bij verschillende bakkerijen en bij verhuisfirma’s. soms sliep hij maar twee uur per nacht. met het geld dat hij spaarde, kon hij twee jaar later mijn moeder en de vier kinderen, waar ik de jongste van was laten overkomen naar België.Hoe was het leven toen in Brussel voor jullie?Wij moesten ons natuurlijk een beetje aanpassen, vooral aan de taal, maar we spraken snel een flink mondje Frans, wat je in Brussel veel verder bracht dan het Nederlands en wat voor ons spanjaarden wel meer voor de hand lag. mijn vader is altijd heel tevreden geweest over de opvang van de Belgen die hij heel hulpvaardige mensen vond.Hoe bouwde jij jouw leven uit?ik volgde in Coovi, een school in Anderlecht, een opleiding tot patissier-confisier. Toen ik 16 jaar was, kon ik in de industriële bakkerij gaan werken waar mijn vader ook

werkte. later had ik in Watermaal-Bosvoorde een café. Nog later werd ik zelfstandig gerant in een snoep- en warmewafelshop in de Brusselse metro.En hoe kwam jij dan in West-Vlaanderen terecht? ik ging werken in het station van oostende waar ik ook een winkeltje uitbaatte. daar kwam dagelijks een meisje voorbij dat bij de rechtbank werkte. en ze bleef voorbij komen. eerst dacht ik dat het iets van voorbijgaande aard zou zijn, maar dat West-Vlaamse meisje is mijn vrouw geworden.Dan ben jij hier in Brugge aan de slag gegaan.Ja, ik heb verschillende jobs uitgevoerd. in de Rijselstraat heb ik een pitabar opengehouden, maar toen kreeg ik een ernstige allergie die in verband stond met het eten dat ik moest bewerken, dus dat kon ik niet blijven doen. ik heb dan tien jaar in de horeca gewerkt, in de Verdi in de Vlamingstraat. dat horecaverhaal kon niet blijven duren en enkele jaren geleden ben ik dan door bemiddeling van

de VdAB hier bij de Jozefienen als werkman terechtgekomen. eerst met een PWA-overeenkomst, maar sinds vorig jaar met een contract van onbepaalde duur.Ga jij nog vaak terug naar Spanje?Ja, natuurlijk, elke zomer. We gaan dan naar mijn vader die na zijn pensioen terug daarheen is getrokken. mijn moeder is jammer genoeg enkele jaren geleden overleden. En wat vind jij van België, Eugenio?ik woon hier graag, maar ik begrijp die politieke problemen tussen noord en zuid niet goed. Wat levert dat op om Vlamingen en Walen tegen elkaar op te zetten? We zijn allemaal dezelfde mensen

en als we een beetje goede wil tonen, kunnen we zonder problemen met elkaar samenleven, ook al spreken we een andere taal. We moeten gewoon ons best doen om de ander een beetje tegemoet te komen. We leven in een verenigd europa met alle volkeren samen en hier gaan ze volkeren uiteen halen. dat versta ik niet.Nog een laatste vraag, Eugenio: we zien – of beter horen – jou vaak fluiten of zingen. Is dat een levenshouding?Ja, natuurlijk. ik probeer het leven van de positieve kant te bekijken. Als het eens wat minder goed gaat, moet je jezelf proberen op te krikken, zelf uit de put kruipen. de ene neemt pillen om het beter te doen gaan, ik zing of fluit om het leven mooier te maken. ik heb dat van mijn vader geleerd.Bedankt, Eugenio, en blijf maar zingen en fluiten, dat brengt wat leven in de brouwerij … euh in de school dus.

Page 20: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

20 21

doorgelicht:Brecht Dewilde

Waar eet je?Het Bagientje in de oostmeers, dicht bij

het station. Je kan daar lekker eten in een gezellig kader voor een goeie prijs.

Waar drink je?The Vintage, een café naast het

Concertgebouw. enkele troeven: de uitbater, de goede muziek, de hond en

natuurlijk het feit dat het een Cercle Bruggecafé is!

Waar kom je tot rust?Aan zee: uitwaaien is zalig! meestal in de Haan aan de

Zwarte Kiezel.

Waar ga je uit?ik ga graag iets gaan drinken in de Trappist of in ’t Poatersgat en daarna soms richting de l’amaRal.

Waar shop je?ik ga graag naar leeloo en voor muziek ga ik naar de music man in Gent. online shoppen doe ik ook soms.

Waar logeer je?meestal ga ik voor een hostel, in het centrum zodat ik de stad optimaal kan ontdekken. Barcelona en Berlijn horen zeker bij mijn favoriete bestemmingen.

Waar hou je het meeste van?een roadtrip met mijn vriendin en een paar vrienden. samen genieten van cultuur, mensen, steden ...

dieter Verstraete

LEVELONE

FOOTWEARVisit our webshop

www.levelonefootwear.be

BRANDS: Ladies: Timberland | New Balance | Vans | Nike | Sperry | Komrad | Steve Madden | Felmini | Spm | Bronx | DolFIe | No Name | Palladium | Dr. Martens | ... Men: Nike | New Balance | Timberland | Hub | Element | Vans | Supra | Gravis | G-Star | Bjorn Borg | Sperry | Palladium | Etnies | Dr. Martens | Bullboxer | Komrad | ...

Page 21: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

21

Voetbalblijft scoren!

dieter Verstraete

Hoe fantastisch de jeugdbeweging nog steeds is, konden we in het vorig nummer horen van leerlingen en leerkrachten. Maar ook heel wat Jozefienen geven het beste van zichzelf in een sportvereniging. Gemakshalve mag de populairste sport in ons land (en ver daar buiten) de aftrap geven: voetbal!

Wie? Hans Decock

Ploeg? Groene Leeuwen Ruiselede (speler en trainer U9)

Positie? Linksmidden of linksachter

Start? Gestart als minivoetballer dan later liefhebbervoetbal.

Favoriete speler? Arjen Robben

Favoriete ploeg? Cercle BruggeWaarom voetbal? Teamsport waarbij de sfeer achterna tijdens ‘de nabeschouwing’ ook dik oké is.

Troef? Goede conditie en sterke passing.

Werkpunt? Kopspel

Wie? Eilisch Decoster (5VE2)

Ploeg? Knokke (Eerste Provinciale)

Positie? Linkerflank meestal

Start? Eerst veel gevoetbald op

familiefeestjes en met vrienden,

daarna begonnen bij Lissewege

in een gemengde ploeg.

Favoriete speler? Neymar, de aanvaller met het grootste

talent.

Favoriete ploeg? Club Brugge

Waarom voetbal? Toffe ploeg-

sport waardoor je veel mensen

leert kennen. Scoren is natuurlijk ook schitterend, of assists geven.

Troef? Snelheid en techniek.

Werkpunt? Conditie

Wie? Louis Cuypers (5HA3)

Ploeg? Dosko Sint-Kruis U17 (Provinciaal)

Positie? Verdedigende middenvelder

Start? Samen met Emile Swertvaegher begonnen bij Cercle.

Favoriete speler? Christiano Ronaldo is zonder twijfel de beste.

Favoriete ploeg? Cercle Brugge

Waarom voetbal? Scoren en as-sists geven is fantastisch en het is ook tof om als team telkens voor de overwinning te gaan.

Troef? Snelheid en duelkracht

Werkpunt? Conditie op lange afstanden

Page 22: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

2322

Ruach?Wat betekent de pastorale werkgroep op school?

Verzameld door Geert sagaert

In vorige edities van het Zilverblad kreeg ik al meermaals de kans om Ruach voor te stellen. Ruach, de pastorale werkgroep bij ons op school. De groep die instaat voor de vieringen, de vastenactiviteiten, bezinnende momenten … Misschien werd het nu eens tijd om te luisteren naar onze leerlingen, maar ook naar mijn collega’s. Wat betekenen die vieringen en die bezinnende momenten voor hen? Het werd een leerrijke confrontatie:

deze vieringen zitten altijd wel mooi in elkaar, maar toch is het goed dat het nooit te lang duurt. ik snap het nut niet altijd van sommige vieringen. Gelukkig is er dan die (eigentijdse) muziek, waarvan de teksten me wel boeien. ik sta op andere momenten nooit echt stil bij de betekenis van wat er gezongen wordt. misschien komen die vieringen net voor een vakantie of net voor een rapportuitreiking niet op het juiste moment … (leerling 18 jaar)

Ruach: zinvolle vieringen met aandacht voor een hedendaagse invulling die kansen biedt om te beschouwen/bezinnen/mijmeren en die opnieuw kan verbinden (re-ligare, nietwaar). (leerkracht)

Viering bij het begin van het schooljaar is een mooie verwelkoming (leerling 16 jaar)

Respect voor de mensen die dit allemaal in elkaar steken en al die elementen kiezen: Alles past zo mooi bij elkaar, de teksten en de eigentijdse muziek, de inhoud en de bijpassende beelden … (leerling 18 jaar)

lang luisteren naar die teksten is niet aan mij besteed. Wat meer filmpjes (bv. een terugblik op het voorbije schooljaar), een toneeltje, meer leerlingen aan het woord, leerlingen die zelf zingen, het zou alles nog aantrekkelijker maken. ik ben niet echt meer zo gelovig, het is niet echt meer mijn ding. (leerling 14 jaar)

soms is het echt te moeilijk en begrijp ik het niet (leerling 12 jaar)

Bij mij gaat het niet altijd om één bepaalde viering. ik onthou wel enkele hele mooie momenten uit bepaalde vieringen: een bepaald lied, waarvan zowel de tekst als de melodie blijft hangen, een prachtige tekst die heel mooi voorgelezen werd, een ontroerend moment bij het afscheid van een collega of van een leerling … (leerkracht)

