FENER BU KAPAĞIN ARKASINDA

24

SAYI 32012

25

SAYI 32012

Ben bugün televizyonlarda yeniden gösterildiğinde

hepimizin tebessüm ettiği, boxer gibi şortların gi-

yildiği, saçlarının arkasını uzatmış adamların top

oynadığı dönemlerde futbol izlemeye başladım. Şifreli

kanalların olmadığı zamanlardı. İstanbul’dan çok uzak-

taydım. Fenerbahçe’yi tribünlerden izleyemiyordum ama

maçları TRT’den canlı izleyebiliyorduk 5 kuruş ödemeden.

Fenerbahçe, Gençlerbirliği, Ankaragücü bir de ligdeyse

Kayserispor deplasmanlarına gelince şanslıysam maçı tri-

bünden izleyebiliyordum. Daha lise bitmemişti. Maçlar için

para bulmak da hiç kolay olmuyordu. İşte o zamanlardan

bir beleş maç izleme yöntemi anlatacağım size. Ben An-

karalı taraftarlardan öğrenmiştim yöntemi. Sonra ilk kez

üniversiteyi kazanıp İstanbul’a geldiğimde denemiştim.

Aklın yolu birFener’in yolu bir

26

SAYI 32012

Hep o zamanlar diyorum ya, 10-15 yıl önce işler bambaşka yürüyor-

du. Biletix daha icat edilmemişti. O yüzden işin en zor kısmı bilet bulmaktı.

Stadın önünde bir kuyruk olurdu bir başından bir başına sesini duyura-

mazdın. Tüm gece beklerdik bilet almak için. Sonra maç başlamadan saat-

ler önce girerdik stada. Bir süre sonra da kapılar kapanırdı. Bilet alamayıp

da kapıda kalınca da gitmezdik bir yere, stadın etrafında döner dururduk.

Bazen ikinci yarının ortalarında açılırdı kapılar. Son 10-15 dakikayı tri-

bünde izleyebilirdim. Bazen de açılmazdı kapılar, beklediğimle kalırdım.

Yaşıtlarım hatırlar o zaman kapılarda turnike falan yoktu. Polis beklerdi.

İçeri girenleri şöyle çok da incelemeden üstün körü arardı.

Bu eski beleş maç izleme yöntemi için en başta biri ehliyet biri nüfus

cüzdanı gibi iki resmi kimlik kartı sahibi olmaya ihtiyaç vardı. İki de şahane

yalan, iyi oynayabileceğiniz dümen bulmak lazımdı.

BİLETİXTEN ÖNCE (B.Ö)

27

SAYI 32012

Tezgahın en önemli adımı girmeye teşebbüs edeceğiniz kapıyı seçmek-

ti. İlk önce çok kalabalık olmayan bir kapı bulmak gerekirdi. Kapıyı bul-

duktan sonra ise iş tiyatroya gelirdi. Kapıda bekleyen polise yaklaşıp nüfus

cüzdanını uzatarak başlardı hep ilk sahne. Sonra polise en acıklı ve inandı-

rıcı ses tonuyla “ Abi bizim mahalleden Cevdet Abi burada maç izliyor ama

annesini hastaneye kaldırdılar Al şu nüfus cüzdanını ben 5 dakikada bulup

haber vereyim çıkarken de senden kimliğimi alırım” denirdi. Tabi sadece

anafikri anlamanız için iki satıra sığdırdığım bu tirat polisin ikna olma sü-

resine göre farklı uzunluklarda süslenerek oynanırdı. Bu acıklı hikaye ağla-

maklı gözler, titreyen alt dudak gibi öğelerle desteklenirse başarı ihtimali

artardı. Oyunun olmazsa olmazlarından biriside elinin yüzünün düzgün, üs-

tünün başının temiz olmasıydı. Masum bir görüntü bu numarada çok önem-

liydi. Kimliği verip kapağı içeriye atarsan oyunun ikinci perdesi başlardı.

İKİ KİMLİK İKİ YALAN

28

SAYI 32012

İkinci perde de ilk

perdenin aynısı ama bu

kez içerden dışarı çıkabil-

mek için ikinci kimliği ve

hazırladığımız ikinci yalanı

kullanmak gerekirdi. Ko-

şarak en yakın kapıya gidi-

lir ve ilk kapıdaki tezgaha

benzeyen numara başlar-

dı. Polise bu kez ehliyeti

verip ‘Abi Allah aşkına an-

nemler kapıda kalmış. Şu

anahtarı karşıdaki büfeye

bırakıp geleyim. Girerken

ehliyeti senden alırım’

yalanına inandırmak beda-

vadan bir maç izlemek için

yeterli olurdu. Sonra ko-

şarak ilk girdiğiniz kapıya gidip polise ‘Abi Allah razı olsun buldum Cevdet

Ağabeyi. Öbür kapıdan çıktım ben. Alayım şu nüfus cüzdanını da hastaneye

yetişeyim’ dersin. Kimliği aldıktan sonra sıra son perdedir. Dönüp çıktığın

kapıdaki polisten ehliyeti alıp teşekkür eder içeri girersin. Uğraştırır biraz

ama değer. Bazen uyanık bir polis çıkar daha derdini anlatmadan ‘Siktir’

çekerdi ama ben nerdeyse her denediğimde girmeyi başardım maçlara.

29

SAYI 32012

BİLETİXTEN SONRA (B.S)

Şimdi Biletixten biletini alıp maçtan 10 dakika önce içeri girip seyret-

mek çok rahat. Tribünler koltuklar konforlu, stadyumda ısıtma bile var.

Bana sorarsınız bugün maç izlemek paran varsa çok kolay ama paran yok-

sa tribünden maç izleyebilmenin bir yolu yok. Teknoloji kapıları sıkı sıkıya

tutmuş. Televizyondan canlı izlemek için bile para ödemen lazım. Bir sürü

maç izledim Kadıköy’de o yıllardan beri. Unutulmaz maçlara tanık oldum

ama hiç birinden beleş izlediğim o maçlar kadar zevk almadım. Yeni bir

beleş tribüne girme yolu var mı Allah aşkına biliyorsanız bana da anlatın.