teoria treningu
TRANSCRIPT
1.POJĘCIE I STRUKTURA TRENINGU SPORTOWEGO2.ETAPY NAUCZANIA I TRENOWANIA3.CYKLICZNOŚĆ PROCESU SZKOLENIA4.PLANOWANIE PRACY SZKOLENIOWEJ5.ORGANIZACJA I PROWADZENIE JEDNOSTKI TRENINGOWEJ6.ZASADY I METODY KSZTAŁTOWANIA ZDOLNOŚCI MOTORYCZNYCH.
TEORIA TRENINGU
TEORIA TRENINGU
1.POJĘCIE I STRUKTURA TRENINGU
TRENING SPORTOWY - jest to długotrwały proces fizjologiczny polegający na przygotowaniu organizmu do znoszenia długotrwałych obciążeń i uzyskiwaniu wysokiej formy sportowej przy równoczesnym wykorzystaniu racjonalnych metod oddziaływania pedagogicznego na zawodnika.
TRENING (ang.) – przygotowanie się do spełnienia określonego działania.
Słowo „długotrwały” oznacza że osiąganie szczytowych wyników sportowych odbywa się w drodze wieloletniego nauczania i trenowania. Zakres pracy treningowej jest bardzo zróżnicowany w zależności od dyscypliny sportowej. W piłce nożnej przy wczesnej specjalizacji okres szkolenia trwa około 10 – 15 lat.
TEORIA TRENINGU
Słowo „proces” rozumieć należy jako zintegrowany zestaw różnych zjawisk i przemian towarzyszących trenerowi i zawodnikowi w poszczególnych etapach szkolenia (nauczania i trenowania).
Istota treningu sportowego z punktu fizjologii stanowi proces doskonalenia zdolności przystosowania się organizmu do stopniowo narastających bodźców. Zastosowanie w treningu sportowym stopniowo narastających obciążeń prowadzi do wzrostu wytrenowania.
Przez oddziaływanie pedagogiczne rozumiemy dydaktyczny i wychowawczy wpływ na zawodnika.
Dydaktyka ogólna jest nauką o wszelkim nauczaniu i uczeniu się. Bada cele i treści nauczania, zasady nauczania, wskazuje jakich środków i metod należy użyć, aby osiągnąć zamierzone cele. W dydaktyce sportu istnieje ścisłe powiązanie z innymi dziedzinami nauki , jak psychologia, socjologia, biologia, anatomia, biomechanika, higiena itp.
TEORIA TRENINGU
Wychowawcza funkcja sportu przejawia się w całym przebiegu procesu treningowego. Trenerzy mają duży wpływ na właściwe i wszechstronne kształtowanie osobowości zawodników. Ze szczególnie szerokim polem oddziaływania wychowawczego mają do czynienia w czasie zajęć treningowych, a także przy okazji specyficznych momentów i okoliczności towarzyszących walce sportowej.
Trening jako zorganizowany proces doskonalenia sprawności zawodnika, wyraża się między innymi:
- istnieniem w obrębie większości jednostek treningowych, a także między nimi – kolejnych faz pracy i odpoczynku,
- istnieniem wyodrębnionych faz procesu (cykli) - określonym stosunkiem poszczególnych środków treningowych i porządkiem
zmian tego stosunku w poszczególnych fazach procesu, - j.w. środków treningowych, - istnieniem systemu kontroli ujawniającego zmiany zachodzące w stanie
organizmu i poziomie jego przygotowania pozwalającego osiągnąć model mistrza.
TEORIA TRENINGU
STRUKTURA TRENINGU
TRENING SPORTOWY
NAUCZANIE
TRENOWANIE
SKŁADOWE ELEMENTY TRENINGU
TEORIA TRENINGU
NABÓR I SELEKCJA PLANOWANIE CYKLE SZKOLENIA
- zbiór wiadomości o - długotrwałe - makrocykl zawodniku - roczne - mezocykl - struktura - okresowe - mikrocykl morfologiczna - miesięczne - jednostka treningowa - sprawność ogólna - sprawność specjalna - zdolności psychiczne
ZDOLNOŚCI MOTORYCZNE TECHNIKA TAKTYKA
- siła - ćwiczenia ogólnorozwojowe - atakowania - wytrzymałość - ćwiczenia ukierunkowane - bronienia - szybkość - ćwiczenia specjalne
TEORIA TRENINGU
PRZYGOTOWANIE PSYCHICZNE ODNOWA BIOLOGICZNA OGÓLNE SPECJALNE - po treningu - cech woli - adaptacja do zawodów - po zawodach - proces myślenia - poznanie przeciwnika - po cyklu szkolenia - regulacja stanów - pokonywanie oporów emocjonalnych psychicznych
KONTROLA SKUTECZNOŚCI TRENINGU PRZYGOTOWANIETEORETYCZNE
- zdolności motoryczne - przepisy gry - technika ruchów - teoria taktyki - obciążenie treningowe - teoria treningu - sprawność ogólna - sprawność specjalna - samokontrola - ocena efektywności walki sportowej
TEORIA TRENINGU
2.NAUCZANIE I TRENOWANIEEtapem nauczania określamy uczenie się podstaw dyscypliny sportowej,
natomiast trenowanie to doskonalenie nabytych umiejętności.
NAUCZANIE ETAP ŻYWIOŁOWEGO UPRAWIANIA PIŁKI NOŻNEJ (
6 – 9 LAT) ETAP NAUCZANIA WSTĘPNEGO (9 – 11 LAT)
ETAP NAUCZANIA PODSTAWOWEGO (11 – 15 LAT)
TRENOWANIEETAP TRENOWANIA (15 – 19 LAT)
ETAP TRENOWANIA W WIEKU SENIORA (POWYŻEJ 19 LAT)
TEORIA TRENINGU
3.CYKLICZNOŚĆ PROCESU SZKOLENIAPodobnie jak w innych dziedzinach działalności
społecznej w sporcie mamy do czynienia z działalnością perspektywiczną i doraźną. Sport stanowiący integralną część życia, podlega prawu cykliczności. Generalnie tę cykliczność zwaną dalej cyklem treningowym można podzielić na trzy fazy:
Fazę osiągania formyFazę stabilizacji formyFazę czasowej utraty formy
TEORIA TRENINGU
Praktycznie cykle treningowe określone są w czasie według podziału:
Cykle wieloletnieCykle roczne lub półroczne zwane makrocyklamiOkresy treningowe zwane mezocyklamiCykle treningowe zwane mikrocyklami
Długotrwałość procesu treningowego związana jest z okresem nabywania, utrwalania i podnoszenia możliwości zawodników w zależności do imprez sportowych. Do zalet wieloletniego szkolenia zaliczamy:
Możliwość zastosowania etapów szkoleniaPerspektywiczne planowanie pracy szkoleniowej
TEORIA TRENINGU
Koncepcyjne przygotowanie zawodników do realizacji założeń w obranym systemie i stylu gry
Możliwość wykorzystania właściwej polityki kadrowej
Możliwość właściwego przygotowania bazy szkoleniowej i środków treningowych
Możliwość wykorzystania ładu organizacyjnego w prognozowaniu i prowadzeniu zajęć treningowych
TEORIA TRENINGU
Roczny cykl szkolenia Roczny cykl szkolenia w piłce nożnej zawiera szereg
ściśle ze sobą powiązanych cyklów pośrednich, miesięcznych i tygodniowych. Skomplikowane problemy uzyskiwania, podtrzymywania poziomu przygotowania zawodników i częściowego obniżania formy sportowej skłaniają do poszukiwań coraz lepszych metod działania.
TEORIA TRENINGU
W piłce nożnej rozróżniamy trzy okresy pracy treningowej. Okres przygotowawczy , okres startowy i okres przejściowy
1. Okres przygotowawczyPodstawowym zadaniem okresu przygotowawczego jest
stworzenie odpowiednich warunków do pracy nad wszechstronnym przygotowaniem fizycznym zawodników. Etap ten ma zbudować ogólne podłoże do późniejszego kształtowania stabilizacji formy sportowej. Okres przygotowawczy jest trudnym etapem pracy zawodników i trenera. Wysiłek nad kształtowaniem i doskonaleniem poziomu sprawności ogólnej często w oderwaniu od specjalizacji wymaga zwiększonego wysiłku fizycznego i psychicznego.