Ruach is organiseren: teksten, liedjes, Powerpoint, maar ook een zaal klaarzetten, een beamer, geluidsinstallatie … Ruach is sAmeN vieren, sAmeNwerken. (leerkracht)

die vieringen zijn niet echt iets voor mij, niet mijn ding, maar ik vind het wel goed dat er acties zijn voor het goede doel! leerlingen mogen ook wel eens zien hoe goed de wereld is, ook op onze school. We zien al genoeg het slechte … misschien leren we zelf gelukkiger te zijn en gaan we beseffen dat er veel mensen zijn die het veel slechter hebben dan wij. (leerling 17 jaar + leerkracht)

misschien is het wel eens tijd dat een viering door een bepaalde klas in elkaar gestoken wordt? (leerling 15 jaar + leerkracht)

even tot rust komen doet goed, maar meer doet het me helaas niet… schaf dit zeker niet af, het is een gelegenheid om met leerlingen en leerkrachten eens samen te komen, in alle rust en stilte! Het is een van de weinige momenten waarop er nog eens stilgestaan wordt bij een feit of gebeurtenis. Het leven en de maatschappij zijn zodanig gejaagd en hectisch dat zo’n “pauzemoment” meer dan welkom is! (leerling 16 jaar + leerkracht)

Vaak teksten die me aan het denken zetten: Wie ben ik? Hoe is het leven? en tips hoe het beter kan. (leerling 18 jaar)

die muziek raakt me altijd en soms ook de inhoud ... (leerling 14 jaar)

Ruach betekent voor mij even stilstaan bij waar het echt om gaat, een moment van stilte in de storm van het schoolgebeuren een gevoel van verbondenheid.de traditionele (mis)vieringen worden (al een tijdje) vervangen (geen sacramenten of priester meer) door minstens evenwaardige bezinningen die ook anders-gelovige leerlingen kunnen waarderen. de teksten en de liederen zijn weloverwogen en spreken aan.

“ Toch is het goed dat het nooit te lang duurt.

“ Respect voor de mensen die dit allemaal in elkaar steken.

“ Het leven en de maatschappij zijn zodanig gejaagd en hectisch dat zo’n

“pauzemoment” meer dan welkom is!

Page 23: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

2323

de tafel in de lerarenkamer verhoogt de samenhorigheid en brengt het gezin of de familie achter de leerling of de leerkracht binnen in de school. de mensen die er niet meer zijn, blijven spiritueel aanwezig in de herinneringen en kunnen ons op die manier inspireren. (leerkracht)

Ruach betekent voor mij wat de ‘komma’ in een zin betekent, nl. een pauze. Het is ook een geheugensteuntje voor zij die het mochten vergeten of verleerd zijn om elke dag te beginnen met een goede gedachte. echt cool vond ik hiervoor de tegoedbonnen, die in de lerarenkamer beschikbaar stonden met de vermelding: “deze BoN is goed voor een complimentje en/of een lieve glimlach en/of een gemeende dankjewel en/of een beetje kwali-tijd samen en/of een luisterend oor”. Te gebruiken als

hint voor jezelf of voor een ander. misschien ook voor leerlingen? (leerkracht)

de ‘Ruach-tafel’ in de lerarenkamer vind ik heel belangrijk. Het geeft een extra gevoel van samenhorigheid en ‘steun’. de stille ruimte, heel mooi ingericht n.a.v. het overlijden van collega Filip, zal ik me altijd blijven herinneren. (leerkrachten)

Ruach verplicht ons om af en toe eens stil te staan en na te denken over wie en wat we (willen) zijn. en het hoeft niet altijd om syrië of oekraïne te gaan, maar soms is het nog belangrijker om het te hebben over respect voor elkaar en soms heel gewoon over een ‘goeiemorgen’ en een ‘goeieavond’ (leerkracht)“ Het geeft een extra gevoel van

samenhorigheid en ‘steun’.

“ Ruach verplicht ons om af en toe eens stil te staan en na te denken

Page 24: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

24 25

Reinhilde debruyneStriptease

drukkerijen imprimeurs

drukkerijen imprimeurs

Page 25: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

25

Ann Verhofstadt en sofie despiegelaere

Hallo! ik ben Kieriën Serpieters (6OR) en alles in mijn leven draait om voetbal. ik ben, zoals ze zeggen, geboren met een bal. ik begon op mijn vierde te voetballen bij een lokaal ploegje. eigenlijk was ik te jong om te beginnen voetballen, maar ik mocht toch al meedoen met een jaar hoger. Niet veel later werd ik gescout door Club Brugge. daar heb ik dan ook 9 jaar gevoetbald, tot

mijn 17e. ik heb nog samengespeeld met verschillende goeie voetballers, zoals de huidige ‘Gouden schoen’ dennis Praet. eerst was het plan om naar oH leuven te gaan.

“ Eigenlijk was ik te jong om te beginnen voetballen

”ik zou daar dan ook studeren, maar ik besefte al snel dat ik niet klaar was om zo’n stap te zetten, dus koos ik voor KV Kortrijk. daar speelde ik drie seizoenen. ik speelde er bij de beloften en mocht enkele keren meetrainen met de eerste ploeg. door omstandigheden ben ik daar vertrokken en kreeg ik de kans bij Cercle Brugge. ik ben nu bezig aan mijn tweede seizoen bij de beloften. ook bij Cercle heb ik al een paar keer meegetraind met de eerste ploeg. Hopelijk krijg ik binnenkort de kans om bij de eerste ploeg aan te treden. Je merkt, zonder voetbal kan ik niet leven!

mijn naam is Charlotte Vandenbroucke (6VE) en ik heb één grote passie: mijn paarden! ik ben al ongeveer elf jaar ontzettend gepassioneerd door de paardensport en heb ondertussen zelf twee paarden. mijn liefde voor paarden is ontstaan toen ik zes jaar was. ik ging steeds met mijn tante naar de paardjes in de wei gaan kijken.Toen droomde ik al van paardrijden, maar daar was ik net één jaar te jong voor. op mijn zevende was het dan zover en op mijn twaalfde kreeg ik mijn eerste paard ‘lexus’. Van lexus heb ik maar één jaar kunnen genieten aangezien ik groeide en hij een klein paard bleef … daarna

h Mijn ding h

heb ik nog twee andere paarden gehad, maar ik wou iets meer dan alleen maar paardrijden en wandelen in groep. ik had nood aan een uitdaging. dus begon ik met het volgen van springlessen. Hiervoor heb ik twee paarden: ‘Hesperides’ en ‘Cancellara’. ondertussen rijd ik ook jumpings en heb ik ook al een paar prijzen gewonnen. de band met mijn paarden is enorm sterk. dit is ook nodig omdat je elkaar moet vertrouwen. in de toekomst hoop ik, van wat nu nog mijn hobby is, mijn beroep te maken. een eigen paardenstal starten, jonge paarden opleiden, grote wedstrijden rijden, paarden kopen en verkopen. Tja, dit is een zeer grote droom en ik kan alleen maar hopen en hard werken om die te laten uitkomen.

iedereen op school kent me wel, dus hoef ik me niet echt voor te stellen. maar als mensen me met meneer willen aanspreken dan is dat Meneer Sabbe. mijn ding is mijn koersfiets …. Toen ik 18 jaar werd, kreeg ik een koersfiets in plaats van een auto. samen met mijn twee broers en onze vader reden we elke zondag ritjes tussen de 80 en 100 km. Het liefst reed ik de bergen op. dat gaf me een fantastisch gevoel! Zo reden we van thuis naar de Rodeberg, de scherpeberg en de Kemmelberg. Het was altijd een race naar de top, maar als jongste van de bende verloor ik meer dan eens en dat was helemaal niet fijn! ook de Vlaamse Ardennen met de oude Kwaremont en de Patersberg hebben we al getrotseerd. Toen mijn oudste broer vroeg of ik samen met hem de mont Ventoux wilde beklimmen, moest ik

“ Toen ik 18 jaar werd, kreeg ik een koersfiets in plaats van een auto

”geen twee keer nadenken. samen hebben we getraind om de kanibaal der bergen te beklimmen. Het is een berg die je van drie kanten op kan. Wij hebben de moeilijkste kant gekozen, die start in Bédoin. Na 2 uur en vijf minuten ben ik als eerste boven geraakt: uitgeput, maar met een enorm gevoel van grote voldoening! er zijn nog enkele bergen die ik zou willen trotseren zoals le Grand Ballon, alsook l’Alpes d’Huez en natuurlijk de stelvio.

“ De band met mijn paarden is enorm sterk

Page 26: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

26 27

WeekboekJozefienen

laurie Kuperus en dieter Verstraete

“ In deze eerste week na de herfstvakantie was het opnieuw in de

hoogste versnelling vooruit.

”Week van 3 november

Na een weekje rust was het opnieuw tijd voor actie op de Jozefienen. Het eerste overleg met de zesdejaars over 100 dagen vond plaats, leerlingen uit 5sT en 6sT kregen een rondleiding in Holiday inn Crowne Plaza, 5KA1 ging op branchestudie bij Dreamland ... daarnaast waren de vierdejaars in de ban van Neeland, een toneelstuk over de harde en hoopvolle zoektocht van jonge asielzoekers naar geluk. Tot slot trokken alle leerlingen uit 5 tso richting Wallonië voor een excursie voor geschiedenis en aardrijkskunde. Ze brachten er onder meer een bezoek aan Bois du Luc en Charleroi. eén ding is duidelijk: in deze eerste week na de herfstvakantie was het opnieuw in de hoogste versnelling vooruit.

