Uluslararası Tıp Eğitimi Konferansı 2015 Raporu

Tıp Eğitimi Çalışma Kolu ’15-‘16

Değerli Tıp Eğitimi Gönüllüleri,

15- 18 Ekim 2015 tarihleri arasında İstanbul Haliç Kongre Merkezi'nde Uluslararası Tıp Eğitimi Konferansı 2015’e

Türk Tıp Öğrencileri Birliği , Tıp Eğitimi Çalışma Kolu olarak Öğrenci Gönüllü Ekibimiz ile birlikte katılım

gösterdik.

ICME(International Conference on Medical Education)’yi kısaca tanıtacak olursak ,

Riphah Uluslararası Üniversitesi ,Tıp Eğitimi reformlarını başlatan öncü üniversitelerden biri olmuştur.Bu

üniversite, 2006 yılında, Riphah Araştırma ve Eğitim Akademisi'ni kurdu. 2009 yılında da, Araştırma ve Eğitim

Akademisi'ni ziyaret eden dünyanın başlıca uzmanlarıyla tartışarak ve onlara danışarak Uluslararası Tıp Eğitimi

Konferansı'nı her sene düzenlemeye karar verdi. Misyonları ise, özellikle Güney Asya, Orta Doğu ve Afrika'dan

gelen Tıp Eğitimi ve Eğitmenleri konusunda dünyanın başlıca uzmanlarını, tıp eğitimindeki güncel değişime ve

standartlara adapte olarak geldikleri ülkelerdeki kurumların ürünlerinin de gelişmiş dünya kurumlarındaki

ürünlerle eş durumda olabilecek, yarışabilecek hale getirebilmeleri için, bir araya getirecek güven verici ve

doyurucu bir platform sağlamaktır.

ICME'nin hedefleri aşağıdaki gibidir;

Eğitsel bir ilim ve araştırma kültürü inşa ederek uzmanlığın devamını sağlamak

Tıp öğrencileri ve profesyonellere etik ve profesyonelliğin öğretilmesinde yardım etmek

Pedogojik yetenekler üzerine olan değişimleri ve en iyi uygulamaları keşfetmek ve hayata geçirmek

Tıp ve sağlık eğitimindeki başlıca uzmanlarla paylaşımda bulunmak ve onlardan bu alanda

bilgikazanılmasını sağlamaktır.

Riphah Üniversitesi ,İstanbul Medipol Üniversitesi ve Sağlık Bakanlığı ortaklığında gerçekleştirilen bu

organizasyona Avrupa Tıp Eğitimi Birliği (AMEE) ile birlikte ülkemizden birçok üniversite de destek

olmuştur.Ayrıca konferansta başta , ülkemizden TEPDAD-UTEAK Başkanı Prof.Dr.İskender Sayek,Türk Tıp Eğitimi

Derneği Başkanı Prof.Dr.Melih Elçin ve Avrupa Tıp Eğitimi Birliği(AMEE) Genel Sekreteri ve Mali Koordinatörü

Ronald M. Harden konuşmacı olarak katılım göstermişlerdir.

Konferansın açılış konuşmasında ise Dr.Sare Davutoğlu ve Sağlık Bakanı Dr.Mehmet Müezzinoğlu yer

almışlardır.

Ayrıntılı bilgiye http://www.icme2015.com/ adresinden ulaşabilirsiniz.

Bu sene dördüncüsü düzenlenen ICME2015’e biz de Birliğimizi temsilen Öğrenci Gönüllü Ekibimiz ile katılım

gösterdik.Konferans süresince oturumların işleyişi ve düzeni açısından organizasyona katkıda bulunurken Tıp

Eğitimini kapsayan birbirinden farklı konuları ele alan ,toplamda 45 oturumu olan bu konferansta Tıp

Eğitimindeki bilgi ve becerilerimizi arttırdık.Konferans esnasında kendi gelişimimizi sağlarken buradan

edindiğimiz bilgileri ve tecrübeleri Birliğimize, her şeyden önce Tıp Eğitimine katma düşüncesi ile tüm

oturumların raporlarını sizler için hazırladık.

Raporlarda da isimlerini okuyacağınız Öğrenci Gönüllü Ekibinde çalışan 24 arkadaşımıza gerek toplantı öncesi ve

gerek toplantı esnasındaki gayretlerinden ötürü teşekkürlerimizi sunarız.

Ömer GÜRLEK

Ulusal Tıp Eğitimi Direktörü

1.GÜN

Fundamentals of Educational Leadership skills to lead change in health care

Konuşmacı :M.Brownell Anderson

Raportör : Zeynep Cemre Çelebi (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 15.10.2015

Pre Conference Workshop 01

Oturum katılımcıların kendilerini tanıtması ile başladı.

Sonrasında Brownell Anderson sunum planını tanıttı.

Lider nasıl olmalı?

Takım çalışması nasıl olmalı?

Takım üyelerinin yapılan çalışmalarda ve takım ile iletişimdeki tutumu nasıl olmalı?

Yaptığımız çalışmalara nasıl gönüllü kazandırabiliriz?

Yaptığımız çalışmalar sırasında karşılaştığımız zorluklar nelerdir?

Yaptığımız çalışmalarda başarılı olduğumuz taraflar nelerdir?, konuları üzerinde

konuşuldu.Katılımcıların fikirleri alındı.

Katılımcılardan kendi fakültelerinde başarılı buldukları çalışmaları yazmaları istendi.Sonrasında küçük

gruplar halinde bu çalışmalar konuşuldu,tartışıldı.En son çıkan çalışmalar bir araya toplandı.Bunlardan

bazı örnekler şu şekildedir;

Involved all faculty

Engaging people

Shared sense of responsibility

Shared vision/Student participation in scientific research

Facilitation

Ideas from different disciplines

Being given opportunity to lead

Identifying challenges

Motivation for the team

Keep improving forward

Empowering others

Brownell Anderson, hedeflerimize nasıl ulaşmamız gerektiği konusunda örneklerle bilgilendirmeler

yaptı.Doğru hedef belirleyip,adım adım gerçekleştirmemiz gerektiğini vurguladı.Büyük değil,üstüne

eklenerek giden küçük hedefler koymamız gerektiğinden bahsetti.Başarılı olmak için yapmamız ve

yapmamamız gereken konuları vurguladı ve bunları yaparken bazı örneklerden yararlandı.

John Adams:8 themes for successful change

Herb Shepard's Rules

"How to Lead Education in Times of Change" başlığı altında bir grup çalışması yaptırdı.Örnek bir

metin üzerinden karşılaşılan zorluklar ve karşılığında sergilenen tutumlar tartışıldı.Sonrasında yapılan

çalışmalar,konuşmalar toparlandı,son katkılar yapıldı.Geri bildirimin alınması ile oturum sona erdi.

Simulation Based Education in Healthcare

Konuşmacılar :Melih Elçin, Mehmet Emin Aksoy

Raportörler : Rıdvan Arda Demirci (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi),Sena Alptekin(Dokuz Eylül Tıp

Fakültesi),Ayşenur Kozlu (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 15.10.2015

Pre-Conference Workshop 02

Oturumun ilk bölümü Melih hoca tarafından yönlendirildi.İlk olarak tüm konuşmacılar kendilerini tanıttı ve daha sonra da bu oturumdan neler beklediklerini söylediler.Bunlardan birkaç örnek vermek gerekirse simülasyonu daha iyi öğrenmede nasıl kullanabiliriz,verimlilik ve tüm süreç nedir gibi bazı temel sorulardı. Bundan sonra oturumun sunum kısımlarına geçildi.Sunumda tıp eğitimi temelli simülasyon nedir,bunun uygulanışı nasıl ve en son olarak da Türkiye ve diğer ülkeler ülkeler olmak üzere örneklerden gidildi. Sunumda en çok üzerinde durulan kısım “SP” kısmıydı.SP hem “simulation patient” hem de “standardized patient” anlamına gelebileceğini ve bunlar arasında kavram karmaşasını önlemek için genellikle hep kısaltmasını kullandıklarını açıkladı.Genel olarak SP kavramı öğrencilerin yaşlı kesimden veya aktörlerden yararlanılan bir eğitim içerisinde muayene,anamnez alma,ölüm haberi verme,hastaya yaklaşım ve hasta yakınlarıyla iletişim gibi temel konularda tıp dışı alandan kişilerin üzerinde bunu deneyimlemelerine olanak verme temeline dayanır. Melih hocanın kendi üniversitesi olan Hacettepe’den verdiği birkaç örnek ise bu temel simülasyonu bir tık yukarı taşıyor.Temel yaklaşımların yanında doğum sırası ya da intravenöz girişimler gibi hastanın da stres yaşadığı durumlarla başa çıkma gibi deneyimler de kazandırıyor. Sunumun sonunda 25 dakikalık ara verildi.

Aradan sonra Mehmet Emin Aksoy simülasyonun tıp dışı alanlarda örnekleriyle bunun aslında ne kadar yaygın ve diğer alanlarda da ne kadar başarılı bir şekilde uygulandığını bize anlattı.Ve kendi üniversitesi olan Acıbadem’de önderliğini üstlendiği simülasyon merkezini diğer katılımcılara anlattı. Merkez 2 kattan oluşuyor ve öğrencilerin klinik hayatlarında hastanede karşılaşabilecekler her türlü vakaya karşı donatılmış odalar var. Bu odalarda maketler üzerinde öğrenciler CPR,intravenöz girişimler,kan gazı alma,EKG çekme gibi temel müdahaleler dışında mikro cerrahi gibi uzman doktorların da çalışabilecekleri makineler ve alanlar var. Hatta merkezin dışında ambulanslar bile var.Paramedik ve tıp doktorlarının beraber çalıştığı alanlar da mevcut yani her şey gerçek hayatta olabileceği gibi. Bu sunumdan sonra katılımcıların böyle bir merkezin ne kadar bir bütçeyle gerçekleştirilebileceğini, ne kadar büyük bir alan gerekiyor gibi sorularla oturum devam etti. Soruların da bitimiyle küçük çalışma gruplarına geçildi. Odada 4 masa vardı ve bunların her biri bir grup olmak üzere hocanın verdiği tıp eğitiminde simülasyonu geliştirme,bunu dizayn etme ve bunun devamlılığı gibi üç konu verdi ve her grup istediği konu üzerinde çalıştı.20-25 dakikalık bir grup çalışması sonunda her grup 5 dakika ile çalışmalarını birbirlerini anlattı. Daha sonra feedbacklerle oturumu bitirdik. Feedbackler genellikle olumluydu fakat yapılan çalışmaların bütçelerinin de sunum sırasında da paylaşılması gibi bir istekte bulunuldu bunun dışında herhangi bir katkı veya olumsuz görüş belirtilmedi. Rıdvan Arda Demirci : Workshop'a girdiğim anda, bilimsel havayı sezebiliyordum. İki moderatörümüz bize kendi okullarındaki 'simulation based education' sistemlerini baz alarak, bu işin tarihçesinden ve gelişiminden bahsetti. Önceden sadece kafamda , buğulu bilgiler olarak bulunan simülasyon labları, hasta aktörler hocalarım sayesinde anlamlı hala geldi. Simülasyon lablarının artık ülkemizde de bazı okullardaki gelişmişliği beni şaşırttı. Ayrıca bu sistemlerin kullanılmasının, öğrencilerin gelişimindeki yerlerinden bahsedildi. Tüm bunların yanında, normal şartlarda pek kullanamayacağım İngilizce dili platformunda, farklı ülkelerden beş farklı hocayla, simülasyon temelli eğitimi tartıştık. Sonunda sunulacak bir paper ortaya çıkardık, ve bir hocamız bunu sundu. Workshop'a üç öğrenci olarak girdik ve bu , hocalarımız tarafından çok güzel karşılandı. Bizden aldıkları feedbackler onları çok mutlu etti, ve özel olarak bir hocam, kendi ülkelerinde düzenleyecekleri sistemin oluşmasında, benim bahsettiğim 'öğrenci bakışlarını' kullanacağını belirtti. Teknik olarak ufak aksaklıkların olduğu organizasyon, genel olarak hocalardan iyi not aldı . Ve anlatılan şeyler güzel karşılandı.

TIP EĞİTİMİNDE GERİBİLDİRİM VE ETKİSİ

ÇALIŞTAYI

Konuşmacılar : Deborah Murdoch Eaton , John Dent

Raportörler: Bahar Baş(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi), Şerife Dilara

Yozgatlı(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Tarih : 15.10.2015

Pre-Conference Workshop 03

GİRİŞ

Çalıştayımızın giriş bölümünde önce konuşmacılar ardından katılımcılar kendini tanıttı ve neden "Tıp

Eğitiminde Geri Bildirim ve Etkisi" çalıştayını seçtiklerini anlattılar. Güney Afrika'dan, Amerika'ya,

Pakistan'dan İngiltere'ye kadar bir çok ülkeden 19 katılımcıydık. Katılımcıların bu çalıştayı seçme

nedenlerinden bazıları şu şekildeydi:

"Yeni bir tıp fakültesi açıyoruz ve tıp eğitimin her aşamasına vakıf olmak için geldik"

"Genç bilim adamı yaratmak istiyoruz ve bunun en önemli yollarından biri tıp eğitiminden geçiyor."

"Öğrencilerimize konuyu anlatıyoruz. Sınavlardan yüksek alıyorlar. Bu aşamalardan sonra kendileriyle

konuştuğumuzda birçok şeyi farklı yapabileceğimizi söylüyorlar. Bu nedenle geribildirime önem

veriyoruz."

ÇALIŞTAY

I. Çalıştaydan beklentilerin alınmasının ardından konuşmacılar geribildirimin temel amacının

geleceğe dönük bir etki yaratmak olduğunu söyleyerek çalıştaya başladık.

II. Geribildirim konusunda yetkin olmak istiyorsak hem geribildirimi veren hem de alan kişi

olmamız gerektiğine değinildi.

III. Geribildirim tanımları üzerine konuşuldu ve geribildirimin neleri kapsaması gerektiğine

değinildi.

Bilgi midir?

Reaksiyon mudur?

Döngü müdür?

IV. Geri bildirimin bireysel olduğundan bahsedildi. Hem veren hem de alan kişiye özel olduğuna

değinildi.

V. Geribildirim verilirken öğrenciden beklenen –ve öğrenciye özel olması gereken- standart

performans ile öğrencinin performansının karşılaştırılması ve geribildirimin aradaki eksikliği

kapaması amacıyla verilmesi gerektiği vurgulandı.

GERİBİLDİRİMDE KİLİT NOKTALAR

3-4 kişilik gruplar halinde geribildirimde dikkat etmemiz gereken noktaların neler olduğunu konuştuk

ve ardından grupça tartıştık.

1. Öğrenci odaklı olmalı- Önemli olan öğrencinin performansı, öğrencinin geribildirimden sonra

ne yaptığı.

2. Öğrencinin performansı ile kıyasladığımız dış standartları anlat ki öğrenci kendisinden

beklenen performansı bilsin, geribildirimin önemini kavrasın.

3. Standartları öğrenciye özel oluştur- her insan farklıdır.

4. Konuşmacılar geribildirim yerine “İleribildirim (feed-forward) kelimesini ortaya koydu ve geri

bildirim verirken esas dikkat etmemiz gereken şeyin “gelecekte yaratmak istediğimiz

değişime yönelik” olması gerektiğini söyledi.

5. Zamanında verilmeli.

6. Belli bir konuda verilmeli- her detaya yer verilmemeli.

7. Geribildirim iki tarafın da işbirliği içinde olmalıdır ve karşılıklı anlayış temellerine

oturtulmalıdır.

8. Geribildirim bir süreçtir ve öğrenci bu süreç boyunca gözlenmeli, değerlendirilmeli ve çıktılara

bağlı olarak yönlendirilmeli.

GERİBİLDİRİM PERFORMANSI DÜŞÜRÜR MÜ? NEDEN?

Geribildirimin yukarıda belirtilen şartlar ve şekiller çerçeverisinde verilmediği takdirde performans

düşüklüğüne sebep olacağı ve istenilen etkinin tam tersini yaratabileceği grup içerisinde ortak

görüştü. Bu durumun nedenleri olarak da aşağıdaki maddeler sıralandı:

1. Geribildirim verilirken yalnızca negatif noktalara değinilmesi ve öğrencinin gelişiminden

bahsedilmemesi,

2. Geribildirim verilmeden önce durumun ana hatlarının çizilmemesi ve öğrenciden beklenenin

belirtilmemesi,

3. Öğrenciyle önceye dayanan bir iletişimin söz konusu olmaması ve öğrencinin yanlış

anlayabileceği şekilde gerilbildirim verilmesi,

4. Geribildirimin öğrenciye özel değil de bir topluluk önünde verilmesi,

5. Geribildirimin öğrencinin hazır olmadığı bir zamanda verilmesi,

6. Geribildirim verilirken kelimelerin dikkatli seçilmemesi,

7. Geribildirim veren ile alan arasındaki “gap” (kültürel, yaşsal…)

Bu sorunların üstesinden gelebilmek için de aşağıdaki çözüm önerileri sunuldu:

1. Geribildirim önce yeterli bir planlama yapılmalı,

2. Öğrencinin aktif katılımı sağlanmalı, gerekirse sürecin öğrenci tarafından yönlendirilebilmesi,

3. Geribildirimin öğrenci tarafından güvenilen bir kişi tarafından da desteklenmesi,

4. Geribildirimin bireye değil performansa dayalı yapılması,

5. Öğrenci ve öğretmenin geribildirim konusunda eğitilmiş olması,

6. Öğrencinin anlık reaksiyonuna dikkat edilmeli,

7. Algının ön planda tutulması

Sorunların ve bu sorunlara çözüm önerisi getirebilecek anlayışın üzerinde duruldu. Bu durum iki farklı

tutum karşılaştırılarak açıklandı:

Sabit fikirli olmak Gelişime açık olmak

Sorunla karşılaşıldığında sorunlardan kaçar sorunları benimser

Engelle karşılaşıldığında çabuk vazgeçer engellere rağmen ısrarcıdır

Emek harcama konusunda emek sarfetmeyi gereksiz görür emek başarının temelidir

Eleştiri karşısında yararlı-negatif görmezden gelir eleştiriden öğrenir

Başkalarının başarılı olması tehdit edilmiş hisseder onlardan öğrenmek ister

Tüm bu çıktılar göz önünde bulundurularak bir Geribildirim Piramidi oluşturuldu:

/\ Kılavuzluk Mentörlük, Koçluk

/ \ Kendi kendini değerlendirme için zaman

/ \ İletişim

/ \ Analitik değerlendirme için gözlem

/ \ Hazır olmak

/_________________\

GERİ BİLDİRİM YÖNTEMLERİ

Özellikle zor duruma düştüğümüz ve ne yapacağımızı bilmediğimiz zamanlarda bize yol gösterici

olabileceklerini düşündükleri yöntemler bizlerle paylaşıldı:

Pendleton’ın Kuralları : Toplantının amacını belirtmek

Öğrencinin yapılan iti şeylerden bahsetmesi

Öğretmenin yapılan iyi şeylerden bahsetmesi

Öğrencinin geliştirilebilecek şeylerden bahsetmesi

Öğretmenin geliştirilebilecek şeylerden bahsetmesi

Planlanmış ve Sonuç Odaklı Analiz: Öğrenciye ne öğrenmek istediğinin sorulması

Özellikle ne konuda yardım istendiğinin belirlenmesi

Neyin iyi gittiği ve farklı stratejilerle nelerin geliştirilebileceği konusunun

tartışılması

Role-play ya da prova yapmak için ortam oluşturulması

“GROW” Modeli: “G” Goal setting ( Hedefin belirlenmesi )

“R” Reality checking ( Gerçeklik kontörlü yapılması )

“O” Options ( Seçenekler )

“W” What next, when, whom? ( Bir sonraki adım, nerede, kiminle? )

[N] Next steps ( Sonraki aşamalar )

KAPANIŞ

Katılımcılardan son olarak geribildirim alınarak çalıştay sona erdirildi.

E-Time: Electronic Tools in Medical Education

Konuşmacılar : Saad Naeem Zafar, Rehan Ahmad Khan

Raportörler :Buğra Han Egeli (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi) ,Melis Buse Irmak

(Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 15.10.2015

Pre-Conference Workshop 04

Gözlemci olarak katıldığım bu çalıştayın amacı tıp eğitiminin zamanla daha kalifiye hale gelmesi

gereksinimidir. Kara tahtalardan powerpoint sunularına kadar ilerlemiş sistemin artık daha da

internet üzerinden ve interaktif bir hale gelmesi gerekmektedir.

Öncelikle çalıştayda temel sosyal medya platformlarının öneminden bahsettik. Facebook, twitter,

youtube, linkedin gibi kanalların hem çok kullanılması hem de öğrencilerin hayatlarına yapışmış

olması onlara ulaşmada önemli olarak vurgulandı.

Daha sonra Edmondo hakkında detaylı sunum yapıldı. Uygulamanın her detayı anlatıldı ve uygulama

üzerinden pratik çalışmalar yapıldı. Herkes ya telefonundan ya da bilgisayarından konuşmacının

verdiği direktifleri yerine getirdi. Edmodo aslında Facebook’un akademik alana dönüştürülmüş hali.

Çeşitli yerlerde üniversite boyutunda veya ders boyutunda aktif olarak kullanılan bu program aslında

çok sayıda öğrenciye ulaşma ve anlık geri bildirim özelliğiyle avantajlı ve kullanılması tavsiye ediliyor.

İkinci olarak eTime uygulamasından detaylı bahsedildi. Bu uygulamanın ise kısa sürede dönüt alınması

ve ufak ara sınavlarla daha bir eğitim havası kazandığı anlatıldı.

Bence çalıştayın interaktif olması ve pratiğe yönelik olması en güzel yönlerindendi ama insanların

önlerindeki bilgisayara ve telefona yönlendirilmesi onların çok kolay bir şekilde dikkatlerinin

dağılmasına (mail, mesaj facebook vs) sebep oldu.

Kendi tecrübelerimi de değerlendirmem gerekirse salonun teknik yönlerine çok hakim olmadığım için

ışık, cam ve pointer tarzı şeylerde yardımcı olmakta zorlandım. Bunun yanında konuşmacılara

sunumları esnalarında kullanmaları için dili ve klavyesi Türkçe olan bilgisayar verilmesi bence yanlıştı.

Bu yabancı konuşmacılar için büyük bir engel niteliğindeydi.

2.GÜN

Stirring medical schools towards Social accountability: Facilitating change in your institution

Konuşmacılar : Ming-Jung Ho, Andre-Jaques Neusy Raportör : Bahar Baş (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi) Tarih : 16.10.2015 Pre Conference Workshop 05

GİRİŞ Herkesin kendini tanıtmasından sonra çalıştay süresince edineceğimiz çıktılardan kısaca bahsedildi; -'THEnet' Birliği'nin 'Tıp Fakültelerinin Sosyal Yükümlülükleri' konusunda belirlediği anahtar noktalar -Belirlenen noktaları kendi okullarımıza nasıl adapte edebileceğimiz Amaç - sağlık hizmetlerini yerel toplumların sağlık düzeyini geliştirmek için düzenlemek Halkın ihtiyaçlarının değiştiği ancak okulların hala eski sisteme bağlı kaldıklarına değinildi ve bunun devam edemeyeceği üzerine duruldu. Özellikle yerel halkın ihtiyaçlarının ön planda tutularak müfredatların hazırlanması gerektiği belirtildi. -Sağlığın sadece hastalıklardan ibaret olmadığı, ekonomiden kültüre bir çok ögeleri olduğundan bahsedildi. -Tıp eğitiminin sağlık sistemiyle simbiyotik bir ilişki içinde olması gerektiği söylendi. **Bu konuda ilk kez çalışmalar yapan okulların aslında isimleri duyulmamış ve kırsal ve fakir bölgelerde olan okullar olduğu söylendi. Bu okulların yetiştirdikleri doktorların periferde başarılı olmadıklarını farketmeleri üzerine bir reform hareketi başlattıkları anlatıldı. Aslında bu okulların 'sosyal yükümlülük prensipleri' konusunda bilgileri yoktu ancak vizyonları bu prensipleri takip eder nitelikteydi. Bu konuda yardım arayan okulların bir ortaklık kurduklarına ve kendi çıktılarına bağlı olarak müfredatlar hazırladıklarına da değinildi. -Okulların başarı ve prestiji uzmanlarına, profesör sayılarına, ödüllerine degil de topluma verdikleri hizmetle ölçülmelidir dendi. ANAHTAR NOKTALAR • Önce ihtiyaçlar - Toplum ve öğrenci ihtiyaçları ve sistem ihtiyaçları • İhtiyaçları karşılayacak araştırmalar, yeterlilikler ve davranışları belirleme • Belirlenen müfredatı hizmet verme odaklı olarak oluşturma • İhtiyaçları, süreci, çıktıları ve etkileri değerlendirme • Sağlık sistemine adapte etme

**Toplum içinde sürekli temel ihtiyaçları belirleyen araştırmalar yapılmalı ve araştırma sonuçları doğrultusunda somut çalışmalar yapılmalı dendi. **İnisiyatifler doğrultusunda çalışabilen bir müfredat oluşturulmalı dendi. -Üniversitenin kime hizmet ettigini iyi belirlemesi gerektiğinin altı çizildi. Aksi takdirde sadece bi işletme olacağından bahsedildi. **Uzman oldukları alanlarda '5 yıldızlı' doktorlar yetiştirmek değil, perifere indiğinde toplumda dominant olan sorunlarla başa çıkabilen doktorların çok daha verimli bir sonuç olduğu üzerinde duruldu. ~~1973 - Dr. White kendi bölgesinde en çok görülen ve toplum sağlığı üzerinde dominant etki gösteren hastalıkların ekolojisini araştırmış. Daha sonra da aynı bölgelerdeki üniversite hastanelerinde tedavi edilen hastalıkların ekolojisini araştırarak iki sonucu karşılaştırmış. Bu karşılaştırmadan elde ettiği sonuç ise şaşırtıcı; dominant hastalıkların yalnızca %1'i üniversite hastanelerinde tedavi ediliyor. Öğrenciler kendi toplumlarında böylesi etkin görülen hastalıkların yalnızca %1'i hakkında bilgi sahibi olabiliyor. --> Sağlık sistemi dominant hastalıkları kontrol edebilmeye ve bu konuda çalışabilecek insan gücüne ihtiyaç duyar. O halde bizlere 'pratisyen' ya da 'aile hekimi' diye isimlendirdiğimiz primer aşamada çalışacak doktorlar gereklidir. **Küba'daki sisteme göre mezuniyetten sonra 3 sene uzmanlık alanına yönelmenin yasak olduğuna ve bu süre içerisinde mezun doktorların pratisyen veya aile hekimi olarak çalışmaları gerektiği belirtildi. KENDİ OKULLARIMIZA ADAPTE ETME -Okulun karar alma mekanizmaları değerlendirilmeli -Okulun üzerinde etkisi olan kurumların değerlendirilmesi -Paydaşların belirlenmesi -Sürecin planlanması -Ortaklıklar kurma -'Out of box' düşünebilme yetisini geliştirme DEĞERLENDİRME -Bu aşamada yapılması gerekenin toplumdaki yaratılan değişikliğin göz önünde bulundurulması gerektiğinin altı çizildi. -İhtiyaçların karşılanma düzeyinin iyi belirlenmesi gerektiği belirtildi. ÖNERİLER

Just in case⁉ ⁉

Just in time⁉ ⁉ - İlke düzgün seçilmeli • Kırsal ve fakir bölgelerde hizmet verecek doktorların yine aynı bölgelerden gelen kişilerden yetiştirilmesi gerektiği vurgulandı. • Profesörlüğün yalnızca akademisyenin yayınlarına bakılarak değil verdiği hizmetlere ve öğretme yeteneklerine de bakılarak belirlenmesi gerektiği söylendi. • Doktor yetiştirmek için yalnızca doktora gerek olmadığı, işinde yetkin hemşireler ve diğer sağlık çalışanlarının da perifer için yetiştirilen doktorlara mentörlük yapabileceği konuşuldu. Mentör olarak belirlenen kişinin iyi bir 'facilitator' olmasına dikkat edilmesi gerektiği söylendi. • Sağlık hizmetlerinin okullarla toplum arasındaki bir ilişkiden oluşması gerektiği söylendi ve sorunların direk kaynağından (toplumdan) öğrenilmesinin çok daha etkili ve uygulanması kolay çözümlere ulaşılmasındaki önemi belirtildi. • Ayrıca okullardan mezun olan doktorların okulları tarafından takip edilmesi gerektiği ve yönlendirilmesi gerektiği de özellikle açıklandı. KAPANIŞ Katılımcılardan alanınan geri bildirimlerle oturum sona erdirildi.

