uyku bozukluklari siniflamasi
DESCRIPTION
UYKU BOZUKLUKLARI SINIFLAMASI. Dr. Oya İTİL DEÜTF Göğüs Hastalıkları AD İZMİR. Uyku, organizmanın çevreyle iletişiminin , çeşitli uyaranlarla geri döndürülebilir biçimde, geçici, kısmi ve periyodik olarak kesilmesidir. - PowerPoint PPT PresentationTRANSCRIPT
UYKU BOZUKLUKLARI SINIFLAMASI
Dr. Oya İTİL DEÜTF Göğüs Hastalıkları AD İZMİR
Uyku, organizmanın çevreyle iletişiminin , çeşitli uyaranlarla geri döndürülebilir biçimde, geçici, kısmi ve periyodik olarak kesilmesidir.
International Classification of Sleep Disorders (ICSD- 2)
1.İnsomnialar2. Uykuya Bağlı Solunum Hastalıkları3. Solunumsal hastalıklara bağlı olmayan hipersomniler4. Uykunun Sirkadiyen Ritm Bozuklukları5. Parasomniler6. Uykuya bağlı hareket bozuklukları7. İzole semptomlar,görünüş olarak normal
varyantlar ve çözümlenemeyen konular8. Diğer uyku hastalıkları
Uykuya Bağlı Solunum Hastalıkları
A.Santral uyku apne sendromu:1. Primer santral uyku apne sendromu2. Tıbbi sorunlara bağlı diğer santral uyku
apneler; a. Cheyne Stokes Solunumu b. Yüksekliğe bağlı periyodik solunum c. Bir medikal soruna bağlı santral uyku
apne (a ve b dışı)
3. İlaç ve madde bağımlılığına bağlı santral uyku apne sendromu
4. İlaç ve madde bağımlılığına bağlı diğer uykuya bağlı solunum hastalıkları
5. İnfant primer uyku apnesi
B.Obstrüktif Uyku Apne Sendromu:1. Erişkin obstrüktif uyku apne
sendromu2. Çocukluk obstrüktif uyku apne
sendromu
Uykuya Bağlı Hipoventilasyon ve Hipoksemik Sendromlar
1. Uykuya bağlı idyopatik non-obstrüktif hipoventilasyon
2. Konjenital santral alveoler hipoventilasyon sendromu
3. Tıbbi durumların neden olduğu uykuya bağlı hipoventilasyon / hipoksemi
4. Akciğer parankim ve vasküler patolojilerin neden olduğu uykuya bağlı hipoventilasyon / hipoksemi
5. Alt solunum yolları obstrüksiyonunun neden olduğu uykuya bağlı hipoventilasyon/ hipoksemi
6. Nöromuskuler ve göğüs duvarı rahatsızlığının neden olduğu uykuya bağlı hipoventilasyon /hipoksemi
UYKUYA BAĞLI SOLUNUM HASTALIKLARI
Uyku sırasında solunumda patolojik olarak değerlendirilebilecek düzeydeki değişikliklere bağlı olarak gelişen ; bu hastalarda morbidite ve mortalitenin artmasına yol açan klinik tablolar.
Uykuya Bağlı Solunum Hastalıkları
A.Santral uyku apne sendromu:1. Primer santral uyku apne sendromu2. Tıbbi sorunlara bağlı diğer santral uyku
apneler; a. Cheyne Stokes Solunumu b. Yüksekliğe bağlı periyodik solunum c. Bir medikal soruna bağlı santral uyku
apne (a ve b dışı)
AHI > 5 ve apne-hipopnelerin % 50’den fazlasının santral tipte olduğu , sık tekrarlayan arousal veya uyku bölünmeleri nedeniyle günboyu uyku hali ile karakterize bir klinik tablodur .
Santral Apne
Uyku sırasında hem solunum
çabası hem de hava akımının olmamasıdır.
Hiperkapnik SUAS
Hem gece hem de gündüz hiperkapnisi Solunumun kontrolü veya mekaniğinde
(solunum kaslarında) kronik bir patoloji vardır.
Bu tip SUAS yeni sınıflama ile ‘‘Hipoventilasyon Sendromları’’ içinde ele alınmıştır.
