O ALGODÓNO algodón é unha fibra vexetal natural. A máis importante do mundo.Os restos máis vellos de productos feitos con algodón datan duns 3000 anos A.C. Orixe

A súa orixe remóntase a América Tropical, Asia e África, aínda que actualmente cultívase en todo o mundo.

Especies Algodoneras

Arbustos da familia das Malváceas.O capullo transfórmase nunha bola oval, que, se abre e descubre gran número de sementes.

Cultivo

O algodón esixe unha estación de crecemento prolongada, moito sol, auga e tempo seco.O primeiro labor é o tronzamento, a continuación, entérranse estos restos vexetais.

Transformación

Cando o algodón chega a desmontadora , o edificio por medio de condutos.Ás veces pasa por unhas secadoras. Tamén pasan por unhas máquinas que limpan calquera materia extrana. Sepáranse as fibras das sementes. As fibras empaquétanse en balas e faise o material dos teares.A continuación vén o fiado, e hai que ter coidado de que non se enrugue.

Como se fabrica un xersei de algodón

Primeiro necesitamos a materia prima.Cando temos a materia prima (algodón) transfórmase en roios de fío para ser utilizados nun tear...........................

O fiado

Para obter o fío torcense as fibras entre si. A forza coa que son torcidas as fibras determinan o tipo de tea.

O texidoRequérese un tear e conos de fiado con moitas cores para a urdiembre (o longo) e outro grupo para a trama (o ancho).O primeiro grupo de fiado instalase no bastidor . Unha vez completo, comeza o texido.

O tinguidoA cor das teas pode obterse de varias formas. Pódese tinguir a materia prima antes de ser fiada ou cando xa é tea.PÁXINAS WEB DAS QUE QUITAMOS ESTE TRABALLO-Monografias.com ; www.wikipedia.com -Respostas yahoo Katherine, Carmela, Mario e Diego.

¿QUÉ ES EL ACEITE DE OLIVA?

El aceite de oliva es un zumo o jugo oleoso extraído por prensado frío de la aceituna, fruto del olivo.El olivo es un árbol de la familia botania Oleacea que tiene hojas de color verde oscuro y con forma lanceolada, tiene el tronco grueso y puede alcanzar los 25 metros.El color dorado o verdoso de la aceituna se debe a los residuos de clorofila y pigmentos carotenoides.El aceite de oliva es de uso principalmente culinario, aunque también se ha empleado con usos cosméticos o cotidianos como las lámparas de aceite.

HISTORIA

Se sospecha que las primeras plantaciones del olivo se realizaron en la extensa área que va desde Siria hasta Canaán. El origen de la producción de la aceituna hay que buscarlo en las costas del levante Mediterráneo.Fueron los Fenicios los que introdujeron el cultivo del olivo de la Península Ibérica.

ELABORACIÓN DEL ACEITE DE OLIVA

1 RECOGER LAS ACEITUNAS.El vareo ha sido y es el sistema tradicional de recogida de las aceitunas; aunque es el método más usado en la actualidad, que consiste en una pinza impulsada por un tractor. Esta pinza sacude todo el olivo a la vez, haciendo caer las aceitunas.

2 MOLIENDA Y BATIDO.La molienda permite romper la estructura de la aceituna, sin deshuesarla para liberar la parte líquida. Sin embargo el batido consiste en separar la pasta de los otros elementos para, paulatinamente ir extrayendo el aceite.

3 SEPARACIÓN DE PARTES SÓLIDAS Y LÍQUIDAS.Aquí comienza una de las fases vítales que determina la calidad final del producto. Una vez obtenida la pasta, hay que separar la parte líquida de la sólida; este proceso se realiza mediante filtración.A pesar de que la materia líquida se vaya perfilando sigue conteniendo sólidos que hay que eliminar mediante decantación.

4 ALMACENAMIENTOEl aceite es almacenado en unas almazaras. En esta fase se pierde parte de los aromas amargos mientras se ganan en matices y sensaciones dulces y agradables.

TIPOS DE ACEITES OLIVA

Aceite de oliva vírgenesAceite de oliva refinadoAceite de olivaAceite de orujo de olivaAceite de oliva de orujo refinado.

ACEITE DE OLIVA EN ESPAÑA

España es el primer productor mundial de aceitunas y, por consiguiente, en la obtención del aceite de oliva virgen y sus derivados. Durante la campaña 2006-2007 se elaboraron un total de 850.000 toneladas de aceite de oliva virgen.

EL ACEITE DE OLIVA Y CULTURA MEDITERRÁNEA

El aceite de oliva es uno de los símbolos máximos de la mediterraneidad, junto con la vid y la higuera. Desde hace cinco milenios, las múltiples civilizaciones que se han desarrollado entorno al Mediterráneo han mantenido el aceite de oliva como uno de los elementos constituídos de sus respectivas culturas.