Practical Approach to Assessment of Medical Competence and Performance

Konuşmacı :Charlotte Ringsted Raportörler :Buğra Han Egeli(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi), Başak Selin Kara (Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi) Tarih: 16.10.2015 Pre Conference Workshop 06

Oturumun amacı tıp eğitiminde hem mezuniyet öncesi hem mezuniyet sonrası eğitimde değerlendirmenin yani sınavların önemini, nasıl yapılması gerektiğini hatta yapılıp yapılmaması gerektiğini konuştuk.

İlk olarak genel tıp eğitiminde sınamanın olup olmaması gerektiğine ve sınamanın öğrenci, öğretmen, kurum, program ve toplum açısından fayda ve zararlarını tartıştık. Öğrenci açısından baktığımızda değerlendirme öğrenci için geri bildirim niteliğinde ve öğrenciyi çalışmaya itme niteliğindedir. Ama değerlendirmenin öğrenciyi meslek odaklı değil de sınav odaklı çalışmaya ittiğini düşündük. Öğretmen için ise sınamalar öğrencide olduğu gibi öğretmende de geri bildirimi sağlar. Buna rağmen öğretmenler sınavları hazırlarken kontrol ederken çok vakit kaybı yaşarlar ve yeni daha faydalı bir sistemle gelmek istediklerinde büyük bir bürokratik engelle karşılaşırlar. Bu durum onların daha kalifiye değerlendirmeler hazırlamalarında caydırıcı nitelik taşır. Kurum için ise ülke çapındaki

sınavlarda başarı kurumun ulusal ve uluslararası alandaki başarısını göstermede bir araçtır, reklam niteliği taşır. Toplumda da sınavların varlığı toplumun ileriki doktor adaylarına duyduğu güveni artırır.

Çalıştayın ikinci kısmında ise daha spesifik olarak mezuniyet öncesi ve mezuniyet sonrası pratiğe yönelik tıp eğitimi üzerine ders programı ve değerlendirme esaslı örnek planlamalarda bulunduk. Üç aşamalı (level1, level2, level3) tıp eğitiminden bahsettik. Aşamalar ilerledikçe özelleşip zorlaşıyor. İlk aşama başlangıç seviyesi ikinci aşama ileri başlangıç üçüncü aşama ise kompetandır. Bu 3 aşama ile mezuniyet öncesi eğitimin sadece bilgiye yönelik olması ve mezuniyet sonrası eğitimin de sadece pratiğe yönelik olması sorununun öne geçilmesi amaçlanmaktadır. Buna uygun mezuniyet sonrası eğitim sistemi örneklerini farklı uzmanlık alanlarında tartıştık. Örneğin, pediatrinin neonatal evresi üzerinde 3 aşamalık bir eğitim sistemi tasarladık. Birinci aşama birinci sene, ikinci aşama ikinci sene, üçüncü aşama da dördüncü veya beşinci sene verilmek üzere tasarlandı. Birinci aşamada daha günlük düzende hastanede denetleyici altında yapılan şeylerin aktarılması amaçlandı (anamnez alma gibi). İkinci aşamada yine denetim altında acil müdahalelerin gözlenmesi, gerektiğinde ilaç tavsiyesinde bulunulması amaçlandı. Son olarak üçüncü aşamada ise denetimsiz tamamen etik kuralları çerçevesinde bağımsız bir sağlık hizmeti sunulması ve her türlü kararın verilmesi planlandı. Bu aşamalardaki değerlendirmeler ise sene sonu tüm senenin final sistemleriyle ve blok sonu pratik sınavlarıyla değerlendirilmelidir.

Son olarak OSCE- objective structured clinical examination sistemi hakkında detaylı konuştuk. Bu sistem de ülkemizde Cerrahpaşa gibi bazı okullarda (dört okul) işlenmekte ama ülkemize de yeni gelmiş bulunmaktadır. Klinik bilimlerde ve mezuniyet sonrası eğitimde sınavların pratiğe dayalılığını farklı masalar ve standlar açarak her standda farklı bir oyuncunun veya mankenin üzerinde öğrencilerin muayne, tedavi(müdahale) ve anamnez alma yetenekleri test edilip hem bilginin hem de pratik yeteneğin bir sentez halinde test edilmesi amaçlanır. OSCE’nin yanında sınavların test veya yazılı olması yerine tek veya az sayıda soruya kompozisyon yazılması gerektiğini düşündük ve kitap açık yapılmasının faydalı olacağını savunduk. Bu şekilde öğrencinin ezberini değil o anki bilgilerini kullanma, sentezleme ve analitik düşünce yetisini kullanmasını sağlamış oluruz.

Çalıştayım özellikle mezuniyet sonrası eğitim konuşulurken bana biraz ağır da gelse çok keyif aldım ve çok şey öğrendim. Farklı alanlarda ufkumu açtı ve bana ders veren insanlarla tıp eğitimi hakkında benzer düşündüğümü anlamamı sağladı. Verebileceğim eleştiri ise çalıştayın değerlendirme hakkında konuştuğumuz kısımlarının daha pratiğe yönelik somut örnekler, vakalar üzerinden ilerlemesinin daha faydalı olacağını düşünüyorum.

Curriculum Reforms: Issues, Challenges and Opportunities

Konuşmacılar : Matthew C. E. Gwee Raportörler:Aykut Uçar(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi),Çağrı Orkun Kılıç(Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi) Tarih : 16.10.2015 Pre Conference Workshop 07

GİRİŞ

Gwee Matthew’un Curriculum Reforms adlı workshopu önce kendini tanıtmasıyla başladı. Ardından çeşitli ülkelerden gelen katılımcıların kendilerini tanıtmasıyla devam etti. 9 akademisyen ve benimle beraber 2 öğrenci bulunuyordu oturumda.

Önce ‘Curriculum nedir?’ sorusu ile oturuma başladık. Herkesten farklı tanımlamalar duyulurken başlıca fikirler ‘öğrenciler ve öğretmenler için yol haritası’ ve ‘öğretim sistemi dizaynı’ydı.

Ardından curriculum çeşitlerinden bahsedildi. Lisans tıp eğitimindeki bu yöntemler farklı disiplinleri içermesine rağmen ortak bir hedefe sahipler: Tıp öğrencilerini eğitmek. Disiplinler arası farklılıklara rağmen tek bir amaç güderek oluşturulan bu müfredat yöntemi 1961’deki Wisdom of Miller makalesinde ‘unity in diversity’ denerek ifade edilmiştir.

**

Bu partta, müfredat reformuna nasıl ve niçin başlamalıyızı tartıştık. Öncelikle nasıl bir değişime ihtiyaç duyduğumuzu tespit etmemiz gerekiyor. Bu tespitten sonra elimizdeki verileri düzgün bir biçimde analiz etmemiz ve ardından bir beyin fırtınası ortamı oluşturmamız gerekiyor. Bu ortamda özellikle öğrencilerin de bulunmasının gerekliliği belirtildi.

**

Grup çalışması kısmında, 21.yüzyılda müfredat reformuna ihtiyacımız var mı? sorusunu yanıtlamaya çalıştık. Workshopta bulunan dekanlar ve akademisyenler de dahil hepimiz bu gerekliliği kabul ettik çünkü ortak karar 20.yüzyıl müfredatının 21.yüzyıl için yetersiz olduğuydu.

Ardından bu yenilenme için başlıca unsurlar neler olabiliri tartıştık.

-Teknoloji bazlı olmalı

-Hasta ihtiyaçlarına ve profillerine dayalı olmalı

-Her zaman gelişmeye ve değişmeye açık olmalı

-Doktor, hasta ve öğrenci ortak çalışması olmalı

**

Bu kısımda, müfredat reform sürecinde göz önünde bulundurmamız gereken şeyleri tartışmaya başladığımızda küçük bir beyin fırtınası gerçekleştirdik, iki gruba ayrılıp. Sonunda çıkan fikirleri birleştirdiğimizde elimizde olanlar şunlardı:

-Öncelikle öğretmen veya öğrencilerden gelen negatif tepkilere dikkat etmemiz gerek. (Negatif tepkinin nedeni; yürürlülükte olan müfredatın eksik veya yanlış olduğunu gösteren kanıtın olmamasıdır. Kanıtı biz göstermeliyiz.)

-Sıfırdan yeni bir müfredat yerine öncelikle elimizde olan müfredatı geliştirmeye gidilmeli. (Sıfırdan bir çalışma ve yenilenme çok fazla tepki çekip aynı zamanda başarısız da olabilir.)

-Bu süreçte yer alan söz sahipleri ile bir tartışma ortamı olmalı ve bu sürece uygun bir komite oluşturulmalı. (Öğrencileri de içermeli, bunun için tıp eğitimi reform araştırmalarına yöneltmek ve yetiştirmek gerekli)

- Öğretmenlerden bu değişime gelen negatif tepkiler şunlardır; şüphecilik, direnç, nefret.

Gwee Matthew tüm bu zorluklar ve gerekliliklerle yüzleşilmesi ve pes edilmemesi gerektiğini belirtti. Şu an için en ideal sistem olan PDÖ için de bu zorlukların yaşandığı ve hala yaşanmaya devam ettiğini söyledi.

**

Bir diğer grup çalışmasında ise bu müfredat yenileme sürecinden en fazla faydayı nasıl sağlayabileceğimiz üzerineydi. Yine bir beyin fırtınası ardından kısaca bu yolları şöyle özetledik:

-Adım adım ve yavaş ilerlemeliyiz. Bu yeniliğin daha sağlam ve kontrollü olmasını sağlar.

-Sürekli bir feedback mekanizmasına sahip olmalıyız. Böylece her yeni adımın işleyişliğini düzgün bir biçimde kontrol etmiş oluruz.

-Sürekli bir eğitim sürecinde olmalıyız. Her zaman yenilenmeli ve değişen ihtiyaçları göz önünde bulundurmalıyız aksi halde önceden yapılan hataları tekrar yapmış oluruz.

-Kendimize uygun programı bulmalıyız. Sosyal ve ekonomik her koşul göz önünde bulundurulduğunda kendimize en uygun ve yürütülebilir programı sağlamalıyız.

**

Oturumun son kısmında Sayın Matthew, ‘Our Iceberg is Melting’ adlı kitaptaki 8 adımdan bahsetti.

1) Aciliyet hissini yarat

2) ‘Değişim Takımı’nı seç

3) Değişim yolunuzu ve stratejini geliştir

4) İlgilileri dahil etmek için bilgilendir

5) Harekete geçmeleri için diğerlerini teşvik et

6) Kısa zamanlı kazanımlar elde et

7) Israrcı ol, pes etme

8) Yeni bir kültür yarat (eskisini yok edecek kadar güçlü olana dek)

Aligning the medical school curriculum with WFME Standards

Konuşmacılar :Hossam Hamdy, İskender Sayek Raportör: Ayşenur Kozlu(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi) Tarih : 16.10.2015 Pre Conference Workshop 08

World Federeation of Medical Education)Dünya Tıp Eğitimi Federasyonu'nun tıp fakülteleri için

belirledikleri standartların ele alındığı workshopumuzda Türkiye Akreditasyon Derneği Başkanı

İskender Sayek konuşmacılarımızdan biriydi. Katar Üniversitesi'nden olan Hossam Hamdy ile

yaptıkları sunumunda öncelikle konumuz olan standartların sınıflandırmasından bahsedildi.

Uluslararası bir akreditasyon sistemi olmamasına rağmen belirlenen bu standartlardan temel olanlar,

ulusal düzeyde olan akreditasyon denetimlerinde mutlaka kontrol edilmesi şartı olması en önemli

noktalardan biriydi. Iskender Hoca bu konu sırasında Türkiye'de Tıp Eğitimi Akreditasyon'unun WFME

tarafından tanındığını ekledi. Iskender Hocanın belirttiği bu nokta aklımızdaki ulusal akreditasyon

almış olan okulların uluslararası görünürlüğü ile ilgili aklımızdaki soruların çözülmesini sağladı.

Akreditasyon okulların kalitesine onaylayan bir uygulama olduğu için kalitenin ne olduğu tartışıldı.

"Amaca uygunluk", "Yapılanın dokümanlara geçirilmesi, dokümanlara geçirilenin yapılması" gibi

cevaplar geldi ve kalitenin değişkenliğinden bahsedildi.

WFME'nin standartlarında "must" bazılarının "should" problemi konuşuldu. Yani mutlaka sağlanması

gereken standartlar ve sağlanması önerilen standartlar ele alındı.

Sonrasında bir akreditasyon kurulunun denetlediği bir fakültede kontrol ettiği ilk öğenin kayıtlar ile

gerçeklerin uyuşup uyuşmadığı olduğundan bahsedildi. Bundan yola çıkarak grup çalışmalarında da

kayıtlara geçirilenlerin gerçekliğinin kanıtlanması kaygısı üzerine de konuştuk.

Takım çalışmasında Katar Üniversitesi Proje Direktörü ve yine universitenin Araştırma ve Geliştirme

Departmanı'ndan 2 kişi, Bezmi Alem Üniversitesi'nin kurucu üyesi olan bir öğretim üyesi ve yine

üniversitenin rektörünün katılımıyla grup çalışmamızı gerçekleştirdik. Takım çalışmalarına WFME'nin

sitesinden de ulaşılabilecek olan bir okulun misyon tanımından, müfredat geliştirilirken içerikte

bulunması gereken her şeyi içeren görev kağıtlarını gözden geçirerek başladık. Okulların misyonları

üzerine konuşurken yalnızca bir doktor değil "şifacı" niteliği taşıyan "hekimlerin" yetiştirilmesi

gerektiği konusuna değinildi. Ayrıca okullarda hekimliğin uluslararası yönüne, haksızlığı ve eşitsizliğe

karşı olan yönüne dair içeriğin genelde misyonlarda değinilmediğini dikkatimizi çekti. Grup

çalışmasında ve tüm workshop boyunca öğrencilerin de bu konuda bilgilenip gerekirse fakülte

yönetiminden bu konulara eğilinmesinin gerekliliği konusunda ön ayak olabileceğini gördüm.

Uluslararası alanda çalışan çok değerli hocalarımızın, bakanlık çalışanlarının, bir rektörün de katılımı

ile gerçekleşen workshopumuzda bir öğrenci olarak bana her zaman söz hakkı verildi. Bu bizim her

zaman tıp eğitimi konusunda ceesaretli bir şekilde isteklerimizi dile getirmemiz gerektiğini görmemi

sağladı. Raporumun sonucu olarak akreditasyon ve okulumuzun belli standartları sağlaması için

gerekli girişimlerde öğrencilerin yalnızca talep eden taraf değil aynı zamanda girişimleri başlatan taraf

da olması gerektiğini gördüğümü belirtmek istiyorum.

USING EMOTIONAL INTELLIGENCE TO LEAD THE CHANGE IN MEDICAL EDUCATION

Konuşmacılar : Fadil Citaku,Yawar Hayat Raportör: Sena Alptekin (Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi) Tarih : 16.10.2015 Pre Conference Workshop 09

İlk olarak kendilerini tanıtarak başladıkları eğitime yürütmekte oldukları araştırmaları ve dahil oldukları mezun öncesi ve sonrası programları da ekleyerek tanışma kısmını anlattılar.Katılımcıların hepsi teker teker kendilerini tanıtmadılar.

Oturumun ilk yarısını Fadil Citaku başlattı.Daha sonra araştırmalardan çıkan sonuçları ve aslında liderlik özelliğinin tıp eğitiminin her aşamasında aslında ne kadar önemli olduğu konusuna birkaç slaytla değindi.Daha sonra değişim ve duygusal zekanın bağlantısı üzerinde durduk.Burda vurgulanan bizi değişime iten güçlerin neler olduğuydu.İç ve dış olarak ayrılan bu nedenler aslında ekonomik,hükümetle ilişkili veya teknoloji olarak sayabiliriz.

Bundan sonra insanların neden değişime direndikleri konusunda konuştuk burdan çıkan en önemli sonuçta insanların sahip oldukları şeyleri kaybetme korkusu ve değişimindeki zayıfların farında olmasıydı.Golemanın teorisi hakkında kısa bir bilgilendirmeden sonra duygusal zekanın iş yerinde neden olduğu konusu hakkında konuştuk.Duygusal zekaya sahip olan liderler diğer liderle göre %80-90 daha başarılı oldukları görülmüş ve daha iş bitirenler olarak adlandırılmış.İşte burda iyi lider(good leader) ve iş bitiren lider(effective leader) olan birbiriyle karıştılan iki kavram üzerinde daha sonra Yawa Hayatın sunumunda çokça değinildi.

Daha sonra amygdalanın davranışlarımız ve duygu durumumuz üzerinde etkilerini ,basal ganglionun yine bilgiyi depolamada ne kadar başarılı olduğu ve bu bölgenin kesinlikle sözcüklerle alakalı olmadığını ve kesinlikle duygulardan sinyal aldığı konusunda araştırmalardan bahsedildi.Duygusal zeka ölçme testlerinden bahsettikten sonra başarılı liderlerin sıradan bir liderden 3 kat daha fazla gülümsedikleri konusuna değinerek sunum sırasını Yawar Hayat’a verdi.

Yawar Hayat,Dr.Citaku2nun altında PhD yaptığı için aldığı derslerden bize bir sunum hazırlamış ve tabiki bu da liderlik hakkındaydı.Aslında oturumun bu kısmı biraz biizm de kurultay ve diğer toplantılarda yaptığımız eğitimler gibiydi.Liderlik nedir, önemi nedir,kapsadıkları gibi temel sorular üzerinde durduk.Daha sonra liderlik çeşitlerinden ve bunlar üzerinde yeni ve çalışılan yeni bir alan olan authentic leadership üzerinde durduk.

Bu sunumun sonunda herkese birer makale ve bunları okumak üzere 30 dk’lık bir süreç ve ardından da makalenin altındaki soruları cevaplayarak hazırladığımız sunumları bibirimize sunmamız istendi.

Olumsuz Feedback : İki oturum arasında yeterince bağlantı kurulamadığını ve duygusal zekayı biraz daha birleştiren bir liderlik üzerinde durulması gerektiği söylendi.

Team-Based Learning Among Multicultural Medical Students

Konuşmacılar :Gulam Saidunnisa Begum,Anshoo Agarwal Raportör : Sena Alptekin (Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi),Berfin Gizem Uslu (Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi) Tarih : 16.10.2015 Pre Conference Workshop 10

Maalesef katılımcı olmayan eğitimde 1 saatlik bir gecikme yaşandı.Ve Anshoo Agarwal kendi sunumu olan takım çalışması hakkında ben ve berfini bilgilendirdi.Sunumuna Together Everyone Achieves More olarak açtıkalrını anlattı.Ve bunu nasıl uluslararası öğrencilere ve büyük gruplara sahip okullarda nasıl takıma dayalı öğretimde kullanabileceğimiz,bunun faydaları ve uygulamaları neler bunlardan konuştuk.

Takıma dayalı çalışmada hocaların geleneksel yöntemdeki gibi sahnede değil öğrencinin yanında daha çok bir yönlendirici olarak bulunduklarını belirtti.Bu da bireysel etkileşim,öğretmen-öğrenci arasındaki ilişkiyi geliştirdiğini anlattı.

Daha sonra böyle bir eğitime nasıl hayata geçirebileceğimizi,nasıl bir süreç izlememiz gerektiğini konuştuk.Aynı zamanda kendi üniversitelerinde de uyguladıkalrı bu eğitim şeklini fotoğraflarla bize gösterdiler.

Ve eğitimin sonunda 2 tane katılımcı (Ben ve Berfin ) ve moderatör olarak Marshmallow adlı bir oyun oynadık burda bize verdikleri 20 spaghetti çubuğu,bant,makas ve marshmallow ile en az malzemeyei kullanarak marshmallowu en yükseğe 18 dakika içinde yapmamız istenildi.Biz de takım çalışmasında başladık,oyunun sonunda da bu oyundan neler çıkardığımızı ve takım çalışmasının bize nasıl bir katkıda bulunduğunu söylememizi istediler.

Feedback : Hocaların ikisi de hiçbir katılımcı olmamasına rağmen sadece iki öğrenciye worksopı gerçekleştirdiler ve bu gerçekten çok değerli bir şey.Ama aynı zamanda aslında tıp eğitiminde yeni yeni yüzeye çıkan bu farklı eğitim şekline duyulan ilgisizlik de şaşırtıcı bir noktaydı.

Together

Everyone

Achieves

More

TBL(TEAM BASED LEARNİNG) NEDİR?

1970 YILINDA Oklahama’da geliştirilen bu eğitim tarzı kalabalık eğitim kurumlarında daha faydalı olmaktadır. Bu sistemin etkili olabilmesi için olabildiğince çok takıma gerek vardır. Arap Emirliklerinde 7 8 tıp fakültesi olduğu için bir çok ülkeden gelen farklı kültürdeki öğrencileri bir araya getirmek birlikte aynı düzeyde eğitim almaları için bu sistem aktif olarak işliyor. Horward Gardner’ın çoklu

zeka kuramına göre; sözel,müziksel,içsel,sosyal,doğasal,varoluşsal,kinestetik,mantıksal-matematiksel,uzamsal zeka tipleri vardır ve bunların hepsi bir insanda bulunmamaktadır bu nedenle takım çalışmasında farklı zeka tiplerini bir araya getirerek amaça yani öğrenme hedefine daha kısa sürede ve daha verimli bir şekilde ulaşmak mümkün.Geleceğin doktorları olarak takım olarak çalışmamız gerekiyor çünkü en iyi kalitedeki tedavi bir çok branştaki doktorun bir arada çalışarak ortaya koyacağı bir ürün olacaktır ve bu sitem ile öğrenci iken alışma olasılığı bulmaktadırlar.

TBL’in 4 prensibi;

1.Group must be properly formed and managed

2.Student must be made accountable

3..Team activity must promote both learning and team development

4.Receive frequent immediate feedback

GROUP MUST BE PROPERLY FORMD AND MANAGED

Team formation

1.Goal create funtional teams

2.Faculty should select

3.Heterogenous selection

4.Size of team

5.Team permanence

Reading Assurance

1.Pre-readings

2.Reading assurance

3.Appeals

4.Mini-lecture

5.Application based team exercises

TBL iki aşamadan oluşuyor:

Phase 1 : öğrenmenin % 40 ı bu aşamada gerçekleşiyor.Bireysel Çalışma öğrencilereönceden gönderilen okuma metnini okuma, verilen referanslara çalışmaktan oluşan bir süreç.

· Learners read and study independently outside

· Preperation(pre class) individual study

Phase 2: inside class , öğrenciler sınıfa gelir gelmez verilen metinden 10 soruluk sınava tabi tutuluyorlar daha sonra aynı soruları takımla birlikte çözüyorlar ve aynı sorulardan iki ayrı sınav olup notlarınıda bu iki sınavın toplamından alıyorlar .Daha sonra derse hazır hale gelen öğrenciler konu ile ilgili derse geçiyorlar.

· 10 MCQ

· Readiness Assurance (in class)(i-RAT&t-RAT) %70 same question

· İmmediate feedback

· Mini lecture

· Application based exercise %100

Essential Skills in Medical Education (ESME)

Konuşmacılar: Ronald M. Harden,John Dent,Patricia Lilley

Raportör: Zeynep Cemre Çelebi (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 16.10.2015

Course 1

Workshop Ronald M.Harden’ın konuşması ile başladı.Sonrasında katılımcıların kendilerini tanıtması

ve Tıp Eğitimi ile ilgili çalışmalarını anlatması ile devam etti.

Toplantı 4 başlık halinde planlanmıştı.

1)Öğrenciler ne öğrenmeli?

2)Müfredat nasıl organize edilmeli?

3)Öğrenciler en iyi şekilde nasıl öğrenir?

4)Öğrenciler ne öğrendi nasıl bilebiliriz?

Ronald M.Harden konuya en etkili öğrenme hangi şartlarda gerçekleşir sorusu ile başladı.

İyi Eğitimci-İyi Müfredat En etkili öğrenme şartı

İyi Eğitimci-Kötü Müfredat İkinci etkili öğrenme şartı

Kötü Eğitimci- İyi Müfredat

Kötü Eğitimci-Kötü Müfredat En kötü öğrenme şartı

En etkili ve doğru öğrenmenin iyi bir eğitimci ve müfredat ile olacağı konusunda herkes hem

fikirdi.Sonrasında programımızın ilk başlığına geçiş yaptık.