Non – hiperkapnik tip SUAS
Gündüz hiperkapnisi olmaz. Solunum kontrolünde bir düzensizlik
vardır. Solunumun kemoreflekslerinde veya
solunum merkezinin refleks inhibisyonundaki dengesizlik bu duruma neden olabilir.
Cheyne-Stokes Solunumu Konjestif kalp yetmezliği Beyin lezyonları Renal yetmezlik Yüksek irtifa İdiopatik santral uyku apnesi
Cheyne-Stokes solunumu , santral uyku apne ile birlikte bir solunum hastalığı olarak % 30-80 oranında ilerlemiş konjestif kalp yetmezlikli olgularda görülür.
Polisomnografik olarak;
tidal volumun kreşendo-dekroşendo tarzında değişim episodları ile birlikte santral apne ve hipopnelerin varlığı ile karakterizedir.
Sol kalp yetmezliği ile birlikte CSS olan kişilerin bu tür solunum problemi olmayan sol kalp yetmezlikli hastalara göre daha az yaşadıkları bildirilmiştir .
CSS özellikle serebrovasküler bozukluklarda ve böbrek yetmezliklerinde de karşımıza çıkabilir.
CSS tipik olarak non – REM uykuda gözlenir
Periyodik Solunum
“Dağ hastalığı” 7600 metre
yükseklikten sonra birçok kişide gözlenir .
Santral tipte apnelerin ardından hiperpneik solunum gözlenir. Bu tip siklusların süresi genellikle 12 sn – 34 sn aralığında seyreder.
Diğer medikal durumlara bağlı Santral Uyku Apnesi
Nörolojik Bozukluklar
Sensory komponent bozukluğu Konjenital santral alveoler
hipoventilasyon Familial disotonomi (Riley – Day
sendromu ) Shy – Drager Sendromu Servikal kordatomi
Birleştirici ve yönetici nöron defektleri
Akkiz santral alveoler hipoventilasyon Ansefalit Diğer Bazı metabolik hastalıklar : Kronik
azotemi , hipotiroidizm , akromegali Frenik sinir ve diyafragmayı tutan
hastalıklar
İlaç ve Maddeye Bağlı Santral Uyku Apnesi
Sıklıkla uzun süre uyuşturucu kullananlarda gözlenir. Kullanılan madde ventral medüllanın reseptörlerine etkiyerek solunum depresyonu yapar.
İdyopatik (Primer) Santral Uyku Apnesi
Uyku bozuklukları merkezlerine başvuran olguların % 4-10’u
Uyku ve uyanıklıkta CO2’e karşı artmış periferik ve santral yanıtın eşlik ettiği hiperventilasyon eğilimi
Yaş ortalamaları daha yüksek
Non – hiperkapnik tipte olup solunum yetmezliği problemleri yoktur.
Yakınmaları kısmen obstrüktif uyku apneli hastaların yakınmalarına benzer.
Saf idyopatik santral apneli hastaların gündüz uykululuk hali obstrüktif uyku apnelilere göre daha azdır.
Santral apneli hastaların daha sıklıkla rastlanılan şikayetleri ‘uykusuzluk’ ‘ uykudan yorgun kalkma’ ve ‘geceleri sık uyanma’ dır. Uyanmaların bir kısmı nefes darlığı veya hava açlığı şeklinde tarif edilir.
Bu tip hastaların kiloları genellikle normaldir (obstrüktif uyku apnelilerden farkı).
SANTRAL UYKU APNE SENDROMU
Santral Uyku Apne Sendromu tanısı için 1999 da yayınlanan AASM kriterleri : (A+B+C) • A. Aşağıdakilerden en az birisi
bulunmalıdır (başka etkene bağlanamıyorsa)1. Gündüz aşırı uyku hali 2. Gece sık arousal veya uyanma
• B. Polisomnografide saptanan santral apne hipopne indeksi > 5
• C. Uyanıklık pCO2 < 45 mmHg
Obstrüktif Uyku Apne Sendromu
Uyku sırasında tekrarlayan üst solunum yolu ( ÜSY ) obstrüksiyonları episodları ve sıklıkla kan oksijen satürasyonunda azalma ile karakterize bir sendromdur.
