teologia systematyczna - wt2.uni.opole.plwt2.uni.opole.pl/attachments/article/843/teologia...
TRANSCRIPT
Teologia systematyczna
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: CHARYTOLOGIA I PNEUMATOLOGIA ................................................................................... 2
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: EKLEZJOLOGIA I MARIOLOGIA ........................................................................................... 18
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: EKLEZJOLOGIA I MARIOLOGIA ........................................................................................... 24
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: EKLEZJOLOGIA I MARIOLOGIA ........................................................................................... 30
Teologia duchowości I ..................................................................................................................................................... 36
Teologia duchowości II .................................................................................................................................................... 40
Ćwiczenia z katolickiej nauki społecznej ......................................................................................................................... 44
Katolicka nauka społeczna .............................................................................................................................................. 47
CNOTY KARDYNALNE I BIOETYKA.................................................................................................................................... 50
Seminarium Naukowe z Bioetyki i etyki społecznej ........................................................................................................ 55
Teologia dogmatyczna: eschatologia .............................................................................................................................. 59
O Bogu Jedynym w Trójcy Osób ...................................................................................................................................... 63
O Bogu Jedynym w Trójcy Osób ...................................................................................................................................... 67
Teologia fundamentalna cz. I .......................................................................................................................................... 71
Teologia fundamentalna cz. I .......................................................................................................................................... 74
Teologia fundamentalna cz. II ......................................................................................................................................... 78
Teologia fundamentalna cz. II ......................................................................................................................................... 81
Seminarium naukowe z teologii fundamentalnej ........................................................................................................... 84
Katolicka nauka o małżeństwie i rodzinie ....................................................................................................................... 88
Nazwa przedmiotu
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: CHARYTOLOGIA I PNEUMATOLOGIA
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Teologii Dogmatycznej, Wydział Teologiczny UO
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne katechetyczno-
pastoralna
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. dr Dariusz Klejnowski-Różycki
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
4 ECTS
Udział w zajęciach – 30 godz., przygotowanie do
zajęć – 15 godz., przygotowanie do egzaminu –
30 godz., przygotowanie prezentacji – 15 godz.,
przygotowanie referatów – 15 godz. (w sumie:
105 godz.)
A. Formy zajęć
Wykład
B. Sposób realizacji
Zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30 W
Status przedmiotu
Obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
Wykład problemowy z prezentacją
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia
Egzamin
multimedialną B. Formy zaliczenia
Egzamin ustny
Omówienie prezentacji
Przygotowanie referatów
C. Podstawowe kryteria
1. Egzamin ustny – 70%
2. Umiejętność ustnego zaprezentowania treści referatów i
prezentacji – 10%
3. Aktywność na zajęciach – 5%
4. Znajomość zadanych lektur – 15%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
Teologia fundalmentalna
Teologia dogmatyczna: chrystologia integralna
Teologia dogmatyczna: sakramentologia
B. Wymagania wstępne:
1. Student zna pojęcie dogmatu i potrafi odróżnić wypowiedź dogmatyczną od innych form wypowiedzi
teologicznych.
2. Student zna argumentację teologiczną i potrafi uzasadnić wiarygodność chrześcijaństwa i Kościoła.
3. Student zna teologie sakramentów oraz potrafi wyjaśnić pojęcie sakramentalnej obecności Chrystusa oraz
odróżnić ją od innych form obecności.
Cele przedmiotu
Celem przedmiotu jest określenie teologicznego, historycznego oraz społecznego znaczenia Kościoła, jako
rzeczywistości przekraczającej wymiar historyczny, wprost związanej z Jezusem Chrystusem, i uważającej się za
kontynuatora „wydarzenia” Jezusa Chrystusa także w czasach współczesnych. Ponadto przedmiot omawia rolę i
znaczenie świętych, a zwłaszcza Maryi w Kościele oraz dogmaty „maryjne”.
Treści programowe
Problematyka wykładów:
1. Pojęcie łaski w Starym Testamencie 2. Pojęcie łaski w Nowym Testamencie 3. Nauka o łasce u Ojców Kościoła 4. Nauka o łasce w średniowieczu 5. Nauka o łasce w nowożytności 6. Ogólna teologia łaski 7. Szczegółowa teologia łaski (zbawienie jednostek) 8. Rzeczywistość Ducha Świętego według Starego Testamentu 9. Duch Święty w Nowym Testamencie
10. Ojców Kościoła nauczanie o Duchu Świętym 11. Pneumatologia średniowieczna 12. Problem Filioque 13. Pneumatologia nowożytna 14. Duch Święty w misterium Boga i w świecie 15. Duch Święty w Kościele i w życiu wierzących
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych, Warszawa 1971.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Stanisław Głowa, Ignacy Bieda (oprac.), Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 1997.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Bernard Sesboüé (red.), Historia dogmatów. Tom I. Bóg zbawienia, tł. T. Rak, Kraków 1999.
Bernard Sesboüé (red.), Historia dogmatów. Tom II. Człowiek i jego zbawienie, tł. T. Rak, Kraków 2001.
Zdzisław Józef Kijas, Traktat o Duchu Świętym i łasce, w: E. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski (red.), Dogmatyka t. 4,
Warszawa 2007, s. 321-679.
Georg Kraus, Nauka o łasce – zbawienie jako łaska, tł. W. Szymona, Kraków 1999.
Bertrand Stubenrauch, Pneumatologia. Traktat o Duchu Świętym, tł. P. Lisak, Kraków 1999.
B. Literatura uzupełniająca
Yves Congar, Wiery w Ducha Świętego, t. 1-3, tł. L. Rutkowska, Warszawa 1904-1996.
Gisbert Greshake, Wprowadzenie do nauki o łasce,tł. S. Jopek, Kraków 2005.
Efek
ty
kszt
ałce
nia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
1. Student zna elementarną terminologię z zakresu
pneumatologii i charytologii, także jej etymologię i korzenie
TMA_W03
H2A_W02
hebrajskie, greckie i łacińskie.
2. Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii
systematycznej, zwłaszcza teologii dogmatycznej: pneumatologii
i charytologii.
4. Student ma gruntowną znajomość zasad interpretacji tekstu
teologicznego związanego ze sformułowaniami z zakresu
charytolgii i pneumatologii, rozumie uwarunkowania historyczne
wpływające na formę wypowiedzi dogmatycznych.
5. Ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka oraz o
historycznej zmienności jego znaczeń i ich konsekwencjach dla
teologii oraz elementarną wiedzę dotyczącą procesów
komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich
prawidłowości i zakłóceń.
TMA_W06
TMA_W15
TMA_W16
H2A_W04
H2A_W07
H2A_W09
S1A_W09
Umiejętności
1. Student potrafi samodzielnie wyszukać, analizować, oceniać
i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł
oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z
wykorzystaniem wiedzy teologicznej.
2. Student posiada umiejętności badawcze w zakresie teologii,
obejmujące zwłaszcza analizę tekstów filozoficznych, biblijnych
i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i
konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i
prezentację wyników, pozwalające na oryginalne
rozwiązywanie złożonych problemów
3. Student potrafi posługiwać się systemami normatywnymi,
normami i regułami dogmatycznymi Kościoła katolickiego w
celu rozwiązywania konkretnych problemów.
TMA_U01
TMA_U02
H2A_U01
H2A_U02
TMA_U13
S2A_U05
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i
rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów.
2. Student identyfikuje i rozstrzyga dylematy — zwłaszcza
doktrynalne i etyczno-moralne — związane z życiem
indywidualnym i społecznym
3. Student ma świadomość własnej, indywidualnej
odpowiedzialności za kształt Kościoła, życia społecznego,
kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego
TMA_K05
TMA_K06
TMA_K07
H2A_K01
H2A_K03
S2A_K06
H2A_K04
H2A_K04
S2A_K04
Kontakt
Nazwa przedmiotu
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: CHRYSTOLOGIA
INTEGRALNA
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Teologii Dogmatycznej, Wydział Teologiczny UO
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne kapłańska
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. dr Dariusz Klejnowski-Różycki
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
1 ECTS
Udział w zajęciach – 15 godz., przygotowanie do
zajęć i kollokwiów – 15 godz (w sumie: 30 godz.)
D. Formy zajęć
Ćwiczenia
E. Sposób realizacji
Zajęcia w sali dydaktycznej
F. Liczba godzin
15 Ć
Status przedmiotu
Obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
Ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z
dyskusją
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
D. Sposób zaliczenia
Zaliczenie z oceną
E. Formy zaliczenia
Ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych
otrzymanych w trakcie trwania semestru
F. Podstawowe kryteria
1. Umiejętnosć odpowiedzi pisemnej na zadane pytania związane z
zadanym materiałem.
2. Aktywność na zajęciach – 30%
3. Znajomość zadanych lektur – 20%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
Teologia fundalmentalna
B. Wymagania wstępne:
1. Student zna pojęcie dogmatu i potrafi odróżnić wypowiedź dogmatyczną od innych form wypowiedzi
teologicznych.
2. Student zna argumentację teologiczną i potrafi uzasadnić wiarygodność chrześcijaństwa i Kościoła.
3. Student powyższą wiedzą potrafi posługiwać się w działaniu budując społeczeństwo świadome i dumne ze
swych korzeni religijno-kulturowo-eklezjalnych.
Cele przedmiotu
Celem przedmiotu jest ukazanie aktualności problemów związanych z chrystologią, a podejmowanych od
starożytności chrześcijańskiej na różnych soborach, jak również orientowanie się we współczesnych problemach
chrystologicznych.
Treści programowe
Problematyka wykładów:
16. Problemy chrystologiczne Soboru Nicejskiego I (325). 17. Św. Atanazy Wielki i jego recepcja Niceanum I. Analiza „Żywotu Św. Antoniego”. 18. Chalcedon i jego aktualność. 19. Napięcia i akcenty formuły chalcedońskiej. 20. Chrystologia Ojców Kościoła. 21. Monoteletyzm i monoergetyzm – po co takie dogmaty? (Konstantynopol III i IV) 22. Chrystus a inne religie – Dominus Jezus 23. Polemika chrystologiczno-religiologiczna: Szymik – Majewski. 24. Chrystologie nieeuropejskie a granice inkulturacji. 25. Chrystologia feministyczna. 26. Problem obrazu Chrystusa dziś.
Wykaz literatury
C. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
G. L. Müller, Chrystologia. Nauka o Jezusie Chrystusie. Podręcznik teologii dogmatycznej, W. Beinert (red.), tł. W.
Szymona, Kraków 1998.
B. Sesboüé, J. Woliński, Bóg zbawienia. Historia dogmatów, t. I, B. Sesboüé (red.), tł. P. Rak, Kraków 1999.
Jezus. 2000 lat obecności, tł. T. Grodecki, W. Zasiura, Warszawa-Kraków 1999.
Deklaracja o jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła Dominu Jesus, Rzym 2000.
Dokumenty Soborow Powszechnych. Tekst grecki, łaciński, polski. Tom I (325-787) Nicea I, Konstantynopol I, Efez,
Chalcedon, Konstantynopol II, Konstantynopol III, Nicea II, ukł. i oprac. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2001.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
中国的基督论。Chrystologia chińska. Teologia i Kościół w kontekście chińskim, D. Klejnowski-Różycki (red.), Opole
2008.
D. Klejnowski-Różycki, Świat Biblii i świat cywilizacji chińskiej, „Studia Oecumenica” 5(2005) s. 363-372.
Br. Efraim, Jezus Żyd praktykujący, tł. J. Fenrychowa, Kraków 1994.
J. Dupuis, Chrześcijaństwo i religie. Od konfrontacji do dialogu, tł. St. Obirek, Kraków 2003.
D. Literatura uzupełniająca
Bartnik Cz. St, Personalizm, Lublin 2000
Chrystus naszym pojednaniem, P. Jaskóła, St. Koza (red.), Opole 1997.
Efek
ty
kszt
ałce
nia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
1. Student zna elementarną terminologię z zakresu chrystologii,
także jej etymologię i korzenie hebrajskie, greckie i łacińskie.
2. Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
TMA_W03
H2A_W02
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii
systematycznej, zwłaszcza teologii dogmatycznej: chrystologii i
soteriologii.
4. Student ma gruntowną znajomość zasad interpretacji tekstu
teologicznego związanego ze sformułowaniami z zakresu
chrystologii, rozumie uwarunkowania historyczne wpływające na
formę wypowiedzi dogmatycznych.
5. Ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka oraz o
historycznej zmienności jego znaczeń i ich konsekwencjach dla
teologii oraz elementarną wiedzę dotyczącą procesów
komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich
prawidłowości i zakłóceń.
TMA_W06
TMA_W15
TMA_W16
H2A_W04
H2A_W07
H2A_W09
S1A_W09
Umiejętności
1. Student potrafi samodzielnie wyszukać, analizować, oceniać
i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł
oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z
wykorzystaniem wiedzy teologicznej.
2. Student posiada umiejętności badawcze w zakresie teologii,
obejmujące zwłaszcza analizę tekstów filozoficznych, biblijnych
i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i
konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i
prezentację wyników, pozwalające na oryginalne
rozwiązywanie złożonych problemów
3. Student posiada umiejętność merytorycznego
argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji
światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia
Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów
innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia
TMA_U01
TMA_U02
H2A_U01
H2A_U02
syntetycznych podsumowań.
4. Student potrafi posługiwać się systemami normatywnymi,
normami i regułami dogmatycznymi Kościoła katolickiego w
celu rozwiązywania konkretnych problemów.
TMA_U09
TMA_U13
H2A_U06
S2A_U05
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i
rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów.
2. Podjmując osąd chrystologiczny student identyfikuje i
rozstrzyga dylematy — zwłaszcza doktrynalne i etyczno-
moralne — związane z życiem indywidualnym i
społecznym
3. Student ma świadomość własnej, indywidualnej
odpowiedzialności za kształt Kościoła, życia społecznego,
kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego
4. Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy
doktrynalen i etyczno-moralne związane z pracą
duszpasterską.
5. Student wykazuje gotowość do podejmowania trudnych
zadań związanych z pracą duszpasterską i pełnioną funkcją
społeczno-eklezjalną.
TMA_K05
TMA_K06
TMA_K07
TkMA_K02
H2A_K01
H2A_K03
S2A_K06
H2A_K04
H2A_K04
S2A_K04
H2A_K04
Nazwa przedmiotu
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: CHRYSTOLOGIA
INTEGRALNA
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Teologii Dogmatycznej, Wydział Teologiczny UO
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne katechetyczno-
pastoralna
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. dr Dariusz Klejnowski-Różycki
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
1 ECTS
Udział w zajęciach – 15 godz., przygotowanie do
zajęć i kollokwiów – 15 godz (w sumie: 30 godz.)
