ZZAAMMAANNIINN DDİİLLİİ

Umut GÜNEŞ

Yeni Evre Kitaplığı

Kitabın Adı: ZAMANIN DİLİYazarın Adı: Umut GüneşBirinci Basım: 2019

İSBN: 978-605-80946-6-6Yayın Sertifika No:15814

Baskı: Net Kırtasiye Tan. ve Matbaa San. Tic. Ltd: Şti.Adres:Ömeravni Mah. İnönü Cad. Beytülmalcı Sk. No:23/A

Beyoğlu/İstanbulTel: 444 07 08

Telif Eserleri Kanunu gereğince bu eserin bütün haklarıYeni Dönem Yayıncılık’a aittir

Yeni Dönem YayıncılıkSofular Cad. İskenderpaşa Mah. 8/3 Fatih / İstanbulTel&Fax: 212 533 32 57www.mucadelebirligi.com

İçindekiler: Büyük 15-16 Haziran İşçi Ayaklanması 7Sınıf Savaşımında Marksist Felsefenin Önemi 9Faşizm 11Barış İçin Devrim Devrim İçin savaş 15Eğitimin Tarihsel Serüveni 18Devrimci Eylemlere Hazırlanalım 22İnsanlığın Baharı Ekim Devrimi 25Gelecek ve Gençlik 28Parti Komünistten Ne İstiyor 31Umut Olmak 35Dil Kırım 39Devrimci Enternasyonalizmin Yeni Örneklerini Yaratalım 44Sosyalizmden Geri Dönüş Yok 49Devrimlerin Başarısı İçin 56Denizlerin Yolundan 61Gençlik Devrimi Büyütüyor 65Gençlik Dünyayı Devrimci Eylemle Değiştirecek 70Savaş ve Devrimci Gençliğin Tavrı 92 13 Mart Gençliği Görev Başına 97Gençlik Mücadelesinin Yönü Ne Olmalıdır 101Burjuvazinin Saldırıları ve Gençlik 105Cesaret, Cesaret Daha Fazla Cesaret 109Güncel Durum ve Gençlik Mücadelesi 113Marksizm -Leninizmin Yol Göstericiliğinde 119Satrançtaki Son Hamle 123Ulusal Sorunda Gerçek Çözüm 127Dağınık Güçleri Bir Araya Getirmenin Önemi 131Barış Süreci Üzerine 135Örgütlenmenin Önemi 139O Ağaçları Dikenleredir Hınçları 143Okul Koridorlarından Sokaklara 1452013'den Bize Miras Kalan; Bir Ayaklanma, Bir Devrim 147Maskeli Balo'nun Sonu 150Çocuklar Öldürülmesin Şekerde Yiyebilsinler 153#Dns'yi Değil İktidarı Değiştir 155Anti-Faşist Mücadelede Gençlik 158Sokağa Sansür İşlemez 161Greif İşgalinden Notlar 164Neden Boykot Ediyoruz 166Başarının Yolu 168Gençlik Görev Başına 171İki Resim 173Denizlerin Yolundan 176

Bundan Sonrası Tufan 179Devrim Yaptığımızın Bilincinde Olmak 182Genç İşçiler Öne 185Kahrolsun Emperyalizmin Yeşil Kuşağı 188Devrimin Güvenilmez 'Dostları' 191Denizler Gibi İleri Atılalım 194Ayaklanmanın Öğrettikleri 197Gençliğin Enternasyonalist Eğitimi 201Yapı İşçilerine 203Anti Faşist Mücadele ve Öğrenci Gençlik 205İç Savaşın Devrimci Kadroları 208Biz de Kendimiz Yaparız 211Gençlik Konfedarasyonu İçin 1. Konferans ve Düşüncelerimiz 214Parti Her Yere 217Yeni Neslin Eylemle İmtihan 220ıHer Alanda Atılım Dönemi 222Gün Öncü Devrimci İşçinin Günüdür 224Sulu Gözlü Hümanizm 227Burjuvazi Silahlanmaya Çağırıyor 230Örgütlü Olmak Ne İfade Ediyor 232Yine ve Yeniden “Devrim” 235Özerk-Demokratik Üniversite ve Rektörlük Seçimleri 238Geleceğimiz Sandıkta Mı? 240Perde Kapanırken Sahnede Olmak 243Örgütün Gücü 245Gerici-Yağmacı Savaşın Karşısında Devrimci Savaşın Yanında 248Devrim Günleri Okulu 251Barışın Koşulları Nedir 254Sınandığımız Günler 256Olağan Bir Yaz 258Savaş Gerçeğini Kavramak 260Komün Barikatlarından Hendeklere 263Şiarımız Kitlelere 266Pratik Öncülük ve Kadro 269Devrim Güçlülerin Alanıdır 272Örgütlenmeyi Bilirsek Yenmeyi de Biliriz 275Gençliğin Öncüsü Olalım 278Zamanın Dili 280Gençlik Volkanı İktidarı Korkutuyor 282Beyaz Katliam Siyah İsyan 285Başarısız Bir Darbenin Ardından 288Sloganların Gerçek Anlamı 291

SUNU...

“Delikanlım!..İyi bak yıldızlara,

onları belki bir daha göremezsin.Belki bir daha

yıldızların ışığındakollarını ufuklar gibi açıp geremezsin..

Delikanlım!..Senin kafanın içi

yıldızlı karanlıklarkadar

güzel, korkunç, kudretli ve iyidir.Yıldızlar ve senin kafan

kâinatın en mükemmel şeyidir.Delikanlım!..

Sen ki, ya bir köşe başındakan sızarak kaşından

gebereceksin,ya da bir darağacında can vereceksin.İyi bak yıldızlara

onları göremezsin belki bir daha...”

Uzun bir yolculuktur devrim... Dur durak bilmeyen bir yürü-yüş... Bir bayrak yarışı…

Sessizce kayıp gidenler, sesini geride kalanlara devreden-ler...

Bu soluksuz akışta kısacık bir ömrü nasıl anlamlandıraca-ğını bilmeli insan. Sözünü eylemiyle destekleyebilmeli.

“Bir devrimciyi, savaşçıyı anlatmak istediğinizde; idealleriiçin mücadelesinden, çabasından başka ne söyleyebilirsinizki? Bu öyle bir yolculuk ki; ilk kavganız kendinizle, ilk zaferinizkendinize karşıdır. Orada kazanamayanların bu serüvendepek adı geçmez” demişti Kenan... kendi muzaffer kavgasınınardından. Onu anlatmanın ilk adımı da “idealleri için mücade-lesinden, çabasından” bir bölüm oluşturan yazılarını yayımla-maktır kuşkusuz. Ama sadece ilk adım olarak. Zira onukavganın her alanında yaptıklarıyla anlatmaktır asıl olan. El-bette bu çalışmadan sonra sıra ona da gelecek.

Zafere Kadar Genç Yoldaş dergisi ve Mücadele Birliği gaze-tesinde yayımlanan yazıların bir araya getirilmesinden oluşanelinizdeki kitapta devrime yalnız “hazım zamanlarını, boş ge-celerini değil, boydan boya ömrünü ver”en Genç Adam’ın(Kenan Aktaş) düşünsel-teorik gelişimini takip etme imkanı bu-lacaksınız. Henüz lise yıllarında başlayan düşünsel üretim se-rüveni, “Umut Güneş” olarak yeni bir düzeye ulaşır. O eşiğiaştığı andan itibaren Kenan, artık Umut Güneş’tir.

Elinizdeki çalışmada tarih sırasına göre bir araya getirilenbu yazılar, Umut Güneş’in teorik gelişimini ve olgunlaşmasınıgörme fırsatı sunuyor okura. Genç bir devrimcinin adım adımbüyümesini, gençliğin ve devrimin sorunlarına kafa yoran,çözüm bulmaya çalışan bir düzeye erişmesini görme imkanısunuyor.

BÜYÜK 15-16 HAZÝRANÝÞÇÝ AYAKLANMASI

“Bütün ülkelerin tarihi göstermektedir ki iþçi sýnýfý salt kendiçabasýyla yalnýzca sendika bilincini, yani sendikalar içerisinde bir-leþmenin, patronlara karþý savaþým vermenin ve hükümeti gerekliiþ yasalarýný çýkarmaya zorlamanýn v.b.gerekli olduðu inancýný ge-liþtirebilir.” 1970’ lerin 15-16 Haziran iþçi ayaklanmasý Lenin’inbu sözlerine örnektir.

61 anayasasýyla birlikte gelen bazý demokratik haklarla TÝP(Türkiye Ýþçi Partisi) kurulur. 1968 yýlýnda ise TÝP’in öncülüðündeDÝSK kurulur. 1970 lere gelindiðinde iþçilerin sefaleti, huzursuz-luklarý had safhaya ulaþýr. Bunun yaný sýra dönem hükümetininDÝSK’i kapatmak istemesi iþçileri huzursuzlandýrmýþ ve iþçilerinöfkesini tam anlamýyla kazanmýþtýr. Burjuvazinin kapatma ge-rekçesi DÝSK’in tüzüðünde yer alan “iþçilerin sosyalist bilinçleeðitilmesi”ilkesi ve DÝSK’in dönemine göre devrimci eylemler-dir. DÝSK bu kararý durdurmak için toplanýr ve bir dizi eylem yap-maya karar verir. Oysa iþçiler bunu çoktan pratiðe geçirmiþlerdir.

15 Haziran sabahý Ankara’daki Otosan iþçilerinin yürüyüþüyle7

Zamanın Dili

baþlayan eylemler kýsa sürede Ýstanbul’a sýçrar ve yayýlýr. Öðren-cilerin de katýlýmýyla birlikte burjuvazinin iki günlük kabusu baş-lamýþ olur. “Savaþ baþladý”, “zincirlerimizden başka kaybedecekbir þeyimiz yok” sloganlarýnýn yazýlý olduðu pankartlarla yürü-yüþe baþlamýþtý iþçiler. Nesnel koþullar ve iþçilerin kendiliðindensýnýf halinden kendisi için sýnýf durumuna gelmesi devrim için ge-rekli koþullar oluþturuyordu, bir þey dýþýnda, öznel koþul yani;PARTÝ!

Evet, 15-16 Haziran iþçi ayaklanmasýnda iþçilerin öncü sýnýfpartisinin olmayýþý iþçilerin son derece militan tavýrlarýna raðmenburjuvazi karþýsýnda fazla tutunamamýþtýr.15-16 Haziran iþçiayaklanmasý sendika baþkanlarýnýn iþbirliðiyle sönmüþtü. Budurum bizim karþýmýza þu sonucu çýkarýyor; iþçi sýnýfý burjuva-ziyi ancak kendi devrimci zoruyla yýkabilir. Çünkü tarihte iktidarýkendi eliyle iþçi sýnýfýna teslim eden bir burjuva sýnýf görülme-miştir. Çünkü emek-sermaye çeliþkisi keskinleþmiþ ve burjuvazison sözünü söylemiþtir; kar, kar, kar üstelik bunun için elindekitüm imkanlarý; bilim, medya, orduyu kendi özel mülkiyetini ko-rumak için kullanýyor.

Ýþçi sýnýfý burjuvaziye karþý kendi öz örgütlülüðü olan Dev-rimci Ýþçi Komitelerinde ve milisler þeklinde örgütlenmeli, dev-rimci sýnýf partisi olan Leninist parti öncülüðünde iç savaþý bütünalanlara yayýp sýnýf savaþýný yükseltmeli ve burjuvazinin kalele-rini yýka yýka iktidarý ele geçirmelidir.

Ve iþçi sýnýfýna bu bilinç dýþarýdan verilecektir. Çünkü “Mark-sist-Leninist partinin görevi iþçi hareketini trade-unionculuktan(kendiliðinden iþçi hareketi) burjuvazinin kanatlarý altýna sýðýnanbu kendiliðindenci eðilimden kurtarýp onu devrimci sosyal de-mokrasinin kanatlarý altýna sokmak için proletaryaya sürekli ola-rak ve var gücüyle devrimci politik bilinci vermek olmalýdýr”diyor, proletaryanýn ölümsüz önderi Lenin.

Haziran 2005

8

Umut Güneş

SINIF SAVAÞIMINDAMARKSÝST FELSEFENÝN ÖNEMÝ

Sýnýf savaþýmýnýn geliþtiði ve iç savaþýn þiddetlendiði bu gün-lerde mücadelede öne çýkan alan pratik alandýr. Tam da bu gün-lerde iþçi ve öðrenci gençlik felsefeden ve teoriden uzaklaþýr.Pratik alanýn getirdiði sorumluluklarýn daha önemli olduðu baha-nesiyle felsefe öðreniminden uzaklaþýrlar.

Oysa felsefe, özelde marksist felsefe en çok bu günlerde bizimihtiyaç duyduðumuz þeydir. Marksist felsefe çeliþkilerin doruðaulaþtýðý bu anlarda güvenebileceðimiz tek kýlavuzdur. Çünküancak onun ýþýðýnda içinde bulunduðumuz karmaþýklýðý anlaya-bilir ve acil görevlerimizi yerine getirebiliriz. Onun parlak ýþýðýaltýnda sistemin oyunlarýný bozabilir ve süreci lehimize çevirebi-liriz.

Peki, felsefe nedir? Felsefe, farklý bilimlerin ortaya çýkardýðýolgularý ve yasalarý inceler ve birbiriyle karþýlaþtýrýr, bu malze-meyi bir araya getirir ve bundan zorunlu olarak çýkan vargýlaraulaþýr. O halde felsefe, insanlýk tarafýndan toparlanan bütün bilgi-lerden elde edilen bir vargý olan, doðanýn, toplumun ve düþünce-nin geliþmesini yöneten daha genel yasalarýn bilimidir, (diyalektikve tarihsel materyalizm)

Felsefe sýnýflarýn ortaya çýkmasýyla var olmuþtur. Ve bu günekadarki bütün felsefi akýmlar iki kutupta birleþmiþtir. Materya-lizm ve idealizm. Bu iki akým felsefesinin temel sorunlarýna (han-gisi birincildir madde mi, bilinç mi? Evren bilinebilir mi yoksabilinemez mi olduðu ) iki zýt cevap vermiþtir. Bu yüzden birbiri-lerinin reddidirler.

Ýdealistler ruhu birincil sayarak maddenin bir ruh tarafýndanyaratýldýðýný öne sürerek doðaüstü bir güce inanmaktadýrlar. Oysamateryalizm maddenin birincil olduðunu ve bilincin maddeninürünü olduðunu öne sürerler.

9

Zamanın Dili

Materyalistler ayný zamanda evrenin bilinebilirliðini ve insanýnevrenin iç yapýsýna kadar kavrayabileceðini öne sürerler, fakatidealistler tam tersini yani evrenin bilinemeyeceðini ve insanýnevreni kavrayamayacaðýný öne sürerler.

Marksizmin özü diyalektik materyalizmdir ve diyalektik ma-teryalizm ise bilimdir. Yani Marksizm bilimseldir oysa idealizmbilim dýþýdýr, meta fiziktir (fizik ötesi) idealizm insanlýðýn ceha-letinin en yoðun olduðu dönemde doðdu ve onunla büyüdü oysamateryalizm bilimsel buluþlarýn ortaya çýkýþýyla var oldu. Uzunsüre idealizmin karanlýðý altýnda kaldýysa da bugün materyaliz-min haklýlýðý kanýtlanmýþtýr.

Marksizme göre;Madde bilincin kaynaðýdýr, bilinç ise maddenin yansýsýdýr.Bilinç maddi dünyanýn uzun bir geliþme sürecinin ürünüdür.Bilinç yüksek organize olmuþ maddenin, yani beynin bir özel-

liði ve fonksiyonudur.Dil olmaksýzýn insan zihninin ve düþüncesinin var olmasý ve

geliþmesi imkansýzdýr.Bilinç maddi emek faaliyetinin bir sonucu olarak doðar.Bilinç sosyaldir ve sosyal varlýk tarafýndan belirlenir.(mater-

yalist felsefe sözlüðü)Ýdealizmin insanlarýn cehaletinden doðduðunu söyledik ve bu

nedenledir ki sýnýflý toplumlarda egemen sýnýflar egemenliklerinikoruyabilmek için bu felsefi akýmý doðru ve mutlak kabul eder-ler.

Fakat sosyalizmde bu mümkün deðildir. Çünkü sömüren birsýnýf yoktur ve sosyalizm bilimi esas alýr, doðal olarak sosyalisttoplumda hüküm süren felsefi akým diyalektik materyalizmdir.

Nasýl ki tohum toprak olmadan bir defter olmazsa marksist fel-sefe olmadan da burjuvaziye karþý savaþým olmaz. Eðer ki birsýnýfa öncülük etmeyi iddia ediyorsak marksist felsefeyi öðren-meliyiz yoksa bir devrimci dahi olamayýz. Çünkü “devrimci teoriolmadan, devrimci eylem olmaz”

Temmuz-2005

10

Umut Güneş

FAÞÝZM

Sýnýf savaþýmýnýn yükseliþe geçtiði Türkiye ve K. Kürdis-tan’da, Tür kiye tekelci kapitalizmi ve onun faþist devleti “faþist”yüzünü daha açýk bir bi çimde göstermeye baþladý. Þemdinli’dekitap evine bomba atan, devrimci bir sanatçýyý kaçýrýp tecavüzeden ayný yüzdü, “faþizm”.

Peki nedir faþizm? Neden her dönem deðil de belli zamanlardaortaya çýkýyor? Bu sorulara cevap verebilmek için öncelikle fa-þizmin sýnýfsal niteliðini iyi kavramak gerekiyor. Yoksa faþizmtahlilinde büyük yanlýþlara sahip oluruz.

Faþizmin Sýnýfsal NiteliðiBirinci emperyalist paylaþým savaþýndan sonra dünya kapita-

lizminin bunalýmý kitleler üstünde kapitalizme olan hoþnutsuz-luklarý artýrmýþ ve kapitalizm geri dönülemez bir çöküþün içinegirmiþti. Bunun yaný sýra ayný dönemlerde sosyalist Sovyetler Bir-liði’nin atýlýmý ve geliþimi dünya halklarýna barýþýn ve huzurunsosyalizmle mümkün olabileceðini gösteriyordu. Birbirine tabantabana zýt bu iki sistem (dünya) arasýndaki savaþ kapitalizmin bu-nalýmýyla daha da sertleþti. Ve Emperyalist tekeller kendilerine

11

Zamanın Dili

içinde bulunduklarý koþullardan hareketle “özel bir hassa ordusu”yaratmýþtý. “Hassa ordusu” özellikle proletaryanýn devrimci ça-lýþmalarýný ortadan kaldýrmayý ve onun kendi koþullarýný düzelt-mek amacýna yönelik giriþimleri ni her seferinde daha zorbabaskýlarla sindirmeye hizmet edecekti.

Evet faþizm emperyalist-kapitalist sistemin çocuðudur. Em-peryalizmin tarihsel yerini, somut geliþme eðilimlerini ve özüneiliþkin bilgileri açýkça kavramak gerekir. Çünkü faþizmin sýnýfsalniteliði ve iþlevi ancak böyle açýklanabilir.

Emperyalizm; tekellerin ve mali sermayenin kurulduðu, ser-maye ihracýnýn birinci planda önem kazandýðý; dünyanýn ulusla-rarasý tröstler arasýnda paylaþýlmasýnýn baþlamýþ olduðu vedünyadaki topraklarýn en büyük kapitalist ülkeler arasýnda bölü-þülmesinin tamamlanmýþ bulunduðu bir geliþme aþamasýnaulaþmýþ kapitalizmdir.

Özde saldýrgan ve anti-demokratik olan tekel, ekonomik vepolitik gücünü mümkün olan en büyük boyutlara ulaþtýrýp vedýþarýya doðru geniþlemek ister ve bu haliyle emperyalizme “herçizgide gericilik” damgasýný vurur.

Emperyalizmin saldýrganlýðý herþeyden önce kendi özündenkaynaklanmaktadýr. Ancak, yeni çaðýn tarihsel koþullarý onu dahada azgýnlaþtýrmýþtýr. Uluslararasý sýnýf savaþýmýnýn diyalektiði öy-ledir ki; tarihsel açýdan yok olmaya mahkum emperyalizm, heryolu deneyerek kapitalizmden sosyalizme geçiþin nesnel yasal-lýðýna karþý koyar. Ve sosyalizmi dünyada zayýflatmaya çalýþýr.

Bu durumda faþizm, mali sermayenin en gerici, en þoven, enemperyalist güçlerinin, emperyalizmi tarihsel savunma duru-mundan kurtarmak ve tarihin çarkýný geri döndürmek üzere baş-vurduklarý bir giriþimdir.

Tekelci sermaye faþizm ile kendine kapitalizmin bunalýmýn-dan bir çýkýþ yolu aramýþtýr. Fakat faþizm hem ekonomik hem depolitik alanda burjuvazinin kendi içinde ve kapitalist ülkelerinkendi aralarýndaki anlaþmazlýklarý ve çeliþkileri gidermemekte,tersine, daha da alevlendirmektedir.

Bunun yaný sýra emperyalizmin temel çeliþkileri, iþçilerin ve12

Umut Güneş

yoksul köylülerin ve diðer emekçilerin toplumsal huzursuzluðunuartýran ekonomik ve politik bunalýmlarýn büyümesinde ortayaçýkmakla kalmýyor; bunlar ayný zamanda yeni bir dünya savaþýtehlikesini doðuran uluslararasý ölçekle sýnýf çatýþmalarýnýn büyükölçüde keskinleþmesine yol açýyor.

Bugün içine girdiði krizden kurtulamayan ABD’nin dünyahalklarýna karþý baþlatmýþ olduðu 3. dünya savaþý ne demek iste-diðimizi çok iyi anlatýyor.

Faþizm, kapitalizmin genel bunalýmýnýn bir ürünüdür. Söz ko-nusu bunalým kapitalizmin tarihsel olarak ömrünü tamamladýðýnýifade etmektedir. Bu koþullarda faþizm emperyalizmin içte vedýþta keskinleþen saldýrganlýðýný somutlaþtýrmaktadýr. Emperya-lizm niteliðinden dolayý yurtiçinde tekelci sermayenin terörist dik-tatörlüðüne yurtdýþýnda ise egemenlik ve zorbalýða tekabületmektedir.

Bundan da anlaþýlacak olan þey faþizmin sýnýfsal temelinin, te-kelci sermayenin en gerici yanı olduðudur.

Faþizmin Kitle TabanýFaþizmin sýnýfsal niteliðini belirledikten sonra faþizmin tekelci

sermayeye yarattýðý kitle tabanýný incelemek yerinde olur. Faþizmtekelci sermayeye, küçük burjuvazi içinde kitle tabanı, yaratmayabakar. Bu noktada ne yapacaðýný bilemeyen köylülere, küçük es-nafa, memurlara ve özellikle büyük kentlerde sýnýf dýþý olmuþ un-surlara yönelir.

Orta katmanlarý etkilemesi, öncelikle ulusal demogojinin birbiçimde kullanýlmasý sayesinde olmuþtur.

Bu noktada faþizmin en çok kullandýðý þovenizmdir. Ýdeolojikolarak þovenizm, faþizmin yayýlmasý amaçlarýný yansýtýr ve fa-þizmle savaþ arasýndaki ayrýlmaz baðý dile getirir.

Faþizmin bu ideolojisi niteliði gereði burjuva emperyalist ideo-loji olarak deðerlendirilir. Kapitalist özel mülkiyeti ve kapitalisttoplum düzenini savunmayý amaçlar.

Faþizm kitleleri etkilemek amacýyla toplumsal yaþamýn tümalanlarýnda her ülkenin ulusal özelliklerinden ve halkın ulusal

13

Zamanın Dili

duygularýndan yararlanmaya çalýþýr. Bu sýrada özellikle iþçisýnýfýna karþý acýmasýz bir terör uygulamaktadýr.

Ve Faþizme Karþý MücadeleBütün bunlardan sonra faþizmin taný mýný yaparsak, faþizm;

mali-sermayenin (finans-kapitalin) en gerici, en þoven, en em-peryalist unsurlarýnýn açýk terörist diktatörlüðüdür. Tekeller herzaman açýk terörist diktatörlüðe baþvurmazlar; faþizm, özelliklekapitalizmin çöküþ aþamasýnda yani emperyalizm dönemin de or-taya çýkar ve varlýk nedeni karþý -devrimdir.

Bu durumda faþizme karþý mücadelede belirleyici güç iþçisýnýfýdýr.

Komünistlerin bu savaþýmda temel ilkesi proleter sýnýf sa-vaþýmýnýn ve ayrý ayrý ülkelerdeki iþçi hareketinin ulusal biçim-leriyle hiçbir zaman çeliþmeyen ve aksine onlarla diyalektik birbirlik oluþturan proleter enternasyonalizmdir. Proletarya ordusu-nun birer neferi olarak Türkiye ve K. Kürdistan proletaryasý fa-þizme karþý mücadelede üzerine düþenleri layýkýyla yerinegetirmelidir. Proletarya toplumun diðer sýnýflarýný yanýnda örgüt-leyerek faþizme karþý mücadeleyi yükseltmelidir. Bu konuda özel-likle genç iþçilere çok iþ düþüyor. Onlar, bir yandan proletaryanýndevrimci sýnýf partisinin ideolojisi etrafýnda örgütlenirken bir ta-raftan faþizme karþý iþçi milislerini örgütlemelidirler. Þimdi yapýl-masý gereken, iyi bir þekilde komitelerde örgütlenmek ve cesaretleileri atýlmaktýr. Faþizm, bir devrim olmadan yýkýlmayacaðýna göre,onu bir devrimle alaþaðý etmek için tüm güçleri seferber etmek-tir.

Kapitalizmin genel bunalýmýndan kurtulmak için Ekim Devri-mi’nin gösterdiði çýkýþ yolundan baþka yol yoktur. Tek çýkýþ yolu,sömürücü sýnýflarýn proletarya tarafýndan iktidardan indirilmesi-dir.

Nisan-2006

14

Umut Güneş

BARIÞ ÝÇÝN DEVRÝMDEVRÝM ÝÇÝN SAVAÞ

Kürt halký Þemdinli, Yüksekova ve en son Amed isyanýyla öz-gürlük isteðini ve özgürlüðe giden yolu bir kez daha dosta düş-mana gösterdi. Her þey Kürt halký özgülünde tarihi ve nesnelkoþullara uygun geliþiyor. Tarihin düðüm noktasýna gelindiðindebir tarafta uzlaþma isteði ve umudu hayalleri ile hareket eden Kürtulusal burjuvazisi öbür tarafta ise daha fazla zor araç ve gereçle-rine yönelen Kürt halkýnýn en yoksul kesimi. Ulusal hareketteki buçeliþki ayný zamanda devrim isteyenle istemeyenler arasýndakifarký da gösteriyor.

Ulusal hareketin k.burjuva önderlerinin yýllar önce baþlattýðý vebugün de savunduðu “barýþ” politikalarý Kürt halkýna “barýþýn”deðil köleliðin ve ilhakýn devam edeceðini acý kanýtlarla göster-miþtir. Kürt halký bugün elinde bulundurduðu haklarýn hepsini sa-vaþarak elde etti ve geleceðini tayin etme hakkýný da yaniözgürlüðünü de savaþarak kazanacak.

TC devletinin bugüne kadar ki izlediði tüm pratik politikalar veyapýlan açýklamalar “siyasi çözüm” “kültürel özerklik” “federas-yon” vb. biçimlerde bir çözümün söz konusu olamayacaðýný açýkbir þekilde gösteriyor.

Bugün Türkiye ve K. Kürdistan’da iç savaþ her alanda boyut-lanarak geniþliyor ve büyüyor. Faþist devletin Kürdistan’a yaptýðýaskeri yýðýnak, çýkarýlmak istenilen yeni Terörle Mücadele Yasasýile Türkiye ve Kürdistan halklarýnýn her türlü mücadelesi engel-leniyor.

15

Zamanın Dili

Bu saldýrýlýlarla “Birleþik devrimin”de nesnel koþullarý güçle-niyor. Þimdi sorun “Birleþik devrimin” örgütlenmesidir. Devri-min en dinamik gücü olan gençlik’e (özellikle iþçi gençlik) büyükiþ düþüyor. Türkiye ve Kürdistan gençliði “Birleþik devrimin” za-feri için birleþik mücadeleyi geliþtirmelidir. Bu mücadele, günü-birlik kazanýmlar uðruna deðil, istenilen bütün haklarýn ancak pro-leter bir devrimle elde edilebileceði hedefi ile yürütülmelidir. Buþekilde devrimin ordusu güçlenecek ve bugün için burjuvazidenbeklenen tavizler alýnabilecektir. Çünkü burjuva sýnýf, devriminsilahlý gücü kýrýldýkça, devrim güçten düþtükçe deðil, devriminsilahlý ordusu güçlendikçe, devrimin gücü arttýkça taviz verir, re-formlara giriþir. Bunu niçin yapar? Asýl olaný, öz olaný, yani ikti-darýný kaybetmemek için yapar. Ýktidarýnı kaybetme tehlikesiortaya çýktýðý zaman, iktidarýný kaybetmemek için vermeyeceðitaviz yoktur. Ýþte bunun için gençlik, mücadelesinde reformlarýdevrimin yan ürünleri olarak görmeli ve mücadelesinin temelinesermaye iktidarýný yýkmayý koymalýdýr. Bu da ancak silahlý mü-cadeleyi yükseltmek ve devrimci iç savaþý her yere yaymakla ola-bilir. Bu konuda birleþik devrimin en büyük yardýmcýsý nesnelkoþullardýr.

Tarihsel koþullarý da içine alan nesnel koþullar, Türkiye burju-vazisini ve aslýnda toplumun tüm sýnýflarýný iradesi dýþýnda zor,þiddet yöntemlerine daha çok baþvurmaya itiyor. Bu ise zafer içinkanlý kavgalý bir savaþtan geçmek zorunda olduðumuzu gösteri-yor.

Türkiye ve Kürdistan halklarý eðer bu savaþta zafer yüzü gör-mek istiyorsa mücadele birliðini örmek ve burjuvazinin bütünoyun, provakasyon ve politik çevirme hareketlerine karþý, sosyalreformist siyasetlere karþý, mücadeleyi geriye götürebilecek hertürlü anlayýþlara karþý da mücadele etmek zorundadýr.

Demek ki, ne PKK önderliðinin uzlaþma yolu Kürt halkýný ezi-len ve ilhak edilen durumdan, ne de Türk halký eðer Kürt halkýyla“Birleþik devrimi” gerçekleþtirmezse sermaye egemenliðindenkurtulabilir.

Þimdi Kürt halkýnýn yapmasý gereken üzerinde dolaþan uzla-16

Umut Güneş

þma bulutlarýný bir çýrpýda daðýtýp silahlý mücadeleyi, gerillayý,devrimi geliþtirmek ve Türkiye emekçi halklarý ile birlikte “Bir-leþik devrimi” zafere taþýmaktýr.

Türkiyeli komünistlerin ve emekçi halklarýnýn önündeki enbüyük sorumluluk ise Kürt halkýnýn kendi geleceðini tayin etmehakkýný koþulsuz savunmak ve kendi kurtuluþunun Kürt halkýnýnkurtuluþuyla birlikte olacaðýnýn bilincinde olmasýdýr.

Bugün zafere her günkünden daha yakýnýz. Dünya ölçeðindesüren iç savaþta emeðin(sosyalizmin) hücumu dünya tekelci ka-pitalizmine güçlü darbeler vuruyor ve zaten kapitalizmin çatlamýþolan temeli bu güçlü darbeler karþýsýnda daha fazla dayanamaz.Fakat unutulmamalýdýr ki burjuvazi iktidarýný ayakta tutmak içindaha fazla baský, terör ve katliamlara giriþecektir ya da iþbirlikçi-ler devreye sokacak ve devrimci öfkeyi dindirip, devrimi geri pla-na itmeye çalýþacaktýr. Çoðu zaman ise bu ikisi birlikte iþler. Bunedenle ulusal hareketin burjuva önderlerinin savunduðu barýþpolitikalarý en çok uzlaþma çizgisinde olanlarý saflarýna çekmiþve bunlar çýrýlçýplak ortada zaten. Oysa Amed isyanýnda en çokatılan slogan “barýþa hayýr” olmuþtur. Bu da Kürt halkýnýn en yok-sul kesimlerinin ve ulusal hareketin bu günlere gelmesinin daya-naðý olanlarýn devrimi istediðini gösteriyor. Kürt halký yýllardýrverdiði mücadele sonucunda barýþýn tekelci kapitalist düzensýnýrlarý içerisinde mümkün olmadýðýný anlamýþtýr. Ve þimdi Kürthalkýnýn “barýþ, barýþ” diye söylenenlere vereceði en iyi cevapbarýþ mý? Evet öyleyse haykýralým: “barýþ için devrim, devrim içinsavaþ.”

Mayýs-2006

17

Zamanın Dili

EÐÝTÝMÝN TARÝHSEL SERÜVENÝ

Marksizm-Leninizm, olgularý sýnýfsal bakýþ açýsý ile açýklar.Bu bakýþ açýsýdýr ki tarihi, toplumlarý ya da olaylarý doðru deðer-lendirmemizin dayanaðýdýr. Tarihsel bir olgu olan eðitimi de in-celerken bu bakýþ açýsýyla ele alacaðýz.

Eðitimin tanýmýný kabaca yaparsak “eðitim insanlarýn belli biramaca göre geliþtirilip yetiþtirilmesidir”. Tüm tarih boyunca eði-tim, üretim iliþkilerine baðlý olmuþ, onunla birlikte geliþip kar-maþýklaþmýþtýr. Üretimin en ilkel biçiminde, üretim sürecine vetopluluk yaþamýna iliþkin tüm bilgiler, aðýzdan aktarma yolu ileyapýlýrdý. Yazýnýn bulunmasý ile yazýlý bir kültür haline gelen buaktarým, üretim sürecine paralel bir biçimde karmaþýklaþtýkça,yeni bir alan olarak eðitim ortaya çýkmýþ oldu. Aslýnda maddi ya-þamýn yeniden üretilmesi için gerekli olan bilgi ve deneyimlerinaktarýlmasý demek olan eðitim, sýnýflý toplumlarda, üretim iliþki-18

Umut Güneş

lerinin devamýný saðlayan bir mekanizma haline geldi.Feodal düzende ise aile içinde ve usta-çýrak iliþkileriyle lon-

calarda gerçekleþtirilen eðitim, deðiþen üretim iliþkileri sonucuailenin çözülmesi, aile içinde eðitimi veren kadýnýn üretim süre-cine doðrudan katýlýmý ve diðer yandan üretimin karmaþýklaþmasýile ayrý bir kategoriye dönüþür; eðitim bu dönemde üretimin dýþýnataþýnýyor. Orta çaðda daha çok kilisenin ve medreselerin yönlen-dirdiði eðitim, sadece ayrýcalýklý sýnýfýn müstakbel yöneticilerineaçýktý. Eðitimin genel karakteri ise dinsel ve idealistti. Çünkü üre-tim iliþkileri, maddi güçlerden çok ekonomi dýþý zora daya-nýyordu. Henüz piyasa ve meta iliþkileri geliþmemiþti ve egemensýnýfýn ayrýcalýklý konumunun tanrýsal bir iradenin ürünü olduðuvar sayýlýyordu.

Daha sonra ekonomi dýþý zor yerini esas olarak ekonomik zora,kan baðý iliþkisi de yerini tamamen meta iliþkilerine býrakýnca,aydýnlanma hareketinin önderi olan burjuvazi kilise ve medrese-lere savaþ açtý. Sonunda idealist ve dinsel eðitimin yerini, burjuvadüþüncesinin belirleyici olduðu laik eðitim aldý.

Bütün bunlarýn sonucunda diyebiliriz ki, eðitim içinde biçim-lendiði toplumun ekonomik ve politik düzeni ve bu toplumunmaddi teknik temeli tarafýndan belirlenir. Ayný zamanda eðitim,üretici güçlerin ve üretim iliþkilerinin yeniden üretiminin enönemli aracýdýr.

Kapitalist Toplumda EðitimKapitalist toplumda eðitim genelleþti, fakat burjuvazinin bu

eðitimden ne anladýðýna bir bakalým. “Alt sýnýflar üzerlerine düþe-cek görevleri yerine getirebilecek biçimde eðitilmelidirler. Dahayüksek bir kültürün zenginliklerini deðerlendirebilmelerine vesaygý göstermelerine yetecek bir öðrenim görmelidirler. Üstsýnýflar ise tümüyle deðiþik, alt sýnýflarýn önünde saygýyla eðile-cekleri, kendilerine daha yüksek bir yetiþme düzeyi saðlayacakbir eðitime yönelmelidir’’ (R. Lowe)

1967’de söylenmiþ bu sözler burjuvazinin eðitimden ne bek-lediðini çok açýk bir þekilde gösteriyor. Burjuvazi, genel eðitim

19

Zamanın Dili

sürecinden, sýnýfsal farklýlýklarý derinleþtirerek ya da en azýndankoruyarak çýkmak ister. Böylece eðitim süreci toplumsal bir elemesistemine dönüþür, her sýnýf kendisine uygun görülen iþ payýnýngerektirdiði biçim ve düzeyde eðitilir.

Örneðin, orta öðretimde korkunç bir disiplin, dayak ve bun-larla birlikte din ve ahlak dersleri olmasýnýn nedeni, orta öðretimbitiminde elenenleri yönetilmeye, susmaya ve þükretmeye hazýr-lamaktýr.

Diðer yandan orta öðretim sürecini atlatabilenleri ya geliþkinbir yükseköðrenim ya da ikinci sýnýf bir eðitim beklemektedir; yö-netmek için seçilenlere birincisi sunulur. Bu ayrýcalýklý kesim, dinve ahlak eðitiminden uzak, disiplinin görece gevþek olduðu birokulda, þükretmeye deðil doymak bilmeyen bir hýrsa hazýrlanýr.Her öðrenci, kendisine seçtiði (ya da seçebildiði) dalda düzenehizmet edecek biçimde yetiþtirilir; bilinçsiz bir bireysellikle eði-tilir; üniversite bitiminde, düzenin iþlemesini saðlayan küçükçarklardan biri olarak mekanizmadaki yerini alýr.

Peki ya bu kesimin dýþýnda kalanlar? Onlar bu elemeler so-nunda ya daha iþin baþýndan ya da elemelerin sonunda iþsizler or-dusunun bir neferi olurlar. Ve bu þekilde harcadýklarý emeðinkapitalizmdeki deðerini anlarlar.

Tarihsel serüvenini özetlerken, eðitimin temel iþlevi konu-sunda yaptýðýmýz saptama, kapitalist toplumda da deðiþmiyor. Buiþlev, üretici güçlerin ve üretim iliþkilerinin yeniden üretilmesi-dir. Eðitimin bu iþlevi tekelci kapitalist dönemde kendini daha dabelli eder, çünkü bilim teknik daha da geliþmiþ ve üretim dahakarmaþýk bir hal almýþtýr. Böylesi bir dönemde burjuvazi eðitil-miþ emekçiye daha çok ihtiyaç duyar. Bu ise bilinçli iþçi tehlike-sini beraberinde getirir. Burjuvazi bu geliþimin önünütýkayabilmek için eðitim sistemine getirdiði basamaklandýrmayýkullanmaktadýr. Bugün öðrencilerin yaþadýðý sorunlarýn sebebibudur. Örnek olsun orta öðretimde ki sýnavlar, liseli öðrenci genç-liðin önünde kabus gibi duran ÖSS, ya da 12 Eylül faþizminin ge-tirdiði YÖK bunun içindir. Toplumu bu sorunlardan kurtaracakolan ise sosyalist eðitimdir.20

Umut Güneş

Sosyalist EðitimSosyalist eðitimin kurucularý proletaryanýn önderleri Marx ve

Engels’tir. Marx ve Engels insanýn kendi emeðine yabancýlaş-masýndan ancak insanýn yabancýlaþmasýný koþullandýran maddigüçler ortadan kalktýðýnda kurtulmanýn mümkün olacaðýný söyler.Bu ise sosyalist eðitimin iþidir. Sosyalist eðitim ile yetiþmiþ yeniinsan yabancýlaþmayý tarihin çöplüðüne atacaktýr.

Ýnsaný insan yapan þey, kendi ürettiklerinin sonucuna hükme-debilme özelliðidir. “Ýþ insaný yaratmýþtýr” diyor Engels. Yaþamýntüm toplumsal ve kültürel ürünleri, iþ ve üretim temelinden doğ-muþtur.

Ýþte bu temellerden hareketle, sosyalist eðitim, iþ ve dersin bir-leþtirilmesi ilkesine dayanýr. Zihinsel, kültürel ve sosyal faaliyetle,üretici faaliyetin birleþtirilmesi, sadece üretici güçleri geliþtir-mekle kalmaz, zihinsel emek ile bedensel üretim arasýndakiayrýmý ortadan kaldýracaktýr. Sosyalist eðitim, iþ ve dersin birleş-tirilmesi ile kiþiliðin çok yönlü geliþimini de saðlamýþ olur. Sos-yalist eðitim, insanýn içindeki yetenekleri bulup çýkartmaz. Fakat,insanlarýn bu yeteneklerini kendilerinin sýnamalarý, geliþtirmelerive yetenekleri ile deðiþtirdikleri maddi üretimi, kendilerinin kont-rol edebilmelerini saðlar. Sosyalist eðitim budur.

Haziran2006

21

Zamanın Dili

DEVRÝMCÝ EYLEMLEREHAZIRLANALIM

Dünya bir anda ardý ardýna geliþen eylemlerle sarsýldý. Her þeyo kadar hýzlý geliþti ki, bir anda iþçi ve öðrenci gençlik son döne-min en kitlesel eylemleri içinde buldu kendini. Fransa’da CPE ya-sasýna karþý gerçekleþen eylemlerde 3 milyona yakýn insan sokaðadökülmüþ ve günlerce çok çetin bir mücadele vermiþlerdi. Ya daYunanistan’da eðitimin özelleþtirilmesine karþý gerçekleþtirileneylemler, 1991 yýlýndan bu yana en kitlesel öðrenci eylemleriydi.Üniversitelerin %80’ i iþgal edilmiþ ve sokaklar savaþ alanýna çev-rilmiþti. Ayaklanmalar kýtasý Latin Amerika’da ise, Þili, liseöðrencileri tarafýndan zapt edilmiþ durumda. Eðitim alanýnda re-form isteyen 1 milyon öðrenci sokaklara döküldü. Almanya’daüniversite öðrencileri üniversitede alýnan har(a)çlarýn arttýrýlmas-ýna karþý eylemdeler. Dahasý bütün dünya halklarýnýn çoðunluðueylem halinde. Devrimci durum bütün dünyaya egemen oluyor.

Bütün dünyada olup bitenleri tek yanlý deðerlendirirsek bütü-nün bir parçasýný açýklamýþ oluruz, ama hiçbir zaman bütünü açýk-lamýþ olmayýz. Bundan dolayý þu anki durumu açýklarken,emperyalist-kapitalist sistemin içine girmiþ olduðu Yeni Evre’yiiyi kavramamýz gerekiyor. Çünkü proletarya ile burjuvazi arasýn-daki savaþ dönüm noktasýna gelmiþ bulunmakta. Son 200 yýllýkinsanlýk tarihi bu iki uzlaþmaz sýnýfýn arasýndaki savaþla geçti. Vebu savaþ artýk önümüze þu iki durumu çýkardý. Ya kapitalizminzaferi, ki bu insanlýðýn ve doðanýn yok edilmesi anlamýna gelir, yada kapitalizmin aþýlarak daha ileri bir sisteme geçilmesi, yani sos-yalizme.

Yeni Evre, dünyaya egemen olan emperyalist-kapitalist siste-22

Umut Güneş

min kendi iç dinamiklerinin, iç diyalektiðinin bu sistemi varacaðýson noktaya ulaþtýrmýþ olmasýdýr. Kapitalizm artýk, her sömürücütoplumsal sistem gibi, mezar kazýcýlarý tarafýndan tarihin çöp-lüðüne atýlacaðý ana yakýndýr. Fakat bu hiçbir zaman, kapitaliz-min kendiliðinden yýkýlacaðý anlamýna gelmez. Tam tersine,mücadelenin daha da kýzýþacaðý ve çetin olacaðý dönemlerin ge-leceðini ifade eder. Çünkü iktidarda olan bu sömürücü zorbalar,yýllardýr ezdikleri, sömürdükleri yýðýnlara karþý iktidarlarýný ko-rumak için sonuna kadar savaþacaktýr. Burjuvazinin verdiði buburjuva iç savaþa karþý, proletarya da proleter iç savaþla karþýlýkvermelidir. Burjuvazi proletaryaya karþý iktidarda olmanýn gü-cünü kullanýr. Basýn- yayýn organlarý, eðitim, ordu vb. Bunlar bur-juvazinin kullanabileceði ve kullandýðý silahlardýr. Proletaryanýnise en büyük gücü, üretim sürecindeki konumundan kaynaklan-maktadýr. Proletarya, üretimden gelen gücüne, örgütlülüðündengelen gücünü de ekleyerek burjuvaziye son darbeyi indirmelidir.

Kuþkusuz bu örgütlenme içerisinde en önemli gücü gençlikoluþturmakta. Çünkü devrimin en dinamik gücü gençliktir. Özel-likle mücadelenin tayinini belirleyecek olan iþçi gençlik, kapita-lizme karþý verilen mücadelenin yükseldiði þu dönemde, daha daöne çýkmalýdýr. Bugüne kadar gençlik denince akla hemen öðrencigençliðin gelmesi, iþçi gençliðin örgütlenmesini geride býraktý veiþçi gençlik örgütlenmeleri zayýf kaldý. Öyleyse önümüzdeki enbüyük sorumluluklarýmýzdan biri de iþçi gençliði mücadelemizinomurgasýna koyup, devrimin bu en dinamik gücünü ele geçirme-mizdir.

Gençlik her geçen gün mücadelede ön plana çýkýyor, iþçi,öðrenci gençlik güçlerini birleþtiriyor ve bu dinamizm ile bu mü-cadele zafere ulaþacaktýr.

Gençliðin sýnýf savaþýndaki önemi gözler önünde ise, onudoðru hedeflere yönlendirmek de öncü komünist partinin görevi-dir. Kapitalist sistem bugünden geriye gidemez artýk. Süreç hepdaha zorlu dönemlere doðru evriliyor.

Gençlik bugünden devrimci eylemlere hazýrlanmalýdýr.Karþýmýzda bütün gericiliðiyle, zorbalýðýyla, yarattýðý açlýk ve sö-

23

Zamanın Dili

mürü ile çürümüþ ve tarihin çöplüðüne atýlmayý bekleyen kapita-list sistem bulunmakta. Bu sisteme karþý, iþçi ve emekçilerin, gen-çliðin duyduðu öfke ortada. Ve bu öfke, duyulan kin ayný zamandayeni bir dünya kurma isteminin ve karalýlýðýnýn ifadesidir. Böylesibir dönemde iþçi, emekçi halklarý anti- kapitalist temelde, devrimve sosyalizm bayraðý altýnda toplamamýz hiç de zor olmayacaktýr.Nesnel sürecin zorunluluklarýna göre hareket eden iþçi ve emek-çiler, devrim ve iktidar hedefinden uzak, düzen içi sýnýrlara hap-solmuþ kesimlerce yönetilemezler. Çünkü eðer yeninin maddidurumu olgunlaþmýþ karþýmýzda duruyor ve yýðýnlarý peþinden sü-rüklüyorsa, ne eski ayakta kalabilir ne de eskinin kýyýsýnda dola-nanlar. Onlar da eski ile birlikte tarihin çöplüðündeki yerlerinialacaklardýr.

Evet, genç yoldaþlar, süreç bizi devrimci eylemlere hazýr ol-maya çaðýrýyor. Çaðýmýzýn gerçeði olan devrim için, iktidarýalmak için, devrimci politikalarýmýzý ýsrarlý, kararlý ve cüretkar bi-çimde iþçi, emekçi gençliðe götürmeliyiz. Sürece uygun örgüt-lenmelere giriþip, ileri eylemlere yönelmeliyiz. Ýçindebulunduðumuz dönemin eylem süreci olduðu unutulmamalý. Le-ninizmin ýþýðý altýnda devrim ve iktidar bilincini kuþanarak dev-rimleri yükseltmeliyiz.

Temmuz-2006

24

Umut Güneş

ÝNSANLIÐIN BAHARIEKÝM DEVRÝMÝ

Eski takvime göre 25 Ekim yeni takvime göre 7 Kasým’da ger-çekleþen büyük Ekim Devrimi 89 yaþýnda ve hala dünya prole-taryasýnýn ve ezilen halklarýn yolunu aydýnlatýyor. Ýnsanlýktarihinin en köklü devrimi olan Ekim Devrimi bütün dünyayýsarsmýþ ve kapitalist egemenliðin tüm dünyada kabusu haline gel-miþtir. Çünkü Ekim Devrimi’nden önceki devrimler hep bir sö-mürücü sýnýfýn diðer bir sömürücü sýnýfa üstünlüðü ilesonuçlanmýþtý; köle sahipleri yerini feodal beylere, feodal beyleryerini burjuvalara... Ama Ekim Devrimi ile birlikte tarihin bütünsömürü iliþkileri, sömürücü sýnýflarý, insanlýðýn üstünde bir kabusgibi duran çýkar savaþlarý ve aþaðýlýk ilahi adalet son bulmuþ, in-sanlýk sonunda özlediði o özgürlük yoluna girmiþtir. Bir çaðýn ba-þlangýcý ve bir çaðýn sonudur þanlý Ekim Devrimi; proleterdevrimler ve ayaklanmalar yüzyýlýnýn baþlangýcý, özel mülkiyetköleliðinin yani emeðin köleliðinin sonudur.

Dünyanýn ilk iþçi devleti olan Sovyetler Birliði dünya prole-taryasýnýn öðretmeni olan Lenin önderliðinde sosyalist inþa süre-cine girdiðinde, emperyalist kuþatma altýnda insanlýðýn özgürlüktürküsünü ilmek ilmek örüyordu. Bu süreç içerisinde dünya dev-rimine yaldýzlý harflerle yazýlacak olan deneyimler ve kahra-manlýklar tarihe geçiyordu.

Ekim Devrimi:

25

Zamanın Dili

KOMÜNÝZMÝ KURMAKEkim Devrimi emperyalist-kapitalist sistemde açýlan ilk büyük

gedik, ilk ölümcül yaraydý. Bütün pratiði ile komünizmi kurmayýamaçlayan ekim devrimi tarihte ilk kez ezilenleri iktidara getirmiþve bu özelliði ile dünya halklarýnýn sempatisini kazanmýþ ve birdünya devrimi niteliðine bürünmüþtür.

Ekim devrimi silahlý halkýn Çar gericiliðine karþý ayaklanmasýve cesur savaþlarý sonucunda zafere ulaþtý. Bu nedenle parlamen-ter budalalýðý teþhir ve mahkûm etmiþtir. Nitekim Ekim Devri-mi’nin etkisi Asya’ya, Afrika’ya, Latin Amerika’ya ulaþtýðýndabunun doðruluðu kanýtlanmýþtýr. Rus iþçi ve köylülerinin kurduðuSovyetler, iþçi- köylü devletinin dayandýðý organlar oldular. Buþekilde Bolþevik Parti önderliðinde Proletarya diktatörlüðünükuran iþçi ve emekçiler sosyalizmin inþasýný güvenle yerine geti-rebildiler. Lenin’in deyimiyle eðer proletarya diktatörlüðü güç-lendirilmeseydi Ekim Devrimi bir gün bile ayakta kalamazdý.Proletarya diktatörlüðünün önemi Ekim Devrimi ile kendisini red-dedilmez bir biçimde göstermiþtir.

Ekim Devrimi öncesi Çarlýk Rusya’sýnýn egemenliði altýndabulunan uluslar ve ulusal topluluklar Ekim Devrimi ile birlikteözgürlüðüne kavuþmuþ ve kendi geleceðini özgürce kendileritayin edebilmiþlerdir. Bu durum ezilen uluslarýn mücadelesindeburjuvazinin önderliðini kýrmýþ ve ezilen uluslarýn ancak emekçisýnýflarýn toplumsal egemenliði almasý ile özgür olabileceðini gös-termiþ, proletaryanýn kendisi ile birlikte diðer ezilen yýðýnlarý dakurtarabileceðini göstermiþtir.

Emperyalist devletler sömürgelerinde Ekim Devrimi’nin rüz-gârý ile ayaklanmýþ halklar üzerinde bir daha eskisi gibi egemen-lik kuramamýþ ve birçok yerde ise yenilmiþtir. “Proletarya, ezilenuluslarý kurtarmadan, kendisi de kurtulamaz” Stalin’in bu sözünüdoðrulayan Ekim Devrimi eþit, gönüllü birliðe dayalý Sovyet Sos-yalist Cumhuriyetler Birliði’ni kurarak ulusal sorunun proleterçözümünü gösterdi tüm dünyaya. Ekim Devrimi dünya proletar-yasýna esin kaynaðý olmasý ve devrim sonrasý Sovyetler Birliði’nindünyadaki her devrimci kalkýþmayý kucaklamasý ve desteðini te-26

Umut Güneş

reddütsüz sunmasý Ekim Devrimi’nin Enternasyonal karakterinigösterir. Sovyet halkýnýn Nazi faþizmine karþý 20 milyon evladýnýfeda etmesi ve dünya halklarýný bu beladan kurtarmasý ise birbaþka örnektir. Anavatan savunmasý komünizmin yeni insanlarýile zafere ulaþmýþtýr, bu Ekim Devrimi’nin kazanımlarýndan biri-dir.

Ekim Devrimi’ni izleyen devrimler hep Ekim Devrimi’nin or-taya koyduðu gerçekleri güçlendirip mücadeleyi daha da ileriyetaþýdýlar.

Sosyalizm sanýlanýn aksine dimdik ayakta ve emperyalist-ka-pitalist sisteme karþý hücuma kalkmýþ durumdadýr.

Emperyalist-kapitalist sistem içine girdiði yeni evrede yýkýlýþýkaçýnýlmaz ve yeni Ekimler için son derece uygun koþullar yara-týyor. Sosyalizmin yaþadýðý tahrip; Leninist Parti anlayýþýna sýkýsýkýya baðlý Komünist partiler öncülüðünde halkýn yaratýcý po-tansiyelleri harekete geçirilerek çözülebilir.

Ekim Devrimi’nin 89. yýl dönümünde son sözü dünya prole-taryasýnýn büyük önderi Stalin’e býrakýyoruz. “Ekim Devrimi, sa-dece ekonomi, siyasal ve toplumsal iliþkiler alanýnda bir devrimdeðildir. O, ayný zamanda, kafalarda da bir devrim, iþçi sýnýfýnýn ideo-lojisinde de bir devrimdir. Ekim devrimi, Marksizm’in bayraðý altýnda,proletarya diktatörlüðü düþüncesinin bayraðý altýnda, emperyalizminve proleter devrimler çaðýnýn Marksizmi olan Leninizm bayraðý altýndadoðdu ve güçlendi.

Ýþte bu yüzden Ekim Devrimi, marksizmin reformizm üzerindeki za-ferini, Leninizmin sosyal demokratçýlýk üzerindeki zaferini, 3. Enter-nasyonalin 2. Enternasyonal üzerindeki zaferini kaydetmektedir.”(Stalin, Pravda)

Yeni Ekimler İçin İleri!

Kasým-2006

27

Zamanın Dili

GELECEK VE GENÇLÝK

“Gençliðe sahip olan geleceðe de sahip olur.” diyen Karl Li-ebnecht gençliðin toplumsal alandaki rolünü iyi tahlil etmiþti.Toplumun her zaman en hareketli ve enerjik kesimi olan gençlik,toplumsal mücadelede üretim iliþkilerinin belirli bir aþamasýnda,genç ve çocuk emeðinin ekonomik yaþamda ucuz iþ gücü olarakyer almaya baþlamasý ve artan sömürüye karþý koymasý sonu-cunda tarih sahnesine çýktý. Enerjik yapýsýyla üretim sürecine ka-týlan gençlik toplumsal süreci hýzlandýrdý. Azgýn sömürü ve artansefalet koþulları gençliðin sýnýf bilincini geliþtirdi ve ilk proletergençlik örgütlülüklerini yarattý. Gençliðin toplumsal mücadeleyekatýlýþ süreci 1885 yýllarýna denk gelmekte ve 1886’da BelçikaÝþçi Partisi tarafýndan kurulan “Genç Muhafýzlar” ise tarihe ilkgençlik örgütü olarak geçmektedir.

Kapitalist üretim geliþtikçe ve geliþen kapitalizmin ucuz iþ gü-cüne ihtiyacý arttýkça özellikle baðýmlý ülkelerde gençlik aðýr birsömürüye tabi tutuldu. Gençlik hareketinin tarihi süreci içindegençlik içerisinde öne çýkan en önemli unsur kapitalist-militaristsaldýrganlýða karþý anti-militarist mücadele yürütmüþ olmasýdýr.Çünkü gençlik, idealleri olan ve bu idealleri için mücadele et-mekten çekinmeyen ve ideallerinden vazgeçmeyen bir yapýya sa-hiptir. Genel olarak sýnýfsal kökenleri ne olursa olsunyenilikçi-ilerici bir rol oynamaktadýr. Çünkü gençlik kendisininseçmediði koþullarda yaþar ve her daim bu koþullarý ileri yöndedeðiþtirir. Çünkü gençlik eskinin celladý yeninin harcýdýr. Ku-rumlaþma, eskiyene, eski deðer yargýlarýna, örf ve adetlere, mül-kiyet iliþkilerine yabancýdýr. Gençlik sýnýrsýzca mutlu ve özgüryaþamak ister. Bu yüzden eskiyen ve ayak baðý olan her þeyi me-zara koyar.

Dünya kapitalist sistemi geliþtirdiði yeni sömürge iliþkileri,baðýmlýlýk iliþkileri ve ekonomik ilhaklarla emperyalizme baðýmlýyerleri ayný zamanda ucuz iþ gücü pazarları haline getirdi. Ebette28

Umut Güneş

bu pazarýn iþçileri, yaþadýklarý en aðýr koþullar ve sömürü nede-niyle baþkaldýrýya yöneldi. Özellikle gençlik, baþkaldýrý hareketi-nin aktif militaný olduðu için, kapitalizmin hedef tahtasýnaoturttuðu ilk kesimdir. Neden? Çünkü uzlaþmaz çeliþkilere sahipbir toplumsal sistemde deðiþtirici dönüþtürücü gücü olanlarýnönemi daha bir artar. Çünkü onlar bu hareketin, devrim ve sosya-lizmin ATP’sidir. Kapitalist sistem sýçramalý eþiðine gelmiþken,halklar ayaða kalkmýþ ve “Kapitalizme Ölüm” þiarýný yükseltir-ken, emperyalizm girdiði her yerde bataklýða saplanýrken, kapi-talizm gençliði yanına almadan ya da onu iþlevsiz hale getirmedenayakta kalamaz.

Gençlik içerisinde özellikle iþçi gençlik temel öneme sahiptir.Çünkü ucuz iþ gücü olduðundan en fazla sömürüye o uðrar ve sis-temin hayat dýþý býraktýðý ya da býrakacaðý ilk kesim olan gençlikmücadelenin en ihtiyaç duyduðu anlarda ortaya çýkar ve hareketegeçer. Aile babasý ya da anasý bir iþçinin harekete geçmesine engelolacak bir sürü neden vardýr. En baþta iþsiz kalma korkusu, aile ge-çimi ve omuzundaki sorumluluklardan dolayý harekete geçmektezorlanýr. Bugün iþsizlik Engels’in bahsettiði yedek sanayi ordusuolmasý özelliðini çoktan yitirdi ve kalýcý hale geldi. Bu koþullarýbilen, bunun farkýnda olan bir iþçi harekete geçmekte zorlanabi-lir. Ýþte tam da bu zamanda genç iþçiler devreye girer ve hareke-tin önünü açar. Savaþçý ve kararlý karakteri yýlgýnlarý bile hayatadöndürebilir.

Baðýmlý ülkelerde çeliþkiler çok daha yoðun ve uzlaþmaz ol-duðundan mücadele de sert olur. Böylesine sert mücadelelerhemen bir sonuca varmayabilir. Zamana yayýlabilir. Bu uzun so-luklu bir mücadeleyi gerektirir. Ve bu militan mücadeleyi ancak“Dünyayý deðiþtirme eylemini kendine ödev bilmiþ gençlik” ya-pabilir.

Gençlik önemini özellikle proleter devrimler çaðýnda gösterdi.Gerek büyük Ekim Devrimi’nde gerek Doðu Avrupa devrimlerin-de vb. önemini, gücünü tüm dünyaya gösterdi. Gençlik uzlaþmazve sýnýrsýz bir feda ruhuna sahiptir. Gençlik yenilik peþindedir vebu özelliði hareketin devamlýlýðýnýn garantisidir.

29

Zamanın Dili

Özellikle 68 gençlik hareketi tarihe damgasýný vurdu ve tümdünya, gençliðin nasýlda uzlaþmaz bir mücadele yöntemini seç-tiðini gördü. Avrupa’da baþlayan ve dünyanýn birçok yerine yayı-lan 68 gençlik hareketi, devamlýlýðýný sadece mücadelede zoryöntemlerini ortaya koyan ve uzlaþmaz mücadele yürüten yer-lerde saðlamýþtýr. Avrupa komünizmi denen -ki ülkemizde fasonTKP’nin yaptýðý þey- reformist anlayýþ Avrupa’da gençliði gerikonuma çekerken, baðýmlý ülkelerde gençlik gerilla mücadelesiniseçmiþ ve bu yerlerde hareketin devamýnýn kanýtý olmuþtur. LatinAmerika baþta olmak üzere Vietnam, Kore gibi yerlerde bu mü-cadele anlayýþý gençlikte vücut bulmuþ ve günümüzde de geçer-liliðini korumaktadýr.

Fakat þu gözlerden kaçmamalýdýr. Gençliðin taþýdýðý bu he-yecan, coþku ve kararlýlýk ancak bilimsel öðreti ile yani bilim-sel sosyalizmle bütünleþirse ileriye taþýnabilir, yoksaMarksizm-Leninizm’den yoksun reformist partiler bugünkügeri konumlarýnda olmazlardý.

Gençliðin iþçi sýnýfý içerisindeki devrimci rolü ortayaçýktýðýndan beri daha aileden baþlayan kýsýtlamalar ve okuldadevam eden itaatkarlýk eðitimi ile uyuþturucu, esrar ve kitle ileti-þim araçlarý ile yozlaþtýrma çalýþmalarýyla burjuvazi gençliði mü-cadele dýþýnda her kanala itmeye çalýþýyor. Çünkü çürümeaþamasýndaki kapitalizm kendisi ile birlikte doðayý ve tüm in-sanlýðý ölüme götürmekten korkmayacaktýr.

Ülkemizde son 35 yýl, ya iç-savaþ ya da iç- savaþa yakýn bir dü-zeyde geçti ki, son on beþ yýlýmýz iç savaþýn kendini en açýk gös-terdiði dönem oldu. Geleceði kazanmak için önemli bir güç olangençlik sürece uygun örgütlenme ve mücadele yöntemlerine sahipolmalýdýr. Genç yoldaþlar olarak, gençliði kazanmanýn, devrim vekomünizm mücadelesine katmanýn tüm araç ve yöntemlerini ge-liþtirmeli ve gençliði tarihsel rolünü oynamasý için ileri ta-þýmalýyýz.

Mayýs2007

30

Umut Güneş

PARTÝ KOMÜNÝSTTEN NE ÝSTÝYOR

“Parti, iþçi sýnýfýnýn politik önderidir”, deyim yerindeyse ko-münist partisinin tarihi bilimsel sosyalizmin tarihi ile paralellikgösterir. Tarihteki ilk komünist partisi 1847 yýlýnda Marx ve En-gels tarafýndan kurulan “Komünistler Birliði’dir”. Bilimsel sos-yalizmin ustalarý hemen ardýndan “Komünist Parti Manifesto-su’nu” yayýmladýlar ve iþçi sýnýfý mücadelesinin hedeflerini ve gö-revlerini, bu mücadelenin yollarýný ortaya koymakta ve iþçisýnýfýnýn çaðdaþ toplumun diðer sýnýflarý ile iliþkilerinin ne ol-duðunu açýklamaktadýrlar. Ýþçi sýnýfýnýn en ileri ve en devrimcisýnýf olarak önemini ve rolünü açýklamaktadýrlar. “Komünist Ma-nifesto”, iþçi sýnýfýnýn neden kendi partisini, Komünist Parti’yi ya-ratmasý gerektiðini açýklamaktadýr.

Tarihin, iþçi sýnýfýnýn omzuna yüklediði görev; Ýþçi sýnýfýnýndevrimci mücadelede önder sýnýf olmasý gerektiðidir. İþçi sýnýfýtüm emekçilerin, yoksul köylülüðün ve toplumun kapitalizmekarþý mücadelesinde öncü olmak zorundadýr. Peki, iþçi sýnýfý buöncülüðü ne ile yerine getirir? Komünist Partisiyle. Peki, Partiyivar eden nedir? Kadro yani komünist. Ýþçi sýnýfýnýn öncü misyonu,hedefleri ve mücadele yöntemleri, kendisine komünist sýfatýnýlayýk görenlere bazý zorunlu yükümlülükler getiriyor. ÖyleyseParti komünistten neler talep ediyor?

Parti iþçi sýnýfýnýn öncü gücüdür. Leninist Parti’de Türkiye ve31

Zamanın Dili

K. Kürdistan iþçi ve emekçilerinin öncü sýnýf partisidir. Teorik ge-liþkinlik ve öngörü olarak tartýþma götürmez derecede öncü ol-duðunu göstermiþtir. Gerek 1 Mayýs politikasý, seçimler dönemin-deki devrimci boykot çaðrýsý, devrimci durum ve Yeni Evre gibibirçok politikasý ve saptamasý hayat buluyor ve kitleler tarafýn-dan hýzla kabul görüyor. Bütün bunlarýn yaný sýra Leninist Parti budüzeye yollarýný bütün reformist ve oportünistlerden ayýrarak, on-larla diþe diþ bir mücadele yürüterek gelmiþtir. Ýþte Parti senden,Partiyi tanýmaný onun programýný bilmeni, tüzüðünü bilmeni,onun tarihini bilmeni, mücadele yolunu bilmeni ve onlarý savunuponlar için mücadele etmeyi bilmeni istiyor. Bugüne nasýl geldiði-mizi, hangi yoldan gittiðimizi, hangi fýrtýnalara katlandýðýmýzý,hangi zorluklarý nasýl aþtýðýmýzý, zaferlerimiz için neyin gerekliolduðunu ve hangi bedellerin ödendiðini bilmek ve öðretmek zo-rundasýn. Bu senin zorluklar karþýsýnda daha dirençli olmaný sa-ðlayacak ve sana güç verecektir.

“Parti iþçi sýnýfýnýn öncü birliði olmak zorundadýr.” Bu her þey-den önce Stalin’in sözleri ile söylersek “Partinin devrimci teoriile, hareketin yasalarýnýn bilgisiyle, devrimin yasalarýnýn bilgi-siyle silahlanmýþ olmasý gerektiði” anlamýna gelir. “Yoksa Parti,proletaryanýn mücadelesini yönetemez, proletaryaya önderlik ede-mez.” Bu yüzden parti senden kendine, devrimci teori ile ne öl-çüde donanmýþ olduðun, devrimin yasalarý hakkýnda bir þey bilipbilmediðin, iþçi sýnýfýna önderliðe katýlýp katýlamayacaðýný, kitle-leri ilerleteceðin yerde onlarýn arkasýndan gelip gelmeyeceðin so-rusunu sormaný istiyor. Sen bir komünistsin ve bir iþçi sanaherhangi bir politik konuda, ya da herhangi bir zor anda bu zorandan nasýl kurtulacaðýný, ne yapýlmasý gerektiðini sorma hakkýnasahiptir, o sana iþçi sýnýfýnýn öncü birliðinin bir üyesi olarak baş-vuruyor ve sen Partinin her kararýný bilmeli onu savunmalý, dik-katlice incelemeli ve özümsemelisin.

“Program olmadan Parti, olaylar nasýl geliþirse geliþsin hepkendi çizgisini sürdürebilecek herhangi bir politik organizma ola-rak olanaksýzdýr” (Lenin). Parti programý nedir? Bu, Parti’nin ko-münizm için mücadeleyi nasýl kavradýðýnýn, sosyalizmin zaferini32

Umut Güneş

hangi yollardan tamamlamayý düþündüðünün ortaya konmasýdýr.Peki, öyleyse sen parti programýný kabul ederek iþçi sýnýfý önündeonu savunma, onu hayata geçirme, onun tümüyle gerçekleþmesiiçin mücadele etme, pratiðe geçirilmesinin önüne engel olmayaçalýþan herkese karþý mücadele yürütme, onun tümüyle uygulan-masýnýn karþýsýnda duran tüm zorluklarýn üstesinden gelme yü-kümlülüðünün altýna giriyorsun. Parti programý; tümçalýþmalarýmýzýn hedefleri ve görevleridir. Ama programý bilmi-yorsan ne için çalýþtýðýmýzý ve ne için mücadele yürüttüðümüzübilmiyorsun demektir.

Çalýþmanýn iyiliði için eleþtiri ve özeleþtiri zorunludur. Amaözeleþtiri keskin bir silahtýr. Bu yüzden onu kullanmasýný bilme-liyiz. “Bizim iþçi sýnýfýnýn kültür düzeyini yükselten, mücadeleruhunu geliþtiren, zafere inancýný pekiþtiren, gücünü arttýran veonun ülkenin gerçek efendisi olmasýna yardým eden bir özeleþti-riye ihtiyacýmýz var.” Eleþtiri ve özeleþtiri bizi geliþtirecek veeksik olan davranýþlar daha tohum halindeyken ortadan kaldýrýla-caktýr.

Komünist partisi birçok alanda faaliyet gösterir ve onu yöne-tir. Sendikalar vb. gibi. Bu yüzden parti disiplini mücadele ya-þamýmýzdaki istikrarýn vazgeçilmez koþuludur. Çünkü biz partidisiplininden bahsederken proleterlerin sýnýf birliðinin en yüksekbiçiminden bahsediyoruz. “Parti”nin, ideolojik birlik, hedeflerinve hareketin berraklýðý, pratik eylemlerin birliði ve geniþ parti kit-lesinin Parti’nin görevleri karþýsýndaki bilinçli tavrý temelinde olu-þan demirden bir proleter disiplin saðlanmasý zorunludur. Öyleysekomünist, kendine sormalýsýn: Parti disiplinini böyle mi kavrı-yorsun? Parti disiplinini bilincin, partiye ve devrime sadakatin,dayanýklýlýðý, özverin ve kahramanlýðýnla güçlendiriyor musun?Parti senden sadece disipline uymaný deðil ayný zamanda parti di-siplinini çiðneyenlere karþý uzlaþmaz olmaný istiyor.

Leninist Parti bugünkü seviyesine oportünistlerden tereddütetmeden yollarýnı ayýrarak geldi ve oportünizme ve reformizmekarþý mücadelede ustalaþtý. Bu yüzden her komünist oportünizmeve reformizme karþý, onlarýn oyunlarýna ve manevralarýna karþý

33

Zamanın Dili

gözü açýk olmalý, partinin politikalarýný kararlýca savunup, refor-mist ve oportünistleri iþçi sýnýfý önünde teþhir etmelidir. Bu dev-rim için verilen mücadeleden ayrý düþünülemez. Parti herkomünistten Parti davasýna sadakat, en yüksek devrimciuyanýklýk, sýnýf öngörüsü ve sýnýf düþmanýna karþý mücadeledeacýmasýzlýk talep etmektedir.

Devrimci mücadele uzun soluklu bir mücadeledir ve bu süreçiçerisinde en çok sorulan sorulardan ya da kafalarý kurcalayan so-runlardan biri de “kiþisel yaþama Parti karýþýr mý?” sorusu ya daproblemidir. Bunun için öncelikle kiþisel yaþamýn ne olduðu bi-linmelidir. Parti kýlý kýrk yararcasýna komünistin yaþamýný kontroletmiyor ama bu dýþarýda, toplantýlarda çalýþtýðý yerde nasýl dav-randýðýnýn Partiyi ilgilendirmediði anlamýna gelmez. Örneðin Par-tili bir iþçinin maaþýný nasýl kullandýðý Partiyi hem ilgilendirir hemde ilgilendirmez. Nasýl? Parti iþçinin parasýyla neler aldýðýnakarýþmýyor ama ondan aylýk ödentilerini düzenli ödemesini talepediyor. Ama bir komünist bütün parasýný içkiye yatýrýrsa, Partibuna kayýtsýz kalabilir mi? Tabii ki hayýr. Bunun iþçileri emekçi-leri partimizden uzaklaþtýracaðý açýk deðil mi? Ýþte bu nedenleParti komünistten, aile yaþamýný büyük partisiz kitlelere örnekolacak þekilde kurmasýný, özel yaþamýnda, insani iliþkiler kurmayaçaðýrdýðý tüm kitlelere örnek olmasý gerektiðini bilmesini ve bunauygun hareket etmesini istiyor.

Yani komünist, mücadelenin yaþamýn her alanýnda olduðunubilmeli ve gözü açýk, davaya sonuna kadar baðlý, hatalarýndan dersçýkarmasýný bilen, devrimi yaþamýnýn temeline oturtmuþ, sýnýfýnýnen önünde inandýðý deðerler için savaþan bir militan olmalýdýr.Proletaryanýn savaþan partisi; Leninist Parti her komünistten bun-larý talep ediyor ve Partiye karþý sorumlu olduðunu bilmesini is-tiyor.

Eylül-2007

34

Umut Güneş

UMUT OLMAK

“Ölümümü bildirirken siz benden daha çok korkuyorsunuz.”Yüzyýllar önce dünyanýn döndüðünü iddia ettiði ve Avrupa’nýnkaranlýk çaðýnda gericiliðe karþý kararlý ve ilkeli bir duruþ sergi-lediði, düþüncelerinden vazgeçmediði için Roma’da diri diri ya-kılan Giordano Bruno’nun, ölmeden önce ölüm emrini verenyargýçlara böyle söylediði rivayet edilir. Aþaðýdaki sözler de onaaittir: ‘‘Ne gördüðüm hakikati gizlemekten hoþlanýrým, ne debýýnu açýkça ifade etmekten korkarým. Aydýnlýk ve karanlýk arasýn-daki, bilim ve cehalet arasýndaki savaþa her yerde katýldým. Bun-dan dolayý her yerde zorlukla karþýlaþtým ve cehaletin babalarýolan resmi akademisyenlerin yaný sýra kalýn kafalý çoðunluðun öf-kesinde hedef olarak yaþadým.” Ýnandýðýnýz ve uðruna savaþ ver-diðiniz düþünceler resmi toplumun karþýsýnda ise, gerçekleþmesio an için mümkün olmasa bile, hatta Bruno’nun karþýlaþtýðý gibiifade ettiðiniz gerçekler geniþ yýðýnlarýn çýkarýna olmasýna rağ-men, yýðýnlar size karþýysa ya da düþmansa bile; cesaretli bir insanolduðunuzu kanýtlamanýz için sizi var eden düþüncelerinize sýkýsýkýya sarýlmanýz gerekir.

Bruno’nun kafasýnýn içinde cereyan eden düþünceler, her þey-den önce doðada var olan gerçeklerin dýþa vurumuydu. Bu dü-þünceler Bruno’nun kaleminden yazýya dökülmeden önce, maddidünyanýn hareketinde zaten vardý. Bu maddi dünyanýn hareketinibütün gerçekliði ile ortaya dökmek ve bunu savunmak cesaretigerektiriyordu. Çünkü gerçekleri bilmek cesaret gerektirir. Bu ger-çekleri dile getirmek ise, Bruno gibi hizmet ettiðiniz toplumunönünde yakýlmayý göze almayý gerektirir. Ýþte o zaman gerçeðingücü ile dünyayý deðiþtirebilecek iradeyi elde edebilirsiniz. Çünkügerçekler inatçýdýr ve ne kadar yok etmek isteseniz de, tarihin biruðrak yerinde karþýlaþýrsýnýz onunla. Bugün dünyanýn dönme-diðini iddia eden biri var mý?

Dünya Dönüyor Kavga Sürüyor35

Zamanın Dili

Bugün herkes dünyanýn döndüðünü kabul ediyor, ama yeryü-zünde hala cehalet ve bilim; insanlýk ve insanlýða karþý olanarasýndaki kavga devam ediyor. Marks proletaryanýn zaferininkaçýnýlmaz olduðunu söylemiþti. Çünkü kapitalizmde üretim araç-larýna sahip olan burjuva sýnýfla, ancak emeðini satarak geçiminisaðlayabilen proletarya arasýnda uzlaþmaz bir çeliþki var. Birininçýkarý diðerinin zararýna denk düþüyor.

Marks bu sonuca insan toplumunun tarihsel materyalist ince-lemesinin sonucunda varmýþtý. Ýnsan toplumunun itici gücü nekrallar, ne de yetenekli yöneticilerdi. Ýnsan toplumunun itici gücüüreten ve tüketen geniþ halk yýðýnlarýydý. Ve tarihteki her toplum,tarihin geliþimi içerisinde belli diliminde var olmuþtu. Mademkitoplumlar zaman içerisinde yerlerini bir baþka topluma býrakmýþve bu süreçler devrimler yoluyla olmuþsa, kapitalizm de tarihsel-dir. Yani tarihin belli bir zaman diliminde ortaya çýkmýþ ve yinebelli bir zaman diliminde ortadan kalkacaktýr.

Fakat burjuva sýnýf egemen sýnýf olmasýnýn vermiþ olduðuavantajla, kapitalizmin aþýlacaðý düþüncesine karþý hep mücadeleetti. Kapitalizmi sonsuz ilan ettiler. Kendilerine karþý olanlarý, týpkýAvrupa’nýn karanlýk çaðýndaki rahipler, krallar gibi aforoz ettiler.Toplumdan dýþlamaya, eðitim sistemi ile uyuþturduklarý beyinle-rin öfkesine maruz býraktýlar. Ve daha pek çok þey. Ama sonuçtakapitalizmin iþleyiþ yasalarý týpký Marks’ýn ön gördüðü gibi kapi-talizmi krizden krize sokuyordu. Her geçen gün daha da yoksul-laþan proletarya ilkin düþmanýný buharlý makineler sansa da -ki odönemin bilinciyle baþka bir sonuç beklenemezdi- daha sonra on-lara gerçekleri anlatan; neden sömürüldüklerini ve ne kadar çokçalýþýrlarsa o kadar çok yoksullaþtýklarýný anlatan bilimsel sosya-lizmin öncülerini tanýdýlar. Proletarya ancak þimdi esas düþmanakarþý yani burjuvaziye karþý mücadeleye giriþebilirdi. Ama En-gels proletaryanýn kapitalizme karþý makine kýrýcýlýðý hareketiniyine de son derece önemli bulur. Çünkü proletarya kendisini ya-þamdan kovan güce karþý kararlý ve sert bir mücadeleye giriþmiş-tir. Kendisini yaþamdan kovanýn kapitalist sistem olduðunuanladýðýnda da, kapitalizmi bekleyen son farksýz olmayacaktýr.36

Umut Güneş

Olmadý da...

Komünden SovyetlereKavga Bayraðý TaþýnýyorMarks ve Engels proletaryayý bu kavgada hiç yalnýz býrak-

madý. Proletarya bu iki büyük düþünüre baktýðýnda, onlarda kendimutlu ve aydýnlýk geleceklerini görüyorlardý. Burjuvazi her nekadar sosyalist bir toplumun ütopyadan öte bir þey olmadýðýný önesürse de, yaþamda filizlenen gerçekler sosyalist toplumu zorunlukýlýyordu. Proletarya bunu zorlu yaþamýnda, bizzat yaþamýn içindeçok daha iyi anlýyordu. Nihayetinde ilk iþçi iktidarý olan Paris Ko-münü, 72 günlük ömründe burjuvazinin yapamadýklarýnýyapmýþtý. Yýðýnlar gördü ki; iktidar ellerine geçtiðinde sorunlarýçözmek o kadar da zor deðil ve sorunlar çözülebiliyor. Yýðýnlaranladý ki, kendileri de bu koca toplumu yönetebiliyor. Sosyalist birtoplum mümkün ve bu tamamen bizzat bizim, yani proletaryanýnmücadelesine, kararlý bir biçimde yürüteceðimiz savaþýma baðlý.Komün yenildi ama geleceðe büyük dersler býraktý

Daha sonra kendisinden önce tek deneyimi Paris komünü olanRus iþçi sýnýfý, kendi sosyalist toplumunu inþa etmeye baþladý.Dünyaya sosyalist toplumun kapitalizmden nasýl üstün olduðunugösterdi. 1917 Ekim Devrimi ile birlikte dünya da artýk devrim-ler çaðý da baþlamýþ oldu. Kapitalizm her yerde çöküyor, daðýl-ýyordu. Bu süre içerisinde burjuvazinin karalama kampanyalarýhýz kazandý elbette. Ama nafile sosyalist toplum insanlýðýn, kapi-talist barbarlýktan kurtuluþunun tek umuduydu. Dünya iþçi sýnýfý,Sovyet toplumundan güç alýyor ve kendilerinin de baþarabileceði,kendi ülkelerindeki burjuva sýnýfýný yenebileceði düþüncesi dahada güçlenmiþ oluyordu. Nitekim Sovyetler Birliði emperyalist-lere karþý en büyük zaferlerinden birini 1945 de Nazi faþizminiAvrupa’dan söküp atarak kazandý. Faþizme karþý zaferin öncüsüolan Stalin, “ölümün adamlarýna ölüm” þiarýný yükselttiðindeKýzýl Ordu’nun iþçi, köylü, öðrenci neferleri onda sosyalizmin za-ferini görüyorlardý. Ýnsanlýðýn kapitalizme karþý kazanmýþ olduðumevziiyi korumak gerektiðini ve arkasýnda yaratýlan ileri deðer-

37

Zamanın Dili

lerin korunmasý gerektiðini anlýyorlardý. 1945 yýlýndaki zaferdenve Doðu Avrupa devrimlerinden sonra sosyalizm bir dünya siste-mine dönüþtü. Dünyanýn 1/3’i sosyalistti artýk. Umut giderek bü-yüyor, savaþým her yerde yükseliyordu.

Emekçilerin UmuduGerçekleþtirecekleri Devrim!Eðer bugün açlýk önceki zamanlardan daha fazla ise, yoksul-

luk sefalet geçmiþe oranla daha fazla ise, sömürü her zamankin-den daha katmerli ise umutsuzluðun pençesi her günproletaryanýn, gençliðin kapýsýný çalýyor demektir. Fakat bu umut-suzluk kitlelerin kendi geleceklerine dair bir umutsuzluk deðildir.Kapitalist sistem içerisindeki yaþamýn kendilerine bir þey vere-meyeceklerinin, düzenden umutsuzluðun ifadesidir.

Ýþçiler, emekçiler, gençlik seçeneksiz deðilsiniz. Genç yoldaş-larýn görevi kitlelerin düzen sýnýrlarýna hapsolarak var olana kat-lanmalarýný izlemek deðil, onlara farklý bir seçeneði göstermektir.En karanlýk anda parýldayan ýþýk nasýl ki, bulunduðumuz yeriaydýnlatýyor ve bastýðýmýz topraðýn neresi olduðunu biliyorsak;devrim seçeneði, sosyalizm de acý çekmeye mahkum edilmiþ, ge-leceksiz býrakýlmýþ gençliðin dünyasýnda ayný etkiye sahip ola-caktýr.

Bugün gençliðin, emekçilerin umuda her zamankinden dahafazla ihtiyacý var. Kendi güçlerinin ve yapabileceklerinin farkýndaolmaya ihtiyacý var. Lenin “kývýlcýmdan yangýnlar doðar” diyordu.Gençliðin büyük yangýnlarý oluþturabilecek kývýlcýmlara ihtiyacývar. Ve gençlik yangýnlarý tutuþturabilir.

Bilimsel sosyalizmin öne sürdüðü görüþler kitlelerin kendisinikurtarabilecek olmasýdýr. Ve geniþ halk yýðýnlarý bunu ancak ka-pitalizme karþý kararlý bir mücadele vererek yapabilir. Umut dev-rimde, devrimci mücadelede. Ne bu düzende nede bu düzeninyamalý halinde emekçilere, gençliðe bir gelecek yok. Umut dev-rimde, gelecek devrimde!

Ekim-2010

38

Umut Güneş

DÝL KIRIM

Heringer, “Balýk için su ne ise, insan için de dil odur” der.Yani siz birilerinin dilini yasakladýnýz mý, onun hayat damarlarýnýda kesmiþsiniz demektir. Bu topraklarda hayat damarlarý kesil-meye çalýþýlan ve nüfusu milyonlarý bulan bir halk var. Kürt halký!Uzun yýllar uygulanan sistematik bir politikayla, yani bir devletpolitikasý olan Kürt dilinin asimilasyonu yoluyla bir ulusun, hayatyurdundan uzaklaþtýrýlan bir ulusun hikayesi geliyor. Ýnsan ya-bancý topraklarda gözlerini bambaþka bir dünyada aþmýþ gibi olur,alýþamaz, rahat edemez ve yabancý topraklarýn yabancý insanlarýoluverir bir anda. Yabancýlýk canýný sýkar ve onu milyonlarca in-sanýn yaþadýðý bir yerde yalnýz býrakýr.

Wilhelm von Humbold, “Bir ulusun dili onun ruhudur, ruhuda dilidir” der.

Ruhsal þekilleniþ bir ulusun önemli özelliklerindendir. Bir ulu-sun ulus olabilmesi için gereken özelliklerdendir. Kürt ulusununbu ruhsal þekilleniþi, dilinin yasaklanmasý ile bozulmak istenmiþve bir ulusa ait bütün bir tarih, kültür ve miras yok edilmek isten-miþtir. Bu istek bir kiþi ya da kiþilere ait deðildir. Bu istek Türkburjuva sýnýfýna aittir. Burjuvazi bu politikayý on yýllardýr uygu-luyor ve bu þekilde milyonlarca insaný kendisine ait olmayan, ken-disine yabancý gelen bir kültür ve ruhsal þekilleniþ içerisinesokmaya çalýþýyor. Burjuvazinin çýkarlarý söz konusu olduðunda,bunlarýn dýþýnda her þey önemsiz ve deðersizdir.

