zalacznik 3a autoreferat pl€¦ · posiadane dyplomy, stopnie naukowe 2.1. dyplom magistra...

Załącznik3A–AUTOREFERATdrinż.arch.MagdalenaCzałczyńska-Podolska

KatedraArchitekturyWspółczesnejTeoriiiMetodologiiProjektowaniaWydziałBudownictwaiArchitektury,ZachodniopomorskiUniwersytetTechnologicznywSzczecinie

AUTOREFERAT

Załącznik3A

SZCZECIN2019



SPISTREŚCI

1.Danebiograficzne..................................................................................................3

2.Posiadanedyplomy,stopnienaukowe..................................................................3

2.1.Dyplommagistrainżynieraarchitekta...................................................................................3

2.2.Dyplomdoktoranauktechnicznych......................................................................................3

2.3.Dyplomstudiówpodyplomowych.........................................................................................3

2.4.Dodatkowewybraneszkoleniaikursy...................................................................................3

3.Informacjeodotychczasowymzatrudnieniu..........................................................4

3.1.Zatrudnieniewjednostkachnaukowych...............................................................................4

3.2.Zatrudnieniewjednostkachprojektowych...........................................................................4

4.Wskazanieosiągnięcia*wynikającegozart.16ust.2ustawyzdnia14marca2003r.ostopniachnaukowychitytulenaukowymorazostopniachitytulewzakresiesztuki(Dz.U.nr65,poz.595zezm.)...................................................................................5

4.1.Tytułosiągnięcianaukowego.................................................................................................5

4.2.Autor/autorzy,tytuł/tytułypublikacji,rokwydania,nazwawydawnictwa...........................5

4.3.Omówieniecelunaukowego/artystycznegoww.pracyiosiągniętychwynikówwrazzomówieniemichewentualnegowykorzystania...........................................................................5

5.Omówieniepozostałychosiągnięć.......................................................................14

5.1.Osiągnięcianaukowo-badawcze,zawodoweiartystyczne.................................................14

5.2.Osiągnięciadydaktyczne......................................................................................................29

5.3.Osiągnięciaorganizacyjne,współpracanaukowaipopularyzacjanauki.............................31



3

1.Danebiograficzne

Imięinazwisko:MagdalenaCzałczyńska-Podolska

Dataimiejsceur.:5.04.1977r.,Szczecin

2.Posiadanedyplomy,stopnienaukowe

2.1.Dyplommagistrainżynieraarchitekta

Dyplom magistra inżyniera architekta uzyskany na Wydziale Budownictwa iArchitekturyPolitechnikiSzczecińskiej,26października2001r.

Tematpracydyplomowej:TerenywystawowewSzczecinie.

Promotorpracydyplomowej:drinż.arch.JanTarczyński.

2.2.Dyplomdoktoranauktechnicznych

DyplomdoktoranauktechnicznychwdyscypliniearchitekturaiurbanistykauzyskanynaWydzialeArchitekturyPolitechnikiWrocławskiej,13grudnia2006r.

Tytułrozprawydoktorskiej:Kształtowanieterenówrekreacjicodziennejwkontekściepotrzebrekreacyjnychczłowieka(naprzykładzieSzczecina).

Promotorrozprawydoktorskiej:prof.drhab.inż.arch.AdamMariaSzymski.

Recenzenci:drhab.inż.arch.AlinaDrapella-Hermansdorfer,prof.Wr, prof.drhab.inż.arch.WojciechZabłocki.

2.3.Dyplomstudiówpodyplomowych

Dyplom ukończenia studiów podyplomowych uzyskany na Wydziale ArchitekturyPolitechnikiPoznańskiej,2012r.

Temat pracy dyplomowej: Tereny rekreacji w strukturze przestrzennej miasta –czynnikiefektywnegoplanowaniaikształtowania.

Promotorpracydyplomowej:prof.drhab.LechZimowski.

2.4.Dodatkowewybraneszkoleniaikursy

Uchwałakrajobrazowa–aspektyprawne–konferencjaszkoleniowa,WydziałPrawaiAdministracji, Uniwersytet Szczeciński, wrzesień 2017; VectorWorks Landscape –



4

kurs zprojektowania w środowisku 2D i 3D oprogramowania Vectorworks(Nemetschek), lipiec 2017; Sustainable building assessments – 10 wtajemniczeńbudynku zrównoważonego – szkolenie, Polskie Stowarzyszenie BudownictwaEkologicznego/PolishGreenBuildingCouncil,kwiecień2017;„Ochronakrajobrazu”–szkoleniepoświęconeaudytowikrajobrazowemuiustawiekrajobrazowej,RegionalnaDyrekcja Ochrony Środowiska, Gorzów Wlkp., wrzesień 2016; Psychologicznepodstawy trudności iniepowodzeńwszkole–kurs,PUW,grudzień2014;AcademicAdvanced Composition & Reading, Foothill College, Los Altos, CA, semestr letni,2010/2011; Wyposażenie placów zabaw – wymagania bezpieczeństwa i metodydziałania wg norm serii PN-EN 1176:2008 – kurs, Urząd Dozoru Technicznego,Wrocław, kwiecień 2009; Architektura krajobrazu: Spotkania profesjonalistów –szkolenie, Szczecin, kwiecień 2009; kwiecień 2008; Terapia sztuką, Manalaz, ArteTerapia,Szczecin,listopad2007;Koloriwitraż,studioAspar,Szczecin,kwiecień2002;Program AutoCAD – kurs z projektowania, MatKomp, Szczecin, 2001; Kursprzedsiębiorczości „ABC Biznesu – prowadzenie firmy”, Instytut InBIT, Szczecin,2001/2002.

3.Informacjeodotychczasowymzatrudnieniu

3.1.Zatrudnieniewjednostkachnaukowych

od lutego2017:adiunktwKatedrzeArchitekturyWspółczesnej,Teorii iMetodologiiProjektowania,WydziałBudownictwaiArchitektury,ZachodniopomorskiUniwersytetTechnologicznywSzczecinie;

kwiecień 2009 – luty 2017: adiunktwKatedrze Projektowania Krajobrazu,WydziałKształtowania Środowiska i Rolnictwa, Zachodniopomorski UniwersytetTechnologiczny w Szczecinie (połączenie Akademii Rolniczej i PolitechnikiSzczecińskiej) – urlop macierzyński w okresie 31.07.2008–2.12.2008 orazwychowawczy1.10.2009–30.09.2011;

lipiec 2007 –marzec 2009: adiunktw Katedrze Projektowania Krajobrazu,WydziałKształtowaniaŚrodowiskaiRolnictwa,AkademiaRolniczawSzczecinie;

styczeń 2007 – czerwiec 2007: asystent w Katedrze Projektowania Krajobrazu,WydziałKształtowaniaŚrodowiskaiRolnictwa,AkademiaRolniczawSzczecinie;

3.2.Zatrudnieniewjednostkachprojektowych

czerwiec 2007 – lipiec 2008: asystent architekta, E+E Kołątaj Reczka PracowniaProjektowa,Szczecin;



5

lipiec2003–listopad2004:asystentprojektanta,PUH„TRIBE”S.C.,Szczecin;

lipiec2001–listopad2002:projektantwnętrz,BiurotechnikaS.C.Szczecin;

2001–2003: współpraca z Biurem Projektowym PORTAL, Biurem ArchitektonicznymMetropolis,proj.TadeuszemFiszerem;

4.Wskazanieosiągnięcia*wynikającegozart.16ust.2ustawyzdnia14marca2003r.ostopniachnaukowychitytulenaukowymorazostopniachitytulewzakresiesztuki(Dz.U.nr65,poz.595zezm.)

4.1.Tytułosiągnięcianaukowego

Architektura miejsca zabawy. Zabawa jako czynnik integracji (w) przestrzenimiejskiej

4.2. Autor/autorzy, tytuł/tytuły publikacji, rok wydania, nazwawydawnictwa

Czałczyńska-Podolska M., Architektura miejsca zabawy. Zabawa jako czynnikintegracji (w) przestrzeni miejskiej,Monografia, Szczecin,Wydawnictwo UczelnianeZachodniopomorskiegoUniwersytetuTechnologicznegowSzczecinie,2019.

Recenzenciwydawniczy:

drhab.inż.arch.AlinaDrapella-Hermansdorfer,prof.PWr drhab.inż.arch.AgataZachariasz,prof.PK

4.3.Omówienie celu naukowego/artystycznegoww. pracy i osiągniętychwynikówwrazzomówieniemichewentualnegowykorzystania

4.3.1.Tematykapracy

Monografia Architektura miejsca zabawy. Zabawa jako czynnik integracji (w)przestrzeni miejskiej, opublikowana w 2019 roku przez Wydawnictwo UczelnianeZachodniopomorskiegoUniwersytetuTechnologicznegowSzczecinie, jestpokłosiemmoich wieloletnich zainteresowań społecznymi aspektami architektury krajobrazu,tematykąwpływuprzestrzeninazachowania ludzi,wszczególnościdzieci iwyrazemprzekonania,żepodstawąrozwiązańprzestrzennychpowinnobyćdobrerozumienieczłowiekajakojednostkiiczłonkaspołeczności.



6

Przedmiotembadań jestmiejscezabawywprzestrzenimiastawujęciuewolucyjno-typologicznymibehawioralnymorazjegoznaczeniezarównodlajednostki,jakigrupyspołecznej. Moją intencją było przyjrzenie się możliwościom wykorzystaniaintegracyjnegopotencjału zabawywkształtowaniumiejsca zabawyorazprzestrzenipublicznej. Podstawę badań stanowiło zdefiniowanie zabawy i jej istoty,wyodrębnienie pojęcia przestrzeni zabawowej i miejsca zabawy oraz opracowanieautorskiej metody obserwacji zachowań, prowadzącej do odkrycia mechanizmówfunkcjonowania zabawy w przestrzeni oraz zidentyfikowania czynnikówzabawotwórczych,odpowiedzialnychzajejpojawieniesięitrwanie.

W pracy widoczne są związki architektury krajobrazu i urbanistyki z psychologiąspołeczną i środowiskową oraz socjologią. W moich oczach miejsce zabawy jestrodzajem czułej matrycy, w której dostrzecmożemy określone postawy społeczne.Tradycyjnyplaczabawzurządzeniami,przeznaczonydozabawydlaokreślonejgrupywiekowej, może być próbą pewnej manipulacji grupą społeczną, kontrolowania iwpływanianazachowania,wskazującą,żezabawawidzianajestprzezspołeczeństwojako źródło chaosu i zagrożenie ładu. Z kolei miejsce zabawy zaaranżowane jakoprzestrzeń dająca możliwości jej samodzielnej kreacji może wskazywać nadojrzewanie lokalnejspołecznościdoprawdziwejdemokracji,wktórej jestmiejsce igotowośćnaświadomewspółuczestniczeniejednostkiwprzestrzenipublicznej.Jegookreślonecechy i rozwiązaniamogąprowokowaćwykluczaniezgrupy i formowaniesię swoistej hierarchii społecznej na bazie kompetencji fizycznych lub stymulowaćintegracjędziałającąnaróżnychpłaszczyznach,wprzestrzeni,ale teżzprzestrzenią.Miejsce zabawy nie jest w żadnym wypadku prostym zestawem urządzeń, aleukładem zależności „przestrzeń – zachowanie”, posiadającym szereg własności, naktóre składa się architektura miejsca zabawy, tj. określony sposób organizacjiprzestrzeniijejcechyorazużytkownicyiichzachowania.

Współczesnemiastasąpełnemiejsczabawy,którechoćzostałyzaprojektowane,bybawić, to są pozbawione działania czynników zabawotwórczych – nie bawią i nieintegrują.Oznacza to, żenie każdemiejsce zabawy jestnimw istocie.Wiele z nichjestnimtylkoznazwy.Teznich,którewyróżniaarchitekturamiejscazabawyopartana istocie zabawy, tj. sposób organizacji i wyposażenia przestrzeni cechujące sięobecnością czynników zabawotwórczych (określonych cech przestrzennych ielementów) oraz ponadprzeciętna ilość obserwowanych form zabaw i aktywnościintegracyjnych,funkcjonująjakoprzestrzeniezabawowe.Miejscezabawystanowiąceprzestrzeń zabawową to swoista wielopłaszczyznowa platforma integracyjna oogromnym znaczeniu nie tylko dla dziecka, ale także dla człowieka jako jednostki iczłonkagrupyspołecznej.Identyfikacjadobrzezaprojektowanegomiejscazabawy(tj.funkcjonującego jako przestrzeń zabawowa) jest możliwa poprzez analizęarchitekturymiejscazabawyorazobserwacjębawiącychsięludzi(formzabaw).



7

Kluczową część pracy stanowiły zatem studia struktury przestrzenno-behawioralnejwybranych miejsc zabawy, obejmujące m.in. badanie wpływu cech przestrzennychwspółczesnego placu zabaw na zachowania dzieci, ukierunkowane na wyjaśnieniemechanizmówodpowiedzialnychzafunkcjonowaniemiejscazabawyjakoprzestrzenizabawowej. Badania te rozpoczęto i prowadzono w Stanach Zjednoczonych, wKaliforniiw ramachprzygotowanegoprojektubadawczego, któryprzedstawionodokonsultacjiprof.PatsyEubanksOwens(UniversityofCalifornia,Davis).Otrzymaneodniej zaproszenie, a następnie zaświadczenie o prowadzeniu badań naukowych wKalifornii zapewniły mi komfort i bezpieczeństwo podczas prowadzenia obserwacjiużytkowników miejsc zabaw – głównie dzieci oraz zbierania danych. Badania teprowadziłam z wykorzystaniem autorskiej metody obserwacji – rodzaju 10-minutowej stop-klatki, opartej na wykorzystaniu specjalnego formularza,stanowiącego połączenie kwestionariusza z klasyczną mapą behawioralną.Opracowana konstrukcja formularza pozwoliła mi na samodzielne zebranie dużejilości danych oraz rejestrowanie informacji dotyczących lokalizacji użytkownikówwmiejscu zabawy i ich form zachowań, a nawet czasu trwania aktywności. Zebrałamłącznie dane dotyczące 2212 obserwacji, które poddałam statystycznej analizie zwykorzystaniemwspółczynnikakorelacjiPearsonaianaliziewariancjiANOVA.Studiastruktury przestrzenno-behawioralnej wykorzystałam do zbadania wpływuwybranych cech przestrzennych na potencjał zabawowy (zabawowość) strefzidentyfikowanych w analizowanych miejscach zabawy oraz zidentyfikowaniaczynnikówodpowiedzialnychzapojawieniesięitrwaniezabawywmiejscuzabawy.

Wmojejpracyznalazłysięteżstudiatypologiczneiewolucyjnemiejsczabawy,któremiałynaceluwyjaśnieniekierunkuprzemianmiejscazabawyorazzmianwwidzeniuzjawiska zabawy w przestrzeni publicznej miasta (i miejsca dziecka w przestrzeni).Doprowadziły one do przedstawienia własnej typologii miejsc zabawy, a takżeidentyfikacji rodzajówmiejsc zabawywmieście. Podjęłam także próbę odniesieniaodkrytychmechanizmów funkcjonowania zabawywmiejscu zabawy do przestrzenipublicznej. W sumie podczas pracy zgromadziłam materiał dotyczący 70 miejsczabawy.Większośćmiejsc,boaż46,toprzykładyznajdującesięzagranicą(główniewStanachZjednoczonych,a takżewNiemczech,Danii,Holandii,Norwegii).Wefekciepowstałokompleksoweiwielowątkoweopracowanieujmująceproblematykęmiejscazabawywnowymświetle.

4.3.2.Celeitezapracy

Badania przedstawione w niniejszej pracy skupiają się na integracyjnym walorzemiejsca zabawy, któremu przypisuję szczególne znaczenie w dobie wszechobecnejkomercji, globalizacji i standaryzacji oraz na warunkach jego funkcjonowania jakoprzestrzeni zabawowej. Zmierzają one w kierunku określenia warunkówwykorzystania integracyjnego waloru zabawy w kształtowaniu miejsca zabawy, ale



8

też przestrzeni publicznej, oraz zwrócenia uwagi na ogromną wartość społecznąniedocenianychideprecjonowanychpowszechniemiejsczabawy.

Zazasadniczycelpracyprzyjęłam:

1. Zidentyfikowanieelementóworganizacjiicechprzestrzeni,zwanycharchitekturąmiejsca zabawy, która tworzy warunki funkcjonowania miejsca zabawy jakoprzestrzenizabawowej.

2. Określeniemożliwości jejwykorzystaniaw kształtowaniu przestrzeni publicznejjako intencjonalnie wykreowanych miejsc obdarzonych potencjałemintegracyjnym (warunki funkcjonowania przestrzeni publicznej jako przestrzenizabawowej).

Celamiszczegółowymibyłyzaś:

1. Analiza miejsc zabawy w przestrzeni miasta w ujęciu ewolucyjnym itypologicznym, prowadząca do wskazania kierunków jego przemianprzestrzennych i roli społecznej w kontekście zarówno jednostki, jak i grupyspołecznej(typologiamiejsczabawy).

2. Analiza miejsc zabawy w ujęciu behawioralnym, prowadząca do identyfikacjiczynników zabawotwórczych i mechanizmów działania przestrzeni zabawowej(typologiaczynnikówzabawotwórczych).

Dla takokreślonychcelówsformułowałampytaniapomocnicze, takie jak:Czym jestzabawa, istota zabawy, przestrzeń zabawowa i miejsce zabawy? Jaki kierunekprzemianwskazujeewolucjamiejscazabawywprzestrzenipublicznej? Jakierodzajemiejsc zabawy można wyróżnić w przestrzeni i jaką przedstawiają one wartość wkontekście potencjału integracyjnego przestrzeni zabawowej? Jakie mechanizmy icechy przestrzenne (czynniki zabawotwórcze) wywołują zjawisko zabawy wprzestrzeni i przyczyniają się do istnienia miejsc zabawy jako przestrzenizabawowych? Na czym polega działanie integracyjne przestrzeni zabawowej?Prowadzą one ostatecznie do najważniejszej kwestii: Co się dzieje z przestrzeniąpubliczną,gdystajesięonaprzestrzeniązabawową?

Wtakukierunkowanejpracyprzyjęłamtezę,że:

Identyfikacjadobrzezaprojektowanegomiejsca zabawy (tj.miejsca funkcjonującegojakoprzestrzeńzabawowa)jestmożliwadziękiobserwacji:bawiącychsięludzi(formzabaw) oraz architektury miejsca zabawy, którą cechuje obecność czynnikówzabawotwórczych pod postacią określonych cech przestrzennych i rozwiązań.Architektura miejsca zabawy, rozumiana w kategoriach organizacji i wyposażeniaprzestrzeni,wpływawsposóbdecydującynato,czydanemiejscezabawystaniesięprzestrzenią zabawową. Przestrzeń zabawowa jest wynikiem działania czynników



9

zabawotwórczych, tj. cechodnoszących siębezpośredniodo istoty zabawy (zabawajako komunikacja i kreacja), i jest swego rodzaju fenomenemprzestrzennym, którypoleganawielopłaszczyznowejroliintegrującej(wprzestrzeniizprzestrzenią).Istotazabawystanowiwtymkontekścieczynnik integracji (w)przestrzenimiejskiej imożebyćrozpatrywanajakopodstawadlakształtowaniaprzestrzenipublicznej.

4.3.3.Omówienienajważniejszychwynikówbadań

Analizowanemiejscazabawyrozpatrywanebyływujęciu:

– ewolucyjnym i typologicznym – prowadząc do wyjaśnienia zmian w widzeniuzjawiskazabawywprzestrzenipublicznejmiasta(imiejscadzieckawprzestrzeni)oraz określenia kierunku przemian miejsc zabawy i wskazania różnych jegotypów,

– behawioralnym – zmierzając do identyfikacji czynników zabawotwórczych imechanizmów działania przestrzeni zabawowej oraz możliwości wykorzystaniazidentyfikowanych czynników zabawotwórczych do funkcjonowania przestrzenipublicznej.

I.Przemianyitypologiamiejscazabawy

Analizy miejsca zabawy w ujęciu ewolucyjno-typologicznym oparłam na studiachhistoryczno-interpretacyjnych z wykorzystaniem materiałów źródłowych (m.in.zabytków sztuki, zbiorów i kolekcji dawnych zabawek, pamiętników) oraz analizachdawnych iwspółczesnych rozwiązańmiejsc zabawy.Badaniawykazały, żezmianywwidzeniu zabawy i dzieckaw ciąguwieków prowadziły do dezintegracji przestrzenizabawowej,którautraciławdużejmierzeswójpierwotny–integracyjnyiuniwersalnycharakter.Związaneztymprzemianyprzestrzennedotyczyły:wyodrębnieniamiejscazabawy z przestrzeni publicznej – dawniej zabawa odbywała się w przestrzenicodziennej dziecka (publicznej i prywatnej), współcześnie – w miejscu do tegowydzielonym(zabawanaplacuzabaw,zabawawpokojudziecka);segregacjimiejscazabawy – dawniej zabawa widziana była jako aktywność zarówno dorosłych, jak idzieci, odbywająca się w przestrzeni codziennej danej rodziny i grupy społecznej(wspólnejprzestrzenibytowej),dziś–widzianajestjakodomenadzieci iodbywasięw miejscach im przeznaczonych; specjalizacji miejsca zabawy – dawniej zabawaodbywałasięwprzestrzenicechującejsięuniwersalnością,wynikającązkoniecznościjej współtworzenia i adaptacji (dziecko jako (współ)kreator zabawy i przestrzeni)wymyślonegoscenariuszazabawy,współcześnie–wprzestrzeniocechachgotowegoproduktu, który powinien spełniać coraz więcej potrzeb i oczekiwań (dziecko jakokonsumentibiorca).

Obecnie miejsce zabawy (jako plac zabaw) nie stanowi zwykle pola dlawspółuczestniczenia i integracji, a przestrzeń publiczna nie funkcjonuje jakoprzestrzeńwspólnejzabawy.Abyrealizowaćstawianezabawiecele,miejscezabawy



10

zostało poddane kontroli, regulacji i odizolowaniu. Pod taką postacią jakowspółczesny (komercyjny) plac zabaw dziś jest najpopularniejszą formą miejscazabawy, co stanowi dowód istnienia granic w rozumieniu i projektowaniu miejscazabawy: intencjonalnych – miejsce zabawy jako standardowy zestaw urządzeń;semantycznych – miejsce zabawy jako miejsce kontroli dzieci; syntaktycznych –miejsce zabawy jakoplac.Ucieleśnieniemoddziaływaniawymienionych granic stałasię dojrzała forma współczesnego (komercyjnego) placu zabaw – plac zabaw typuMcDonald, wyposażony w gotowe standardowe urządzenia, wyizolowany zprzestrzeni publicznej, oferujący bezpieczne (kontrolowane) aktywności. Jegoprzeciwieństwem jest miejsce zabawy w przestrzeni publicznej zintegrowane zmiastem,umożliwiającejegowspółtworzenieipobudzającedoeksploracji–miejsce,którefunkcjonujejakoprzestrzeńzabawowa.

Dostrzeżenie dwubiegunowego funkcjonowaniamiejsc zabawy, które stanowi efektomówionych przemian, legło u podstaw wprowadzenia własnej typologii miejsczabawy, znacznie wykraczającej poza istniejący w literaturze przedmiotu klasycznypodział na: tradycyjny, współczesny i przygodowy plac zabaw. Za podstawęklasyfikacji przyjęłam stopień uwzględnienia urządzeń zabawowych orazmożliwościdokonywania przekształceń przez użytkowników. W każdym z trzechzidentyfikowanych przeze mnie nurtów: klasycznym, alternatywnym i mieszanymwyróżniłam kilka rodzajów i odmian miejsc zabaw. Sklasyfikowane miejsca zabawdodatkowo można przyporządkować do jednego z trzech typów przestrzeni:przestrzeni zabawowych, nie-przestrzeni zabawowych oraz niby-przestrzenizabawowych,któreróżniąsiępodwzględemelementówarchitekturymiejscazabawyi zachowańużytkowników.Podział tenwynika z trzech sposobówwidzenia zabawy,determinującychokreślonepodejściewkształtowaniumiejscazabawy.

Najbardziejpożądane jestmiejscezabawyfunkcjonujące jakoprzestrzeńzabawowa,wpełnirealizująceistotęzabawyicechującesiędużymimożliwościamikształtowaniaprzestrzeniprzezużytkownikówiwspółuczestniczeniawjejfunkcjonowaniu(zabawajestkreacjąikomunikacją).

II.Architekturamiejscazabawyfunkcjonującegojakoprzestrzeńzabawowa

Analizymiejsczabawywujęciubehawioralnympozwoliłynaidentyfikacjęczynnikówzabawotwórczych i mechanizmów działania przestrzeni zabawowej, a następnieokreślenie pożądanych elementów architektury miejsca zabawy. Na podstawieobserwacjiianalizzebranychdanychdokonanoszereguspostrzeżeń,m.in.że:

– zabawa w przestrzeni rozwija się według powtarzalnego schematu i wymagaokreślonegosposobuaranżacjistref;

– każdemiejscezabawposiadaswoją ścieżkęzabawy (tj.powtarzalnyukładstrefodwiedzanyprzezdzieci);



11

– szczególnym rodzajem ścieżki zabawy jest pętla aktywności, stymulującawielokrotneodnawianiesięzabawy;

– poddaneanaliziecechyprzestrzennewpływająnazachowaniadzieci,jednakichsiłaodziaływaniaróżnisięwzależnościodrodzajustrefy;

– cechykomplementarnestrefyorazaranżacjaplacuzabawzgodnieznaturalnymrozwojemzabawymożepodnieśćpotencjałmiejsca;

– wielkośćplacuzabawmaistotneznaczeniedlajegopotencjałuintegracyjnego;– zjawisko stref zerowej obecności lub stref martwych zabawowo wynika z

konkretnychrozwiązań(np.zwielokrotnianiastrefzabawowych);– rodzajplacuzabawniedeterminujejegopotencjału,wpływająnatojegocechy

przestrzenne.

Poczynione spostrzeżenia pozwoliły mi na zidentyfikowanie podstawowych idrugorzędnych czynników zabawotwórczych. Czynniki zabawotwórcze: narracji,kreacji iograniczeniaokazują siękluczowedla funkcjonowaniamiejsca zabawy jakoprzestrzeni zabawowej (jako całości), odpowiadając za pojawienie się i trwaniezabawywprzestrzeni.Dodrugorzędnychczynnikównależyczynnikkulturowymającydziałaniewspomagająceorazczynnikformyodziałaniuwarunkowym.

Uwzględnieniewarchitekturzemiejscazabawyzintegrowanegodziałania czynnikówzabawotwórczychotwieradrogękubudowieprzestrzeni zabawowej iuruchomieniuprocesów integracyjnych, odbywających się w trzech płaszczyznach: zachowaniaintegracyjneiinterakcjemiędzyuczestnikamiwprzestrzeni(Ipłaszczyznaintegracji);interakcje uczestników z przestrzenią (II płaszczyzna integracji); tworzenie siępołączeńpomiędzymiejscemzabawyamiastem(IIIpłaszczyznaintegracji).Każdazewskazanych płaszczyzn integracyjności opiera się na współdziałaniu określonychczynnikówzabawotwórczych.

Wykorzystanie czynników zabawotwórczych w odniesieniu do każdej z trzechpłaszczyzn integracji przestrzeni zabawowej pozwala na pełne wykorzystanie jejintegracyjnego fenomenu i jest podstawą dowskazaniawyznaczników architekturymiejsca zabawy funkcjonującego jako przestrzeń zabawowa. Wyznacznikiarchitektury miejsca zabawy, które zidentyfikowałam w odniesieniu do każdej ztrzechpłaszczyzn integracjiprzestrzeni zabawowej,mogą stanowićpodstawęocenymiejscazabawy.Ocenaopartanaanaliziearchitekturymiejscazabawywodniesieniudokażdejztrzechpłaszczyznintegracjiprzestrzenizabawowejpozwalanawskazaniepłaszczyzny integracji cechującej się zaburzonym działaniem. Identyfikacjapłaszczyzny integracji o zaburzonym działaniu oraz jej cech i elementówdysfunkcyjnych powinna być traktowane jako podstawa do podjęcia konkretnychdziałań w kierunku zmian w zagospodarowaniu i kształtowaniu miejsca zabawy.Wykorzystanie oceny miejsc zabawy (istniejących i projektowanych) opartej naanalizie ich architektury w kontekście trzech płaszczyzn integracji może skuteczniewpłynąćnazmianępowszechnegosposobuichkształtowania,awefekcieprzyczynićsiędopowstaniamiejscfunkcjonującychjakoprzestrzeniezabawowe.



12

III.Przestrzeńpublicznafunkcjonującajakoprzestrzeńzabawowa

Wynikianalizdotyczącychfunkcjonowaniamiejscazabawjakoprzestrzenizabawowejspróbowałamodnieśćdofunkcjonowaniaprzestrzenipublicznejimiasta.

Naogółmamydoczynieniazmiastemwktórymlokalizowanesąściślewyznaczonemiejsca do zabawy. Przeprowadzone przeze mnie badania terenowe oraz badaniaopinii publicznejwśródmieszkańców Szczecinawykazałym.in., że: zidentyfikowanemiejsca cechuje małe zróżnicowanie pod względem rozwiązań funkcjonalnych iestetyki; wbrew stereotypom place zabaw nie są oceniane jako ulubione miejscazabawyprzezdzieciimłodzież,natomiastsądobrzepostrzeganeprzezosobydorosłei to przez niewskazywane są często jakoulubionemiejsce; rola galerii handlowychjakomiejsczabawyrośnie,zwłaszczawśróddzieciimłodzieży–dlatejostatniejgrupystanowią one wręcz ulubione miejsce zabawy; miejsca zabawy wskazywane jakoulubione nie są zwyklemiejscami zabawy najczęściej odwiedzanymi. Niestety, samfakt istnienia miejsc zabawy w strukturze miasta nie przekłada się w konkretnysposób na realizację idei przestrzeni zabawowej. Usystematyzowanie zaś miejsczabawy (przyjmując za podstawę lokalizację miejsca przy uwzględnieniu takichkryteriów jak jego charakter iwartość społeczno-przestrzenna) pozwala dodatkowozauważyć, że znaczenie miejsc zabawy z punktu widzenia codziennegofunkcjonowania dziecka, ale też wszystkich użytkowników (niezależnie od wieku),niekonieczniepokrywasięzeznaczeniemmiejscawprzestrzenimiejskiej.

Najpełniejfenomenintegracyjnościzabawywykorzystywanyjestwkoncepcjimiastazzabawąwprzestrzeni publicznej (miasto zabawowe).Wprowadzanie do przestrzenipublicznej zabawy bazuje na dwóch zasadniczych koncepcjach. Odbywa się przezmanifestowanie zabawy i prowokowanie do niej lub budowanie i ingerowanie wprzestrzeń. Na podstawie analizowanych przykładów wskazałam działania i środkiprzestrzenne istotne dla kształtowania przestrzeni publicznej jako przestrzenizabawowej. Nie jest to przypadkowy zestaw rozwiązań, ponieważ odnajdujemy tubezpośrednie związki ze zdefiniowanymi czynnikami zabawotwórczymi.Zidentyfikowanieśrodkówprzestrzennychodnoszącychsiędoistotyzabawy(czynnikizabawotwórcze)ijednocześniemożliwychdowykorzystaniawprzestrzenipublicznejpozwalanaświadomejejprojektowanieikształtowaniejakoprzestrzenizabawowej.

Zidentyfikowaneczynnikizabawotwórczemajązatemznaczenienietylkodlakreacjimiejscazabawy,ale teżprzestrzenipublicznej.Zabawamauniwersalnycharakter,aelementy architektury miejsca zabawy istotne dla kreacji miejsca zabawy jakoprzestrzenizabawowejokazująsiępożądanewkształtowaniuprzestrzenipublicznej,zarówno w przypadku rewitalizowanych, jak i nowych przestrzeni miejskich,integrując wielopłaszczyznowo, w ujęciu społecznym i przestrzennym. Przestrzeńzabawowąnależypostrzegaćjakoswegorodzajufenomeniideał,doktóregodążeniestanowi pożądany kierunek w poszukiwaniu nowego, lepszego modelu nie tylkomiejsca zabawy, ale też przestrzeni publicznej i całego miasta. Próby wcielenia w



13

życie tego ideału są pozornie tylko poszukiwaniem zabawy w przestrzeniwspółczesnegomiasta.Wrzeczywistości toposzukiwanienowegowizerunkumiastaprzyjaznegonietylkodzieciom,alewszystkimjegomieszkańcom.Zabawawmiejscuzabawy funkcjonującym jako przestrzeń zabawowa jest fascynującym przejawemwspółuczestniczenia i szeroko pojętej integracji w przestrzeni. Jako podstawa dlakreacjiprzestrzenimożepełnićrolęswoistegoremedium,czyniącjąniepowtarzalnąibliskąludziomiintegrującwsposóbwielopłaszczyznowy:ludzi,miejscaimiasto.

4.3.4.Walorypracyimożliwościjejwykorzystania

Dotychczas opublikowane prace dotyczące miejsc zabawy miały w większościcharakter poradników poświęconych projektowaniu placów zabaw. Nie dążyły dozrozumienia istoty zabawy ani tym bardziej do odkrycia mechanizmów jejfunkcjonowania w przestrzeni oraz możliwości ich adaptacji dla rozwiązańarchitektury miejsca zabawy. Praca wnosi do badań oryginalnie i kompleksowoprzedstawioną problematykę miejsca zabawy, wskazując nowe rozwiązania ipożądane kierunki w kształtowaniu przestrzenimiejskiej w oparciu o zintegrowanepodejście do projektowania, wiedzę o człowieku i społeczeństwie. Walory pracydotycząjejwartościpoznawczej,metodyczno-aplikacyjnejiedukacyjnej.

Wartość poznawcza pracy wynika z jej nowatorskości. Poczynione spostrzeżenia iwnioskidotyczącesposobufunkcjonowaniamiejscazabawy,wtymsiłyoddziaływaniaokreślonychcechprzestrzennych iwpływuokreślonychrozwiązańorazmechanizmuzaistnienia i przebiegu zabawy w przestrzeni, mają charakter odkryć naukowych imogą odegrać istotną rolę dla zmian w istniejącym sposobie kształtowaniaprzestrzeni dla dzieci oraz przyczynić się do realizacji przestrzeni w pełniodpowiadającej naturze zabawy. Podobne badania, o charakterzeinterdyscyplinarnym,wtakkompleksowysposóbanalizującymiejscazabawyniebyłydotejporyprowadzone.Wpracypojawiająsięteżzupełnienowelubzdefiniowanena nowo pojęcia oraz takie, dla których zaproponowano polską nazwę dlaistniejącego w literaturze anglojęzycznej terminu. Szczególnie istotne są nowepojęcia,odnoszącesiędoarchitekturymiejscazabawyiwynikającezprowadzonychobserwacji,jak:czynnikizabawotwórcze(m.in.czynniknarracji,kreacjiidomknięcia),ścieżka zabawy, pętla aktywności, strefa martwa zabawowo, strefa szczególnieaktywna zabawowa, strefa zerowej aktywności, a także terminy dotyczące nowychrodzajów i odmian miejsc zabawy zidentyfikowanych przez autorkę, jak np.:współczesnyrodzinnyplaczabaw,rzeźbiarskiplaczabawczykreatywnyplaczabaw.

Wartośćaplikacyjno-metodycznapracyodnosisiędopraktycznegojejwykorzystaniaidotyczywykorzystaniaopracowanejmetodykiobserwacjidlainnychpracbadającychzwiązki pomiędzy przestrzenią a zachowaniem użytkowników oraz wykorzystaniawyników dotyczących architektury miejsca zabawy do celów projektowych iewaluacji. Zidentyfikowanie wyznaczników architektury miejsca zabawy może byćwykorzystane do oceny jakości istniejących lub projektowanych rozwiązań, a także



14

służyć jako wytyczne dla projektowania miejsc zabawy. Z kolei autorska metodaobserwacji oparta na wykorzystaniu specjalnie przygotowanego formularza, wprzeciwieństwie do klasycznej metody, pozwala zebrać znacznie więcej informacji,łączniezczasemtrwaniaaktywności.Możliwejestzebraniedużejilościdanychnawetprzez jedną osobę, a sposób kodowania zapewnia anonimowość osobomobserwowanym.

Wartośćpracydotyczytakżejejroliedukacyjnej.Mamnadzieję,żemojeobserwacjeiprzemyślenia wpłyną na zmianę postrzegania zabawy w przestrzeni miasta,sprowokują do zwrócenia uwagi na jakość projektowanych miejsc zabawy i ichfaktyczną wartość zabawową, a także zachęcą do refleksji na temat podejścia wkształtowaniu ich i przestrzeni publicznej. Sposób kształtowania miejsca zabawystanowi bowiem odzwierciedlenie dominującegow danym społeczeństwie sposobuwidzenia zabawy i dziecka, jest rodzajem matrycy pewnych idei i przemian. Choćrelatywnie małe, miejsce zabawy działa niczym lustro, w którym można dostrzecproblemy społeczno-przestrzenne, a także dojrzałość lokalnej społeczności dointegracjiiwspółuczestniczeniawprzestrzenimiasta.

Praca jest przeznaczona dla szerokiego grona odbiorców, przede wszystkimarchitektów, urbanistów i architektów krajobrazu, ale też wszystkich osób, którymbliska jest problematyka projektowania miejsc zabawy i kształtowania przestrzenimiejskiej. Moją intencją było poprzez przedstawienie miejsc zabawy w innym niżdotychczas ujęciu i pokazaniu ich związku z dobrej jakości przestrzenią publiczną:poszerzenie wiedzy i podniesienie świadomości projektantów i decydentów wzakresie projektowania i kształtowania dobrej jakości miejsc zabaw, a takżezainspirowanieipobudzenieszerszejdyskusjinadpotrzebąnowegopodejściawtymzakresie.

5.Omówieniepozostałychosiągnięć

5.1.Osiągnięcianaukowo-badawcze,zawodoweiartystyczne

5.1.1.Przeduzyskaniemstopniadoktora

W1996 rokupodjęłam studia naWydziale Budownictwa i Architektury PolitechnikiSzczecińskiej,nakierunkuArchitektura iUrbanistyka.W2001rokuobroniłampracędyplomowąmagisterską pt.: „Parkwystawowyw Szczecinie” i ukończyłam studia zwynikiembardzodobrym.Jużpodczasstudiówmojezainteresowaniakoncentrowałysię wokół społecznych aspektów projektowania przestrzeni. Kluczowy okazał sięudział w ogólnopolskim konkursie „Plac zabaw w mieście” organizowanym przez



15

miesięcznik „Architektura-Murator” w 2001 roku. Dzięki wyróżnieniu pracy przezPrezydenta Wrocławia zostałam zaproszona do udziału w konferencji VIOgólnopolskieSeminarium„Podwórka2001”organizowanejprzezUrządMiejskiweWrocławiu. Udział w konferencji okazał się decydujący dla skrystalizowania moichzainteresowańarchitekturąkrajobrazuidalszychplanówrozwojuzawodowego.

W listopadzie 2002 roku rozpoczęłam studia doktoranckie na dziennychmiędzywydziałowych studiach doktoranckich Akademii Rolniczej w Szczecinie izostałam doktorantką w Katedrze Projektowania Krajobrazu na WydzialeKształtowania Środowiska i Rolnictwa. Promotorem mojej pracy doktorskiejzatytułowanej „Kształtowanie terenów rekreacji codziennej w kontekście potrzebrekreacyjnych człowieka (na przykładzie Szczecina)” został prof. dr hab. inż. arch.AdamM. Szymski. 13 grudnia 2006 rokuobroniłampracędoktorską i decyzjąRadyWydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej otrzymałam tytuł doktora nauktechnicznychwdyscypliniearchitekturaiurbanistyka.

Badania, które przeprowadziłam w ramach pracy doktorskiej, dotyczyły analizyosiedlowych terenów rekreacji codziennej w kontekście potrzeb społecznych imożliwości ich spełnienia na terenie wybranych 7 osiedli zlokalizowanych wSzczecinie.Wybranedoanalizosiedlastanowiąceprzykładytypowedlawielumiast,byłyzrealizowaneodpoczątkulat70.do90.XXwieku.Analizawarunkówdorekreacjicodziennejnaterenachosiedlowych,któraobjęłaokreśleniewalorówlokalizacyjnych,krajobrazowych, programowych, głównych uciążliwości oraz badanie opiniimieszkańców, prowadziła do zdiagnozowania możliwości zaspokojenia potrzebrekreacyjnych. Przeprowadzone badania pozwoliły w pierwszym rzędzie nawyciągnięcie wniosków dotyczących aktualnego stanu zagospodarowania osiedlimieszkaniowych, wskazania głównych źródeł dysfunkcjonalności terenów rekreacjicodziennej oraz pożądanych dla realizacji potrzeb rekreacyjnych działań z zakresumodelowania krajobrazu i aktywizacji przestrzeni. Scharakteryzowanie potrzebrekreacyjnych oraz cech przestrzeni je realizujących przy uwzględnieniu zmiennościpotrzeb i ich specyfiki odpowiadającej różnym grupom wiekowym pozwoliło midodatkowo na sformułowanie drugiej grupywniosków – ściśle określonych blokówprogramowych, stanowiących wytyczne właściwego zdefiniowania programuterenów rekreacji codziennej. Rozwinięcie tych wniosków stanowiła propozycjaschematów terenów rekreacji o charakterze ogólnoosiedlowym i sąsiedzkim, któremogąbyćwsposóbelastycznydopasowywanedolokalnychuwarunkowańipotrzeb.Ważną część badań stanowiła analiza porównawcza i badania terenowewybranychosiedlizlokalizowanychwNiemczech,DaniiiSzwecji.

W okresie przed uzyskaniem stopnia doktora (lata 2002–2006) opublikowałamłącznie 8 artykułów oraz wygłosiłam 9 referatów na konferencjach krajowych imiędzynarodowych,przedewszystkimuczestniczącwkonferencjachzzakresusztukiogrodowej organizowanych co roku przez Instytut Architektury KrajobrazuPolitechnikiKrakowskiejorazkolejnychedycjachForumArchitekturyKrajobrazu.



16

Do istotnychdlamojejpracynaukowej i rozwojuwydarzeń zaliczam takżeudziałwseminarium wyjazdowym organizowanym przez Wydział Architektury PolitechnikiWrocławskiej „The Path of Great Landscape Complexes – Cottbus, Bad Muskau,Dessau, Potsdam, Berlin, Germany"w 2004 roku orazw 7th International SummerAcademy, Fachhochschule Neubrandenburg (sierpień-wrzesień 2003 roku), a takżewyjazd studialny do Lwowa na zaproszenie prof. Halyny Petryshyn z PolitechnikiLwowskiej. Doświadczenia, które wyniosłam z udziału w seminarium wyjazdowym,poza ogromnąwartościąmerytoryczną, w przyszłości okazały się dlamnie cennymwzorem dla organizacji zajęć dla koordynowanych przeze mnie PodyplomowychStudiów Architektury Krajobrazu. Z kolei udział w szkole letniej organizowanej dladoktorantów przez Fachhochschule w Neubrandenburgu okazał się pomocny dlarozwojuwspółpracy naukowej z prof. ing. ThomasemOyenem.W kolejnych latachwspółpraca ta zaowocowała konsultacjami naukowymi mojej pracy doktorskiej izaproszeniemodprof.Oyenadoudziałuwopracowywanymprojekcie badawczym.Efektem pobytu we Lwowie i zainteresowań fotografią była zaś wystawafotograficzna „Ogrody Lwowa” zorganizowana w Galerii Amfilada w PomorskimCentrumEdukacjiwSzczeciniewgrudniu2004roku.

Pracęnaukowąstarałamsięłączyćzpracązawodową,współpracujączeszczecińskimibiurami architektonicznymi. W okresie studiów doktoranckich pracowałam nastanowiskuprojektantawnętrz,przygotowującprojektydotyczącearanżacjiwnętrz,anastępnie na stanowisku asystenta projektanta, wykonując prace projektowe,inwentaryzacyjne,atakżeobliczeniowezzakresustratciepłabudynków.Zamiłowaniaw kierunku artystycznym poparte udziałem w różnych kursach i szkoleniach (m.in.kurs„Koloriwitraż”,malarstwonaszkle,warsztaty„Zdobienieszkła”)umożliwiłymitakżeudzielanieprywatnychlekcjirysunkuimalarstwa.

5.1.2.Pouzyskaniustopniadoktora

Pouzyskaniu tytułudoktoranauk technicznychbadania realizowałamnajpierw jakoadiunktwKatedrzeProjektowaniaKrajobrazu,naWydzialeKształtowaniaŚrodowiskai Rolnictwa AR/ZUT (2007–2017), a następnie – w Katedrze ArchitekturyWspółczesnej, Teorii i Metodologii Projektowania, na Wydziale Budownictwa iArchitektury ZUT w Szczecinie (od 2017 roku). Moje zainteresowania naukowo-badawczeukierunkowałysięwtrzechgłównychzakresachtematycznych,związanychnadal z architekturą krajobrazu. Za szczególnie istotne stały się dlamnie badania zpogranicza architektury krajobrazu, urbanistyki, psychologii środowiskowej isocjologiiodnoszącesiędozagadnieniakształtowania iprojektowaniamiejsczabaworaz integracyjnego i terapeutycznego potencjału różnych obiektów architekturykrajobrazu, a także studia dotyczące metod waloryzacji krajobrazu i integracjiarchitekturyikrajobrazu.Zczasemmojaaktywnośćnaukowaskoncentrowałasięnatrzechwyraźnychobszarachbadawczych:



17

– miejscazabawdladzieci,– społeczneaspektyarchitekturykrajobrazu,– studiakrajobrazowe.

Iobszarbadawczy:miejscazabawdladzieci

Wmoimgłównymobszarzebadawczym–miejscazabawdladzieciznalazłysięstudiadotyczące ewolucji miejsc zabaw i różnych ich rodzajów, analizy rozwiązań miejsczabawy atrakcyjnych z punktuwidzenia różnych grupwiekowych i ich potrzeborazbadania dotyczące typologii miejsc zabaw oraz wpływu cech przestrzennych placuzabawnazachowaniadzieci,atakżeintegrującejrolizabawywprzestrzenipublicznej.Do najważniejszych publikacji oprócz omówionejmonografii habilitacyjnej należy 8recenzowanychprac,wtym:

artykuły:

[1A] Czałczyńska-Podolska M., 2014. The impact of playground spatial features onchildren'splayandactivity forms:Anevaluationof contemporaryplaygrounds’playandsocialvalue,JournalofEnvironmentalPsychology,38,132–142(artykułnaliścieAMNiSW);

[2A] Czałczyńska-PodolskaM.,2016.Contemporaryplaygroundasattractivespace/Współczesnyplaczabawjakoatrakcyjnaprzestrzeń,SpaceandForm/PrzestrzeńiForma,26.B-01,27–38;

[3A] Czałczyńska-Podolska M., 2012. Wczoraj i dziś ogrodów dziecięcych: wposzukiwaniualternatywdlakoncepcjipost-and-platformiklasycznychogrodówdziecięcych,CzasopismoTechniczne,6-A(19),263–270;

[4A] Czałczyńska-Podolska M., 2010. Ewolucja placu zabaw. Koncepcja przestrzenizabawdladzieciwEuropieiStanachZjednoczonychnaprzestrzenilat,PrzestrzeńiForma,13,73–88;

[5A] Czałczyńska-Podolska M., 2010. Plac zabaw jako przestrzeń prowokującaróżnorodneformyzabaw,ArchitekturaKrajobrazu,4,46–53;

rozdziałymonografiilubpublikacjekonferencyjneindeksowanewWoS:

[6A] Czałczyńska-PodolskaM.,2018.Contemporaryfamilyplaygroundasadesirabledirection of evolution of play areas for children, Social Sciences & Arts, 5thInternationalMultidisciplinary Scientific Conference on Social Sciences and ArtsSGEM2018,SGEM2018ConferenceProceedings,5(5.3),3–10;

[7A] Czałczyńska-Podolska M., 2016. Ogrody jordanowskie na tle współczesnychogrodówdziecięcych,w:Parkmiejski‒znaczeniewprzestrzenizurbanizowanej,Monografia539,red.K.Hodor,K.Łakomy,Wyd.PK,Kraków,111–126;

[8A] Czałczyńska-PodolskaM.,2007.Ogrodyzabawirekreacji jakomiejscarealizacjipotrzebrekreacyjnychróżnychgrupwiekowych,w:Terenyzabaw iodpoczynkudla osóbw każdymwieku, T. 2, red. I.Wojewoda,M.E. Drozdek,Wyd. PWSZ,Sulechów,83–92.



18

Obszar badawczy miejsca zabaw stanowi logiczną konsekwencję moichzainteresowań,którepodoktoracieznalazłymożliwościdlapełnejrealizacji.W2009roku przygotowałam projekt badawczy i zwróciłam się do prof. Marka Francisa zUniversity of California w Davis, będącego autorytetem w dziedzinie badańdotyczącycharchitektury krajobrazu, z zapytaniemomożliwośćprowadzeniabadańwjegojednostcejakovisitingresearcher.WybórzarównoKalifornii,jakiUniversityofCalifornia dla prowadzenia badań nie był przypadkowy. UC Davis stanowi ważnyośrodek pod względem badań dotyczących architektury krajobrazu, w tym miejscdedykowanychdzieciom imłodzieży. Kalifornięwyróżnia zaś długa tradycjamiejscazwiązanego z ideą zakładaniapublicznychplacówzabaworazposzukiwanianowychsposobówrozwiązańprzestrzeni(m.injakojedynystanwUSAposiada2przygodoweplace zabaw oraz przykłady różnych rodzajów miejsc zabaw, w tym realizacjeautorstwauznanychnaświeciearchitektów).Porekomendacjiprof.MarkaFrancisa,który przeszedł na emeryturę, otrzymałam zaproszenie i akceptację dlaprzedstawionego planu badań od zastępującej go prof. Patsy Owens-Eubanks,specjalizującejsięwbliskichmispołecznychaspektachprojektowaniaprzestrzeni,wtym partycypacji społecznej i projektowaniu dla młodzieży. Przygotowany przezemnie projekt badawczy realizowałam ostatecznie jako projekt badawczy własny,modyfikując odpowiednio plan badań. Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonychzebrałam ogromny materiał badawczy dotyczący: przykładów różnych rozwiązańdawnych i współczesnych miejsc zabaw oraz obserwacji zachowań w wybranychmiejscach zabaw. Cennym doświadczeniem była wizyta w ośrodku badawczymdziałającym przy UC Davis, specjalizującym się w badaniach dotyczących zachowańdzieci, którego swoistym poligonem badawczym jest plac zabaw o charakterzeogrodowym(proj.S.Herrington).Popowrociedokrajubadaniarozwijałamokolejnewątki, a materiał badawczy został znacznie rozszerzony, m.in. o przykłady placówzabaw w Polsce i innych krajach europejskich oraz badania ankietoweprzeprowadzonewśródmieszkańcówSzczecina.

Podsumowując, wynikiem przeprowadzonych studiów w tym obszarze opróczomówionej w rozdz. 4 monografii habilitacyjnej jest jeszcze 5 artykułów wrecenzowanych czasopismach naukowych (lista A i B MNiSW) i 3 rozdziały wrecenzowanych monografiach naukowych oraz 3 artykuły o charakterzepopularnonaukowym.Prowadzonebadaniaprezentowałamteżpodczas4wystąpieńna konferencjach naukowych: Contemporary family playground as a desirabledirection of evolution of play areas for children – wystąpienie na konferencji 5thInternationalMultidisciplinaryScientificConferenceonSocialSciences&Arts,SGEM2018,Albena,24sierpnia–2września2018r.;Czywspółczesnyplaczabawmożebyćatrakcyjny – wystąpienie na konferencji XVII Forum Architektury Krajobrazu„Waloryzacja krajobrazu – kiedy krajobraz staje się atrakcyjny?”, 9–10 października2014, Świnoujście;Wczoraj i dziś ogrodów dziecięcych:w poszukiwaniu alternatywdlakoncepcjipost-and-platformiklasycznychogrodówdziecięcych–wystąpieniena



19

KonferencjiNaukowej „Historyczne iwspółczesneogrodywkrajobraziemiast”, 4–5listopada 2011, Kraków; Ogrody zabaw i rekreacji jako miejsca realizacji potrzebrekreacyjnych różnych grup wiekowych – wystąpienie na Konferencji Naukowej„ZieleńMiast iWsi”–Terenyzabawiodpoczynkudlaosóbwkażdymwieku,18–19października2007,Kalsk.

Za najważniejszą publikację oprócz monografii habilitacyjnej uważam artykuł:Czałczyńska-Podolska M., 2014. The impact of playground spatial features onchildren’splayandactivity forms:Anevaluationofcontemporaryplaygrounds'playand social value, Journal of Environmental Psychology, 38, 132–142 (wykaz A, ISSN0272-4944–45pkt.).

IIobszarbadawczy:społeczneaspektyarchitekturykrajobrazu

Mójdrugi obszarbadawczy– społeczne aspekty architektury krajobrazu –dotyczyzagadnień związanych z projektowaniem obiektów architektury krajobrazuspecjalnego przeznaczenia, jak ogrody szkolne, ogrody szpitalne, ogrody użytkowe.Obiekty architektury krajobrazu analizuję w kontekście ich roli społecznej, przedewszystkim integracyjnej i terapeutycznej oraz zaangażowania społecznego. Donajważniejszychpublikacjiwtymobszarzenależy13recenzowanychprac,wtym:

artykuły:

[1B] Czałczyńska-Podolska M., 2018. Kształtowanie przestrzeni przyjaznejczłowiekowinaprzykładachwybranychkoncepcjizagospodarowaniaprzestrzenimiejskich,TekaKomisjiUrbanistykiiArchitekturyOddziałPAN,46,181–191;

[2B] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M., 2017. Public engagement inthe design process for landscape architecture objects, TechnicalTransacions/CzasopismoTechniczne,12,47–62;

[3B] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M., 2016. The possibility ofcreating an integrating schoolyard/Możliwości kreacji integracyjnegopodwórkaszkolnego,SpaceandForm/PrzestrzeńiForma,27,175–190;

[4B] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M., 2016. Possibilities to createintegrative school backyard on the example of selected school premisesmanagement projects /Możliwości kreacji integracyjnego podwórka szkolnegona przykładzie wybranych projektów zagospodarowania terenów szkolnych,SpaceandForm/PrzestrzeńiForma,28,209–226;

[5B] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M., 2016. Ogród szpitalny jakomiejsce terapii i rekonwalescencji, Kosmos. Problemy Nauk Biologicznych, 4,609–619;

[6B] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M., 2016. Spaces that heal andintegrateas inspiration foranew lookon themoderncity /Przestrzeniektóreleczą i integrują jako inspiracja dla nowego spojrzenia nawspółczesnemiasto,SpaceandForm/PrzestrzeńiForma,28,165–180;



20

[7B] Czałczyńska-Podolska M., 2015. From museum to centre of social life – themodernconceptofbotanicalgardens.Odobiektumuzealnegodocentrumżyciaspołecznego – współczesna koncepcja ogrodu botanicznego, TechnicalTransacions/CzasopismoTechniczne,5A(5),79–91;

[8B] Czałczyńska-PodolskaM.,2014.Utilizationandpreservationofhistoricgardensand development of garden tourism / Użytkowanie i ochrona zabytkowychzałożeń ogrodowych a rozwój turystyki ogrodowej, TechnicalTransacions/CzasopismoTechniczne,5-A(10),131–138;

[9B] Czałczyńska-Podolska M., 2012. Współczesne ogrody użytkowe w StanachZjednoczonych,CzasopismoTechniczne,8-A(30),263–270;

rozdziałymonografiilubpublikacjekonferencyjneindeksowanewWoS:

[10B] Czałczyńska-PodolskaM.,Rzeszotarska-PałkaM,2019.Tamıngtheurbanspace,in:IOPConf.Ser.:MaterialsScienceandEngineering,471,1-8,[nrart.092045];

[11B] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M., 2016. Return to the idea ofhomely city, in:Back to the Sense of the City, InternationalMonograph Book,red.J.R.Cladera,Wyd.CentredePolíticadeSòliValoracions,332–334;

[12B] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M, 2016. Social landscapearchitectureasthemissinglinkintheshapingofurbanpublicspaces,w:Bridginga Gap. Proceedings of The ECLAS Conference, red. P. Bauer, M. Collender, M.Jakob,L.KettererBonnelame,P.Petschek,D.Siegrist,Ch.Tschumi,Rapperswil,Switzerland,177-180;

[13B] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M., 2014. Forms of socialgardeningandhortitherapyaselementscreatingcommunityinspace,in:Futureof the cities – cities of the future. vol. 2.Monograph. Politechnika Krakowska,Kraków,65–82.

Zabardzo istotnydlabadańw tymobszarzeuważamzebranyprzezemniemateriałdotyczący ogrodów typu community gardens, szkolnych ogrodów jadalnych orazogrodówbotanicznych. Tendencje zauważonew kształtowaniu tych ogrodówmogąznaleźć zastosowanie m.in w budowaniu i odbudowywaniu przestrzeni społecznejoraz kształtowaniu przestrzeni sąsiedzkiej osiedlimieszkaniowych lub też pomócwznalezieniu nowego wzorca dla kształtowania terenów ogródków działkowych [7B,9B,13B].

PrzykładjadalnegoogroduEdibleSchoolyardBerkeley ianaliza jegofunkcjonowaniaposłużyłamizainspiracjęipodstawędowszczęciabadańdotyczącychintegracyjnegopodwórkaszkolnego.Tematykaintegracyjno-terapeutycznegopotencjałuprzestrzeniwkontekściezagospodarowaniaterenówszkolnychwydałamisięwartaszczególnegozainteresowania i przygotowania projektu badawczego. Temat „Możliwościwykorzystania terapii krajobrazem i ogrodem dla wzmocnienia potencjałuintegracyjno-terapeutycznego podwórka szkolnego” zgłosiłam do konkursu OPUS.Projekt choć nie uzyskał finansowania, częściowo realizowałam jako indywidualny



21

temat badawczy, współpracując z wybranymi szkołami. Za główny cel badańprzyjęłam określenie możliwości wykorzystania terapii krajobrazem i ogrodem wzagospodarowaniu podwórka szkolnego oraz zdefiniowanie uwarunkowańkluczowych dla jego funkcjonowania jako przestrzeni terapeutyczno-integracyjnej.Wybrane idee i koncepcje kształtowania przestrzeni analizowane były w kierunkuzidentyfikowania cech przestrzennych kluczowych dla kreacji przestrzeniintegracyjnego podwórka szkolnego [3B], a następnie możliwości jego realizacji nawybranychprzykładachprojektówzagospodarowaniaterenówszkolnych[4B].

Walory integracyjne i terapeutyczne przestrzeni były też przedmiotem studiówdotyczących zagospodarowania wybranych terenów szpitali [5B]. Badania zostałyukierunkowane na wskazanie kryteriów przestrzennych budujących przestrzeńterapeutyczną (stymulującą procesy zdrowienia) oraz przyczyniających się dopostrzegania środowiska szpitalnego jako przyjaznego człowiekowi. Dla podjęciabadań istotny wpływ dla mnie miały trudne, osobiste doświadczenia związane zchorobącórkiikoniecznościąjejleczeniazagranicą.Analizaporównawczawybranychogrodów przyszpitalnych w kraju i w Stanach Zjednoczonych pozwoliła nazidentyfikowanie kryteriów budowy przestrzeni terapeutycznej z punktu widzeniaróżnychgrupużytkowników.Możliwościwykorzystaniapozytywnegowpływuogroduiaranżacjiprzestrzeniwprocesachterapeutycznychi integracyjnychrozważałamteżw kontekściewykorzystaniaw przestrzeni publicznej, analizującwybrane projekty irealizacje przestrzeni miejskich. Analiza prowadziła do wskazania możliwościwykorzystania elementów hortiterapii, socjogrodnictwa i architekturypartycypacyjnej w realizacji idei miasta bliskiego ludziom [6B] oraz identyfikacjielementówkluczowychdlakreacjiprzestrzeniprzyjaznejczłowiekowiizdefiniowaniamiastaprzyjaznego ludziom [1B], a także tzw. oswajaniaprzestrzenimiejskiej [10B,11B,12B].Wobszarzebadańspołeczneaspektyarchitekturykrajobrazuznalazłysięteż studia dotyczące zaangażowania społecznego prowadzone na wybranychprzykładachwykonanychprojektówzagospodarowaniaterenu.Analizyporównawczeobjęły:przebiegprocesuprojektowego,sposóbzaangażowanialokalnejspołecznościw niego oraz wykorzystanie elementów wzmacniających stopień zaangażowaniaspołecznego[2B].

Podsumowując,wefekciepracwtymobszarzebadańzidentyfikowanezostałycechyprzestrzenne istotne dla integracyjnego charakteru przestrzeni oraz wskazanemożliwości wzmocnienia integracyjnego charakteru przestrzeni poprzezwykorzystanie m.in. elementów hortiterapii i socjoogrodnictwa w odniesieniu doróżnych form zagospodarowania terenu, które mogą stać się swoistym ogniwemspajającymzarównogrupęrówieśników,jakicałąlokalnąspołeczność.

W wyniku przeprowadzonych w tym obszarze badań opublikowałam łącznie 13artykułów w recenzowanych czasopismach i monografiach naukowych orazwygłosiłam 7 referatów na konferencjach naukowych (Kształtowanie przestrzeniprzyjaznej człowiekowi na przykładach wybranych koncepcji zagospodarowania



22

przestrzenimiejskich–wystąpienienakonferencjiXXForumArchitekturyKrajobrazu,21–23września 2017, Kraków; Zaangażowanie społecznewprocesie projektowaniaobiektów architektury krajobrazu – wystąpienie na Międzynarodowej KonferencjiNaukowej „Przedmiot Architektura Środowisko”, 26 kwietnia 2017, Rumia; Sociallandscape architecture as themissing link in the shaping of urban public spaces –wystąpienie na konferencji ECLAS Conference 2016 „Bridging the gap”, 11–14września2016,Rapperswil,Switzerland;Spacesthathealandintegrateasinspirationfor a new look on the modern city – wystąpienie na konferencji VI InternationalScientific Conference from the series Phenomena of Borderland, 14 października2016,Szczecin;Ogródszpitalnyjakomiejsceterapiiirekonwalescencji–wystąpieniena II Międzynarodowej Konferencji "Ekologia człowieka", 9–10 czerwca 2016,Szczecin; Od obiektu muzealnego do centrum życia społecznego – współczesnakoncepcja ogrodu botanicznego – wystąpienie na Konferencji Naukowej„Współczesne zagrożenia ogrodów zabytkowych”, 5–7 listopada 2014, Kraków;Współczesne ogrody użytkowe w Stanach Zjednoczonych – wystąpienie nakonferencji naukowej „Ogrody użytkowe i ich miejsce w sztuce ogrodowej”, 8–9listopada2012,Kraków).

IIIobszarbadawczy:studiakrajobrazowe

Trzeci obszarpodejmowanychprzezemniebadań– studia krajobrazowe –dotyczyzagadnienia oceny krajobrazu i poszukiwania nowych metod ewaluacji przestrzeni,budowy tożsamości miejsca w oparciu o walory krajobrazowe oraz atrakcyjności ioceny terenów zieleni (osiedlowej i ogólnomiejskiej) w kontekście możliwościrekreacji i wypoczynku (które stanowi bezpośrednią kontynuację badań w ramachpracydoktorskiej).Zagadnieniatebyłyrozpatrywaneprzedewszystkimwkontekściekrajobrazu kulturowego i walorów wybranych miejscowości Pomorza Zachodniegooraz Szczecina, wpisując się w tematykę badań statutowych. Do publikacji w tymobszarzenależy16recenzowanychprac,wtym:

monografia:

[1C] Petryshyn H., Czałczyńska-Podolska M., Sochacka-Sutkowska E., Pilarczyk A.,2012. Budowa tożsamości Szczecina w oparciu o wykorzystanie kulturowychwartościkrajobrazunadrzecznegomiasta,Wyd.Hogben,Szczecin.

artykuływczasopismach:

[2C] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M., 2019. Guidelines forrevitalizationofruralareasbasedonlandscapestudies/Wytycznedorewitalizacjiobszarów wiejskich w oparciu o studia krajobrazowe, TechnicalTransacions/CzasopismoTechniczne,2,5–18;

[3C] Czałczyńska-PodolskaM., Rzeszotarska-PałkaM., 2018.Useof landscapeauditmethodology for the cultural-aesthetic Values evaluation (case



23

study)/Wykorzystaniemetodyki audytu krajobrazowegow ekspertyziewartościkulturowo – estetycznych krajobrazu (studium przypadku), LandscapeArchitecture,1,16–31;

[4C] Czałczyńska-Podolska M., 2012. Czynniki efektywnego planowania ikształtowaniaterenówrekreacjiwmieście,TekaKom.Arch.Urb.Stud.Krajobr.–OLPAN,VIII/1,35–45;

[5C] Czałczyńska-PodolskaM.,Sochacka-SutkowskaE.2016.Landscapevaluesoftheembankment of the Odra river in Szczecin and the degree of their use forbuildingthecity's identity/Wartościkompozycyjno-krajobrazowenabrzeżyOdryw Szczecinie a stopień ich wykorzystania dla budowy tożsamości miasta,PrzestrzeńiForma,26.B-01,89–104;

[6C] Czałczyńska-Podolska M., 2007. Ocena miejsca zamieszkania w aspekcierealizacji potrzeb rekreacyjnych mieszkańców, Czasopismo Techniczne. SztukaOchronyikształtowaniaśrodowiska,10,123–125;

rozdziałymonografiilubpublikacjekonferencyjneindeksowanychwWoS:

[7C] BalW.,Czałczyńska-PodolskaM., 2019. The roleof integrationof architectureand landscape in shaping contemporary urban spaces, in: IOP Conf. Ser.:MaterialsScienceandEngineering,471,1–12,[nrart.072020];

[8C] BalW.,Czałczyńska-PodolskaM., 2019. Landscape and cultural aspects of thecoastalareaofWesternPomeraniaas factorsofdevelopmentofmaritimeandnautical tourism. Identification and definition of conditions, in: IOP Conf. Ser.:MaterialsScienceandEngineering,471,1–10,[nrart.102034];

[9C] Bal W., Czałczyńska-Podolska M., 2018. The integration of architecture andlandscapeasamodelfactorforassessmentofthecultural landscape, in:SocialSciences&Arts,5thInternationalMultidisciplinaryScientificConferenceonSocialSciencesandArtsSGEM2018,SGEM2018ConferenceProceedings,5(5.3),621–628;

[10C] Bal W., Czałczyńska-Podolska M., 2018. Shaping the public space of healthresortsintermsofhistoricalandcontemporaryperspective,in:SocialSciences&Arts,5th InternationalMultidisciplinary Scientific Conference on Social SciencesandArtsSGEM2018,SGEM2018ConferenceProceedings,5(5.3),537–544;

[11C] BalW., Czałczyńska-Podolska M., 2017. Analysis of socio-spatial relations andlinkscreatedonthebasisof landscapeandarchitecture integration, in:S.ARCH2017: SustainableArchitecture. Proceeding of the 4th InternationalConferenceS.ARCH-201707-09 June 2017, Hong Kong, Get it published Verlag, Erlangen,502–514;

[12C] Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M., 2016. Ochrona historycznejstrukturyzieleniwukładzieprzestrzennymmiastaSzczecina,w:Ukrainian-Polisharchitectural visions: A look through the times and epochs.,Wyd. CharkowskiNarodowyUniwersytetMiejskiegoGospodarstwaim.O.M.Beketowa,Charków,81–91;



24

[13C] Czałczyńska-Podolska M., 2015. Znaczenie terenów zieleni w procesachrewitalizacjiosiedlimieszkaniowych,w:Zieleńwprogramachrewitalizacjimiast[monografia], red. M. Kosmala, Polskie Zrzeszenie Inżynierów i TechnikówSanitarnychOddziałToruń,Toruń,177–185;

[14C] Czałczyńska-Podolska M., 2012. Identyfikacja krajobrazu jako podstawa dlaplanuudostępnienianabrzeżynaprzykładzieOaklandWaterfrontwKalifornii,w:Tożsamość krajobrazu miasta, Monografia, red. H. Petryshyn, E. Sochacka-Sutkowska,Wyd.ZUT,Szczecin,195–200

[15C] Czałczyńska-Podolska M., Sochacka-Sutkowska E. 2009. Assessment of thepotentialcreatedbytheRiverlandscapefortheformingofidentityofaportcity(basedon theexampleof cityof Szczecin), in:Water in theTownscape, vol. 2,Monography, red. A. Januchta-Szostak,Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,Poznań́,61–72;

[16C] Czałczyńska-Podolska M., 2008. Realisation of recreation-related needs in ahousing estate — assessment of conditions and possibilities of theirimprovement, in: Housing and environmental conditions in post-communistcountries, Monography, red. B. Komar, B. Kucharczyk-Brus, Wyd. PolitechnikiŚląskiej,Gliwice,82–93.

Temat atrakcyjności terenów zieleni osiedlowej był przeze mnie poruszany w 4recenzowanych artykułach i jednym popularnonaukowym. Swego rodzaju syntezy ipodsumowania badań doktorskich dokonałam w ramach analizy porównawczejmożliwości realizacji potrzeb rekreacyjnych wybranych polskich i zagranicznychosiedli[6C].Konsekwencjąprowadzonychprzezemniestudiówiposzukiwańdobrychwzorców zagospodarowania osiedli było nawiązanie kontaktu z Danish BuildingResearch Institute (Sbi) Aalborg University, Department Of Housing And UrbanRenewal–wiodącymduńskimośrodkiemnaukowo-badawczymzajmującymsięm.in.zagadnieniamidotyczącymibudownictwa i poprawy jakości rozwiązańorazodnowyurbanistycznej, a także współpraca z radami osiedli w Szczecinie. Szczegółowoproblem właściwego zagospodarowania terenów osiedlowych rozpatrywany byłprzezemnie na przykładachwybranych osiedli. Analiza lokalizacyjna, krajobrazowa,programowa, opinii mieszkańców oraz uciążliwości w rekreacji prowadziła dodiagnozy możliwości rekreacji oraz wskazania działań istotnych dla poprawywarunkówwtymzakresie[16C].WomawianychbadaniachocenazagospodarowaniaterenówosiedlowychzostałaopartanaopracowanejprzezemniepiramidziepotrzebrekreacyjnychinspirowanejpiramidąpotrzebMaslowa,któramożestanowićciekawąalternatywę dla innych metod waloryzacji, ze względu na wieloaspektowe ujęciezagadnienia rekreacji. W kolejnym artykule na podstawie analizy wybranychprzykładów terenów rekreacji dążyłam do identyfikacji czynników istotnych dlaefektywnegoplanowaniaikształtowaniaterenówrekreacjiwmieścieorazwskazaniapożądanych kierunków dla rewitalizacji terenów zieleni osiedlowej i konkretnychdziałań poprawiających ich atrakcyjność dla wypoczynku [15C]. Badania dotyczące



25

atrakcyjności i oceny terenów zieleni osiedlowej były przedmiotem moich trzechwystąpień na konferencjach: XV Forum Architektury Krajobrazu „PlanowanieKrajobrazu”, 16–17 listopada 2012, Lublin – Kazimierz Dolny nad Wisłą, XIKonferencja Naukowo-Techniczna Zieleń miejska – Naturalne Bogactwo Miasta„Zieleń w Rewitalizacji Przestrzeni Publicznej”, 7–9 października 2015, Toruń orazMiędzynarodowy Kongres Polskich Architektów Krajobrazu, 22–22 września 2007,Kraków.

Rozwijanymw obszarze studiów krajobrazowych zagadnieniem budowy tożsamościmiejsca zajmowałam się przede wszystkim w ramach Międzynarodowego projektubadawczegoMNiSW„CreatingtheidentityofthecityofSzczecinbyutilizingculturalqualities of its riverfront landscapes” realizowanego w latach 2010–2012 podkierunkiem dr arch. Halyny Petryshyn, prof. PLw., prof. ZUT. Przedmiotem naszychbadań był znajdujący się w granicach Szczecina pas nadrzeczny Odry Zachodniej iWschodniej o długości ponad 30 km wraz z otaczającą go zabudową i terenamizieleni.Objętebadaniami terenyanalizowanebyłypodkątemhistorycznejwartościkulturowej,współczesnychformużytkowania i znaczenia,dostępnościorazwartościkrajobrazowych.Napodstawieprzeprowadzonejwaloryzacjiwskazanezostaływęzłyidentyfikacji krajobrazu Szczecina oraz istniejące i możliwe do utworzeniafunkcjonalne i widokowe powiązania miedzy nimi w celu scalenia rzeki i terenównadrzecznych z miastem. Ważną częścią prowadzonych przeze mnie badań byłyanalizy porównawcze przykładów rozwiązań z zakresu rewitalizacji terenównadwodnych wybranych miast, które przeprowadziłam podczas pobytu w StanachZjednoczonych. Studia terenowe, analizy funkcjonalne i krajobrazowe orazhistoryczno-interpretacyjne materiałów źródłowych były ukierunkowane nawskazanieczynnikówrozwojuwaterfrontówisposobówpodkreślaniaichtożsamościorazposzukiwanieelementówprogramówrewitalizacyjnychikonkretnychrozwiązańprzestrzennychmożliwychdowykorzystaniawPolsce.Badaniazostałyopublikowanewmonografiiwspółautorskiej[1C]orazwtrzechrecenzowanychartykułach[5C,14C,15C], a także były przedmiotem mojego wystąpienia na konferencji InternationalScientificConferenceWaterintheTownscape,13lutego2009wPoznaniu.

Trzecimzagadnieniemporuszanymprzezemniewobszarzestudiówkrajobrazowychbyło zagadnieniewaloryzacji krajobrazu.Wykonana ekspertyzawartości kulturowo-estetycznych krajobrazu dla gminy Drawsko Pomorskie stała się podstawą analizyprzydatności i ograniczeń metodyki audytu krajobrazowego dla opracowańdotyczących oceny krajobrazu [2C, 3C]. Metodyka audytu w aktualnej postaciwymaga uzupełnień, przedewszystkimw celu dostosowania jej szczegółowości dlapotrzebnapoziomie lokalnymoraznależytegouwzględnieniawalorówwidokowychterenu jak też uwzględnienia złożoności krajobrazów miejskich. Przeprowadzoneanalizy pozwoliły też na wskazanie obszarów, które ze względu na znaczny spadekwartości krajobrazu wymagają analizy zasadności ich dalszej ochrony w ramachObszaru Chronionego Krajobrazu „Pojezierze Drawskie”. Poruszane zagadnienianależą do głównego nurtu badań podejmowanego w Katedrze Projektowania



26

Krajobrazu w ramach badań statutowych (projekt badawczy „Badania nadkrajobrazemPomorzaZachodniego”)

Zauważoneniedoskonałościlubograniczeniaistniejącychmetodwaloryzacjistałysiębodźcem dla poszukiwań nowych kryteriów oceny przestrzeni, odpowiadającychwspółczesnym wymaganiom przestrzennym oraz specyfice terenów miejskich imiejscowości Pomorza Zachodniego. Temat ten rozwijałam, analizując i poddającocenie wybrane miejscowości i realizacje urbanistyczne, wpisujące się w jeden znurtówbadańKatedryArchitekturyWspółczesnej,TeoriiiMetodologiiProjektowaniadotyczących krajobrazu kulturowego. Za modelowy czynnik oceny krajobrazukulturowegozostałaprzyjętaintegracjaarchitekturyikrajobrazu.Studiarealizowanewdwuosobowymzespole(W.BaliM.Czałczyńska-Podolska)ukierunkowanezostałyna możliwości interpretacji integracji architektury i krajobrazu, próby własnego jejzdefiniowania oraz poszukiwanie uniwersalnych czynników, których synergicznedziałanieprzyczynia siędo integracji architektury i krajobrazu, a takżeopracowaniakryteriów oceny rozwiązań przestrzennych pożądanych w kontekście integracjiarchitekturyikrajobrazu.Możliwościinterpretacjiintegracjiarchitekturyikrajobrazuoraz poszukiwania działań integrującychprzestrzeń zidentyfikowanychpodpostaciąuniwersalnychczynnikówzostałyzaprezentowanewdwóchkolejnychartykułach[7C,11C]. W trzecim z kolei artykule [9C] przedstawiona została autorska metodawaloryzacji przestrzeni reprezentująca holistyczne podejście w ocenie krajobrazukulturowego.Podstawędlaopracowaniakryteriówocenystanowiautorskadefinicjaintegracjiarchitekturyikrajobrazujakosynergiiczynnikówoddziałującychwwarstwiezarówno przestrzennej, jak i społecznej. Opracowane kryteria oceny krajobrazukulturowegostanowiłypodstawędlaanalizywybranychrealizacjiurbanistycznychwmiejscowościach Pomorza Zachodniego, oceny współdziałania wyszczególnionychczynników oraz weryfikacji pozytywnej roli przestrzennej i społecznej wybranychmiejsc. W efekcie możliwa stała się identyfikacja elementów wpływających nadezintegrację przestrzeni, a tym samym zagrożeń dla krajobrazu kulturowego orazpożądanych kierunków działań dla jego ochrony. Badania dotyczące integracjiarchitektury i krajobrazu były przedmiotem 3 wystąpień na konferencjach:Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Przedmiot Architektura Środowisko”, 26kwietnia 2017, Rumia, S.ARCH2017: SustainableArchitecture, the4th InternationalConference S.ARCH, 7–9 czerwca 2017, Hong Kong oraz 5th InternationalMultidisciplinaryScientificConferenceonSocialSciences&Arts,SGEM2018,Albena,24sierpnia–2września2018r.

BadaniazzakresustudiówkrajobrazowychiPomorzaZachodniegorozwijałamtakże,łącząc je z podejmowanym już wcześniej zagadnieniem przestrzeni terapeutycznej[10C]. Badania zostały ukierunkowane na zidentyfikowanie i porównaniewyznacznikówprzestrzeniterapeutycznej iprzestrzenipublicznejwuzdrowiskuorazanalizę wykorzystania wyznaczników przestrzeni terapeutycznej w przestrzenipublicznej na przykładziemiejscowości uzdrowiskowej Połczyn Zdrój.Wyniki badań



27

stanowiły przedmiot wystąpienia na konferencji: 5th InternationalMultidisciplinaryScientificConferenceonSocialSciences&Arts,SGEM2018,Albena,24sierpnia–2września2018r.Nauwagęzasługujeteżpodjętywątekmożliwościrozwojuturystykimorskiej i żeglarskiej w obszarze pasa nadmorskiego Pomorza Zachodniego [8C].Temat został zainicjowany w ramach przygotowywanego projektu badawczego„Zrównoważony rozwójmorskich obszarów turystycznych: ujęciemodelowe. Studiaprzypadków wybranych regionów Morza Bałtyckiego”. Projekt, którego byłamjednymzdwóchwspółautorówzestronyZUT,został złożonywramachkonsorcjumtrzech Uczelni (Uniwersytet Łódzki, Akademia Morska w Szczecinie iZachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie) w konkursie DIANANarodowego Centrum Badawczego. W ramach dotychczasowych badań i pracprzygotowawczych zmierzającychdoopracowaniaprojektuprzeprowadzona zostaładiagnoza potencjału turystyki morskiej w regionie Pomorza Zachodniego,identyfikacja jego aspektów krajobrazowych i kulturowych w rozwoju turystykimorskiej (w szczególności żeglarskiej) oraz analiza uwarunkowań historycznych iprzestrzennych dla lokalizacji i koncentracji aktywności turystyki żeglarskiej naobszarzewybranejmiejscowościDziwnów.

Podsumowując,wwynikubadańprzeprowadzonychwobszarzestudiakrajobrazoweopublikowałam łącznie 16 recenzowanych prac oraz wygłosiłam 9 referatów nakonferencjachnaukowychwkrajuizagranicą.

Równocześnie z pracą naukową podejmowałam prace studialne i projektowe, zktórych znaczna część była mocno powiązana z opisaną tematyką badawczą. Zabardzo istotne uznaję w tym kontekście wykonywane zespołowo projektykonkursowedotyczącezagospodarowaniaprzestrzenipublicznychlubsąsiedzkich,wktórych wykorzystane zostały rozwijane przeze mnie w pracy badawczej wątkidotyczące integracyjnego waloru przestrzeni (Projekt konkursowy architektonicznyrealizacyjnynakoncepcjęzagospodarowania fragmentuAleiPapieżaJanaPawła II–pomiędzy placem Lotników i placem Żołnierza Polskiego w Szczecinie zprzeznaczeniem na przestrzeń publiczną przyjazną mieszkańcom, 2017; Projektkonkursowy urbanistyczny „Oswoić Miejskie Nieużytki”, 2016; Koncepcja parku naBłoniach pod lubelskim Zamkiem na tle zaproponowanych rozwiązańurbanistycznych", 2015). W projektach tych znalazły się m.in. ogrody użytkowe idydaktycznezelementamihortiterapii iediblelandscaping,atakżefunkcjazabawyiideamiejskiego ogrodnictwa – rozwiązania korespondujące z podejmowaną przezemnietematykąwramachobszarubadańspołeczneaspektyarchitekturykrajobrazu.Pozostałe projekty konkursowe (Projekt konkursowy na opracowanie „Koncepcjiurbanistyczno–architektonicznej zagospodarowania terenu ul. Krętej i wschodniegoodcinka ul. Podgórnej w Tczewie”, 2017; Projekt konkursowy urbanistyczno-architektoniczny na opracowanie spójnego systemu zieleni miejskiej GorzowaWielkopolskiego, 2016; Projekt konkursowy ideowy na opracowanie koncepcjiurbanistyczno-architektonicznejzagospodarowaniaplacuPiłsudskiegoweWrocławiu,2013) skupiały się przede wszystkim na walorze rekreacyjnym przestrzeni.Wśród



28

projektów konkursowych za szczególnie istotny uznaję Projekt konkursowyurbanistyczny„OswoićMiejskieNieużytki”,któryotrzymałInagrodę.

Do innych ważnych prac projektowych i studialnych powiązanych z podejmowanątematyką badawczą należą opracowania z zakresu architektury krajobrazuwykonywanedla szkół i radosiedli (m.in. Koncepcja zagospodarowania terenuprzySzkolePodstawowejwPomierzynie,2016;Koncepcjazagospodarowaniaskweru im.MisiaWojtka –militarnyplac zabaww Szczecinie, 2014; Projekt zagospodarowaniaterenuprzyIPrywatnymLiceumOgólnokształcącymLeonardaPiwoni,ul.Klonowica3w Szczecinie, 2018). Ważnym i bardzo obszernym opracowaniem było studiumkrajobrazowe opracowane w dwuosobowym zespole: Czałczyńska-Podolska M.,Rzeszotarska-Pałka M., 2016 „Ekspertyza wartości kulturowo-estetycznychkrajobrazu”wgminieDrawskoPomorskie,którezostałoopartenametodyceaudytukrajobrazowego. Oprócz prac z zakresu architektury krajobrazu jestem teżwspółautorką projektów budowlanych i koncepcyjnych, które wykonywałam,pracując na stanowisku asystenta architekta.Wśródnichwyróżniam zewzględunaspecyfikęzwłaszczaprojektydotyczącebudowyiprzebudowystacjipaliw.

Mojedodatkowepoletwórczościpołączoneznaukąstanowifotografia.Wykonywaneprzezemniefotografiestanowią ilustracjęmoichpublikacji, referatówwygłaszanychna konferencjach oraz wykładów multimedialnych przygotowywanych na zajęciadydaktyczne,opracowywanych folderów iplakatów.Wykonaneprzezemnie zdjęciastanowiąceczęśćpracybadawczejbyłyprezentowanenawystawachfotograficznych:„OgrodyLwowa”(współautor:SutkowskaE.)oraz„NabrzeżaMiasta”(współautorzy:PetryshynH.,PilarczykA.,Sochacka-SutkowskaE.).

Reasumując, moje osiągnięcia w dziedzinie działalności naukowo-badawczej to 54publikacje, z czego 46 zostało opublikowanych po doktoracie. Jestem autorką iwspółautorką: 42 artykułów opublikowanych w recenzowanych czasopismach imonografiach(wtym37podoktoracie),2monografii(1indywidualna–habilitacyjnai 1współautorska)oraz10artykułówkonferencyjnych lub innychniepunktowanych(wtym7podoktoracie).

MójindeksHirschawgGoogleScholarwynosi3,wgWebofScience–1,asumarycznyimpact factor publikacji naukowych według listy Journal Citation Reports (JCR),zgodniezrokiemopublikowaniaIF:3,294.TrzypublikacjeznajdująsięwbazieWebofScience,akolejnych6jestwprocesieindeksacji,którypowinienzakończyćsięw2019roku,biorącpoduwagęproceswpoprzednichlatach.LiczbacytowańmoichpracwgGoogle Scholarwynosi 79,wgWoS– 14,wg Scopus – 20. Łączna ilość punktów zamojepublikacjewgMNiSWwynosi295,3punktów(zczego272,3punktówprzypadana prace opublikowane po doktoracie). Moje badania były przedmiotem 26wystąpieńnakonferencjachnaukowychkrajowychimiędzynarodowych(wtym20podoktoracie).



29

Za swoje osiągnięcia otrzymałamdwieNagrody naukowe indywidualne JMRektoraZUT–w2014 roku III stopnia iw2016 roku II stopnia.W2015 rokuprzyznanomiważnąnagrodęodnoszącąsięściśledomoichbadańhabilitacyjnych.Zabadanianadzachowaniemdzieciwprzestrzeniplacuzabaworaz jegopotencjałemzabawowymiintegracyjnym Kapituła członków Zachodniopomorskiego Klubu Liderów Naukinagrodziła mnie prestiżową nagrodą – Zachodniopomorski Nobel. Przeprowadzoneprzezemniebadania stały się takżepodstawądlaopracowania szereguprogramówdydaktycznych przedmiotów, które prowadzę według autorskich programów nakierunku Architektura Krajobrazu WKŚiR (m.in. projektowanie placów zabaw,kształtowanie przestrzeni rekreacji, kształtowanie przestrzeni sąsiedzkiej,psychologiczne podstawy kształtowania przestrzeni), na kierunku GospodarkaPrzestrzennaWKŚiR (psychologiczne uwarunkowania gospodarowania przestrzenią,rekreacjawmieście)oraznakierunkuProjektowanieArchitekturyWnętrziOtoczeniaWBiA (m.in. aspekty społeczne w kształtowaniu założeń zielonych, specjalistyczneprojektowaniezałożeńzielonych).

5.2.Osiągnięciadydaktyczne


Pracę dydaktyczną rozpoczęłam na Akademii Rolniczej, na Wydziale KształtowaniaŚrodowiska i Rolnictwa jakodoktorantkaKatedryProjektowaniaKrajobrazuw2002roku. Równolegle z pracą naukową prowadziłam zajęcia dydaktyczne na kierunkuArchitekturaKrajobrazu.Wpierwszychdwóchlatachzprzedmiotów:rysunekirzeźbaorazteoria izasadyprojektowania,wkolejnychtakżezprzedmiotówprojektowaniekrajobrazuorazćwiczeniadyplomowe.Konsultowałamrównieżpracedyplomowenakierunku ogrodnictwo specjalność kształtowanie terenów zieleni, którychpromotorembyłprof.drhab.inż.arch.AdamSzymski.Wramachprowadzonejpracynaukowo-dydaktycznej współpracowałam z radami osiedlowymi i zarządamispółdzielni mieszkaniowych, efektem czego było powstanie pod moim kierunkiemkoncepcji zagospodarowaniaosiedlowychwnętrz i terenów rekreacji opracowanychprzez studentów kierunku Architektura Krajobrazu. Opracowane studenckie praceprojektowebyłyprzedmiotemdwóchwystaw.Pierwszazorganizowanaprzezemniewe współpracy z Radą Osiedla Głębokie-Pilchowo w 2006 roku dotyczyłazagospodarowania osiedlowego skweru i ogrodu przy kościele i miała miejsce wMiejskiej Bibliotece Publicznej – Filia nr 11. Drugą dotyczącą zagospodarowaniaosiedla Wzgórze Hetmańskie zorganizowałam we współpracy ze SpółdzielniąMieszkaniową„Kolejarz”w2007rokuwKlubieOsiedlowym„Hetman”.W2004rokupraca projektowa, której byłam opiekunem, została wyróżniona w ogólnopolskimkonkursie architektonicznym „Place zabaw i podwórka dla dzieci w obszarachpublicznychwPolsce”,StowarzyszenieOgrodyDolnośląskie.



