szkoła podstawowa nr 1

Szkoła podstawowa nr 1 w roku jubileuszu

Publikacja wydana z okazji 70 lecia

Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1

im. Jana Brzechwy w Żaganiu

kwiecień 1945 - kwiecień 2015

Szkoła podstawowa nr 1 w roku jubileuszu

Publikacja wydana z okazji 70 lecia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Jana Brzechwy w Żaganiu

kwiecień 1945 - kwiecień 2015

Żagań 2015

Wydano na zlecenie Urzędu Miasta w Żaganiu

Plac Słowiański 17, 68-100 Żagań Telefon (+48 68) 477 10 40, Fax (+48 68) 477 10 17

e-mail: [email protected] www.um.zagan.pl

Skład | Druk | Wydanie Agencja Reklamowa Assist Media

www.assistmedia.pl | [email protected]

ISBN

Info

rmac

je o

pub

likac

ji

„Gdy szukam wspomnień, które trwały ślad pozostawiły we mnie,kiedy podsumowuję godziny, które miały dla mnie znaczenie,

odnajduję nieomylnie to, czego żadne bogactwo nie zdołałoby mi zapewnić:nie można kupić przyjaźni człowieka związanego z nami na zawsze doświadczeniami życia.”

Szanowni Państwo, Drodzy Uczniowie

Jubileusz szkoły jest okazją do wspomnień, które choć minione zawsze pozostają w pamięci, chociaż czas je porząd-kuje, czasem dodaje blasku ... a dźwięk szkolnego dzwonka przywołuje je ponownie. Trudno bowiem być obojętnym wobec mie-jsca, w którym zostawiło się część życia. Jubileusz 70 –lecia szkoły to bardzo ważna chwila dla nas wszystkich. Dostrzeganie czasu jest cudownym darem dojrzałości.

Zespół redakcyjny przygotował publikację pt. „70 lat żagańskiej „ Jedynki” 1945-2015.” Zawarto w niej historię szkoły i kadry pedagogicznej, wspomnienia nauczycieli oraz zaprezentowano naszą szkołę , jej dorobek w roku jubileuszowym i listę darczyńców na tę okoliczność.

Osobiście , jestem wdzięczna losowi, że przywiódł mnie do szkoły, w której zachował się duch czasu i kontynuowane tradycje oraz, że dane mi jest współpracować z tak wspaniałymi ludźmi jakimi są nauczyciele i pracownicy Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Jana Brzechwy w Żaganiu.

Z wyrazami szacunkuMałgorzata Kalinowska

Antoine de Saint-Exupéry

10

Szkoła w latach 1945-2015

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis.

56

Wspomnienia


72

Kadra1945 - 2015


Spis Treści

78

Szkoła w roku jubileuszowym


Szkoła w latach1945-2015

10

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 1 IM. JANA BRZECHWY W ŻAGANIU

Grono pedagogiczne oraz uczniowie w okresie powojennym

Szkoła powszechna w okresie likwidacji skutków wojny i okupacji. Lata 1945/46 – 1947/48Dnia 03.11.1945 roku przy ulicy 1 Maja w Żaganiu rozpoczyna swoją działalność siedmioletnia Szkoła Podstawowa nr 1, jako pierwsza i jedyna w mieście, z kadrą nauczycielską w składzie: Ludwik Kimber, Bronisława Jaworska, Wanda Pogorzelska i Maria Zawistowska.

O pierwszych nauczycielach Szkoły Podstawowej nr 1 w Żaganiu i ich pracy można napisać wiele. „Nauczyciel – wychowawca, który w pierwszych latach po wyzwoleniu nie bacząc na trudności, na niskie płace niejednokrotnie opłakane warunki lokalowe szkół, brak podręczników i książek, uczył, wychowywał, kształcił. Chcąc utrzymywać się w nurcie bieżącego życia, nadążał


11

za postępem wiedzy, stale podnosząc swoje kwalifikacje, łączył pracę w zawodzie z własną nauką. Podejmował i rozwijał różnorodną działalność społeczną w środowisku młodzieży i dorosłych wierząc, że swą pracą przyczynił się do podniesienia poziomu kulturalnego społeczeństwa, budzenia jego oświatowych i społecznych aspiracji”. Cytat ten doskonale opisuje pedagogów pracujących po II wojnie światowej w Szkole Powszechnej nr 1 w Żaganiu, którzy borykali się z różnymi trudnościami, co czyniło ich pracę dydaktyczno – wychowawczą bardzo ciężką.

Pierwszym kierownikiem placówki był Ludwik Kimber, zdemobilizowany żołnierz II Armii Wojska Polskiego. Przed wojną ukończył Seminarium Nauczycielskie w Wilnie. Na Ziemiach Odzyskanych był jednym z pierwszych pionierów szkolnictwa. Pozostali nauczyciele to ludzie młodzi posiadający średnie wykształcenie, najczęściej absolwenci liceów pedagogicznych, którzy trafili do pracy w szkole z nakazu.

W latach 1946 – 1947 powołana została przez Inspektorat w Żaganiu na stanowisko zastępcy kierownika Honorata Górska – Laskowska. Przed wojną ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Grodnie. Po roku pracy przeniesiono ją do szkoły w pobliskiej wsi Pożarów, aby tam edukowała dzieci, w nowo otwartej szkole podstawowej.

Pod koniec roku szkolnego 1947/48 Kuratorium mianowało na zastępcę kierownika szkoły Antoninę Godzińską, pochodzącą ze Strzyżowa /koło Rzeszowa/, przed wojną ukończyła Seminarium Nauczycielskie. Rok uczyła w „Jedynce” i rok w Wydziale Oświaty prowadziła referat opieki nad dzieckiem, lecz powołaniem jej była szkoła, wróciła, aby w dalszym ciągu piastować stanowisko zastępcy kierownika i kształcić dzieci.

Od października 1947 roku do pracy przyjęto Tadeusza Żabskiego, który w roku 1946 ukończył Państwowe Liceum Pedagogiczne w Nowej Soli, uczył on dzieci matematyki, fizyki i chemii w klasach V, VI, VII.

Niełatwo było przetrwać okres pierwszych lat po wojnie. Istniały problemy w zaopatrywaniu się w produkty żywnościowe, brak opału, brak wyposażenia mieszkań. Nauczyciele pracowali w zwiększonym wymiarze godzin i obciążeni byli dodatkowymi obowiązkami, także prowadzili samokształcenie, opracowując referaty na Rady Pedagogiczne, aby pogłębić swoją wiedzę.

Warunki kadrowe i lokalowe pozwoliły w pierwszym okresie po wyzwoleniu Ziem Zachodnich na rozpoczęcie działalności ówczesnej „Jedynki” w Żaganiu. Do żagańskiej podstawówki zaczęły uczęszczać dzieci w różnym wieku, przeważnie przerośnięte, mówiące różnymi dialektami, nieumiejące czytać i pisać również roczniki, które rozpoczęły naukę przed wojną. Dzieci repatriantów różnych grup społecznych wyraźnie różniły się ubiorem, uczesaniem, sposobem bycia, jednak łączył ich jeden cel: uczyć się, zdobywać wiadomości w polskiej szkole.

12


Zdjęcie klasowe najmłodszych ucznów SP 1 z okresu 1945 - 1948

W pierwszych dniach nauki szkoła liczyła 100 uczniów, a po roku czasu było ich już 200. W latach 1945 – 1948 około 30 % dzieci w pierwszej szkole żagańskiej rekrutowało się z rodzin inteligenckich, około 50 % pochodziło ze środowiska robotniczego. Wśród ogółu społeczności uczniowskiej około 20 % stanowiły dzieci o rodowodzie chłopskim.Wielu uczniów, ponad 30 % dojeżdżało rowerem około 10 km i dochodziło z pobliskich wsi: Bożnowa, Żagańca, Starego Żagania, Pożarowa, Marysina, Dzietrzychowic, Jelenina. Uczniowie ci byli także współorganizatorami swojej własnej szkoły, znosili potrzebny sprzęt, wszystko, co mogło się przydać w pracy ówczesnej „Jedynki”.

Główny ciężar organizacji szkolnictwa na terenie miasta Żagania i powiatu spoczął w rękach organów administracji w postaci kuratorium i inspektoratu szkolnego, które realizowały zadania nakreślone przez politykę oświatową państwa.

W tej tak ważnej sprawie uruchomienia na terenie Żagania szkoły z pomocą pośpieszył ówczesny burmistrz miasta Franciszek Walter. Powołana przez niego komisja uznała, że budynkiem, w którym czasowo może mieścić się szkoła jest obiekt przy ulicy 1 Maja 25 /obecnie ulica Keplera/. Miał on jednak małą powierzchnię użytkową i nieodpowiednie rozmieszczenie sal. Po upływie czterech miesięcy adoptowano na potrzeby procesu dydaktycznego, poniemiecki budynek z 1900 roku wybudowany


13

Budynek szkolnej sali gimnastycznej w okresie powojennym

na potrzeby szkoły niemieckiej przy ulicy Seminarialnej 7 /obecnie ulicy Wojska Polskiego/. W czasie wojny mieścił się w tej szkole szpital. Budynek był zaniedbany i zdewastowany, uporządkowali i wysprzątali nauczyciele, uczniowie i rodzice.

Budynek murowany z czerwonej, klinkierowej cegły ciosanej. Posiada trzy kondygnacje, wysoki parter, piętro i pomieszczenia na poddaszu. Szkoła jest podpiwniczona. Jego kubatura wynosi 1184 m3.

Budynek przy zaadoptowaniu był zelektryfikowany i posiadał ujęcie wodne, lecz woda nie była podciągnięta do izb lekcyjnych. W pierwszych latach nauki klasy były zaopatrzone w stojaki z miską wody, a obok na wieszakach wisiał ręcznik. W klasach, na wygospodarowanej części ściany były umieszczone wieszaki na odzież dzieci. Szalety szkolne znajdowały się w małym budynku wolnostojącym znajdującym się na terenie podwórka szkolnego.

W pierwszych dniach istnienia szkoły przy ulicy Seminarialnej 7, otwarto sześć izb lekcyjnych, na parterze znajdowały się cztery izby: biblioteka, pokój nauczycielski, kancelaria kierownika szkoły, zaś na piętrze były dwie klasy i aula szkoły. Klasy szkolne były różnej wielkości. W suterenie znajdowało się mieszkanie rodzinne dla woźnego szkoły.

Od pierwszych dni działalności, szkoła posiadała salę gimnastyczną o powierzchni 210 m2, oddaloną o 20 m od budynku głównego. Przejście to było wyłożone płytą betonową, a podwórko częściowo wybrukowane, boisko pokryte wypaloną szlaką.

Warunki pracy były niezwykle trudne. Brakowało mebli, ławek szkolnych, krzeseł, biurek, pomocy naukowych, polskich książek i podręczników. Do wyposażenia we wszystkie brakujące rzeczy przyczynili się w dużej mierze mieszkańcy Żagania.

Trudności lokalowe, brak odpowiedniego zaplecza dydaktycznego nieraz przezwyciężał zapał i entuzjazm pierwszych nauczycieli, pragnących nauczać w języku ojczystym.

14


Po odzyskaniu wolności przez Polskę władze oświatowe wysunęły na rok szkolny 1945/46 następujące hasło: „Każde dziecko w wieku obowiązku szkolnego w szkole”.

Szkoła Powszechna nr 1 w Żaganiu organizując proces dydaktyczno – wychowawczy zwracała uwagę nie tylko na sprawy kształcenia, lecz również dążyła do likwidacji skutków wojny i okupacji w nauczaniu i wychowaniu. Polegało to na pracy z młodzieżą przerośniętą i opóźnioną w nauce. Główną formą było prowadzenie tzw. ciągów skróconych, w których starano się przerobić w ciągu roku szkolnego program dwóch klas, po czym włączyć tych uczniów do klasy normalnej. W związku z tym ogólny poziom nauczania nie był w tym czasie zadowalający. Wiele trudności w początkowym okresie sprawiały nauczycielom liczne klasy, zróżnicowane pod względem wieku i różny był też poziom wiadomości uczniów. Nauczyciele sprawowali opiekę nad kółkami, organizacjami młodzieżowymi działającymi w placówce. Wykonywali gazetki, pomoce naukowe, przygotowywali młodzież do uroczystości szkolnych i państwowych.