Öğrenciler ne öğrenmeli? (Çıktılar-Outcomes)

Ronald M.Harden eğitimin amacı,içeriği ve öğrenme çıktılarından bahsetti.Verilen eğitimin sonunda

alınması gereken çıktıların, öğrenme sisteminden daha önemli olduğunu vurguladı.Tıp Eğitimi’nin

çıktılar üzerine standardize edilmesi gerektiğini belirtti.Ve benim aklımda hemen Çekirdek Eğitim

Programı(ÇEP) belirdi.ÇEP’te de öğrencinin aldığı eğitim sonunda hangi konuları ne kadar öğrenmiş

olması gerektiği belirleniyor ve tıp fakültelerinin bu şartları sağlayarak eğitim sistemlerini kendilerinin

şekillendirilmesine olanak sağlanıyordu.

Tüm bunlar sırasında önem vermemiz gereken birkaç nokta vardı.

1)Doğru iş Doktor ne yapmalı? (Doingtherightthing )

2)Doğru yol Doktor uygulamalarını nasıl yapmalı? (Doingthethingright )

3)Doğru insan Doktor profesyonel olmalıdır. (Right persondoing it)

Sonrasında ise çıktıların nasıl olması gerektiğinden bahsedildi.

Çıktıların tanımlarının doğru şekilde yapılmış,anlaşılır olması gerekmektedir.

Müfredat ile uyuşması gerekmektedir.

Çıktıların bu kadar önemli olmasını ise, eğer nereye gideceğinizi bilirseniz,nasıl gideceğinize karar

verebilirsiniz cümlesi ile açıklıyor.

Bu konu başlığını yaptığımız bir etkinlikle tamamladık.

7-8 kişilik küçük gruplar halinde, 1.sınıfta olan bir tıp fakültesi öğrencisinin 6 haftalık kardiyovasküler

sistem komitesinin sonunda neleri öğrenmiş olarak bitirmiş olması gerektiğini tartıştık.Sonucunda

birkaç tanesini temel başlıklar halinde belirledik.Kardiovaskuler sistem’de temel beceriler programını

düzenleyen grubun önerdiği ders başlıkları şu şekilde:

1)Temel yapı ve fonksiyonları nelerdir?

2) Sağlığı tehdit eden etmenleri ve risk gruplarını tanımak

3) Hastalarla, akrabalarla ve meslektaşlarla iletişim kurma becerisi geliştirme

4)Anamnez alma becerisi geliştirme

5)Hasta değerlendirmenin temel prensiplerini anlamak

Müfredat nasıl organize edilmeli?

Workshop’a 2.konu başlığımızla devam ettik.Müfredat hazırlanırken dikkat edilmesi gereken noktaları

SPICES modeli ile tanımladık.

Studentcentred Öğreticinin ne öğrettiğinin önemli olduğu modelden,öğrencinin ne öğrendiğinin

desteklendiği modele geçişi tanımlamaktadır.

Öğretici direkt öğretecekken, direkt öğrencilerin kendilerinin öğrenmesinin teşvik edilmesi gerektiğini

vurgulayan bir sistemdir.

Öğrencinin bireysel olarak ihtiyaçları,beklentileri karşılanmaya çalışılmalıdır.

Problem based Probleme dayalı eğitim sistemini destekleyerek, teorik ve pratik derslerin

birbirlerini tamamlar şekilde sürdürülmesi gerekmektedir.

İntegrated Tüm sağlık personelinin birlikte çalıştığı disiplini vurgulamaktadır.

Communitybased Toplumun ihtiyaçlarını ve taleplerini gözönünde bulundurarak yapılan bir

çalışmadır.

Electivedriven Öğrencilerin talepleri dikkate alınmalıdır.

Systematic Uygulanan çalışmalar sistematik olarak bir düzen içerisinde ilerlemelidir.İlk önce

alınmak istenen çıktılar belirtilmeli sonrasında müfredat planı hazırlanmalıdır.

Bu konu başlığını yaptığımız bir etkinlik ile tamamladık.

Önceki çalışmadaki grubumuz ile beraber bu sefer bize verilen 6 ayrı problem üzerinde durduk ve

bunları tanımladık.SPICES modelini örnek alarak problemlerin neden ve nasıl kaynaklandığını

tartıştık.Daha sonra diğer grup ile yaptığımız çalışmaları karşılaştırarak bilgi alışverişinde bulunduk.

Öğrenciler en iyi şekilde nasıl öğrenir?

3. konu başlığımızda ise öğretme eyleminin nasıl olması gerektiğinden ve methodlarından

bahsettik.Öğretilecek konunun nasıl seçileceği, öğrenciye neyin,ne düzeyde, nasıl aktarılacağı ve nasıl

geribildirim verileceği konuları üzerinde durduk.Ve bunları FAİR olarak kodladık.

Feedback Good things,Bad things

Activity

Individualism

Relevance

1)Etkili Geribildirim

Öğrencilere geribildirim verilirken nelere dikkat edilmesi gerektiği üzerinde durduk.

Açıklama yap, sadece puan verme

Zamanında ve sık sık olsun

Çıktılara özel olsun

İleri çalışmalar için yol göster

Geribildirimlerin önemsenmesine ve yorumlanmasına yardımcı ol

Öğrencilerin kendi kendilerine geribildirim vermelerini destekle

2)Aktivite

Öğretilecek konunun hangi modellerde daha kolay aktarılabileceğini tartıştık.

Model örnekleri;

Öğretmenin ders anlattığı eğitim modeli

Öğretmenin konuşmayı yönlendirdiği grup çalışmaları eğitim modeli

Öğretmenin sadece gözlemci olduğu,öğrencilerin aktif rol oynadığı grup çalışmaları eğitim

modeli

Modeller üzerinde yapılan tartışma sonucu, öğretmenin sadece gözlemci olarak katıldığı modeli

seçerek öğrencinin de öğretme/öğrenme sürecine aktif bir şekilde katılması gerektiğinde hem

fikir olduk.

Öğrenme işlemi pasif değil aktif şekilde olmalıdır.

Anlamlı olmalıdır.

3)Bireysel Çalışma

4)Uyumluluk

Anlatılan konu, başlığıyla ve alınmak istenen çıktılarla bağlantılı olmalıdır.Aktarılan konu öğrencilerde

anlamlı şeyler uyandırmalı ve yararlı olmalıdır.

Eğitim yararlı olmalı

Eğitim öğrenen için anlamlı olmalı

Bu konu başlığını yaptığımız bir etkinlik ile tamamladık.

İlk yapmış olduğumuz çalışmada elde ettiğimiz veriler üzerine bir çalışma gerçekleştirdik.Küçük

çalışma grubumuzla beraber belirlemiş olduğumuz 3 konu başlığımızı FAIR prensibi ile hangi

yöntemleri kullanarak daha iyi aktarabileceğimizi tartıştık.(Küçük çalışma grupları,simüle hastalar vb.)

Daha sonra elde ettiğimiz verileri diğer grup ile paylaştık.

Öğrenciler ne öğrendi nasıl bilebiliriz?/Değerlendirme

4.konumuz olan değerlendirmede ise değerlendirmeyi ne için,nasıl ve neden yaptığımız gibi konuların

üzerinde durduk.

What? Ne?Değerlendirmenin ne üzerine olacağına karar vermemiz gerekiyor.(Öğrenme çıktıları)

How? Nasıl?Değerlendirmenin güvenirliğine,geçerliliğine,pratikliğine ve öğrencide yaratacağı

etkiye önem verilmelidir.Değerlendirilecek konuya göre değerlendirme yöntemi ve içeriği

seçilmelidir.(Yazarak,OSCE,Portföy)

Why? Neden?Değerlendirmenin neden yapıldığı iyi kavranmalıdır.Amaç sadece öğretilenin

değerlendirilmesi olmamalı,değerlendirirken de öğretme eyleminin devam

etmesi,sağlanmasıgerekmektedir.Değerlendirmenin motivasyonu arttıracağı ve başarıyı getireceği

fark edilmelidir.

When? Ne zaman?

ByWhom? Kim?

Where? Nerede?

Bu konu başlığını yaptığımız bir etkinlik ile tamamladık.

7-8 er kişilik gruplar halinde,önceki çalışmalarımızda elde ettiğimiz çıktıların ölçme ve değerlendirme

metodlarını tartıştık. Kardiovaskule rsistem’de temel beceriler programını düzenleyen grubun

önerdiği ölçme ve değerlendirme metodları şu şekilde:

1)Temel yapı ve fonsiyonu anlamakÇoktan seçmeli sorular, Pratik sınav

2)Sağlığı tehdit eden etmenleri ve risk gruplarını tanımakÇoktan seçmeli sorular, Kapsamlı

eşleştirme soruları, Klinik Sınav

3)Hastalarla, akrabalarla ve meslektaşlarla iletişim kurma becerisi geliştirme Role-Play

(Canlandırma yapmak) ve geribildirim, Klinik Sınav

4)Anamnez alma becerisi geliştirme Hasta başı eğitimi, Simülasyon, 360 derece değerlendirme,

Portfolyo hazırlama

5)Hasta değerlendirmenin temel prensiplerini anlamak Simülasyon, E-öğrenme, Klinik sınav,

Çoktan seçmeli sorular, Kapsamlı eşleştirme soruları, Küçük Gruplar Halinde Öğrenme, Kısa kolay

sorular.

Bu eşleştirmenin ardından iki grup olarak belirlediğimiz ölçme ve değerlendirme metotlarını paylaştık.

Ardından Mr. Harden ölçme ve değerlendirme metotlarını belirlerken, metotları x eksenine, ulaşmayı

hedeflediğimiz çıktıları y eksenine koyduğumuz bir tablo oluşturmanın faydasından bahsetti.

Son olarak Mr. Harden her öğrencinin her bir temel becerisinin birbirinden bağımsız olarak

değerlendirilmesinin önemini vurguladı. Yani öğrenciyi kümülatif başarısına göre değil, her becerisine

göre ayrı ayrı notlandırmak ve bunların bir grafiğini çizerek, gelişimi takip etmek gerektiğini vurguladı.

Oturum planlanan saatte sona erdi.

Essential Skills on Computer Enhanced Learning

Konuşmacı : John Sandars Raportör : Rıdvan Arda Demirci (Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi) Tarih:16.10.2015 Course 2 ESCEL ''Essential Skills on Computer Enhanced Learning'' programın iki büyük kursundan biriydi. Sabah 9'dan akşam 4.30'a kadar dolu dolu ve interaktif bir çalışma gösterdik. Kursun temel hedefi, teknolojiyi eğitim sistemlerine entegre etmek isteyen hocalara , bu işin temel bilgilerini vermekti. Toplam dört oturumda tamamladığımız kurs, ilk başta öğrenmenin ve öğretmenin temellerini anlattı. İki tip öğrenci vardır: 1)Aktif öğrenci: Derslere hazırlıklı gelir, derslerde sorular sorar ve derslerde öğrendiklerini farklı kaynaklardan sorgular. 2)Pasif Öğrenci: Derse gelir, ve sadece öğretmenin anlattığını alır. Bu iki tip öğrencinin, eğitmen için yansıması da şöyledir: Eğer tamamen hazırlıklı, kendine güvenli ve konuyla ilgili tüm bilgileri biliyorsa, aktif öğrenci eğitmen için çok daha yararlı olacaktır. Keza aktif öğrenci, eğitmeni yeni şeyler öğrenmeye sürükler. Eğer eğitmen, mental olarak hazır değil ve bilgisi konu hakkında sınırlıysa, bu durumda pasif öğrenci eğitmen adına daha iyi olacaktır. Uzun lafın kısası, aktif öğrenci ve eğitmen arasındaki 'mutual learning' pasif öğrenci ve eğitmen arasında gerçekleşmez. Ayrıca Dr.Sandars, öğrenme sürecinde iki tip bellekten bahsetti: 1)Short Term Memory(STM): Bu bellek, yeni şeyler öğrenirken bilgileri kafamızda yazdığımız ilk yer. 2)Long Term Memory(LTM): Bu bellekse, yeterince çalışma sonucu STM'den bilgilerin geçtiği adeta bir 'depo' gibidir. Bu iki bellek arasında geçiş, aktif öğrenme (active learning process) ile gerçekleşir. Eğitmenin buradaki görevi ise, STM-LTM geçişinin teşvik edilmesidir, bunu mini sınavlar, ders içinde eski konulardan soru sorma gibi tekniklerle sağlayabilirler. Bilgisayar teknolojilerinin eğitimde kullanılması , kursun tüm bölümlerinde tartışdığımız bir konu oldu: Gelişmiş ülkelerde dahi , eğitim 'pure online' şeklinde yapılmıyor. Keza Dr. Sandars, bunun tamamen yanlış olduğundan söz ediyor. Eğitimde en önemli ilkelerden birinin, öğrenci-öğretmen etkileşimi olduğunu, ve en azından görüntülü iletişime geçilebilecek basit online sistemlerin bunu sağlamak için kullanılabileceği ayrıca Dr.Sandars dile getirdi. 'Pure online' eğitimlerdense, online ve geleneksel eğitimin bir kombinini kullanmak öğrenme aşamalarını hızlandırdığı gibi, öğrenciye bir esneklikte sunuyor. Nedir bu esneklik? Örneğin, öğrenci sıkışmış ders programlarından kurtuluyor, kendi hızıyla istediği zaman derslerini alabiliyor böylece

gün içerisini ekstra işlerini sığdırabiliyor. Böylece geleneksel eğitimde öğrenme hızı farklı olan öğrenciler arasındaki çatışma sona eriyor, eğitim programı aksamıyor. Ancak bu durum beraberinde farklı problemleri de beraberinde getiriyor: Birincisi, ödevler ve sınavların güvenilirliği, öğrencinin görevini kendi başına yaptığını kontrol etmek , online eğitimlerde epey problem arz ediyor. Ancak bunun için geleneksel ve online eğitim kombini(hybrid eğitim modeli) en doğru çözüm. İkincisi ise, öğrencinin konular üzerinden yeteri kadar geçip geçmediğinin kontrol edilememesi. Bu noktada Dr. Sandars, tüm eğitim modellerinin ortasında öğrencinin olduğundan bahsetti. Yani öğrencinin 'Nasıl öğrencini bilmesi' ve aktif bir öğrenci olması, eğitimin kalitesini her anlamda artırıyor. Hibrid eğitim modelleri teoride güzel olsa da , platformun kurulumu aşamasında , maddi olarak eğitim kurumlarına zorluk çıkarıyor ve ekstra mesai gerektiyor. Mesela, tek bir online platformun kurulması için, teknik ekip, bilgisayar ekibi, öğretmenler, videolarla uğraşacak ekip , ve denetçi ekibin olması geerekiyor. Bu da , geleneksel eğitimdeki personel gereksinimini neredeyse ikiye katlıyor. Online eğitim modellerinin tek başına kullanılmasının en önemli sorunlarında bir de, pratik eğitimlerin efektif olarak uygulanamaması. Özellikle çok pratik gereken: acil, cerrahi gibi servisler için yetiştirilen öğrenciler adına , online eğitim yeterli değil. Online eğitimde önemli bir başka husus ise, kullanılacak platformun sadeliği. Bu hususta , açılan PC penceresinde : 1)Bilgiler gereksiz derecede fazla olmamalı 2)Pencereler dikkat dağıtıcı renklerle boyanmamalı 3)Birbirini takip eden pencerelere yönlendirim basit ve anlaşılır olmalı. Bu noktada Dr. Sandars, Dünyanın dört bir yanından online platformlardan örnekler gösterdi, ve bunların çoğu yetersiz olarak değerlendirdik. Buradan çıkan sonuç ise, eğitimin bu alanda henüz emekliyor olduğu. Öğrenme ve öğretme yeteneklerinden bahsederken, bahsettiği en önemli noktalardan birisi de , öğrencinin öğrenirken tek bir öğrenme modelini kullanması , eğitmenin de tek bir öğrenme modeli ile öğretmesi. Peki öğrenme modeli ne demektir? Öğrenme modellerine örnek olarak , görerek öğrenme , işiterek öğrenme, okuyarak öğrenme vs. gösterilebilir. Bu modeller aynı ders içinde parçalar halinde kullanılabilir, ancak hepsi aynı anda olmamalı. Keza bu durumda, öğrenci hiçbirine tam odaklanamıyor böylece neredeyse hiçbir şey öğrenemiyor. Dr. Sandars, kursun sonunda üç hususa özellikle değindi: 1) Teknoloji eğitimde sadece bir araçtır 2) Eğitimin temelinde öğrenci vardır 3) Eğer bir online platform hazırlanıyorsa, server kapasitesinden, pencere rengine kadar her şey eğitmen tarafından değerlendirilmelidir.

3.GÜN

Konferans Atölyesi 2(CW 2) yeterli katılımcı olmaması sebebiyle iptal edilmiştir.

Curriculum Challenges in New Perspective and

Design

Konuşmacılar :Charlotte Ringsted,Andre Jacques Neusy,Khalid Bin Abdulrahman

Raportör : Sena Alptekin(Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih :17.10.2015

Plenary 02

Oturuma ilk olarak bireysel ve organizasyon düzeyinde yeterliliğin tarihçesini ve anlamını anlatarak

başladı.Canada’da yürürlükte olan ve The Dundee Framework,ConMeds gibi öncü çalışmaların

işleyişini anlattıktan sonra İtalya’da gerçekleşen kişilerin sınavlardaki başarsız olduğu yönleri saptama

ve bunun üzerinde yoğunlaşmaları için destek çalışmaların sağlandığı “In Training Assessment”tan

bahsetti.

Okuldaki ve sahadaki doktorların farklı şekilde bilgiyi kullanma ve bunu hayata geçirebilmesi

gerektiğini ve buna bağlı değerlendirmelerde bulunulmasına değinildi. Öğrencinin aldığı eğitimi

kullanabilmesi ve doktorun da bildiği bilgiyi hayata en iyi şekilde geçirebilmesi gibi iki yönlü bir

değerlendirme bu.Biri okul odaklı biri ise sahadaki görev üzerindedir.

Daha sonra uzmanlık dalları arasındaki değerlendirme ve görevlendirme anlayışındaki farka

değinildi.Bazı bölümler üstleri tarafında görevlendirildiğinde daha verimli çalıştıkları diğer bazı

bölümler ise kendi değerlendirmeleri sonucu eksik buldukları eyler üzerinde çalışmayı kendilerini

daha motive ettiğini söylemişler.Doktor Rinsted bu sonuç doğrultusunda bazı domine olmayan

uzmanlık alanlarında üstleri tarafından görevlendirmenin doktorları ve sağlık çalışanlarını daha

verimli görmüş.

Ve kendi ülkesi olan Danimarka’da bisiklet sürmenin çocuklara çok erken yaşta öğretildiğini bunun bir

nevi kültürel bir norm olduğunu ve her ailenin bunu uyguladığından bahsetti.Bunun çocuklara

rekabeti ve kendi becerilerinin farkına varmasında yararlılığından bahsetti ve sunumu “What goes

where ? and Who should do what ? “ diyerek bitirdi.

Daha sonra oturuma Dr.Neusy devam etti.Sunumunda THEnet(Training for health equity network)tan

bahsetti.Bu ağın sağlık çalışanlarını toplumun ihtiyaçları doğrultusunda eğitmek ve onlara en iyi

hizmet etmek amacıyla oluşturulduğundan bahsetti.

Sorumluluk Yaklaşımı olarak belirttiği 5 aşamayı belirtti.Bunlar ,

Asses(Sorunu Belirle), Identify(Belirle), Deliver(Ulaştır), Evaluate(Değerlendir), Adjust(Uygula)

Sağlık çalışanlarının fildişi kulesi tavırlarından toplum odaklı yaklaşıma geçmelerine değindi.Bunu en

iyi şekilde yapmanın yolunun ise hizmet edeceğin kitleyi belirlemek, onların ihtiyaçlarını bilmek ve

onların sağlık sistemini tanımaktan geçtiğini söyledi.

Son olarak Dr.Abdulrahman oturumuna kendi dekanıyla yaşadığı bir problemi yaşarak

başladı.Müfredattaki sorundan ve değişim istediğinde kendi dekanına bahsettiğini ama dekanın ona

biz müfredatla birçok öğrenci mezun ettik bize bir sorun getirmedi,sorunlu olan bir şeyi düzeltmenin

ne anlamı var ? gibi veya onun sözleriyle “ If it’s not broken,don’t fix it.Why to change?” Şeklinde bir

dönüt aldığını söyledi.

Sözlerine özellikle ilk üç yılda tıp fakültesi öğrencilerinin yaşadığı stresten bahsederek ve öğretmenler

olarak bu stresini olabildiğince azaltmaları gerektiğini belirtti.Bunun için de yeni entegre edilmiş

müfredatlarla yapılabileceğini ve seçmeli derslere de daha çok önem verilmesi ve bunların müfredat

içinde arttırılması gerektiğini belirtti.Daha sonra Portföl ve E-öğrenmenin verimliliğinin arttırılması

gerektiği ve bu konu üzerine daha fazla önem verilmesi gerektiğini söyledi.Ve sunumunu öğrencileri

ve öğretmenleri araştırma çalışmalarına “More researc h to carry out “ diyerek yoğunluk vermelerini

istedi.

Practising Professionalism and Ethics: New

Dimensions

Konuşmacılar: Anis Ahmad, Ming Jung Ho, Usman Mahboob, Osman Erol Hayran

Raportör: Nur Köse (Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih: 17.10.2015

Symposium 1

İlk konuşmacı olan Anis Ahmad, Ethical Dimensions of Professionalism adlı konuşmasında

professionalism ve commercialism arasındaki farklara değinerek başladı. Tıbbın ticari anlayışın

gölgesinden çıkıp hem seküler hem de dindar doktorların sahip olabileceği ortak bir insancıl yaklaşım

olması gerektiğinden bahseden Anis Ahmad Kuran’dan çeşitli ayetler göstererek Pakistanlı

doktorların bu etik anlayışına kavuşturulması gerektiğinden bahsetti. Konuşmasının son kısmında

hastaların kişisel özgürlüklerinin bazen doktorların tıbbi girişimini kısıtladığı ve küreselleşmenin sağlık

ve etik alanına olan etkilerinden bahsetti.

Sonraki konuşmacı olan Ming Jung Ho, Effects of Hospital Accreditation on Medical Professonalism

konulu konuşmasında hastane akraditasyonunun avantaj ve dezavatajlarından bahsetti. Olanakların

iyileştirilmesi, hasta sağlığı ve güvenliğinin arttırılması gibi olumlu özelliklerin yanısıra bu

akraditasyonların öğrenciler ve hastane çalışanları üzerindeki iş yükünü arttırdığı ve duygusal açıdan

onları zayıflattığından bahsetti.

3. konuşmacı olan Usman Mahboob, Multi-Model Approach to Understand Medical Professionalism

konulu konuşmasında pek çok modelden bahsetti ve bireysel anlayışın kültür ve toplum anlayışıyla

aynı kaynakta değerlendirilmesi gerektiğini söyledi.

Son konuşmacı olan Osman Erol Hayran, Cultural Backgrounds of Professionalism and Ethics in

Medicine adlı konuşmasında medical professionalismin evriminden bahsetti.

- Eskiden çocuklarının ve ailenin sağlık ve bakımından kadın sorumluyken sanayi devrimiyle birlikte

sağlık sistemi endüstrileşerek erkeklerin egemenliğine girdi. Uzun bir süre tıp eğitimi sadece üst sınıf

erkeklere verildi. 1960’lı yıllardaki feminist hareketten sonra bile kadınların sağlık alanında erkekler

kadar baskınlaşamadığından bahseden Hayran, kadın merkezli tıbbın erkek merkezli tıbba geçtiğinden

bahsetti. Hastanelerin birer sağlık fabrikası doktorların da birer üniformalı bekçilere dönüşmesinden

ve doktorların hastanın yaşam standartlarını yükseltmektense sadece hastalığı tedavi etmeye

odaklandığını söylemesiyle konuşmasını sonlandırdı.

Professionalism and Ethics

Raportör : Sena Alptekin (Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 17.10.2015

Research Paper Oral Presentation-1

A comporative Study : Practice Self-Medication Among Medical Non-Medical Students

Konuşmacı :Imran Amjad

Araştırma 440 öğrenciyle Güney Hindistan’da başlamış.Araştırma sonuçlarında kendi kendine

tedavi orani %78 olarak bulunmuş ve kız öğrencilerin de bu tedavi yaklaşımında büyük çoğunluğu

oluşturduğu gözlemlenmiş.Tıp öğrencilerinde bu tedavi yaklaşımı diğer öğrencilere göre çok daha

fazla olduğu hatta çoğu zaman bu arkadaşlarını ya da aile bireylerinden birini tedavi etme girişiminde

de bulundukları gözlenmiş. Kişilerin bu tedavi yaklaşımını tercih etmeleri genellikle hastalıklarını

önemsiz görmelerinden kaynaklanıyor.Ve kullanılan ilaçların çoğunluğunu ateş düşürücü olarak

belirlenmiş.Ve öğrencilerin çoğunluğu da bu tedavi yaklaşımını kullanmaktan memnun

olduklarını,kendi kendilerini tedavi etmenin onlara güven verdiğini ve bu tedavi yaklaşımının da teşvik

edilmesi gerektiği konusunda görüş birliği yapıyorlar.

Attitude of Health Care Students Towards Disability: A Comparative Study

Konuşmacı :Arshad Nawaz Malik

Araştırma 90 tane birinci sınıf tıp öğrencisi arasında gerçekleştiriliyor. Araştırmadaki amaç kişilerin

yaşları,kültürel altyapıları,normları ve cinsiyet arasında engelli kişilere davranış bakımından fark mı

yok mu cevabını bulmak. Araştırma sonunda yaşın bu davranışlar üzerinde etkisi olmadığını fakat

erkek öğrencilerin negatif tutum içinde bulunmalarının çok daha olası olduğu görülmüş.Engelli

kişilere yaklaşımda en başarılı olan kişilerin ise geçmişinde böyle bir durumu kendi üzerinde ya da

yakın çevresinde yaşayan ve deneyim kazan kişiler olduğu sonucuna varılmış.Doktor Malik aynı

zamanda engelin sadece fiziksel ya mental eksiklik değil aynı zamanda günlük hayatta herkesin sahip

olduğu ve bizim yapamadığımız yüzme,bisiklete binme gibi gündelik yeteneklerin kişide eksikliği

durumlarının da bu kavram içerisinde değerlendirilebileceğini söyledi.