Week van 10 novembermet een deugddoend verlengd weekend achter de rug, vertrokken de leerlingen van iB en Bi richting Frankfurt voor een uitwisselingsproject met de F e l d b e r g s c h u l e oberursel. Het was

dé kans om volop engels te praten en om van de duitse cultuur te proeven. de leerlingen zelf gaven ook enkele presentaties waarbij ze verschillende aspecten van België in de kijker zetten, zoals belangrijke Belgische bedrijven,

onze schitterende muziek(festivals), onze vreemde gewoontes en natuurlijk onze liefde voor lekker eten en drinken. daarnaast startte de leefsleutelactie omtrent armoede bij de vierdejaars. ook dit jaar krijgt elke klas een dompelbad want armoede blijft - helaas - sterk aanwezig in onze samenleving en het is niet altijd evident om daar gepast mee om te gaan. We kunnen alleen maar hopen dat dit een verrijking was voor de leerlingen.

Week van 17 novemberde Jozefienen is deze weken meer dan ooit een ‘brede school’: de l e e r l i n g e n leren immers heel wat bij buiten de s c h o o l p o o r t e n , tijdens taalprojecten, op stageplaatsen, tijdens excursies ... en ook deze week kwamen enkele jaarlijkse toppers opnieuw aan bod: het taal- en cultuurbad in Aken voor de meeste vijfdejaars, engels toneel voor heel wat vierde-, vijfde- en zesdejaars, een bezoek aan de Turkse buurt voor 7KA en 7We en de excursie naar de Westhoek voor 6 tso. maar de zesde- en zevendejaars kregen ook info van het ClB in het kader van de studiekeuzebegeleiding met het oog op volgend jaar. Tot slot werd de theorie ook weer in de praktijk omgezet voor de leerlingen van 5 en 6 KA/Ve met een bezoek aan de haven van Zeebrugge.

“ Stilaan voel je de examenstress in de klassen stijgen.

”Week van 24 novemberstilaan voel je de examenstress in de klassen stijgen, niettemin stond er nog heel wat op het programma. Zo blijven de miniondernemingen van 6 Handel op volle toeren draaien: onze jonge ondernemers gaven de leerlingen nog eens de kans om iets te kopen tijdens de speeltijd. de leerlingen van 5oP verzorgden dan weer voor een vijftal dagen het onthaal op de Gentse

Page 27: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

27

Horeca expo. en er was een nieuwe activiteit voor 7oR die ook zeker kan uitgroeien tot een klassieker: de leerlingen werden letterlijk en figuurlijk ondergedompeld in een leerrijke middag ‘Water en Wellness’.

“ Wie kon de origineelste foto maken met de Sint?

”Decembermaand

Voor de meesten was de decembermaand de maand van de examens. dus werd er (hier en daar) veel gestudeerd en gewerkt

om goede resultaten te behalen vóór de welverdiende vakantie kon beginnen. maar voor de leerlingen de examenweek indoken, kwam onze sint - op vraag van het leerlingenpresidium - nog eens op bezoek in de klassen. er werd weer gretig met snoep gegooid en naar jaarlijkse gewoonte kregen ook alle brave leerlingen een

stuk chocolade. er werd zelfs een heuse wedstrijd aan g e ko p p e l d . Wie kon de or ig ineels te foto maken met de sint, de Pieten en

de leerlingen van de klas? in diezelfde week verzorgden de leerlingen van 7TR het sinterklaasfeest van de lagere school. er werd veel gedanst en

gezongen. en naar het schijnt waren er dit jaar geen stoute kindjes …

“ Ik veronderstel dat die Hot Fridays zeker voor herhaling vatbaar zijn!

”Week van 5 januariWe verwelkomden bij de start van het tweede trimester twintig nieuwe leerlingen. die werden maandagmorgen onthaald in ’t Gistje door de directie en enkele leerlingbegeleiders. Na wat algemene info, een korte rondleiding en een introductie over de website, het schoolnetwerk en smartschool werden de leerlingen naar het lokaal gebracht waar ze het tweede lesuur les hadden.op dinsdag 6 januari vloog 6oR er meteen in en leerden ze in de sporthal van izegem ‘alles met de bal’. Het werd een sportieve en leerrijke dag. 6oP trok er donderdag op uit naar het toneel ‘Nerf ’ in de magdalenazaal. een erg gesmaakt theater- en poppenspel over het romantische maar realistische verhaal van Frans en Hélène die hun eiken huwelijksjubileum (80 jaar samen!) vieren met een melancholische terugblik op hun parcours samen.en hoewel we nog geen straffe winter hadden tot nog toe, hield het Team entertainment ons elke vrijdag van januari warm met gratis chocomelk op de speelplaats. ik veronderstel dat die Hot Fridays zeker voor herhaling vatbaar zijn!

Page 28: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

28 29

Week van 12 januariop maandag bezochten 5 en 6 Kantoor en Verkoop het Coca-Cola Visitors Center. Ze kregen er een rondleiding in het bezoekerscentrum en brachten een bezoek aan de productie- en

distributieafdeling.Vrijdag werd voor de derdes dan weer een leerrijke dag want dan stond de Relationele en seksuele Vorming op het programma in Het Hof van Watervliet.

Week van 19 januariin de loop van het schooljaar gaan alle leerlingen wel eens een film bekijken. Vaak is dat een Franstalige of duitstalige film en dit om de taalvaardigheid van de leerlingen nog w at extra bij te schaven maar

hen ook van de Franse of duitse cultuur te laten proeven. op maandag trok de volledige tweede graad richting de lumière om er de Franse film les Choristes te bekijken. Zo leerden de leerlingen hoe het er vroeger aan toe ging op school: een streng regime met een almachtige directeur. de verhaallijn van de film werd op voorhand besproken in de les

Frans. Na de film volgden er nog vragen over de inhoud van de film en de personages en diverse opdrachten zoals zelf een ander einde verzinnen, zelf een andere titel verzinnen ...Na maanden voorbereiden en weken hard repeteren, was het donderdag en vrijdag dan eindelijk zover. de poëziehappening ‘er is nog zoveel niet gezegd’ werd opgevoerd voor de volledige school. Je leest hier meer over in een ander artikel in dit blad.

Week van 26 januarionze school gaat meermaals per jaar internationaal. Zo trokken deze keer 5To en 7oR samen op wintersportstudiereis richting Frankrijk. drie leerkrachten zorgden ervoor dat deze intense trip vooral een leerrijke ervaring werd voor alle leerlingen. en dat was ook de bedoeling van de leerkrachten die naar jaarlijkse gewoonte met de leerlingen van 6HA richting het noorden trokken, maar deze keer wel in samenwerking met een nieuwe school ter plaatse en met een tussenstop in de deense hoofdstad Kopenhagen. in België was dan weer het programma van 2HA goed gevuld: enerzijds was er een boeiend en creatief poëzieproject en anderzijds kregen ze informatie omtrent de studiekeuze die ze op het einde van het jaar moeten maken. de derde graad bso genoot voorts van de toneelvoorstelling Verboden toegang, 7TR begon aan reisleidingopleiding bij Jetair en de Top-X-quizen blijven zorgen voor de nodige ontspanning tussen de middag.

“ En zo zijn we al weer een stapje dichter bij de Ideale Wereld.

”Week van 2 februarionderwijs wil de leerlingen voorbereiden op de toekomst en dat was deze week niet anders. 5To leerde de toerismesector nog beter kennen op het vakantiesalon, de meeste eindejaarsstudenten trokken naar de sid-beurs in Kortrijk waar ze zich grondig konden informeren over hun studiekeuze voor volgend jaar en 6Bi nam deel aan het ondernemingsplanproject Plan(k)gas. En zo zijn we al weer een stapje dichter bij de Ideale Wereld.

GRILL RESTAURANT

Torhoutsesteenweg 3 B-8210 Loppem

Tel: 050-38 36 [email protected]

Page 29: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

2929

Sara verloor in haar laatste jaar op school haar broer.

Noot: om de anonimiteit van de geïnterviewde te bewaren werden haar naam, haar uiterlijk, haar leeftijd en haar klas gewijzigd.

“Als leerkracht mag je geen favorietjes hebben”, zo luidt het cliché. Nou, sara dat was wel een favorietje. en ik kon het maar moeilijk verstoppen. Wat wil je ook? Wekelijks kwam ze met een brede smile het klaslokaal binnen en nam ze plaats op de eerste rij. Altijd geïnteresseerd en leergierig, met minder dan 80% nam ze geen genoegen.

in juni studeerde ze af bij de Jozefienen en nam ze afscheid van haar klasgenoten en leerkrachten. Net zoals de andere zesdes maakte ze zich op voor een droomvakantie van drie maanden. maar toen sloeg het noodlot toe: haar oudere broer, maarten, kwam in een ongeval om het leven.

“ Pas een maand later ben ik echt gaan beseffen dat mijn broer er niet

meer was.

”Dag Sara, kun je ons verstellen hoe je toen het nieuws van het overlijden van je broer hebt vernomen. Het was vroeg in de ochtend. ik ging uitgerekend die dag met mijn mama op reis vertrekken en we waren al van zes uur op. om zeven uur werd er aan de deur gebeld. Het was de politie. Ze vroegen of we met het hele gezin even wilden gaan zitten. Toen hebben ze ons verteld dat ze heel slecht nieuws hadden: maarten was in een ongeval betrokken geraakt en had het niet overleefd.

Hoe was je eerste reactie? Aanvankelijk vooral ongeloof. Toen de politie het nieuws kwam melden, werden mijn ouders meteen heel emotioneel maar ik nog niet. ik bleef heel rustig. op dat moment leek het onwezenlijk en drong het eigenlijk nog niet echt door. Pas een maand later ben ik echt gaan beseffen dat mijn broer er niet meer was.

openhartig:omgaan met verlies

Filiep stellamans Hoe waren de eerste dagen daarna? eigenlijk herinner ik me er niet zo heel veel meer van. die hele periode is wat vaag. ik kon toen gelukkig rekenen op enkele goede vriendinnen. Ze spraken vaak met me af en lieten me mijn hart luchten. maar zoals ik daarnet al zei: eigenlijk ben ik pas later gaan beseffen wat er gebeurd was.