Częstymi tematami czytanek w podręcznikach do języka polskiego były problemy wsi i dokonujące się tam przemiany oraz odbudowa Warszawy. Ziemie Zachodnie i Południowe były też przedmiotem wielu czytanek i referatów z historii. Ukazywano dzieciom odwieczne prawa do tych terenów nad Odrą. W tematyce zajęć nie zapomniano o omówieniu zjawiska faszyzmu wraz z jego okrucieństwem. Opis tradycji narodowych zajmował dużą część materiału zawartego w ówczesnych podręcznikach.

W grupie postaci historycznych dominowały sylwetki uczonych między innymi M. Skłodowska – Curie i P. Curie, radiolog francuski K. Vaillent, J. Gutenberg, I. Łukaszewicz; konstruktorzy polskich samolotów: S. Wigura i F. Żwirko. Grupę wodzów tworzyli: T. Kościuszko, H. Dąbrowski, R. Traugutt, K. Świerczewski i M. Rola - Żymierski. Do przywódców ruchów rewolucyjnych należeli: W. Lenin, L. Waryński, H. Sawicka i B. Bierut.


15

Zdjęcie klasowe wykonane w trakcie zajęć lekcyjnych

16


W tych nowych warunkach wzorem osobowym miał być „człowiek odważny, pracowity, gotowy do poświęceń dla dobra ogółu”. Tworzenie tego ideału wychowawczego „Jedynka” realizowała poprzez organizację Samorządu Szkolnego i Drużyny Harcerskie. Samorząd Szkolny w ówczesnym czasie współpracował w organizowaniu uroczystych apeli z okazji świąt i różnych rocznic. Wiosną 1946 roku powstała pierwsza na terenie ówczesnego powiatu żagańskiego męska drużyna ZHP. Za patrona wybrała sobie dh Andrzeja Małkowskiego – twórcę polskiego skautingu. Drużyna utworzona została na bazie uczniów Szkoły Powszechnej nr 1 w Żaganiu. Jej twórcą i pierwszym drużynowym był dh Bogdan Klauziński siedemnastoletni harcerz przybyły do Żagania wraz z rodziną z Kielc, który zgłosił się do ówczesnego kierownika szkoły L. Kimbera, prosząc o pomoc w zorganizowaniu harcerstwa na terenie szkoły. Spotkał się ze zrozumieniem i życzliwą pomocą władz szkoły. Założona i działająca przy SP nr 1 drużyna wkrótce okazała się „matecznikiem dla drużyn harcerskich i gromad zuchowych w mieście i powiecie żagańskim”.

Harcerki i harcerze „Jedynki” brali aktywny udział w akcjach społecznych inicjowanych przez władze miejskie i organizacje społeczno – polityczne. Uczestniczyli w porządkowaniu miasta, kwestach ulicznych na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża.

Pierwsza szkoła w Żaganiu odegrała dużą rolę w integracji bardzo zróżnicowanego środowiska miejskiego. Celem jej było umocnienie i zespolenie Ziem Odzyskanych z Macierzą. Wywarła ona duży wpływ na kształtowanie się polskości, na zwartość osadników, ujednolicenie obrzędów.

W latach 1945 – 1948 miasto nie organizowało kulturalnych imprez dla społeczeństwa, toteż zajęła się tym szkoła, przygotowując część artystyczną z młodzieżą szkolną na wszystkie uroczystości państwowe, miejskie, gromadzkie a przede wszystkim szkolne.

Na początku roku szkolnego 1948/49 liczba zatrudnionych nauczycieli wynosiła 6, zaś pod koniec roku 1955/56 – 11. W ciągu ośmioletniego okresu działalności szkoły pracowało w niej łącznie 34 nauczycieli, w tym 10 którzy uczyli dzieci tylko rok oraz 7 pracujących ponad pięć lat.


17

W latach 1948 – 1956 kadra szkoły była niestabilna i nieadekwatna do liczby oddziałów. Ilość oddziałów w latach 1950 – 1952 przewyższała prawie dwukrotnie liczbę zatrudnionych pedagogów. Sytuacja polepszyła się w roku szkolnym 1954/55 i 1955/56, gdzie łącznie przyjęto do pracy 7 nauczycieli.

W latach tych w szkole pracowali głównie absolwenci liceów pedagogicznych, jedna osoba po SN, pozostali posiadali wykształcenie średnie niepedagogiczne.

Grono pedagogiczne żagańskiej „Jedynki” samodzielnie dokonywało dokładnego spisu dzieci w wieku szkolnym, każdy nauczyciel miał przydział jednej ulicy. W ramach akcji „Walka z analfabetyzmem” w szkole prowadzono rejestr analfabetów, by oszacować ich liczbę i objąć nauczaniem. Nauczyciele doskonalili się w zespołach dydaktycznych i brali udział w obowiązkowych szkoleniach ideologicznych dwa razy w miesiącu metodą seminaryjną przez kierownika szkoły Antoninę Godzińską.

W roku szkolnym 1946/47 naukę rozpoczynało w „Jedynce” około 300 dzieci. W ciągu tego okresu liczba wszystkich uczęszczających dzieci w poszczególnych latach wahała się od 380 do 510. Wahania te były spowodowane zmianami rejonizacji szkoły. W roku szkolnym 1950 przeniesiono 85 uczennic i uczniów z jedenastoletniej ogólnokształcącej szkoły w Żaganiu do „Jedynki” przez co rejon szkoły powiększył się o kilka ulic. Ilość dzieci w tym okresie osiągnęła liczbę 465.

Rok 1952 przyniósł zmiany w liczebności uczniów w placówce. Powstanie drugiej w kolejności po „Jedynce” podstawówki spowodowało podział uczniów i rejonu na dwie części. W Szkole Podstawowej nr 1 pozostało 285 dzieci z utworzonymi ośmioma oddziałami.

Nowi uczniowie zasilili także mury szkoły w 1954 roku, byli to wychowankowie nowo powstałego na terenie Żagania Państwowego Domu Dziecka. W roku szkolnym 1955/56 doszło do ponownego zwiększenia rejonu szkoły o dwie ulice, co przyniosło wzrost liczby dzieci uczących się w siedmioklasowej szkole do 510, także wzrosła liczba oddziałów z dwunastu do czternastu. Liczba uczniów zwiększyła się o około 40 %. Także ilość zespołów klasowych spowodowała dużą liczebność klas /średnio 36 osób/, która

Szkolnictwo podstawowe w latach przejmowania wzorców sowieckich.Lata 1948/49 – 1955/56

18


Grono pedagogiczne oraz uczniowe - wejście główne do budynku szkoły

z kolei utrudniała nauczycielom pracę i pogarszała uczniom warunki nauki, lecz pozwalało to pracować szkole w systemie jednozmianowym.

Przez osiem lat pracy szkoły, „Jedynkę” ukończyło łącznie około 260 uczennic i uczniów. Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły był rok szkolny 1952/53, w którym naukę rozpoczęły dzieci urodzone już po II wojnie światowej już w Żaganiu.

Szybki wzrost liczby uczniów w latach 1948 – 1956 spowodował konieczność pozyskiwania nowych pomieszczeń. Budynek szkoły wymagał całościowego remontu. Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły było uroczyste otwarcie /11.11.1950r./ wyremontowanej świetlicy przy niewyremontowanej całkiem jeszcze auli.

W roku szkolnym 1952/53 było już siedem izb lekcyjnych, trzy o powierzchni 66 m2, pozostałe 84 m2, 77 m2, 64 m2 i 48 m2 w tym gabinety fizyczno – chemiczny, biologiczny i geograficzny oraz sala gimnastyczna i biblioteka. Ilość izb lekcyjnych stała się niewystarczająca już w roku szkolnym 1953 – 54. Zajęcia lekcyjne zastępczo prowadzono także w nowo wyremontowanej auli, świetlicy oraz bibliotece.

Jeszcze ważniejszym wydarzeniem w życiu „Jedynki” było uroczyste oddanie z udziałem władz miejskich w dniu 10.11.1951 roku „Domu Harcerza” (obecnie Urząd Skarbowy), stał się on ośrodkiem życia kulturalnego szkoły. Dom Harcerza, który był osobnym budynkiem mieścił w sobie: gabinet


19

Uczennice w tradycyjnych strojach góralskich - dziedziniec szkoły

harcerski, bibliotekę podręczną, czytelnię, salę gier, gabinet biologiczny i zoologiczny z hodowlą roślin i owadów co w dużej mierze

odciążyło budynek szkoły.

Działalność w roku tym rozpoczęła aula. Składała się ona z dwóch części: w jednej –

scena z kurtyną, w drugiej stoliki i krzesła, była to świetlica szkolna a czasami prowadzone były

także zajęcia lekcyjne.

Antonina Godzińska, ówczesna kierowniczka szkoły i biolog zainicjowała założenie

doświadczalnej działki szkolnej o powierzchni 352 m2, przy ulicy Łużyckiej, której oficjalne otwarcie

odbyło się 01.04.1953 roku. Opiekę nad działką sprawowało koło biologiczne, pod kierunkiem inicjatorki przedsięwzięcia, także dwa lata później /

listopad 1955 roku/ była ona założycielką ogródka warzywno – kwiatowego usytuowanego za szaletami szkolnymi na skarpie, który przyczyniał się do

urozmaicenia posiłków szkolnych i upiększania izb lekcyjnych, gabinetów szkolnych i kancelarii kierownika „Jedynki”.

Na terenie szkoły działał Samorząd Uczniowski, który w ówczesnym czasie wiele miejsca poświęcał pracy

społeczno – użytkowej /zbiory ziemniaków w pobliskich gospodarstwach rolniczych, zbiórka makulatury/ dla szkoły i środowiska celem wyrabiania właściwego szacunku do

pracy. Pod agendą Samorządu Uczniowskiego w listopadzie 1954 roku powstała Spółdzielnia Uczniowska, nad którą pieczę sprawował nauczyciel Feliks Tęcza. Powołano ją do

20


prowadzenia sklepu szkolnego. Zyski były przeznaczane na przykład na zakup zeszytów i na dzienniczki lektur.W „Jedynce” 08.09.1954 roku rozpoczęło działalność Szkolne Koło Odbudowy Warszawy. Do koła należeli uczniowie klas V, VI i VII, które początkowo liczyło 220 członków a pod koniec omawianego okresu w jego skład weszły wszystkie klasy od I do VII. Członkowie wykonywali gazetki o tematyce odbudowy Warszawy, przygotowywali akademie związane z rocznicami wyzwolenia stolicy. Organizowano pod patronatem koła zbiórki butelek, makulatury i imprezy dochodowe na rzecz odbudowy Warszawy.

Założone 12.09.1954 roku koło PCK liczyło w swoich pierwszych dniach istnienia 250 członków. Członkowie koła organizowali loterie fantowe, a uzbierane kwoty przeznaczali w zależności od potrzeb na przykład na zakup lekarstw czy zakup miednic do mycia rąk, które wykorzystywano w izbach lekcyjnych. Wykonywali gazetki, współpracowali z pielęgniarkami z Rejonowej Przychodni w Żaganiu, przyczyniali się do podniesienia kultury osobistej uczniów, przeprowadzali konkursy czystości.

Działała również Szkolna Kasa Oszczędności, w której dzieci mogły gromadzić indywidualne oszczędności. W dalszym ciągu działało w szkole harcerstwo. Jego członkowie podzieleni na zastępy pilnowali porządku w szkole, organizowali pomoc starszym osobom oraz kolegom gorzej się uczącym, uczestniczyli w zajęciach świetlicowych, także uczestniczyli w porządkowaniu miasta i kwestach ulicznych na rzecz PCK.