Professionalism and Ethics

Co-Chair : Khalid Bin Abdulrahman Co-Chair : İskender Sayek Moderatör : Fareesa Waqar

Konuşmacılar : Fareesa Waqar,Noreen Zahid Mirza,Osamu Nomura,Akan Karakuş, Muhammad

Nadim Akbar Khan,Joel McCay ,Hoda Ahmari

Raportörler : Turgut Gürer(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi),Aykut Uçar(Yeditepe

Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih: 17.10.2015

Research Paper Oral Presentation 2

Bu oturum farklı ülkelerden değerli katılımcıların onar dakikalık konuşmalarında yaptıkları

araştırmalarını sunmalarını amaçlıyordu. Konuşmalar birbirinden bağımsız araştırmalar üzerinde

olmasına rağmen genel tema olarak Profesyonellik ve Etik olarak belirlenmişti. Oturum moderatör

Fareesa Waqar’ın konuşmasıyla başladı ve kendisi kısaca oturumun genel amaç ve işleyişinden

bahsetti. Ondan sonra oturumun zamanının kısıtlı olması nedeniyle hızlıca yedi konuşmacıdan ilk

konuşmacı olarak kendi sunumunu yapmaya başladı.

Fareesa Waqar: İlk konuşmacı olan Fareesa Waqar’ın sunumunu yaptığı araştırmasının ismi Research

a Necessity or a Burden for undergraduates? What do students feel?’ydu (Araştırma bir gereklilik ya

da bir yük? Öğrenciler bu konuda ne düşünüyor?). Konu olarak mezun olmamış tıp öğrencilerinin

araştırma yapmasını alan araştırmasında belli başlı kavramları kılavuz aldığından bahsederek bunları

açıkladı, belli başlı olanları aşağıdadır:

-Araştırma analizin altyapısıdır.

-Tıp öğrencilerinin daha önce araştırma yazmamış olmalarından dolayı, metodoloji bilgileri ve

araştırma becerileri zayıf kalmıştır. Bu da araştırmalarında daha önceki araştırmaları taklit etmelerine

yol açmaktadır.

-Öğrencilerin sadece %4’ü daha önce araştırma yapmışlardır.

-araştırmaların cross-section olarak pakistanda yapılmasına karar verilmiştir.

-Öğrencilere nasıl referans vermeleri, hangi stili kullanmalaerı ve nasıl istatistik analiz yapmları

gerektiğini öğretmek gereklidir.

SONUÇ: Öğrencilere araştırma yapabilcekleri imkan ve zaman tanınmalı, self-help kavramına bağlı

olarak bireysel olarak bağımsız düşüşnecekleri bir ortam sağlanmalıdır. Eğitimde yukarıdan inme,

‘spoon fed’ bir anlayıştan kaçınılmalıdır.

Noreen Zahid Mirza: Oturumun bu konuşmasının konusu ‘Reflection as a Tool for personal

emprowement’- An insgiht from the college of Medicine.

Tıp öğrencilerinin yaşadığı sorunların büyük bir bölümü ve bu sorunların çözümlerinin

bulunmamasının en büyük kısmı röflektif düşünme eksikliğinden kaynaklanmaktadır. Sorunların NE-

Öyleyse NE- daha sonra NE olarak sınıflandırılması ve bu üçayak üzerinde çözülmesi araştırmanın

önemli bir kısmını oluşturmuştur. Konuşmacıya göre 3 tip düşünme vardır, bunlar:

Klinik düşünme- Doktorun bir usta ve tıbbi karar alıcı olarak düşünmesi

Bilimsel düşünme- Doktorun uyguladığı sanatı geliştirmek üzerine düşünmesi

Kişisel düşünme- Doktorun kendi iç dinamiklerine uygun olarak düşünmesi

Veri işlenmesi konusunda adımsal düşünmeyi uygulamayı öngören çalışmada adımlar aşağıdadır:

-Self Awareness (Öz-Farkındalık)

-Self İmprovement (Öz-Gelişim)

-İntegrity (Birbütünlük)

-Accountability (Güvenilirlik)

-Taking İniativies (Öncecilik alma)

Konuşmasının geri kalan kısmında konuşmacı bu saydığı adımları kendi üzerinde yazılı olarak

değerlendiren 3 farklı ve gizli tıp öğrencisinin alıntılarından bahsetmiştir.

Osamu Nomura: Oturumun 3. Konuşmacısı olarak Japon konuşmacı Osamu Nomura, Tıp

Öğrencilerinin birbirlerine iletişim becerilerini aktarmaları üzeirnde yapmış olduğpu araştırmasından

bahsetti. Bir yıl boyunca sürdürdüğü araştırmasında karışık olarak uyguladığı metodlar sonucu bir

yöntemde karar verdi:

-Aşağı olmayan deneme, bu kavram öğrencilerin ast,üst olarak değil akran olarak birbirleriyle iletişim

kurmalarını sağlamak üzerinedir.

Araştırmanın sürecinde, tutorların tuteelere pratik öneri vermleeri ve ters yönden tuteelerin rol

modele sahip olmaları ve fakültenin de bu iletişimdeki elemanların kalitesinde garantör olmasının

yararlarına fark edilmiştir.

Araştırma ikinci el eğitim deneyiminin altıncı sınıf öğrencilerinin, öğretim yoluyla öğrenmek için ikinci

bir fırsat olarak kazanım sağlamasını öngörmüştür.

SONUÇ: Röflektif düşünmeyi güçlendirmek için hep öğrenci hem de öğretmen olarak tıp

öğrencilerinin akran eğitimi önemlidir.

Akan Karakuş: Oturumun bu konuşmasının konusu “Transforming Medical Education: Web-based

Simulation in Technology Enhanced Learning”

Konuşmacı öncelikle Türkiye’nin tarihinde yatan önemli tıp insanlarına ve dünyaya etkilerine değindi.

Buna örnek olarak; John Hopkins Hastanesi’nin mimarisinin Eski Şifahane İç Mekanı ile benzerliğini

verdi.

Asıl konusuna gelince, gelişen teknoloji ile artık eğitimin sadece sınıflarda alınmadığına dikkat çekerek

kendilerinin uyguladığı bir sistemi açıkladı. Oluşturdukları bir web sitesi üzerinden birinci sınıf tıp

fakültesi öğrencilerine klinik vaka soruları ve temel terminoloji sorularını içeren küçük quizler

yaptıklarını gösterdi. Böylece sınıf dışında da öğrencilerin temel tıp eğitimlerine katkı

sağlanabileceğini vurguladı.

Muhammad Nadim Akbar Khan: Bu oturumun konusu, “Developing Proffesionalism Among

Undergraduate Medical Students-A mixed Method Study Proposal

Bunun yapılmış bir çalışma değil sadece ir proje fikri olduğunu söyleyerek oturumuna başladı.

Profesyonellİğin temel 3 bileşenini açıkladı. Bunlar; hasta sıhhati, hasta özerkliği ve sosyal adalet.

Profesyonelliğin dayandığı 6 nokta; diğergamlık, güvenilirlik, görev, saygı, onur, mükemmellik.

Pakistan’da hali hazırda devam eden profesyonellik çalışmalarının tamamen öğrenci algısına ve bakış

açısına göre değerlendirdiklerini belirterek sunumunu bitirdi.

Joel McCay: Bu oturumun konusu, “A Quality Improvement Project (QIP) on the useof Handover in

Accordance with BMA Junior Doctor’s Guidelines and its effect on Patient Safety”

Yaşanan olumsuz durumların %15’inin zayıf handover’dan kaynaklı olduğunu orataya koyan

çalışmalarının üzerine yaptıkları çalışmanın amacı: Minimum masrafla en etkili ve en güvenli

handover sistemini oluşturmak. Bunu yaparken baz aldıkları literatür, Junior Doctors Committee(JDC)

Guideline’da temel üç konsept;

1. Handover yapısı

2. Handover bilgisi

3. Handover çıktıları

Bunlar doğrultusunda yapmaya çalıştıklarında uygulamada gayet basit bir şekilde Excel kalıplarını ve

Sharepoint Erişimini kullanarak neredeyse sıfır masrafı amaçlıyorlar.

Sonuçlandırdıkları çalışmada yaptıkları üç temel şey ,

Yeni bir handover guideline’ı oluşturmak, gayriresmi öğretim metodları geliştirmek ve hastane

ortalarında bulunmak.

Bu proje dahilinde 2 hastanede 5 klinikte 6 ay süreyle çalıştılar. Sonuçlandırdıkları bu yeni handover

sistemini uyguladıkları bu kliniklerden aldıkları geri dönüşler şöyledir:

-Yeni sistem hasta güvenliğini artırdı mı? Kayıtlar ve istatistikler dahilinde %64,4 oranında başarı

sağlandığı görüldüyse de 2 klinik bu uygulamaya devm etmeyi tercih ederken, geri kalan klinikler

hasta güvenliğinden şüphe duyup eski sistemlerine geri döndü. Fakat bunun yanlış bir düşünce

olduğunu hasta güvenliğini geliştirdiğini gösteren istatistikler ispatlıyordu.

-Yeni sistem kullanışlı ve güncel mi? %58,3 oranında bir olumluluk görünse de bu konuda klinikler

yeni sistemi uygun bulmamıştır.

-Yeni sistemin de öngördüğü sözlü handover ve çalışanların desteği ise olumlu istatistiklere rağmen

ilgi görmemiştir.

Teoride çok daha iyi sonuçlar veren bu çalışmanın rağbet görmemesini tamamen bu yeni sistem

üzerine olan eğitim eksikliğinden kaynaklandığı sonucuna vardılar.

SONUÇ: Bu sistem denemesinden kendi okullarımıza alabileceğimiz fayda ve sistematik bilgi:

1. Proje grubu oluştur

2. Bu konuda ileri eğitim al (JD Teachings)

3. Teknolojik gelişmelerden yararlan

4. Kalıplaşmış uygulamaları değiştir

5. SPONSOR! En önemlisi bu çünkü onların çalışmasında düşük bütçe zorunluluğundan dolayı da

işlev kazanamadığını düşünüyorlar.

Hoda Ahmari: Bu oturumun konusu, “The Effect of Integration of Role Modeling and Narration

Methods on the Midwifery Student’s Performance in Proffesional Ethics

Kendi üniversitesindeki öğrencilerle yaptığı bir çalışmadan bahsetti. Hamile bir kadın eşinden gizli

kürtaj yaptırmak istiyor. Bu durumda ne yapmalıyız?

1.grup öğrenci; sadece profesyonel etik açısından incelerken; 2.grup öğrenci; etik ve öyküleme

açısından inceliyor. Etik açıdan ortak bir sonuca çıkmış olsalar da ikinci grup rol model uygulaması

sayesinde daha efektif ve hızlı bir sonuca ulaşmıtır.

TÜRKİYE’DE TIP VE DİS HEKİMLİĞİ EĞİTİMİ STANDARTLARI VE AKREDİTASYONU

Raportörler : Yağız Uğur Yolcu(Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi),Tuğçe İrem Paşa(Bezmialem

Üniversitesi Tıp Fakültesi), Büşra Öner(Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 17.10.2015

Symposium

Sunum 1 Konuşmacı : Dr.Perihan Torun, Bezmialem Vakıf Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı

Akreditasyon konulu sunumunda Türkiye’deki akreditasyon sürecindeki problemleri, ulusal müfredatın bu akreditasyona ne düzeyde uyum gösterebildiğini açıkladı. Ulusal müfredatı oluştururken diğer ülkelerle veya ulusal çapta diğer üniversitelerle karşılaştırmanın kolay olduğunu; fakat sorunun temelinde tıp eğitiminde ortam ve şartlar göz önünde bulundurulmadan aynılaşmaya gidilmesi olduğunu dile getirdi. Aynılaşmanın da adaptasyon problemlerine yol açtığını özellikle belirtti. Farkli yaklasim isteyip istemediğimiz konusunda fikir birliğine gidilmesi için ulusal çapta tartışılmasının gerekliliğinden bahsetti. Ayrıca akreditasyon konusunda sonuca yönelik çalışmanın asıl sürecin göz ardı edilmesine neden olduğuna değindi

Sunum 2

Konuşmacı : Dr.Aynur Eren Topkaya, Namık Kemal Üniversitesi Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı

Mezuniyet öncesi eğitim konulu sunumunda, Mezuniyet öncesi eğitimin standartlarından bahsederken, önce iyi bir hekimin nasıl olacağı ve nasıl yetiştirilmesi gerektiği konusundaki fikirlerini belirtti. Tıp eğitimi modelleri ve tarihçelerini Türkiye’deki tıp eğitiminden ve modelleri ilk uygulamaya koyan fakültelerden örnekler vererek bahsetti.

1765- Usta- çırak eğitimi

1861- Disipline dayalı eğitim (klasik eğitim), Alman – Fransız ekolü

1951- Organ /sisteme dayalı eğitim ( entegre eğitim), ABD ekolü

1990 sonrası- Aktif eğitim

-probleme dayalı eğitim

-topluma dayalı eğitim

-yeterliğe dayalı eğitim

-öğrenci merkezli eğitim

-çıktıya dayalı eğitim

-kavrama dayalı eğitim

Ayrıca yaptığı durum tespitine göre 2010da 120 üniversite varken 65 tıp fakültesi, 2015te 193 üniversite 89 tip fakültesi (iki dilde de programı olan okullarla beraber 100 program) sayısına ulaştığımızı ifade etti. Ulusal çekirdek eğitim programını kısaca anlattı. Kendisine göre standardizasyonun amacının aynılaştırmak olmadığını öğrencilerin belli yeterliliğe ulaşmasını sağlamak olduğunu belirtti. Tip eğitimi için riskler olduğunu örnekleriyle açıkladı ve verdiği örneklerde özellikle teknolojiye bağımlılık, Tıpta Uzmanlık Sınavı ve performans yönetmeliğinin üzerinde durdu.

Sunum 3

Dr Abdullah Sonsuz, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı / Tıp Eğitimi Anabilim Dalı

Genel olarak akreditasyonun gerekliliği üzerinde durdu, ECFMGnin 2023 yılından sonra uygun bir şekilde akredite olmayan okullardan gelen öğrencilere sertifika verilmemesi yönünde aldığı kararı vurguladı. Daha sonra tıp eğitiminde akreditasyonun tarihini anlattı.

2008-TıpDek tarafından UTEAK’ın kurulması

2009-Ulusal mezuniyet öncesi tıp eğitimi stansartlarının kabulü

2010-Akredtiasyon sürecinin başlaması ve TEPDAD’ın kurulması

2011- TEPDAD’ın Yükseköğretim Kurulu tarafından tanınması

2013- TEPDAD’ın Dünya Tıp Eğitimi Federasyonu tarafından tanınması

TBMM’nin düzenlediği rapor ile ulusal boyutta çalışmalarına başladıkları akreditsayon süreci boyunca standartları oluşturanın da uygulamaya koyanın da tıp fakülteleri olduğunu hatırlatarak bu konuyu sadece uluslararası mecradaki yeterlilikleri için yapmadıklarının altını çizdi. Sunumun geri kalanında ise detaylı bir şekilde akreditasyon sürecinden bahsetti. Akreditasyon süreci başvurudan sonuca kadar yaklaşık bir seneyi kapsıyor. Bu bir sene boyunca yapılan işlemlerden kendi süreçlerinden örnekler vererek bahsetti. Ayrıca akredite olunması için gereken temel standartlar ve gelişim standartlarını da açıkladı.

Sunum 4

Dr. Recep Öztürk, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı

Mezuniyet sonrası eğitim konulu sunumda, mezuniyet sonrası tıp eğitiminin mevcut durumu ve geleceği hakkında konuşuldu. Konuşmasına uzmanlık eğitiminin tarihçesiyle başlayan hocamız uzmanlık eğitimiyle bağlantılı olarak tıp eğitimindeki akreditasyon kurumlarından, özellikle de ülkemizdeki kurumlardan bahsetti. Daha sonra uzmanlık eğitimi çekirdek müfredatı ve bu müfredatla yetkinliğin temel, girişimsel ve klinik alanda eş zamanlı sağlanması için çaba gösterdiklerini vurguladı.

Sunumun son kısmında ise tıpta uzmanlık eğitiminde tartışılması gerekenlere değindi. Eğitici eğitimindeki eksikliklerden bahsederken bu konuya Tıp Eğitimi Edinburgh Bildirgesi’nde de değinildiğini hatırlatarak bizlere araştırılmak üzere yeni kaynaklar sunmuş oldu. Araç gereç sıkıntısı, çalışma saatlerinin yoğunluğu ve hizmete dayalı süreç nedeniyle eğitime zaman kalmaması vurguladığı temel problemlerdi.

Sunum 5

Dt. Emir Yüzbaşıoğlu Medipol Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi

Bu sunumda da diğer sunumlara paralel olarak diş hekimliğinde akreditasyon, Türkiye’de diş hekimliği eğitimi ve mezuniyet öncesi diş hekimliği eğitimi ulusal standartlarından detaylı olarak bahsedildi. Müfredatlarına eklenen tıp dersleri sonrası öğrencilerinin salt ezber yerine beş yıllık müfredatlarını çok daha efektif geçirebilmeleri için gereken hazırlıklara giriştiklerini belirten Emir Yüzbaşıoğlu yakın geçmişte uygulamaya yeni geçirilmiş DUS konusunda TUKMOS ile iş birliği içinde olduklarını, WFME ve Amerika bağlantılarını güçlendirerek standardizasyonu yakalama konusunda en güncele ulaşmak için çalıştıklarını söyledi.

Professionalism and Ethics

Moderatörler: John Dent, Shahina Yasmin

Raportörler:Buğra Han Egeli (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi), İbrahim Önal (Zirve

Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 17.10.2015

Research Paper Oral Presentation 3

Programda görünen sekiz konuşmacıdan altısı konuşmalarını yaptı.

Teaching Professional Ethics and Law to Medical Undergraduates in Pakistan: Existing Practice and

Future Perspective-Shanina Yasmin

Mezuniyet öncesi tıp öğrencilerine profesyonel etik ve hukuk bilgilendirmesi üzerine yapılan

araştırmanın sunumunun ana fikri aslında sadece öğrencilere değil öğretmenlere de birtakım

kuralların öğretilmesi ve vurgulanması gerektiğinin bilgilendirilmesiydi. Çalışma anketler üzerinden

ilerledi ve bunun istatistiksel sonuçları sunum esnasında bizimle paylaşıldı. Pakistan’da yüzde

doksanın üzerinde öğrenci ve öğretim görevlisi etik ve profesyonelliğin ders programındaki diğer

derslerle entegre hale getirilmesi gerektiğini ve programda somut ve net bir şekilde bir ders

niteliğinde tanımlanmış olması gerektiğini düşünüyor. Bunun yanında yüzde on beş gibi bir

azımsanmayacak bir çokluk bu etik derslerinin değerlendirilmemesi gerektiğini iddia ediyor. Bu

durum aynı zamanda Konuşmacının fikrince etik bulunmadı. Bu anketlerin üzerine çalışmaya başlayan

üniversite sabitlenmiş bir program hazırladı ve ondan bahsetti. Öncelikle beş senelik tıp eğitiminn

sonunda etik değerlere bağlı en az bir araştırma makalesi şartı konuldu. Her akademik blokta gereken

minimal ders sayısı detaylı olarak sunumda belirtildi, blok sınavlarında da değerlendirmeye alınması

üzerinde duruldu.

Medical Students’ Perception Regarding Professionalism Teaching in the Undergraduate Medical

Curriculum- Zaid Sayedalamin

Mezuniyet öncesinde öğrencilerin profesyonelliğe bakış açısından bahseden tıp öğrencisi Zaid

Sayedalamin sunumunun başında Alpha Omega Alpha Honor Medical Society’den bahsetti. Bu

topluluğun profesyonelliğin öğrencilerde baş direği olduğunu anlattı. Bu durumu engelleyen en büyük

sebep ise doktorlardaki işletme anlayışının hasta içincilik anlayışının önüne geçmesidir. Araştırmanın

metodolojisini birebir röportajlar oluşturuyor. 464 öğrencinin yüzde doksan biri profesyonelliğin çok

zor elde edilebileceğini savundu. Yüzde seksen ise önlük giyme törenlerinin profesyonellik göstergesi

olduğunu düşündü. Yüzde doksan ise derslerin profesyonellik esasında işlenmesi gerektiğini iddia etti.

Arıştırmanın sonucundan bahsederken ise CanMED (Kanada) ekibinin yaptıklarından bahsetti.” Best

professionalism curriculum award”dan bahsetti.

Moral Reasoning Among Dental Students in Makkah Region, Saudi Arabia- SuadAlsubaihi

Konuşmacı Suad Alsubaih katılımcılarla Suudi Arabistan Mekke bölgesindeki diş hekim öğrencileri

arasındaki ahlaki muhakeme üzerine yaptığı çalışmayı 10 dakikalık sunumunda ifade etti. Sunumunda

Kohlberg basamaklarına değinip Kohlberg’in moral gelişim üzerindeki teorisini anlatan Alsubaih,

çalışmasını konveksiyonel düzey öncesi, konveksiyonel dönem ve konveksiyonel düzey sonrası olmak

üç basamakta ilerletmiş. Yaptığı 127 anket sonuçlarıyla yön verdiği çalışmasına göre ise ahlaki

muhakeme düzeyi konveksiyonel dönemde bariz bir yükseklik ortaya koymuştur.

The effects of Intervention Based on Supportive Leadership Behavior on Iranian Nursing Leadership

Performance: A Randomized Controlled Trial- Mandana Shirazi

Konuşmacı konuşmasına etkileşimci liderlik ve uygun liderlik tanımlarıyla başladı. Bir sağlık personel

liderinin özellikleri ve ulaştığı kitleye olan sorumluluklarını anlatan Mandana Shirazi entelektüel

uygunluk, kişisel düşünce ve insanlararası etkili iletişim kavramları bağlamında sunumunu

bütünleştirdi. Metodundan kısaca bahseden konuşmacı 621 hemşire, 110 baş hemşire ve 16 üst

düzey yönetici ile gerçekleştirdiği çalışmasını liderlik özelinde sağlık güvencesi ve sağlık sistemlerinin

bütünselliğinin önemimi vurgulayarak aktardı.

Video of Behavior Management Techniques as a Tool for Dentistry Students Practice- Renata A.

Salvitti de Sa Rocha

Bu araştırma ise diş hekimliği öğrencilerinde, eğitim esnasında pratik dersler öncesinde davranış

videosu izletilmesi üzerineydi. İzletilen bu kısa video sadece öğrencilerde değil hastalarda da korku ve

endişeyi giderecek. Videoda üç tane davranış şeklinden bahsediliyor.

Rutin bilgilendirilmesi: Hastaya verilen rutinin en ufak detayına kadar bilgilendirilmesi ve

özellikle zaman kavramının üstünde durulması hastadaki endişeyi gideren en önemli

faktörlerden birisidir.

Dikkat dağıtılması: Bu ise hastanın tedavi edilmesi esnasında diş hekiminin birtakım hikayeler

anlatması hastanın dikkatinin dağılmasını sağlar ve tedavinin psikolojik etkisinden uzak tutar.

Rahatlama: Tedavi esnasında diş hekiminin ara verip hastadan derin nefes alıp vermesini rica

etmesi hastanın rahatlayıp üzerindeki gerginliği atmasını sağlar.

Araştırmada örnek pratik derslerden önce bu video izletilince sonunda çoğunluk olarak hem ilk defa

izleyenlerin bu maddelere uyduğu hem de daha önceden videoyu izlemiş olanların da hatırlayıp

uyduğu dikkat çekti. Bu durumda videonun izletilmesinin faydalı olacağı sonucuna varıldı.

Comparison of Communication Skill of Medical Students between Activist and Non Activist-

Mahdea Kasyiva

Endonezya’nın sosyal kültürel yapısını kısaca ifade ederek konuşmasına başlayan Endonezya İslam

Üniversitesi tıp fakültesi öğrencisi Mahdea Kasyiva Endonezya’daki tıp öğrencilerinde aktivist olan ve

aktivist olmayanlar arasındaki iletişim becerileri üzerine bir karşılaştırma çalışması gerçekleştirmiş.

Çalışmasını 2 yılda 110 tıp öğrencisinde yapan Kasyiva eylemci olan aktif tıp öğrencilerinin iletişim

becerilerinin daha yüksek olduğunu çalışması ve istatiksel sonuçlarıyla katılımcılara ifade etti. Tıp

programından mezun olan öğrencinin hekimlik sanatını icra ederken iletişim becerisinin önemine

özellikle vurgu yapan konuşmacı buradan hareketle tıp öğrencisinin eğitim aldığı fakültelerdeki

iletişim becerilerine katkı sağlayacak çalışmalar, programlar ve düzenlemelerle aktif eylemci iletişim

becerisi yüksek tıp öğrencisi profiline katkı sağlanması gerekliliği vurguladı.

Teaching and Learning

Raportörler: Ezgi Özdemir (Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih :17.10.2015

Research Oral Presentation 4

The impact of peer assisted learning associated with team based learning in dental education:

Konuşmacı: Sausan Al Kawas

Ünivesitelerinde IRAT (individual yani bireysel ) ve GRAT (group) diye isimlendirdikleri gruplar

kurmuşlar. Asıl amaç öğrencinin, öğrenciye yardım etmesi. Kurulan her grubun başına “tutor” denilen

bir lider belirleniyor. Bu liderin görevi gruptaki insanların görevlerini yerine getirdiğinden emin olmak.

Daha sonra sistem modüllere bölünmüş şekilde ilerliyor. Örneğin sabah girilen modülde önce IRAT

yani bireysel quiz yapılıyor, ödevler kontrol ediliyor. Daha sonra gruba verilen quiz grubun kendi

içinde, dayanışma ile yapılıyor. Bilinmeyenler bilenler tarafından tamamlanıyor. Böylece herkes bir

yardımlaşma içinde gününü geçiriyor, bilgi paylaşımı yapmış oluyor. Öğrencilere yapılan feedback

anketinde görülmüş ki öğrenciler özellikle aralarındaki dayanışmadan çok memnun. Çoğunlukla

yarışmacı ruh içine giren tıp öğrencileri birbirinden notları vb. saklamak yerine ortaya koyuyor ve

paylaşıyor. Böylece her şey aslında grup için yapılmış oluyor. Bu aynı zamanda bireysel yapılamayı da

destekliyor ve başarıyı sağlıyor.