G. Formy zajęć
Ćwiczenia
H. Sposób realizacji
Zajęcia w sali dydaktycznej
I. Liczba godzin
15 Ć
Status przedmiotu
Obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
Ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
G. Sposób zaliczenia
Zaliczenie z oceną
dyskusją H. Formy zaliczenia
Ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych
otrzymanych w trakcie trwania semestru
I. Podstawowe kryteria
1. Umiejętnosć odpowiedzi pisemnej na zadane pytania związane z
zadanym materiałem.
2. Aktywność na zajęciach – 30%
3. Znajomość zadanych lektur – 20%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
Teologia fundalmentalna
B. Wymagania wstępne:
1. Student zna pojęcie dogmatu i potrafi odróżnić wypowiedź dogmatyczną od innych form wypowiedzi
teologicznych.
2. Student zna argumentację teologiczną i potrafi uzasadnić wiarygodność chrześcijaństwa i Kościoła.
3. Student powyższą wiedzą potrafi posługiwać się w działaniu budując społeczeństwo świadome i dumne ze
swych korzeni religijno-kulturowo-eklezjalnych.
Cele przedmiotu
Celem przedmiotu jest ukazanie aktualności problemów związanych z chrystologią, a podejmowanych od
starożytności chrześcijańskiej na różnych soborach, jak również orientowanie się we współczesnych problemach
chrystologicznych.
Treści programowe
Problematyka wykładów:
27. Problemy chrystologiczne Soboru Nicejskiego I (325). 28. Św. Atanazy Wielki i jego recepcja Niceanum I. Analiza „Żywotu Św. Antoniego”. 29. Chalcedon i jego aktualność. 30. Napięcia i akcenty formuły chalcedońskiej. 31. Chrystologia Ojców Kościoła. 32. Monoteletyzm i monoergetyzm – po co takie dogmaty? (Konstantynopol III i IV) 33. Chrystus a inne religie – Dominus Jezus 34. Polemika chrystologiczno-religiologiczna: Szymik – Majewski. 35. Chrystologie nieeuropejskie a granice inkulturacji. 36. Chrystologia feministyczna. 37. Problem obrazu Chrystusa dziś.
Wykaz literatury
E. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
G. L. Müller, Chrystologia. Nauka o Jezusie Chrystusie. Podręcznik teologii dogmatycznej, W. Beinert (red.), tł. W.
Szymona, Kraków 1998.
B. Sesboüé, J. Woliński, Bóg zbawienia. Historia dogmatów, t. I, B. Sesboüé (red.), tł. P. Rak, Kraków 1999.
Jezus. 2000 lat obecności, tł. T. Grodecki, W. Zasiura, Warszawa-Kraków 1999.
Deklaracja o jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła Dominu Jesus, Rzym 2000.
Dokumenty Soborow Powszechnych. Tekst grecki, łaciński, polski. Tom I (325-787) Nicea I, Konstantynopol I, Efez,
Chalcedon, Konstantynopol II, Konstantynopol III, Nicea II, ukł. i oprac. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2001.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
中国的基督论。Chrystologia chińska. Teologia i Kościół w kontekście chińskim, D. Klejnowski-Różycki (red.), Opole
2008.
D. Klejnowski-Różycki, Świat Biblii i świat cywilizacji chińskiej, „Studia Oecumenica” 5(2005) s. 363-372.
Br. Efraim, Jezus Żyd praktykujący, tł. J. Fenrychowa, Kraków 1994.
J. Dupuis, Chrześcijaństwo i religie. Od konfrontacji do dialogu, tł. St. Obirek, Kraków 2003.
F. Literatura uzupełniająca
Bartnik Cz. St, Personalizm, Lublin 2000
Chrystus naszym pojednaniem, P. Jaskóła, St. Koza (red.), Opole 1997.
Efek
ty
kszt
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
ałce
nia
Wiedza
1. Student zna elementarną terminologię z zakresu chrystologii,
także jej etymologię i korzenie hebrajskie, greckie i łacińskie.
2. Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii
systematycznej, zwłaszcza teologii dogmatycznej: chrystologii i
soteriologii.
4. Student ma gruntowną znajomość zasad interpretacji tekstu
teologicznego związanego ze sformułowaniami z zakresu
chrystologii, rozumie uwarunkowania historyczne wpływające na
formę wypowiedzi dogmatycznych.
5. Ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka oraz o
historycznej zmienności jego znaczeń i ich konsekwencjach dla
teologii oraz elementarną wiedzę dotyczącą procesów
komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich
prawidłowości i zakłóceń.
TMA_W03
TMA_W06
TMA_W15
TMA_W16
H2A_W02
H2A_W04
H2A_W07
H2A_W09
S1A_W09
Umiejętności
1. Student potrafi samodzielnie wyszukać, analizować, oceniać
i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł
oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z
wykorzystaniem wiedzy teologicznej.
2. Student posiada umiejętności badawcze w zakresie teologii,
obejmujące zwłaszcza analizę tekstów filozoficznych, biblijnych
i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i
konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i
prezentację wyników, pozwalające na oryginalne
rozwiązywanie złożonych problemów
TMA_U01
TMA_U02
H2A_U01
H2A_U02
3. Student posiada umiejętność merytorycznego
argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji
światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia
Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów
innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia
syntetycznych podsumowań.
4. Student potrafi posługiwać się systemami normatywnymi,
normami i regułami dogmatycznymi Kościoła katolickiego w
celu rozwiązywania konkretnych problemów.
TMA_U09
TMA_U13
H2A_U06
S2A_U05
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i
rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów.
2. Podjmując osąd chrystologiczny student identyfikuje i
rozstrzyga dylematy — zwłaszcza doktrynalne i etyczno-
moralne — związane z życiem indywidualnym i
społecznym
3. Student ma świadomość własnej, indywidualnej
odpowiedzialności za kształt Kościoła, życia społecznego,
kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego
TMA_K05
TMA_K06
TMA_K07
H2A_K01
H2A_K03
S2A_K06
H2A_K04
H2A_K04
S2A_K04
Kontakt
Nazwa przedmiotu
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: EKLEZJOLOGIA I MARIOLOGIA
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Teologii Dogmatycznej, Wydział Teologiczny UO
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne kapłańska
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. dr Dariusz Klejnowski-Różycki
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
1 ECTS
Udział w zajęciach – 15 godz., przygotowanie do
zajęć i kollokwiów – 15 godz (w sumie: 30 godz.)
J. Formy zajęć
Ćwiczenia
K. Sposób realizacji
Zajęcia w sali dydaktycznej
L. Liczba godzin
15 Ć
Status przedmiotu
Obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
Ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z
dyskusją
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
J. Sposób zaliczenia
Zaliczenie z oceną
K. Formy zaliczenia
Ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych
otrzymanych w trakcie trwania semestru
L. Podstawowe kryteria
1. Umiejętnosć odpowiedzi pisemnej na zadane pytania związane z
zadanym materiałem.
2. Aktywność na zajęciach – 30%
3. Znajomość zadanych lektur – 20%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
Teologia fundalmentalna
Teologia dogmatyczna: chrystologia integralna
Teologia dogmatyczna: sakramentologia
B. Wymagania wstępne:
1. Student zna pojęcie dogmatu i potrafi odróżnić wypowiedź dogmatyczną od innych form wypowiedzi
teologicznych.
2. Student zna argumentację teologiczną i potrafi uzasadnić wiarygodność chrześcijaństwa i Kościoła.
3. Student zna teologie sakramentów oraz potrafi wyjaśnić pojęcie sakramentalnej obecności Chrystusa oraz
odróżnić ją od innych form obecności.
4. Student powyższą wiedzą potrafi posługiwać się w działaniu budując społeczeństwo świadome i dumne ze
swych korzeni religijno-kulturowo-eklezjalnych.
Cele przedmiotu
Celem przedmiotu jest określenie teologicznego, historycznego oraz społecznego znaczenia Kościoła, jako
rzeczywistości przekraczającej wymiar historyczny, wprost związanej z Jezusem Chrystusem i wysuwającej
roszczenia do bycia kontynuacją „wydarzenia” Jezusa Chrystusa także w czasach współczesnych. Ponadto
przedmiot omawia rolę i znaczenie świętych, a zwłaszcza Maryi w Kościele oraz dogmaty „maryjne”. Przedmiot
akcentuje zwłaszcza współczesne problemy eklezjologiczno-marilogiczne i pomaga studentowi w ich rozpoznaniu
i ocenie.
Treści programowe
Problematyka wykładów:
38. Pasterz Hermasa. Obrazy, symbole, przesłanie dla Kościoła. 39. Obrazy Kościoła w Biblii. 40. Obrazy Kościoła w teologii Ojców Kościoła. 41. Obrazy Kościoła według Vaticanum II. 42. Ogólny zarys współczesnych problemów eklezjologii. 43. Magisterium zwyczajne, nadzwyczajne, autentyczne. 44. Poziomy wypowiedzi dogmatycznych w eklezjologii i mariologii. 45. Pokusy wobec Kościoła na podstawie H. de Lubaca. 46. Teologia laikatu. 47. Miejsce świeckich w Kościele. 48. Struktura hierarchiczna Kościoła. 49. Dominus Jesus: Duch Święty działa czy nie działa przez inne religie? Krytyka J. Majewskiego. 50. Jedność czy różnorodność w Kościele oraz problemy z autorytetem
51. Czy Maryja była kapłanem? Kapłaństwo kobiet i teologia feministyczna. 52. Spór o piąty dogmat maryjny.
Wykaz literatury
G. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych, Warszawa 1971.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Stanisław Głowa, Ignacy Bieda (oprac.), Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 1997.
Józef Majewski, Spór o rozumienie Kościoła. Eklezjologiczne uwarunkowania i perspektywy wielkich debat
teologicznych na przełomie XX i XXI wieku, Warszawa 2005.
Józef Majewski, Zaskakujące drogi chrystologii azjatyckiej. Polemika z z tekstem ks. Jerzego Szymika „Zgorszenie
Wcieleniem”, tekst opublikowany pierwotnie w: Więź 5(2001), 81-91.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Stanisław Celestyn Napiórkowski, Matka mojego Pana, Opole 1988.
Franco Ardusso, Magisterium Kościoła, tł. M. Stebart, Kraków 2001.
Józef Majewski, Teologia na rozdrożach, Kraków 2005
H. Literatura uzupełniająca
Henri de Lubac, Medytacje o Kościele, tł. I. Białkowska-Cichoń, Kraków 1997.
Mikołaj Afanasjew, Kościół Ducha Świętego, tł. H. Paprocki, Białystok 2002.
Hugolin Langkamer, Nowy testament o Kościele, Wrocław 1995.
Klaus Schatz, Sobory powszechne. Punkty zwrotne w historii Kościoła, tł. J. Zakrzewski, Kraków 2001.
Klaus Schatz, Prymat papieski. Od początków do współczesności, tł. E. Marszał, J, Zakrzewski, Kraków 2004.
Yves Congar, Kościoł jako sakrament zbawienia, tł. T. Mazuś, Warszawa 1980.
Efek
ty
kszt
ałce
nia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
1. Student zna elementarną terminologię z zakresu eklezjologii i
mariologii, także jej etymologię i korzenie hebrajskie, greckie i
łacińskie.
2. Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii
systematycznej, zwłaszcza teologii dogmatycznej: eklezjologii i
mariologii.
3. Rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w
aspekcie historycznym, jak społecznym.
4. Student ma gruntowną znajomość zasad interpretacji tekstu
teologicznego związanego ze sformułowaniami z zakresu
eklezjologii i mariologii, rozumie uwarunkowania historyczne
wpływające na formę wypowiedzi dogmatycznych.
5. Ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka oraz o
historycznej zmienności jego znaczeń i ich konsekwencjach dla
teologii oraz elementarną wiedzę dotyczącą procesów
komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich
prawidłowości i zakłóceń.
TMA_W03
TMA_W06
TMA_W14
TMA_W15
TMA_W16
H2A_W02
H2A_W04
H2A_W07
S2A_W03
H2A_W07
H2A_W09
S1A_W09
Umiejętności
1. Student potrafi samodzielnie wyszukać, analizować, oceniać
i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł
oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z
TMA_U01
H2A_U01
wykorzystaniem wiedzy teologicznej.
2. Student posiada umiejętności badawcze w zakresie teologii,
obejmujące zwłaszcza analizę tekstów filozoficznych, biblijnych
i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i
konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i
prezentację wyników, pozwalające na oryginalne
rozwiązywanie złożonych problemów
3. Student posiada umiejętność merytorycznego
argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji
światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia
Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów
innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia
syntetycznych podsumowań.
4. Student posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych
o wytworach kultury na podstawie wiedzy teologicznej i
doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań
krytycznych w różnych formach i w różnych mediach.
5. Student potrafi posługiwać się systemami normatywnymi,
normami i regułami dogmatycznymi Kościoła katolickiego w
celu rozwiązywania konkretnych problemów.
TMA_U02
TMA_U09
TMA_U11
TMA_U13
H2A_U02
H2A_U06
H2A_U07
S2A_U05
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy
doktrynalen i etyczno-moralne związane z pracą
TkMA_K02
H2A_K04
duszpasterską.
2. Student wykazuje gotowość do podejmowania trudnych
zadań związanych z pracą duszpasterską i pełnioną funkcją
społeczno-eklezjalną.
3. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i
rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów.
4. Student identyfikuje i rozstrzyga dylematy — zwłaszcza
doktrynalne i etyczno-moralne — związane z życiem
indywidualnym i społecznym
5. Student ma świadomość własnej, indywidualnej
odpowiedzialności za kształt Kościoła, życia społecznego,
kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego
TkMA_K05
TMA_K05
TMA_K06
TMA_K07
H2A_K02
H2A_K04
S2A_K05
H2A_K01
H2A_K03
S2A_K06
H2A_K04
H2A_K04
S2A_K04
Kontakt
Nazwa przedmiotu
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: EKLEZJOLOGIA I MARIOLOGIA
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Teologii Dogmatycznej, Wydział Teologiczny UO
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne katechetyczno-
pastoralna
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. dr Dariusz Klejnowski-Różycki
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
1 ECTS
Udział w zajęciach – 15 godz., przygotowanie do
zajęć i kollokwiów – 15 godz (w sumie: 30 godz.)
M. Formy zajęć
Ćwiczenia
N. Sposób realizacji
Zajęcia w sali dydaktycznej
O. Liczba godzin
15 Ć
Status przedmiotu
Obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
Ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
M. Sposób zaliczenia
Zaliczenie z oceną
dyskusją N. Formy zaliczenia
Ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych
otrzymanych w trakcie trwania semestru
O. Podstawowe kryteria
1. Umiejętnosć odpowiedzi pisemnej na zadane pytania związane z
zadanym materiałem.
2. Aktywność na zajęciach – 30%
3. Znajomość zadanych lektur – 20%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
Teologia fundalmentalna
Teologia dogmatyczna: chrystologia integralna
Teologia dogmatyczna: sakramentologia
B. Wymagania wstępne:
1. Student zna pojęcie dogmatu i potrafi odróżnić wypowiedź dogmatyczną od innych form wypowiedzi
teologicznych.