Na początku lat 50-tych powstało koło artystyczne w tym zespół taneczny. Członkowie tego koła przygotowywali w swych spotkaniach programy artystyczne na wszelkie uroczystości szkolne i miejskie. Każdy program był starannie dopracowany a zespół cieszył się wielkim powodzeniem wśród uczniów i mieszkańców miasta Żagania i okolic.

W 1953 roku powstał teatrzyk kukiełkowy, pod kierunkiem Antoniny Godzińskiej, którego członkowie własnoręcznie wykonywali pacynki, lalki i kukiełki do wystawianych spektakli. Zorganizowano w roku szkolnym 1955-56 koła prac ręcznych. Dziewczynki należące do tego koła zainteresowań wyszywały serwetki, makaty i poduszki, by upiększyć swój kącik w domu. W kronice szkolnej z tamtych lat widnieją liczne zdjęcia wykonywanych małych arcydzieł.

W latach 1948/49 – 1955/56 dzieci uczące się w Szkole Podstawowej nr 1 mogły skorzystać z następujących form opieki szkoły: z organizowanych przeglądów higienicznych, z częściowej opieki po godzinach zajęć lekcyjnych do czasu powrotu rodziców z pracy, z pomocy materialnej w formie dożywiania uczniów, z organizowanych w czasie ferii i wakacji półkolonii, kolonii i obozów.

Pomoc lekarską dzieci otrzymywały w Przychodni Rejonowej w Żaganiu, która wynikała z systemu ubezpieczeń społecznych. Jednak wychowawcy klas obowiązkowo jeden raz w tygodniu przeprowadzali przeglądy higieniczne.

W szkole funkcjonowała świetlica dla dzieci, które po zajęciach lekcyjnych pozostawały bez opieki rodzicielskiej. W ramach


21

Klasa podczas zajęć lekcyjnych

świetlicy szkolnej w szkole organizowana była pomoc w nauce a w szczególności prowadzono ćwiczenia pisania ze słuchu, dla dzieci młodszych czytane były na głos bajki i lektury obowiązujące w trzech najniższych klasach.

W ramach świetlicy prowadzono także wsparcie dla dzieci z rodzin najuboższych poprzez dożywianie w formie drugiego śniadania finansowanego po części przez rodziców i państwo. W ciągu tego okresu z wyżej wymienionej pomocy korzystało średnio 50 % uczniów uczęszczających do „Jedynki” z tego połowa była zwolniona całkowicie z opłat.

Dla dzieci pozostających w mieście w okresie ferii, w ramach świetlicy organizowano zajęcia zimowe. W trakcie wakacji szkoła organizowała dla dzieci z klas I - III półkolonie, zaś dla uczniów z klas wyższych kolonie i obozy.

Ciekawą formą pomocy dla wszystkich dzieci były bezpłatne loterie organizowane corocznie w Dniu Dziecka, nagrodami były książki, przybory szkolne, piłki oraz słodycze.

Instytucją powołaną do współdziałania szkoły i rodziców w 1950 roku był Komitet Rodzicielski. Pracował on zgodnie z obowiązującymi ówcześnie wytycznymi kierownika szkoły i uchwałami Rady Pedagogicznej. Głównym zadaniem Komitetu Rodzicielskiego było współdziałanie ze szkołą w kształceniu i wychowaniu oraz wiązanie nauczania z życiem, a także udzielaniu szkole pomocy w rozwiązywaniu trudności materialnych, opiekuńczych i dydaktyczno – wychowawczych. Niezmiernie cenny charakter miała rozpoczęta w 1950 roku współpraca z Jednostką Wojskową miasta Żagania. Współpraca ta była różnorodna i przebiegała w trzech płaszczyznach wychowawczej, propagandowej i gospodarczej. Częste kontakty dzieci z wojskiem umożliwiły poznanie

22


historii Wojska Polskiego oraz poznanie trudu tego zawodu. Żagańska orkiestra JW co roku brała udział w szkolnej zabawie choinkowej oraz uczestniczyła w apelach z okazji Dnia Dziecka. Z roku na rok współpraca szkoły z Jednostką Wojskową coraz bardziej się rozwijała, a pod koniec omawianego okresu oficjalnie stała się jednostką patronacką i opiekuńczą.

Uczniowie „Jedynki” wykonywali także prace na rzecz środowiska: udział w pracach jesiennych na polu – zbiór ziemniaków i buraków cukrowych, zbiór jabłek – w sadzie Bożnów, sprzątanie parku przy Żagańskim Pałacu Kultury.

Instrukcja programowa na rok szkolny 1957/58 nie zawierała socjalistycznego ideału wychowawczego, a zaczęto lansować koncepcję wychowania „porządnego człowieka”.

W połowie roku 1959 roku wprowadzono w polskich szkołach istotny dokument pod tytułem „Program nauczania w szkole podstawowej”. Dokument ten przejrzyściej formułował socjalistyczny ideał wychowania i przywracał podważone w roku 1956 cele i założenia ideologiczne szkoły, wyraźnie też wyróżniał elementy kształcenia politechnicznego w nauczaniu takich przedmiotów jak chemia, fizyka, biologia oraz prace ręczne.

Z kolei Instrukcja w sprawie organizacji roku szkolnego 1960/61 bardzo mocno zaakcentowała wychowanie do pracy. W żagańskiej „Jedynce” zwiększono wymiar godzin prac ręcznych we wszystkich klasach do dwóch godzin tygodniowo, jednak część czasu dzieci powinny przeznaczyć na prace społeczno – użyteczne.

Poszukiwanie nowych rozwiązań społeczno – politycznych.Lata 1956/57 – 1960/61W roku szkolnym 1956/57 liczba zatrudnionych nauczycieli wynosiła 12 zaś w roku 1960/61 wzrosła do 20. W ciągu pięciu lat pracy podstawówki zatrudnienie znalazło łącznie 29 pedagogów, w tym 2 nauczycielki, które nauczały w niej tyko jeden rok i odeszły do innych placówek, pozostali to w większości pracownicy z długoletnim stażem w tej szkole. Liczba nauczycieli w tych latach zmieniała się w zależności od ilości oddziałów. Jednak brakowało wykwalifikowanych pedagogów do prowadzenia zajęć z języka polskiego, języka rosyjskiego i historii. W roku 1957 kierownik szkoły Antonina Godzińska monitowała do Wydziału Oświaty przy Prezydium Powiatowej Rady Narodowej


23

w Żaganiu, aby przydzielono placówce nauczycieli do języka polskiego, języka rosyjskiego i historii. W 1959 roku i 1960 roku prosi o dwóch nauczycieli dla klas pierwszych oraz kierownika świetlicy.

W latach 1956 – 1958 w badanej szkole pracowało dwóch nauczycieli bez kwalifikacji, pozostali to kadra wykwalifikowana. Od roku szkolnego 1958/59 placówka nie zatrudniała już nauczycieli bez wymaganego wykształcenia pedagogicznego. W roku szkolnym zamykającym badany okres pracy podstawówki /1961r./ szkoła posiadała 20 nauczycieli z kwalifikacjami, a 2 z nich posiadało wykształcenie wyższe magisterskie.

Brak nauczycieli przedmiotów artystycznych zmusił kierownika szkoły do wydelegowania nauczycieli na wakacyjne kursy przedmiotów artystycznych to jest muzyki, śpiewu i prac ręcznych.

W okresie tym w dalszym ciągu przybywa dzieci pobierających naukę w żagańskiej „Jedynce”. Jednym z powodów zwiększającej się liczby dzieci w murach szkoły było powiększenie obwodu szkolnego o dwie ulice /1957 r./.

Rok 1956/57 szkoła rozpoczyna pracę z liczbą dzieci 471, a w następnym ilość ta zwiększa się o 106 uczniów i wynosi 577. Liczebność dzieci sukcesywnie zwiększała się. W roku 1961 liczba dzieci w stosunku do roku 1956 podwoiła się i wynosiła 817.

Uczniowie, którzy realizowali naukę w latach 1956 — 1961 pochodzili z Żagania i pobliskiej wsi Bożnów. Dzieci z Bożnowa uczęszczały do „Jedynki” tylko do roku 1958, ponieważ utworzono tam szkołę podstawową. Droga dzieci do szkoły podczas omawianego okresu wynosiła mniej niż 2 km, wynikało to z wytyczonego obwodu szkolnego. Wyjątkiem były lata 1956/57 i 1957/58, gdzie mały procent uczniów dochodził z wsi Bożnów. Lekcja matematyki - zdjęcie z

okresu 1956 - 1961

24


Od roku 1959 obwód szkoły to północno – wschodnie rejony miasta to jest ulica Pomorska, Słowackiego, plac Słowiański oraz południowe ulica Szprotawska i Żelazna. Pod koniec tego okresu liczba dzieci wzrosła jeszcze o około 30 % i wynosiła 817.

Pochodzenie społeczne uczniów w okresie tym klasyfikowało się następująco: 86 % dzieci wywodziło się ze środowisk robotniczych, 10,2 % ze środowisk inteligenckich, 3,8 % z innych środowisk a przede wszystkim z rodzin o tradycji rolniczej.

Poważnym problemem tego okresu było niewypełnienie obowiązku szkolnego przez dzieci w wieku szkolnym. Łącznie przez pięć lat do szkoły nie uczęszczało 17 osób. Do najczęstszych przyczyn nie wywiązywania się z obowiązku należały: niedorozwój umysłowy i fizyczny dzieci oraz brak opieki rodziców.

W trakcie pięcioletniej działalności „Jedynki” opuściło jej mury łącznie 194 absolwentów, jednak ich losy nie są znane.

Zniszczony podczas II wojny światowej, nieremontowany budynek szkoły wymagał całościowej renowacji. Zaplanowany na rok szkolny 1957/58 remont całego budynku sprawił duże trudności, do jego realizacji zabrakło finansów. Ówczesny kierownik placówki zwrócił się z prośbą do Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Żaganiu o przeprowadzenie całościowego remontu SP nr 1, a w pierwszej kolejności: renowacji pieców centralnego ogrzewania, naprawy instalacji elektrycznej, pomalowania wszystkich okien, naprawy ram okiennych w izbach lekcyjnych, pomalowania sal lekcyjnych, korytarza, kuchni oraz toalet, naprawy


25

Budynek filli “Jedynki” przy ulicy Mickiewicza w Żaganiu

26


kaloryferów i ogrodzenia podwórka szkolnego.

Dużo trudu również sprawiło zaopatrzenie szkoły w sprzęt i pomoce naukowe. Borykanie się z brakiem podstawowego wyposażenia szkoły /szafy na pomoce naukowe, ławki, krzesełka i biurka/ trwało długie lata. Przełomowym okresem w zaopatrywaniu szkoły w pomoce naukowe był okres przygotowywania się do reformy szkolnej i przejście na ośmioletni system nauczania. W tym przejściowym okresie szkoła częściej otrzymywała dotacje z Wydziału Oświaty Prezydium Miejskiej Rady Narodowej na zakup pomocy naukowych i sprzętu pomocniczego.

Podczas obchodów 15-lecia istnienia szkoły, które odbywały się 19.11.1960 roku szkole przekazano z PMRN dotację pieniężną na zainstalowanie radia w budynku, Jednostka Wojskowa z Żagania podarowała telewizor, Miejska Rada Narodowa maszynę do pisania oraz Kuratorium Okręgu Szkolnego w Zielonej Górze ofiarowało filmowy aparat dźwiękowy.

W roku szkolnym 1956/57 placówka rozpoczynała pracę z siedmioma izbami lekcyjnymi oraz z świetlicą, biblioteką i salą gimnastyczną. W rok później zorganizowano cztery następne izby lekcyjne, których łączna powierzchnia /jedenaście izb lekcyjnych/ wynosiła 511 m2.