The stiuation of bedside teaching

Konuşmacı : Quratul Ain Tahira

Konuşmanın odak noktası”Medical education cannot be taught in classroms.” Olarak belirlenmişti.

Gelecekte hasta ile, insan ile uğraşacak öğrencilerin 4-5. Sınıflara kadar beklemeden hasta il klinik

ilişki içinde girmesi amaçlanmış bu üniversitede. Böylece birinci ve ikinci sınıflar farmokoloji, histoloji

vb. derslerini öğrenirken bir yandan da verilen klinik dersler ile erkenden hastaya dokunmaya ,

stetoskoplarını kullanmaya başlıyorlar.Bedside yani hasta yatağının yanında eğitim gözleme, izleme

ile de klinik beceri kazanmayı amaçlayan bir sistem. Öğrenci öğrendiği temel bilgileri uygulamaya

konulurken izlemeli ve hatta yeri geldiğinde kendisi de dokunarak ve deneyimleyerek öğrenmelidir.

Üniversitede kurulan bu sistem ile öğrenciler eğitimlerinin daha ilk yıllarında klinik ile iç içe temel

eğitim alıyorlar.

Acquisiton of basic surgical skills (BSS) in UK Foundation doctors

Konuşmacı katılım yapmadı.

Responding to social accountbility with a global perspective- exprience of a competency-based

multi-collaborative postgraduate programme

Afrika’da Somalli’ de yaşayan 200 milyon populasyona göz hastalıkları branşında hizmet sağlayan

hekim sayısı ihtiyacın %1 ini bile karşılamıyor. Dünyada katarakt, gloucoma vb. komplikasyon ve

hastalıların sonucu olan körlük, Afrika’da en yoğun şekilde gözleniyor. Buna karşılık göz bakımı çok

aşağılarda bu ülkede. Bunun için geliştirilmiş postgraduate bir program , mezun olmuş doktorlara

eğitim verip onları göz sağlığında hizmet vermek için Somalli’ye çağırıyor. Bu ve bunun gibi körlük

oranın yüksek olduğu ve göz sağlık hizmetlerinin yeterli olmadığı yerlerde bu şekilde projelerin

arttığını görmek istemekteyiz.

Effect of Preclinical Skill Lab Training on Clinical Skills of Students During Clinical Years

Konuşmacı: Saadat Ali Khan

Shifa hastanesinde klinik yıllarını geçirecek tıp öğrencileri daha 1. Ve 2. sınıftayken üniversitelerinde

kurulmuş preklinik labları sayesinde daha 4. Sınıf olmadan birçok klinik tecrübe ediniyor. Bu labda

amaçlanan öğrencilerin kendilerine olan güvenlerinin gelişmesi, hasta önüne çıkılınca hissedilen

anksiyete ve heyecanın azaltılması olmuş. Bu lab’da ilk karşımıza çıkan insan maketleri. Her organı ve

uzvu bulabileceğiniz bu maketlerde öğrenciler eğitimlerinin ilk yıllarında temel eğitim bilgilerini

uygulama alanı buluyorlar. Yıllar içersinde maketler ile tecrübe kazanan öğrenciler yeri geldiğinde

gerçek hastalar ile de iletişim kuruyor. Öğrencilere verilen feedback anketlerinde alınan verilerde

öğrencilerin korku ve çekincelerinin preklinik lablarda azaldığı ve kendilerini daha çok “doktor”

hissettikleri ortaya çıkmış. Kliniğe çıkan 4. Sınıf öğrencilerinde de ilk yıllarda preklinik labı almış

olanların daha kendine özgüvenli ve başarılı olduğu görülmüş.

360 degree approach of lecture hall for teaching

Konuşmacı: Shahina Yasmin

Sınıfların 360 derece dönen masalar şeklinde hazırlanması ile görülen değişimi konu alan bu

sunumda, öğrenciler ve professörlerin birbirleri ile yaşadıkları “eye contact” sıklığının arttığı ve bunun

aradaki güven ve karşıdaki öğrencilerin de özgüvenini kamçılandığını ortaya çıkarmıştır.

Bu üniversitede yapılan feedback çalışması olumlu sonuçlar vermiş ve bu sınıfların arttırılması konusu

dönüşülmüştür.

Designing Effective CME Consedring Potential Barriers to Practice Change

Konuşmacı: Safarnavadeh Maryam

Bundan 20 yıl öncesine kadar radyo, televizyon, fotoğraf makinesi.. hepsi kucağa sığamayacak kadar

büyük aygıtlar olarak hayatımızda yer etmişti. Ama çok değil 20 yıl içerisinde hepsi cebe sığacak

kadar küçüldü ve bunun gerçekleştiği zaman dilimi hepimizi şaşırtacak kadar kısa. Tıp dünyasıda bu

hıza gelişiyor ve teknoloji yetişilmesi gereken bir olgu haline geliyor. Peki hemşireler bu

koşturmacanın neresinde?

Doktorlar ve hastalar arasında asıl köprü olan hemşirelerin tıpta yeri çok büyük ve önemli. Bu demek

oluyor ki hemşireler günlük çalışmalarında onlarca teknolojik alet ile haşır neşir oluyor ve onları

effektif kullanıyor. Peki bunun için hemşirelere yeterli eğitiö veriliyor mu?

Bu karmaşık uzay ve teknoloji çağında teknolojiye yetişmesi çok önemli bir meslek olan hemşireliğin

yeterli eğitim ve ulaşılabilirliği alması çok önemli. Bu konuşmada bu konun üzerinde duruluyor ve

hemşirelere özel eğitimlerin verilemesi ve bu eğitimlerin özellikle tıp materyallerinin kullanımı

üzerinde durularak verilmesi günümüz için çok önemli.

Bunu sağlamaya çalışan üniversiteler olmalı ki günümüz artan teknolojinin hızına en küçük sağlık

çalışanı yetişebilsin.

Teaching and Learning

Konuşmacılar (Sunum Sırasına Göre): Jyoti M Nagmoti, Musarrat ul Husnain, Vasanti Jirge, Dhania

Novitasari Faradila, Pratibha A.Pathil, Hoda Ahmari (konuşma yapmadı), Fahd Mudassar Hameed

Raportör: Başak Selin Kara (Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih: 17.10.2015

Oral Presentation 5

Sunum 1: Effect of Mayer's Multimedia Principles on Learning of Medical Parasitology

Konuşmacı sunumuna tıp eğitiminde kullanılabilecek multimedya prensiplerini maddeler halinde

vererek başladı. Konuşmacıya göre tıp eğitimde uygulanabilecek multimedya dizaynı prensipleri 10

tanedir. Bunlar uygunluk, parçalara ayırma, anımsatma, modelleme, ön eğitim, gereksiz bilgiden

kurtulma, zamansal ve mekansal yakınlık, kişiselleştirme ve multimedia kullanımıdır. Konuşmacı

konuşmanın devamında ise bunlardan uygunluk ve parçalara ayırma maddelerini açarak açarak tıp

eğitimine uygulanmasını örneklendi. Buna göre uygunluk prensibine göre konuya uyumlu ve öğrenme

yeteneğini görsel hafızanın da yardımıyla öğrenimi kolaylaştıracak görsel kullanımı tıp eğitiminde

kaliteyi yükseltebilecek uygulamalardandır. Açıkladığı ikinci prensip ise parçalara bölerek anlatım idi.

Bölerek anlatıma göre ise eğitimde kullanalıcak animasyonların anlatımı öğrencinin öğrenme

seviyelerine göre basitten komplikeye doğru olmadır. Prensipleri verip örnek açıklamalarını

bitirdikten sonra konuşmacı bu prensiplerin uygulanmasıyla ulaştığı sonuçlardan bahsetmiştir.

Konuşmanın son bölümünde ise konuşmacı yaptığı araştırma ve gözlemlere göre prensipleri eğitime

entegre ettikten sonra denek öğrencilerin sınav ve essay ödevlerinde aldığı puanlar arttığını

anlatmıştır. Bu önemli bir sonuç olsa da bana göre bu başarının artış oranının verilmemesi ve yapılan

değerlendirme, sınav tekniklerinin sonuçlarının koşulsuz olarak kabul edilmesi bence konuşmanın bir

eksikliğiydi.

Sunum 2:Retention of Life Saving Skills: Examining Feasibility of Overlearning

İkinci konuşmada ise gereksiz bilgi öğreniminin öğrencinin öğrenme yeteneğine olan olumsuz

etkilerinden bahsedilmiştir. Buna göre olumsuz etki gereksiz bilgi seviyesinin çokluğuna göre dereceli

bir biçimde artmaktadır. Yapılan araştırma ise dersin hemen ertesinde ek çalışma ve ya gereksiz bilgi

öğrenimi yapılmadan önce uygulanan testlerde öğrencinin 6 hafta sonra ek çalışma yaptıktan sonra

yapılan testlerden başlangıca göre çok daha az puan alabildiği göstermiştir.

Sunum 3: Introducing Integrated Learning Program in Indian Dental School

Konuşmada Hindistan'a kullanılan eğitim sürecinin geliştirilmesi için yapılan öğreticiler arası ietişim ve

bilimsel konuşma uygulamalarından bahsedilmiştir. Bu süreçte öğreticiler belirliaralıklarla bir araya

gelip alanları hakkında konuşmakta ve bilgi birikimlerini paylaşmaktadır. Bunun sonucunda da hem

öğretici öğretme yeteneğini geliştirmekte hem de spesifik konuları daha iyi anlatmaktadır. Böylece

öğrencilere daha faydalı bir eğitim verilebilmektedir. Bu sistemin kullanımının gelecek senelerde

kullanımında bahsedilecek 11 konunun şimdiden belirlendiği konuşmanın sonunda konuşmacı

tarafından belirtilmiştir.Konuşmada bahsedilen çalışmanın araştırmada kalmayıp uygulamaya hemen

geçilmiş olması bence araştırmanın en dikkat çekici özelelliklerindendi.

Sunum 4:Training ofDegenerative Disease Management For Health Students with Inprofessional

Colloborative Approach in Universitas Gadjah Mada, Indonesia

Konuşmaya göre yapılan çalışmalarda farklı disiplinlerden öğrenci ve öğretmenlerin de katılımıyla

öğrencilere tıp eğitimi verilmiştir. Bu süreç sayesinde farklı konsept ve uygulamaların karşılaştırılması

ile öğrenim seviyesi arttırılmıştır fakat yapılan çalışma katılımcı sayısının azlığı nedeniyle sonuç

almakta zorlanmıştır.

Sunum 5: Identification of Slow-Learner Among the Dental Undergraduate'

Konuşmaya yavaş öğrenen bir öğrencinin ağır bir eğitim olan diş hekimliği eğitimde yaşayabilecekleri

sorunlar açıklanarak başlanmıştır. Buna göre hızlı ilerleyen bu sistemde yavaş öğrenen öğrenci

eğitimini yeterli derecede anlama kapasitesine sahip olsa bile anlayamamaktadır. Bu sorun takım

bazlı eğitimle (TBL) aşılabilmektedir. TBL sisteminde ise öğrenciler aynı konu üzerinde ön çalışmalarını

yapıp konuyu tekrar tekrar tartıştıklarından yavaş öğreniciler sürecin içerisine rahatça entegre

olabilmektedir. Konuşma sonunda sorulan sorular sonucu tıp öğrencileri arasında yavaş öğrenen

öğrencilerin oranı sorgulandı ve bu sistemin gerekliliğinin buna bağlanması tartışıldı. Tartışmalarda

dinleyiciler tarafından eğitimin topluluğun çok küçük bir kesime göre yapılması eleştirildive sistemin

diğer öğrencilere olan olumlu olumsuz etkileri konuşuldu.

TECHNOLOGY AND MEDICAL EDUCATION; THE

LOVE-HATE RELATIONSHIP

Konuşmacı : Mehmet Emin Aksoy

Moderator : Muhammed Nadim Akbar Khan

Raportörler : Aykut Uçar , Berfin Gizem Uslu (Yeditepe Universitesi Tip Fakultesi)

Tarih:17.10.2015

Plenary 3

Oturumun ilk kisminda John Sandars `The Frustration of Technology; Insights Into Why Technology

May not Reach its Potential` konulu sunumunu gerceklestirdi.

Giris kisminda `Teknolojide efektif ogrenme` adimlarini siraladi. Bunlar; bir cember olusturarak

ilerleyen, Ogrenen-Icerik-Yol gosterici yaklasim-Verilecek teknoloji- Baglam ogelerinden

olusmaktadir.

Bu surecin dijital elemanlari ise; Ekuri (ogretmek icin internet kaynaklarini kullanmak) – Katilim (orn;

cevrimici tartismalar) – Dijital okuryazarlik – Uretim (orn; ogretmek icin efektif multimedya uretimi)

Butun bu ogeler goz onunde bulunduruldugunda aktiviteyi bizzat yaparak ogrenmenin en iyi yol

oldugu ortaya cikmaktadir.

Daha sonra bazi onemli terimlerden bahsetti. Bu terimler neden teknoloji kullanimini

yayginlastirirken sorunlarla karsilasabilecegimizi anlatiyordu. Bunlardan bazilari soyle;

Uygulanabilirlik; bu surec boyunca dikkat edilen oge. Mudahale asamasi.

Transfer kabiliyeti; olculen-elde edilen efektiflik.

Olceklenebilirlik; Sistemin, baglantinin ya da surecin artan is yukuyle basi cikma yetisi.

Tum bu ogelere gore bir uygulama yapildiginda, kurslari web`e koyarken; kursun net amacini, bir

yazilim platformunu ve teknolojik zorluklari goz onunde bulundurmamiz gerekiyor. Kisacasi; kucuk bir

cocugun buyumesini izlerken nasil aktif rol aliyorsak, yaptigimiz teknoloji bazli calismanin gelisimini

izlemek de bizim gorevimizdir.

Oturumun ikinci kisminda Deborah Murdoch-Eaton `The Challenge of Getting Faculty to Engage with

technology in their Teaching` idi.

Giris kisminda ozellikle uzerinde durulan konu, buyuklerin gencler hakkinda surekli sikayet ediyor

olusuydu. Oysa ogrenime olan yeni milenyum yaklasiminda ogrenme kulturu, kolektif ogrenme

kulturu ile yer degisiyor.

Tip ogrencilerinin hicbir zaman uzun metinleri okumayi sevmediginden bahseden konusmaci

ogretmenlerin kucuk kisimlar ve kisa videolar iceren dersler hazirlamalari gerektigini soyledi. Bu

anlayisi ogrenci merkezli inanis olarak adlandirdi.

Bu sistemi uygulamaya calisirken fakultemizden destek gormuyor olsak bile hala yapabilecegimizi

vurgulayan konusmacinin uc noktasi vardi bunu basarmak icin;

- Ogrenci merkezli inanclar

- Sorun cozucu zihniyet

- Cabalayanlar arasinda baglanti

Bu yeni uygulamalara ve tekonlojilere erken adapte olabilen ogretmenler gayet uygunken, anaakim

ogretmenleri icin bu gecerli degildir.

Sonuc;

1. Ogrencilerin modern zamanin yansimalari oldugunu kabul etmeli

2. Onlarla onlarin seviyesinde bulusmali

3. Aktivitelerin amaca yonelik ogrenmeye uygunluguna aciklik getirme (Sacma ve anlamsiz

seylerle zaman harcama)

4. Icerik ve ogrenme icin bir standart belirleme (olusan etkileri degerlendir)

Ama tum bunlari yaparken olusan gideri asla unutma! (Sadece para degil, zaman, egitim,

degerlendirme..)

Son konusmaci Hirotaka Onishi`nin konusu `Information technology itself does not facilitate your

teaching` idi.

Teknoloji bazli ogrenimi gelistirmek adina katki saglayacak ogeleri siralayan konusmaci sunlardan

bahsetti;

Ogretmen egitimi-web bazli ders uzerine

Oz ogrenme-cevrimici moduller ile

Multimedya-oyun, simulasyonlar ve kisa videolarla

E-ogrenme`nin gerekliligini vurgulayan konusmaci Keller ARCS modelini aciklayaraksunumunu bitirdi.

Bu model bu surecte bircok soru isaretini cevaplayan motivasyonu nasil kontroledecegimize yonelikti;

Attention-Ozen / Relevance-Uygunluk / Confidence-Guven / Satisfaction-Tatmin

21. YÜZYILDA ÖĞRETME VE ÖĞRENME

Konuşmacılar :Melih Elçin

Raportör: Büşra Öner(Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 17.10.2015

Sempozyum 02

SİMÜLASYONLA GELİŞTİRİLMİŞ DİSİPLİNLERARASI EĞİTİM

Eskiden hekimlerin zihnimizde en sık yaptığı çağrışım steteskopları ve ellerindeki çantaları iken ve

bizler onların daha fazlasına ihtiyaç duymayacaklarını düşünürken günümüz hekimleri iş birliği

yapmanın, öğrencilerine verdiği yeni eğitim tekniklerinde savundukları pek çok yeni yöntemi

kullanmanın avantajlarını yaşıyor. Bunu yaparken de salt meslektaşları ile değil, farklı sağlık

disiplerinden görevliler ile aynı masaya oturmayı başarabiliyorlar. Melih Elçin 1980lerde PubMed’de

‘interprofessional education’ başlığını arattığımızda bulabileceğimiz makale sayısı 15-20yi geçmezken

şimdilerde 1500den fazla yazıya ulaşabilmemizi olumlu değerlendirse de bu konuya gereken önemin

gösterilmediğini düşünmektedir.

21. YÜZYIL SÜPERKOMPLEKSİTE DÜNYASINDA ÖĞRENEN KESİMDEKİ GELİŞME

Konuşmacılar : Dr. John Sandars

Bilgiyi öğrenmede, aktarmada ve günlük yaşamda giderek daha kompleks yapılarla karşılaşmamızın

sebebi üzerine konuşuldu.

Belirsizlik, öngörülemezlik ve itiraz edilebilirlik ile üç maddeye indirdiği süperkompleksitenin

oluşturduğu karışıklığın bilginin değişim hızından fazlasıyla etkilendiğini, aynı çalışma ortamındaki

kişilerin takım olabilmeyi başaramadığı sürece işlerin daha da karmaşık hale geleceğini ve tüm bunları

yapmaya çalışırken en çok ihtiyaç duyacağımız şeyin profesyonel bir bakış açısı olduğunu belirten

Sandars kabul edilen pek çok doğrunun değişebileceğini ve bizlerin yapması gerekenin değişimleri

güçlü kılarak kendi hayatımızın ‘fikir üretebilen’ kısmına geçebileceğimizi vurguladı.

PROBLEME DAYALI ÖĞRENME VE ÖĞRETMENİN ENTEGRASYONU

Konuşmacı : N.G.Patil

Sözlerine ‘öğretmek bitti demek değildir’ diyerek başlayan sayın Patil PDÖ sistemini kullanan

eğitimcilerin toplum, vaka ve teknoloji bazlı eğitim konusunda da donanımlı hale gelmeleri

gerektiğinin önemini vurgulayarak öğrencilerin sadece kütüphane ayağında çalışabilen kişiler değil;

sosyal medyayı olabildiğince efektif kullanabilen, yaptığı gözlemlerdensomut çıktılar elde edebilen

bireyler olduğunu belirtti.

Teaching and Learning

Co-Chair: Fadil Citaku,Bahauddin Colakoglu Moderator: Shahina Yasmin Raportör:Ayşenur Kozlu(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 17.10.2015

Oral Presentation 6

Farklı ülkelerden hocalarımızın sunumlarıyla gerçekleşen sözlü sunum oturumunda tıp öğrencilerinin

öğrenme becerilerini tespit etmek, eğitimde kullanılan sistemlerin bu becerileri arttırmadaki etkisini

araştırmak üzere yapılan araştırmaların sunumları gerçekleştirildi. Konuşmacılar özet halinde tablo ve

verilerle sunumlarını yaptılar. İlk sunum klinik denetimin tanıtımıyla ilgili bir sunumdu. Florence

Nightingale’in başlattığı bu sistem klinik başarının artmasını sağlamak amacıyla klinik çalışmaların

verilerinin denetlenmesi, akranların birbirlerinin çalışmalarını gözlemleyip yorumlaması ve

hastalardan alınan geri dönüşlerle söz konusu sağlık merkezinden verimin denetlenmesini içeriyor. Bu

döngüye öğrencilerin de katılmasının gerekliliğinden bahsedilen sunumda Clinical Audit Project adı

altında çalışmaların yürütüldüğü merkez anlatıldı. Sonraki sunumda King Saud Bin Abdul-Aziz

Üniversitesi’nde yürütülen öğrencilerin öğrenme alışkanlıkları üzerine olan çalışma anlatıldı. Çalışma

67 sorudan oluşan bir anketin 150 erkek öğrenciye uygulanması ile gerçekleştirilmiş.(Okullarına kız

öğrencilerin henüz yeni kabul edilmeye başlandığını söyleyen Abdullah Bey daha üst sınıflardaki

öğrencilerin çalışma konusunda kendilerini daha iyi tanıyacaklarını düşünerek henüz 1. Sınıf olan kız

öğrencileri ankete dahil etmediklerini belirtti. Çalışmada öğrencilerin konsantrasyon, zaman

yönetimi,bilgi işleyebilme, motivasyon, kendi düzenlerini sağlama ve gerginliklerine etki eden okul

kaynaklı ve çevresel kaynaklı etkenler tespit edilmesi ve düzenlenme anlatıldı. 3. Sunumda staj yapan

öğrencilerin ve asistanlar için e-log book kullanımından bahsedildi.(Log Book öğrencilerin hastalarıyla

ilgili bilgileri kaydettikleri defterleridir.) İnternettelog book op6kayıtlarını tutulmasıyla ilgili sunumda,

e-logbook’un kayıtların saklanması konusundaki kolaylığı ve logbook’a sonrasında sorumlu hocanın

notlar ekleyebilmesi açısından oldukça işlevsel olduğu anlatıldı. Bunun yanı sıra hocaların feedback

bırakabilecekleri bir bölüm de olduğu söylendi. Bir sonraki sunumda tıp eğitiminin sahada halk ile iç

içe olmasıyla ilgili bir sunum yapıldı. Living the values(değerleri yaşamak) olarak adlandırılan sistemde

tıp öğrencilerinin halkın değerlerine uygun birer hekim grekirse lider olarak yetiştilmesi anlatıldı.

Halkla iç içe bir eğitim modeli olan LVE(living the values education) öğrencilerin aynı zamanda proje

ve araştırma yapmaları için de destekliyor. Yapılan sunumda değerlere dayalı öğretimin okulların

vizyon ve misyonunda da yer edinmesi gerektiği belirtildi. Dinlediğim son sunumda ise daha önce pek

araştırılmamış ve farklı sonuçlarla karşılaşılan bir çalışmadan bahsedildi. İran’da Mazandaran

Üniversitesi’nde yürütülen çalışmada çift dil ile büyüyen öğrenciler ile tek bir anadili olan öğrenciler

arasında yapılan bir çalışmanın sunumuydu. Araştırmaya tabi tutulan öğrencilerin hepsi eğitimi

İngilizce olan öğrenciler. Yapılan çalışmada çift dilli öğrencilerin öğrenme başarısının yüksek olması

beklenirken tam terine tek bir anadili olan öğrencilerin başarılı olduğu görüldü. Sonuç bölümünde bu

öğrencilere hassasiyet gösterilmesi gerektiği söylendi. Bunun yanı sıra İngilizce eğitim verilen

okullarda öğrencilerin anadili ile önemli yerlerin üzerinden geçilmesi önerisi de katılımcı hocalarımız

tarafından dile getirildi. Soruların ardından oturum sona erdi.

Teaching and Learning

Konuşmacılar(Sunum Sırasına Göre): Simin Taavoni,Ateeba Ayesha Khan,Albena Gayef,Gwiria M.H.Satti,Syed Taha,Noreen Zahid Mirza Raportör: Sena Alptekin (Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi) Tarih : 17.10.2015 Oral Presentation 07 1)Sleep Patterns,Quality and Problems and Their Association with Perceived Academic

Performance of Male Medical Student

Araştırma Afrika’da tıp fakülesinde kız ve erkek öğrencilerinin uyku düzenleri ve erkeklerin kız

öğrencilerden bu konu üzerindeki farklı tutumları ele alınmış. İki öğrenci profili de gece uykusu

almamış ve dışarıda ya da evde geçirdikleri bu uykusuz geceden sonra okuldaki derslerine katılım

göstermiş. Bu koşullar altında kız öğrenciler eve geldiğinde bir önceki uykusuz geceyi telafi etmek için

uyuduklarını ama erkeklerde bu davranış tutumunu göremediklerini belirtti. Uykusuz geçirilen günler

için erkeklerde bunu telafi tutumuna gidilmemesinin en önemli nedeni ise erkeklerin uykuya gerekli

önemi vermediği değer vermemesi olduğu belirtildi. Kızlarda uykusuzluğun çözümü olarak genellikle

uyku ilaçlarının kullanıldığını ama erkeklerde böyle bir tutum olmadığını da ayrıca belirtti.

2)Metacognitive Learning Strategies of the the School of Health Students and Effecting Factor

Bu araştırmada öğrencilerin kendilerine özgü çalışma şekillerinin sınav notlarına ve okul başarılarına

yansıması değerlendirilmiş. Genellikle yüksek hedefleri öncelikleri olan öğrencilerin sınavlarda

sınavlara daha az değer veren öğrencilerden daha düşük not aldıkları görülmüş.Bunun açıklaması

olarak da sadece okulun verdiği kaynak ile yetinme ve sınav odaklı çalışmanın olduğunu ve bunun da

bilginin kalıcılığını azalttığını söyledi.Ama sınav odaklı çalışmayan kişilerin diğer kaynaklara yöneldiğini

ve farklı kaynaklardan yaptıkları araştırmalar sonucunda onlar için daha kalıcı ve net bilgilere

ulaşmalarının sınav notları üzerinde de olumlu etkiler yarattığını söyledi. İngiltere’den katılımcı olarak

katılan bir öğrenci ise bu bilgiyi destekleyici olarak kitaplardan çalışmanın bilginin özünü kavramada

daha nitelikli olduğunu ve bunun konuyu anlamada çok daha yararlı olduğunu söyledi.

