Violina - Vladislav Petkovi Dis

27.06.2012. 13:56:52 od pinkjeca, kat.: Umetnost i kultura, Srpska poezija, 140, 0, 2, 0

U trenucima kada tako kloneI bol i nada, i mladost i cvee,Kad strah i oaj i sudbina zvoneSamrt, koja se neumitno kreeNa moju ljubav, na sve elje moje,Na moje nebo, moju batu krina-U tim asima nau se nas dvoje,I tad plaemo ja i violina.U trenucima kada vetar mukaOde neujno preko moje glave,I pojave se san, dubine zvukaI melodija- tad prijatne javeOpkole mene, i tad moje okoNe vide vie predeo od splina:Ja se oseam podignut visoko,I tad pevamo ja i violina.Mraan i vedar ja idem ivotomDo starih, crnih i svetlih obala,Gde die pusto i mir sa lepotom,Gde propast ivi i gde nema zala.Gde nema zala. Sa zanosom nekimJa esto idem iz tunih dolinaNegde,daleko sa zvucima mekim,I tu smo sreni ja i violina.