WikipediaEnciclopedia EncartaAceite de oliva.net

TRABAJO REALIZADO POR:

ALBA G. G.SANDRA F. G.

MIGUELISAÍAS

Páxinas web:Proceso de fabricación dunha saba de liño.Wikipedia. Xacobe, Noel e Sara.

O SALQUE É O SAL?O sal é un composto formado por varios minerais. O sal común, coñecida como sal corresponde quimicamente ao cloruro sódico (NaCl). É branca e ponse doutra cor cando contén impurezas. É un dos elementos máis abundantes na Terra.

ONDE ATOPAMOS SALPodemos encontrar sal :1..No mar: A principal fonte son as augas mariñas nas que se encontra nun 3%, no mar

Morto a concentración é do 5% e, nos polos non pasa do 1%.

2..Nos lagos e ríos secos: Cando a auga dos lagos, mares interiores ou ríos se secan,

deposítase o sal sobre os seus leitos.

3..Nas minas de sal: Son aquelas concentracións que se forman baixo a terra. Este tipo

de sal pode estar acompañada doutros elementos, que lle dan unha cor especial.

COMPOSICIÓN O sal contén minerais: Cal, sodio, yodo, calcio, mangneso, magnesio.

TIPOS DE SALAlgúns tipos de sal son:

-Sal mariña. Ambas se obteñen por evaporación( marina e manatial).

-Sal de manancial.

-Sal xema: procede da extracción mineira dunha rocha mineral chamada halita.

-Sal vexetal: se obtén ao hervir una planta gramínea que crece no deserto de Kalahari.

No comercio encóntrase en tres formatos: Fina, gorda o en forma de copos e hai dous

tipos:

Sal refinada: a máis habitual, en forma de cristales homoxéneos e brancos. Sal sen

refinar: de cristais máis irregulares e menos brancos.

PRODUCTORES DE SALChina é o maior productor de sal do mundo (no século XVII) e o segundo Estados

Unidos.

APLICACIÓNS O sal proporciona aos alimentos un sabor salgado. É a única rocha mineral comestible

polo home e, un condimento dos máis antigos empregados polo ser humano moi

importante para a vida. O sal non engorda, o que fai é que dá sede e fai que o corpo

reteña os líquidos co que aumenta o volume dos músculos.

Páxinas web:

www. Vivirnatural.com.

Www.botanical-online.com

www.wikipedia.com

Realizado por Nieves, Marcos, Mariam e Ángel.

O PAPEL ¿QUE É O PAPEL?

O papel é unha delgada folla elaborada con pasta de fibras vexetais que son molidas, diluídas en auga, secadas, e posteriormente endurecidas;a pulpa de celulosa, que normalmente añádenselle sustancias como o polietileno eo polipropileno co fin de proporcionar diversas características.

HISTORIA

No antigo Exipto escribíase sobre papiro (de onde provén a palabra papel), que se obtiña do talo dunha pranta moi abundante nas ribeiras do río Nilo (Cyperus Papyrus). En Europa, durante a Idade Media, utilizouse o pergamino que consistía en peles de cabra uo de carneiro curtidas.

Sen embargo, os chinos xa fabricaban papel a partir dos residuos da seda, a palla de arroz, e o cáñamo, ou incluso de algodón.

No ano 610 introdúxose no Xapón, e ao redor do 750 en Asia Central. O conocemento transmitiuse aos árabes, que a súa vez leváronno ás que hoxe son España e Sicilia no século X.

MÁQUINA DO PAPEL

É o elemento máis importante. É o lugar donde a pasta en suspensión convertese en papel. Aínda que hai varios tipos, a máis extendida é a máquinaDe mesa plana, derivada da 1ªmáquina inventada.

PROCESO DE ELABORACIÓN

A pasta do refinado pasa a uns depósitos de reserva (chamados tinos) donde uns axitadores manteñen a pasta en continuo movemento. Logo pasa por un depurador probabilística e un dinámico. Despois chega a unha mesa de fabricación, logo a folla e pasada por prensas, o prensado costa de catro fases:

1ª fase, comprensión e saturación de folla: O aire abandoa os espacios entre fibras e ocupados para auga, hasta cegar a saturación da folla.

2ª fase, comprensión da saturación da boyeta: Crease unha presión hidráulica no papel e na auga logo empeza a pasar o papel a bayeta hasta chear asaturación.

3ª fase, expansión da boyeta: A bayeta expansionase máis rápido que el papel y sigue absorbendo auga hasta a máxima sequedad.

4ª fase, expensión da folla:Se cre unha presión hidráulica negativa na auga volve a bayeta o papel, neste momento hay que separar a folla da bayeta.Páxinas web:www.wikipedia.com

Traballo realizado por Noelia, Aida e Fran.