3)Rationalizing Academic Advising-Removing Redundancies to Foster Pedagogical Resilience

Okullarında sistem olarak 10-12 kişilik küçük gruplara gözlemci hocalar atanmış.Hocalar bu

öğrencilere hem dersler konusunda hem de okul hayatındaki karşılaşabilecekleri sorunlarda ilk

ulaşılacak kişi görevini üstlenmiş.Bu da hem öğretmen öğrenci arasındaki bariyerleri kırmada hem de

öğrencilerin okula adaptasyonlarında olumlu bir gellişme kaydetmelerini sağlamış.Fakat üniversitenin

uluslararası olmasından dolayı yapılan bu üst görüşün yerli öğrenciler tarafından yeterince

algılanamadığı olumsuz feedbackini almışlar.Bu nedenle bu sene gerçekleştirecekleri eğitim

atamasında yerli öğrencilere bu süreci daha verimli kullanmaları adına kendi dillerinde konuşan br

supervisor atayacaklarını da belirtti.

Teaching and Learning

Raportör :Aykut Uçar (Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 17.10.2015

Research Oral Presentation 08

1)The Usefulness of a Course in Non-verbal Communication for Optimizing the Team Leader

Function with Musical Exercises

Konuşmacı : Ture Larsen

Ture Larsen, sözlü olmayan iletişimin önemini vurgulayan konuşmasında 5 kişilik bir ekipten oluşan

müzikal egzersiz yaptıkları grubun çalışmalarını ve bu grupta edindiği deneyimleri nasıl tıbbi hayata

geçirdiğini videolar yardımıyla anlattı. Videolarda özellikle mimiklere ve el hareketlerine dikkat çeken

Bay Larsen, aslında günümüzde bu iletişimi sıklıkla kullandığımızı özellikle vurguladı. Tartışma

bölümünde ise sözlü olmayan iletişimin toplam iletişimin %93’ünü oluşturduğu özellikle belirtildi.

2)Undergraduate Foreign Medical Students’ Adaption to College: Solution of Problems from the

Individual to the Instution

Konuşmacı: Nilüfer Demiral Yılmaz

Nilifer Yılmaz; Orta Asya, Orta Doğu ve Afrikadan son yıllarda pek çok öğrencinin Türkiyeye geldiğini

ve bu öğrencilerin adaptasyon süreçlerinde yoğun bir stres altında olduklarını konu alan

konuşmasında, yaptığı çalışmada asıl amacının bu stresle nasıl başa çıkılabileceğini açıklamak

olduğunu belirtti. 2014-2015 öğrenim döneminde Ege Üniversitesinde okuyan 127 yabancı tıp

öğrencisini kapsayan bu çalışmada Baker ve Siryk tarafından geliştirilen SACQ ve Carver tarafından

geliştirilen COPE anketleri kullanılmıştır. SACQ anketinde 4 kriter değerlendirilmektedir: Akademik

adaptasyon, sosyal/kişisel adaptasyon, kişisel-duygusal adaptasyon ve kuruma bağlılık. COPE

anketinde ise üstesinden gelme, planlama, kurum desteğini kullanma, emosyonel destekten

faydalanma, dışavurum, davranışsal olarak ilişkisini kesme, kendine zarar verme, pozitif yenilenme,

inkar etme, kabullenme, din, madde bağımlılığı, mizaç ve kendini suçlama kriterleri ele alınmaktadır.

Nilifer Yılmaz; yaptığı araştırmanın sonuçlarına göre stres yaşayan yabancı öğrencilerde en büyük

oranı Avrupa’dan gelen öğrencilerin oluşturduğunu, 2. Ve 3. Sırada ise Orta Asya ve Orta Doğudan

gelen öğrencilerin yer aldığını belirtti. Sonuç olarak ise dil, sosyal aktivitelere katılamama, tatillerde

kendi ülkelerine gidememe ve kendilerini yalnız hissetme faktörleri yabancı öğrencilerin stres

nedeniyle adaptasyonlarını zorlaştırdığını vurguladı.

3)Medical Education System in North Korea

Konuşmacı : Seok Hoon Kang

Seok Kang, Kuzey Korede geleneksel tıptan modern tıbba geçişinden bahsederek başlayan

konuşmasında; geleneksel kuzey Kore tıbbının Silla, Koryo ve Choson isimli araştırmacıların

çalışmaları sayesinde 3 temel bölümde incelenebileceğini; Modern tıbba geçişin ise Allen ve King

Gojong isimli hekimler tarafından sağlandığını belirtti. 1889 yılında Kuzey Korede Seok Young Ju isimli

ilk modern tıp fakültesi açılmıştır. 1910 yılından sonra ise 3 tıp fakültesinde Amerikan tarzını Japon

tarzına dönüştürülerek tıp eğitimi verilmeye başlanmıştır. Ancak bu uyarlama 1950’de gerçekleşen

Kore Savaşına kadar sürmüştür. Kuzey Koreliler 1990’lardan sonra ise 3 temel sorun üzerine

yoğunlaşmışlardır. Bunlardan ilkini “tıbbı, tıbbi aletleri, elektrik gücünü ve tıbbi eğitimi sınırlandırma”

oluşturmaktadır. 2. ise “Koguryõ Tıbbı” isimli oryantal tıp öğretimini doktorlara aşılama ve son olarak

da ülke içerisinde yoğun olarak yaşadıkları toplumsal sağlık sorunlarına yönelme temeline

dayanmaktadır. 1990’larda ciddi anlamda sağlık sistemi ve tıbbi eğitim sisteminde sorunlar

yaşamaktadır Kuzey Kore ve hayat standartlarının düşük olması nedeniyle toplumun önemli bir kısmı

yeterince tedavi olamamaktadır bu nedenle daha önce ülkede görülmeyen Kolera ve Sıtma

hastalıkları görülmeye başlanmıştır. Konuşmasını Kuzey ve Güney Kore sağlık sistemlerini açıklayarak

devam ettiren Seok Kang, Kuzey Korede daha çok halka yönelik olan tıbbın Güney Korede daha çok

özel olduğunu; modern ve geleneksel tıbbın hem Kuzey hem de Güney Kore’de ayrı lisanslara sahip

olunarak uygulanabildiğini; Kuzey Kore’de daha çok koruma amaçlı sağlık uygulaması yaparken Güney

Kore’nin ise tedaviyi daha ön planda tuttuğunu; Kuzey Korede tedavinin ücretsiz olduğunu ama

Güney Korede sağlık sigortasına göre ücretlendiğini ayrıca başka yönlerini, farklılıklarını açıklayarak

karşılaştırdı. Son olarak da Kuzey Kore ve Güney Korede tıp eğitimin kısa karşılaştırmasını yaparak

konuşmasını bitirdi.

4)Collaborative Inquiry-Based Laboratory Activity Enchances Student Engagement and Learning

Konuşmacı: Ciraj Ali Mohammed

Ciraj Ali Mohammed, sorgu temelli öğrenimi açık uçlu sorularla, rehber yardımıyla, yapılandırılmış

sorgulama, ve sınırlandırılmış sorgulama olarak gruplandırarak açıkladı. Öğrencilere pre ve post

quizler, laboratuvar raporları ve sınavlar yaparak; bu sistemden ne ölçüde faydalandıklarını tespit

ettiklerini açıkladı ve sonuçların olumlu olduğunu belirtti.

5)Revising Competency Statement to Outline a Roadmap for Curriculum Reform: A Saudi Dental

School Experience-Shoroog Agou

King Abdulaziz Üniversitesinde Diş mHekimliğinde bulunan konuşmacı; kendi üniversitesini tanıtarak

başladığı konuşmasında 2012 yılında başlayarak müfredatlarında nasıl değişiklik yaptıklarını açıkladı.

Kendi üniversitelerinde 2012 yılına kadar disipline dayalı eğitimi yeni entegre sistemle

birleştirdiklerini ve öğrencilerin öğrenimlerini büyük ölçüde arttırdığını belirtti.

6)Reflecition on Nurse Preceptor Training Courses from the Experiences of Nurse Precetors and

Preceptees

Konuşmacı : Yu-Mei

7)Teaching Physiology in an Integrated Curriculum

Konuşmacı :Arif Siddiqu

Arif Siddiqu, Fizyoloji anabilim dalının diğer anabilim dallarıyla ilişkisini “Truly, Madly, Deeply”

filmine atıfta bulunarak ilişkilendiren sunumunda tıbbın temelinde aslında fizyoloji olduğunu ve tüm

diğer anabilim dallarıyla entegre bir biçimde öğretilmezse öğrencisinin tıbbı kavramasında zorluk

yaşayacağını belirtti.

Introducing Medical Education Reform in

developing countries: Journey of Medical

Education in Pakistan

Chair: Khalid Masood Gondal Moderator: Rahila Yasmin

Konuşmacılar: Muhammad Iqbal Khan, Kamran Hameed, Rahila Yasmeen, Junaid Sarfraz, Rashida

Ahmed

Raportör:Mehmet Serhat Yıldırım (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Oral Presentation 9-Pannel Discussion

Oturumda Pakistan örneğinden yola çıkarak gelişmekte olan ülkelerde tıp eğitimi reformlarını

tartışmak üzere planlanmıştı.

Öncelikle Pakistan’daki tıp eğitiminin geçmiş ve güncel durumu ile başlandı. Pakistan'da yakın

geçmişte gidilen eğitim modeli değişiminin sonuçları konuşuldu. Artan tıp fakültesi sayısından

bahsedildi. Bunun tıp eğitimi üzerindeki etkileri değerlendirildi. Ulusal akreditasyon sistemi ve tıp

fakültelerinin güncel durumu konuşuldu.

Bunun ardından tıp eğitiminin küresel durumu tartışıldı. Dünyanın değişen ihtiyaçları doğrultusunda

gelişen tıp eğitimi standartları ve yeni eğilimler, yaklaşımlar konuşuldu. Belki de oturumun en dikkat

çekici kısmı olan, WFME’nin ideal tıp eğitimini tanımlamada eksik kaldığı noktalar tartışıldı. Yerel

ihtiyaçların ve koşulların WFME tarafından yeterince dikkate alınmadığı değerlendirmesi yapıldı. Ek

olarak, küresel durum ile Pakistan’ın eğitim koşulları karşılaştırıldı. Karşılaştırmanın sonunda

Pakistan’ın planladığı yeni eğitim reformunda yer alması gereken başlıklara yer verildi.

Oturumun devamında tıp eğitimi müfredatının değişiminden bahsedildi. Bu konuda yakın zamanda

değişikliğe gitmiş olan Islamic International Medical College örneği üzerinden konuşuldu. Var olan bir

müfredatı değiştirmenin yeni bir müfredat oluşturmaktan çok daha zor olduğu değerlendirmesi

yapıldı. Başarılı bir müfredat değişimi için yerel ihtiyaçları dikkate alan, ulusal ve uluslararası düzeyde

akredite bir eğitim sistemi hedeflenmesi gerektiği belirtildi. Müfredat değişikliklerinin sadece

yapılmasının yeterli olmadığı söylendi ve değişimin etkilerinin de belirlenmesi, mümkünse ölçülmesi

ve takip edilmesinin önemi vurgulandı. IIMC’de yapılan değişikliklerin pozitif yanlarına değinildi. Buna

karşın değişimin, özellikle öğrencilerin gözünden, oluşturduğu zorluklar ve negatif etkiler

değerlendirildi.

Müfredat değişim süreçlerinde ulusal kurumların rolü tartışıldı. Üniversiteler, sağlık bakanlıkları,

eğitim bakanlıkları, devlet kurumları, sivil toplum kuruluşları ve öğrenci organizasyonları gibi

paydaşlarla tıp eğitimini şekillendirme sürecinin çok taraflı olduğu belirtildi. Tıp eğitiminin kalitesini

artırmada özellikte tıp fakülteleri arası iletişim ve ortaklaşmanın önemi vurgulandı.

Oturumun son kısmında ise Pakistan’da yapılması planlanan tıp eğitimi reformunun neleri içermesi ve

nasıl olması gerektiği tartışıldı. Değişimin yalnızca akademik değil kültürel değerleri de temel alması

gerektiği yorumu yapıldı. Değişime gidilecek noktaların belirlenmesinde mevcut sistem

değerlendirmelerinin büyük bir rol oynadığı söylendi. Reformun hayata geçirilmesinin ise belirli bir

plan dahilinde yapılması ve tıp fakülteleri arasındaki iş birliğine dayanması gerektiği belirtildi.

Oturum genel olarak sunumlar ve sonrasında mini tartışmalar halinde şekillendi. Zaman yönetiminin

zayıf kalması itibarıyla panel tartışması düzenine geçilemedi. Yine de yapılan sunumlar ve ardından

gerçekleşen tartışmalar gelişmekte olan ülkelerde tıp eğitimi konusunda yapılabilecek çalışmalara

dair önemli katkılarda bulundu.

Learning outcomes, Competencies, Milestones

and EPAs: Choosing the right Approach

Konuşmacılar: Rehan Ahmed Khan, Fareesa Waqar, Fahd Mudassar Hameed

Raportör: Nur Köse (Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih: 17.10.2015

Conference Workshop 01

Learnin objectives, learning outcomes , milestones gibi kavramların bizler için ne anlama geldiğini

ifade etmemizle başlayan Workshop’ta konuşmacılar öğrenim hedeflerinin oldukça önemli

olduğundan ama bizlerin öğrenim sonuçlarına daha fazla odaklanmış olduğumuzdan bahsetti. Genel

olarak öğretim görevlilerine yönelik bir workshop olduğundan bir öğrenci olarak çok fazla kazanım

elde edemedim.

4.GÜN

Konferans Atölyeleri 3-5-6 yeterli katılımcı olmaması sebebiyle iptal edilmiştir.

Formative and Summative Assesment: Striking

The Balance – Geliştirici ve Özetleyici

Değerlendirme: Dengeyi Tutturmak

Discussant: John Dent

Moderator: Fareesa Wagar

Raportörler: Kübra Atay,Dilara Yozgatlı(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Tarih: 18.10.2015

Plenary 4

Formative Assessment: A Potentially Powerful Tool for Learning Improvement-Geliştirici

Değerlendirme: Öğrenmeyi Geliştirmek İçin Potansiyel Bir Güçlü Araç(?)

Konuşmacı: Matther C. E. Gwee

Matthew Gwee konuşmasına “Değerlendirmeye neden ihtiyaç duyarız?” sorusuyla başladı.

Değerlendirmenin sadece ‘neyi’ öğrendiğimizi değil, ‘nasıl’ öğrenmemiz gerektiğini de ölçmesinin

doğru yaklaşım olduğunu belirtti. Geliştirici ve özetleyici değerlendirme sisteminin olumlu ve olumsuz

yanlarına değindi. Özetleyici değerlendirmenin (Summative Assessment; finallerde olduğu gibi sınavla

değerlendirme) geri bildirim mekanizmasının işlerliği yönünden zayıf olduğunu ve sadece

puanlandırmaya, ölçmeye dayandığını ; bu yöntemin öğrenciyi bireyselci ve rekabetçi bireyler

olmalarına ittiğini anlattı-ölçme değerlendirmedeki temel sorun. Geliştirici değerlendirmenin ise

(Formative Assessment) geri bildirim yönünden iyi bir yöntem olduğunu, bu sistem uzun süre

uygulanabildiği zaman öğrenciyi özdeğerlendirme yapmaya ittiğini ve bilgiyi hatırlama konusunda

verimli sonuçlar doğurduğunu ; fakat resmi bir ölçme değerlendirme sistemi olmadığını belirtti.

Ölçme değerlendirme anlayışının amacı ‘sadece öğrencinin ne öğrendiğini ölçmekten öğrenciyi

ölçerken ona bir şeyler öğretme’ye kayması gerektiğini belirten Gwee, 21. Yüzyılda geliştirici

değerlendirmeyle özetleyici değerlendirme arasındaki dengenin kurulması gerektiğini önemle

vurguladı. Eğitim sistemimizin kritik düşünme yetisini kesinlikle kazandırması gerektiğini söyledi.

Konuşmasını “Öğrenciler sizin onlardan beklediklerinizi değil; onların kendilerinin gözlemlediklerini

öğrenirler.” diyerek sonlandırdı.

“Trustworthy” : A New Paradiagram Shift in Formative And Summative Assessment at the

Workplace-

Konuşmacı: Hossam Hamdy

Hossam Hamdy, konuşmasına ölçme değerlendirmenin, belirlediğimiz sayılardan daha fazlası

olduğunu söyleyerek başladı. Konuya nicel ve nitel açılardan bakabileceğimizi,olması gerekenin bu iki

bakış açısının kombinasyonu olduğunu ve bunu ancak yetkin rubriklerle sağlayabileceğimizi belirtti.

Ölçme değerlendirmede dürüstlüğün ve güvenilirliğin göz ardı edilmemesi gereken noktalar olduğunu

ve öğrenmenin ölçümünün daha güvenilir hale gelmesi için neler yapılabileceğini anlattı. Hamdy’e

göre daha güvenilir ölçüm sistemi için;

Geri bildirim sistemi işlevsel olmalı

Gözlem yapılan süre ve gözlem frekansı artırılmalı (Raportörün notu:probleme dayalı eğitim

sistemi örnek olarak düşünüldüğünde daha anlaşılır olacaktır.)

Sınav yapan kişi/gözlemci sayısı artırılmalı

Sınav türü artırılmalı

Sınavın uzunluğu (verim de göz önünde bulundurularak) arttırılmalı

Öğrencinin bilgilerinin ölçüldüğü sürecin, bir hastalığın teşhiş sürecine benzediği ve bir o kadar önemli

olduğu belirtildi.

Formative, Summative, Competency-based Assessment: Striking The Balance

Konuşmacı: Brownell Anderson

Brownell Anderson ölçme değerlendirme yöntemlerinde bahsederken ‘gelecek’ vurgusunu

sıklıkla kullandı. Anderon’a göre tıp eğitimde anlamlı değerlendirme için;

Karar alma ve psikometrik analizlere sonuçlardan daha çok odaklanılmalı,

Öğrenme ve diyalog kurma/geri bildirim alma desteklenmeli,

Öğrene ve değerlendirme süreci iyi anlaşılmalı,

Öğrenme programları zaman içinde geliştirilmeli.

Değerlendirmede izlenmesi gereken aşamalar ise şöyle belirtildi:

Adım1:Amacı netleştir.

Adım2:Neyin test edileceğini belirle.

Adım3:En uygun test yöntemini seç.

Adım4:Yönetim ve puanlama konularındaki teknik ve pratik konuları gözden geçir.

Adım5:Performans standardını gör.

Değerlendirme yöntemlerinin;

1. Öğrencinin nasıl çalıştığını,

2. Fakültenin nasıl eğitim verdiğini doğrudan etkilediğini belirtti.

Özetleyici değerlendirmenin objektif olması ve ölçücülüğünün kolaylığı açısından tercih edildiğini ama

‘simülasyon’ ve ‘çalışma-temelli değerlendirme(work-based assessment)’nin öğrencinin

yeteneklerini ve performansını ölçmede başarılı olduğunu söyleyen Anderson, bu yöntem için üç

yöntemi açıkladı: mini-Clinical Evaluation Exercise(mCEX), Directly Observed Procedures(DOPs), Case-

Based Discussion(CbD).

Son olarak Brownell Anderson zaman bazlı değerlendirmenin bilgiyi ve performansı ölçmede yetkin

olduğunu; bunun yanında çıktı(outcome) bazlı ölçme yöntemlerinin performansı farklı yönlerden

ölçtüğü, daha güvenilir olduğunu söyledi.

MÜFREDAT HAZIRLAMADA ÖĞRECİNİN ROLÜ

Konuşmacılar: Hirotaka Onishi, John Dent, Dan Hunt, N.G.Patil

Raportör : Dilara Yozgatlı(İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Tarih :18.10.2015

Sempozyum 03

MÜFREDAT HAZIRLAMADA ÖĞRENCİNİN SESİ

Dr. Onishi konuşmasına “Öğrenci ve öğretmen birbirine tüm ön yargılardan uzak ve objektif biçimde

yaklaşmalı ve birbirini iste bu tarafsızlıkla değerlendirmeli” diyerek başladı.

Öğretmenin öğrenciye aktarmak istediği ile öğrencinin öğrendiği arasındaki farklılıktan bahsetti.

Klinikte veya OSCE’lerde öğrencinin kendi performansının farkında olduğunu, bir hasta sunarken olası

tanıları atladıklarında veya bir hata yaptıklarında bunun farkına vardıklarını; bu nedenle zaten

bildikleri hataları belirterek öğrenciyi suçlamamak gerektiğine değindi. Son olarak öğrencilerin

kendilerini dürüst bir biçimde değerlendirmek için insiyatif alması gerektiğini belirtti. Buna hususta

öğrencilerin en iyi öğretmeni seçerken kendisine soruları veren öğretmeni değil, dersi iyi öğreten

öğretmeni seçmesi örneğini verdi.

Sonuç olarak ,

-Öğretmenin öğrettiğinden farklı olarak öğrencinin öğrendiği “saklı müfredat”

-Öğrencileri suçlamanın yanlışlığı

-Öğrencinin kendi değerlendirmesini yapma konusunda insiyatif alması gerektiği

Konularına değinerek sunumunu bitirdi.

Panel konuşmacılarından bir kişi suçlama konusunda farklı bir bakış açısı sundu:

-Bu kadar risk barındıran mesleğimizde öğrencilerin yanlışlarının kendilerine net bir biçimde

paylaşılmasının önemine değindi.

SPICES (BAHARATLAR) MODELİ

John Dent SPICES modelinin bir parçası olan Student- Involvement (Öğrenci katılımı) konusu üzerine

bir konuşma yaptı. Öğrencilerin kendi eğitimleri ile ilgili daha fazla sorumluluk almaya ve kendilerini

gelecek öğrenme deneyimleri için hazırlamaya davet etti. Öğrenci katılımının müfredat hazırlama da

dâhil olmak üzere tıp eğitiminin her aşamasında önemli olduğunu, bu nedenle Bologna Süreci’nde de

Aspire To Excellence Ödüllerinde de yer aldığını belirtti. Fakültelerin ‘Excellence in Student

Engagement’a ulaşmak için “Çalışma Rehberleri” hazırlayabileceklerini belirtti.

Öğrencilere yönelik online ESME kuşlarında öğrencilerin kendi müfredatları konusunda fikir ve söz

sahibi olmalarını amaçladıklarını belirtti. Bütün katılımcılara “öğrenci merkezli öğretim” “öğretmen

merkezli öğretim” doğrusunda kendilerini hangi noktada gördüklerini ve öğrencilerin kendi

fakültelerini hangi noktada gördüğünü sordu ve konuşmasını tamamladı.

TASARIMCI OLARAK ÖĞRENCİLER

Den Hunt konuşmasına öğrencilerin eğitim hayatları boyunca büyüyüp gelişmesini izlemekten büyük

keyif aldığını söyleyerek başladı. Yetişkin Öğretiminin Temel Özelliklerinden “kişiye sorumluluk

verme” konusunda değindi. Öğrencilere klinik pratikte ve mezun olduklarında ne tür durumlarla karşı

karşıya kalacaklarını gösterip, eğitim hayatlarının daha en başında sorumluluk almaları sağlandığında

daha iyi öğreneceklerine değindi. Aspire to Excellence ödüllerinden birinin Student Engagement

(Öğrenci katılımı) olduğunu anlattı ve şu ana kadar başvuran 25 fakülteden 13 ünün bu ödüle layık

görüldüğüne, bu fakültelerin 12 ülkeye yayıldığını anlattı.

Öğrenci katılımını sağlama hususunda Arizona Üniversitesi’nde yapılan “Söylemiştiniz- yaptık”

uygulamasına değindi. Öğrencilerden alınan her geri bildirime bu şekilde cevap verildiğinde hem

öğrenci katılımının artacağını hem de fakültenin gelişeceğini belirtti.

ÖĞRENCİLERE KULAK VERİN

Hong Konglu Doktor Patic geleceğin hekimleri olan bugünün öğrencilerine eski müfredatla eğitim

verildiğini belirterek konuşmasına başladı.

Öğrencilerin sosyal medyayı, çevrimiçi platformları kullanıp çok fazla bilgiye sahip olduklarını belirtti.

Böyle bir devirde öğretmenlerin de kendilerini geliştirmeleri ve günümüze adapte olmaları gerektiğini

belirtti.

Öğrencilere soruduğunda

-%50 hasta başında

-%20 aile ve yakınlara

-%10 laboratuvarda

-%10 acil durum ünitelerinde

-%10 polikliniklerde

Eğitim görmeyi doğru bulduklarını belirtti.

Öğrencilerin fikirlerini almak için çeşitli kapılar açmamız gerektiğine değindi:

-Öğretmenlerle toplantılar

-E-forumlar

-Sınav sonrası değerlendirme oturumları

-Anketler

SEMPOZYUM SONUNDA

Dan Hunt öğrencilere karşı daha açık ve daha şeffaf olmamız gerektiği mesajını verdi.

Osman Erol Hayran eğitim sistemimizde birçok eski kafalı diye tabir edilen öğretmenin olduğunu ve

duyarı ve başarılı hekimler yetiştirmek istiyorsak önce eski kafalı hocalarımıza eğitim verip onları

örnek alınası rol modellere dönüştürmemiz gerektiğini söyledi.

Educational Environment and e-Learning

Moderatörler: Süleyman Yıldırım

Raportör: Ömer Yasir Boz (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Tarih:18.10.2015

Research Paper Oral Presentation 10

Sunum 1: Use of Smart Devices Medical Applications Among Medical Students

Konuşmacı 1: Mukhtiar Baig

Artık teknoloji çağında olduğumuz gerçeğini belirtti. Genel olarak kendi fakültesindeki öğrencilerin

akıllı cihazları ne kadar kullandıklarından yola çıkarak yaptıkları çıkarımları ve bu çıkarımların tıp

eğitimini nasıl etkilediğinden bahsetti. Öğrenciler de kendi akıllı cihazlarında(telefon, tablet, bilgisayar

vs.) kullanılacak tıp eğitimi adına olan uygulamaların farkında olduklarından bahsetti. Ve hatta

araştırma yapılan örneklemin %27’sinin günde bir en azından bu uygulamaları kullandıklarını belirtti.

Fakültelerindeki yapılan bu araştırmadan sonuç olarak öğretim üyelerinin tıp öğrencilerini akıllı

cihazlardaki bu uygulamaları kullanmalarına ikna etmeleri gerektiğini belirtti. Ancak bunu yaparken

hocaların da bu uygulamaları bilmeleri gerektiğini belirtti. Nedeni ise oluşabilecek bilgi çöplüğünün

önüne geçilerek öğrencileri yönlendirebilmelerini sağlamak olduğunu belirtti.