KLİNİK SEMPTOMLAR
Horlama Tanıklı apne Gündüz aşırı uyku
eğilimi
EPİDEMİYOLOJİ
Obstrüktif uyku apne sendromu % 1-5 oranında görülür.
OUAS’ nun, orta yaş erkeklerde (40-60 y) prevalansı % 4-8’ dir.
Genel faktörler
Yaş Cinsiyet Obesite Horlama İlaçlar Genetik
POLİSOMNOGRAFİ
TANI
AASM’nin raporuna göre, OUAS tanısı için A veya B kriterleri olan bir olguda C kriterinin bulunması şarttır ( Aveya B+C )
A. Başka sebeplerle açıklanamayan gündüz aşırı uyku hali
B. Başka sebeplerle açıklanamayan aşağıdaki yakınmalardan iki veya daha fazlasının varlığı
• Uykuda solunum durması veya tıkanma• Uykudan sık uyanma• Dinlendirmeyen uyku• Gündüz yorgunluğu• Konsantrasyon güçlüğü C. Uyku saati başına beş veya daha fazla
obstrüktif solunum olayının varlığı.
Obstrüktif Apne Uyku
sırasında solunum çabasının sürmesine karşın ağız ve burunda hava akımının olmamasıdır.
Hipopne
AHİ< 5 NORMALAHİ 5 – 15 HAFİFAHİ 16 – 30 ORTAAHİ > 30AĞIR
International Classification of Sleep Disorders (ICSD- 2)
Uykuya Bağlı Hipoventilasyon ve Hipoksemik Sendromlar
1. Uykuya bağlı idyopatik non-obstrüktif hipoventilasyon
2. Konjenital santral alveoler hipoventilasyon sendromu
3. Tıbbi durumların neden olduğu uykuya bağlı hipoventilasyon / hipoksemi
4. Akciğer parankim ve vasküler patolojilerin neden olduğu uykuya bağlı hipoventilasyon / hipoksemi
5. Alt solunum yolları obstrüksiyonunun neden olduğu uykuya bağlı hipoventilasyon/ hipoksemi
6. Nöromuskuler ve göğüs duvarı rahatsızlığının neden olduğu uykuya bağlı hipoventilasyon /hipoksemi
Uyku ile ilişkili hipoventilasyon Uykuda PaCO2 > 45 mm Hg veya
uyanıklık PaCO2 düzeyleriyle orantısız bir artış
Uyku ile ilişkili hipoksemi Uykuda SaO2 < % 90 ( > 5 dk ), en az % 85
veya SaO2 < % 90 ( > total uyku süresinin % 30’u )
Casey KR, et al. Chest 2007; 131:1936-48
UYKU İLE İLİŞKİLİ NONOBSTRÜKTİF ALVEOLER HİPOVENTİLASYON, İDYOPATİK
Nörolojik bir hastalık, solunum kas güçsüzlüğü veya mekanik ventilatuvar defektler olmadan kronik hiperkapni ve hipoksemi ile karakterli nedeni bilinmeyen bir bozukluktur.
Metabolik ( veya otomatik ) solunumsal kontrol sisteminde yetmezlik sonucu oluşur. Sonuçta santral solunum güdüsü azalır.
Klinik Özellikler
20-50 yaş arası erkeklerde sık Nadiren familyal olgular bildirilmiştir. Olguların çoğunda semptomların
başlangıcı sinsi Tipik olarak hastalarda solunumsal
semptomlar yoktur. Dispne nadir
KONJENİTAL SANTRAL ALVEOLER HİPOVENTİLASYON SENDROMU
Nadir Özellikle uykuda solunumun otonomik
regülasyonunda bozukluk 1970 Mellins Ondine’s curse Dünyada birkaç yüz olgu 10.000-200.000 canlı doğumda 1
2003 Amiel PHOX2B gen
mutasyonları Multipl alleller Otozomal dominant
Tıbbi durumların neden olduğu uykuya bağlı Hipoventilasyon / Hipoksemi
Burada çeşitli tıbbi sorunlar,anestezi alınması,ilaç kullanımı gibi faktörler solunumu olayını yavaşlatır.
Hipoksemik- hiperkapnik durum oluşur.