2. Student zna argumentację teologiczną i potrafi uzasadnić wiarygodność chrześcijaństwa i Kościoła.
3. Student zna teologie sakramentów oraz potrafi wyjaśnić pojęcie sakramentalnej obecności Chrystusa oraz
odróżnić ją od innych form obecności.
4. Student powyższą wiedzą potrafi posługiwać się w działaniu budując społeczeństwo świadome i dumne ze
swych korzeni religijno-kulturowo-eklezjalnych.
Cele przedmiotu
Celem przedmiotu jest określenie teologicznego, historycznego oraz społecznego znaczenia Kościoła, jako
rzeczywistości przekraczającej wymiar historyczny, wprost związanej z Jezusem Chrystusem i wysuwającej
roszczenia do bycia kontynuacją „wydarzenia” Jezusa Chrystusa także w czasach współczesnych. Ponadto
przedmiot omawia rolę i znaczenie świętych, a zwłaszcza Maryi w Kościele oraz dogmaty „maryjne”. Przedmiot
akcentuje zwłaszcza współczesne problemy eklezjologiczno-marilogiczne i pomaga studentowi w ich rozpoznaniu
i ocenie.
Treści programowe
Problematyka wykładów:
53. Pasterz Hermasa. Obrazy, symbole, przesłanie dla Kościoła. 54. Obrazy Kościoła w Biblii. 55. Obrazy Kościoła w teologii Ojców Kościoła.
56. Obrazy Kościoła według Vaticanum II. 57. Ogólny zarys współczesnych problemów eklezjologii. 58. Magisterium zwyczajne, nadzwyczajne, autentyczne. 59. Poziomy wypowiedzi dogmatycznych w eklezjologii i mariologii. 60. Pokusy wobec Kościoła na podstawie H. de Lubaca. 61. Teologia laikatu. 62. Miejsce świeckich w Kościele. 63. Struktura hierarchiczna Kościoła. 64. Dominus Jesus: Duch Święty działa czy nie działa przez inne religie? Krytyka J. Majewskiego. 65. Jedność czy różnorodność w Kościele oraz problemy z autorytetem 66. Czy Maryja była kapłanem? Kapłaństwo kobiet i teologia feministyczna. 67. Spór o piąty dogmat maryjny.
Wykaz literatury
I. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych, Warszawa 1971.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Stanisław Głowa, Ignacy Bieda (oprac.), Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 1997.
Józef Majewski, Spór o rozumienie Kościoła. Eklezjologiczne uwarunkowania i perspektywy wielkich debat
teologicznych na przełomie XX i XXI wieku, Warszawa 2005.
Józef Majewski, Zaskakujące drogi chrystologii azjatyckiej. Polemika z z tekstem ks. Jerzego Szymika „Zgorszenie
Wcieleniem”, tekst opublikowany pierwotnie w: Więź 5(2001), 81-91.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Stanisław Celestyn Napiórkowski, Matka mojego Pana, Opole 1988.
Franco Ardusso, Magisterium Kościoła, tł. M. Stebart, Kraków 2001.
Józef Majewski, Teologia na rozdrożach, Kraków 2005
J. Literatura uzupełniająca
Henri de Lubac, Medytacje o Kościele, tł. I. Białkowska-Cichoń, Kraków 1997.
Mikołaj Afanasjew, Kościół Ducha Świętego, tł. H. Paprocki, Białystok 2002.
Hugolin Langkamer, Nowy testament o Kościele, Wrocław 1995.
Klaus Schatz, Sobory powszechne. Punkty zwrotne w historii Kościoła, tł. J. Zakrzewski, Kraków 2001.
Klaus Schatz, Prymat papieski. Od początków do współczesności, tł. E. Marszał, J, Zakrzewski, Kraków 2004.
Yves Congar, Kościoł jako sakrament zbawienia, tł. T. Mazuś, Warszawa 1980.
Efek
ty
kszt
ałce
nia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
1. Student zna elementarną terminologię z zakresu eklezjologii i
mariologii, także jej etymologię i korzenie hebrajskie, greckie i
łacińskie.
2. Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii
systematycznej, zwłaszcza teologii dogmatycznej: eklezjologii i
mariologii.
3. Rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w
aspekcie historycznym, jak społecznym.
4. Student ma gruntowną znajomość zasad interpretacji tekstu
teologicznego związanego ze sformułowaniami z zakresu
eklezjologii i mariologii, rozumie uwarunkowania historyczne
wpływające na formę wypowiedzi dogmatycznych.
5. Ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka oraz o
historycznej zmienności jego znaczeń i ich konsekwencjach dla
teologii oraz elementarną wiedzę dotyczącą procesów
komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich
prawidłowości i zakłóceń.
TMA_W03
TMA_W06
TMA_W14
TMA_W15
TMA_W16
H2A_W02
H2A_W04
H2A_W07
S2A_W03
H2A_W07
H2A_W09
S1A_W09
Umiejętności
1. Student potrafi samodzielnie wyszukać, analizować, oceniać
i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł
oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z
wykorzystaniem wiedzy teologicznej.
2. Student posiada umiejętności badawcze w zakresie teologii,
obejmujące zwłaszcza analizę tekstów filozoficznych, biblijnych
i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i
konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i
prezentację wyników, pozwalające na oryginalne
rozwiązywanie złożonych problemów
3. Student posiada umiejętność merytorycznego
argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji
światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia
Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów
innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia
syntetycznych podsumowań.
4. Student potrafi posługiwać się systemami normatywnymi,
normami i regułami dogmatycznymi Kościoła katolickiego w
celu rozwiązywania konkretnych problemów.
TMA_U01
TMA_U02
TMA_U09
TMA_U13
H2A_U01
H2A_U02
H2A_U06
S2A_U05
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i
rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów.
TMA_K05
H2A_K01
2. Student identyfikuje i rozstrzyga dylematy — zwłaszcza
doktrynalne i etyczno-moralne — związane z życiem
indywidualnym i społecznym
3. Student ma świadomość własnej, indywidualnej
odpowiedzialności za kształt Kościoła, życia społecznego,
kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego
TMA_K06
TMA_K07
H2A_K03
S2A_K06
H2A_K04
H2A_K04
S2A_K04
Kontakt
Nazwa przedmiotu
TEOLOGIA DOGMATYCZNA: EKLEZJOLOGIA I MARIOLOGIA
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Teologii Dogmatycznej, Wydział Teologiczny UO
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne katechetyczno-
pastoralna
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. dr Dariusz Klejnowski-Różycki
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
4 ECTS
Udział w zajęciach – 30 godz., przygotowanie do
zajęć – 15 godz., przygotowanie do egzaminu –
30 godz., przygotowanie prezentacji – 15 godz.,
przygotowanie referatów – 15 godz. (w sumie:
105 godz.)
P. Formy zajęć
Wykład
Q. Sposób realizacji
Zajęcia w sali dydaktycznej
R. Liczba godzin
30 W
Status przedmiotu
Obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
Wykład problemowy z prezentacją
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
P. Sposób zaliczenia
Egzamin
multimedialną Q. Formy zaliczenia
Egzamin ustny
Omówienie prezentacji
Przygotowanie referatów
R. Podstawowe kryteria
1. Egzamin ustny – 70%
2. Umiejętność ustnego zaprezentowania treści referatów i
prezentacji – 10%
3. Aktywność na zajęciach – 5%
4. Znajomość zadanych lektur – 15%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
Teologia fundalmentalna
Teologia dogmatyczna: chrystologia integralna
Teologia dogmatyczna: sakramentologia
B. Wymagania wstępne:
1. Student zna pojęcie dogmatu i potrafi odróżnić wypowiedź dogmatyczną od innych form wypowiedzi
teologicznych.
2. Student zna argumentację teologiczną i potrafi uzasadnić wiarygodność chrześcijaństwa i Kościoła.
3. Student zna teologie sakramentów oraz potrafi wyjaśnić pojęcie sakramentalnej obecności Chrystusa oraz
odróżnić ją od innych form obecności.
4. Student powyższą wiedzą potrafi posługiwać się w działaniu budując społeczeństwo świadome i dumne ze
swych korzeni religijno-kulturowo-eklezjalnych.
Cele przedmiotu
Celem przedmiotu jest określenie teologicznego, historycznego oraz społecznego znaczenia Kościoła, jako
rzeczywistości przekraczającej wymiar historyczny, wprost związanej z Jezusem Chrystusem, i uważającej się za
kontynuatora „wydarzenia” Jezusa Chrystusa także w czasach współczesnych. Ponadto przedmiot omawia rolę i
znaczenie świętych, a zwłaszcza Maryi w Kościele oraz dogmaty „maryjne”.
Treści programowe
Problematyka wykładów:
68. Miejsce eklezjologii w dogmatyce 69. Kościół jako temat i warunek wszelkiej eklezjologii 70. Eklezjologia fundamentalna a eklezjologia dogmatyczna 71. Znaczenie Soboru Watykańskiego II dla eklezjologii 72. Zmartwychwstanie Jezusa a powstanie Kościoła 73. Kościół dziełem Ducha
74. Panowanie Boga i Jego królestwo w nauczaniu Jezusa 75. „Kościelnotwórcze” akty Jezusa 76. Kościół w zbawczym planie Bożym 77. Kościół a Sofia Mądrości Bożej. Eklezjologia sofijna. 78. Formuła „poza Kościołem nie ma zbawienia”. Historia, rozwój, reinterpretacja Vaticanum II.
Chrystologiczno-eklezjologiczne spory w perspektywie deklaracji Dominus Jesus 79. Eklezjologie Nowego Testamentu 80. Struktury Kościoła epoki nowotestamentalnej 81. Obraz Kościoła w chrześcijaństwie starożytnym 82. Główne momenty historycznego rozwoju 83. Kościół na Vaticanum II 84. Świeccy w Kościele 85. Urząd biskupa. Liturgiczno-eklezjologiczne spory w kontekście rozumienia kolegialności biskupów 86. Kapłan 87. Diakon 88. Nowe urzędy w Kościele? 89. Papiestwo. Rozwój dogmatu o prymacie i nieomylności 90. Magisterium. Rozwój historyczny pojęcia i roli (S) 91. Mariologia – aktualność, odrębny traktat. Podstawowe zasady metodologiczne mariologii 92. Znaczenie pobożności maryjnej 93. Boże macierzyństwo Maryi 94. Dziewicze macierzyństwo 95. Niepokalane Poczęcie 96. Wniebowzięcie 97. Kult maryjny. Spór o piąty dogmat maryjny. Nowe perspektywy mariologii
Wykaz literatury
K. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych, Warszawa 1971.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Stanisław Głowa, Ignacy Bieda (oprac.), Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 1997.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Bernard Sesboüé (red.), Historia dogmatów. Tom III Znaki zbawienia, tł. T. Rak, Kraków 2001.
Elżbieta Adamiak, Traktat o Maryi, w: E. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski (red.), Dogmatyka t. 2, Warszawa 2006, s.
15-187.
Andrzej Czaja, Traktat o Kościele, w: E. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski (red.), Dogmatyka t. 2, Warszawa 2006, s.
191-574.
Franz Courth, Traktat VI. Mariologia – Maryja, Matka Chrystusa, w: W. Beinert (red.), Podręcznik teologii
dogmatycznej, tł. W. Szymona, Kraków 1999, s. 45-203.
Peter Neuner, Traktat VII. Eklezjologia – nauka o Kościele, w: W. Beinert (red.), Podręcznik teologii dogmatycznej,
tł. W. Szymona, Kraków 1999, s. 209-506.
L. Literatura uzupełniająca
Henri de Lubac, Medytacje o Kościele, tł. I. Białkowska-Cichoń, Kraków 1997.
Franco Ardusso, Magisterium Kościoła, tł. M. Stebart, Kraków 2001.
Mikołaj Afanasjew, Kościół Ducha Świętego, tł. H. Paprocki, Białystok 2002.
Hugolin Langkamer, Nowy testament o Kościele, Wrocław 1995.
Józef Majewski, Spór o rozumienie Kościoła. Eklezjologiczne uwarunkowania i perspektywy wielkich debat
teologicznych na przełomie XX i XXI wieku, Warszawa 2005.
Klaus Schatz, Sobory powszechne. Punkty zwrotne w historii Kościoła, tł. J. Zakrzewski, Kraków 2001.
Klaus Schatz, Prymat papieski. Od początków do współczesności, tł. E. Marszał, J, Zakrzewski, Kraków 2004.
Yves Congar, Kościoł jako sakrament zbawienia, tł. T. Mazuś, Warszawa 1980.
Stanisław Celestyn Napiórkowski, Matka mojego Pana, Opole 1988.
Efek
ty
kszt
ałce
nia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
1. Student zna elementarną terminologię z zakresu eklezjologii i
mariologii, także jej etymologię i korzenie hebrajskie, greckie i
łacińskie.
2. Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii
systematycznej, zwłaszcza teologii dogmatycznej: eklezjologii i
mariologii.
3. Rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w
aspekcie historycznym, jak społecznym.
4. Student ma gruntowną znajomość zasad interpretacji tekstu
teologicznego związanego ze sformułowaniami z zakresu
eklezjologii i mariologii, rozumie uwarunkowania historyczne
wpływające na formę wypowiedzi dogmatycznych.
5. Ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka oraz o
TMA_W03
TMA_W06
TMA_W14
H2A_W02
H2A_W04
H2A_W07
S2A_W03
historycznej zmienności jego znaczeń i ich konsekwencjach dla
teologii oraz elementarną wiedzę dotyczącą procesów
komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich
prawidłowości i zakłóceń.
TMA_W15
TMA_W16
H2A_W07
H2A_W09
S1A_W09
Umiejętności
1. Student potrafi samodzielnie wyszukać, analizować, oceniać
i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł
oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z
wykorzystaniem wiedzy teologicznej.
2. Student posiada umiejętności badawcze w zakresie teologii,
obejmujące zwłaszcza analizę tekstów filozoficznych, biblijnych
i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i
konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i
prezentację wyników, pozwalające na oryginalne
rozwiązywanie złożonych problemów
3. Student posiada umiejętność merytorycznego
argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji
światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia
Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów
innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia
syntetycznych podsumowań.
4. Student potrafi posługiwać się systemami normatywnymi,
normami i regułami dogmatycznymi Kościoła katolickiego w
celu rozwiązywania konkretnych problemów.
TMA_U01
TMA_U02
TMA_U09
H2A_U01
H2A_U02
H2A_U06
TMA_U13
S2A_U05
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i
rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów.
2. Student identyfikuje i rozstrzyga dylematy — zwłaszcza
doktrynalne i etyczno-moralne — związane z życiem
indywidualnym i społecznym
3. Student ma świadomość własnej, indywidualnej
odpowiedzialności za kształt Kościoła, życia społecznego,
kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego
TMA_K05
TMA_K06
TMA_K07
H2A_K01
H2A_K03
S2A_K06
H2A_K04
H2A_K04
S2A_K04
Kontakt
Nazwa przedmiotu
Teologia duchowości I
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Teologii Moralnej i Duchowości
Studia
Kierunek stopień Tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr Stacjonarne
*nazwa zgodna z zatwierdzonym katalogiem kierunków i specjalności
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Dr Krzysztof Grzywocz
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
1 ECTS
udział w zajęciach – 30 godz., przygotowanie
do zajęć 5 godz., przygotowanie do zaliczenia –
10 godz. (w sumie: 45 godz.)
A. Formy zajęć
wykład
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30 K
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
Polski
Metody dydaktyczne
Wykład i konwersatorium, prezentacje
multimedialne
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
A.Sposób zaliczenia
zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia
zaliczenie ustne
C. Podstawowe kryteria
1. Znajomość prezentowanej tematyki – 50%
2. Aktywność na zajęciach – 30%
3. Znajomość zadanych lektur – 20%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne: brak
B. Wymagania wstępne: brak
Cele przedmiotu
Przedstawienie podstawowych zagadnień z zakresu teologii duchowości. Ukazanie związku pomiędzy teologią dogmatyczną a
teologią duchowości (duchowość jako dogma in actu). Główne tematy z zakresu teologii duchowości ilustrowane są poglądami
świętych i innych przedstawicieli duchowości chrześcijańskiej.
Treści programowe
Problematyka konwersatorium:
1. Pojęcie teologii duchowości. 2. Świętość obiektywna Boga w Starym i Nowym Testamencie. 3. Świętość obiektywna Kościoła. 4. Świętość subiektywna człowieka. 5. Istota powołania. 6. Powołanie wszystkich do świętości w Kościele. 7. Słuchanie Słowa Bożego (lectio divina – lectio spiritualis). 8. Postawa dziecięctwa Bożego. 9. Pojęcie chrześcijańskiej modlitwy. 10. Medytacyjny, kontemplacyjny i mistyczny wymiar modlitwy.
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć:
Teologia duchowości katolickiej, red. W. Słomka, Lublin 1993; S. WITEK, Teologia życia duchowego, Lublin 1986; L.
BOUYER, Wprowadzenie do życia duchowego, tł. L. Rutowska, Warszawa 1982; J.WEISMAYER, Pełnia życia, tł. J.
Zychowicz Kraków 1993.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta:
M. CHMIELEWSKI, Metodologiczne problemy posoborowej teologii duchowości katolickiej, Lublin 1999; A. M. SICARI,
Życie duchowe chrześcijanina (Amateca t. 17), Poznań 1999;
B. Literatura uzupełniająca
C. A. BERNARD, Wprowadzenie do teologii duchowości, tł. J. Machniak (Seria: myśl teologiczna t. 10), Kraków 1996; A.
SŁOMKOWSKI, Teologia życia duchowego w świetle Soboru Watykańskiego II, Ząbki 2000; A. MARCHETTI OCD, Zarys
teologii życia duchowego, t. I-III, Kraków 1996; R. GARRIGOU-LAGRANGE, Trzy okresy życia wewnętrznego,
Niepokalanów 1998.
Efekty
kształcenia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
1. Podstawowe informacje dotyczące teologii duchowości.
2. Poznanie różnych stanowisk w tradycji chrześcijańskiej odnoszących się do doświadczenia życia duchowego.
3. Wiedza dotycząca umiejętności wykorzystania źródeł duchowości chrześcijańskiej dla rozwoju człowieka (w wymiarze duchowym i psychologicznym).
TMA_W12
TMA_W01
TMA_W10
Umiejętności
1. Umiejętność rozróżniania i rozumienia różnych teorii dotyczących życia duchowego.
2. Zdolność do integracji biblijnego, duchowego i psychologicznego rozumienia rozwoju człowieka.
3. Umiejętność wykorzystania teologii duchowości dla
własnego rozwoju.
TMA_U01
TMA_U01
TMA_U13
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Postawa otwartości i zainteresowania poglądami innych kultur i religii w odniesieniu do prezentowanej tematyki.
2. Zdolność do przyjęcia i integracji różnych poglądów dotyczących życia duchowego w tradycji chrześcijańskiej.
3. Wykorzystanie wiedzy z teologii duchowości dla budowania głębszych, osobowych więzi.
TMK_K02
TMK_K05
Nazwa przedmiotu
Teologia duchowości II
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Teologii Moralnej i Duchowości
Studia
Kierunek stopień Tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr Stacjonarne
*nazwa zgodna z zatwierdzonym katalogiem kierunków i specjalności
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Dr Krzysztof Grzywocz
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
1 ECTS
udział w zajęciach – 30 godz., przygotowanie
do zajęć 5 godz., przygotowanie do zaliczenia –
10 godz. (w sumie: 45 godz.)
A. Formy zajęć
Wykład
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30 K
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
Polski
Metody dydaktyczne
Wykład i konwersatorium, prezentacje
multimedialne
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
A.Sposób zaliczenia
zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia
zaliczenie ustne
C. Podstawowe kryteria
1. Znajomość prezentowanej tematyki – 50%
2. Aktywność na zajęciach – 30%
3. Znajomość zadanych lektur – 20%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne: brak
B. Wymagania wstępne: brak
Cele przedmiotu
Przedstawienie podstawowych zagadnień z zakresu teologii duchowości. Ukazanie związku pomiędzy teologią
dogmatyczną a teologią duchowości (duchowość jako dogma in actu). Główne tematy z zakresu teologii duchowości
ilustrowane są poglądami świętych i innych przedstawicieli duchowości chrześcijańskiej.
Treści programowe
Problematyka konwersatorium:
1. Postawa spowiedzi.
2. Postawa pojednania.
3. Kierownictwo duchowe.
4. Postawa eucharystyczna.
5. Post – jałmużna – modlitwa.
6. Pojęcie chrześcijańskiej ascezy; postawa obojętności a aktywność chrześcijańska.
7. Cierpienie i śmierć.
8. Jedność i zróżnicowanie świętości w Kościele.
9. Szkoły duchowości i modele rozwoju życia duchowego.
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć:
Teologia duchowości katolickiej, red. W. Słomka, Lublin 1993; S. WITEK, Teologia życia duchowego, Lublin 1986; L.
BOUYER, Wprowadzenie do życia duchowego, tł. L. Rutowska, Warszawa 1982; J.WEISMAYER, Pełnia życia, tł. J.
Zychowicz Kraków 1993.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta:
M. CHMIELEWSKI, Metodologiczne problemy posoborowej teologii duchowości katolickiej, Lublin 1999; A. M. SICARI,
Życie duchowe chrześcijanina (Amateca t. 17), Poznań 1999;
B. Literatura uzupełniająca
C. A. BERNARD, Wprowadzenie do teologii duchowości, tł. J. Machniak (Seria: myśl teologiczna t. 10), Kraków 1996; A.
SŁOMKOWSKI, Teologia życia duchowego w świetle Soboru Watykańskiego II, Ząbki 2000; A. MARCHETTI OCD, Zarys
teologii życia duchowego, t. I-III, Kraków 1996; R. GARRIGOU-LAGRANGE, Trzy okresy życia wewnętrznego,
Niepokalanów 1998.
Efekty
kształcenia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
4. Podstawowe informacje dotyczące teologii duchowości.
5. Poznanie różnych stanowisk w tradycji chrześcijańskiej odnoszących się do doświadczenia życia duchowego.
6. Wiedza dotycząca umiejętności wykorzystania źródeł duchowości chrześcijańskiej dla rozwoju człowieka (w wymiarze duchowym i psychologicznym).
TMA_W12
TMA_W01
TMA_W10
Umiejętności
4. Umiejętność rozróżniania i rozumienia różnych teorii dotyczących życia duchowego.
5. Zdolność do integracji biblijnego, duchowego i psychologicznego rozumienia rozwoju człowieka.
6. Umiejętność wykorzystania teologii duchowości dla
własnego rozwoju.
TMA_U01
TMA_U01
TMA_U13
Kompetencje społeczne (postawy)
4. Postawa otwartości i zainteresowania poglądami innych kultur i religii w odniesieniu do prezentowanej tematyki.
5. Zdolność do przyjęcia i integracji różnych poglądów dotyczących życia duchowego w tradycji chrześcijańskiej.
6. Wykorzystanie wiedzy z teologii duchowości dla budowania głębszych, osobowych więzi.
TMK_K02
TMK_K05
Nazwa przedmiotu
Ćwiczenia z katolickiej nauki społecznej
Kod ECTS
według ustalonego wzoru
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
W. Teologiczny,
Katedra: Teologii moralnej, etyki społecznej i duchowości
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne Kat-past i kapł. nazwa*
*nazwa zgodna z zatwierdzonym katalogiem kierunków i specjalności
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. dr Antoni Kaltbach
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
Strategia obliczania / szacowania punktów ECTS
odbywa się w oparciu o następujące założenia:
1 punkt ECTS oznacza 25- 30 godzin pracy studenta
w różnych formach takich jak: uczestniczenie w
zajęciach dydaktycznych, samodzielne
przygotowywanie się do egzaminu, przygotowanie i
prezentacja projektu, przygotowywanie się do zajęć ,
przygotowanie prezentacji itd
Szczegółowe zasady przyporządkowania punktów
ECTS są przedstawione w „Jak przygotować programy
kształcenia…” Kraśniewski A., str.67.
A. Formy zajęć
ćwiczenia: audytoryjne
B. Sposób realizacji (wybrać)
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
15
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z
dyskusją /praca w grupach / dyskusja /
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
- ocena z 4 kolokwiów
- ocena z recenzji artykułu
- aktywność na zajęciach
Sposób zaliczenia zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia:
na podstawie ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania
semestru
C. Podstawowe kryteria
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
B. Wymagania wstępne, ćwiczenia odbywają się na III (kat-past.) i IV (kapł.) po odbytym studium filozofii oraz
etyki ogólnej i szczegółowej. Przedmioty te ułatwiają zrozumienie założeń i treści katolickiej nauki społecznej
Cele przedmiotu
Nauczyć czytania, rozumienia, interpretacji, oraz wykładni oficjalnych dokumentów nauczania
społecznego Kościoła. Próba pokazanie ciągłości i zmienności tegoż nauczania. Metoda to: lektura własna,
dyskusja, pisemne zaliczenia poszczególnych dokumentów (konstytucji, encyklik, listów) a także pisanie
prac domowych na wybrane tematy, z uwzględnieniem aplikacji dyrektyw nauczania Kościoła do
współczesnych problemów.
Treści programowe
B. Problematyka ćwiczeń
1. Natura katolickiego nauczania społecznego;
2. Osoba ludzka;
3. Rola rodziny;
4. Koncepcje ustrojów społecznych;
5. Rola państwa;
6. Podstawowe pojęcia z zakresu ekonomii;
7. Praca i płaca;
8. Zjawisko ubóstwa – sprawiedliwość społeczna;
9. Rola wspólnoty międzynarodowej.
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes 1965; Jan Paweł II, encyklika Centesimus annus 1991;
KONGREGACJA NAUKI WIARY, Vademecum dla polityków. Nota doktrynalna dotycząca pewnych kwestii
związanych z udziałem i postawą katolików w życiu politycznym 2002;
B. Literatura uzupełniająca
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994; PAPIESKA KOMISJA IUSTITIA ET PAX, Kompendium nauki społecznej
Kościoła, Kielce 2005; R. A. SIRICO (red.), Program społeczny. Wybór tekstów Magisterium Kościoła, Poznań –Kraków
2000; F. KAMPKA, C. RITTER (red.), Jan Paweł II. Centesimus annus. Tekst i komentarze, Lublin 1998; A. ZWOLIŃSKI,
Katolik i polityka Kraków 1995; R. CHARLES, D. MACLAREN, Kościół w świecie współczesnym, Poznań 1995; E-W.
BOECKENFOERDE, Wolność – państwo – Kościół, Kraków 1994; M. CZEKAŃSKI, Chrześcijanin wobec wyborów
politycznych, Kraków 2000.
Efe
kty
kszt
ałce
nia
(Sz
czeg
óło
we
zale
cen
ia i
wsk
azó
wki
pra
ktyc
zne
prz
edst
aw
ion
o w
„Ja
k
prz
ygo
tow
ać
pro
gra
my
kszt
ałc
enia
…”
Kra
śnie
wsk
i A.,
ro
zdz.
5.3
.2.2
. str
.46
-49
.
Wiedza
Znajomość wybranych tekstów źródłowych z zakresu nauczania społecznego Kościoła od Rerum novarum do
Caritas in veritate
Umiejętności
Student musi umieć czytać ze zrozumieniem teksty źródłowe.
Musi umieć w świetle tych tekstów interpretować zgodnie z nauką Kościoła tzw. znaki czasu.
Kompetencje społeczne (postawy)
W oparciu na zdobytą wiedzę teologiczną i nie tylko (interdyscyplinarność kns-u) może lepiej zrozumieć
zjawiska społeczne, polityczne, ekonomiczne, kulturowe a poprzez to lepiej rozumieć świat.
Kontakt
Nazwa przedmiotu
Katolicka nauka społeczna
Kod ECTS
według ustalonego wzoru
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Teologiczny, teologii moralnej, etyki społecznej i duchowości
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne
nazwa*
kat. –past., kapł.
nazwa*
*nazwa zgodna z zatwierdzonym katalogiem kierunków i specjalności
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. dr Antoni Kaltbach
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
Strategia obliczania / szacowania punktów ECTS
odbywa się w oparciu o następujące założenia:
1 punkt ECTS oznacza 25- 30 godzin pracy studenta
w różnych formach takich jak: uczestniczenie w
zajęciach dydaktycznych, samodzielne
przygotowywanie się do egzaminu, przygotowanie i
prezentacja projektu, przygotowywanie się do zajęć ,
przygotowanie prezentacji itd
Szczegółowe zasady przyporządkowania punktów
ECTS są przedstawione w „Jak przygotować programy
kształcenia…” Kraśniewski A., str.67.
A. Formy zajęć
wykład
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
wykład , wykład z prezentacją multimedialną
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia egzamin
B. Formy zaliczenia
egzamin ustny
C. Podstawowe kryteria
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
B. Wymagania wstępne: wykład odbywa się na III i IV roku po odbytym studium filozofii oraz etyki ogólnej i
szczegółowej. Przedmioty te ułatwiają zrozumienie założeń i treści katolickiej nauki społecznej
Cele przedmiotu
Pokazanie społecznej troski Kościoła o autentyczny rozwój << całego człowieka i każdego człowieka>>. Kościół
stara się tak prowadzić ludzi, aby z pomocą refleksji rozumowej oraz nauk o człowieku mogli realizować swoje
powołanie, jako odpowiedzialni za rzeczywistość ziemską (polityka, ekonomia, kultura, rodzina, ekologia).
Treści programowe:
A. Problematyka wykładu: Wprowadzenie do katolickiej nauki społecznej; Filozoficzne podstawy życia społecznego;
Antropologia chrześcijańska; Problematyka pracy; Współczesne ideologie; Elementy ekonomii.
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
PAPIESKA KOMISJA IUSTITIA ET PAX, Kompendium nauki społecznej Kościoła, Kielce 2005; M. RADWAN, L. DYCZEWSKI, A.
STANOWSKI, (red.), Dokumenty nauki społecznej Kościoła, cz. I-II, Rzym-Lublin 1996; K. BEŁCH, Katolicka nauka
społeczna, Kielce 2007; T. BORUTKA, Społeczna nauczanie Kościoła, Kraków 2004
B. Literatura uzupełniająca
J. HOEFFNER, Chrześcijańska nauka społeczna, Kraków 1993; T. HERR, Wprowadzenie do katolickiej nauki społecznej,
Kraków 2001; W. PIWOWARSKI, ABC katolickiej nauki społecznej, cz. I, Pelplin 1993; W. PIWOWARSKI (red.), Słownik
katolickiej nauki społecznej, Warszawa 1993; B. SORGE, Wykłady z katolickiej nauki społecznej, Kraków 2001; CZ.
STRZESZEWSKI, Katolicka nauka społeczna, Kraków 1994.
Efe
kty
kszt
ałce
nia
(Szc
zeg
óło
we
zale
cen
ia i
wsk
azó
wki
pra
ktyc
zne
prz
edst
aw
ion
o w
„Ja
k p
rzyg
oto
wa
ć
pro
gra
my
kszt
ałc
enia
…”
Kra
śnie
wsk
i A.,
rozd
z. 5
.3.2
.2.
str.
46
-49
.
Wiedza
1. Student zna elementarną terminologię z zakresu kns.
2. Posiada podstawową wiedzę z zakresu ewolucji tej dyscypliny na przestrzeni wieków.
3. Potrafi w świetle zasad NSK „widzieć – ocenić” pojawiające się znaki czasu.
Umiejętności
1. ma pogłębioną znajomość współczesnego nauczania Kościoła katolickiego; zna także katolicką naukę społeczną;
2. ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach teologii z innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami humanistycznymi, społecznymi i prawnymi, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych;
3. rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w aspekcie historycznym, jak i społecznym
Kompetencje społeczne (postawy)
Kontakt
Nazwa przedmiotu
CNOTY KARDYNALNE I BIOETYKA
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Bioetyki i Etyki Społecznej, Instytut Nauk o Rodzinie
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
Teologia jednolite mgr stacjonarne Kapłańska i
Katechetyczno-
pastoralna
*nazwa zgodna z zatwierdzonym katalogiem kierunków i specjalności
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Prof. dr hab. Piotr Morciniec
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
2 ECTS
udział w zajęciach – 30 godz., przygotowanie do
zajęć – 10 godz., przygotowanie do kolokwium –
10 godz., przygotowanie do egzaminu – 10 godz.
(w sumie: 60 godz.)
A. Formy zajęć
wykład
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30 W
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
wykład problemowy z prezentacją
multimedialną; dyskusja problemowa wybranych
problemów z zakresu bioetyki (studium
przypadku; analiza danych statystycznych z
wnioskami normatywnymi)
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia
egzamin
B. Formy zaliczenia
kolokwium pisemne z cnót kardynalnych: z pytaniami otwartymi- w trakcie semestru
egzamin końcowy ustny
C. Podstawowe kryteria
1. Kolokwium pisemne z wyłożonych i zadanych kwestii
dotyczących problematyki aretologicznej – 40%
2. Znajomość treści wykładu i zadanych lektur z zakresu bioetyki
– 60%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Należy określić:
A. Wymagania formalne: Etyka ogólna i szczegółowa
B. Wymagania wstępne: umiejętność formułowania ocen moralnych wraz z ich uzasadnieniem (argumentacja) w
zakresie podstawowych kwestii etycznych/ teologicznomoralnych.
Cele przedmiotu
Przedstawienie podstawowych zagadnień z zakresu teologii moralnej szczegółowej – z arteologii (zakres cnót
kardynalnych) oraz norm, zadań i zobowiązań wiążących się z troską o szeroko rozumiane życie i zdrowie
(bioetyka); wyrobienie umiejętności wartościowania działań ludzkich w analizowanych obszarach;
kształtowanie adekwatnych postaw wobec życia ludzkiego i w życiu jednostkowym oraz społecznym (cnoty).
Treści programowe
Problematyka wykładu:
A. Cnoty kardynalne:
1. Wyjaśnienie pojęć: „cnota” i „cnoty kardynalne”, „cnota nabyta i wlana” - ich historia i treść
2. Schemat czterech cnót w filozofii, w Piśmie Św., u OO. Kościoła i w teologii
3. Wykroczenie przeciw cnocie przez nadmiar i niedomiar
4. Charakterystyka poszczególnych cnót kardynalnych (roztropność, męstwo, umiarkowanie, sprawiedliwość)
wg schematu: pojęcie i istota - składowe - wypaczenia - wymiar społeczny i chrześcijański
5. W ramach sprawiedliwości: zobowiązania wobec państwa i ojczyzny - cnoty obywatelskie oraz świadczenia
na rzecz państwa; podstawowe obowiązki państwa
6. Prezentacja „piątej cnoty kardynalnej” – pokory.
B. Bioetyka:
1. Pojęcie bioetyki, jej powstanie oraz aktualne problemy
2. Wartość życia w hierarchii dóbr i w świetle Objawienia oraz odpowiedzialność za nie
3. Normy stojące na straży życia ludzkiego i ich zakres
4. Pojęcia zdrowia i choroba wraz z konsekwencjami etycznymi
5. Omówienie problemów moralnych dotyczących życia początek życia (status moralny embrionu, prokreacja
wspomagana, aborcja i środki wczesnoporonne, diagnostyka prenatalna, klonowanie, odczytanie genomu
ludzkiego oraz inżynieria genetyczna)
6. Omówienie problemów moralnych dotyczących życia w młodości i dojrzałości (uprawniona obrona i kara
śmierci, transplantacje, samobójstwo, przejawy przemocy, HIV/AIDS, narażanie życia w ruchu drogowym,
sporcie i przez używki)
7. Omówienie problemów moralnych dotyczących schyłku życia (starość, cierpienie, medycyna paliatywna,
technicyzacja procesu umierania, eutanazja).
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć:
JAROSZYŃSKI P., Etyka. Dramat życia moralnego, Warszawa 1993
KEENEN J.F., Cnoty na co dzień, Kraków 2003
MARCOL A., W kręgu wartości chrześcijańskich, Opole 2006;
MACHINEK M., Życie w dyspozycji człowieka. Teologia moralna wobec problemów etycznych u początku życia ludzkiego,
Olsztyn 2004
MACHINEK M., Śmierć w dyspozycji człowieka. Teologia moralna wobec problemów etycznych u kresu życia ludzkiego,
Olsztyn 2004
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta:
JAN PAWEŁ II, Encyklika Evangelium vitae (1995)
KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instrukcja Dignitas personae (2008)
KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instrukcja Donum vitae (1987)
KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instrukcja Iura et bona (1980)
MRÓZ M. (red.), Cnoty kardynalne. Materiały z ćwiczeń. Etyka, Toruń 2000
B. Literatura uzupełniająca
MRÓZ M., Człowiek mw dynamizmie cnoty, Toruń 2001.
BOŁOZ W., Życie w ludzkich rękach, Warszawa 1997
CHYROWICZ B., Bioetyka i ryzyko. Argument „równi pochyłej” w dyskusji wokół osiągnięć współczesnej genetyki, Lublin
2000
MORCINIEC P., Etyczne aspekty transplantacyjnej terapii chorób neurozwyrodnieniowych, Opole 2000
WRÓBEL J., Człowiek i medycyna. Teologicznomoralne podstawy ingerencji medycznych, Kraków 1999
ŚLIPKO T., Granice życia. Dylematy współczesnej bioetyki, Warszawa 19942.
SCHOCKENHOFF E., Ethik des Lebens, Freiburg 2009.
Efekty
kształc
enia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
1. Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z teologii moralnej, w
TMA_W06
H2A_W04
zakresie aretologii (cnoty kardynalne) i uporządkowaną wiedzę
podstawową z bioetyki personalistycznej.
2. Ma pogłębioną znajomość współczesnego nauczania
Kościoła katolickiego z zakresie cnót kardynalnych i etyki życia
ludzkiego.
3. Ma niezbędną wiedzę o powiązaniach teologii moralnej z
innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami
przyrodniczymi, społecznymi i prawnymi, w zakresie życia i
zdrowia człowieka, pozwalającą na integrowanie perspektyw
dotyczących przedmiotu badań.
TMA_W11
TMA_W12
H2A_W06
H2A_W05
Umiejętności
1. Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać i
integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz
formułować na tej podstawie krytyczne sądy z
wykorzystaniem wiedzy teologicznej w obu zakresach
badawczych (aretologia i bioetyka).
2. Potrafi merytorycznie argumentować, prowadzić
merytoryczną dyskusję dotyczącą aktualnych problemów
bioetycznych, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz
poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz
tworzenia poprawnych podsumowań.
3. Potrafi posługiwać się systemami normatywnymi, normami
i regułami etyczno-moralnymi Kościoła katolickiego w celu
rozwiązywania konkretnych problemów z zakresu etyki cnót i
bioetyki.
TMA_U01
TMA_U09
TMA_U13
H2A_U01
H2A_U06
S2A_U05
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i
rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów moralnych i bioetycznych.
2. Identyfikuje i rozstrzyga dylematy etyczno-moralne
związane z życiem indywidualnym i społecznym.
3. Ma świadomość własnej, indywidualnej
odpowiedzialności za kształt życia społecznego (cnoty).
TMA_K05
H2A_K01
H2A_K03
S2A_K06
Nazwa przedmiotu
Seminarium Naukowe z Bioetyki i etyki społecznej
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Bioetyki i Etyki Społecznej, Instytut Nauk o Rodzinie
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
Teologia jednolite mgr stacjonarne Kapłańska i
Katechetyczno-
pastoralna
*nazwa zgodna z zatwierdzonym katalogiem kierunków i specjalności
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Prof. dr hab. Piotr Morciniec
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
2 ECTS
udział w zajęciach – 30 godz., przygotowanie do
zajęć – 10 godz., przygotowanie naukowego
tekstu pisanego – 20 godz. (w sumie: 60 godz.)
A. Formy zajęć
seminarium dyplomowe,
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30 K
Status przedmiotu
do wyboru
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
wykład metodologiczny z dyskusją (warsztaty
metodologiczne; praca w grupach), ćwiczenie
zapisów bibliograficznych, ćwiczenia w
przygotowaniu streszczeń i recenzji tekstów
naukowych; wprowadzenie w konstruowanie
koncepcji planu pracy naukowej, analiza
przygotowanych fragmentów prac i artykułów,
konsultacje
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia
Praca magisterska
B. Formy zaliczenia
Przygotowanie odpowiedniego etapu pracy magisterskiej -
zgodnie z harmonogramem pracy ustalanym na początku zajęć w
każdym roku akademickim.
C. Podstawowe kryteria
Wymogi stawiane pracom dyplomowym.
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Należy określić:
A. Wymagania formalne: Etyka ogólna i szczegółowa
B. Wymagania wstępne: umiejętność formułowania ocen moralnych wraz z ich uzasadnieniem (argumentacja) w
zakresie podstawowych kwestii etycznych/ teologicznomoralnych.
Cele przedmiotu
Wprowadzenie w metodologię i praktykę tworzenia tekstów naukowych i przygotowanie pracy dyplomowej
(magisterskiej).
Treści programowe
Problematyka seminarium:
7. Sprawozdanie i recenzja jako pierwsze próby pracy naukowej
8. Praca dyplomowa- wybór obszaru badawczego, sformułowanie problemu badawczego i tematu pracy,
kwerenda i opracowanie materiału, konstrukcja planu pracy
9. Technika tworzenia prac naukowych
10. Charakterystyka metod i ich krytyka
11. Strona merytoryczna pracy – konstrukcja Wstępu, jednostek korpusu pracy, Zakończenia
12. Strona formalna pracy
13. Technika tworzenia przypisów
14. Przygotowanie bibliografii, sposób systematyzacji i zapisu.
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć:
A. MARCOL, Pisanie pracy dyplomowej, Warszawa brw.
S. GRZECHOWIAK, Wprowadzenie do pisania prac magisterskich z nauk teologicznych, Gniezno 1995
I. BOKWA, J. JEZIORSKA, Propozycje metodyczne dla proseminarium i seminarium magisterskiego z teologii, SThV
1994, nr 2, 181-190.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta:
P. OLIVER, Jak pisać prace uniwersyteckie, Kraków 1999
J. MYŚKÓW, Elementy metodyki pracy naukowej, Opole 1988
A. RAFFELT, Proseminar Teologie, Freiburg – Basel –Wien 1985.
Ponadto literatura odpowiednia do tematyki indywidualnej przygotowywanych prac mgr
B. Literatura uzupełniająca
J. MAJKA, Metodologia nauk teologicznych, Wrocław 1981
W. PYTKOWSKI., Organizacja badań i ocena prac naukowych, Warszawa 1985
U. ECO, Wie man eine wissenschaftliche Abschlussarbeit schreibt, Heidelberg 19896
Efekty
kształc
enia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
1. Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i
metodologicznej teologii w zakresie teologii moralnej/bioetyki,
którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności
profesjonalnej.
2. Ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji wiedzę z zakresu teologii moralnej/bioetyki.
3. Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu prawa
autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności
intelektualnej .
TMA_W01
TMA_W06
TMA_W20
H2A_W01
H2A_W04
H2A_W08
Umiejętności
1. Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać i
integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz
formułować na tej podstawie krytyczne sądy z
wykorzystaniem wiedzy teologicznej i bioetycznej.
2. Posiada umiejętności badawcze w zakresie teologii,
moralnej/bioetyki, obejmujące zwłaszcza analizę tekstów
źródłowych, biblijnych i teologicznych, syntezę różnych idei i
poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi
badawczych, opracowanie i prezentację wyników,
pozwalające na oryginalne rozwiązywanie zidentyfikowanych
problemów.
3. Potrafi posługiwać się systemami normatywnymi, normami
i regułami etyczno-moralnymi Kościoła katolickiego w celu
rozwiązywania konkretnych problemów z zakresu teologii
moralnej i bioetyki.
4. Posiada pogłębioną umiejętność przygotowywania różnych
prac pisemnych w języku polskim, w wielu wypadkach także z
wykorzystaniem wybranego języka obcego
TMA_U01
TMA_U02
TMA_U13
H2A_U01
H2A_U02
S2A_U05
Kontakt
TMA_U17
H2A_U09
H2A_U11
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student potrafi współdziałać i pracować w grupie
seminarium naukowego, przyjmując w niej różne role.
2. Identyfikuje i rozstrzyga dylematy etyczno-moralne
związane z życiem indywidualnym i społecznym.
3. Ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie
potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów moralnych.
TMA_K03
TMA_K06
TMA_K05
H2A_K02
H2A_K04
H2A_K01
H2A_K03
S2A_K06
Nazwa przedmiotu
Teologia dogmatyczna: eschatologia
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Wydział Teologiczny
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne katechetyczno-
pastoralna; kapłańska
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr hab. Rajmund Porada
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
3 ECTS
udział w zajęciach – 30 godz., przygotowanie i
zaliczenie lektur – 20 godz., przygotowanie do
egzaminu – 25 godz. (w sumie: 75 godz.)
S. Formy zajęć
wykład
T. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
U. Liczba godzin
30 K
Status przedmiotu
obowiązkowe
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
wykład z prezentacją multimedialną;
wykład konwersatoryjny
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
S. Sposób zaliczenia
egzamin
T. Formy zaliczenia
egzamin pisemny: z pytaniami (zadaniami) otwartymi
U. Podstawowe kryteria
1. Znajomość analizowanych lektur – 30%
2. Wynik zaliczenia pisemnego – 70%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne: znajomość protologii, nauki o Bogu Jednym w Trójcy Osób i chrystologii integralnej
B. Wymagania wstępne: zna podstawową terminologię teologiczną; posiada umiejętność interpretowania
podstawowych źródeł teologicznych; identyfikuje i rozstrzyga dylematy doktrynalne
Cele przedmiotu
Zapoznanie z nauką Pisma św., Ojców Kościoła, orzeczeń Magisterium Kościoła i współczesnej teologii
na temat ostatecznego losu człowieka, ludzkości i świata, czyli spełnienia całego stworzenia w Bogu;
ukazanie znaczenia eschatologii dla współczesnej refleksji teologicznej i praktyki życia
chrześcijańskiego
Treści programowe
Problematyka wykładu:
Eschatologiczny wymiar teologii chrześcijańskiej; pojęcie eschatologii jako dyscypliny ściśle teologicznej; potrzeba
chrystologicznej reinterpretacji eschatologii; tendencje współczesnej eschatologii; teologiczne rozumienie śmierci;
śmierć momentem kończącym czas zasługi i winy; śmierć a definitywna odpłata; sąd szczegółowy; stan pośredni po
śmierci człowieka; czyściec jako proces oczyszczenia przez miłość; paruzja, czyli chwalebne przyjście Jezusa
Chrystusa; zmartwychwstanie umarłych; sąd ostateczny (powszechny); odnowienie świata; piekło, czyli możliwość
potępienia; niebo jako stan zbawienia i życia wiecznego.
Wykaz literatury
M. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
M. Kowalczyk SAC, Z. Danielewicz, Dogmatyka, t. 6: Traktat o stworzeniu; Traktat o rzeczywistości ostatecznej,
Warszawa 2005;
T.D. Łukaszuk, Ostateczny los człowieka i świata w świetle wiary katolickiej, Kraków 2006;
J. Finkenzeller, Eschatologia, Kraków 2000;
J. Ratzinger, Eschatologia. Śmierć i życie wieczne, Warszawa 1986, 20002;
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
H. Szmulewicz, Po tamtej stronie życia. Zarys eschatologii, Tarnów 2003;
A. Nossol, Problem chrystologicznej reinterpretacji eschatologii, ZNKUL 21 (1978) nr 3-4, s. 3-9;
W. Granat, Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie, t. 2, Lublin 1972.
N. Literatura uzupełniająca
W. Granat, Dogmatyka katolicka: Eschatologia. Rzeczy ostateczne człowieka i świata, t. 8, Lublin 1962;
L. Boros, Mysterium mortis, Warszawa 1974;
L. Boros, Istnienie wyzwolone, Warszawa 1979, s. 99-146;
J. Buxakowski, Wieczność i człowiek (Antropologia nadprzyrodzona II), Pelplin 1988;.
Efek
ty
kszt
ałce
nia
Odniesienie do
efektów kształcenia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcenia
dla obszaru
Wiedza
1. Student posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę
specjalistyczną z zakresu dogmatycznego nauczania z zakresu
eschatologii.
2. Ma pogłębioną znajomość współczesnego dogmatycznego
nauczania Kościoła.
3. Ma podstawową znajomość zasad interpretacji doktrynalnych
wypowiedzi Kościoła oraz historycznych i współczesnych tekstów
teologicznych
TMA_W06
TMA_W11
TMA_W15
H2A_W04
H2A_W06
H2A_W07
Umiejętności
1. Posiada umiejętności obejmujące analizę tekstów biblijnych i
teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów oraz
opracowanie i prezentację wyników.
2. Potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych
poglądów teologicznych w celu określenia ich znaczeń, skutków
i implikacji.
3. Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania,
formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych
podsumowań.
TMA_U02
TMA_U08
H2A_U02
H2A_U05
TMA_U09 H2A_U06
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie
potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów.
2. Identyfikuje i rozstrzyga dylematy doktrynalne związane
finalnością życia ludzkiego i całego świata.
3. Interesuje się współczesnymi propozycjami i
osiągnięciami w refleksji teologicznej z zakresu
eschatologii.
TMA_K05
TMA_K06
TMA_K08
H2A_K01
H2A_K04
H2A_K06
Kontakt
Nazwa przedmiotu
O Bogu Jedynym w Trójcy Osób
Kod ECTS
według ustalonego wzoru
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Wydział Teologiczny /Katedra Badań nad Integracją
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
Teologia jednolite mgr stacjonarne
kapłańska,
katechetyczno-
pastoralna
-------
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
ks. prof. dr hab. Stanisław Rabiej
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
1 ECTS:
15 godz. – udział w zajęciach dydaktycznych
15 godz. – przygotowanie się do zajęć (lektury)
---------------------------------------------
30 godz. – w całości
A. Formy zajęć (wybrać)
ćwiczenia audytoryjne
B. Sposób realizacji (wybrać)
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
15 godz.
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski wspomagany łacińskim i greckim
Metody dydaktyczne
ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z dyskusją
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia
zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia
ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania semestru
C. Podstawowe kryteria
1. Przygotowanie (wybór) tekstów – 30%
2. Znajomość zadanych lektur – 35%
3. Aktywność podczas zajęć – 35 %
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Należy określić:
A. Wymagania formalne: Uczestnictwo w wykładzie O Bogu Jedynym w Trójcy Osób
B. Wymagania wstępne: Podstawowa znajomość języka łacińskiego i greckiego
Cele przedmiotu
Analiza podstawowych tekstów biblijnych i patrystycznych (greckich i łacińskich) uzasadniających monoteizm chrześcijański.
Treści programowe
A. Problematyka ćwiczeń
Trynitarne teksty patrystyczne
- Ojcowie apostolscy (Ignacy Antiocheński, Klemens Rzymski, Hermas) - Pierwsi apologeci (Justyn, Teofil, Ireneusz) - Trynitologia Atanazego oraz Ojców Kapadockich - Nauka o Trójcy Świętej Hilarego, Wiktoryna, Ambrożego i Augustyna
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:
A.1. Wykorzystywana podczas zajęć
- Bazyli Wielki, De Spiritu Sancto; Adversus Eunomium;
- Grzegorz z Nyssy, De Trinitate; Adversus Eunomium;
- Hilary z Poitiers, De Trinitate; Contra arianos;
- Wiktoryn, Adversus Arianos;De generatione verbi;
- Ambroży, De fide; De Spiritu Sancto;
- Augustyn, De Trinitate.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994, art. 232-267.
S. Napiórkowski, Bóg, EK II, k. 955-962.
B. Literatura uzupełniająca
H. Vorgrimler, Theologische Gotteslehre, Düsseldorf 1985, s. 148-181;
K. Rahner, Podstawowy wykład wiary, Warszawa 1987, s. 115-118
J.D. Kelly, Początki doktryny chrześcijańskiej, Warszawa 1988, s. 71-109, 191-210.
Ch. Theobald, Question de Dieu et Trinité, RST 78 (1990), s. 97-130. 241-268;
Efekty
kształcenia
Odniesienie do
efektów kształcenia dla
programu
Odniesienie do
efektów kształcenia
dla obszaru
Wiedza
1. Student zna elementarną terminologię ma pogłębioną wiedzę o
specyfice przedmiotowej i metodologicznej teologii, w
szczególności w zakresie teologii dogmatycznej, którą jest w stanie
rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej
2. Zna terminologię nauk teologicznych i jej korzenie grecko-
łacińskie
3. Ma gruntowną znajomość zasad interpretacji tekstu
teologicznego
TMA_WO1
TMA_WO3
H2A_W01
H2A_W02
H2A_W07
TMA_W15
Umiejętności
1. Student potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać,
selekcjonować i integrować informacje z wykorzystaniem
różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy
z wykorzystaniem wiedzy teologicznej
2. Posiada umiejętność interpretowania podstawowych źródeł
teologicznych, z wykorzystaniem tekstów obcojęzycznych
3. Potrafi prowadzić dialog światopoglądowy, ekumeniczny i
międzyreligijny
TMA_UO1
TMA_U04
TMA_U10
H2A_U01
H2A_U02
H2A_U04
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę
interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów
2. Interesuje się dokonaniami, ośrodkami i szkołami badawczymi
w zakresie teologii
3. Wykazuje gotowość do podejmowania trudnych zadań
związanych z pracą duszpasterską i pełnioną funkcją społeczno-
eklezjalną
TMA_K05
TMA_K08
TkMA_K05
H2A_K01
H2A_K06
H2A_K02
Kontakt
Nazwa przedmiotu
O Bogu Jedynym w Trójcy Osób
Kod ECTS
według ustalonego wzoru
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Wydział Teologiczny /Katedra Badań nad Integracją
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
Teologia jednolite mgr stacjonarne
kapłańska,
katechetyczno-
pastoralna
-------
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
ks. prof. dr hab. Stanisław Rabiej
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
3 ECTS:
30 godz. – udział w zajęciach dydaktycznych
15 godz. – przygotowanie się do zajęć (lektury)
15 godz. – przygotowanie prezentacji
20 godz. – przygotowanie się do egzaminu
---------------------------------------------
80 godz. – w całości
A. Formy zajęć (wybrać)
wykład
B. Sposób realizacji (wybrać)
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30 godz.
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski wspomagany łacińskim i greckim
Metody dydaktyczne
wykład z prezentacją multimedialną
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia
egzamin
B. Formy zaliczenia
egzamin ustny
wykonanie pracy zaliczeniowej: przygotowanie prezentacji
C. Podstawowe kryteria
1. Praca zaliczeniowa: przygotowanie prezentacji – 20%
2. Znajomość zadanych lektur – 20%
3. Wiedza prezentowana na egzaminie – 60 %
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Należy określić:
A. Wymagania formalne: Wcześniejsze zaliczenie Patrologii
B. Wymagania wstępne: Podstawowa znajomość języka łacińskiego i greckiego
Cele przedmiotu
Próba porównania koncepcji Boga w judaizmie i chrześcijaństwie. Uzasadnienie monoteizmu chrześcijańskiego w oparciu o
teksty biblijne i patrystyczne. Charakterystyka błędnych ujęć. Odmienne interpretacja relacji w Trójcy Świętej – schizma
wschodnia i jej reperkusje. Zarys komplementarnych ujęć współczesnej Trynitologii (prawosławnych, katolickich i
protestanckich).
Treści programowe
A. Problematyka wykładu
1. Biblijne podstawy monoteizmu chrześcijańskiego 2. Kategoria „ojcostwa” w teologicznym mówieniu o Bogu 3. Postulaty teologii feministycznej 4. Prawda o Bożej Opatrzności 5. Tajemnica Trójcy Świętej w Piśmie św. 6. Tajemnica trzech osób oraz jednej natury wg teologii przednicejskiej 7. Pierwsze błędy trynitarne i odpowiedź Kościoła Krystalizacja nauki o Trójcy Świętej na Wschodzie i Zachodzie 8. Trójca Święta w pierwszych symbolach wiary
10. Problem „Filioque”
11. Osoby i relacje w Bogu
12. Współczesne interpretacje prawdy o Trójcy Świętej:
Teoria osobowego spotkania (Heinrich Ott)
Teoria pośrednictwa (Joseph Ratzinger)
Teologiczno-historyczne ujęcie (Walter Kasper)
Historiozbawcze ujęcie (Henry de Lubac)
Teoria współcierpiącej miłości (Hans Urs von Balthasar)
Staurologiczne ujęcie (Jürgen Moltmann)
Teoria ukrzyżowanej miłości (Eberhard Jüngel)
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. Wykorzystywana podczas zajęć
F. Courth, Bóg trójjedynej miłości, Poznań 1997 (AMATECA, t. 6).
W. Breuning, Nauka o Bogu. Podręcznik teologii dogmatycznej, red. W. Beinert, Kraków 1999, s. 141-205.
Cz. Bartnik, Dogmatyka katolicka, t. 1, Lublin 2000, s. 163-244.
G. Greshake, Wierzę w Boga Trójjedynego, tł. T. Szymona, Kraków 2001.
J. Szymik, Traktat o Bogu Jedynym. Traktat o zbawieniu, E. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski (red.), Dogmatyka. Tom 3,
Warszawa 2006.
E. Piotrkowski,. Traktat o Trójcy Świętej / Traktat o Duchy Świętym i łasce, E. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski (red.),
Dogmatyka. Tom 4, Warszawa 2007.
P. Lenhardt, L’Unité de la Trinité. À l’écoute de la tradition d’Israël, Paris 2011.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
J. Ratzinger, Wprowadzenie w chrześcijaństwo, Kraków 1970, s. 115-142.
W. Granat, Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie, t. I, Lublin 1972, s. 345-369
B. Literatura uzupełniająca
T. Wilski, Trójca Święta, w: Z. Pawlak (red.), Katolicyzm A-Z, Poznań 1982, s. 375-377.
K. Rahner, H. Vorgrimler, Trójca Święta, w: Mały Słownik Teologiczny, Warszawa 1987, s. 115-118.
W. Kasper, Bóg Jezusa Chrystusa, tłum. J. Tyrawa, Wrocław 1996, s. 298-391.
Efekty
kształcenia
Odniesienie do
efektów kształcenia dla
programu
Odniesienie do
efektów kształcenia
dla obszaru
Wiedza
1. Student zna elementarną terminologię ma pogłębioną wiedzę o
specyfice przedmiotowej i metodologicznej teologii, w
szczególności w zakresie teologii dogmatycznej, którą jest w stanie
rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej
2. Posiada podstawową wiedzę z innych dyscyplin teologicznych
3. Ma pogłębioną wiedzę o współczesnych dokonaniach,
ośrodkach i szkołach badawczych w zakresie teologii oraz ogólną
wiedzę o nich w zakresie filozofii
TMA_WO1
TMA_WO7
TMA_W13
H2A_W01
H2A_W04
H2A_W06
Umiejętności
1. Student potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać,
selekcjonować i integrować informacje z wykorzystaniem
różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy
z wykorzystaniem wiedzy teologicznej
2. Posiada umiejętność interpretowania podstawowych źródeł
teologicznych, z wykorzystaniem tekstów obcojęzycznych
3. Potrafi prowadzić dialog światopoglądowy, ekumeniczny i
międzyreligijny
TMA_UO1
TMA_U04
TMA_U10
H2A_U01
H2A_U02
H2A_U04
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę
interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów
2. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy doktrynalne
związane z pracą duszpasterską
3. Wykazuje gotowość do podejmowania trudnych zadań
związanych z pracą duszpasterską i pełnioną funkcją społeczno-
eklezjalną
TMA_K05
TkMA_K02
TkMA_K05
H2A_K01
H2A_K04
H2A_K02
Kontakt
Nazwa przedmiotu
Teologia fundamentalna cz. I
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Wydział Teologiczny/Katedra Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Studia
kierunek stopień Tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne kapł. i kat-past
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dola, ks. dr hab. Andrzej Anderwald, prof. UO
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
1 ECTS
udział w zajęciach – 15 godz.; lektura tekstów,
przygotowanie do ćwiczeń – 15 godz. (w sumie
30 godz.)
A. Formy zajęć
konwersatorium
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
15 godz.
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
ćwiczenia, dyskusje, analiza tekstów
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia
zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia:
zaliczenie pisemne
C. Podstawowe kryteria
1. Aktywne uczestnictwo zajęciach 50%
2. Znajomość zadanych lektur 50%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Należy określić:
A. Podstawowa wiedza z zakresu logiki, historii filozofii i religiologii
B. brak
Cele przedmiotu
Analiza wybranych klasycznych tekstów z zakresu teologii fundamentalnej. Ćwiczenie w umiejętności konstruowania
argumentacji teologicznofundamentalnej za wiarygodnością nadprzyrodzonego charakteru chrześcijaństwa.
Wypracowanie sprawności wykorzystania wiedzy o chrześcijaństwie w dyskusjach dotyczących religii, kultury,
dziedzictwa chrześcijańskiego.
Treści programowe konwersatorium
Określenie wybranych koncepcji teologii fundamentanej (semejotycznej, personalistycznej, hermenutycznej,
historiozbawczej), wynikjacych z nich zadań (wobec teologii, zadań dialogicznych, apologetycznych); anliza akutalnych
zadań teologii fundamenentalnej w Polsce
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
JAN PAWEŁ II, Fides et ratio, 1998; M. RUSECKI, Traktat o wiarygodności chrześcijaństwa. Dlaczego wierzyć
Chrystusowi, Lublin 2010; TENŻE, Wiarygodność chrześcijaństwa. Z teorii teologii fundamentalnej, t. 1, Lublin 1994.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Bieżące art. dotyczące chrześcijaństwa zawarte w czasopismach teologicznych (m.in. w serii Biblioteka
Teologii Fundamentalnej 2006-).
B. Literatura uzupełniająca
J. MICHALIK (Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski), Raport o stanie wiary, (oprac.), T.P. TERLIKOWSKI, G.
GÓRNY, Radom 2011.
.
Efe
kty
kszt
ałce
nia
Wiedza
1 Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii systematycznej,
zwłaszcza fundamentalnej
2.Ma rozszerzoną wiedzę o współczesnych dokonaniach badawczych
w zakresie teologii (fundamentalnej) oraz ogólną wiedzę o nich w
zakresie filozofii.
3. ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy kultury,
pogłębioną w zakresie aktywności religijnej człowieka oraz zna
wybrane koncepcje człowieka i świata oraz rozumie interakcje
TMA_W7
TMA_W14
H2A_W04
H2A_W06
H2A_W04
S2A_W05
pomiędzy wiarą a rozumem
TMA_W19
Umiejętności
1. Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę
tekstów biblijnych i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów
oraz opracowanie i prezentację wyników.
2. Potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych
poglądów teologicznych i światopoglądowych celem określenia ich
znaczeń i implikacji.
3. posiada umiejętność merytorycznego argumentowania,
prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej
zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem
własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania
wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań
TMA_U2
TMA_U08
TMA_U09
H2A_U02
H2A_U05
H2A_U06
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie
potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania
problemów.
2. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy doktrynalne
związane z pracą duszpasterską
3. Interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie teologii
wiary.
TMA_K5
TkMA_K02
TMA_K08
H2A_K01
H2A_KO3
H2A_K04
H2A_K06
Nazwa przedmiotu
Teologia fundamentalna cz. I
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Wydział Teologiczny/Katedra Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Studia
kierunek stopień Tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne kapł. i kat-past
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dola, ks. dr hab. Andrzej Anderwald, prof. UO
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
1 ECTS
udział w zajęciach – 30 godz.; lektura tekstów
15 godz.
A. Formy zajęć
wykład
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30 godz.
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
wykład z prezentacją multimedialną
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia
zaliczenie bez oceny
B. Formy zaliczenia:
wykonanie pisemnej pracy zaliczeniowej z zakresu wykładanego materiału
C. Podstawowe kryteria
1. Uczestnictwo zajęciach 70%
2. Znajomość zadanych lektur 30%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Należy określić:
A. Podstawowa wiedza z zakresu logiki, historii filozofii i religiologii
B. brak
Cele przedmiotu
Uzasadnienie boskiego pochodzenia chrześcijaństwa. Wprowadzenie studenta do zagadnień dotyczących
argumentacji za wiarygodnością nadprzyrodzonego charakteru chrześcijaństwa. Wypracowanie sprawności
podawania racji za tym, że Jezus Chrystus stojący u początków chrześcijaństwa jest pełnią objawienia Boga.
Wypracowanie sprawności wykorzystania wiedzy o chrześcijaństwie w dyskusjach dotyczących religii, kultury,
dziedzictwa chrześcijańskiego.
Treści programowe
1. Przedmiot, metody, cel i zadania teologii fundamentalnej
2. Pojęcie objawienia chrześcijańskiego
3. Kryteria wiarygodności objawienia
4. Cud jako kryterium wiarygodności objawienia
5. Stan i wartość świadectw pozabiblijnych o Jezusie z Nazaretu
6. Pozabiblijne źródła dla poznania Jezusa Chrystusa
7. Historyczna wiarygodność Ewangelii
8. Niezwykła świadomość Jezusa z Nazaretu
9. Uzasadnianie transcendentnych roszczeń Jezusa z Nazaretu
10. Pojęcie zmartwychwstania
11. Świadectwa paschalne NT a wydarzenie zmartwychwstania
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
M. RUSECKI, Traktat o Objawieniu, KRAKÓW 2007; A. SKOWRONEK, Kim jest Jezus z Nazaretu? Refleksje u progu
XXI wieku, Kraków 2003; T. DOLA, Teologia misteriów życia Jezusa, Opole 2002; H. SEWERYNIAK, Świadectwo i sens,
Płock 2001; H. WALDENFELS, O Bogu, Jezusie Chrystusie i Kościele dzisiaj. Teologia fundamentalna w kontekście
czasów obecnych, tł. A. Paciorek, Katowice 1993.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
M. RUSECKI I. IN. (red.), Leksykon teologii fundamentalnej, Lublin 2002; bieżące art. dotyczące chrześcijaństwa
w czasopismach teologicznych.
B. Literatura uzupełniająca
Ratzinger Joseph – Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, cz. I: Od chrztu w Jordanie do Przemienienia, Kraków 2007,
cz. II: Od wjazdu do Jerozolimy do Zmartwychwstania, Kielce 2011; J. KUDASIEWICZ, Jezus historii a Chrystus wiary,
Lublin 1987.
Efe
kty
kszt
ałce
nia
Wiedza
1 Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii systematycznej,
zwłaszcza fundamentalnej
2.Ma rozszerzoną wiedzę o współczesnych dokonaniach badawczych
w zakresie teologii (fundamentalnej) oraz ogólną wiedzę o nich w
zakresie filozofii.
3. ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy kultury,
pogłębioną w zakresie aktywności religijnej człowieka oraz zna
wybrane koncepcje człowieka i świata oraz rozumie interakcje
pomiędzy wiarą a rozumem
TMA_W7
TMA_W14
TMA_W19
H2A_W04
H2A_W06
H2A_W04
S2A_W05
Umiejętności
1. Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę
tekstów biblijnych i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów
oraz opracowanie i prezentację wyników.
2. Potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych
poglądów teologicznych i światopoglądowych celem określenia ich
znaczeń i implikacji.
3. posiada umiejętność merytorycznego argumentowania,
prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej
zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem
własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania
wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań
TMA_U2
TMA_U08
TMA_U09
H2A_U02
H2A_U05
H2A_U06
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie
potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania
problemów.
2. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy doktrynalne
związane z pracą duszpasterską
3. Interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie teologii
wiary.
TMA_K5
TkMA_K02
TMA_K08
H2A_K01
H2A_KO3
H2A_K04
H2A_K06
Nazwa przedmiotu
Teologia fundamentalna cz. II
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Wydział Teologiczny/Katedra Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Studia
kierunek stopień Tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne kapł. i kat-past
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dola, ks. dr hab. Andrzej Anderwald, prof. UO
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
2 ECTS
udział w zajęciach – 15 godz.; praca własna
studenta: lektura tekstów 25; przygotowanie
pracy zaliczeniowej (prezentacji) – 20 godz. (w
sumie: 60 godz.)
A. Formy zajęć
Konwersatorium
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
15 godz.
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
ćwiczenia, dyskusje, analiza tekstów
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia
zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia:
zaliczenie pisemne
C. Podstawowe kryteria
1. aktywne uczestnictwo 30%
2. znajomość zadanych lektur 20%
3. praca pisemna (vel. prezentacja) na zadany temat 50%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Należy określić:
A. Podstawowa wiedza z zakresu logiki, historii filozofii i religiologii.
B. brak
Cele przedmiotu
Celem jest zapoznanie studentów z problematyką eklezjologii fundamentalnej: zapoznanie z metodami uzasadnienia
boskiej genezy Kościoła katolickiego, Jego boska-ludzkiej natury. Ukazania go jako wspólnoty bosko-ludzkiej, która
wiarygodnie przechowuje, przekazuje i interpretuje depozyt objawienia chrześcijańskiego.
Treści programowe ćwiczeń
Określenie natury Kościoła: analiza wybranych obrazów Kościoła (społecznych, politycznych, teologicznych), krytyka
błędnych (medialnych) obrazów Kościoła; analiza wiarygodności Kościoła w Polsce wobec aktualnych przemian
kulturowo-społecznych (m.in. wykazanie kulturotwórczej, aksjologicznej roli Kościoła).
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
J. RATZINGER, Czas przemian w Europie. miejsce Kościoła i świata, Kraków 2001; J. KRCIK, Święty Kościół
grzesznych ludzi, Kraków 1998.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Bieżące art. dotyczące chrześcijaństwa w czasopismach teologicznych z zakresu eklezjologii fundamentalnej;
teksty zamieszczane w roczniku Biblioteka Teologii Fundamentalnej (wyd. Stowarzyszenie Teologów
Fundamentalnych w Polsce, 2006-).
B. Literatura uzupełniająca
D. SALAMON, Kościół w służbie Objawienia, Kraków 2009; A. CZAJA (red.), Kościół a jedność Europy, Lublin
2006; H. SEWERYNIAK, Apologia Pokolenia JPII, Płock 2006; M. RUSECKI, Wiarygodność Kościoła wobec przemian w
Polsce, Lublin 1994.
Efe
kty
kszt
ałce
nia
Wiedza
1 Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii systematycznej,
zwłaszcza fundamentalnej
2. rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w
aspekcie historycznym, jak i społecznym
3. ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy kultury,
pogłębioną w zakresie aktywności religijnej człowieka oraz zna
wybrane koncepcje człowieka i świata oraz rozumie interakcje
pomiędzy wiarą a rozumem
TMA_W7
TMA_W15
H2A_W04
H2A_W07
S2A_W03
H2A_W04
S2A_W05
TMA_W19
Umiejętności
1. Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę
tekstów biblijnych i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów
oraz opracowanie i prezentację wyników.
2. posiada umiejętność merytorycznego argumentowania,
prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej
zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem
własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania
wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań
3. potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i
technik komunikacyjnych, ze specjalistami z zakresu teologii oraz
filozofii, historii Kościoła i prawa kanonicznego oraz
niespecjalistami, w języku polskim i w wybranym języku obcym, a
także popularyzować wiedzę o teologii oraz wytworach kultury
chrześcijańskiej i jej instytucjach
TMA_U2
TMA_U09
TMA_U16
H2A_U02
H2A_U06
H2A_U08
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie
potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania
problemów.
2. ma świadomość własnej, indywidualnej odpowiedzialności za
kształt życia społecznego, kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego
3. prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy doktrynalne
związane z pracą duszpasterską
TMA_K5
TMA_K7
TkMA_K02
H2A_K01
H2A_KO3
H2A_K04
S2A_K04
H2A_K04
Nazwa przedmiotu
Teologia fundamentalna cz. II
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Wydział Teologiczny/Katedra Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Studia
kierunek stopień Tryb specjalność specjalizacja
teologia jednolite mgr stacjonarne kapł. i kat-past
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dola, ks. dr hab. Andrzej Anderwald, prof. UO
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
3 ECTS
udział w zajęciach – 30 godz.; praca własna
studenta: lektura tekstów 20; przygotowanie
do egzaminu – 20 godz. (w sumie: 70 godz.)
A. Formy zajęć
wykład
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30 godz.
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
wykład z prezentacją multimedialną
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia
egzamin
B. Formy zaliczenia:
egzamin ustny
C. Podstawowe kryteria
1. znajomość wykładanego materiału 80%
2. znajomość zadanych lektur 20%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Należy określić:
A. Podstawowa wiedza z zakresu logiki, historii filozofii i religiologii.
B. brak
Cele przedmiotu
Uzasadnienie boskiej genezy Kościoła. Wprowadzenie studenta do zagadnień dotyczących argumentacji za
wiarygodnością Kościoła Chrystusowego. Wypracowanie sprawności podawania racji za tym, że Kościół powstały i
trwający z woli Chrystusa zachowuje i wiernie przekazuje przyniesione przez Niego orędzie zbawcze; jest wspólnotą
bosko-ludzką. Wypracowanie sprawności wykorzystania wiedzy o Kościele w dyskusjach dotyczących kultury
(kulturotwórczej roli Kościoła), dziedzictwa chrześcijańskiego.