Kürt Dilinin Asimilasyonu Devlet Politikasýdýr

39

Zamanın Dili

Osmanlý imparatorluðunda birçok ulus ve ulusal topluluk “ya-þardý.” Ve henüz uluslaþma sürecinin yaþanmadýðý dönemlerde,Osmanlýnýn toplum yapýsý dinlere göre ayrýlmýþtý. Bu toplumyapýsýnda Müslümanlar “millet-i hakimiye” yani hakim milletdiye tabir edilirdi. Ezilen milletler durumunda olanlar ise gayri-müslimlerdi. Fakat genç Türk burjuva sýnýfýnýn kurulmasýna ön-cülük ettiði TC cumhuriyeti kurulduktan sonra bu durum deðiþti.Ezen ve ezilen ulus kavramý deðiþti. Cumhuriyetin ilk yýllarýndaTürk burjuva sýnýfý açýsýndan, henüz güç dengeleri bu topraklardayaþayan bütün ulus ve ulusal topluluklarý yok sayabilecek dü-zeyde deðildi. Ve bu durum Türk burjuva sýnýfýnýn en yetkili tem-silcisinin aðzýndan þöyle açýklanýyordu: “Efendiler, meselenin birdaha tekerrür etmemesi ricasýyla bir iki noktayý arz etmek iste-rim. Burada maksut olan ve Meclis-i Alinizi teþkil eden zevatyalnýz Türk deðildir, yalnýz Çerkez deðildir, yalnýz Kürt deðildir,yalnýz Laz deðildir, fakat hepsinden mürekkep( oluþmuþ) A-na-sýr-ý Ýslimiye’dir.” 1920 yýlýnda mecliste çýkan bir tartýþma üzerineMustafa Kemal bu sözlerle sorunu kesin bir dille açýklýyor. Amaçok deðil 1924 anayasasýnýn ilaný ile görüldü ki, TC.’nin tanýdýðýtek ulus Türk ulusudur. Bunu herkese kabul ettirmek için ise hertürlü yol denenmiþtir. Eðitim burada kullanýlan en önemli araçtýr.Her yerde Türkçe kullanýlmaya baþlanmýþ ve baþka dilleri kulla-nanlar cezalandýrýlmýþtýr. 1925 yýlýnda kabul edilen ve uzun süresaklanan “Þarký Ýslahat Planý” ile ilk defa resmi olarak Kürtçe (vediðer ulusal topluluklarýn dilleri) yasaklanýr. Bu yasanýn 41. mad-desi þöyledir: ‘Malatya, Elazýð, Diyarbakýr, Bitlis, Van, Muþ, Urfa,Ergani, Hozat, Erciþ, Adilcevaz, Ahlat, Palu, Çarsancak, Çemiş-gezek, Ovacýk, Hýsnýmansur (Adýyaman), Besni, Arga, Hekim-han, Birecik, Çermik, vilayet ve kaza merkezinde, hükümet vebelediye dairelerinde, diðer kuruluþlarda, okullarda, çarþý ve pa-zarda Türkçeden baþka dil kullananlar, hükümet ve belediyeninemrine aykýrý davranmakla suçlanacak ve cezalandýrýlacaktýr’ Buplan eksiksiz uygulanýr ve koyunun 25 kuruþ ettiði bir dönemde,konuþulan her Kürtçe kelime baþýna 5 kuruþ ceza alýnýr.

Bu plan sadece bir ulusu inkar etmenin, akýllardan kazýmanýn40

Umut Güneş

ve o ulusun dilinin yok edilmek istenmesinin çok ötesinde, Türkburjuva sýnýfýnýn sermaye birikimini saðlamak adýna nasýl acı-masýz yollarý kullandýðýný göstermesi açýsýndan ibret vericidir.Çünkü Türk burjuva sýnýfý o dönem henüz yeterince sermaye bi-rikimine sahip deðildir, bu nedenle emekçiler ve ezilen Kürt ulu-sunu bu tür yasalarla sömürmekte, iliðini kurutmaktadýr. Ýkincisi;devletinin varlýðýný garanti altýna almak adýna, yeni yetiþen ve ye-tiþecek olan kuþaðý bu topraklarda sadece tek bir ulusun var ol-duðuna inandýrmak için uygulamaktadýr. Bu bir devletpolitikasýdýr. Çünkü, TC. devletinin temelinde Kürt ulusunun in-karý vardýr, bu devletin temel direklerinden biridir. Öyle ki bugü-nün faþistleri nasýl Kürt halkýna saldýrmakta tereddüt yaþamaz vedevlet tarafýndan korunursa, o dönemde gerici burjuva cumhuri-yetinin savunucularý, dilin önemini bildiklerinden dolayý halkýTürkçe konuþmaya zorlamaktadýr. 1927 yýlýnda Dar-ül-fünunHukuk Fakültesi Talebe Cemiyeti “Vatandaþ Türkçe Konuþ” kam-panyasý baþlatýyor. Buna bütün gerici gençlik örgütleri ve Türkocaklarý destek veriyor. Kürtçe konuþanlar sokaklarda dövülür,otobüslerden dövülerek atýlýr ve saldýrýya maruz kalýrken, kendianadilleri ile konuþanlarý büyük bir suç iþlemiþ gibi görürler. Suçise açýktýr: “Türklüðe Tahkir” yani hakaret. Böylece sokaklarda elisopalý dolaþan gericiler, Kürtçe konuþan ya da azýnlýk dillerindenher hangi birini kullananlara saldýrýrlardý. Bu politika 1960’lıyýllara kadar ara ara uygulandý. Dil bilimde, bir dilin bu þekildeyok edilmesi, asimile edilmesi “Dil kýrým” diye ifade edilir. Buna“Beyaz Ölüm” de denir.

Cizre’de bir Ortaokul1950’li yýllarda Cizre’de bir ortaokulda okul müdürü, bütün

öðrencilerin þaþkýn bakýþlarý içerisinde tahtaya þöyle yazar:“Kürtçe konuþanlara on kuruþ ceza, konuþanlarý ihbar edene

beþ kuruþ mükafat. Kürtçe konuþaný gören, öðrenciyi ihbar et-mezse ona on kuruþ ceza.”

Bu yaþadýðýmýz döneme gelene kadar hiç deðiþmedi. Hep aynýbiçim uygulanmadý elbette ama sonuçlarý hep benzer oldu, amacý

41

Zamanın Dili

da ayný. Kürt ulusunun gencecik çocuklarý ürkeklik, içine ka-panýklýk, tutukluluk vb. gibi toplumsal yaþama uyumda görülenbozukluklarýn birçoðunu yaþarken, travma içinde yetiþen kuþak-lar boy verdi.

Sonuçta Kürt ulusu üzerinde uygulanan imha ve inkar politi-kasý devletin resmi politikasý olarak günümüzde de sürüyor amaöncekilerden farklý koþullarda.

Yasaklanmýþ Dille Zafer TürküleriFakat hiçbir þey olduðu yerde durmuyor. Buraya kadar an-

lattýklarýmýz Türk burjuva sýnýfýnýn resmi politikasýnýn ne ol-duðunu gösteriyor. Fakat anlattýklarýmýzdan çok daha acý olaylarýnyaþandýðý su götürmez. Ama bu madalyonun sadece bir yüzü. Ma-dalyonun diðer yüzünde ise Kürt halkýnýn, Orta Doðu’nun bu endevrimci halklarýndan olan Kürt halkýnýn kendisini var etme vekendisine ait olaný yaþatma mücadelesi var. Türk burjuva sýnýfýnýnuyguladýðý ve iþbirlikçi Kürt burjuva sýnýfýnýn destek verdiði bupolitikalar ne kadar ürkütücü ve korkunç ise; Kürt halkýnýn bunakarþý vermiþ olduðu mücadele o kadar görkemli ve haklý. BugünKürtçe hala yasak bir dil. Ne resmi kurumlarda kullanýlýyor ne deKürt çocuklarý ana dillerinde eðitim görüyor. Ama önceki dö-nemlerde olduðu gibi Kürtçe konuþanlar, ya da Kürtçe müzik din-leyenler kolay kolay saldýrýya uðrayamýyor. Bugün Kürt halkýuyanýþýný ve bu mücadelede elde ettiði zaferleri yasaklanmýþ olandiliyle sokaklarda, meydanlarda haykýrýyor. Taleplerini Kürtçedile getiriyor. Bunu nasýl yorumlamak gerekir? Devletin, bu faþistdevletin artýk daha “demokratik” oluyor olmasý ile mi, yoksa Kürthalkýnýn onurlu mücadelesi ile mi? Gerçekleri görmek isteyen her-kes Kürt halkýnýn onurlu mücadelesi diyecektir. Bu mücadele sa-yesinde birçok kazaným elde edildi ve devrimin de en önemlidinamiklerinden olan Kürt halkýnýn mücadelesi, emekçilerin mü-cadelesi sayesinde faþist devlet birçok defa geri adým attý. Atmayada devam edecektir. Ýktidarýný kaybetme korkusuyla burjuvazininvermeyeceði taviz yoktur. Kürt halký ve emekçiler sürdürdüklerimücadele süreci içerisinde bunu görmelidirler, görüyorlar. Her42

Umut Güneş

deneyim daha ileri adýmlarýn zeminini hazýrlýyor ve yasaklar ya-þamýn içerisinde tuzla buz oluyor. Devrimin gücünü görnek iste-yen herkes, burjuvazinin yönetemediðini görmek isteyen herkesbu duruma bakabilir.

Okullarýn açýldýðý dönemde “Ana Dilde Eðitim” için hem ortaöðretim öðrencileri, sonrasýnda da üniversitedeki Kürt öðrenci-leri boykot eylemini gerçekleþtirdiler. TZP-Kurdi’nin çaðrýsýylagerçekleþen bu eylemler, Kürt halkýnýn kendi taleplerini dile ge-tirmesi açýsýndan önemli elbette ve desteklenmelidir. Fakat þunuda görmek gerekir salt ana dilde eðitim, Kürtçe üzerindeki asimi-lasyonun bittiði anlamýna gelmez ve bu talep “Resmi dil zorun-luluðunun” kaldýrýlmasýna kadar ilerletilmelidir. Bütün devletkurumlarýnda tek bir dilin konuþulma zorunluluðu kaldýrýlmalýdýr.Bununla beraber yukarýda da söylendiði gibi kazanýlan her hakmücadele içerisinde elde edildi. Haliyle faþist devlet yapýsý par-çalanmadan; halklarýn özgürce geliþiminin önünü açacak ve des-tekleyecek bir Demokratik Halk Ýktidarý kurulmadan hiç birhakkýn güvencesi olamaz. Bu nedenle Kürt halký asla bu düzen-den bir umut beklememelidir. Umudunu devrime baðlamalýdýr.Çünkü bir ulusun kendi geleceðini tayin etme hakkýný tanýmayanbir devlet, o ulusun geliþmesini de istemez, ona ait olan kültürün,dilin devam etmesini de istemez. Kürt dilinin ve diðer bütün dil-lerin özgürce geliþip serpilebileceði, bu haklarýn bizzat halkýn ken-disi tarafýndan garanti altýna alýnacaðý tek iktidar, DemokratikHalk iktidarýdýr. Mücadele bunu hedeflemeli ve onun için ol-malýdýr.

Ekim-2010

43

Zamanın Dili

DEVRİMCİ ENTERNASYONALİZMİNYENİ ÖRNEKLERİNİ YARATALIM

Geçtiðimiz günlerde Paris sokaklarýný dolduran binlerce liseliöðrenci “Ýþçi sýnýfýnýn askerleriyiz” sloganý ile günlerce polisleçatýþtý. 68 Baharýný hatýrlatan bu eylemlilikler, iþçi sýnýfý ile öðrencigençliðin mücadelesinin bütünleþmesinin güzel bir örneðiydi.Yine ayný süreçte Yunanistan’da yaþanan eylemlilikler, Londra’dayaklaþýk yüz bin kiþinin sokaklara çýkmasý.

Avrupa’da: Ýspanya, Yunanistan, Portekiz, Ýrlanda gibi ülkele-rin kapýsýnda ekonomik krizin kendisini göstermesi. Avrupaemekçi sýnýflarýnýn ve gençliðinin sokaklarý ýsýtacaðýnýn iþaretle-rini veriyor.

Önümüzdeki günler hareketli olacak ve bugün gençliðin en-ternasyonal mücadeledeki rolünü yeniden ele almak önemli ola-caktýr. Çünkü bir bütün olarak sermaye sýnýfý uluslararasý çaptadayanýþma içerisinde bulunup, kapitalizmin dehþet sisteminiayakta tutmaya çalýþýrken; proletarya da uluslararasý dayanýþmaiçerisinde olmalýdýr. Çünkü her ülkenin proletaryasý, uluslararasýproletarya ordusunun bir müfrezesidir. Proletaryanýn baðýmsýzsýnýf çýkarlarý, her ülkenin proletaryasýný ortak düþmaný olan ser-maye sýnýfýna karþý ortak mücadeleye iter. Ýþte bu koþullarda genç-liðin proletarya enternasyonalizmindeki rolü önemlidir. GeçmiþteMarks ve Engels’in yönlendiriciliðindeki birinci Enternasyonal,yine Engels’in yönlendiriciliðindeki ikinci Enternasyonal ve sonolarak Lenin’in önderliðinde kurulan, Stalin, Dimitrov gibi ko-münist önderlerin yönetimindeki üçüncü Enternasyonal dene-yimleri, proletarya enternasyonalizminin en güzel örnekleriniverdi. Daha sonraki süreçte de dünyanýn her yerinde komünist-ler, enternasyonal dayanýþmanýn örneklerini yanýtlýlar. Filistin’e44

Umut Güneş

giden Deniz Gezmiþ ve yoldaþlarý, daha sonra 1982 yýlýnda Filis-tin gerillalarýyla birlikle Amon kalesini Ýsrail’e karþý savunurkenölümsüzleþen TKEP’in enternasyonal savaþçýlarý Ýmam Ateþ veMustafa Çetiner, yine 1986 yýlýnda ölümsüzleþen Teðmen Ali(Cevat Saim Çelen) bizlere izlememiz gereken örnekleri göster-diler. Bu örnekler bu topraklardaki devrimci gençliðin yolunuaydýnlatýyor.

Sosyalizm HücumdaKapitalizmin geliþme dönemlerini incelediðimizde kapitaliz-

min ilk dönemlerinde ayaklanmalarýn bir ya da birkaç bölgede ol-duðunu görürüz. Ama bugün ayaklanmalar dünyanýn bütünündegündeme geliyor. Yeryüzü mücadele alaný haline geliyor. Kapita-list sistemin yaþamýþ olduðu kriz, önlenemediði gibi giderek de-rinleþiyor. Bu yüzden sermaye ile proletarya arasýnda yaþanansavaþým her geçen gün nihai çatýþmaya doðru hýzla ilerliyor. Amao aþamaya gelene kadar birçok bölgede dünyanýn genelini etkile-yen çarpýþmalar yaþanacak ve bu çarpýþmalardan devrimin zaferleçýkmasýnda proletarya enternasyonalizminin büyük rolü olacaktýr.Dün yaþanan örnekleri bugün kitleler halinde göstermek gereki-yor. Yani kitleleri sokaða dökerek dayanýþma örneklerini göster-mek gerek. Çünkü proletarya enternasyonalizmi; iþçi sýnýfýnýn veonun Marksist- Leninist partisinin ideoloji ve politikasýnýn ulus-lararasý iliþkiler alanýndaki temel noktasý, burjuva milliyetçiliði-nin, þovenizminin tam tersidir. Proletarya enternasyonalizmibirçok biçimde dile gelebilir. Bu tamamen tarihsel koþullar ta-rafýndan oluþur ve geliþir. Maddi ve manevi dayanýþmadan doðankarþýlýklý destek, ortak hareketler, iþçi sýnýfý partilerinin yoldaþçakarþýlýklý iliþkileri, uluslar sorununun enternasyonalci anlayýþauygun çözümü, sosyalizmin kurulmasýnda sosyalist ülkelerin sýkýiþ birliði ve yardýmlaþmalarý, sosyalist ülkeler arasý ekonomik bü-tünleþmeler, tüm bunlar proletarya enternasyonalizminin dile geliþbiçimleridir.

Sosyalizmin kapitalizme karþý hücuma kalktýðý günümüzde,Türkiye ve K. Kürdistan’da yükselen devrim mücadelesini, dev-

45

Zamanın Dili

rimci gençlik göstereceði enternasyonal dayanýþma örnekleri ilegeliþtirmelidir. Bu dayanýþmanýn nasýl olmasý gerekliðini elbettesomut þartlar belirleyecektir, ama bundan önce gençliðin bu yön-deki eðitimini arttýrmak gerek.

Kore Yarýmadasýnda Savaþ ÇanlarıBu yazýnýn yazýldýðý zamanlarda haberlerde, Güney Kore’nin

bir açýklamasý yer alýyor. Yapýlan açýklamaya göre Kuzey Koretarafýndan Güney Kore’nin bir adasýna top atýþlarý yapýlmýþ fakatKore Demokratik Halk Cumhuriyeti’nden yapýlan açýklamada iseilk top atýþlarýnýn Güney Kore askeri birlikleri tarafýndan yapýldýðýve uyarýlara raðmen devam eden top atýþlarýna sert cevap verildiðisöyleniyor. Bir süredir emperyalistlerin savaþ kýþkýrtýcýlýðý yaptýðý,Amerikan ve Güney Kore ordusunun Kore Yarýmadasýnda askeritatbikatlar yaparak savaþ hazýrlýðýnda olduðu biliniyordu Sosya-list Kore’ye yönelik bu saldýrýlar yeni deðil. Daha önce de GüneyKore ve emperyalistler tarafýndan uydurma haberler yapýlaraksaldýrý düzenlendiði ve Kuzey Kore’ye yönelik baskýları arttýrmakiçin kullandýðý biliniyor. En ünlüsü ise 1950 yýlýnda Kuzey KoreBirlikleri 38. enlemi aþtý bahanesidir. Gerçekte ise Güney Koreaskeri birlikleri 38. enlemi aþarak Kuzey Kore’ye saldýrnýþ, dev-rimci iktidarý yýkmak için savaþ baþlatmýþtý. Ama düþündüklerigibi olmadý. Kýsa süre içerisinde Kuzey Kore birlikleri Güney Ko-re’nin baþkentini ele geçirdi. Onlarý kurtaran ise ABD’nin müda-halesi oldu. Bu emperyalistlerin bildik oyunlarýdýr. NaziAlmanya’sý da Sovyetler Birliði’ne böyle bir bahane ile sal-dýrmýþtý.

Bugün ABD ve Güney Kore tarafýndan söylenenler de savaþbaþlatmak için uydurma haber yapmaktan baþka bir þey deðil.Fakat Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti, verdiði sert yanýtladevrimi savunmak konusunda ne kadar kararlý olduðunu gösteri-yor. Bu þekilde dünya iþçi sýnýfýna ve devrimci gençliðine büyükgüven veriyor. Sosyalist Kore’yi savunmak devrimci gençlikaçýsýndan bir görevdir.

Kore yarım adasýnda yaþananlar, kapitalizmin ve onun baþ46

Umut Güneş

temsilcisi olan ABD’nin yaþamýþ olduðu derin krizden ayrý elealýnamaz. Emekçilerin yükselen mücadelesinden ve anti-kapita-list kitle gösterilerinden ayrý ele alýnamaz. Birçok kapitalist ülke-nin iflas tehlikesi ile karþý karþýya oluþu, kapitalistleri devrimciayaklanmalara karþý hazýrlanmaya itiyor. Çünkü kapitalizm bugündünya üzerinde yalnýzca daha fazla kan dökerek ayakta kalabilir.Sermaye açýsýndan baþka bir çýkar yol gözükmüyor. Bu ise in-sanlýðý iki seçenekle karþý karþýya býrakýyor. Ya kapitalizm altýndayok oluþ, ya da sosyalizm.

Gençlik,Devrimci EnternasyonalizmBayraðýný Yükseltmelidir!Enternasyonalizm devrimci temelde ele alýnmalýdýr. I990’larýn

baþýna kadar devrimci enternasyonalizm örnekleri kendisini gös-teriyordu. Ama son dönemde, özellikle Sovyetler Birliði’nindaðýlmasýndan sonra, düþünsel ve pratik olarak bir gerilemeyeuðramýþtýr. Bunun temel nedeni kapitalist ülkelerde ki komünistpartilerin oportünizme ve sosyal reformizme kaymasýdýr. Halböyle olunca reformistleþen bu partiler tarafýndan enternasyona-lizm örnekleri; dayanýþma fakslarý, açýklamalarý, yazýþmalar vedestek ziyaretlerinden öteye gitmedi. Bu partilerin öncülüðündekigençliðin de yaptýklarý daha farklý deðildi.

Oysa sermayenin uluslararasý kardeþleþmesi, hangi bölgeolursa olsun gerçekleþebilecek devrimci bir ayaklanmanýn önünükesmek ya da ezmek için yardýmlaþmalarý, reformizmin bu “en-ternasyonal dayanýþma’’ örnekleriyle karþýlanamaz. Çünkü bugünher ülkenin iþçi sýnýfýnýn ve gençliðinin uluslararasý düþmanlarýbulunuyor. Bu yeni bir þey deðildir. Ama bugünün farký, devrim-lerin uluslararasý sermayenin gücüyle önlenmeye çalýþýlmasýnýnçok daha aleni olarak görülmesidir. Hatta artýk burjuvazinin dev-rimlerle baþ edebilmesi için uluslararasý bir ittifak, zorunludur. Busermayenin gelmiþ olduðu düzeyle alakalý. Sonuçta hangi ülkedebir devrim tehlikesi gündeme gelirse gelsin, baþta emperyalist ül-keler olmak üzere. burjuva sýnýflarýn hepsi bunu kendi ülkesinde

47

Zamanın Dili

oluyormuþ gibi ele alýyor, kendi iktidarýný tehdit ediyormuþ gibikarþý koyuyor.

Devrimin zaferi kaçýnýlmazdýr. Anti- kapitalist mücadeleninyükseliþe geçtiði bu dönemde, devrimci enternasyonalizm çokdaha önemli bir yerde duruyor. Peki, bu ne demektir? Bu soru-nun tek bir cevabý var: proletarya ve devrimci gençlik açýsýndantek devrimci enternasyonalizm anlayýþý, kendi ülkelerinde ki ser-maye egemenliðini yýkmaktýr.

Devrimci enternasyonalizme dayanan bir mücadele, ancak ko-münist partiler öncülüğünde gerçekleþebilir. Bu nedenle gerçekMarksist-Leninist ilkelere dayanan komünist partiler iþçi sýnýfý vegençliðin ihtiyaç duyduðu þeydir. Türkiye ve K. Kürdistan prole-taryasý ve gençliði Komünist partisine sahiptir. Bu topraklardadevrime öncülük edecek ve devrimci enternasyonalizme dayalýbir mücadeleyi örgütleyip, yönetebilecek bir parti var. Bu partiLeninist Partidir. Kökleri Deniz Gezmiþ’lere dayanan ve bu ne-denle Deniz’lerin Partisi diye de adlandýrýlan Leninist Parti, tari-hine bakýldýðýnda görülecektir ki, devrimci enternasyonalizminateþiyle çelikleþmiþtir.

Gençlik içerisinde faaliyet yürüten Devrimci Öðrenci Birliði(DÖB’ün de tarihi Deniz’lere dayanýr), Genç Emekçiler Birliði(GEB) gibi örgütlenmeler devrimci komünist gençliðin örgütlen-meleridir. Enternasyonalist yapýya sahiptir. Ve devrimci enter-nasyonalizmi temel alýrlar. Leninist Parti’nin önderliðindedevrimci gençlik mücadelesini yürüten DÖB, GEB gibi örgüt-lenmeler, yine Leninist Parti’nin önderliðinde devrimci enternas-yonalizm bayraðýný yükseltecektir. Leninist Parti, tarihindekidevrimci enternasyonalizmin örnekleriyle gençliðe güven ver-mektedir.

Kore yarým adasýnda ki savaþ gerginliði, Avrupalý emekçilerinkitlesel gösterileri, gençliðin devrimci eylemlikleri; Leninist genç-liðin önüne devrimci enternasyonalizmin yeni örneklerini yaratmagörevini koyuyor. Leninist gençlik görev baþýna!

Kasým-2010

48

Umut Güneş

SOSYALÝZMDENGERÝ DÖNÜÞ YOK

Latin Amerika’da küçük bir ada, ama kapitalist dünyanýn baþbelasý olan Küba’da yaþananlar, devrim düþmanlarýný heyecan-landýrdý. Uzunca bir süredir, yüzyýlýn komünü Küba’da yaþanan-lar dikkatle izleniyor. 89-91 karþý devrimleriyle daðýlan SovyetlerBirliði’nden sonra, neredeyse sosyalizmle özdeþleþen Küba’nýn,ayný süreci yaþamasý ve “sosyalizmden vazgeçmesi” burjuvazininen büyük beklentisiydi. Fakat bu küçük adanýn, dev yürekli in-sanlarý Sovyetler Birliði olmadan 20 yýldýr sosyalizmin bayraðýnýgururla dalgalandýrýyor. Küba’nýn doktorlarý Afrika’da, LatinAmerika’da, Asya’da insanlara saðlýk götürmeye devam ediyor.

Küba sosyalizmi her geçen gün daha da geliþerek, halkýnýndaha iyi koþullarda yaþamasý için mücadele ediyor. Ama nedenseKüba’daki her ilerleme, sermayenin propaganda merkezleri veiþçi sýnýfý içindeki ajanlarý tarafýndan, “kapitalizme dönüþ” olarakyansýtýlmaya çalýþýlýyor. Korku, kaygý ve telaþ yaratýlmaya, “sos-yalizmin son kalesi de çöküyor” psikolojisini oluþturmaya çalı-þýyorlar. Kapitalizmin yenilmezliði anlayýþýný kabul ettirmek

49

Zamanın Dili

istiyorlar. Hal böyle iken þunu rahatlýkla söyleyebiliriz, demek kiKüba iyi yolda, demek ki Fidel haklý “Vamos Bien”

Küba Sosyalizmi Dimdik Ayakta!“Sermaye toplumsal bir iliþkidir” diyordu Marx. Evet, Sos-

yalizm de toplumsal bir iliþkidir! Kapitalizmde bu iliþki; bir taraftaüretim araçlarýna sahip olan burjuva sýnýfýyla, üretim araçlarýn-dan yoksun olduðu için, emek gücünü satarak yaþamýný sürdür-meye çalýþan proletarya arasýndadýr. Bu iliþki biçimi kapitalistsistemde kimin egemen, kimin egemenlik altýnda olduðunu be-lirler. Sosyalizmde ise bu iliþki biçimi tersine döner. Yani yadsýn-manýn yadsýnmasý. Üretim araçlan toplumsal ‘mülkiyet halinegelir, burjuvazi mülksüzleþtirilir. Böylece proletarya egemen sýnýfhaline gelir. Bu süreç sýnýfsýz, sýnýrsýz, devletsiz toplum olan Ko-münizme kadar sürer. Sýnýf savaþýmý bu süre içerisinde amansýzdevam eder, fakat farklý koþularda, farklý biçimlerde. Sosyalizmbu sürecin ilk aþamasýdýr.

Ýnsanlýk henüz Komünizmi görmedi, ama sosyalizmi gördü vehala yaþýyor. Bugün sosyalizmin temsilcisi Küba’da olanlar,büyük bir dikkatle izleniyor, tartýþýlýyor.

Sosyalist ülkelerde yaþananlarý tartýþmak için bazý zorunlu gör-düðümüz açýklamalarý yapmamýz gerek. Tartýþma böyle dahasaðlýklý yürüyebilir çünkü. Birincisi; sanýldýðý üzere sosyalizm içekapanýk bir toplum ve sistem deðildir. Günümüze kadar yaþanansosyalizm deneyimleri böyle bir izlenim yaratsa da aslýnda bu ta-mamen, sosyalist ülkelerin yaþamýþ olduðu ambargo, askeri ab-luka vb. nedenlerden kaynaklanmýþtýr. Buna bir de kapitalistmerkezlerin propagandalarý eklenince böyle bir izlenim kafalardaoluþabiliyor. Kapitalizmden daha ileri bir toplumsal sistem olansosyalizm, nasýl olur da dünyanýn bir bölgesinde, cam fanus içe-risinde tek baþýna yaþayabilir? Üstelik kapitalizm tüm dünya üze-rinde iletiþimi, ulaþýmý bu kadar yaygýnlaþtýrmýþ, ülkeleri birbirinebu kadar baðlamýþken bu düþünülebilir mi? Ýkincisi; sosyalizmkapitalist ülkelerle iliþki kurmaz, ticari iliþkiler geliþtiremez gibibir kural yoktur, olmaz da. Her þeyden önce bugün kendi kendineyetebilen ülke düþüncesi çoktan ortadan kalktý, çünkü bir metanýn50

Umut Güneş

üretimi bugün dünya üzerine yayýlmýþ durumda. Yani birbirinebaðýmlýlýk dünya ölçüsünde geniþledi. Bir kriz bir anda dünyayýetkisi altýna alýyorsa, zincirleme olarak ülkeler, þirketler çöküyorsabu baþka neyin göstergesidir?

Son olarak en az bunlar kadar önemli olan bir diðer konu iseyaþanan sosyalizm deneyimlerinin hepsinin sosyalizmin tek yanlýbirer örnekleri olduðudur. Yaþanan sosyalizm deneyimleri birerörnek oluþturur ve buralardan dersler çýkartýlýr ama bir ulusunyaþam tarzý dahi o ülkedeki sosyalizm deneyimini, kendisindenönceki deneyimlerden çok farklý yapabilir. O ulusun kültürü, ge-lenekleri, coðrafýk etkiler vb. zorunlu olarak etkiler ve bu kaçýnýl-mazdýr. Bu nedenle yaþanan iki deneyimi karþýlaþtýrmak birinihaklý görmek, diðerini yanlýþ görmek, yaþanan bir deneyimi sos-yalist sistemin bütün örneði olarak düþünmek saðlýksýz bir yak-laþýmdýr. Tehlikelidir. Bu þekilde yapýlan deðerlendirmelerdendoðru sonuçlara ulaþýlamaz.

Bu açýklamalardan sonra konumuza dönebiliriz. Küba devrimiher zaman kendi ayaklarý üzerinde durdu. Kendi insanýna ve gü-cüne güvendi. Ama Küba devrimini ayakta tutan, güçlenmesinisaðlayan en önemli unsurlardan biri kuþkusuz Sovyetler Birliðiidi. Haliyle Sovyetler Birliði daðýldýktan sonra tek kaldýlar. Çokzorlandýlar. Kýsa süre içerisinde yakýtsýz ve gýdasýz kaldýlar. Þekerpazarýnýn büyük bir kýsmýný kaybettiler. Emperyalist ambargosýklaþtýrýldý. Ekonomi ciddi sýkýntýlar yaþadý. Bu sýkýntýlar içeri-sinde bir de ideolojik savruluþ yaþayan sosyalist hareketlerin ya-ratmýþ olduðu bunalým ortamý, moral bozukluðu eklenince, herkesKüba’nýn da teslim bayraðýný çekeceðini düþündü. Fakat düþün-dükleri gibi olmadý. Küba halký, öncü komünist partisi ve Fidel“Sosyalizmden Geri Dönüþ Yok” dediler.

“Özel Dönem”den BugüneSosyalizm bayraðýný en önde taþýma kararý veren Küba, bu gö-

revi çok zorlu koþullarda üzerine aldý ve baþarýyla da sürdürüyor.Sovyetler Birliði daðýldýktan sonra Küba’da sosyalizmin geliþi-minin sekteye uðradýðý doðrudur. Çünkü ciddi sýkýntýya uðrayanekonomiyi düze çýkarmak, halkýn ihtiyaçlarýný karþýlamak, üre-

51

Zamanın Dili

timi sadece devam ettirmek deðil, geliþtirerek devam ettirmek,kaynaklarý çok olmayan bir ülke açýsýndan ve emperyalizmin am-bargosu altýnda bunu yapmak pek de kolay olmasa gerek. Kaldýki bu dönemin sýkýntýlarý sadece ekonomide yaþanmadý, bununyansýmasý olarak sosyal yaþam içerisinde yolsuzluk vb. gibi prob-lemler de baþ gösterdi. Bunlar kapitalist ülkelerle kar-þýlaþtýrýldýðýnda, önemsiz derecede de olsa yaþandý. Ama Kübasabýrla çalýþarak bu sorunlarýn üstesinden geldi. Yaþanan bu dö-neme Küba’da “Özel Dönem” deniyor. Bugün “Özel Dönem” de-nilen süreç hala hissedilse de, büyük oranda Küba hemekonomide hem de sosyal yaþamda ki sorunlarý çözdü. “Özeldönem”in yaþandýðý süreçte, sosyalizmin en küçük olanaðý dahiboþa harcanmamalýydý ve öyle de oldu. Bu dönemde daha çok;eðitim, saðlýk, ulaþým, konut gibi temel hizmetler ekonominin ilksýrasýnda yer aldý. Ama bu dönemden kaynaklý örneðin beyazeþya, tv gibi elektronik eþyalar,internet vb. çok yaygýnlaþtýrýlmadý.Çünkü enerjiyi tasarruflu kullanmak gerektiðinden bu tür bir ön-leme baþvurulmuþtu. Zorunlu olarak kullanýlmasý gereken alanlar,kurumlar dýþýnda pek yaygýn olmamasýnýn temel nedeni budur.Nihayetinde sosyalizm de ekonomik bir sistemdir ve kaynaklarýnplanlanmasý, yani planlý ekonomi sosyalist ekonominin özünüoluþturur. Küba sosyalizminin halkýný bu tür hizmetlerden mah-rum býraktýðý propagandasýna alet olanlar, öncelikle yýllardýr Kü-ba’ya uygulanan ambargonun nedenini sorsunlar. Bu ambargonunKüba ekonomisinde yarattýðý kayýplarý araþtýrsýnlar. Ve bu dö-nemde bile Küba insaný temel hizmetler konusunda sorun yaþa-mamýþtýr. Uluslararasý dayanýþmada en öndedir Küba. Yoksulülkelere doktor, öðretmen yollamýþtýr. Küba saðlýk sistemi dün-yada bir numaradýr. Neden?

Çünkü sosyalizm insaný temel alýr. Ýhtiyaçlarý görür ve kendi-sini ona göre geliþtirir.

Bugün telefon, tv, internet vb. özel dönemde yaygýn olmayanelektronik araçlar ve hizmetler yaygýnlaþtýrýlýyor. Çünkü Kübasosyalizmi daha da geliþiyor ve geliþtikçe halkýnýn ihtiyaçlarýnýkarþýlamak konusunda daha ileri adýmlar atýyor.

Sosyalist sistemleri deðerlendirirken, hangi aþamadaki sosya-52

Umut Güneş

lizmi deðerlendirdiðimizi bilmeliyiz. Örneðin SSCB’nin varlýðýn-daki Küba ile “Özel dönem”i yaþayan Küba’nýn ayný olduðundanbahsedilebilir mi? Ya da günümüz Küba’sý ile “Özel dönem”iyaþan Küba’nýn ayný olduðundan bahsedebilir miyiz? Her sosya-list deneyimi kendi geliþme evreleri içerisinde deðerlendirmekgerek. Ama tüm bu süre içerisinde ayný olan bir þey var: Üretimaraçlarýnýn toplumsal mülkiyeti ve proletarya diktatörlüðü.

Geliþimini, geliþiminin hýzýný; içerdeki üretim araçlarýnýn ge-liþkinliði, üretim iliþkilerindeki geliþkinlikle, uluslararasý durumlaberaber deðerlendirmek gerek. Sosyalist sistemin evrimi devamediyor, ama bunun hangi koþullarda olduðu ve hangi aþamadakisosyalizmden bahsettiðimizi iyi bilmek gerek. Yaþadýðýmýz çaðbütünsel olarak devrimler ve ayaklanmalar çaðýdýr, ama bu süreiçersindeki her deneyim bütünsellik oluþturmaz. Her deneyim ya-þadýðýmýz çaðýn bir deneyimidir ve çaðýmýza kendinden bir þey-ler katar. Soruna böyle bakarsak, sosyalist sistem içerisindekimüdahaleleri, yaþanan geliþmeleri daha iyi kavrayabiliriz.

Reform Paketi Ve TartýþmalarReform paketi Küba’da açýklandýðýnda özellikle kapitalist pro-

paganda merkezleri tarafýndan çarpýtýlmaya çalýþýldý. Küba’dasosyalist sistemin iþe yaramadýðýna dair, yanýlsamalar yaratmaya,reform paketini de buna örnek olarak göstermeye çalýþtýlar. Buplanlý ve programlý bir saldýrýdýr. Özellikle Küba devlet baþkan-lýðýna Raul Castro’nun getirilmesinden sonra, Küba sistemininçökeceðine dair propagandalar arttý.

Sermayenin yaratmaya çalýþtýðý korku, kaygý ve kuþkuya yeryok! Bunun yaratýlmasýna da izin vermeyelim. Kafalarda bula-nýklýða da yer yok! Bugün Küba’da olup biten, týpký “Özeldönem”deki gibi; Sosyalist ekonominin korunup, daha da güç-lenmesi için gerekli olanlarýn yapýlmasýdýr. Küba Merkez Ýþçi Sen-dikasý(CTC) tarafýndan yapýlan açýklama, konuyu aydýnlatýyor: “...Küba, ekonomik açýdan ilerleme saðlama, üretimi daha iyi ör-gütleme, üretkenlik potansiyelini geliþtirme ve üretkenliðiarttýrma, disiplin ve verimliliði iyileþtirme aciliyetiyle karþý kar-þýyadýr ve bu yalnýzca ve yalnýzca halkýmýzýn onurlu ve adanmýþ

53

Zamanın Dili

çabasýyla mümkün olacaktýr. Bugün, Kübalýlarýn görevi, çalýþmakve bunu ciddiyet ve sorumlulukla yapmak, sahip olduðumuz kay-naklarý daha iyi kullanmak ve böylece ihtiyaçlarýmýzý karþýlaya-bilmektedir.

Devlet iþletmelerinde ve bütçeden ödenek alan kuruluþlardaistihdam fazlasýnýn bir milyon kiþiyi aþtýðý bilinmektir.

Devletimiz istihdam fazlasýna sahip üretim ve hizmet birimle-rini desteklemeyi ve ekonomiyi hantallaþtýran, ona çelme takan,kötü alýþkanlýklar yaratan ve iþçilerin davranýþlarýnda deformas-yona yol açan kayýplarý sürdüremez ve sürdürmemelidir de...

Kamu sektöründe yalnýzca tarým, inþaat, öðretmenlik, polis-lik, sanayi iþçiliði gibi eskiden bu yana, iþ gücü eksikliði çekilentemel iþlerdeki pozisyonlarýn doldurulmasý mümkün olacaktýr.

Ülkemizde, petrol, inþaat, biyo-teknoloji, ilaç sanayi ve turizmgibifarklý sektörlerde kayda deðer bir yatýrým süreci yürütülmekte,ayný zamanda baþka mallarýn da üretimi arttýrýlmaktadýr; bunlarýnyaný sýra, hizmet ihracatý arttýrýlacak ve bu da yeni istihdam ola-naklarý yaratacaktýr.

Kübalý iþçilerin ve halkýmýzýn birliði, Devrimin yarattýðý de-vasa eserin, ortaya çýkartýlmasýnýn anahtarý olmuþtur ve þu andabaþlattýðýmýz dönüþümlerde de en önemli stratejik silahýmýz ol-maya devam edecektir. CTC- Ulusal Sekretaryasý (17.09.2010)”

Yapýlan bu açýlamanýn yeterli olduðunu düþünüyoruz. Fakatþunu da belirtmekte fayda var. Sosyalist üretim iliþkileri uzlaþmazçeliþki ve çatýþmalarla ilerlemez. Orada üretim araçlarýnýn mülki-yeti ile üretim iliþkileri içerisinde uyum vardýr. Evrimsel bir süreçyaþanýr. Fakat bu demek deðildir ki, sosyalizm üretim araçlarýnýngeliþimini kendiliðinden güvence altýna alabilir. Hayýr. Üretimaraçlarýnýn geliþimi olmadan, üretim iliþkileri ile üretim araçlarýarasýndaki uyum da mümkün olmaz. Bu nedenle üretim araç-larýnýn geliþmiþliðinin güvence altýna alýnmasý; toplumsal üreticigüçlerle, toplumsal üretim iliþkileri arasýndaki uyum, üretici güç-leri yöneten toplumun bilinçli, planlý müdahalesi ile olur.

Küba’da 40 yýldýr açýlmayan küçük özel giriþimciliðinin açýl-masý da bu plan ve müdahaleye dahildir. Küba bunu kendisindenemin ve proletarya diktatörlüðünün kontrolünde yapýyor. Yani54

Umut Güneş

Sovyet devriminden sonra, uygulanan NEP politikasýnýn ya-þandýðý dönemdeki gibi Kim- Kimi gibi bir sorunu yok. Bu sorunKüba’da çoktan çözüldü ve sosyalist ekonomi Küba’da yerleþmiþdurumda. Ama Sovyetlerde uygulandýðý dönemde henüz kiminkime üstünlük saðladýðý kesinlik kazanmamýþtý ve bu bir tehlikeyiiçeriyordu. Ama Küba’da bu sorun çoktan çözülmüþ durumdadýr.

Bu nedenle yaþanan bu süreci Sosyalizmden geri dönüþ olarakyorumlamak, Küba’yý ve sosyalist deneyimlerin tarihini bilme-mek demektir. Tam tersine bugün Küba’da olan sorun þudur: Sos-yalist ekonomiyi daha iyi nasýl geliþtirebilir ve sosyalist toplumu,kazanýmlanný emperyalizmin saldýrýlarýndan nasýl koruyabilirizdir.Sosyalist üretici güçleri ve iliþkileri nasýl geliþtirebilirizdir.

Kasým-2010

55

Zamanın Dili

DEVRÝMLERÝNBAÞARISI ÝÇÝN

“Bugün olanlar, ülkemizin ve tüm Arap dünyasýnýn tarihindekien büyük halk devrimidir.” Mýsýrlý sosyalistler Kuzey Afrika’daesen fýrtýnayý böyle deðerlendiriyor. “En büyük halk devrimidir”ifadesi, halk devrimlerinin dayanmýþ olduðu güçlü ekonomik, po-litik sebeplerden ve devrimlerin bölgede ki etkisinden, emperya-list- kapitalist sisteme vurduðu darbeden ötürüdür.

Devrimin Arap halklarýna öðrettiklerinden, gösterdiði cesaret-ten ötürüdür. Çünkü Lenin’in söylediði gibi “Buz kýrýldý yolaçýldý”. Halk sokaklarda ve daha iyi bir dünya istemi ile nýüca-deleyi sürdürüyor. Devrim derinleþiyor.

Bu süreç dünya halklarýna büyük moral verdi. Burjuvazi isedehþet içerisinde ama yüzyýllarýn yönetme geleneði ile çöken sis-temini ayakta tutmaya çalýþýyor. Fakat Avrupa’da her an sokaklarýdoldurabilecek yýðýnlar; Latin Amerika’da esen sosyalizm rüz-garý ve þimdi kaynayan Kuzey Afrika. Burjuvazinin egemenliðiniher yerde yitirmeye baþladýðýný gösteriyor. Bu nedenle kapitaliz-min çöküþünü geciktirebilirler ama asla önleyemezler. Zira halkdevrimlerinin güçlü ekonomik-politik sebepleri var ve burjuvaziher gün yaptýklarý ile devrim için çalýþmaya devam ediyor.

21. yüzyýl ayaklanmalar ve devrimler yüzyýlýdýr. Bu, dünyanýnher yanýnda yaþanan ayaklanmalarla, yýðýnsal anti- kapitalist gös-terilerle, Mýsýr ve Tunus’ta olduðu gibi halk devrimleri ile ka-nýtlanmýþ durumda. Leninist yazýnda bu belirleme “Yeni Evre”olarak adlandýrýldý. Avrupa’dan Latinlere, Orta doðudan Asya’ya.Afrika’da emekçi halklarýn yoðunlaþan eylemleri ayaklanmalarýson büyük kapýþmanýn ön hazýrlýðý niteliðindedir ve yaþananlarson kapýþmaya hýzla gidildiðini gösteriyor.

Yeni Evre Ve Halk DevrimleriEmperyalist kapitalist sistem büyük bir kriz içerisinde ve kriz-

lerin tek sonucu halkýn artan yoksulluðu, sefaleti deðil. Krizlerin56

Umut Güneş

bir diðer sonucu ise halkýn yoksulluða, sefalete, iþsizliðe, yozla-þmaya, yolsuzluða karþý eylemleri, isyanlarý ve ayaklanmalarýdýr.Toplumun pek çok kesimi bu eylemler ve ayaklanmalar içerisindeyer alýyor. Baþta proletarya, kent küçük burjuvalarý, yoksul köy-lülük, gençlik sokaklarý her geçen gün daha fazla ýsýtýyor. Geniþkitleler bu kadar hareketli iken, hareketin daha ileriye sýçramasýiçin sistemin kendisi hedef olarak gösterilmelidir. Sorunun bir sis-tem sorunu olduðu gerçeði görülmeli ve proletaryanýn kapitalizmiortadan kaldýrmadan özgür olmayacaðý, emeðin iktidarýný kur-madan kendisi ile birlikte diðer ezilen kesimlerin de özgürlüðekavuþamayacaðý bilinmelidir. Özcesi komünistler bu koþullardandevrim için yararlanmalýdýr

Kapitalizme karþý ayaklanmalarýn bu kadar geniþ bir kesimiiçermesi rastlantý deðil. Kapitalizmin yarattýðý yýkýmýn bir sonu-cudur. Lenin in söylediði “...dünya kapitalist sisteminin gidiþi tektekele doðrudur; ancak kapitalizm bu aþamaya ulaþamadan bir-çok ekonomik, sosyal, siyasal ve kültürel nedenlerden dolayý kendikarþýtýna dönecektir” ifadesi, Tunus, Mýsýr ve diðer Arap ülkele-rinde olanlarla bir kez daha kanýtlanmýþ durumda. Yaþananlar gös-teriyor ki devrimler, kapitalizmin çöküþü pek çok nedene baðlýolarak gerçekleþecektir. Kapitalist sömürü zincirinin biriktirmiþolduðu çeliþki ve çatýþmalar, iþçi ve emekçilerde, gençlikte dü-zene ve onun yozlaþmýþ yöneticilerine karþý büyük öfke duyma-larýna neden oluyor. Ve bir kývýlcým hareketi baþlatmaya yetiyor.Düzenden kopuþun nesnel temelleri var oldukça, geriye sadecebir genel bahanenin emekçileri, gençliði harekete geçirmesi kalı-yor. Tunus’ta olduðu gibi üniversite ateþleyicilerini bekliyor. Dev-rimin sýçramalý geliþimi tüm dünyada yaþanýyor.

Halk devrimlerinin karakteri gereði, birçok sýnýf ve katman budevrimlerde yer alýr. Fakat her sýnýf kendi sýnýfsal çýkarlarý gere-ðince bu devrimler içerisinde bulunur. Burada þunu söylemekgerek; mademki koþullar tüm dünyada devrimci bir yükseliþ sü-recinin yaþandýðýný gösteriyor; iþçiler, emekçiler, gençlik, kapita-lizmin dayanýlmaz yaþam koþullarýna isyan ediyor, o zamanayaklanmalarýn sosyalizme bilinçli yönlendirilmesi, tamamen ko-

57

Zamanın Dili

münistlerin en geniþ kitlelerle sýký baðlar kurup kurmadýklarý veayaklanmalara hazýr olup olmadýklarý ile ilgili bir konudur. Ve busorun komünist bir parti ve kadrolarý açýsýndan temel olandýr.Çünkü devrimlerin baþarýsý buna baðlýdýr. Bu geçmiþ devrim de-neyimlerinin bize býraktýðý en önemli derslerden biridir. Tunus veMýsýr devrimlerinin bizlere öðrettiði de bundan farklý deðil. Mýsýremekçi halkýnýn ayaklanmasý ve ayaklanmanýn baþlangýç günle-rinde yer almamasýna rağmen, ayaklanmanýn derinleþmesi üze-rine devreye sokulan Müslüman Kardeþler çetesi, Baradey gibiABD uþaklarý, devrimin derinleþmesinin önlenmesinden baþkabir þeyle uðraþmýyor. Bu da gösteriyor ki, burjuvazi devrimlerinönüne geçmek için sadece zoru kullanmaz. Politik çevirme saldý-rýlarýný da kullanýr. Ve bu saldýrýlar, halkýn kendi deneyimlerindenbaþka bir uyarýcýsý yoksa yani iþçi ve emekçilerle, gençlikle güçlübaðlar kurmuþ bir komünist partisi yoksa geçici de olsa baþarý sağ-layabilir, devrimi yavaþlatabilir. Geçici diyoruz çünkü iþçi veemekçilerin ayaklanmasýný saðlayan koþullar ortadan kaldýrýl-madýðý sürece devrim her zaman gündeme gelecektir. Üstelik es-kisinden daha da þiddetli olarak ama bu bir komünist partinin vekadrolarýnýn geniþ kitlelerle bað sorununu, ayaklanmalara sert-çatýþmalara hazýrlýk sorununu bir baþka sefere diyerek erteleme-sine yol açamaz. Bu büyük bir hata olur. Ve tarih bu tür hatalarýaffetmez.

Tunus ve Mýsýr’da yaþanan devrimler Yemen, Bahreyn, Libya,Cezayir, Ürdün ve Ýran’a çoktan sýçramýþ durumda. Henüz çatış-malarýn baþlamadýðý yerlerde ise egemen sýnýflar, yoksullarayardým kampanyalarý baþlatarak, kendi tabanlarýný örgütleyerekve daha pek çok biçimde hazýrlýklarýný yapýyorlar. Fakat sokaklaraçýkan halk kendinden önce sokaða çýkanlardan cesaret alýyor. On-larýn yaptýklarýný ve baþarýlarýný görerek kendilerinin de baþarýlýolabileceklerine olan inançlarý artýyor. Bu geliþecek yeni devrim-lerin baþarýsý için çok önemli.

Her devrim kendisine ait bir biçim yaratýyor. Ve halklar dabunu örnek alýyor. Mýsýr halkýnýn günlerce Tahrir (Kurtuluþ ya daözgürlük) meydanýný elinde tutmasý ve burayý ölümler pahasýna58

Umut Güneş

terk etmemesi, iç savaþta meydanlarýn ele geçirilmesinin ne kadarönemli olduðunu gösteriyor. Bunun dýþýnda ise Mýsýr halkýndansonra Bahreyn halký da Ýnci meydanýna çadýrlar kurarak orada ta-leplerinin karþýlanmasý için beklemeye baþladý. (Ki bu yazý yazýlýr-ken gece saatlerinde Bahreyn polisinin meydandaki eylemcileresaldýrmasý sonucu 4 kiþinin öldüðü ve onlarca kiþinin yaralandýðýsöyleniyor) Tunus ve özellikle Mýsýrda yaþanan sokak savaþlarýincelenmelidir, dersler çýkarýlmalý ve kendi devrim mücadelemizaçýsýndan deðerlendirilmelidir. Bu konuda en büyük hata dev-rimleri kitabi olarak kavramaktýr. Yaþamýn karþýmýza çýkardýðýdevrimlerin geliþim biçimleri bu yüzden dikkatle izlenmelidir.

Devrimlere Pratik YaklaþmakUzun yýllardýr Leninist Parti devrimlere pratik yaklaþmak ge-

rektiðini söylüyor. Bu söylemin arkasýnda Türkiye ve Kürdistankoþullarýnýn, dünyanýn bilimsel incelemesi yatýyor. Reformist veoportünistler devrimi dogmatik kavradýklarýndan nesnel geliþme-lerin yönünü göremiyorlar. Tunus ve Mýsýr devrimlerinden sonraReformist ve oportünistler, yaþananlarýn devrim mi yoksa reformmu olduðu konusunda tartýþma yürütüyor. Onlarýn bu tartýþmasýtamamen Tunus ve Mýsýr devrimlerinin kendi kitabi anlayýþlarýnauymamasýndan ve kendi dogmatik kavrayýþlarýný doðrulamaktankaynaklanýyor. Tunus ve Mýsýr’da yaþananlar devrimdir. Halkdevrimleridir. Bu, Arap coðrafyasýndaki sosyalist ve komünistgüçler tarafýndan zaten ilan edilmiþ durumda. Üstelik burjuvazi-nin kendisi bile yaþananlarý devrim olarak nitelendirirken, dahada yayýlacaðýndan korkuya kapýlýrken reformist ve oportünistle-rin tartýþmasý, yangýnlar içerisinde meleklerin cinsiyetini tar-týþmaktan öte bir anlam ifade etmiyor. Bizler açýsýndanayaklanmalar yüzyýlýnda gerçekleþecek devrimlere hazýrlýklý olupolmadýðýmýz sorunu daha önemli bir yerde durmaktadýr. ÇünküTürkiye tekelci kapitalizmi geliþmeleri büyük bir korkuyla izli-yor. Uzun yýllardýr süren iç savaþýn Türkiyeli iþçi ve emekçileri,gençliði ve Kürt halkýnı eðitmiþ olmasý, bu alanda saðlanan biri-kimler Türkiye ve Kürdistan koþullarýnda gerçekleþecek bir ayak-

59

Zamanın Dili

lanmanýn daha þiddetli geçeceðini gösteriyor. Öyleyse genç Le-ninistlere düþen görev bu sürece daha iyi hazýrlanmak olmalýdýr.

Þunu açýkça belirtmek gerek yaþam koþulları, hem Türkiye veKürdistan emekçi halklarý, hem de dünya halklarý açýsýndan sonsýnýra dayanmýþtýr. Bugün için emekçilerin, gençliðin önünde yadaha iyi bir dünya için kanlý kavgalý bir mücadele, ya da doðanýnve insanlýðýn yok olmasý gibi bir seçenek bulunuyor. Bundan dahaazý, yani kapitalist- emperyalist sistemi ortadan kaldýrmak dýþýnda,onun iyileþtirme mücadelesi hiç bir þekilde emekçileri, gençliðikurtaramayacaktýr. Tek seçenek devrim ve iktidar mücadelesiniyükseltmektir. Emekçi halklar ve gençlik açýsýndan savunulacakve uðruna mücadele edilecek tek sistem sosyalizmdir. Gelinennoktada her þey devrim ve iktidar mücadelesine odaklan-dýrýlmalýdýr.

Şubat-2011

60

Umut Güneş

DENÝZLERÝN YOLUNDAN

Her insan çevresinin ürünüdür. Yaþadýðý koþullardan ayrý düþü-nülemez. Ama insanlar çevrelerine karþý pasif deðildir. Aklidir.Ýnsan insanlýða ilk adýmýný doðaya karþý verdiði savaþýmla atar.Bu da onun pasif deðil, aktif olduðunu ve insanýn kendisini deðiş-tirmek için de çevresini deðiþtirmek zorunda olduðunu gösterir.Diyalektik geliþime de uyan budur.

Tarih boþunca süren (ilkel komünal tolum dýþýnda) sýnýflar sa-vaþýmý, birçok halk önderini çýkardý sahneye. Ve her devrimciönder ya da önderler, yaþadýklarý dönemin izlerini üzerlerinde ta-þýyarak tarihte ki rollerini oynadý.

Bireyin tarihte ki yeri bellidir. Nazým’ýn þiirinde dediði gibi“Heraklit, Heraklit kabil mi akan suya vurmak kilit.” Yani bireytarihte, ya akan su yönünde hareket ederek tarihi süreci hýzlandýrýr,ya da akan suya karþý durarak tarihi yavaþlatmaya çalýþýr. Akansuya karþý durmak her zaman yenilgi ile sonuçlanýr. Çünkü tari-hin iþleyiþ yasalarýný tersine çevirmek mümkün deðildir.

Türkiye ve K. Kürdistan devriminin önderi olan Deniz Gez-miþ, Yusuf Aslan, Hüseyin Ýnan ve Sinanlarý da böyle deðerlen-dirmek gerekir. Denizleri yaþadýðý koþullarla, içinde bulunduklarýdönemle ve uluslararasý mücadelenin dünya üzerindeki yansýma-larýyla bir arada ele almak gerekir. Aksi takdirde Denizler ve dev-rimci çýkýþlarý anlaþýlamaz. Türkiye ve Kürdistan devrimine olanetkisi de anlaþýlamaz.

Devrimin Genç ÖnderiNeydi Denizleri ortaya çýkartan koþullar? 1960’lý yýllar Türkiye’de

mücadelenin yükseliþe geçtiði dönemdir. Ýþçiler Türkiye tekelci ka-pitalizminin artan sömürüsüne karþý, grevler, iþgaller ve kitlesel ey-lemlerle mücadelelerini yükseltiyordu. Sadece iþçi ve emekçiler deðil,köylüler, öðrenciler de eylemlere kalkýþýyor, yaygýnlaþan eylemlertekelci burjuva sýnýfýn yüreðine korku düþürüyordu.

61

Zamanın Dili

Tekelcilik her anlamda gericilik demektir. Emekçilerin azgýnsömürüsü ve yükselen tepkilere alabildiðine tahammülsüzlük de-mektir. Bunun anlamý ise sýnýflar arasý çeliþkilerin keskinleþmesive çatýþmalarýn artmasý demektir. Böylece mücadele daha da sert-leþerek sürer. Burada mücadeleyi ileriye taþýmak için nesnel koþu-larýn emrettiði sertlikte mücadeleyi sürdürmek esastýr.

Her devrim mücadelesi sadece kendi koþullarýna baðlý deðil-dir, genel olarak dünyada süren mücadele de bunda etkilidir vebirbirlerinden baðýmsýz ele alýnamazlar. Sonuçta sadece bu top-raklarda deðil, dünyanýn geri kalanýnda da yoðunlaþan devrimmücadelesi, çok geniþ kitleleri hýzla mücadeleye çekiyor. Sov-yetler Birliði’nin varlýðý sosyalizmin gençlik ve iþçi sýnýfý üzerin-deki etkisini artýrýyor. Bununla beraber 1959’da gerçekleþen Kübadevrimi dünya gençliði üzerinde büyük etkiye sahip oldu. Son-rasýnda baþlayan ya da devam eden devrim mücadelelerinde Kü-ba’nýn ve devrimci önderlerinin etkisini görmek mümkün.Özellikle devrimci komutan ve önder Ernesto Che Guevara genç-liðin ve devrimci kitlelerin gözünde devrimin simgesi haline gel-miþtir. Yine 60’lý yýllarýn sonlarýna doðru Vietnam halkýnýn ABDemperyalizmine karþý verdiði mücadele zafer kazanmýþ ve öz-gürlük mücadelesi sürdüren halklara ilham kaynaðý olmuþtur.Dünya genel olarak devrimci yükseliþ sürecini yaþamaktadýr.Daha çok Avrupa’da yayýlan 68 Gençlik hareketi ise, bir baþkaboyutuyla mücadeleyi büyütmüþtür.

Ýþte Denizleri bu tarihi süreç içerisinde kavramak gerek. Yu-karýda çok kýsa olarak bahsedilen dönem, Türkiye ve Kürdistandevriminde dönüm noktasý olacak etkilerde bulunmuþtur. Deniz-leri 68’li yýllardan 71 devrimci kopuþuna kadar geçen sürede et-kileyen faktörler, dünyada yükselen devrim mücadelesi ve butopraklarda emekçilerin giderek artan uyanýþýdýr.

Denizler ilk olarak öðrenci eylemlerinde yer alýrlar. Deniz bueylemlerde ya en öndedir, ya da örgütleyenidir. Okul sýnýrlarýnahapsolmayan bir mücadele adým adým örülmektedir. Deniz aynýzamanda iþçilerin eylemlerinde bulunmakta, onlarla beraber mü-cadeleyi sürdürmektedir. Deniz toprak iþgallerinde bulunan köy-lülerle birliktedir. Yeri iþçilerin, yoksul köylülerin yanýdýr çünkü.62

Umut Güneş

Deniz ABD’nin 6. filosuna karþý yapýlan eylemde de eyleme ön-derlik etmektedir. Gençliðin öncüsü, giderek devrimin öncüsü ha-line gelmekte, emekçilerin gönlünde yer almaktadýr. Genel olarakdünyada yükselen devrim mücadelesi, devrimin önderlerini deayný þekillerde þekillendirmekte tüm geri olan yanlarýndan arýn-dýrmaktadýr.

Denizler ve 71 Devrimci Kopuþu“Tarihte hiç kimse iþe kendi malzemesiyle koyulmaz. Kendi malze-

mesiyle iþe baþlamadan önce, tarihin sunduðu malzemeyle iþe baþlamakzorundadýr. Denizler, Sinanlar devrimci mücadeleye giriþtiklerinde ilk öncevar olan sosyalist hareketin düþüncelerine baðlanmak durumunda kaldýlar.Kendi görüþleri ancak zamanla þekillendi. Denizlerin ilk dönemler görüş-lerinin bağlandýðý sosyalist hareketin uzun bir geçmiþi bulunmakla bera-ber ne o dönem geliþen sýnýf mücadelesine ayak uydurabilmiþti, ne deburjuvaziden ideolojik olarak tamamen kopuþu gerçekleþtirebilmiþti. Bur-juvaziden ayrý hareket etmesine ve burjuvaziden baðýmsýz örgütlenme-sine karþýn, kendi içinde burjuvazinin ideolojik görüþlerini sürdürüyordu.Dönemin sosyalist hareketi, genel olarak sosyalizm düþüncesini benim-semesine karþýn burjuvazinin ideolojisi olan Kemalizmle baðlarýný kopa-ramamýþtý. Burjuvaziye karþý burjuva ideolojisiyle. burjuva görüþleriylesavaþamaz.

Burjuvaziden her alanda tam kopamayan. oportünist, parlamenterist,ýlýmlý bir çizgi izleyen geleneksel sosyalist hareket, Denizler tarafýndanpratikte, eylemle, devrimci savaþla aþýldý.”( Devrimin Önsözü Deniz Gez-miþ, sf. 19, Yeni Dönem Yayýncýlýk)

Yukarýda yapýlan kýsa alýntýda anlatýldýðý üzere Denizleri emek-çilerin öncüsü, gençliðin ve en nihayetinde devrimin öncüsü ha-line getiren þey onlarýn Devrimci pratikleridir. Marks devrimcisavaþ dönemleri için devrimci pratiðin bir düzine programdandaha deðerli olduðunu söylüyor. Denizler 71 devrimci kopuþuylasilahlý mücadelenin öncüsü oldular. Her türlü burjuva ideoloji-sinden kopuþu saðladýlar. Bu reformist mücadelenin reddi, dev-rimci mücadelenin kabulüdür. Devrimin ancak zora dayalýgerçekleþebileceðinin göstergesidir.

Bugün Denizlerin adýný aðzýna almaya çalýþan reformistler,63

Zamanın Dili

onun mücadelesini karalamaktan ve bu þekilde burjuvaziyle kolkola yürümekten baþka bir þey yapmýyor. Onlar 71 devrimci ko-puþunun temelinde keskinleþen sýnýflar arasý çeliþkilerin var ol-duðu ve bununda pratik, teorik mücadeleye olan yansýmalarýnýhiç bir zaman anlayamazlar. Çünkü Denizler Filistin’de Feda bir-liklerinde yer alýrken, reformist- parlamenteristler çok laf ediyor-lardý. Denizler THKO ile devrimci savaþý baþlattýklarýnda onlarfazlasýyla laf ediyorlardý. Ve bugün reformistler yine fazlasýylalaf, daha az mücadele prensibini uygulamaya devam ediyor.

Denizlerin günümüz gençliðine býraktýklarý deðerler, LeninistParti tarafýndan korunup, güçlendirilerek bugüne geldi. Ve bugünLeninist gençlik, bu deðerleri daha da ileriye taþýmalýdýr. Deniz-lerin devrimci kiþiliði ve devrimci mücadelesi karartýlamaz. De-nizlerin geleceðe býraktýğı ve bizler tarafýndan sahiplenilendeðerler özetle þöyledir: Ýllegalitenin temel alýnmasý, devrimcizora dayalý mücadele ve uzlaþmaz mücadeledir. Bu deðerleresahip çýkmayan Denizleri sahiplendiðini söyleyemez.

6 Mayýs Þafaðý6 Mayýs 1972. Devrimimizin üç önderi faþizmin cellatlarýnca

idam ediliyor. 6 Mayýs 1972 þafak vakti doðan birçok çocuðaDeniz adýný veriyor analar. Sadece bu bile Denizlerin emekçileringönlünde nasýl da yer ettiðini gösteriyor. Þimdi Deniz olunmalý!Deniz olup nehirler gibi akmalý.

6 Mayýs günü yoldaþlarý önderlerinin mezarlarý baþýnda bay-raklarýný dalgalandýrýyor. Gözü yaþlý analar, Denizler için aðlýyor.Liseliler geleceðe Denizlerin gözlerinden bakýyor.

Genç yoldaşlar, dün Denizleri var eden koþullar bugün faz-lasýyla var. Denizleri devrimin öncüsü yapan pratikleri, bugüngençliðin önündeki en önemli görevdir. Bugün devrimi ileriye ta-þýmak demek Deniz olmak demektir. Deniz olmak demek, 6Mayýs þafaðý darağacýna dimdik giden devrimimizin üç önderi-nin davalarýný zaferle sonuçlandýrmak, Denizlerin yolundan yü-rümek demektir. Þimdi Deniz olunmalý!

Nisan-2011

64

Umut Güneş

GENÇLÝKDEVRÝMÝ BÜYÜTÜYOR

Devrimin çok hareketli, coþkulu ve enerjik kesimi olan genç-lik, tüm dünyayý etkisi altýna alan eylemlikler içerisinde. Söz ko-nusu gençlik olunca, eylemlerin yýðýnsallýðýndan öte, militanlýðýöne çýkýyor. Bu gençlik eylemleri açýsýndan normal ve sürece deuygun olandýr. Devrimci bir süreçte en sýradan eylemler hile ça-týþmaya dönüþme potansiyeline sahiptir. Hele de kabýna sýðma-yan öfkesi ile söz konusu gençlik olunca militanlýðýn öne çýkmasýson derece doðal. Ayrýca gençlik sürece uygun olan mücadeletarzýný geliþtirmekte de zorlanmýyor. Devrimin bu en savaþçý ke-simi þimdi mücadeleyi ilerleten, devrimi büyüten konumdadýr.

Þili’den Yunanistan’a, Mýsýr’dan Ýspanya’ya kadar ve daha pekçok yerde gençlik (özellikle öðrenci gençlik) sokaklarda ve mili-tan mücadele sürdürüyor. Bunun yaný sýra gençliði sokaklaradöken sebepler benzer, talepler de öyle. Burada gençliðin talepve istemlerinin arkasýndaki gerçekleri incelemek, gençliðin kapi-talizmdeki geleceðinin ne olduðunu görmek açýsýndan önemli.

Sermayenin Geliþimi ve EðitimGençlik sýk sýk eðitimin ticarileþtirilmesi üzerinden eylemlere

giriþiyor. Burada sermayenin eðitim ile olan iliþkisini görmekgerek. Emperyalist- kapitalist sistemin eðitim alanýndaki politi-kalarý, sermayenin geliþimi, ihtiyaçlarý ve yönelimi ile bağ-lantýlýdýr. Sermaye sýnýfý eðitimi nasýl ele alýr? Kapitalizmdeeðitim her zaman iþ- gücünün eðitimi ile birlikte düþünülmelidir.(Burada eðitim yolu ile burjuvazinin ideolojisi ve kültürünü vs.gelecek kuþaklara aktarýmýný þimdilik dýþarýda tutuyoruz.) Eði-

65

Zamanın Dili

timi toplumsallaþtýran ve toplumun en geniþ kesimlerine yayanburjuvazidir. Çünkü kapitalizmin geliþimi için en gerekli olan þey-lerden biri de eðitimli iþ gücüdür. Bu nedenle burjuvazi eðitimitoplumsallaþtýrmýþ ve devlet eliyle kamu hizmeti olarak yürüt-müþtür. Böylece sistemin ihtiyaç duyduðu eðitimli iþ-gücü kar-þýlanmýþtýr. Kapitalist geliþme sürecinde eðitim devletinüzerindedir. Ama þimdi burjuvazi eðitimi kendi üstüne alýyor.Çünkü bilimsel- teknolojik geliþme ile beraber, geliþen üreticigüçler, daha az iþçi ile daha fazla üretimi olanaklý kýlýyor. Tabi buburjuvazi açýsýndan daha fazla artý-deðer elde etmek demektir. Bunedenle burjuvazi eðitimi devlet elinden alýp, kendi özel kuruluş-larýnýn, dershanelerin eline veriyor. Devlet elinde olan eðitim ise,iþçi- emekçi çocuklarýnýn karþýlayamayacaðý kadar pahalý. Bur-juvazinin ihtiyacý olmadýðý halde, devletin neden toplumsal eði-time devam ettiði sorulabilir. Cevap yine ayný. Burjuvazinin azamikar hýrsý!

Kapitalizmde iþçi-emekçi çocuklarý gelecek kaygýsý ile eðitimeyönelirler çünkü eðitim yoluyla iþ-güçlerini daha nitelikli hale ge-tirebilirler. Bu emekçi ailelerinin çocukları için çok daha önemlibir konudur. Ama görülmesi gereken gerçek þu; Dünya üzerindeo kadar çok iþsiz var ve iþsizler içerisinde de giderek artan kýsmýeðitimli iþsizlerken; geliþen teknoloji iþçiyi bir makinenin parçasýhaline getirmiþ ve sermaye daha az iþ gücüne ihtiyaç duyuyor-ken; emekçi ailelerinin bu çabasý yalnýzca eðitimli iþ gücünündeðerinin düþmesine sebep oluyor. Bu nedenle burjuvazi toplum-sal eðitimi sürdürmeye devam eder!

Son 40 yýldýr burjuvazi eðitimi devletin elinden, kendi üstünealýyor fakat ticari bir alan olarak, kar alaný olarak. Sonuçla burju-vazi sadece iþ-gücünün deðerinin düþmesi ile kazanmýyor, eðitimsürecinin kendisinden de kazanç elde ediyor: Yani bu sürecin so-nunda burjuvazi düþük maliyet ve düþük ücret anlamýnda ka-zanmýþ oluyor. Ama sermayenin geliþimi ve uyguladýðýpolitikalarýn tek sonucu bu mu? Hayýr! Sonuçlardan biri de, so-kaklarý gelecek kaygýsýyla savaþ alanýna çeviren gençliðin ey-lemleri...66

Umut Güneş

Gençliðin ÖfkesiBurjuvaziyi KorkutuyorSermaye sýnýfý özellikle 70’Ii yýllarda eðitim alanýnda ciddi dö-

nüþümleri gerçekleþtirdi ve eðitim giderek her kademede emekçiçocuklarý için daha pahalý bir hale geldi. Sermaye ticari bir alanolarak eðitimi üzerine aldýðýndan bu yana, öðrenci gençliðin mü-cadelesi de artarak ve þiddetlenerek büyüyor. Sermayenin çýkar-larý gereði atýlan bu adýmlar, yine sermayenin kendi iktidarýnısarsan gençlik eylemlerinin kývýlcýmý haline geliyor.

Gençlik kapitalizmde emekçilerin sürekli yaþamdan kovul-duðunu görüyor. Yoksulluðun ve sefaletin sürekli arttýðýný görü-yor. Ve daha iyi bir yaþamýn kapýsý olarak gördüðü eðitimsürecinin kendisi için pahalý bir alan haline gelmesi ile gelecekkaygýsý ile sokaklara çýkýyor. Sorunlarýnýn çözümünü sokakta ver-diði mücadelede görüyor. Mart ayýnda þifre skandalýyla sokaðadökülen liselileri bir düþünün, onca çaba ve emeklerin bir çýrpýdaboþa düþürülmesi nasýl bir tepki doðurmuþtu. Sonuçta burjuvazi-nin iktidarý gençliðin eylemleri ile sarsýlýyor.

Öðrenci gençlik içerisinde þimdi liseliler daha ön planda. Süreçiçerisinde mücadelenin daha ileri örneklerini yaratacaklarý gibi,gençlik içerisinde de öncülüðü üstlenecektir. Fransýz liseli öðren-cilerin “Ýþçi sýnýfýnýn askerleriyiz” demesi, liseli gençlik içerisin-deki bilinç sýçramasýnýn göstergesidir. Ayrýca teknolojinin bukadar geliþmiþ olmasý ve internet gibi bir iletiþim aracý ile birlikte,dünyanýn bütün devrimci gençliði ileri olaný hemen görüyor,örnek alýyor ve daha ileri adýmlar atmasý gecikmiyor.

Liseli gençlik üniversiteli öðrencilerin okul sonrasý durumunugörünce, geleceðinin iþsiz güçsüz sefalet içinde yaþamak ol-duðunu görebiliyor. Kapitalizmde bir geleceðinin olmadýðýnýgören liseliler bu nedenden ötürü erkenden mücadeleye girmiþoluyor. Bu onlar için bir þans... Sonuçta burjuvazi devrim için ça-lýþmaya devam ediyor. Patlama noktasýnda olup da, sokaklardaolan yalnýzca gençlik deðil. Ýþçi ve emekçilerin büyük çoðunluðu,yaþam koþullarýnýn kendilerini patlama noktasýna getirmesindendolayý sürekli eylem içinde. Kapitalizmin sürekli krizi ve yaþamýþ

67

Zamanın Dili

olduðu büyük çöküþ, emekçilerin, gençliðin sokaklardaki eylem-likleri ile daha da hýzlanýyor. Bu dönemde öne çýkan bir baþka ge-liþme ise þu; hangi sebeple olursa olsun, en sýradan talep veistemlerle bile sokaða çýkýldýðýnda emekçilerin, gençliðin burju-vazi ile çatýþma durumuna gelmiþ olmasýdýr. Sistem o kadar has-sas dengeler üzerinde ki, burjuvazi ayakta kalmanýn tek koþuluolarak baský ve zoru görüyor. Çünkü burjuvazi emekçileri, gen-çliði aldatabilecek, oyalayabilecek güce ve olanaða sahip deðildir.En büyük emperyalist güç olan ABD bile çöküþün eþiðine gel-miþken diðerleri çok daha periþan halde bulunuyor. Ýþte bu ne-denle devrimci eylemler, ayaklanmalar ardý arkasýna gündemegeliyor... Burjuvazinin, gençliðin devrimci eylemlerinden bukadar korkuya kapýlmasýnýn sebebi budur.

Tabandan Örgütlenme Güçlü EylemBizler açýsýndan önemli olan bir baþka þey ise, burjuvaziyi kor-

kutan bu eylemlerin nasýl örgütlendiðidir. Zira örgütlenme bu iþinen önemli aþamalarýndandýr. Kýsa süre içerisinde binleri örgütle-yip sokaða dökmek, üzerinde durulmasý gereken bir konu.

Yaþanan devrimlere, devrimci ayaklanmalara ve eylemlerebaktýðýmýzda dikkatimizi çeken araç internet! Kitlelerin, gençliðinpatlama noktasýna geldiði ülkelerde geniþ yýðýnlar sorunlarýnaçözüm bulmak ya da paylaþmak adýna bir araya gelme, birlikteolma ihtiyacý duyuyorlar. En geniþ kesimleri bir araya getiren in-ternet, bu geniþ yýðýnlarýn örgütlenme aracý haline geliyor. Oluş-turulan örgütlenmeler, bizlerin üzerinde sýk sýk durduðu komitekonsey tarzý örgütlenmelerdir. Geçmiþte böyle bir araç yokken,iþçiler, öðrenciler çalýþtýkları alanda ya da yaþadýklarý bölgede buörgütlenmeleri oluþturmaya giriþirlerdi.

Þimdi ise buna ek olarak internet üzerinden oluþturuluyor. Bir-birlerini tanýmayan binlerce kiþi internet aracýlýðý ile yan yana ge-liyor, karar alýyor ve eyleme geçiyor, Tabandan oluþturulan buörgütlenmeler sayesinde eylem hitap ettiði kesime ulaþýrken, ey-lemlerin gücünü ve etkisini de arttýrýyor. Neden? Çünkü en apo-litik kesime kadar ulaþan bu örgütlenmeler, en geniþ yýðýnlarý68

Umut Güneş

politize ettiði ve örgütlenme ile birlikte hareket etme mantýðýnýverdiði için, devrimin çýkarýna muazzam önemdedir. Ve devrimiddiasý bulunan Leninist gençliðin bu alana daha fazla ilgi gös-termesi gerekiyor. Ýnternet sadece geniþ kitleleri (özellikle genç-lik açýsýndan) sadece örgütleme, propaganda yapma alaný deðilayný zamanda yönetme, yönlendirme aracýdýr da. Devrimin yük-seliþte olduðu bu dönemde genç leninistler, geniþ kitleleri yö-netme, yönlendirme yeteneðini göstermelidir. Devrimi zaferetaþýyacak olanlarýn, bu konudaki eksiklikleri gidermesi gerekir.Bu geliþkinliði kazanmanýn en iyi yolu da pratiktir. Özellikle so-kakta geniþ kitleleri yönetme deneyimine sahip olmak (ve müca-delenin kaderini belirleyecek alanlar sokaklarda), genç leninistleraçýsýndan üzerinden atlanýlmamasý gereken bir konudur. Bu ne-denle taban örgütlenmelerinin içerisinde yer almak ve bu örgüt-lenmeleri bizzat oluþturmak leninist gençliðin, süreciyönlendirmek ve devrime götürmesi için zorunludur. Bu noktadageniþ gençlik kesimlerine, gençliðin ruhuna da uygun olan; tüzükve yasal zorunluluklarla engellenemeyen, hareketli devrimci ör-gütlenmeler olan, komite ve konseyleri örgütleme çaðrýsý yapýl-malýdýr. Bu komiteler oluþturulmalýdýr. Devrim ve iktidaramacýyla mücadeleye sevk edilmelidir.

Gençlik devrimi büyütüyor.Mücadelenin sertleþtiði Türkiye ve Kürdistan’da gençlik bu-

rada da sonucu belirleyecek konumdadýr. Ve leninist gençlik üni-versitelerden tutun da, liselere, fabrikalara, atölyelere kadar heryerde, hem geniþ kitleleri örgütleme hem de yönlendirme ba-þarýsýný göstermelidir.

Tarihi günlerin yaþandýðý bu günlerde mücadelenin zaferi bunabaðlýdýr. 22. yýlýnda zafere yürüyen Leninist Parti’nin gençliðin-den beklediði budur!

Eylül-2011

69

Zamanın Dili

GENÇLÝK DÜNYAYI DEVRÝMCÝ EYLEMLE DEÐÝÞTÝRECEK!

GirişDevrimci gençlik hareketinin devrimdeki rolü biliniyor. Gerek

Türkiye ve Kürdistan’da, gerekse de dünyada son on beþ-yirmiyýl büyük alt üst oluþlarýn yaþandýðý bir dönem oldu. Peki geneldegençlik, özelde de öðrenci gençlik hareketi bu alt üst oluþlarýn ne-resindeydi? Bu sürece nasýl katýldý? Ne yönde etkide bulundu?Yine bu son dönem öðrenci gençlik hareketini nasýl etkiledi? Böy-lesine devrimci koþullarýn yaþandýðý bir dönemde, öðrenci genç-liðin üstüne düþen görevleri yerine getirebilmesi için, yaþadýðýsüreci bilmesi gerekir. Ne yapmasý gerektiðini ve ne yaptýðýný da.Bu çalýþmada bu süreci ve öðrenci gençlik hareketinin bu süreç-teki konumunu ele alacaðýz.

Öðrenci gençlik içinde yaþadýðý toplumdan baðýmsýz deðildir.Dolayýsýyla toplumu etkisi altýna alan her þey onu da etkiler. Ka-pitalist toplumda iki temel sýnýf vardýr: Proletarya ve burjuvazi.Bu iki temel sýnýf arasýnda süren savaþým, yaþanýlan sürecin temeldinamiðini oluþturur. Bu nedenle yaþadýðýmýz süreci deðerlendi-rirken, bu iki sýnýf arasýnda süren savaþýmý, bu savaþýn gelmiþ ol-duðu düzeyi ve sermaye sýnýfýnýn yönelimlerini ele almakla,önümüzü görebilir, süreci doðru tahlil edebiliriz. Bu, hem dev-rimci öðrenci gençlik hareketinin saðlam adýmlarla yürümesi,hem de öðrenci gençliðin önüne çýkan görevleri kavrayabilmesiiçin gereklidir. Öðrenci gençlik; nesnel koþullarýn önüne çýkardýðýgörevleri yapmakla yükümlüdür. Çünkü nesnel olan bilimseldir,gerçek hareketin tüm izlerini üzerinde taþýr. Gerçek kurtuluþ ancakböyle bir politik anlayýþla mümkün olabilir. Aksi birazdan aþa-ðýda okuyacaðýmýz, ortalama sol hareketin düþmüþ olduðu politik70

Umut Güneş

sefalete götürür.Öyleyse sýnýf savaþýmý nasýl bir yol izliyor? Hangi görevleri

karþýmýza çýkarýyor? Devrimci gençlik hareketinin ve devrimciöðrenci hareketinin doðru yolu kat etmesi için bu sorulara doðrucevap vermesi gerekir. Elbette bu iddiayý sürdüren anlayýþlarýnda…

Dünyanýn kýsa bir süre moral bozukluðu yaþadýðý 89- 91 karþýdevrimleri kapitalizmin sonsuzluðunu ilan etmesine neden olsada, bu “zafer havasý” kýsa sürede endiþe ve matem havasýna dö-nüþüverdi. Meksika’da, Zapatista’larýn yürüyüþleri ile ateþlenenkapýþma hýzla þiddetlendi. Kitleler kapitalizme karþý mücadelebayraðýný çekince, kapitalizmin sonsuzluðu hikayesi de, iþçi veemekçilerin ayaklarý altýnda ezildi. Moral bozukluk yerini, yeni vedaha güçlü temeller üzerinde yükselen devrimci pratiðin moralgücüne býraktý. Pratik süreç, iþçi ve emekçileri anti-kapitalist ey-lemlere yönlendirirken, bu yükseliþi deðil de, iþçi ve emekçilertarafýndan pratik olarak aþýlmýþ olan, 89-91 döneminin karþý dev-rimlerini ve sosyalist blokun daðýlýþýný gören, sosyalizme pamukipliði ile baðlý olan anlayýþlar tuzla buz oldular. Dünya büyük birsýçramanýn eþiðine hýzla yaklaþýyordu ve kapitalizm karþýtý gös-teriler dünyanýn her yanýna hýzla yayýlýyordu. Diyalektik yön-temde temel önermelerden biridir, bir þeyde çürüyen ya da yokolan, yükselen ve oluþan yeni unsurlar vardýr. Ve burada çürüyenve yok olaný deðil, geliþen ve yükseleni esas almak gerekir. Karþý-devrimler sonrasýnda yükselen devrimi göremeyenler, çürüyen vetarihin çöplüðüne atýlacak olan kapitalizmle birlikte, çöplüktekiyerlerini alacaklardýr.

Nitekim dünya genelinde silkinme 94’te gerçekleþirken, Tür-kiye ve Kürdistan topraklarýnda, 12 Eylül faþizminin karanlýk bu-lutlarý çok daha önce parçalanmýþ, güçlü bir devrim dalgasýyükselmeye baþlamýþtý. Bu dalga nedeniyledir ki, 89-91 karþý-devrimlerinin etkisi bizde çok daha sýnýrlý oldu. Yükselen devrim,“küresel kýrýlma”nýn kýsa sürede aþýlmasýný saðladý.

Devrimin nesnel koþullarý 12 Eylül askeri faþist darbesi ile or-tadan kalkmamýþtý. Duraðanlýktan çýkýþýn ilk iþaretleri yine

71

Zamanın Dili

84’lerde öðrenci gençliðin dernekler kurmaya baþlamasý ile or-taya çýkýyordu. Kürt ulusal kurtuluþ hareketi silahlý mücadeleyibaþlatýyor, savaþým sertleþiyordu. 89 yýlý ile birlikte tam bir pat-lama gerçekleþmekteydi. Ýþçi eylemleri görülmedik bir yaygýnlýkve kapsayýcýlýða ulaþýrken, Kürdistan’da serhýldan provalarý ol-maktaydý. Sýnýflar savaþýmý artýk bir devrimci durumun doðduðuaþamaya iþaret etmekteydi. Ve çok geçmeden savaþým, bir iç savaþdüzeyine ulaþacaktý.

Gerici Burjuva Ýç Savaþ DönemiHer sýnýf savaþýmý, ilerleyen süreçlerinde iç savaþ düzeyine

ulaþýr. Ve bir kez bu düzeye ulaþýldý mý, artýk her þey iç savaþagöre ayarlanýr.

Ýþçi ve emekçilerin bir patlama halinde büyüyen eylemleri(“Bahar Eylemleri”), Kürt halkýnýn serhýldanlarý, artýk sýnýflar sa-vaþýmýnýn yeni bir aþamaya ulaþtýðýnýn, farklý bir zeminde yürü-mekte olduðunun göstergesiydi. Devrim adým adým büyüyordu.Geliþen devrimden korkan ve ürken burjuva sýnýf, gerici burjuvaiç savaþý hazýrlayýp baþlattý. Burjuva iç savaþýn boyutunu anlamakiçin yaþananlara, o dönem zindanlarda bulunan on bine yakýn dev-rimci tutsaða bakmak yeter. Bunun yaný sýra yapýlan baskýlara,kaçýrýlýp öldürülenler, gözaltýnda iþkencede katledilenler, yakýlanbinlerce köy... Yaþanan mücadelenin sertliði, devrimci koþullarýnnasýl olgunlaþtýðýnýn ifadesidir de.

Peki bu dönem öðrenci gençlik ne yapýyordu? Öðrenci genç-liðin yaþanýlan bu sürecin dýþýnda kalmasý düþünülebilir miydi?Elbette hayýr, bu dönemlerde üniversitelerde yaþanýlan faþistsaldýrýlar alabildiðine arttý. Devrimci öðrenciler katledildi, tutuk-landý. Savaþýn bu cephesi de diðerlerinden farklý deðildi. Nesnelkoþullar öðrenci gençliði devrimci savaþýmýn içerisine çekse de,bu dönemler derneklere çöreklenmiþ reformist anlayýþlar yüzün-den öðrenci gençliðin baþ gündemini, derneklerin niteliði,YÖK(Yüksek Öðretim Kurumu) vb. oluþturuyordu. Denebilir kiYÖK, düzenin kendisine verdiði deðerden çok daha fazlasýný, re-formist ve oportünistlerden gördü. Devrimin koþullarýnýn böyle-72

Umut Güneş

sine olgunlaþtýðý bir dönemde, bu kesimlerin asýl gündemini;“YÖK kaldýrýlsýn”, “ÖSS-ÖYS kaldýrýlsýn”, “Savaþa Deðil Eði-time Bütçe” gibi kýrýntýlar için mücadele oluþturuyordu. Bu talepve istemler giderek DÖB dýþýndaki bütün hareketleri etkisi altýnaaldý. Öðrenci geçlik bu dipsiz kuyuda ývýr zývýr bir yýðýn akademiksorunla boðuluyordu.