Wanneer is dat besef er wel gekomen? dat heeft toch een goede maand geduurd. ik was op vakantie met enkele vriendinnen op Rhodos. Na amper één dag heb ik naar mijn mama gebeld en gezegd dat ik terug naar huis wou. Na vier dagen ben ik ook effectief op het vliegtuig gestapt. ik wou zo snel mogelijk weer bij mijn familie zijn. Na die reis ben ik gaan beseffen dat ik dit niet op mijn eentje zou verwerken en ben ik hulp gaan zoeken bij een psycholoog.

“ Bij de psycholoog heb ik geleerd dat het voor mij echt noodzakelijk was om

erover te spreken.

”Hoe heb je het verlies dan verder verwerkt?Heel simpel: door er zoveel mogelijk over te praten. Bij de psycholoog heb ik geleerd dat het voor mij echt noodzakelijk was om erover te spreken. Vooral aan mijn mama heb ik veel gehad, net als ik heeft zij de behoefte om te praten over maarten of om herinneringen op te halen. met mijn jongere broer en mijn papa is dat moeilijker. Zij zijn meer gesloten types en vinden het net heel moeilijk om het over de dood van maarten te hebben.

Hoe reageerde je omgeving op dit alles? Had je vrienden waar je bij terecht kon? er waren zeker enkele goede vrienden die een luisterend oor boden. enkelen onder hen hadden in het verleden ook al eens iemand verloren. Zij begrepen beter wat ik

doormaakte. Anderen toonden minder begrip en vonden dat ik er te vaak over sprak. in zo’n periode zie je pas echt wie je ware vrienden zijn en op wie je kan rekenen. op de begrafenis van maarten waren enkele leerkrachten en klasgenoten aanwezig. op die momenten doet zoiets echt deugd. iedere blijk van medeleven die je krijgt in die periode is een hart onder de riem.

Page 30: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

3130

Hoe heb je uiteindelijk de draad van je gewone leven weer kunnen oppikken? dat heeft toch een goede vier maanden geduurd, denk ik. Normaal gezien ben ik iemand die graag op stap gaat. maar de eerste vier maanden na maartens dood had ik daar totaal geen zin.

Je ging in die periode ook alleen op kot in Gent. Was dat niet moeilijk? ik was er wel wat bang voor. maar uiteindelijk viel dat beter mee dan gedacht. Het was een totaal nieuwe omgeving, eentje waar maarten nooit was geweest. op mijn kot waren er niet zoveel dingen die me herinneren aan maarten, thuis bij mijn ouders is dat wel zo.

Hoe was je relatie met je broer? Waren jullie close? er was een groot leeftijdsverschil: hij was 18 jaar ouder. Toen ik klein was, zag ik hem ook niet zo vaak. maarten zat toen voor zijn job heel vaak in het buitenland. maar de laatste vijf jaar groeiden we steeds dichter naar elkaar toe en begrepen we hoeveel we gemeen hadden. Naarmate ik ouder werd, hadden we elkaar ook steeds meer te vertellen. We hadden hetzelfde karakter: alle twee uitbundig en sociaal. ik kwam hem af en toe eens tegen in het uitgaan: altijd heel leuk was dat.

Wat herinner je je nog van de laatste keer dat je hem zag? dat was op een familiefeestje in de tuin van mijn ouders. Het was toen een heel warme dag en er stond zo’n klein kinderzwembadje op het gazon. meteen toen maarten toekwam, grabbelde hij me vast en gooide me met al mijn kleren aan in het zwembad. om zeker te zijn dat ik echt wel kletsnat was, kieperde hij vervolgens dat volledige ding nog eens om … met mij er nog steeds in. Het was eigenlijk een heel mooie herinnering en heel typisch voor hoe we met elkaar om gingen. Voortdurend liep hij me te plagen en te jennen. maar het was altijd goed bedoeld, we hebben nooit echt ruzie gemaakt.

Heb je nog een boodschap voor anderen die hetzelfde hebben meegemaakt? Ja, wanneer je iemand verliest die je dierbaar is dan kan je dat onmogelijk op je eentje verwerken. Het opkroppen heeft geen zin, je moet erover praten want dat helpt echt wel. Je hoeft je ook zeker niet schamen om hulp te zoeken. mijn sessies bij de psycholoog hebben me heel wat steun geboden.

“ Hij genoot met volle teugen van elk moment. Dat probeer ik nu

ook te doen.

”Hoe gaat het nu met je? Sta je nu anders in het leven? uiteraard denk ik nog vaak aan maarten. ik draag ook steeds een ketting met zijn as rond mijn nek. maar nu heb ik de draad van mijn gewone leven toch weer opgepikt. Toch ben ik zelf ook wat veranderd sinds zijn dood. ik ga niet zo snel meer ruzie maken en ik maak me ook niet meer zo druk in kleine dingen. ik probeer ook wat meer in het leven te staan zoals maarten. Hij was altijd heel positief en

optimistisch. Hij genoot met volle teugen van elk moment. dat probeer ik nu ook te doen.

Hartelijk bedankt voor dit openhartig gesprek.

De getuigenis van Sara is zeker geen alleenstaand verhaal. Het verlies van een dierbare is een heel ingrijpende gebeurtenis en kan het leven van jongeren vaak helemaal overhoop halen. Niettemin vinden veel jongeren het toch nog steeds heel moeilijk om hierover te praten.

Heb je net als Sara levensvragen, verloor je een goede vriend of een familielid of worstel je met andere problemen? Praat erover, want dergelijke zaken overwin je nooit alleen.

Bij de volgende personen kun je steeds terecht:Op school: - Jouw persoonlijke coach De leerlingenbegeleiders (Dhr. Kristof Punie, Mevr. Melissa Van Quathem, Dhr. Brecht Dewilde, Mevr. Myriam Geerts)- De zorgcoördinater (Dhr. Johan Verstraete) De medewerkster van het CLB (Mevr. Liesbeth Verstraete en Mevr. Gudrun Devaere)

Buiten de school Het CLB (www.clbbrugge.be of 050 440 220)Vzw ‘Awel luisteren naar kinderen en jongeren’ (www.awel.be of 02 534 37 43)

Page 31: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

31

op dinsdagmiddag kan je in de sportzaal terecht voor middagsport: dans! onder leiding van mevrouw Coens en mevrouw Bostyn zetten een tiental leerlingen van de eerste graad elke week hun beste beentje voor. ondertussen hebben de danseresjes al vier choreo’s onder de knie en kunnen ze zich stilletjes aan voorbereiden voor de danswedstrijd van Fedes. Heb je ook zin om mee te dansen? steeds welkom in de sportzaal Zilverstraat om 12.20u.!

Charlotte Bostyn en Griet Coens

Minivoetbal in TabighaSpeler in de kijker

Wie tijdens de middagpauze wel eens een kijkje komt nemen naar de minivoetbal-

competitie heeft zeker Ike Azomchine (5HA1) al opgemerkt. en dat komt niet alleen

door zijn speciale naam, zijn Afrikaanse roots of zijn fluorode truitje. Neen, ike

doet over de middag dartele dingen met een bal in Tabigha.

Naam: ike Azomchine

Team in de schoolcompetitie: stAlone

Team buiten de school: KV oostende

Rugnummer: 7

Beste voet: Rechts

Positie: Rechtsbuiten

Favoriete dribbel/beweging: een shot veinzen en dan de bal meepakken met de zool om de tegenstander te dribbelen.

Favoriete speler (België): Paul-José mpoku (standard)

Favoriete speler (internationaal): Jordan Botaka (sBV exelsior)

Favoriete ploeg (België): RsC Anderlecht

Favoriete ploeg (internationaal): Real madrid

Ambitie in het voetbal: ik droom ervan om ooit in een competitie in eerste klasse

te spelen. Vooral de Franse competitie past wel bij mijn profiel.

Mooiste herinnering: mijn goal met sV Roeselare op een groot jeugdtornooi tegen

sW Harelbeke. een bomvolle tribune zag toen hoe ik scoorde.

Beste speler in de schoolcompetitie: Joao Gildo Nkasu (6KA), hij is echt razendsnel

en is onnavolgbaar in zijn dribbels.

Beste leerkracht in de schoolcompetitie: dhr. stellamans, hij heeft een hard shot

en kan ook aardig wat dribbelen.

dansopschool

Page 32: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

3332

Podiumproductie:Er is nog zoveel niet gezegd …

Robin maekelbergh

… en als alles gezegd zou zijn, dan zou poëzie, zou toneel, zou zang en muziek misschien niet nodig zijn, zoals het nu ook niet nodig is, maar toch heel erg, altijd zelfs. omdat het raakt en wakker maakt, ons bij de keel en bij de hand neemt. daarom!

“ Volgend schooljaar kunnen ze aan de bak komen in ons totaalspektakel.

”daarom is er jaarlijks een podiumproductie door en voor onze leerlingen. We moeten toegeven dat ook sommige leerkrachten ongeduldig staan te trappelen om ooit eens mee te doen … Waarom zouden we hen nog langer op hun honger laten zitten? Volgend schooljaar kunnen ze

aan de bak komen in ons totaalspektakel dat we plannen op vrijdag 13 november – jawel, een vrijdag de 13e maar daar zijn we hoegenaamd niet bang van – en zaterdag 14 november 2015 in Cultureel Centrum de Valkaart. Wie ook als leerling wil meedoen, kan zeker al zijn naam doorgeven aan Robin maekelbergh.

maar eerst was er dit jaar op donderdag 22 en vrijdag 23 januari de podiumproductie ‘er is nog zoveel niet gezegd’, genoemd naar een gedicht van Paul van Vliet. Wat in 2008 in de schilderskapel begon als een poëziehappening in de week van gedichtendag, evolueerde snel naar een volwaardige productie in het sirkeltheater. de poëzie bleef manifest aanwezig, maar kreeg – samen met ander tekstmateriaal, bestaand of zelf geschreven – meer vorm als minitoneeltjes doorbroken met live zang en ook met tekenende of sfeerscheppende muziek en filmfragmenten.

