Występy Teatru Baletowego

Choreogra�i Klasycznej

Rosyjski Państwowy Teatr Baletu "La Classique"

Sztuka tworzona przez artystów teatru, założonego przez Elika Mielikowa w 1990 r.

(w zeszłym roku Teatr obchodził swoje 25-lecie), jest dobrze znana wielbicielom baletu na całym świecie. To jedyny moskiewski teatr zajmujący się baletem klasycznym. Zespół teatru stale odbywa trasy koncertowe, gdyż jego głównym celem jest popularyzacja rosyjskiego baletu klasycznego poza granicami Rosji.

Cechą charakterystyczną teatru „La Classique” są unikatowe kostiumy i dekoracje, wykonywane w pojedynczych egzemplarzach. Elik Mielikow, dyplomowany malarz, jako jeden z pierwszych

najbardziej znanych teatrów – Wielkiego, Moskiewskiego Teatru Baletu pod kierownictwem Wiktora Smirnowa-Gołowanowa, Królewskiego Baletu Danii, Teatru Baletu Bostonu.

Poza Włochami (Rzym, Mediolan, Florencja)

baletowe, należące do kanonu światowej klasyki – przede wszystkim nieśmiertelne dzieła Czajkowskiego.

Teatr jest doskonale znany wielbicielom baletu w takich krajach jak Włochy, Egipt, Maroko, Hiszpania, Chiny, Austria, Norwegia, Tajwan, Nowa Zelandia, Australia, Wielka Brytania, gdzie niejednokrotnie występował w ramach tras koncertowych, które w tych krajach zebrały pełne zachwytu recenzje prasowe.

Baletowym „La Classique” gościnnie wystąpili tacy artyści, jak: Zasłużeni Artyści Rosji Natalia Somowa i Gieorgij Smilewskij; Zasłużona Artystka Ukrainy Natalia Macak; laureatka międzynarodowych konkursów, wyróżniona tytułem kawalera orderu Diagiliewa – Jarosława Araptanowa, a także sławni soliści paryskiej

Główni soliści teatru

Siergiej Kupcow

Nadieżda IwanowaUkończyła z wyróżnieniem Permską Państwową Szkołę Baletową (w klasie L. Ułanowej) w 1999 r. Od 1999 do 2003 r. była solistką baletu Teatru Akademickiego Opery i Baletu w Jekaterynburgu.

Od 2003 do 2006 r. była solistką Rosyjskiego Teatru Narodowego. Od czerwca 2006 r. pracuje jako wiodąca solistka Teatru Baletu Cho-reografii Klasycznej.

Jest laureatką Konkursu Międzynarodo-wego „Prix de Lausanne”, Szwajcaria 1998.

Zdobyła nagrodę w konkursie „Nadzieja Rosji”.

Nagroda specjalna IV Międzynarodowego Konkursu imienia A.  Waganowej – „Vaganova Prix”, Petersburg.

3. miejsce w konkursie (nagroda publiczności, nagroda N.  Ananiashvili) konkursu międzyna-rodowego, Perm.

2. miejsce w ramach Pierwszego Międzyna-rodowego Konkursu, Kazań.

Jekaterina SzaliapinaW 2000 r. ukończyła państwową Szkołę Baletową w Ułan Ude. W latach 1999-2002 była solistką Akademickiego Teatru Opery i Baletu w Ułan Ude; w 2002 r. została laureatką konkursu „Arabesk” w  Permie, a w 2003 r. zdobyła nagrodę w tym konkursie. W latach 2002-2006 była solistką baletu w  Rosyjskim Narodowym Teatrze Baletu W.  Moisiejewa i J. Amosowa. Od   2007  r. – teatr Baletu Choreografii Klasycznej E.  Mielikowa. Repertuar: „Jezioro łabędzie”

– pas-de-troix; „Śpiąca królewna” – Aurora, księżniczka Florina; „Dziadek do orzechów” – Klara; „Don Kichot” – przyjaciółki; „Coppélia” –Swanhilda; „Giselle” – Giselle pas-de-deux I akt; „Kopciuszek” – Kopciuszek; „Romeo i Julia”„ – Julia. Występy: Wielka Brytania, Australia, Nowa Zelandia, Niemcy, RPA, Gabon, Chiny, USA, Brazylia, Włochy i inne kraje.