DÖB, öðrenci gençliðe “Politik Özgürlük Kazanýlmadan Aka-demik Özgürlük Kazanýlamaz” þiarý ile gidiyordu. Politik iktidarýen öne koyarak, politikalarýný bu temelde yürütüyordu. Bu, dev-rimci öðrenci gençlik hareketinin saðlam temellerde yürümesininde tek yoludur. Bu nedenle bu temel þiar ile DÖB, öðrenci genç-liðe devrimci talepler sunuyordu.

Bu dönemde burjuva sýnýf yoðun bir saldýrý içerisindedir.Emekçiler de sert mücadeleler veriyorlar. Ýç savaþ tüm sertliði ileyaþanýyor ve hýzla emekçiler, saldýrý konumuna geçiyorlar.Amansýz mücadele sürüyor. Burjuvazi her dönem için þu ya dabu þekilde mücadele içerisinde yer alan öðrenci gençliði sadeceYÖK’ü kurarak durduramayacaðýný biliyor. Bu yüzden devrimci,demokrat, yurtsever gençliði sindirmek, yýldýrmak için, kendieliyle besleyip büyüttüðü, silahlandýrdýðý sivil faþistleri öne sürü-yor.

Sivil ve resmi faþistler, her devrimci yükseliþ döneminde yada genel olarak mücadelenin yükseliþe geçtiði dönemde saldýrýr-lar; bunun için eðitilip hazýr bekletilirler. Mücadele bu alanda dadiþe diþ bir hal alýr. Alabildiðine sertleþir.

Bu dönem akademistler arasýnda, faþist saldýrganlýk karþýsýnda,daha örgütlü ve hazýrlýklý bir karþý koyuþ örgütlemek ve saldýr-mak yerine direnme mantýðý egemendi. Bu mevcut politik an-layýþýn doðal bir sonucudur. Devrim iddiasý olmayan anlayýþlarýn,devrimi örgütlemek gibi bir çabasý da olmaz.

Faþist saldýrganlýðýn, burjuvazinin yürüttüðü gerici burjuva içsavaþtan baðýmsýz olmadýðýný söylemeye gerek var mý? Öðrencigençlik hareketi içerisinde devrimci süreç, giderek öðrenci genç-liði zora dayanan mücadele yöntemlerini öne çýkaran örgütlen-melere itiyordu. Bu nesnel koþullarýn zorunlu bir sonucu olarak,

73

Zamanın Dili

karþýmýza çýkýyordu. Ayný zamanda burjuva iç savaþýn karþýsýndadevrimci iç savaþýn baþladýðý döneme de uygun düþüyordu. Butarz örgütlenmelerin esas niteliði savunma deðil, saldýrýdýr. Bun-lar, iç savaþ ve iktidar mücadelesinin araçlarýdýr.

Devrim ile karþý devrim arasýnda süren savaþým, amansýz birþekilde devam ediyor. Bu savaþýn devrimci ayaklanmalara evril-mesinin koþullarý hýzla olgunlaþýyordu. Bakýn Gazinin sokaklarýbunun iþaretini veriyor…

Gazi Ayaklanmasý Ve SonrasýSisteme duyulan öfke bilinçsiz yýðýnlarda farklý biçimde ifade

edilirken, bunun yanýnda eylem ve mitingler, gösteriler, fabrikaiþgalleri gibi radikal eylemlikler yaygýnlýk gösteriyordu. Burju-vazi, emekçiler ve Kürt halký üzerindeki hakimiyetini kaybediyorve giderek savunma durumuna çekiliyordu. Yaþanan yoðun iç sa-vaþta iþçilerin ve emekçilerin mücadele deneyimi artýyor ve ör-gütleniyorlardý.

Buna karþýn sermaye sýnýfý baský, katliam, tutuklama, göz-altýnda kayýplar, kaçýrmalar, sokak ortasýnda vurmalarla, savaþýen insanlýk dýþý yöntemlerle sürdürmeye devam ediyordu. Bunundýþýnda toplumu suni kamplaþmalara bölmeye çalýþýyordu. Alevi-sünni, laik- þeriatçý kisveleri altýnda toplumu bölmeye ve böylecekarþýsýndaki gücü zayýflatmaya çalýþýyordu. Fakat burjuvazininbu çabasý, devrimci koþullarýn böylesine olgunlaþtýðý bir ülkedebaþarý saðlayamazdý; çünkü devrim ve devrimci ayaklanmalar enufak bir çatlaktan, volkana dönüþebilecek potansiyele sahiptir.

11 Mart gecesi, Gazi sokaklarýnda bir araçtan birkaç kahveha-neye açýlan ateþ sonucu, bir alevi dedesi öldürüldü. Bu saldýrý du-yulunca halk sokaklara çýkarak ilk tepkisini gösterdi. Faþist devletbu saldýrýsýyla, yýllardýr emekçilerde biriken öfkeyi farklý kanal-lara akýtarak boþaltmak istiyordu. Bu þekilde emekçilerin hareke-tini kendi iktidarýndan uzak tutabileceðini hesaplýyordu. Yaptýðýsaldýrý ile bir alevi- sünni çatýþmasý yaratmak istemiþti. Geçmiþtede buna benzer bir yýðýn saldýrý, katliam gerçekleþtirmiþti… Kür-distan’da yapýlan katliam ve kýsa süre önce Sivas’ta yapýlan kat-74

Umut Güneş

liam akýllarda hala tazeliðini koruyordu. Devlet 11 Mart 1995’deGazi mahallesinde yaptýðý saldýrýdan sonra halkýn camilere saldýr-masýný bekliyordu, ama öyle olmadý…

Deyim yerinde ise burjuvazinin evdeki hesabý çarþýya uy-madý… Halk camilere deðil, karakola saldýrdý. Ýþçi ve emekçileryýllarýn birikimi ile direk karakola yöneldiler. Böylece saldýrýyýkimin yaptýðýný ortaya koymuþ oldular. Ama Gazi mahallesindeolanlar bundan çok daha ötesidir. Her þeyden önce orada olan birayaklanmaydý. Ayaklanmalarýn ve ayaklanmacý ruh halinin dahageniþ bir alana yayýldýðýný gösteriyordu. Ýkincisi; Gazi’de yaþa-nan ayaklanma bu topraklarda yaþayan iþçi ve emekçilerin devrimyapabileceðini gösterdi. “Yaprak bile kýmýldamýyor” diyenlere“asýl siz kýpýrdamýyorsunuz ve ayaða kalkanlarý görmüyorsunuz”demiþ oldu. Ayrýca halkýn silahlanmasýnýn ne kadar önemli ol-duðunu da gösterdi. Devrimin örgütlenmesi pratik bir sorun ola-rak karþýmýzda duruyordu. Artýk tüm politikalar bu büyük eyleminörgütlenmesine baðlanmalýydý. Ayaklanma kýsa sürede Ýstan-bul’un birçok mahallesine sýçradý, ama yaklaþýk 3 gün süren sokaksavaþlarý, öznel güçlerin yetersizliði yüzünden daha ileri gide-medi. Süreç, Leninistlerin söylediði doðrultuda geliþiyordu.

Devrim sürecinin yeni bir aþamaya girdiði dönemlerde öðrencigençlik, 90’lý yýllarýn baþýnda daðýlmaya baþlamýþ olan öðrenciderneklerinden sonra yeni yönelimleri tartýþýyordu. Öðrenci der-nekleri yeniden gündeme gelmiþ, bu da bir sonuca ulaþmamýþtý.Ama 94- 95- 96 sürecinde “Öðrenci Koordinasyon”u gündemegeldi. Bir yýðýn reformist ve oportünistin içinde yer aldýðý öðrencikoordinasyonu, öncekilerden farklý bir iþ yapmadý ve akademiksorunlarýn ötesine geçmedi. Hatta alabildiðine pasif hareket etti.Koordinasyonlarýn oluþma tarihine dikkat çekmek istiyoruz. Tamda bu dönemler devrimci mücadelenin güç kazandýðý, artýk ayak-lanmalarýn örgütlenmesinin pratik bir sorun haline geldiði birdönem ve öðrenci gençliðin gündemi her türlü ývýr zývýrla doldu-ruluyor!.. Bu gidiþat politik olarak iflasýn da habercisidir. Tek ba-þýna öðrenci gençlik alanýnda yaþanan bir þey deðildir bu. Geneldevrimci harekette yaþanan politik savrulmanýn öðrenci gençlik

75

Zamanın Dili

alanýnda yansýmasýdýr. 95 Gazi ayaklanmasý sonrasý her hareketkendisine göre dersler çýkardý. Ve elbette ki, kendi sýnýfsal konu-munun ve ufkunun sýnýrlarýna göre. Kimisi iþçi sýnýfýnýn yetersiz-liðine iþaret etti, kimisi ise barikat savaþlarýný yere göðesýðdýramadý. Ama Leninistler dýþýnda hiç kimse geliþen süreçte,sokak savaþlarýnýn strateji ve taktiðini, ayaklanmanýn hazýrlan-masý ve örgütlenmesi, yürütülen 3 günlük savaþta ileriye dönük veilerdeki savaþlara iliþkin dersler çýkarýp hazýrlanýlmasý gerektiðikonusunda vs. görüþler öne sürmedi. Böylesi politik duruþun so-nuçlarý baþka ne olabilirdi ki… Ayaklanma koþullarýnýn varlýðýnýgörmeyip, ona göre hazýrlanmayanlar kaybetmeye mahkumdur!Bu nedenle öðrenci gençlik içerisinde, reformist ve oportünistle-rin, yaný baþlarýnda ki devrimi göremeyip, düzenin yýrtýðýný sö-küðünü dikmeye yönelmesi kimseye þaþýrtýcý gelmesin. Buonlarýn sýnýfsal konumlarýna tamý tamýna uyuyor! Zaten öðrencikoordinasyonlarýnýn ömrü de fazla olmadý ve öðrenci derneklerigibi onlarda iç- savaþýn sertliðine ayak uyduramayýp daðýldýlar.Ama varlýklarýnýn sürdüðü dönemde onlarda “YÖK”ü, “DisiplinYönetmelikleri”ni “ÖSS- ÖYS” gibi konularý aþamadý. Bu za-manlarda biraz daha öne çýkan bir baþka konu ise “Paralý Eðitim”idi. Bu, reformist- oportünistlerin zannettiklerinin çok daha öte-sinde olan bir þeyin eðitim alanýna yansýmasýdýr.

Daha 80’li yýllarýn baþýndan itibaren emperyalistlerin, baðýmlýülkelerin ekonomik tam ilhaký planýnýn bir sonucudur. Dahasý busermayenin hareketinin zorunlu bir sonucudur. Kapitalizm fizik-sel sýnýrlarýnýn sonuna geldikçe, kar alanlarýný arttýrmaya yönelir.Ayrýca kar alanlarýný yaratmak onun için yaþamsal önemdedir. Bunedenle bu ekonomik tam ilhak sürecinin, üst yapý kurumlarýndada bir deðiþiklik yaratmasý þaþýrtýcý deðil. Eðitim tarih boyuncaegemen sýnýflar için önemli rol oynadý. Hem iþ-gücünün eðitimiaçýsýndan hem de egemen sýnýfýn kendisini yeniden düþünsel ola-rak üretmesi açýsýndan. Fakat eðitim kurumlarý, bugünkü koþul-larda hýzla sermayenin kar alanlarý haline geliyor. Özeldershaneler, okullalar, üniversiteler, vakýflar vs. çoðalýyor. Bunundoðal sonucu elbette, emekçi çocuklarýnýn eðitim olanaklarýndan76

Umut Güneş

yararlanamamasý oluyor. Çünkü sermayenin zorunlu eðilimi tektekele doðrudur. Bu tekellerin güçlenmesi oranýnda, tekellerdýþýnda kalan toplumsal kesimlerin yaþam alanlarýnýn kýsýtlan-masý, daha dar alanlara sýkýþtýrýlmasý sonuçlarýný da doðuruyor.Saðlýk alanýnda, eðitim alanýnda ulaþýmda ve daha pek çok alandabu süreç yaþanýyor. Ama sermayenin bu hareketi de, karþýsýndadaha büyük boyutlarlarda toplumsal mücadeleleri doðuruyor. Ýþteburada reformist- oportünist hareket, sermaye hareketinin zorunlubir sonucu olan ve ancak sermayenin ortadan kaldýrýlmasý ile sonbulacak olan bu süreçte sermayeyi ortadan kaldýrmak için yanidevrim için mücadele edeceðine, onun sonuçlarýna karþý müca-dele ediyor. “Paralý Eðitim” karþýtý eylem ve gösteriler tam an-lamýyla sivil toplumcu anlayýþa uygundur ve Marksizm ile de biralakasý yoktur. Çünkü yýllar öncesinden Mark ve Engels, Gota veErfurt programlarýnýn eleþtirisinde kapitalizm koþullarýnda parasýzeðitim istemenin son tahlilde burjuva çocuklarýn eðitiminin dahitüm toplumun sýrtýna yýkýlmasý anlamýna geldiðini, asýl olarak eði-timi burjuva devletin ellerinden almak gerektiðini söylemiþlerdi.Sonuç olarak burada da akademist anlayýþ öðrenci hareketini hýzlasivil toplumcu sýnýrlarýn içerisine çekmeye çalýþýyor. Tabi ilk baþtaoraya kendileri giriyorlar, sonrasýnda bir bütün olarak devrimcimücadelenin geliþmesinin önünde engel oluyorlar. Yani akade-mizm burada da özünü gizleyebilmiþ deðil. Oysa yapýlmasý gere-ken geliþen toplumsal devrimi baþa koymak ve bu sürecin öznesiolabilmektir. Bunu öðrenci gençlik içerisinde yapan tek anlayýþDÖB’dür. Bu mücadelenin her alanýna bakýþ açýsýnda da kendisiniaçýða çýkarýyor. Bunun en net görüldüðü alanlardan biri olan zin-danlar cephesi ise bu konuda baþvurulacak en önemli alanlar-dandýr. Çünkü zindanlarda devrimci irade devlete boyun eðdiriyorve devlet zindanlardaki hakimiyetini kaybediyor. Dýþarýdan sonraiçerisinin de burjuvazinin yönetemeyeceði alanlar haline gelmesi,sýnýf mücadelesinin en keskin haline ulaþtýðýný da gösteriyor. Buise; en keskin mücadele araç ve yöntemlerinin gündeme gelmesidemek. Ve böylesi dönemlerde her eylem ya da hareket, kendisýnýrlarýnýn ötesinde etki ve sonuçlar yaratýr.

77

Zamanın Dili

Ölüm Oruçlarý ve GerilemeZindanlar; devrim mücadelesinin önemli bir cephesidir.

Sýnýflar savaþýmýnýn her dönem en keskin geçtiði alanlardýr. Özel-likle 12 Eylül sonrasýnda son derece sert mücadelelere sahne olanzindanlar, iç savaþ döneminde de en sert mücadelelerin alaný oldu.1995 yýlýna gelindiðinde sermaye sýnýfý artýk zindan cephesinde dehakimiyeti tümden yitirmiþti. Katliamlar süreci engelleyemiyor,zindanlar ve dýþarýsý aralarýndaki güçlü baðlarýn etkisiyle, dev-rimci doðrultuda ilerliyordu. Sermayenin zindan saldýrýlarý þid-detlendi. Katliamlar peþ peþe gelmeye baþladý. Hücre cezaevleriaçýldý. Tutsaklarýn buna yanýtý önce genel direniþ, ardýndan 1996ölüm orucu eylemi oldu. Ve bu süreçle birlikte “Cezaevleri Mer-kezi Koordinasyonu”, devrimci bir birlik olarak hayata geçiyordu.

Tüm toplumu derinden etkileyen ölüm orucu eylemi, müca-delenin zirvesini teþkil ediyordu. Ama artýk küçük-burjuva dev-rimciliðinin soluðu kesilmiþ, dizlerinde derman kalmamýþtý. Buen güçlü dönemde, küçük-burjuva sosyalizmi düzene dönmeyebaþladý. Kitle hareketinin zirve noktasý, gerilemenin de baþladýðýnokta oldu. Ortalama sol hareket her alanda hýzla gerilemeye baş-ladý. Uzlaþma arayýþlarý, devrimci anlayýþýn terk edilmesi, zatenaþamamýþ olduklarý “muhalefet cephesi”ne hýzla geri dönüþ... Ýþtedönemin özü budur.

Daha öncesinde 94- 95- 96 sürecinde var olan “öðrenci koor-dinasyonu”ndan bahsettik. Bu koordinasyon kurulurken de, veöncesinde (hatta bugünde geçerlidir bu durum) öðrenci gençlikmücadelesine bir “marjinalleþmekten” bahsedilir. Bu burjuva jar-gonun ortalama solun yazým dilinde yer almýþ olmasý bile, onlarýnburjuvazinin politik çevirme saldýrýlarýna karþý koyamadýklarýnýnda bir göstergesidir. Dahasý küçük burjuvaya özgü baðrýndataþýdýðý çeliþkinin de bir ifadesidir.

Öðrenci gençlik hareketinde bu dönemde de “muhalefet” çiz-gisi aþýlamadý. Akademizm; mücadele ne kadar sertleþirse, dev-rimden o kadar hýzla kopuyor ve savruluyordu. Zindanlardayükselen mücadele sürecinden sonra da bu kesimlerin devrimcitutsaklarýn mücadelesine dair söyleyecek tek sözü koþullarýn iyi-78

Umut Güneş

leþtirilmesi ve var olan haklarýn korunmasýndan öteye gidemedi.Oysa zindanlardaki binlerce devrimci tutsaðýn içerisinde, binlerceöðrenci de yer alýyordu. Ve devrimci tutsaklarýn özgürleþtirilmesi,öðrenci gençliðin özgür olmasýnýn koþuluydu. Bu nedenle öðrencigençlik, mücadelesini bu talep etrafýnda örgütlemeli ve yay-malýydý. Fakat ortalama sol ve onlarýn öðrenci gençlik alanýnda kitemsilcileri “YÖK”ten, “Parasýz Eðitim”den vs. den baþka bir þeyigörmüyordu. Devrimci tutsaklarýn özgürleþtirilmesi mücadelesi-nin propaganda, ajitasyon ve örgütlenmesini yalnýzca DÖB yap-maya çalýþtý. “Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük” DÖB’üntemel þiarlarýndan biridir ve DÖB devrimci tutsaklar özgürleş-meden, öðrenci gençliðin özgür olamayacaðý bilinci ile hareketeder.

Yeni Bir EvreKapitalizm dünyada ebediliðini ilan ettikten kýsa bir süre sonra

yeni bir evreye girdi. Leninist yazýnda yer almaya baþlayan YeniEvre belirlemesi, dünya devrim mücadelesinin yeni ve dahauygun koþullarda geliþmesini, sermayenin sýçramalý çöküþünü vesosyalizmin sýçramalý yükseliþini ifade ediyordu. Elbette bu sü-recin gençlik mücadelesinin geliþimine etkisi de olacaktý. Bu sü-reçte proletarya mücadelede öne çýkýyordu.

Sermaye birikimi muazzam boyutlara ulaþmýþ ve karþýsýndada muazzam boyutlarda yoksulluk, açlýk ve sefalet yaratmýþtý.Sermayenin önündeki en büyük engel kendisiydi ve artýk tarihselve fiziksel sýnýrlarýna gelip dayanmýþtý. Sermaye kendisini yeni-den gerçekleþtiremeden var olamaz, ama iþçi ve emekçiler ise ser-mayeyi ortadan kaldýrmadan tarihsel sorumluluklarýný yerinegetiremez ve kendilerini var edemezler. Çünkü bugünkü koþul-larda dünya halklarýnýn ve geçliðin önünde iki seçenek bulunu-yor. Ya kapitalizm dünyayý ve insanlýðý büyük bir yýkýmagötürecek; ya da kapitalizm aþýlarak sosyalist topluma ulaþýlacak.Yani bir toplumsal devrim! Bu nesnel koþullarýn zorunlu bir so-nucudur. Nesnel koþullar devrimcidir ve bu kalýcý bir sonuçtur.Çünkü; nesnel koþullarý devrimci yapan olgular ortadan kalkmak

79

Zamanın Dili

bir yana hýzla derinleþmekte ve giderek daha da güçlenmektedir.Bugün kapitalizmden bir kopuþ süreci yaþanmaktadýr. Bundan do-layý Yeni Evre; çaðýmýzýn özünü devrimci dönüþüm süreci olarakifade etmekte; devrimci ayaklanmalar, iç savaþlar ve anti-kapita-list dev gösteriler bu süreçte öne çýkmaktadýr. Kitleler her gündaha fazla olarak yüzünü sosyalizme dönmektedir. Sosyalizm hü-cuma kalkmýþ durumdadýr!

Latin Amerika’da, Asya’da, Avrupa’da, baðýmlý ülkelerdeyaþanan sert mücadeleler bunun en açýk ifadesidir. Ve hiç kuþku-suz hangi temelden çýkarsa çýksýn mücadelenin yönü sosyalizmedoðrudur. Çünkü maddi koþullar hareketi sosyalizme yöneltiyor.Sermaye sýnýfý bu koþullarda ayakta kalabilmek için, kendisini vekendisine baðýmlý ülkeleri, yeniden biçimlendirmektedir. Baðýmlýülkeler hýzla bu sürece girmiþlerdir. Çünkü buralarda geliþen sa-vaþlar, baðýmlý ülke burjuva sýnýflarýný çok zor durumlara soktu veyalnýzca emperyalizmin desteði ile ayakta kalabilirlerdi. Emper-yalizm ise baðýmlý ülkeleri daha fazla ilhak ederek, sömürüyü enazgýn boyutlara çýkardý. Bu da onun ihtiyaç duyduðu þeydi. Amabu hali ile çeliþkileri derinleþtirmekten ve dünya ekonomisini hiçolmadýðý kadar birbirine baðlamaktan baþka bir þey yapmadý. Busermayenin zorunlu bir eðilimidir, iliþkiler en üst boyutta yeni-den ve yeniden üretilir. Ve dünya birbirine sýký sýkýya baðýmlý biryumak haline gelir. Bu sermayenin toplumsal bir iliþki olmasýn-dan ötürüdür. Bu iliþkinin özünde bir tarafta üretim araçlarýnasahip olan bir egemen sýnýf ve üretim araçlarýndan yoksun olan,ancak emeðini satarak yaþamýný sürdürebilecek olan ücretlilersýnýfý arasýndaki üretim iliþkisi vardýr. Bu iliþki sermayenin özü-dür ve bu iliþki olamadan sermaye de var olamazdý… Ýþte tarihinbu en devrimci hareketinin ortadan kaldýracaðý þey budur. Ve buüretim araçlarýnýn toplumsal mülkiyeti ile mümkün olacaktýr. Yanisosyalizm ile…

Kapitalist ekonominin gelmiþ olduðu düzeyin ayýrt edici birdiðer özelliði de ardýþýk devrimlerin koþullarýnýn hýzla olgunlaþmýþolmasýdýr. Daha öncesinde dünya ekonomisi bu düzeyde birbirinebaðýmlý deðil iken, bir yerde yaþanan devrim ya da ayaklanma,80

Umut Güneş

kriz vs. iliþki içerinde olduðu bölgeyi ya da yerleri etkileyebilirdi.Kimisi ise kendi sýnýrlarýndan öteye gidemezdi. Bu kapitalizmineþitsiz geliþim yasasýndan kaynaklanmaktaydý. Bu yasadan do-layı devrim ilkin bir ya da birkaç ülkede gerçekleþebilirdi. Fakatþimdi ekonomik iliþkiler dünya ölçüsünde o kadar iç içe geçmiþdurumda ki, bu ekonomiden kopacak bir zincir çok daha büyükbir kütleyi kapitalist dünyadan koparabilir ve geride kalanlar iseçok daha zor durumlara düþerek geliþecek devrimler için uygunkoþullar oluþturmaktan baþka bir þey yapamaz. Yani artýk ardýþýkdevrimlerin koþullarý olgunlaþmaktadýr. (En son 2008 yýlýnýnEkim ayýnda dünyanýn gündemine oturan kapitalizmin krizi bunaen sýcak örnektir. ABD merkezli baþlamasýna raðmen, hýzla dünyaekonomisini etkiledi ve büyük yaralar açtý. Krizin bu derece etkive geniþ bir çevreyi etkilemesinin nedeni yukarýda bahsettiðimiznedenlerdir.)

Bu süreç baðýmlý ülkelerin yeniden biçimlendirilmesini degündeme getiriyor dedik. Aslýnda bu da nesnel yasalarýn bir so-nucudur. Çünkü ekonomik alt yapý deðiþtikçe üst yapýda da bunauygun deðiþiklikler gündeme gelir. Eðitimde, Saðlýkta, Ulaþýmda,Konut Sorununda vs. yaþanan ve devlet kurumlarýnda yaþanandeðiþiklikler bununla iliþkilidir. Sermaye çok geniþ bir alandaemekçilerin kazanýlmýþ haklarýna pervasýzca saldýrýyor. Doðayýbüyük oranda yýkýma uðratýyor. Ve bu belli bölgeler ile de sýnýrlýdeðil, dünya ölçüsünde yaþanýyor. Bu durumun doðal sonucu bukesimlerde çalýþan emekçiler yan yana geliyor ve kapitalizmekarþý mücadeleye giriyorlar. Mücadele uluslar arasý bir niteliðeher zamankinden daha fazla bürünüyor. Seattle’da, Cenova’dayaþanan anti-kapitalist eylemler buna örnektir. Ve bunlar bugü-nün temel özelliðinin bir sonucudur. Sermaye ayakta kalma sa-vaþýný sürdürdüðü sürece, bu sonucu da daha büyük oranlardayeniden üretecektir.

Tüm bu süreç emekçilerde büyük bir bilinç sýçramasý yara-týyor. Bunun altýnda ise sosyalizmin sýçramalý yükseliþi ve onyýllardýr verilen uzun süreli iç savaþlar mevcut. Bunlarýn hepsisonuç alýcý çarpýþmalarýn geldiði anda zaferi getiren etkenler ola-

81

Zamanın Dili

cak. Ve tüm bu süreçler boyunca proletarya, devrimin bu öndergücü, sýnýflar arasý güç dengelerini kendi lehinde geliþtiriyor.Bu durum öðrenci gençlik hareketinin mücadelesini ileriyesýçratabilecek muazzam koþullarý doðuruyor. Ayrýca gençlikgenel olarak bu sürecin kaldýracý olacaktýr. Tabi burada iþçi,emekçi ve öðrenci gençlikten bahsediyoruz.(En son kapitaliz-min krizi ile birlikte hem bu topraklarda hem de dünya da gen-çliðin büyük bir kýsmýnýn iþsiz kalmýþ olmasý, tekellerde büyükkorku yarattý. Her açýklamada iþsizliðin tehlikeli boyutlaraulaþtýðýný ve iþsiz kalanlar içinde gençliðin yoðunlukta ol-masýnýn bu tehlikeyi daha da arttýrdýðýný belirtiyorlardý. Çünkügençlik geliþen devrimci harekete en kýsa sürede destek verecekve bu hareketin motor gücü olacak olan kesimdir. Burjuvasýnýflarýn gençlikten korkmasý ve bu konunun bu kadar üstünedüþmesinin nedeni budur.) Bir taraftan ekonomik tam ilhak sü-recinin, paralý eðitim uygulamalarýný arttýrmasý ve emekçi ço-cuklarýna üniversite kapýlarýnýn kapatýlmasý, öðrenci hareketiniciddi biçimde etkiliyor. Ayrýca üniversiteye girmiþ dahi olsa,üniversite sonun da iþ bulma umudunun olmamasý, gençliði ge-leceksizliðin bekliyor oluþu- ki bu Yeni Evre’de çok daha be-lirgin bir olgudur- gençliði mücadelenin tam ortasýna atýyor.Elbette tüm bunlarýn devrimci kitle eylemlerinin ve devrimcimücadelenin hýz kazandýðý bir ortamda gerçekleþtiðini söyle-meye gerek yok. Bu koþullardan ötürü öðrenci gençlik hareketikimi zaman iþçi ve emekçilerle girilen dayanýþma eylemlerindekimi zaman devrimci tutsaklara yapýlan saldýrýlara karþý verilencesur çýkýþlarda militan bir hal alýyor. Devrimci eylemliklerdebir an için düzen içi talep ve istemler unutuluyor. Ama dahasonra ayný kýsýr döngü devam ediyor. Koþullarýn dayatmasý so-nucu devrimden ve devrimci mücadeleden bahseden akade-mizm, burada bile sað bir yaklaþýmla hareketi en geri noktaya,“çatýþmasýzlýk” noktasýna çekmeye çalýþýyor. Ve “gergin” ortambiter bitmez, ayrýlamadýklarý taleplerine yeniden sarýlýyorlar. Veayný okul duvarlarý, koridorlarý…

Öðrenci koordinasyonunun daðýlmasýndan sonra (96 yýlý) her82

Umut Güneş

anlayýþ kendi yöntemleri ile öðrenci hareketini örgütlemeye ça-lýþsa da, güncel politikada birbirinden kopamayan reformist-oportünist hareketler, artýk klasikleþmiþ taleplerini gür seslehaykýrarak duyurmaya çalýþýyor, ve neden öðrenci hareketinin-kendi deyimleri ile- “marjinallikten” kurtulamadýðýný saatlercetartýþýp, ayný yollarý yeniden yürümek için ayrýlýyorlar…

Dünya devrimi olgunlaþa dursun ortalama sol hareket iyicesaða kayýyor, tamamen düzen içi taleplerle sýnýrlýyordu kendini.19 Aralýk 2000’e, zindanlarýn “Dört Gün Savaþlarý” gelip da-yandýðýnda durum buydu. Kendini her alanda düzenle sýnýrla-yan oportünist ve sosyal-reformist hareket, öðrenci gençlikhareketi açýsýndan da farklý bir durumda deðildi. Sermaye ve fa-þist devlet kanlý bir savaþa hazýrlanýrken, bu kesimler “nasýl bircezaevi istiyoruz” tartýþmalarý yapýyorlardý. Ýçeride ve dýþarýdakendilerini tamamen “muhalefet” (veya “aþýrý muhalefet”) ilesýnýrlayanlar, býrakýn politik iktidar hedefini, süreci belirlisýnýrlar içinde dahi karþýlayabilecek durumda deðillerdi.

Faþist devlet 28 devrimci tutsaðý katletmiþ olmasýna ve yüz-lerce tutsaðýn sakatlanmasýna, yaralanmasýna raðmen, devrimcitutsaklarý teslim alamadý. Devrimci tutsaklar sürdürdükleri ölümorucu eylemi ile halklarýn bilincinde ve yüreðinde büyük birzafer kazandýlar. Bu dönemler toplumun birçok kesimi zindan-lara ilgi duymuþ, gündemlerine almýþlardý. Öðrenci gençlik deayný þekilde devrimci tutsaklarla dayanýþma eylemleri düzen-ledi. Katliam saldýrýsýna ve öncesinde tutsaklar için eylemler dü-zenledi. Ama bu eylemlerin mantýðý tutsaklarýn özgürleþtirilmesipolitikasýndan tamamen uzaktý. Ölüm orucu eylemine ve dev-rimci tutsaklara destekten öteye gitmiyordu. Ortalama sol siya-set içerisindeki politik savrulma, burada da yaþanýyordu. Ýlkbaþlarda ortaya çýkan F- Tipine karþý eylemlilikler, giderek ye-rini “üç kapý, üç kilide” ve sonrasýnda ancak katliam günündeyapýlan, eylemliklere kadar geriledi. DÖB ise devrimci tutsak-larýn özgürleþtirilmesi sorununu her zaman gündeme getirip,temel þiarlarýndan bir haline getirmiþtir. Bu tutum kimi çevre-lerce, “þimdinin sorunu deðil, gündem bu deðil” sözleriyle ge-

83

Zamanın Dili

çiþtirilmeye çalýþýlsa da, bu onlarýn kendi dar bakýþ açýlarýnýnifadesiydi ve zamanla bu gerçek daha açýk çýktý ortaya.

Bu arada þunu da belirtmekte fayda var. Akademist hareketin,en devrimci dönemlerde dahi devrimden ziyade “devrimci mu-halefet”ten bahsetmesi, ya da devrimin pratik örgütlenmesindenziyade, bunu propaganda olarak ele alýp, politikalarýnýn merke-zine reformlarý koymuþ olmalarý ve bunlarýn da kýsýr bir döngügibi hep benzer talepleri ileri sürmeleri okuyucuya þaþýrtýcý gele-bilir. Ama bu dünya reformist hareketi için de aynýdýr. Her dönemkoþullarýn iyileþtirilmesini amaçladýklarýndan, bu yönde bir faali-yeti ve talepleri öne çýkartýrlar. Zindanlarda devrimci tutsaklarýnkoþullarýnýn iyileþtirilmesi, düzen içinde de iþçilerin emekçilerin,öðrencilerin koþullarýnýn iyileþtirilmesi. Mücadelelerinin bütünözü özeti bu! Sürecin arkasýndan sürüklenmek bu hareketlerintemel özelliklerindendir. Bu nedenle kimi zamanlar devrimci ey-lemliklere katýlmýþ olmalarý hiç kimse için þaþýrtýcý olmasýn. Budahi sürecin arkasýndan sürüklenmelerinden ötürüdür. Ama herdönem ve her zaman sað bir politikayý savunurlar, ve “tehlikeli”gördükleri dönemlerde reformist taleplerine daha fazla sarýlýrlar.Dikkat edilirse son on beþ yirmi yýl, bu hareketlerin bütün gün-demini; “YÖK”, “Parasýz Eðitim”, “ÖSS Kaldýrýlsýn”, “DisiplinYönetmelikleri Deðiþsin” gibi ývýr zývýr þeyler için mücadele oluş-turur. Ve hatta mücadele süreci içerisinde daha da gerilerler. Hemtalepler düzeyinde hem de pratik olarak. Bu savrulmanýn dýþýndakalabilen tek siyaset DÖB’dür. DÖB’ün bayraðýnda “Politik Öz-gürlük Kazanýlmadan Akademik Özgürlük Kazanýlamaz” temelþiarý yazar. Ve politik iktidarýn kazanýlmasý için gerekli olan poli-tikalardýr onun savunduðu.

Pratik süreç gösteriyor ki bu kesimlerin bilinç düzeyi ya iþçisýnýfýnýn kendiliðinden bilincine (sendikal mücadele düzeyi) denkdüþüyor, ya da iþçi sýnýfýndan daha geri bir düzeye. Böylesi an-layýþlarýn, dünya defalarca yýkýlýp yeniden kurulurken, hala aynýdüzeyde kalmalarý( ve doðal olarak gerilemeleri), bu hareketleringiderek gericileþmesine de neden oluyor. Sýnýf mücadelesinin ge-risinde kalýnca sonuç baþka türlü de olamazdý…84

Umut Güneş

Ve Dünya 3. Dünya savaþýný Görüyor!Yeni Evre ile birlikte kapitalizmin sýçramalý çöküþü o kadar

belirgin bir halde ki, kitlelerin devrimci dönüþüm sürecinde etkinrol almasý, proletaryanýn mücadele sancaðýný en önde taþýmasý,uluslararasý sermayenin gözünü korkutuyor. Emperyalizmin as-keri gücü olan NATO kendi varlýðýna gerekçe bulmakta pek dezorlanmadý. NATO 2000 yýlýnda yaptýðý toplantýda 21. yüzyýlýayaklanmalar yüzyýlý olarak tanýmladý ve varlýðýný bu ayaklan-malarý bastýrmaya dayandýrdý. Fakat gelin görün ki ortalama solunbunu görmesi hala mümkün olmadý!

Arjantin’de gerçekleþen ve bir ayda üç hükümet deviren halkayaklanmasý bu belirlemenin somut kanýtýydý. Yine ayný dönem-ler Türkiye’de gerçekleþen esnaf ayaklanmasý bunun bir baþkakanýtýdýr. Türkiye tekelci kapitalizmi büyük bir kriz yaþýyordu.Hem Kürt halkýna karþý yürütülen savaþ hem de emekçilerin ikti-dar mücadelesine karþý verilen savaþ sermaye egemenliðini ilik-lerine dek sarsýyordu. Küresel bir anti-kapitalist ayaklanma,küresel bir iç savaþ... sürecin özü budur! Yeni Evre tam da bu du-rumu ifade etmektedir!

Ýþte tam bu þartlar altýnda ABD emperyalizmi, kendi tezgah-ladýðý 11 Eylül saldýrýlarý ile Üçüncü Dünya Savaþý’ný baþlattý. Le-ninistler bunun ABD eliyle yapýldýðýný ve halkalara karþýbaþlatýlacak savaþýn gerekçesi olduðunu söyledi. Sonraki süreçLeninistlerin bu belirlemesini doðruladý.

Bu saldýrý sonrasýnda gerek ABD’de gerekse de baþka ülke-lerde çýkarýlan yasalar tek kelime ile geliþen devrimi ve ayaklan-malarý ezmek içindi. ABD’de “Vatanseverlik Yasasý”, Türkiye’deçýkarýlan “Yeni Terörle Mücadele Yasasý”, polislere verilen geniþyetkiler, Ýngiltere’de çýkartýlan yasalar, hepsi devrimci sürecinönünü týkamak, engellemek için örülmüþ yasal kýlýflardý. Bu ya-salardan ve bahanelerden de, açýkça anlaþýlýyor ki, 3. dünya savaþýbir paylaþým savaþý deðildi. Devrimleri yok etme, ezme, ve kapi-talist dünyanýn çöküþünün engellenmesi için verilen savaþýmdý.Bu savaþ, emekle sermaye arasýnda küresel ölçekte yaþanan iç sa-vaþýn ne kadar sert olduðunu gösteriyor.

85

Zamanın Dili

Bu savaþýn ilanýndan sonra, ABD Irak’a saldýrdý. Baðdat’a ilkbombalar düþtükten sonra Taksim de savaþ alanýna dönmüþtü. Kit-leler kendiliðinden Taksim’e yönelmiþ, çatýþmalar çýkmýþ, iþçi-lerden, emekçilerden, öðrencilerden, iþsizlerden oluþan kitlebankalara, otellere vs. saldýrmýþtý. Halk kitleleri bu gerici savaþaolmasý gerektiði gibi karþýlýk veriyordu. Ayný zamanda dünyanýngeri kalanýnda, bu gerici savaþa dev gösterilerle karþýlýk verilmiş-ti. ABD’de bile uzun yýllardýr görülmeyen eylemler oldu. Yüz binkiþilik eylemler yaþanýyordu. Ýngiltere’de beþ yüz bine varan devmitingler yaþanýyordu.

Dünya böyle bir seçenekle karþý karþýya iken, reformizm yinebildik türküyü söylemeye baþladý. Yýðýnlarýn daha savaþ baþla-madan önce ifade ettikleri görüþleri, reformist- oportünistler ýsýtýpyeniden halka sunuyordu: Ayný þekilde akademistler de okullarda“Savaþa Hayýr” sloganýnda özetlenen çalýþmalar yapýyordu: Oysakitleler pratikte nasýl bir tutum içine girmek istediklerini, Baðdat’ailk bombalar düþtüðünde Taksim’i savaþ alanýna çevirerek gös-termiþti. Akademistler ve diðerleri tarafýndan yapýlan bu çalýþma,ne öðrenci gençliði ve mücadelesini bir adým ileriye götürdü, nede kitleleri… Kitlelerin daha ileriye gitmesi, eylemlerinin nitelikolarak daha yükselmesi için onlara doðru bir politika sunmak ge-rekiyordu. Oysa ortalama sol, kitlelerden bile daha geri olduk-larýndan baþka bir þeyi göstermiþ olmuyor… Dahasý kitlelerikendi geri bilinçlerine çekmeye çalýþýyorlardý. Ne akademistlerin,ne de diðerlerinin aklýna bu savaþýn yarattýðý koþullardan devrimiçin yararlanmak gelmiyordu. Kitleleri böyle bir mücadeleye ça-ðýracaklarýna “savaþ karþýtlýðýnda” durmuþ olmalarý, onlarýn “aþýrýmuhalefet partisi” olmaktan öteye geçemediklerinin kanýtý deðilmiydi? Bu dönemde öðrenci gençliðe bu noktada çaðrý yapan veçalýþmalarýný bu yönde yoðunlaþtýran tek hareket DÖB oldu. “Em-peryalist Savaþý Ýç Savaþa Çevir”. Bu, tek doðru Leninist politi-kaydý. Öðrenci gençlik “savaþ karþýtý” gösterilere etkin olarakkatýldý, ama daha ileri gidemediyse önündeki akademist (oportü-nist ve sosyal-reformist) barikatlardan ötürüdür. DÖB okullardaakademizme karþý tutarlý bir mücadele yürüterek, öðrenci gençli-86

Umut Güneş

ðin üzerindeki bu kara bulutu daðýtmaya çalýþýyordu. Öðrencigençlik hareketinin ilerlemesinin baþka bir yolunun olmadýðýnýbiliyordu çünkü.

Pembe Hayaller Ve GerçeklerIrak halký ABD’ye, Irak’ý dar ede dursun, Türkiye tekelci ka-

pitalizmi yeni bir sürece girdi. Emekçiler yeni bir saldýrý ile karþýkarþýyaydýlar. Bu aslýnda çok daha öncesinde dile getirilen amabugün öne çýkan bir politikaydý. Ýþçi ve emekçiler uzun bir dönemAB (Avrupa Birliði) pembe hayalleri ile oyalandý. Bir beklentiiçerisine sokuldular. Toplumda önemli bir kesim bu beklentiyibelli bir süre taþýdý. Bu dönemde ortalama sol “hak”, “adalet”arayýþlarýný daha baskýn olarak dile getirdi.

Buraya kadar gördük ki öðrenci gençlik içerisinde ki hiçbirayrýþma, genel devrimci mücadeledeki ayrýþmadan baðýmsýz de-ðildir. Ve bu sadece ülkemiz ile de sýnýrlý deðildir. Dünya koþul-larýnýn ortaya çýkardýðý ayrýþmalar, toplumun bir parçasý olanöðrenci gençliði de etkiliyor. Dünyanýn genel politik yönelimi deonu ayný þekilde etkiliyor. Bu nedenle, 2000 yýlýndan sonra, Tür-kiye tekelci kapitalizminin AB yönelimi, ki bunu emekçileri al-datarak, pembe hayaller sunarak yapmasý; düzenden umudunukesmemiþ ve ufku düzen sýnýrlarýný aþmayan herkesi, bu pembehayallerin þemsiyesi altýna topladý. Haliyle toplumda AB’ci veAB karþýtlarý gibi iki ayrý kamp ortaya çýktý. Sanki sorun AB’yegirip girmemekmiþ gibi. Reformizm burada da burjuvazi için üs-tüne düþeni yaptý. Toplumda böyle bir kamplaþmanýn etkin üye-leri oldular. AB’den bir beklenti içerisinde olan küçük burjuvalar,bu beklentiyi uzun süre korudular. Haliyle küçük burjuva sol ha-reketler de bu beklentilerini baþka biçimlerde ifade ettiler.

Esasýnda AB’ye girip girmemek sorunu burjuvazinin bir so-runudur, emekçilerin deðil. Burjuvaziyi buraya yönlendiren þeyonun güçsüz sermayesidir. Bu haliyle geliþen devrimci hareketidurdurabilmesi ya da önleyebilmesi mümkün deðil. Ve emperya-lizme de iyi hizmet edemez. AB’ye girme isteðinin nedeni budur.Ve bu sorunda emekçiler, gençlik kesinlikle þu ya da bu tarafta

87

Zamanın Dili

olmamalýlar. Çünkü bu onlarýn sorunu deðil! Emekçilerin ve gen-çliðin sorunu kapitalizmdir. Onlar her koþulda, bu sömürü siste-minin ortadan kaldýrýlmasýný gündeme getirmelidir. Yani devrimve devrimci mücadele burada da en öndedir ve devrim iddiasýnýtaþýyanlar için, her zaman da böyle olacaktýr.

Ama öðrenci gençlik içersisinde aðýrlýklý olarak yer alan aka-demizm, AB karþýtlýðýný geliþtirerek, burjuvazinin tuzaðýna düş-müþ oldu. Haliyle öðrenci gençlik hareketi, burada da ileriyeçýkabileceði olanaðý doðru deðerlendiremedi. Bu karþý çýkýþa rağ-men bir beklenti içerisinde olduklarýný da eylemleri ve eylemle-rinin içeriði ile ortaya koyuyorlardý.

Fakat gerçekler daha baþka elbette. Ayný dönemler Ekonomiktam ilhak süreci hýz kazandý. Ve bu yönde özelleþtirmeler gün-deme geldi. Ýþsizlik artmaya baþladý. Ýþgaller, grevler, mitingler,yürüyüþler… Tarihten ders alan iþçi sýnýfý, özelleþtirmeler baþlarbaþlamaz, söylentisi bile duyulsa eyleme geçti. Seydiþehir iþçilerifabrikalarýný satýn almak isteyen burjuvanýn arabasýný yakmýþlardý.Polislerle çatýþmalara girmiþlerdi. Militan bir mücadele sergile-miþlerdi. Yine SEKA iþçilerinin onlarca gün süren iþgalleri,TEKEL iþçilerinin iþgalleri önemliydi. Öðrenci gençlik iþçi veemekçilerin yanýndaydý. Onlarla beraber özelleþtirmelere karþýmücadele yürütüyordu. Ama bilinçlerinde reformizmin yarattýðýtahribat onlarýn daha ileri gitmesinin önünde engeldi. Ortalamasol, akademizm “Özelleþtirmelere Hayýr” þiarýný öne çýkardýlar veyanýna “Parasýz Eðitim” talebini koydular. Özelleþtirmeleri, eko-nomik tam ilhak sürecinin bir parçasý olarak gören, gerek Leni-nistler, gerekse de DÖB, emekçilere, gençliðe iktidar içinsavaþmayý önemle anlattý.

Burjuvazi yeni koþullara ayak uydurabilmek için her yolu de-niyordu. Ýþçilerin kazanýlmýþ haklarýna yönelik saldýrýlarda bu dö-nemde yoðunlaþtý. Türkiye’de 1980 Faþist darbesi dönemindedahi gündeme gelmeyen “Tazminat hakkýnýn kaldýrýlmasý” bu dö-nemde gündeme geldi. Bu burjuva sýnýfýn artýk son oksijenlerinide tüketmeye baþladýðýný gösteriyordu.

Eðitimde yaþanan dönüþüm de bu sürecin bir parçasýdýr ve88

Umut Güneş

bunun ilk yansýmasý eðitimin hýzla paralý hale gelmesi ve bununyetkinleþmesidir. Bu yönelime karþý dünyanýn pek çok bölgesin debüyük eylemlikler yaþandý. Þili’de lise öðrencileri, eðitimde yapı-lan ekonomik kesintileri protesto eylemleri düzenledi. On bin-lerce öðrencinin katýldýðý bu eylemler, ciddi çatýþmalara sahneoldu. Ayrýca okullar iþgal edildi ve bu günlerce sürdü. Yine Yu-nanistan’da öðrenciler, üniversitelerin özelleþtirilmesine karþý mü-cadeleye giriþti. Günlerce süren çatýþmalar yaþandý. Yine buradaüniversiteler iþgal edildi. Devrimler ülkesi Fransa’da öðrencigençlik ve emekçiler CPE yasasýna karþý sokaða döküldüler. Ýþçi-ler ve emekçilerle birlikte öðrenci gençlik-yüz binlerce kiþi- gün-lerce bu yasanýn geri çekilmesi için mücadele ettiler, çatýþtýlar.Ayný süreçte on binlerce Fransýz lise öðrencisi tarafýndan liseleriþgal edildi. Sonuçta Fransýzlar istediklerini elde etti, yasa geri çe-kildi… Almanya’da ise pazartesi eylemleri gerçekleþiyordu. Onbinlerce iþçi ve emekçinin yanýnda öðrenci gençlik de hazýr bek-liyordu. Türkiye’de de öðrenci gençlik bu süreçte iþçi ve emekçi-lerin yanýndaydý. Öðrenci gençlik iþçi ve emekçilerinözgürleþmeden kendisinin de özgürleþemeyeceði gerçeðini pra-tikte yaþýyordu. Öðrenci gençlik “bütün iktidar emeðin olacak”þiarýný bayraðýnýn en üstüne yazmalýdýr.

SonuçDevrimci öðrenci gençlik hareketi bugün olmasý gerektiði

yerde deðil. Hem de çok uygun koþullara sahip olmasýna raðmen,90 öncesi dönemde sahip olmadýðý olanaklara raðmen bu du-rumda. Bu konu üzerine herkes düþünüyor, çeþitli öneriler gün-deme geliyor. Fakat þu ana kadar istenilen devrimci çýkýþ yakala-nabilmiþ deðil. Bunun nedenini yukarýda anlatmaya çalýþtýk. Dik-kat edilirse, sýnýf mücadelesi ne kadar sertleþirse, ve devrim içinkoþullar olgunlaþýrsa reformist oportünist hareket o kadar dev-rimden ve devrimci mücadeleden uzaklaþýyor. Çünkü proletar-yanýn baðýmsýz sýnýf çýkarlarýný sonuna kadar savunma anlayýþýnasahip deðiller. Onlar küçük burjuva bakýþ açýsý ile hareket edi-yorlar ve bu “yaþanan çeliþki”nin, devrim mücadelesinde tutarlý

89

Zamanın Dili

bir politikasý yoktur. Öðrenci gençlik alanýnda da, yaþanan sorunuancak sýnýf mücadelesi temelinde yürütülen bir politika ile aþabi-liriz.

90’lý yýllar itibari ile bu ülkede devrimci durum ve iç- savaþyaþanýyor. Bu koþullar her geçen gün olgunlaþýyor. Burada dev-rimci mücadele ve talepler dýþýnda, her þey burjuvazinin lehine-dir. Akademist hareketin savunduðu politikalar, bulunduðu yerise devrimci deðil. Çünkü hiç biri düzen sýnýrlarýna dahi varamı-yor. Bizim gibi ülkelerde ise, bu politikalarla öðrenci gençlik ha-reketini geliþtirmek bir hayalden öteye gidemez. Zaten akademisthareketin her dönem yaptýðý deðerlendirmede, öðrenci gençlikmücadelesine dair daha olumsuz düþüncelere sahip olmasý, poli-tik duruþlarýnýn kofluðunu gösteriyor.

Bizim ülkemizde iþçi sýnýfý hareketi daha geç geliþti. Devrimciöðrenci hareketi ise daha önce. Ve uzun süre öðrenci hareketisýrtýný yaslayacak bir dayanaktan yoksun mücadele etti. Bu daya-nak elbette iþçi sýnýfý ve emekçilerin mücadelesidir. Ama dahasonra, yani 89- 90 dönemleri itibari ile iþçi sýnýfý mücadelede önegeçti ve öðrenci hareketinin de ilerleyebileceði koþullar olgun-laþmýþ oldu. 90’lý yýllardan sonraki süreç gösteriyor ki, emekçi-lerde hýzla yükselen devrimci pratik ve bilinç, öðrenci gençlikhareketini daha ileriye götürebilir. Burada öðrenci gençlik geneltoplumsal mücadele içerisinde yer alarak geliþemez, o eski dö-nemde yaþanýlmýþ ve aþýlmýþtý. Artýk burada öðrenci gençlik ha-reketi hýzla devrimci harekete eklemlenmelidir. Ancak bu þekildeileriye sýçrayabilir. Çünkü gençlik ve devrimci hareketin birbiriile iliþkisi, bunlarýn karþýlýklý etkileri üzerine düþünüldüðündeþunu görürüz: Birincisi (gençlik), ikincisi (devrimci hareketi) te-tikleyebilme kapasitesine sahip olmasý ve ikincisinin, birincisinibelirleme kapasitesinin olmasý. Bu baþarýlmadan ortaya çýkabile-cek sorunlar, yýllardýr yaþanýlan sorunlardýr. Ve bu sorunlarýn aþýl-masýnýn tek yolu da gençlik hareketinin devrimci hareketle sýkýbað içinde olmasý ve devrimci hareketin bayraðýnda yazan he-defler için mücadele edilmesidir.

Ýkincisi; ülkemizde reform- devrim iliþkisini kavrayamayan90

Umut Güneş

reformist- oportünist hareket, sorunu tam da burjuvaca ortayakoyup devrim mücadelesi yerine ývýr zývýr þeyler uðruna müca-deleyi öne çýkarýyor. Yani akademizm! Hal böyle olunca yanýndafýrtýnalar dahi kopsa, o akademik sorunlarýn ötesini görmüyor.Oysa þu reformlar devrimin yan ürünüdür! Ama her þeyden önceböyle bir bakýþ açýsýna sahip olmak gerek. Devrimci öðrenci genç-lik hareketinin örgütlenebilmesi için bu düzen içi anlayýþlardanhem pratik olarak hem de politik olarak ayrýþma þarttýr. Býrakalýmonlar tatlý sularýnda sakince yüzsün!

Devrimci koþullara uygun araç ve yöntemleri öne çýkarmanýn,bu koþullara uygun örgütler kurmanýn yaþamsal önemde olduðuaçýk. Akademistler; dernek, koordinasyon, platform... akla gele-bilecek her araca baþvurdular ve sonuç alamadýlar. (Sanki bakýþaçýsý deðiþmeksizin araçlarý deðiþtirmenin bir faydasý olabilirmiþgibi!) Þimdilerde Genç-Sen denilen öðrenci sendikasý ise akade-mizmin yeni sýðýnaðý! Bu, AB’nin sivil toplum örgütlerini yaygýn-laþtýrdýðý, desteklediði bir dönemde, onun etkisi ile ortaya çýkmýþbir araç. AB sürecine endekslenmiþ bir yönelim. Öylesine zavallý,öylesine uysal bir “muhalefet”!

Oysa çeliþkiler derin, savaþým sert. Dönemin bu karakterinikavramadan, doðru mücadele araçlarý belirlemek mümkün deðil.Es kaza uygun bir araç önerilmiþ olsa bile, kýsa sürede içinin bo-þaltýlmasý kaçýnýlmaz. Son yaþanan krizle birlikte, hemen heralanda emekçiler, öðrenciler sokakta yan yana geldi. Bu bizzatkapitalizmin kendi koþullarýndan ötürüydü. Devrimci kitle ey-lemlerinin geniþlik kazanmasý da, devrimlerin þafaðýnda olduðu-muzu gösteriyor.

Sistemin bunalýmý artarak devam ediyor. Geliþmeler devrimcisürecin koþullarýný olgunlaþtýrýyor. Bu ise devrimci pratiði ve dev-rimci eylemi öne çýkartýyor. Esas olanýn deðiþtirmek olduðu mü-cadelede, gençlik dünyayý devrimci eylemle deðiþtirecek!

Ekim-2011

91

Zamanın Dili

SAVAÞ VE DEVRÝMCÝGENÇLÝÐÝN TAVRI

Dünyada yeniden savaþ davullarý çalmaya haþladý. Bir taraftaemperyalizmin bölgedeki iþbirlikçi güçlerinden Türkiye, diðertaraf, emperyalizmin tam ilhak politikalarýna karþý tavizler vere-rek geri çekilen Suriye. Türkiye ile Suriye arasýndaki iliþkiler,ortak bakanlar kurulu kurmaktan bahsedilen zamanlan çoktan ge-ride býraktý ve savaþ çýðlýklarý havada uçuþtu. Türkiye tekelci ka-pitalizmi uluslararasý politikada bel kemiðinin olmadýðýný, Suriyekonusunda aldýðý tavýrla bir kez daha gösterdi. Türkiye’nin dýþpolitikasýnýn özünü baðýmlý olduðu emperyalizmin çýkarlarýný ko-rumak oluþturuyor. Bunun tek nedeni emperyalizme göbektenbaðýmlý olmasý deðil. En önemli nedenlerinden biri de içeride ge-liþen devrim mücadelesini, yalnýz emperyalizmin ekonomik, po-litik ve askeri desteði ile engelleyebileceðini düþünüyor olmasýdýr.Bu karþýlýklý iliþki Türkiye’yi bir anda füzelerin, tanklarýn hedefihaline getirdi. Yazýmýzýn konusu Türkiye’nin Orta-Doðu’daki po-litikalarý deðil. Yazýmýzýn konusu olasý bir savaþta devrimci genç-liðin almasý gereken tutumun ne olacaðý ve savunmasý gerekenpolitikanýn ne olduðudur.

Marksizmden kopuþlarýn hýzla yaþandýðý. burjuva ideolojile-rinin çeþitli biçimlerinin “sosyalist” harekete egemen olduðu budönemde savaþ konusunda da savunulan politikalarda ayný ko-puþu görmek mümkün. Bu nedenle savaþ konusunda net bir po-litikaya sahip olmak için marksizmin bu konudaki bakýþ açýsýný92

Umut Güneş

hatýrlamak ve Marksist-Leninist ideolojiyi savunmak devrimcigençlik açýsýndan bir zorunluluktur. Yaþanan süreci doðru kavra-mak için de Marksizm-Leninizmin yol göstericiliðine ihtiyaçvardýr. Çünkü reformist ve oportünistlerin gençliðin kafasýný ze-hirleyen, uyuþturan politikalarýna karþý etkin bir mücadele yürüt-mek ve burjuvazinin aldatmacalarýna karþý gençliði uyarmak,doðru anlayýþýn savunulmasý için Marksist-Leninist ideolojinintekrar tekrar hatýrlanmasý gereklidir. Komünistler halklar arasýndaolan savaþlara karþýdýrlar. Çünkü halklar arasýnda gerçekleþen birsavaþ iþçi ve emekçiler için büyük bir yýkým ve gözyaþýdýr. Amakomünistlerin savaþ karþýsýndaki tutumu sadece bununla açýkla-namaz. Bir savaþ kan ve gözyaþýnýn dýþýnda baþka bir þeyi dahaifade eder. Ýþçiler, emekçiler ve gençle açýsýndan kendi burjuva-larýna karþý çok daha etkin bir mücadelenin yürütülmesi ve mü-cadelenin iç savaþa dönüþtürülmesi gerçeðini. Olasý bir savaþýengellemenin en iyi yolu budur, savaþ durumunda savaþa son ver-mek için ve devrimi ilerletmek, gerçekleþtirmek için yapýlacaktek þey budur Ayrýca devrim mücadelesini sürdürmenin baþka birifadesi de savaþ koþullarýnda kendi burjuvalarýnýn iktidarýný de-virme ve emekçilerin iktidarýnýn kurulmasý mücadelesinden baþkabir þey deðildir. Lenin’in de dediði gibi “...ve savaþýn patlamasýdurumunda, kapitalizmin devrilmesini hýzlandýrmak’ için savaþýnneden olacaðý “ekonomik ve politik bunalýmlardan” yararlan-malarýný, yani sosyalist devrim adýna hükümetlerin savaþtan ilerigelen sýkýntýlý durumlarýndan ve yýðýnlarýn öfkelerinden yarar-lanýlmasýný öngörmektedir. “ (Sosyalizm ve Savaþ, sf. 19-20. Sol yayýn-larý. V.Ý.Lenin.)

1912’de Basel’de kabul edilen ve ilan edilen bu kararlar, ulus-lararasý iþçi sýnýfý için, komünistler için emperyalist savaþkarþýsýnda ve koþullarýnda mücadelenin taktiklerinin açýklan-masýnda yer alýyor. Lenin ise o dönemin reformist ve oportünist-lerinin I. emperyalist paylaþým savaþýndaki þoven tutumlarýnýeleþtirmek ve proletaryanýn ve gençliðin nasýl mücadele edeceðiniaçýklamak için yeniden hatýrlatýyor.

Savaþa karþý alýnan bu karar bizim için de geçerlidir. Neden?93

Zamanın Dili

Çünkü; iþbirlikçi Türkiye’nin öne sürülerek emperyalizmin iste-diði Suriye üzerinde tam ilhak politikasýný acilen gerçekleþtir-mektir. Bu nedenle olasý bir savaþ “emperyalist bir yaðma savaþý”olacaktýr. Bu emperyalist yaðma savaþýnýn karþýsýnda durmakdemek, savaþa neden olan koþullarýn ortadan kaldýrýlmasý müca-delesi demektir.

Savaþa Neden Olan Koþullar Nasýl Ortadan Kaldýrýlýr?Savaþ gibi olaðan üstü koþullar bir turnusol kaðýdý gibidir. Pro-

letaryanýn ve gençliðin gerçek dostlarý ile sahte dostlarýný birbi-rinden ayýrýr. Geniþ yýðýnlarýn gözleri önüne serer. Reformist veoportünistlerle, komünistler arasýnda hemen her alanda görüþayrýlýðý vardýr. Çünkü farklý sýnýf ve anlayýþlarý temel alýrlar. Pro-letaryanýn baðýmsýz ve uzlaþmaz sýnýf politikalarýný savunan ko-münistler savaþý yaratan koþullarýn kapitalizmin iþleyiþyasalarýnýn, emperyalizmin tam ilhak politikalarýnýn, tüm dün-yada her yere yayýlan ayaklanmalarýn ve isyanlarýn vs. neden ol-duðunu öne sürüyor ve yalnýzca kapitalizmin ortadankaldýrýlmasýyla yani bir devrimle iktidarýn emekçilerin eline geç-mesi ile savaþýn önlenebileceðini öne sürerken, reformist ve opor-tünistler hükümetlere, hükümetlerin politikalarýna kimi zaman isehükümetler içerisinde bulunan bir kiþiye indirgeyerek gençliði,emekçileri aldatýr ve sorunun da hükümetlere karþý yürütülecekmücadeleyle çözülebileceðini öne sürerek, kitlelerin aklýnýkarýþtýrýp, onlara devrimden bahsetmeyerek, sadece savaþkarþýtlýðý ile kitlelerin ökelerinin boþalmasýný saðlayarak aslýndasýnýf içerisinde burjuvazinin gizli ajanlýðýný da yapmýþ olurlar.

Savaþ ne reformistlerin ve oportünistlerin yaptýðý gibi “savaþahayýr” demekle önlenir, nede savaþý doðuran koþullar ortadankaldýrılabilir. Neden? Çünkü savaþ, politikanýn baþka araçlarla de-vamýndan baþka bir þey deðildir. Politika ise ekonominin yoðun-laþmýþ ifadesidir. Buradan çýkarýlacak sonuç ise þudur:Komþularla sýfýr sorun politikasýný yürütme iddiasýnda olan birhükümeti savaþ durumuna getiren þey, Suriye’de yaþanan olay-lara Esad hükümetinin sert müdahaleleri, olaylara tanklarla vs.94

Umut Güneş

müdahale edip “insan haklarýný ihlal etmesi” vs. deðil. Emper-yalizmin tüm dünyada uyguladýðý tam ilhak politikasýnýn birdevamýdýr. Uzun süredir Suriye, emperyalizmle iþbirliðini ge-liþtirmiþ olsa da emperyalizmin çýkarlarý bu yavaþ iþleyen sü-rece uymuyor.

Emperyalizm Suriye’den tam iþbirliði istiyor, onun kendidenetimine tam anlamýyla girmesini ve kendi çöküþ koþullarýnauygun bir iliþkiyi hayata geçirmek istiyor. Oysa Suriye burju-vazisinin vereceði tavizlerin ise bir sýnýrý var. Ýkincisi Tunus’labaş-layan ve Arap halklarýný saran devrim dalgasý emperyaliz-min elini çabuk tutmaya götürüyor. Zira devrim yangýný sadeceArap halklarý içerisinde deðil, tüm dünyada yanýyor. Bu nedenlesavaþ onlarca ekonomik, politik iliþki yumaðýnýn bir sonucuolarak karþýmýza çýkýyor. Bu savaþ bugün deðilse bile baþka biryerde baþka bir zaman yeniden tezahür edecektir. Bu nedenlesavaþa neden olan koþullarýn ortadan kaldýrýlmasý, savaþýn ön-lenmesi sadece “Savaþa Hayýr” demekle mümkün deðil vebunun pek çok örneði var. En yakýn örnek ise Irak savaþý.

Bu konudaki bir baþka yanlýþ ise Esad’ý açýktan ya da kapalýolarak savunmaktýr. Onu emperyalizme karþý direnen bir güçolarak görmektir. Suriye’de egemen olan sýnýf burjuvazidir.Esad ise burjuvazinin temsilcisidir. Ve Suriye’nin emperya-lizmle olan iliþ- kileri, iþbirlikçi karakteri Hafýz Esad döne-minde baþlamýþ, bugün ise daha da hýzlanmýþtýr. Ýkincisi Esadiþçilerin, emekçilerin çýkarýný savunmuyor, tam tersine emek-çileri sömürüyor, devrimcileri, komünistleri iþkencelerde kat-lediyor. Bu yüzden Suriye’de savunulamaz, Özetle 100 kölesiolanla, 200 kölesi olan köle sahipleri arasýndaki savaþta daha azköleye sahip olaný savunmak ya da desteklemek devrime iha-nettir Ve Halklar arasýndaki barýþý desteklemekle de alakasýyoktur.

Bir diðer yanlýþ ise “savaþa” karþý olduðunu ifade edip Su-riye üzerindeki baskýyý haklý görecek, destekleyecek bir tutumalmaktýr. Bu özünde burjuvaziye hizmet, kitleler içerisinde deburjuvazinin ajanlýðýný yapmak demektir.

95

Zamanın Dili

Leninist Gençlik Devrimin Bayraðýnı Yükseltmelidir Bizler Leninist gençlik olarak elbette bir savaþýn yaþanmamasý

için tüm gücümüzle bunun karþýsýnda olacaðýz. Ama pasifistlerinyaptýðý gibi yalnýzca “Savaþa Hayýr” diyerek deðil. Evet, etkin birsavaþ karþýtlýðý yapmak gereklidir ve doðrudur.

Ama kitlelere bir baþka gerçeði de bununla birlikte býkýp usan-madan anlatmak gerekir ve bu devrim tarafýnda olmanýn esas be-lirleyiciliðini oluþturur. O da kapitalizm yýkýlmadan dünyadasavaþlarýn asla bitmeyeceðini ve mevcut olasý savaþýn emperyalistbir yaðma savaþý olduðu, savaþýn önlenmesi ya da patlak verme-sinden sonra savaþý sona erdirmenin tek yolunun bu emperyalistyaðma savaþýný bir iç savaþa dönüþtürmek olduðudur. Proletar-yanýn ve onun devrimci gençliðinin savunmasý gereken politika dabu olmalýdýr.

Çünkü savaþ yýðýnlarda öfkeyi arttýrýr. Ve bu öfkeyi devrimeyönlendirmek yalnýzca bu politikayla mümkündür. Bu devriminbayraðýnı yükseltmek demektir.

Henüz koþullarýn bir iç savaþ için uygun olmadýðýný söyleyenreformist - oportünistlere ise cevabýmýz þudur:

“...Bu duygularýn bilinçli bir duruma gelmesi, derinleþmesi vebiçimlenmesinde yýðýnlara yardým etmek bizim görevimizdir. Bugörev ancak þu slogan ile doðru olarak ifade edilir: emperyalistsavaþý iç savaþ durumuna çeviriniz: ve savaþ sýrasýndaki bütüntutarlý sýnýf savaþýmlarý, ciddi bir biçimde yürütülen bütün “yýðýnhareketleri”, eninde sonunda bu amaca yönelmelidir. Güçlü dev-rimci bir hareketin, büyük devletler arasýndaki birinci mi, yoksaikinci mi emperyalist savaþ sýrasýnda olacaðýný; savaþtan öncemi, savaş-tan sonra mý patlak vereceðini þimdiden söyleyemeyiz,ama ne olursa olsun bizim görevimiz bu yönde sistemli olarak,yýlmadan çalýþmaktýr: ” (Sosyalizm ve Savaþ, sf. 25, Sol yayýnlan. Lenin.)

Ocak-2012

96

Umut Güneş

13 MART GENÇLÝÐÝGÖREV BAÞINA

Devrim, Lenin’in deyimi ile “tarihte tek tek kiþilerin bilgeliðiyerine yýðýnlarýn bilgeliðinin kendini gösterdiði anlardýr.” Yanidevrim yýðýnlarýn kendi eserini ortaya koyduðu, büyük bir dü-zensizlik ve karmaþanýn içinden mücadele ile doðan yepyeni birdünyadýr. Bu büyük eylemin en önemli bileþenlerinden biri kuş-kusuz gençliktir. Gençliðin olmadýðý tek bir devrim gösterilebilirmi? Enerjisi ve coþkusuyla, her devrimci atýlýmýn ilk savunucusuolan gençlik, devrimin olaðanca karmaþasý içerisinde devriminneþesidir. Bu nedenle, gençlik mücadelesi kendisini ayrý bir alanolarak var ettiði günden bu yana, komünistler bu alana özel birilgi duymuþ ve geliþmesi için gereken çabayý göstermiþtir.

Gençlik mücadelesi bugün de dün olduðu gibi, hatta daha fazlaolarak Marksistlerin ilgi alanýndadýr. Bu alanýn doðru ve iyi ör-gütlenmesi, iþçi sýnýfýnýn burjuvaziye karþý savaþýmýnda sonucunbelirlenmesinde temel öneme sahiptir. Çünkü gençlik demek ge-lecek demektir. Geleceðe sahip olmak için gençliðe sahip olmakgerekir.

Gençlik mücadelesinin asýl sahipleri olan genç komünistler de,gençliðin örgütlenmesi ve mücadelesi konusunda eskiden bu yanauzun süren tartýþmalarýn ve pratiklerin sonunda belli baþlý sonuç-lara ulaþmýþ ve bu sonuçlar üzerinden ilerleyen gençlik mücade-lesi büyük basanlara imza atmýþtýr. Gençlik mücadelesi deninceakla ilk gelen gençliðin ideolojik- politik- pratik eðitimini sağ-ladýðý ve mücadele deneyimi kazandýðý komsomoldur. Bu konuyuele almamýzýn sebeplerine aþaðýda deðineceðiz, ama devam et-meden önce Türkiye ve Kürdistan’da mücadele yürüten Komso-mola adýný veren üç iþçiyi anmamýz gerekli. Seyit Konuk, NecatiVardar, Ýbrahim Ethem Coþkun yoldaþlar, 13 Mart 1982’de 12Eylül faþizmi tarafýndan idam edildiler. Cellatlar yoldaþlarýn ad-larýnýn unutulacaðýný, mücadelelerinin biteceðini düþünürken,

97

Zamanın Dili

gençlik yani komsomol yoldaþlarýn adlarýný adları, kavgalarýnýkavgalarý yaptý. 1988’de 13 Mart GKB( Genç Komünistler Bir-liði’nin) kurulmasýyla, gençlik mücadele edeceði örgütünü yanikomsomoluna sahip olmuþtu. Bu yýl yoldaþların idam ediliþleri-nin 30. yýlý ve 13 Mart gençliðini göreve çaðýrýrken, yoldaþlarýanmadan geçemeyiz. Týpký Denizler gibi, 13 Mart savaþçýlarý daTürkiye ve Kürdistan devriminin yolunu açmýþ, ýþýk olmuþtur.Genç iþçilere örnek olmuþtur. Genç iþçiler yaþamlarýný nasýl ör-gütlemesi gerektiðini bizzat kendi içlerinden çýkan ve 12 Eylülfaþizminin idam ettiði ilk iþçiler olan 13 Martçýlardan öðrenmelive onlarýn izinden yürümelidir. Elbette bu mücadeleyi býkýp usan-madan sürdürecek olan, gençliði devrime ve sosyalizme kazan-dýracak olan, 13 Mart gençliði diye de adlandýrýlan sevgilikomsomolumuzun ve komsomolcularýn görevidir.

Örgütlü MücadeleGençliði hemen her alanda örgütlü mücadeleye sevk etmek

gerek. Bu Genç Leninistlerin görevidir. Çünkü kendisine karþýmücadele ettiðimiz burjuva sýnýf o kadar zor durumda ki, ayaktatutmaya çalýþtýklarý kapitalist toplum insanlýðýn nefretini öylesinekazanmýþ ve tarih karþýsýnda, insanlýk karþýsýnda bütün geçerli-liðini öylesine yitirmiþ durumda ki, ayakta kaldýðý her an in-sanlýðýn, doðanýn öylesine yýkýmýna yol açýyor ki, anti-kapitalistbir mücadelenin toplumsal tabaný öylesine geniþlemiþ durumdaki, devrim bugün yalnýzca kitleler içerisinde mücadele yürütendevrimci ve komünistlerin etkin ve cesur çalýþmasýna baðlýdýr.Yani devrimi göze almalarýna baðlýdýr. Biz Genç Leninistler dev-rimi göze alýyoruz!

Peki, bu ne demektir? Her þeyden önce gençliði devrime ör-gütlemek demektir. Çünkü devrimin nesnel koþulları Türkiye veKürdistan’da var ve her geçen gün olgunlaþmaktadýr. Ama bu birdevrim demek deðildir. Devrim için kitlelerin etkin devrimci mü-cadelesi ve bu mücadeleye örgütlenmesi gereklidir. Bu da dev-rimci- komünistlerin görevidir. Gençliðin devrime kazanýlmasýgörevi de Genç Leninistlerin görevidir. Koþullarýn devrim için98

Umut Güneş

uygun olduðu yerlerde gençliðin devrim mücadelesine etkin katýl-masý sonucu belirleyecektir. Ýþte burada temel örgütlenme kom-somoldur. Ve komsomol örgütlenmesi gençliðin devrimi gözealacak politik-ideolojik- pratik eðitimini saðlayacaktýr. ÇünküKomsomol gençliðin okuludur.

Türkiye tekelci kapitalizmi yaþamýþ olduðu derin ekonomikpolitik krizden çýkýþ yolunu bulamýyor. Çýkmak için attýðý heradýmda ise daha sarsýcý darbeler alýyor. Suriye sorununda yaþamýþolduðu gibi savaþ çýðýrtkanlýðý yapacak kadar kendisini kaybet-miþ. Kontrolden çýkmýþ durumdadýr. Ayrýca Kürt halkýnýn yürüt-müþ olduðu devrimci mücadele faþist devleti öylesine sarsýyor ki,faþizm ne yapsa elinde kalýyor. Zindanlarý dolduruyor karþýsýndabinlerce tutsak anasýný buluyor, herkes giderek daha politize olu-yor ve devrimin zorunluluðunu daha fazla kavrýyor. Burada gö-rülmesi gereken burjuvazinin kitleleri yönetememesi, onlara birseçenek sunamýyor olmasýdýr. Kitlelerde eylemleri ile burjuvazi-nin iktidarý altýnda yaþamak istemediðini gösteriyor. Sonuç olarakburada sayamayacaðýmýz daha pek çok sebepten ötürü devrim,biz Genç Leninistler açýsýndan pratik, somut bir olgu olarak elealýnmalýdýr.

Burada önemli olan gençliðin nasýl bir örgütlenme içerisindeolacaðýdýr. Bu nedenle de gençlik örgütlenmesinde ve gençliði ör-gütlemede aðýrlýðý nereye vermemiz gerektiði konusu elzemdir.Lenin’in “Ýki Taktik” adlý çalýþmasýnda söylediði gibi “…. Þimdien önemli olan, (iþçi sýnýfýnýn) eðitim ve örgütlendirme ça-lýþmasýnda esas siyasal aðýrlýðý nereye vermemiz gerektiðidir. Sen-dikalar ve yasal örgütlere mi, yoksa bir ayaklanmaya devrimcibir ordu ve devrimci bir hükümet yaratma çalýþmasýna mý? “Þimdi bu soruyu gençlik çalýþmasý için de soralým. Gençliði ne-relerde örgütleyeceðiz? Toplumda arayýþ içerisinde olan, ya-þamýnýn kökten deðiþimini isteyen binlerce genci nerelerdeörgütlemek gerek? Yoksa bir takým düzen içi sorunlarýn çözümüve iyileþtirmeler için dernekler, kooperatifler, sendikalar gibi ör-gütlenmelerde mi? Hayýr! Bu, bugün için bir Marksistin vermesigereken cevap deðildir. Tam tersine gençliðin bulunduðu her

99

Zamanın Dili

yerde ve gençliðe ulaþtýðýmýz her yerde gençliðin sosyalist eðiti-mini ve örgütlenmesini ayaklanma organlarýný oluþturmaya, dev-rimin organlarýný oluþturmaya yöneltmeliyiz, buralarda eðitiminisaðlamalýyýz. Bu bugün için Marksist olmanýn ölçütüdür. Bunagöre hareket edilmelidir.

Mücadelenin devrimci durum ve iç-savaþ halini aldýðý heryerde devrim somut, pratik bir mesele olarak ele alýnmalýdýr. Kit-lelere býkýp usanmadan çaðrýsý yapýlacak olan þey devrimin zo-runluluðudur. Ve bu dönemin baþta gelen örgütlenme araçlarý isekomite-konsey örgütlenmeleridir. Komite-konsey örgütlenmele-rini devrimci dönemin organlarý olarak görmek gerek. Devrimciamaçlar, hedefler için mücadeleye sevk etmek gerek. Devrimciiktidarýn organlarý olarak örgütlemek gerek.

Bugün kendiliðinden bir þekilde yan yana gelen ve doðal ko-miteler olarak hareket eden birçok oluþum var. Fabrikalarda, atöl-yelerde, üniversite ve liselerde gençliðin yan yana geldiði bualanlara özel ilgi göstermek; gençliði bulunduðu her alanda öz ör-gütlenmesi olan komitelerde örgütlenmeye yönlendirmek bugü-nün devrimci görevleri açýsýndan zorunludur.

Gençliði bulunduklarý her alanda örgütlenmeye ve örgütlü mü-cadeleye yönlendirmenin en iyi araçlarý komite-konsey örgütlen-meleridir. Burada iþin esas yükü gençlik içerisinde çalýþmayürüten Genç Leninistlerde bulunuyor. Eðer sorun bu þekilde an-laþýlmaz ve böyle ele alýnmazsa, devrim bir süreliðine de olsaavuçlarýmýz içerisinden kayýp gider.

“Örgütlenin, Devrim Ýçin Örgütlenin!” þiarýmýz bu olmalý! Mü-cadelenin sürdüðü her alanda en geniþ örgütlenmeleri oluþtur-malýyýz, komiteler aracýlýðý ile sömürünün karþýsýnda olan herkesimücadele içerisinde aktifleþtirebiliriz. Geleceðin özgür dünyasýnýkurmak, savaþsýz sömürüsüz bir dünya kurmak yalnýzca, kitleleriçerisinde yürüteceðimiz bu çalýþmaya baðlý.

Þimdi görev 13 Mart gençliðinin! 13 Mart gençliði cesaretlive fedakar mücadelesiyle Denizlerin, Seyitlerin baþlattýðý müca-deleyi baþarý ile tamamlayacaktýr.

Þubat-2012

100

Umut Güneş

101

Zamanın Dili

GENÇLÝK MÜCADELESÝNÝNYÖNÜ NE OLMALIDIR?

Devrimci kitle hareketi yükseliþ içerisinde, devrimin toplum-sal güçleri ayný zaman diliminde hareket halindeler. I Mayýs 2012devrimin toplumsal güçlerinin buluþtuðu, güçlerini birleþtirdiðibir devrim meydanýna dönüþtü. Sömürünün aðýr zincirini kýrmakiçin mücadele yürüten iþçi ve emekçiler; ezilmiþliðin ve tut-saklýðýn sokaða döktüðü Kürt halký ve gençliði; yakýlarak yokedilmek istenen alevi inancýndan emekçiler, geleceksizliðin pen-çesinde kývranan gençlik; özgürlüklerini kendi ellerine almayaçalýþan emekçi kadýnlar; tiyatrocular, sanatçýlar vs. herkes ora-daydý. Bu kadar geniþ bir kesim ayný noktaya doðru yol alýnca,iþte devrimin gerçek kitle gücünün bir yansýmasý, Taksim’de 1Mayýs alanýnda ortadaydý.

1 Mayýs 2012 bize devrimin ne kadar geniþ bir tabanýnýn ha-reket halinde olduðunu ve bunun da içerisinde gençliðin büyükyer iþgal ettiðini göstermiþ olsa da, bir baþka gerçeði daha gös-terdi. Katýlan milyonluk kitlenin büyük kýsmý baðýmsýz ya da çe-þitli derneklerde örgütlenerek alanlara aktý. Herhangi bir sosyalistörgütlenme çatýsý altýnda deðil. Yani kitleler bir taraftan kapita-lizme, onun faþist devletine karþý isyan ederken, sokaklara dökü-lürken; bir devrimci örgütlenme bu geniþ kesimin dikkatiniçekebilmiþ, onlar için bir çekim merkezi haline gelebilmiþ deðil!

Oysa devrimci kitle hareketinin yükseliþte olduðu, yýðýnlarýnayaklanmacý bir ruh hali içerisinde olduðu bugün devrimin temelsorunu budur. Kitleler için bir devrimci odak olabilmek, onlarýn

güvendiði ve bayraðý altýnda mücadele ettiði bir güç haline gele-bilmektir. Çünkü nesnel koþullar uzunca bir süredir uygun ve ko-þullar bir devrim için giderek daha hazýr hale geliyor. Eksik olankitlelerle canlý, sýký baðlar kurmuþ olan bir komünist parti ve genç-lik örgütlenmesidir. Kitleler için devrimci bir odak haline gelebi-len devrime öncülük eder.

Devrimci Odak OlabilmekBiz burada daha çok gençliðin örgütlenmesi meselesini iþle-

yeceðiz. Zira devrimin zaferini tayin edecek esas güç gençliktir.Ayrýca gençlik, özellikle de iþçi gençlik þu anda, iþçi sýnýfýnýn

militan mücadelesini yürütmeye en uygun güç olmasýna raðmen,en örgütsüz durumda olan güçtür de. Bu devrimci gençlik hare-ketinin ve sosyalist hareketin ciddi bir eksikliðidir

Öðrenci gençlik bu konuda çok daha ilerdedir. Hem örgüt-lenme düzeyi açýsýndan hem de mücadele ve politik düzey açýsýn-dan. Öðrenci gençlik yýllar yýlý devrimci mücadele içerisinde,hemen her zaman var oldu ve kitleler için verdiði cesur mücadeleile moral tazeleyici bir güç oldu.

Bugünkü durumu ise daha da önemli. Hem toplum içerisindedaha fazla yer kaplýyor hem de mücadelenin yükseliþinde geç-miþe göre daha da önemli bir rol oynuyor. Mýsýr ve Tunus dev-rimleri bize bunu gösterdi.

Devrimci odak oluþturmak devrim iddiasý olan bir komünistparti için ne kadar acil bir sorun ise; savaþçý güç gençliði örgütle-yecek olan, Genç leninistler için de ayný þekilde acil bir konudur.

Öyleyse 1 Mayýs’ta ve 6 Mayýs’ta sokaklara dökülen, geleceðeumutla bakmak isteyen ama kapitalizmde bunu göremeyen genç-liði nasýl örgütleyeceðiz? Devrimci odak oluþturmak ne demektir?Bu sorulara acilen cevap bulmalýyýz ve pratikte bunu hayata ge-çirmeliyiz.

Biz bu soruya tek cümle ile þu yanýtý veriyoruz: Devrimci odakoluþturmak, devrimci bir politika etrafýnda yýðýnlarý örgütlemek,yönetmek ya da yönlendirmektir.

Gençliðe devrimci politikalarý götürün, görülecektir ki gençlik102

Umut Güneş

bu politikalar için fedakarca bir mücadele yürütecektir. Buradasorun bunun nasýl ve ne þekilde yapýldýðýdýr?

Ajitasyon, Propaganda ve ÖrgütlenmeGençliði örgütlemeliyiz! Gençliði örgütleyecek devrimci araç-

larýmýz ve politikalarýmýz var! 1 Mayýs ve 6 Mayýs Deniz anma-larý, bunu gösterdi. Denizlerin devrimci özü Leninistlerinyaptýklarý eylemlerde kendisini gösterdi. Ama bugüne kadaryaptýðýmýz, yapacaklarýmýz için bir temel oluþtursa da artýk ye-terli deðildir. Devrimci bir dönem içerisinde ise asla yapýlanlaryeterli görülmemelidir!

Ajitasyon ve propaganda çalýþmalarýmýz þimdi katlanarak art-malýdýr. Gençliðin olduðu her yere, kelimenin gerçek anlamýylabir taarruzda bulunmalýyýz. Fabrikalarda, atölyelerde en örgütsüzdurumda olan, ama devrimin en savaþçý ve kararlý unsuru olaniþçi gençliði örgütlemeliyiz.

Liselerde, üniversitelerde, mahallelerde öðrenci gençliði ör-gütlemeliyiz! Derneklerde, taraftar gruplarýnda ya da baþka alan-larda gençliði örgütlemeliyiz. Gençliðin gruplaþtýðý, yan yanageldiði, birlikte hareket ettiði her yere gitmeli ve onlarla canlý, sýkýbaðlar kurmalýyýz!

Bugüne kadar gençlik mücadelesinin temel sorunlarýný, devri-min temel sorunlarýný, görevlerini yazýnsal alanda, diðer gençlikörgütleri ile vs. tartýþtýk. Ama bu artýk miadýný doldurdu. Dün bukonularý tartýþmak gerekliydi. Dile getirmek gerekliydi. Ama artýkeskidi ve þimdi bu sorunlarý en geniþ kesimlerle tartýþma zamaný.Çünkü geniþ yýðýnlar, gösterdiði pratikle ve an’ýn görevlerini kav-ramada reformist ve oportünistlerden daha ilerdeler. Dahasý re-formist ve oportünistler her gün yaptýklarý, söyledikleri ilekitlelerden daha geri olduklarýný, kendi umutsuzluklarýný kitleleremal ettiklerini ve kitlelerin önünde bir set oluþturduklarýný gös-termiþ oluyorlar.