W roku szkolnym 1959/60 na prośbę kierownika szkoły, w porozumieniu z Inspektorem Oświaty Prezydium MRN, przydzielono szkole budynek przy Mickiewicza 5 w Żaganiu. W filii szkoły umieszczono klasy niższe od I do III.

W latach 1960 – 1961 powstało w szkole piętnaście izb lekcyjnych o łącznej powierzchni 936 m2, w tym należałoby wymienić izby specjalne to jest klasopracownie fizyko – chemiczną, gabinet geograficzny i biologiczny.

W omawianym okresie działalności szkoły duży odsetek uczniów był niepromowany na wyższy poziom nauczania. Najwięcej osób pozostawiono w tej samej klasie w roku szkolnym 1956/57, na 471 uczniów aż 83 osoby nie przeszły do następnej klasy. Liczba uczniów pozostających w tej samej klasie z roku na rok spadała, lecz jednak w dalszym ciągu była duża. W 1961 roku „Jedynka” klasyfikowała się na dziewiątym miejscu pod względem ocen niedostatecznych wśród szkół całego powiatu.

Duży procent uczniów w klasach w ówczesnym okresie to dzieci uczęszczające do tej samej klasy drugi rok i więcej. Ludwik Kimber, kierownik szkoły na Radzie Pedagogicznej z dnia 24.02.1960 roku omówił bardzo szczegółowo przyczyny, które spowodowały tak dużą ilość dzieci pozostawianych w tej samej klasie na drugi rok. Ludwik Kimber zobowiązał nauczycieli do poprawy swojej pracy i podniesienie poziomu nauczania.

W roku szkolnym 1960/61 zorganizowano badanie wyników nauczania i trafnego oceniania w dziennikach z języka polskiego i


27

matematyki w klasach I - IV. Wyniki badań były niezadowalające, najlepsze rezultaty były w I i II klasie, zaś III wypadły najgorzej.Wzorem lat poprzednich funkcjonowały w żagańskiej „Jedynce” różne organizacje o charakterze ideowo – wychowawczym między innymi: ZHP, SKOW, LOP, SKPPR, działały również koła zainteresowań.

Dzieci zrzeszone w ZHP ciężką pracą zdobywały sprawności takie jak: opiekun dzieci młodszych, bibliotekarz, sanitariusz i wiele innych oraz zgłębiali tajniki alfabetu Mors’a. Do osiągnięć ówczesnej drużyny zaliczyć należy udział harcerek i harcerzy w pomocy przy organizowaniu porannych apeli, urządzaniu przedstawień, między innymi pt. „Katar Dziadka Mroza”, „Wagary” i wiele innych.

Prężnie też działało Szkolne Koło Odbudowy Warszawy, które zrzeszało wszystkich uczniów placówki. Członkowie, podczas tego okresu pod bacznym okiem swoich opiekunów Bogumiły Bagińskiej i Elżbiety Wilk wykonywali gazetki o tematyce odbudowy stolicy, uczestniczyli w przygotowywaniu akademii związanych z rocznicami wyzwolenia Warszawy. W roku 1958 powstało Szkolne Koło LOP, liczyło 361 członków. Jego zadaniem była ochrona kwiatów rosnących w okolicy szkoły oraz ich obserwacja. Szkolne Koło Przyjaźni Polsko Radzieckiej od momentu powstania, to jest od roku 1959 charakteryzowało się aktywnym i dynamicznym działaniem. Skupiało wszystkich uczniów, którzy w omawianych latach uczyli się w szkole języka rosyjskiego. Uczniowie a zarazem członkowie koła wykonywali gazetki, albumy o tematyce Kraju Rad. Ważnym aspektem pracy SKPPR było prowadzenie korespondencji z uczniami z ZSRR. W pierwszych latach funkcjonowania koła pieczę nad działalnością mieli nauczyciele: przewodniczący – Józef Wnukowski, sekretarz – Henryk Piechowiak, skarbnik – Bożena Weber.

W latach 1956 – 1961 w świetlicy „Jedynki” było zatrudnionych dwóch wychowawców a czas pracy był dostosowany do potrzeb, czyli w godzinach 7:00 – 16:00. Z tej formy opieki w Szkole Podstawowej nr 1 korzystało średnio 80 dzieci rocznie. W dalszym ciągu nie zorganizowano w badanym okresie funkcjonowania placówki, opieki lekarsko – higienicznej. Przeglądy higieniczne u dzieci przeprowadzane były przez wychowawców klas, aby wpoić im zasady higieny osobistej oraz aby uniknąć szerzenia się chorób zakaźnych a także wychwycić w miarę wcześnie wady rozwojowe, które mogły uniemożliwić branie aktywnego ich udziału w nauce. Przykładem jest zorganizowanie na wniosek wychowawców klas badania wzroku wszystkim uczniom „Jedynki” w Żagańskiej Przychodni Międzyszkolnej.

W roku szkolnym 1965/66 Szkołę Podstawową nr 1 w Żaganiu opuścili ostatni absolwenci klas VII jako klasy końcowej. Następny rok zapoczątkował ważny etap w szkolnictwie podstawowym, wprowadzono obowiązek szkolny w zakresie VIII klas, który wynikał z reformy.Trwający w dalszym stopniu przyrost naturalny spowodował kolejny wzrost liczby dzieci, które podlegały obowiązkowi szkolnemu. Wzrost liczby uczniów w żagańskiej „Jedynce” umożliwił zatrudnienie wykwalifikowanej kadry pedagogicznej w ilości adekwatnej do potrzeb bieżących.

28


Zajęcia prowadzone w bibliotece szkolnej


29

Próba szkolengo zespołu muzycznego na sali gimnastycznej

30


W roku szkolnym 1961/62 w SP nr 1 zatrudnionych było 22 nauczycieli i liczba ta praktycznie minimalnie się wahała aż do roku 1964/65, gdzie zauważyć można braki kadrowe wśród grona nauczycielskiego. W następnych latach zatrudnienie nauczycieli wróciło do normy. W roku zamykającym omawiany okres szkoła liczyła 21 nauczycieli.

Duża część nauczycieli zatrudniona w ówczesnej „Jedynce” swoje doświadczenie zdobyła w owej placówce. Posiadali także wymagane kwalifikacje do wykonywania zawodu nauczycielskiego, byli to głównie absolwenci liceów pedagogicznych, SN oraz nieliczni magistranci.

W latach 1961/62 – 1969/70 funkcję kierownika szkoły pełnił Ludwik Kimber, zaś stanowisko zastępcy piastowała Antonina Godzińska.Ilość uczniów w szkole od 1961 roku przekroczyła liczbę 800 i taki stan utrzymywał się przez dwa kolejne lata. W wyniku zmniejszenia rejonu szkoły o cztery ulice od roku 1964 liczba ta skurczyła się i w roku 1973 zamykającym ten okres placówki wynosiła 620 dzieci. Ilość oddziałów klasowych w latach 1961 –1973 wahała się od 17 do 26 w zależności od liczby dzieci. Zwiększająca się liczba oddziałów nie spowodowała mniejszego zagęszczenia klas. Oddziały liczyły średnio do 35 do 44 uczniów.

Zmiana obwodu szkolnego i wzrost liczby podstawówek w Żaganiu miała wpływ na pochodzenie społeczne uczniów tamtego okresu, około 90 % dzieci wywodziło się ze środowiska robotniczego, pozostała część ze środowisk inteligenckich.

W trakcie tego okresu funkcjonowanie Szkoły Podstawowej nr 1 w Żaganiu jej

Szkoła Podstawowa w okresie stabilizacji.Lata 1961/62 – 1972/73


31

mury opuściło łącznie 1012 absolwentów. W nowy okres swojej pracy Szkoła Podstawowa nr 1 w Żaganiu weszła z 16 izbami lekcyjnymi o łącznej powierzchni 936 m2 które mieściły się w głównym budynku przy ul. Wojska Polskiego oraz w filii przy ul. Mickiewicza. W głównym lokalu żagańskiej „Jedynki” mieściły się także oprócz izb lekcyjnych cztery izby specjalne, do których zaliczyć należało: jedną pracownię fizyczno – chemiczną, dwie pracownie zajęć techniczno – praktycznych, a także funkcjonowała w dalszym ciągu jedna sala gimnastyczna.

Szkoła Podstawowa nr 1 posiadała także swoją świetlicę, bibliotekę oraz czytelnię. Czytelnia spełniała swoją funkcję tylko do roku szkolnego 1964/65, ponieważ po jej modernizacji służyła jako izba lekcyjna. W suterenie szkoły mieściła się kuchnia i stołówka dla dzieci i nauczycieli. Cała szkoła /dwa budynki/ była zelektryfikowana, skanalizowana oraz posiadała centralne ogrzewanie z własną kotłownią na parterze budynku przy ulicy Wojska Polskiego.

We wrześniu 1961 roku w głównym budynku rozpoczęto przekładanie dachówek, prace te trwały 2 miesiące. Remont pozostałej wewnętrznej części budynku rozpoczęto w wakacje roku 1964, odnowiono ściany w izbach lekcyjnych i klaso – pracowniach oraz odświeżono lamperię na korytarzach, pomalowano wszystkie ościeżnice okien i drzwi.

Ważnym momentem życia szkoły było rozpoczęcie w styczniu 1966 roku generalnego remontu i modernizacji sali gimnastycznej, całość prac ukończono w grudniu 1967 roku. W trakcie remontu udało się odnowić pomieszczenia pod salą gimnastyczną, które wcześniej nie były użytkowane, zaplanowano tam pomieszczenie świetlicy, aby młodzież miała gdzie spędzać czas wolny od nauki.

W trakcie dwunastoletniego okresu funkcjonowania szkoły, wśród dzieci żagańskiej „Jedynki” do uroczystego przyrzeczenia harcerskiego przystąpiło łącznie około 400 uczniów. W roku 1962 drużyna harcerska pod kierunkiem Henryka Piechowiaka zorganizowała wieczornicę z okazji dwudziestolecia PPR oraz z inicjatywy dh Adolfa Chimko /absolwenta i nauczyciela SP nr 1/ szczep uroczyście przyjął imię Batalionu Czwartaków. Szczepowymi drużyn w tym okresie były nauczycielki Alina Konarkowska i Halina Stebelska.

W drugiej połowie lat sześćdziesiątych bardzo aktywnie pracował chór szkolny i zespół wokalny prowadzony przez panią Grażynę Korotyńską. Oprócz występów na uroczystościach szkolnych chór i zespół występowały w żagańskich zakładach przemysłowych oraz w szpitalu. Na przeglądach szkolnych zespołów artystycznych i Festiwalach Piosenki Harcerskiej chór SP nr 1 zajmował czołowe miejsca.

Od roku 1960 po nadaniu szkole imienia gen. Karola Świerczewskiego umocniła się współpraca placówki z Jednostką Wojskową.

Po roku 1960 szkoła pozyskała jeszcze jednego opiekuna był to PSS „Społem” w Żaganiu, który odegrał dużą rolę w pomocy finansowej szkoły.

32


Szkolnictwo podstawowe w okresie wyrównywania dysproporcji w systemie oświaty. Lata 1973/74 – 1979/80

W roku szkolnym 1976/77, gdy zaczęto realizować plan wprowadzenia dziesięciolatek jako następnego etapu reformy, zlikwidowano dwie szkoły podstawowe sąsiadujące z badaną placówką a utworzono jeden duży organizm edukacyjny Gminną Szkołę Zbiorczą dla dzieci Gminy Żagańskiej. Jednak „Jedynkę” pozostawiono, która w dalszym ciągu mogła realizować swoje zadania i cele.

Od roku szkolnego 1973/74 do chwili reorganizacji szkół w mieście związanej z zaczętą realizacją planu wprowadzania dziesięciolatek, kadra nauczycielska była w miarę stabilna i liczyła około 30 nauczycieli różnych specjalności.

