UNIWERSYTET

UWAGA!!! NALEŻY SPRAWDZAĆ WSZYTSKIE LINKI. WSZYTSKIE PODSTRONY OSADZONE NA STAREJ STRONIE UW.EDU.PL (oznaczone na czerwono) NALEŻY OSADZIĆ W NOWYM LAYOUCIE.

„Uniwersytet Warszawski jako instytucja publiczna jest wierny podstawowym celom swojej działalności, wskazanym w roku 1816 przez jego założycieli: Uniwersytet ma nie tylko utrzymywać w narodzie nauki i umiejętności w takim stopniu, na jakim już w świecie uczonym stanęły, ale nadto doskonalić je, rozkrzewiać i teorię ich do użytku społeczności zastosowywać.”

O Uniwersytecie

Uniwersytet Warszawski jest największą i jedną z najlepszych polskich uczelni. Siła Uniwersytetu tkwi przede wszystkim w wysokim poziomie kadry nauczającej oraz studentów, którzy odnoszą liczne sukcesy w kraju i zagranicą.

DATA UTWORZENIA

1816 r.

NAZWA

Uniwersytet Warszawski

wcześniej:

Królewski Uniwersytet Warszawski (1816-1831),

Szkoła Główna (1862-1869),

Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870-1915),

Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie (1935-1939)

LOGO

1

Logotyp Uniwersytetu Warszawskiego jest własnością uczelni i jest prawnie chroniony. [zasady używania logotypu]

KADRA

3245 nauczycieli akademickich, w tym 864 profesorów

STUDENCI

Łącznie: 58 441 studentów50 423 studentów na studiach licencjackich i magisterskich3114 doktorantów4904 słuchaczy studiów podyplomowych

ABSOLWENCI

Rokrocznie studia na UW kończy ok. 13 000 studentów (13 150 w roku akademickim 2011/1012)Klub Absolwentów UW liczy 1048 aktywnych członków

LAUREACI NAGRODY NOBLA STUDENCI I ABSOLWENCI UW

2007 r. – Leonid Hurwicz– amerykański ekonomista polsko-żydowskiego pochodzenia; w roku 1938 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim; Nagroda Nobla w dziedzinie ekonomii.

1995 r. – Joseph Rotblat– fizyk i radiobiolog; w roku 1938 obronił doktorat z fizyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UW; w latach 1932-1934 uczęszczał na wykłady na Wydziale Humanistycznym UW; Pokojowa Nagroda Nobla w uznaniu za organizację międzynarodowego ruchu uczonych Pugwash na rzecz likwidacji broni masowej zagłady.

1980 r. –Czesław Miłosz– jeden z najwybitniejszych polskich poetów i prozaików, historyk literatury, tłumacz, prawnik i dyplomata; w 1932 r. studiował na Wydziale Prawa UW (studia ukończył w Wilnie w 1934r.); w okresie II wojny światowej pracował jako woźny w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie; Literacka Nagroda Nobla za całokształt twórczości.

2

1978 r. – Menachem Begin– premier Izraela w latach 1977-1983; ukończył studia na Wydziale Prawa UW (1931-35); Pokojowa Nagroda Nobla (wraz z prezydentem Egiptu, Anwarem Sadatem) za działalność polityczną na rzecz pokoju na Bliskim Wschodzie.

1905 r. – Henryk Sienkiewicz– wybitny powieściopisarz i publicysta; w 1866r. rozpoczął studia na Wydziale Prawnym Szkoły Głównej (tak w latach 1862-69 nazywał się Uniwersytet Warszawski). Dwukrotnie zmieniał kierunek studiów, najpierw przeniósł się na Wydział Lekarski, a następnie na Wydział Filologiczny, który ukończył w 1871r., nie uzyskując jednak dyplomu (już w ramach Carskiego Uniwersytetu Warszawskiego); Literacka Nagroda Nobla za całokształt twórczości.

ZBIORY BIBLIOTECZNE

Ok. 5,8 mln woluminów – zbiory Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie (BUW) i 47 bibliotek wydziałowych, instytutowych i zakładowych.

WYDZIAŁY I INNE JEDNOSTKI

20 wydziałów i 30 jednostek naukowo-dydaktycznych.

KIERUNKI I SPECJALNOŚCI

39 kierunków studiów i ponad 100 specjalności i specjalizacji z zakresu nauk humanistycznych, społecznych, ścisłych i przyrodniczych.

NIERUCHOMOŚCI

4 277 194 m2 powierzchni ogólnej budynków i lokali (z czego 87,42% stanowi własność UW)7633 130 m2 gruntów (z czego 80,27% stanowi własność UW)

FINANSE

260 mln zł przychodów własnych

113,5 mln przychodów ze źródeł unijnych

1,8 mld aktywów uczelni

3

Władze

Władzami Uniwersytetu są rektor i senat, których kompetencje określa ustawa „Prawo o szkolnictwie wyższym” oraz statut uczelni.

Rektor – przełożony pracowników, studentów i doktorantów Uniwersytetu – reprezentuje uczelnię na zewnątrz i kieruje jego działalnością przy pomocy prorektorów, których liczbę i obowiązki określa.

Najważniejszym organem kolegialnym uczelni jest senat UW. W jego skład wchodzą: rektor, prorektorzy, dziekani, przedstawiciele: samodzielnych nauczycieli akademickich, innych nauczycieli akademickich, doktorantów, studentów, pracowników niebędących nauczycielami akademickimi, a także uczestnicy posiedzeń senatu z głosem doradczym oraz stali goście senatu.

Na czele wydziałów stoją dziekani. Każdy dziekan wybiera od jednego do trzech prodziekanów, w tym prodziekana do spraw studenckich. Dziekan jest przewodniczącym rady wydziałowej.

Rektor

Jego Magnificencja Rektor Uniwersytetu Warszawskiego [przekierowanie na stronę rektora]dr hab. Marcin Pałys, prof. UWtel. 22 55 20 355, 22 55-20-342, fax 22 55 24 000

e-mail: rektor@adm.uw.edu.pl

Senat

Prorektorzy

Prorektor ds. Rozwoju i Polityki Finansowejdr hab. Anna Giza-Poleszczuk, prof. UWtel. 22 55 20 588, fax 22 828 07 23

e-mail: prorektorfin@adm.uw.edu.pl

Kompetencje Prorektora ds. Rozwoju i Polityki Finansowej

4

Prorektor ds. Studentów i Jakości Kształceniaprof. dr hab. Marta Kicińska-Habiortel. 22 55 20 354, fax 22 55 24 021

e-mail: prorektorstud@adm.uw.edu.pl

Kompetencje Prorektora ds. Studentów i Jakości Kształcenia

Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracyprof. dr hab. Alojzy Z. Nowaktel. 22 55 20 350, fax 22 55 24 021

e-mail: prorektorbad@adm.uw.edu.planowak@mail.wz.uw.edu.pl

Kompetencje Prorektora ds. Badań Naukowych i Współpracy

Prorektor ds. Zasobów Ludzkich i Kształcenia Ustawicznegoprof. dr hab. Tadeusz Tomaszewskitel. 22 55 20 443, fax 22 828 07 23

e-mail: prorektorprac@adm.uw.edu.pl

Kompetencje Prorektora ds. Zasobów Ludzkich i Kształcenia Ustawicznego

5

Od Rektora

Kompetencje :

Uniwersytet od początku swego istnienia miał 44 rektorów. Ich rola w życiu uczelni, zakres obowiązków czy nawet długość urzędowania zmieniały się na przestrzeni lat, wraz z przemianami samego Uniwersytetu i jego otoczenia. Wielu z rektorów przeszło do historii, dzięki swej niezwykłej osobowości i autorytetowi, jakim się cieszyli. Wspólnie zbudowali prestiż, z jakim wiąże się piastowanie funkcji rektora Uniwersytetu Warszawskiego –największej polskiej uczelni, będącej wzorem do naśladowania dla innych. Często głos rektora UW traktowany jest jako głos całego środowiska akademickiego.

Dziś zakres kompetencji rektora jest ściśle określony przez ustawę „Prawo o szkolnictwie wyższym” oraz „Statut Uniwersytetu Warszawskiego”. Rektor, wyłaniany na UW w drodze wyborów, kieruje działalnością uczelni, podejmuje najważniejsze decyzje, reprezentuje Uniwersytet na zewnątrz. Kieruje pracami Senatu. Jest wspierany przez prorektorów, których zakres obowiązków sam ustala. Do konkretnych zadań powołuje zespoły i komisje rektorskie.

6

Kadencja rektora trwa 4 lata, może on pełnić swą funkcję maksymalnie przez dwie kadencje z rzędu.

Rektor jest odpowiedzialny za właściwe informowanie o działalności uczelni ministra nauki i szkolnictwa wyższego. Przedstawia ministrowi roczne sprawozdanie z działalności uczelni oraz z wykonania planu rzeczowo-finansowego, przekazuje resortowi uchwały dotyczące m.in. zmian w statucie uczelni lub uruchomienia bądź zamknięcia kierunku studiów.

Rektor Uniwersytetu Warszawskiego

kieruje działalnością uczelni, reprezentuje Uniwersytet na zewnątrz, jest autorem strategii rozwoju uczelni, którą uchwala Senat; czuwa nad jej realizacją, jest przełożonym pracowników, studentów i doktorantów, podejmuje decyzje dotyczące mienia i gospodarki, tworzy, przekształca i likwiduje jednostki organizacyjne, nadzoruje działalnością dydaktyczną i badawczą, jest odpowiedzialny za właściwe działanie uczelnianego systemu zapewnienia jakości

kształcenia, tworzy studia podyplomowe, zawiera umowy o współpracy z instytucjami zagranicznymi, dba o przestrzeganie prawa oraz zapewnienie bezpieczeństwa na terenie uczelni.

Sylwetka:

Prof. Marcin Pałys – jest 44. rektorem w historii uczelni, pierwszym chemikiem na tym stanowisku. Z Uniwersytet Warszawskim związany jest od czasów studiów na Wydziale Chemii UW. Po uzyskaniu tytułu magistrapracował na wydziale jako asystent, później adiunkt, a od 2010 roku zajmuje stanowisko profesora nadzwyczajnego.

Doświadczenie zdobywał także za granicą – po czterech latach studiów doktoranckich na University of Twente w Holandii uzyskał stopień doktora nauk chemicznych.

Tematem jego badań jest chemia nieorganiczna i fizyczna, w szczególności złożone zjawiska transportu w układach elektrochemicznych, modelowanie procesów chemicznych na granicach faz oraz układy supramolekularne. Uczestniczy w pracach zarządu Fundacji Polskiej Sieci Chemii Supramolekularnej, należy do International Society of Electrochemistry.

Nigdy nie ograniczał się jedynie do pracy naukowca. Jak funkcjonuje uczelnia, mógł przekonać się pełniąc na wydziale rozmaite funkcje, m.in. członka komisji rekrutacyjnej czy koordynatora ds. programu Erasmus/Socrates.Odpowiadał także za informatyzację wydziałowej administracji.

W 2005 roku prof. Pałys został prodziekanem ds. finansowych Wydziału Chemii. 3 lata później z Pasteura przeniósł się na Krakowskie Przedmieście, by objąć funkcję prorektora ds. rozwoju i polityki finansowej. Gdy wszedł do zespołu rektorskiego prof. Katarzyny Chałasińskiej-Macukow, na pytanie,jak patrzy na Uniwersytet jako prorektor, odpowiedział: „rano, w południe i wieczorem”. Dziś, gdy pełni funkcję rektora, musiałby pewnie dodać „7 dni w tygodniu”.

Kariera naukowa i zawodowa:

1987 – magister nauk chemicznych (dyplom z wyróżnieniem), Wydział Chemii UW 1992– doktorat z nauk chemicznych, University of Twente (Enschede, Holandia)

7

2005 – stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych, Wydział Chemii 2010 – profesor nadzwyczajny UW

1987-1988 – asystent-stażysta, Wydział Chemii 1988-1995– asystent, Wydział Chemii 1994-2010 – adiunkt, Wydział Chemii 2010-2015 – profesor nadzwyczajny UW, Wydział Chemii

2005-2008– prodziekan ds. finansowych Wydziału Chemii 2008-2012 – prorektor UW ds. rozwoju i polityki finansowej

Poprzednik:

Prof. dr hab. Katarzyna Chałasińska-Macukow – rektor 2005-2012. Zanim została rektorem Uniwersytetu Warszawskiego, pełniła w swej karierze funkcje prodziekana, a następnie dziekana Wydziału Fizyki UW oraz prorektora uczelni ds. finansowych i polityki kadrowej. W trakcie drugiej rektorskiej kadencji przewodniczyła Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (2008-2012), obecnie pełni funkcję honorowego przewodniczącego KRASP. Jako naukowiec specjalizuje się w fotonice i optyce informacyjnej. Wykładała na uniwersytetach we Francji, Kanadzie (Quebec) i Hiszpanii. W 2009 roku otrzymała doktorat honoris causa Autonomicznego Uniwersytetu w Barcelonie (UAB), z którym współpracuje od dwudziestu lat. Jest członkiem licznych towarzystw naukowych, m.in. Towarzystwa NaukowegoWarszawskiego i Międzynarodowego Towarzystwa Inżynierii Optycznej (SPIE, USA). W czerwcu 2013 roku została wybrana prezesem PolskiegoTowarzystwa Fizycznego.

Kadencja:

Priorytety kadencji 2012 – 2016

„Niech to będą ambitne cztery lata!” – brzmiało hasło kampanii prof. Marcina Pałysa, gdy na początku 2012 roku ubiegał się o fotel rektora. Już wtedy za główne cele przyszłych władz uznawał utrzymanie czołowej pozycji UW w Polsce oraz osiągnięcie większej rozpoznawalności w świecie. – Zadania te wymagają przede wszystkim skupienia się na nauczaniu na najwyższym poziomie, prowadzeniu ambitnych badań naukowych oraz otwierania się na innowacje – podkreślał prof. Pałys. Za równie ważne uznawał ochronę autonomii uczelni, w tym finansową, ograniczaną przez przepisy nieuwzględniające specyfiki uczelni, a traktujące Uniwersytety jako jedne z wielu instytucji publicznych. – Wysiłki na rzecz regulowania kolejnych obszarów ograniczają, często niepotrzebnie, naszą swobodę. Bez autonomii rozwój Uniwersytetu zależał będzie od ustaleń, które zapadną w gabinetach ministerialnych urzędników, a nie w wyniku rozstrzygnięć podjętych przez członków naszej społeczności akademickiej – przypominał.

W pierwszym rektorskim wystąpieniu, podczas inauguracji roku akademickiego 2012/2013, prof. Pałys nakreślił listę wyzwań, jakie stoją przed uczelnią i zadań, jakie sobie wyznaczył. – Nie szykuję rewolucji – nie są one potrzebne uniwersytetom – jest jednak sporo zmian, których wprowadzenie uważam za niezbędne, tak byśmy w 2016 r., gdy Uniwersytet będzie obchodził swój wielki jubileusz, mogli być znacznie bardziej z niego dumni – mówił.

Nauczanie

8

„Wykształcenie uniwersyteckie musi być synonimem dla szerokich horyzontów, wszechstronności, kompetencji, otwartości krytycznego umysłu, samodzielności intelektualnej oraz zasad etycznych. Dlatego musimy wspierać szczególnie te programy studiów, które wykraczają poza ramy wąskich specjalności; tworzone przynajmniej przez dwa lub więcej wydziałów.”

Doskonalenie jakości kształcenia przede wszystkim poprzez wspieranie programów międzyobszarowych.Zindywidualizowane programy i toki studiów w ramach szerokich kierunków jako alternatywa dla atomizacji kierunków – dużejliczby wąskich specjalizacji.

Wspieranie inicjatyw dydaktycznych skierowanych do odbiorców innych niż studenci (studiów podyplomowych, kursów, zajęć dla szerokich grup odbiorców).

Badania

„Powinniśmy starać się wspierać tych, którzy mają naprawdę dobre pomysły – niezależnie od tego, czy mają za sobą długą czy krótką karierę, jaka jest ich formalna pozycja, stopień czy tytuł. Musimy też przyciągać do siebie młodych, dobrze zapowiadających się naukowców z innych ośrodków, nie ograniczać się do szukania badaczy – następców tylko wśród własnych wychowanków. Jeżeli będą się pojawiały pomysły na najwyższym naukowym poziomie, to muszą one otrzymywać poważne wsparcie ze strony władz uczelni, zarówno w formie organizacyjnej, jak i finansowej.”

Przyciąganie najzdolniejszych, poprzez zapewnienie im możliwości awansu, systemu wynagradzania premiującego kreatywność, sprzyjanie ich inicjatywom oraz oferowanie samodzielności.

Usuwanie barier organizacyjnych i administracyjnych utrudniających zdobywanie i wykorzystywanie funduszy naukowych.

Wykorzystywanie osiągnieć Uniwersytetu na rzecz społeczeństwa i gospodarki. Rozwój kontaktów z otoczeniem, m.in. poprzez takie inicjatywy jak UWRC sp. z o.o.

Wspieranie projektów, niezależnie od dziedziny (nauki humanistyczne i społeczne, nauki ścisłe i przyrodnicze) oraz charakteru (podstawowe/stosowane). Rozwój interdyscyplinarnych centrów badawczych, zgodnie z założeniem, że często osiągnięcie prawdziwego sukcesu w nauce jest możliwe jedynie przy współpracy pomiędzy dyscyplinami.

Organizacja

„Liczba oraz tempo zmian, narzucane między innymi przez nowelizację ustawy o szkolnictwie wyższym, zmuszają nas do szerszego spojrzenia na organizację naszej uczelni i do refleksji nad metodą dostosowania jej tak, by jak najlepiej służyła realizacji wyznaczonych przez nas celów. Różnorodność Uniwersytetu, wielość struktur organizacyjnych, decentralizacja i samodzielność wydziałów wymagają posiadania odpowiednio potężnych narzędzi do zbierania danych, analizy, projektowania i wprowadzania zmian organizacyjnych.”

Nowoczesny system obiegu i przetwarzania informacji – uruchomienie zintegrowanego systemu zarządzania uczelnią.

Przemyślana polityka w dziedzinie humanresources. Doradztwo w zakresie

9

podnoszenia kwalifikacji, planowania ścieżek kariery.System szkoleń dla pracowników administracji.

Poprawa warunków pracy i studiowania, poprzez kontynuowanie inwestycji – po kilku latach poświęconych rozbudowie kampusu nauk eksperymentalnych na Ochocie, w najbliższym czasie szczególny nacisk położony będzie na zmianę sytuacji wydziałów humanistycznych i społecznych.

Umiędzynarodowienie

„Uczestnictwo w międzynarodowych projektach badawczych, wymiany studenckie i pracownicze, realizacja części programów studiów w uczelniach zagranicznych muszą zajmować odpowiednio ważne miejsce w polityce uczelni i wydziałów i być aktywnie wspierane przez wszystkie szczeble władz Uniwersytetu.”

Pozycja Uniwersytetu na arenie europejskiej oraz światowej będzie jednym z najważniejszych wątków obchodów 200. rocznicy powstania uczelni.

Więcej:

„Najlepsi w Polsce… i co dalej?”, „UW” nr 1 (56), luty 2012 „Niech to będą ambitne 4 lata!”, „UW” nr 2 (57), kwiecień 2012 Przemówienie inauguracyjne roku akademickiego 2012/2013„Uczelnie są ustawiane w roli niesfornego dziecka”, „UW” nr 4 (59), październik 2012

Kontakt

Sekretariat RektoraKrakowskie Przedmieście 26/2800-927 Warszawatel. 22 55 20 355fax 22 55 24 000

Historia

Oś czasu – z dokumentu oś czasu.doxc

Historia w zarysie:

(1816-1831) – Królewski Uniwersytet Warszawski

Uniwersytet w Warszawie powstał w 1816 r., gdy rozbiory odcięły ziemie centralnej Polski od starego centrum akademickiego w Krakowie. Najpierw, w Księstwie Warszawskim, powstały Szkoła Prawa i Szkoła Lekarska. W 1816 r. car Rosji i król Polski Aleksander I zezwolił na powstanie uniwersytetu złożonego z 5 wydziałów: Prawa i Administracji, Lekarskiego, Filozoficznego, Teologicznego, Nauk i Sztuk Pięknych. Łączna liczba studentów stopniowo zbliżyła się do 800. Profesorów było 40-50. Po kilku latach względnego

10

liberalizmu władze rosyjskie ograniczyły swobody uniwersyteckie, a gdy ogromna większość studentów wzięła udział w Powstaniu Listopadowym, uniwersytet został zlikwidowany.

(1857-1869) Akademia Medyko-Chirurgiczna; Szkoła Główna

Chwilowa liberalizacja w Rosji umożliwiła uzyskanie zgody na otwarcie w Warszawie polskiej wyższej uczelni: Akademii Medyko-Chirurgicznej. W 1862 r. dodane zostały do niej Wydziały: Prawa i Administracji, Filologiczno-Historyczny i Matematyczno-Fizyczny. W ten sposób powstała Szkoła Główna, która w parę lat po Powstaniu Styczniowym została zamknięta. Jej krótkie istnienie wywarło jednak wielki wpływ na tworzącą się wówczas polską inteligencję. Sposród 3000 studentów, którzy przez kilkanaście lat studiowali w Warszawie, wielu weszło pózniej w skład polskich elit społecznych, przyczyniając się do rozwoju kraju i podtrzymania narodowej świadomości w najtrudniejszym okresie niewoli, do początku XX wieku.