Sunum 2: Association of Perceived Stress Level (PSS), quality of life and coping srategies in physical

therapy students of Rawalpindi/Islamabad Pakistan

Konuşmacı 2: Furqan Siddiqui

Kendi yaptıkları araştırmayı ve metodolojiden bahsettiler. Sonuç bölümünü anlatmaya süreleri

yetmedi.

Sunum 3: The importance of Nursing Informatics Education as speciality

Konuşmacı 3: Asieh Darvish

Konuşmacı gelmedi

Sunum 4: “Just Google it...” – The internet and its effect on medical knowledge

Konuşmacı 4: Javin Singh Sandhu

Tıp öğrencisinin öğrenmesi gereken çok fazla bilgi var. Ve tabi ki bu bilgileri hafızamıza kaydetmemiz

gerekiyor. Ancak internet sayesinde tıp öğrencilerinin internet ile daha “özel” bir ilişkisi oluyor.

İnternet sayesinde daha az bilgiyi hafızamızda daha fazla bilgiyi internette saklıyoruz.

Manchester Üniversitesi gelen bütün öğrencilere ipad veriyormuş. Ancak bu yapılan araştırma

teknoloji ve internetin tıp eğitiminde kullanıldığında nasıl bir etki oluşturduğunu görmek amacıyla

yapılmış. Yapılan araştırmalara göre ise çıkan sonuç ilginç. İnternet ile çok fazla haşır neşir olan

öğrenciler kendilerine ardı ardına birkaç tıp sorusu sorulduğunda yavaş yavaş bilgisayarı düşünmeye

ve bilgisayardan erişebildikleri siteler üzerinden soruları cevaplamaya başlıyorlarmış.

Buradaki sorun şu, belki stres sürecini azaltıyor olsa da acaba bu harici hafızamızı kullanamadığımız

durumlar olduğunda da kendimizi hekim olarak sayabilecek miyiz?

Sunum 5: Impact of a social network group page on undergraduate medical knowledge

Konuşmacı 5: Asıl konuşmacı gelmediği için araştırmanın yazarlarından birisi sundu

Facebook artık hayatımızın bir parçası ve hayatımızın bu kadar içinde olan bir platform sayesinde tıp

eğitimini okullardan kurtarabilir miyiz düşüncesi ile yola çıkılan bir projenin ürünlerini ve son

durumunu anlattı. Asıl konuşmacı gelmediği için genel olarak sönük bir konuşmaydı ancak yapılmış

olan gruptaki durumlar ilgi çekici idi. Facebook üzerinden açılan bir grupta hocalar ve öğrencilerin

ortak bir platformu oluşturulmuştu. Öğrenciler dilerlerse kişisel hesapları ile dilerlerse de sahte

hesaplar ile bu platforma dahil olabiliyorlardı. Öğretim üyeleri mini quizler, derste işleyecekleri

konular hakkında ilginç vakaları paylaşıyorlardı.

Öğrencilerin geri dönütleri ise bu sayede derse daha ilgili oldukları ve sahte hesapları sayesinde

kimliklerini koruyaraktan hocalarına soru sorabildiklerini gösteriyordu. Facebook’tan olan bildirimler

sayesinde de ders çalışmaları gerektiğini hatırlıyorlardı. Hiç bir şey yazmayan “lurkers” diye de

tanımlanan öğrenciler bile öğrendiklerini belirtiyorlarmış.

Sunum 6: 19 Medical Subjects online interactive review for undergraduate medical students in

remote locations in India on streaming Live interactive online video class over Mobile phone

Konuşmacı 6: Murali Mohan

Konuşmacı gelmedi

Sunum 7: Student Perception of Educational Environment in Rehman Medical College, Peshawar,

Pakistan

Konuşmacı 7: Tariq Saeed Mufti

Yaptıkları araştırmaya dair istatistikleri belirtmekle yetindi.

Sunum 8: Impact of social Media on attitudes & professional growth of physical therapy students of

Foundation University

Konuşmacı 8: Naureen Tassadaq

Yaptıkları araştırmaya dair istatistikleri belirtmekle yetindi. Ülkelerin tıp eğitiminden ziyade

zihniyetinin de düzeltilmesi gerektiğini belirtti.

Teaching and Learning

Moderatör: Komal Zulfiqar

Raportör: Kübra Atayİstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Tarih : 18.10.2015

Research Paper Oral Presentation 11

Sunum 1: Assessment of Lecture and Bedside Teaching Compared to Self Learning (Control) In

Achieving Competence in Screening for Developmental Dysplasia of Hip

Konuşmacı 1: Abdul Kareem Bhurhanudeen

Konuşmacı, Gelişimsel Kalça Displazisi örneğinden hareketle yapmış olduğu araştırmada genel olarak

koğuş tipi eğitimin doğru olmadığı üzerinde konuştu. Kendi kendine öğrenmenin daha az etkili

olduğu ama arada anlamlı fark bulunmadığı belirtilen çalışmanın daha geniş gruplarla tekrarlanması

gerekiyor.

Sunum 2: Comparing Effectiveness of Lecture and Problem-Based Learning in Nursing Students, at

Jahrom University Medical Science

Konuşmacı 2: Najafipour Sedigheh

Konuşmacı probleme dayalı öğretimin bilgiyi arttırdığını belirtti. Sistemin uygulandığı öğrenci grubu

ikiye bölünerek, altı oturumluk bir ders yılının sekiz döneminde amfi dersi şeklinde, diğer sekizinde ise

problem dayalı öğretim modelinde(Maastritch Modeli) ders işlenmiş. Öğrenciler probleme dayalı

modelde(on beşer kişilik gruplar) daha severek öğrenmişler fakat konferans tipi

modelde(amfi/lecture) daha iyi öğrendikleri gözlenmiş.

Konuşmacı, eğitimde aktif metodlar uygulamanın öğrencinin sadece öğrenmesini değil; aynı zamanda

öğrenme sürecindeki memnuniyetini arttırdığını söyleyerek konuşmasını bitirdi.

Sunum 3: New Learning Programs in Emergency Course for 6th Year of Medical Students

Öğrenciler Acil Servis bölümünde üç hafta staj görüyorlar ve her stajda üçer saatlik tartışma bölümleri

bulunmakta. Çalışmayla ilgili birkaç önemli nokta:

ER Interesting Cases: Öğrenciler vakayı kendiilgilerine göre seçiyorlar ve hastanın ilk

vizitinden hastaneden ayrılşıına kadar vaka hakkında blgi topluyorlar. Personel, stajyer doctor

ve ilgili öğrencilerden oluşan grupta nasıl hızlı tanı koyulacağı, hastaya nasıl yaklaşılacağı,

doğru tedavi yöntemleri tartışılıyor.

ER spot diagnosis: Öğrenciler pozitif semptom, film ve laboratuvar bulgularını topluyor, bunu

küçük çalışma grularında sunuyor ve fikir paylaşımında bulunuyorlar.

ER guidelines: Öğrenilenler tekrar gözden geçiriliyor ve kurun öğrenme hedefleri Tayland Tıp

Konseyi’nin hedefleriyle eleştiriliyor. Grup tartışıyor ve departmana konu hakkında bir rehber

hazırlıyor.

ER audit: Geriye dönük performansları değerlendiriliyor, tartışılıp fikirler paylaşılıyor.

Sunum 4: While Adapting, What Are The Coping Strategies Used By Foreign Residents?

Konuşmacı 4: Nilüfer Demiral Yılmaz

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’ndeki yetmiş ikiyabancı tıp öğrencisiyleyrüülen çalışmadan çıkan sonuç,

yabancı öğrencilerle Türk olanlar arasında ayrım yapıldığı olmuş. Konuşmacı , çalışma daha başlangıç

aşamasında olduğundan bu konuda henüz bir plan yapılmadığını ama yabancı öğrenci dayısı artttıkça

insanların bu duruma daha hoşgörülü yaklaşacağını belirtti (ABD örneğindeki gibi).

Sunum 5: Learning Habits of Undergraduate Medical Students in Pharmacology

Konuşmacı 5: Vasudha Devi

Sunum, tıp fakültesindeki öğrencilerin öğrenme alışkanlıklarının kıyaslanması üzerineydi. Araştırmaya

ilgili ilginç kısımlardan biri, öğrencilerin beş senelik eğitimlerinin ilk dönemini Manigal,Hindistan’da ;

ikinci dönemini ise Malakka,Malezya’da tamamlamalarıydı.

Öğrencilerin konuyuniki kez tekrar ederek; grup çalışmaları yaparak iyi öğrendikleri anlatıldı.

Öğrenme faaliyetinin çalışılan saatle doğrudan bağlantılı olmadığı ve öğrenciden dönüt(feed-back)

almanın önemli olduğu vurgulandı. Konuşmacı, edef belirlemenin, konseptederin anlayış

geliştirmenin, konuya önceden hazırlanmanın farmakolojide öğrencinin öğrenmesini geliştirdğini

anlattı; Öğrencilerin çalışma verimlerini arttırabilmeleri içn bunları dikkate almaları gerektiğini

belirterek konuşmasına son verdi.

Sunum 6: Training of Adolescent Reproductive Health: Improving Knowledge About Adolescent

Reproductive Health

Konuşmacı 6: Rani Rusdiana

196 katılımcının katıldığı çalışmada; katılımcılara üreme sağlığında erken tanı, sağlıklı üreme yaşı,

üreme fonksiyonu konularında eğitimler verilmiş; eğitimöncesi ve sonrasında bilgi düzeyleri açısından

farklılık görüldüğü gibi kısır bir sonuca ulaşılmış.

Faculty Development

Co-Chair: Mandana Shirazi, Jyoti Nagmoti

Raportör: Aykut Uçar (Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih:18.10.2015

Oral Presentation 12

Sunum 1: Ayesha Rauf, Enhancing the Competencies of Medical School Faculty through

Customized, Regular and Mandatory Round of Workshops in Homogeneous Groups

Shifa Universitesi her ayın son cumartesi gününü fakülte gelişimine ayırıyor. Ayrıca 2013 yılından beri

düzenli yaptıkları workshop çalışmaları mevcut. Fakültenin 3ü alt sınıf 3ü üst sınıflardan oluşan 6

gruba bölünüp altı farklı daldaki workshoplara katılımları sağlanıyor. Workshopların başlıkları;

Liderlik, Değerlendirme, Öğretim, Araştırma, Yazılı Değerlendirme, Performans Değerlendirme. Bu

workshoplar belirlenirken amaca uygunlukları test edilmiş, belli bir stratejiye oturtulmuş ve fakülte

deneyimine uygun olmuş olmaları gerekliydi.

Bu workshopların her birinde aynı amaca yönelik kurslar verilirken alınan geri dönütlerden bazıları

şunlardır. Örneğin; Yazılı Değerlendirme workshopu sonucunda sınavlarda çoktan seçmeli sorular

yanında genişletilmiş eşleştirme sorularının da sorulması kararlaştırıldı.

Bu çalışmalar sonucunda yapılan değerlendirmede, katılımcılar workshopların içeriğini kendi deneyim

düzeylerine paralel olduklarını belirtti. Ayrıca bunların fakülte gelişimi için yararlı olduklarını söyleyip

diğer fakültelere önerebileceklerini belirttiler.

Katılımcılar tarafından gelen negatif feedbackler ise şöyleydi; workshoplar bir süre sonra

monotonlaştı. Bir workshopa katılan bir gruba diğerlerine katılma şansı verilmediği için eksiklik

oluştu. Katılımcıların devamlılığını kontrol etmek zordu.

Sunum 2: Abdul Khaliq Naveed Continuing Medical Education Leads to Learning and Change: An

Experience of RARE Riphah

Bu çalışmanın amacı fakültenin ve çalışanların gelişimini sağlamaktır. (RARE: Riphah Academy of

Research and Education , 2006’dan beri)

Bu çalışma süresince 3300 ulusal ve uluslararası 3300 fakülte üyesi eğitildi. Sayısız workshop ve

seminer gerçekleştirildi. Bu çalışmanın çıkmasındaki en büyük etken, fakülte üyelerinin eğitilmek

istemeleriydi. Özellikle istedikleri konulardan bazıları şunlardır; müfredat, değerlendirme, araştırma,

öğretim ve öğrenim. Bu seminer ve workshoplar uygulanırken fakültenin ihtiyaç analizleri göz önünde

bulunduruldu ve eğitim reformlarını destekleyen, araştırmayı teşvik eden bir amaç güdüldü.

Sunum 3: Anand Kukkamalla, Faculty Development Program for Enriching the PBL Process at

Melaka Manipal Medical College

Şu an zaten ellerinde var olan öğrenci merkezli öğrenme sağlayan PDÖ sistemini iyileştirmek adına

sistem bazlı müfredat içinde bazı değişikliklere gidilip uzun süreli hafızaya daha uygun olması adına

işbirlikçi öğrenmeyi geliştirdiler.

Bu çalışma için ilk baştaki PDÖ sistemi sürecine geri dönüp değerlendirmek ve tekdüze PDÖ anlayışını

değiştirmek gerekti. Bu yenileme ve geliştirmeler ardından iki ayrı gruba bölünen fakülteye feedback

anketleri, PDÖ vakaları, vaka senaryoları grup tartışmaları sağlandı. Program dahilindeki süreç bitince

yapılan feedbackte ise görülen sonuç çalışmanın lehineydi. Fakültenin %60ı bu çalışmayı fakülte

gelişimi için çok yararlı bulurken, %19u yararlı buldu. Geri kalan %21 aleyhinde düşünüyor da olsa

büyük çoğunluğun isteği doğrultusunda çalışma başarıya ulaştı.

Sunum 4: Abdulkader M. Al Juhani, Continuous Proffesional Faculty Development: What is the

preferable method?

Çalışmanın ana teması olan CPD’yi (Continuous Professional Development) tanımlamak gerekirse,

mezuniyet öncesi eğitim dışında kalan her öğrenim ya da doktorların her zaman gelişmekte olmasını

sağlayan mezuniyet sonrası eğitim diyebiliriz. Eğitim her zaman özgür olan ve ulaşmamızı kimsenin

engelleyemeyeceği bir olgudur. Doktorlar olarak kendimizi güncel tutmak adına bun ihtiyacımız var.

CPD’nin CME(Continuous Medical Education)’dan birçok farklı noktası bulunmaktadır. Öncelikle, CPD

ömür boyu süren bir gelişme sunarken, CME sadece yaşamın bir bölümünü kapsar. Yine CME klinik

olgular üzerine bir dizayna sahipken, CPD liderlik, iletişim yetenekleri, değerlendirme gibi birçok farklı

alanda da kendimizi geliştirmemizi sağlar.

CPD için yapılan ankette görüldüğü üzere bu uygulamayı gerçekleştirmek için en iyi ve en uygun

görünen yol çalışma sırasında alınan eğitimdir(%35). İkinci sırada ise kısa kurslar gelmektedir.(%26)

Sunum 5: Riffat Shafi, Impact of Faculty Development Program on Academic Excellence at Shifa

College of Medicine

Sunum 1’deki içerik ile aynıydı. Ek olarak bu süreçte karşılaştıkları zorluklardan bahsetti. En önemlisi

fakülte içindeki bu projeye olan ilgisizlikti. Bunu aşmayı başardıklarında zaten proje başarıya ulaşmış

oldu.

Sunum 6: Nicola Frank, Pathways for Development Towards University Hospital Status-Experience

from Qatar

Yeni kurulmuş bir medikal üniversiteden gelen sunumcu yeni PDÖ sistemine uyum sağlama

süreçlerindeki farklılıklardan bahsetti. Onları bu süreçte farklı kılan bir üniversite hastanesine sahip

olmamalarıydı. Kendilerine ait bir hastane kurup işletebilecek kaynağa sahip olmadıklarından dolayı

öğrencilerin eğitimlerinin devamlılığı ve sağlamlığı için farklı eğitim hastaneleri ile anlaşmalar ve

ortaklıklar kurdular. Bu oluşumu yaparken, PubMed’de bir tıp fakültesinin kendine ait eğitim

hastanesiolmak zorun da mı? Sorusuna yanıt aradıklarında bununla ilgili çalışma olmadığını fark

ettiler. Bundan dolayı var olan hastanelerle kendi ortaklıklarını kurdular.

Bu çalışmada benzer konumda olan okullar için yol gösterici olmak istediler. Bunun içinde öncelikle

göz önünde tutulması gereken durumlar; yüksek kaliteli hasta bakımı, araştırma imkanı, öğretim,

ortak strateji, hükümet desteği. Eğer anlaşmalı hastane bu olanakları sağlıyorsa veya bu durumlar bir

şekilde karşılanıyorsa bunu yapabilmek için herhangi bir engel kalmıyor. Hastane-doktor-öğrenci

arasındaki iyi iletişim ve ortaklık sayesinde yeterli düzeyde bir eğitim sağlanabiliyor.

Sunum 7: Fatemah Ahmdinia, Evaluation of Organisational Performance of Faculty of Health in

Mazandaran University of Medical Sciences to Enable the Establishment of Quality Improvement

Based on EFQM Model 1390

Mükemmelliyetlik üzerine kurulu EFQM sisteminin tıp eğitimine uyarlanmasını anlatan sunumda

kendi kendini değerlendirme konusu üzerinde durulurken bu sistemin fakülte gelişimi için

yararlarından da bahsedildi.

Assessment Co chairs:Matthew C. E. Gwee, Muhammad Luqman

Moderatör: Alia Ahmed

Konuşmacılar (sırasıyla): Martha Illige, Siang Tong Kew, Humaira Sarfraz, Mostafa Kandil

Soliman, Min-Shu Wang, Mohand Alzughaibi, Alia Ahmed

Raportör: Başak Selin Kara(Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih:18.10.2015

Oral Presentation 13

Sunum 1: Competencies and Subcompetencies for Assesment and Coaching in Medicine

İlk sunumda yapılan araştırma öğrencilerin öğrenim sürelerine göre yeterlilik göstermesi gereken

konular seviye seviye irdelenerek hangi sınıfta hangi becerinin elde edilmesi gerektiği

ölçülmüştür.Bu yeterlilik öğretici tarafından direkt olarak, farklı kaynaklardan bilgi alınarak ve

organize bir görüşme yapılarak ölçülmüştür. Buna ilk seviyede öğrenci örneğin bir hastalıkla ilgili

gerekli teorik bilgiyi edinir, ve birkaç teşhis koyar. İkinci seviyede hastalığın ne kadar ilerlediğini

ölçer ve aciliyetini tespit edebilir. Bir sonrakinde akut hastalıkların tedavisini bilir, tedavi süreci

hakkında bilgilidir. Son seviyede ise lokal sistemler ve endemik nadir hastalıklar hakkında bilgilidir

ve tedavi edebilir. Sunumun devamında ise takım bazlı tıp öğrenimi çalışmalarında da bu şekilde

konuların seviyelere ayrılarak çalışılmasının öğrenciye sağladığı katkılar 18 yıllık tecrübeye

dayanılarak kanıtlanmıştır.

Sunum 2:Comparison of MiniCex and Clinical Long Case Assesment in Medical Students

Konuşmada MiniCEX isimli bir sistemin tanıtımı ve sonuçları anlatıldı. Sunumun başında

MiniCEX’in Amerikan bir şirket tarafından yapılan klinik mini değerlendirme çalışması

olduğundan bahsedildi. Yapılan araştırmada ise bu mini değerlendirme sistemiyle uzun süreli

değerlendirme sistemlerinden hangisinin faydalı olduğunu bulmayı amaçlamışlardır ve 6. Sınıf

öğrencilerine bir anket uygulayarak ve sınav yaparak iki sistemin değerlendirmesini

yaptırmışlardır. Araştırmanın sonunda ise öğrencilerin bu MiniCEX sistemini daha az stresli

buldukları fakat objektifliğini sorguladıkları gözlemlenmiştir. Testlerde alınan sonuçlarda ise iki

öğretim sisteminde de öğrencilerin başarısının kayda değer bir değişim göstermediği

görülmüştür.

Sunum 3:To Assess Evaluation System in Public Medical Institutions at Under Graduate Level-The

Student Perspective (konuşmacı katılım göstermedi)

Sunum 4:Practical Skills Assessment Tools in Human Gross Anatomy

Konuşmada öncelikle konuşmacının yaşadığı ülkede geleneksel olarak yapılan eğitimde anatomi

dalında özellikle uzmanlık eğitiminde kadavra kullanımı ve bulmada zorluk yaşandığından

bahsedilmiştir. Yapılan uygulama sınavlarında kadavrayı işaretlemenin sınavda öğrencileri

şaşırttığı ve faydalı sonuç alınamadığı söylenmiştir. Yapılan yeniliklerden sonra ise plastisize

edilmiş materyallerin kullanımının öğrenciler tarafından daha faydalı bulunduğu ve öğrencilerin

başarısını yükselttiği görülmüştür.

Sunum 5: The Utility of Formative Objective Structured Clinical Examination in the Training of Six

Different Fields of Healthcare Providers- The Experiences in Mackay Memorial Hospital,

Taipei,Taiwan

Sunumda Tayvan’da OSCE uygulamasının merkezler belirlenerek ve bu merkezler bölgelere

ayrılarak,farklı tıp fakültelerinden öğrencileri bir araya getirilerek uygulandığından bahsedilmiştir.

Böylece harcamalar aza indirgenerek tüm okulların bu uygulamadan faydalanması sağlanmıştır.

Sunum 6: PBL Quizzes and Their Effects on Students Performence

Sunumda Suudi Arabistan’da bir üniversitede uygulanan probleme dayalı öğrecinin öğretim

sürecine katkısının arttığı PDÖ sisteminin öğrencilere kattığı faydalar anlatılmıştır. Buna göre PDÖ

son 40 yılda ivmelenerek tıp eğitiminde kullanımı arttırılmıştır. Yaklaşık 150 farklı dönemlerden

öğrencinin katılımıyla yaptığı anketlerin sonucuna göre sürekli quiz uygulanarak yapılan problem

bazlı eğitim öğrenimi belirgin bir şekilde arttırmıştır fakat midterm ve final sonuçlarında farklılık

görülmemiştir.

Sunum 7:Student Self Evaluation of Anterior Crown Preparations; Descriptive Versus Numerical

Scale

Sunumda öncelikle öğrencilerin kendilerini değerlendirmesinin eğitimdeki öneminden

bahsedilmiştir. Bu değerlendirmelerin daha iyi sonuçlar kazandırması için ise doğru şekilde

yapılması şarttır. Yapılan araştırmaya göre öğrencilerden sınav ve uygulamalardaki

performanslarını 1 den 10 a kadar numaralandırmalarını istediklerinde hepsinin yaklaşık aynı

skalada (7-8) cevaplar verdiği ve objektif olamadığı görülmüştür. Her uygulamanın ayrıntılı bir

biçimde yazılı olarak değerlendirildiği ve uygunluğunun sorulduğu bu değerlendirmenin

uygunluğunun da sınav başarısına eklendiği yeni değerlendirme sisteminde ise hem öğrencilerin

daha objektif ve doğru değerlendirme yaptığı hem de öğrenim seviyelerinin arttığı görülmüştür.

Bu yeni sistemde aslında sadece öğrenci ve öğretmenin değil halktan bir katılımcı ve teknisyenin

de değerlendirici olarak yer almasının çok daha faydalı olacağı da belirtilmiştir.

INTEGRATING THE VISUAL ARTS INTO MEDICAL

TRAINING

Konuşmacı :CAROL F.CAPELLO (Associate Director Office of Curriculum and Educational

Development-Associate Professor of Geriatric Education in Medicine)

Raportör :Berfin Gizem Uslu(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih :18.10.2015

Conference Workshop 04

Yeterli katılımcı olmadığı için ben ve hoca ile bire bir resimler üzerinden 20 dakikalık kısa bir konuşma

gerçekleştirdik.

İnsanların farklı öğrenme stillerinin olduğunu kiminin işitsel kiminin görsel öğrenme yetilerinin

olduğunu vurguladı . Görsel olarak öğrenmenin bir çok öğrenci için daha akılda kalıcı olduğunu ve

bunun eğitim sistemlerinde kullanılması gerektiğini vurguladı. Daha sonra aşağıdaki resim gibi bir çok

resim incelemesi yaptık.

Mesela bu resime ilk baktığımızda çoğumuzun aklına kızın bazı şeyler düşündüğünü; kimiine göre

mutlu kimine göre hüzünlü olduğu gibi bir çok yorum geliyor. Bana gösterdiği resimlerin hepsinde ne

görüyorsun diye sorduğunda hikaye yazacak kadar yorum yaparak cevap verdim ve ‘No

interpretation’ diyerek , gördüğün şeyi objektif olarak değerlendirmen gerekir dedi. Burada bir kız

yatağın üzerinde oturarak dışarıya bakıyor diyebilirsin fakat ne düşündüğünü bilemezsin. Ve

hastalarımızı gördüğümüzde de bu şekilde davranmamız gerektiğini , onları da objektif bir şekilde

değerlendirerek sonuca ulaşmamız gerektiğini vurguladı.

PROGRAM DEĞERLENDİRME VE AKREDİTASYON-

STRATEJİLER VE KARŞILAŞILAN ZORLUKLAR

Raportörler : Bahar Baş(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi), Büşra Öner(Sakarya

Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 18.10.2015

Sempozyum 04

AKREDİTASYON PROGRAMININ ÖNEMİ

Khalid Bin Abdurrahman

Akreditasyonun tanımı yapıldı: “Akreditasyon bir tıp fakültesinin dünya standartlarına ulaştığını

gösteren bir süreç çıktısıdır.”

Dünya çapında akreditasyon yetkisi olan kurumun WFME olduğundan bahsedildi ve ulusal çapta

kurumlar olmayan ülkelerin direk WFME tarafından denetlendiği de eklendi.

Akreditasyonun fakültelere ve öğrencilere katkıları sıralandı:

-Tıp eğitimi Ana Bilim Dalı dışındaki akademisyenlerin büyük resmi anlayabilmeleri ve olaya daha

büyük pencerelerden bakabilmeleri konusunda yardımcı olup fakültedeki eğitim kalitesinin

yükseltilmesinde büyük katkı sağlamaktadır.

-Akademik kariyerler planlarını yapmakta önemli bir yol gösterici role sahip olup, uluslararası

alanlarda görev yaparken akredite bir okuldan mezun olmanın güvenini taşımalarını sağlar.

Akreditasyonun avantajları olduğu gibi dezavantajları olabileceğine de değinildi ancak bu fakültenin

akredite olduktan sonraki tutumu ile bağdaştırıldı.