Od roku 1975 funkcję dyrektora szkoły pełnił magister Jerzy Bagiński. Jako dyrektor był dobrym organizatorem, motywował nauczycieli do rozwoju intelektualnego.

W latach 1973 – 1980 w placówce kadra pedagogiczna posiadała wymagane kwalifikacje pedagogiczne, jednak w dalszym ciągu nieliczną grupę tworzyli nauczyciele z wyższym wykształceniem.

Najwięcej dzieci uczęszczało do Szkoły Podstawowej nr 1 w roku szkolnym 1976/77 – 673 zaś najmniej w roku 1973/74 i była to liczba 616 uczniów.

Na podstawie analizy danych można stwierdzić, iż w badanym okresie 78 % dzieci wywodziło się ze środowiska robotniczego, 11,8 % ze środowisk inteligenckich i 10,2 % z innych środowisk /rolnictwo, zawody rolne/. Realizacja obowiązku szkolnego w obwodzie w stosunku do okresu poprzedniego zwiększyła się o 50 %.

W latach 1973 – 1980 mury Szkoły Podstawowej nr 1 w Żaganiu opuściło łącznie 506 absolwentów. Dzięki staraniom nowego dyrektora Jerzego Bagińskiego w wakacje 1976 roku rozpoczęto modernizację i kapitalny remont budynków Szkoły Podstawowej nr 1 w Żaganiu.

Remont ze względu na jego rozległość przeciągnął się do roku 1979, więc trwał także w czasie, gdy dzieci uczęszczały do szkoły,


33

Harcerze oraz prezentacja w holu głównym szkoły

34


jednak dyrekcja Szkoły Podstawowej nr l ustaliła z kierownictwem zakładu, by prace były wykonywane w taki sposób, aby zajęcia lekcyjne mogły odbywać się bezkolizyjnie.

W trakcie remontu dokonano całkowitej wymiany instalacji elektrycznej i wodno - kanalizacyjnej, zlikwidowano oddzielną kotłownię w sali gimnastycznej i pozostawiono jedną w głównym budynku szkoły jako centralną. Wymieniono stolarkę okienną i drzwiową, zmodernizowano podłogi w klasach. Nieczynną klatkę schodową adaptowano na pomieszczenie sekretariatu i pomieszczenie socjalne dla sprzątaczek. W ramach remontu zaprojektowano i wykonano gabinet wychowania muzycznego, zapewniając mu odpowiednią akustykę, w korytarzach szkoły lamperie zastąpiono boazerią oraz wykonano prace malarskie w całym budynku placówki.

Wolnostojący budynek na terenie „Jedynki” postanowiono adoptować dla potrzeb szkolnej organizacji harcerskiej. W budynku tym wykonano salę przeznaczoną na zbiórki, sanitariat, kominek z przewodem kominkowym oraz podłączono ową harcówkę do sieci centralnego ogrzewania, sieci wodno – kanalizacyjnej i elektrycznej.

Za względu na to, że sala gimnastyczna nie posiadała pomieszczeń higieniczno – sanitarnych dokonano remontu podpiwniczenia. Zakresem modernizacji objęto odkopanie ścian budynku i ich izolację, przystosowano w piwnicy sali gimnastycznej pomieszczenia na natryski, toalety i umywalki, odświeżono ściany oraz stworzono zespół pracowni fotograficznych. Wybudowano także dojście do sali gimnastycznej. Najważniejszym jednak zrealizowanym zadaniem była budowa boiska do piłki ręcznej, trybun i bieżni. Wszystkie wyżej wymienione prace zostały wykonane przez rodziców za wyjątkiem nawierzchni bitumicznej boiska, którą zrealizowano dzięki dofinansowaniu z czynów społecznych dzieci, nauczycieli i rodziców.

Remont i modernizacja finansowane były przez Kuratorium Oświaty i Wychowania oraz Urząd Miejski w Żaganiu. Prace zakończono 18.05.1979 roku, w dniu otwarcia X Sesji Postępu Pedagogicznego, która odbyła się właśnie w odnowionej Szkole Podstawowej nr 1 w Żaganiu.Nowy etap pracy żagańskiej „Jedynki” przyniósł ze sobą zmiany do programów nauczania ośmioklasowej szkoły podstawowej. Pierwsze zmiany wystąpiły w 1973 roku zmierzały one do modernizacji treści oraz intensyfikacji procesu nauczania zarówno na szczeblu początkowym w klasach I - IV jak i w klasach V – VIII. Tendencja ta zmierzała w owym okresie do odciążenia ucznia od pracy domowej, a także położenia nacisku na kształcenie dyspozycji poznawczych.

W 1972 roku „Jedynka” żagańska otrzymała miano szkoły wiodącej, która osiągnęła najwyższą wydajność


35

pracy dydaktycznej w całym województwie. Wówczas tworzono eksperymentalną klasę /I a/, w której nauczano matematyki według innego programu nauczania niż w równoległej klasie I b. Klasę eksperymentalną prowadziła nauczycielka Wiktoria Wróblewska, która swoimi doświadczeniami w pracy z dziećmi dzieliła się z nauczycielami nauczania początkowego z innych szkół.

Jednym z obrzędów w badanym okresie było uroczyste ślubowanie i pasowanie na ucznia pierwszej klasy. Doniosłym także wydarzeniem w szkole było coroczne pożegnanie klas VIII. Omawiano życie i działalność patrona szkoły, generała Świerczewskiego, na lekcjach, czytano o nim książki, wykonywano gazetki oraz albumy.

Od grudnia 1978 roku funkcję pedagoga szkolnego pełniła Teresa Włodarczyk, która prowadziła działalność profilaktyki wychowawczej, ściśle współpracując z ówczesną Poradnio Wychowawczo – Zawodową.

W dalszym ciągu w szkole działały organizacje uczniowskie to jest ZHP, Szkolne Koło Przyjaciół z ZSRR, PCK, LOK, SKO oraz Samorząd Szkolny.

W tym okresie w „Jedynce” funkcjonował szczep imienia „Batalionu Czwartaków”, w którym pracowało rok rocznie około 14-15 drużyn harcerskich i 5-6 zuchów w zależności od ilości uczniów należących do organizacji. I tak przykładowo w roku rozpoczynającym badany okres - 1970/71, ZHP liczyło 515 członków zaś w roku zamykającym - 1979/80 528 członków.

Szkolne Koło Przyjaźni z ZSRR, co roku przez siedem lat liczyło od 150-180 członków. Praca członków koła polegała na organizowaniu apeli, wieczornic z okazji, np. rocznicy Rewolucji Październikowej, rocznicy powstania Armii Radzieckiej i Dnia Zwycięstwa.

Członkowie koła LOP w tym okresie dbali o teren zielony wokół szkoły, swą opieką otaczali kąciki przyrodnicze w klasach, udzielali rad i pomagali młodszym dzieciom w dbaniu o zieleń w klasach.

SKO wzorem lat ubiegłych było formą oszczędności. Pierwsze książeczki oszczędnościowe uczniowie otrzymywali już w pierwszych klasach w dniu ślubowania z pierwszym symbolicznym wkładem jako zachętą do oszczędnego gospodarowania pieniędzmi. W 1973r. SKO w szkole brało udział w konkursie „dziś oszczędzam w SKO jutro w PKO”, w wyniku którego koło zostało wyróżnione na szczeblu wojewódzkim.

Istniały też liczne koła zainteresowań rozwijające zainteresowania uczennic i uczniów, do których zaliczały się: koło geograficzne, plastyczne, matematyczne, polonistyczne, koło miłośników książki, recytatorskie oraz szkolny chór z zespołem wokalnym i zespołem instrumentalnym pod nazwą „Tu Jedynka”.

36


Dbając o prawidłowy rozwój uczniów dwa razy do roku w ramach profilaktyki zdrowotnej przeprowadzano badania wzroku, słuchu, wad postawy oraz pomiary antropometryczne. Badania te przeprowadzano w Rejonowej Przychodni Zdrowia. Dzieci miały zapewnioną opiekę stomatologiczną w pobliskiej szkole średniej /Zespole Szkół Włókienniczych przy ul. Gimnazjalnej/.

Znaczącą rolę w zakresie działań opiekuńczych w szkole odgrywała świetlica, która była czynna codziennie w godzinach 8:00 – 15:00. Przeciętnie rocznie korzystało z tej formy opieki około setka dzieci, których rodzice nie mogli zapewnić opieki po zajęciach lekcyjnych w wyniku podjętej pracy zawodowej.

W ramach swojej pracy świetlica zapewniała w okresie zimowym wszystkim dzieciom „szklankę ciepłego mleka”.

Lata siedemdziesiąte w rozwoju szkolnictwa podstawowego charakteryzowały się wielością różnorodnych działań. Zmierzały one do gruntownej reformy systemu edukacji narodowej. W Szkole Podstawowej nr 1 w Żaganiu w celu poprawy wyników nauczania oraz rozbudzania zainteresowań uczniów praca nauczycieli skupiała się wokół nowych metod nauczania. Działalności pozalekcyjnej zawdzięczała szkoła sukcesy w olimpiadach, konkursach oraz zawodach sportowych. Nauczyciele tej placówki uzupełniali wykształcenie do wyższych studiów magisterskich, szkoła wzbogaciła się o nowe pomoce, które usprawniły jej działalność.

W okresie tym wycofano się z założeń organizacyjnych planowanej reformy szkolnej, pozostano jedynie przy zmianach programowych. W 1981 roku wydano zalecenie o organizacji kształcenia i wychowania na rok szkolny 1981/82, które było odbiciem kryzysu panującego w kraju. W 1982 roku wprowadzono do szkół pięciodniowy system pracy, co miało odbicie w planach nauczania. Uroczystości zaprzysiężenia

nowych uczniów “Jedynki”


37

Kadra pedagogiczna Szkoły Podstawowej nr 1 w Żaganiu w analizowanym dziewięcioletnim okresie jej działalności charakteryzowała się 87 % stabilnością. W roku szkolnym 1980/81 zostaje zlikwidowana jedna pobliskich podstawówek ze względu na zły stan techniczny budynku, wydarzenie to sprawiło przejście uczniów oraz nauczycieli tej szkoły pod skrzydła żagańskiej „Jedynki”.

W stosunku do okresu poprzedniego wzrasta liczba pracujących czynnie nauczycieli z 25 na 36 osób.

Problem kształcenia i doskonalenia nauczycieli był i jest zawsze aktualny. W 1981 dokształcały się cztery osoby, przygotowywały się do egzaminu aplikacyjnego, po zdaniu, którego uzyskały wyższe wykształcenie zawodowe. W następnym roku dwie nauczycielki skończyły zaocznie nauczanie początkowe w Oddziale Doskonalenia Nauczycieli w Zielonej Górze, a dwie następne kierunek pedagogika opiekuńcza w ODN w Jeleniej Górze. W 1983 roku dokształcanie podejmuje w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu nauczycielka plastyki, a w 1984 roku nauczycielka matematyki kończy studia podyplomowe – matematyka z informatyką w WSP w Zielonej Górze.

Do roku 1983 funkcję dyrektora szkoły pełnił mgr Jerzy Bagiński, zaś po tym okresie dyrektorem zostaje mgr Piotr Stolarz.

Praca nauczyciela w tym okresie była bardzo trudna poprzez rozpoczynające się przemiany społeczno – polityczne mający duży wpływ na działalność szkoły.Szkoła Podstawowa nr 1 została utworzona dla 550 – 650 uczniów, w pierwszym roku badanego okresu liczba dzieci uczęszczających do „Jedynki” przekroczyła około

Okres obrony socjalistycznych założeń szkoły podstawowej. Lata 1980/81 – 1988/89

38


Występ chóru szkolnego


39

100 % i wynosiła 1055, podyktowane to było zlikwidowaniem pobliskiej Szkoły Podstawowej nr 6. Tak duży wzrost młodzieży uczęszczającej do placówki spowodował dwuzmianowość w kształceniu. Budynek szkoły miał problemy z pomieszczeniem tak dużej ilości dzieci. Sytuacja się zmieniła, gdy w 1982 roku przeprowadzono reorganizację obwodów szkolnych dla wszystkich szkół podstawowych w Żaganiu i już w roku szkolnym 1982/83 liczba dzieci uczęszczających do Szkoły Podstawowej nr 1 wróciła do normy.