Treści programowe
1. Natura Kościoła 2. Geneza Kościoła 3. Ustanowienie Dwunastu i ich posłannictwo 4. Sukcesja apostolska: uzasadnianie z Pisma Św. i Tradycji Kościoła 5. Prymat św. Piotra i jego następców 6. Zasada kolegialności w ujęciu Vaticanum II 7. Nieomylność Urzędu Nauczycielskiego Kościoła 8. Rozumienie ustroju Kościoła (władzy w Kościele) 9. Znaki wiarygodności Kościoła 10. Wiarygodność Kościoła: cel, sposoby uwiarygodniania 11. Problem przynależności do Kościoła: rozumienie zasady: extra ecclesiam nulla salus
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
M. RUSECKI, Traktat o Objawieniu, Kraków 2007; H. SEWERYNIAK, Teologia fundamentalna, t. 2 (Eklezjologia),
Warszawa 2010; J. RATZINGER, Kościół. Pielgrzymująca wspólnota wiary, Kraków 2005; CZ. BARTNIK, Kościół Jezusa
Chrystusa, Wrocław 1982; H. WALDENFELS, O Bogu, Jezusie Chrystusie i Kościele dzisiaj. Teologia fundamentalna w
kontekście czasów obecnych, tł. A. Paciorek, Katowice 1993; S. NAGY, Chrystus w Kościele, Wrocław 1982.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
M. RUSECKI I. IN. (red.), Leksykon teologii fundamentalnej, Lublin 2002; bieżące art. dotyczące chrześcijaństwa
w czasopismach teologicznych z zakresu eklezjologii fundamentalnej; teksty zamieszczane w roczniku Biblioteka
Teologii Fundamentalnej (wyd. Stowarzyszenie Teologów Fundamentalnych w Polsce, 2006-).
B. Literatura uzupełniająca
K. KAUCHA, Wiarygodność Kościoła w kontekście wyzwań współczesności europejskiej w świetle nauczania Jana
Pawła II, Lublin 2008; Ł. KAMYKOWSKI (red.), Teologia fundamentalna, t. 4, Kościół Chrystusowy, Kraków 2003; T.
DOLA (red.), Wiarygodność Kościoła, Opole 1997.
Efe
kty
kszt
ałce
nia
Wiedza
1 Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii systematycznej,
zwłaszcza fundamentalnej
TMA_W7
H2A_W04
2. rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w
aspekcie historycznym, jak i społecznym
3. ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy kultury,
pogłębioną w zakresie aktywności religijnej człowieka oraz zna
wybrane koncepcje człowieka i świata oraz rozumie interakcje
pomiędzy wiarą a rozumem
TMA_W15
TMA_W19
H2A_W07
S2A_W03
H2A_W04
S2A_W05
Umiejętności
1. Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę
tekstów biblijnych i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów
oraz opracowanie i prezentację wyników.
2. posiada umiejętność merytorycznego argumentowania,
prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej
zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem
własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania
wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań
3. potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i
technik komunikacyjnych, ze specjalistami z zakresu teologii oraz
filozofii, historii Kościoła i prawa kanonicznego oraz
niespecjalistami, w języku polskim i w wybranym języku obcym, a
także popularyzować wiedzę o teologii oraz wytworach kultury
chrześcijańskiej i jej instytucjach
TMA_U2
TMA_U09
TMA_U16
H2A_U02
H2A_U06
H2A_U08
Kompetencje społeczne (postawy)
3. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie
potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania
problemów.
4. ma świadomość własnej, indywidualnej odpowiedzialności za
kształt życia społecznego, kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego
3. prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy doktrynalne
związane z pracą duszpasterską
TMA_K5
TMA_K7
TkMA_K02
H2A_K01
H2A_KO3
H2A_K04
S2A_K04
H2A_K04
Nazwa przedmiotu
Seminarium naukowe z teologii fundamentalnej
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Wydział Teologiczny/Katedra Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Studia
kierunek stopień Tryb specjalność specjalizacja
teologia, nauki o
rodzinie
jednolite mgr, lic. I; mgr
II
stacjonarne
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dola, ks. dr hab. Andrzej Anderwald, prof. UO
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
2ECTS
udział w seminarium – 30 godz.;
przygotowanie do zajęć (lektura tekstów) – 15
godz.; przygotowywanie kolejnych fragmentów
związanych z pracą dyplomową – 15 godz. (w
sumie 60 godz.)
A. Formy zajęć
seminarium dyplomowe
B. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30 godz.
Status przedmiotu
obowiązkowy
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
wykład, analiza tekstów, przygotowywanie referatów, dyskusja nad prezentacją fragmentów związanych z pracą dyplomową
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
Sposób zaliczenia
zaliczenie bez oceny
B. Formy zaliczenia:
wykonanie pisemnej pracy zaliczeniowej z zakresu wykładanego materiału
C. Podstawowe kryteria
1. Aktywne uczestnictwo w seminarium 25%
2. Znajomość analizowanych tekstów 25%
3. Prezentacja postępów związanych z przygotowywaną pracą
dyplomową 50%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Należy określić:
A. Ukończony II rok studiów
B. Podstawowa wiedza z zakresu logiki, historii filozofii i religiologii
Cele przedmiotu
Wprowadzenie seminarzystów do pisania prac naukowych (licencjacki, magisterskich), zaznajomienie z formalnymi i
merytorycznymi aspektami pracy naukowej (z stosowanymi w pracach dyplomowych metodami badawczymi,
zasadami sporządzania zapisów bibliograficznych, sposobami prowadzenia kwerend bibliotecznych m.in. z
wykorzystaniem zbirów internetowych).
Treści programowe
Wypracowanie umiejętności rozumienia czytanych tekstów teologicznych, ćwiczenie krytycznej analizy wybranych
tekstów z zakresu teologii, filozofii (szczególnie teologii fundamentalnej). Poznawanie zasad redakcji tekstu
naukowego: formułowania tematów prac, określania problemu badawczego (z uwzględnieniem
teologicznofundamentalnej perspektywy badawczej); budowania planu pracy; formułowania tytułów, rozdziałów i
paragrafów prac dyplomowych. Dyskusja, krytyczna analiza nad przygotowywanymi w ramach seminarium prac
dyplomowych.
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
A. CZAPIKA, W. WENZ (red.), Wokół metodologii i metodyki pracy naukowej, Wrocław 2007; M. WĘGLIŃSKA, Jak
pisać pracę magisterską?, Kraków 2002; A. PUŁŁO, Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów,
Warszawa 2001; S. GRZECHOWIAK, Wprowadzenie do pisania prac magisterskich z nauk teologicznych, Gniezno 1995; M.
RUSECKI I. IN. (red.), Leksykon teologii fundamentalnej, Lublin 2002; C. NAPIÓRKOWSKI, Jak uprawiać teologię, Wrocław
2002.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Bieżące art. dotyczące chrześcijaństwa w czasopismach teologicznych z zakresu eklezjologii fundamentalnej;
teksty zamieszczane w roczniku Biblioteka Teologii Fundamentalnej (wyd. Stowarzyszenie Teologów
Fundamentalnych w Polsce, 2006-).
B. Literatura uzupełniająca
K. SZYMANEK, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2005; R. KOLMAN, Zdobywanie wiedzy.
Poradnik podnoszenia kwalifikacji (magisteria, doktoraty, habilitacje), Bydgoszcz-Gdańsk 2004; H. SEWERYNIAK,
Metodyka uczenia się i pisania prac dyplomowych?, Płock 2000; S. URBAN, W. ŁADOŃSKI, Jak napisać dobrą pracę
magisterską, Wrocław 1994; J. MYŚKÓW, Elementy metodyki pracy naukowej, STV 21(1983) nr 1, s. 221-258.
Efe
kty
kszt
ałce
nia
Wiedza
1.Ma rozszerzoną wiedzę o współczesnych dokonaniach badawczych
w zakresie teologii (fundamentalnej) oraz ogólną wiedzę o nich w
zakresie filozofii.
2. ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy kultury,
pogłębioną w zakresie aktywności religijnej człowieka oraz zna
wybrane koncepcje człowieka i świata oraz rozumie interakcje
pomiędzy wiarą a rozumem
3. zna terminologię wykorzystywaną do opisu zjawisk pedagogicznych oraz
jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych, a także w odniesieniu do
teologii.
TMA_W14
TMA_W19
TnMA_W01
H2A_W06
H2A_W04
S2A_W05 H2A_W02
H2A_W03
Umiejętności
1. Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę
tekstów biblijnych i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów
oraz opracowanie i prezentację wyników.
2. Potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych
poglądów teologicznych i światopoglądowych celem określenia ich
znaczeń i implikacji.
3. posiada umiejętność merytorycznego argumentowania,
prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej
zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem
własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania
wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań
4. Ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej;
posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości,
sugestii.
TMA_U2
TMA_U08
TMA_U09
TnMA_U06
H2A_U02
H2A_U05
H2A_U06
H1A_U06
H1A_U07
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie
potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania
problemów.
2. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy doktrynalne
związane z pracą duszpasterską
3. Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i
wykonuje działania pedagogiczno-katechetyczne.
TMA_K5
TkMA_K02
TnMA_K06
H2A_K01
H2A_KO3
H2A_K04
H2A_K05
S2A_K07
Nazwa przedmiotu
Katolicka nauka o małżeństwie i rodzinie
Kod ECTS
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Katedra Duszpasterstwa i Profilaktyki Dysfunkcji Rodziny. Instytut Nauk o Rodzinie
Studia
kierunek stopień tryb specjalność specjalizacja
Teologia stacjonarne Pastoralno-
katechetyczna
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Prof. dr hab. Krystian Wojaczek
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin Liczba punktów ECTS
2 ECTS
udział w zajęciach – 30 godz., przygotowanie do
zajęć – 15 godz., przygotowanie prezentacji – 5
godz., przygotowanie do zaliczenia – 10 godz. (w
sumie: 35 godz.)
V. Formy zajęć
wykład
W. Sposób realizacji
zajęcia w sali dydaktycznej
X. Liczba godzin
30W
Status przedmiotu
Przedmiot ze specjalności
Język wykładowy
polski
Metody dydaktyczne
Wykład z prezentacją multimedialną, dyskusja
wybranych kwestii w małych grupach.
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
V. Sposób zaliczenia
Zaliczenie z oceną
W. Formy zaliczenia
Zaliczenie pisemne
X. Podstawowe kryteria
1. Znajomość podstawowych zagadnień przedmiotu – 60%
2. Aktywność na zajęciach – 20%
3. Znajomość zadanych lektur – 20%
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne: brak
B. Wymagania wstępne: brak
Cele przedmiotu
Zapoznanie z podstawami katolickiej nauki o małżeństwie i rodzinie oraz rozwinięcie wybranych kwestii,
szczególnie istotnych z punktu widzenia współczesnych zagrożeń małżeństwa i rodziny. Ukazanie pastoralnego
wymiaru katolickiej nauki o małżeństwie i rodzinie.
Treści programowe
Problematyka wykładu:
1) Biblijno-antropologiczne podstawy katolickiej nauki o małżeństwie i rodzinie
2) Definicje podstawowych pojęć małżeństwa i rodziny wyprowadzone z podstaw biblijno-antropologicznych
3) Obdarowanie sobą małżonków jako podstawowy model małżeństwa: aspekt poznawczy, emocjonalny i behawioralny
4) Kształt relacji małżeńskiej. Radzenie sobie małżonków z negatywnymi emocjami-rola bezwarunkowego przebaczenia i kwestia zadośćuczynienia wyrządzonej współmałżonkowi krzywdy
5) Eklezjalne środowisko funkcjonowania sakramentu małżeństwa
6) Sakramentalność małżeństwa
7) Sakramentalność małżeństwa podstawą duchowości małżonków
8) Relacje pojęć: „święte”-„świeckie”-„poświęcone” jako podstawa odnoszenia do siebie zagadnień teologicznych ze świeckimi w pracy z małżeństwami
9) Sakramentalność małżeństwa podstawą konstrukcji programów pracy z młodzieżą, narzeczonymi i małżonkami
10) Sakramentalność małżeństwa a metody pracy w duszpasterstwie rodzin
11) Małżeństwo podstawą rodziny. Różnice pojęć
12) Rodzina – domowym Kościołem
13) Realizacja funkcji ewangelizacyjnej w rodzinie – domowym Kościele
14) Realizacja funkcji kapłańskiej w rodzinie – domowym Kościele
15) Realizacja funkcji służebnej w rodzinie – domowym Kościele
Wykaz literatury
O. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Wojaczek Krystian, Kształtowanie katolickiej koncepcji małżeństwa i rodziny w diecezjalnym studium rodziny.
Studium pastoralne, Opole 1997; Sarmiento Augusto, Małżeństwo chrześcijańskie. Podręcznik teologii małżeństwa i
rodziny, Kraków 2002; Grześkowiak Jerzy, Misterium małżeństwa, Poznań 1993.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Jan Paweł II,Familiaris consortio,Rzym 22 listopad 1981; Jan Paweł II, List apostolski Mulieris dignitatem,
Rzym 15 sierpnia 1988;
P. Literatura uzupełniająca
Wojaczek Krystian, Małżeństwo, doświadczenie obdarowania, Lublin-Opole 2001.
Efek
ty
kszt
ałce
nia
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla programu
Odniesienie do
efektów kształcnia
dla obszaru
Wiedza
1. Student ma uporządkowaną i pogłębioną, prowadzącą do
specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu pozostałych dyscyplin
teologicznych, które może wykorzystać w rozumieniu
szczegółowych kwestii katolickiej nauki o małżeństwie i rodzinie.
2. Student ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach teologii z
innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami
humanistycznymi, społecznymi i prawnymi, pozwalającą na
integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin
naukowych
3. Student ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy życia
małżeńskiego i rodzinnego, pogłębioną w zakresie aktywności
religijnej człowieka, zna wybrane koncepcje człowieka oraz
rozumie interakcje między wiarą i rozumem, szczególnie na
Terenia życia małżeńskiego i rodzinnego
TMA_W8
TMA_W13
H2A_W04
H2A_W05
TMA_W19
H2A_W04
S2A_W05
Umiejętności
1.Posiada podstawowe umiejętności badawcze w zakresie
dyscyplin pomocniczych teologii
2. Posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych nauk
humanistycznych z naukami teologicznymi, na gruncie
małżeństwa i rodziny, oraz jej zastosowania w różnych sytuacjach
pastoralnych
3. Potrafi integrować wiedzę z różnych subdyscyplin
teologicznych, potrafi odnajdywać powiązania pomiędzy
poszczególnymi elementami dziedzictwa doktrynalnego
szczególnie na gruncie nauki o małżeństwie i rodzinie.
TMA_U3
TMA_U6
TMA_U7
H1A_U04
H2A_U04
H2A_U04
Kompetencje społeczne (postawy)
1. Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w
niej różne role.
2. Ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie
potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do
rozwiązywanych problemów w zakresie małżeństwa i
rodziny.
3. Ma świadomość własnej, indywidualnej
odpowiedzialności za kształt życia małżeńskiego i
rodzinnego w jego katolickim kształcie.
TMA_K3
TMA_K5
TMA_K7
H2A_K02
H2A_K01
H2A_K03
H2A_K04
Kontakt