TEORIA TRENINGU
W piłce nożnej w Polsce okres przygotowawczy rozpoczyna się w pierwszych dniach stycznia i trwa 8 -10 tygodni. Jest to etap bardzo urozmaiconej pracy treningowej. Zajęcia odbywają się w salach, w terenie i na boisku. Wszystko to wymaga od trenera wszechstronnego przygotowania fachowego. Okres przygotowawczy został podzielony na dwa podokresy:
Podokres sprawności ogólnej i specjalnejPodokres sprawności ogólnej. Trwa ok. 6 tygodni. Podstawowym
zadaniem tego mezocyklu jest podnoszenie sprawności ogólnej zawodników, a szczególnie wytrzymałości ogólnej i siły ogólnej. Pierwsze dwa tyg. Pracy mają charakter mezocyklu wprowadzającego. Regulują zwiększanie intensywności obciążenia, objętość pracy a nawet amplitudy ruchu
TEORIA TRENINGU
Kształtowanie wytrzymałości i siły wymaga nie tylko umiejętnego kierowania zajęciami przez trenera ale musi spotkać się również z aktywną i świadomą postawą zawodnika. Zawodnicy powinni być szczegółowo zbadani przez lekarza. Chociaż zasadniczym celem tego okresu jest praca nad przygotowaniem ogólnorozwojowym, to jednak część czasu przeznaczamy na pracę z zakresu techniki i taktyki.
Podokres sprawności specjalnej- trwa ok. 4 tyg. W dalszym ciągu pracujemy nad podnoszeniem sprawności fizycznej, ale zaczynają dominować ćwiczenia sprawności ukierunkowanej i specjalnej. Przy tych ćwiczeniach zasadnicze obciążenie treningowe osiąga najwyższy stopień , zwiększając energetyczny potencjał organizmu. Sprawność specjalną buduje się w zależności od stopnia sprawności ogólnej i ukierunkowanej
TEORIA TRENINGU
W związku z tym zakres pracy zmniejsza się kosztem ogólnego przygotowania fizycznego. Stosuje się więcej ćwiczeń sprawnościowych zbliżonych do ruchów charakterystycznych dla piłkarza(sprawność ukierunkowana). Następuje więc racjonalne przejście do ćwiczeń z zakresu techniki i taktyki(sprawność specjalna).
2. Okres startowy. W procesie treningowym okres startowy stanowi najbardziej merytoryczny etap pracy. Do podstawowych zadań tego cyklu treningowego należą:
Osiąganie i stabilizacja formy sportowej
TEORIA TRENINGU
Podtrzymywanie odpowiedniego poziomu sprawności ogólnej
Doskonalenie techniki i taktyki oraz kondycji psychicznej
Sprawdzanie skuteczności stosowanych metod w bezpośredniej walce sportowej z przeciwnikiem
Szczególnie ważne jest tu określenie odpowiedniej ilości zawodów do prawidłowej odnowy. Ze względu na długi okres startowy dzielimy go na dwa podokresy:
Podokres doprowadzania do formyPodokres stabilizacji formy sportowej
TEORIA TRENINGU
3. Okres przejściowy – ostatni okres szkolenia jest najkrótszy i w praktyce najmniej doceniany przez szkoleniowców. Składa się on również z dwóch podokresów- podokres czasowej obniżki formy sportowej i podokres czynnego odpoczynku.
Zadania i cele tego okresu maja wykluczyć sumaryczny efekt treningu doprowadzającego do przetrenowania. Należy pamiętać, że długi okres startowy stanowi dla każdego zawodnika nagromadzenie nie tylko pozytywnych efektów pracy ale również całego szeregu zjawisk działających ujemnie na stan psychofizyczny. Nakładanie się zmęczenia fizycznego przy cyklu ćwiczeń, stresów powoduje u zawodników pragnienie wypoczynku i nabranie nowych sił.
TEORIA TRENINGU
4. Planowanie pracy szkoleniowejNieodłączną częścią składową kierowania procesem
treningowym jest plan pracy szkoleniowej. Przez plan rozumieć należy zbiór decyzji i projektów, których celem jest kształtowanie przyszłego rozwoju. Planowanie opiera się na danych ilościowych przy wymienieniu środków, metod i form treningowych. Punktem wyjścia przy układaniu planu jest określenie celu szkoleniowego. W planowaniu pracy stosujemy następujące formy:
Plan perspektywicznyRoczny plan organizacji szkoleniaRoczny plan szkolenia
TEORIA TRENINGU
Okresowy plan szkoleniaArkusz realizacji szkolenia Indywidualny plan zawodnikaProgram zgrupowaniaSprawozdawczośćKontrolę realizacji planu szkoleniaPlan perspektywiczny jest przeznaczony na dłuższy
okres pracy z zawodnikami. Głównym zadaniem planowania perspektywicznego jest wytyczenie kierunku wieloletniego postępowania z zawodnikami. W planowaniu uwzględniamy następujące elementy:
TEORIA TRENINGU
Część organizacyjną szkoleniaOgólne założenia szkoleniaOgólne założenia pracy z młodzieżąFunkcje kalendarza sportowegoSzkolenie kadry trenerskiejPomoce dydaktyczneUrządzenia i sprzęt pomocniczyRoczny plan organizacji szkolenia. Na podstawie
sporządzonego planu perspektywicznego zostaje opracowany roczny plan organizacji szkolenia. Jest on ściśle powiązany z okresami treningowymi i terminarzem
TEORIA TRENINGU
Roczny plan szkolenia w części opisowej zawiera:Zadania stojące przed zawodnikami Środki potrzebne do osiągnięcia celówWyjściowy poziom wyników Obsada kadry szkoleniowej sprzęt i urządzenia sportoweW części graficznej plan zawiera:Ilość treningów w poszczególnych okresachIlość zgrupowań i zawodówTerminarz badań lekarskich i kursów doszkoleniowychPropozycje pracy treningowej w rozbiciu na 12 miesięcy
TEORIA TRENINGU
Roczny plan szkolenia. W planie tym główny akcent położony jest na środki za
pomocą których trener zamierza osiągnąć cel. Zapis w tym planie uwzględnia główne elementy szkolenia: sprawność ogólną, technikę, taktykę, testy, sprawdziany, rodzaje i typy zawodów sportowych, badania lekarskie, trening indywidualny, teorię przepisów gry, zgrupowania, leczenie, urlopy.
Okresowy plan szkolenia. Wynika z założeń rocznych planów, zawiera jednak
szczegółowe dane dotyczące pracy w zakresie sprawności ogólnej, ukierunkowanej i specjalnej z podziałem na cechy motoryczne, elementy techniki i taktyki
TEORIA TRENINGU
Indywidualny plan treningu wyodrębnia specjalne ćwiczenia dla konkretnych warunków, potrzeb i możliwości zawodnika. Rozróżnia się następujące formy treningu indywidualnego:
Indywidualną pracę zawodnika pod kontrola treneraTworzenie grup ćwiczebnych o podobnych brakachPrzyswajanie danych elementów techniki przez
naśladowanie lepszychSamodzielna pracę zawodnika według wskazówek
treneraPomoc ze strony wytypowanych, zaawansowanych
zawodników według wskazówek trenera
TEORIA TRENINGU
Przy układaniu planu treningu indywidualnego trzeba posiadać indywidualną charakterystykę zawodnika i na jej podstawie określić zadania szczegółowe: rodzaj ćwiczenia, dzień treningu, liczbę powtórzeń i czas odpoczynku.
5. Organizacja i prowadzenie jednostki treningowej.Jednostka treningowa jest podstawowym elementem procesu
treningowego. Spełnia nie tylko ważną rolę w zakresie metodyki nauczania, ale stanowi istotne ogniwo organizacji ćwiczeń. Sprawne zastosowanie odpowiednich form organizacyjnych w lekcji treningowej umożliwia optymalne wykorzystanie środków do realizacji postawionych zadań. Najczęściej występujące formy organizacyjne treningu:
TEORIA TRENINGU
Trening zespołowyTrening formacyjnyTrening indywidualnyZ punktu widzenia podziału zawodników, czasowego
następstwa ćwiczeń i ich przestrzennego rozmieszczenia ćwiczeń wyróżnia się następujące formy treningu :
Forma treningu strumieniowegoForma treningu stacyjnego Forma treningu wahadłowegoRównoległa forma ćwiczeń Forma treningu obwodowego
TEORIA TRENINGU
Jednostka treningowa wzorowana jest na strukturze lekcji wychowania fizycznego i składa się z trzech części:
części wstępnej, części głównej i części końcowej.Z doświadczenia wynika ,że najlepsze treningi z punktu
widzenia organizacji ćwiczeń opierają się na dobrze opracowanych planach poszczególnych lekcji treningowych – konspektach. Przystępując do opracowania konspektu zajęć treningowych należy wziąć pod uwagę następujące dane:
Zadania treningu wypływające z programu nauczaniaMiejsce odbywania zajęć, urządzenia, przyrządy, przybory,
warunki atmosferyczneOrganizację pracy (czas ćwiczeń, przerwy, ilość piłek,
bezpieczeństwo
TEORIA TRENINGU
Podczas prowadzenia zajęć należy pamiętać o :Umiejętnym stopniowaniu ćwiczeńIndywidualnych możliwościach wykonania ćwiczeńPoprawności wykonywanych ćwiczeńRozbudzeniu i podtrzymaniu zainteresowania
treningiemObjaśnieniu i pokazie ćwiczeńEliminowaniu błędówTerminologiiSpośród wielu elementów lekcji treningowej na uwagę
zasługują : pokaz, objaśnienie i poprawa błędów
TEORIA TRENINGU
Pokaz każdego elementu czy całego ćwiczenia powinien być zademonstrowany prawidłowo, przedstawiony ćwiczącym w przystępny sposób i w miarę potrzeby powtórzony.
Objaśnienie pokazu powinno być krótkie , zwięzłe i uwzględniające najważniejsze momenty lub fazy danego elementu czy całego ćwiczenia.
Poprawianie błędów powinno być połączone z pokazem i objaśnieniem.
Szeroki zakres szkolenia, różnorodne zadania i zmienność procesu treningowego powodują, że lekcji treningowej nie należy traktować szablonowo.
TEORIA TRENINGU
Najczęściej spotykane typy jednostek treningowych:Związana z podaniem nowych umiejętności Uwzględniająca doskonalenie i utrwalenie nowych
umiejętnościKontrolna, sprawdzająca poziom opanowania
nawyków ruchowychKombinowana, łącząca kilka zadań tematycznych
TEORIA TRENINGU
6.Zasady i metody kształtowania zdolności motorycznych.
SIŁA – jest to zdolność do pokonywania oporu zewnętrznego lub przeciwdziałania mu kosztem wysiłku mięśniowego. Z fizjologicznego punktu widzenia siła określana jest stopniem napięcia mięśni niezbędnym do pokonania oporu.
W piłce nożnej wyrabianie siły u zawodników opiera się na stosowaniu ćwiczeń szybkościowo – siłowych. Stosowanie tego rodzaju ćwiczeń nie powoduje nadmiernego rozrostu masy mięśniowej, a przynosi wzrost siły dynamicznej. Dlatego w treningu piłkarzy należy stosować ćwiczenia izotoniczne i auksotoniczne.
TEORIA TRENINGU
Praca izometryczna (statyczna)Praca izotoniczna (dynamiczna)Ogólne zasady uwzględniane w treningu siłowym:Podniesienie poziomu sprawności ogólnejRozwijanie grup mięśniowych niezbędnych dla danej
dyscypliny sportowejStosowanie odpowiednich metod kształtowania siłyWskazówki praktyczne przy kształtowaniu siły Intensywność pojedynczego ćwiczenia Ilość powtórzeń w serii Ilość seriiCzas i charakter przerw
TEORIA TRENINGU
Metody kształtowania siły:Metoda powtórzeniowaMetoda maksymalnych obciążeńMetoda wielokrotnych obciążeńMetoda ciężkoatletycznaSystem kształtowania ciałaTrening obwodowyTrening stacyjnyTrening wytrzymałościowo – siłowyTrening izometrycznyMetoda mieszana
TEORIA TRENINGU
WYTRZYMAŁOŚĆ – jest to zdolność do kontynuowania długotrwałego wysiłku z zachowaniem podwyższonej odporności na zmęczenie.
Podział wytrzymałości:Wytrzymałość ogólna Wytrzymałość ukierunkowanaWytrzymałość specjalnaSkuteczność wyrabiania i doskonalenia wytrzymałości
polega na odpowiednim dozowaniu wielkości zmęczenia i określenia charakteru wysiłku wywołujące to zmęczenie. Do składowych elementów wyrabiających wytrzymałość należą:
TEORIA TRENINGU
Rodzaj ćwiczeniaObjętość pracy Intensywność ćwiczeńCzas trwania ćwiczeniaCzas trwania przerwy wypoczynkowej Ilość powtórzeńMetody kształtowania wytrzymałości:Metoda treningu ciągłego Zabawy biegoweMetoda powtórzeniowaMetoda interwałowa
TEORIA TRENINGU
SZYBKOŚĆ– zdolność do wykonywania ruchu w najmniejszych odcinkach czasu.
Szybkość składa się z trzech podstawowych parametrów:
Czas reakcjiPrędkość pojedynczego ruchuCzęstotliwość ruchówW mowie o szybkości w piłce nożnej należy poświęcić
czas szybkości działania technicznego i szybkości działania taktycznego.
TEORIA TRENINGU
Trzy podstawowe warunki treningu szybkości:Technika ćwiczenia musi gwarantować wykonanie
ruchu z szybkością krańcowaĆwiczenia muszą być na tyle przyswojone by podczas
ich wykonywania można było zwracać uwagę jedynie na prędkość ich realizacji a nie na sposób wykonania
czas wykonania ćwiczenia należy dobrać w tai sposób, by prędkość nie ulegała zahamowaniu.
Metody kształtowania szybkości:Metoda powtórzeniowaMetoda prędkości submaksymalnych
TEORIA TRENINGU
KOORDYNACJA RUCHOWA – zdolności koordynacyjne zależą od procesów kierowania regulowania czynności. Stanowi podstawę do nauczania i doskonalenia umiejętności technicznych.
Jest gwarantem mistrzostwa w panowaniu nad piłką i jest decydującym wyznacznikiem wysokiego poziomu sportowego w grze. Zawodnicy o dobrej koordynacji lepiej reagują na zmienne warunki wykonywania swych czynności i szybciej się do nich adaptują.
Dobrze opanowane umiejętności mają duży wpływ na psychikę zawodnika, jego odwagę i kreatywność.
TEORIA TRENINGU
Zdolności koordynacyjne w piłce nożnej.1. Orientacja przestrzenna Szybka analiza wzajemnych zależności Analiza kierunków biegu z piłką i bez piłki Podania współpartnerowi będącemu w
ruchu Rozwiązywanie gry w przewadze liczebnej Wyczucie położenia własnego ciała Orientacja w położeniu własnego ciała w
fazie bronienia i atakowania
TEORIA TRENINGU
2. Czucie mięśniowe Określenie parametrów dawkowania siły w
czynnościach ruchowych Szybkie efektywne i ekonomiczne
rozwiązywanie zadań ruchowych w miejscu i w ruchu
Dokładność i skuteczność strzału3. Łączenie operacji ruchowych. Łączenie elementów pojedynczych w łańcuchy
czynności Rozwiązywanie fragmentów gry
TEORIA TRENINGU
4. Przystosowanie czynności ruchowychNawiązuje do zdolności łączenia czynnościKombinacja opanowanych czynności ruchowych
zgodnie z zaistniałą sytuacją Własne improwizacyjne zdolności5. Szybkość reakcji Przejawia się we wszystkich czynnościach
ofensywnych i defensywnych z piłką i bez piłki Szybkie działanie motoryczne na sygnał lub
niespodziewany bodziec Przy nieprzewidzianych sytuacjach w grze Decydująca w grze bramkarza
TEORIA TRENINGU
6. Poczucie równowagiUtrzymanie lub powrócenie do równowagi
przy zmianach położenia ciałaDecydująca w grze bramkarza7. Poczucie rytmuZmiana rytmu przy przeprowadzeniu zadania
ruchowegoZmiana rytmu gryNarzucenie swojego rytmu przeciwnikowi
TEORIA TRENINGU
Wskazówki metodyczne w treningu koordynacyjnymTrening koordynacji ruchowej musi trwać ciągleDo ćwiczeń kolejno włączamy nowe koordynacyjne
środkiPrzy kształtowaniu koordynacji stopniowo dołączać
elementy składowe wg ważności: orientacja przestrzenna, łączenie czynności ruchowych, przystosowanie rozwiązań ruchowych , poczucia równowagi i rytmu
W kształtowaniu koordynacji ruchowej ważny jest dobór środków i stosowanie zasad : wszechstronności, stopniowania trudności, dobierania różnych czynności, wymaganie samodzielnych rozwiązań.
TEORIA TRENINGU
Określenie dawkowania i liczby powtórzeńOdpoczynek ma charakter ćwiczeń rozluźniających i
rozciągającychĆwiczenia prowadzimy w różnych odmianachĆwiczenia prowadzimy w zmieniających się
warunkach zewnętrznychPrzyswojone wcześniej ćwiczenie składamy w różne
zestawyProwadzimy ćwiczenie z dodatkowymi zadaniamiDominującą składową rozwoju koordynacji jest
precyzja wykonania ćwiczenia, jego złożoność, a nie ukierunkowanie na energetyczny rozwój