Od roku szkolnego 1980/81 do roku 1988/89 mury Szkoły Podstawowej nr 1 w Żaganiu opuściło łącznie 577 dzieci.

Uczniowie kończący VIII klasę deklarowali swym wychowawcom wybór szkół, gdzie chcieliby kontynuować swoje kształcenie. Do najczęściej wybieranych przez młodzież placówek należały: Zespól Szkół Samochodowych, Zespół Szkół Zawodowych, Zespół Szkół Elektrycznych, Technikum Kolejowe, Liceum Gastronomiczne, Liceum Medyczne, Liceum Lotnicze, Technikum Włókiennicze, Zespół Szkół Górniczych, Liceum Ogólnokształcące.

Szkolny bal przebierańców

40


Od momentu zakończenia remontu głównego budynku harcówki i sali gimnastycznej do roku 1983 nie były prowadzone żadne prace remontowe w Szkole Podstawowej nr 1 w Żaganiu.

W okresie wakacyjnym 1984 roku inicjatywy ówczesnego dyrektora „Jedynki” mgr Piotra Stolarza przystąpiono do zrealizowania dawno zaplanowanego gabinetu lekarskiego. Gabinet powstał na parterze głównego budynku szkoły przy sekretariacie. Gabinet lekarski wykonano z wcześniejszych pomieszczeń używanych do składowania środków czystości przez panie w dbające o porządek w szkole.

W 1989 roku zapadła decyzja o rozpoczęciu remontu kapitalnego sali gimnastycznej. Remont rozpoczęto od odkopania i osuszenia dolnej części starych murów sali sportowej. Grzyb i wilgoć w ścianach zmusiły firmę budowlaną do podcięcia i izolacji murów całego obiektu, a w dalszej konsekwencji do wymiany wszystkich podłóg i podłoża betonowego. Zmieniono przy ciąg komunikacyjny, zwiększono ilość szatni i toalet. Duży zakres robót a małe środki nie pozwoliły na przyśpieszenia tempa prac, przeciwnie zmusiły do ich przerwania. Prace remontowe zostały wstrzymane do nowego roku 1990 i nowego budżetu na wyżej wymieniony cel. Finanse okazały się bardzo skromne. Remont przerwano. W tej krytycznej sytuacji postanowiono zaadoptować pomieszczenia w części piwnicznej sali na zastępczą salkę do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego.

W latach 1980 - 1983 ukazała się nowa edycja podręczników szkolnych do nauczania w szkołach podstawowych. W kształceniu dominowała problematyka związana z zagadnieniami kultury, teatru, filmu i telewizji. Zmienił się także w tym czasie układ i proporcje w prezentowaniu postaci wybitnych Polaków.

Wynikiem prawidłowej realizacji założeń dydaktycznych były w ówczesnym czasie liczne osiągnięcia uczniów w konkursach i olimpiadach przedmiotowych.

W dalszym ciągu w żagańskiej „Jedynce” pedagog szkolny prowadził zajęcia wyrównawcze. Zajęcia te miały na celu podnieść poziom wiedzy dzieci najsłabszych w klasach I – III, aby zlikwidować niepowodzenia szkolne. Wzorem lat ubiegłych zajęcia prowadzone były w małych zespołach reedukacyjnych oraz indywidualnie z najmłodszymi uczniami.

Szkoła przywiązywała wielką wagę do obrzędowości. Tradycją placówki było uroczyste ślubowanie i pasowanie na ucznia klasy I najmłodszych dzieci, które odbywało się w ostatnich dniach września. W uroczystościach brali udział rodzice oraz zaproszeni goście. Dyrektor szkoły symbolicznym ołówkiem dokonywał pasowania każdego „pierwszaka” na ucznia i wypowiadał słowa: „bądź dobrym uczniem”. Uczniom zostawał wręczany symboliczny klucz do klasy i akt nadania klasy, co zobowiązywało ich do dbałości o powierzone im pomieszczenie, tym samym włączało się ich do współgospodarzenia w szkole. Dzieci składały uroczyste ślubowanie


41

otrzymywały pamiątkowy akt ślubowania oraz książeczki, SKO z symbolicznym wkładem, jako zachęty do oszczędzania pieniędzy.Uczniowie poszczególnych klas należeli w tym badanym okresie funkcjonowania szkoły do trzech grup wiekowych tj.: „Pacholąt” klasy I - III, „Sztubaków” - klasy IV - VI i „Żaków” klasy VII - VIII. W ramach pracy tych grup prowadzono współzawodnictwo o tytuł wzorowej klasy. Podsumowanie wyników współzawodnictwa odbywało się dwa razy do roku. Najlepsi uczniowie otrzymywali wówczas odznakę „Wzorowy Uczeń”, zaś rodzice listy pochwalne, a przodujące klasy wyróżnienie oraz nagrody pieniężne.

Bardzo doniosłym wydarzeniem w życiu szkoły było pożegnanie VIII klas, które dokładnie i szczegółowo było planowane na odbywających się w maju Radach Pedagogicznych. Było to wzruszające przeżycie dla uczniów, ich rodziców i nauczycieli. Na obrzęd ten składał się bardzo uroczysty apel, podczas którego odchodzący uczniowie przekazywali sztandar i insygnia władzy Samorządu Uczniowskiego młodszym kolegom.

Do tradycji szkolnych w tym okresie należy zaliczyć organizowanie licznych wycieczek i biwaków pod koniec roku szkolnego. Wielkim echem odbiło się w szkole ogłoszone w roku 1986 Międzynarodowego Roku Pokoju i poświęcone tej tematyce zostały godziny do dyspozycji wychowawców klasowych. Szczególnie ważnym wydarzeniem w tym okresie było nadanie sztandaru szkole, związane z obchodami czterdziestolecia istnienia szkoły. Sztandar wykonano wg projektu uczennicy klasy VII Jolanty Ś1iwińskiej. Przekazanie uroczyste sztandaru Szkole Podstawowej nr 1 w Żaganiu nastąpiło 23.11.l985 roku.

Od 1985 roku szkoła posiadała także własny hymn, który odśpiewano inauguracyjnie w czasie imprezy związanej z obchodami czterdziestolecia Szkoły Podstawowej nr 1 w Żaganiu. Słowa hymnu napisał mgr Jerzy Bagiński - nauczyciel i były jej dyrektor, a muzykę skomponował mgr Józef Nizio, także nauczyciel tej szkoły.

W tym opisywanym okresie opieką zostały otoczone także dzieci uzdolnione lub o ukierunkowanych zainteresowaniach. Przynależały one do kół przedmiotowych oraz artystycznych takich jak: polonistyczne, historyczne, matematyczne, biologiczne, geograficzne, fizyko - chemiczne, Koła Młodych Matematyków „Pitagoras”, recytatorskiego, szkolnego koła sportowego, koła miłośników ksiązki, chóru szkolnego, zespołu wokalnego, teatrzyku kukiełkowego lub koła plastycznego.

Znaczna część uczniów korzystała z księgozbioru biblioteki szkolnej. Czytelnia udostępniała na miejscu następujące czasopisma: dzienniki „Rzeczypospolita”, „Gazeta Lubuska”, tygodniki „Polityka”, „Na przełaj”, „Głos Nauczyciela”, „Przyjaźń”, „Świerszczyk”, dwutygodniki „Nadodrze”, „Płomyczek”, „Płomyk” oraz „Świat młodych”’. Duży wpływ na wychowanie moralno - społeczne miały też działające prężnie w szkole od początku jej istnienia formy pozalekcyjnej pracy tj. Samorząd Uczniowski, ZHP, PCK, LOP, SKO.

Nad trudnościami wychowawczymi w dalszym ciągu czuwał pedagog szkolny, który swoją pomoc ofiarował uczniom, rodzicom i nauczycielom wychowawcom.

42


Działalność opiekuńcza Szkoły Podstawowej nr 1 w Żaganiu w latach 1980 - 1989 dotyczyła przede wszystkim opieki zdrowotnej, opieki materialnej i opieki całkowitej nad dziećmi w czasie pobytu ich w placówce.

W szkole od 1985 roku przyjęto do pracy pielęgniarkę oraz lekarza pediatrę. W ramach pracy świetlicy były także wydawane obiady. Z obiadów korzystało około 150 dzieci, w tym około 80 z nich było obiadami o pełnej płatności, z obiadów z 25 % zniżką korzystało około 20 uczniów, a około 15 z 50 % zniżką a całkowicie z opłat było zwolnionych od 20 do 25 dzieci.

Szkoła Podstawowa nr 1 w Żaganiu była bardzo mocno związana z miastem jako najstarsza placówka oświatowa. Placówka w ówczesnym czasie miała podpisane umowy patronackie o współpracy z: PSS „Społem” w Żaganiu, JW 2920, Przedszkolem Miejskim nr 1 w Żaganiu, Klubem wojskowym „Las”, Szkołą Podstawową w Świętoszowie. Niezależnie od tych umów szkoła współpracowała ze wszystkimi zakładami istniejącymi w Żaganiu w większym lub w mniejszym stopniu.

Lata osiemdziesiąte to kryzys systemu oświatowego, który miał także wpływ na pracę Szkoły Podstawowej nr 1 w Żaganiu. Placówka borykała się z problemami materialnymi, które rozwiązywała łącznie z środowiskiem lokalnym, tj. rodzicami, zaprzyjaźnionymi zakładami pracy oraz żagańską Jednostką Wojskową. Szkoła w swojej pracy głównie kładła nacisk na poprawę wyników nauczania, na rozbudzanie zainteresowań uczniów oraz na pomoc dzieciom z problemami w nauce. Nauczyciele uzupełniali wykształcenie pedagogiczne, co pozwoliło w dużej mierze poprawić pracę edukacyjną szkoły.

Grono pedagogiczne


43

Uroczystości pasowania nowych ucznów “Jedynki” przez dyrekcję

44


Szkolnictwo podstawowe w okresie przemian ustrojowych. Lata 1989/90 – 1999/00W roku szkolnym 1999/2000 szkoła działa z mocy Ustawy z dnia 07.09.1991 roku o systemie oświaty oraz z Uchwały Rady Miejskiej i zwana jest szkołą publiczną. W wyniku reformy oświaty czas trwania nauki w szkole wynosi 6 lat, zajęcia odbywają się w systemie jednozmianowym, czas rozpoczęcia i zakończenia dydaktycznych zajęć szkolnych w czasie roku określa Minister Edukacji Narodowej w drodze rozporządzenia.

Organami szkoły były dyrektor, wicedyrektor, Rada Pedagogiczna, Samorząd Uczniowski, Rada Rodziców i Rada Szkoły.

Liczba nauczycieli czynnie pracujących wynosiła w tych latach od 29 do 34 osób z wyjątkiem dwóch ostatnich lat, gdzie liczba ta zmniejszyła się do 19 osób, podyktowane to było wprowadzeniem reformy szkolnictwa. Część nauczycieli odeszła do utworzonych w Żaganiu dwóch gimnazjów.

W roku 1999 wystąpił duży spadek ilości uczniów. Liczba ta w omawianym okresie wahała się w granicach od 414 do 544 uczniów.

W latach 1990 – 2000 Szkołę Podstawową nr 1 w Żaganiu ukończyło 775 uczniów. Rok 1999/2000 był bardzo szczególny. Placówkę opuściły dwie grupy absolwentów. Byli to absolwenci klas VIII oraz absolwenci klas VI przechodzący do gimnazjum.Rozpoczęty w SP nr 1 w Żaganiu remont jedynej sali gimnastycznej w dalszym ciągu był prowadzony. Finał nastąpił 24.01.1994 roku.

W 1991 roku w związku z przywróceniem do szkół podstawowych religii zaszła konieczność adaptacji pomieszczenia po harcówce na gabinet metodyczny do tych zajęć. Pomieszczenie to przygotowane zostało na koszt rodziców, którzy między innymi sfinansowali to przedsięwzięcie.


45

Drobne sumy także na ten cel złożyli ówczesny proboszcz E. Kapusta oraz burmistrz miasta. Za te pieniądze wykonano centralne ogrzewanie, wodę, łazienkę z toaletą, podłogę oraz remont dachu i prace malarskie.

W okresie tym utworzono klasy mniej liczne, co pozwoliło w sposób dokładniejszy z dostosowaniem do poziomu uczniów realizować program edukacyjny.

Na szczeblu edukacji nauczania początkowego łączono treści kształcenia w bloki interdyscyplinarne. Łączono przedmioty takie jak język polski, matematykę, środowisko i przedmioty artystyczne. Programy nauczania w SP nr 1 w roku 1990/91 wzbogacono o naukę języka angielskiego. Naukę tego języka objęte zostały dzieci z klas V – VIII. W tym samym roku zrezygnowano z nauki języka rosyjskiego.

Z myślą o dobru ucznia wprowadzono nową skalę ocen. W 1991 roku powołano zespół nauczycieli do opracowania nowego regulaminu oceniania i klasyfikacji uczniów. W okresie tym funkcjonowała sześciostopniowa skala oceniania wiedzy ucznia i nabytych w szkole przez niego umiejętności.

W latach 1990 – 2000 Samorząd Uczniowski stał się organizacją wiodącą w „Jedynce”. Otrzymał on w tym okresie wiele uprawnień. Młodzież miała pełne prawo do współuczestniczenia w planowaniu i realizacji większości zadań szkoły. SU pracował bardzo prężnie. Samorząd Uczniowski był inicjatorem i wykonawcą wielu imprez artystycznych, dyskotek, konkursów oraz wycieczek szkolnych i klasowych. W obradach Rad Pedagogicznych uczestniczyli przedstawiciele Rady Samorządu Uczniowskiego.

Do rozbudzania zainteresowań dzieci służyły liczne koła przedmiotowe. W placówce najprężniej działały koła: polonistyczne, matematyczne wraz z Kołem Młodych Matematyków „Pitagoras” oraz sportowe.

W realizacji procesu wychowawczego dużą rolę odgrywały lekcje biblioteczne, które miały na celu zachęcać dzieci do czytania książek zebranych w bibliotece szkolnej.

Nad trudnościami wychowawczymi czuwał pedagog szkolny. Do działań pedagoga należało też prowadzenie preorientacji zawodowej. Uczniom klas VII i VIII systematycznie i na bieżąco przekazywał informacje o szkołach ponadpodstawowych i nowo tworzonych kierunkach kształcenia w nich.

W ramach działalności opiekuńczej Szkoła prowadziła trzy razy w tygodniu zajęcia korekcyjne dla uczniów przejawiających nieprawidłowości w statyce ciała. Placówka organizowała także zajęcia z zakresu wad wymowy, które objęły podczas jedenastu lat 210 osób.

46


Uroczystości związane z jubileuszem szkoły - uroczysta prezentacja sztandaru


47

Dla uczniów, którzy nie mieli zapewnionej opieki rodziców po zajęciach lekcyjnych, szkoła prowadziła świetlicę szkolną, która była i jest pozalekcyjną formą działalności opiekuńczej placówki. Świetlica pracowała 26 godzin tygodniowo, godziny ustalano na bieżąco w zależności od potrzeb.

W ciągu kolejnych pięciu lat szkoła zmieniła swój wizerunek. Nastąpiła modernizacja bazy szkoły. Powstała pracownia Tradycją. W roku szkolnym 1999/2000 dotychczasowe 8-letnie szkoły podstawowe stały się 6-letnimi szkołami podstawowymi. W 6-letniej szkole podstawowej uczą się dzieci w wieku 7-13 lat. Celem kształcenia w niej jest umożliwienie dziecku opanowania podstawowych umiejętności oraz jego wychowanie w bliskiej współpracy z rodzicami. Działania edukacyjne szkoły koncentrują się wokół podstawy programowej kształcenia ogólnego czyli kanonu podstawowych treści nauczania. Nauczanie odbywa się tu w 2 cyklach: zintegrowanym (klasy I-III) i blokowym (klasy IV-VI). W klasach I-III kształcenie przebiega bez podziału na przedmioty nauczania. Zajęcia są prowadzone według planu ustalonego przez nauczyciela danego oddziału. Nauczyciel organizuje czas zajęć i przerw stosownie do aktywności uczniów. Ogólna liczba zajęć w tym cyklu wynosi od 22 do 25 godzin tygodniowo. Uczniowie klas I-III otrzymują głównie oceny opisowe, wyjątek stanowią tradycyjne oceny z religii lub etyki. Do klasy wyższej są promowani ci, których osiągnięcia zostały ocenione pozytywnie. W klasach IV-VI część zajęć odbywa się w ramach tradycyjnych przedmiotów, takich jak: język polski, matematyka, wychowanie fizyczne, część natomiast w grupach przedmiotowych (np. historia i społeczeństwo). Ogólna liczba godzin zajęć w klasach IV-VI wynosi 26-28 godzin tygodniowo. W planie nauczania podaje się jedynie minimalną liczbę godzin zajęć poszczególnych przedmiotów i bloków przedmiotowych. Obowiązującą w danej szkole liczbę godzin poszczególnych przedmiotów ustala sama szkoła, mając swobodę w podejmowaniu tej decyzji dzięki pozostawieniu 20% ogólnej liczby zajęć do dyspozycji dyrektora. Od klasy IV szkoły podstawowej osiągnięcia uczniów są oceniane pod koniec każdego semestru w skali od 6 do 1, przy czym 6 oznacza stopień celujący, 5 – bardzo dobry, 4 – dobry, 3 – dostateczny, 2 – dopuszczający, 1 – niedostateczny.

PSP nr 1 w latach 2000 – 2015

48


Odnowiona sala świetlicy szkolnej


49

Na zakończenie nauki w 6-letniej szkole podstawowej uczniowie są poddawani sprawdzianowi umiejętności. Dotyczy on umiejętności czytania, pisania, rozumowania, korzystania z informacji, wykorzystywania wiedzy w praktyce. Sprawdzian jest powszechny i obowiązkowy. Przeprowadzają go i oceniają okręgowe komisje egzaminacyjne. Sprawdzian jest organizowany od 2002 r. Nie ma on charakteru selekcyjnego, jest jedynie źródłem informacji o poziomie osiągnięć uczniów. Absolwenci 6-letniej szkoły podstawowej otrzymują świadectwo ukończenia szkoły podstawowej, które pozwala im na kontynuację nauki w gimnazjum. Do 1992 r. szkołami podstawowymi zarządzali kuratorzy, będący przedstawicielami władzy państwowej na szczeblu

Wręczenie wyróżnień dla najlepszych ucznów przez dyrekcję

50


województwa (największej jednostki podziału administracyjnego państwa). Od 1992 r. zarządzanie szkołami podstawowymi przejęły samorządy terytorialne (gminy).

Do sierpnia 2002 roku dyrektorem jest Pan Piotr Stolarz, który odchodzi na emeryturę, a jego stanowisko obejmuje z dniem 01.09.2002 roku Pani Grażyna Stawowczyk. Na zastępcę mianuje Renatę Socha. W ciągu kolejnych pięciu lat szkoła zmieniła swój wizerunek. Nastąpiła modernizacja bazy szkoły. Powstała pracownia informatyczna, odnowione zostały sale lekcyjne na I piętrze, przeprowadzono remont kapitalny pomieszczenia biblioteki i wyposażono ją w nowe funkcjonalne meble. W budynku szkoły wymieniono drzwi, a we frontowej ścianie okna. Wykonano od nowa bramę wjazdową i furtki; przeprowadzono remont trybun. Zmieniły wygląd: pokój nauczycielski, sekretariat, gabinety dyrektorskie, gabinet pielęgniarki szkolnej, gabinet pedagoga, szatnie i korytarz szkolny. Zgodnie z zapotrzebowaniem nauczycieli zakupiono pomoce dydaktyczne i sprzęt sportowy. Dzięki staraniom dyrekcji powstał również plac zabaw dla dzieci. W roku 2003 w budynku szkolnym rozpoczęła działalność przychodnia logopedyczna, we współpracy z NFZ. Grono Pedagogiczne w roku jubileuszowym 2004/2005 liczyło 31 nauczycieli, a naukę w 16. oddziałach rozpoczęło 381 uczniów. Nauczyciele stanowili wysokokwalifikowaną kadrę, posiadali kilka specjalności i zdobywali kolejne stopnie awansu zawodowego.

W latach 2003-2007 wdrożono i zrealizowano w szkole 13 innowacji pedagogicznych. W tym okresie działały na terenie szkoły koła przedmiotowe i koła zainteresowań: koło matematyczne, Klub Miłośników Matematyki „Pitagoras”, koło plastyczne, „koło polonistyczno-recytatorskie, koło przyrodniczo-ekologiczne, koło plastyczne, koło spotkań z literaturą, koło historyczne, zespół wokalny, zespół fletowy, Szkolne Koło Sportowe, koło informatyczne, koło języka angielskiego, koło szachowe, koło dziennikarskie, koło teatralne, koło turystyczno-przyrodnicze „Ekotrampy”, zespół taneczny „Baw się razem z nami”. Prowadzono również dodatkowe zajęcia: wyrównawcze, korekcyjne, taneczne i sportowe: grupa judo i grupa badmintona. Na terenie szkoły działały dwie gromady zuchowe: 4. Gromada Zuchowa „Odkrywcy” i Gromada Zuchowa „Mali-Wytrwali” oraz zrzeszająca w swoich szeregach uczniów starszych 6. Drużyna Harcerska „Polanie”. Kontynuowały swoją działalność organizacje szkolne: SKO, PCK, LOP i SU. Od roku 2003 organizowano uczniom cotygodniowe wyjazdy – z nauką pływania – na basen „Wodnik” w Żarach. W czasie ferii organizowano na terenie szkoły zimowiska. Dużo uczniów uczestniczyło w wyjazdach na „Zielone Szkoły”: w 2005 r. do Jarosławca, w 2006 r. – Ustronia Morskiego, w 2007 r. – Rewala. Wszyscy uczniowie szkoły uczestniczyli w „Audycjach umuzykalniających” organizowanych początkowo przez Filharmonię Zielonogórską, a w późniejszym czasie przez Lubuskie Biuro Koncertowe. Tradycją szkolną stały się organizowane na przełomie maja i czerwca Festyny Rodzinne, które przebiegały pod różnymi hasłami: „Na ludową nutę” – 2003 r., „Bajeczki z Jedyneczki” – 2004 r., „Sześćdziesiąt lat minęło” – 2005 r., „Sportowa Jedynka” –2006 r. Od 1 IX 2005 r. realizowany był eksperyment pedagogiczny „Edukacja artystyczna w nauczaniu zintegrowanym” przygotowany i prowadzony przez Renatę Socha, Agnieszkę Kurek, Małgorzatę Wiadomską. Polegał na rozszerzeniu zajęć artystycznych. Eksperyment trwał 3 lata, objęto nim kl.I c. W roku szkolnym 2006/2007 w wyniku starań wicedyrektor szkoła wzięła udział w dwóch dużych projektach „Akademia sukcesu” i „Śpiewająca Polska”, gdzie finał miał miejsce w Legnicy; a


51

uczniowie PSP nr 1 zostali laureatami. W latach 2002-2007 na terenie szkoły organizowano konkursy: „Złote pióro” I-III i IV-VI – w roku 2007organizowany po raz czwarty jako I Powiatowy Konkurs Ortograficzny „Złote pióro”, Konkurs Recytatorski, Matematyczny „Kangur”, Matematyczny „Czar par”, I Matematyczny Turniej dla kl.IV, Międzyszkolny Matematyczny Turniej „Liczydło”, Turniej Wiedzy o Bezpieczeństwie „Mały Ratowniczek”. W 2007 roku

powołano Rzecznika Praw Dziecka w osobie pani Jadwigi Ruszkowskiej i przyjęto propozycję Rady Rodziców dotyczącą mundurków szkolnych. Rokrocznie organizowano „Dni otwarte dla przedszkoli”. Założona w roku szkolnym 2005/2006 strona internetowa prezentowała wizerunek i osiągnięcia szkoły.