Bizler devrimin sorunlarýný, devrimi yapacak olan kitle ile tar-týþmalýyýz. Doðrudan onlarý bu politikalara ikna etmeye ça-lýþmalýyýz. Örneðin, Geçici Devrim Hükümeti politikasýný

103

Zamanın Dili

üniversitelerde, fabrikalarda propaganda etmeli, tartýþtýrmalýyýz.Ajitasyon ve propaganda bir komünistin günlük çalýþmasýdýr. Sü-reklidir. Sürekli yapýldýðýnda, doðrudan kitleyle iliþkiye geçildi-ðinde, kitleleri örgütlemede, yönlendirmede çok etkili bir araçtýr.

Devrimci eylemlerin kitlelerin bilincinde nasýl bir sýçrama ya-rattýðý Tekel iþçilerinin eylemlerinde görüldü. 2012 1 Mayýs’ýnýanlatan bir iþçi þöyle diyor. “Ben Taksim’de devrimi hissediyo-rum”

Temel taleplerimizi, devrimin zorunluluðunu vs. doðrudangençlik kitlelerine götürmeliyiz. Onlarla doðrudan baðýmýzý ku-racak çalýþma biçimlerini geliþtirmeli, çalýþmalar içerisinde bun-larýn sonuçlarýný mutlaka deðerlendirmeliyiz. Çünküdevrimimizin zaferi buna baðlýdýr.

Bu nedenle ajitasyon, propaganda çalýþmalarýmýzýn özünü buoluþturmalýdýr. Ve bu öze uygun örgütlenmeler oluþturma temeluðraþýmýz olmalýdýr. Þimdi tüm Genç Leninistler dikkatlerini, aþa-ðýda Lenin’in vurguladýðý noktalara vermelidir. Çünkü An’ýn gö-revi budur.

“Burada söz konusu olan, tüm sosyalistlerin en tartýþmasýz veen temel görevidir. Kitlelere devrimci durumun varlýðýný anlat-mak, geniþliðini ve derinliði açýklama, proletaryanýn devrimci bi-lincini ve kararlýlýðýný uyandýrma, devrimci eylemlere geçme vebu yönde faaliyetler yürütmek için devrimci duruma uygun ör-gütler yaratmada ona yardýmcý olma görevi” (Lenin, Seçme Eserler5.cilt)

Mayýs-2012

104

Umut Güneş

BURJUVAZÝNÝN SALDIRILARIVE GENÇLÝK

Binlerce yýllýk yönetme geleneðine sahip burjuvazi, iktidarýnýkorumak adýna her yolu dener. Devrim mücadelesinin geliþiminegöre baský ve zordan tutun da, politik manevralara kadar pek çokyol, sýnýflar mücadelesinin geliþiminde görülmüþtür.

Türkiye ve K. Kürdistan birleþik devriminde de bunun pek çokörneðini görmek mümkün. Bugün birleþik devrimimizin her ikiparçasý da hareketli günler geçiriyor. Önemli deneyimler yaþýyor.Devrimin birleþik karakterinden ötürü, burjuvazinin ve faþist dev-letin hangi tarafa olursa olsun yaptýðý saldýrı, birleþik devriminkendisine, geliþimine dönük bir saldýrýdýr ve bir arada durulmasý,birlikte karþýlanmasý gerekir. Sokakta oluþan mücadele birliðinindaha da geliþtirilmesi ve güçlendirilmesi gerekir. Birleþik devri-mimizin en örgütlü, hareketli ve bilinçli kesimi olan Kürt halkýve devrimci gençliði, sadece burada deðil, Ortadoðu’da da kilitöneme sahip bir güç haline geliyor ve bölgede emperyalist güç-

105

Zamanın Dili

lerden tutunda, bölgede gerici, faþist devletlerin yoðun saldýrısı-na maruz kalmaktadýr. Þimdiden þunu söylemek gerekir ki busaldýrýnýn ana hedefinde, devrimci mücadele çizgisinin sürecindýþýnda býrakýlmasý, etkisiz kýlýnmasý ve yok edilmesi bulunuyor.

Devrimci Mücadeleden VazgeçmekÖzgürlükten Vazgeçmektir!Burjuvazi devrimci mücadele yürüten kitleleri bu mücadele

çizgisinden vazgeçirmek adýna çok uðraþ verdi, hala da veriyorama baþarýlý olamýyor! Baþarýlý olamamasýnýn nesnel ve öznel bir-çok sebebi var.

Hatýrlanacaktýr, Amed ayaklanmasýndan sonra yaþanan süreçte“polise taþ attýklarý” gerekçesi ile yüzlerce çocuk yaþlarýnýn katbe katý cezalar almýþ, zindanlara atýlmýþtý. Zindanlarda çocuk yaş-taki tutuklularýn ne tür saldýrýlara uðradýðý da görüldü. Yine en de-mokratik haklardan olan basýn açýklamasý gibi eylemlere katýldýðýiçin binlerce genç aðýr cezalar almýþ ya da davalar açýlmýþtý.

Ayný dönemde Ýstanbul’da bir protesto eylemi gerçekleþtirmekisteyen üniversiteli öðrencilere polis çok sert müdahale etmiþ vebir kadýn çocuðunu kaybetmiþti.

Burjuva partilerden, gazetelere, reformistlere kadar geniþ birkesim bu olay üzerinden polis þiddetini eleþtirmiþti. Eleþtirmenoktaları ise öðrencilerin demokratik haklarýný kullanacaklarý ve“yasa dýþý” herhangi bir þey yapmayacaklarýydý.

Burjuva partiler yaptýklarý açýklamalar ile ve hatta polissaldýrýsýna maruz kalan öðrencileri savunur görünmekle aslýndaþunu yapýyorlardý; “benim size çizdiðim sýnýrlar içerisinde kalýr-sanýz, bunun dýþýna çýkmazsanýz, benim için tehlike oluþturabile-cek bir yola girmezseniz, polis ya da asker saldýrýsýnauðramazsýnýz. Bunun dýþýndaki yapýlan her eylem ya da protestodevletin en sert saldýrýsýna uðrayabilir” düþüncesini topluma kabulettirmek, toplum nezdinde polisin, askerin, mahkemelerin en tamifadeyle faþist devletin devrime karþý giriþeceði tüm saldýrýlarý,katliamlarý topluma kabul ettirmenin bir yoluydu.

Taþ atan çocuklar için de medyada çýkarýlan gürültünün nedeni106

Umut Güneş

aynýydý. “Bunlar çocuk, terörist olsalar olabilir ama bunlar henüzçocuk” diyerek faþist devletin daðlarda kullandýklarý kimyasal si-lahlarý ve katliamlarý topluma kabul ettirmeye çalýþmaktý.

Esas mesele ise kitlelerin devrimci mücadeleyi ve araçlarýnýtercih etmelerinin önüne geçmekti. Çünkü devrimci durum ve iç-savaþ koþullarýnýn yaþandýðý Türkiye ve K. Kürdistan’da 7’den70’e devrimci mücadele sürdüren bir Kürt halký faþist devletaçýsýndan son derece tehlikelidir. Üniversitelerden, liselere genç-liðin, iþçi ve emekçilerin, kadýnlarýn önündeki engelleri bir biraçýp, devletle çatýþmalara girmesi, devrim ve sosyalizm slogan-larýnýn, çaðrýlarýnýn her an duyulmasý faþist devlet açýsýnda sonderece tehlikelidir.

Kitlelerin nesnel geliþmelerin etkisi ile devrimci mücadeleyeyönelmesi, devrimci mücadele çizgisinin güç kazanmasý ve yaþa-nan krizlerden, yoksulluk ve sefalete karþýlýk gençlikte ve toplu-mun hemen her kesiminde artan ayaklanmacý, isyancý ruh halininburjuvazi açýsýndan büyük bir tehdit oluþturduðu aþikar.

Ama reformist ve oportünist hareket burjuvazinin bu tür oyun-larýna kanýp, medyada burjuva yazar çizer takýmýnýn eleþtirileriile aðýz birliði yapýp, faþist devletten “hak, hukuk, adalet ve öz-gürlük” taleplerine devam ediyor. Bu tutum her yerde kitlelere teşhir edilmeli ve bu alanda ideolojik, politik pratik bir mücadelegüncel bir görev olarak önümüzde durmaktadýr.

Çünkü kapitalist toplumda burjuvazinin yasalarýnýn saðlaya-caðý ve güvencesi altýnda olacak olan bir özgürlük aslýnda bir kö-leliktir. Burjuva sýnýf için özgürlük, iþçi sýnýfý ve emekçileraçýsýndan ise bir diktatörlüktür. Kapitalizmde sömürülen, ezilen vegeleceði çalýnan yýðýnlar yalnýzca, kapitalist sisteme karþý yürüt-tükleri mücadele ile özgürlüklerini saðlayabilir ve iþçi sýnýfý ikti-darýnda bunu garanti altýna alabilirler.

Ne Yapmalý?Bu saldýrý baþka bir biçimle bugün Kürt halkýna karþý yapý-

lýyor. Burjuvazi bu sorunun çözümü noktasýnda “devrimci müca-dele çizgisini” ve bunu savunan hareketleri dýþarýda býrakmaya

107

Zamanın Dili

çalýþýyor. Türkiye tarafýnda ise düzen içi mücadele çizgisinihemen her alanda egemen kýlmak için burjuvazi yoðun bir çabasarf ediyor. Bunun yanýnda ise reformistlerden tutun da, oportü-nistlere kadar savunduklarý politikalarý ile burjuvazinin bu çaba-sýna yardýmcý oluyorlar.

Buna karþý baþta Türk ve Kürt iþçi, emekçi, öðrenci gençliðiolmak üzere diðer ulus ve ulusal topluluklarýn gençliði devrimcimücadele ekseninde burjuvaziye karþý birlikte mücadele etmeli-dir. Her alanda isyan, ayaklanma, devrim çizgisini savunmalý, so-runlarýnýn çözümünde devrimci mücadele araç ve yöntemlerininkitlelere propagandasýný yapmalý ve devrimci mücadele organ-larýný oluþturmalýdýr.

Çünkü gençlik Özgür olmak ve geleceðini kendi ellerinealmak istiyorsa, faþizmden kurtulmak istiyorsa ve sömürüsüz birtoplum idealleri kuruyorsa; devrimci mücadele çizgisinden vaz-geçmemek, ýsrarla bunu savunmaktýr. Ve bu sömürücü sistemi te-mellerinden uçurmak ve sosyalizmi kurmaktýr.

Temmuz-2012

108

Umut Güneş

“CESARET, CESARETDAHA FAZLA CESARET”

Her an dengelerin deðiþebildiði, güçlü olanýn zayýfladýðý, yoksayýlanýn belirleyici konuma geldiði ve belki de Ortadoðu halk-larýnýn “kaderinin” belirlendiði Suriye’de, her þey açýk bir þekildeyaþanýyor. “Muhalif denilen paralý askerler sürüsü, Suriye’nin iç-lerine doðru ilerlemeye çalýþýrken, þu ana kadar çatýþmalarda yeralmayan ve hem ÖSO denilen çapulcularýn, hem de Esad’ýn do-kunamadýðý, karþý karþýya gelmediði Kürt halký; bölgeyi derindensarsan bir çýkýþ yaptý. Batý Kürdistan halký Afrin’den Qamiþlo’yakadar geniþ bir bölgede kontrolü eline aldý ve özerkliðini ilan etti.Askeri gücü ile, örgütlenmiþ kadýný, çocuðu ve emekçisi ile BatýKürdistan þu an Kürt halkýnda ve savunma birliklerinde!

Ya Türkiye! Bu bahtsýz ülke her ne yapmaya çalýþtýysa elindekalýyor. Financial Times (FT) gazetesinde yazdýðýna göre “istik-rarlý ve kararlý iþbirliðine” raðmen, bir türlü istediðini elde ede-miyor. Komþularýyla sýfýr politikasý diyor; Rusya, Ýran veSuriye’nin füzeleri kendisine çevriliyor, Irak Türk Dýþ Ýþleri Ba-kanýný tutuklamaktan bahsediyor. Suriye’den kaçanlara yer sağ-larken, “mülteciler” kendisine karþý ayaklanýyor vs...

Bu da yetmezmiþ gibi Türkiye’de iþçi emekçi eylemleri yayýl-maya devam ediyor. En son Antep proletaryasýnýn gerçekleþtir-miþ olduðu patlama dikkatlerimizi yoðunlaþtýrmamýz gerekenþeylerden biri. Zira ilerleyen dönemde bu tür eylemlere, patlama-

109

Zamanın Dili

lar daha fazla tanýk olacaðýz. Çünkü bu devrimin kendisidir. Diðeryerlerde de emekçilerin eylemleri kararlý bir þekilde sürüyor.

Yine Malatya’dan baþlayan katliam giriþimi Alevi emekçilerinve diðer halklarýn güçlü tepkisi ile püskürtüldü. Duyulduðu andanitibaren sokaklarda toplanan halk, dünden bugüne bilinçlendiðini,örgütlendiðini ve faþizme yeni katliamlar için izin vermeyeceðinigösterdi.

Ve son olarak günlerdir Þemzinan’da süren çatýþmalar, geril-lanýn bölgede alan hakimiyetini saðlamýþ olmasý TC.nin kabus-larýný arttýrýyor. Önceleri burjuva medyanýn gücü ile yoksayýlmaya çalýþýldýysa da, Þemzinan’a incelemelere giden BDPheyeti ve konvoyunu gerillanýn durdurmasý ve halkla gerillanýnkucaklaþmasý bazý gerçekleri gün yüzüne çýkardý. Birincisi; ge-rilla bölgeye hakim ve devlet geri çekilmiþ durumda. Ýkincisi; bur-juvazinin yalan þebekesi olan burjuva medya, kendi kapanýnasýkýþtý ve az da olsa var olan güvenirliðini yitirdi. Üstelik bu olayValinin “20 gün süren operasyonlar bitti, görevimizi yaptýk” açýk-lamasýndan sonra gerçekleþti.

Bölge Devriminin DinamosuKuþkusuz bütün bir bölgede herkesin gündemine oturan geliş-

me Batý Kürdistan halkýnýn kendi halk iktidarýný kurmuþ ol-masýdýr. Batý Kürdistan’da olan þey bir devrimdir. Politik birdevrimdir. Demokratik bir halk devrimidir. Milyonlarca Kürtemekçisinin, kadýnýn komiteler ve konseylerde örgütlenerek, so-kakta iktidarýný kurup, yönetimini oluþturarak ilerledikleri bir dev-rimdir. Danton’un dediði gibi, her devrimin tek doðru parolasýolan “Cesaret, cesaret, daha fazla cesaret” yolunu izleyerek iler-liyor.

Kürt halkýnýn bu adýmý bölge gerici ve faþist iktidarlarýný de-rinden sarsan bir etkiye sahiptir ve yönelimi Suriye, Türkiye, Irakve Ýran’ý doðrudan etkileyecek; yaratacaðý sonuçlar itibari ileDünya’da yükselen devrimci dalganýn da itici gücü olacak olan birbölge devrimini, geliþmeler sürekli beslemektedir.

Bu sürece nasýl gelindi? Bunun þu an çok da önemi yok!110

Umut Güneş

Önemli olan onlarca çeliþkinin ve çatýþmanýn ortasýnda, bom-balarýn ve sinsi planlarýn ortaya konduðu bir coðrafyada, yoksayýlan bir halkýn, Kürt halkýnýn oluþan iktidar boþluðunu cesurbir kararla doldurmuþ olmasýdýr. Kürt halkýnýn gerçekleþtirmiþolduðu demokratik devrim ve demokratik iktidardýr.

Öyle ki bölgede daha güçlü konumda olan Rusya, Çin veABD ile AB bile Kürt halkýný hesaba katmadan bir plan yapa-maz, yol alamaz durumdadýr. Bölge devriminin de düðümüKürt halkýndadýr.

Hatta emekçi sýnýflara ve diðer ezilen halklara düzenin ya-þamýþ olduðu krizden, iktidarýn nasýl eline geçirileceðinin deiyi bir örneðini vermiþ oldular.

Batý Kürdistan’da yaþanan Demokratik Devrim bölge halk-larý için bir umut ve güç kaynaðýdýr. Bu nedenle bölge gericifaþist iktidarlarýn hemen kinlerini ve nefretlerini kazanmýþ du-rumda, fakat bölge ezilen ve sömürülen halklarýnýn, gençliðininde sempatisini ve desteðini de kazanmýþ durumdadýrlar.

Gençliðe Düþen GörevÖncelikle þunun görülmesi gerekiyor; geleceðimizi etkile-

yen olaylar yaný baþýmýzda yaþanýyor ve hýzla bir dýþ savaþadoðru sürükleniyoruz. Ama ayný zamanda bir dizi devrimin pat-lak vereceði ve belki de Ortadoðu’nun, hatta dünyanýn kade-rini etkileyecek devrimlerin nesnel koþullarýnýn hýzlaolgunlaþtýðýný ve tayin edici çarpýþmalarýn yaþanacaðý ana hýzlayaklaþtýðýmýzý söylemeliyiz.

Sonuç olarak; Bir dýþ savaþ ihtimali durumunda tavrýmýzýnne olmasý gerektiði bu sayfalarda daha önce açýklandý, açýkla-maya da devam edeceðiz. Suriye’ye dönük bir müdahalede busavaþýn karakterinin emperyalist niteliði gençliðe ve geniþ ke-simlere etraflýca açýklanmalý ve “emperyalist savaþý iç savaþaçevirelim” politikasýný hayata geçirmek için, yoðun bir ajitas-yon, propaganda ve örgütlenme çalýþmasýna giriþmeliyiz!

Ýkincisi; Savaþ, savaþ örgütlerinde yürütülür, bu nedenle ge-lişmelere uygun örgütlenmeleri ve araçlarý, olanaklarý bulmak

111

Zamanın Dili

gençliðin asli görevidir.Üçüncüsü; Þu anda bütün geliþmelerin merkezinde olan, bölge

devriminin de esas dinamosu olan Kürt halkýnýn her ileri adýmýnýdesteklemeli ve baþta Türk iþçi ve emekçileri olmak üzere diðerhalklara Kürt Ulusunun Kendi Kaderini Tayin Hakký’nýn propa-gandasýnýn yapýlmasý için yoðun bir aydýnlanma çalýþmasýna gi-riþmeliyiz; halklarýn mücadele birliðini oluþturmalýyýz. Bu,demokratik devrimlerin ayakta kalmasý ve geleceðe yön vermesiiçin zorunludur.

Dördüncüsü; Türkiye ve Kürdistan birleþik devriminin top-lumsal güçlerini tek bir odakta toplayacak olan, Geçici DevrimHükümeti sorununu pratik açýdan ele almalý; emekçi kitleleriçinde ve gençlik içinde bu sorunu tartýþmalý ve anlatmalýyýz.

Beþincisi; yaþanan onca olaydan ve geliþmeden sonra hýzla bi-linçlenen ve artýk olaylara tepkisini kendiliðinden de olsa örgütlübir þekilde gösteren, yýðýnlarýn içerisinde daha fazla yer alarak,onlara iktidara yürümenin zorunluluðunu anlatmalý, devriminkaçýnýlmazlýðýný kavratmalýyýz.

Ve son olarak da kitle içerisinde faaliyet yürüten bütün kadro-lar, sempatizanlar ya da taraftarlarýn dikkatini halklarýn devrimciyürüyüþüne vermek ve oluþan iktidar boþluðunu týpký Batý Kür-distan’da olduðu gibi cesur bir adýmla ele geçirme zorunluluðunuanlatmak görevi gençliðe düþmektedir. Batý Kürdistan’da Kürthalký bu adýmý attý, çünkü; 7’sinden 70’ine örgütlüler ve özgürlükmücadelelerine dikkatlerini vermiþ durumdadýrlar. Öyleyse genç-liði baþtan sona örgütlemek, canlý kitle baðlarý kurmak gençliðingörevidir.

Denizlerin Partisi’nin ve gençliðinin 23. mücadele yýlýnda ik-tidara yürümesinin koþulu budur!

Aðustos-2012

112

Umut Güneş

GÜNCEL DURUM VEGENÇLÝK MÜCADELESÝ

“Bu nedenle sosyalistler, sadece iþçilerin var olan talepleri ile deðil, butalepleri ve sorunlarý siyasal iktidar hedefiyle uyumlu hale getirmek ve bu

þekilde sunmak, ekonomik ve siyasal talepleri siyasal iktidarýn fethi talebinebaðlamak zorundadýr.”

Ekonomizmin Eleþtirisi, Baki YAÞ

Tarihte olaylar iki kez yaþanýr diyordu Marks, birincisinde tra-jedi olan olaylar, ikincisinde karþýmýza komedi olarak çýkar. Ya-þamýn canlýlýðý içerisinde defalarca kanýtlanmýþ olan bu söz birkez daha bu topraklarda yaþanýyor ve ortalama sol daha gülünç ol-manýn önüne bir türlü geçemiyor...

Sosyalist hareketin tarihi incelendiðinde bazý konularýn süreklitartýþýldýðý görülür. Sýnýflý toplumlarýn varlýðý devam ettiði ve sýnýfsavaþýmý da sürdüðü sürece birazdan bahsedilecek olan tartýþma-lar devam edecektir. Bizim için önemli olan ise tüm bu süre içe-risinde Marksist tutumu kararlýca savunmak ve her zaman iþçisýnýfý mücadelesi içerisinde yer alan burjuva ideolojisinin türlerinekarþý savaþým yürütmektir. Reformizm, ekonomizm gibi anla-yýþlar iþçi sýnýfý davasýnýn her zaman düþmaný olmuþlardýr.

Burjuva yasallýðýný göðe yükselten reformizm ve kitle hare-ketinin önünde eðilen ekonomizm gibi burjuva anlayýþlar ile, iþçisýnýfý mücadelesinin ortalama solun deyimi ile, “radikal” kanadýolan Marksist anlayýþýn savaþýmý sürekli sürdü.

Okurlarýmýz baþlýðýn adýna bakýp “güncel durumla” bu eskide113

Zamanın Dili

kalmýþ tartýþmalarýn alakasý nedir diye sorabilir. Meraklanmayýnsevgili okur, birazdan okuyacaklarýnýz güncel devrimci görevle-rimizin kavranýp kavranmadýðýnýn tartýþmasý olacak. Ya da bu gö-revlerin nasýl yerine getirileceði... Çünkü sevgili okur günümüzdeo kadar büyük bir kesim Marksizmden o kadar hýzlý savrulmak-tadýr ki, belki siz bile karþýlaþtýðýnýz ortalama solun, ortalama slo-ganlarý ve politikasýna onay vermiþ ve Marksizmden savrulankesime destek sunmuþ olabilirsiniz.

Hatta þu an ki güncel durumun hareketli ve sýcak ortamýnabakýlýrsa, böyle teorik bir konunun ele alýnýþý sizde soru iþaretleriuyandýrabilir, ama mesele deðil çünkü doðru cevaplar hep böylesorularýn arkasýndan gelir. “Yýðýnlarýn kendiliðinden atýlýmý ne kadarbüyük olur, hareket ne kadar yaygýnlýk kazanýrsa, sosyal demokrasinin(komünistlerin- bn) teorik, siyasal ve örgütsel çalýþmasýnda yüksek birbilinç zorunluluðu o kadar çabuk ortaya çýkar”* Lenin.

Ýki Farklý Anlayýþ;Küçük Burjuva AnlayýþEvet, bu yüksek bilinç zorunluluðu Türkiye ve K. Kürdistan

komünistleri için uzun zamandan beri vardýr ve her geçen gün deartmaktadýr. Bakýn savaþ kapýmýzda ve Türkiye tekelci kapita-lizmi devrime karþý bir dýþ savaþa büyük bir istek duyuyor. BakýnAlevi emekçilerine dönük katliam hazýrlýklarý ve giriþimleri ye-niden ortaya çýkýyor. Buna karþýn Alevi emekçilerinin ve genç-liðinin bu saldýrýlara karþý vermiþ olduklarý refleksler, hiç bir þeyineskisi gibi olmadýðýný gösteriyor. Kürt halký özgürlük yürüyü-þünde büyük ilerlemeler kaydediyor, emekçiler birçok yerde ey-lemde ve grevde. Gençlik eðitimden tutun da pek çok soruna dairsokaklara çýkýyor ya da ruh hali bu yönde. Ve tüm bu olaylarda ençok dikkati çeken ise yýðýnlarýn kendiliðinden de olsa örgütlü olanve sürekli yüzünü sokaða çevirdiði eylemliliðidir.

Ýþte burada öncü olanýn rolü daha da artýyor ve ele alacaðýmýzkonu öncü olanýn var olan kitle hareketine nasýl yaklaþmasý ge-rektiði sorunudur.

Kitle hareketine götürülmesi gereken politika ne olmalýdýr? Ve114

Umut Güneş

kitlelerin güncel talepleri nasýl ele alýnmalýdýr? Sosyalist hareke-tin proleter kanadý ile küçük burjuva kanadý bu sorulara neredeysebirbirine zýt iki farklý yanýt verir. Örneðin geçmiþte Rusya’da or-taya çýkan bu tartýþmada ekonomist kanat(burjuva anlayýþýn iþçisýnýfý içerisindeki bir türü) þu yanýtý veriyordu: Ýþçi sýnýfý henüzgeri bir konumdadýr, bu nedenle ona sadece olanaklý olan bir yolla,onun anlayabileceði bir politika ile gitmek gerekir. Olanaklý olanise var olandýr. Bu ise ekonomik bir mücadeledir ve bunun dýþýnaçýkmamak gerekir. Siyasal savaþým için ise henüz çok erkendir.Bu aydýnlarýn iþidir. Ýþçi sýnýfýnýn deðil.

En özet ifade ile söylersek bu þekilde cevap veriyorlardý. Kitlehareketinin önünde eðilmek, onun taleplerinin bir adým ötesinegeçmemek bu anlayýþýn temel hareket tarzýdýr. Ýþçi sýnýfý içerisindeekonomizm diye kendisini gösteren bu anlayýþ, gençlik hareketiiçerisinde ise kendisini akademizm olarak ortaya koyar.

Bu anlayýþ kitle hareketinin kendiliðinden yükseliþi dönemindecanlanýr ve o saatten sonra son derece tutucu bir anlayýþla, kitle ha-reketinin ortaya attýðý tüm talepleri sahiplenir. Bu taleplerden ile-riye gitmemek konusunda da kararlý bir savaþým içerisine girer.Örneðin Parasýz eðitim talebi, okul içi sorunlar vs. Burada öðrencigençliði siyasal sorunlardan uzak tutmakla daha geniþ bir yýðýnýharekete geçirme amacýný güden akademistler, aslýnda kendi bur-juva dar görüþlülüklerini yýðýnlarýn üzerine atarak, burjuva an-layýþýný savunmaktadýrlar. Ve ne yazýk ki bu anlayýþ Rusya’nýn1900’lü yýllarýnda kalmýþ deðil, kapitalizmin en zayýf halklarýndanolan ve birleþik devrimin hýzla güç kazandýðý, yaklaþýk son 40yýllýk tarihinin ya iç savaþ, ya da iç savaþa yakýn bir düzeyde geç-tiði Türkiye ve K. Kürdistan’da hala hüküm sürüyor.

“Genel siyasal ortamýn büyük devrimci kabarýþlarla belirlendiði vebüyük atýlýmlara gebe olduðu ortamlarda, ekonomizm kendini birsapma olarak açýða çýkartýr. Çünkü artýk dar propaganda gruplarý ol-maktan çýkýp, geniþ kitleleri kapsayan çalýþmalar ve ajitasyon gerekli-dir. Yýllarca dar propaganda çevrelerinde, ancak o darlýkla sýnýrlýufuklarýnda çalýþma yürütenler için engin bir denizdir bu, ancak yüz-meyi bilmeyenlerin hemen boðulacaðý bir deniz. Yeni dönemin farklýkoþullarýný, sadece daha fazla kitleye ajitasyon götürmek ile sýnýrlayan,

115

Zamanın Dili

ancak bu yeni dönemin yeni hedefleri ve yeni çalýþma ve mücadele bi-çimlerini de getirdiðini anlamaya, en çok da bu yeni dönemde öne çýkaniktidar hedefini anlamaktan uzak bir kafa yapýsý için, ekonomizme dü-þmek kadar kolay bir þey yoktur.” * Baki Yaþ.

Yukarýda yapýlan alýntý ortalama solun genel kitle hareketi ko-nusundaki yaklaþýmýný ve anlayýþýný çok güzel özetliyor. Biz busorunu biraz daha incelersek þunu göreceðiz.

Burjuvazi kapitalist toplumda egemen olan sýnýftýr ve egemenideoloji de burjuva ideolojidir. Sanýldýðýnýn aksine burjuvazi herzaman iþçi sýnýfýný siyasetten uzak tutmaz, onun uzak tuttuðu si-yasetin, Marksist- Leninist olanýdýr.

Yani kitle hareketinin baþýnda ve kendiliðinden olduðu dö-nemlerde görülen, kitledeki politik bilinç düzeyi henüz burjuvaideolojisidir. Burjuvazi bu düzeyden ürkmez. Tam tersine des-tekler bile. Çünkü bu henüz kapitalist sýnýrlarýn aþýlmasý demekdeðildir. Bu düzeyde birçok kez yýðýn hareketleri ortaya çýkar veyýðýnlarýn desteðini alabilir. Ýþte ortalama solun yaptýðý hata daburadadýr. Ortalama sol kitleselliðe bakýp, kitlenin sayýsýna kanarve kendiliðinden bilinç düzeyine hayran kalýr. Ve kitle hareketininkendiliðinden düzeyinin talepleri, onun bayraðýnda en ön sýra-larda büyük harflerle yazýlýr. Oysa bu burjuva ideolojisinin kut-sanmasýdýr.

Marksistlerin görevi ise bu deðildir. Marksistler; iþçi sýnýfýnýn,sýnýf olarak kendi çýkarlarýný savunan bir düzeye gelmesi içinçalýþýr. Bu ise; kendisini sömüren kapitalizme karþý mücadele edenve sýnýfsýz toplumun yolu olan proletarya diktatörlüðünü kurmayayönelen bir düzey demektir. Ekonomist sendikal bilinç düzeyin-deki iþçiyi sýnýf bilinçli iþçi sayar. Oysa bu burjuva sýnýfýn çýkar-larýnýn içerisinde, düzeninin içerisinde böyledir. Gerçekte ise sýnýfbilinçli iþçi kapitalist sýnýflarýn egemenliðinin yýkýlmasý gerek-tiðini bilir ve bunun için savaþýr, savaþtýrýr. Sosyalizmin kurul-masý gerektiðini bilir ve bunun için mücadele eder.

Burada esas görev öncüye düþmektedir. Çünkü iþçi sýnýfýna si-yasal bilinç dýþarýdan verilmektedir. Ama öncü bir ekonomist iseþöyle yapacaktýr: Kitleyi ileri düzeye götüreceðine, devrimci ko-116

Umut Güneş

münist politikayý kitlelerin genel düzeyine çekecektir. Sonuçta or-taya çýkan burjuva karakterini yitirmemiþ, bunu aþmamýþ bir yýðýnhareketi ve bu noktaya düþmüþ bir “öncü” olacaktýr. Ama dahavahim olaný bir devrimin avuçlarýmýzdan kayýp gitmesidir. Yoksaburjuva anlayýþýn kölesi haline gelmiþ bir ekonomist umurumuzdadeðil!

Proleter AnlayýþLenin, aslolanýn iþçi sýnýfý hareketini sosyalist bir hareketin dü-

zeyine yükseltmek olduðunu birçok kez dile getirmiþtir. Bu pro-leter anlayýþýn özünü oluþturur. Bu nedenle proleter anlayýþkendisini asla var olan yýðýn hareketi ile sýnýrlý tutmaz. Çünkü sos-yalist hareket genel olarak, iþçi sýnýfý hareketinin önünden gider veonun karþýlaþabileceði engelleri önceden görebilir ve bunun içinsürekli teorik inceleme ve çözümleme yaparak kitle hareketineönderlik eder, ona yol gösterir.

“Bu nedenle sosyalistler, sadece iþçilerin var olan talepleri ile deðil,bu talepleri ve sorunlarý siyasal iktidar hedefiyle uyumlu hale getirmekve bu þekilde sunmak, ekonomik ve siyasal talepleri siyasal iktidarýnfethi talebine baðlamak zorundadýr.”* Baki Yaþ’ýn da dediði gibi,proleter anlayýþýn yapmasý gereken yýðýnlarýn kendi baþýna ulaþa-mayacaklarýný ona vermektir. Yani, siyasal bilinci.

Þimdi dönüp de üzerinde mücadele ettiðimiz koþullara bir ba-kalým, göreceðiz ki, görevimizin ne olduðu kendiliðinden ortayaçýkýyor. Görevimiz bütün yýðýn hareketleri içerisinde hareketinileri karakterini temsil eden devrimci komünist politikayý egemenkýlmak, hareketin köklerini çok daha derinlere götürerek, çok dahageniþ, çok daha kararlý ve inisiyatifli bir mücadele örgütlemektir.Bunun dýþýndaki bir yol en kaba tabirle kitle hareketi içerisinde yeralan kafa sayýsýný göklere çýkarmaktýr.

Ama biz böyle yapmayacaðýz! Bunu yapan yeterince ortalamasol hareket var.

Biz; Kürt Ulusunun özgürlük mücadelesi söz konusu oldu-ðunda, Kürt ulusunun kendi kaderini tayin hakkýný savunacak vebunun için her yerde propaganda, ajitasyon ve örgütlenme ça-

117

Zamanın Dili

lýþmasýna aðýrlýk vereceðiz. Bunun karþýsýnda yer alan þovenistve sosyal þoven anlayýþlara karþý kararlýca mücadele edeceðiz.

Bir dýþ savaþ söz konusu olduðunda gençliðe; bu savaþýn bizimsavaþýmýz olmadýðýný, bu savaþýn emperyalist bir savaþ olduðunuve hem savaþýn önüne geçmek hem de olasý bir savaþta bu savaþason vermenin tek gerçek yolunun “emperyalist savaþý iç savaþaçevirelim” politikasý olduðunu, “halk iktidarýnýn bir savaþý önle-yebileceði” bilincini taþýyacak ve bunun baþarýsý için en kararlýsavaþý yürüteceðiz.

Alevi emekçilerin ve gençliðinin sorunlarý söz konusu oldu-ðunda þunu savunacaðýz; yalnýzca sosyalizmde gerçek özgürlük-lere sahip olunabilir. Bunun için, sosyalizm için faþizme karþýkararlý bir savaþým yürütmeliyiz. Faþizmi yýkmalý sosyalizmin ku-rulmasý için, sosyalizm için savaþan tüm güçlerle birleþmeliyiz.Evet bunu söyleyecek ve savunacaðýz.

Gençliðe; Ýþçi ve öðrenci gençliðe geleceklerinin yalnýzca sos-yalizmde olduðunu, bunun ise iþçi sýnýfý ve ezilen halklarla mü-cadele birliðini gerektirdiðini, okullardan, fabrikalardan,atölyelerden sokaða, devrime, akmak gerektiðini söyleyeceðiz.

Gerçekten bilimsel bir eðitimin sosyalizmde mümkün ol-duðunu, ve bunun için burjuvazinin iktidarýna ve saldýrýlarýnakarþý emekçilerle birlikte politik iktidar için mücadele edeceði-mizi söyleyeceðiz.

Ýþte 23. yýlýmýza girerken güncel görevlerimiz bu olmalýdýr.Yýðýn hareketi içerisinde devrimci komünist politikayý egemenkýlmak; bu politika ile kitlenin güvenini kazanmak ve kitle hare-ketini burjuva iktidara yöneltmek, leninist gençliðin temel gün-demi olmalýdýr.

*Ne yapmalý, Lenin*Ekonomizmin Eleþtirisi, Baki Yaþ

Eylül-2012

118

Umut Güneş

MARKSÝZM -LENÝNÝZMÝNYOL GÖSTERÝCÝLÝÐÝNDE

“...biz iþçiler sadece Marks’ta ve Lenin’de yaþam için bir yol gö-rürdük görsek görsek...” Beltolt Brecht’in “Ninniler” þiirinde böyleyazýyor. Bir ananýn kendi çocuðuna yakarýþlarýnda, kendileri vekendisi gibi olanlarýn yaþamýn sýkýntýlarýndan ve karmaþýklýðýndannasýl kurtulacaklarýnýn yolunu gösteriyor. Çünkü dönem ikinciemperyalist savaþ dönemidir ve iþçiler yoksulluktan kýrýlýrken,kendi çýkarlarýna olmayan bir savaþta genç iþçiler, kadýnlar harapolmaktadýr. Yaþam için bir yolu yalnýzca Marksizm- Leninizmvermektedir. Marksizm- Leninizm bir bilimdir, iþçilerin, emekçi-lerin, sömürülenlerin, kapitalist toplumda en fazla baský altýndabulunan sömürülen sýnýflarýn kurtuluþunun bilimidir.

20. yy ve içinde bulunduðumuz 21. yy’da hala toplumlar,Marksist- Leninist yol ve yöntemlerin öncülüðünde kendi kurtu-luþlarýný yaþadýlar ve yaþýyorlar. Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti,Doðu Avrupa devrimleri, Küba devrimi, Kore Halk devrimi, Vi-etnam, Angola ve daha pek çok ülke, kapitalist sömürüden ve em-peryalizmin savaþlarýndan, faþizmden ancak Marksist- Leninistideoloji ve partilerin kurmaylýðýnda zafer kazandý.

Bugünün gençliði de ayný þekilde Marksist-Leninist ideoloji-nin yol göstericiliðinde, mücadelesini ileriye taþýyacak ve sosya-lizmin kurulmasýnda yer alacaktýr. Peki, biz bugün neden bukonuyu ele alýyoruz? Gençlik neden Marksizmi-Leninizmi öðren-melidir?

Bugün gençliðin içinde bulunduðu durumu göz önüne alýrsak,cevabý da kendiliðinden ortaya çýkar. Toplumun önemli bir ke-simi gençlikten oluþuyor. Üstelik gençlik dinamik ve hareketli birgüçtür. Gelecek demektir. Öyleyse gençliðimiz, yani geleceðimizne durumdadýr? Gençlik toplumda bir sýnýf teþkil etmez. Genelolarak gençliði; iþçi, emekçi ve öðrenci gençlik diye ayýrmakmümkündür. Gençlik kesiminin her birinin kendine özgü sorun-

119

Zamanın Dili

larý olmakla birlikte ortak sorunlarý da vardýr. Zaten bu ortak so-runlar yaþamda tüm bu gençlik kesimlerini yan yana getirir. Þimdibunlarýn her birini inceleyelim!

Lenin yýllar önce Bolþevik partiye þöyle sesleniyordu; “genç-liðe gidin baylar, gençliðe, çünkü savaþýmýn sonucunu gençlik belirle-yecektir, özellikle iþçi gençlik.” Bu sesleniþ hala canlýlýðýný koruyor.Ýþçi gençlik savaþýmýn sonucunu belirleyecek güçtür. Ama neyazýk ki, bu topraklarda geliþkin bir iþçi gençlik örgütlenmesimevcut deðildir. Geçmiþte çeþitli deneyimler yaþanmýþ ve birçokdevrimci kadroyu sýnýf mücadelesine kazandýrmýþ örgütlenmelerolsa da yeterli deðil. Ýþçi gençlik örgütlenmesinde sosyalist hare-ket yetersiz bir durumdayken, iþçi gençliðin sýnýf mücadelesinekazandýrýlmasý için nesnel koþular son derece olgundur.

Bu çeliþki çözülmek zorundadýr. Çünkü yaþanan son devrimörnekleri de gösteriyor ki, gençlik belirleyici konumdadýr. Türki-ye’de Genç iþçiler ekonomi de büyük yer kaplýyor. Ýstatistiklerlegençlik 2011 adlý raporda Türkiye’de 15-24 yaþ grubunda 12 mil-yon 542 bin kiþi bulunduðu belirtiliyor. Raporda, 2011’de genç-lerde iþgücüne katýlým oraný yüzde 39,3 olarak belirtilmiþ. Ucuzemek olarak görülen gençlik kapitalist sömürüde önemli bir yeresahip. Bu rakam resmidir ve her resmi sonuçta olduðu gibi gerçekbir parça gizlenir. Zira birçok yerde çalýþtýrýlan gençlerin, önemlibir kesimi de bu resmi rakamlara dahil edilmemektedir. Sonuçtagençlik ekonomide daha büyük bir yer kaplýyor. Burada artýk ka-pitalizmde sürekli hale gelen iþsizliðe ve genç iþsizlere de deðin-mek gerekiyor. Düzeni esas korkutan da bu kesimdir. Rapordayine 15-24 yaþ arasýndaki gençlerde iþsizlik oraný yüzde 18,4,tarým dýþý iþsizlik oraný yüzde 22,1 olarak açýklanmýþ. TÜÝK, liseve dengi meslek lisesi mezunu gençler arasýndaki iþsizlik oranýnýyüzde21,8 olarak saptamýþ. Bu kategoride erkekler arasýndakiiþsizlik oraný yüzde 18,6 iken, kadýnlarda iþsizlik oraný yüzde 27,3olarak açýklanmýþ. Yükseköðretim görmüþ gençlerde iþsizlik oranýise yüzde 30 olarak yer almýþ. Yükseköðretim görmüþ genç er-keklerde iþsizlik oraný yüzde 24 iken, genç kadýnlarda iþsizlikoraný yüzde 35,6 olduðu belirtilmiþ. Ýþte bu resmi rakamlara

120

Umut Güneş

bakýldýðýnda dahi gençliðin örgütlenmesi anlamýnda ne kadaruygun koþullara sahip olduðumuz görülebilir. Bununla birliktegenç kadýnlarýn oraný, genç kadýnlarýn devrimci mücadele içeri-sinde giderek daha fazla yer almasýný açýklýyor. Genç kadýnlar zin-cirlerini kýrýyor, daha fazlasýný da kýrmalýyýz!

Bu gidiþat sadece bizde deðil, dünyanýn pek çok bölgesindeböyle. Yunanistan, Ýspanya ve daha pek çok ülke... ÝLO’ dan(Uluslararasý Çalýþma Örgütü) yapýlan açýklamaya göre ise, gençiþsizlerdeki artýþ önümüzdeki 4 yýl boyunca devam edecek ve kor-kutucu boyutlara ulaþacak. Örneðin Afrika’da kayýp bir kuþaktanbahsediliyor. Kayýp bir kuþak geleceðimizin kaybedilmesi de-mektir. Ve geleceðimizin kaybedilmesi resmi rakamlarla her yýlaçýklanýyor...

Gençliðin diðer bir kesimi olan öðrenci gençlik ise iþçi genç-liðe göre daha örgütlü ve sosyalizm mücadelesinde çok daha ak-tiftir. Geçen yýllarda liselilerin sokaklara dökülmesi ile birlikte bualanda çok genç yaþtaki öðrenciler dahi sosyalizm mücadelesinekapitalizm karþýtý mücadeleye dahil olmaktadýr. Kapitalizmöðrenci gençliðe hiçbir þey vermemektedir. Yukarýda genç iþsiz-lere dair verilen rakamlarda lise ve üniversite gençliðinden genç-liðin iþsizlik gibi bir sorunla karþý karþýya olduðunu ve yarýnlarýnýnkoca bir hiçlik olduðunu görüyoruz. Kaldý ki bu rakamlarýn çýplakgerçeði yansýtmadýðýný belirtelim. Zira eðitimde yaþanan sorunlarsadece bunlar deðil ve her þey rakamlarýn donukluðunda ifadeedildiði gibi de deðil. Örneðin sýnav baskýsýndan intihar edenöðrenciler...Ya da kamu alanýnda ve diðer alanlarda çalýþan gençemekçilerin yaþadýðý sorunlar... Hizmet sektöründe de genç emek-çilerin yoðunluðu vardýr ve çok yansýmasa da giderek sokaklarýzapt edecek güçlerden olacaklardýr.

Umutsuzluk, Öfke ve ÝsyanBuraya kadar açýklamaya çalýþtýðýmýz þey; gençliðin kapita-

lizmde her gün daha fazla sorunlar yumaðý ile karþý karþýya ol-duðu ve kapitalizmin buna bir çözüm bulamadýðýdýr. Bizlergerçeklerin, düzenin resmi kurumlarýnýn ifade ettiðinin çok daha

121

Zamanın Dili

ötesinde olduðunu biliyoruz. Ama tüm engellemelerine raðmenkendilerinin de itiraf ettikleri bir þey var; gençlerde yaþanan so-runlarýn sonuçlarý... Afrika gibi Avrupa’da da kayýp kuþak olabile-ceði uyarýsýnda bulunan ILO’ya göre, gençler arasýnda umutsuzlukyaygýnlaþýyor, iþ bulamadýkça baþarýsýzlýk ve dýþlanmýþlýk hissi art-ýyor. Bu nedenle yaklaþýk altý milyon gencin iþ aramayý býrakacaknoktaya geldiði, birçok gencin kendi eðitiminin ve kapasitesininaltýnda, çoðunlukla vasýfsýz iþlerde ça-lýþmak sorunda kaldýðý da ra-porda yer alýyor. Okurun dikkatini gençlerde artýþ gösteren umut-suzluk, dýþlanmýþlýk gibi hislere vermek istiyoruz. Bu his Tunus’takývýlcýmý yakan histi. Lenin, umutsuzlukla birlikte yükselen dev-rimci mücadelenin baðýný yýllar önce ortaya koymuþtu.

Gençlerde umutsuzluk ve dýþlanmýþlýk hissi arttýkça, gençler ka-pitalizmi de dýþlayacak ve kapitalizme dair tüm umutlarýný yitire-cektir. Ama burada karþýmýza çýkan sonuç ne yapýlmasý gerektiðidir.Ýþte gençler bu yüzden Marksizm-Leninizmi öðrenmek zorundadýr.Çünkü gençlere yaþam için bir yolu yalnýzca Marksizm-Leninizmvermektedir. Çünkü gençlere yaþadýðý sorunlarý ve bu sorunlarýnkaynaðýný tüm çýplaklýðý ve dürüstlüðü ile Marksist-Leninist örgüt-lenmeler göstermektedir. Ve yalnýzca Marksizm- Leninizm bizlereözgürce yaþayacaðýmýz dünyanýn yolunu aydýnlatmakta, bizlere ce-saret vermektedir.

Düzene karþý umutsuzluk ve öfkeyle birlikte isyan dalgalarý daher yere yayýlýyor, burada isyanlarýn zaferle sonuçlanmasý için genç-lerin sýký bir örgütlenmeye ve Marksist-Leninist eðitime ihtiyaçlarývardýr. Bu öyle bir bilimdir ki, yaþamýn tüm temel sorunlarýný çö-zecek anahtarý vermektedir. Bu çaðrý sadece tüm gençlere deðildir,özellikle sosyalizm mücadelesi içerisinde yer alan genç devrimci-leredir. Çünkü Marksizm-Leninizmi bilmeden düþmanýmýzla nasýlsavaþacaðýmýzý bilemeyiz. Nasýl ki bir asker silah kullanmayý bil-miyor, sürünmeyi, siper kazmayý bilmiyor ve yenik düþüyorsa;Marksizmi-Leninizmi yeterince öðrenmemek de ayný sonuca yolaçar. Sosyalizmin zaferi, gençliðin sömürüden ve faþizmden kur-tulmasý için Marksizmi-Leninizmi öðrenelim!

Ekim-2012

122

Umut Güneş

SATRANÇTAKÝ SON HAMLE

Bugün artýk Suriye savaþý deðil ama Suriye merkezli ve dün-yaya yayýlabilecek bir savaþýn hazýrlýklarý yapýlýyor. Ortadoðuhalklarý bu savaþýn tam merkezinde olacaklar. Herkes Suriye’dekiolaylarýn sadece Suriye ile sýnýrlý kalmayacaðýný biliyordu. Ýran,Rusya ve Çin’in bir tarafý, emperyalizmin bölge jandarmalýðýnýyapan Türkiye, Suudi Arabistan, Katar ve emirleri altýnda bulun-duklarý NATO ve AB bir diðer tarafý oluþturuyor. NATO’nun Pat-riot füze savunma sistemlerini Türkiye’ye yerleþtirilmesiylebirlikte resim tüm hatlarýyla karþýmýza çýktý. Ardýndan Rusya veÝran baþta olmak üzere füze sistemlerine karþý açýklamalarda bu-lundular. Türkiye her ne kadar Patriotlarýn Suriye’ye karþý önlemiçin yerleþtirileceðini söylese de, buna inanan pek kimse yok.Ama dünya halklarý ve gençliðini belki de öncekileri çok geridebýrakacak bir dünya savaþý bekliyor.

Bu dünya savaþý diðer iki dünya savaþýndan bir farkla ayrý-lýyor. Öncekilerde temel olan paylaþýlmýþ olan pazarlarýn yenidenpaylaþýmýydý. Ýkinci paylaþým savaþýnda ise Sovyetler Birliði’niyýkmak gibi bir hedef de vardý. Her dünya savaþýndan sonra ka-pitalistler bir baþka yerde devrimlerle tanýþtý. Sovyet devrimi,Doðu Avrupa devrimleri vs. Ama þimdi emperyalistleri bir dünyasavaþýna iten þey pazar kavgasý deðildir. Birincisi; Emperyalist-kapitalist sistemin yapýsal krizinin onarýlamaz bir noktaya gelmiþolmasýdýr. (2008 kriziyle birlikte burjuva ekonomistler dahi kapi-talizmin sonunun geldiðini söylemekteydiler. Ama onlar kapita-lizmden sonra devrimlerin ve bu devrimlerin sosyalizme varacaðýdüþüncesini söyleme cesaretinde deðildirler.)

123

Zamanın Dili

Ýkincisi; Bu krizin bir sonucu olarak dünya genelinde anti-ka-pitalist ayaklanmalar artmýþ, dünya halklarýnýn kapitalizmi yerlebir edecek bir devrimler sürecini yaþýyor olmasýdýr. Nihayetindekarþýmýza þu sonuç çýkýyor; geçmiþte savaþlar iç-savaþlar doðu-ruyor ve devrimler patlak veriyorken, bugün daha önde olan iseiç-savaþlarýn ve devrimlerin savaþlara sebep olduðudur. (En somutolarak Mýsýr ve Tunus devrimleri, Güney Batý Kürdistan devrimive Avrupa’dan tutunda Latin Amerika’ya kadar uzanan halklarýnsosyalizme yürümesi örnek gösterilebilir.)

Bugünkü 3. dünya savaþýnýn temel dürtüsü, gözlerimizinönünde yaþanan ayaklanmalar ve devrimlerdir.

YENÝDEN TAHRÝR; DEVRÝMÝN SAHÝBÝ BÝZÝZBurjuva cephede bunlar yaþanýrken, halklarýn gündeminde ye-

niden sokaklara dökülen Mýsýr halký var. Tahrir meydanýný du-varlarla ören Mursi iktidarý halkýn devrime yürüyüþüne engelolacaðýný düþünüyor ama yanýlýyor.Tunus’da baþlayýp Tahrir’detavan yapan devrimin birinci perdesi þimdi, tavan yaptýðý yerdeTahrir’de ikinci perdeyi açtý. Bunun bölge halklarýna ve devrim-leri çalýnmýþ diðer halklara ilham ve moral vereceði açýktýr. Hattabu süreç dünya halklarýný düþünüldüðünden çok daha fazla etki-leyecektir. Yeni bir zafer her þeyi baþtan sona deðiþtirebilir, ya dabu süreç uzadýkça kesin bir sonuç için her an savaþlar patlak ve-rebilir.

Tahrir’de ikinci perde açýlmýþken Mýsýr ve Tunus devrimleri-nin derslerini yeniden hatýrlamakta fayda var. Zira gelecekte zaferkazanmamýz için bu dersleri özümsemiþ ve gereklerini yerine ge-tirmiþ olmamýz gerekiyor. Çünkü devrime en yakýn ülkelerdenbiri Türkiye ve Kürdistan!

DERSLER VE GÖREVLERTunus’la baþlayan devrim süreci Kuzey Afrika’da ya gerici ve

emperyalist güçlerin desteði ile geçici olarak geriye çekildi(Yemen, Bahreyn) ya da diktatörlerin kovulduðu ve devletyapýsýnda çatlaklara sebep olan ayaklanmalar, burjuvazinin seçim124

Umut Güneş

oyunu ile yine burjuvazinin bir baþka iþbirlikçi kesiminin elinegeçti. (Mýsýr-Müslüman Kardeþler, Tunus-El Nahda) Tüm buyaþananlar bize iþçi ve emekçilerin bir Komünist parti etrafýndaörgütlenmelerinin zorunluluðunu göstermiþ oldu. Öncü bir gücünyönlendirmesinde halklar özgürlüðe hýzla ilerleyebilir ve yolunaçýkacak engellere karþý nasýl mücadele edeceðini öðrenebilir.

Ýkincisi; Tunus örneðinde olduðu gibi ki, buna Yunanistan,Fransa, Ýspanya gibi ülkeleri de eklemek mümkün. KP’lerin ol-duðu ve kitle ile baðlarýnýn olduðu ülkelerde ise bir baþka sorunkarþýmýza çýkýyor. Var olan KP’lerin iktidarý hedefleyen bir poli-tika ile mücadele etmedikleri sorunu. Tunus’ta komite ve konseyörgütlenmesine sahip olan Tunus Ýþçileri Komünist Partisi, ör-gütlerini ayaklanmayý örgütlemek, yönlendirmek ve iktidarýalmak yerine burjuva demokratik haklar mücadelesine ve ekono-mik bir mücadeleye yönlendirmiþ durumdaydý. Oysa devrimci or-ganlar devrimci olan politikalarla iþlevlerini yerine getirebilir.

Üçüncüsü; KP’lerin ya da devrimci örgütlenmelerin en geniþkitle ile olan baðlarýnýn zayýflýðý sorunu. Ayaklanma bir kez baş-ladýktan sonra tüm güçlerinle ayaklanmanýn zaferi için mücadeleetmelisin. Yalnýz bu süreç baþlamadan önce en geniþ kitle bağ-larýnýn kurulmasý ve devrimin örgütlenmesi sorunu güncel birsorun olarak karþýmýzda durmaktadýr. Aksi taktirde yaþananýndevrim olduðu gerçeðine geç varýlýrsa, geride kalýndýðýnýn bilin-cine de geç varýlýr, ki halklar sizin önünüze geçer. Bir kitapta geç-tiði gibi “Parti sözünü vaktinde söylemezse, iþçi sýnýfý onun önünegeçecektir” (Yarýn Bizimdir Yoldaþlar-Manuel Tiago)

Dördüncü; bütün Kuzey Afrika’daki ayaklanmalar ve dev-rimler, Avrupa’da yaþanan isyanlar þu gerçeði tartýþmasýz birþekilde ifade ediyor: Devrimlerde gençlerin ve kadýnlarýn öncürolünü... Hatýrlanacaktýr, Tunus’ta ve Mýsýr’da gerici-faþist ikti-darlarýn iþ baþýna gelmesiyle birlikte devrime yönelik ilk saldýrýlarda kadýnlara dönük çýkartýlan yasalarla olmuþtu. Ama bu saldý-rýlara karþý cevap yine kadýnlardan ve devrime katýlan kitlelerdengelmiþti.

Þimdi somut olarak bizlerin önündeki görevlere gelirsek; Tür-125

Zamanın Dili

kiye ve Kürdistan’ýn dünya devrim sürecinin en hareketli alan-larýndan biri olduðu gerçeðini en geniþ kesimlere götürmeliyiz.

Örgütlenin! Parolamýz bu olmalý! Çünkü iþçi ve öðrenci genç-liðin örgütlenmesi, gençlikle en geniþ baðlarýn kurulmasý devrimingeleceði açýsýndan belirleyici önemdedir.

Gençliðimizin kitle çalýþmasýnda, ajitasyon ve propaganda dayeni yöntemler bulmasý, bölge ve dünya halklarýnýn gençliði ilemücadele birliðinin oluþturulmasý, bunun propagandasýnýn yapýl-masý son derece önemlidir.

Ki, bu savaþ olasýlýðýnýn çok güçlendiði bir dönemde yüksel-tilmek istenecek olan þovenizm gibi zehirlere karþý enternasyo-nalizm düþüncesini ve eylemini örgütleme görevini önümüzekoymaktadýr.

Yaþananlarýn devrim sürecinin bir parçasý olduðu ve devrim-ler için doðru devrimci politikanýn en geniþ kesime ulaþtýrýlmasýsorununu önümüzde durduðu ve buna baðlý olarak emekçi halk-lar ve gençlik içerisinde burjuva politikasý anlamýna gelecek olanreformizim, oportünizm gibi sapmalara karþý etkin mücadele gö-revi önümüzdedir.

Emperyalist savaþa karþý emekçi halklar ve gençlik için ge-çerli tek politikanýn emperyalist savaþý iç savaþa çevir politikasýolduðunu ve bu politikanýn ete kemiðe bürünmesi için büyük so-rumluluðun biz gençlere düþtüðünü bilmeliyiz.

Bir satranç oyununda tüm taþlar ve oyunlar þahý mat etmekiçindir, bizler içinde tüm politika ve örgütlenme araçlarý ve ör-gütlerimiz, satrançtaki o son hamle için, yani burjuvazinin politikiktidarýný almak içindir. Leninist gençliðin görevi son hamleyiyapmaktýr.

Aralýk-2012

126

Umut Güneş

ULUSAL SORUNDAGERÇEK ÇÖZÜM

Yeni yýla girilmesi ile birlikte devlet Ýmralý ile görüþmeye baş-ladý ve bu siyasetin gündemine oturdu. Bu görüþmeler belli birkesimde sürekli hüsrana uðrayan “barýþ umutlarýný” yeniden can-landýrmýþ olsa da, baþta Kürt gençleri ve analarý olmak üzere, pekçok hareket bu sürece temkinli yaklaþýyor. DTK eþ baþkaný AyselTuðluk açýktan þunu söylüyor. “ (Oslo) Görüþmelerin ardýndan Ro-boski katliamý ve toplu gerilla katliamlarý gerçekleþtirildi. Bu nedenleartýk halkýn hükümetten yana ne umudu kaldý ne de güveni kaldý.” Buönemli bir vurgudur, çünkü burjuvazinin þu an hükümet olan par-tisine olan güven ne kadar az olur ve yok olursa Kürt halký o kadarözgürlüðüne yakýn olacaktýr.

Ama yine de reformist ve oportünist hareketler “silahlar sus-sun”, “barýþ olsun” diye dua etmekte ve kitlelere burjuvazidenmedet ummayý öðütlemektedir. Peki, yeni yýlýn daha ilk dakika-larýnda devlet neden böyle bir adým attý ve biz devrimci gençlik busürece nasýl yaklaþ malýyýz?

Sermaye Sýnýfýnýn AçmazýBu soruya cevap vermek için bir kaç ay gerilere gitmek ve

geçen yýlýn olaylarýný þöyle bir gözden geçirmek yerinde olur.Çünkü yaþanýlan her olay ve olgu tekelci sermaye sýnýfýný ve fa-

127

Zamanın Dili

þist devletinin sonunu yaklaþtýrmaktadýr. Sermaye sýnýfý büyük biraçmazda ve kendine bir çýkýþ yolu bulmaya çalýþýyor ama nafile!Öyleyse bu açmazýn nedenlerini aþaðýda bir bir ele alalým:

Birincisi; Sermaye sýnýfý yoðun bir ekonomik politik kriz ya-þýyor ve þimdilik bu krizden bir çýkýþ yolu gözükmüyor. Zira ser-maye sýnýfýnýn önüne koyduðu her çözüm yolu daha büyük birproblemle karþýsýna çýkýyor.

Ýkincisi; Kitlelerin devrimci mücadelesi sürekli artýyor, yo-ðunlaþýyor ve giderek faþizmin karþýsýnda bir birleþik güç yarat-ýyor. Bu kitle gücü Türkiye ve Kürdistan’da ezilen ve sömürülenher kesimi içine almaktadýr.

Üçüncüsü; Kürt halký artýk eskisi gibi deðildir. Kürt halký dev-rimci bir halktýr ve gerekirse evlatlarýný daðda, gerekirse dörtduvar arasýndan söküp alabileceðini göstermiþ durumdadýr. Zin-danlara yönelen bir Kürt halký, devrime yönelmiþ durumdadýr.

Dördüncüsü; Tüm bu mücadelenin bir sonucu olarak tekelcisermaye sýnýfý ve faþist devlet içinde bulunduðu krizden ve yük-selen devrim belasýndan kurtulmak için önüne savaþ gibi bir se-çeneði koydu. Ama bu politikasý da hüsrana uðradý ve sonundapek çok ülke ile savaþ durumuna geldi.

Beþincisi; Kürt halký kendisine en lazým olaný, devrimci veproleter bir yöntemle sorunun çözüm örneðini yine geçen yazýnbaþlarýnda Rojava devrimi ile gördü. Ve bu halk devrimi ezilenbütün halklara moral olduðu gibi, devrim seçeneðini de halklarýnönüne koymuþ oldu. Bu sürecin sonunda Kürt halký bölgesel an-lamda ciddi bir güç haline geldi ve bölgesel devrimlerin de önünüaçtý.

Altýncýsý; Türkiye ve Kürdistan’da gençliðin devrimci potan-siyeli son ODTÜ eylemleri ile bir kez daha görüldü ve ülkenintüm gündemini kapladý.

Ýþte tüm geliþmeler göz önüne alýnýnca sermaye sýnýfýnýn aç-mazý kendiliðinden ortaya çýkýyor. Devrim sermaye sýnýfýnýn en-sesinde, soluðunu hissettirmektedir. Sermaye sýnýfý ne yapsaaltýndan kalkamýyor.

128

Umut Güneş

Sermaye Sýnýfýnýn KorkusuEmekçi ve ezilen halklarýn devrimleri sermayenin bitmez kor-

kusudur. Ve Ýmralý’yla yapýlan görüþmeler bu korkunun bir ifadesiolarak ortaya çýkmaktadýr. Ayný zaman diliminde yeniden baþla-yan anayasa yapma görüþmeleri büyük bir umut kaynaðý olarakkarþýmýza kondu yine. Hem de burjuva partilerinin ortak görüþleriile, çünkü tüm burjuva partileri gidiþatýn pek de iyi olmadýðýnýgörmekte ve sermayenin egemenliði söz konusu olduðunda hiç-bir þekilde ayrýlýkçý durmayýp emekçilere, ezilenlere karþý nasýlbirleþtikleri ortada.

Sermaye sýnýfý yaný baþýndaki örnekten, Rojava devrimininkendi sýnýrlarý içerisinde yaþanmasýndan inanýlmaz korkmaktadýr.Anayasa görüþmeleri de, Ýmralý ile yapýlan görüþmeler de bu ne-denledir.

Burjuvazinin dillendirdiði ve burjuvalardan tutunda pek çokreformist yapýnýn savunduðu “Kürt sorununun barýþçýl-anayasalçözümü” mümkün müdür? Buna evet diyenler var, ama onlarKürt halkýna karþý yalnýzca katliam ve baský gördüler. Roboskikatliamý buna örnektir, ya da bu görüþmeler baþladýðýnda 10 ge-rillanýn katledilmesi de bir örnektir. Tüm bu yaþananlardan sonraburjuvazinin bu sorunun anayasal çözümü mümkündür demeleri,kendi egemenliklerini korumaktan öte bir anlam taþýmýyor. Ve bizdevrimci öðrenci ve iþçi gençlik olarak bu “çözüm” den yanadeðiliz. Çünkü bu bizi burjuvazinin þemsiyesi altýna sokar.

Bizim savunduðumuz çözüm ulusal sorunun Marksist çözü-müdür. Bizce Uluslarýn Kendi Kaderinin Tayin Hakký gerçekleş-meden Kürt ulusal sorunu gerçekten çözülmüþ olmayacaktýr. Ýþçive öðrenci gençliðimiz, halklarýmýz bu aldatmaya daha fazla kat-lanmamalý ve halklarýn birlikte yapacaðý devrimi örgütlemelidir.Kürt halkýnýn güvenebileceði tek güç Türkiye iþçi ve emekçileri,Dünya iþçi sýnýfý ve halklarýdýr. Bunun dýþýndaki her güç onu yayarý yolda býrakacaktýr ya da onu arkadan hançerleyecektir.

Þimdi gençliðimiz birleþik devrimin örgütlenmesine hýz ver-melidir. Devrimci bir süreçte devrimci örgütlenmelerin inþasý nekadar zayýf olursa, ilerlemek de o kadar zor olur. Birleþik devri-

129

Zamanın Dili

min örgütlenmesinin propagandasý þimdi çok büyük bir önem ka-zanmýþtýr. Zira anayasal hayaller burjuvazinin egemenliðindenötürü belli bir güç kazansa da emekçi kitleler ve gençlik bu ha-yallere tenezzül etmemektedir. Gençlik Denizlerin yolundan git-mektedir. Denizlerin ODTÜ’ye yazdýðý “DEVRÝM” hedefionlarýn yoludur. Denizlerin idam sehpasýnda söyledikleri son sözbizlerin yapmasý gerekenlerdir. Ne diyordu Deniz idam seh-pasýnda “Yaþasýn Türk ve Kürt Halklarýnýn birlikte mücadelesi”

Ýþte bu mücadele ile birlikte gelen, sonunda faþizmin yýkýldýðýve emekçilerin özgür olduðu bir yerde, emekçilerin iktidarýndabu sorun gerçek çözümüne kavuþur. Ve bugün için sokaklar bukadar “yeryüzünün lanetlileri” ile doluyken; emperyalist kapita-list sistem büyük bir yýkýlýþ içinde iken Denizlerin bizlere göster-diði yol gerçek devrimci yoldur. Þimdi Türk ve Kürt gençliði;halklarýn mücadele birliði için sokaklara çýkma zamaný.

Ocak-2013

130

Umut Güneş

DAÐINIK GÜÇLERÝBÝR ARAYA GETÝRMENÝN ÖNEMÝ

Bugün iþçi gençlik belki de en çok taþeronlaþma ve buna baðlýolarak güvencesiz çalýþma, sendikasýzlaþtýrma sorunu ile karþýkarþýya. Bu elbette bir þeyi ifade ediyor. Her þeyden önce burju-vazi taþeronlaþtýrma ile iþçi sýnýfýný örgütsüzleþtirmeyi hedefler-ken; esnek çalýþma metotlarýyla da artý- deðer üretimini artýrmayýve daha fazla kazanmayý hesaplýyor. Burjuvazi ayný zamanda taþe-ron sistemi ile iþçinin mücadele etmesi gereken alanlarý çoðaltýr-ken, sorunun gerçek sahiplerini ince bir örtüyle gizlemeyeçalýþýyor. Buna baðlý olarak iþçileri oyalamaya çalýþýyor. Ama ba-þarýlý olamýyorlar çünkü her durumda iþçiler kimin çok ka-zandýðýný, kimin daha çok yoksullaþtýðýný görebiliyor.

Türkiye ve Kürdistan iþçi sýnýfý giderek egemen olan taþeronsistemin geliþmesinin önünde set olamadý. Olamazdý da çünkü bukapitalist geliþmenin bir evresidir. Ama bu sistemde önemli de-likler açmayý baþardý ve hala da çeþitli iþ kollarýnda mücadeledevam ediyor.

Bugün nereye bakarsanýz bakýn bir iþçi eylemi, direniþi gör-meniz mümkün. Bu eylemlerin temelinde yatan sebep burjuvazi-

131

Zamanın Dili

nin taþeronlaþtýrma ve buna baðlý olarak iþçilerden gasp ettiklerihaklarý. Ýþçiler sendikalý olsun, sendikasýz olsun bu saldýrýlarakarþý koymaya çalýþýyorlar. Belediyelerden tutun da, hemenhemen bütün iþ kollarýnda benzer sebeplerden iþçiler saldýrýlarauðruyor ve eylemler, direniþler baþlýyor.

Kapitalist sistem açısından bu eylemlerin her biri sistemin kri-zini işaret etmektedir. Toplumun çok farklı kesimleri bu saldırıla-rın sonunda daha hızlı politikleşiyor. Politikleşebileceği alanlarıniçerisinde daha fazla yer alıyor. Eylemlere çok fazla aşina olma-yan bölgeler, insanlar sendikalı olmak için ya da işten atıldığı için,ücretleri ödenmediği için gerçekleşen eylemelere, direnişlere tanıkoluyor. Eylem alanlarının bir çok yere dağılması mücadelenin et-kisini daha geniş bölgelere taşıyor elbet. Ama aynı zamanda dagücü bölmüş ve toplamda burjuvazi üzerinde yapacağı etkiyiazaltmış oluyor. İşçi sınıfı üzerindeki etkisi de her zaman istenil-diği gibi olmuyor. Bazen öyle oluyor ki, aynı ilde olmanıza rağ-men haberinizin olmadığı eylemler oluyor. Güncel gelişmelerkarşısında burjuva medyanın ablukası altında zihinlerden kolaycasilinebiliyor.

Oysa kapitalizm o kadar büyük kriz içerisinde ki, dağınık haldeolan bu eylem ve direnişleri bir odakta toplamak; burjuvazinin veonun devletinin üzerine yönlendirmek gerekiyor. Böylece işçi sı-nıfı, sınıf dayanışmasını arttırır. Bir birine güvenir, arkasında olur.Birleşmiş işçi sınıfı burjuvazi üzerinde daha etkili olabilir. Hakgasplarını önleyebilir, gücünün farkında olur.

İşte bu önemli görev sosyalist işçi- emekçi gençliğimize aittir.Sınıf bilinçli her işçinin savunması gereken bir görevdir. GençEmekçiler Birliği içerisinde yer alan her işçi ve emekçi bilmeli-dir ki; işçilerin mücadele birliğini gerçekleştirmek demek, iktidarolmak demektir.

Gerçekten de iktidarın yolu farklı kanallardan akan toplumsalgüçleri, hareket halinde olan kitleleri tek bir yumruk gibi birleş-tirmekten geçiyor. Tabi bizim burada bahsettiğimiz birlik “neolursa olsun birlik olsun” denilen birliktelikler değildir. Bizim bu-rada bahsettiğimiz birliktelik; kapitalist sömürü karşısında burju-132

Umut Güneş

vaziyle dişe diş, göze göz bir mücadele gerçekleştirecek olan bir-liktir. Militan bir birliktelik. Böylesine bir mücadele karşısındatoplumda durağan olan kitleler bile harekete geçecek, işçi sınıfı-nın peşinden ilerleyecektir. 1993’de Zonguldak madencilerininmücadelesi buna örnektir. Köylerden kent merkezlerine kadar bir-çok yer madencileri sadece karşılamak için bile büyük hazırlıklaragirişmiş, sınıf kardeşlerini desteklemişlerdi. Yine yakın dönemdeTEKEL eylemi de başta Ankara olmak üzere Türkiye ve Kürdis-tan’da büyük etki uyandırmıştı. Siyasetin merkezi işçilerin oluş-turduğu çadır kente taşınmıştı.

Peki, bu kadar önemli bir konuda sendikalar neden bu kadarpasif ve donuklar? Dağınık halde yer alan eylemleri neden bir-leştirmiyorlar? Çünkü sendikaların güçlü bir işçi sınıfı hareketiyaratmak gibi bir derdi yok. Ama bizim var ve biz bunu yapaca-ğız. Genç Emekçiler Birliği çatısı altında yer alan her devrimciişçi bu önemli görevi gerçekleştirmek konusunda direktif bekle-meden harekete geçmelidir. Ve bu görevi başarmamız yalnızcaeylemdeki işçilerle kuracağımız sıkı bağlar üzerinden, onları bukonuda ikna etmemiz üzerinden mümkün olabilir. Bu yüzden hereylem ve hareketliliğin olduğu yerde işçilerin mücadele birliğipolitikasını işçilere götürmek, bunu onlarla tartışmak durumun-dayız. Bu ertelenemez bir görevdir. Dağınık güçleri burjuvazininsinir merkezlerinde bir araya getirip, burjuvaziyi gerçekten zorasokabiliriz. Ankara TEKEL’i burada bir kez daha hatırlayalım.Peki bu nasıl olacak?

Lenin bunun devrimcilerin, komünistlerin her gün yapacağıgünlük sıradan işlerde gizli olduğunu söylüyor.

Her gün yapýlacak görüþmelerle, býkýp usanmadan emeðin ik-tidarýnýn nasýl kurulacaðýnýn iþçilerle tartýþýlmasýyla mümkün ola-caktýr. Burada elbette daha fazla genç iþçilerle irtibat halindeolmak gerekir. Çünkü biz onlarý onlar da bizleri rahatlýkla anlar.

“Daha az tumturaklý sözler ve daha çok günlük iþ... Daha az siya-sal gevezelik, komünizmin kuruluþunun en basit ama canlý olgularýnadaha büyük dikkat” Lenin( Büyük Ýnisiyatif yazýsý)

Bu sorun sadece iþçi-emekçi gençlikte yok. Ýþçi hareketinde133

Zamanın Dili

olduðu kadar olmasa da öðrenci hareketi de ayný sorundan ra-hatsýz. Bir yerde faþist bir saldýrý olduðunda küçük yerlerindýþýnda, büyük illerde hemen bir araya gelemiyor; birlikte faþizmiüniversitelerden söküp atamýyorlar. Gençlik hareketi bir bütünolarak bu sorunun çözümünde en önde görev almalýdýr. Çünküburjuvazi açýsýndan çanlar çalýyor ve burjuvazi daðýnýk güçlerinbir araya getirilmemesinden güç alýyor. Devrimci iþçi ve öðrencigençlik büyük atýlýmlar gerçekleþtirebilir ve burjuvaziye karþý yü-rüttüðümüz mücadele ancak zaferle taçlanabilir. 1 Mayýs’larýhatýrlayýn ne kadar görkemli ve güçlü. Kendinden emin ve ken-dine güvenen iþçi sýnýfý... Öyleyse neden olmasýn? Tek tek her iþçive emekçi ile yapacaðýmýz tartýþmalar, kuracaðýmýz baðlar altýndeðerindedir. Çünkü Leninist gençliðin önünde devrimin pratikörgütlenmesini gerçekleþtirmek gibi bir hedef de var. Yaptýðýmýzher þey bu büyük hedef için. Ve bu eylem halindeki kitleleri, mü-cadele birliði bilinciyle birleþtirmekten daha somut biçimde ya-pýlamaz.

Þimdi devrimle birlikte kuracaðýmýz dünya için hareketegeçme zamaný!

Nisan-2013

134

Umut Güneş

BARIÞ SÜRECÝ ÜZERÝNE

Dünya üzerinde ulusal özgürlük mücadelesi yürüten halklar-dan biri de Tamillerdir. Geçtiðimiz günlerde İsveç’de, Tamilleredönük 2009 yýlýnda yapýlan katliamýn anmasý gerçekleþti ve kar-deþ halk olarak gördükleri Kürt halkýna da bir mesaj ilettiler. İsveçTamil Forumu Baþkaný Jefan Mohan þöyle söylüyor Kürt hal-kýna: “Batýlýlara asla güvenmeyin. Kendi özgücünüze güvenin.”

Bu belirleme çok acý deneyimlerin sonucunda ortaya çýkmýþdurumda. Hatýrlayalým. 2009 Yýlýnda Sri Lanka devleti emperya-listlerin de desteði ile, yaklaþýk 6 ay süren bir operasyonla Tamilhalkýnýn özgürlük mücadelesini kanla bastýrdý. Bu katliamda 40bin kiþinin öldürüldüðü, yüz bine yakýn kiþinin kaybolduðu ve 25bin civarýnda çocuðun öksüz kaldýðý söyleniyor. Bu rakamlarBM’nin insan haklarý örgütlerinin hazýrladýðý raporlarda var. Ay-rýca askerlerin saldýrýlar sýrasýnda kadýnlara dönük tecavüzlerini veyakaladýklarý gerillalara iþkenceleri vs. söylemiyoruz bile.İþte busürecin sonunda Sri Lanka’da Tamiller için örgütlenme alaný ne-redeyse kalmazken, Tamiller yurt dýþýnda örgütlenmelerini ve mü-cadelelerini sürdürüyorlar. Burada önemli olan þey þu; bukatliamýn Tamillerle Sri Lanka devleti arasýnda süren barýþ görüş-meleri sýrasýnda olmasý. Biz buradan nasýl bir sonuç çýkarmalýyýz,þu an süren “barýþ süreciyle” baðýný nasýl kurmalýyýz.

Türkiye’nin Kürt halkýna dönük gönlünden geçirdiði aslýndaSri Lanka örneði bir çözümdür. Eðer faþizmin bunu yapmayagücü yetseydi, hiç düþünmez yapardý. Zira çoluk çocuk demedenkatlettiðini defalarca gördük. Roboski en yakýn örneði. Fakat Bir-leþik devrimin gücü ve daha bir dizi koþullar faþist devleti böylebir katliam yapamaya deðil ama baþka bir yola sokmuþ durumda.Fakat bu seçenek her zaman faþist devletin masa baþýnda duru-yor. Bunu akýldan çýkartmamak lazým.

135

Zamanın Dili

İkincisi; Barýþ görüþmeleri sýrasýnda hatta ateþkes yapýlmýþ vebarýþ antlaþmasý da yapýlmýþ olmasýna karþýn böyle bir katliamgerçekleþiyor. Demek ki barýþ görüþmeleri, antlaþmalarý savaþýndurduðu anlamýna gelmiyor. Burjuvazi fýrsatýný bulduðu an yaptýðýantlaþmayý yýrtýp atabiliyor ve en vahþi biçimde saldýrabiliyor. Üs-telik bir güç biriktirmenin, dinlenmenin ardýndan ve emperyalist-lerin yoðun desteði altýnda daha etkili saldýrýlar düzenleyebiliyor.Bununla birlikte çýkarýlmasý gereken en önemli sonuç ise þudur;Jefan Mohan Batýlýlar demiþ, ama daha doðrusu: Burjuva sýnýfaasla güven olmaz. Güveneceðimiz tek güç kendi öz gücümüz veezilen, sömürülen halklarýmýzdýr.

Öyleyse þimdi Barýþ görüþmelerinden sonra bizde barýþ ha-vasýnýn esip esmediðine bakalým. Sondan baþlayarak hafýzamýzagöz atalým. Türkiye’nin 11 Eylül’ü olarak ifade edilen Rey-hanlý’daki bombalý saldýrý ve onlarca insanýn ölümü, yüzlercesi-nin ise yaralanmasý... Sonrasýnda Reyhanlý’daki saldýrýya karþýyapýlan gösteriler ve devletin halka dönük saldýrýsý, bu devletinneyi istediðinin göstergesidir. Faþizm ruhlarýný o kadar yok etmiþki, yakýnlarýný, komþularýný kaybetmiþ insanlarýn tepkisine raðmenvahþice saldýrabiliyorlar. Ve bunlar barýþ isteyen, barýþý korumakiçin ellerinden gelen çabayý sarf eden bir devletin marifetleri.

Ayný tabloyu üniversitelerde gerçekleþen eylemlerde de gör-mek mümkün. Ankara’da bütün üniversitelerden öðrenciler Dýþiþleri Bakanlýðýna yürüyerek tepkilerini gösterdiler. İþte size butopraklarda süren iç- savaþýn bir tablosu. iþçiler devlet kurumlarýnýhedefliyor, gençlik de öyle. Sonuçta havada barýþ deðil ama sa-vaþýn kokusu var. Ya 1 Mayýs’a ne demeli? Tam bir kara mizahgörüntüsüdür açýlan köprüler. Çünkü barýþ isteyen, özgürlüklervaat eden bir devlet, sýnýf düþmanlarýyla; yani iþçilerle, emekçi-lerle, öðrencilerle aralarýndaki köprüyü tamamen attý. Açýlan köp-rülerin anlamý budur. Ama 1 Mayýs’ý bir bütün olarakyorumlayacaksak, faþist devlet bir ayaklanma provasý yapmýþtýr.Tam bir kale savunmasý gibi, kalesine çekilmiþ düþmaný elde kýlýçbekleyen askerler gibi... Ýþte bu devlet halkýna barýþ vaat ediyor,özgürlükler vaat ediyor.136

Umut Güneş

Ve daha öncesine gidelim. Üniversitelerde baþlayan Hizbullahsaldýrýlarý ne anlama geliyor?

Barýþ görüþmelerinde bulunan devlet hala direnç içinde olanlarýbaský altýna almak, sindirmek için 5. kolunu harekete geçiriyor. Biranda bir çok üniversitede Hizbullah saldýrýlarý yaþandý.

Bu dinci- faþistleri harekete geçiren yine faþist devlet idi. 5.kolun bir diðer gücü ise son dönemde sürekli öne çýkartýlan ÝP-GB’li faþistler. Hepsi bir bütün olarak devrimin en dinamik gücüolan gençliði teslim almak için harekete geçirilmiþ durumdalar. Biridini diðeri ulusalcýlýðý kullanarak yoðun bir saldýrýya baþladýlar. Vebu saldýrýnýn hedefinde sadece gençliði sindirmek yok! Ayný za-manda gençliði gericileþtirmek de var. Ýþte tüm bunlar “barýþ sü-reci” denilen dönemin son 1 -2 ayýnda yaþandý. Barýþ sürecinikuþlarýn, böceklerin özgürce uçacaðý ve öteceði bir dönem olarakalgýlayan -devlet de böyle algýlanmasýný istiyor- reformistler vediðer ortalama sol þaþkýna düþmüþ durumda. iki kelimelerinden biriçatýþma ortamýna girmemek, sað duyu vs. olan ortalama sol ger-çeklerin üzerini örtmeye çalýþýyor. Oysa gerçekler yaþadýklarýmýz,niyetler deðil.

Ve yaþadýklarýmýz bize söylenenlerden farklý bir þeyi ifade edi-yor. Burjuvazi birleþik devrimimizi bastýrmak, boðmak ve devrimcigüçleri ezmek için, belki de saldýrýlarýn en çoðunu insanlarý bek-lentiye soktuklarý böylesi dönemlerde yapýyor. Bu saldýrýlarýn bi-çimi tarzý farklý olabilir. Hedefi farklý olabilir ama amacýayný;birleþik devrimi boðmak ve içine girmiþ olduðu krizden kur-tulmak.

Barýþ Savaþý, Savaþ Ýse Hazýrlýðý GerektiriyorHer dönemin kendi yasalarý vardýr. Belirleyici olan da niyetler,

istekler deðil bu yasalardýr. Nasýl ki savaþ dönemlerinde savaþýn ol-mamasýný istemek, savaþý bitirmiyorsa barýþ istemekle de barýþ ol-muyor. Savaþ döneminin yasalarý nasýl ki olaðan iþleyiþi bozar,düzensizliði egemen kýlar ise; savaþý kazanmak için savaþ araçlar-ýna sahip olmayý, oluþturmayý gerektiriyor ise; barýþ görüþmelerininsürdüðü bu dönemlerin de bizlere yüklediði görevler vardýr.

137

Zamanın Dili

Þimdi sonuçlarý ve gençliðimizin üzerine düþen görevleri to-parlayalým.

1-Burjuvaziye asla güvenmemeli ve kendi öz gücümüze gü-venerek hareket etmeliyiz.

2-Barýþ görüþmeleri sürerken yaratýlmak istenen ýlýmlý havayagençliðimizin kapýlmasýna izin vermemeliyiz.

Çünkü barýþ isteyen, savaþý yaratan koþullarý ortadan kaldýr-mak zorundadýr. Ve bu bugün yalnýzca bir dizi devrimle faþiz-minyýkýlmasý, Demokratik Halk Ýktidarýnýn kurulmasýylamümkündür.

3-Barýþ görüþmeleri sýrasýnda da iki güçten biri diðerini dahada zayýflatmak, kendi elini güçlendirmek için mutlaka mücadeleyisürdürür. Bizim örneðimizde olduðu gibi dinci- ulusalcý faþistleriharekete geçirerek, dinamik güçleri baský altýna almaya çalýþýr,sindirmeye çalýþýr.

4-Bugün burjuvazi dini ve ulusalcýlýðý kullanarak gençliði ge-ricileþtirmeye ve gençlikte devrimci olaný öldürmeye çalýþmak-tadýr. Buna karþýn devrimci gençliðimiz yoðun ve geniþ birajitasyon, propaganda ve örgütlenme faaliyetine yönelmelidir.

5-Her ne kadar faþist devlet barýþ görüþmeleriyle demokrasigetiriyorum demekle uðraþsa da aslýnda (1 Mayýs örneðinde ol-duðu gibi) bir toplumsal devrimden korkmakta ve onu bastýrmakiçin önlemler almaktadýr. Bizler ise devrimin zaferi için kitleleridevrimci eylemlere, isyanlara ve ayaklanmalara yönlendirmeli-yiz. Tabi ki karþýmýzda faþizmin olduðunu bilerek ve kitleleri dev-rimci araçlara yönlendirerek. Çünkü savaþ ciddi bir hazýrlýðýgerektiriyor.

6-Son olarak tüm bunlara karþý biz devrimci gençler, Mark-sizm- Leninizmin yol göstericiliðinde örgütlenip sosyalizm mü-cadelesini büyütmeliyiz. Kürt halkýnýn özgürleþmesi; emekçilerinsömürüden kurtulmasý; gençliðin özgür bir geleceði yalnýzca ka-pitalizmi temellerinden sarsacak bir devrimle mümkündür. Çünkübugün demokrasi de devrim sorunudur. Devrimci gençliðimiz; fa-þizme karþý birleþelim, örgütlenelim, savaþalým!

Mayýs-2013

138

Umut Güneş

ÖRGÜTLENMENÝN ÖNEMÝ

31 Mayýs Ayaklanmasý milyonlarca insaný harekete geçirdi.Hem de o kadar çeþitli alanlarda ilgili ve o kadar farklýlýðý içerenbir kitleyi harekete geçirdi ki, devrimci mücadeleye umutsuzcabakanlar bu tablo karþýsýnda þaþkýna döndüler. Çünkü devrimintoplumsal tabanýnýn bu kadar geniþ ve genç olduðuna inanmýyor-lardý.

Ama pek çok þeyde ezberleri bozan 31 Mayýs Ayaklanmasý,bizlere devrimin örgütlenmesi gereken ve örgütlenebileceði,bunun için gereken kadrolarýn kitlelerin içinde olduðunu güzel birpratikle gösterdi. Sokak çatýþmalarý döneminde; Taksim’in ele ge-çirildiði ve kontrol edildiði süre içerisinde buna hepimiz tanýkolduk.

Bu saatten sonra devrimi örgütlemeyi önüne koyan bir hareketve kadrolarý bu gerçeðin üstünden atlayarak geçerse affedilemezbir hata yapmýþ olur. Zira yýllardýr burjuvazinin örgütlenme aðýiçinde apolitikleþtirilmiþ kitleler; politikayý duymak istemeyenkitleler; hatta bizlerin dýþladýðý kitleler o günlerde ve bugün halaçok önemli iþler yapmaktalar. Bu potansiyel yeni toplumu kura-cak olan ve hala hareketsiz bekleyen “tarafsýz” kitleyi tarafýmýzaçekebilecek kabiliyette ve esnekliktedir. Yeter ki bizler onlarý kav-rayalým ve kendimizi doðru organize edebilelim!

“Örgüt”lenme nedir? Son dönem gençliðin çok izlediði birfilm var. “3 idiots” yani “3 Aptal”. Film Hindistan’da bir mühen-dislik üniversitesinde geçiyor ve ezberci eðitimi eleþtiriyor. Filminbir bölümünde üniversite hocasý öðrencilerine “makinenin”

139

Zamanın Dili

tanýmýný soruyor. Ne kadar zor bir soru? Çünkü kitapta yazanýaynen ifade etmeleri gerekiyor. 3 Aptal’dan bir tanesi çýkýyor veþöyle cevap veriyor “insanlarýn yaþamlarýný kolaylaþtýran her þeybir makinedir. Telefon, televizyon hatta fermuar” Bu cevapkarþýsýnda afallayan hoca, kitaptaki tanýmý istiyor ve bu aptalöðrenciyi sýnýftan kovuyor...

31 Mayýs ayaklanmasýna katýlan geniþ kitleler içerisinde, hattasosyalist hareketin bir bölümünde “örgütlenme fobisi” oluþmayabaþladý. Burjuvazinin medya devleri birleþerek “marjinal” grup-lardan uzak durulmasý gerektiðini iþlediler; “iþte örgüt bayraðý”nidalarýyla kitleler arasýnda dolaþtýlar. Sonuçta belli bir kesimde -ki sýnýf kökeni daha çok orta katmanlar olan bir kitlede- bunu ba-þardýlar.

Aslýnda sokak çatýþmalarýnýn en sert geçtiði dönemlerde gö-remediðimiz bu durum, duraðan ve nispeten yavaþ geçen dö-nemlerde kendisini daha fazla gösterebiliyor. Bunda reformisthareketin etkisini de söylemek gerek. Ama tüm bu propaganda-larýn arasýnda, kendisini örgütsüzüz diye tanýmlayan kitle, dev-rimci hareketin kadrolarý, sempatizanlarýyla birlikte koca birörgütlülük yaratmadý mý? Bu öyle bir örgütlülüktü ki, birbirlerinitanýmayan ama büyük bir güven içinde hareket edebilen ve inter-netten, twitterdan haberleþerek toplanan; ya da her zaman çatýþtýðýsokaðý dolduran binlerle ordan oraya hareket edip, arkasýný kol-lamasý gerektiðini söyleyen ve çatýþmalarý birlikte sürdüren, mil-yonlarý içine alan bir örgütlenme. Kuþkusuz bu oluþumun içindeörgütlü güçler var ve etkili ama bu milyonlarýn ortaya çýkardýðý veadı “ ayaklanan kitleler” ya da moda deyimle “çapulcular” olarakbilinen koca bir örgütlenme...

Kitleler güven duyacaklarý yerler arýyor ve bulduðunda iseondan kopamýyor. Ýþte kitlelerin bu “tehlikeli” gidiþatýný önlemekve onlarý kendi burjuva toplumunun bir parçasý olarak tutmak is-teyen burjuvazi; örgütsüzlüðü öven ve örgütlenmeyi yeren ifade-leriyle buna eþlik eden reformistlerin de çabasýyla kitlelerin birbölümünde böyle bir etkiyi oluþturmayý baþardýlar. Bu etkiningeniþ kitleler içinde yayýlmasýný önlemek bizlerin görevidir. Her140

Umut Güneş

zaman için böyle bir kitlenin varlýðýndan bahsedilebilir ama birayaklanma anýnda örgütsüzlüðün propagandasýný yapmak dev-rime karþý iþlenmiþ bir suçtur.

Yukardaki sorumuzun cevabýna gelirsek; örgütlenmek biraraya gelmek demektir. Bir þey için bir araya gelmek. Akþamkieylemi örgütlemek, barikatý kurmak için ya da korumak için sa-bahlamak; kazanýlan bir baþarýnýn küçük de olsa herkese ulaþsýndiye internet baþýnda uykusuz kalmak örgütlenmek demektir.Yeter ki ne yapýlacaðý bilinsin, kitleler onu onca yaratýcýlýkla or-taya koyarlar. Bu yüzden örgütlenmenin kesinkes geliþmesi vegüçlenmesi için çalýþmalýyýz!

Peki insanlar “bireysel” olarak bir þeyler yapmak isteyemezmi? Ve böyle kalmak. Tabi ki isteyebilirler ama örgütlenmek, biraraya gelen kitleleri ortak bir amaç doðrultusunda harekete geçi-rir. Birbirine duyulan güvenin ortaya çýkarmýþ olduðu kurallarývardýr. Disiplini vardýr. Eylem saati geldiðinde polisin yanýnda yada uzaðýnda da olsan iþaret verildiðinde slogana, alkýþa katýlýrsýn.Barikatýn ardýnda durursun ve onu korursun.

Mücadelenin ilerleyen aþamasýnda düþmanýn kendi içindenasýl disiplinli ve organize olduðunu farkeder, onun kadar düzenlive disiplinli olduðunda kazanabileceðini anlarsýn. Ýstiklal cadde-sindeki çatýþmalar sýrasýnda bir duvar yazýsý buna iþaret ediyordu;“Panik Olma Organize Ol”. Ýþte bu örgütlenin çaðrýsýdýr. Çünküörgütlenmek demek organize olmak demektir. Organize olmakyani örgütlenmek ama ne için?

Bu artýk bilinçli bir örgütlenme aþamasýdýr. Geniþ kitleler bunusloganlarla, öne sürdüðü taleplerle ortaya koyarlar. Daha sýký ör-gütlenmeler ise programlarýyla, tüzüðü ile... Ama herþey karþýmýz-daki düþmaný yenmek ve hedeflerimize ulaþmak içindir. Ýþte tümbunlardan dolayý örgütlenmek eski toplumu yýkmak yeni toplumukurmak demektir. Devrim demektir... Mücadele içerisinde kitle-ler örgütlenmek gerçeðini böyle kavrarlar ve hayata geçirirler. Ýþtebiz bu gerçeði görerek onlara örgütlenme çaðrýmýzý götürmeliyiz.

Kitleleri örgütlemek burjuvazi ile emekçi kitleler arasýndasüren mücadele üç kulvarda sürer ve bunlardan biri de ideolojik

141

Zamanın Dili

mücadeledir. Bu mücadele esasýnda tarafsýz diye görülen en geniþkesimi etkisi altýna alma ve kendi savunduðun görüþler doðrultu-sunda harekete geçirmek için verilen mücadeledir. Bu nedenlesosyalizmin önderleri orta yol yoktur derler. Tarafsýzým diyen,egemenlerin yanýnda olduðunu ifade eder.

Kitleleri örgütlemek istiyorsak onlara doðru politik görüþlerigötürmeli ve devrimin kaçýnýlmazlýðýný, zorunluluðunu anlatmakzorundayýz. Çünkü devrimin baþarýsý için “tarafsýz” diye tabir edi-len kitleyi yanýna çekmek son derece önemlidir. An geldiðindekitleler politik hedeflerini net olarak duymak isterler, kitlelerindevrimci ruhu ve savaþkanlýðý için bunlar önemlidir. Doðru poli-tik yönlendirme ve kitleler içinde kitleler ile birlikte oluþturulacakesnek örgütlenmeler, iþte bize baþarýyý getirecek yol budur.

Ve dahasý en geniþ kitleleri örgütlemek istiyorsak iktidarý al-malýyýz. Bu ise yalnýzca politik olgunluða, esnekliðe ve cüretesahip genç kadrolarla mümkündür.

Eylül-2013

142

Umut Güneş

O AÐAÇLARIDÝKENLEREDÝR HINÇLARI

Bir süredir gündemi ODTÜ ve ortasýndan geçirilmek istenenyol iþgal ediyor. Eylül ayýnda baþlatýlan proje, ilk kepçenin çal-ýþmaya baþlamasýyla sokaklarý hareketlendirmeye yetti. Geziayaklanmasýyla birlikte toplumda artan yeþil duyarlýlýðý buradada kendisini gösterdi. Ve hükümetin Eylül korkusu bir anlamdagerçeðe dönüþtü. Ahmet Atakan’ýn Antakya’da katledilmesindensonra hareketlilik doruðuna ulaþtý. Fakat saldýrýlarýna durmadandevam eden faþizm, her fýrsattan yararlanmaya ve kendine avan-taj saðlamaya çalýþýyor.

Ve bayramda beklenen oldu, hükümet ve zeka küpü belediyebaþkaný Melih Gökçek bayramý fýrsat bilip, öðrencilerin olmadýðýbir zamanda gece baskýnýyla 5 bin aðacý yerinden söktü. Beton-laþtýrma projesine devam etmekte kararlý olduðunu gösterdi. An-kara trafiðini çözmek iddiasýnda olanlar, büyük tepkilerle vesokak eylemleriyle karþýlaþabileceklerini bilmelerine raðmenneden ýsrar ediyorlar? Bu kadar mý doða düþmaný ve beton sev-dalýlarýdýrlar.

Dinci faþist iktidarýn doðanýn dostu olmadýklarýna eminiz.Hatta onlar ceplerini dolduracak her türlü “çýlgýn” projenin de alt-ýna imza atabilecek kadar giriþimcidirler. Ama hükümetin kafasýnýmeþgul eden tüm bu çýlgýn projelerinden daha fazla olan bir þeyvar: Devrim ve iktidarý kaybetme korkusu!

AKP hükümeti ve temsil ettiði sýnýflar 31 Mayýs Ayaklan-masýndan son derece ürkmüþ durumdalar. Öyle þanslýlar ki, aynýöze sahip olduklarý Müslüman Kardeþler örgütü ilkin halkýn mü-cadelesiyle, ama sonra darbeyle iktidardan düþürüldü ki bu,AKP’nin rüyalarýný kabusa çeviriyor. Bir diðeri El Nahda ise Tu-nus’ta halkýn mücadelesine diz çökmek zorunda kaldý. Üstelik 6

143

Zamanın Dili

aylýk ömrü var dedikleri Esad hala ayakta olunca; AKP ve temsilettiði sermaye sýnýfý deyim yerindeyse diken üstünde oturuyor.Bu yüzden iç politikada son derece baskýcý ve saldýrgan bir tutumtakýnýyor. Neredeyse her halk hareketini ezmek ve daha serpilipgüçlenmeden yok etmek istiyor.

Polislere verilen yetkiler, üniversitelerde polisin bulunmasýnakarar vermiþ olmalarý ve kendi tabanýný örgütlü tutmak için çýkart-ýlan yasalar, eðitimin her adýmda daha fazla gericileþtirilmesigüçlü bir iktidarý deðil ama gücünü giderek yitiren ve köþeyesýkýþan bir iktidarý ifade ediyor.

Hal böyle olunca dinci ve faþist iktidarýn her adýmýnda püf nok-tayý devrimin ezilmesi ve baský altýna alýnmasý oluþturuyor. Bunedenle ODTÜ’de olanlarý da esas olarak bu noktadan deðerlen-dirmek gerek. Zira ODTÜ’de yurtlar bölgesinde öðrencilerinyazdýðý þu slogan tüm gerçeði, son derece yalýn bir biçimde ifadeediyor: “O aðaçlarý dikenleredir hýnçlarý!”

Kimdir bu aðaçlarý dikenler ve kökleri bu topraklarýn en de-rinliklerine ulaþabilmiþ; gençliðin ve halkýn gönlünde bu kadarderine kök salabilenler? Gecenin karanlýðýný ODTÜ stadyumunayazdýklarý “DEVRÝM” yazýsý ve verdikleri büyük mücadele ileaydýnlatan Deniz Gezmiþ, Hüseyin Ýnan, Yusuf Aslan ve SinanCemgil gibi devrimci önderlerdir. Çünkü onlar devrimi temsil edi-yorlar. Çünkü onlarýn baþlatýcýsý olduðu mücadele gençliðin veemekçilerin geleceðini düþleyen özgür, mutlu ve barýþçýl dünyayýsimgeliyor.

Söz konusu yer ODTÜ olduðu için, böylesine bir hýnçla saldýr-malarýnýn ve doðayý katletmelerinin arkasýnda sadece rant vs. ya-tamaz. Onlarýn yok etmek istediði devrimin önderlerininemekçiler ve gençlik üzerinde yarattýðý etkidir. Ama insanlar umutettiði sürece bunu hiçbir zaman baþaramayacaklar.

Ekim-2013

144

Umut Güneş

OKUL KORİDORLARINDANSOKAKLARA

Gezi eylemleri ile birlikte artan birlik ve dayanýþma duygusu6 Kasým’da da kendisini gösterdi. Neredeyse her yerde YÖK pro-testolarý üniversitelerin baþlamasýyla birlikte örgütlenen üniver-site forumlarý ve eðitim emekçileriyle ortak organize edildi.Gerçekleþen eylemler kitlesel olmakla birlikte düzene olan öfkede öne çýkmaktaydý. Gençlik hemen her yerde Ali Ýsmail Kork-maz’a ve 31 Mayýs ayaklanmasý’nda ölümsüzleþenlere sahip çýka-rak, faþizme karþý cesur duruþunu bir kez daha gösterdi.

Dinci faþist iktidarýn temsilcileri düzene uygun kafalar yeti-þtirmek, gençliði alabildiðine gericileþtirmek için ellerinden gelentüm çabayý sarf etseler de, 6 Kasým’da sokaða dökülen binlercegenç hala toplumun büyük bir kesimi için umut olmaya devamediyor.

Tam da bundan dolayý öðrenci gençlik hareketi, devrim mü-cadelesinin en dinamik gücü olarak hareketinin sorunlarý üzerinedaha fazla düþünmeli ve politik hedeflerini netleþtirmelidir. Zirapolitik söylemler ve sloganlar o kadar hýzlý yayýlýyor ve gençliðinçok geniþ bir kesimi o kadar hýzlý politikleþiyor ki; atýlan her slo-ganýn, gösterilen her hedefin önemi son derece büyük!

145

Zamanın Dili

Mücadelenin Yönü Ne Olmalý? Öðrenciler okul koridorlarýnda olabilirler ama yaþadýklarý so-

runlar en nihayetinde politik iktidara ve politik iktidarýn üzerindeyükseldiði kapitalist sisteme dayanýyor. Bu durum onlarý zorunluolarak okul dýþýnda da bir mücadeleyi örgütlemelerini önlerinekoyuyor. Ama bu yalnýzca AKP karþýtlýðýyla özetlenecek bir mü-cadele demek deðildir. Dinci gerici iktidara karþý çok güçlü biröfke ve güç birikmiþ olsa da, mücadele politik iktidara yönelme-diði zaman bu birikmiþ öfke ve güç zamanla etkisini yitirmekleyüz yüze kalacak ve hareketin ivmesi düþecektir..

Gençliði sokaklara döken sorunlar olduðu yerde durduðu sü-rece elbette mücadele bitmez ama sorunumuz bu birikmiþ öfkeyive gücü devrimin örgütlenmesine yöneltmek ise; þiarlarý okul sýra-larýndan çýkmayan bir öðrenci hareketi baþarý saðlayamaz. Üni-versiteler ticarethane olmaya, eðitim pahalýlaþmaya,gericileþmeye ve üniversiteler faþizmin iþgali altýnda kalmayadevam edecektir.

Sorun tüm bu gidiþata son vermek ise; öðrenci hareketinin 31Mayýs ayaklanmasýnda olduðu gibi devrimin toplumsal güçleriile birlikte sokaklara çýkarak, iktidar mücadelesini vermek dýþýndabir çýkar yolu yok. Bugün için mücadelenin her alanýnda iktidarodaðý yaratmak ve faþist iktidarý parçalayýp tarihin çöplüðüneatmak esas hedef olmalýdýr.

Eðer eðitimden saðlýða, toplumsal yaþamýn her alanýnda emek-ten, emekçiden yana bir iktidar görmek istiyorsak bu sadece ve sa-dece Denizlerin öncülüðünü yaptýðý devrim mücadelesini zaferetaþýmakla mümkündür.

Kasým-2013

146

Umut Güneş

2013’DEN BÝZE MÝRAS KALAN;BÝR AYAKLANMA, BÝR DEVRÝM...

“Doðada ve tarihte mucize yoktur, fakat her devrim, tarihin her anidönemeci gibi öyle zengin bir içeriðe sahiptir, mücadele biçimlerininve mücadele eden güçlerin karþýlýklý iliþkisinin kendine özgü bileþimle-rini o kadar beklenmedik biçimde ortaya çýkarýr ki, birçok þey darka-falý beyinlerde mucize olarak görünmek zorundadýr.” (Lenin, SeçmeEserler Cilt 6, Uzaktan Mektuplar, Birinci Mektup)

2013 yýlý tam da böyle oldu. Öyle olaylar yaþandý ki, mucize-lerin eseridir diyenlerden, “demek ki ayaklanma böyle oluyor-muþ” diyenlere kadar, son derece çeþitli yorumlara imza atýldý.Oysa toplumun üzerinde durduðu topraklar çeþitli þiddetlerdesarsýntýlar geçiriyor, toplumun bir þeylere gebe olduðu, kahredicibir sessizlik havasýnda hissediliyordu. Ve son Mayýs’la birlikte o

147

Zamanın Dili

kahredici sessizlik bir çýðlýða dönüþtü. Artýk politika adýna, dev-rim adýna söylenecek sözler ayaklanmanýn ve ayaklanmanýn ya-rattýðý politik etkinin gerisine düþemez. Ancak üzerine eklenebilir.Ancak ayaklanmanýn ötesi kitlelere anlatýlabilir, tabi olanlarý mu-cize olarak deðerlendirmiyorsanýz...

2013 yýlý adýna yapýlacak bir deðerlendirme elbette ayaklan-madan ve onun sonuçlarýndan ibaret olamaz ama ayaklanmanýnönüne geçecek bir deðerlendirme de mevcut deðil. Burada uzunuzun olanlarý sýralamak artýk gereksiz, fakat birleþik devrimimi-zin zaferi için mücadele yürüten güçlerin saflarý geniþledi, güç-lendi. Devrimin toplumsal güçleri içindeki ön yargýlar hissedilirölçüde kýrýldý, þovenizm zehrinin panzehirinin sokaklarda verilenmücadele olduðu kanýtlandý. 2013 yýlýnda yüz binlerce atýl kitlepolitik yaþama uyandý. Politika yeni bir dil ile canlýlýk kazandý.Duvarlar herkesin dili, duygularýný ifade ettiði yegane yerler oldu.Medya tekelleri onca gücüne raðmen kitlelerin haklý bir davayýsavunmasýnýn önüne geçemedi. Gerçekleri gizleyemedi. Sosyalmedya tekellerin yalan makinesini olan görsel ve yazýlý medyayýalt etti.

Kitlelerin Taksim kýzýl meydanda baþlattýðý park forumlarý kýsasürede birçok yere yayýldý. Nihayetinde sokaktaki mücadele tazegüçlerle tanýþtý ve bu uyanýþ, siyasetin sürekli gündeminde ola-cak, mutlaka dikkate alýnacaktýr.

2013 Gençliðin Yýlý Oldu!Dinci faþist iktidar ayaklanan güçler geriye çekilir çekilmez

gençliðe saldýrdý. Kýzlý erkekli meselesi ile baþlayan ve daha birdizi saldýrýyla devam eden süreç gençliði zincirlemenin, gericile-þtirmenin hazýrlýðýdýr. Toplumun en geri duygularýna hitap ede-rek gençliði gericileþtirmeye çalýþmak, dinci faþist iktidarýnçaresizliðini ortaya koyuyor. Geleceði olmayan bir iktidar gele-ceði olmayan toplumsal deðerlere sarýlarak hayatta kalmaya çal-ýþýyor.

Fakat iþin gerçeði þu ki; ayaklanmayý doðuran koþullar olduðuyerde duruyor. Üstelik dinci faþist iktidarýn varlýðý ve baþbakanda148

Umut Güneş

bütünleþen hükümet gençlikte, kitlelerde öfkeyi sürekli kýlýyor.Sonuçta deðiþmesini istediðimiz bu düzen, gençliðin enerjik, mi-litan ve cesur mücadelesiyle zafere ulaþacak.

Öyleyse ne yapmalý? Gençlik bir sonraki ayaklanmaya nasýlhazýrlanmalý?

Bu sorular bugün doðru sorulardýr, zira doðru sorularý sormak,doðru cevaplarýn kapýsýný aralar.

*Yeni mücadele yýlýnda gençliðin dikkatini burjuvazinin veküçük burjuvazinin yaptýðý gibi seçimlere deðil, ayaklanmaya veayaklanmanýn hazýrlýðýna yöneltmeliyiz.

*Devrimci gençliðin kadrolarý okullarý, üniversiteleri, fabri-kalarý, atölyeleri mesken eylemeli ve en geniþ kitle baðlarýný ör-melidir. Esnek ve çabuk hareket edebilen örgütlenmeler buralardamücadelenin dayanacaðý organlar olacaktýr.

*31 Mayýs ayaklanmasýnýn deneyimleri hala taze, bu dene-yimlerden çýkacak dersler büyük önemdedir. Zira bir sonrakiayaklanmanýn baþarýsý büyük ölçüde çýkarýlan derslerin hayata ge-çirilmesi ile mümkündür.

*Gençliðe doðru politik sloganlarý götürmek, devrimci dö-neme uygun örgütlenme araçlarýný götürmek ve ortaya çýkan yenigüçleri iktidar mücadelesine yönlendirmek elzemdir.

Yeni dünya eskimiþ ve çürümüþ olan dünyaya karþý zafer ka-zanacaktýr, ve bu zaferde gençliðin rolü belirleyici olacak!

Aralýk-2013

149

Zamanın Dili

MASKELÝ BALO’NUN SONU!

“Ýki hýrsýzýn kavgasý her zaman hayýrlýdýr, birbirlerinin kirliçamaþýrlarýný ortaya dökerler” der Marks... Yaþananlar Marksýbir kez daha doðruladý. Ortaya çýkan yolsuzluk, rüþvet ve yaðmaburjuvazinin tümü için geçerliyken, sokakta ki halk, gençlik debunun farkýnda!

Kapitalist toplumun kendisi zaten yaðma üzerine kuruludur.Burjuvazinin ilkel sermaye birikimini hatýrlayanlar, sermayeninnasýl da kan ve göz yaþý üzerine kurulu olduðunu bilirler. Bugündekapitalist toplum yaþananlar dünden farklý deðil. Sefalet, yoksul-luk o kadar çok; çalýnan hayaller ve geleceði mahvolan gençlik okadar çok ki, burjuvazi sömürüye azgýnca devam ediyor.

Burjuva sýnýfýnýn evrensel ahlaký bu; yolsuzluk, yaðma, rü-þvet vs... Zira devrilen hemen her burjuva iktidarda ayný olaylarýgörmek mümkün.

Peki emekçi halk nasýl yaþýyor? Emekçi halkýmýz ve çocuk-larý hayatlarýný devam ettirebilmek için saatlerce çalýþmak, ter150

Umut Güneş

akýtmak zorundadýr. Yaþamak için çalýþmak zorundadýr amaçalýþtýkça hayatý tükenir ve bir çoðu erken yaþlanýr, erken ölür!

Emekçilerin çocuklarý genç yaþta haftada 100 TL için ölebilir.Ýþ güvenliði iþçi güvenliðinden daha önemli olduðu için, her yýlbinlerce iþçi cinayeti yaþanýr, hayatý ucuzdur çünkü... Ne de olsadýþarýda yerini alacak olan milyonlarca genç, yaþlý, kadýn, erkekiþsiz beklemektedir...

Emekçilerin çocuklarý kendilerine ait olmayan, kendi çýkar-larýna olmayan bir savaþýn kurbaný olabilir. Sokak ortasýnda vu-rulabilir ve hesabýný soran aile suçlu olur...

Emekçilerin çocuklarý; bir umut ile yýllarca okul sýralarýndadaha iyi bir gelecek için dirsek çürütebilir. Ama sonunda gördüðüsadece hayallerinden her geçen gün uzaklaþtýðýdýr. Sonuçta mil-yonlarca iþsizin arasýnda yer bulmak kapitalist toplumda yapýla-bilecek en kolay þeydir.

Burjuvazinin yolsuzlukla kokuþmuþ iktidarý ve emekçilerinyoksulluklarý arasýndaki çeliþki bu kadar açýk ve net. Ve mevcutiktidar bu düzenin devamý için her türlü katliamý yapmaya hazýr.

Ýyi ama ne oldu da “sorunsuz gittiði” söylenen, rekorlarkýrýldýðý söylenen bu düzende bunlar yaþandý? Ne oldu da beraberhalký soyan bu çeteler birbirlerine düþman kesildiler? Biz enönemlilerine deðinelim!

• Dinci- gerici hükümetin izlediði politikalar o kadar baskýcýve özgürlükleri kýsýtlýyordu ki; uygulanan ekonomi politikalarýylaaçlýk ve yoksulluk öylesine iyi örgütlenmiþti ki...

• Dýþ politikada hem kendi çýkarlarý, hem de devrime karþýgüvendiði emperyalizme baðlý olarak, savaþýn ve katliamlarýn sa-vunumundan baþka bir þey olmayan dýþ politikasý çökünce, izle-nen mezhepçi politika azýnlýklar dahil pek çok halkýndüþmanlýðýný kazanýnca...

• Ve tüm bunlarýn sonucu olarak Gezi’de kendisini bulangenel bahane tüm halkýn ayaklanmasýný saðlayýnca, Taksim Ko-münün’de yaratýlan deðerlerle politikaya uyanan milyonlar eskisigibi kolay aldatýlamayýnca, hükümetin ve temsil ettiði rejiminartýk sonu da gelmiþ oldu.

151

Zamanın Dili

Sonuçta bir iktidar krizi yaþanýyor ve bu krizin temel dinamiði31 Mayýs’la birlikte giderek olgunlaþan birleþik devrimin kendi-sidir. Ve emekçi gençlik bu sürecin en aktif, en militan ve enerjikkatýlýmcýsý olarak, yaþanan krizden çalýnan hayallerinin hesabýnýsormak için yararlanmalýdýr. Ýþçi ve öðrenci gençlik olarak yu-karýda bir kýsmý anlatýlan( ama kesinlikle tamamý deðil) çeliþkilereson vermek; ve gerçekten aydýnlýk bir gelecek için sokaklardançýkmamalýdýr. Mevcut düzeni alaþaðý etmek için ihtiyacýmýz olandaha fazla cesaret, daha fazla günlük örgütlenme ve propagandafaaliyeti ve politik hedeflerde ki açýklýk, netliktir.

Öyleyse amacýmýz açýk ve net! Yaðma ve soygun düzeni olankapitalizmi ve onun faþist devletini yýkmak! Öz örgütlenmeleri-mize ve yaratýcýlýðýmýza dayanarak kendi iktidarýmýzý kurmaktýr!Çünkü bu maskeli balo ve onun sahte yüzleri canýmýza tak etti veemekçi halklarýn özgürlük dolu iktidarý için gemileri yakalým, so-kaklara çýkalým! Yaþasýn Devrim!

Aralýk-2013

152

Umut Güneş

ÇOCUKLAR ÖLDÜRÜLMESÝNÞEKERDE YÝYEBÝLSÝNLER

Nazým bu þiiri dünyayý kasýp kavuran 2. emperyalist paylaþýmsavaþý döneminde ABD’nin Hiroþima ve Nagazaki’ye attýðý atombombasýndan sonra yazmýþtý. Ve dünyaya böyle seslenmiþti.Bugün çocuklar o bombalarýn etkisiyle hala sakat doðabiliyor. Sa-dece çocuklar da deðil doða da öyle...

Bugün de bu katliam devam ediyor. Esasýnda ucuz iþ gücü ola-rak çocuklar çalýþtýrýlmaya baþlandýðýndan bu yana milyonlarcaçocuk aðýr çalýþma þartlarý altýnda sessiz sedasýz bu dünyadangöçüp gitti. Çocuklar þeker yemek isterdi elbette ama yýllar öncebaklava çalan bir çocuða 10 yýl ceza verilince aklýmýza Romalýsenatör Cato’nun dediði þu sözler geliyor; “ufak hýrsýzlar zin-danda... acýlar içerisinde, ama resmi hýrsýzlar Altýn ve ipeklilerebürünmüþler...”

Ve bunlarýn gerçek olduðunu görüyoruz.Týpký 2.5 yýl önce 16 yaþýnda ölen Muhammet İsa Soysal’ýn ai-

lesine mahkemenin söylediði þu sözler gibi “Oðlunuz 65 yaþýnakadar yaþardý, asgari ücretle çalýþýrdý” deyip, 47 bin lira tazminatbelirlemesi gibi.

İþte tam da bu nedenle insanlar maðazalardan beðenip giydiðiayakkabýlara ve elbiselere dikkat etmelidir. Üzerinde bilemediði-miz bir ulustan ve bilemediðimiz bir dilde acý haykýrýþlarla ya-þamdan göçüp gitmiþ bir çocuðun kaný olabilir.

Bu yýl 55 Çocuk Öldü Haberiniz Var mý?Çocuk iþçiler konusunda Türkiye’nin hiç de iyi bir karnesi yok.

Ve çýkardýklarý yasalarla çocuk iþçiliðinin önündeki tüm engellerikaldýrýyor, yaygýnlaþýp palazlanmasý için ellerinden geleni yap-ýyorlar. İstanbul İþçi Saðlýðý ve İþ Güvenliði Meclisi, 20 KasýmDünya Çocuk Haklarý Günü nedeniyle düzenlediði basýn açýkla-masýnda 2013’te 55 çocuk iþçinin yaþamýný yitirdiðini ifade etti.

Bu sayý her yýl giderek artýyor. Zira 2012 de bu sayý 38 idi.Eðitim sisteminde yapýlan 4+4+4 deðiþikliði ile mesleki ve teknik

153

Zamanın Dili

okullara baþlama, dolayýsýyla mezun olma yaþý düþürüldü. Aynýsistemle genel liselerin ortadan kaldýrýlmasý ile de Anadolu lise-lerine giremeyen çocuklar zorla meslek liselerine yönlendiriliyor.AKP döneminde çýkan torba yasada meslek lisesi öðrencilerininstaj yaparlarken aldýklarý ücreti, brüt deðil, net asgari ücret üze-rinden almalarý saðlandý ve on personeli olan bir iþletmenin sta-jer sýnýrý kaldýrýldý.

Sonuçta bugünün Türkiye’sinde 6-17 yaþ grubunda toplam 15milyon 247 bin çocuk bulunuyor. Nüfusun yüzde 20,6’sýný olu-þturan bu çocuklarda çalýþanlarýn sayýsý da yýldan yýla artýyor. Tür-kiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) 2012 yýlý Ekim, Kasým veAralýk aylarýnda uygulanan Çocuk iþ gücü anketi sonuçlarýnagöre, çalýþan çocuk sayýsý 6-14 yaþ grubunda 292 bin kiþi, 15-17yaþ grubunda ise 601 bin kiþi olarak hesaplandý. Bu da 2006’danbu yana 3 bin kiþilik artýþ anlamýna geliyor. 6-17 yaþ grubundakiçocuklarýn yüzde 66,5’i kentsel, yüzde 33,5’i kýrsal yerlerde ya-þýyor. Çocuklarýn yüzde 91,5’i bir okula devam ederken, yüzde8,5’i okumuyor. Yaþ gruplarý itibariyle, 6-14 yaþ grubundaki ço-cuklarýn yüzde 97,2’si, 15-17 yaþ grubundaki çocuklarýn ise yüzde74,7’si okula devam ediyor.

Avrupa Birliði (AB) Komisyonu’nun Geniþlemeden SorumluÜyesi Stefan Füle, Türkiye’nin çocuk iþçi çalýþtýrmayla mücade-lede baþarýlý olduðunu belirtiyor, ‘Türkiye 2014 itibariyle çocukiþçi çalýþtýrmayý bitirmeyi taahhüt ettiðini ve Uluslararasý ÇalýþmaÖrgütü’nün (ILO) Türkiye’yi 2006’da çocuk iþçilikle mücade-lede baþarý saðlayan üç ülkeden biri seçmesine neden olduðunu’söylüyor...

Oysa 2013 de 893 bin çocuðun çalýþýyor olmasý -ki, kayýt dýþýolanlarla bu sayýnýn çok daha fazla olduðu bir gerçek- ve 55 ço-cuðun katledilmiþ olmasý, ödülün çocuk iþçiliði önlemek için deðilama Türkiye’nin çocuk iþçi cenneti haline getirilmesine verildiðianlaþýlýyor. Ama herkes duysun çocuk iþçiler þöyle sesleniyor:“Yaþamý üreten bu küçük ve nasýrlý ellerimizden yükseliyor mü-cadelemiz...”

Aralýk-2013

154

Umut Güneş

#DNS’yi Deðil Ýktidarý Deðiþtir

Burjuvazi gençlikten intikam alýyor! Hem de öyle büyük birintikam ki, ayaklanmanýn tüm izlerini silerek ve gençliði sessizbir kuþa çevirerek rahat bir nefes alabilir burjuvazi. Gençliðedönük son saldýrý ise internet yasaklarýna yenisini eklemek oldu.Öyle ki internet ortamý gençliðin kendi düþüncelerini (hatta düzensahipleri dýþýndaki herkesin) özgürce ifade edebileceði, ya-ratýcýlýklarýný herhangi bir kýsýtlama olmadan gerçekleþtirebile-ceði en geniþ alan. Ýlk önce üniversiteler polis getirmek istediler(sanki içinde yokmuþ gibi), sonra kýzlý-erkekli ayný evde kalýn-maz dediler ve þimdi de internete gelen yasaklamalar. Bunlar neanlama geliyor?

Ýnternet ortamý sokakta söz söyleyemeyenden tutun da, so-kaðýn sesini daha güçlü örgütlemek isteyene kadar hemen herke-sin eleþtirilerini korkusuzca ifade ettiði bir alan. Son döneminbütün büyük gösterilerine, ayaklanmalarýna ve devrimlerine bakýninternetin kullanýlmadýðý bir yer; sosyal paylaþým sitelerinin etkinolmadýðý bir alan var mý? Hele de koþullarýnýn devrimci olduðu vepatlamaya hazýr bir halk, faþizmin bütün baskýsýna ve dayatma-larýna isyan etmiþ bir gençlik var ise...

Bu koþullar bizde var ve 31 Mayýs’ta bunun etkisini çok iyigördük. Bir anda milyonlara varan tweetler, sokaklara insanlarýndolmasýndan, sokaklarda olan biteni herkese yayan araç da inter-netti. Modern toplumda iletiþim olanaklarý çok geliþti. Ýnternet bualanýn baþýný çekiyor. Yýllar önce ilk olarak emperyalistler askeriamaçlar için kullanýlmýþtý, þimdilerde baþka amaçlar için kul-

155

Zamanın Dili

lanýlýyor... Halkýn kendilerini sömürenlere karþý savaþýnda kul-lanýlýyor. Kitlelerin ve gençliðin bedel ödeyebileceði tek gerçeksavaþ için!..

Bu savaþýn alaný dünyanýn ayak basýlan her topraðýný kapsýyor.Öyle ki yan sokaðýnýzdaki yoldaþlarýnýzla, Yunanistan ya da Þii-lideki yoldaþlarýnýz arasýndaki mesafe bir telefon uzaklýðýnda ola-biliyor... Mýsýr halký Tahrir’de devrim yapmaya baþladýðýnda,Taksim’in artýk Tahrir olduðunu söyledik. Oldu da, 31 Mayýs’tabaþlayan ayaklanma Tahrir’den ve dünyanýn diðer merkezindencoþkuyla selamlandý. Deneyimler ve dersler aktarýldý. Hem debüyük medya tekellerinin olan biteni göstermemek için verdik-leri onca çabaya raðmen. Ýþte bu, bugün burjuvaziye karþý ço-ðunlukla gençlik tarafýndan çok etkili kullanýlan bir silahla,internetle yapýlýyor.

Evet modern sýnýf savaþýmlarýnda en etkili silahlar arasýna in-ternet ve sosyal paylaþým siteleri çoktan girdi bile. Ve burjuvazidünyanýn her yerinde yükselen devrim hareketini engellemekadýna, internet yasaklarýna daha fazla baþvuruyor. Ama bu ön-lemler burjuvazinin sonunu engelleyemiyor, engelleyemez de.Çünkü internet bir iletiþim aracý olarak, kitlelerin sanal alemdeiliþki kurmasýný saðlýyor. Ama kitleleri sokaða döken nedenlerekonomik ve politiktir. Yasaklar sorunlarý ortadan kaldýrmaz.Çünkü sorunlar canlý yaþamýn içinde apaçýk ortada.

Ama bu gerçekler internet aracýlýðýyla en geniþ kitlelere du-yuruluyor; kapitalizmin zeka yüklü eleþtirileri yine bu araçla mil-yonlara ulaþýyor; deyim yerindeyse düzen sahipleri dünya alemebu araç sayesinde rezil ediliyor. Sonuç internet kýsýtlanýyor. Ger-çekler bugünün dünyasýnda artýk daha fazla gizlenemiyor. Ýþte bunedenle internet yasaklarýna baþvuruyor burjuvazi ama nafile...

Zira bu yasaklar normal þartlar altýnda sokaða adýmýný atma-yacak bir kitlenin dahi tepkisini çekiyor. Ve sokaða çýkýyorlar. Öy-leyse þu an iktidarý sallanan dinci faþist yönetimin, genç beyinlerinkafasýnda uyanan, büyüyen yaratýcý ve devrimci fikirler için “içe-ride kalsýn” emri de boþa düþmüþ oluyor. Nasýl düþmesin ki, bu fi-kirlerin maddi bir temeli var ve bu fikirler yaþamda karþýlýk156

Umut Güneş

buluyor. Buna karþý gelmeye çalýþmak, bunu engellemeye çal-ýþmak tam anlamýyla baðnazlýk ve gericiliktir.

Dinci faþist iktidarý bu kadar baðnaz ve gerici yapan þey, onadevrimi engelleyecek baþka bir yol görünmeyiþinden de kay-naklýdýr. Her þeye sahip olma, her þeye hakim olma, kendi iradesidýþýnda bir iradeyi yok saymak baþka türlü açýklanamaz. Bu birdönemin ve düzenin sonunu ifade etmektedir. Ama o sonu kendigözlerimizle görmek ve havasýný solumak için yapmamýz gere-ken çok þey var!

Öncelikle bu dinci faþist iktidar ayakta kaldýkça, demokrasilaflarý arasýnda yasaklar birbirini izlemeye devam edecek. Genç-lik yozlaþtýrýlmaya ve gericileþtirilmeye çalýþýlacak. (Dindar birnesil yetiþtireceðiz çýðlýklarý)

Ýkincisi; toplumu yönetemeyen burjuvazi ve onun dinci faþisthükümeti yasaklamalarla kontrolü yeniden saðlamak istiyor. Amabunun iþe yaramadýðýný on yýllardýr süren devrimci mücadele ve31 Mayýs ayaklanmasý göstermiþtir.

Gençlik en son internet yasaklarýna karþý þiarýnda da ne yapýl-masý gerektiðini bildiðini açýk ve net bir þekilde göstermiþtir. Gen-çliðin þiarý haline gelen #DNS’yiDeðilÝktidarýDeðiþtir hashtagýsorunun kaynaðýný ve çözümün yolunu gösteriyor. Sorun bu ikti-darda, hem de yalnýzca AKP’de somutlaþan dinci gerici iktidardadeðil, burjuva sýnýfýn iktidarýndadýr. Çözüm de burjuva sýnýfýn ik-tidarýnýn devrilmesinde, sosyalizmin yani emeðin iktidarýnýn ku-rulmasýndadýr.

Çünkü burjuvazinin demokrasisi, emekçi sýnýflar ve gençlikiçin bir diktatörlüktür. Oysa sokaðýn en geniþ kitlelere sunduðuözgürlüklerde ise burjuvazi kendi sonunu görüyor. Biz devrimcigençler, tarihin bu en alçak sýnýfýný korktuklarý sonla buluþturalým.Ýþte o gün bizim günümüzdür!

Ocak-2014

157

Zamanın Dili

ANTİ-FAŞİST MÜCADELEDE GENÇLİK

Üniversite ve liselerde süren devrimci mücadele, birleþik dev-rimimizin geliþimi açýsýndan son derece önemlidir. 31 Mayýsayaklanmasýnda öðrenci gençliðin ve genel olarak gençliðinkatýlýmýnýn yoðunluðu, gençliðin faaliyet yürüttüðü alanlara dahaözel bir ilginin olmasý gerektiðini bir kez daha gösterdi. Öðrencigençliðin her devrimci atýlýma verdiði destek, onun bu düzendenkurtulmak istediðini gösteriyor.

Öðrenci gençliðin tüm devrimci duygularýna ve devrime ver-diði dürüst, samimi desteðe raðmen, mücadelesinin önündeki en-gelleri tartýþmak, üzerine gitmek bizzat gençliðin tartýþmasýgereken konular arasýndadýr. Baþarý kazanmak istiyorsak bunuyapmalýyýz. Burada özellikle son dönemde yeniden gündemegelen faþist saldýrýlar ve bizlerin faþizmin saldýrýlarýna karþý nasýlmücadele yürüteceðimiz konusunu ele almak istiyoruz. Bu konuözellikle incelenmelidir. Zira faþist öðrencilerin devrimci, demok-rat, yurtsever öðrencilere dönük saldýrýlarýndan sonra gösterilentepkiler ya cýlýz ya da etkisiz kalýyor. Üstelik gerçekleþtirilen ey-lemliklerde, öne sürülen politikalarýn gerçek anlamda, faþizminiktidarý altýnda yaþam bulmasý ve yaþamýn gerçeklerini ifade et-158

Umut Güneş

mesi de mümkün deðil. Sonuçta ortaya ciddi bir moral bozukluðuve güçsüzlük çýkýyor. En son Marmara Üniversite’sinde yaþa-nanlarda da bunu gördük. Akademisyenler “Öðrencime do-kunma” diyerek, öðrenciler de “Satýr dýþarý bilim içeri” diyereksorunun özünü kavramadýklarýný bir basýn açýklamasýyla duyur-muþ oldular.

“Siyaset bir bilimdir” diyor Marks ve bu bilimin bizlere gös-terdiði gerçekler ise baþka bir þeyi ifade ediyor. Sýnýflý toplum-larda, egemen sýnýftan baðýmsýz bir bilim, öðrenim olmayacaðýgibi; sýnýflý toplumlarda yaþamýn gerçek ilerleticisi, sýnýflararasýnda süren savaþýmdýr. Ve bu savaþ büyüdükçe her yere yayýlýr.Üniversitelerdeki çatýþmalarýn esas nedeni de burjuvazinin ikti-darýný yýkmaya çalýþan emekçilerle, kendi iktidarýný korumaya ça-lýþan burjuvazinin arasýndaki süren savaþýmdýr. Ýþte sorun bu kadaraçýk. Problem bu gerçeði görüp görmemekte!

Anti-Faþist Birliklerin Önemi!Biz devrimci öðrenciler olarak bu gerçeði uzun zamandýr gö-

rüyor, dile getiriyor ve hayata geçmesi için uðraþýyoruz. Daha dafazlasýný yapacaðýz! Faþizme karþý verilen mücadelede anti-faþistgençliði örgütleyecek ve mücadeleyi her alanda büyüteceðiz.Devrimci gençliðimiz üniversitelerden tutunda, fabrikalara, atöl-yelere, mahallelere kadar güçlü bir mücadele yürütmek istiyorsa,zafer kazanmak istiyorsa sürecin karþýmýza çýkardýðý görevleri enbüyük çabayla gerçekleþtirmelidir. Nedir bu görevler?

a) Öncelikle bir ayaklanma yaþadýðýmýzý ve bu ayaklanmanýniktidarý ciddi olarak sarstýðýný, ayaklanma koþullarýnýn halendevam etmekte olduðunu unutmamak ve gençlik içerisinde engeniþ propaganda ve ajitasyonunu yapmak. Koþullarý bir kezböyle belirledikten sonra ise; takvim yeni bir ayaklanmayý gös-terdiðinde ona hazýr olmak en birincil görevdir.

b) Gerçekleþen hemen her eylemde gençlik bu düzeni isteme-diðini, bu düzenden bir gelecek ummadýðýný ifade ediyor. Amabu ifadeyi, düzene olan öfkeyi gerçekliðe dönüþtürmek için biralternatif olarak karþýlarýna çýkmak gerek. Anti-faþist gençlik ör-

159

Zamanın Dili

gütlenmesi ve yürüteceði mücadele bu açýdan da önemlidir. c) Bizler bu faþist düzenin yamalarýný dikmek istemiyo-

ruz. Bu iþ reformistlerin ve oportünistlerin iþi. Biz faþizmi yýkmakve emeðin iktidarýný kurmak istiyoruz. Bu yüzden rotamýz hep so-kaklar ve burjuvazinin iktidarýný sarsacak, yýkacak bir mücadelehattý olacaktýr. Anti-faþist gençliðin de mücadele hattý bu ol-malýdýr.

ci) Anti-faþist gençliðin bulunduðu her yerde faþizminsivil- resmi güçlerine üstünlük saðlamasý; eylem ve hareket üs-tünlüðünü kurmasýyla mümkündür. Savunma deðil saldýrý, moralüstünlüðü bir an dahi elden býrakmamak için sürekli ve canlý birçalýþma!

cii) Hemen her yerde süren mücadeleler mutlaka ince-lenmeli ve deneyimler yaygýnlaþtýrýlmalýdýr. ( Ýzmir’de Ege üni-versite’sinde faþist öðrencilerin eyleminin daðýtýlmasý ve bueyleme yapýlan hazýrlýklar gibi)

ciii) Gençliði kazanacaðýz! Tüm kadrolarýmýz gençlik kit-lelerinin içinde ve onlarla kurduklarý güçlü baðlarla devrimin pra-tik örgütlenmesi için göreve!

Ocak-2014

160

Umut Güneş

SOKAĞA SANSÜR İŞLEMEZ!

Ýnternette sansür yasasý meclisten geçti! Çaldýklarýný ayakkabýkutusunda saklayanlar, daha da fazlasý ortaya çýkmasýn diye; her-kesin “kiþisel haklarýný” bilgisayar kasalarýnda güvence altýna al-ýyor. Baþbakan da Ýstanbul’da “Çok çok affedersiniz, kusurabakmayýn, edepsiz görüntülere dokunma diyerek, edepsizce so-kaða çýkýyor,” diyerek bu yasanýn neden çýkarýldýðýný çok güzelözetliyor! Demek ki yaptýklarýnýn edepsizlik olduðunu kabul edi-yor. Ve burjuva sýnýfýn tüm edepsizlikleri ifþa olmasýn diye herþeyi yapmaya hazýrlar.

Herkes artýk çok rahatlamýþ olmalý, ne de olsa herkesi dinleyenburjuvazi artýk sanal alemde haklarýmýzý koruyacak! Artýk herbirey güvende. Yaþasýn kiþisel haklar ve özel yaþamýn gizliliði il-kesi, kahrolsun toplumun özgürlüðü! Yaþasýn burjuva sýnýfýn‘bir’icik iktidarý, kahrolsun burjuva iktidara karþý olanlar!

RTE’nin bilinç altýnda yatanlar bir kenara, TV ekranlarýnda,161

Zamanın Dili

yazýlý basýnda dile getirdikleri “kiþisel haklarý” koruma altýna al-ýyoruz, interneti güvenli hale getiriyoruz sözleri koca bir yalan.Bu eski bir tartýþma ama burjuva iktidarlarýn en güvenilir silah-larýndan biri olan “bireyin özgürlüðü”, “bireyin haklarý” vs. tü-ründen lakýrdýlar bilinen liberal görüþlerdir. Burjuva özgürlükkavramý, halklarýn ve emekçilerin özgürlüðü dýþýnda her þeyi içe-riyor. Burjuva iktidarý güvence altýna alacak her türlü ahlak, hertürlü birey hakkýný içeriyor. Çünkü burjuvazi kendi iktidarý ve ik-tidarýnýn devamlýlýðý için bu haklarý tanýyor! Ama bir sýnýf olarakkarþý koyuþun amansýz düþmanýdýr burjuvazi! Zira orada kendiyok oluþunu görür ama “birey”de kendi varlýðýný!...

Burjuvazi “ben”cidir. “Bencil”dir. Toplum adýna konuþtuðuher an, bahsettiði kendi sýnýf çýkarlarýdýr esasýnda. Birincisi; “kiþi-sel haklar” dedikleri þey burjuva özel mülkiyeti ve bu mülk edin-menin yasalarýný içermektedir. Yani bildiðimiz çalma, sömürmeve gerekirse öldürme! Ýkincisi; güvenli internet diye bahsettikleriburjuva iktidarýn güvence altýna alýnmasýdýr. Her türlü eleþtirininyok edildiði bir ortamý yaratmaktýr. Bugün AKP þahsýnda Tür-kiye tekelci kapitalizmi, emekçilerin yumruðu altýnda ezilmiþ bur-juva sýnýflarýn yaþadýðý bunalýmý ve çöküþü yaþýyor. Normal þartlaraltýnda burjuvazinin kabul edebileceði pek çok þey bugün taham-mül edilemez boyutta. Ýnternette ki sansür bunu ifade ediyor!

Ama insanlýk nelere þahit oldu! Burjuvazi kendi sýnýf çýkar-larýný korumak için neler yapmadý ki? Kremetoryumlar, dünya sa-vaþlarý ve bu savaþta yaþananlar akla ilk gelenler. Ve bu kanlýtarihin sahibi burjuva sýnýflar hep “bireyin” özgürlüklerinden bah-sedip, koruyucusu olacaklarýný ilan ettiler.

Ne zaman ki tüm toplumun özgürlüðü gündeme gelir, o zamanpolis joplarý, asker dipçikleri ve anayasal zincirler “birey”i koru-mak adýna iþler! Ne zaman ki toplum farkýna varýr kendisindençalýnanlarýn, o zaman “birey” kazançlarý, kayýplarý gündeme gelir!Ne zaman ki toplum kendisinden saklanan gerçekleri öðreniverirve harekete geçer, o zaman “birey” in haklarýna olan saldýrýlarýdurdurmak için sansür devreye girer. Ve bunun hep böyle gide-ceðini zannederler!...162

Umut Güneş

Neyse ki sokaklar var!Evet, karanlýðýn sizi boðduðunu düþündüðünüz anda sokak-

lardan yükselen sesler sizi uyandýrýr. Ve o sokaklarda gerçekleringücüne inanan ve haklý olduðunu bilerek mücadele eden binlercegenç var. Emekçiler var! Ve burjuvazi yasalarla gerçeklerin yokedilemeyeceðini bu sokaklarda öðrenecek!

Ama daha da önemlisi þu; toplumun ezici çoðunluðu, bu ya-salarýn toplumu susturmak için çýkarýldýðýnýn farkýnda! Hüküme-tin tüm kadrolarý her ne kadar bunun aksini kanýtlamak içinTV’lerde kendi gerici ve liberal görüþlerini zýrvalasalar da, inan-dýrýcýlýklarýný çoktan yitirdiler. Kullandýklarý argümanlar toplu-mun en geri duygularýný harekete geçirmek için hazýrlanmýþ vesipariþ edilmiþtir. Bu da yalnýzca kendi tabanlarýnýn en gerici un-surlarýný harekete geçirir.

Burjuvazi ne yaparsa yapsýn aslýnda hayata geçirdiði tek birþey var: Devrimin toplumsal güçlerini sokaklarda birleþtirmek!31 Mayýs ayaklanmasý da böyle bir patlama deðil miydi? Ýnsan-larýn hareket alaný daraldýkça daralýyor ve geriye tek bir þey kal-ýyor: Sokaða Çýkmak!

Sokak, iþçi ve emekçilerin, gençliðin siyaset alaný oldukça ür-kecek bir þey yok! Zira sokaktaki siyaset devrimci ve halkýn ikti-darýna yürüyen bir rotaya sahip.

Þubat-2014

163

Zamanın Dili

GREİF İŞGALİNDEN NOTLAR

31 Mayýs ayaklanmasýnýn etkileri artýk iþçi sýnýfý içinde kendi-sini eylemlerle de göstermeye baþladý. Yerel seçimler yaklaþýr vetüm burjuva partiler yalanlarýný halka anlatmaya dursun; genç iþçi-lerin önünde etkileyici bir örnek var.

Ayaklanmanýn sloganý olan “Bu Daha Baþlangýç MücadeleyeDevam” þiarýyla fabrikalarýný iþgal eden Greif iþçileri, iþgallerininikinci haftasýný geride býrakýyor.(bu yazý yazýlýrken 15. günüydü)Üstelik bu eylem kýsa sürede yine bir fabrika bölgesi olan Lüle-burgaz’da etkisini gösterdi ve Zentiva ilaç fabrikasýnda da iþtenatma tehdidine karþý iþçiler fabrikalarýný iþgal ettiler. Bunca yol-suzluk ve dolanýn içerisinde genç iþçi ve emekçilere, öðrenci gençliðe gerçeði iþçi sýnýfýnýn bu militan eylemleri yol gösteriyor, ki iç-lerinde genç iþçilerin sayýsýnýn fazlalýðý bu eylemlere enerji ve güçkatmýþ durumda. İþçi sýnýfý hareketi içerisinde böylesi eylemleruzun zamandýr görülmüyordu.

Sokaklarda binlerle gücünü ifade eden; fabrika önlerinde ay-larca süren direniþlere, þimdide fabrika iþgal eylemleri eklenmiþoldu. Kuþku yok ki, bu eylem türünü daha fazla göreceðiz. þimdibu eylemin gücüne, örgütleniþine ve genç iþçilere yol göstericiolan birkaç özelliðine deðinelim.

a)İlk olarak komite- konsey örgütlenmesinin önemi, avantaj-larý ve mücadele içerisindeki rolü bu iþgalde çok açýk görülüyor.Bölüm bölüm örgütlenen Greif iþçileri, örgütlü olduklarý sendi-kanýn dahi haberi olmadan fabrikalarýný bu komitelere dayanarakiþgal ettiler. Yine bu komitelere dayanarak iþgallerini sürdürü-yorlar. Ayrýca birlikte tartýþýlýp, kararlarýn birlikte alýnmasý burju-vazinin saðlayamadýðý demokrasiyi de saðlamýþ oluyor. Greifiþçilerinin örgütlenme yetenekleri ve eylemin kendisi, iþçi veemekçilerden gelen, sosyalist güçlerden gelen karþýlýksýz, samimidayanýþmayla büyüyor.

b)Komite- konsey örgütlenmelerinin sendikal bürokrasiyi nasýldize getirdiðini yine bu eylemde görmek mümkün. Sendikal bü-164

Umut Güneş

rokrasi iþçilerin öz örgütlenmesi karþýsýnda yenilmiþtir ama ta-mamen ezilmemiþtir. Yenilmiþtir çünkü, daha ilk günden eylemidesteklemediklerini ifade eden sendikacýlar, iþçilerin kararlýlýðýkarþýsýnda geri adým atmýþtýr. Ezilmemiþtir çünkü; görevleri iþçi-leri kontrol altýnda tutup sermayenin diþlilerinin sorunsuz iþle-mesi olan sarý sendikacýlarýn yýllarca yönetme kabiliyetlerine karþýiþçiler uyanýk olmalý ve kontrolü ellerinden býrakmamalýdýr. Böy-lece sarý sendikacýlarýn her türlü saldýrýlarý, oyunlarý boþa çýkart-ýlabilir.

c) İþçilerin talepleri arasýnda bulunan taþeron iþçilerin de kad-rolu olmasý (ki bu talep iþçilerin olmazsa olmaz taleplerinden veneredeyse iþçilerin üçte ikisi taþeronda çalýþýyor) da son dereceönemlidir. Örgütsüzlüðü, esnek çalýþmayý ve aðýr sömürü çarkýnýyaygýnlaþtýran taþeron sistem tuzla buz edilmelidir.

d) İþçi sýnýfýnýn mücadele tarihinde her zaman anýlacak bu ör-neði yaratan Greif iþçileri; 1 Mayýs öncesinde iþçi sýnýfýna moralve güç katmýþ, burjuvaziye korku salmýþtýr. (Daha þimdiden çevrefabrikalarda iþçilerin maaþlarýna olan zamlar %1- 2’lerden, %15’eçýkmýþ durumda)

e)Yukarýda söylenenler bu eylemin öne çýkan yanlarýdýr. Dahaþimdiden eylemin içinde vücut bulmuþ yanlardýr. Ama buradaþunu da belirtmek gerek; genç iþçiler bu eylemlerde her zamaniþçilerin birlikteliðini, dayanýþmasýný ve örgütlülük bilincini enönemli kazaným olarak görmeli ve korumalýdýr. Bu daha ilerideyürütülecek mücadelelerin güvencesidir.

İkincisi ise; Greif iþçileri kendi taleplerinin yaný sýra toplumunezilen kesimlerinin genel çýkarlarýný savunduklarý, dile getirdiklerioranda, toplumun en genel desteðini kazanacaktýr. Çünkü bütüneylemlerin sonunda ( baþarý kazandýðýmýz ya da kaybettiðimiz)karþýmýza çýkan çýplak gerçek þudur: İþçi ve emekçiler kendi ik-tidarlarýný kurmadýkça, sömürücülerin iktidarýný yýkmadýkça, iþçisýnýfý ve toplumun diðer ezilen kesimleri mutlu yaþama sahip ola-maz. İþçi sýnýfýnýn mücadelelerle dolu tarihi bu baþarýyý kazan-manýn örneklerini genç iþçilere, emekçilere fazlasýyla veriyor.

Þubat-2014

165

Zamanın Dili

“Az olmamýz felaket deðil, milyonlar bizimle olacaktýr”Lenin

NEDEN BOYKOT EDÝYORUZ!

Neden etmeyelim? Bugüne kadar kapitalist dünyanýn sandýk-larýndan emekçilere, gençliðe yarar bir þey çýktý mý? Yerel seçim-ler deyip küçümsemeyin, dinci gerici hükümet bu seçimlere farklýanlamlar yüklüyor ve öyle de. Her þeyden önce 31 Mayýs’tansonra ülkede yaþananlar olaðan üstü bir hýzda geliþiyor. -Lenin’indeyimi ile yýllar günlere, haftalara ve günlere sýðýyor-. Hükümetkatýnda krizler, istifalar patlak veriyor. Burjuva dünya kimin dahaçok çaldýðýný, yolsuzluðun alasýný kimin yaptýðýný tv’lerde, gaze-telerde ve reklamlarda, mitinglerde göstermek ve kendi baþýnýkurtarmak için çýrpýnýyor! Burjuva dünyada herkes bizlere diðe-rinin yalan söylediðini söylüyor. Ve en az yalan söyleyeni de bul-mamýzý istiyorlar. Yani bizden oy vermemizi istiyorlar… Ne için?

Gençliðin taleplerini dile getireceði ve mücadelesini büyüte-ceði baþka bir alan mý yok? Neredeyse soygun ve talaný ahlakýhaline getirmiþ bir düzenin, alternatifi yine soygun ve talan düze-ninin içinde olduðu için mi?

Hayýr! Ne iþçi gençliðin daha fazla taþeron çalýþma ve iþ cina-yetleri için, ne de öðrenci gençliðin daha fazla cop, daha fazlabaský ve pahalý eðitim için verecek oyu yok!

Hayýr! 31 Mayýs’tan bu yana sarstýðýmýz, çatlattýðýmýz bu dincigerici iktidar daha fazla orada dursun ve yalan söylemeye, soy-166

Umut Güneş

maya devam etsin diye, katletmeye ve hakaret etmeye devametsin diye verecek oyumuz yok! Geleceðimizi daha fazla ka-rartsýnlar diye verecek bir tek oyumuz dahi yok!

Çünkü biz uzun bir zamandýr geleceðimizi kendi ellerimizealacak mücadelenin yolunu fazlasýyla açtýk. Emekten ve halktanyana bir iktidarýn tohumlarýný attýk. (Forumlar, komiteler vs.) Veburadan yürümek istiyoruz. Danýþmanlarýnýn, ekonomistlerininve satýlmýþ tüm yazarlarýnýn ortak çabasýnýn yaklaþan büyük çö-küþü gizlemek, düzenin bekasý için rakamlar ve raporlar sýra-ladýklarýný biliyoruz. Ama bizlerin peþinden gideceði tek þeyyaþamýn gerçekleridir. Ve onun karþýmýza çýkardýðý rakamlar, ra-porlar bize baþka bir þeyi ifade ediyor: Devrimin kaçýnýlmaz vegüncel olduðunu!

Eðer biz iþçi ve öðrenci gençlik sokaklarda kurduðumuz ikti-darý(Taksim Komünü), siyasal iktidarla pekiþtirirsek özgürlükbize hiç de uzak deðil. Hayallerimizin peþinden korkusuzca gi-deceðimiz günler hiç de uzakta deðil. Ýþte bu yüzden þimdi boy-kot etmeliyiz! Hemen hepsi emekçilerin alýnterini ceplerineindirmiþ ve daha üç aylýk çocuklar soðuktan ölürken; yaþamýnbize gösterdiði gerçek buyken bunu görmezden gelemeyiz! Gel-meyeceðiz de! Aktif boykotu örgütleyeceðiz. Daha güzel bir çev-rede yaþamak için daha adil ve emekten yana bir iktidarýn gerekliolduðunu söyleyeceðiz. Elektrik faturasýný ödeyemediði içinkýzýný satmak zorunda kalanlarýn olmadýðý bir dünyanýn mümkünolduðunu Taksim’de gösterdik diyeceðiz.

Ýþçi ve öðrenci gençliðin samimi çabasýnýn, politikaya hiç ol-madýðý kadar uyanan milyonlardan destek göreceðini ifade edi-yoruz. Çünkü biz artýk iç savaþýn birçok aþamasýnda eðitildik,kitleler eðitildi ve iktidarýn milyonlarýn göstereceði cüretin ve ala-caðý doðru politik tutumun arkasýnda olduðunu biliyoruz. Evetboykot ediyoruz çünkü devrimi örgütlüyoruz!

Mart-2014

167

Zamanın Dili

BAŞARININ YOLU

“Bugün insan, bu baþarýnýn nedenlerini, yani Gramci, Togliatti, Ter-racini tarafýndan yönetilen hareketin ülkenin politik sahnesinde en ön-deki yeri almasýna yol açan nedenleri kavramak isterse, bunlardanilkinin haftalýk derginin kendisinden ve onun, ülkenin en ileri devrimciçekirdeðini oluþturan Torino’lu iþçilerle doðrudan iliþkilerinden kay-naklandýðýný görür” (Togliatti yaþamý ve savaþýmý, sf. 46)

Ýtalya faþizmin iktidara geldiði ilk yer. 1922’de Musoloni li-derliðindeki faþist güçler, Ýtalyan iþçi sýnýfýna ve ezilen halklaraýzdýrap dolu yýllarý yaþattýklarý iktidarlarýný kurdular. Ýtalyan fa-þizmi aþaðýdan yukarýya örgütlenen ve iktidara gelen faþizm tür-lerindendir. Týpký Hitler faþizmi gibi... 1944’de Ýtalya’da faþizmiyýkana kadar Ýtalyan komünistleri nasýl mücadele ettiler? Sendi-kalardan, gençlik örgütlerine kadar her yerde örgütlerini kuran fa-þizm, yýllarca iktidarda kalsa da; 2. paylaþým savaþýmýnda Yunan,Habeþistan vb. halklara kan kusturmuþ olsa da, Musoloni iktidarýÝtalyan iþçi sýnýfýnýn, gençliðinin ve baþta Sovyet halklarý olmaküzere dünya halklarýnýn mücadelesiyle kendi oluþturduðu kan de-nizine gömüldü!

Yukarýda aktarýlanlar iþte bu faþist iktidarýn pençeleri altýnda168

Umut Güneş

mücadele eden Ýtalyan Komünistlerin baþarýsýnýn anahtarýný an-latýyor. Elbette tek baþýna en ileri iþçilerle kurulan baðlar bu ba-þarýyý saðlayamaz ama o olmadan da olmaz!

31 Mayýs ayaklanmasýyla birlikte yaþadýklarýmýzý gözden ge-çirdiðimizde; gerek iþçi sýnýfý içinde gerekse de öðrenci gençlikiçinde ortaya çýkan ve arkasýnda onlarý, yüzleri, binleri yürütendoðal öncüleri görmemek elde deðil. Devrimci mücadelenin on-larca yýllýk çalýþmasý ve birikimi böylesi patlama anlarýnda mey-vesini veriyor. Ama iþ bununla bitmiyor. Sadece pratikte deðil,süreç içerisinde politik olarak da öne çýkan, geliþen bu kadrolarmücadelenin geliþimi açýsýndan hayati önemdedir. Bu baðlar Ýtal-yan faþizminden (sadece baský olarak deðil, faþist iktidarý ayaktatutmanýn yolu olarak oluþturduklarý örgütlenmeleri ile de) pek defarký olmayan dinci- gerici iktidara karþý verilen mücadelede ve ennihayetinde bu iktidarýn yýkýlmasý için son derece önemlidir.

Hayatýn her alanýnda bu insanlarla kurduðumuz iliþkilerde, ya-þadýðýmýz sürecin devrim süreci olduðunu ifade eden en güçlükanýtlarý görmüþ olacaðýz. Sürecin kitlelerde yarattýðý bilinç sýçra-masýný görmüþ olacaðýz. Hemen her alanda korku duvarýnýn tuzlabuz olduðunu görmüþ olacaðýz. En önemlisi kitlelerin türlü yol-larla ifade ettiði devrim isteðinin ne kadar güçlü olduðunu gör-müþ olacaðýz. Devrimci araçlarýn ve söylemlerin kitlelertarafýndan ne kadar çok dile getirildiðini ve pratiðe geçirildiðinigörmüþ olacaðýz. Baþarýlý bir devrimci çalýþmanýn ölçütlerindenbirinin kurulan bu baðlar olduðunu hatta en önemlisi olduðunusöylemeye gerek yok.

Berkin Elvan’ýn ölümsüzleþmesinden sonra yaþanýlanlara birbakýn; boykot gibi devrimci bir araç hemen hiç tartýþýlmadan enbaþta liseliler olmak üzere, üniversiteliler tarafýndan nasýl da ha-yata geçirildi. Liseli öðrenciler birbirlerinden cesaret alarak ve öf-kelerini doðru biçimde kullanarak hareket ettiler. Bir ayaklanmadeneyimi yaþadýlar. Kimi yerlerde öðrenciler sýnýflarý dolaþarakprofesyonel bir devrimci gibi ajitasyonlar çekerek, kimi yerlerdemüdürleri ile kavga ederek kimi yerlerde ise ne yapýlacaðý sankiönceden kararlaþtýrýlmýþ gibi tek vücut olarak hareket ettiler. Ýþte

169

Zamanın Dili

bizlere baþarmamýzýn, kitlelerin sevgisini kazanmamýzýn yolunuaçan ara halkalar yýðýnla yaþamýn içinde. Ve bizlerin oralarda ol-masý, bu doðal öncülerle güçlü, saðlam baðlar kurmasý gerekiyor.Onlarýn oluþturduklarý örgütlenmeleri desteklemek, bu örgütlü-lüðü en doðru biçimde mücadeleye sevk etmek için yardýmcý ol-mamýz gerekiyor. Eðer bu noktada gerekeni yaparsak, Ýtalyanyoldaþlarýmýzýn gösterdiði baþarýyý bizlerin de baþarmasý müm-kün. Ki bizler çok daha olgun koþullara sahibiz.

Hem iþçiler içerisinde GEB, hem de öðrenciler içerisinde DÖB(ki liseliler son derece aktif) bu öncüllerle güçlü politik iliþkilerkurmalýdýr. Çünkü mevcut dinci gerici iktidar uyguladýðý politi-kalarla milyonlarý politik yaþama uyandýrmada ve harekete ge-çirmede son derece baþarýlý. Ve buna bir son vermek istiyorsak,politikanýn insanlarýn yaþamýna bu kadar girdiði bir ortamda, biz-lerin de daha fazla günlük çalýþma ve örgütlenmeye giriþmemizgerekiyor. Hem de hiç vakit kaybetmeden!

Mart-2014

170

Umut Güneş

GENÇLÝK GÖREV BAÞINA!

Ýþte o gün geliyor! Tüm dünya iþçi sýnýfýnýn birlik, mücadele vezafer günü olan 1 Mayýs yaklaþýyor. Tüm dünyada olduðu gibibizlerde sokaða çýkacak, Taksim’in yolunu tutacak ve görkemlibir günü( belki de günleri) yaþamak için harekete geçeceðiz. Hat-ýralarýmýz hala taze. 31 Mayýs’tan bu yana her Taksim’eçýktýðýmýzda zihnimizde canlanan barikatlar, hep istenilen birlik-telik ve dayanýþma duygusu ve kuracaðýmýz yeni dünyanýn küçükbir örneði olan Taksim komünü! O günleri istemekte her genç,kadýn ya da çalýþan haklýdýr. Çünkü orada bizlerin, iþçilerin, emek-çilerin iktidarý vardý ve nasýlda köklü sorunlara bir anda çözüm-ler bulmuþ ve burjuvazinin yalanlarýný ortaya koymuþtuk.Korkularýmýzý yýkýp, birlikteliðimizin gücünü, sokaðýn gücünügördük. Hala 31 Mayýs’ýn anýlarý günlük yaþantýmýza ve siyaseti-mize yön veriyor. Çünkü 31 Mayýs ayaklanmasý en köklü sorun-larýn zor yoluyla çözülebileceðinin( tarih birçok kez göstermesineraðmen) bir kanýtýný daha gösterdi. Ve biz gençler; öðrenciler, iþçigençler, kadýnlar, iþçiler olarak sokaðýn devrimci deðiþtirici yo-lunu tek gerçek ve güvenilir yol olduðunu ifade ediyoruz. (Hattaseçimler sonucunda hükümette olan, muhalefette olan ya da se-çimlere bel baðlayan reformistler de dahil, oylarýný dahi sokaktakorumaya çalýþarak sandýðýn ne kadar hileli, güvenilmez ol-duðunu bir kez daha ifade etmiþtir. Üstelik bu durum seçimlerintek gerçek sonucudur.) Hatýralar güzeldir, özelikle devrimci dö-nemlerin anýlarý ama biz Marksist- Leninistiz ve hatýralarýn mestediciliði ile deðil gerçeklerin yol göstericiliðinde hareket ederiz.Ve gerçek þu ki; 1 Mayýs burjuvazi için bir ayaklanma provasýolacak. Bütün bir yýlda kazandýðý tüm tecrübelerini kullanacak.Sokak savaþlarýnda etkin olabilmenin tüm yollarýný deneyecek.En nihayetinde devrim sadece hayallerde kalabilsin ( o da acýolaylarla anýlsýn diye) ve bir daha cüret edilmesin diye, tüm ayak-lanmacýlarýn yenilmesi için uðraþacaktýr.

Bir defa belirlemeyi böyle yaptýktan sonra, bizlerin görev vesorumluluklarý da ortaya çýkmýþ oluyor. O zaman en baþta sa-

171

Zamanın Dili

vaþacak ordumuzu toplamalýyýz. Ki bir yýldýr, ayaklanma koþul-larýnda okullarýnda, mahallelerinde bizzat savaþýn içinde eðitil-mekteler. Devrimin en kararlý ve coþkulu ordusu iþçilerden,özellikle de genç iþçilerden oluþacaktýr. Burjuvazinin sinir uç-larýnda( sanayi alanlarý, üretim merkezleri) kriz yaratacak olanonlardýr. Genç iþçileri sokaklara dökmeli ve en büyük inisiyatiflemücadeleye yönlendirmeliyiz.

Ve öðrenci gençlik; her zaman fedakar ve cüretli mücadeleninneferi olan bu kesim 1 Mayýs günü ve sonrasýnda en güvenilirgüçlerdendir. Burjuvazi 1 Mayýs’ý resmi tatil yaparak bu hareketlikesimin sürekli sokaða çýkmasýnýn da önünü açmýþ oldu. Bu avan-tajý deðerlendirmek gerek.

Üstelik tüm 1 Mayýs alanlarýnda gözler Taksim’e çevrilmelive orasý devletle çatýþmaya girdiðinde, cepheyi geniþletmek dediðer bölgelerde yer alan yoldaþlarýmýzýn görevidir.

Bu nedenle ayaklanma günlerinden bu yana savaþ sahamýzý(Taksim ve tüm merkezler, mahalleler) bir komutanýn savaþ sa-hasýný incelemesi gibi incelemek ve bütün bir yýlýn deðerlendir-mesine göre yeni yöntemler, taktikler geliþtirmek durumundayýz.Çünkü sonucu belirleyecek olan sokakta vereceðimiz mücadeleise hazýrlýðýmýzý da ona göre yapmak zorundayýz.

Burjuvazi belli merkezleri elinde tutarak, kendi kurduðu bari-katlarýn arasýnda savunmada olacaktýr. Ki siyasal açýdan da bur-juvazi savunma durumundadýr. Onu yýkmak ve devirmek için encüretli biçimde saldýrmak gerekir. Bu politika bizi zafere götüre-cek olandýr. Gençlik yaratýcý ve cesur giriþimleriyle burada öncükonumundadýr.

Artýk tüm sözler içeriðin gerisinde kalmakta ve pratik en önegeçmiþtir. Þimdiden örgütlenmek ve cesaretle saldýrmak için ha-rekete geçmeliyiz. Zincirleri kýrýp özgürlük bayraðýný dalgalan-dýrdýðýmýzda tüm dünya iþçi sýnýfýnýn kalbiyle ve bilinciylebizimle olduðunu, onlarýn da devrimin özgürleþtirici yolunu izle-yeceðini unutmayalým. Zafere Kadar Devrim!

Nisan-2014

172

Umut Güneş

ÝKÝ RESÝM

Tarihte her büyük olayý ifade eden simgeler vardýr. Fransýzdevrimini anlatan, elinde bayraðý ile barikat üstünde durankadýn ya da Bastill’in basýlýþýný gösteren resimler gibi... Ekimdevrimin ayaklanmasýný gösteren, görkemli mitingleri günü-müze aktaran resimler gibi… Her büyük olayda öne çýkan,olayýn içeriðini ifade eden simgeler zaman geçse de etkisini veanlamýný yitirmez. Gelecek kuþaklara kalýr ve her dönemin dev-rimcileri kendi örneðini de yaratýr.

Bizim devrimimizin kalbinin nerede attýðý sorulursa, cevapTaksim meydaný olacaktýr. Ýki ayrý kuþak yarattýklarý örneklerlebunu gösterdi. Çünkü tarihimizin iki önemli olayý bu meydandahayat buldu. Bu öyle iki olay ki kendi dönemine damga vuran,

173

Zamanın Dili

güncel politikasýna yön veren ve sýnýflarýn karþýlýklý iliþkisiniyeniden belirleyen önemdeydi. Biri 77 1 Mayýs’ý, diðeri ise 31Mayýs ayaklanmasýdýr.

Her iki olay da tarihe geçti ve kendisini gelecek kuþaklaraaktaran araçlara sahip. Örneðin 77 1 Mayýs’ýnýn en görkemliresimlerinden biri olan, AKM üstünde zincirlerini kýrýp, kol-larýný açmýþ ve ona doðru yürüyen yüz binleri kim unutabilir?Geldi geliyorum diyen devrimi gelecek kuþaklara daha iyi negösterebilir? Örgütlü iþçi sýnýfýnýn burjuvazide yarattýðý kor-kuyu da görmek mümkün zira 77 1 Mayýs’ý sermaye sýnýfýnýnve faþist devletinin, devrimin geliþimini engellemek için neleryapabileceðini gösterdi. 77 katliamý iþçi sýnýfýnýn zihninden aslasilinmeyecek. Ama 77 1 Mayýs’ý birleþik devrimimizin ve da-yanacaðýmýz sýnýfýn iþçi sýnýfý olduðunu da, daha o gün kan-ýtlamýþtý.

Ýkinci resim ise, 31 Mayýs ayaklanmasýnýn milyonlarca çe-kilmiþ kareleri içinde nerdeyse en çok öne çýkanýydý, yine AKMüstüne asýlmýþ ve çeþitli sloganlarýn yazdýðý pankartlarýn olduðuve 31 Mayýs ayaklanmasýnýn toplumsal tabanýný yansýtan ren-kli AKM binasý resmidir. (Tarihte çok az kültür binasý bir dev-rimin geliþimi içinde böyle yer almýþ ve tanýðý olmuþtur.) Ve oresimde yer alan pankartlar arasýnda dev Deniz Gezmiþ pan-kartý ise týpký 77’de zincirlerini kýrmýþ iþçi gibi kendi döneminiifade ediyordu. Bir dönemin ifadesi olmanýn yaný sýra asýlýkaldýðý sürece ayaklanmacýlara büyük moral vermiþ, ayaklan-macýlarýn deyimi ile “eksik olan” tamamlanmýþtý.

77 1 Mayýs’ý iþçi sýnýfýnýn gücünü ve görkemli yükseliþinisimgeliyordu. 31 Mayýs ayaklanmasý ise tam anlamýyla gençli-ðin öncülük ettiði ve toplumun hemen her kesiminin faþizmekarþý ayaklandýðý bir olaydý. Denizleþen gençlik bir dönemeartýk yeter demiþ ve ayaklanmýþtý. Ayaklanma politik iktidarýnalýnmasýyla sonuçlanmamýþ olsa da, yarattýðý deðerler devrimegüç katmýþtýr. Üstelik ayaklanma koþullarý bugün de sürmekteve giderek daha olgun hale gelmektedir.

77’yi bize gösteren resim devrimin dayanacaðý sýnýfý tart-174

Umut Güneş

ýþmasýz bizlere anlatýyor, 31 Mayýs’ý gösteren resim ise devri-min motor gücü olan gençliði… Ve þimdi, biri Mayýs’ýn baþýndadiðeri sonunda olan iki tarihsel olayýn öne çýkan kesimleri;2014 1 Mayýs’ýnda birlikte devrimimizin kalbi olan TaksimMeydanýna girmek için yan yana gelecek! Belki bir üçüncüresim, faþizmin yýkýlýþýný ve devrimin zaferini simgeleyen ka-reyi görmek mümkün! Ama önce aþýlmasý gereken engeller var!

Burjuvazi hazýrlanýyor, 1 Mayýs’ta sokaða çýkanlarý ezmekiçin güçlerini toparlýyor. Devrimci gençliðimiz de sermayesýnýfýyla ve onun faþist devleti ile kýyasýya bir mücadeleye hazýrolmalýdýr. 1 Mayýs günü barikatlarýn ardýnda biz deðil onlar ola-cak. Ve ne kadar engel olmaya çalýþsalar da, hemen her sokak-tan, caddeden ve birçok araçla Taksim’e girmek isteyen kitlekarþýsýnda ne kadar küçük olduklarýný görecekler. Biz ise nekadar çok ve büyük olduðumuzu göreceðiz… Düzenli ve ancakdüzen içinde bir þey ifade eden güçlerini daðýtmak için, Deniz-leþen gençlik bu güne kadar ki sokak savaþlarýnýn deneyimin-den faydalanmalýdýr. Kitlelerin devrimci þiddeti, sermayeninkurduðu barikatlarý da, engellerini de aþabilecek güçtedir.

Ýki resmi yan yana koyunca eksik olan þey devrimin zaferinigösteren resimdir. Bu 1 Mayýs’ta olanlar ise devrimin zaferigerçekleþtiðinde önemli bir yer kaplayacak. Þimdi hazýrlanmalý,örgütlenmeli ve Denizlere verdiðimiz sözü tutmak için hare-kete geçmeliyiz!

Nisan-2014

175

Zamanın Dili

DENİZLERİN YOLUNDAN

Her dönemin simgeleri vardýr. Her simgenin de anlamý. Dev-rimci dönemlerin simgeleri hemen her mücadele alanýnda yanýbaþýmýzda bulunur. Bizlere güç ve moral verir. Fakat simgelertaþýdýklarý deðerlerle, ifade ettikleriyle önemli ve anlamlýdýr.Nasýl ki tüm dünyada Che, devrimin ifadesiyse ve her devrimcigiriþimde neresi olursa olsun onu görüyorsak; Denizler de Tür-kiye ve K. Kürdistan birleþik devriminin simgesidir. Bu top-raklarda yaþanan her devrimci giriþimde de Denizleri görmekmümkün. Yediden yetmiþe emekçilerin gönlünde yer etmiþ olanDenizler, devrimci düþünceleri ve pratikleri ile onlarla kopmazbaðlar kurmuþlardýr

Denizleri sadece idamlarýyla dile getirmek, ama faþizminneden onlarý idam ettiðini ifade etmemek, en hafif tabirle De-nizleri etkisiz romantiklere dönüþtürmektir. Oysa gerek DÖB,gerekse de THKO pratikleri, Denizlerin bugünün devrimcile-176

Umut Güneş

rine dahi kalan devrimci derslerle doludur. Devrime boylu bo-yunca hayatlarýný vermeleri ve burjuvaziyle uzlaþmaz bir mü-cadeleyi yaþamlarýyla bütünleþtirmiþ olmalarý; emekçilerinonlara duyduðu sevginin en büyük kaynaðýdýr. Çünkü bu uzla-þmaz mücadelede Denizler; öðrenci gençliðin, emekçilerin,yoksul köylülerin gelecek ideallerini, yaþamak istedikleri dün-yayý ve özlemlerini temsil ediyordu. Bugün dahi öyledir. HemChe hem de Denizler yaþadýklarý dönemin canlýlýðýyla emekçi-lerde ve gençlikte ayný istekleri ve geleceði ifade ediyor. Ýþte bunedenle, ne burjuvazinin her þeyi metaya dönüþtürme çabasý,ne de devrimci olan ne varsa tahrif eden, içini boþaltan refor-mizm, Denizlerin devrimci etkisini emekçiler ve gençlik üze-rinde yok edemez!

Her ne kadar reformizm devrimci yükseliþ dönemlerinde,düzen içi bir alternatif yol olarak Marksizmin karþýsýnda yeralsa da, gerçek yaþam baþka bir þeyi ifade ediyor. Gerçek yaþamtýpký Denizlerin idam sehpasýna tereddütsüzce çýkýþlarý gibi;devrimi gençliðin karþýsýna tereddütsüzce çýkarýyor. Bu nedenlenerede uzlaþmaz bir mücadelede ve devrimci kopuþ görsek el-lerde Denizleri görürüz. Ama kimse Denizleri uzlaþmanýn vepasifliðin simgesi haline getiremez.

Zira bugünün dahi en temel ve köklü sorunlarýna Denizlerdevrimci cevaplar vermiþtir. Deniz Gezmiþ’in idam sehpasýndasöylediði son sözler bunu en yalýn ve güzel ifadesidir.

Ezilen uluslar sorununda çözümün yolunu (bazýlarý bunu re-formistçe ifade etse de) göstermiþtir. “Yaþasýn Türk ve Kürthalklarýnýn birlikte mücadelesi” sloganý bunu en özlü biçimdeifade etmektedir. Ortak düþmanlarý olan Türk ve Kürt burjuva-larý halklarýn ezilmesi için birleþmiþtir. Öyleyse bizlerin de öz-gürlüðü, mücadelemizi ortak düþmana karþý birleþtirmektengeçiyor.

Yine öðrenci gençliðin mücadele perspektifi Denizlerle yenibir boyut almýþtýr. Onu yoksul köylüler için toprak iþgalindentutun da, iþçiler için eylem alanlarýnda görmek mümkündür.Öðrenci gençliðin mücadelesi onlarda hiç bir zaman salt

177

Zamanın Dili

öðrenci olmamýþtýr. Her zaman bakýþlarında devrim vardýr. THKO’nun kuruluþu ise tam anlamýyla Denizlerin devrimi

nasýl algýladýklarýný ve hayata geçirmek istediklerini göster-mektedir. Kaç kiþi olduklarýna bakmadan yapýlmasý gereken-leri yapmak için adým atma, etkin olmak ve kitlelerin devrimcimücadelesi için harekete geçmek THKO pratiðinde görülebilir.Devrimci enternasyonalizm yine Denizlerin yaþamýnda Filis-tin kamplarýnda feda birliklerinde savaþacak kadar ileridir.

THKO’nun doðuþu ise birleþik devrimimizin kaderini ba-þtan sona deðiþtirmiþtir. Zira Denizler bu topraklarýn ilk gerillaönderleridir. Ve 71 devrimci çýkýþýndan itibaren devrimci mü-cadele döneminin baþlatýlmasý tesadüfi deðildir.

Ve tüm bunlar elbette bir kýlavuz öncülüðünde oldu. Deniz-lerin kýlavuzu Marksizm Leninizmdir. Marksist Leninist dü-þüncenin yol göstericiliðinde anýn devrimci görevleri Denizleraçýsýndan yerine getirilmiþ ve bugüne miras kalmýþtýr.

Ýþte bugün “Denizlerin Yolundan” gitmek demek, ya da“Deniz Olmalý” demek devrim olmak, devrimi örgütlemek de-mektir. Bunun bir adým gerisi dahi Denizlere, Nurhak’ta ölüm-süzleþen yoldaþlara ve bugün Deniz’in bayraðýný taþýyanlarahakaret etmek demektir.

Mayýs-2014

178

Umut Güneş

BUNDAN SONRASI TUFAN

Ýnsan nasýl bir dünyada yaþadýðýný düþündükçe dehþetedüþüyor. Birçok acýya ve olaya tanýk olmuþ kiþilerce dahi ya-þanýlanlar fazlasýyla kabul edilemez. Soma’da yaþananlara tanýkolanlar, kapitalist dünyanýn insanlýða ne vaat ettiðini bir kezdaha çýplak gözlerle gördü ve gördüklerimiz yediden yetmiþeherkesi dehþete düþürdü. Burjuvaziye duyulan öfke bin katartmýþ durumda, faþizme duyulan nefret bin kat artmýþ du-rumda. Nasýl olmasýn ki? Yerin iki bin metre altýnda üç kuruþiçin çalýþmak ve her gün ölüme gider gibi ayrýlmak. Eðer saðgeri dönülürse kapitalizmin acýmasýz çarklarýna karþý bir gündaha zafer kazanýlmýþ demektir. Ama geri dönülmez ise? Ýþtebunun cevabýný kimi sessizce, kimi ise geri dönmeyenin yerini

179

Zamanın Dili

alarak, kimisi de diþlerini sýkýp küfrederek verir. Soma’da olanlar ve sonrasýnda yaþanýlanlar her ne kadar

geniþ bir bölgeyi savaþ alanýna çevirmiþ olsa da, kimsenin içineyine de sinmiyor! Sinmeyecek de, yüreðimizin biraz olsunsoðumasý ancak faþizmin tabutuna son çiviyi çaktýðýmýzda ola-bilir. Aksi mümkün deðil. Soma katliamýndan sonra yaþanýlan-larýn ifade ettiði budur. Berkin’den sonra da böyle olmuþtu.