Akciğer parankim ve vasküler patolojilerin neden olduğu UB Hipoventilasyon / Hipoksemi
Kistik fibrozis İnterstisiyel pnömoniler Hipersensitivite pnömonitisi Pulmoner HT ( primer veya sekonder) Hemoglobinopatiler ( Orak hücreli anemi
gibi )
Nörömuskuler ve Göğüs Duvarı rahatsızlığının neden olduğu UB Hipoventilasyon / Hipoksemi
Göğüs Duvarının Yapısal Bozuklukları
Obezite-hipoventilasyon sendromu
Kifoskolyoz Fibrotoraks Torakoplasti sonrası Ankilozan spondilit
NÖROMUSKULER BOZUKLUKLAR
Spinal kord hasarı Toksik veya
metabolik myopatiler Post-polio sendromu Charcot-Marie-Tooth
Sendromu Myastenia Gravis A. Lateral Sklerozis Eaton-Lambert
Sendromu Diyafram paralizisi
Burwell ve arkadaşları ( 1956 ) Obezite , hipersomnolans, dispne ,
hiperkapnik solunum yetmezliği ve sağ kalp yüklenmesi belirtileri olan klinik tabloyu tanımlamak amacıyla Pickwick Sendromu ifadesini kullanmışlardır.
OBEZİTE-HİPOVENTİLASYON SENDROMU ( OHS ) ( Pickwick Sendromu )
TANIM
OHS, morbid obez , diurnal hipoventilasyonu ( gündüz hiperkapni , gece hiperkapnide 10 mmHg’lık artış ) , dispnesi ve hipersomnolansı olan hastaları tanımlamaktadır.
Tabloya , siyanoz ve pletorik görünüme neden olan hipoksemi , sağ kalp yetmezliği ve periferik ödeme neden olan pulmoner hipertansiyon sıklıkla eşlik etmektedir.
Alt Solunum Yolları Obstrüksiyonunun neden olduğu uykuya bağlı Hipoventilasyon / Hipoksemi
OVERLAP SENDROM ( OVS )
Solunum sistemi hastalıklarının (astım , kistik fibrozis , interstisyel pulmoner fibrosis ) OUAS’la birlikteliğini ifade eden , ancak daha çok Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı ( KOAH ) + OUAS birlikteliği olarak bilinen ve kliniği hızlı progresyon gösteren hastalık tablosudur.
Uyku Hipoventilasyon Sendromu ( UHS )
UHS tanısı için aşağıdaki kriterlerin hepsi bulunmalıdır: A+B
A: Aşağıdakilerden en az birinin bulunması:Kor pulmonalePulmoner hipertansiyonBaşka bir nedenle açıklanamayan gündüz
aşırı uykuya eğilimEritrositozisUyanıklıkta hiperkapni (PaCO2 > 45
mmHg)
B: Tüm gece boyunca alınmış PSG kayıtlarında aşağıdakilerden en az birinin bulunması:
• Uyku sırasında, PaCO2’de, uyanıklık değerlerine göre en az 10 mmHg yükselme.
• Uyku sırasında apne-hipopnelerle açıklanamayan oksijen desatürasyonu
Uykuya Bağlı Diğer Solunumsal Hastalıklar
Uyku apne / Uykuya bağlı solunumsal Hastalıklar(Sınıflandırılamayanlar)
ÜST SOLUNUM YOLU REZİSTANSI SENDROMU ( ÜSYRS )
• Apne ve/ veya hipopneye yol açmadan,
üst solunum yolunda rezistans artışı
sonucu toraks içi başınçta belirgin artışa yol
açan ve sonunda kısa süreli, sık tekrarlayan
arousallarla sonlanan ; gündüz aşırı uyku
eğilimi ile karakterize klinik durumdur.
PSG bulguları
Negatif polisomnografi Oksijen desatürasyonu yok veya
hafif düzeyde NREM evre 3, 4’ de belirgin azalma EEG’ de sık tekrarlayan, kısa süreli
arousal’lar -10 cm H2O’ dan daha yüksek
intratorasik negatif basınç artışı
Poes
Arousal-eşiği
Solunum sürmesiÞ slope
Arousal Oluşumu
Artmış ÜSY basıncına cevap
Sterotipik solunum çabası bulgusu
Özefageal Basınç Ölçülmesi
TEŞEKKÜRLER