**Tıp fakültelerinin akredite olmaları gelişimlerindeki bir sonuç değil başlangıç olmalıdır ilkesinin altı

özellikle çizildi.

AKREDİTASYON SÜRECİ ve KARŞILAŞILAN SORUNLAR

Ahmed Rehan Khan

Akreditasyonun üç ana aşamadan oluştuğu belirtildi:

-Öz Değerlendirme

-Saha Ziyaretleri

-Akreditasyon Kurumunun Karar Aşaması

--Öz Değerlendirme: Fakülte bünyesinde, fakülte akreditasyonuyla bizzat ilgilenecek bir ekibin

kurulması, belirlenen ekip tarafından akreditasyon standartlarının incelenmesi ve bu standartların

okul bazında değerlendirilmesi için görev dağılımının yapılmasını takiben okulun eksik ve

yeterliliklerinin belirlenmesi.

“Planlama Geliştirme Hayata Geçirme Geribildirim” ana harita olarak çizildi.

--Saha Ziyaretleri: Daha önce de belirtildiği gibi ulusal çapta WFME tarafından akredite edilmiş bir

kurum bulunması halinde söz konusu saha ziyaretleri bu ulusal kurumun ekibi, yoksa bizzat WFME’nin

oluşturacağı bir ekip tarafından gerçekleştirilir.

Saha ziyaretleri sürecinde okulun;

Standartlara uygunluğu

Ulaşılabilir okul kaynakları

Öğrenciler, fakülte ve fiziksel olanaklar değerlendirilir.

--Akreditasyon Kurumunun Kararı: 3 çeşittir

-Tam akreditasyon

-Koşullu akreditasyon

-Red

**WFME tarafından akredite edilmiş ulusal çaptaki kurumlar sıralandı

-LCME (ABD)

-TEPDAD (Türkiye)

-Karayip Tıp Birliği

AKREDİTASYONUN TIP EĞİTİMİNE ETKİSİ

Gohar Wajid

Geçmiş bilgileri kaynak vererek “akreditasyon” kavramı ortaya çıkmadan önce fakülte sayısı artışının

kontrolden çıktığını belirtti. Kurulan onca yeni fakültenin kalitesinin giderek düştüğüne de değindi.

Devlet yöneticilerinin uzmanların uyarılarına kulak asmadığından ve ülkenin ihtiyaçlarının çok

üzerindeki sayılarda tıp fakültelerini kurmaya devam ettiklerinden yakındı.

Akreditasyonun küresel bir standart oluşturmadaki önemine tekrar değinildi ve Akreditasyon

belgesinin bir kalite güvence belgesi niteliğinde olduğunu söyledi.

AKREDİTASYON ÖTESİ

Aqeel Safdar

“I have a dream…” şeklinde konuşmasına başlayan Sayın Safdar akreditasyon sonrasında fakültelerin

gelişim süreçlerini durdurmamaları gerektiğinden ve akreditasyonu kendilerine bir hedef değil de

başlangıç olarak belirlemeleri gerektiğinden bahsetti.

Akreditasyon sürecini çok fazla doküman, teknik, jargon içerdiğine ve bir çok fakülte için karmaşık bir

süreç olduğuna değinerek, kazanılmış bir akreditasyon belgesinin fakültenin çok daha iyisini

başarabileceğinin en iyi göstergesi olduğunun altını çizdi.

KAPANIŞ

Katılımcılardan alınan ek yorumlar ve geribildirimlerle oturuma son verildi.

Assessment

Chair: Hirotaka Onishi

Moderator: Komel Zulfiqar

Raportör:Mehmet Serhat Yıldırım (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Tarih:18.10.2015

Oral Presentation 14

Konuşmacılar:

1-Team based learning in Pathology: Impact on test scores and student satisfaction

Konuşmacılar :Sadia Hameed, Tanzeela Khalid

Bu sunumda Hematoloji derslerinde TBL(Team Based Learning) uygulamaları ve takım çalışmasının

başarıya etkisi araştırması anlatıldı.

Gruplar rastgele biçimde bilgisayarla oluşturuldu. Her gruba 10 tane çoktan seçmeli soru verilip

tartışarak ortak cevap vermeleri istendi. TBL uygulamalarının ardından her öğrenciye değerlendirme

formu dağıtılarak görüşleri soruldu. Forma verdikleri yanıtlarla öğrenciler TBL uygulamasının;

#Takım çalışmasını güçlendirdiğini

#Öğrenme motivasyonunu artırdığını

#Neden-sonuç ilişki kurma ve fikir yürütme becerilerini geliştirdiğini

#Yanlış anlamaları azalttığını belirtti.

Öğrencilerin %59’u TBL uygulamasının müfredata dahil edilmesini istediğini söyledi.

2-Factors Influencing Medical Students' Self Assessment Accuracy

Konuşmacı :Margaret Elzubeir

Öz değerlendirme, öğrencilerin öğrenim hedeflerine ulaşıp ulaşmadığını kendilerinin ölçmesi

anlamına gelir.

Bu sunumda anlatılan araştırmanın amacı öz değerlendirmeyi etkileyen faktörlerin tespitidir. Sınıf,

cinsiyet, sınava hazırlık, öz güven, kaygı gibi faktörler test edildi.

253 öğrenci sınav öncesi anketi doldurdu. Araştırma sürecinde bilimsel olarak anlamlı iki sonuca

ulaşıldı:

# Kadın öğrenciler daha yüksek not bekliyor ancak tahminlerinde daha çok sapma var.

# Sınava hazırlığın artması beklenen notu artırıyor.

Bu sonuçlar dışında öğrencilerin kendilerini değerlendirmeleri incelendiğinde orta-kötü öz

değerlendirici olduğu sonucuna varıldı.

3-Implementing Multiple Mini Interviews (MMIs) as a complementary strategy for admissions to

medical college

Konuşmacı : Syed Shoaib Shah

Bu araştırmada tıp fakültesine öğrenci alımı yaparken ek olarak kısa görüşmeler gerçekleştirmesi

süreci ve sürecin değerlendirmesi sunuldu.

Tıp fakültesi öğrenci adaylarıyla 8 dakika süren görüşmeler yapıldı. Bu görüşmelerin içeriğinde iletişim

becerileri, akademik yatkınlık, etik karar alma gibi bölümler bulunuyor.

Her ne kadar net sonuçlara ulaşmak için erken olsa da yapılan değerlendirmeler sonunda, görüşme

sisteminin güvenilir olduğu sonucuna varıldı. Ayrıca bölümler arasında puan olarak bir korelasyon

olmadığı gözlemlendi.

Aday öğrencilerin değerlendirmesine göre ise görüşme öncesi verilen bilgiler ve hazırlık süreci yeterli,

görüşmeler öğrencilerde kaygı oluşturmuyor; öğrenciler görüşmeleri güvenilir buluyor.

4-Evaluation of cognitive levels and Item writing flaws in Pharmacology modular exams MCQs

Konuşmacı :Sundus Tariq

Bu sunumda anlatılan araştırma çoktan seçmeli sınav soruları hazırlanırken oluşan hataların

incelenmesiyle gerçekleştirildi.

Farmakoloji anabilim dalının hazırladığı 150 çoktan seçmeli soru incelendi. Zayıf ya da hatalı sorular

tespit edildi. Soruların ussallığını zedeleyen faktörler arasında anlamsız çeldiriciler, belirsiz terimler,

odaklanılmamış soru kökleri, kelime tekrarları, soyut kavramlar, gereksiz ayrıntılar, uzun açıklamalar,

mantıksal ipuçları, grammatik ipuçları gibi kavramlar yer aldı.

Değerlendirmeler sonunda ise soruları zayıflatan en büyük etkenin anlamsız çeldiriciler ve belirsiz

terimler olduğu tespit edildi.

Araştırma sonunda soruları hazırlayan kişileri soru hazırlama eğitimine tabi tutulması gerektiği

belirtildi.

5-Students perception of assessment for learning at IIMCT

Konuşmacılar : Komel Zulfiqar

Bu araştırmada Islamic International Medical College’da sunulan geri bildirimlerin öğrenci gözünden

değerlendirilmesi sunuldu.

IIMC’de sınavların ardından öğrencilere verilen geri bildirimler hakkında sorular soran bir form

rastgele bir biçimde öğrencilere uygulandı. Öğrencilerin değerlendirmeleri etkili bulması ve tavsiye

edilen çalışmaları gerçekleştirmesi sorgulandı.

135 öğrencinin 76%sı değerlendirmeyi yerinde buldu. Ancak öğrenciler tavsiye edilen çalışmaların

gerçekleşmediğini, gerçekleşmesi için geri bildirimlerin sınavlar arasında uygun bir zamanda verilmesi

gerektiğini belirtti.

6-Using tests (SJTs) to evaluate non-academic attributes for entry to medical schools and medical

specialties: Evidence from international studies

Konuşmacılar :Stuart Martin

Bu sunumda tıp fakültesine ve uzmanlık programlarına girişte akademik olmayan özelliklerin

değerlendirilmesi anlatıldı. Araştırmada akademik olmayan özelliklerin tanımlanması ve ölçümü

sorgulandı.

Akademik olmayan özelliklere iletişim yetenekleri örnek verilebilir. Değerlendirmeler için uluslararası

öğrenci seçim şekilleri kullanıldı: görüşme, kişisel beyanlar, kişilik ve yetenek testleri, durumsal

muhakeme testleri.

Durumsal muhakeme testlerinde

#Öğrenciye bir olay sunulur.

#Öğrenci değerlendirme yapar.

#Önceden belirlenmiş seçeneklere göre bir makine öğrenciye puan verir.

Araştırma sonunda durumsal muhakeme testlerinin ucuz, öğrenciler tarafından beğenilen, imkanları

az olan grupları dezavantajlı konuma düşürmeyen bir yöntem olduğu; ayrıca kadınların durumsal

muhakeme testlerinde daha başarılı olduğu tespit edildi.

7- Comparison of effectiveness of Resident student tutors and Experienced Faculty to Conduct PBL

Sessions

Konuşmacılar :Mahwish Rabia

Probleme dayalı öğretim sırasında asistanlar ve tecrübeli öğretim üyelerini karşılaştıran bu çalışmada

iki grup eğitmenin verimlilikleri incelendi.

Araştırma sonunda;

● Asistan ve öğretim üyelerinin oturumlarının eşit sürede bittiği

● Öğrencileri eşit miktarda derste tuttukları

● Asistanların oturumlar sırasında daha rahat tutumlar sergilediği tespit edildi.

Sonuç olarak asistanların da probleme dayalı öğretim oturumlarını yönetebileceği belirlendi.

Curriculum

Moderatör: Fareesa Waqar

Co-chair : Brownell Anderson, Saad Naeem Zafar

Raportörler: Buğra Han Egeli, Kübra Atay (İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Tarih: 18.10.2015

Research Paper Oral Presentation 15

Bu sözlü sunumlar esnasında programda belirtilmiş on bir kişiden onu sunumunu gerçekleştirdi.

Understanding Caring Through Arts and Medicine Elective Course

Konuşmacı :Randa Mostafa

Sunumun odak noktasında hümanizm fikri vardı ve anlatılan konu 2010 yılında açılan ve bu zamana

kadar başarıyla faaliyet gösteren ‘arts and medicine course’ projesiydi. Üç ay süren otuz beş

öğrencilik kontenjanı olan bu ders sanatsal bakış açısı ile tıp eğitimini birleştirmeyi amaçlıyordu.

Kursun amacı profesyonellik ve hasta odaklılık kavramlarını filmler üzerinden öğrencilere öğretmektir.

Dr. Mostafa dersin işlenişinden de bahsetti. Öğrenciler verilen filmleri dersten önce izleyecek, derse

gelince de gruplar halinde bu filmleri ve tıpla ilgili vermeye çalıştığı mesajları tartışır. Sonrasında

herkes bireysel kompozisyonlarını yazıp akranları tarafından değerlendirir. Dersin sonunda bütün bu

kompozisyonlar öğrencinin portfolyosunu oluşturur.

Teaching About Human Milk for Human Babies

Konuşmacı:Martha Illige

Bu sunumda ise anne sütünün öneminden bahsedildi. Anne sütü kullanımı önündeki sosyokültürel

engellerin önemi vurgulandı. Cinsiyetçi yaklaşım açısı yüzünden kadınların bebeklerini emzirmiyor ve

bu anne sütünde önemli bir bariyer niteliği taşıyor. Eğer anne sütü tüketimi yüzde yüz gerçekleşseydi

800,000 daha az bebek ölümü olacaktı, 250,000 az meme kanseri vakasıyla karşılaşacaktık.

Making Under Graduate Curriculum More Meaningful

Konuşmacı :Jan Mohammed A. Memon

Sunumun ana fikri yeni uygulanacak olan müfredatın hasta odaklı olması üzerineydi. Sunum

esnasında müfredatın dört temel sistem üzerinde inşa edilmesi gerektiğinden ve bu sistemlerin hatalı

noktalarından da bahsedildi. Birincisi küçük çalışma gruplarıdır. Bunun yanlış görünen yanı ise

gruplardan elde edilecek olan verilerin eşit olmadığıdır. İkincisi sorun odaklı öğrenme şeklidir. Bunun

sakıncası da

Nutrition Education Curriculum for Training Physicians in Medical Colleges of Pakistan- Sumreena Mansoor

Beslenmenin müfredatla entegre hale getirilmesi ile ilgili bir sunum izledik. 2012-2013 yıllarında kötü beslenen çocukların yüzde ellisinde kronik hastalıklar gelişmiş. Pakistan’da en iyi tıp fakültesinde 30 saate yakın beslenme programda yer alırken daha kötü okullarda bu sayı 10’a kadar düşmüş.

Mini Phantom Pelvis: An Innovation from Students to Students- Ayu Indah Lestari

Bu sunumda yeni geliştirilen bir pelvis modelinin tanıtımı yapıldı: Mithompel. Normal pelvisin 1/3 oranında daha küçüğü ve 40 kat daha hafifi ve dayanıklısı olan bu model, yüzde yetmiş sekiz memnuniyet içeriyor.

Embarking a Curriculum Change; Faculty perceptions of a Medical School’s Organiational Readiness- Tanzeela Khalid

Bu sunumda bir fakültede program değişikliğine gidilirken dikkat edilmesi gereken hususlardan bahsediliyor. Programın algısı, motivasyonu, fakültenin liderlik yeteneği, dış baskılar ve engeller, otorite eksikliği gibi durumlar program değişikliğine gidilirken dikkat edilmesi gerekenlerdendir.

Program Evaluation

Raportörler : Yağız Uğur Yolcu(Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi),Tuğçe İrem Paşa(Bezmialem

Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 18.10.2015

Oral Presentation 16

“Evaluation Near-Peer Teaching Sessions At İmperial College London” çalışması- Akib Khan

Yapılan çalışma üç bölümde incelendi.

Amaç ve metotlar

Doktorların (7 farklı okuldan) Imperial Collegedaki öğrencilere bir eğitim programı vermesi,

Akran eğitiminin etkinliğinin değerlendirilmesi,

Yaklaşımlar

Eğitim programı: kardiyoloji, solunum, nöroloji, endokrinoloji ve renal, hematoloji ve romatoloji,

abdominal ve veri analizi alanlarındaydı

Bulgular

Öğrencilerin %52si yeni şeyler öğrendiklerini söylerken, %46sı bir çok şey öğrendiğini belirtti ve kalan

%2si yeni bir şey öğrenmediklerini belirtti

Medical Students Workload: Implication to the EurOral Presentationean Credit Transfer and

Accumulation System in Integrated PBL Curriculum- El-Sayed Emad Ahmed Nosair

Bu sunumda, önce ECTS sisteminin oluşturulmasındaki gerekçelerden bahsedilirken, öğrencinin

üzerindeki işyükü, bu iş yükünün sınıflandırılması ve ECTS sde karşılığının ne olduğu gibi konulara

değinildi.

Daha sonra kendi üniversitelerinde öğrencilerin öğrenme aktiviteleri için harcadıkları sürelerin

hesaplanması ve ECTSye aktarılması amacıyla yaptıkları çalışmadan bahsetti.

Öğrenci iş yükü, yapılandırılmış ve bağımsız adlı iki kategori altında toplanırken, bağımsız kategorisi

öğrencinin ders dışındaki öğrenme aktiviteleri için harcadığı zamanı tarif etmek için kullanıldı.

Çalışmanın sonucunda ise öğrencilerin bağımsız olarak öğrenme aktivitelerine harcadıkları zamanın

haftalık 35 saat olduğu bulundu.

Faculty and students’ perception of pre-proffesional program in King Saud Bin Abdul Aziz

University of Health Sciences using WFME areas- Amal AlShubeki

2005 yılının Nisan ayında, suudi Arabistan’ın Riyad kentinde kurulan bu okulun, lise mezunlarını sağlık

konusundaki mesleklere hazırlama amacıyla yaptığı program tanıtıldı. Bunun için “College of Science

and Health Proffession” adlı bir kurum kurulduğu anlatıldı.

Ayrıca 4 sömestr boyunca ders programlarının neleri kapsadığı da detaylı olarak aktarıldı.

Medical Education Development Center,Kerman University of medical science, Kerman, Iran/

Scientific Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran- Atena Rahmati

Najarkolai

Mezun hemşirelerde öğrenim yaklaşımlarının gözden geçirilmesi ve bunların karekter ile ilişkisini

konu alan çalışmasını açıklayan konuşmasında önemli noktanın öğrenme farklılıklarının öğrenme

yaklaşımlarına eş anlamda olduğunu vurguladı. Öğrenim yaklaşımlarının; yüzeysel ve derin olmak

üzere 2 kategoride incelenebileceğini belirtti. Yapılan çalışmada anketler karakter ve öğrenim

yaklaşımlarını içeren 2 kısımdan oluşmaktadır. Kerman Üniversitesinden mezun 83 öğrencide yapılan

çalışmada derin öğrenim yaklaşımının %80,7 oranında bulunduğunu ve bunun karakterleriyle ilişkili

olmadı ortaya çıkmıştır. Konuşmasının sonunda tercih edilen öğrenim yaklaşımının derin olduğu ve

bunun karakterle ilişkili olmadığını tekrar vurgulamıştır.

“Linking Medical Faculty Stress / Burnout to Willingness to Implement Medical School Curriculum

Change: A Preliminary Investigation” çalışması - Mandana Shirazi

Yapılan araştırmanın amacı Tahran Üniversitesindeki yeni ders programı yaklaşımlarının, hocaların

üzerinde oluşan stres ve yıpranmayı engelleyip engelleyemeyeceğini test etmekti. Değişimin

önündeki bariyerler tespit edildi. Daha sonra da hocalardaki stres ve yıpranma ölçülmeye çalışıldı.

710 klinisyen arasından seçilen ve yaşları 32 ile 73 arasında olan 143 katılımcıya (72 kadın ve 71

erkek), “TUMS Stage of Change” anketi uygulanarak çalışma yapıldı. Sonuç olarak hocalardaki stres ve

yıpranmanın artmasının hocaları daha da çok değişime kapalı hale getirdiği bulundu.

“Factors Determining the Choice of Specialty Careers in Final Year Medical Students in Pakistan”

çalışması -Madiha Sajjad

Bu çalışma için Riphah Üniversitesi son sınıf öğrencilerine anket yapılarak, uzmanlık dalları arasında

yaptıkları tercihler ve bu tercihleri etkileyene faktörler tespit edilmeye çalışıldı. Çalışmanın sonucuna

göre dâhiliye ve cerrahi en fazla öne çıkan branşlar olurken, emin olmayan grubun yüzdesi de bu iki

dala çok yakındı. Seçilen alanlar arsında ise 3. Sırayı Kadın Hastalıkları ve Doğum bölümü aldı. Sadece

yüzde 1’lik bir kısmın aile hekimliği seçmesi de bir ikilem olarak sunuldu. Bu seçimlerde ana faktör

olarak ise ilerideki mesleki tatmin olduğu bulundu.

MISC

Raportör: İbrahim Önal(Zirve Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih :18.10.2015

Oral Presentation 17

THE FEEDBACKS OF STUDENTS FOR LESSONS ORGANIZED BY THE MEDİCAL EDUCATİON AND

INFORMATİCS DEPARTMENT IN TENTH YEAR OF FOUNDATION :

Konuşmacı :Nazan Karaoğlu

Konuşmacı Karaoğlu ilk 3 yıllık tıp eğitimi kısmında oransal olarak aldıkları geri bildirimlerle konusunu

tanıttı. Karaoğlu belli senaryolarla çalışmasını ilerletmiş (ah nerede, can boğazdan gelir, içten içe,

çaresiz derdimin, işini eşini aşını, göze mi geldik, ekmek yoksa). Dönem 1 2 3 tıp öğrencilerinin

memnuniyet oranlarına da yer ver Karaoğlu; genel sistem, kardiyovasküler, solunum sistemi sinir

sitemi anamnez alma gibi klinik becerilerdeki oranları ifade etti. Bu çalışmasının müfredatın bir

parçası olduğunu vurgulayıp kurumun onuncu yılındaki geri bildirim raporunu katılımcılarla paylaştı.

MEDİCAL STUDENT’S PEREPTİON REGARDING PROFFESIONALISM TEACHING IN THE

UNDERGRADUATE MEDİCAL CIRRICULUM

Konuşmacı :Zaid Sayedalamin

Mezuniyet öncesinde öğrencilerin profesyonelliğe bakış açısından bahseden tıp öğrencisi Zaid

Sayedalamin sunumunun başında Alpha Omega Alpha Honor Medical Society’den bahsetti. Bu

topluluğun profesyonelliğin öğrencilerde baş direği olduğunu anlattı. Bu durumu engelleyen en büyük

sebep ise doktorlardaki işletme anlayışının hasta içincilik anlayışının önüne geçmesidir. Araştırmanın

metodolojisini birebir röportajlar oluşturuyor. 464 öğrencinin yüzde doksan biri profesyonelliğin çok

zor elde edilebileceğini savundu. Yüzde seksen ise önlük giyme törenlerinin profesyonellik göstergesi

olduğunu düşündü. Yüzde doksan ise derslerin profesyonellik esasında işlenmesi gerektiğini iddia etti.

Arıştırmanın sonucundan bahsederken ise CanMED (Kanada) ekibinin yaptıklarından bahsetti.” Best

professionalism curriculum award”dan bahsetti.

LEARNING STYLES AND LEARNING APPROACHES: ARE THEY ASSOCİATED WITH EACH OTHER AND

DO THEY CHANGE DURING MEDİCAL EDUCATION?

Konuşmacı:Nilüfer Demir Yılmaz

Konuşmacı Nilüfer Demiral Yılmaz bilginin giderek arttığını bu artan bilgi yoğunluğuna ek olarak

bilginin değişip güncellendiğini vurguladı. Bu durum karşısında kişisel öğrenmenin nasıl ve ne

düzeyde olduğunu ayıca bunun önemine vurgu yaparak ifade etti. Öte yandan kişisel olarak bireyin

karakter ve kendini tanıması noktasında çok önemli bir parametrenin olduğuna dikkat çekti.

Çalışmasının amacını ege Ege Üniversitesi tıp fakültesi öğrencileri üzerinde öğrenme biçimi

yaklaşımları üzerine yaptığını ve bu bakımdan görülen farklılıkları tespit etmek olduğunu katılımcılara

aktardı. Çalışmasında Chi square, McNemar, ANOVA ile istatiksel verilerini çalıştığını belirten Yılmaz;

354 tıp Fakültesi öğrencisi üzerindeki verilerini bizlerle paylaştı. Öğrenme şeklinde kişisel tercihlerin,

öğrenme ortamını n görevlerin ve test sisteminin etkilerini tespit ettiğini sonuç kısmında katılımcılara

aktardı.

FACULTY DEVELOPMENT

PROGRAMS:CHALLENGES AND STRATEGIES TO

MEET THE EFFECTİVENESS

Raportör : Berfin Gizem Uslu(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tarih : 18.10.2015

Plenary 5

EXCELLENGE IN FACULTY DEVELOPMENT

Konuşmacı : David Daniel Hunt

Eğitimi geliştirmek ,fakülte gelişiminin devam eden bir noktasıdır ve aktif destek gerektirir.

Core educator roles?

1.teacher

2.mentor& Advisor

3.Curriculum Developer

4.Educational Leader

5.Assesor of Learning

Facilitator factors:

Mentoring&Coaching-in the workplace

Task&Activities

Relationship&Networks

Participations

Context-Organisation,Systems&culture

Aspire criteria for excellence

1.Goals&design

2.Scope

3.Resourses

4.Evaluation

5.Scholarship

LEADERSHIP, COMPETENCIES IN MEDICAL EDUCATION AND THE EMOTIONAL INTELLIGENCE

Konuşmacı: Fadıl Citaku

‘Leadership , competencies identify emprically’ konusunda 100 soruluk bir araştırma yaparak 5 faktor

buluyorlar:

1.Social Responsibility

2.Innovation

3.Self-Management

4.Task Management 0.72(En düşük değerde olan faktör)

5.Justice Orientation

EMOTİONAL INTELLIGENCE

Golema nın EQ için bahsettiği faktörler:

1.Self-Awareness

2.Self-Regulation BİREYSEL

3.Self-Motivation

4.Empathy

5.Effective Relationship OTHERS

Bu faktörlerin kendi araştırmalarında buldukları 5 faktörle ilişkili olduklarını düşündüğünü belirtti.

‘’duyguların olmazsa iyi bir lider olamazsın’’

Basal ganglia bilginin depolandığı yer ve bunun verbal korteksle bil bağlantısı yoktu o yüzden

kelimelerle ifade edilenden bilineni anlayamazsın duygularada ihtiyacın vardır.Etkili bir lider

gülümseyen liderdir.

Emeği geçenler

Arda Rıdvan Demirci(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Aykut Uçar(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Ayşenur Kozlu(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Bahar Baş(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Başak Selin Kara(Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Berfin Gizem Uslu(Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Buğra Han Egeli(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Büşra Öner(Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Çağrı Orkun Kılıç(Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Dilara Yozgatlı(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Emir Çağrı Kiraz(İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi)

Ezgi Özdemir(Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi)

İbrahim Önal(Zirve Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Kübra Atay(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Mehmet Serhat Yıldırım(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Melis Buse Irmak(Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Nur Köse(Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Ömer Yasir Boz(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Ömer Gürlek(Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Sena Alptekin(Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Tuğçe İrem Paşa(Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Turgut Gürer(Cerrahpaşa Tıp Fakültesi)

Yağız Uğur Yolcu(Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi)

Zeynep Cemre Çelebi(Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi)