Ulu bir çınar ağacının yanında bir kabak filizi boy göstermiş.

Bahar ilerledikçe bitki çınar ağacına sarılarak yükselmeye başlamış.

Yağmurların ve günesin etkisiyle müthiş hızla büyümüş

ve neredeyse çınar ağacıyla aynı boya gelmiş.

Bir gün dayanamayıp sormuş çınara:

"Sen kaç ayda bu hale geldin agaç?"

"82 yılda" demiş çınar

"82 yılda mı?" diye gülmüş

ve çiçeklerini sallamış kabak

"Ben neredeyse 2 ayda seninle aynı boya geldim bak!"...

"Doğru" demiş agaç, "doğru"...

Günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk rüzgarları başladığında kabak önce

üşümeye sonra yapraklarını düşürmeye,

soğuklar arttıkça daaşağıya doğru inmeye başlamış.

Sormuş endişeyle çınara:

"Neler oluyor bana ağaç?"

"Ölüyorsun" demiş çınar"...

"Niçin?"

"Benim seksen iki yılda geldiğim yere

sen iki ayda gelmeye çalıştığın için"...