(1870-1915)Cesarski Uniwersytet Warszawski

Rosyjskojęzyczna uczelnia, utworzona została w miejsce Szkoły Głównej, jako narzędzie rusyfikacji społeczeństwa polskiego. Większość profesorów przyjechała z Rosji. Znacznie poprawiła się sytuacja materialna uniwersytetu, rozbudowie uległy jego gmachy, kolekcje naukowe i zbiory biblioteczne. Wśród 1500-2000 studentów Polacy stanowili 60-70%, co nadal miało wielkie znaczenie dla nauki i kultury narodowej. Studenci należeli do organizacji patriotycznych i socjalistycznych. W 1905 r., pod hasłem walki o polski uniwersytet, został ogłoszony bojkot rosyjskiej uczelni. Udział Polaków wśród studiujących w Warszawie spadł poniżej 10%, a większość dotychczasowych studentów wyjechała do innych uniwersytetów.

(1915-1918)Uniwersytet Warszawski

W czasie I wojny światowej niemieckie władze okupacyjne, po zajęciu Warszawy, wyraziły zgodę na utworzenie tu polskich wyższych uczelni. Uniwersytet stał się jedną z pierwszych legalnie działających instytucji narodowych. Stosunkowo niewielu wykładowców (36-53) miało do czynienia z szybko rosnącą liczbą studentów. W ciągu czterech lat wzrosła ona z 1000 do 4500, przede wszystkim na wydziałach: prawa, filozoficznym (który łączył dyscypliny humanistyczne i matematyczno-przyrodnicze) oraz lekarskim. Kobiet było kilkanaście procent. Wystąpienia patriotyczne studentów i narastąjace konflikty z władzami niemieckimi doprowadziły wiosną 1917 roku do strajku i zawieszenia zajęć na kilka miesięcy.

(1918-1935)Uniwersytet Warszawski

Po 1918 r. uniwersytet po raz pierwszy w swych dziejach mógł rozwijać się w warunkach wolności nauki i nauczania. Władze wszystkich szczebli (rektor, senat, dziekani, rady wydziałów) pochodziły z wyboru. Wydziały miały decydujący wpływ na program nauczania i powoływanie profesorów. Jedynie finanse kontrolowało państwo. W krótkim czasie okazało się możliwe stworzenie uczelni, w której wiele dyscyplin uzyskało poziom europejski. Wielka w tym zasługa wybitnych profesorów-Polaków, którzy przenieśli się do Warszawy z uniwersytetów Rosji, Galicji i Europy Zachodniej. Na początku lat 30. Uniwersytet Warszawski był już największym polskim uniwersytetem z 250 profesorami i docentami oraz 10 000 studentów. Liczba wydziałów wzrosła do ośmiu, od początku lat 30. zaczęły powstawać instytuty, grupujące katedry i zakłady z poszczególnych dyscyplin naukowych. Finanse i warunki lokalowe nie nadążały jednak za potrzebami. Panowała wielka ciasnota, a

11

uczelnia wzbogaciła się tylko o kilka gmachów (Auditorium Maximum, budynki medycyny, fizyki i chemii). Pensje profesorów wynosiły 200% przeciętnej płacy pracownika umysłowego i 400 % płacy górnika. Trzy czwarte studentów utrzymywało się z własnej pracy zarobkowej. Tylko 3% pobierało stypendia. 70% studentów pochodziło spoza Warszawy, ale tylko co siódmy mógł liczyć na miejsce w akademiku. Roczna opłata za studia była równa miesięcznej pensji pracownika umysłowego.

(1935-1939)Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie

W 1935 r., po śmierci marszałka Piłsudskiego, Senat UW uchwalił wniosek o nadanie uczelni jego imienia. Wyrażał się w tym nastrój chwili i powszechne poczucie żalu, ale nie obyło się bez zewnętrznej presji i ostrych sporów. W uczelni bowiem, a zwłaszcza wśród młodzieży, najsilniejsze były wrogie dyktaturze piłsudczyków wpływy nacjonalistyczne. Lata 30. były okresem gwałtownych konfliktów politycznych. Młodzież endecka stosowała przemoc fizyczną i organizowała burdy antysemickie. Z kolei obóz rządzący próbował administracyjnie ograniczyć autonomię szkół wyższych, co wzburzyło przeciwko niemu także środowiska liberalne i lewicowe. Sprzeciw społeczności akademickiej doprowadził do przywrócenia autonomii w 1937 r.

(1939-1944)Tajny Uniwersytet Warszawski

Okupanci hitlerowscy zamknęli polskie uczelniewyższe. Zbiory i wyposażenie wielu nowoczesnych pracowni zostały wywiezione do Niemiec. Uniwersytet przekształcono w koszary żandarmerii, a bibliotekę w bibliotekę niemiecką. Wbrew zakazom okupanta, za co groziła kara śmierci, wielu pracowników uniwersytetu kontynuowało zajęcia ze studentami w mieszkaniach prywatnych. Stopniowo powstała rozbudowana struktura tajnego nauczania, będąca częścią polskiego ruchu oporu. W 1944 r. w zajęciach uczestniczyło już prawie 300 pracowników naukowych i 3500 studentów. Większość studentów była jednocześnie żołnierzami podziemia. W czasie okupacji zginęło 63 profesorów. Budynki uczelniane uległy zniszczeniu w 60%, a zbiory w 70-80%.

(1945-1956)Uniwersytet Warszawski

Po wojnie władze komunistyczne były początkowo nieprzychylne odbudowie prawie całkowicie zniszczonego uniwersytetu. Jednak determinacja wielu przedwojennych profesorów doprowadziła do zmiany tej decyzji. W grudniu 1945 r. rozpoczęły się zajęcia dla ponad 4000 studentów. Pierwsze lata były stosunkowo liberalne, ale od końca lat 40. nastąpiła odgórna stalinizacja uczelni. Likwidacja wolności nauczania, ideologiczne kryteria selekcji profesury i izolacja od świata zagroziły samej egzystencji uniwersytetu jako uczelni z prawdziwego zdarzenia. Proces ten na szczęście trwał tylko kilka lat i nie okazał się nieodwracalny. Jednocześnie nastąpiło szerokie upowszechnienie oświaty. Studia stały się bezpłatne, a 60% studentów otrzymywało stypendia.

(1956-1989) Uniwersytet Warszawski

W drugiej połowie lat 50. odżyło autentyczne życie akademickie. Zasadniczy wpływ na nominacje profesorskie uzyskały rady wydziałów, choć władze uczelni nadal powoływano odgórnie. W większości dyscyplin udało się odbudować swobodę nauczania i badań na poziomie europejskim. Oficjalna ideologia odgrywała niewielką rolę. Odtworzone zostały kontakty międzynarodowe. Narastająca krytyka ustroju politycznego Polski doprowadziła w

12

1968 r. do wystąpień studenckich, stłumionych przez milicję. Represje dotknęły też wielu pracowników. Liczący 20 tysięcy studentów uniwersytet pozostał jednak ośrodkiem niezależnej myśli, z którego wyszło wielu wybitnych intelektualistów, znaczna część opozycji politycznej, a także reformatorów w obozie władzy.

Poczet rektorów:

http://www.uw.edu.pl/o_uw/historia/poczet/poczet.html

Doktoraty honoris causa:

Wykaz doktoratów honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego

Wydziały i jednostki

[strona z listą wydziałów, dokument wydziały_jednostki.doc]

Dane stąd:

http://www.uw.edu.pl/o_uw/struk/wydz.htmlhttp://www.uw.edu.pl/o_uw/struk/jedn_nauk_dydak.htmlhttp://www.uw.edu.pl/o_uw/struk/poz_jedno.html

Administracja

http://www.uw.edu.pl/o_uw/struk/adm/adm.html

Graf/Lista/Wyszukiwarka

Kampusy uniwersyteckie

UW dysponuje trzema kampusami. Przy Krakowskiem Przedmieściu na terenie zabytkowego kampusu głównego znajdują się między innymi: siedziba władz uniwersyteckich – Pałac

13

Kazimierzowski, a także Stara Biblioteka,Auditorium Maximum, Szkoła Główna i budynki wydziałów(głównie humanistycznych i społecznych).

Kampus „Ochota” powoli przeradza się w nowoczesne zagłębie nauk ścisłych. Tu mieszczą się m.in. Wydziały: Biologii, Chemii, Geologii czy Matematyki, Informatyki i Mechaniki. Tu wzrastają nowoczesne centra badawcze, takie jak Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych, w których naukowcy prowadzą nowatorskie, interdyscyplinarne badania.

14

Kampus na Służewcu, na którym wznoszą się między innymi trzy zmodernizowane, szklane budynki Wydziału Zarządzania, to głównie nauki związane z marketingiem i zarządzaniem. Kształcą się tu także studenci filologii wschodnich.To również miejsce, w którym w przyszłości uczelnia chciałaby stworzyć osiedle akademickie.

Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie (BUW)

Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, która współpracując z 47 bibliotekami wydziałowymi i instytutowymi, tworzy system biblioteczno-informacyjny UW, obsługujący 70-tysięczną społeczność studentów i pracowników. Pełni ona ponadto funkcję publicznej biblioteki naukowej, w której każdy, kto ukończył 18 lat, może na miejscu skorzystać ze zbiorów.

BUW posiadajeden z trzech największych księgozbiorów naukowych i akademickich w Polsce. W ciągu prawie 200 lat istnienia zgromadziła ponad 3 mln woluminów, w tym:

książki – prawie 2 mln woluminów, czasopisma – 0,7 mln woluminów, zbiory specjalne (stare druki, rękopisy, zbiory graficzne, muzyczne, kartograficzne,

dokumenty życia społecznego) – 0,4 mln jednostek.

Biblioteka powstała w 1816 r. wraz z Królewskim Uniwersytetem Warszawskim i była zlokalizowana przy Krakowskim Przedmieściu. Od grudnia 1999 r. mieści sięw nowoczesnym, oplecionym naturalną zielenią, wykonanym według projektu Marka Budzyńskiego i Zbigniewa Badowskiego, gmachu przy ulicy Dobrej 56/66 na Powiślu.

Biblioteka oferuje swoim czytelnikom otwartą przestrzeń z wolnym dostępem do najnowszych zbiorów. Za pomocą katalogów komputerowych mogą oni wyszukać lokalizację prawie 0,5 mln książek i czasopism dostępnych bezpośrednio na regałach oraz zamówić dowolną pozycję ze zbiorów przechowywanych w magazynach i udostępnianych w czytelniach. Wszyscy użytkownicy na miejscu,

15

a studenci i pracownicy UW także zdalnie z komputerów prywatnych, mają dostęp do elektronicznych zasobów informacji: baz danych, e-czasopism, e-książek. Biblioteka prowadzi także Repozytorium UW oraz cyfrową kolekcję najcenniejszych zbiorów BUW pozostających w domenie publicznej.

Papierowe oryginały tych ostatnich, udostępniane wyłącznie do celów naukowych lub wystawienniczych, to tzw. zbiory specjalne BUW (w tym kolekcje starych druków i rękopisów, gromadzone jeszcze przez znanego polskiego językoznawcę i bibliotekarza Samuela Bogumiła Lindego), zbiór rycin i rysunków z kolekcji króla Stanisława Augusta Poniatowskiego czy zbiory XIX-wiecznego uniwersytetu rosyjskiego). Ta część zbiorów to skarby narodowej i europejskiej spuścizny kulturowej, świadectwo burzliwej historii Uniwersytetu, Warszawy i Polski.

Poprzez liczne wydarzenia artystyczne, kulturalne i społeczne goszczące w gmachu, Biblioteka Uniwersytecka realizuje społeczną misję, a jednocześnie wzmacnia swój wizerunek jako instytucja użyteczności publicznej.

Na dachu Biblioteki Uniwersyteckiej znajduje się jeden z największych i najpiękniejszych ogrodów dachowych w Europie; zajmuje ponad 1 ha powierzchni. Z dachu można podziwiać panoramę Warszawy, a także zajrzeć do wnętrza Biblioteki.

16

Uczelniana Komisja Wyborcza

Uczelniana Komisja Wyborcza zostaje powołana w celu przeprowadzenie wyborów na uczelni. Więcej o Komisji można przeczytać w statucie Uniwersytetu Warszawskiego (strona 38 )

Uczelniana Komisja Wyborcza – szczegóły

Ważne Dokumenty

Zachęcamy do zapoznania się z bazą ważnych dokumentów.

Regulamin studiów (Obwieszczenie nr 6 rektora Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 16 maja 2012 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały nr 142 Senatu Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 18 października 2006 r. w sprawie uchwalenia Regulaminu Studiów na Uniwersytecie Warszawskim)- OBWIESZCZENIE NR 7 REKTORA UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO z dnia 11 czerwca 2012 r. o sprostowaniu błędu w uchwałach Senatu Uniwersytetu Warszawskiego [więcej]

Statut

Monitor UW

Prawo o szkolnictwie wyższym

17

Sprawozdanie roczne Rektora UW

Regulamin studiów doktoranckich

Regulamin studiów podyplomowych

Regulamin Organizacyjny Administracji Uniwersytetu Warszawskiego

18