Page 33: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

3333

We startten met 26 leerlingen de repetities eind september waarvan er 18 met alle goesting doorbeten. een groep met wie het aangenaam werken is, een groep waar toekomst in zit ... Velen gaven al te kennen zeker opnieuw mee te willen werken aan de volgende productie, het totaalspektakel.

de groep bestond nu uit: dylena Andries 5KA1 - Hilam Ben salama 2HA2 - Julia d’Haenen 3HT1 - Raisa de Vooght 7oR - luna delva 1lA - lars depotter 6oP - Genesis Fernandez Cabrera 3To2 - Benita Haxhijaj 3HT1 - edita Haxhijaj 5sT1 - elsa Kaca 5sT1 - Jinane Kraim 3HT1 - Aïcha salembier 2HA1 - laurence Tondeur 7oR - Kobe Van der Haeghen 5oR - Thijs Vandaele 6Bi - sabrina Vanhollebeke 1lA - Axel Vermeulen 3HT2 - Amber Vuylsteke 5sT1

Voor de techniek zorgden hoofdtechnicus Paul Claeys en assistent Filiep stellamans. manu Coucke was er niet live bij maar was met alle graagte zangcoach voor het nieuwe talent. Katleen Vanrie zorgde als vanouds voor de catering, de grime en de organisatie achter de scène. een tiental collega’s zetten nog hun beste beentje voor om logistiek te ondersteunen. en last but not least werd

Robin maekelbergh in zijn taak van regisseur geassisteerd door de sterk gewaardeerde input van Kristof Punie en Valerie Verfaillie.

“ Bedoeling was om elke toeschouwer een beetje gelukkiger te maken.

”Bedoeling was om elke toeschouwer een beetje gelukkiger te maken met de voorstelling, wat hopelijk bereikt werd door zowel verstilling, humor, tederheid als verrassing. en wellicht legde deze voorstelling de basis voor nog meer ervaring en durf op het podium voor veel deelnemers.

Veel tekstmateriaal werd sterk of minder sterk bewerkt en kwam van de hand van Paul van Vliet, ida Gerhardt, Frédéric de Vries, saunders, Herman de Coninck, Toon Tellegen, Tjitske Jansen, Paul van ostaijen, Bart moeyaert, Toon Hermans, Hugo matthysen, John o’mill, Robin maekelbergh, marjolein Kool, lévi Weemoedt, Ted van lieshout, Thera Coppens, Griet op de Beeck, Ruud Kroes, Pat donnez, mary Heylema, Paul Verlaine en Rutger Kopland.

Page 34: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

3534

dagboekvan ‘een halve Zweed’

Hans decock

Donderdag 22 januari 17.45 uurik ben enkele minuten geleden aangekomen op de magdalenaparking. Hoewel ik mij in de tocht van het station naar hier voorbereid had op een drukte van jewelste, moet ik toch nog even wennen aan de massa. dit kan eigenlijk ook moeilijk anders als je weet dat straks 62 leerlingen van 6 Handel en 4 leerkrachten de bus opstappen richting denemarken en Zweden. Tussen dat gewemel door loop ik één van de ouders tegen het lijf. in het kort gesprek dat volgt, vertel ik hem dat dit mijn vijftiende scandinavische trip is, waarop hij gevat antwoordt: ‘ik hoor het al, je bent al een beetje een halve Zweed’. meteen had ik een titel voor dit dagboek.

Vrijdag 23 januari 23.30 uurWij zijn vanmorgen omstreeks 8.30 uur aangekomen in de deense hoofdstad Kopenhagen na een tocht van bijna 1000 km. waarbij wij na een goede 800 km de overzet tussen het duitse Putgarden en het deense Rodby hebben genomen. Na het ontbijt en inchecken in de kamers, volgde een drie uur durende rondleiding door de stad onder leiding van een gids van ‘Copenhagen Free Guiding Tours’. de enthousiaste gids Rosy (een londense die al vier jaar in Kopenhagen woont) slaagde er bijna

moeiteloos in om de aandacht te houden van de wat vermoeide groep.

Stralende gezichten tijdens de gidsbeurt aan de oude binnenhaven

daarna ging het onmiddellijk richting brouwerij

Carlsberg, de vierde grootste brouwerij ter wereld, en merkwaardig genoeg nog altijd in deense handen. Na het avondeten (vrij in de stad) genieten wij nog wat na van onze eerste volle reisdag in de behoorlijk bevolkte bar van ons jeugdhotel “Copenhagen down Town’.

Zaterdag 24 januari 19.35 uurNa een heerlijk ontbijtbuffet stond er vanmorgen eerst een boottocht door de hoofdstad op het programma. Hoewel het weer niet echt meewilde (thermometer iets onder nul, aangekondigde sneeuwval), was het toch genieten van de sightseeing vanaf het water. Als echte toeristen vergaapten we ons aan de wereldberoemde ‘Kleine Zeemeermin’. Niet voor niets staat dit standbeeldje gecatalogeerd als ’s werelds tweede ‘meest ontgoochelende bezienswaardigheid’ na … ons Belgische ‘manneke Pis’. Na de middagpauze in een trendy deense koffiebar, met een heerlijke huisgemaakte limoenthee en een typisch deense lunch, wandelden we met de volledige

groep door Christiania, het stadsdeel dat de lokale hippies zich hebben toegeëigend. op dit ogenblik zit we met de hele groep in een restaurant voor het avondmaal. daarna staat nog een gezamenlijke avondwandeling en ontspanning in de hotelbar op het programma.

Zondag 25 januari 22.45 uur.op dit ogenblik geniet ik samen met mijn collega in de living van onze Zweedse collega inger van een heerlijk Zweeds biertje (electric Nurse). Haar huis, gelegen in södra Ryd, een buitenwijk van skövde, is de komende vijf dagen onze uitvalsbasis. Wij nemen hiermee een voorbeeldfunctie aan naar onze leerlingen toe. Niet minder dan 37 onder hen vonden ook een slaapplaats in een gastgezin. de andere 25 leerlingen die geen gastgezin vonden, slapen samen met onze twee andere collega’s in Billingenhus, een hoger gelegen vakantiepark in skövde. leerlingen slapen per vier in een chalet die alle nodige comfort heeft. eerder op de dag verlieten we denemarken via de 12 kilometer lange Öresundbrug. in de voormiddag hielden wij een korte stop in malmö, Zwedens derde grootste stad. Als middagmaal hadden wij voor de volledige groep de Zweedse Köttbullar

( gehak tba l l e t j e s) in een plaatselijk restaurant geboekt.

Ook in Malmö niets anders dan opgewekte gezichten

in de namiddag volgde dan de 400 kilometer lange

doorsteek noordwaarts naar skövde, een stadje met een 50 000 inwoners gelegen tussen de twee grootste meren van Zweden. de ontvangst door de leerkrachten van het skövde Gymnasium en de gastgezinnen omstreeks 18.45 uur was op zijn minst hartverwarmend. Heel wat leerlingen hadden al vooraf contact gehad via de nieuwe media, maar elkaar in levende lijve ontmoeten, weekt nog altijd heel wat andere gevoelens los.

Maandag 26 januari 12.15 uurik zit op dit ogenblik in de refter van het Västerhöjdgymnasiet in skövde. Vanmorgen werden wij officieel verwelkomd door de directie en de leerkrachten van de ongeveer 1300 leerlingen tellende school. Heel wat leerkrachten van de afdeling economie toonden tijdens de eerste gesprekken interesse en stelden zich uiterst gastvrij op. ik heb nu al het gevoel dat dit een topweek wordt. de infrastructuur van deze school maakt niet alleen op onze leerlingen maar ook op de leerkrachten heel wat indruk. deze namiddag stellen de Zweedse laatstejaarsleerlingen van de afdeling economie hun miniondernemingen aan onze leerlingen voor en omgekeerd.

Page 35: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

3535

Een Zweedse leerlinge stelt haar minionderneming voor aan de Belgische gasten

Als avondactiviteit staat in de omgeving van Billingenhus ‘Pulka’ op het programma

waarna voor alle Belgische leerkrachten een etentje volgt bij onze gastvrouw inger.

Dinsdagavond 27 januari 20.45 uurTijdens het avondeten bij leerkracht engels, Zweeds en … Chinees linda zijn wij nog aan het nagenieten van de voorbije dag. ook die was weer rijk gevuld met wederzijdse Powerpoints en Prezi’s en een ‘interactief ’ bezoek in de vooravond aan het Fort van Karlsborg. Het gigantische bouwwerk aan het Vänernmeer moest ooit dienen om de Zweedse koningen en hun goudvoorraad te beschermen in tijden van een aanval door de Russen en andere buren. Het is hoe dan ook nooit om die reden gebruikt aangezien Zweden sinds 1840 niet meer in een oorlog betrokken werd. de rondleiding simuleert echter de aanval door de Russische vijand en zorgt voor heel wat animo. Wie ooit

naar Zweden reist, mag dit niet missen. er zijn speciale rondleidingen voor kinderen die op zoek moeten naar de goudschat.

Uitwisseling van informatie met powerpointpresentaties

By the way, ‘Pulka’ gisterenavond was een toppertje. stel je voor: je gaat zitten of ‘ jumpen’ op een soort surfplank, slede of rodel en je glijdt de komvormige helling af. ik waande mij eventjes dertig jaar jonger.

Woensdag 28 januari 23.00 uurVandaag stond in het teken van het economisch weefsel van skövde. in de voormiddag waren wij te gast in het ‘Gothia sience Park’ (GsP), waar we een uiteenzetting kregen over de universiteit van skövde en een demonstratie van een team ontwerpers van computergames. Het bezoek bleek een voltreffer van formaat. in de namiddag volgde dan een bezoek aan een icoon van de Zweedse economie: Volvo. onmiddellijk viel op hoe belangrijk skövde voor deze wereldspeler in de auto-, vrachtwagen- en scheepsmotorenwereld geweest is, zeker wat betreft de ontwikkeling van de motor. de leerlingen wisten dit

bezoek naar waarde te schatten.