Kitle Eylemlerinin Niteliði Gün geçtikçe devrimimizin toplumsal tabaný daha fazla

öðreniyor ve bilinçleniyor. Her devrimci kitle eylemi, bir ön-cekinin örneklerini içeriyor ve aþýyor. Ama geliþim sürekli ile-riye doðrudur. Berkin’in ölüm haberi duyulduðunda, nasýl kiokullar boykota çýktý ve sokaklarý doldurdu ise, Soma katli-amýnda da böyle oldu. Nasýl ki iþçiler fabrikalarýnda durmayýpsokaklara çýktýysa (yetersiz dahi olsa), mahalleler gecelerinimolotoflarla aydýnlattýysa, bugün de öyle oldu. Greif iþçileri ilebaþlayan iþgal eylemleri dalgasý, öðrencileri de sardý ve birgünde 4 üniversiteye birden yayýldý. Soma’da yaþanýlan katli-amýn sorumlularýna duyulan öfke o kadar büyük ki, olduklarýher yerde eylemler de anýnda bitiverdi. Büyük illerin merkez-leri günlerce çatýþmalarla sarsýldý, görenler faþist devletin kendiülkesini iþgal ettiðini sanýr. Binlerce kiþilik polis gücü, baðnazve faþist basýný ve tüm bunlarýn azgýnca saldýrýsý sýrasýnda, ey-lemler arasýnda kalan bir kadýn polise öfkeyle þöyle baðýrýyor:“Ne oluyor, iç savaþta mýyýz?” Görüntüye bakýp böyle söylüyorama gerçekte de böyledir. Evet tam bir iç savaþtayýz. Hem deson derece acýmasýz ve sert bir iç savaþ… Ve kitle eylemleri-mizin geliþimi bu gerçeði göz önüne alarak geliþecektir. Amabu süreci hýzlandýrmamýz gerek. Neden?

Çünkü; faþizmi devirmek istiyoruz ama yaptýklarýmýz henüzyeterli deðil.

Çünkü; düþmanýmýzýn sýrtýný yere sermek istiyoruz. Serece-ðiz de, ama eylemlerimizin þiddeti, öfkemizle doðru orantýlýdeðil. Artýk “bundan sonrasý tufan” diyeceðimiz bir dönemde-180

Umut Güneş

yiz ve tarihin gördüðü o en kutsal silahý, ATEÞ’i devreyekoyma vaktidir. Sokak savaþlarýnda düþmanýna acýmadanvurma ve ona pes dedirtme dönemidir. Engels’in dediði gibi “Dü-þmanlarýn darbeleri önünde eðilip bükülmek yok; birçoklarýnýnyaptýðý gibi, ‘inanýnýz ben zararlý hiçbir þey yapmadým’ diye aðlayýpzýrlamak yok. Yumruða yumrukla karþýlýk vermek, düþmanýn her biryumruðuna karþý iki üç yumruk atmak: iþte bizim taktiðimiz daimaböyle olmuþtur.”

Devrimci þiddet kitlelerce birçok biçimde uygulandý bunlarönemli, þimdi ise buna bizlerin zafer katacak katkýlarý eklen-meli. Üstelik vakit yitirilmeden. Kitle eylemlerinin daha da iler-lemesi, ayaklanmanýn zafere dönüþmesi devrimci öncülerinkatkýlarýyla ve örgütlü devrimci gücün kitlelerle birlikte hare-ket etmesiyle olabilecek bir þeydir. Ýþte burada en büyük so-rumluluk gençliðe aittir. Çünkü fedakar bir mücadeledöneminin ilk gönüllüleri ve ilk öne atýlanlarý her zaman genç-lik olmuþtur. Her zaman cesur giriþimlerin altýnda gençliðin im-zasý bulunmaktadýr. Her zaman en riskli ve tehlikeli giriþimlergençlik tarafýndan, kendisine özgü coþkuyla gerçekleþtirilmi-þtir. Eðer bugün devrimci kitle eylemlerinin eksikliklerini hýzlakapatmak istiyorsak, gençlik hiç düþünmeden cesur adýmlar at-malýdýr. Ve atacaktýr!

Söylenecek fazla söz yok. Eðer bir deðerlendirme yapmakgerekirse, koþullarýn tamamen devrimci olduðu ve hasmýmýzýnzor durumda olduðunu söylemek þimdilik yeterli. Ama illa dasöylenecek bir þeyler arýyorsak, söz eylemin ve ateþin! Leni-nist genç-liðin, Denizlerin yoldaþlarýnýn bunu gerçekleþtire-ceðine hiçbir þüphe yok. Madem ki sonucu sokaklarda kýzýþansavaþým belirleyecek, söylenecek son þey, CHE’nin veda eder-ken bizlere söylediðidir: Hasta La Victoria Siempre!

Mayýs-2014

181

Zamanın Dili

DEVRİM YAPTIĞIMIZINBİLİNCİNDE OLMAK!

“Bugün için yüzleri, binleri yönetiyoruz ama yarýn on binleri, yüzbinleri yöneteceðiz. Bu nedenle her açýdan geliþkin kadrolar olmak zo-rundayýz.” (Leninist bir tutsaðýn mektubundan)

Bu sözler 2008 krizinin hemen öncesinde, tam da bugün ya-þadýðýmýz ayaklanma günleri için söylenmiþtir. Gerçekten de mil-yonlar sokaklara döküldüðünde kitlelerin mücadelesiniyönetmenin ne kadar zor olduðunu hep birlikte gördük. Sadeceayaklanmanýn en üst boyutta olduðu an mý, sonrasýnda devameden süreçte her sorunda sokaklara on binlerin dökülmesi ve ne-redeyse her günü eylem, isyan ve ayaklanma olarak geçen gün-lerde, her açýdan geliþkin kadrolarýn ihtiyacýný ne kadar çokhissettiðimiz ortada deðil mi?

Ýç savaþýn en sert dönemlerinden birini yaþýyoruz ve kitlelerbin bir yolu deneyerek bu süreçte yer almaya ve onu devam ettir-meye çalýþýyor. Duran adamdan, kitap okuyana ya da bir alkýþlaharekete geçenden, anýnda barikat kurana; silahlarýn konuþtuðukadar, çiçeklerin de devrede olduðu bu süreçte; belki de en önem-lisi ve zoru bu zenginliði içinde barýndýran- bu kesinlikle bir zen-ginliktir- yönetebilecek esneklikte ve militan kadrolara olanihtiyaçtýr. Çünkü ne olursa olsun en küçük bir çalýþma için dahikadrolara ihtiyacýmýz var. Devrimci bir kadro, bir komünist dev-rimin zafer kazanabilmesi için olmazsa olmazdýr.

Bir kadro için ise en büyük hata –böylesi bir süreçte- bu zen-ginliði ve çeþitliliði görmeyip, hareketin biçimlerinden birini dahaöne çýkarmak ve diðerlerini küçümsemektir. Böylesi bir davranýþ182

Umut Güneş

en hafif deyimi ile devrimin önüne bir engel daha çýkarmak an-lamýna gelir. Oysa pek çok devrim deneyimi gösteriyor ki; dev-rimci komünist kadrolar hareketin geliþimini ve sürekliliðinisaðlayacak ve onu en nihayetinde iktidara taþýyacak olan sürecinbirçok biçimde yaþandýðýný bilir ve yaþanan her deneyimi devri-min kazanýmý haline getirmek için çabalar. Hiçbir mücadele biçi-mini ve aracýný göðe çýkarmaz; ya da en baþtan ret etmez. Buütopik sosyalistlere, anarþistlere yani Marksizm dýþý hareketlere aitbir düþünce ve hareket tarzýdýr. Biz Leninist gençlikten kesinkesuzak olmasý geren bir davranýþ ve düþünme biçimidir.

Fakat bir yýldýr yaþananlarý düþündüðümüzde ne kadar çok ge-liþtiðimizi ama ne kadar da çok hatamýz olduðunu görüyoruz. Ge-liþkin kadrolar sadece kitaplarýn içinden çýkmaz, geliþkin kadrolardevrimci mücadelenin içinden çýkar ve 1 yýllýk süreç bizim içinbulunmaz bir laboratuardýr. Ýþte bu laboratuardan çýkan sonuçlar-dan biri de geliþkin kadrolarýmýzýn eksikliðidir.

Kendimize karþý dürüst olmalýyýz yoksa kitlelere karþý da dü-rüst olamayýz. Ayaklanmanýn baþýndan itibaren, örgütsüz kitlele-rin kimi hareketleri kimi kadrolarýmýzca küçümsendi.Ayaklanmanýn baþýndan itibaren ise kimi kadrolarýmýz daha soldabir tutum aldý. Bir yýllýk sürecin sonunda ise bu tutumun sonuç-larý her iki kesimi de haklý çýkarmadý ve devrim kendi yataðýndaolaðanca çeþitliliði ile ilerlemeye devam etti. Bazen tekrarlar ger-çekleþtirilmeye çalýþýldý ama olmadý. Çünkü tarih tekerrür etmezya da her eylem biçimi her zaman ayný sonuçlar vermez. Bunuöðrenmiþ olmak bir sonuçtur ve önemlidir. Ama kitlelerin hereylem giriþiminde tekrarlar yaþanýyor diye bu eylemliklere burunkývýrmak ise bir küçük burjuva hastalýðýdýr. Yine bunun karþýsýndaen solda yer alýp, en uç noktadan pratiðe geçmek ise ayný has-talýðýn baþka bir versiyonudur. Sonuçta her iki tutum da kitlelerinmücadelesinde handikaplar yaratýr. Ayaklanmanýn yýl dönümünüyaþadýðýmýz bu günlerde, geride kalan yýldan bir sonuç çýkarmakgerekirse; Kitlelerin eylemi devrimci kadrolarýn organizeli ey-lemleri gibi olmaz. Ama devrimci komünist kadrolar kitlelerinhareketini olabilecek her biçimde iktidar mücadelesine yönlen-

183

Zamanın Dili

dirmek, onlara bu konuda yardýmcý olmak ve en nihayetinde fa-þizmin sýrtýný yere sermek için anýn görevini açýklamak ve yapmakdurumundadýr. Zira devrimi yapmak istiyorsak bunun kitlelerleolacaðýný bilmek gerekiyor. Bu nedenle kitlelerin faþizme karþýher eylem giriþiminden büyük bir coþku duymalý ve moral bul-malýyýz.

Ýþte bu nedenle geliþkin kadrolara sahip olmak, kadrolarýmýzýnhýzla geliþmesi son derece önemlidir. Zira devrimin zaferi Leni-nistlerin etkinliði ile çok daha kýsa sürede gerçekleþecektir. Çünküdevrim için koþullarýn uygun olduðunu her fýrsatta söylüyoruzama eksik olan bu süreci yönetecek, kitlelerle çok yaygýn ve sa-ðlam iliþkiler kurmuþ olan güçlü bir partidir. Leninist Parti bunaadaydýr. Ama bu Leninist Partinin kadrolarýnýn etkinliðine, ör-gütlenme yeteneðine ve çalýþmasýna baðlýdýr.

Geliþkin kadrolar devrimci mücadelenin içinden çýkar dedik.Çünkü devrimci mücadele içerisinde okunan her þeyin birkarþýlýðý olur. Mücadele içerisinde yaþanýlan her deneyim bir tec-rübeye dönüþür. Mücadele içerisinde yýllarýn birikimi ile oluþmuþdevrimci kültür genç kadrolara aktarýlýr. Mücadele içerisinde vemücadelenin ateþiyle, cesur ataklara giriþilebilir. Daha saya-madýðýmýz pek çok þey mücadele içerisinde kazanýlýr.

Portekiz Devrimi’nin önderi Alvaro Cunhal yoldaþýn dediðigibi; bir devrim sorumsuz sloganlar atarak deðil, gerçek devrimcibir çalýþmayla baþarýlýr. Yani broþürlerde, bildirilerde ve yayýn-larýmýzda yazdýðýmýz, kitlelere ulaþtýrmaya çalýþtýðýmýz politika-lar ancak saðlam teorik birikime sahip, militan ve parti kültürünüalmýþ olan kadrolarýmýzýn çabalarýyla vücut bulacak ve yine bukadrolar; kitlelere, devrime öncülük etmeye, devrim yapmaya ce-saret eden Leninist partinin varlýðýný göstermiþ olacaktýr.

Haziran-2014

184

Umut Güneş

GENÇ İŞÇİLER ÖNE!

Sendikalar iþçi sýnýfýnýn okullarýdýr. Ýþçi sýnýfýnýn sýnýf ör-gütlerinden biridir. Ama bugün sendikalarýn örgütlenme düzeyio kadar düþük ve sendikalarýn iþçi ve emekçilerde yarattýðý gü-vensizlik o kadar fazla ki; iþçi örgütlenmesinde faaliyet yürü-ten devrimcilerin iþi eskiye nazaran bu alanda daha zor. Çünkükarþýmýzda sadece sermaye sýnýfý, onun faþist devleti yok!Onunla birlikte iþçi sýnýfý içerisinde yer alan ve sendikalarýn te-pesine çöreklenmiþ bir elit tabaka ve oluþturduklarý bürokrasiile birlikte bütün cesaretsizlikleri var. Ve tabi nerdeyse bütüniþçi eylemlerinde, grevlerde, direniþlerde bol bol yapýlan uzla-þma ve sonucunda yaratýlan güvensizlik var! Kuþku yok ki, her10 iþçiden belki de 9’unun aklýna sendika denince bunlar geli-yor. Haliyle mücadele etmek isteyenlerin de önündeki güçlük-ler artýyor. Güçlükler artýyor ama mücadeleyi zorlayan koþullardaha hýzlý ve daha geniþ bir alanda kendini hissettiriyor. Öy-leyse ne yapacaðýz? Sendikalardan vaz mý geçeceðiz?

Bizce hayýr! Sendikalardan vazgeçemeyiz! Çünkü onlar halaiþçi sýnýfýnýn okuludur. Ama bu haliyle de kabul edemeyiz.Çünkü þu an sýnýf mücadelesini ilerletmekten çok onu zayýflat-ýyor, her adýmda güçsüzlüðün göstergesi olarak kitlelerin karþýs-ýna çýkýyor. Fakat iþçilerin örgütlenmesi ile ilgileniyor, iþçisýnýfýný devrimin dayanacaðý güç olarak görüyorsak; iþçi

185

Zamanın Dili

sýnýfýnýn örgütlenebileceði her alaný önemsemeli ve yaþanan so-runlarýn üzerine gitmeliyiz.

Bugün tüm pasifliðine ve ürkekliðine raðmen, iþçi sýnýfý zorve çekilmez bir yaþamý yaþýyor. Buna yaþamak denirse tabi!Ýþçilerin büyük çoðunluðu örgütsüz ama düzenden ve gidiþat-tan da memnun deðil. Peki ne yapmalý?

Genç Ýþçiler Mücadelenin Taþýyýcýsý Olacaktýr!Son bir yýlý ayaklanma halinde geçirdik ve bu süreç devam

edeceðe benziyor. Ama hala bu sürecin önemli eksiklerindenbiri iþçi sýnýfýnýn sýnýf olarak varlýðýydý. Ýþçi sýnýfýný birçok kezayaða kaldýrmasý gereken olaylar yaþandý ki-Soma katliamýgibi- iþçi sýnýfý gücünü gerçekten gösterebilseydi sistemi ye-rinden oynatýrdý.

Evet milyonlarca insan sokaklara döküldü ama bu sürezarfýnda fabrikalarý, atölyeleri, ulaþýmý vs. durduramadýk.Çünkü iþçiler ya örgütsüz ya da örgütlü olunan yerlerde sendi-kalarýn pasif ve ürkek tutumu egemen. Öðle arasýnda iþ dur-durma eylemi yapacak kadar cesaretli!

Oysa bize daha fazlasý gerek! Burada genç iþçiler bayraðýen önde taþýmalýdýr. Gerek örgütlenme alanýnda, gerekse de mü-cadele alanýnda genç iþçiler öne çýkmalýdýr. Genç iþçilerin ai-leye bakma zorunluluðunun olmamasý, enerjik ve atak olmasýgibi pek çok sebep sorumluluðun daha fazla genç iþçilerde ol-masýný beraberinde getiriyor. Örgütlenme ve mücadele etmekiçin iþçilerin o kadar çok sebebi var ki saymakla bitmez. Ýþteburada öncelikli görev genç iþçilerin örgütlenmesidir. Gençiþçileri örgütleyecek ve genç iþçilerle sýnýf mücadelesini dahaileriye taþýyacaðýz.

Militan Bir Sýnýf Sendikacýlýðý Ýçin!Sendikalarýn þu an þu bizlere gösterdiði tablo þöyle; son de-

rece pasif, kavgadan uzak ve açýkçasý arkalarýndaki kitle baskýsýolmasa, þu an olaný dahi yapmaya niyetleri yok. Ama sendika-lar sýnýf ve kitle örgütleridir ve önemlidir. Genç iþçilerin önün-186

Umut Güneş

deki bir diðer görev ise, sendikalarýn içinde gerçekten militanbir sendikacýlýk örneði yaratmaktýr. Ýþçi sýnýfý örgütlenmesinigüçlendirecek ve iþçilerin güvenebileceði bir odak yaratmakancak böyle olur.

Bunun kolay bir iþ olmadýðý ortada, lakin iþçi sýnýfýnýn içindegüçlü ve saðlam bir örgütlenmeye sahip olmak istiyorsak, yö-nelimimiz bu olmalýdýr.

Genç Emekçiler Birliði iþçi gençlik içindeki faaliyetlerindebu hedefleri de gerçekleþtirmek istiyor. GEB’in tüm faaliyetiiþçi ve emekçi gençliðin örgütlenmesi; militan bir iþçi hareketiyaratmak; gençliðin sosyalist bilinç ve kültürle yetiþmesini sa-ðlamak ve en nihayetinde devrimin geliþimini örgütlendiði heralanda saðlamaktýr. GEB sýnýf hareketi içerisinde her türlü bü-rokratizme karþýdýr. Sýnýf hareketini ilerletmek isteyen her gençiþçinin yeri GEB’dir. Çünkü GEB iþçi gençliðin mücadele ör-gütüdür.

Dünya devrim tarihi bu konuda yaratýlmýþ örneklerle dolu-dur. Keza bizim kendi tarihimiz de incelendiðinde GEB’inönemi ve genç iþçi örgütlenmesinin önemi görülüyor. Öyle ki;GEB içinden enternasyonal dayanýþmanýn en iyi örneklerindenbirini yaratmýþ olan Teðmen Ali( Cevat Saim Çelen) gibi kad-rolarý çýkarmýþtýr.

Tarihimiz bize güç veriyor! Devrimci koþullar bize pek çokolanak saðlýyor. Ýþte bu nedenle, iþçi sýnýfýnýn iktidarý için gençiþçiler en öne!

Haziran-2014

187

Zamanın Dili

KAHROLSUN EMPERYALİZMİNYEŞİL KUŞAĞI!

Irak’ta dinci faþist IÞID adlý katiller sürüsünün ilerleyiþi veburjuva medyada dolaþan katliam görüntüleriyle birlikte, özel-likle Alevi inancýna mensup kesimlerde büyük bir korku yarat-mak istiyorlar. Suriye’de yaptýklarý katliamlarla adýndan sözettiren katiller sürüsü, Irak’a girmesi ile hedefini epey geniþlettive Ýstanbul’u da hedefleri arasýna dahil etti. Her þey bir yanadinci faþistlerin bu derece ortalýða dökülmesi, katliam görün-tülerini yaymasýnýn tek bir amacý ve nedeni var.

Ýlk önce neden; emperyalist kapitalist sistem derin bir çöküþsürecine girmiþ ve emekçi halklar isyanlarý, ayaklanmalarý vedevrimleri ile sistemin duvarlarýný parçalarken; emperyalist ka-pitalist sistemin elinde iktidarýný korumak için zordan, kandan,katliamdan ve vahþetten baþka bir araç kalmýyor…

Bugün yeniden dinci gerici örgütlerin palazlanmasý ve orta-lýða dökülmesinin nedeni sistemin derin bunalýmý ve geri dö-nülmez çöküþ sürecinden kaynaklýdýr.

Gelelim katiller sürüsünün icraatlarýna; bu icraatlarýnýn veicraatlarýnýn burjuva medyada ve kimi sol akýmlarda sayfalarcaverilmesinin (çoðu teþhir adýna diyecektir) tek bir amacý var:Korku!

Evet tek kelimeyle toplumda korku yaratmak ve sokaðaçýkan emekçileri korkunun esiri haline getirerek, burjuvazi ve188

Umut Güneş

onun orta çaðdan kalma hayallerinin karþýsýnda diz çökmesinisaðlamak; sömürü ve aþaðýlanmaya sessiz kalmasýný istemek,itaat etmesini saðlamaktýr. Kültürlü burjuvazi iktidarýnýn gü-vencesini iþte bu orta çaðdan kalma dehþet ve onun týlsýmlý söz-cüðü korku da görüyor…

Yeþil Kuþak Palazlanýyor1917 Ekim Sosyalist devrimi ve ardýndan sosyalizmin fa-

þizm karþýsýndaki tarihi zaferinin ardýndan, sosyalizmin etkisitüm dünyaya yayýldý. Emperyalist kapitalist sistem derin birkriz içerisindeydi ve halklarýn her ayaklanmalarý, devrimlerisermaye düzeninin çöküþünü hýzlandýrmaktaydý. Bunun üze-rine burjuvazi “komünizmin yayýlmasýnýn önüne geçmek”adýna özellikle müslüman coðrafyada dinci gericiliði tüm gü-cüyle destekledi. Cinayet þebekeleri, katil sürüleri oluþturdu.Latin Amerika’da faþist paramiliter yapýlar kurmasý gibi, bugün“geniþletilmiþ Ortadoðu” adýný verdiði bölgede de “yeþil kuþak”yaratmaya giriþti. Bu dinci çeteler devrimin geliþim gösterdiðihemen her noktada ortaya çýktýlar ve komünistlere karþý, emek-çilerin özgürlük mücadelesine karþý cihat ilan ettiler. Bu örgüt-lerin baþýnda gelen ve Mýsýr, Libya, Cezayir gibi yerlerdegüçlenen Müslüman Kardeþler örgütü daha 1920’li yýllardaÝngilizler tarafýndan Mýsýr’da kuruldu. Mýsýr’da Sovyet devri-minin etkisi altýndaki emekçilere ve devrimcilere karþý ölümtaburlarý görevini gördü. Yine bugün dünyanýn pek çok bölge-sinde faaliyet yürüten ve gericiliðin baþ temsilcisi ve ABD’ninkatliam birlikleri olan El Kaide Afganistan’da sosyalistlerekarþý savaþsýn ve onu içten krize soksun diye bizzat ABD ta-rafýndan kuruldu ve eðitildi.

Devrimci mücadelenin geliþtiði ve komünistlerin güçlendiðiher yerde emperyalizmin yeþil kuþaðý palazlandý. 1970’liyýllarda devrimci mücadelenin merkezi olan Filistin’de FHKCve El- Fetih’e karþý güçlendirilen ve mücadeleye sürülenHAMAS buna örnektir. Çok uzaða gitmeye gerek yok. 1980faþist darbesinin yaptýðý icraatlara bir bakýn, bu kuþaðýn geli-

189

Zamanın Dili

þmesi için neler yapýlmýþ görülecektir; zorunlu din dersleri,imam hatip okullarýnýn yaygýnlaþtýrýlmasý, devrimci- demokratyayýnlarýn yakýlmasý, profesörlerin, öðrencilerin imhasý, sür-güne gönderilmesi tek cümle ile; devrimi bir daha uyanmamakiçin ezmek ve bu görevin ölene kadar bekçisi olsunlar diye ye-tiþtirilen tosuncuklar…

Korkunun Panzehiri UMUT!Ortaçaðýn Engizisyon mahkemeleri de korkuyla çöküþün

önüne geçmeye çalýþmýþtý ama yanýldýlar. Ya da Hitler’in Naziordusu da yarattýklarý korkuyla emekçilerin rüyasý Sovyetleriyok etmek istemiþlerdi ama yanýldýlar… Küba, Vietnam, An-gola ve diðerleri hepsini korku ve cehaletle emperyalizm dizçöktürmeye ve itaat ettirmeye zorladý ama baþarýlý olamadý…

Yapmamýz gereken þey, burjuvazinin medyasýyla, ordusuylakitlelerde yaratmak istediði korkuyu kýrmak ve onlara umut ol-maktýr. Devrimci ve komünistler en zor anda emekçilere, gen-çliðe umut olmalý ve karanlýðýn zafer kazanmasýnýn önünegeçmelidir. Çünkü Umut korkunun panzehiridir.

Önümüzde gerçek bir savaþ var. Dinci gerici katiller sürüsüboþuna toplanmadý, ki; Maraþ, Çorum, Sivas gibi deneyimleri-miz de var. Tüm bunlardan doðru sonuçlarý çýkarmalý ve bur-juvazinin emekçilerin yaþamýnda bir korku çemberi kurmasýnýnönüne geçmeliyiz. Bu savaþa hazýrlanmak, örgütlenmek ve ge-riciliðe karþý her türlü mücadelede öne geçmek Denizleþen gen-çliðin doðal bir sorumluluðudur...

Temmuz-2014

190

Umut Güneş

DEVRÝMÝN GÜVENÝLMEZ‘DOSTLARI’

Sermaye sýnýfý bir tarafta zenginliði büyütürken, diðer taraftada sefaleti ayný ölçüde büyütür. Bir doða yasasý gibi, kentleringörkemli semtlerinin yaný baþýnda beliren, yaþam süren varoþlar,emekçilerin yaþam sürdüðü mahalleler böyledir. Buralarda herþey emek sermaye çeliþkisinin tezahürü gibidir. Yaþamýn kural-larý buralarda daha sert, acýmasýz ve umutsuzlukla yüklüdür. Se-faletin büyüklüðü kadar umutsuzluk ve yozlaþma hepsi iç içedir.Varoþlarda sadece sefalet ve umutsuzluk yok. Buralarda her güniþlenen, günden güne artan devrimci çalýþma ve faaliyetler devar.Devrimci kadrolarýn sürekli beslendiði, konakladýðý ve üst-lendiði yerlerdir buralar ayný zamanda... Nitekim kapitalizme du-yulan öfke ve isyanýn bir çok çeþidini buralarda görürüz. Birtarafta hýrsýzlýk, fuhuþ, çeteleþme vs. yürürken (devletin özel yö-nelimidir bu), diðer tarafta da devrimci eylemler, hemen her gündevlete karþý gerçekleþtirilen çatýþmalar vs... Yaþamýn en umut-suz olduðu bu yerlerde gençlerin; geleceðe dair güvenleri son de-rece zayýftýr, yaþamlarýnda disiplinden uzaktýr ve kapitalizmaltýnda sýnýf atlama þansý da yoktur. Bir tarafta yozlaþma, çürümeve soysuzlaþma; öbür tarafta devrimc imücadele ve devrimci bir

191

Zamanın Dili

yaþam...Özellikle bizim gibi kapitalist geliþme sürecini sancýlý yaþamýþ

ülkelerde, köyden kente gelen, çalýþmak zorunda kalan ve kentinemekçileri haline gelen yoksul köylüler; proleterleþme sürecinide sancýlý yaþadýklarýndan, önemli bir kýsmý karþýmýza lümpenproletarya olarak çýkýyor. Lümpen proletarya kültürü, anlayýþý veyaþam tarzý...

Nereye Dayanmalýyýz?Gezi ayaklanmasý kapitalizme ve onun faþist devletine karþý

öfke duyan, isyan eden büyük bir kitleyi harekete geçirdi. Emek-çiler olduðu kadar, küçük burjuva tabakalar da ayaklanmayakatýldýlar( hatta daha fazla). Emekçi mahalleri günlerce eylem-lerle, çatýþmalarla sarsýldý. Ýþçi ve emekçiler hemen her gün iþçýkýþý evine geldikten sonra, eþleri ve çocuklarý ile bu ayaklan-mada boy gösterdiler. Ve bu görkemli isyanýn içinde elbette ma-hallelerin sýnýf dýþý olmuþ olan unsurlarý yani lümpen proletaryasýda burada yerini aldý.

Her sýnýf ve tabaka gittiði her yere kendi kültürünü ve al-ýþkanlýklarýný da götürür. Ayaklanmanýn kendi süreci incelendi-ðinde, her sýnýfýn karakteristik davranýþlarýný görmek mümkün.Konumuz itibari ile emekçi mahallelerde daha yoðun olarak bu-lunan lümpen proletaryayý ele alacaðýz.

Ayaklanmanýn gün gün eylemleri incelendiðinde, lümpen pro-letaryanýn kararsýz, disiplinsiz ve baþýna buyruk tavýrlarý görüle-bilir. Lümpen proletarya toplumun tortusu, sýnýf dýþý kalmýþunsurlar olarak tamamen þekilsiz, kararsýz ve baþýna buyruktur.Sonuna kadar gidilecek bir mücadelenin temel dayanaðý asla ola-maz.

Ayaklanma sonrasý özellikle emekçi mahallerinde devrimciçevrelerin çevresine girmeye çalýþan ya da bulunan bu tür kesim-ler, mücadelenin ilerleyen aþamalarýnda büyük problemlerin desahibi olurlar. Disiplinsiz tavýrlarýyla daðýtýcý, baþýna buyruk hal-leriyle güvenilmez ve gücün yanýnda yer almalarý karakteristikdavranýþlarý olduðu için, faþizmin olasý bir zaferinde, emekçi ma-192

Umut Güneş

hallelerinde faþizmin kitle tabaný haline de gelebilirler.Devrimlerin yenilgi süreçleri incelendiðinde bu net biçimde

görülecektir. Uzaða bile gitmeye gerek yok. Mýsýr Devriminde,devrimin önünü alamayan milyonluk polis gücünün yanýnda, cezaevinden çýkartýlan katil, tecavüzcü, hýrsýz vb. suçlardan yer alaninsanlarý hatýrlayýn. Onlar lümpen proletaryadýr. Ve o halleriyleaslýnda eylemlerde yaný baþýmýzda (güç devrimde olduðu için)yer alan lümpen proletaryadan hiç farklarý yoktur. Ayný þiddet veöfkeyle güçlü olan kimse ve yaþamýndaki dar çýkarlarý kim onavaat ediyorsa, onun yanýnda saf tutmak temel karakterleridir.

Ýþte dikkat etmemiz ve önlem almamýz gereken sorunlardanbiri de budur. Bu bütünüyle devrim iddiasýný taþýyan tüm dev-rimcilerin ve devrimci hareketin dert edinmesi gereken bir mese-ledir.

Ayaklanmayý doðuran koþullar hala varlýðýný koruyor. Bu so-runlar çözülebilmiþ deðil. Kapitalizmin ve faþist devletin, en temelsorunlarý bir kenara býrakýn, kýsmi sorunlarý dahi kalýcý olarak çöz-mesi mümkün deðil artýk. Ýþte bu nedenle devrime hazýrlýðýmýzýnve örgütlenmemizin bütün hýzýyla devam etmesi gerekiyor.Ve busüreç içerisinde hemen her yerde proleter karakterimizin korun-masý ve proleter karakteri, proleter kültürü büyütmemiz gerekiyor.Genç iþçi ve emekçilere dayanmamýz, gücümüzü buralardan al-mamýz gerekli.

Leninist Parti’nin proleter karakteri, bugüne kadarki saðlamduruþunun en önemli dayanaklarýndandýr. Proletaryaya da-yandýðýmýz ve mücadelemizin odak noktasýna devrimi koyduðu-muz ölçüde, devrimin geçici yol arkadaþlarýný dümen suyumuzdayürütür ve zarar vermelerinin de önüne geçmiþ oluruz. Her gençLeninist, lümpen proletarya ile yan yanayken bir yumruðunu dasýkýlý ve hazýr tutmalýdýr.

Temmuz-2014

193

Zamanın Dili

DENÝZLER GÝBÝ ÝLERÝ ATILALIM

“Bir devrimci mezarda bile ateþ gibi parlamalýdýr!”Blanqui

Che’nin Bolivya daðlarýndan yükselen çaðrýsý; “iki, üç dahafazla Vietnam” çok geçmeden dünyada yankýsýný bulduðunda,bu dönem tarihe 68 gençlik ayaklanmasý ya da rüzgarý olarakgeçti. Bu dönem sadece gençliðin deðil, binlerce iþçinin grev vedireniþlerine; ezilen -sömürülen halklarýn özgürlük kavgasýnýnda yükseldiði bir dönemdi. Devrimci atýlýmlarýn bir çok yerdegerçekleþtiði bir dönemdi.

Birçok yerde özellikle üniversite gençliði sokaklara dökül-müþ ve mücadele etmiþlerdi. Gençlik büyük bir atýlým göstere-rek Che’nin devrim çaðrýsýna uymuþ ve dünya devrimininsimgesi haline gelmiþ olan Che resmi dünyanýn hemen her ye-rinde, her eylemde ve sokak çatýþmasýnda görünür olmuþtu.

Che’nin devrim çaðrýsýna en çok gençliðin cevap vermesikadar doðal bir þey yok. Zira devrim denen kökten deðiþiminihtiyaç duyacaðý enerji ve ruh en çok gençlikte mevcut. Tarihinsayfalarýnda devrimci giriþimleri þöyle bir incelediðimizde,194

Umut Güneş

gençliðin olmadýðý tek bir giriþim dahi gösterilemez. Dünyadevriminin simgesi haline gelen Che, hiç kuþkusuz bunu haketmiþ bir devrimci önderdi. Bugün onu görenlerin haklý bir he-yecan ve devrimci bir coþku duymasý bu yüzdendir. O kabuledilmiþ bir önderdir.

Denizler de bizim devrim tarihimiz için öyledir. Denizler deChe’nin devrim çaðrýsýna uymuþ, Vietnam devriminden Chegibi çok etkilenmiþ ve kendi ülkesinde ayný baþarý için hare-kete geçmiþtir.

Devrimin genç önderlerini devrim yapmak için yola düþürenþeylerin baþýnda emekçilerin mücadelesinden duyduklarý he-yecan ve coþku geliyor. Che’nin ve Denizlerin devrimci atýlým-larýnýn o dönemin gençliði baþta olmak üzere emekçilerdeyarattýðý devrimci coþku binlerce gencin sosyalizmin saflarýndamücadele etmesini saðladý. Zira Denizleri de üniversite sýra-larýndan Nurhak daðlarýna götüren, emekçilerin ve gençliðinkalbinde yer ettiren en önemli özelliklerden biri de buydu. De-nizler 71 devrimci çýkýþýnýn mimarlarý, Filistin’de feda birlik-lerinde savaþacak denli enternasyonal bilince sahip ve 20kiþiyle devrimin kývýlcýmýný yakacak kadar cesur yapan þey,sahip olduklarý devrimci coþku ve ruhtur.

Devrimci bir ruh ya da ruh halinden bahsederken mistik birþeyden bahsetmiyoruz. Bahsettiðimiz þey; mücadeleninhaklýlýðýnýn; insanlýðýn ve doðanýn çýkarýný savunanlarýn ta-rafýnda olma ve gerçekliðin gücüyle hareket edenlerin hiç birengeli tanýmadan mücadele etmesidir. Bu öyle bir atýlýmdýr ki,imkansýzý gerçekleþtirmekten bahsedenler tam anlamýyla budevrimci atýlýmdan bahsediyorlar.

Denizleri üniversite sýralarýndan Filistin’e ve oradan da Nur-hak daðlarýna götüren, en sonunda bugün bile bize güç verendaraðacý karþýsýndaki tutumlarýnýn arkasýnda yatan gerçekbudur. Devrimci bir dönemde yaþýyoruz ve düþmanýmýzýnsýrtýný yere sermek, ayaklanan kitlelerin kalbinde yer etmek içinihtiyacýmýz olan þey Denizlerin ve yoldaþlarýnýn sahip olduðucoþku ve ruhla mücadele etmektir.

195

Zamanın Dili

Devrimci Coþku Nasýl Yaratýlýr!Yukarýda yazýlanlardan anlaþýlacaðý üzere oturarak ya da bir

þey yapmadan olamaz. Hele önce okuyup öðrenelim ondansonra bir þey yapalým demekle hiç olmaz. Öðrenilen onca þey(bugünün reformist ve kimi aydýn tabakasýnda olduðu gibi) pa-sifliðin, baþarýsýzlýðýn ve örgütsüzlüðün bahanesi haline gelir.

Devrimin diyalektiði teoriyi ve pratiði bir arada ifade edi-yor çünkü birlikte olduðu zaman güç haline geliyorlar. Bu ne-denle devrime, partisine ve yoldaþlarýna olan baðlýlýklarý yüksekolan kadrolar, düþüncelerin gücüyle birlikte devrimin gerçektensaðlam ve dayanýklý kadrolarý haline geliyorlar.

Sonuçta devrimci coþku devrimci mücadele içerisinde ya-ratýlýr. Baþka bir yerde deðil. Devrimci teori devrimci müca-dele içerisinde yol gösterir ve devrimci coþkuyu besler.Kitlelerin uðradýðý haksýzlýk ve baský karþýsýnda duyulan öfke-nin, devrimci bir kadro açýsýndan mücadelede ileriye götürmeside buna baðlýdýr. Aksi taktirde bir süre sonra umutsuzluðun ba-hanesi ve kanýtý olur. Oysa Fidel’in dediði gibi “devrimcilikhaksýzlýðýn karþýsýnda sessiz kalmamaktýr” Ama bunun içinhaksýzlýk karþýsýnda durabilecek cesarete sahip olmak gerek.Oysa insan haksýzlýða uðradýðýný bilmeden ya da göremedennasýl karþý durabilir.

Bu nedenle yaþamýn içinde olmak, kitlelerin arasýnda; iþçi-lerin, öðrencilerin arasýnda olmak ve onlarýn tepkilerini görmek(ki kitlelerin tepkisi genellikle doðru sonuçlar veren bir baro-metredir) ve buna yön vermek biz devrimci kadrolarýn enönemli sorumluluklarýndan biridir.

Sonuçta ayaklanmanýn ruh halini yaptýðýmýz her çalýþmadagöstermek ve büyütmek zorundayýz. Çünkü bir eþikteyiz ve bueþiði aþmamýz için gerekli olan þey bugün yeni bir devrimciatýlýmý örgütlemek ve büyütmek. Denizlerin yoldaþlarý! Deniz-ler gibi ileri atýlalým, iç savaþtan proletaryanýn ve Leninist Par-ti’nin zaferle çýkmasý için mücadeleyi büyütelim..

Temmuz-2014

196

Umut Güneş

AYAKLANMANINÖĞRETTİKLERİ

Zaman bir devrimin geliþimini daha iyi anlatamayacak kadarhýzlý geçiyor ama ayaklanmanýn ve devrimin dersleri hemenher gün yeni bir olayla karþýmýza çýkýyor. Çünkü ayaklanmayýdoðuran koþullar hali hazýrda varlýðýný koruyor. Bu sürede ikiseçim yaþanmýþ olmasýna raðmen bir süredir- özellikle son ikiseçim- seçim sonuçlarý sermaye sýnýfýnýn sokak savaþlarý veayaklanma yoluyla yenilebileceði Leninist düþüncesini haklýgöstermekten öte bir anlam ifade etmiyor. Özellikle son se-çimde boykot oraný, seçimlerin hile ve hurda yardýmý ile birincigelen partisi ya da partinin adayýndan fazlaydý. Yani zafer boy-kot partisinindi. Yani düzenin karþýsýnda çok daha büyük birgüç var. Öyleyse soru þu; bu büyük güce nasýl ulaþacaðýz, nasýlve ne þekilde örgütleyeceðiz? Devrimci mücadele içerisindenasýl konumlandýracak ve harekete geçireceðiz?

Buna herkesin bir cevabý vardýr elbette ama devrimin de-hþetli günlerinin dersleri yeterince kavranmamýþsa bu sorunnasýl çözülecek? Bu sorunu çözmek öncelikle bir yöntem so-runudur. Öyle ki bugün “evet bu bir hataydý yoldaþlar ve bununbir hata olduðunu görüyoruz” demekle sorunu çözdük diyecekkadar pasif mi, yoksa “ ayaklanma kapýmýza dayandýðýnda ye-terince güçlü ve geniþ bir örgütlülüðe sahip deðildik. Ayak-lanma bize gösterdi ki; özellikle gençlik ve emekçi kadýnlarayaklanmanýn en önündeydiler ve bizler bu alanlarda eskisin-

197

Zamanın Dili

den on kat, yüz kat daha büyük bir örgütlenme yaratacaðýz.Fabrikalara, atölyelere, üniversitelere, liselilere gençliðin ol-duðu, emekçi kadýnlarýn olduðu her yere leninist politikalarý vemücadele anlayýþýný götüreceðiz.” diyecek kadar atak mý ola-caðýmýzý belirleyecek kadar önemlidir.

Ýþte Bolþevik devriminin beyni ve ruhu olan Lenin’den gelençaðrý: “Hareketin, kendi seyri içinde bütün bu eskimiþ ve cansýz fikirkalýntýlarýný süpürüp bir kenara atacaðýna en ufak bir þüphe dahiyoktur. Ancak, böyle bir kenara atýþ, sadece eski hatalarýn red edil-mesi durumuna indirgenmemelidir, fakat mukayese kabul etmeyecekkadar önemli olan þey, bunun yeni görevlerin yerine getirilmesineyönelik, bugün muazzam kitleler halinde devrimci alana gitmekteolan yeni güçlerin Partimize çekilmesine ve bunlardan yararlanmayayönelik yapýcý devrimci çalýþma þeklini almasý gerektiðidir.”( YeniGörevler Yeni Güçler makalesinden)

Lenin özcesi her deneyimden, doðrudan ve pratik devrimciçalýþma için dersler çýkarmak gerektiðinden bahsediyor. Ör-gütlenme faaliyetimizde, kadrolarýn geliþtirilmesinde yaþanandevrimci süreci ve bu sürecin kitlelerde yarattýðý deðiþikliðidikkate almadan kabul edilecek ya da mahkum edilecek her es-kimiþ düþünce aslýnda bu alandaki sorunumuzu ortaya koy-maktan öte bir anlam ifade etmez diyor…

Oysa ayaklanma öncesinde ve sonrasýnda yoðun olarak say-falarýmýzda iþlenen düþüncelere bakýldýðýnda tek bir parolanýnýsrarla vurgulandýðýný görüyoruz: Devrimin pratik örgütlen-mesi...

Bununla beraber iþçi ve emekçilerin, gençliðin içerisindeyaygýn, güçlü ve sýký baðlar kurmak; bu kesimlere devriminkaçýnýlmazlýðýný ve yeni bir ayaklanmanýn gün be gün örül-düðünün ajitasyon ve propagandasýný yapmak; devrimin pratikörgütlenmesine vakit kaybetmeden geçmek gerektiði ýsrarlavurgulanýyor. Ýþte bu nedenle kadrolarýmýzýn politik ve pratikeðitiminin de bu yönde olmasý gerekiyor.

Ayaklanma günleri devrimi kimin istediðini ve kimin öncü-lük edebilecek politik güce sahip olduðunu gösterdi. Orda olan-lar bilir - ki binlerce kiþi- ayaklanmaya hafta sonu yaþanan bir198

Umut Güneş

eylem süreci diyen ve hafta baþý iþ günü daha ne kadar sürdü-receðiz, insanlar gider diyen bir yýðýn reformist ve oportünisthareket vardý. Haftanýn ilk günü sabahýn erken bir saatinden iti-baren, siyahlar giymiþ ama ayaklanmanýn canlý ve devrimci ru-hunu meydanlara taþýyan liseli gençler bu iþin buradabitmediðini herkese gösterdi. Bizler bu giriþimden ne kadarmutlu olduk ve coþkuyla dolduysak, pazartesi sabah saatlerindetatlý uykularýna dönmek isteyen hareketler de bir o kadarþaþkýnlýða düþmüþlerdi. Çoðu o saatten sonra yaþananlarýn birazdaha farklý olduðunu anladý. Ama sadece o kadar…

Þimdi tüm bu süreci yaþayan bizler, gençliðin –özellikle li-seli gençlik- öncekinden çok daha fazla, bizlerden de baðýmsýzmücadeleye girdiðini görüyoruz. Bu bir sýr deðil ama onlarlailiþkiye girmekte aðýr hareket ediyor, onlara faþizme ya da ka-pitalizme karþý giriþtikleri her eylemde ya da mücadelelerindeyardýmcý olmuyorsak, onlarý bayraðýmýzýn altýnda dövüþmeyeçaðýrmakta tereddüt ediyorsak; ayaklanmaya dair söylediðimizbirçok þey birer boþ laftan ibaret olur.

Ayný þey iþçi sýnýfý içindeki çalýþma içinde geçerlidir. Ýþçisýnýfý sýnýf olarak ayaklanmada belirleyici olamadý ama özel-likle emekçi semtlerinde ve daha birçok yerde mücadeleyedahil oldular. Öyleyse buradan çýkarýlacak ilk sonuç iþçi sýnýfýiçinde örgütlenmeye hýz vermektir. Zira iþçi sýnýfý devrimintemel gücüdür ve iþçi emekçi gençlik de motor güç olarak öneçýkýyor.

Sonuçta nereye varmak istiyoruz? Varmak istediðimiz yerayaklanmada belirgin biçimde öne çýkan alanlarda ve ayaklan-mayla mücadeleye dahil olan yeni devrimci kitleler içerisindeajitasyon, propaganda ve örgütlenme faaliyetine hýz vererek,bu kitleleri devrimin bayraðý altýnda birleþtirmektir. Bunu bizyapmazsak, daha dün birlikte yürüdüðümüz güçleri baþka bay-raklar ve haliyle baþka davalar için dövüþürken görmek kaçýnýl-maz tek sonuç olur. Ayaklanmadan öðrenilen bir þey varsa,eksiklikler görülmüþse gördüðümüzü ifade etmenin en iyi yolubudur…

199

Zamanın Dili

Daha fazla söze gerek yok! Leninist parti Leninist gençli-ðinden örgütlenmesini ve Leninist politikalarý her yerde ege-men kýlmasýný istiyor. Kitlelerin faþizme karþý giriþtiði hermücadelede Denizlerin bayraðý kitlelere devrimi hedef göste-recektir. Ve kitlelerin bugün için her türlü kararsýzlýktan uzak,canlý, devrimci coþkuyu bulunduðu her alana taþýyan; kitlelerinkafasýndaki sorulara devrimci cevaplar verebilecek bir örgüt-lülüðe ihtiyaçlarý var.

Eðer emekçi kesimler, gençler Denizleri her gördüklerindeakýllarýna ilk getirdikleri þey devrim ise; örgütlenmek ve dev-rimi gerçekleþtirmek için yapýlacak þey açýkça ortadadýr. De-nizlerin ve tüm devrimci kitlelerin beklediðini hayata geçirmeken önemli devrimci görevdir…

Aðustos-2014

200

Umut Güneş

GENÇLİĞİNENTERNASYONALİST EĞİTİMİ

Denizler 71 devrimci çýkýþýný gerçekleþtirdiklerinde, bu ko-nuda atýlan ilk adýmlardan biri, o dönem için devrimci mücadele-nin merkezi haline gelmiþ olan Filistin’de eðitim almalarýydý.Ama bu eðitim salt askeri bir eðitim deðildi, ayný zamanda Filis-tin halkýyla kurulan güçlü baðlarýn ilk düðümüydü. Denizler Fi-listin’de kaldýklarý süre boyunca feda birlikleri de dahil yer alacakve Ortadoðu halklarýnýn katili Ýsrail’e karþý mücadele de edecek-lerdi. Ayný ruhu Vietnam kasabý Commer’in ODTÜ’de arabasýnýnyakýlmasýnda da görebiliriz. Bu Vietnam halkýnýn verdiði özgür-lük mücadelesinin yanýnda olduðunu göstermenin en iyi yol-larýndan biri olurken, Vietnam halkýnýn acýlarýný da paylaþmanýnbir yoludur. Ya da 6. Filonun denize dökülmesi, Amerikan em-peryalizmine karþý duruþun bir göstergesi olduðu kadar, Amerikanemperyalizminin iþlediði suçlarýn cezasýnýn kesilmesinin bir tü-rüdür.

Denizlerin enternasyonalist bilinci elbette kendiliðinden olu-þmadý, 68 hareketinin etkisi, özellikle Vietnam ve Küba devrimi-nin etkisi, yaþamlarýnýn merkezine devrimi koyan o döneminöðrenci gençlik önderlerini enternasyonalist bir ruhla donattý.

Denizler 71 devrimci çýkýþýný gerçekleþtirmek için yolaçýktýklarýnda hedeflerinde Nurhak daðlarý vardý ve devrimci Kürthalkýnýn onlarý destekleyeceklerini biliyorlardý. Ezilen bir ulusunemekçileri, köylüleri ezilenler için bir þey söylendiðinde hangidilde olursa olsun anlar. Bugün Denizler Kürt halký için neyi ifadeediyorsa bunun temelleri o dönem yapýlanlarca atýldý. Devrim tümezilen ve sömürülen halklarýn ihtiyacý olunca, devrimci önder-lerde ezilen ve sömürülen halklarýn önderi oluyor. Che’nin tümdünya da yarattýðý etki de böyledir. Enternasyonalizm Arjantinlibir devrimcinin Küba’da devrim yapmasýný ve Kongo’da siyahisyana katýlmasýný ve Bolivya’da ölümsüzleþmesini açýklayabilir.

Leninist Parti’nin devrimci tarihi Denizlerden aldýðý bu bilinciözenle koruduðunu ve geliþtirdiðini gösteriyor. Denizlerin ardýn-

201

Zamanın Dili

dan Filistin’e gidiþlere devam edildi ve hatta denebilir ki LeninistPartinin bugünkü devrimci komünist programa kavuþmasýnda Fi-listin’de geçen günlerin etkisi büyüktür. Enternasyonalizm bay-raðý sonrasýnda Cevat Saim Çelen (Teðmen Ali), Ýmam Ateþ veMustafa Çetiner yoldaþlarca taþýndý. Bu yoldaþlar parti kararý ileFilistin’e gönderilip orada eðitim aldýlar.

1982’de Siyonist Ýsrail, Lübnan’ý iþgal edince orada savaþmayagönderilir. Ýsrail Beyrut’u kuþatýr. El-Habakiye bölgesinde bulu-nan Arnun Kalesin’de Mustafa Çetiner ve Ýmam Ateþ birlikte Ýsra-il’e karþý Filistin’li siper yoldaþlarýyla birlikte savaþýr ve uçaksavarbaþýnda birlikte ölümsüzleþirler.

Yoldaþlarýnýn ölümsüzleþmesinden çok etkilenen Teðmen Aliyoldaþ ise kendi isteði ile Güney Lübnan’a gönderilir. Burada gös-terdiði baþarýlardan ötürü Lübnan Komünist Emek Örgütü ta-rafýndan Lenin Niþaný ile ödüllendirilir. 1986’da ise Filistinmevzilerinde Ýsrail’e karþý savaþýrken uçaksavar baþýnda ölüm-süzleþir.

Enternasyonalizm Leninist Partinin karakterine ölümsüzleþenyoldaþlarýyla iþlenmiþtir. Enternasyonalizmin ne olduðunun engüzel örneklerinden birini, yoldaþlar, mücadeleleriyle göstermiþtir.Tüm bunlar Leninist politikalarýn doðrudan bir sonucu ve Leni-nist Partiyi Leninist yapan en önemli özelliklerdendir.

Yoldaþlarýmýzýn yýllar önce yaptýklarýnýn önemi bugün dahaiyi anlaþýlmalýdýr. Zira baþta Ortadoðu olmak üzere, tüm dünyadagerçekleþen mücadelelerde ezilen ve sömürülen halklarýn müca-delesinin nasýl bir birinden ayrýlmaz hale geldiðini gösteriyor. Vebu noktada gençliðin enternasyonalist eðitimi büyük önem ka-zanýyor.

Yaný baþýmýzda yükselen devrimler ve emperyalizmin paralýkatiller sürüsünün emekçi halklara dönük katliamlarý gençliðinenternasyonal mücadelesini, birliðini öne çýkartýyor. Emperyalistkapitalist dünya insanlýða karþý her yerde bir savaþ yürütüyor, gençliðin de tüm dünya da emperyalizme, kapitalizme ve faþizme karþýgüçlerini birleþtirmesi ve enternasyonal mücadeleyi büyütmesigerekiyor. Zira düþmanýmýz ortak, ‘kaderimiz’ de öyle…

Eylül-2014

202

Umut Güneş

YAPI İŞÇİLERİNE

Geçtiðimiz haftalarda inþaat iþçileri resmen ayaklandý. Birçokyerde çalýþma koþullarý 19. yüzyýl þartlarýnda olan bu sektör, taþe-ron çalýþmanýn da en yoðun olduðu alanlardan. Ýþ cinayetlerininde… Ýnþaat sektörünün kapitalizmin içinde ne kadar önemli biryer iþgal ettiðini herkes biliyor. Kendisi ile birlikte yaklaþýk 300farklý iþ kolunu harekete geçiriyor.

Hemen her yerde yükselen yapýlar büyük ihtiþamlarý altýndane saklýyor dersiniz? Ýþçilerin kaný ve gözyaþýný, geride býraktýk-larýnýn aðýtlarýný… Bu kadar yüksek olmasalar, bu acýlar çok dahafazla görünür olurdu!

Bir süredir inþaat iþçileri ya paralarýný alamadýðý için, ya ye-meklerin kötü olmasýndan ya da iþ cinayetlerinden ötürü sokak-larda. Eylemlerin ortaya çýkýþý öyle bir zamanlamada oldu ki, iþçisýnýfýný unutanlar yeniden hatýrladý. Zira daðýnýk halde ve süreklibir yerde çalýþmayan yapý iþçileri, çoðunlukla örgütsüz ve gü-vencesiz durumda iken, bu eylemler yapý iþçilerinin örgütlenme-sinin ve bir araya gelmesinin de önemli bir tetikleyicisi oldu.Üstelik bu alanda çalýþan genç iþçilerin de çok yoðun olduðunu bi-liyoruz. Çoðunluðu Kürt olan ve köylerinden þehirlere çalýþmaya

203

Zamanın Dili

gelen bu göçmen iþçiler, içinde çok büyük bir devrimci potansi-yel taþýyor.

Yapý iþçileri kan ter içinde yükselttikleri tekellere ait yapýlarý,yapýmýndan çok daha hýzlý biçimde çökertebilecek güce sahipler.Bu gücü harekete geçirmek için bir an bile zaman kaybetmeme-liyiz. Zira emek ve sermaye arasýndaki çeliþki büyüdükçe, yok-sulluk ve sefalet arttýkça, en ucuz þey bir iþçinin caný olurken sýnýfmücadelesinin geliþme dinamikleri de büyümüþ ve güçlenmiþ olu-yor. 32. kattan düþen iþçilerin cesetleri her yapý iþçisinin yaþadýðýkorku ve endiþenin somut halidir. Kapitalizmin iþçilere en çokvaat ettiði ve vaat ettikleri içinde en çok gerçekleþtirdiði þeydir.Ýþçiler bunu biliyor. Birçok sebepten henüz bütünü harekete geç-memiþ olabilir, geçmeyebilir de… Bütünün harekete geçmesinibeklemek sömürüye ve baskýya göz yummak demektir. Bu ken-disine devrimciyim diyen bir iþçinin yapmayacaðý tek þeydir.

Buradan bizlerin çýkarmasý gereken iþçi eylemliklerinin veemek sermaye arasýndaki çeliþkinin kendisini her geçen gün dahafazla dayattýðýdýr. Kuþkusuz bir sonraki ayaklanmada iþçiler çokdaha yoðun ve kararlý biçimde sokakta olacaklarýdýr. Yapý iþçileride hem bileþimi itibari ile hem de aðýr çalýþma koþullarýndan vebu alandaki taþeron çalýþmanýn iþçilerde yarattýðý öfkeden dolayýbaþý çekecek olanlardandýr.

Bizler için yapýlacak þey açýk; her ne kadar örgütlenmesi zorbir alan da olsa, yükselen her beton yapýnýn yanýnda kapitalizmiyýkacak iþçi komite ve konseylerinden oluþan yapýlarýmýzý olu-þturmalýyýz. Genç iþçiler burada da baþý çekeceklerdir. Kapitaliz-min kendiliðinden yýkýlmayacaðýný ve yaþattýðý acýlarýn dakendiliðinden sona ermeyeceðini bilmek gerekiyor. Yapý iþçileriörgütlenmeli. Onlarý örgütlemeliyiz. Taþerona karþý deðil sadece,iþ cinayetlerine karþý da deðil, ya da paralarýný alamadýklarý için dedeðil; emeðin iktidarýný inþa etmek ve iktidarý almak için örgütle-meliyiz…

Eylül-2014

204

Umut Güneş

ANTİ FAŞİST MÜCADELE veDEVRİMCİ GENÇLİK

Bir süredir IÞÝD adlý katiller sürüsünün Kobani’ye dönüksaldýrýlarýna karþý odaklanan mücadele, üniversitelerin açýlmasýylabirlikte buralarda da kendisini hemen gösterdi. Üniversitelerinaçýlmasýyla faþistlerin saldýrýlarý da baþladý. Önce Trabzon’da sos-yalist bir öðrenciye atýlan pusu, sonrasýnda ise devrimci öðrenci-lerin güçlü olduðu Ýstanbul Edebiyat Fakültesi’ndeki IÞÝD’edestek verenlerin stand açan öðrencilere sopalý saldýrýsý bu ko-nuyu yeniden ele almamýzý zorunlu kýlýyor. Zira bir sorun önü-nüzde duruyor ve ortadan kaldýrýlmamýþ ise yeniden ve yenidenele almak gerekiyor. Ki öðrenci gençlik anti -faþist mücadeledesembol kesimlerden biridir ve öðrenci gençliðin faþizme karþýyükselttiði mücadele her zaman devrimci mücadeleyi hem bü-yütmüþ hem de büyük moral katmýþtýr.

Yine de anti -faþist mücadele konusunda öðrenci gençlik içe-risinde tartýþýlmasý gereken ve çözülmesi gereken sorunlar var.Çünkü kimi dönemler faþistlerin saldýrýlarý o kadar çok artýyor ve‘solcu’ öðrenciler sürekli dayak yiyen, saldýrýya uðrayan kesimolmaktan kurtulamýyor. Bu ise gerçekten büyük bir sorun.

Anti- faþist mücadele konusunu ele alýrken iki temel konuyualarak devam edeceðiz. Bunlardan birincisi teorik yaklaþým diðeriise pratiktir.

Anti -Faþist Mücadeleden Ne Anlýyoruz!Faþizme karþý mücadeleden bahsedilince genellikle þiddet ve

kandan yola çýkýlýyor ve ne zaman þiddet artsa(polis, sivil faþist-ler vs.) faþizme karþý mücadele de gün yüzüne çýkýyor, oysa nor-mal zamanlarda yani çatýþmanýn ya da gerginliklerin, saldýrýlarýnolmadýðý zamanlar sanki faþizm yokmuþ gibi hareket ediliyor…Bu faþizmin kavranmamasýndan kaynaklanan bir sorun ve pratikmücadeleye de doðrudan etkisi var. Çünkü üniversitelerde yaþa-

205

Zamanın Dili

nan (tabi üniversitelerin dýþýnda da) faþist saldýrýlara karþý dev-rimci demokrat gençliðin verdiði zayiatýn büyüklüðü, bu yanlýþve çarpýk anlayýþtan kaynaklanýyor. Faþizm çoðu reformist veoportünist anlayýþýn aksine RTE, AKP hükümeti vb. öte bir þey-dir. Faþizm denince aklýmýza ilk gelmesi gereken bu anlayýþýnhangi sýnýfa dayandýðý ve hangi sýnýfýn çýkarlarýný koruduðu ol-malýdýr. Bu eski ve çözümlenmiþ bir tartýþma olmasýna raðmenbir cümle ile söyleyelim: Faþizm finans kapitalin en gerici, enþoven ve en ýrkçý kesimlerinin kanlý diktatörlüðüdür. Yani enbüyük tekellerin iktidarýdýr. Bizde faþizm askeri darbeler yoluylatepeden aþaðý biçimiyle gerçekleþtirilmiþ ve 3 darbe sonunda dev-let bütün kurumlarýyla faþistleþtirilmiþtir. Öyleyse karþýmýzda Tür-kiye tekelci kapitalizmi ve onun faþist devleti bulunmaktadýr. Ýçpolitikada ve dýþ politikada faþist devlet Tekelci kapitalizminçýkarlarýna göre hareket eder. Bu iþin bir yönü iken diðer ve enönemli yanlarýndan biri de þudur: Faþizm her zaman için devriminyükseliþ dönemlerinde devrimi ezmek ve bastýrmak için kendisi-nin gerçek yüzünü gösterir.

Bu nedenle faþizme karþý mücadele kesinlikle sadece sivil fa-þistlere karþý ele alýnmamalý ve yine kesinlikle sivil faþistler elle-rinde sopalar ve satýrlarla karþýmýza çýktýðýnda ele alýnmamalý.Faþizme karþý mücadele devrim mücadelesinden kopartýlýr ve fa-þizmin yýkýlması devrim dýþýnda, faþist devletin yýkýlmasý dýþýndabir yolla ele alýnýrsa; sonuç her zaman devrimci saflarda katliam-lar, ölümler ve saldýrýlar olur… Sýnýf mücadelesinin son dereceaðýr sonuçlarý olan deneyimlerini yeniden denemenin bir anlamýyok. Geçmiþ deneyimler ( hem kendi mücadele deneyimlerimizhem de dünya halklarýnýn deneyimleri) bizlere faþizme karþý nasýlmücadele etmemiz gerektiðini gösteriyor. Ýþte bu da iþin pratikkýsmý…

Faþizme Karþý Mücadele Nasýl Olmalý?Bu konuda söylenecek o kadar çok þey var ki bu yazýnýn

sýnýrlarýný aþar. Ama yapýlmayacak olan þey faþizme karþý müca-delenin kalemle sýnýrlandýrýlmasý ve onlarýn da insan olduðu ve206

Umut Güneş

onlarý da anlamamýz gerektiðini söylemektir. Bu Davutoðlu’nunIÞÝD için “onlar terörist bir örgüt deðil, öfkeden yan yana gelmiþgruplardýr” demesine benzer ki, bu tür düþünceleri ileri sürenlerekarşý Davutoðlu’na karþý nasýl hissediliyorsa öyle hissedilmelidir.

Faþizme karþý mücadele kendi sýnýf mücadelemizin düzeyineve gereklerine göre yürütülmelidir. Bu topraklarda uzun zamandýrdevrimci durum ve iç savaþ koþullarý var ve bu dönemlerin mü-cadele araçlarý da beyaz eldivenleri elden çýkarmayý gerektiriyor.

Genel yaklaþýmýmýzý ortaya koyduktan sonra üniversitelere ge-çebiliriz.

a) Öncelikle her mücadelenin ve savaþýn temel sorunununkadrolar ve davaya inanmýþ kitleler olduðunu unutmamalýyýz. Ör-gütlenme ilk ve öncelikli görevdir. Sürekli olmasý gerekendir.

b) Ýç savaþýn hýzýna ve ihtiyaçlarýný karþýlayabilecek esnekve hýzlý hareket edebilen komite ve konseyler üzerinden örgüt-lenmeli ve mücadelenin hedefleri net olarak ortaya konmalýdýr.

c) Anti- faþist gençlik hemen her yerde ve mücadelenin ih-tiyaç duyacaðý her biçimde yan yana getirilmeli ve alabildiðineinisiyatifli olunmalýdýr.(Anti- faþist birlikler gibi)

d) Eylem ve hareket üstünlüðünü ele geçirmemiz gerek. Fa-þizmin kitle tabanýna çalýþma alaný ve yaþama alanýný býrakma-mak!

e) Olabilecek her biçimde ve araçla, hiçbir aracý küçümse-meden ve ilahlaþtýrmadan silahlanmak. Silahlanma denen þey sa-dece savunma amaçlý deðildir, faþizmi yenmek için yanisaldýrmak içindir.

f) Ve her zaman moral üstünlüðü elde tutma, çünkü savaþilkin kafada kazanýlýr.

g) Öðrenci gençlik bütün gücünü devrimin hedefleri do-ðrultusunda harekete geçirmelidir. Okul sýnýrlarý içinde kalma-malýdýr. Hem kafada hem de mücadelenin pratik sýnýrlarýanlamýnda okul duvarlarýný parçalamalýdýr.

Bu maddeler daha da artabilir. Ama gerisini öðrenci gençliðinyaratýcýlýðýna ve politik zekasýna býrakýyoruz.

Eylül-2014

207

Zamanın Dili

ÝÇ SAVAÞIN DEVRÝMCÝ KADROLARI

Ýnsanlar pek çok þeye dair hayal kurar ama bir Marksist- Le-ninist devrime dair hayal kurduðunda gerçeklerden ve sýnýf mü-cadelesinin hareket ettiði zemini esas almak zorundadýr. Ziragenel kitle eylemlerinin silahlý ayaklanma boyutuna vardýðý biraþamada, düzgün ve süslü kortejleri hayal etmek, gerçek birhayal olurdu.

Türkiye ve Kuzey Kürdistan topraklarý son iki yýlýný ayak-lanma ve ayaklanmaya yakýn koþullar içinde geçirdi. Bununöncesinde koþullar sürekli ayaklanmayý besleyen, kimi zamankýsa süreli ayaklanmalarýn patlak verdiði (Diyarbakýr ayaklan-masý) dönemleri yaþadý. Ama þunu kesinlikle belirtmeliyiz 89-90’dan itibaren bu topraklar devrimci durum koþullarýnýyaþýyor. Son çeyrek asýrlýk mücadele o kadar zengin mücadeledeneyimlerini gösterdi ve kitleler bundan o kadar öðrendi ki;iþte içinde bulunduðumuz dönemde bir silahlý ayaklanma gün-deme geldi.

Gezi ayaklanmasýndan daha derin bir siyasi içeriðe sahip vemücadele araçlarý itibariyle zor araçlarýný temel alan bir ayak-lanma. Sýnýfsal niteliði ise kentin yoksullarýna ve yoksul genç-liðine dayanan bir ayaklanma! Ýç savaþýn devrimci kadrolarý vePartisi için; büyük öðretileri olan bir ayaklanma…208

Umut Güneş

Bu ayaklanma þimdilik bir yenilgi yaþamadan, Kürt halkýnýnöncülleri tarafýndan “saðduyu” çaðrýlarý ile geriye çekildi, çe-kiliyor! Ama ayaklanmayý doðuran sebepler orta yerde duru-yor ve yeni bir silahlý ayaklanmanýn kapýmýzda olduðunusöylemek kahinlik olmaz. Belli þartlar altýnda yeni bir silahlýayaklanma çok uzakta deðil ama bu ayaklanma içinde, geçtiði-miz sürecin eksikliklerini görmüþ ve ortadan kaldýrmýþ olarakkarþýlanýr ise; sonuçlarý muazzam olur!

Ayaklanmanýn en þiddetli olduðu anda atýlan bir tweet du-rumu mizahi bir dille ifade ediyor: “Kobani deðil ama Türkiyedüþüyor”

Ayaklanmanýn Temel Sorunu: Ýktidar!“Bir marksist, kendini sýnýf mücadelesine dayandýrýr, toplumsal

barýþa deðil. Belirli keskin siyasal ve iktisadi bunalým dönemlerinde,sýnýf mücadelesi doðrudan bir iç savaþ, yani toplumun iki kesimiarasýndaki silahlý mücadeleye doðru geliþme gösterir. Böyle dönemdemarksistler, iç savaþtan yana yerlerini almak zorundadýrlar. Ýç sa-vaþýn herhangi bir moral suçlamasý, marksist açýdan kesinkes be-nimsenemez.” (Lenin, 30 Eylül 1906, Proletari,Sayı. 5)

Mevcut koþullar iç savaþýn þiddetlendiðini ve silahlý ayak-lanmanýn gündeme geldiðini gösteriyor. Leninist Parti çok ön-cesinden dönemin özünü doðru saptamýþ ve buna uygunfaaliyet içine girmiþti. Sýnýflar savaþýnýn her duraðýnda Leni-nist Partinin saptamalarýnýn ne denli doðru olduðu net birþekilde görüldü. Dipten gelen dalga yüzeye vurdu. Ayaklanmave devrim dev gövdesini ortaya koydu. Toplumun tüm kesim-leri için güncel bir olgu haline geldi. Þimdi artýk bu ayaklan-mayý ve devrimi zafere ulaþtýrmaya geldi sýra.

Genç devrimci kadrolar, iþçi emekçi, iþsiz gençler ya-þadýðýmýz silahlý ayaklanmanýn temel gücünü oluþturdular. Sa-vaþçý gücünü oluþturdular. Kürt gençliði bu konuda pek çokdeneyime sahip öðrenmeli ve öðretmeliyiz.

“Baþkaldýrmanýn bütün ülkeyi kucaklayan uzun bir iç savaþ, yanihalkýn iki kesimi arasýndaki silahlý bir mücadele þeklinde daha yük-sek ve daha karmaþýk bir biçim olacaðý kesinlikle doðal ve kaçýnýl-

209

Zamanın Dili

mazdýr. Böylesine bir savaþ, oldukça uzun aralýklarla çok az sayýdabüyük çarpýþmalar ve bu aralýklar arasýnda çok sayýda küçük çarp-ýþmalar ve bu aralýklar sýrasýnda çok sayýda küçük çatýþmalar dizi-sinden baþka birþey olarak anlaþýlamaz. Böyle olunca -ve kuþku yokki, böyledir- sosyal-demokratlarýn, bu büyük çarpýþmalarda ve aynýzamanda da olabildiði kadarýyla, bu küçük çatýþmalarda yýðýnlaraen iyi bir biçimde önderlik edecek örgütlerin yaratýlmasýný kendile-rine görev edinmeleri kesinlikle zorunludur. Sýnýf mücadelesinin içsavaþ noktasýna kavuþtuðu bir dönemde, sosyal-demokratlar,yalnýzca bu iç savaþa katýlmayý deðil, ayný zamanda da önderlik ro-lünü oynamayý da görev edinmelidirler. Sosyal-demokratlar, örgüt-lerini, düþman güçlerine zarar verecek bir tek fýrsatý bile kaçýrmayanbir savaþçý parti olarak gerçekten hareket edebilecek biçimde eðit-mek ve hazýrlamak zorundadýrlar.” (Lenin, 30 Eylül 1906, Proletari,Sayı. 5)

Ýþte iç savaþýn devrimci kadrolarýna düþen görev bunlardýr…

Ekim-2014

210

Umut Güneş

“BÝZ DE KENDÝMÝZ YAPARIZ”

Türkiye ve K. Kürdistan devrimci hareketinin önünde çözül-mesi gereken bir sorun var. Öncelikle kafada çözülmesi gerekenbu sorun, çözüldüðünde pratik mücadeleyi doðrudan etkileye-cektir. Sorun bir çok biçim de adlandýrýlabilir ama biz buna “yen-sek de zaferimizi talep edelim” sorunu diyelim.

Yaklaþýk iki yýldýr süregelen ayaklanmalar var. Herkes sokaðaçýkmak için kendisine bir sorun bulmakta sýkýntý çekmiyor. Ýþçisi,öðrencisi, esnafý, yoksul köylüsü, taraftarý... faþizmin sokaktakisureti olan polisle, askerle, vergi dairesiyle sürekli karþý karþýyageliyor. Çatýþmalar yaþanýyor. Ölümler oluyor, yaralanmalar olu-yor. Baský yasalarý sürekli devreye sokuluyor, olabilecek en an-lamsýz iþlerde dahi kiþileri fiþleyecek mekanizmalar devreyesokuluyor. Ýnsan aleminin görebileceði en psikopat adamlardan,medeniyet sahipleri medet umuyor. Kýsacasý sermaye sýnýfý çö-küþünü engellemek adýna akla gelebilecek her yolu deniyor. De-niyor ama “kýzýl þeytan” sürüsünün ilerleyiþini bir türlüdurduramýyor. Devrim karþýsýna çýkan her engeli aþarak, kendisiniunutmak isteyenler de dahil olmak üzere, hatýrlatýyor. Bu sýnýf

211

Zamanın Dili

mücadelesinin güç dengelerine göre açýklanabilecek bir olay amaher ileri adýmda burjuvaziye biraz daha yalvaran talep ve slogan-larla kitlelerin karþýsýna çýkmaya ne demeli? Bunu nasýl açýkla-malý?

Kendi güçlerine olan güvensizlikle mi? Yoksa devrimin ciddibir aþamaya gelmesiyle mi? ( 6-7 Ekim Kobane ayaklanmasýnda,iki günde onlarca ölü, OHAL, þehrin giriþ ve çýkýþlarýna kazýlanhendekler vs.) Yoksa kitlelere ve devrime olan güvensizlikle mi?Sorular çoðaltýlabilir ama biz devrimci kalkýþmalarýn sýradan biriþçiye verdiði öz güveni, gücü bir örnekle ele alalým.

Yýl 1917, emperyalist savaþýn devrimin eþiðine getirdiði dün-ya’da ilk isyan Rusya’da patlak vermiþ ve Þubat devrimi gerçek-leþmiþtir. Henüz bir burjuva hükümeti kurulmamýþ olsa da geçicibir komite kurulmuþ ve iþçiler gibi ayaklanmýþ olan askerler so-rununu ele almaktadýr. Askerlerden bir delegasyon Petrograd’da,Geçici Komite’ye gelerek ordunun devrim karþýsýndaki tutumunuiçeren bir emir verilmesini rica eder. Kendilerine böyle bir karariçin henüz erken olduðu yanýtý verilince askerlerden birisi, “Eh, neyapalým, biz de bu emri kendimiz yazarýz” diyerek çýkýp giderler.

“Biz de kendimiz yaparýz” sözleri, devrimin daha baþlan-gýcýnda, askerlerin kendilerini örgütlemesine yardýmcý olan birslogan olmuþtur. (Kay: 1917 Sovyet Devrimi-1,sf 109)

Ýç Savaþ Gerçeðini Kavramak!“Biz de Kendimiz Yaparýz” sloganý devrimi gerçekleþtirmek

isteyen ve burjuvazinin türlü dolaplarýný engelleyecek olan bir slo-gandýr. Ayný zamanda kitlelerin ne yapmak istediðinin bilincindeve öz güveninde olduðunun açýk kanýtýdýr. Kitlelerin her hareke-tinde karþý devrim ile devrim arasýndaki fark daha net ve açýk gö-rünmektedir. Kitleler kendi güçlerinin farkýna varmaktadýr. Ýþtebu güç anýn devrimci görevlerini ifade eden slogan ve propagan-dayla daha ileri gitmekte tereddüt etmeyecektir. Ekim devriminineþsiz örneklerini gösteren Rusya proletaryasýný ve askerlerini, Bol-þevik Partinin sloganlarýndan ve politikalarýndan ayrý düþünebilirmiyiz? Yoðun çalýþmanýn ve kitlelere doðru politikalarý götürme-212

Umut Güneş

nin meyvesini Ekim devrimiyle alan Bolþevik parti bizlere denasýl yapmalý konusunda eþsiz bir örnek vermektedir.

Yoðun devrimci bir dönem yaþýyoruz. Her gün yeni bir yer-den saldýrý ve ölüm haberleri geliyor. Üniversiteler de faþistlersaldýrýyor. Sokak ortasýnda devrimci bir gazete daðýtýmcýsý öldü-rülüyor. Ýþçiler baský altýna alýnýyor, saldýrýya uðruyor. Polis dahafazla öldürmek için daha fazla yetki alýyor. Tüm bunlar sermayesýnýfýnýn kendisini iç savaþa göre konumlandýrdýðýný ve devrimingeliþimine ayak uydurmaya çalýþtýðýný ifade etmektedir. Bu ger-çek kavranmalý ve kitlelere de sabýrlý bir çalýþmayla kavratýl-malýdýr. Yol ve yöntemlerini bulmak bizim görevimiz. Medyanýnve burjuva propagandalardan doðan aldanmalarýn önüne geçmekbizim görevimiz.

Özellikle ortalama sol söylemlerin ve programlarýn kitlelerinenerjisini heba eden tutumlarýný teþhir etmeliyiz. Özcesi “Bir þeyyapamayýz, elimizdeki ile yetinelim” diyorlar. Bunu Taksim’i fet-hetmiþ milyonlara söylüyorlar. Ortadoðu’nun en örgütlü ve sa-vaþçý halklarýndan biri olan Kürt halkýna söylüyorlar. Ortalamasol iç savaþýn dehþetinden, düzensizliðinden o kadar ürküyor ki;bir esnaf misali sabah dükkanýný açýp akþam saati geldiðinde deevinin yolunu tutmak istiyor. Ýþte kitlelere en büyük ayaklanma-larda bile telaþla ifade ettiði görüþlerin özü budur.

Artýk bu sözde politik görüþleri bir kenara býrakýp, gerçek po-litikaya; faþizmin köklerine kadar sökülüp atýlmasýna, halklarýnözgürlüðünü saðlayacak olan devrimin örgütlenmesine ve silahlýhalk ayaklanmasýnýn hazýrlanmasýna dönmek zorundayýz. Tümbunlarý yaparken kitlelere karþý alabildiðine somut, açýk ve sadeaçýklamalar yapmak zorundayýz. En büyük inisiyatifle hareketetmek zorundayýz. Devrimin örgütlenmesi, ayaklanmanýn organ-larýnýn oluþmasý için 1917’nin ve tüm devrimlerin en sýradan iþçi-lerinin öz güveni ile hareket etmek Leninist gençliðin baþlýcakarakteri olmalýdýr. Bunu bizler de yapabiliriz.

Ekim-2014

213

Zamanın Dili

Gençlik Konfedarasyonu Ýçin I. KonferansVe Düþüncelerimiz

Türkiye ve K. Kürdistan’ýn bir çok yerinden gelen ve çoðun-luðunu yurtsever gençliðin (DÖDEF) oluþturduðu gençler, birgençlik konfedarasyonu için toplandýlar. Yýllardýr gençliðin bir-leþik mücadelesine dair ortaya konulan temenniler bugün bir çokolay ve olgunun yan yana gelmesi ile kendisini daha fazlatartýþtýrýr oluyor. ‘Sessiz sedasýz’ örgütlenen bu konferans aslýndabirleþik devrimin en dinamik güçlerinden birini bir araya getir-miþ ve önemli bir iþ yapmýþtýr. Devrimci mücadelenin geliþimiiçinde oluþan politik kamplaþma gençlikte de kendisini göster-mektedir. Ulusalcý cenahýn Viþnelik toplantýlarý, HDK-HDPoluþumu da gençlik cephesinde hemen kendisini göstermiþ ve son6 Kasým eylemliklerinde de pratiðe yansýmýþtýr. Bu iki kesiminde dýþýnda olan güçler var. DÖB bu güçlerden biri ve 1. GençlikKonferansý’nda da düþüncelerini dile getirdi. Gençliðin yeni birdünya için attýðý her adým önemlidir. Dikkate alýnmalý ve deðer-lendirilmelidir.

Konferans geniþ bir katýlýmcý gruba(Leninist öðrenciler, ana-rþistler, reformistler, HDP gençliði) ve politik içeriðe sahipken,konferansýn üzerinde hareket ettiði zemin esasýnda son derece netve sadedir. Devrim ve karþý-devrim arasýnda daðýlan güçler iç sa-214

Umut Güneş

vaþta henüz siperlerini kazýp mevzilenmediler ama politik olarakrenklerini belli ettiler. Saflar giderek netleþiyor ve bu zamandadevrimci ittifaklarýn- eylem birlikteliklerinin önemi büyük. Öy-leyse nasýl bir birliktelikten bahsettiðimizi yeniden ele almamýzgerek.

Konferans Neyi Hedefliyor?Konferans gençlik mücadelesinde odak noktasý olabilecek bir

örgütlenme ortaya koymak istediðini; Türkiye ve K. Kürdistan’dageliþen her olayda gençliði harekete geçirebilecek bir güç olmayýhedeflediðini ifade etti...

Gençlik içerisinde odak noktasý olmak; bu konuda geçmiþtede giriþimler oldu ve sonuçlarýný hep birlikte gördük. Genç-Sen,Öðrenci Koordinasyonu gibi örnekler nasýl yapýlamayacaðýnýnörnekleri haline geldiler. Gençlik içerisinde eylem birliktelikleribaþka alanlara göre çok daha hýzlý yaþanabiliyor. Ama gençlik içe-risinde odak noktasý haline gelmek ve gençlik mücadelesine bu-radan yön vermek baþka bir þey. Bunun iki ayaðý var. Birincisi birmücadele programý ve ikincisi pratik örgütlenmenin kendisi...

Gençlik Konfederasyonu giriþimi, adý üzerinde giriþim olduðuiçin henüz bir programa sahip deðil ama program için taslak ola-rak deðerlendirilebilecek öneriler var ve bu ilan edildi. Ýlan edi-lenleri þöyle bir incelediðinizde ileri örnekleri de görmekmümkün. Örneðin kararlarý içerisinde iþçi-iþsiz gençlikle de baðkurmak, iþçi eylemliklerinin yanýnda olmak ve dayanýþma içinmitingler düzenlemek, diðer ezilen ve sömürülen halklarla ortakmücadele oluþturmak gibi düþünceler var.

Burada ilan edilen düþüncelerin hepsini yazmamýz mümkündeðil ama þunu söylememiz mümkün. Önüne mevcut faþist dü-zeni yýkmayý koymamýþ bir program eksiktir. Önüne doðayý veinsanlýðý yýkýma uðratan kapitalizmi yýkmayý koymamýþ bir prog-ram, doðayý savunacaðýný ilan etmekle kendi kitlesini aldatmýþsayýlý. Zira kapitalizm her gün ve her saniye doðaya ve insanlýðaçok þey kaybettiriyor. Ve evimizin önündeki aðaç kesilmiyor diyedoðamýzýn korunduðunu düþünmek gerçekten baþka bir durumu

215

Zamanın Dili

ifade eder. Önüne emperyalizme karþý mücadele hedefini koy-mamýþsak, o zaman baþka halklarla enternasyonal dayanýþmamýzhavada kalmýþ demektir. Leninist gençliðin asgari olarak belirt-tikleri öneriler özünde birleþik devrimimizin gençliðin ruhu veenerjisiyle büyütülmesi anlamýný taþýyor. Özcesi bugün devrimipratik olarak önüne koymayan bir devrimci ittifak ya da örgüt-lenme geçici, sýnýrlý ve kitlelerin sonuna kadar izleyebileceði birörnek olmaktan uzaktýr. Geçmiþ örneklerin tamamý bu gerçeði ba-ðýrarak bizlere söylüyor. Bu örneklerden ders aldýðýmýzý iþte buyeni giriþimi örgütlerken göstermeliyiz. Zira pratik sürecin ör-gütlenmesi devrimci bir programdan kesinlikle ayýrt edilemez.Konferansýn ruhu devrimcidir ama programý ayný nitelikte olmazise elbette bir yerde tökezler ve cevap veremez hale gelir. Dev-rimci bir programdan yoksun olarak ölmüþ ve artýk iþ yapamazhalde olan o kadar çok birliktelik var ki; bazýlarýmýz artýk ‘birlik’sözünden ürker hale geldi. Bu döngünün kýrýlmasý gerekiyor. Zirainsanlarýn dönüp dönüp ‘birlik’ten bahsetmesi, bir tek gerçeðiifade eder: Kitlelerin ve gençliðin ezici çoðunluðu bu faþist dü-zenden kurtulmak istediði içindir. Bunun en kýsa yolunun da dev-rimci güçler arasýndaki güçlü birlikteliklerin oluþmasýna baðlayansokaktaki, kantindeki insanlar bu sebeple sürekli birlik tartýþma-larýný yürütür ve bu yöndeki isteklerini dile getir. Bizler devrimciolduðu ve devrimci hedeflere sahip olduðu sürece bu tür birlikte-liklere/ ittifaklara önem vermeliyiz. Bugün için bu tür ittifaklarýndevrimi bir hedef olarak deðil, bugünün bir sorunu olarak ortayakoymasý ve önüne güncel bir görev olarak koymasý gerekir. Prog-ramýn ilk maddesi bu olduðu sürece sayfalarca yer tutan diðer ta-lepler bir anlam ifade eder. Yoksa tek baþýna bir temenniden öteyegidemez...

Kasým-2014

216

Umut Güneş

PARTÝ HER YERE!

Bilinen bir hikayedir. Þubat devrimi sonrasýnda Lenin sürgün-den gelir ve Rusya iþçi sýnýfý öncüsünü büyük bir coþku ile kar-þýlar. Sonrasýnda Sovyetler kongresinde burjuva hükümetteyaþanan kriz üzerine yapýlan tartýþmalarda, Menþevik ve Sosya-list Devrimci liderler Rusya’da iktidarý almaya hazýr bir devrimcipartinin olmadýðýný ve bu yüzden de burjuvazinin iktidarda kal-masý için, deyim yerinde ise her türlü yalvarmaya ve tavize yö-nelmek gerektiðini ifade ederler. Ýþte o anda Lenin ayaða kalkarve var gücüyle þöyle seslenir “Hayýr! Rusya’da iktidarý almayahazýr bir parti vardýr. Bu parti Bolþevik Partisidir” der.

Sovyet delegelerinin çoðunluðu (Menþevik ve Sosyalist Dev-rimci) Lenin’i ilk kez kendi sesiyle duymaktadýrlar. Zira Men-þevik ve Sosyalist devrimcilerin Lenin ve Bolþevik Parti hakkýndasöyledikleri büyük oranda çarpýtmalara ve açýkça yalanlara da-yanmaktadýr. Sovyet delegeleri Lenin’in kürsüden konuþmasýný

217

Zamanın Dili

isterler. Lenin kürsüye çýkar ve Rusya iþçi sýnýfý ve köylülüðününSovyetler aracýlýðýyla iktidarý almasý gerektiðini ifade eder. Nisantezleri olarak da bilinen tezlerini orada da yineler ve BolþevikParti programýný Sovyet delegelerine yalýn bir dille anlatýr. Ko-nuþma süresini aþmasýna raðmen delegelerin baskýsýyla Lenin ko-nuþmaya devam eder. Ýþte o cesur çýkýþ Rusya iþçi ve yoksulköylülerinin ve askerlerinin yönünü Bolþevik Partisine ve Lenin’edaha fazla döndüðü bir tarihsel andýr. Rusya’nýn devrimci prole-taryasý ve gençliði öncüsüne güvenmekle hata etmemiþtir. Kýsasüre sonra da tüm dünyada devrimler yüzyýlýný baþlatan 1917Ekim devrimi gerçekleþecektir.

Bir halklar hapishanesi olan Çarlýk Rusya yýkýlacak ve halklarözgürlüðüne kavuþacaktýr. Ýþçi sýnýfý ilk kez iktidara gelecek (ParisKomününü saymazsak) ve sosyalizmin kuruluþu için büyük birmücadele vereceklerdir. Dünya Avrupa proletaryasýndan bir dev-rim beklerken (Bolþevik Parti ve Lenin de buna dahildir), Rusyaproletaryasý ve asker üniformasý içindeki köylülük devrimi ger-çekleþtirerek dostlarýn ve düþmanlarýn dikkatini çekmiþtir.

Ekim devriminin üzerinden uzun zaman geçmesine ve dünyabirçok devrim örneði yaþamýþ olmasýna raðmen dönüp dönüpEkim devriminin incelenmesinin bir sebebi var. Parti olgusu Ekimdevriminde son derece öndedir ve Bolþevik parti kitlelerle kuru-duðu bað ile bugün hala örnektir.

Önemli çünkü; Tunus örneðini saymazsak Kuzey Afrika’dave Ortadoðu’da yaþanan ayaklanmalarda kitlelerle güçlü denebi-lecek baðlar kurabilen bir partinin varlýðý yok. Yine de kitleler ya-þamýn dayanýlmaz þartlarýna isyan edip ayaklandýlar. Kapitalizmher gün ürettiði çeliþkilerle devrimlerin zeminini hazýrlarken, enbüyük eksiklik ayaklanmacý kitlelere iktidar hedefini gösterecekve iktidarý almaya odaklanmýþ bir komünist partinin eksikliðidir.

Bu eksiklik (ki bu önceki dönemler için de geçerlidir) kendi-liðindenlik ve örgütsüzlüðün bir dönem için öne çýkmasýna sebepolsa da; yýllar yýlý örgütlenmiþ ve deneyim kazanmýþ burjuva dev-let aygýtý ve örgütleri, emek cephesinde de güçlü bir örgütlülüðünvarlýðýný dayatýyor. 218

Umut Güneş

Parti Bayraðý Her Yere Her Eyleme!Türkiye ve Kürdistan devriminin son iki yýlda yaþadýðý hare-

ketli günlerin çok öncesinde Leninist Parti böyle seslenmiþti kad-rolarýna ve sempatizanlarýna. Neden? Bu sorunun cevabýnýgeçtiðimiz iki yýl veriyor. Leninist tezler Türkiye ve Kürdistandevrimi için o kadar ön açýcý ki, sürekli vurgulanan devrimin gün-celliði yaþanýlanlarla kanýtlanýnca, kitleler içinde Leninist Partininsaygýnlýðý ve yeri daha çok arttý. Taksim komünü günlerini hatýr-layanlar Leninist Partinin sloganlarýnýn ve taleplerin nasýl da kit-lelerle buluþtuðunu gördüler.

Yine de þunu söylemeden geçemeyeceðiz. “Parti Bayraðý HerYere Her Eyleme” sloganý yeterince anlaþýlmýþ ve hayata geçmiþdeðildir. Lenin’in cesur çýkýþý nasýl ki kitlelerin yüzünü daha çokBolþeviklere çevirmiþse, bizler için de ayný þey geçerlidir. Partisloganlarýný ve politikalarýný kitlelere götürmek ve onlarla canlý,sýký baðlar kurmak Türkiye ve Kürdistan birleþik devriminin yö-nünü belirleyecektir.

Ortada ciddi bir boþluk var! Devrim için koþullar uygun vesýnýrlarýmýzýn etrafý devrimci güçlerle gerici faþist güçlerin çarp-ýþmalarýyla kaynýyor. Ýþte tam da bu anda, Leninist Partinin hemenher yere ulaþmasý, toplumun devrimci kesimleriyle bin bir yollakurduklarý bað ve en nihayetinde geçerli olanýn devrimci pratiðinkendisi olduðunu unutmadan yapacaðýmýz iþler bizleri zafere ta-þýyacaktýr.

Artýk her þey Leninist kadrolarýn olanca coþkularý ile verecek-leri mücadeleye ve ortak aklý olan kolektifimize olan güvenebaðlýdýr. Tarih boyunca bu gemi hiçbir yerde ve kimseyi yarýyolda býrakmadý. Ayný hamurdan yoðrulmuþ Leninist Parti deöyle…

Kasým-2014

219

Zamanın Dili

YENİ NESLİN EYLEMLE ÝMTİHANI

Tarih bize daha neleri gösterecek!Bireysel özgürlüðü en çok savunan ve bunun için milyonlarca

insanýn hunharca öldürüldüðü bir çok ‘ulvi’ savaþa giren sermayesýnýfý þimdi bunlarý bir çýrpýda elinin tersiyle itiyor. Bu da yet-mezmiþ gibi yaþamýn her alanýný alabildiðine görmek, duymak vehissetmek için (yaþam emekçilerin ve onlarýn çocuklarýnýn olduðuher yerdir) elinden geleni her türlü demagoji ile yerine getiriyor.

Yeni nesil hangi deðerlerle yetiþecek dersiniz? Bundan sonraöðrenilecek ilk ‘ulvi’ deðer itaat etmek olacak gibi görünüyor.Ýtaat et ve sürekli kork! Kork ki, düzene uygun kafalar yetiþtire-lim ve bunda tarihi baþarýlar elde edelim... Etrafýnda gördüðünXray cihazlarýndan korkma onlar senin güvenliðin için, ama ka-fandaki sorulardan kork zira onlar senin geleceðini karanlýklaragötürüyor. Oysa GBT sorgulaman aydýnlýk günler gibi temizçýkmalý! Ýþte o zaman sinsi sinsi bakan ve Xray cihazýnýn ar-kasýnda olmayý dünyanýn en güvenli yeri zanneden, yüksek IQ’luaynasýzlara bakarak rahat ol! Çünkü sermayenin çarklarý dönü-yor ve sorunsuz insan öðütmeye devam ediyordur.

Ýþte sizlere verilen hayat ve bu hayatýn deðerleri... Ne özgür-lük ama, o kadar özgürüz ki, kimsenin yaþam alanlarýný ihlal et-miyoruz. Bizlere ayrýlan metre karelik yerlerde etrafa düzen vehuzur saçan öðeler haline gelmiþ durumdayýz. Herkes bizlerlegurur duyuyor çünkü zamansýz ve amansýz sorularla, sermayeninve bekçilerinin zamanýný çalmýyoruz! Oysa ayný dakikalarda çal-ýnan milyonlar, yüksek deðerlerin bir niþaný olarak burjuvazininmedyasýnda ve þakþakçýlarýn aðzýnda sakýz gibi çiðneniyor!

Yeni bir nesli bekleyen gerçekte nedir? Yeni bir nesil bizlerdengerçekte ne bekliyor? Kafamýzda sorular bir dolu? Kaygýlar yineöyle...

Oysa þöyle bir kaygýlardan arýnsak ve düþünsek; korkma!Henüz kafanýn içindekileri okuyacak bir cihaz icat edilmedi amaedilseydi bile ne deðiþirdi? Böylesi deðerli düþüncelere ulaþmak220

Umut Güneş

için zahmetsiz bir yol bulmuþ olurlardý. Ve orada akþam evinemutlu dönmek isteyen insanlarýn hayalinden baþka ne görürdü ki?Gerçeði öðrenme çabasý, gerçi bu sermaye için tehlikeli! Eskiyihatýrlayýnca! O zamanlar düþüncelere ulaþmak için ne de çok ter-lerdi aynasýzlar ve ne de çok üþürdü, ýslak avluda yatan genç be-denler! Ama sen yine de adým at! Çünkü kafanýn içindeki sorularorda duramaz. Hem nasýl dursun ki, yolunu bulmak ve kaybol-mamak için sorular sormaz mý insan?

Biz sessiz sedasýz büyüyen bir nesil deðiliz, en güzel günleri-miz ve en genç olduðumuz anlar; sorular sorup, eyleme geçtiði-miz anlardýr. Ýþte güç ve cesaret orada, o kalabalýðýn içinde.Gelecek orada çünkü oranýn dýþýnda her þey ve her yer bizlere ortaçaðýn kasvetli havasýný hatýrlatýyor. Ve geleceðe dair söylendiðiiddia edilen her þey esasýnda geçmiþe ve her gün daha fazla kokuveren ‘yarýna’ dairdir. Zira çürümüþ, güçsüzleþmiþ bir yapý üze-rine yeni dünyalar inþa edilmez!

Ne yaparsak yapalým kafamýzýn içindeki o düþüncelerle Xraycihazýný geçeceðiz ve itaat etmeyeceðiz. Duraksama söz konusudahi olamaz! Deniz’den gelen çýðlýk her türlü tereddütü yok et-meye yeter. Deniz bu yüzden engin ve huzur vericidir. Artýk adýmatma zamaný! Çünkü durgun dalgalar yok etrafýmýzda, etrafýmýzkaynayan bir kazan ve nereden patlak vereceði bilinmiyor. Amasýnýra dayandýðýmýzýn sermaye de farkýnda, bu yüzden okul kap-ýlarýný dahi koruma ihtiyacý duyuyor. Yeni nesli düþündüðü içindeðil, yeni neslin kendisine ne kadar tehlikeli olduðunu anlamakiçin...

Ýtaatkar ve sorgu sual bilmeyen bir nesil yalnýzca örümcek be-yinlerin icadý ve hedefi! Sana uzaktan bakýnca güçlü görünebilir,ama yaklaþtýðýnda karanlýklar içindeki korkusunu ve yok oluþunugörebilirsin. Evet adým atma vakti geldi! Hem de kafandaki dü-þünceler ve onlarýn eylem isteði ile birlikte! Cesaret isteyen birandayýz, bu doðru ama cesaret gerçeklerin gücüyle dünyayý deði-þtirmeye karar vermek demek. Karar verildi mi, güzel. Öyleyseþimdi güzelce dinle, ne de güzel ötüyor sermayenin son teknolojiürünü Xray cihazý “Dikkat! Komünizm Tehlikesi”

Aralýk-2014

221

Zamanın Dili

HER ALANDA ATILIM DÖNEMİ

Devrim ve karþý devrim arasýnda süren savaþ, her alanda yoðunbiçimde devam ediyor. Burada bir benzetme yapmak amacýylasavaþ kavramýný kullanmadýk, çünkü son iki yýlda yaþadýklarýmýzýtarif edebilecek tek þey, iç savaþtýr ve iç savaþ da diðer savaþlargibi bir savaþtýr. Türkiye ve Kürdistan topraklarýnda zaman zamanayaklanmalara varan iç savaþ, bir dönemin sonunu yeni bir done-min de baþlangýcýný doðurmuþ oldu. Sancýlý ve zorlu bir doðumbu. Yeni bir toplumu, yeni insaný ve yeni bir yaþamý savunmak;karanlýðýn adamlarýna karþý verilen savaþý kazanmayý gerektiriyor.Önümüzdeki mücadele döneminin temel karakterini kent sava-þlarý ve ayaklanmalar oluþturacak. Bu bilince çýkartýlmalý ve unu-tulmamalýdýr. Artýk yapýlacak tüm çalýþmalar ve hazýrlýklar butemel karakter göz önünde bulundurularak yapýlmalýdýr. Devrimeulaþmak ve onu iktidar kýlmak istiyorsak gençliðe, faşistleri ye-nilgiye uðratmak ve faþizmi karanlýðýna gömmek istediðimizigöstermek zorundayýz. Sabýrlý, yoðun ve ýsrarlý bir çalýþma olma-dan bu mümkün deðil. Kobani direniþinin baþlangýcýnda, Kobanisavaþýnýn Stalingrad´a benzetilmesi boþuna deðil. Zafere odaklýbir mücadele sabýr, kararlýlýk ve kazanýlacaðýna dair umut olma-dan baþarýlý biçimde yürütülemez.

Þimdi tüm belirtiler yaþamýn bizden yana aktýðýný gösterirken,bizlerin de daha fazla yaþama yönelmesi gerekiyor. Ýleriye doðruatýlacak her büyük adýmda unutmamamýz gereken üç þey var:Gerçeklik, Umut ve Devrimci Pratik!

Nereye bakarsak bakalým, gerçeklik bize sermaye sýnýfýnýn ik-tidarýný yýkmamýz gerektiðini söylüyor. Açlýk, iþsizlik, savaþlar,doða katliamý vs. her yerde gördüðümüz bu sorunlar bir tek þeyinifadesidir: insanlýðýn önünde sadece iki seçenek var, ya ortaçaðkaranlýðýna ya da daha gerilere gitmek (hayal gücünüz nasýl ifadeederse) ya da yeni bir toplumu, sosyalizmi kurmak.

Biz sosyalizmi tercih ediyoruz çünkü kapitalizm son sýnýrlar-ýna dayandý ve insanlýða acý, baský ve sýradanlaþmanýn ötesindebir þey vermiyor. Bu nedenle sokaklar durulmuyor, gençler, kadýn-222

Umut Güneş

lar emekçiler ve tüm ezilenler kendilerine ait olaný geri almak içinmücadele ediyor. Bu mücadele istediklerimizi almadan da bitme-yecek. Yalnýzca sosyalizm toplumun ezilen çoðunluðunun istek-lerine cevap verdi, verebilecek tek sistem. Umutluyuz çünküezilenlere, emekçilere, iþçi sýnýfýna güveniyoruz!

Güvenmekle ne kadar haklý olduðumuzu umutsuzluða düþülenher anda, bir yerlerden gelen isyan haberleri kanýtlýyor. Devrimcieylem hemen her yerde, sorunlarýn çözümüne doðru giden yolunbaþlangýcý oluyor. Devrimci eylem giderek bilinçlerde yer ediyorve toplumsal mücadelede temel biçim halini alýyor. Bu þartlaraltýnda sermaye sýnýfýnýn her karþý saldýrýsý devrimci eylemi bü-yütüyor, devrimci eylem daha fazla kitleyi kapsýyor, kitlesel dev-rimci mücadele halini alýyor. Bu nedenle her genç Leninist,çalýþma yaptýðý alanlarda izlenecek örnekler yaratmalý ve örgüt-lenmeye hýz vermelidir.

Leninist gençlik bugün hiç olmadýðý kadar geniþ bir alanda ör-gütlenme faaliyeti içerisinde. Bu faaliyetler somut hedefler do-ðrultusunda ilerlemeli ve baþarý kazanmak noktasýnda ýsrarcýolunmalýdýr.

Denizler Bize Yol Gösteriyor!Bir çok alanda olduðu gibi gençlik hareketi de kendi öncü gü-

cünü arýyor. Leninist gençlik, öðrenci gençlik hareketinde dahafazla deneyime ve yaygýnlýða sahip olmakla birlikte iþçi gençlikçalýþmasýnda da yol almaya baþladýk. Ve gençliðin bu iki temelalanýnda ataða kalkma, iliþki aðýmýzý ve örgütlenmemizi on, yüzkat arttýrmalýyýz. Bunun nasýl yapýlacaðýný soran varsa Denizlerinörneðini tekrar tekrar incelemeli ve dersler çýkarmalýdýrlar. Deniznasýl ki her ayaða kalkýþýn önünde, kitleyi yürüten ise; Denizlerinyoldaþlarý da iç savaþýn bu tayin edici anýnda mücadele eden kit-lelerin öncüsü ve sürükleyicisi olmalýdýr. Bu gerçekten ýsrarlý vesabýrlý bir çalýþma olmadan mümkün deðil.

Gençlik devrimin motor gücüdür, Leninist gençlik de gençlikhareketinin motor gücü olmalý. Önümüzdeki somut hedef budur!

Aralýk-2014

223

Zamanın Dili

GÜN ÖNCÜ DEVRÝMCÝ ÝÞÇÝNÝNGÜNÜDÜR!

Ýþçi sýnýfý eylemlerinin yaygýnlýk gösterdiði bir dönemi ya-þýyoruz. Bir çok yerde irili ufaklý eylemler, direniþler yaþanýyorve hemen bulunduklarý çevreyi etkisi altýna alýyorlar. Neredeysebütün eylemlerin ve direniþlerin ortak noktasý esnek çalýþma, taþe-ronlaþma ve sendikalaþma sorunlarýndan kaynaklanýyor. Ülkeriþçilerinin baþlattýklarý eylem biraz daha farklý bir yerde duruyor.Ýþçiler sarý sendikacýlýk demenin yetersiz kaldýðý bir sendikadan,DÝSK’e baðlý bir sendikaya geçmek için bir eylem baþlattýlar veiçinde çok öne çýkmamýþ olsa da siyasal bir duruþu da barýndýrýyor.Çünkü ekonomik temelli taleplerin deðil gerçekleþmesi, konu-þulmasýna dahi müsaade etmeyen bir Öz Gýda Ýþ’ten(HAK-Ýþ’ebaðlý) DÝSK’e geçmek burjuvazinin gözünde bir siyasal tercihtir.Ýþçiler için de öyle...

Bu son derece önemli bir eylemdir. Zira mevcut hükümetin enbüyük destekçilerinden ve mevcut hükümetin en fazla palaz-landýrdýðý ÜLKER’de gerçekleþmesi, hükümetin oy potansiyeliolarak görülen milyonlarca iþçinin kaderini yakýndan ilgilendiri-yor. Din kisvesi altýnda, cemaat iliþkileri içerisinde milyonlarcaemekçi alabildiðine sömürüldü. Ve bu sömürünün sonunda pekçok milyoner ortaya çýktý ya da milyonlarýna milyonlar kattý. Amaaltta yýðýnla emekçi asgari ücret karþýlýðýnda, 19. yüzyýl þartlarýndaçalýþtýrýlýrken (ÜLKER iþçileri 14-16 saate varan çalýþma saatle-riyle buna örnektir); “Yeni Türkiye”nin temellerinde binlerce iþçi-nin kanýyla geliþen bir sermaye grubu ortaya çýkarýldý. Çoðunluklaeski aile iliþkilerine ya da akrabalýk baðlarýna dayanan iliþkiler,224

Umut Güneş

iþçilerin bu dayanýlmaz koþullara sessiz kalmalarýna sebep olduama artýk yolun sonuna gelindi.

Her ne kadar kýsa süre önce iþçilerin tazminat hakkýna gözdiken sermaye sýnýfý, taþeron iþçilerin çalýþma þartlarýnda ve maa-þlarýnda düzeltmeye gittiyse de, bu köklü bir deðiþiklik olmadýðýiçin sermayeye sadece zaman kazandýrmýþ oldu. Çölde bir damlasu misali yaþamý deðil ölümü hýzlandýrdý bu süreç. Çünkü hemenarkasýndan bu sistemin sonuçlarý Soma’da, Torunlar’da çok netgörüldü...Varýlan nokta iþçileri isyan ettirdi. Soma hala durulmuþdeðil...

Son iþçi eylemlerinin hemen hepsinde görüldü ki, sermayeninkolluk güçleri bizzat hükümete oy vermiþ kesimlerin karþýsýnaçýkýyor. Çünkü bizim için hükümet ve devlet toplumun hemen herkesimini o kadar bezdirdiler ki; devrimci güçler bu dönem içeri-sinde toplumun önemli bir kesimiyle iliþkiler gerçekleþtirdi, ba-ðlar kurdu. Bunlarýn içerisinde son Ülker örneðinde görüldüðügibi; devrimci güçlerin sürekli anti propagandasýnýn yapýldýðý kit-lelerle içiçe geçildi ve pek çok ön yargýyla birlikte, nice yalanlarda iþe yaramaz hale geldi. Sosyalist hareket iþçi sýnýfýnýn bütünkesimleriyle her geçen gün daha güçlü ve daha fazla buluþuyor.

Eylem içerisinde iþçilerin bilinçlerinde gerçek devrimler ya-þanýyor ve bunun sýnýf mücadelesinin gidiþatýný devrimci yöndeilerlettiðini biliyoruz. Burada bütün bu eylemlerin ve yaþanan sü-reçlerin seçim zamanýnda AKP’ye ne kadar oy kaybettireceðinihesaplayanlara diyecek bir þeyimiz yok. Onlar ayaklananlarýn engüçlü olduðu anda dahi sokaða çýkanlarý devrim neferleri olarakdeðil de birer oy pusulasý olarak görüyordu.

Sadaka ToplumuGidiþat böyle iken geçtiðimiz günlerde hükümetin, yýllýk yok-

sullara yardým adý altýnda yaptýðý yardýmlarýn vardýðý nokta açýk-landý: 26 milyar dolar. Burjuvazi din kisvesi adý altýnda sadeceyeni zenginler ortaya çýkarmadý, ayný zamanda esas hedefi de top-lumu itaatkar ve el avuç açan, sonrasýnda ise þükür eden bir ko-numa getirmekti; yani bir sadaka toplumu yaratmak. Bu kültür

225

Zamanın Dili

sessizce kaderimize boyun eðmeyi öðütlerken, yaþamýn gerçeklerifarklý þeyler söylüyor. Açýklanan rakam toplumun önemli bir ke-siminin yoksul ve sefalet koþullarýnda yaþadýðýný ortaya koyuyor.Marx’ýn dediði gibi sermaye büyürken, altta da büyük bir yýkýmýgerçekleþtiryor.

Tüm bunlarý son iki yýldýr geçirmekte olduðumuz devrimciayaklanmalarýn ve toplumda yaþanan bilinç sýçramasýnýn yanýnakoyunca; iþçi sýnýfýnýn devrimdeki önder rolünün daha da öneçýktýðýný rahatlýkla söylüyoruz. General devrim en büyük kozunusahaya sürmek üzere, bu gerçekleþtiðinde, kapitalist toplum ku-rulduðundan daha hýzlý biçimde yýkýlacak ve biz bu kuþaðýn gençdevrimcileri buna sadece þahit olmayacaðýz, kurulacak yeni dün-yanýn mimarý da olacaðýz. Zira isyan ve karþý koyuþlar hüküme-tin ve devletin en çok güvendiði kesimlerde de baþ göstermeyebaþladý. Burjuvazi toplumsal tabanýnda bir daralma ve bunalýmlahýzla karþý karþý kalýyor. Ýþçi sýnýfý bu kesimleri de etrafýnda ke-netlendirecek ve zaferini garantileyecektir.

Genç iþçi ve emekçilerin üzerine düþen sorumluluklar artýyor.Gün artýk bizim. Her þey büyük bir enerjiyle faaliyetlerimize yö-nelmek için uygun. Bizler iþçi sýnýfýnýn en ileri kesimleriyle bir-likte siyasal ve toplumsal devrimi gerçekleþtirme görevi ile karþýkarþýyayýz. Yaþanan acýlara bir son vermek bizlerin sabýrlý, kararlýve fedakar sýnýf çalýþmasýna baðlýdýr. Farbrikalarda ve iþçi sýnýfýnýnefes aldýðý her yerde devrimci komitelerimizi var etmeli, var gü-cümüzle burjuvazinin kriz içinde yuvarlanan sistemine son yum-ruðu indirmeliyiz. Öncü devrimci iþçiler en kritik ve önemlizamanlarda insiyatifi almalý ve toplumsal deðiþimin bayraðýný enönde taþýmalýdýr.

Gün dünyayý deðiþtirecek iþçinin günüdür. Burjuvazininyýllardýr bizleri mahkum ettiði bu zorba düzeni sona erdirme gü-nüdür. Daha fazla sefalet için deðil, kendimiz ve sýnýfýmýz adýnayeni bir dünya için ter akýtalým!

Ocak-2015

226

Umut Güneş

SULU GÖZLÜ HÜMANÝZM

Bazen kendinizden þüphe ediyorsanýz, bilin ki pek çok insanböyle hissediyor. Dünyamýz ilginç olaylara sahne oluyor. Bunuen iyi Fransa’da Charlie Hebdo baskýnýndan sonra dünya em-peryalist kapitalist sisteminin liderlerinin yan yana geldiðiParis yürüyüþünde görürsünüz. O fotoðrafta her þey iki yüzlüceve sahte! Sanki dinci faþistleri besleyip büyüten kendileri de-ðilmiþ gibi, kendileri bu katliamlarýn babasý denebilecek katli-amlar yapmamýþ gibi...

Sulu gözlü “insan sevgisi”nin acýnasý söylevlerine inanacakhalimiz yok. Zira emperyalistlerin ve iþbirlikçilerinin hüma-nizmi her zaman köleleþtirilecek bir halkýn varlýðý ile baþlar yada biter. Bugüne kadar bu hümanizm ile milyonlarca emekçiacýmasýzca sömürülmüþ ve burjuvaziye de arada bir yalancýgözyaþlarý dökmekten öte bir þey kalmamýþtýr. Burjuvazi çoðuzaman kendi katliamlarýna gözyaþý dökmüþ ve orada baþka kat-liamlar sergilemek için gereken öfkeyi ve inancý bulmuþtur. Buyüzden onlarýn insan haklarý çaðrýlarý da, hümanizmleri de, de-mokrasileri de en büyük sahtekarlýklara örnek oluþturabilecek

227

Zamanın Dili

ölçüde iyi hazýrlanmýþtýr ve emekçi halklar aðýr bedeller öde-mek zorunda kalmýþtýr!

Tüm bunlar biz gençleri neden ilgilendiriyor? Neden bir bur-juvanýn gözünden akan tek bir damla yaþ dahi bize alabildiðinedüþmanca, sinsice gelmekte ve biz ona bir an dahi sýrtýmýzý dön-memekteyiz? Cevabý sýnýflar mücadelesinin içinde açýkça yeralýyor. Emekçi halklarýn tarihi bizlere yeterince örnekler vedersler sunuyor. Sonuçta yavrusunu yiyen timsah acý ile deðil,yavrusunu yiyebilmek için göz yaþý döküyor. Geriye de sahtegöz yaþlarý kalýyor. Ýþte bu burjuvazinin ruhu ve düþünüþtarzýdýr. Bunu bilmek ve öðrenmek zorundayýz!

Zira iç savaþýn sertliði ve açýklýðý gün gibi ortadayken, birçok yerde savaþlar, çatýþmalar, mezhep kavgalarý tertiplenirkenbile; burjuvazi sahte özgürlüklerin, bireysel haklarýn vesýnýrlarýn üzerinde gemisini kurtarmaya çalýþýyor. Burjuva bi-reyciliði ne kadar sahte ise hümanizmi de, demokrasisi de öy-ledir. Çünkü hepsi beraberinde burjuva toplumun mükemmelbir örgütlenmesini ortaya koyar ki; bugüne kadar yapýlan sava-þlarýn, katliamlarýn ve sömürünün haklý çýkmasý için bu yavandüþünceyi kabul etmek yeterdir.

Winston Churchill, Ýngiliz burjuvazisinin kýdemli anti-ko-münist baþkaný zamanýnda þöyle demiþti; “gerçek bazen ya-lanla örtülmeye ihtiyaç duyar.” Burjuvazi emekçiler karþýsýndaher zaman böyledir. Kendi çýkarýný toplumun çýkarý gibi göste-rir, kendi sýnýfýnýn özgürlüðünü bireysel özgürlükte ifade eder,insan sevgisini ise; kendisine artý deðer ürettiði sürece... Veemekçiler nedense bunu hep cenaze merasimlerinde ya da ta-ziyelerde görmüþtür.

Sözü fazla uzatmaya gerek yok. Burjuva hümanizmi ve bi-reyciliðine göre genç bir iþçi ya da öðrenci tevekkülle, itaat et-mekle ve burjuva topluma karþý duyduðu sabýrla mutlu vehuzurludur. Güvendedir. Geleceðinden kaygý duymamalýdýr.Zira burjuva toplum ebedidir. Oysa kendi geleceðinin iþçisýnýfýnýn ve ezilen halklarýn yanýnda, burjuvaziye karþý müca-delede olduðunun bilincinde olan bir iþçi için ise; birliktelik,228

Umut Güneş

örgütlülük, kendi sýnýfýnýn yanýnda olma ve kaderini iþçisýnýfýnýn kaderi ile birleþtirme mutlu bir yaþamýn teminatýdýr.

Burjuva sýnýfýn karakterini ve ruhunu iki yüzlülük, sahteliktemsil ediyorsa; iþçi sýnýfýnýn ve onun devrimci gençliðinin ka-rakterini ise cesaret, coþkunluk ve amaçlarý açýkça açýklanmýþ,sömürü ve tahakkümün ortadan kaldýrýlacaðý bir mücadelenin,sosyalizm mücadelesinin bayraktarlýðýný yapmak ifade eder.

Gerçi tüm gerçekler ortada olmasýna raðmen, onu göreme-yenler, görmeyenler olacak. Týpký liberallerin etkisi ile bireyselözgürlük yaygarasýnda bulunanlarýn aslýnda, özgürlüklerin enbüyük düþmaný olan burjuvaziyi tepeye oturtmalarý gibi... Bugerçekten de böyledir. Örneðin Gezi ayaklanmasý sýrasýnda ya-kalanan özgürlük ortamýný, düþünce özgürlüðünü, ifade özgür-lüðünü Türkiye tekelci burjuva sýnýfý tarihinin hiç birdöneminde ve bugünde de yakalayamamýþtýr. Toplumsal bilinçbu kadar hýzlý geliþmemiþ, ön yargýlar bu kadar hýzlý daðýtýl-mamýþtýr. Ama o dönem dahi burjuva bireyciliðinin etkisialtýnda kalanlar, örgütsüzlüðün savunuculuðunu yaptýlar ve so-nuçta geldikleri yer ortada. Ýfade özgürlümüz engelleniyor diyeher gün daha fazla yaygarayý basýyorlar.

Oysa yalýn gerçek bize daha örgütlü ve disiplinli bir müca-deleyi, merkezi bir idarenin ihtiyacýný ve devrimci bir prog-ramýn, amaçlarýn ve hedeflerin netliðini vurgulamamýzkonusunda baðýrýyordu. Peki yalýn gerçek bugün ne için baðýr-ýyor ve bizi uyarýyor?

Burjuvazi ve burjuva toplum için tehlikeli olan sýnýfý yaniiþçi sýnýfýný ve ezilen halklarý un ufak etmek, parçalamak, ör-gütlülüklerini daðýtmak için burjuva bireyciliðine, hümaniz-mine ve kültürüne karþý mücadele edilmeli diyor. Bu mücadeleen baþta gençliðin içinde ve gençlikle yürütülmelidir.

Ocak-2015

229

Zamanın Dili

BURJUVAZÝSÝLAHLANMAYA ÇAÐIRIYOR!

Dinci faþist AKP hükümetinin iktidara geldiði dönemi hatýr-layanlar bilir, AKP topluma büyük ‘özgürlükler’ vaat ederek gel-miþti. Liberallerin ve bazý ‘sol’cularýn desteðini bu yolla almýþtý.‘Yetmez ama Evet’çiler böyle ortaya çýktý. Gerçi barýþ sürecininyürütülmesi nedeni ile hala bazý ‘sol’cular dinci faþist hükümetizaman zaman eleþtirerek desteklerini sürdürüyorlar. Devrimekarþý daha mantýklý ve düþünülmüþ, öfke nöbetleriyle alýnmamýþkararlar, liberallerden tutun da dinci faþist hükümetin her türlüdestekçileri için de en uygunudur...

Hal böyle iken; 6-7 Ekim ayaklanmasý ile doruðuna varan dev-rim burjuvazinin ve dinci faþist hükümetin hesaplarýný birazkarýþtýrdý. Zira yaþanan silahlý ayaklanma devrimin gücünü gös-termekle kalmadý, burjuva sýnýfýn ve dinci faþist hükümetin vaatettiði “bireysel özgürlüklerin” aslýnda burjuvazinin diþleriarasýnda 2 günde çiðnenebileceðini de göstermiþ oldu.

Bu neden önemlidir? Reformistlerin, liberallerin ve burjuvacenahtan bazý temsilcilerin söyledikleri yasal haklar, meþruluk vebenzerlerinin aslýnda nasýl da koca bir yalan olduðunu kitlelerkendi deneyimleri ile görmüþ oldu. Kitlelerin bilincine kazýnanbu dersler iç savaþýn ilerleyen aþamalarýnda önemli rol oynaya-caktýr. Sonuçta 2 günde OHAL uygulanan iller, ilçeler, vurulaninsanlar iþleyen tek gerçek yasanýn sýnýf mücadelesinin yasalarý ol-duðunu gösterdi. Bu dersi önemli kýlan budur. Bu dersler elbetteanlayan için önemlidir. Çünkü ruhunu burjuva yasallýðýna satmýþ230

Umut Güneş

her kesim kaybedilmiþ haklarý için resmen savaþ ilan eder de, sýradevrime gelince son derece kararlý bir duraðanlýk ve pasiflik gös-terir. Ýþte 6-8 Ekim ayaklanmasý sonrasý dinci faþist hükümetinortaya attýðý ‘Ýç Güvenlik Yasasý’ bu nedenle “ciddi” tartýþmalarasebep oluyor!

Ýç Güvenlik Yasasý neyi içeriyor? Öz olarak bu topraklardayýllarca uygulanmýþ ve hali hazýrda da uygulanan yasalardýr. Polisgözünü kýrpmadan bir devrimciyi ya da çocuðu vurmuyor mu?Gezi ayaklanmasýnda polisin kullandýðý gaz bombalarýnýn öldü-rücü nitelikte olduðunu kendileri daha dün ifade etmediler mi?Binlerce devrimci kaçýrýlarak, kaybedilerek katledilmedi mi? Biz-zat polis asker eliyle faþistler halkýn üstüne salýnmýyor mu?

Denebilir ki bunlar demokratik haklarýmýza, anayasal ve yasalhaklarýmýza saldýrýdýr, tecavüzdür.

Doðrudur. Ama sorulmasý gereken soru bu deðil? Sorulmasýgereken burjuvazinin iktidarý söz konusu olduðunda hangi ya-sasýný çiðnemeyeceðidir. O biricik yasa; iktidarý kaybetmemekiçin devrimi ezmek ve bunun için ne gerekiyorsa onu yapmaktýr.Onun dýþýndaki yasalar ve haklar bir kalem darbesiyle tuzla buzedilir! Burada þuna da deðinmek gerekir. Burjuva partilerden debu yasaya eleþtiriler ve karþý görüþler geliyor. CHP- MHP de buyasaya karþý olduðunu ifade ediyor. Bu iki partinin muhalefetetmek adýna oynadýklarý rolleri saymazsak, yasa da karþý olduk-larý þey burjuva cenahýn arasýndaki kavgada tuttuklarý yerden do-layýdýr. Polise saðlanan kolaylýklar, verilmesi istenen silahlar -tankvs.- esas tartýþma sebebidir.

Sonuçta burjuva sýnýf devrime karþý ortak hareket ediyor olsada, kendi arasýndaki kavga da sürüyor. Gerisi çoðunlukla görün-tüdür. Biz Leninist gençler açýsýndan bu yasaya daha fazla anlamyüklemek mümkün deðildir. Reformist ve oportünist kesim birçok anlam yükler, bizim açýmýzdan ise durum bu kadar sadedir.Burjuvazi Ýç Güvenlik Yasasý’nda silaha 1 yýl, molotofa 2 yýl cezaön görüyor! Bu açýk bir silahlanma çaðrýsýdýr!

Daha gerisine düþmek olmaz!Þubat-2015

231

Zamanın Dili

ÖRGÜTLÜ OLMAKNE ÝFADE EDÝYOR?

Örgütlü olmak neyi ifade ediyor? Nasýl davranmayý gerek-tiriyor? Özellikle toplumun medya, internet gibi araçlarla dahafazla yönlendirildiði günümüzde, örgütlülük neyi ifade ediyor?Sermaye ideologlarýnýn yaydýklarý fikre göre “iradesini ba-þkasýna veren”, “birey olamayan”, “özgür olmayan” bir garip“insancýk”! Ne kadar da hoþ, deðil mi! Kendilerini vareden,plazalarda odalar, gazetelerde dedikodularýný düþünce diye sa-tacaklarý köþecikler, TV programlarý, evler, rezidanslar, kabarýkbanka hesaplarý sunan sermaye sýnýfýna uþaklýkta birbirleriyleyarýþan bu “özgür bireyler”, emek saflarýndaki insanlarýn ör-gütlü olmalarýna nasýl da horgörü ve tahammülsüzlükle saldýr-ýyorlar! Sahi, burjuva ideologlarýn sürekli ve süreklisaldýrdýklarý “örgütlü olmak” nedir gerçekte?

“...Bir kalabalýðýn öðeleri deðil, bir topluluðun üyeleri ol-duklarýndan kitle psikolojisi ile hareket etmiyorlardý.”

Bir romanda geçen ve bir grup insanýn davranýþlarýndan yolaçýkarak yazarýn vardýðý tespit yukarýda okuduðunuz, ‘kalabalýk’oluþturan bir öðe ile, ‘topluluk’ (ki burada ayný anlayýþ, ahlak232

Umut Güneş

ya da amaç etrafýnda toplanmýþ insanlardan bahsediliyor) olu-þturan bir üye arasýndaki en temel farký ifade ediyor. Tabi bizburada ‘topluluk’ kavramýný bugünün anarþist ve liberallerinsýkça ifade ettiði ve ‘örgütlülük’ ya da ‘tüzüksel ve programa-tik olarak’ davranýþlarýn ve mücadele biçiminin belirlendiði birbirlikteliðin yerine koymuyoruz.

Bu önemli bir nokta çünkü son çeyrek yüzyýlda sýnýf müca-delesi yerine ‘geniþ topluluklarýn mücadelesi’ ya da ‘sýnýf’ ye-rine de ‘çoðunluk olan vb.’ gibi kavramlarýn kullanýlmasý modahaline geldi. Kim tarafýndan, ne için? Bizzat burjuva teoris-yenler tarafýndan ve örgütsüzlüðü yaymak, örgütlü mücadeleyizayýflatmak için. Bu nedenle ‘kitle psikolojisi’ ile hareketetmek ile ‘örgütsüz’ olmak arasýnda neredeyse hiç fark yok. Birfark yok çünkü ayný yere varýyor. Hatta ayný gerekçelerle bes-leniyor. Yani bireyin ve bireysel isteklerin, çýkarlarýn öncelliði,önemi vs. gibi gerekçelerle...

Oysa esas hata burada yapýlýyor. Yani bir örgütlülüðündýþýnda olmak, onlara göre ‘birey’in özgürlüðünü saðlamakdemek. Oysa bugünün kapitalist toplumunda bu anlayýþý sa-vunmak esasýnda kapitalist toplumda ve kapitalist toplum içinbir örgütlenmede yer almak anlamýna geliyor. Hangi toplumyýðýnlarýn yaþamýný organize (örgütlemeden) etmeden ayaktakalabilir ki? Kitle psikolojisi kapitalist toplumdaki en yaygýnörgütlenme biçimlerinden birinin ifadesidir. Ve her gün bir çokyolla daha fazla kiþiyi etrafýnda toplamak için yaygýnlaþtýrýl-ýyor.

Bu nedenle örgütlülükten bahsettiðimizde ne tür bir örgüt-lülükten bahsettiðimizi açýklamak zorundayýz. Genel olarakbahsedilen örgütlülük genellikle mevcut düzenin çýkarýnadýr.Ama devrimci- komünist bir örgütlenme kapitalist toplumu birdevrimle devirmeyi ve emeðin dünyasýný kurmayý gerektirir.Biz Marksist Leninistler olarak örgütlülükten bahsettiðimizdeiþte bundan bahsetmiþ oluruz, devrimci bir mücadele ve bu mü-cadele içerisinde geliþen bir yaþam, duygu, karakter, ahlak yada insan... Che’nin ve pek çoðumuzun bahsetmekten çok zevk

233

Zamanın Dili

aldýðý yeni insan...Devrimci bir örgütlülüðün ve bu örgütlülüðü oluþturan kad-

rolarýn rolü iþte budur. Bu devrimci komünist bir yaþamý örmekiçin örgütlenmek ve devrim yapmak demektir. Karþýmýza çýka-bilecek pürüzler ancak bu yolla aþýlabilir. Burjuva örgütlenme-ler ancak bu yolla daðýtýlýr.

Kitle arkasýndan sürüklenen bir ‘öðe’ olmak son derecekolay, zira bizlere her gün söylenen onlarca yalandan birini tek-rarlamak ve onu rehber edinmek yeterli, ama devrimci-komü-nist bir örgütlenme de yer almak her zaman bilimsel olanýöðrenmeyi ve ona uygun davranmayý gerektirir. Bilinçli eylemigerekli kýlar. Tarihin bilinçli yazýlýþý anlamýna gelir. Herkes ses-sizlikten þikayet ederken, devrimci eylemi örgütlemeyi, kitleleridevrimci eylemlere yönlendirmeyi gereksinim duyar.

“Devrim ya ruhumuzdadýr ya da hiç bir yerde” sözü dev-rimci komünist bir örgütlenmenin güzel bir ifadesidir.

Örgütlü olmak, bugünün kapitalist toplumunda her yeraçlýkla, yoksullukla, sömürüyle örülmüþken; ezilen ve sömü-rülen kitleleri bu sefaletten kurtaracak “devrim” olmak de-mektir.

Þubat-2015

234

Umut Güneş

Yine ve Yeniden“DEVRÝM”

“Yaþasýn Marksizm- Leninizmin Yüce Ýdeolojisi”, bu sözleridam sehpasýnda son sözlerini söyleyen Deniz Gezmiþ’e ait.Okullarý, sokaklarý eylem alanlarýna çeviren, Marksizm-Leni-nizmin bir eylem kýlavuzu olduðunu eylemleriyle ortaya koyanYusuf Aslan, Hüseyin Ýnan, Sinan Cemgil gibi gençlik liderle-rinin -ki Türkiye ve Kürdistan birleþik devriminin de liderleriolacaklardýr- bizlere býraktýðý eserin en özlü ifadesi ve temeli-dir. 70’li yýllarýn baþýnda dünyada geliþen devrimlerin etkisiyle,bu topraklarda geliþen mücadeleyi birleþtiren; alýþýlagelmiþ tümmücadele araçlarýný bir çýrpýda kenara koyup, anýn görevleriniyerine getirmek için cüretli adýmlar atan bu genç liderler bu-güne en çok, iþte bu yanlarýný býrakmýþlardýr. Devrimci prati-ðin sýnýrlarý yok! Öðrenmenin de! Öyle ki silahlý mücadelekararý alan Denizler, feda birliklerine kadar uzanan bir sürecinparçasý olarak Filistin’de, o dönemin enternasyonal mücadele-

235

Zamanın Dili

sinin merkezinde korkusuzca yer almýþlardýr. Tek bir amaçla;Türkiye ve Kürdistan birleþik devrimini bir adým öteye götür-mek, bu topraklarýn ilk gerilla liderleri ve savaþçýlarý olmakiçin...

Okul sýralarýndan, boykotlardan elde silah gerillaya uzananbu yolda, onlara rehberlik eden þey Deniz Gezmiþ’in sözlerindeifade ettiði “Marksizm- Leninizm” olmuþtur. Çünkü o devrimcieylemin kýlavuzudur ve devrimci eylemin bu ustalarýnýn gü-vendiði ve eylemlerinin içeriðini belirleyen tek ideoloji olmu-þtur. Marksist Leninist bilimsel görüþten yoksun olanlar bugünkaraya oturmuþ gemilerini hala ‘denize’ döndürmeye çal-ýþýyorlar. Ama bu beyhude bir çabadýr. Çünkü Denizler, Sinan-lar genç kitlelerce göründüðünde, ifade ettikleri þey vegerçekleþtirdikleri þey devrimdi. Týpký Che’nin dünya haklarýiçin ifade ettikleri gibi...

Sözü fazla uzatmaya gerek yok! Onlar bize geliþtirilip güç-lendirilmesi için çok önemli bir miras býraktýlar. Biz Leninistgençler olarak bu mirasa sadece sahip çýkmýyoruz, eðer öyleolsaydý güzel masal anlatýcýlarýna dönüþürdük. Bizler bu mirasýbugün de olmasý gerektiði gibi devrimci mücadele içerisindegerçek kýlýyoruz. Düþüncelerimizle, sözlerimizle ve elbette dev-rimci pratiðimizle gerçek kýlýyoruz. Eðer devrimci eylemyoksa, ‘Denizlerin yolundan’ demenin de bir anlamý yok!

Bunu neden söylüyoruz? Reformist hareket tarih boyuncakomünistlerden belki bir konuda uzunca bir süre önde olmu-þtur: Geliþmeler karþýsýnda devrimci politikalarý, sembolleri,sloganlarý zamanýnda ve yerinde kullanmakla! Ama onlar tümbunlarý emekçileri, gençlik kitlelerini coþkulu bir biçimde ser-maye sýnýfýnýn iktidarýný devirmek, devrimi gerçekleþtirmekiçin deðil; bunlarý düzen içine kanalize etmek için kullandý yada kullanýyorlar.

Tarihin bütün devrimci liderlerinin baþýna gelen bizde de,Denizler, Hüseyin Ýnanlar ve Sinan Cemgiller’in baþýna geldi.Bugün reformistler ‘Deniz Olunmalý’ dediðinde gençliðin dev-rimci yönelimini kendi aðlarý içinde boðmak için söylüyorlar.236

Umut Güneş

Bu nedenle Denizlerin içini boþaltmýþ oluyorlar. Onlarýn bu ça-basý bir yana, reformistlerin Denizlere sarýlmasý, devrimin gün-celliðinin ve gücünün de bir ifadesidir.

Öyleyse ne yapmalý? Gençliði Denizleþtirmeliyiz. Denizle-þen bir gençlik mücadelesi örgütlemeliyiz. Bu anýn devrimcigörevlerini korkusuzca önüne koyan ve gerçekleþtirmek içinamansýz bir mücadeleyi yürüten gençlik demektir. Bu devrimiistemek deðil, devrim olmak demektir! Karþýmýza çýkan engel-ler karþýsýnda gençliðin o bitip tükenmez enerjisiyle çalýþmakve her durumda ilerlemenin bir yolunu bulmak demektir! Denizgençliði olmak kolay deðil! Birde onunla tarihsel bir baðýnvarsa, hiç kolay deðil...

28 Mart’ta DÖB; Denizlerin THKO’yu kurduklarý ve yenibir dönemi baþlattýklarý o yerde; Sinan Cemgil’in üniversitehocalarýný dahi derinden etkileyen konuþmalarýnýn olduðu oyerde, Vietnam kasabý Commer’in arabasýnýn yakýldýðý ve ABDemperyalizmine en güzel cevabýn verildiði o yerde; THKO’nungerillalarýnýn amaçlarýný kocaman yazdýklarý o yerde, ODTÜ’deDeniz gençliði buluþuyor!

“DEVRÝM”i örgütlemek ve devrimin genç yürekleri olmakiçin; bu topraklarýn ezilen ve sömürülen bütün uluslarýndangençleri buluþturmak için yan yana geliyorlar. Ýþte bu nedenlebir kez daha Denizlerin o baþ döndüren koþullarýný incelemek,onlardan öðrenmek bir görevdir! Aradan onlarca yýl geçmiþolsa da, bugün hala her devrimci kalkýþmada Denizler bizlereyol gösteriyor. Gençliði “DEVRÝM’e götürmek için onlarýn yo-lundan yürümeye ve mücadele etmeye devam edeceðiz!

Mart-2015

237

Zamanın Dili

ÖZERK- DEMOKRATÝK ÜNÝVERSÝTEVE REKTÖRLÜK SEÇÝMLERÝ

Uzun süredir öðrenci gençliðin tartýþmadýðý ve gündemine al-madýðý bir olgu var. Öðrenci gençlik pek çok zaman bu sorununetrafýnda döndü, hatta onunla iliþkili konulara deðindi ama ken-disine deðinmedi. Görünürdeki sorunlarla bo ðuþup duranlar, asýltartýþýlmasý gereken konunun üzerinden atlýyor her defasýnda.Ýstanbul Üniver sitesindeki rektörlük seçimi sonrasýndaki tartýþ -malar da bu duruma bir örnektir.

Diðer adaylarýn yanýnda daha farklý duran ve Eðitim-Sen’liolan bir aday rektörlük seçimlerini önde tamamlýyor. Ama rek-törlüðün belirlenmesi sadece bir seçim üzerinden olmuyor, önceYÖK, sonrasýnda ise Cumhurbaþkanýnýn son sözü söy lemesi ge-rekiyor. Ýþte sorun burda baþ gösteriyor. Seçimi kazanan deðil,baþka aday rektör olarak atanýyor.

Ýstanbul Üniversitesi’nde reformist kesim “bizim rektörümüz”adýyla bir kampanyaya baþ lamýþ durumda. Sadece görünürdeolanla uðraþan bir yaklaþým bu. Genel olarak eðitimin özel ola rakda üniversitelerin son derece katý biçimde dev lete ve sermayeyeolan baðýmlýlýðý bu sorunu karþýmýza çýkartan esas sebeptir. Üni-versiteler yö netsel bir özerkliðe sahip deðil. Üniversiteler mali vebilimsel özerkliðe de sahip deðil. Hal böyle olunca rektörlük se-çimleri neyi ifade edebilir ki!

Ýstanbul Üniversitesi’nde yaþanan þey “Özerk-DemokratikÜniversite” mücadelesi ek seninde ele alýnmadýðý sürece güdükkalacak, öð renci gençliðe de geçerliliði olmayan vaatler zincirinisunacaktýr. Mali, yönetsel ve bilimsel özerklik olmadan göster-melik seçimlerle sorunun çözülmesi mümkün deðil. Üstelik bugöstermelik seçimlere bile tahammülü olmadýðýný sýk sýk gö rüyo-ruz sermaye düzeninin. Sermaye sýnýfý ve fa þist devlet sadece seç-238

Umut Güneş

tikleri yöneticilerle üniversiteleri kendilerine baðlamazlar. Bin biryol ve aðlarla üniversiteler sermaye sýnýfýnýn hizme tinde ve dev-letin denetimindedir. Bu bir devrim sorunudur!

Sorunu Nasýl Ele almalýyýz!Devrimci öðrenciler özerk demokratik üni versite mücadele-

sini, öðrenci hareketini genel devrimci mücadeleye baðlamanýnve bir dizi dev rimin gerçekleþmesinde öðrenci gençliði aktif kýl -manýn bir aracý olarak ele alýr. Ýkinci olarak üniversitenin demok-ratikleþmesi ve üniversitede propaganda, ajitasyon veörgütlenmenin önündeki engelleri kaldýrmaya, rahat çalýþma im-kanýna sahip olmaya dönük yürütür. Fakat tüm bu çalýþ malar içe-risinde Özerk-Demokratik üniversite de dahil olmak üzere (ki butekelci sermaye sýnýfýnýn ve faþist devletin var olduðu günümüzkoþulla rýnda, bir dizi devrim gerçekleþmeden olamaya cak bir ta-leptir.) hiç bir akademik talebi amaç haline getirmez, en baþa top-lumsal devrimi koyar. Bunun bir parçasý olmak için diðer tümtalepler araç rolünü oynar.

Burada sorunun temelini göz ardý eder, bir parçasýný en baþakoyarsak kendimizi de, gençliði de aldatmýþ oluruz.

Ýstanbul Üniversitesi’nde yaþanan süreci “Özerk-DemokratikÜniversite” talebini öne çý kartarak ve buradan öðrenci gençliðifaþizme karþý mücadeleye etkin þekilde katarak yürümeliyiz. Pekibu; demokratik bir adayýn karþýsýnda yer al mamýz anlamýna mýgeliyor? Hayýr! Üniversite nin demokratikleþmesi mücadelesiniher zaman destekledik, desteklemeye de devam edeceðiz. Amarektörlük seçimlerine gereðinden fazla anlam yüklemememiz an-lamýna geliyor.

Öðrenci gençliðe hala genel devrimci müca delenin bir parçasýolmalarýný ve faþizme karþý mücadelenin önünde yer almalarý ge-rektiðini söy lememiz anlamýna geliyor.

Üniversitelerin gerici ve faþist yapýsýnýn, bi limin “bilimsel-liðini” yitirdiði bu koþullarýn bir dizi devrim olmadan deðiþeme-yeceði anlamýna geliyor.

Mart-Nisan-2015

239

Zamanın Dili

GELECEÐÝMÝZ SANDIKTA MI?

Modern çaðda gerçekler deðil, yalanlar egemendir. Bunumodern çaðýn en iyi ‘demokrasi’ oyunu olan seçimlerde görü-rüz. Bir birlerine rakip partiler ve liderleri seçimlerden galipayrýlmak için, tüm kirli çamaþýrlarý orta yere sererler ve gerçekortaya çýkar: Çaðýn egemeni yalanlardan ibarettir. Kitlelermutlu ve refah dolu bir yaþam vaadi ile aldatýlmýþtýr. Çünkü kit-lelerin yaþamýnda mutluluk adýna olan tek þey, yaþamlarýndaolmayýþýdýr. Refah ise emekçilerin yaþamýnda ümitten ve ha-yalden öte bir yerde deðil!

Demokrasi, barýþ, özgürlük, gelecek ve daha nice vaatler.Bir anlamý olmalý, yoksa ifade edilmezlerdi öyle deðil mi? Tümbu vaatlerin ortak amacý birilerinin geleceðimizin sandýkta ol-duðunu bize hatýrlatmasýdýr. Hatta daha ileri gidenler de var veher þeyi sandýktan çýkacak oya baðlayabiliyorlar. Oysa sýnýflarmücadelesinin tarihi göstermiþtir ki; her sýnýf iktidar olmak içinkendi çýkarýný toplumun çýkarý gibi gösterir ve kendine bir top-lumsal taban yaratýr. Bütün söylenenlere raðmen bizzat resmimakamlarýn açýklamalarý, burjuva medya tekellerinin haberle-rinde yer alanlar dahi bir seçime deðil, ama daha çok bir içsavaþ yaþadýðýmýz ve dýþ savaþýn da fena þekilde kýþkýrtýldýðý240

Umut Güneş

yönündedir. Bir günlük haber akýþýný izleyen aklý baþýnda her-kes bunu görebilir. Hal böyle olunca bir taraftan sandýðýn öne-mine iþaret etmek, öbür tarafta da alabildiðine dinci faþistçeteleri savaþa hazýrlamak iki þeyi ifade eder:

Birincisi; Kitleler ciddi bir deðiþim istemiyle hareket edi-yor. Bu devrimci bir dinamiðin sonucudur.

Kitlelerin bu istemi ‘Artýk Ýktidar Olmalýyýz’ biçimindeokunmalýdýr. Sermaye sýnýfý da bu devrimci deðiþim isteminigörüyor, kendi çöküþünü de görüyor ve bu nedenle sandýðý birçýkýþ yolu olarak sunuyor. Sermaye sýnýfý bu yolda tek baþýnadeðil, sosyal- reformist partiler de ayný istemi parlamenter ka-nallara akýtarak tutumunu açýkça ortaya koyuyor. Küçük bur-juva anlayýþ, Gezi Ayaklanmasý’ndan sonra bile 2013seçimlerini hükümetin düþeceði/zayýflayacaðý bir alan olarakgörmüþ, umduðunu bulamadýðý zaman itirafýný gerçekleþtirmi-þti: ‘Faþizm/Diktatörlükler Sokakta Yenilir’ Ama gelin görünki sandýk yolu görünür görünmez sözlerini unuttular.

“Kendi kendinize verdiðiniz sözü tutmak, En çabuk unuttuðumuzþeydir ne yapsak.” (Shakespeare-Hamlet)

Sandýk burjuvazinin elinde sokaklarý temizlemenin bir yoluise ortalama solun elinde devrimden kaçýþýn bir aracýdýr. Enhafif tabirle en geri bilinçlerin kölesi olduklarýnýn ifadesidir.

Ýkincisi; eðer ilk yol baþarýlý olmaz ya da kitlelerin devrimcimücadelesinin önüne geçemez ise burjuvazi zoru kitleleri bas-týrmak ve deðiþim istemlerini en katý tutucu istemlere dönü-þtürmek için kullanacaktýr. Ama yüzyýllarýn yönetmedeneyimine sahip egemen sýnýflar iki sopayý da birlikte kullan-ýyor ve iktidarlarýný ayakta tutmaya çalýþýyorlar.

Tüm bunlarýn ifade ettiði gerçek ise þudur: Sermaye sýnýfýile iþçi sýnýfý ve ezilenler arasýnda süren iç savaþýn; devrimlekarþý devrim arasýnda süren iç savaþýn hýzla nihai kapýþmayayaklaþtýðýdýr. Bütün mesele burada düðümleniyor. Gençliðin vekitlelerin deðiþim istemi, baþka bir dünya istemi þeffaf kutu-larda deðil, sokaklarda, fabrikalarda, okullarda, üniversitelerdeverilen mücadele ile gerçekleþecek.

241

Zamanın Dili

Gerçekleri Egemen Kýlmanýn Zamaný!Sözler söylendi ve hesaplar yapýldý. Onlar ne yaparsa yapsýn,

bizlere düþen en devrimci coþku ve sabýrla yaþamýn gerçekle-rini kitlelere anlatmaktýr. Devrimci bir dönemin Leninist gen-çliðe yüklediði sorumluluk tek cümle ile þöyle ifade edilebilir;yapýlmýþ küçük iþler, planlamýþ büyük iþlerden daha iyidir. Zirabizi kitlelere götürecek, devrimci politikalarý maddi bir gücedönüþtürecek þey sabýrla yürüttüðümüz günlük faaliyetlerimiz-dir. Dönem Leninist politikalarý öne çýkartacak bir dönem. Or-talama solun parlamenter yolu bürokrasinin donuk ruhunu vecansýzlýðýný ifade ediyor, oysa Leninistlerin devrimci yolu so-kaðýn coþkusunu ifade ediyor. Devrimci deðiþimi isteyen, fa-þizme son vermek isteyen gençliðe bir kez daha seslenelim vesöyleyelim: Geleceðimiz sandýkta mý? Bizce hayýr!

Geleceðimiz iþçi sýnýfý ile ezilenlerle sermaye sýnýfý arasýndasüren iç savaþý, devrimle karþý devrim arasýnda süren iç savaþýkimin kazanacaðýna baðlýdýr!

“…Þimdi olacaksa bir þey yarýna kalmaz. Yarýna kalacaksa,bugün olmaz. Bütün mesele hazýr olmakta. Madem hiçbir insanbýrakýp gideceði þeyin gerçekten sahibi olmamýþ, Erken býrakmýþ neçýkar. Ne olacaksa olsun!” (Shakespeare- Bütün Mesele Hazýr Ol-makta)

Mayýs-Haziran-2015

242

Umut Güneş

PERDE KAPANIRKEN SAHNEDE OLMAK

Herkesin merakla beklediði seçimler sonuçlandý. Sandýktan“kriz” çýktý. Dahasý var olan ekonomik ve politik kriz ayyuka çýktý.Bahsettiðimiz þey burjuva partilerinin seçim sonuçlarýndan sonrahükümet kurmakta dahi zorlanýyor oluþu deðildir. Hükümet ku-ramýyor dahi oluþlarý krizin boyutunu göstermesi açýsýndan dik-kate deðer. Ama sadece burada dönen tartýþmalar gerçeðin üzeriniörtmek anlamýna gelir. Ve artýk giderek önemsizleþen örtü tama-men kaldýrýldýðýnda görülecektir ki, ortada tam bir çöküþ ve buçöküþün önüne geçememenin hiddeti ve çýlgýnlýðý vardýr.

Bu defa burjuvazinin yaþadýðý çöküþe, kitlelerin büyük müca-dele birikimleri ve deneyimleri eþlik ediyor. Üstelik deðiþim is-teðinin kitleler nezdinde ekmek ve su gibi ihtiyaç olduðu daortadadýr. Seçim sonuçlarýnýn bu açýdan ele alýnmasý bizleri dahadoðru sonuçlara götürür. Zira sermaye sýnýfýnýn hoyrat yönetimi,yolsuzluðu, çürümüþlüðü kitlelere bir gelecek vaat edemiyor. Se-çime birkaç gün kala Amed’de gerçekleþen patlama ve sonrasýndayaþananlar gösteriyor ki, burjuvazinin elindeki tek þey savaþ.

Þimdilik bu ihtimali ne kadar erteleyebilir ve sosyal refor-mistlerin çabalarý buna ne kadar hizmet edebilir bilinmez. Amadevrimle karþý devrim arasýnda yaþanan iç savaþta dinci faþist hü-kümetin tercihi perde kapanýrken sahnede olmaktan yana görü-nüyor. Ama bu öyle gururlu bir duruþun ürünü ya da geleceðebýrakýlan bir miras deðildir. Mevcut iktidarýn ve önde gelenlerininbu direniþi, yolsuzluðun ve pisliðin içine bulanmýþ bir iktidar ol-masýndan ve baþka seçeneðinin olmamasýndandýr. Öyleyse bu sa-vaþýn sonunda hasýmlarýmýzý korkunç bir yýkýmýn beklediðini veöncü birlikleri görünen proletaryanýn bu yýkýma son darbeyi vur-masýnýn kaçýnýlmaz olduðunu söyleyebiliriz.

Elbette deðiþim isteðinin en güçlü savunucularý olarak biz243

Zamanın Dili

gençler, bu darbenin vurulmasýnda kilit rol oynayacaðýz. Sermayedünyasý hangi tartýþmalarý önümüze sürerse sürsün, artýk bir olguortaya çýktý ve geliþmelerin merkezinde bu olgunun olduðunu söy-leyebiliriz. Sermaye sýnýfý ve dinci faþist hükümeti bir çöküþüniçinde ve hiçbir þey onlarý bu sondan kurtaramaz.

Sermaye sýnýfýnýn bu sonu uzun zamandýr birçok geliþmeylebesleniyor ve görünüyordu. Burada tarihin yönünü tayin edecekolan emekçi kitleler ve gençliðidir. Tarih pek çok kez çöküþüneþiðinde olan sermaye iktidarlarýnýn bir süreliðine de olsa paçayýkurtardýðýný göstermiþtir. Bu örneklerden birinin daha yaþanma-masý için, ayaklanmanýn ve devrimin baþarýsý için gerekli olan di-siplini ve örgütlenme yeteneðini göstermeliyiz. Leninist politikabizlere yolu gösteriyor ama o yolu yürümeden gösterilen hedefeulaþmak mümkün deðil.

Þimdi gençliði devrimci iç savaþýn ihtiyaç duyduðu politik vepratik zorunluluklarla örgütlemeli ve eðitmeliyiz. Devrimi iste-yen her genç, onu örgütleyebileceði bir komitede ya da organdayer almalýdýr. Bizler devrimci örgütlenmelerimizi kitlelere ula-þýlabilir kýlmalýyýz. Bu daha uzun bir yazýnýn konusu olsa da, kit-leler için ulaþýlabilir olmalýyýz. Çünkü her kesim ve sýnýf rolünübüyük ölçüde oynadý ve tarafýný belirledi. Ýliþkiler bazen karmaþýkgörünse de bir proleter devrim karþýsýnda sermeye sýnýfýnýn ta-mamýnýn bulunacaðýna ve bir çok yardakçý küçük burjuvanýn daolacaðýna þüphe yok.

Uzun mücadeleler sonunda ciddi ilerlemeler kaydettik ve Ge-zi’de bir eþiði, 6-8 Ekim ayaklanmasýnda ise bir baþka eþiði aþtýk.Hala yürümemiz gereken bir yol var mý? Var. Ama biz LeninistPartinin genç militanlarýna düþen de bu yolu kýsaltmaktýr. Tümdikkatimizle çok uzakta olmayan büyük kapýþmanýn hazýrlýklar-ýna giriþelim. Artýk bu hedefi ve amacý gütmeyen bir pratik, eylemya da toplantý bu sömürücü iktidarýn ömrünü uzatmaktan öte biranlam ifade etmez. Ve zafere giden yolda kaybedecek vaktimizyok!

Haziran-2015

244

Umut Güneş

ÖRGÜTÜN GÜCÜ

Seçimlerin her hangi bir þeye çözüm olmadýðý, aksine bu se-çimler için çeliþki ve çatýþmalarý kýzýþtýran etkisi olduðunu dahaönce bu yayýnda okumuþtuk. Sonuç gerçekten de öyle oldu. Öncedinci faþistler burada bir yenilgi aldýlar ve azgýnca saldýrdýlar.

Sonrasýnda bu dinci faþist çevrenin aktif desteklediði, silah-landýrdýðý IÞÝD adlý katiller sürüsü Tel Abyad’dan sürüldü. 2 Kan-ton birleþti ve 3. Kantonla birleþmesi için arada bir bölge kaldý. Buyenilginin þokunu üstünden atamayan IÞÝD katliam saldýrýlarý ilesonuç almaya ve saflarýndaki daðýlmayý önlemeye çalýþýyor.

Kitleler iki önemli ayaklanma deneyimi ile daha tecrübeliler.Tabii burjuvazi de. Gezi’de kitlelerin üstünlüðü milyonlar ol-masýndan ve hemen her yerden bir sel gibi harekete geçmesindenkaynaklanýyordu. Burjuvazi milyonlarýn bir araya gelmesine fýrsat

245

Zamanın Dili

vermeden saldýrarak, her ne pahasýna olursa olsun onlarý bir arayagetirmeyerek karþý hamlesini yaptý.

6-8 Ekim ayaklanmasý ise bir silahlý ayaklanmaydý. Bu ayak-lanmada burjuvazi Gezi ayaklanmasýndan sonra daha hazýr halegetirdiði gericileri harekete geçirmiþ, iki günde onlarca kiþi ölmüþve çok daha fazlasý yaralanmýþtý. Özellikle Kürdistan’da ve Ýstan-bul’da gördüðümüz bu çatýþmalar burjuvazinin de iktidarý yitir-memek için kimi merkezlere özel yýðýnaklar ve hazýrlýklaryaptýðýný gösteriyor.

Gençliði Savaþa Hazýrlamak!Gençliði savaþa en iyi yine kendi örgütü hazýrlayabilir.

Kapýmýzda bekleyen büyük kapýþma önceki deneyimlerin üstüneve gerileyen, daðýlan bir gücün son çýrpýnýþlarý olacaðý için çokdaha zor olacak. Ama örgüt zaten bunun için vardýr. Gençliðin fa-þizme ve sermaye sýnýfýna karþý mücadelesinin önünü açmak veona yol göstermek, en asli iþidir. Bugüne kadar aðýrlýklý olarakkitle hareketinin içinde olmaya ve ona yön vermeye dönük çal-ýþýyorduk. Bu güncel mücadelenin örgütlenmesinde yer almayadevam etmek gerek ve edilecektir de. Oysa sosyalizm mücadele-sini kazanmak istiyorsak artýk iradi müdahaleyi daha öne çýkar-malýyýz. Gençliðin akademik, ekonomik ve kültürel mücadelesinisosyalizm mücadelesi haline getirmenin bugün için en iyi yolubudur.

Yýllar yýllar önce Karl Liebknecht birinci emperyalist paylaþýmsavaþý devam ederken Gençlik Enternasyonali yayýnýnda þöyle di-yordu. “...Hayýr, nasýl ve ne söylenirse söylensin, kim söylerse söylesin,komünist partisinin ve devrimci örgütlerin görevi, sadece ekonomik vetarihsel koþullarý ve onlarýn geliþmesini inceleyip deðerlendirmek deðil,ayný zamanda bilinçli olarak müdahale edip bilinçli olarak biçimlen-dirmektir. Onlarýn birinci görevi kitlelerin baskýsýný bilinçli kýlmak veböylece onu daha da büyütmek, çeliþkileri þiddetlendirmek ve uç nok-taya çýkarmaktýr.” (KGE Tarihi, Cilt II, Sf. 36)

Bir örgütün gücü iþte burada yatar. Gençlik örgütümüzün rolüde iþte budur. Bugün süren mücadeleyi bilinçli olarak biçimlen-dirmek için öncelikle iç savaþ gerçeðine ideolojik ve politik ola-246

Umut Güneş

rak hazýr kadrolar gereklidir. Gençlik örgütümüzün birinci ödevibunu tüm kadrolarýna kavratmak olmalýdýr, sonra sempatizanlar-ýna ya da destekçilerine bu düþünceyi en sade þekilde açýklamak,onlara sürecin nasýl iþlediðini aktarmak gereklidir. Burada amaçhem genç kadrolarý hem de destek güçleri iç savaþa zihnen ve psi-kolojik olarak hazýrlamaktýr.

Ýkincisi; iç savaþýn devrimci saflarýnda hemen her kesimdenama en çok da iþçi- emekçi gençlik kesiminden doldurmak. Ýþçi-emekçi gençliði devrimci saflara kazanmak burjuvazinin ve ge-rici-faþist örgütlerinin belini kýrmak için önemlidir.

Üçüncüsü; Bir savaþ, savaþ örgütleri olmadan yürütülemez. Vebu sorumluluk daha fazla ertelenemez. Gençliðin anti faþist sa-vaþýný örgütleyecek, yönetecek, sermayeye karþý iþçi sýnýfý yanýndagençliði hazýr hale getirecek olan komsomol, gençliðin birleþe-ceði sancak olmalýdýr.

Genç yoldaþlar; bizim gençlik örgütümüzün gücü de önünekoyduðu bu sorumluluklarý hýzla hayata geçirmesinde ve genç kit-lelerin mücadelesini sosyalizm mücadelesi haline getirmek, iç sa-vaþta daha fazla öðrenci- genç iþçiyi kazanmasýnda yatýyor olacak.

Genç kitlelerin bilinçli mücadelesi burjuvaziye ve onun dincifaþist örgütlerine öyle darbeler indirmeli ki; bu darbelerden bur-juvazi ve örgütleri toparlanamaz ve daðýlmanýn önüne geçemezolsun. Ayný zamanda gençlik örgütümüz devrim ve sosyalizm içinmücadele etmek isteyen gençliðin odak noktasý, birleþeceði mer-kez olsun!

Haziran-2015

247

Zamanın Dili

GERÝCÝ-YAÐMACI SAVAÞIN KARÞISINDADEVRÝMCÝ SAVAÞIN YANINDA!

Gençliðin unutmamasý gereken bir ilke varsa o da budur! Birsüredir dinci-faþist hükümetin sýcak savaþýn hazýrlýklarýnýyaptýðýný görüyoruz. Bu hazýrlýk bir kaç cephede sürüyor. Birin-cisi; sýnýra ciddi bir askeri yýðýnak yapýlýyor, binlerce asker, tank,obüs vs. Ýkincisi; hali hazýrda Suriye’de savaþan çetelere süreklisilah sevkiyatý ve her türlü yardýmýn alenen yapýlmasý. Üçüncüsü;medya eliyle Kürt halkýnýn özgürlük savaþýna karþý, Alevi inanc-ýna mensup emekçilere karþý, kýsacasý faþizmin karþýsýnda yer alantüm güçlere uygulanan terör ve þovenizmin yükseltilmeye çalýþýl-masý. Dördüncüsü; dünyanýn her yanýndan getirilen dinci faþist-lerin eðitilip, burada Türkiye ve Kürdistan topraklarýnda birkarþý-devrimci vurucu gücün yaratýlmasý...

Tüm bu geliþmelerin ve hazýrlýklarýn altýnda, hükümetin Suri-ye’ye “demokrasi” götürme hayali olduðunu düþünmek herhaldebu dünya da yaþamamak demektir. Bu geliþmelerin altýnda yatanþey gerek bölgede, gerekse de bu topraklarda geliþen devrim veburjuvazinin çöken saltanatýdýr. Bir savaþa imza atmak, iç savaþý248

Umut Güneş

hemen her yere yaymak demektir. Hükümeti böylesi istekli ol-duðu bir savaþtan þu ana kadar alýkoyan þey; iþte bu yalýn ger-çektir.

Ve bizi güçlü bir örgüt yaratmak için var gücümüzle çalýþmayaiten þey; yine ayný yalýn gerçektir.

Gençliði Savaþ Ruhuyla EðitmekReformistlerin ve oportünistlerin aksine devrimci komünist

gençlik devrimci savaþýn savunucusudur. Bizim karþýsýnda yeraldýðýmýz savaþ; her zaman için halklarý köleleþtiren, bir avuç ser-mayenin çýkarýna yürütülen ve genç yoksul iþçi emekçi gençliðin(hangi ulustan olursa olsun) yaðmanýn ve sermayenin “katili” ko-numuna getirildiði emperyalist- kapitalist karakterli yaðmacý sa-vaþlardýr, haksýz savaþlardýr.

Yine de halklarýn birbirini boðazladýðý savaþlarýn kararlýcakarþýsýnda dururuz. Ve olabilecek her araç ve yöntemle savaþýnönüne geçmeye çalýþýrýz. Ama savaþ bir kere baþladý mý, savaþý ba-þlatan sermayedarlarýn iktidarýný devirmek ve emekçilerin iktidarýiçin; eskisinden 10 kat daha fazla kararlýca savaþýrýz.

Ýþte bu güçlü bir örgütlenmeyi ve bu örgütlenmenin de genç-liði devrimci savaþ ruhuyla ve bilinciyle örgütlemesini, eðitmesinigerektirmektedir. Sermaye egemenliðine ve faþizme karþý yönel-meyen bir mücadelenin genç kadrolara devrimci bilinç ve enerjivermesi mümkün deðildir. Ayrýca gençliði þovenist histerikarþýsýnda, gericiliðin azgýn saldýrýlarý karþýsýnda gençliðe güvenverecek ve onu yönetecek örgütlenmeyi saðlamaktýr.

Ayaklanmanýn ve Büyük Kapýþmanýn Saati Yaklaþýyor! Devrimci bir dönemde yaþadýðýmýzýn en iyi göstergesi ger-

çekten de þudur: Ýnsan, her an yeni ve farklý bir þeyler doðabile-ceðini duyumsuyor, bilinmeyeni sorguluyor ve bir ölçüde de þansagüveniyor.

Baþkaldýrý gerçekten de, büyük ölçüde, ölçüye sýðmaz þeyler-den oluþur ve belki de bir rastlantýya; bir grup gencin, baþkalarýnýndüþündüðünden daha ileri gitmesine (Mýsýr devrimi) ya da genç

249

Zamanın Dili

bir külhanbeylinin yaðmalama yahut adam öldürme nedeniyle birkaç gün sonra belki de vurulacak olmasýna baðlýdýr. ( Fransa Gettoisyanlarý, Ýngiltere siyah ve göçmen isyaný, Tunus)

“Düzen öğesini, sözün asýl anlamýyla devrimci gruplarýnvarlýðý saðlar; yani, olaylardan bilinmeyen ve umulmayan þey-lerden etkilenmeyen, güçlü bir iradeye sahip ve kesin bir amacýolan, istemlerine göre davranmaya hazýr ve yetenekli insanlar nü-vesi. Bir ayaklanma bir toplumsal örgütlenme biçiminin çözül-mesi anlamýna gelir; bilinçli, yürekli ve yetenekli insanlarýnharekete geçirmesiyle, bir bütün olarak toplum yeni bir yapý ka-zanma yönünde devinime geçtiði zaman, devrim baþlar. Ayaklan-manýn kargaþa içindeki baþlangýç aþamasý; öncü gruplarýn,hareketin baþýna geçmesine, kendi yollarý üzerindeki güçlüklerigidermeye giriþmesine, baþkaldýrý hareketinin alýþkanlýk ve þekil-sizlik verdiði kitlelere organik bir biçim kazandýrmasýna deksürer.” (Antonia Gramsci, Komünist Partisine Doðru, sf.34)

Gramsci’nin 1919’da Ýtalya’daki devrimci eylemlikler üzerineyazdýklarý, bizim Gezi ayaklanmamýza ne kadar da uyuyor. Geziyihatýrlayanlar milyonlar halinde olup kendisini ne kadar güçlü his-setmiþse, o güce hakim olamamanýn verdiði güçsüzlüðü de his-setmiþtir. Fazla söze gerek yok! Ýþ yapabilecek, sorumluluk almakisteyen her insan bugün, gelecek büyük kapýþma düþünülerek,devrimci savaþ için, güçlü örgütlenmemizin bir yerine konum-landýrýlmalýdýr.

Temmuz-2015

250

Umut Güneş

DEVRÝM GÜNLERÝ OKULU

“ Her devrimin temel yasasý, yýðýnlarýn kendi öz siyasal deneyimle-rinden öðrenmeleri ve bilinçlenmeleridir” (Taylan Iþýk, ReformizminEleþtirisi, Demokratik Devrim ve Halk Demokrasisi, sf: 94)

Son bir haftada bu topraklarýn gençleri yüksek bir siyasal de-neyim elde etti. Hem de onlarca can ve yüzlerce yaralý pahasýna,göz yaþlarý ve yürek yakan acýlar pahasýna... Ama Türkiye ve Kür-distan baþta olmak üzere, Ortadoðu uzun yýllardýr devrimler veayaklanmalarla çalkalanýyor. Devrimci gençliðimiz baþta olmaküzere milyonlarca yoksul emekçi; iç savaþýn içinde savaþmayý,örgütlenmeyi, dayanýþmayý öðreniyor ve bilinçleniyor.

Taksim ayaklanmasýnda geçen o iki haftada yýðýnlar onlarcadevrimci örgütün ve yüzlerce kadrosunun yoðun pratiðiyle ancak,belki de bir kaç yýlda öðrenebileceðinden çok daha fazlasýnýöðrendi. Ya forumlara ne demeli? Burjuvazinin ve reformizminbaþ üstünde tuttuðu sandýk demokrasisi, forumlarýn kitlelere ka-zandýrdýðý demokrasi eðitiminin yanýna yaklaþabilir mi? Geziayaklanmasý, burjuvazinin halklar arasýnda oluþturduðu ön yarg-ýlarý bir çýrpýda yýktý ya da bunun önünü açtý.

Bu devrimci çalýþmalarýn önemsizleþtirilmesi demek deðildir!Tam tersine yýðýnlarýn kendi öz deneyimlerinin öneminin görül-mesini saðlamak demektir. Çünkü son bir haftadýr yaþadýklarýmýzda, týpký Taksim Komünü gibi, 6-8 Ekim Kobane ayaklanmasýgibi bir dönem ve bunun önemini kavramak olaðan üstü derecedehayatidir.

Devrimci eylemlerin ve ayaklanmalarýn içinde eðitilmiþ ol-mayý küçümseyen, önem vermeyen ya da dikkate almayan, pra-tik çalýþmalarýný ve kadro þekilleniþini bu geliþmelere görekonumlandýrmayan bir hareket devrimin ancak hayalini kurmayamuktedir olabilir.

Ama devrim okulunda okuyan, iç savaþýn demokratik eðiti-251

Zamanın Dili

minden geçen yýðýnlar, Türkiye ve Kürdistan iþçi sýnýfýnýn ve ezi-len halklarýnýn öncü Komünist Partisi olan Leninist Partiye hergeçen gün daha çok yakýnlaþýyor. Bu ise komünist hareketinyýðýnlarla daha fazla kaynaþmasý, birleþmesi ve bütünleþmesi an-lamýna gelmektedir. Ýþte burada Leninist Parti ve onun genç mi-litanlarý devreye giriyor!

Þansýn Anasý Hazýrlýktýr!Ýstanbul ve Ýstanbul gibi büyük kentlerde yaþayanlar bilir, mey-

danlarda, büyük caddelerde günün her durumuna iliþkin ihtiyaçduyduðunuz þeyi satan iþportacýlar vardýr. Yaðmur damlasý dahayere deðmeden þemsiye satmaya baþlayan, maç olduðunda atkývs. satan, bayrak satan iþportacýlar. Hatta Gezi ayaklanmasýsýrasýnda fazlasýyla tanýk olmuþtuk, ayný iþportacýlar gaza karþýmaske ve duvar yazýlamalarý için de sprey satýyorlardý. (O döne-min esprilerinden biri þuydu, silahlý bir ayaklanma yaþýyor ol-saydýk muhtemelen tezgahlarda çeþitli silahlarýn satýmýnýgörecektik.) Ýþportacýlarýn bu kadar hýzlý her þeye cevap vermelerive insanlarýn ihtiyaçlarýný karþýlayabiliyor olmalarýnýn sýrrý nedir?Tek kelime ile söylersek: Hazýrlýk!

Evet iþin püf noktasý budur: Hazýr olmak. Kitleler gün geçtikçeprogramýmýza ve onun iþaret ettiði sürece yaklaþýrken bizlerin esasyapmasý gereken bu hazýrlýðý tamamlamaktýr. Bir taraftan -bugünolduðu gibi- yoðun devrimci pratik içinde kitlelere güven verme,sloganlarýnla ve politikalarýnla ona süreci en sade haliyle açýk-lama ve kavratma, diðer taraftan da -ama ayný süreç içinde- obüyük çarpýþmaya hazýrlanmaktýr. Ve devrim okulunda okuyankitleler öncü komünist güçlerden her zaman daha fazlasýný bek-leyeceklerdir. Bununla birlikte bu süreç komünistlerin devriminpratik örgütlenmesinde karþýlaþtýklarý sýkýntýlarý aþmakta onlarayardýmcý olacaktýr.

An’ýn Somut Görevleri Yaþadýðýmýz dönemin karakterini iyi kavramak zorundayýz.

Faþist devlet devrim güçlerini ezmek ve yýðýnlarla baðlarýný ko-252

Umut Güneş

parmak için her yolu deniyor. Bunu þu ana kadar baþaramadýlar.Suruç’ta ölümsüzleþenlerin cenazelerine bakmak bile buna yeter.Ama yine de güçlerimizi en uç noktaya kadar sarsmalý ve iç sa-vaþýn düzeyine göre konumlandýrmalýyýz.

Devrimin her yükseliþ döneminde olduðu gibi þimdi de, re-formist, aldatmaca olan toplumsal barýþtan yana ve ‘iyiliksever’insanlar daha fazla ortaya çýkýyor. Bunlarýn emekçileri kan-dýrmasýna izin vermemeliyiz. Zira yaþadýklarýmýzdan öðrendiði-miz bir gerçek varsa, o da þudur; faþizm devrim güçlerini ezmekiçin her dönem hazýr hale gelmek için uðraþ veriyor. Bizler içsavaþ gerçekliðini esas olarak hareket etmenin toplumumuz ya-rarýna, sýnýfýmýzýn yararýna olduðunu dile getirmeliyiz.

Ýç savaþ, diðer savaþlar gibi bir savaþtýr. Bu nedenle bir savaþýnönümüze koyduðu tüm görevler, iç savaþta da önümüzde dur-maktadýr. Güçlerimizi toparlamak, savaþ ruhunu egemen kýlmak,zor araçlarýyla donanmak ve düþmanýmýzý ezmek için somut plan-lara sahip olmak. Çünkü bu sürecin sonunda burjuvazinin barýþçýlbiçimde teslim olacaðýný düþünmek bir yanýlgýdýr. Savaþýn ustakuramcýlarýndan Von Clausewitz þöyle diyor: “Ýyi yürekli insanlardoðal olarak, düþmaný fazla kan dökmeden silahsýzlandýrmanýn ya dayenmenin ustaca bir yöntemi olduðunu düþünebilir; savaþ sanatýnýngerçek hedefinin bu olduðunu da sanabilirler. Kulaða hoþ gelse de bu,açýkça sergilenmesi gereken, bir yanýlgýdýr. Savaþ öylesine tehlikeli biriþtir ki, iyilikten kaynaklanan hatalar en kötüleridirler.

Savaþta tek etkin kuvvet, çarpýþmaktýr; çarpýþmanýn amacý, dahaileri bir amacýn aracý olarak, düþman kuvvetlerini yok etmektir. Bura-dan çýkarak bütün askeri hareketlerin temelinde düþman kuvvetlerininyok edilmesi yatar, sonunda tüm planlar buna dayanýr”

Ýþte Leninist Partinin programý ve tüm planlarý, kadrolarýnaverdiði tüm direktifler ve taktikler tek bir amaca hizmet etmekte-dir: Burjuvazinin iktidarýna son vermek, demokratik devrimi ger-çekleþtirip, halk iktidarýyla birlikte sosyalizme ulaþmaktýr.

An’ýn temel görevi bu planlarý gerçek kýlacak pratiði en yük-sek seviyede göstermektir.

Temmuz-2015

253

Zamanın Dili

BARIÞIN KOÞULLARI NEDÝR?

Ýç savaþýn düzensizliði, karmaþasý içinde pek çok kavram, tan-ýmlama tahrif ediliyor. Bu öyle bir noktaya ulaþtý ki, Marksizminabc’si sayýlan pek çok konuyu yeni baþtan ele almak bir zorunlu-luk haline geliyor. Ýç savaþýn giderek sertleþtiði bu günler, her gençdevrimcinin bilinci de açýk olmalýdýr. Bir süredir devrimci iç sa-vaþý yükseltmek için hazýrlanmanýn önemine iþaret ediyoruz. Tümdikkati pratiðin örgütlenmesine vermek, iç savaþýn sorunlarýnýçözmeye yönelmekten bahsediyoruz. Devrimci bir programýn yolgöstericiliðinde mücadele yürütmek, geliþmeleri proletaryanýnbakýþ açýsýndan yorumlamak ve çözümlerimizi sunmak zorun-dayýz.

Þimdi özellikle geliþmeleri küçük burjuvazinin penceresindenizleyen her parti ya da hareket ‘derhal barýþ’ çaðrýsýnda bulunuyor.“Devletin saldýrganlýðýnýn durmasý” deðil, faþist baský ve teröründurmasý deðil, “karþýlýklý ateþin durmasý” olarak barýþ! Ezenle ezi-lenin uzlaþmasý olarak barýþ. Devrimci savaþýmýn durmasý olarakbarýþ! Haklý ve haksýz savaþ ayrýmý yapmaksýzýn “her türden sa-vaþa karþý barýþ!” Özünde tam da bu, yüz yýl önceki devrimkaçkýnlarýnýn, sosyal pasifistlerin ve sosyal þovenlerin tutumudur.

