Thom

Hij weet dat ze liegt. Dat doet ze al zes maanden. En toch beseft ze dat niet, of wíl ze dat niet beseffen. Hij vraagt zich af waarom niet. Het is toch geen misdaad om verliefd te worden? Thom loopt de trap af naar beneden.

Natuurlijk is het moeilijk als je middenin een serieuze relatie gevoelens krijgt voor iemand anders. Dat begrijpt hij. Maar als je niet meer gelukkig bent met je huidige partner, dan heeft het toch geen nut om ermee verder te gaan? Of is hij nu gek?

“Ah, Thom, daar ben je!” Haar stem zal hij uit duizenden, nee, miljoenen, herkennen. Iris Grootendaehl, zijn werkgeefster, loopt naar hem toe. “Ik heb je overal gezocht. Waar zat je?” “Ik heb Nora even gedag gezegd.”

“Ik heb liever dat je je sociale talenten een andere keer laat zien. Nu moet er gewerkt worden.” “Ik ben hooguit tien minuten weggeweest.” Thom werkt nu bijna twee jaar voor Iris en is de eerste persoonlijke assistent die al langer dan acht maanden bij haar is.

Iris is een nogal moeilijke bazin. Ze vraagt veel van haar assistent – dag en nacht. En daarbij heeft ze negen van de tien keer commentaar. In die twee jaar heeft Thom geleerd dat hij van zich af moet bijten en dat brengt resultaat. Iris is dol op hem; iets wat ze natuurlijk nooit hardop zegt.

“Al waren het er maar vijf. Over precies tien uur komen de gasten en dan moet alles spik en span zijn.” Thom zucht. Iris Grootendaehl is niet voor niets de grootste actrice; zelfs in haar eigen persoon kan ze enorm overdrijven.

“Goed, wat moet er nog gebeuren?” “De bloemist is nog niet langs geweest en ik begin me zorgen te maken.” “Het is pas tien uur in de ochtend! De bloemist komt pas in de namiddag.” Iris’ ogen worden groot. “In de namiddag? Dat is veel te laat, Thom!”

Thom weet dat hij nu met haar mee moet gaan; dat heeft het meeste effect. “Ik zal meteen bellen of ze zo snel mogelijk kunnen komen.” Iris’ gezichtsuitdrukking verzacht. “Fijn. En wil je daarna even een kijkje bij de catering nemen?” Thom knikt.

Nadat hij de bloemist heeft gebeld en heeft kunnen regelen dat ze na de lunch hierheen komen, loopt hij naar de keuken om een cappuccino voor zichzelf te maken. Het is pas kwart over tien en hij vermoedt dat alle voorbereidingen om drie uur vanmiddag al afgerond zullen zijn.

Dus of hij nu of om half elf naar de catering gaat, maakt in principe niets uit. Terwijl het kleine, witte kopje zich vult met de hete, bruine vloeistof, dwalen zijn gedachten weer af naar Nora.

Ze zullen het hele weekend samen in één huis doorbrengen. Zij in haar kamer, met haar verloofde en hij een aantal deuren verderop, alleen. Thom zucht. Het idee dat zij nu boven is en hij hier is voor hem al een marteling.

Het liefst zou hij nu naar haar toegaan en haar in zijn armen sluiten. Hij gaat zitten en neemt een slokje van de hete cappuccino. Er is geen dag voorbij gegaan dat hij niet aan die mooie week in Londen heeft gedacht.

Londen, de plek waar Nora woont. Stephan was heel de week in Parijs voor filmopnames, terwijl Iris in Londen aan het draaien was en hij natuurlijk met haar mee moest. Het was de allermooiste periode uit zijn leven en hij zou die week voor altijd in zijn hart sluiten.

Toen hij twee jaar geleden bij Iris in dienst kwam, had hij direct een oogje op haar mooie dochter. Het brak dan ook zijn hart dat zij met een knappe acteur samen was. De gedachten dat zij ooit voor een assistent zou kiezen in plaats van een acteur kwam nooit bij hem op.

Tot zes maanden geleden. Nora had ze zich zojuist met Stephan verloofd en samen met hem kwamen ze naar hier om Iris het leuke nieuws te vertellen. Dat weekend nog werd er een feest georganiseerd en de ganse mediawereld was aanwezig.

Zo kwamen Nora en hij in contact. Omdat Nora niet bij haar moeder terecht kon, nam ze hem in vertrouwen. Ze twijfelde over de verloving met Stephan. Hij, Thom, bood haar een luisterend oor en Nora vertelde hem wat haar allemaal dwarszat op dat moment.

Sinds dat weekend spraken ze af en toe samen af. Tenminste, als zij hier was of als hij in Londen was. Ze gingen samen lunchen, naar het theater of, heel simpel, ergens een kop koffie drinken in een gezellig cafeetje.

Nora genoot ervan dat ze niet werd lastiggevallen door fotografen of vervelende journalisten, omdat hij voor de buitenwereld een onbekende is. Nora wordt alleen in samenzijn met Stephan of met haar moeder in de spotlight gezet.

En in dat mooie weekend in Londen – alweer twee maanden geleden – ontstond hun affaire. Ze waren, als dat mogelijk was, dag en nacht bij elkaar. Telkens als ze elkaar na een dag of zelfs na een uur weer zagen, namen ze elkaar innig in de armen en zeiden ze dat ze elkaar vreselijk hadden gemist.

Thom lacht bij die herinnering. Ze leken wel een stel verliefde pubers. Na die week was het moeilijk om afscheid te nemen en ze zagen elkaar weken niet. Toen kwam er plotseling dat ene telefoontje. Zijn wereld stortte in toen Nora hem vertelde dat ze bij Stephan bleef.

Thom staat op en loopt naar het aanrecht. Toch moest hij haar net even zien. Hij had zich vreselijk moeten inhouden om haar niet door elkaar te schudden, om haar zo tot bezinnen te krijgen.

Nee, hij had juist moeten aanhoren dat ze niet van gedachten was veranderd. Ze is nog altijd van plan om met Stephan te trouwen. En niet dat hij iets tegen Stephan heeft, maar hij wéét gewoon dat Nora en hij voor elkaar bestemd zijn. Hij voelt dat. En moet je ooit aan je gevoel twijfelen?