30


Po uzyskaniu stopnia doktora jako adiunkt w Katedrze Projektowania Krajobrazukontynuowałam pracę dydaktyczną na kierunkach Architektura Krajobrazu orazGospodarka Przestrzenna. Wśród przedmiotów prowadzonych przeze mnie nakierunku Architektura Krajobrazu (po wprowadzeniu systemu studiówdwustopniowychireorganizacjiprogramustudiówdoprzedmiotów)znalazłysiętakieprzedmioty, jak:wstęp do projektowania krajobrazu – ogród przydomowy/wnętrzesąsiedzkie (S1, sem. 5) –wykłady, ćwiczenia; wstęp do planowania przestrzennego(S1, sem.4)–wykłady, ćwiczenia;kształtowanieprzestrzeni rekreacji (S1, sem.6)–wykłady;kształtowanieprzestrzenisąsiedzkiej(S1,sem.6)–wykłady;projektowanieplaców zabaw (S1, sem. 7) – wykłady; planowanie przestrzenne (S1, sem. 5) –ćwiczenia projektowe; ćwiczenia dyplomowe (S1, sem. 7, S2, sem. 2, 3),psychologicznepodstawykształtowaniaprzestrzeni(S2,sem.2)–wykłady,ćwiczenia.Na kierunku Gospodarka Przestrzenna prowadziłam takie przedmioty, jak:projektowanieurbanistyczne(S1,sem.4)–wykłady,ćwiczenia;społeczno-kulturowepodstawy gospodarowania przestrzenią (S1, sem. 4) – wykłady, ćwiczenia;rewitalizacja obszarów miejskich (S1, sem. 6) – ćwiczenia; psychologiczneuwarunkowaniaprojektowaniaprzestrzeni(S2,sem.2)–wykłady.

Odlutego2017rokujestempracownikiemKatedryArchitekturyWspółczesnej,Teoriii Metodologii Projektowania na Wydziale Budownictwa i Architektury. Mojaaktywność koncentruje się na pracy dydaktycznej na nowo otwartym (rok akad.2016/2017roku)kierunkuProjektowanieArchitekturyWnętrziOtoczenia.Prowadzęzajęciazprzedmiotów:projektowaniemałychwnętrzurbanistycznych(S1,sem.2)–wykłady,ćwiczeniaprojektowe;projektowaniewzabudowieśródmiejskiej (S1,sem.4)–wykłady;historiawnętrziogrodów(S1,sem.4)–wykłady;aspektyspołecznewkształtowaniu założeń zielonych (S1, sem. 4) – wykłady; projektowanie zielenizintegrowanej z architekturą (S1, sem. 5) – wykłady; specjalistyczne projektowaniezałożeń zielonych (S1, sem. 6) – wykłady, ćwiczenia projektowe. Prowadzę takżewykładyićwiczeniaprojektowenakierunkuArchitekturaiUrbanistyka(S2)wramachprzedmiotu projektowanie krajobrazu oraz na kierunku Architecture and UrbanPlanning(S2)wramachprzedmiotuLandscapeDesign.NadalwspółpracujęzKatedrąProjektowania Krajobrazu, prowadząc część dotychczas powierzanych mi zajęć(zwłaszcza ściśle związanych zmoją tematykąbadawczą, jak:projektowanieplacówzabaw, kształtowanie przestrzeni rekreacji czy psychologiczne podstawykształtowaniaprzestrzeni).

Za większość prowadzonych przedmiotów odpowiadam i jestem autorem ichprogramów dydaktycznych. Łącznie opracowałam 16 programów przedmiotów waktualnie obowiązujących planach studiów, w tym: 5 na kierunku ProjektowanieArchitekturyWnętrziOtoczenia(S1),5nakierunkuArchitekturaKrajobrazu(S1),1nakierunkuArchitectureandUrbanPlanning(S2),1nakierunkuArchitekturaKrajobrazu



31

(S2/N2),2nakierunkuGospodarkaPrzestrzenna(S1/N1),2nakierunkuGospodarkaPrzestrzenna(S2/N2)

ProwadzętakżepracedyplomowenakierunkuArchitekturaKrajobrazuiGospodarkaPrzestrzenna. Dotychczas byłam promotorem 48 prac dyplomowych inżynierskich imagisterskich,w tym:14 inżynierskichpracdyplomowychna kierunkuArchitekturaKrajobrazu,5inżynierskichpracdyplomowychnakierunkuGospodarkaPrzestrzenna,27 magisterskich prac dyplomowych na kierunku Architektura Krajobrazu oraz 2magisterskichpracdyplomowychnakierunkuGospodarkaPrzestrzenna.DwiepracedyplomoweotrzymaływyróżnieniePrezydentaMiastaSzczecin–w2014i2008roku.Byłamteżopiekunemnagradzanychwogólnopolskichkonkursachprojektowychpracstudenckich. W 2017 roku trzy prace wykonane pod moim kierunkiem w ramachzajęć projektowanie krajobrazu (S2, AiU) otrzymało wyróżnienie w konkursieogłoszonym przez Prezydenta Miasta Krosna na „Opracowanie koncepcjizagospodarowania terenów zieleni w Krośnie”.Wyróżnienie otrzymała także pracazgłoszona w ogólnopolskim konkursie „Inspiracje w przestrzeni” organizowanymprzez redakcjęmiesięcznika „ZieleńMiejska”–edycja2015 „StrefaUzdrowiskowa”.Do istotnych osiągnięć dydaktycznych zaliczam także cykl wykładówprzeprowadzonych dla studentów 3 i 4 roku kierunku Landscape Planning podczaspobytuwDepartmentofNaturalScience,OuluUniversityofAppliedScience,wOuluwFinlandii.Wyjazddydaktycznyzostałzrealizowanyw2015rokuramachprogramuErasmus.

W nauczaniu studentów wykorzystuję często wiedzę i metody z pograniczaarchitektury, architektury krajobrazu i psychologii środowiskowej, zwracającszczególną uwagę na społeczne zagadnienia projektowania przestrzeni.Projektowanietopasja,której istotą jestczłowiek–tępasję iwrażliwośćstaramsięprzekazać studentom. W trakcie zajęć projektowych i wykładów kładę nacisk narozumienie przestrzeni poprzez pryzmat odziaływania na człowieka, które jestpodstawądlaprojektowaniaprzestrzeniprzyjaznychibliskichludziom.

W 2017 roku za osiągnięcia dydaktyczne otrzymałam indywidualną nagrodę JMRektoraZUT.

5.3.Osiągnięciaorganizacyjne,współpracanaukowaipopularyzacjanauki


W okresie studiów doktoranckich (2002–2006) wykonywałam w KatedrzeProjektowania Krajobrazu wiele czynności pomocniczych, takich jak:przygotowywanie materiałów dydaktycznych, praca nad podziałem godzin,przygotowywaniemateriałówdostronyinternetowejKatedryczyteżpomocpodczasegzaminów wstępnych i procesu rekrutacji. Do moich ważniejszych zadań należałakoordynacjawspółpracypomiędzyKatedrąa FachhochschulewNeubrandenburgu i



32

prowadzenie bieżącej korespondencji w tym zakresie. Byłam także członkiemkomitetu organizacyjnego IX ForumArchitektury Krajobrazu „Wodaw Krajobrazie”,któremiałomiejscewewrześniu2006roku.Opróczorganizacjiprzebiegukonferencjii przygotowywania komunikatówwykonałam projekt graficzny logo konferencji. Pozakończeniu konferencji pracowałam zaś w zespole redakcyjnym monografiipokonferencyjnej. W tym samym roku powierzono mi obowiązki koordynatora iopiekunanaukowegoPodyplomowychStudiówArchitekturyKrajobrazu(PSAK).


Po uzyskaniu stopnia doktora moja aktywność organizacyjna skoncentrowała sięwokół koordynacji działalności Podyplomowych Studiów Architektury Krajobrazu(PSAK). Jako opiekun merytoryczny i koordynator opracowałam nowy programstudiów, który został wdrożony w 2008 roku. Zarówno zmiany programowe, jak idziałania promocyjne (m.in. przygotowana przeze mnie strona internetowa,zaprojektowane i wykonane foldery reklamowe i plakaty) zaowocowały dużymzainteresowaniem i wznawianiem kolejnych edycji PSAK (2008–2010, 2010–2012,2011–2013). Prace koordynacyjne związane z organizacją zjazdów, bieżącymopracowywaniem planów zjazdów czy też korespondencją z uczestnikami zajęćprowadziłamnawetpodczasswojegopobytuwStanachZjednoczonych.

Oprócz opieki nad PSAK pracowałam na rzecz uczelni, uczestnicząc w różnychzespołach i komisjach wydziałowych. Zostałam powołana na przewodniczącą RadyProgramowejkierunkuarchitekturakrajobrazu(lata2012–2017),aktywniedziałałamtakżejakosekretarzWydziałowejKomisjids.DydaktykiWKŚiR(lata2012–2017)orazsekretarz Wydziałowej Komisji do opracowania „Strategii Rozwoju WydziałuKształtowania Środowiska i Rolnictwa ZUT w Szczecinie na lata 2011–2020" (lata2012–2017). Byłam także członkiem Zespołu Promocji Wydziału KształtowaniaŚrodowiska i Rolnictwa (lata 2011–2013) oraz sekretarzem Wydziałowej KomisjiRekrutacyjnej na kierunku architektura krajobrazu 2007/2008.W latach 2012–2017byłam wielokrotnie przewodniczącą Komisji Egzaminów Dyplomowych na kierunkuarchitektura krajobrazu. Od 2017 roku jestem członkiem Komisji Programowejkierunku architektura i urbanistyka oraz Komisji Programowej kierunkuProjektowanieArchitekturyWnętrziOtoczenia.

Moja działalność związana z współpracą naukową oraz popularyzacją nauki jestpowiązana z moimi zainteresowaniami badawczymi oraz tematyką prowadzonychzajęć dydaktycznych i dotyczy: organizacji konferencji, recenzowania artykułów,różnychwystąpień,prelekcjiorazszkoleń.

W 2010 roku byłam członkiem komitetu organizacyjnego MiędzynarodowejKonferencji „Tożsamość Krajobrazu Miasta” i Festiwalu Architektury Krajobrazu„ARCHKRAJ” 21 maja 2010, Szczecin oraz członkiem komitetu naukowego



33

Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej XVII Forum Architektury Krajobrazu „Kiedykrajobraz staje się atrakcyjny?”, 9–10 października 2014, Szczecin – Świnoujście.Zostałam także zaproszona do współpracy w ramach 11th Annual InternationalConferenceonPsychology–„MyCity”,Athens InstituteforEducationandResearch(ATINER) oraz International Conference on Education and Social Development(ESD2017),20–22października2017,Xiamen.Recenzowałamartykułydlaczasopismkrajowychizagranicznych:Architekturakrajobrazu/LandscapeArchitecture(wykazB,ISSN1641-5159), Journal of Enviromental Psychology (wykazA, ISSN0272-4944, IF:4,462),EuropeanJournalofDevelopmentalPsychology(ISSN1740-5629,WykazA,IF:1.721). Brałam także udział w Międzynarodowym programie International TeacherExchangeWeek2015OuluFinlandw ramachErasmus+StaffMobility forTeaching.Od 2009 roku jestem członkiem-założycielem Stowarzyszenia Polskich ArchitektówKrajobrazu (SPAK), aktualnie – członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej SPAK iczłonkiemStowarzyszeniaArchitekturyKrajobrazu(SAK).Zracjimoichzainteresowaćbadawczychw2009rokudołączyłamdoczłonkówInternationalPlayAssociation.

Do istotnych osiągnięć w zakresie popularyzacji nauki zaliczam też prelekcje ispotkania stanowiące pokłosie otrzymanej przeze mnie w 2015 roku nagrodyZachodniopomorskiNobel.NazaproszenieWiceprezydentaMiastaSzczecinMarcinaPrzepiery przygotowałam prelekcję dla przedstawicieli ZBiLK, ZUK oraz WydziałuInwestycjiwUMMiastaSzczecin.Podobneprelekcjedotycząceosiedlowychplacówzabaw – nowych idei koncepcje odbyłam na zaproszenie prezesa SM „Dąb” dlaprzedstawicieli rad osiedli: Dąbie, Podjuchy, Zdroje, Słoneczne, Majowe, Bukowe.Byłam też zapraszanadoudziałuwaudycjach radiowychwRadio Szczecin (audycjaradiowa „Coraz więcej płotów" poświęcona zjawisku grodzenia przestrzeni w 2016roku; audycja radiowa poświęcona badaniom naukowym w 2015 roku). NaKonferencjiszkoleniowej„Wodaizieleńwmieście„–24kwietnia2015wSzczeciniewystąpiłam z wykładem „Istota placu zabaw”. W ramach IV Festiwalu Róż – 19czerwca2016przedstawiłamprezentacjędotyczącąróżnychformplacówzabaworazzaprezentowałamwykonanywewspółautorstwie ogród pokazowy (zespół autorski:Czałczyńska-Podolska M., Rzeszotarska-Pałka M.). Do innych istotnych działańpopularyzatorskich należą prelekcje i warsztaty organizowane we współpracami zeszkołami.W2017i2018rokubyłamwspółorganizatoremwarsztatówprojektowychiprelekcji prowadzonych Prywatnym Liceum L. Piwoni w Szczecinie dotyczącychnowego zagospodarowania podwórka szkolnego. Prowadziłam także prelekcjędotyczącą zagospodarowania ogródków szkolnych dla rodziców uczniów PublicznejSzkoły Podstawowej na Głębokiem oraz zajęcia projektowe dla uczniów LiceumOgólnokształcącegonr13wKaliszuPomorskim.

Podpishabilitantki

zalacznik 3a autoreferat pl€¦ · posiadane dyplomy, stopnie naukowe 2.1. dyplom magistra...

Documents