De leerlingen van 6HA 1 in Volvo met ergens op de foto ondergetekende en een Zweedse leerkracht

’s Avonds volgde dan een absoluut hoogtepunt van deze reis: de ijshockeywedstrijd in de Zweedse tweede klasse tussen de plaatselijke ploeg en Kristianstads, een voorstad van malmö. Na een ongemeen spannende

wedstrijd haalde de thuisploeg in een zinderende sfeer het laken naar zich toe met 3-2.

Skövde heeft alvast twee charmante supporters bij!

de leerkrachten genoten na de wedstrijd van een heerlijke Zweedse maaltijd in het restaurant van het cultureel centrum in skövde. Jan-Ake Göransson die veertien jaar geleden met het Fagelviksgymnasiet in Tibro aan de wieg van het Belgisch-Zweeds project stond, was die avond de bijzondere genodigde.

Donderdag 29 januari 14.30 uurVandaag was het d-day voor onze miniondernemingen met verkoop in de cafetaria van de school en de verkoop op het Hertog Johans Plein in de stad. de indoorverkoop in de school bleek een meevaller voor de meeste jonge ondernemers maar de verkoop op het marktplein werd een ware beproeving. Temperaturen onder het vriespunt en behoorlijke sneeuwval, gecombineerd met een ijzige wind, zorgden ervoor dat de activiteit met twee volle uren werd ingekort.op dit ogenblik probeer ik mijn temperatuur terug op peil te krijgen met een heerlijk Zweedse koffie en wat ‘fika’, Zwedens populaire woordje voor een tussendoortje. Vanavond staat dan al de slotmaaltijd in de school geprogrammeerd. Wat is deze week voorbij gevlogen.

Vrijdag 30 januari 18.00 uurWe zitten op dit ogenblik op de boot tussen het Zweedse Helsingborg en het deense Helsingör. Na de voetbalwedstrijd van deze morgen en het emotionele afscheid kort na de middag verlaten we Zweden vol mooie herinneringen. de eerste uitwisseling met het Västerhöjdgymnasiet was een voltreffer van formaat. de 62 leerlingen van 6 Handel hebben er alles aan gedaan om hun rol als pioniers kracht bij te zetten. Hun enthousiasme, positieve houding, interesse, sociale houding en warmte, werkten een week lang echt aanstekelijk. ik heb met de vroegere wintersportreis en het Zwedenproject in onze school het voorrecht gehad om veel in het buitenland te vertoeven en vergelijken is altijd gevaarlijk, maar dit zal voor altijd één van mijn top drie reizen zijn.

Zaterdag 31 januari 9.00 uur.We zijn zonet terug op de magdalenaparking in Brugge aangekomen. Wat ik gisteren als laatste zin in mijn dagboek schreef, werd alleen maar bevestigd door heel wat ouders. Blijkbaar is de boodschap via de sociale media in de loop van de voorbije negen dagen ook tot bij hen geraakt. de vele positieve commentaren doen onmiskenbaar veel deugd en geven de zekerheid dat alle inspanningen van de voorbije maanden niet voor niets geweest zijn.

Page 36: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

36 37

Wintersportexploratie5 Toerisme en 7 Onthaal & Recreatie

Robin maekelbergh

Van zondag 25 tot zaterdag 31 januari gingen 5To en 7oR op wintersportexploratie naar la Plagne. Ze verbleven in hotel uCPA, een hotel dat specifiek voorzien is op grotere groepen waarvoor sportbelevenis centraal staat.

Bedoeling van de opleidingsweek is dat iedereen er skiet of snowboardt, maar het programma is vanzelfsprekend rijker dan dat. de leerlingen zijn er om op een professionele manier met de voeten in de sneeuw over wintersport te leren. Ze krijgen dan ook een lesbundel voorgeschoteld van een 60-tal pagina’s met opdrachten rond toerisme, recreatie, animatie, onthaal, Frans …

in het weekschema staan observatieopdrachten bij een professioneel animatieteam, het uitstippelen van een fakkeltocht en van een sneeuwraketwandeling. ook staan verschillende seminaries op het programma o.a. over de ‘guide de montagne’. Bedoeling is dat de leerlingen de geïntegreerde les- en ervaringsweek ter plaatse afronden met een zelf georganiseerde animatieactiviteit.

“ Die leerlingen stelden zich zeer sociaal op en hun animatie zoals de

fakkeltocht was top.

”logisch dus dat wij benieuwd waren naar de reacties van de deelnemers. louise Wittevrongel uit 5To1 vond het fijn terug op de ski’s te staan in la Plagne 1800 en om bij deze excursie door de lessen het gebied op verschillende vlakken beter te leren kennen. ook tof vond zij dat 7oR mee was. die leerlingen stelden zich zeer sociaal op en hun animatie zoals de fakkeltocht was top. door la Plagne heeft louise iedereen beter leren kennen zoals 5To2 en ook 7oR. de herinnering en de vriendschappen die ze er gemaakt heeft, zal ze altijd blijven koesteren.

Kaylie storm uit 7oR vindt de exploratietijd een goede combinatie van opdrachten maken en skiën en/of vrije tijd. de sfeer van de groep is sterker dan op school. Ze hoopt dat deze sfeer zich bevestigt in de klas. Het skiën of snowboarden gebeurde met vallen en opstaan, maar opgeven was er niet bij!

“ Iedereen hielp elkaar goed met de opdrachten en dat maakte de week

meer dan geslaagd.

”Raisa de Vooght, eveneens uit 7oR sluit zich aan bij Kaylies woorden. Ze vindt het ook bijzonder fijn dat iedereen nog andere mensen leerde kennen zoals de beide klassen 5To. Klasgenoten Thomas minner en Ruben Niclaes vonden het een zeer leuke exploratie. iedereen kon heel veel plezier maken en veel lachen. op dinsdag organiseerde 7oR voor 5To een fakkeltocht waar veel werk in kroop. iedereen hielp elkaar goed met de opdrachten en dat maakte de week meer dan geslaagd. de reisweg was wel vrij lang, maar muziek en kaartspelletjes verdreven de tijd. ook het bezoek aan de bobsleepiste was onvergetelijk.

seppe Wallaert (7oR) was wat ontgoocheld over de ‘après-ski’ in Frankrijk, maar vond het skiën zelf wel top. meer dan meegenomen was ook het feit dat de zon zo vaak van de partij was.

Pieter-Jan Van Tilborgh uit 5To1 vond tenslotte dat la Plagne the place to be was omdat gewoonweg alles voorhanden is daar! de skipistes zijn er geweldig en hij kon ook de après-ski wél sterk waarderen. Bovendien vond hij het hotel en dan vooral de supergoede bedden een van de grote troeven. Hij heeft er ronduit fantastisch geslapen! maar ook de lounge van het hotel mocht er zijn: zeer gezellig met een bar en gratis internet. Pieter-Jan zou niet lang twijfelen bij de keuze voor een wintersportbestemming. Wellicht is hij niet de enige …

Page 37: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

37

laurie Kuperus

Linda: Mevrouw Lingier, was les geven altijd al een droom van je of had je voordat je leerkracht werd nog een ander toekomstplan?Fien Lingier: Als kleuter wou ik altijd zangeres of actrice worden! maar aangezien ik niet goed kan zingen, werd het eerste al moeilijk. Het acteren vind ik nog altijd supertof. in het lager en in het middelbaar deed ik dan ook altijd mee met schooltonelen of allerlei andere evenementen. daar kruip je even uit jezelf en ben je iemand anders die NoG cooler is!

“ Als kleuter wou ik altijd zangeres of actrice worden!

”later in het lager realiseerde ik me dat die toekomstperspectieven wel heel moeilijk te realiseren gingen zijn in ons Belgenlandje en daarom sloeg ik een andere richting in: ik wou heel graag mijn mama opvolgen als leerkracht lager onderwijs. elke weekdag reed ik met haar en mijn zus naar oostende naar school (al zingend op de muziek van dana Winner en Bryan Adams, olé), omdat ze daar lesgaf. ik mocht ‘s middags in haar klas eten met mijn zus en nog enkele anderen, en wou toen altijd juffrouwtje spelen. iK was de lerares! ook thuis plantte ik mijn zus op een stoel in mijn kamer en schreef op mijn schoolbord, dat ik van sinterklaas had gekregen. mijn zus vond dat helemaal niet leuk, maar so what?

in het middelbaar bleek dat talen helemaal mijn ding waren. Toch wilde ik nog altijd liever leerkracht lager onderwijs worden en een eigen klasje hebben. maar papa Benny sprak met wijze woorden ‘Fien, plus est en vous!’ en spoorde me op het einde van het middelbaar aan om toch hoger te grijpen en talen te gaan studeren. daarna breide ik er een lerarenopleiding aan en zo verzeilde ik vanzelf in het onderwijs. Het zit me ook in het bloed, want mama is onderwijzeres, papa is van opleiding leerkracht Nederlands-engels en nog vier tantes of nonkels zitten in het onderwijs. dus vanaf 2010 was mevrouw lingier AKA ‘die van duits / engels’ geboren!

Fien Lingier: Ines, wanneer had je voor het laatst de slappe lach?Ines Maene (5ST1) : Toen ik naar “le Grand Bêtisier 2014” op RTl heb gekeken op 1 januari.

de estafette

Ines: Mevrouw Ryheul, naar wie kijkt u het meest op?Valérie Ryheul: Als de vraag komt, “naar wie kijk je het meest op”, denken velen misschien automatisch aan iemand die het gemaakt heeft in het leven, een belangrijk persoon.