Anastazja CzumakowaW 1998 r. z wyróżnieniem ukończyła Permską Szkołę Baletową. Następnie została przyjęta do zespołu Czelabińskiego Teatru Opery i Baletu. Od 2001 do 2002 r. pracowała na podstawie kontraktu w grupie baletowej Opery w Kairze. W 2002 r. została zaproszona do objęcia wiodącej pozycji w Krasnojarskim Teatrze Opery i Baletu. Od 2006 r. pracuje w zespole Teatru Baletu Choreografii Klasycznej.

Od 2008 r. – primabalerina Litewskiego Teatru Opery i Baletu.

Konkursy: Nagroda „Za talent do bycia usłyszaną” w Międzynarodowym Konkursie Młodych Artystów Baletu, Kazań 2001 r. 1.  nagroda w  kategorii (Duet) w  Ogólno-rosyjskim Konkursie Młodych Artystów Baletu, Krasnodar 2004 r.

2009 – Laureatka nagrody „Švyturiai” w kate-gorii „Najlepsza balerina roku”. Laureatka prestiżowej nagrody „Złotego Krzyża Sceny”.

Repertuar: „Jezioro łabędzie” – Odetta, Odylia; „Don Kichot” – Kitri; „Giselle” – Giselle; „Dziadek do orzechów” – Klara; „Bajadera” – Nikija, „Coppélia” – Swanhilda, „Śpiąca królewna” – Aurora; „Tysiąc i jedna noc” – Szecherezada; „Carmen” – Micaëla.

Występy: Nowa Zelandia, Indie, Chiny, Emiraty Arabskie, Włochy, Hiszpania, Australia, Wielka Brytania.

Główni soliści teatru

W 2001 r. rozpoczął naukę w Szkole Baletowej im. A.W. Sieliezniowa w Ałmaty. Będąc studentem, został laureatem pierwszego międzynarodowego konkursu szkół wyższych.

W 2009 r. rozpoczął pracę w teatrze „Russkij Balet” pod kierownictwem W. Gordiejewa.

Od 2011 r. pracuje w teatrze „Russkij Kłasiczeskij Balet” pod kierownictwem O.  Usaczewej. W 2012 r. został laureatem XVII Międzynarodowego Konkursu Artystów Baletu „Arabesk” w Permie.

W swoim repertuarze posiada role takie jak Książę z baletu „Dziadek do orzechów”,

pas-de-deux z baletu „Giselle”, pas-de-trois z baletu „Jezioro łabędzie”, Basilio z baletu „Don Kichot”, Książę z baletu „Kopciuszek”, Franz z baletu „Coppélia”, książę Desire z  baletu „Śpiąca królewna”. W  składzie grupy  z   powodzeniem występował w  Szwajcarii, Włoszech, Wielkiej Brytanii, Austrii, nowej Zelandii, Meksyku i w Niemczech.

Od 2015 r. jest artystą baletu Teatru Muzycznego im. K.S. Stanisławskiego i W. I. Niemirowicza-Danczenki.

Zdobywca złotego medalu podczas międzynarodowego konkursu w  Hongkon-gu w 2015 r.

Aleksandr Tarasow

Oksana Usaczowa

Elik Mielikow

Dimitrij SmirnowUkończył Uniwersytet Moskiewski w 1993 r. Pracował – „Boloszoj baliet – studium Grigorowicza”, „Renesans-balet”, Teatr RKB „Moskwa”. Repertuar – główne partie w  baletach „Jezioro łabędzie”, „Dziadek do orzechów”, „Romeo i Julia”, „Postój kawalerii”, „Paquita”, „Chopiniana”, „Giselle”, „Gioconda”, „Śpiąca królewna”, „Kopciuszek”, „Bajadera”.

Od 2002 r. główny solista Teatru Baletu Choreografii Klasycznej.

Występy: Niemcy, USA, Japonia, Tajwan, Austria, Szwajcaria, Hiszpania, Wielka Brytania, Francja.

Główni soliści teatru

W 2000 r. rozpoczął naukę w jednej z najsławniejszych uczelni w kraju – Szkole Baletowej w Permie, którą z powodzeniem ukończył w 2007 r.

W tym samym roku rozpoczęła się jego kariera zawodowa solisty w Teatrze „Russkij Balet” pod kierownictwem W. Gordiejewa.

Od września 2010 r. A. Tarasow pracuje w  gronie głównych solistów zespołu Teatru Baletu Choreografii Klasycznej.

W minionych sezonach młody obiecujący tancerz odniósł sukces podczas występów Teatru w Wielkiej Brytanii, Włoszech, Francji, wykonując główne partie w baletach „Dziadek do orzechów”, „Coppélia”, „Śpiąca królewna”, „Jezioro łabędzie”, „Giselle” i „Kopciuszek”.

Główny baletmistrz Teatru Choreografii Klasycznej.

Oksana urodziła się w Moskwie i od dzieciństwa interesowała się tańcem i muzyką klasyczną. Do szkoły Teatru Bolszoj (obecnie MGAH – Moskiewska Państwowa Akademia Choreografii) Oksana wstąpiła przypadkowo – za radą pewnej baletnicy, która spostrzegła jej zdolności taneczne. Ukończyła Moskiewski Uniwersytet Choreografii w 1988 r.

Była solistką teatru „Kremliewskij Baliet” i Teatru Baletu Choreografii Klasycznej pod kierownictwem E. Mielikowa. Wykonywała główne partie i partie solowe w baletach „Jezioro łabędzie”, „Śpiąca królewna”, „Dziadek do orzechów”, „Don Kichot”, „Giselle”, „Kopciuszek”, „Noc Walpurgii”, „Carmen Suite” i innych. Tańczyła na scenach Wielkiej Brytanii, Irlandii, Włoch, w Hiszpanii, Portugalii, Japonii i Tajwanu.

Dyrektor artystyczny Teatru Baletowego Choreografii Klasycznej

Elik Mielikow – dyplomowany malarz, członek Międzynarodowego Zrzeszania Malarzy. Jako jeden z pierwszych w nowej Rosji zakładał pracownie teatralne, w których tworzono kostiumy, obuwie i dekoracje dla najsłynniejszych teatrów, wśród których znalazły się rosyjski Teatr Bolszoj, Moskiewski Teatr Baletu pod kierownictwem W. W. Smirnowa-Gołowanowa (Moscow City Ballet), Królewski Teatr Danii, Teatr baletu w Bostonie (USA). W 1990 r. Elik Mielikow założył Teatr Baletu Choreografii Klasycznej przy Moskoncercie, który z powodzeniem występuje na

świecie i jest dobrze znany moskiewskiej publiczności dzięki corocznemu udziałowi grupy w „Letnich Sezonach Baletowych”, a także całemu światu, ponieważ głównym zadaniem zespołu jest popularyzacja Rosyjskiego Baletu Klasycznego za granicą.

Przy bezpośrednim udziale Elika Mielikowa w sezonie jesień-zima 2016-2017 planowane jest otwarcie Akademii Teatru Baletowego Choreografi Klasycznej w  takich miastach jak Novara, Padwa, Turyn, Bolonia, a także Moskwa i Kaliningrad, gdzie będą się odbywały warsztaty z udziałem gwiazd teatru, a zajęcia prowadzone będą przez artystów baletu z  wykorzystaniem unikatowej metodyki.

Kierownictwo teatru

Dziadek do orzechów

Muzyka P.I. CzajkowskiegoChoreografia M. PetipaRedakcja W. Kowtun

Postaci i wykonawcy:Stahlbaum A. SzalinJego żona M. SiemionowaKlara, ich córka J. SzaliapinaFred, brat Klary N. SidorowaDrosselmeyer W. PachomowKsiążę S. KupcowDziadek do orzechów J. RykunowaKról Myszy S. SkworcowKolombina M. SiominaHarlekin M. WasiliewPara Śnieżynek J. Ancupowa I. IllariononowaHiszpański taniec A. Płochich I. TiablikowaWschodni taniec W. Pachomow I. NazmutdinowaChiński taniec R. Soingoszew K. Chabibulina

Rosyjski taniec J. Ancupowa J. RudienkoFrancuski taniec D. Smirnow N. Illarionowa

W scenach zbiorowych występują artyści Teatru Baletowego Chore-ografii Klasycznej.

Scena IW sylwestrowy wieczór w domu Stahlbaumów zbierają się goście. Wśród nich jest Drosselmeyer, ojciec chrzestny Klary i Freda – dzieci Stahlbaumów, który przygotował dla nich cudny podarunek – zabawnego dziadka do orzechów.

Dzieci z niecierpliwością czekają na moment, kiedy wreszcie zobaczą choinkę i świąteczne podarunki. Wyczekiwana chwila w końcu nadchodzi: przed oczyma wszystkich ukazuje się piękna choinka.

Następnie, nieoczekiwanie pojawia się nierozpoznany przez dzieci Drosselmeyer w stroju czarodzieja. Zdolność nieznanego gościa do ożywiania zabawek zachwyca dzieci, ale jak wszystko, co tajemnicze, mimowolnie wywołuje w nich strach. Aby go rozwiać, Drosselmeyer zdejmuje maskę i  dzieci rozpoznają swojego ulubionego chrzestnego.

Klara chce się pobawić cudownymi, ożywionymi lalkami, ale już je zabrano. Na pocieszenie Drosselmeyer daje Klarze dziadka do orzechów, śmieszny człowieczek bardzo jej się podoba.

Brat Klary Fred, hultaj i żartow-niś, przypadkowo psuje zabawkę. Klara łagodnie pociesza swojego okaleczonego ulubieńca i delikatnie go kołysze. Fred z przyjaciółmi zakładają maski myszy i drażnią smutną Klarę. Z sąsiedniego pokoju wracają goście, tańczą Ostatni taniec (Grossvater), po czym wszyscy wychodzą.

DZIADEK DO ORZECHÓW

Noc. Pokój, w którym stoi choinka, jest oświetlony przez światło księżyca. Wydaje się on tajemniczy, pełen czarów. Przezwyciężając strach, Klara przychodzi tu odwiedzić „chorego” Dziadka do orzechów. Obejmuje go i kołysze.

W tym momencie pojawia się Drosselmeyer, który tym razem już nie jest zwyczajnie dobrym chrzestnym, lecz czarodziejem. Wystarczy jeden jego gest, a  wszystko wokół się zmienia: ściany rozstępują się, choinka rośnie, a wraz z nią ożywają i rosną zabawki.

Nagle spod podłogi wyłaniają się myszy ze swoim Królem Myszy na czele. Lalki są przerażone, powstaje zamieszanie. To pomysłowość i odwaga Dziadka do orzechów uratuje wszystkich: zbudował armię ołowianych żołnierzyków i śmiało stoczył bitwę z wojskiem myszy.

Jednak siły nie były równe. Dziadek do orzechów pozostał sam przeciwko Królowi Myszy i całej jego świcie. Klara jest przerażona: jej ukochanemu

grozi niebezpieczeństwo. Ale Drosselmeyer daje jej świecę, Klara rzuca nią w myszy, które, wystraszone, uciekają w różne strony.

Pole bitwy pustoszeje, tylko Dziadek do orzechów bez ruchu leży na podłodze. Klara razem z  lalkami spieszy mu na pomoc. I staje się cud… Oczom Klary ukazuje się piękny młodzieniec – książę Dziadek do orzechów. Książę wychodzi jej naprzeciw. Ściany domu znikają. Klara i jej przyjaciele nagle znajdują się pod sklepieniem gwiaździstego nieba, przy bajecznej choince.

Lekkie śnieżynki wirują w czaro-dziejskim tańcu. Klarę i Dziadka do orzechów przyciąga do siebie i wabi, niczym piękne marzenie, gwiazda migająca na wierzchołku choinki. Wsiadają do magicznej łodzi i wędrują w górę. Lalki po-dążają za nimi.

Scena IIKlara i Dziadek do orzechów – książę w czarodziejskiej łodzi płyną przez królestwo choinek, a wraz z nimi wędrują ich przyja-

ciele – lalki. Migająca gwiazda jest coraz bliżej i bliżej, są już prawie na szczycie bajkowej choinki…

Ale zakradające się z tyłu myszy ze swym królem na czele niespodziewanie ich atakują. Dziadek do orzechów – książę znów śmiało podejmuje walkę, którą Klara i lalki ze strachem obserwują z boku. Dziadek do orzechów – książę pokonuje wroga.

Wszyscy radośnie świętują zwy-cięstwo. Lalki tańczą. Światło świec staje się jaśniejsze, choinka ożywa. Złe myszy zostały pokona-ne! Klara i Dziadek do orzechów – książę są szczęśliwi, gdyż zdobyli królestwo marzeń.

Ale to wszystko tylko sen… Minęła noc sylwestrowa i  razem z nią odeszły cudowne marzenia. Klara, która poczuła oddech cudownego marzenia, siedzi w domu, przy choince, a na jej kolanach leży Dziadek do orzechów.

DZIADEK DO ORZECHÓW

Jezioro łabędzie

Muzyka P.I. CzajkowskiegoChoreografia M. Petipa

Osoby i wykonawcy:

Odetta A. CzumakowaOdylia N. Iwanowa J. AncupowaKsiążę Zygfryd D. Smirnow A. TarasowRotbart (zły geniusz) S. SkworcowKrólowa M. SiemionowaMentor A. SzalinBłazen J. Rudienko W. KrawcowPrzyjaciele Księcia Pas de Trois S. Kupcow A. Płochich N. Iłłaionowa J. AncupowaMałe łabędzie J. Rykunowa A. Gajnutdinowa M. Kułoshvili A. Płochich

Duże łabędzie I. Tiablikowa N. Kurianko N. Iłłarionowa J. AncupowaHiszpański taniec A. Płochich I. TiablikowaWęgierski taniec W. Pachomow N. KuriankoMazurki N. Słobodianiuk M. Asłanow S. Pisariew E. Zajnulina

W scenach zbiorowych występują artyści Teatru Baletowego Chore-ografii Klasycznej.

Libretto

Akt IScena INa tarasie zamku trwa zabawa – Książę Zygfryd świętuje swoją pełnoletniość, przyjmuje gratulacje od przyjaciół. Wesoły błazen zabawia gości.

Służący informują o przybyciu Władającej Księżnej – matki Zygfryda. Podarowuje ona synowi kuszę i przypomina: nadszedł czas i jutro na balu powinien wybrać sobie narzeczoną.

Zapada zmierzch. Goście się roz-chodzą. Zygfryd chce zostać sam. Męczą go niejasne przeczucia… Zobaczywszy na niebie stado białych łabędzi, książę udaje się nad jezioro.

JEZIORO ŁABĘDZIE

Scena IIJezioro wśród lasu. Łabędzie, wychodząc na brzeg, przemieniają się w dziewczęta i Zygfryd opuszcza kuszę, zachwycony ich pięknem. Królowa Łabędzi Odetta opowiada mu, że wszystkie są własnością złotego czarodzieja Rotbarta i tylko siła oddanej miłości jest w stanie zrzucić czar. Zygfryd przyrzeka jej wieczną miłość. Odetta przestrzega młodzieńca: jeśli on nie dotrzyma przysięgi, nikt już nie zdoła im pomóc.

Zbliża się świt. Po jeziorze znów pływają łabędzie. Odetta żegna się z Zygfrydem.

Akt 2Scena III Bal w zamku. Przed księciem po kolei pojawiają się piękności z  różnych krajów, ale żadna nie przyciąga jego uwagi. Serce Zygfryda należy już do Odetty. Tylko ze względu na presję ze strony matki książę jest uprzejmy

w stosunku do zaproszonych na bal dziewcząt.

Dźwięki fanfar zwiastują przybycie nowych gości. W  przebraniu szanowanego rycerza pojawia się zły czarownik Rotbart, a wraz z nim – jego córka Odylia. Zygfryd jest zmieszany: ta piękność jest bardzo podobna do Odetty! Ale Odylia nie pozwala mu się opamiętać. Czaruje, zwodzi i pochlebia… aż do momentu, w którym Zygfryd się nią zainteresował i wyznał jej miłość. Od tej chwili staje się jego narzeczoną.

Rotbart świętuje: Zygfryd złamał przysięgę, daną Odetcie – nie ma miłości, nie ma oddania i nic nie jest w stanie przeciwstawić się jego władzy.

Zygfryd przez krótką chwilę ujrzał obraz jeziora łabędziego, a w następnej chwili zrozumiał cały tragizm oszustwa, którego padł ofiarą, po czym udaje się nad jezioro do Odetty.

Akt 3Scena IVNoc. Brzeg jeziora. Odetta opo-wiada przyjaciółkom o prze-biegłości Rotbarta i  nieświado-mej zdradzie Zygfryda. Pojawia się książę, błaga o  wybaczenie, przysięga odkupić winy. Zygfryd stacza pojedynek z Rotbartem.

Nadszedł koniec władzy złych sił i promienie wschodzącego słońca dają życie, miłość, szczęście…

JEZIORO ŁABĘDZIE

Dyrektor artystyczny: Elik Mielikow Główny baletmistrz-choreograf: Oksana Usaczowa Choreograf i trener: Jewgienija Nowikowa Andriej Szalin Realizacja: Siergiej Bugakow Oświetlenie: Dimitrij Aliochin Reżyser dźwięku: Aleksiej Danilenko

Kostiumy: Elik Mielikow Scenografia: Jewgienij Gurienko Kierownik garderoby: Anastazja Podliesnaja Zdjęcia: Aliona Kudaszewa Roman Szuparskij Skład i projekt: Michał Sachonienko

Producent: Władimir Szewczenko