Dünyada ölmek isteyen, amacý bu olan ya çok az insan vardýrya da yoktur. Biz de insanlarýn ölmesinden, birbirini boðazla-masýndan yana deðiliz. Ama biz, emekçilerin alýnteri, kaný ve canýüzerinden, en aðýr sömürü üzerinden, baþka uluslarýn ezilmesiüzerinden saðlanacak “barýþ ve refaha” karþýyýz. Bu nedenle bizkomünistler devrimci iç savaþtan yana olduðumuzu dile getir-diðimizde amacýmýz ‘gerçek barýþý saðlamak’týr. Ýþçi sýnýfýnýnbakýþ açýsýndan bu hiç bir þekilde oraya ya da buraya çekiþtiril-meyecek kadar açýktýr. Sýnýflar var olduðu sürece, sýnýflar arasýsavaþým devam edecek ve ortalama solun bahsettiði ‘barýþ’ asla254

Umut Güneş

mümkün olmayacaktýr. Kapitalizm egemen oldukça, emperya-lizm dünya halklarýný boyunduruk altýnda tuttukça ‘barýþ’ müm-kün olmayacaktýr. Dahasý bir aldatmaca olacak, hatta özgürlükiçin dövüþen halklarýn köleliðini garanti altýna alacaktýr. Ýçi dol-durulmamýþ, boþ sözlerin toplamýnýn ifade ettiði tek þey, ezilme-nin ve sömürülmenin devamý olacaktýr.

Gençlik Devrimin Ordusu Olacaktýr!Fakat gençlik özgürlük istiyor. Kadýnlar özgürlük istiyor.

Emekçiler sömürülmek ve baský altýnda yaþamak istemiyor. Üs-telik bu istek faþizmin onca baský araçlarýna, yýldýrma giriþimle-rine, katliamlara raðmen kararlýca sürüyor. Öyleyse þunurahatlýkla söyleyebiliriz. Bizler halklarýn boðazlanmasýný kolay-laþtýracak ve halklarý faþizmin her saldýrýsýnda sessizca savunmayaçekecek pasifistlerden yana deðiliz ve bu pasifistleri affetmiyo-ruz. Çünkü kelimenin gerçek anlamýyla halklarý aldatmak bir ko-münistin tarih boyunca hiç iþi olmamýþtýr. Ve yine kelimeningerçek anlamýyla pasifizmin her türlü savunucularý, halklarý boþve güçsüz vaatlerle oyalýyor ve aldatýyorlar.

Evet bizler barýþ istiyoruz. Ve bunun için burjuvazinin ege-menliðini tuzla buz edecek ve emeðin iktidarýný kuracaðýz. Ýþte odakika milyonlarca emekçinin barýþý gerçek anlamda yaþadýðý anolacaktýr. Ve bizler burda da durmayacak gerçek barýþýn koþul-larýný, yani emeðin iktidarýný sonuna kadar koruyacak ve sosya-lizmin kurulmasý için mücadelemizi sürdüreceðiz. Ve heriþçisinden, iþsizine kadar toplumun her kesimine de tüm geli-þmelerin devrimi daha güncel ve acil bir hedef haline getirdiðinisöyleyeceðiz. Ve barýþ isteyen herkesin önünde devrimi zafere ta-þýmak gibi bir görevin olduðunu söyleyeceðiz.

Gençlik pasifistlerin söylediði gibi aldatýcý bir barýþýn deðil,devrimin ordusu olacaktýr.

Aðustos-2015

255

Zamanın Dili

SINANDIÐIMIZ GÜNLER!

Þu an hissettiðimiz duygularý muhtemelen yýllar önce Hitlerfaþizmi karþýnda Avrupa’nýn ve dünyanýn bütün komünistleri dehissetmiþti. 1933’te Alman iþçi sýnýfý ne hissediyorsa bizdeaynýsýný hissediyoruz. Nasýl olur da insanlýðýn gördüðü bu en vahþiiktidarý engelleyememiþtik. Nasýl olur da bilincimiz körelmiþ,belki de korku ele geçirmiþti... Nasýl olur da sessizce köþemizdedurmak bize yeterli gelmiþti. Nasýl olur da sözlerle karþý çýkmakgörevimizi yerine getirmek olmuþtu. Nasýl olur da sonrasýnda öde-yeceðimiz bedelin büyüklüðünü bile bile, o ilk bedeli ödeyeme-miþtik?

Ýþte bugün gördüðümüz þovenist histeri, faþizmin azgýnsaldýrýsý karþýsýnda daha fazlasýný yapamamak bir devrimci açýsýn-dan ne kadar zor ve dayanýlmasý güç bir durum. Burada politikdeðerlendirmeler yetersiz kalýyor. Burada sözler gerçek anlamdaönemini yitiriyor. Burada önceki anlarýn görevini yerine getire-memiþ olmak ve bundan doðan çaresizliðin nasýl yüreðimizisýkýþtýrdýðýný hissetmek sadece öfke uyandýrtýyor! Öyle ki dü-þmanýmýzýn dahi bu duyguyu hissetmesini istemeyiz!

Bir devrimci, devrimci mücadelenin dýþýnda nedir ki! Eðer busaldýrý dalgasýný durduramaz ve en nihayetinde yok edemezsekvaracaðýmýz sonuç budur! Bunun dýþýnda aklýn ve mantýðýn kabul256

Umut Güneş

edebileceði bir þey yok! Eðer öneriler sessizlikle karþýlanýyor vebaþlar eðik oluyorsa, mantýðýn dayanýlmaz söylemlerini yürekkabul etmiyor demektir. Yürek baþka bir þey söylüyor ve o anhýzla yaklaþýyor demektir.

Burada pratik görevlerden bahsetmiyoruz. Sadece insan kala-bilmenin son barikatlarýný sonuna kadar korumaktan ve ilerle-mekten bahsediyoruz. Ýdeallerimizi gerçekleþtirmek içinyapacaðýmýz baþka ne var? Bugün sessizlik içinde kaybolursak,kalabalýklar içinde sesimizi duyan olmaz!

Hayýr! Bir savaþçý tüm olanaklarý tükendiðinde ve sessizlikona rahat bir yaþam vaat ettiðinde dahi, o, bunu kabul etmeyecekve silahýna sarýlacaktýr. Çünkü silah onun son sýðýnaðýdýr. Bilin-cinin ve yüreðinin bir parçasýdýr.

Ýþte Kürt halkýyla yazgýmýzýn birleþtiði nokta burasý. Zaferle-rinin ortaðý olabildiðimiz kadar, acýlarýnýn da ortaðý olabilecekmiyiz? ‘Zafer’ lafýný duyunca seçimleri aklýna getirenler hemensöküp atsýn! Kastettiðimiz o uðursuz oyun deðil. Kastettiðimizdevrim yangýnýný büyüttüðümüz mücadele alanlarý, sokaklar vefaþizmle yürütülen amansýz mücadelelerdir.

Bugün komünistlerin sýnandýðý gündür. Yýllar yýlý hatýrlanacakbir sýnav. Soru þu: Yýllar sonra anlýmýz ak, baþýmýz dik mi ana-caðýz bu günleri yoksa sýkýntýdan patlayýp, baþýmýzý dahi kaldýra-madan ve gözlerimizi kaçýrarak mý anacaðýz? Ýþte bir komünistinbugün kendisine sormasý gereken devrimci soru budur!

“Mücadele her zaman erken bir zafer vaat etmez, ancak sa-vaþçý, uðruna baþ koyduðu mutluluk ülkesine kavuþacaðýndanemin olmadýðýnda bile yeniden ve yeniden ataða geçer.”

(Ateþi Çalmak, 5. cilt, sf. 50)

Eylül-2015

257

Zamanın Dili

OLAĞAN BİR YAZ

Son birkaç yýldýr devrimci mücadelenin yoðunluðu o kadarfazla ki, olaðan yazlarýmýz iç savaþýn çetin günleri ile geçiyor.Öðrenci gençlik için tatil anlamýna gelen yaz aylarý, birkaç yýldýrmücadele tecrübesini geliþtireceði zamanlar haline geldi. Bir dev-rimci için yaz ayýný bundan daha iyi geçirmek olmaz herhalde.Ama artýk okullar açýlýyor ve koca bir yaz boyunca sessiz kalankampüsler, koridorlar artýk sloganlarla dolmaya hazýr. Üniversi-teler, liseler uzunca bir zamandýr toplumda eskisinden daha daönemli bir yer iþgal ediyor.

Devrimci hareketin hala görece güçlü olduðu üniversiteler veverdiði anti-faþist mücadele ile toplumun geniþ bir kesiminin yü-reðini ferahlatan, cesaret veren öðrenci gençlik; sermaye sýnýfýnýnonca çaba ile Kürt halkýna dönük birkaç gün sürdürebildiði þove-nist histeriye karþý, bir dalga kýran rolü oynayacaktýr. Yine ka-rarsýz pek çok insaný devrimin ve enternasyonal tutumun etrafýndatoplayacaktýr.

Fakat bu o kadar da kolay yerine getirilebilecek bir sorumlu-luk deðil. Birincisi; þartlar iki ay öncesinden bile çok daha farklý.Burada eskisi gibi düþünüp hareket edeceðini planlayan varsa,epey hayal kýrýklýðýna uðrayacaðý kesin. Zira dönem artýk kent-leri kuþatma altýna alýp topa tutma dönemi. Mücadelenin geldiðidüzey budur. Bu düzeyin özellikle Türkiye tarafýndaki üniversi-258

Umut Güneş

teler ve liselerdeki etkisi ayný olmayacaktýr kuþkusuz ama birçokyerde stant açmak için dahi polisle kavga edilecek, ilk baþkaldýr-ýda dinci ve ulusalcý faþistler sahaya sürülüp gençlik sindirilmeyeçalýþýlacaktýr. Yoðun bir ideolojik ve politik saldýrýyla karþý karþýyakalacaktýr gençlik. Son dönemde gerçekleþen bayrak mitingleriya da yürüyüþleri ile burjuvazi önemli bir kesimi Kürt halkýnýnyanýnda saf tutmasýn diye sindirmeye çalýþtý. Daha çok orta kesimivuran bu adým emekçiler üzerinde de ciddi bir baský oluþturmayýhedefledi. Buralardaki etkisi sýnýrlý olsa da, geçici bir süre ‘baþarýkazandý’. Fakat burada esas önemli olan tutum Türkiyeli sosya-listlerden (Leninistler hariç) tek bir ses çýkmamýþ olmasýydý.

Devrimci öðrenci gençlik ayný hataya düþmemelidir. Kafa gözkýrýlma pahasýna da olsa (buradan faþist saldýrýlar karþýsýnda dayakyemeyi göze almaktan bahsetmiyoruz. Faþizmle diþe diþ bir kav-gadan bahsediyoruz) þovenist histeri karþýsýnda durmak, enter-nasyonal tutumu göstermek önemlidir.

Bu konuda pek çok þey yazýldý ama bugün söylenecek bir þeyvarsa o da þudur; faþizme üniversiteleri ve liseleri dar etmeliyiz.Faþizme karþý mücadelede devrimci güçlerin birlikteliðini saðla-mak ne kadar önemliyse, en az onun kadar önemli olan da bu bir-likteliðin hangi muhtevaya sahip olacaðýdýr. Bu bir cümle ile ifadeedilirse, þöyle denmelidir: Faþizme hiç bir yaþam þansý verme-meliyiz. Faþist örgütlenmenin olduðu bir yer varsa daðýtýlmalý,güçlenebileceði bir alan bulmamalýdýr. Bu konuda devrimciöðrencilere düþen sorumluluk sadece güçlü bir anti-faþist hareketörgütlemek olmayacaktýr, bu iç savaþta bir düzeyi yakalamak ola-caktýr. Kürt halkýyla ateþten köprüler kurmak istiyorsak, birleþikdevrimin zaferini görmek istiyorsak bize bir vurana on vur-malýyýz. Dönemin bizden beklediði budur!

Eylül- 2015

259

Zamanın Dili

SAVAÞ GERÇEÐİNİ KAVRAMAK!

Savaþ her geçen gün bir olasýlýk olmaktan çýkýp, yaþamýmýzýdizayn eden bir etken haline geliyor. Öyle ki, bölgemiz barut fýçýsýgibi. Dünyanýn en güçlü askeri örgütlenmesine sahip devletlerindonanma ve hava gücü Akdeniz’de toplanmýþ durumda. Sadeceonlar da deðil, dünyanýn her yanýndan toplanmýþ paralý askerlerSuriye’de son derece “duygusal” bir savaþ yürütmeye çalýþýyor.Türkiye “maneviyatý güçlü bir iktidara” sahip olmanýn avantajýile paralý askerlerden kurulma çetelerle süren savaþý her zaman enaktif destekleyen ülkelerden oldu. Yetmedi bölge ülkelerini veNATO’yu bir askeri müdahale için kýþkýrtmaktan tutun da, bizzatkendisinin örgütlediði, planladýðý katliamlarla uluslararasý arenadadestek bulmaya çalýþtý. Ama olmadý. “Maneviyatý güçsüz Avrupave ABD” bir türlü askeri müdahaleye yanaþmadý! Sonuçta uzunsüre dengede devam eden ve sýkýþan savaþýn düðümünü Rusyaçözdü.

Rusya’nýn devreye girmesi Suriye’de iþleri deðiþtirdi. Ýç sava-þta ibre Esad lehine döndü ve en önemli merkezlerde yaptýklarýoperasyonlarla ilerleme kaydettiler. Deyim yerinde ise dev bir ku-þatma gerçekleþtirmeye çalýþýyorlar. Umudunu paralý askerlerdenoluþan çetelere baðlayanlar tutuþmaya ve paniklemeye baþladýlar.Türkiye bu ülkelerin baþýnda geliyor. Ýþte bu panik ve çaresizlikhali içerisinde bir Rus savaþ uçaðý düþürüldü. Bu adýmýn arkasýndasöylenecek tek bir þey var; savaþ dinci faþist iktidar için bir olasýlýk260

Umut Güneş

olmaktan çýkýp neredeyse tek ihtimal haline geldi. Bunun bir se-bebi dýþarda uðradýðý yenilgi ise bir diðer sebebi içerde koþullarýnhiç de dinci faþist iktidarýn lehine olmamasýdýr.

Uzunca bir zamandýr devrimci durum koþullarýnýn yaþandýðýnýifade ediyoruz. Bu koþullarýn önünde sonunda dinci faþist iktidarýsavaþ seçeneði ile karþý karþýya býrakacaðýný da ifade etmiþtik. Ýþtebu ihtimal artýk bir gerçeklik haline gelmiþ durumda.

Savaþ Gerçeðini Kavramak!Tabi bizlere þu an hiçbir ülkeyle savaþ içerisinde deðiliz diye

karþý çýkabilirler. Doðru. Pek çok ülkeyle savaþýn eþiðindeyiz hattakimi bölgesel faktörler devrede olmasa savaþ hali içinde olurduk.Ama bizim deðinmek istediðimiz konu, dinci faþist iktidarýn savaþkoþullarýný olaðan hale getirmesi ve birleþik devrimin geliþiminibu yolla engellemeye çalýþmasýdýr. Zira atacaðý her adýmýn herzaman daimi bir gerekçesi olacaktýr. Savaþ! Bölgesel Güvenlik!Kamu Güvenliði! vb. gibi nedenler ve böylece en sýradan demok-ratik hakký dahi çiðnemesi yasa haline gelecektir.

Bu gerçeði kavramanýn bir diðer önemli yaný da þudur; dincifaþist iktidara karþý mevcut sýnýrlar içinde mücadele etmenin ola-naksýzlýðýdýr. Zira böylesi koþullarda yasa denilen þey burjuvazi-nin uyguladýðýdýr. Anayasa kitapçýklarýnda yazan deðil. Bunedenle sýrtýmýzý oraya dayamamýzdan bahseden herkes istisnasýzbize boðun eðmemizi ve itaat etmemizi söylüyor demektir.

Bu basit gerçek gözlerimizin önünde ve ona her baktýðýmýzdagördüðümüzü düþünüyorsanýz yanýlýyorsunuz! Zira bu gerçeðigörmek demek, devrimci faaliyetin yol ve yöntemlerinin, kitle-lerle kurulacak baðlarýn biçiminin olaðan üstü hýzla deðiþtiðinifark etmek demektir. Ama bu yetmez; güçlerinizin bütün ko-numlanýþýný bu gerçeðe göre yapmak demektir. Fakat bu da yet-mez; çaresizliðin ve çýkýþsýzlýðýn sonucunda yýkýlmakla yüz yüzeolan faþist iktidara karþý açýkçasý acýmasýzca bir mücadele yürüt-mek zorundasýnýz. Doðru bir politik hat ve kitlelerin çoðunluðunukazanmak için verilen olaðan üstü çaba bu dönemin devrimci faa-liyetinin ayýrt edici ve kritik önemde olan bir özelliðidir.

261

Zamanın Dili

Öfkeli miyiz?Yaþanýlanlar hepimizi etkiliyor. Gençliðin üstüne düþen so-

rumluluk her geçen gün artýyor. Yalnýzca gençliðin enerjisiyle ger-çekleþtirilebilecek sorumluluklar doðuyor. Her gün haberlerde birgencin, çocuðun ya da devrimcinin öldüðünü görmek, duymakhepimizi etkiliyordur. Nasýl olmasýn ki? Che dünyanýn öbür ucun-daki bir insanýn yediði haksýz tokatýn acýsýný hissetmemizi söy-lerken, dostlarýmýzýn, yaný baþýmýzdakilerin katledildiklerinigörmek sýnýf kinimizi biliyordur. Fakat bilmemiz gereken bir þeydaha var. Olup bitene kýzmak, burjuvaziyi suçlamak, faþizmi la-netlemek bir dönem sonra olanlarý engelleyemediðimizi, deðiþti-remediðimizi itiraf etmek anlamýna geliyor ki, bu tehlikeli ve enbüyük dikkatin gösterilmesi gereken bir durumdur. Gençliðe sor-malýyýz, yaþanýlanlar bizi burjuvaziye ve onun faþist iktidarýnakarþý mücadelede daha kararlý hale getiriyor mu? Öfkelendiriyormu? Cevap evet ise, öfkemizi ve hiddetimizi dinci faþist iktidarýve burjuva sýnýfý yenmek için kullanmalý, onun yaðmacý, halklarýköleleþtiren gerici savaþlarýna karþý yönlendirmeliyiz. Devrimikazanmak istiyorsak bizim için de tek gerçek ihtimal budur!

Aralýk-2015

262

Umut Güneş

“Ah o cömertlik, olaðanüstü içten insanlarýn o saf destaný!” Louise Michel

KOMÜN BARÝKATLARINDANHENDEKLERE

“Büyük kentler! Zaman, artýk manifestolarýn zamaný deðil, hareketegeçme zamanýdýr; söz, top mermisinindir.

Duygudaþlýk yeter, tüfekleriniz ve mühimmatýnýz var, Fransa’nýnbüyük kentleri ayaklanýn!

Paris size bakýyor; Paris, korkak bombacýlar karþýsýnda saflarýnýzýsýklaþtýrmanýzý ve cezadan kaçmalarýný engellemenizi bekliyor...

Komün Dýþ Ýliþkiler Temsilcisi Paschal Grousset” (Louise Michel,Komün, Tarih ve Anýlar, sf: 198)

Neredeyse 150 yýl öncesinden baðýra çaðýra yapýlan bu çaðrý nekadar da tanýdýk! Fransa yerine Türkiye yazmanýz yeterli. Görü-nen o ki Paris Komünü’nden Kürdistan’ýn komünlerine uzananyolda devrimin ortak dersleri ve aþmasý gereken engelleri var.Fransa için utanç verici olan kýrsal çoðunluk olmuþtu, bugünseTürkiye tarafýndaki sessizlik çoktan utanç verici hale geldi.Komün bu çoðunluða raðmen yoluna devam etti, Kürt halký dabüyük bir cesaretle yoluna devam ediyor ve onu bu yoldan dön-dürecek bir þey de yok gibi görünüyor. Nasýl olsun ki yaþamakiçin devrimi sürdürmek tek seçenek haline gelmiþken, mücadele

263

Zamanın Dili

etmek var olmanýn en önemli biçimiyken baþka ne yapýlabilir? Yine de arada sýrada bu sorunu “anayasal sýnýrlarýn” ve “de-

mokratik yollarýn” içinde çözmeliyiz diyenler çýkýyor. Ki bu ke-simler daha yolun baþýnda yasallýða mahkum olduðunu ifadeederek, bunu en büyük erdem saydýlar. Ne sorumlu bir davranýþ!Ýtaat ve korkuyla hüküm sürmeye çalýþan düzenin takdirini alan,tarihin nezdinde ise her zaman halklarýn öfkesini üzerinde topla-yacak olan bu tutum her devrimin en büyük belasý!

Türkiye ve K.Kürdistan topraklarýnda hiç kuþku yok ki, en de-mokratik ve özgür yer kuþatýlmýþlýðýna, tank ve top ateþine tutul-masýna raðmen halkýn silahlandýðý ve kendi devrimci iktidarýnýilan ettiði Sur, Cizre gibi yerlerdir. Sorunun demokratik çözümünüarayanlar kesinlikle burayý incelemelidirler zira ortada bir de-mokrasi varsa halkýn en etkin katýlýmýný görmek gerek ve bu böl-gelerde çocuðundan yaþlýsýna herkes bu devrimci sürecin parçasýve demokrasiyi son derece geniþ biçimde uyguluyorlar.

Devrimci ruhun egemen olduðu, devrimci coþkunun her adýmayön verdiði bir süreçte Kürt halký ve militan gençliði yaratýcý, sa-vaþýmý ilerleten bir pratiðin içinde. Bu pratik birleþik devrimimi-zin yürüyeceði yeni bir yolu da açmýþ oldu.

“Yerden kalkmýþ gibiydik. Biz ölsek, Paris ayaklanýrdý. Belli za-manlarda kalabalýklar insan okyanusunun öncüsüdür.” (sf; 131, aynýkitap)

Ýþte bu zamanlarda, cesaretin ve özgürlük isteðinin bir arayagetirdiði, kadýnlarýn öncüsü olduðu hareket; dinci faþist düzenialaþaðý edecek yýðýnlarý bir araya getirecek ve saflarý sýklaþtýra-cak, netleþtirecektir. Paris’in kýzý olarak bilinen Louise Michel’inhissettiði duygularý, ayaklanmanýn en sýcak bölgelerinden sava-þan, parçasý olan her kadýn hissediyordur.

Fakat her ilerleme, beraberinde saflarýn içindeki kararsýzlarýndüþmesine, farklý sesleri duruma göre cýlýz ya da yüksek sesle dilegetirmesine de neden oluyor. Bu Komün günlerinde de böyleydi,bugün de öyle.

“... Yasallýk, evrensel oy hakký, devrimleri baþarýsýzlýða uðratanbütün bu tarz endiþeler her zaman olduðu gibi devreye girdi.” (sf; 132,ayný kitap)

264

Umut Güneş

Bizim devrimimizde benzer engellerle boðuþuyor. Reformizmve yasallýk belasý gözlerimizin önünde serpilip geliþmeye çalýþandevrimin en büyük engeli. Bu engeli aþmak zorundayýz. SadeceKürt halkýna dönük katliamlarýn önüne geçmek için deðil, dincifaþist iktidardan kökten kurtulmak ve özgürlüðü alabildiðine so-lumak için...

“Ah! Bu adanmýþ adamlar yasallýða daha az uysalardý, Komün’ünVersailles yolunda devrimci bir þekilde ilan edilmesi ne güzel olurdu.”(sf; 133 ayný kitap)

Louise Michel bu sözlerinin hemen öncesinde, belki ölürdükama muhafazakar tepkiyi kendi yuvasýnda ezerdik diyor. Dev-rimler tarihi böylesi kararlarýn zamanýnda alýnmasýyla baþarýyý yada baþarýsýzlýðý yazmýþtýr. Komün kahramanca bir savaþýmýnardýndan yenildi. Ama etkisi bugün bile devam ediyor. Devrim-lere öðretmeye devam ediyor. Bizim için “gericiliði yuvasýndaezebilirdik” diyebileceðimiz an geçmiþ midir bilinmez, ama varolan gerçek gericiliði ezmek için halklarýn arasýndaki dayanýþma,birlik ruhunu kaybetmemek için elimizden geleni yapmamýz ge-rektiðidir. Çünkü tarih keþkelerle yazýlmaz, belirleyici olduðumuzbir dönem gelecekse, bilinmelidir ki o dönemin uzunca bir za-mandýr içindeyiz.

“Yaþamýn uyandýrdýðý, öðrenimin de belirginleþtirdiði dünya görüþüartýk eylem ve savaþýmýn baskýn çýkmasýný gerektirir” ( Palmiro Togli-atti, Yaþamý ve Savaþýmý, sf; 37)

Hayýr! Kaybeden biz olmayacaðýz! Tarih yenildiðimizi deðil,dalgalarýn arada sýrada yukarý çýkardýðý yumurta kabuklarýna rağ-men þanlý zaferimizi yazacak!

“Söylev yok, yalnýzca tek ve büyük bir çýðlýk: “Yaþasýn Komün”(sf:150 ayný kitap)

Þubat-2016

265

Zamanın Dili

ÞÝARIMIZ KÝTLELERE!

Dinci faþist iktidar, birleþik devrimin gücü karþýsýnda saldýr-ganlýðýný kontrolsüzce arttýrýyor. Öyle ki, Eskiþehir’de üniversiteöðrencileri ‘nefes almak istiyoruz’ diyerek bir eylem bile gerçek-leþtirdiler. Ama ortada tezat bir durum mu var yoksa üniversitegençliði durumu abartýyor mu? Bir yanda birleþik devrimin gü-cünden bahsedip, diðer yanda dinci faþizmin ölçüsüz saldýr-ganlýðýndan dem vurmak ne anlama geliyor?

Hemen söyleyelim. Her devrim karþýsýnda bir karþý devrim ör-gütleyerek geliþir. Tersi de doðrudur. Yaþananlar bu teorik belir-lemeyi doðruluyor. Uzun zamandýr büyük bir çöküntü yaþayandinci faþist iktidar, iktidarýný ayakta tutmak adýna saldýrganlýðý,baskýyý, ilk ve temel yöntem olarak kullanýyor. Her türlü dema-gojiyi yaparak toplumun en aþaðý kesimini, lümpenleri, serseri-leri ve daha pek çok kesimi etki altýna alarak, devrimin toplumsalgüçlerinin hareket alanlarýný daraltmaya, onlarý hareketsiz ve ses-siz tutmaya çalýþýyor. Ýþte devrimci güçler açýsýndan, devrimcigençlik örgütleri açýsýndan sorun burada baþ gösteriyor.

Dinci faþist iktidarýn bu saldýrýlarý ve taktiði karþýsýnda genç-lik örgütleri olarak üniversitelerde, fabrikalarda, sokaklarda nasýlkarþý koyuyoruz? Dinci faþist iktidar, emekçilerin haklarýna saldýr-ýyor, sendikalar bekliyor! Dinci faþistler, emekçi mahallelerde ör-266

Umut Güneş

gütleniyor, mahalli örgütlerimiz buna karþý yeterli refleksi göste-remiyor Üniversiteler, okullar kýþlaya, gericiliðin cehalet yuva-larýna çevriliyor, gençlik örgütleri, “üniversiteler bizimdir” diyor!Ýþte sorun burada. Devrim bu kadar güçlü olanaklara ve koþullarasahipken bir üniversitede öðrencilerin “nefes alamýyoruz” deme-lerinin nedeni budur. Bu söylem, toplumun örgütlü ve mücadelecigüçlerine bir çaðrý olarak algýlanmalýdýr! Zira patlama aný çokuzak deðil demektir. Toplum bu düzene öfke kusuyor; ama bizonu yeterince örgütleyip mücadeleye sevk edemiyoruz! Faþizminsaldýrýlarýný püskürtemiyoruz. Her saldýrý karþýsýnda bir adým geriçekiliyor, burjuvaziye indirici yumruðu vuramýyoruz! Ýþte, dev-rimi pratik olarak örgütlemek isteyen bir devrimcinin kendisinesormasý gereken soru, bu gidiþatý nasýl tersine çevireceði olmalýdýr.Koþullar bir devrimi mümkün kýlýyor; ama örgütlü güçler yeter-siz! Bu durumu tersine çevirebilen, hiç kuþkusuz gençliðin olancaenerjisiyle donanacak ve burjuvaziye indirici darbeyi vuracaktýr!

Örgütlerimiz Kitlelerle Bütünleþmeli!Her zor soru için söylenen þey, karþýmýzdaki bu problem için

de geçerlidir. Cevap, sorunun içinde! Yaþadýðýmýz süreci kitleler-den ayrý tartýþtýðýnýzda baþka bir cevap bulursunuz, kitlelerletartýþtýðýnýzda baþka! Bir leninist, kitlelerle bu sorunu tartýþmalýve bulduðu cevaplarý hemen hayata geçirmelidir. Çünkü devrimcigençlik örgütleri de dahil olmak üzere, örgütlü güçlerin temel so-runu, kitlelerden kopuk olmalarý ve dinci faþist iktidara karþý kit-lelerden kopuk bir mücadele yürütmeleridir. Öyleyse þiarýmýz“Kitlelere” olmalýdýr!

Kitlelere gitmeliyiz, onlarýn sahip olduðu öfkeyi ve deneyim-leri, mücadeleye itici bir güç olarak katmalýyýz. Kitlelere gitme-liyiz, eleþtirilerine son derece açýk olmalý ve devrimi nasýlörgütleyeceðimizi birlikte tartýþmalýyýz. Kitlelere gitmeliyiz, bin-lerce iþçinin, emekçi kadýnýn, gencin programýmýzdan yeterincehaberi yok; sloganlarýmýzýn anlamýný onlara bütün açýklýðýyla an-latmalý ve sorularýna cevap olmalýyýz. Bunu baþarmalýyýz. Ayak-lanmalarýn en görkemli olduðu anlarda devrimci programýmýzýn,

267

Zamanın Dili

sloganlarýmýzýn nasýl sahiplenildiðini gördük. Bütün içtenliðiyleve dürüstlüðüyle, kitleler bizlere düþüncelerini dile getirdi. Bu kit-lelerin devrime hazýrlanmasýndan ve kendi geleceði üzerine kafayormasýndan baþka nedir ki?

Kitlelere gitmeliyiz. Ortada bir sorun var: kapitalist sömürüsistemi ve onun dinci faþist iktidarý. Bu iktidarýn baskýsý ve zor-balýðý… Bu sorunu yalnýzca kitlelerle birlikte aþabiliriz.

Yaklaþmakta olan 1 Mayýs sürecini bu anlayýþla ele almalýyýz!Göreceðiz ki devrim bize sadece nefes aldýrmayacak, özgürlüðü-müzü de kazandýracak! Genç leninist kadrolar, bu dönemde “kit-lelere” þiarýný, parolalarý olarak belirlemeli ve mücadeleyi böyleörmelidir!

Nisan2016

268

Umut Güneş

“Korkaklar sonunda kendi hapishanelerininparmaklýklarýnı hazýrlar”

Paulo Coelho(Iþýðýn Savaþçýsýnýn El Kitabý.sf.138)

PRATİK ÖNCÜLÜK VE KADRO

Devrim sorununa pratik yaklaþmak bugünün en çok edilen lafý.Artýk pek çok kesim devrime pratik yaklaþmaktan bahsediyor. Di-ðerlerinin ne düþündüðü ve neyi kast ettiði bir yana; leninist genç-lik devrime pratik yaklaþmaktan bahsettiðinde, devrimin somutsorunlarýnýn çözümünden bahsetmelidir. Devrimin nesnel veöznel geliþiminin teorik politik açýklamasý yapýlýr elbette amabunu pratik adýmlara yol göstermek, onun önünü açmak içinyapar. An’ýn devrimci görevlerinin örgüt açýsýndan yerine getiril-mesini ele alýr. Kadrolarýn gerek bireysel gerekse de örgütsel ge-liþimini önüne somut bir iþ olarak koyar. Kadronun sürecingeliþimini kavramasý, doðru sloganlarý atmasýndan daha önemli-dir. Zira ancak o zaman geniþ kitlelere karþý olan sorumluluðunuyerine getirebilir.

Kuþkusuz burada pratik öncülükten bahsettiðimizde, öncülü-ðün iki yönünü ifade ediyoruz. Birbirinden asla ayrýlmayan, bir-birini besleyen ve ancak birlikte var olabilen iki yönden. Biriörgütsel öncülük, diðeri kadrolarýn öncü rolü!

Burada neyi kastediyoruz? Birincisi; yani örgütsel öncülükdevrimci mücadelenin geliþimini her yönüyle inceler. Mücadele-nin serpilip geliþtiði ülkenin ve dünyanýn ekonomik politik tahli-lini yapar, sýnýflarýn karþýlýklý konumlanýþýný, karþýlýklý güç

269

Zamanın Dili

iliþkilerini en sade haliyle devrimin toplumsal kitlesine açýklar.Stratejiler ve taktikler ortaya koyar. Devrimin kurmaylýk göreviniyerine getirir.

Ýkincisi; yani kadronun öncü rolü ise tüm bu deðerlendirmele-rin sonunda ve pratik yaþamýn kimi zaman rastlantýsal kimi zamanise zorunluluklarýn sonucu olarak karþýsýna çýkardýðý görevleri ye-rine getirmeye çalýþýr. Hem de bir memur gibi çalýþarak deðil, bugörevlerin kitlelerce kavranmasýný da saðlayarak ve kitleleri sü-recin bir parçasý haline getirerek yapmaya çalýþýr. Ýþte devrimepratik yaklaþmak tam da burada hayat bulabilir. Dahasý devrimepratik yaklaþmaktan bahsettiðimizde, kitlelerle temasýmýzýn içe-riðini, biçimini, kapsamýný kökten deðiþtirmiþ oluyoruz. Öncülükesas burada vuku buluyor. Ve bu iþin politik netlik kýsmý gece ise,kadrolarýn tüm bu görevleri yerine getirmesi için gösterdiði pra-tik çaba gündüz olarak tarif edilebilir.

Sokaða Çýkma Zamaný!Öyleyse bizler gençliðe nasýl öncülük edebilir ve onun önünü

açabiliriz? Komsomol bu öncülüðü nasýl gerçekleþtirebilir? Bu-rada kelimenin gerçek anlamýyla somut olmak gerek. Gençlik hertürlü gerici örgütlenmelerin ve ideolojilerin, kültürlerin, alýþ-kanlýklarýn kýskacýnda çürütülmeye çalýþýlýyor. Üniversitelerdekifaþist baský nefes almayý dahi zorlaþtýrýyor. Faþist örgütlenmeler,devrimci örgütlenmeleri ezmek için bizzat devlet eliyle palazlan-dýrýlýyor. Faþist devlet ne katliamlar gerçekleþtirmekten ne de bun-larý piþkince savunmaktan çekinmiyor! Kadýnlara ve çocuklaradönük taciz ve tecavüzler gericiliðin düzeyini bir nebze anlatabi-lir.

Ýþte tam bu noktada komsomol gençliðe bu ablukayý kýracakaraç ve yollarý sunamýyorsa, gençlikle olan temasýný güncel olangörevler üzerinden kuramýyorsa devrime pratik olarak yaklaþm-ýyor demektir. Savaþ kapýmýzda iken, savaþa hazýrlýk yapmýyorsagüzel sözler neye yarar! Bir devrimci alev gibi yanan sözcükleringücünü bilir ama bugün gençliðin yüreðindeki alevi harlayan, bi-lincini aydýnlatan sözcükler deðil, eylemdir! 270

Umut Güneş

Burada bu açýklýðýn ve netliðin konmasý önemlidir. Zira bu ön-cülüðün birinci kýsmýna denk düþmektedir. Komsomol gençliðinkurmayý, kadrolar da harekat subaylarýdýr. Burada bütün iþ iþte buaþamadaki yoldaþlarýn çabasýna baðlýdýr. Öyleyse ilk kýsým bizefaþizme karþý etkin mücadele edebilmek için örgütlenmeler olu-þturmamýzý ve vakit kaybetmeden eyleme geçmemizi söylüyor.Devrimin pratik örgütlenmesini saðlayacak organlar ancak mü-cadele içerisinde oluþur. Yani pratikte, masa baþýnda deðil!

Bu saatten sonra bütün iþ kadrolarýn özverili ve disiplinli çal-ýþmasýna baðlýdýr. Zira komsomol kurmay görevini ancak buþekilde yerine getirebilir.

“Kadro, Birleþik Sosyalist Devrim Partisinin ideolojik motorunundinamik diþlisidir. Ýþlemeyi saðlayan parça olduðu için diþli, yalnýzcaöneri ve istekleri yukarýdan aþaðýya, aþaðýdan yukarýya ileten bir organolmakla kalmayýp kitlelerle geliþmeleri için iþbirliði yapan, edindiði bil-gileri yöneticilere aktararak baðlantý noktasý oluþturan yaratýcý bir güçolmasý bakýmýndan dinamiktir.” (Che, Politik Yazýlar, sf. 126)

Artýk belirleyici çalýþma 3- 5 kiþinin yan yana geldiði, okul,mahalle, fabrika neresi olursa olsun, genç kitleler arasýnda olu-þturulacak olan devrimci örgütlenmelere baðlýdýr. Bu örgütlen-melerin baþýnda komsomol örgütlenmesi en baþta geliyor. Onunetrafýnda þekillenecek olan açýk kitle örgütlenmeleri gençliðin gü-cünü ve enerjisini arttýracaktýr. Ve devrimci eylem bu örgütlen-melerin ruhunu oluþturacaktýr.

Kadrolarýn bugünkü rolü o kadar önemlidir ki, sahada faaliyetyürüten her devrimci kadro devrimi ilmek ilmek ördüðünü bil-meli ve yaptýðý iþi bu ciddiyetle önemsemelidir.

“... Bunun için þehir savaþýnda küçük birliklere komuta eden su-baylarýn rolleri, erlerin ve çavuþlarýn çarpýþmadaki insiyatifleri büyükönem kazanýr. Bazen harekat önemini alacak kadar büyüyebilen taktiksorunlarý çözecek olanlar onlardýr, savaþýn baþarýsý onlara baðlýdýr.”(Mareþal Vasili I. Chuikov, Nazi imparatorluðunun Sonu, sf. 238)

Nisan-2016

271

Zamanın Dili

“Devrim Güçlülerin Alanýdýr”*

Lenin’in kadrolar için yaptýðý bu belirleme esasýnda devrimci-komünist hareketler için de geçerlidir. Devrim öylesine büyük veciddi bir harekettir ki, orada sadece “gücü olanýn” sözü geçer.

Türkiye ve K. Kürdistan’da süren iç savaþa dikkatlice bakanbiri, bu savaþýmýn yönünü deðiþtirebilen kuvvetlerin güçlendiðinive güçlü olduðu içi etkili sarsýcý müdahalelerde bulunabildiðinigösterir. Bu müdahale kuþkusuz iki yönlüdür. Bu iki yön politikve pratiktir.

Politik olarak güçlü olmak her þeyden önce berrak ve net biranlayýþa; proletaryayý iktidara taþýyacak, demokratik devrimi ba-þarýya ulaþtýracak ve nihayetinde sosyalizmi kuracak bir programasahip olmayý ve kitleleri peþinden sürükleyebilecek sloganlarasahip olmayý gerektirir.

Pratik olarak güçlü olmak ise bir partinin esas olarak kendi-sini kanýtlayacaðý alanda belli olur, yani yaþamýn içinde! Müca-dele alanýnda! Bu iki alanýn ayrýlmaz birliði ve bütünlüðü kitleleregüven vermenin ve onlarý kavramanýn en önemli olayýdýr.

Burada devrimci programýn kitlelerin günlük istekleriyle bü-tünleþebilmesi, sürece uygun taktiklerin hayata geçirilmesi ve mü-cadelenin yönünü her daim demokratik devrimin yengisine doðruyöneltmeyi baþarabilmek gerek. Kitlelerin eylemini örgütlemekve yönetmek bu gücün en açýk göstergesidir.272

Umut Güneş

Devrim ve Gençlik “Gençliðin katýlmadýðý bir devrim, ancak yarým bir devrimdir”

(Alman Proletaryasýnýn önderi Ernst Thaelmann, sf.250)Ýþçi-emekçi ve öðrenci gençliðin öncüsü komsomol’un ilk gö-

revi gençliði kazanmak ve onu Marksist-Leninist ideoloji ile eðit-mektir. Mücadelenin devamlýlýðý, coþkunluðu gençliðinkazanýlmasýna baðlýdýr. Zaferin kazanýlmasý da öyle!..

Komsomolcularýn gençlik faaliyeti yürütürken dikkat etmelerigereken en önemli þey, gençliði kazanmanýn yolunun radikal söz-lerden geçmediðidir. Bu çalýþma içerisinde “radikal olmak” genç-liði kazanmaktan çok, onu kavramamaya ve anlamamaya yol açar.Hemen arkasýndan gelecek olan ise daralmadýr. Kitle baðlarýnýnazalmasýdýr. Yani devrimci olmak, radikal olmak demek deðildir.Gençliði demokratik devrime kazanmak ve bu devrimin muzaf-fer bir þekilde tamamlamasý için mücadele etmek istiyorsak;sabýrlý, coþkulu ve yaratýcýlýkla bezenmiþ çalýþmalarla gençliðegitmeliyiz. Böylece saflarýný gençliðin enerjisiyle ve cesaretiyledoldurmuþ komsomol açýsýndan, gençlik mücadelesinin pratikolarak da öncüsü olabilir.

Bugün gençliðe hangi politikayla gitmek gerek? Gençliðihangi taleplerle ve araçlarla mücadeleye sevk edebiliriz? Örgüt-lenmenin önündeki engelleri hangi yol ve yöntemle aþabiliriz? Busorular mücadelenin her safhasýnda sorulmalý ve mutlak biçimdeçözümler üretilmelidir.

Komsomol gençlik mücadelesinin güçlü bir bileþeni olmak is-tiyorsa;

a) Bugün gençliði “Anti- faþist birlikler” temelinde örgütle-meli ve üniversiteler, liseler, mahalleler baþta olmak üzere faþizmekarþý etkin bir mücadele örmelidir. Anti faþist her genç bu birlik-lerde yer alabilmeli, hatta sorumluluk alabilmelidir. Faþizme karþýmücadele edebilecek tüm güçleri bir araya toplamalýyýz!

b) Gençliðin sosyalist eðitimine özel önem verilmelidir. Çünkütüm coþkusuna ve cesaretine raðmen, mücadelede yaþanan geçicigeri düþüþler, bilinci saðlam olmayan her genç devrimciyi sarsa-bilir. Hatta kimi zaman umutsuzluk tohumlarý bile görülmeye baş-

273

Zamanın Dili

lanabilir. Ama tüm bunlarýn üstesinde gelmeye yardýmcý olan ye-gane güç bilinçtir.

c) Devrime olan inanç, bu mücadelenin haklýlýðýnýn farkýndaolmak ve gerçeðin gücüne güvenen saðlam karakterli genç dev-rimciler yetiþtirmek. Bu her þeyden önce mücadelenin içerisindegeliþmesi gereken bir süreç, ama genç kadrolarýn geliþiminde buyan sürekli gözlemlenmelidir.

“Devrim güçlülerin alanýdýr.” Nasýl ki bir kadro yüzlerce de-neyimin sonunda çelikleþirse; mücadelenin zorluklarý onu olgun-laþtýrýrsa; komsomol açýsýndan da durum aynýdýr. Aldýðý herkararda bir tecrübe edinecek, hatalarýndan dersler çýkaracak vegüç kazanacaktýr. Ýç savaþýn çetin þartlarý pek çok hareketi ka-rarsýzlýða ve yalpalamaya doðru iterken; genç komünistler ýsrarlýve kararlý bir þekilde demokratik devrimin zaferi için Deniz’lerinyolundan gidecektir.

“Halklarýn kaderi yaþýn getirdiði temkinliliðe, deneyimlerinizin sizeöðrettiði dikkate deðil, gençliðin dizginlenemez gücüne baðlýdýr.” (Fri-edrich Engels’in Asi Gençliði, sf. 364)

*1905 Devrim Yýllarý, sf.391

Nisan-2016

274

Umut Güneş

ÖRGÜTLENMEYİ BİLİRSEKYENMEYİ DE BİLİRİZ!

“Devrimci eylemin baþka hiçbir aracý,iyi bir örgütlenmenin yerini tutamaz.”

Alvaro Cunhal

Birleþik devrimimizin geliþimi ve gidiþatý için önemli bir dö-nemi geride býraktýk. Sýnýf mücadelesinin her keskin dönemeci, bumücadeleye önderlik etmek isteyen güçlerin kendilerini bir süz-geçten geçirmeleri, pratik eylemlerini ve varlýðýný deðerlendir-mesini gerekli kýlar. Ýþte bizim için de esaslý bir deðerlendirmeyapma vaktidir!

Uzunca bir süredir faþist devletin Kürdistan’da yaptýðý yýkýma,yaðmaya ve katliama karþý gösterilen refleksin zayýflýðý ortada.Bu ortak mücadele yürütmeyi önüne koymuþ güçler açýsýndanciddi bir sorundur. Zira böylesi olaylarýn her biri halklarda derinyaralara yol açmaktadýr. Halklar arasýndaki güven ve samimiyetzedelenmektedir. Tüm bu sürece bir de son dönemde yeniden art-maya baþlayan þovenist/ýrkçý saldýrýlarý eklersek, bu konuda gös-terilen tutumun yarattýðý olumsuz sonuçlarý daha iyi anlarýz...

Ýkinci önemli geliþme ise sendikalarýn ve reformist partilerinöncülüðünde -bir dizi devrimci hareketi de bu kervana katmalýyýz-1 Mayýs’ta Taksim’den vazgeçmeleridir. Bunun sýradan bir olay

275

Zamanın Dili

olmadýðý herkesin malumu, öyle ki, sonrasýnda devletin 1 ve 2numarasý teþekkürlerini dile getirmeden edemediler. Hatta ülke-nin daha iyiye gitmesi için izlenmesi gereken yolun bu olduðunusöylediler. Nedir bu yol: Uzlaþma!

Sermaye sýnýfýyla uzlaþma! Devrimin toplumsal güçlerininönemli bir kesimi iþte bu sözden bahsediyorlar ve bunu en tehli-keli yoldan, iyi niyet göstergeleri ile yapýyorlar.

Peki bu bütün siyasal arenaya hakim olan görüntü müdür?Hayýr! Kürdistan’daki katliama ve saldýrýlara yetersiz ve zayýf daolsa devrimci güçler karþý koymaya çalýþýyor. Þovenizminkarþýsýnda kararlýca duruyor. Kürt halkýna dönük saldýrýlarýn heryerde tavan yaptýðý, linç ayinlerinin düzenlendiði bir dönemde le-ninistlerin Taksim’de gerçekleþtirdikleri eylem Cizre’de, Nusay-bin’de yankýsýný bulmuþ ve “demek ki yalnýz deðiliz” dedirtmiþti.Çünkü faþist sürülerin toplandýðý bir zamanda Taksim Mey-danýnda gerçekleþen bu eylem -Kürt halký Yalnýz Deðildir / Mü-cadele Birliði pankartý açýlmýþtý- tam bir cesaret örneðiydi ve ofaþist dalganýn kýrýlmasýnda da önemli rol oynadý...

Ve ayný yetersiz kuvvetler 1 Mayýs’ta Taksim’i zorlayarak, günboyu meydana deyim yerindeyse saldýrýlar düzenleyerek, bu ül-kede sermaye sýnýfýyla uzlaþma olamayacaðýný göstermiþ oldu.Emekçilerin, gençliðin umudunu taze ve sýcak tutmuþ oldu. Pekibu mücadele emekçilere hangi yolu gösteriyor? Devrim!

Üstelik bu yolu son derece gerçekçi bir biçimde ifade ediyor.Devrimi baþaramazsak, dünyanýn, insanlýðýn ve doðanýn sonuyýkým ve çürümeden ibarettir.

Düþünce, Eylem ve Disiplinin Birliði!Yine de tüm bunlar genel görünümü ifade ediyor. Üstelik kaba

bir görünüm. Ve bu görünüm için de bizler kendimize bakmalýyýz.Biz bu sürecin içinde nasýldýk? Uzunca bir zamandýr devrimcidurum koþullarýndan bahsediyoruz. Hatta iki önemli ayaklanmadeneyimi yaþadýk ve sýnýf mücadelesi bu düzeyin altýna düþme-yeceðini Kürdistan’daki pratikle gösteriyor. Peki, örgütlerimizindüzeyi bu koþullara uygun mudur? Hayýr! 276

Umut Güneş

Bu soruya hayýr cevabý vermemizin en büyük nedeni örgüt-lenmemizin yetersiz olmasýdýr. Sayýsýz eksiniz olabilir, hatta birsavaþýn içinde etkili silahlarýnýz bile olmayabilir ama kitlelerlekadrolarýnýzýn iliþkisi yeterince sýkýysa, yani Parti kitlelerin ellerive kollarý arasýndaysa tüm sorunlarýnýzýn ve eksiklerinizin çözümüsadece zaman sorunudur. Ama örgütlenmemiz zayýf ise depolarcasilahlarýnýz olsun o savaþý kaybedersiniz. Ýþte yoldaþlar; bu döne-min sonunda çýkaracaðýmýz en önemli sonuç budur.

Örgütlenmeyi bilmeyen bir parti en fazla kitlelere heyecan ve-rebilir. Onlara cesaret kazandýrabilir. Bazen sessiz, bazen de co-þkuyla alkýþýný alabilir. Övgü alýr. Ama asla baþarýlý bir devrimgerçekleþtiremez.

Kadrolarýmýzýn hedefinde devrimi gerçekleþtirecek, kitlelerinayaklanmasýný yönetecek ve en nihayetinde iktidarý alacak bir ör-gütlenme yaratmak olmalýdýr.

Bu önemli konuda baþarý saðlamak istiyorsak, özellikle Geziayaklanmasý sonrasýnda yayýlan ya da bu ayaklanmayla daha rahatbiçimde kendisini gösteren bir özelliðe dikkat etmeliyiz. Kadro-larýmýzýn bir bölümünde görülen tartýþma aþký için tartýþma ve ele-þtiri için eleþtiri ve sonunda en büyük laflarý edip en büyükbireysel tutumu sergileme alýþkanlýklarýný saflarýmýzdan uzak-laþtýrmalýyýz. Çünkü dönem düþüncenin, eylemin ve disiplininbirliðini gerekli kýlýyor.

“Bir devrim, sorumsuzca sloganlar haykýrarak deðil, gerçek bir dev-rimci çalýþma gerçekleþtirerek yapýlýr.

Eðer herkes zafere ulaþýlacak tek ve gerçek yolu anlasaydý, herkeshararetli bir örgüt çalýþmasýný geliþtirebilseydi, kavgayý yönetebilmekamacýyla her an kitlelerin duygularýný tanýmaya çalýþarak halk müca-deleleri üzerinde yorulmadan ýsrarla durulsaydý, ayaklanma ve zafergünü, genel olarak düþünüldüðünden çok daha yakýn olurdu.” AlvaroCunhal

Mayýs-2016

277

Zamanın Dili

GENÇLÝÐÝN ÖNCÜSÜ OLALIM!

Mücadele çok boyutlu olarak ve bir çok cephede sürüyor. Dev-rim ve karþý-devrim arasýndaki mücadele o kadar geniþ boyutlarkazandý ki toplumun en kalbur üstü kesimleri dahi taraf seçmekzorunda. Ýþte bu nedenle mücadele bugün bir sinir harbi biçimindedevam ediyor.

Doðru zamanda doðru kararlarý almak, öfkene tutsak düþüperken adým atmamak, hasmýnýn en zayýf noktasýný keþfedip anisaldýrýlarda bulunmak, bir savaþýn anlatýmýnda yer alabilecek tümdeyimler ve kavramlar bugün süren mücadele için rahatlýkla ifadeedilir. Kültürel sanatsal alanlar, akademik kürsüler, stadyumlar,her yer savaþýn þu ya da bu düzeyde sürdüðü alanlardýr. Ýdeolojik,politik ve kültürel alanlarda en gerici, en koyu cehaleti ve uy-garlýðý esas alarak kendisine fanatik düzeyde baðlý, deyim yerin-deyse hücum kýtalarý oluþturmaya çalýþýyor. Özellikle 10 Ekim vesonrasýnda kitleleri sokaklardan uzaklaþtýrmak ve kitlelerin öncügüçlerini yalnýzlaþtýrmak için planladýðý katliamlarla, toplumu yö-netmeye çalýþýyor. Kitleleri sokaklardan uzaklaþtýrmada belli birbaþarý kazandýðýný ifade etmek gerek. Fakat her saldýrýda kitlelerde istediklerinde sokaklara çýkma cesaretinin olduðunu gösterdi.

Ýþte dinci faþist iktidarýn yok etmek istedikleri ve her gördük-lerinde dehþete kapýldýklarý þey; kitlelerde var olan bu mücadeleazmi ve gerektiðinde gösterdikleri bu cesarettir. Bizim de düþmanýalt etmek için dayanacaðýmýz manevi ve iradi güç kitlelerdeki bumücadele azmi ve cesarettir. 278

Umut Güneş

Militan Mücadele Ýçin Ýleri! Bir süredir kitleleri kazanmanýn önemine iþaret ediyoruz. En

nihayetinde zafer kitlelerin mücadelesiyle kazanýlacak. Döneminözgül koþullarý kitleleri sokaklardan bir süredir çekmiþ olsa da,bu kalýcý bir durum deðildir. Zira þartlar kesin bir kapýþmanýn dazeminini hazýrlýyor. Gericiliðin fütursuzca yaptýðý saldýrýlar, busaldýrýlara karþý eleþtiri silahýný kullanmanýn son derece yetersizolduðunu göstermektedir. Artýk silahlý eleþtiri yapmanýn vaktidir.Ve bu mücadelede gençliðin öncüsü olmak, yine genç komso-molcularýn sorumluluðundadýr. Bu sadece mücadele etmek iste-yen gençliðin güvenini kazanmak için deðil, ayný zamanda kendiyoldaþlarýmýzýn da mücadele azmini arttýracak bir etkidir. Týpkýaþaðýda duygularýný ifade eden bir Sandinist gerillanýnki gibi;“...Burada ilginç bir þey var. Devrimci öncünün silahlý eylemleri yalnýzkitlelere manevi ve siyasal bir güç vermiyor, yani etkileri yalnýzca örgütdýþýnda olmuyor demek istiyorum, kadrolarda da oluyor, militanlarýndövüþme arzusunu canlandýrýyor. Bu inanýlmaz derecede tatlý bir þey,bunu tam olarak anlamanýz için yalamanýz gerekir. Gizliden, tam ses-sizliðin içinde kim olduðunuzu biliyorsunuz: Öncü” (Daðdan KopanAteþ, sf.28)

Bir yandan sosyalizmin, yaþamýn gerçeklerinin propagandasýnýyaparken, kitlelere ev ev, sokak sokak ulaþmaya çalýþýrken, diðertaraftan da düþman güçlerinin karargahýnda korku ve kararsýzlýðýnruh halini hakim kýlmak için militan mücadelenin ileri örnekleriniyaratmalý ve örgütlemeliyiz. Deyim yerindeyse bugün artýk sa-vaþýmýmýzýn adý sabýr deðil, sabýrsýzlýk ve eylemdir!

Mayýs-2016

279

Zamanın Dili

ZAMANIN DÝLÝ

“Bütün sorun, her defasýnda belirli tarihsel ana tekabül eden dilibulmaktýr.” 1967’de Albaylar cuntasý yaþandýðýnda Yunanistan’dakomünistlerin tartýþtýðý ve gençliði nasýl kazanmalý sorusuna ver-dikleri cevaplardan biri yukarýda okumuþ olduðunuz tespittir.

Gerçekten de yaþadýðýmýz dönemin dili bize ne anlatýyor? Eðeronu anlamak ve kavramak istiyorsak ayný dili konuþmak zorun-dayýz. Ve eðer yaþadýðýmýz dönemin zamanýna anlam katmak is-tiyorsak yine ayný dili konuþmak zorundayýz. Bu önemli belirlemetarihin belirli bir döneminden günümüze Theodorakis’in “Di-renme Günlüðü” kitabýndan gelmektedir. Sadece bir aydýn ol-mayýp ayný zamanda komünist olan Theodorakis bir militanolarak gençliðin her zaman dikkatini çekmiþ ve etkilemiþtir.

Yunanistan tarihi ulusal kurtuluþ savaþlarý, Nazi ve Musollinifaþizmine karþý verilen mücadelelerle, faþist darbelere karþý gös-terdikleri sabýrlý ve azimli çalýþmalarla tam bir hazine.

Bu kadar yoðun ve çeþitli mücadele evrelerinden geçmiþ birhalk özgürlüðe giderken- ki o dönem son derece güçlü bir komü-nist partiye sahiplerdi- mücadelenin her anýný kendi içinde deðer-lendirip çözüm bulmaya çalýþmalarý bir þeyleri ifade ediyor. Bizimtarihimiz de pek çok zengin mücadele deneyimlerini içeriyor.Yine de zengin deneyimlerin yeteri kadar incelenip günümüz ko-þullarýna aktarýlmasý ve gençliðin kazanýlmasý konusunda ne kadarbaþarýlý olduðumuz bir muamma…

Çok çetin günler geçirdik ve gençliðimizin duygu dünyasýndaneler yaþandýðýný tam olarak ifade etmeye kalksak sanýrýz 3 þeysöyleriz: Öfke, korku ve kafa karýþýklýðý…280

Umut Güneş

Her biri için de haklý nedenler var. En yakýn dostlarýmýzý,tanýdýklarýmýzý, selam verdiklerimizi ya da masanýn karþý tarafýndaoturan ve bir eylemi planladýðýmýz siper yoldaþlarýmýzý kaybet-tik. Sevdiklerimizi kaybettik. Kardeþlerimizi, abilerimizi anne vebabalarýmýzý… Sayamayacaðýmýz kadar çok ve bir yakýnlýk be-lirtme ihtiyacý duymadan sahiplendiðimiz binlerce savaþçý öz-gürlük ve sosyalizm mücadelesinde ölümsüzleþti. Ýþte bu nedenleöfke, düþmanýmýza karþý hissettiðimiz ilk duygudur.

Korku! Öfke ile korku arasýnda böylesi dönemlerde ince birçizgi vardýr. Düþmanýn vahþeti, kana susamýþlýðý, her hareketle-riyle nefretin temsilcisi olduklarýný göstermeleri gençliðin bellibir kesiminde de korkuyu doðuruyor. Fakat bu duygu belirli biranda düþmana en cesaretli akýnlarý gerçekleþtirmeye muktedirdir.Gezi ayaklanmasýnda düþmanýn tüm vahþetine raðmen binlercegenci barikat baþýnda günlerce nöbet tutmaya iten ve çarpýþtýransebepler incelendiðinde görülecektir.

Kafa karýþýklýðý, arada kalmýþlýk, düzene karþý hala sönmeyenumutlar ayný zamanda gençlik enerjisinin getirdiði dünyayý deði-þtirme arzusu… Bu kesim savaþýn bu aþamasýnda sayýsal olarakçoðunluðu oluþtursa da, kitlelerin þahlanýþýnda ciddi bir bölümüsaflarýmýzda yerini alacaktýr. O güne kadar gerek politik, ideolo-jik ve kültürel tartýþmalarla gerekse de hayatýn gerçeklerinin bi-linçlerinde yarattýðý sarsýntýlarla saflarýmýza kazanmayaçalýþacaðýmýz kesimlerden biri olacak.

Ýþte bu aþamada sormak gerek, zamanýn dili nedir? Hangisigençliðin duygu ve bilinçlerine giden yolu açmaktadýr. Ya-þadýðýmýz “…tarihsel ana tekabül eden dil” hangisidir.

Propaganda ve ajitasyonda bunu düþünmeliyiz. Ýþçi emekçiolsun, genç olsun insanlarýn sorunlarýný ve eleþtirilerini dinlerkenbunu düþünmeliyiz. Bulmamýz gereken bir cevap. Ki bu cevapçalýþmalarýmýza da yön verecek!

Haziran-2016

281

Zamanın Dili

GENÇLİK VOLKANI ÝKTİDARIKORKUTUYOR!

Ýstanbul’un tarihi liselerinden biri olan Ýstanbul Erkek Li-sesi’nde öðrencilerin mezuniyet töreni sýrasýnda gerçekleþtirdik-leri eylem, bir anda onlarca liseyi sardý ve liseli öðrenciler ardýardýna faþizmin gerici eðitim anlayýþýnýn karþýsýnda durdurduk-larýný ifade ettiler.

“Karanlýða sýrtýmýzý dönüyoruz” diyerek gerçekleþtirdiklerieylem, faþizme karþý mücadelenin en renkli ve dinamik kesimle-rinden biri olabilecek olan liseli gençliði harekete geçirdi. Bir vol-kan harekete geçti ve dinci faþist iktidarýn bunu önleyebilecek birseti yok!

Demek ki gençlik bir kývýlcým bekliyormuþ ve dinci faþist ik-tidarýn yarattýðý dehþet, en çýlgýnca ve ümitsizce giriþimlerin ilk ta-libi olan gençliði karanlýða mahkum etmeye yetmemiþ. Buradanbazý sonuçlar çýkarmak gerek. Birincisi; dinci- faþist iktidarýn böy-lesine bir gericiliðe yönelmesi, iktidarýn çöküþünün resmidir. Zirakendi çöküþünü engellemek ve iktidarýný korumak adýna aydýnlýkbir geleceði temsil eden her þeyi, her sembolü yok etmek istiyorve gençliði karanlýðýn tutsaðý haline getirmek istiyor. Bu apaçýkgörünen süreç uzun süredir çeþitli biçimlerde karþýmýza çýkýyor.Dinci faþist iktidar düþlerinde ve söylevlerinde ortaçað karanlýðýnýgörüyor. Bu çökmekte olan her sömürücü iktidarýn refleksidir:Geçmiþe ve aþýlmýþ olana yani zamanýn çoktan tarihin çöp sepe-tine atmýþ olduðu döneme gitmek. Bu iþin bir yaný…Bir diðer yanise çok daha önemli. Zira bu gidiþata dur demek ve onu yenmekiçin bizlerin göstereceði tavýr sonucu belirleyecektir.282

Umut Güneş

a- Liseli gençliðin devrimci potansiyeli ortada, bu alan dev-rimci gençlik faaliyetinin en önemli alanlarýndan biri ve giderekmerkezine de oturuyor. Hali hazýrda üniversiteyi besleyen ona güçve dinamik katan liseliler gittikleri her yere düþlerini ve gelecekideallerini de götüreceklerinden devrimci mücadelenin alanlarýnýgeniþletecek ve güç katacaktýr. Bu nedenle devrimci çalýþma alan-larýnýn bu geliþmeler göz önüne alýnarak yeniden düzenlenmesi.

b- Liseli gençliðin son dönem eylemlilik sürecine göz atarsakorada þunu görürüz; liseli gençler kendi kuþaðýnýn ve zamanýnýnyeniliklerine saldýrgan tutum sergileyen iktidarlara karþý - ikti-darlarýn muhtevasýný düþünmeden- kararlý bir duruþ sergiliyor. Þuana kadar bu hareket hep devrimci- demokrat temelde iþledi.Gençlik geleceðin temsilcisi olarak gerici ve çaðdýþý unsurlarýnhep uzaðýnda oldu. Ve mücadele potansiyelini göstermekten geridurmadý.

c- Ýþte esas soru da tam burada sorulmalý. Gençlik mücadelesihangi amaçlar ve hedefler için mücadele etmeli.Gençliðin son is-yanýný ateþleyen þey dinci faþist iktidarýn bir düzenlemeyle; genç-liðin söz hakkýný elinden almasý ve biat etmesini istemesindendoðmuþtu.

Ulusalcý çevreler bu isyana en hýzlý müdahale eden kesimoldu.Yine de þunu belirtmeliyiz.Ulusalcý çevrelerin eðitimdeki bugerici saldýrýlara karþý tavrý saðlýklý deðil. Zira onlar sorunu saltAKP iktidarýnda görüyor ve hareketlerini yöneten temel düþünceAKP karþýtlýðý. Bu tutum dinci faþizm karþýnda baþka bir gerici-liðe iþaret eder. Çünkü TC’nin kuruluþundan günümüze gelenedek eðitim hep þoven, ýrkçý ve anti- komünizm olmuþtur.

Kemalizm yani ulusalcýlarýn kendilerine rehber edindikleri an-layýþ bu nedenle tutucu ve gericidir.

Bir biçimiyle ulusalcý çevrelerin etkisi altýnda olan gençliðiKemalizmin aðlarýndan kurtarmalý ve sosyalizmin birer savaþçýsýhaline getirmeliyiz. Bu tür hareketlerin doðru temelde hareketedebilmesi ve gençliði sosyalizme kazanmak için etkin bir pro-paganda ve ideolojik mücadele gereklidir.

d- Her alanda mücadele denen þey tam da bu. Eðitimde, bi-283

Zamanın Dili

limde, sanatta, fabrikada vs…Çeliþkiler giderek tek bir noktadadüðümleniyor: Dinci faþist iktidarýn ve kapitalist sistemin tüm de-ðerleri ve gelenekleriyle birlikte alaþaðý edilmesi…

Liseli gençliðin devrimin geliþimi için ne kadar önemli bir güçolduðu, dinci faþist iktidarýn temsilcilerinin tepkilerinden de an-laþýlýyor. Sosyalizm ve bunun için demokratik halk devrimininzaferinin gerek eðitimde gerekse de sosyal yaþamda insanlýðýnulaþtýðý seviyeyi temsil edecek tek yol olduðu konusunda ikna et-meli ve kazanmalýyýz. Sosyalizm gençliðin hayallerini gerçekle-þtirebilecekleri, bilimin en geliþmiþ haliyle doðaya ve insanlýðayönelimini saðlayacak tek sistem olduðunu ifade etmeliyiz.

Ýþte tam da bu nedenle yüzümüzü faþizmin her türüne vesaldýrýsýna karþý devrime dönmeliyiz.

Haziran-2016

284

Umut Güneş

BEYAZ KATLÝAMSÝYAH ÝSYAN

“Ölmek de acý ama belki daha büyüðü yok olmak…”Steve Biko

Özgürlükler ülkesi bir süredir (esasýnda yüzyýllarca) ýrkçýlýðakarþý verilen mücadeleyle yeniden gündemde. Yaþanan tam birvahþet. Neredeyse haftada 2 siyahinin beyaz polisler tarafýndanöldürüldüðü bir ülkede, her gün binlerce insanýn beyaz adamýndüþleri için öldüðü bir dünyada yeni bir genç kuþak yetiþiyor. Bukuþak öfkeli, yaþanan adaletsizliðe tahammülü son derece az veaçýkçasý bu duruma karþý sabýrlý davranmamak bir tercih!

Her ne kadar konuyu yaþanan son katliamlar üzerinden elealsak da ortaya çýkarmamýz gereken gerçek þu; her yerde bir ege-men ve egemenliðini ifade eden bir renk, ýrk, kültür vs. var.ABD’de siyahiler,Meksikalý Amerikalýlar, Kýzýlderililer ve diðerhalklar beyaz adamýn düþleri ve idealleri doðrultusunda yaþamaya

285

Zamanın Dili

zorlanýyor. Dýþlanýyor. Gettolara yollanýyor. Sokak ortasýnda vu-rulmasý haklý ve gerekli görülüyor. Üstelik bunlar birkaç ýrk geç-miþiyle kafayý bozmuþ tiplerin eseri deðil. Sistemin saðlýklý vesorunsuz iþlemesi için gerekli ve tavsiye edilen bir yöntem. Bur-juvazi her yerde ayný yöntemi uyguluyor. ABD’de siyahiler, Av-rupa’da uzunca bir süredir Çingeneler, þimdilerde mültecikarþýtlýðýyla ýrkçýlýk yükseltiliyor, dün Yahudiler ayný akýbeteuðradý, bugün Siyonistler Filistin’de ayný þeyi yapýyor. Bizim top-raklarýn faþistleri ise ayný þeyi Kürt halkýna uyguluyor. Öyleyseýrkçýlýk bölgesel ve insanlarýn derileriyle ilgili bir mesele deðil.Irkçýlýk egemen olmak ve bu egemenliði sürdürme gayesiyle ilgilibir mesele. Burjuvazinin tarihi bu konuda fazlaca tecrübeye sahipolduðunu gösteriyor.

Irkçýlýk karþýtý mücadele ABD’de çok bedeli ödemeyi gereklikýldý ama herhalde en acýsý siyah derili ve beyaz ruhlu bir baþkanýnyönetiminde bunlarý yaþamak. Obama bir beyaz. Buna kuþku yok!Eylemlerine, sözlerine ve düþüncelerine hükmeden kara derili in-sanýn týpký diðer insanlar gibi özgür olduðu düþüncesi deðil; do-larýn dünya hakimiyeti ve onun için gerekli olanlar. Yine de bubeyaz baþkanýn gösterdiði bir þey var ki, gelecek mücadele gün-leri için son derece önemli; sorun derimizin rengi deðil. Kýzýl,sarýþýn ya da siyah kapitalist iþleyiþ yasalarýnýn çarklarý altýndaezildikçe tüm bu renkler birleþmeli ve onu ezmelidir.

Þimdi Siyah’ý Anlama ve O’nun Yanýnda Olma zamaný!Irkçýlýk siyahlarýn bir sorunu deðildir. Irkçýlýk beyazlarda bu-

lunan ve kurtulmalarý gereken bir problemdir. Siyahý anlamak ger-çekte tüm dünyanýn ezilenlerini anlamakla ayný þey…Kiþi olayýböyle yorumlamýyorsa özünde bir beyazdýr yani ýrkçýdýr.

Bugün ABD’de olanlara karþý çýkan ama kendi ülkesinde birbaþkasýna ayný hýnçla saldýran biri nasýl Siyah’ý anlayabilir. Dahaaylar öncesinde Antalya’da sýrf Kürt olduðu için linç edilen veMustafa Kemal büstünü öpmeye zorlanan insaný unuttunuz mu?Üstelik bu devlet saldýrýyý yapanlarý deðil de lince uðrayan kiþiyitutuklamýþtý. Ýþte bu topraklarýn siyahý ve beyazý…

“Siyah olmak, insanýn derisinin rengi ile ilgili bir þey deðildir,286

Umut Güneş

siyah olmak zihinsel bir yaklaþýmýn yansýmasýdýr. Sadece kendi-nizi siyah olarak tanýmlamakla kurtuluþ yoluna girmiþ olursunuz;siyahlýðýnýzý itaatkar bir varlýk olduðunuzu gösteren damgalamaolarak kullanmaya çalýþan bütün güçlere karþý, kavgaya kendi-nizi adamýþ olursunuz.” Steve Biko, sorunu çözmüþtü. Bizler budünyanýn ezilenleri, yok sayýlanlarý yaþamýmýzýn ortaya koyduðugerçekleri kabul etmeli ve olmadýðýmýz gibi davranmaktan vaz-geçmeliyiz. Gerçek þudur: “Beyaz tahakkümün ardýndaki mantýk,bu ülkede siyah insaný hizmetçi rolüne hazýrlamaktýr.” Öyleyse otahakkümü reddetmeli, o kültürü ve anlayýþý yýkmalýyýz. Yoksayaþanan suça iþtirak etmiþ oluruz! “Deðiþim için tek aracýnýzýn,þahsiyetini kaybetmiþ bu insanlar olduðunu idrak ettiðinizde, ha-kikati görmek daha zorunlu hale gelir. Öyleyse atýlacak ilk adým,siyah adamý kendine getirmektir, boþ kabuðunun içine hayat pom-palamaktýr, ona özsaygý ve onur aþýlamaktýr, suistimal edilmesineve doðduðu ülkede kötülüðün hüküm sürmesine izin verdiði içinkendisinin de bu suça ortak olduðunu hatýrlatmaktýr. ”

Gençliğin sosyalizm mücadelesine kazanýlmasý, onu sosyalistbir kültürle yetiþtirmenin ilk koþulu kuþkusuz onu bu mücadeleyekatmaktýr. Ve nasýl katacaðýmýzý kendimize sorduðumuzda yaþa-nan son isyanýn ortaya çýkardýðý karakteri göz önüne almak ce-vabý bulmamýza yardýmcý olacaktýr.

“Maddi yoksulluk yeterince kötüdür, ama bir de ruhsal yok-sullukla birleþirse, öldürür.”

*Alýntý yapýlan sözler Steve Biko’ya aittir.

Temmuz-2016

287

Zamanın Dili

BAÞARISIZ BÝR DARBENÝN ARDINDAN

Ve genç kuþaðýmýz bir darbe giriþimini de gördü. Sýnýflar mü-cadelesinin birçok metoduyla karþýlaþtýk, sonunda iktidar blo-ðunda bir taraf diðer tarafý alaþaðý etmek için darbe yapmayaçalýþtý ama baþarýsýz oldu. Ýktidarýn kendi iç çeliþkileri o kadar yo-ðunlaþmýþ ve sertleþmiþ durumdaydý ki, bir çatýþmanýn en üst bo-yutu denebilecek silahlý ayaklanmaya kalkýþtýlar. Fakat bu darbeak ve karayý ortaya çýkardý. Gerek devlet iktidarýnda, gerekse detoplumsal yaþamda bütün iliþkilerin yeniden kurulacaðý bir süreçbaþlýyor. Bu gerçek anlamda yeni bir süreç ve artýk buna görekonum almalýyýz.

1) Öncelikle ilk günlerde sosyal medyada çoðunlukla konuþu-lan darbenin Erdoðan’ýn bir oyunu olduðu biçimindeki düþüncedoðru deðil, kuþaðýmýz gerçek bir darbe olayýyla karþýlaþtý. Yanidarbe gerçekti. Darbe hükümet karþýtý bir içerik taþýyordu. Burju-vazinin iç kavgasý öyle çýkýþsýz bir noktaya gelmiþ olmalý ki birtaraf diðer tarafý yok etmek için böyle bir çaba içerisine girdi. Si-lahlý bir ayaklanma ya baþka hiç bir yol kalmadýðýnda ya da sabýrlýve inatçý bir çalýþmanýn sonunda baþarýnýn son hamlesi olarakgündeme gelir; bizim gördüðümüz ilkiydi. Yani baþka yollarý kal-mamýþtý ve hükümet kanadýnýn( artýk devlet kurumlarýnýn tamamý)288

Umut Güneş

Fetocu dedikleri kesim bu olayý gerçekleþtirdi. Þunu da belirtmekgerekir ki, sonrasýnda basýna sýzan haberler de bunu doðruluyor,emperyalizmin bu iþle doðrudan ilgisi ve alakasý var. Eðer baþar-salardý, bugün darbecileri kutluyor olduklarýný ve Erdoðan gibihýrslý ve kontrol edilemez birini siyaset sahnesinden silmiþ olma-larýnýn olumlu ve faydalý yanlarýný anlatýyor olurlardý. Þimdi iseanayasaya baðlýlýðýn öneminden bahsediyorlar. Sonuçta emper-yalist burjuva elini tek ata oynamaz. Onlar cephesinden gör-düðümüz bu ve hükümet kanadý da bunu görüyor.

2) Darbe baþarýsýz oldu. Ama sanki baþarýlý olmuþ gibi bir havavar ülkede. Binlerce insan gözaltýna alýnýyor, yüzlerce kurum ka-patýlýyor, cezaevleri dolup taþýyor. Kimileri buna sivil darbe diyor.Çoðunlukla ulusalcý cenah böyle diyor. Ama gördüðümüzhasmýný yenmiþ bir gücün, kendisine baþkaldýramasýn diye ger-çekleþtirdiði seferler var. Týpký eski zamanlarda olduðu gibi birordu diðerini kuþatýr ve kazanan bir süre her þeyi yapma özgür-lüðüne kavuþur. Zafer kazanan ordunun komutanlarý ve askerleriyenilenlerin mallarýný mülklerini yaðmalar, kadýnlara tecavüzeder, erkekleri öldürür, tam bir vahþet yaþatýlýr. Yaþadýðýmýz tamda bu. Baþarýsýz darbeden hemen sonra dinci faþist güruh poliskorumasýnda tam olarak sokakta linç ayinleri düzenledi. Darbeciaskerlerin bazýlarýnýn kafalarý dahi kesildi. En ufak bir karþý koyuþacýmasýzca eziliyor ve sokakta yaratýlan dehþet kahramanlýk des-tanlarý olarak anlatýlýyor.

3) Sonuçta Erdoðan’ýn baþýnda oldu kesim hiçbir anayasanýnona kazandýramayacaðý bir özgürlüðe kavuþmuþ durumda. Buarada kitapçýklarda yazan yasalarýn gücünü de görmüþ olduk. Hiç!Dinci faþist iktidar sokaklarda tam bir beyaz-yeþil terör uygula-yarak istediðini yapmaya çalýþýyor. Sokaktaki terörle güçlerini ye-niden dizayn ediyor. Ama söylemeye hiç gerek yok ki, iççeliþkilerini belli ölçülerde çözmüþ bir güçle karþýlaþacaðýz artýk.Yani daha zorlu bir mücadeleye hazýr olmak gerek. Bunun içinyapýlacak ilk þey eðer hala yasalar içerisinde özgürlüklerin eldeedileceðini düþünen anlayýþlar varsa, onlarý bir çýrpýda geridebýrakmak gerek. Yaþadýðýmýz olaylarýn içeriðini, anlamýný, müca-

289

Zamanın Dili

delemiz üzerindeki etkilerini açýklamalý ve mevcut gerçekliðinbize, gücün yasa olduðunu gösterdiðini ifade etmeliyiz.

4) Þu ana kadar burjuvazi üzerinden deðerlendirdik olanlarý.Fakat devrim güçleri için bu süreç birçok ders içeriyor ve mut-laka titizlikle incelenmelidir. Toplumsal desteði olmayan bir ayak-lanma baþarýsýz olmaya mahkumdur. Yaþadýðýmýz örnek bunu birebir gösteriyor. Devrim tüm eksikliðini bir ayaklanma anýnda halkdenizinden giderir. Bizim en güçlü yanýmýz budur.

5) Faþizmi devirecek bir ayaklanma kararlý bir önderlikle zaferkazanabilir. Kararlýlýk sanýldýðýndan daha da üstün bir güçtür. Birayaklanma anýnda zafer kazanmak isteyen güç en ufak bir ka-rarsýzlýk gösterdi mi çözülme arkasýndan gelir. Gerek ikna gü-cüyle gerekse de silahýn gücüyle hedefe yürümek konusundakikararlýlýðýmýz düþmanýn her bir askerinde hissedilmelidir.

6) Madde madde bu olaylar incelenmeli elbette ama buradadaha acil olan þeyin devrim güçlerinin bu süreç sonrasýnda nasýltutum alacaðýdýr. Zira burjuvazinin iç çatýþmasýndan doðan bo-þlukta devrimci iktidarlarýn ya da devrimcilerin ve halkýn kontro-lündeki bölgelerin oluþturulamamasý ciddi eksikliklerin varolduðunu gösterir. Bu nedenle vakit kaybetmeden radikal de-ðiþiklikler de dahil olmak üzere adým atýlmalýdýr. Sadece bu türolanaklarýn deðerlendirilmesi için deðil -þimdilik bu ihtimal geç-miþ gibi görünüyor- artýk kitle gücüyle kendine biraz daha güve-nen faþizmle yürüteceðimiz mücadelenin ihtiyaçlarýný karþýlamakiçin. Karþýmýzda resmi ve sivil güçleriyle bütünleþmiþ bir güç bu-lunuyor. Ve baþarýsýz darbeden önceki gibi olamaz hiçbir þey. Enazýndan zafer kazanmak isteyen bir güç için bu durum böyle.

7) Ýç savaþý kazanmak istiyoruz. Bunun için devrimci bir prog-ram öncülüðünde savaþan, genç-yaþlý, kadýn-erkek hemen herkesiiçinde barýndýrabilecek ve sýký örgütlenmiþ bir Halk Ordusuna ih-tiyacýmýz var. Er ya da geç çatýþmanýn boyutlarý artacak ve içsavaþ farklý biçimleri karþýmýza çýkartacaktýr. Ýþte bu durumdahazýrlýksýzdýk demek, ne tarihin ne de halkýmýzýn kabul edeceði birgerekçedir.

Temmuz-Aðustos-2016

290

Umut Güneş

SLOGANLARIN GERÇEK ANLAMI

“Ve ýþýðýn savaþçýlarý,kabul edilmez olaný asla kabul etmezler”

Iþýðýn Savaþçýsýnýn El Kitabý,Paulo Coelho, sf. 90

Korku, Endiþe, güvensizlik, tedirginlik, örgütsüzlük, ey-lemsizlik, içe kapanýklýk ve çürüme! Ýþte dinci faþist iktidarýnbugün yaratmak istediði, toplumun her kademesinde egemenkýlmak istediði duygu, ruh hali ve davranýþlarýn bazýlarý.

Korku karanlýktan beslenir, karanlýk cahilliðin büyüdüðütopraktýr. Ýtaat etmeyi ve boðun eðmeyi tavsiye eder. Sonundayapamadýklarýnýz ve baþarýsýzlýklarýnýzla birlikte bir hiç oluve-rirsiniz. Zamanýn nasýl geçtiðini, olayýn nasýl olduðunu anla-madan. Burjuva dünyanýn ýþýklý ve pýrýltýlý görselinin arkasýndayatan gerçek budur. Oysa bu bir devrimci için kabul edilemezbir sondur.

291

Zamanın Dili

Yine de tarihin derinlerine indiðimizde, topraðý derinleme-sine kazdýðýmýzda yýðýnla devrimcinin oralarda kabul edilmezolaný, kabul ettiði için kemiklerini ve derilerinden arta kalanparçalarýný bulursunuz. Hepsi bugün bizim geçmekte olduðu-muz dönemlerin benzerlerinden geçmiþ ve düþmüþtür. Boðuneðmiþtir. Pasiflik ve eylemsizlik ruhlarýna iþlemiþtir. Zihinle-rinde yarattýklarý zincirleri en kalýn zincirlerden daha güçlüdürve bu nedenle yalnýzca kendileri gibi olanlarla yan yana ol-dukça, o zincirleri kýrabilecek gücü bulurlar. Ama onlar uzakkalmayý tercih etmiþ ve bu nedenle tarihin muzaffer güçleri ta-rafýndan hazin sonlarý ortaya konmuþtur.

Bu neredeyse deneyimle sabittir. Öyleyse dünyayý yenidenkeþfetmenin manasý yok!

Oysa devrim az önce okuduklarýnýzýn tam tersidir. Coþkuegemendir. Ama sabýrla büyür. Ve asla kabul edilmez olanýkabul etmez. Dünyayý deðiþtirme iradesini üzerinde biriktirmiþbir insan, insanlarýn yaþamýnda ve doðada kalýcý, iz býrakan de-ðiþikliklere yol açabilecek güce sahiptir. Ýnsanýn tarihi böyle-sine vefakar ve asil yaþamlarla dolu deðil midir?

Elbette öyledir. Her gün ayný çalýþmayý yapmak karþýmýzatecrübe olarak çýkýyorsa, en büyük tecrübelerin ve baþarýlarýnaltýnda yatan o ufacýk, önemsiz çalýþmalarýn anlamý daha dabüyür. Ýþte devrim bu büyük olayýn kendisidir. Tamamýdýr. Bü-tünsel bir süreçtir. Gerek toplum gerekse de insan en yoðun ha-liyle bunu yaþar. Týpký þu an yaþadýklarýmýz gibi...

Fýsýltýlardan Çýðlýða!Yaþadýðýmýz dönem sessizliðin ve gözyaþlarýnýn hüküm sür-

düðü bir dönem deðil. Sessizliði ve gözyaþýný egemen kýlmakistiyorlar, ama baþaramýyorlar. Çünkü her gün sessizce yürütü-len devrimci faaliyetler, kuru gürültüleri bastýrmak konusundabire bir. Çünkü en büyük ayaklanmalarýn temelinde yatan “Ör-gütlenme çalýþmasý! Ýnsandan insana, bir çevreden ötekine küçük,gözle görünmeyen bir çalýþma, her kelimenin bir anlamý var, amayalnýzca küçük sayýlarla hesap yapýlabilir. Ama eðer her kelime aklý

292

Umut Güneş

biliyorsa, yeni fikirler uyandýrýyorsa, öfkeyi ve darbe isteðini alev-lendiriyorsa, bir ikinciye, bir üçüncüye aktarýlýyor ve böyle böyle,daireler geniþleyene deðin yaygýnlaþýyorsa, o zaman bu evlerde yü-rütülen, görünürde önemsiz çalýþma muazzam bir þeye doðru geliþir,bu þey lokallerde, küçük kahve masalarýnda tehdit edici bir fýsýltý ha-linde kabarýr, coþar, tek gýrtlaktan çýkan, zorlu bir çýðlýða dönüþür.”( Devrim Yýllarý 1905, sf. 267)

Öyleyse yukarýdaki alýntýyla bir mesele daha açýklýða ka-vuşmuþ oluyor: Uyanan her yeni fikir ve bunun kitlelere ula-þmasý, yani sloganlarýmýz esasýnda bir eylem çaðrýsýný ifadeeder.

Bize bir durumu açýklar ve bizi harekete geçirir. Bize An’ýnen temel sorusunu cevaplandýrmamýz için gerekli sesi ve so-luðu verir. Sloganlarýmýz en hafif halinde dahi, faþizmi yýkmakgibi büyük bir eylemi anlatýr. Ateþ gibi yanan sözcükler, ateþgibi yanan yüreklerle birleþince bir volkana dönüþür. Güçlükuvvetli ellerin silaha sarýlmasýný saðlar, zihinlerde düþmanýnen zayýf noktasýndan vurmaya dönük planlarý açýða çýkartýr.Sloganlar kitleleri devrime çaðýrmanýn en özlü ve net, sade ifa-desidir. Ama eyleme geçildiðinde bir anlam ifade eder.

Öyleyse yoldaþlar, en açýk kulaklarýn iþitemediði fýsýltýlarýdeðil, en saðýr kulaklarýn duyacaðý çýðlýklar yaratmak istiyor-sak; ikirciksiz, yalpalamasýz eyleme geçmek gerekir.

Zira yoldaþlar, halklar sabýrla deðil, sabýrsýzlýkla özgürleþir.Size bundan sonra sabretmeniz gerektiðini söyleyen her sözekulaklarýnýz kapayýn ve eyleme geçin. Yeni bir dünya ancakgençliðin dizginlenemez gücüyle kurulabilir!

Ağustos-2016

293

Zamanın Dili

294

Umut Güneş