“ Zelf heb ik mateloze bewondering voor alle kinderen en jongeren die om één of andere reden “anders” zijn.

”Zelf heb ik mateloze bewondering voor alle kinderen en jongeren die om één of andere reden “anders” zijn. Jongeren die door een ziekte of een beperking veel minder kansen krijgen in het leven, maar er toch positief bij blijven en genieten van de kleine dingen. op eén was er de reeks “Buitengewoon” die een jaar lang acht jongeren met een beperking volgde. Respect aan allen!

Valérie Ryheul: Tanguy, wat is voor jou de mooiste plek op aarde?

Tanguy Devestel (4HA2): Voor mij was het kiezen van de mooiste plek op aarde niet zo simpel. ik had vanalles in gedachten zoals

de Niagara Falls. maar ik ben dan toch op mijn eerste gedacht terug

gekomen. de mooiste plek op aarde is voor mij santiago de Compostella. Niet perse om het godsdienstige , maar voor de momenten en herinneringen onderweg en vooral voor het eergevoel dat je jezelf geeft door helemaal naar daar te stappen.

“ De mooiste plek op aarde is voor mij Santiago De Compostella.

”Het zal niet makkelijk zijn om zo’n zware tocht te maken, maar ik denk dat het zeker de moeite waard zal zijn.

Page 38: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

39

Peter-meterprojectop school

Peter symaeys, laurie Kuperus en miek dujardin

Peters, meters, petekinderen, metekinderen, wat denken zij ervan?

ik weet nog, toen ik in het eerste zat, dat ik het leuk vond om een ‘grote’ meter te hebben op school. steeds kon ik bij haar terecht met al mijn vragen. ook nu, als ‘grote’ meter, is het tof om een metekind te hebben en die te steunen! Celine

Toen ik Chiara ontmoette, begon ze direct te praten. Ze is zeker niet verlegen en ze komt dan ook vaak in de pauze naar mijn toe. Ze komt een knuffel geven of ze vertelt over vanalles wat ze heeft meegemaakt. Want babbelen doet Chiara graag. Ze is een zeer sociaal persoon. Rieky

mijn metekind, Yasmina Khelfi, is een schat van een meisje dat graag danst en toneel speelt. Yasmina is een attente meid, geregeld krijg ik hele lieve sms’ jes. onlangs stuurde zij mij een berichtje om mij te stimuleren tijdens de examens en mij heel veel succes toe te wensen. dat vond ik heel lief! Delphine

maxime is een zeer vriendelijke jongen. door zijn humor is het zeer aangenaam en tof om met hem een gesprek te voeren. ook is hij heel speels en is zeker niet bang om dingen te vragen, een beetje te vergelijken met mezelf toen ik in het eerste middelbaar zat. ik mag zeker van geluk spreken met een petekind als hem. Thibault

Van mij wordt verwacht dat ik luna wat bijsta bij het aanpassen aan de nieuwe school. ik heb ook mogen vaststellen dat het tweerichtingsverkeer is. ik heb namelijk veel opgestoken van haar en sta nog steeds verbaasd over haar mondigheid. dat had ik niet verwacht van een “groentje”. Sarah

ik vind het super leuk. ik vind hem cool, grappig en tof. Hij helpt me waar het kan, dus ik vind het een tof idee die peter- en meteractie. Maxime

mijn meter is superlief en leuk. ik kan bij haar terecht bij problemen. We sms’en vaak. We praten veel op de speelplaats.de ontmoeting ging goed want we praatten meteen en als we elkaar zien, zeggen we meteen ‘Hallo’.Kort samengevat: mijn meter is perfect. Yasmina

Hij is supervriendelijk en superbehulpzaam. Hij is ook grappig. ik vind dat peter- en meterschap echt goed, o.a. omdat ik de documentatiemap van Handel niet alleen zou kunnen afgewerkt hebben. Maxim

ik vind dat m’n meter echt goed is omdat ik bij een probleem ook bij haar terechtkan. Ze is lief en helpt ook altijd. Bij alles heb ik veel steun aan haar. ik vind het een goed project. Zo zijn de eerstejaars niet meer zo bang om de school te leren kennen. Alessandro

38

Page 39: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

3939

stille ruimte:zelfdoding

In ons land vinden per dag drie zelfdodingen plaats en meer bepaald in West-Vlaanderen stapt om de tien dagen iemand jonger dan dertig uit het leven. Pijnlijke cijfers waar we misschien niet genoeg bij stilstaan. De

“Als niemand je liefheeft, kan je niet gekwetst worden. ... Het leven is geen verplichting.”Jongen uit Assebroek, 8 mei 2014, 20 jaar

“Ondanks alles wat ik gedaan en niet gedaan heb, zie ik jullie allemaal ontzettend graag; ook in het hiernamaals (wat dat dan ook moge zijn). Voel geen schuld, dat ligt alleen bij mij ... Bedankt voor alles! Sorry voor alles!”Arne, 17 december 2006, 23 jaar

“Gun me terug dat reine, rustige gevoel. Gun me terug een gewaarwording van identiteit, al is het een illusie ... Waar blijft de rust waarvan iedereen toch droomt ...”Jelle, 1 april 2007, 26 jaar

Zit je met vragen of wil je gewoon eens praten met iemand? Je kan zeker terecht bij de leerlingenbegeleiders, het Clb of op www.zelfmoord1813.be.

“Ik voel me alleen in een groot hol, waar ik niet weg kan. Want wegkunnen is naar jou toe gaan. Soms zou ik dat willen.”

“Ik denk er te veel aan. Ik wil naar Arne. Ik mag niet. Voor mama, papa en mijn zus. Ik zou hen willen vragen, laat me los. Laat me gaan.”Eva (zus van Arne), 3 mei 2007, 20 jaar

onderstaande fragmenten komen uit afscheidsbrieven en andere teksten van jongeren die geen andere uitweg meer zagen, verzameld door David Van Reybrouck in zijn tekstmontage Lamento.

38

Page 40: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

4140

U was weer geweldig!41

b1lA naar sound

factory

b5 en 6sT bezoeken

Holiday inn

a3e graad naar

Aken

Page 41: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

4141

b5Ve ging op inpakstage

b5tso op excursie

voor geschiedenis en aardrijkskunde

a6tso herdenkt

Wo 1

Page 42: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

4342

b6HA op

studiebezoek naar Zweden

a6sT stage

Page 43: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

4343

dag van de jeugdbeweging

a

b7TR naar

Normandië

5 en 6 iB en Bi naar Frankfurt

b

Page 44: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

44 4544

bfietstocht 5oR

bsinterklaas op

school

bZweden

bezoeken onze school

bminivoetbal

Page 45: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

45

Familienieuws

Overlijden

16 oktober Raymonda De Ville,

overgrootmoeder van

Arno de Groote (5To1)

19 oktober Roger Van Den Neste,

opa van Joyce Van den Neste (5oR)

4 november Mieke Van Meerhaeghe,

oma van Aaron Tyberghien (5To1)

6 november Adelin Van den Bogaerde,

opa van Wolfgang Claeys (6Bi)

10 november Luc Verhaeghe,

opa van Chiara laloo (3To2)

10 november Peter Geysels,

opa van eliza Van Tornhout (5Bi)

12 november Helena Kazmierczak,

oma van demi dobbelaere (5To1)

14 november Eddy Lannoo,

opa van mervyn deblaere (2HA2)

15 november Ivonne Willems,

oma van lode Pieters (5HA4)

22 november Cecile Oosterlynck,

oma van Jolan delecluyse (5iB2)

28 november Paula Vande Kerckhove,

oma van Paulien Vanparys (4HT1)

20 december André Symaeys,

vader van Peter symaeys (leerkracht)

9 januari Leonie Delengaigne,

oma van Kimberly loncke (4HT2)

11 januari Cécile Desmet,

mama van Karin de Vulder (leerkracht)

12 januari Gabriël Spenninck,

opa van Alexander Buysse (3To1)

15 januari Marcel Gekiere,

opa van Virginie Van Honsebrouck (5Ve1)

20 januari André Surmont,

opa van emiel deceuninck (5HA1)

31 januari Willy Geleleens,

vader van Annick Geleleens

(GoN-begeleidster)

Geboorte

19 november Ellie, dochtertje van Katrien Perneel en Jonas maes (leerkracht)

4 december Julien, zoontje van muriel Chardome (leerkracht) en denis lardinoit

9 december Ella en Alixe, dochtertjes van Hann Tack (leerkracht) en mathieu Biebuyck

29 december Annabel, zoontje van lies Vanhuyse en Parcifal Verfaillie (secretariaat)

45

Page 46: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

46 47

Robin maekelbergh en dieter Verstraete

Wachten …Burn-out, depressie, demotivatie wegens te veel, te snel en nu ook te lang moeten werken. de kranten en onze contreien zitten vol van deze vaststellingen. Het lijkt erop alsof we nog nooit meer, sneller en langer gewerkt hebben. maar, we vergeten iets. er is namelijk iets dat we nog veel méér doen dan werken.

Wachten. om te beginnen wachten wij, leerkrachten, vol ongeduld op taken die te laat worden ingediend. steevast omdat die vermaledijde printer het alweer liet afweten. die dingen zouden toch dringend eens onder handen moeten genomen worden door een nieuwe steve Jobs.en het wachten gaat door. op een laatste mail van die collega die steeds alles vergeet; op die laatste puntenlijsten die skore lijkt opgeslokt te hebben; op dat verslag dat nog door jouw handen moet. Aan de koffie in die stoet van ongeduldige cafeïneverslaafde workaholics om dan – eens het aan jou is – te moeten vaststellen dat de vier thermoskannen alleen maar een luchtbellen pruttelend geluid produceren. Het geluid van de leegte.Goed denk je dan, laat ik dan maar snel gaan eten. en ja hoor, daar sta je weer te wachten. en al mag je als leerkracht voorsteken – want anders blijven de kaartende of kickerende collega’s op hun beurt op jou wachten en zeg nu zelf, dat kán toch niet – toch blijkt die leerling voor jou helemaal geen haast te hebben en laat ruim plaats voor zich alsof er nog een tweetal klassen tussen moeten.

dus schuif je tergend traag dichterbij waar het eten staat en ziet net die laatste perfect gebakken chipolata weggehaald worden door die stoethaspel met alle tijd van het heelal. Bijgevolg vind je een armtierig bleek worstje op je bord. een beetje de Calimero onder de chipolata’s met nauwelijks een halve draai in de lenden. Het worstje dat je zou verwarren met een tandenstokertje. Van kleur ook al gelijk.

Helemaal ontdaan probeer je de rest van je bord nog wat oog te geven, maar kijk, de spruitjes zijn net allemaal op behalve dat laatste dat tegen de rand kleeft en zich nog in de spruitjesbabytijd bevindt.

dan wacht je even aan het water. Natuurlijk spuit het kraantje ofwel met een straal waar de fonteinen op Place Trocadéro aan de eifeltoren jaloers op zouden zijn (wat

Column:Dubbeldwars

zullen de leerlingen nu denken van je kletsnatte hemd en broek?) ofwel met een straaltje waar manneke Pis zich ronduit voor zou schamen. en dan wacht je dus alweer … tot je glas vol is. daarna wil je natuurlijk tussen je collega’s gaan zitten, want een maaltijd samen krikt een mens toch altijd weer op zodat je na een rustig gesprek aan tafel in de luwte van de zelfbediening weer klaar bent, gebufferd als het ware om een dosis wachten in de namiddag op te vangen. máár, alle stoelen zijn bezet. Je collega’s zitten gezellig keuvelend alle wereld- én schoolproblemen op te lossen in de plaats van de politici en de directie. en jij, jij mag nog aan dat ene plaatsje op die hoge stoelen gaan zitten. de binnenhuisarchitect dacht even dat de zelfbediening een loungebar zou worden en heeft er dan maar een aantal van die ongemakkelijke hoge stoelen ingepleurd tot hij tegen werd gehouden door een collega-architect met meer realiteitszin, al is die laatste groep onder de architecten zo schaars geworden als de sabeltandtijger op het einde van het Pleistoceen.

in de namiddag probeer je dan met vernieuwd enthousiasme je les te starten, maar je zal toch even moeten wachten. Je kan nu die minutieus voorbereide powerpoint niet ophalen omdat de server – uitzonderlijk natuurlijk – even ‘plat’ valt. Zouden ze die dingen niet meteen plat leggen, dan zullen ze ook niet meer plat vallen, denk je dan met de moed der wanhoop.eens thuisgekomen meen je dan licht aan de horizon te zien en je hoort de stem van je partner al. of je even naar de Carrefour kan, want er is geen brood meer en de warme bakker is vandaag dicht. Natuurlijk heeft iedereen op hetzelfde moment datzelfde probleem en daar sta je dan ook weer aan te schuiven.

Als je dochter diezelfde avond dan vraagt om even iets uit te leggen, kan je niet anders antwoorden, dan: “Wacht even, ik moet eerst nog …” de rest hoort zij al niet meer, want vandaag moest zij wachten op school, voor elk rood licht, op haar vriendinnen en nu ook …

Robin Maekelbergh

“ Een beetje de Calimero onder de chipolata’s met nauwelijks een halve

draai in de lenden.

Page 47: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

47

Leve wachten!Wachten, wachten, wachten ... het woord draagt ontegensprekelijk een negatieve bijklank met zich mee: het bevat een goeie scheut ongeduld, een snuifje irritatie en een royale portie zuchten. een recept dat bovendien ook vele mensen hun gemoed kan beschrijven, meermaals per dag. We slaan in deze bijdrage wel niet diezelfde weg van de verzuring in, waarbij je toch maar met je karretje uiteindelijk smakt op een gigantische klaagmuur. Neen, we presenteren u, beste lezer, een ode aan de voordelen van dagelijkse bronnen van irritatie, oningeloste verwachtingen en andere pietluttigheden.

ongetwijfeld een klassieker op vlak van wachten, zijn de vertragingen bij ons openbaar vervoer: a thing we all love to hate. maar laten we de volgende keer dus niet puffen en stressen door dit miniem tegenvallertje. Aanschouw de voordelen! een: je krijgt meer reistijd voor dezelfde prijs. Wie wil nu niet een dag langer in Barcelona blijven plakken als dat kosteloos kan? Twee: je moet die dag minder werken voor hetzelfde loon. de school, de winkel, de fabriek ... sluit toch op het vaste uur. drie: voor wie doorgaans een dutje doet op zijn boemeltrein, zal deze extra powernap ook een mooi geschenk zijn. lekker uitgeslapen verschijn je op je bestemming.Vier: als je het geluk had om in een propvolle trein te zitten of - als het echt je geluksdag is - te staan, dan heb je ook alweer zoveel warme persoonlijkheden rondom je ontmoet, dat je gelukspeil op maximum staat. Vijf (enkel voor onze teerbeminde leerlingen): je krijgt er een stempel op je stempelkaart bij. Wat was de prijs voor een volle kaart ook al weer dit semester?

datzelfde optimisme, als naïef alternatief voor alweer zerp gezeur, kan je gerust toepassen op het wachten op een complimentje als “teken van waardering”. omarm dus de positieve kanten van het uitblijven van dergelijk schouderklopje!

een: je schouder wordt niet bezeerd.Twee: geen nieuws is goed nieuws. Je bent dus voor de zoveelste keer schitterend bezig. drie: je vermijdt dat onwennige sociaal moment waarbij anderen je de hemel in prijzen en je danig worstelt met je lichaamstaal om neutraal, doch dankbaar te reageren.Vier: je bent een vrij mens en waardevol op je eentje! Want compliment komt van de woorden complere (latijns voor naleven) en complementum (latijns voor vulsel of aanvulling).Vijf: je kan je zomaar beperken tot vier voordelen, want het werk is toch al af voor 90%.

en voor wie nog niet overtuigd is, een laatste voorbeeld. Hoe vervelend is het bijvoorbeeld niet als we op restaurant wel erg lang moeten wachten op ons eten? inderdaad, helemaal niet! dat is een godsgeschenk van jewelste. Waarom? een: je eten zal nog maar net uit de diepvries gehaald zijn en ligt dus niet al uren te ontdooien in een zweterige keuken tussen de afwas.Twee: je hebt een extra reden om toch ook nog eens van dat ander biertje of wijntje te ‘proeven’ tijdens het wachten. (Behalve onze Bob natuurlijk, die stilaan de watertjes beu is.)drie: Honger is de beste saus. Hoe langer je wacht met studeren, hoe beter je punten toch zijn? (of sla ik hier even de bal mis, beste leerlingen?)Vier: je zal niet met een overvolle maag naar huis gaan, want ze zijn nog snel jullie porties aan het herverdelen omdat er net één schotel te weinig is klaargemaakt.Vijf: je kan nog eens je empathisch jasje aantrekken en oprecht blij zijn omdat ander tafels wel al hun eten krijgen. Zelfs zij die na jullie kwamen. Wat ben je blij dat hun klaagzangen worden gemuilkorfd.

“ Laten we gewoon niet als kneusjes op alle slakken zout leggen.

”Wie deze column een laagje ironie (of nog erger cynisme) toekent, slaat de bal mis. laten we gewoon niet als

kneusjes op alle slakken zout leggen. Want als klagen een hobby wordt, zit je misschien wel in een grote hobbyclub met vele leden, maar de nieuwjaarsreceptie ervan stuurt je ongetwijfeld elk jaar opnieuw met een maagzweer en een houten kop naar huis. Ja, zo’n bijeenkomst is echt alleen iets voor walghalzen. Wacht dus niet langer en sluit je ondubbelzinnig aan bij het Verbond der Naïeve optimisten en Jolige Relativisten. inschrijven kan op www.doezenogmaareensvol.nl.

Dieter Verstraete

© Tim

malfait

Page 48: Zilverblad jaargang 15 nummer 2

48 48

OPEN CAMPUSzaterdag 28 feb.van 13 tot 17 u.

zondag 1 maa.van 13 tot 17 u.

zaterdag 27 jun.van 9 tot 12 u.

vrijdag 28 aug.van 16 tot 20 u.

BRUGGE · KORTRIJK · OOSTENDE · ROESELARE · TIELT · TORHOUT

VIVES hogeschool design your future

vives.beBIOTECHNIEK bachelor in de agro- en biotechnologie GEZONDHEIDSZORG bachelor in de biomedische laboratoriumtechnologiebachelor in de ergotherapiebachelor in de logopedie en audiologiebachelor in de verpleegkundebachelor in de voedings- en dieetkundebachelor in de vroedkundeHANDELSWETENSCHAPPEN EN BEDRIJFSKUNDE bachelor in het bedrijfsmanagement bachelor in het hotelmanagementbachelor in het office management bachelor in de toegepaste informatica bachelor in het toerisme en recreatiemanagementINDUSTRIËLE WETENSCHAPPEN EN TECHNOLOGIE bachelor in de autotechnologie bachelor in de bouw bachelor in de ecotechnologie bachelor in de elektromechanica bachelor in de elektronica-ICT bachelor in de energietechnologiebachelor in de luchtvaartbachelor in de ontwerp- en productietechnologie ONDERWIJSbachelor in het onderwijs: kleuteronderwijs bachelor in het onderwijs: lager onderwijs bachelor in het onderwijs: secundair onderwijs SOCIAAL-AGOGISCH WERK bachelor in de maatschappelijke veiligheid bachelor in de orthopedagogie bachelor in het sociaal werk bachelor in de toegepaste psychologie

Naamloos-10 1 28/08/14 11:28