Od 01.09.2007 roku funkcję dyrektora szkoły przejmuje Pani Małgorzata Kalinowska. Jej zastępcą zostaje Pani Dorota Maćkowska, która w 2011 obejmuje stanowisko dyrektora szkoły w PSP 2 w Żaganiu, a jej dotychczasowe stanowisko zajmuje Pani Agnieszka Kurek. W tym czasie dokonano kapitalnego remontu sali gimnastycznej, wymieniono piece CO. Udostępniono wyremontowany oddział klasy zerowej. Wszystkie klasy zyskały nowy blask. Wymieniono podłogi, zakupiono nowe meble i pomoce dydaktyczne, zamontowano tablice interaktywne, pomalowano klasy i zamontowano żaluzje. Pracownie informatyczną wyposażono

w nowe zestawy komputerowe i projektor. Biblioteka otrzymała cztery stanowiska multimedialne. Całkowicie zmieniono wyposażenie i wygląd gabinetu dyrektorów, pedagoga szkolnego logopedy, pielęgniarki, sekretariatu. Zamontowano monitoring szkolny. Na korytarzach pojawiły się tablice z osiągnięciami uczniów i przedsięwzięciami na rzecz szkoły oraz ławeczki do siedzenia dla dzieci. Teren szkoły został przyozdobiony licznymi drzewkami, kwiatami, wygospodarowano zieleniec na którym każdego roku kwitą azalie i rododendrony. Wyłożono polbrukiem wszystkie ścieżki. Zamontowano nowy, drewniany mini plac Nowoczesna sala

komputerowa

52


zabaw. Świetlicę szkolną przeniesiono z budynku sali gimnastycznej do budynku głównego oraz zajęcia religii z dawnej harcówki. Zamontowano nowe ławeczki na trybunach i murku. Wymieniono pozostałe drewniane okna na plastikowe. Utworzono punkt wydawania posiłków w macierzystej szkole.

Kadra pedagogiczna w 100% posiada pełne kwalifikacje do nauczanych przedmiotów i realizowanych zajęć. 80% nauczycieli uzyskało stopień awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego. W tym czasie nauczyciele zrealizowali 16 innowacji pedagogicznych. Dwóch nauczycieli odebrało Lubuski Laur Oświaty, kolejnych dwóch nagrodę Lubuskiego Kuratora Oświaty, czterech medale Komisji Edukacji Narodowej, szesnaścioro Medale za Długoletnią Służbę. Chętnie integrują się na spotkaniach kulturalno-oświatowych w Lubuskim Teatrze, Operetce poznańskiej, w przepięknych aranżacjach wnętrz regionalnych zamków, pałacyków i dworków. Korzystali z wycieczek krajoznawczych do Zakopanego, Świeradowa Zdroju, Szklarskiej Poręby, Karpacza, Lądka Zdroju.

W zakresie organizacji pracy szkoły od 1 września 2012 roku w życie weszło nowe rozporządzenie o ramowych planach nauczania. Nowa ramówka w połączeniu z nową podstawą programową, która obowiązuje na pierwszym, drugim i czwartym etapie edukacyjnym. Zmiany w stosunku do obowiązujących przepisów dotyczyły w szczególności: liczby godzin na zajęcia obowiązkowe i dodatkowe, organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej, organizacji zajęć WDŻ oraz nauki religii i etyki, organizacji zajęć wf, informatyki, języka obcego, godzin do dyspozycji dyrektora szkoły.

W trzyletnim okresie nauczania (I etap edukacyjny – klasy I-III) nowy ramowy plan nauczania nakazuje


53

zrealizowanie niżej wymienionych obowiązkowych zajęć edukacyjnych co najmniej w wymiarze:

• edukacja polonistyczna, edukacja społeczna, edukacja przyrodnicza, edukacja matematyczna i zajęcia techniczne – łącznie 1150 godzin (podziału godzin na poszczególne zajęcia dokonuje nauczyciel prowadzący dane zajęcia), język obcy nowożytny – 190 godzin, edukacja muzyczna – 95 godzin, edukacja plastyczna – 95 godzin, zajęcia komputerowe – 95 godzin, wychowanie fizyczne – 290 godzin.

W trzyletnim okresie nauczania (II etap edukacyjny – klasy IV-VI) nowy ramowy plan nauczania nakazuje zrealizowanie niżej wymienionych obowiązkowych zajęć edukacyjnych co najmniej w wymiarze: język polski – 510 godzin, język obcy nowożytny – 290 godzin, muzyka – 95 godzin, plastyka – 95 godzin, historia i społeczeństwo – 130 godzin, przyroda – 290 godzin, matematyka – 385 godzin, zajęcia komputerowe – 95 godzin, zajęcia techniczne – 95 godzin, wychowanie fizyczne – 385 godzin, zajęcia z wychowawcą – 95 godzin.

W zakresie pracy dydaktyczno-wychowawczej zrealizowano 8 projektów unijnych. W realizacji projektu „Matematyka bez granic” we współpracy z Uniwersytetem Zielonogórskim, nasi uczniowie zajęli trzecie miejsce w województwie i 7 w kraju. W roku szkolnym 2013/14 uczniowie osiągnęli najwyższy wynik sprawdzianu szkoły od 2002r. Ponadto był to najlepszy wynik na tle kraju , okręgu, województwa, powiatu, gminy i miasta. Uwieńczeniem sukcesów szóstoklasistów jest organizowana Gala na zakończenie roku szkolnego. Każdego roku szkoła zajmowała pierwsze miejsce w eliminacjach sportowych. Szkoła może poszczycić się laureatami konkursów przedmiotowych i innych, medalistami zawodów sportowych na szczeblu międzynarodowym, krajowym, wojewódzkim. Międzypowiatowy konkurs ortograficzny – Złote pióro- potyczki ortograficzne jest organizowany od 2009 roku przez naszą szkołę, który cieszy się ogromną popularnością. Bierze w nim udział ok. 3000 tysięcy uczniów. Do sukcesów można zaliczyć przygotowywane Jasełka bożonarodzeniowe, które od trzech lat plasują się na pierwszym miejscu w mieście. Bogactwo językowe wnosi współpraca z Akademią Nauk w Warszawie i organizatorem Logus w ramach konkursu „Z poprawną polszczyzną na co dzień” i „Z poprawną ortografią na co dzień”. Cieszymy się z sukcesów naszych najmłodszych. Ponadto została rozbudzona aktywność SKO wśród naszych uczniów , która została doceniona przez zarząd PKO przyznając atrakcyjne nagrody. Ogromnym powodzeniem cieszą się Zielone Szkoły organizowane przez naszych nauczycieli. W dalszym ciągu kontynuowane są Festyny Rodzinne, które cieszą się dużym uznaniem w środowisku. Samorząd Uczniowski realizuje wiele przedsięwzięć na rzecz swoich kolegów i koleżanek. Od 2013 roku wydawana jest gazetka szkolna PLOTECZKI Z ŻAGAŃSKIEJ JEDYNECZKI. W naszej szkole funkcjonuje świetlica szkolna, która swym wyglądem i opieką przyciąga coraz większą liczbę dzieci. Wzorcowo bierzemy udział w akcjach charytatywnych w naszej szkole przy współpracy Z PCK, LOP i innymi instytucjami.

Wielkim wydarzeniem roku szkolnego 2013/2014 było nadanie imienia Jana Brzechwy i sztandaru szkole.

54


Sala zajęć plastycznych wraz z rekwizytami Gabinet polonistyczny

Odnowiona sala gimnastyczna

Sala klas pierwszych wraz z wyposażeniem edukacyjnym


55

Wspomnienia

56


Jubileusz obchodów 70-lecia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Jana Brzechwy w Żaganiu, to okazja do świętowania dla całej społeczności szkolnej, do podsumowań, a jed-nocześnie czas wspomnień.

Nie sposób przytoczyć w kilku zdaniach całego okresu pracy, stąd chciałabym podziel-ić się kilkoma swoimi refleksjami, przeżyciami, doświadczeniami.

Pracowałam w Szkole Podstawowej nr 1 w Żaganiu przez 35 lat od roku 1967 do 2002 - kiedy odeszłam na emeryturę. Często podkreślam nawet w rozmowach prywatnych, że jest to „moja szkoła”, bo tu spędziłam całe swoje zawodowe życie.

Najbardziej utkwiły mi w pamięci pierwsze lata pracy. Do dziś pamiętam ten stres, obawę, niepokój – co będzie, jak będzie, czy sprostam wymaganiom wiedząc o tym, że jest to najstarsza, ale jednocześnie najlepsza szkoła w Żaganiu prowadzona przez kierownika Pana Ludwika Kimbera i Panią Antoninę Godzińską.

Wiele sytuacji odtwarzam w pamięci, ale przytoczę jedną – kiedy nieobecnych było 3 – 4 nauczycieli wówczas Pan L. Kimber wchodził do każdej z klas, przydzielał zadania, otwierał drzwi i stawał pod oknem na korytarzu. Cisza była w całej szkole.

Inna sytuacja – Pani Antonina Godzińska pisała nam nauczycielom nauczania początkowego tematy lekcji na cały tydzień i w takiej kolejności należało wpisywać do dzienni-ka lekcyjnego. Oczywiście codziennie rano przed godz. 8:00 sprawdzała konspekty lekcji. Brak konspektu oznaczało niedopuszczenie do prowadzenia zajęć. Zdarzały się i takie sytuacje, a konsekwencje były bardzo przykre. Był to czas prawdziwej „szkoły życia”.

Prowadziłam również zajęcia z wychowania fizycznego w klasie IV – VIII z dziewczęta-mi. Kiedyś nie wpisałam tematu zajęć do dziennika lekcyjnego a moje koleżanki napisały „Skok w bok ze skarpy – utrwalenie”. Było wiele śmiechu, ale i stresu.

Do dziś wspominam satysfakcję z osiągnięć pedagogicznych, np. moi uczniowie dot-arli do finału Międzynarodowych Mistrzostw Francji w Grach Logicznych i Matematycznych, które odbywały się we Wrocławiu. Pamiętam nazwiska tych uczniów – to Michał Majcherczyk


57

– zajął IV miejsce i Karolina Chłostowska – VII miejsce, ale również Agnieszkę Janowską, która zajęła II miejsce w wojewódzkim Konkursie matematycznym „Kangur” w Zielonej Górze.

Niezapomniane są chwile wspólnych spotkań, imprez, które trwały niekiedy do bi-ałego rana. Wystarczyło, że ktoś podał hasło np. „jutro śledzik” – chętnych nie brakowało, nikt nie mówił, że nie ma czasu, że ma inne zajęcia, że nie może. Było zawsze miło, wesoło i serdecznie. Każdy zabierał ze sobą „to co należało” i zabawa była szampańska. Do dziś spotykamy się we własnym gronie już emerytów zapraszając obecną Panią Dyrektor Małgor-zatę Kalinowską, która nigdy nam nie odmawia, a zawsze przychodzi z pomocą i umila nam czas przybliżając aktualne osiągnięcia i problemy z życia szkoły. Tym bardziej jesteśmy z nią związani.

Bardzo mile wspominam lata pracy kiedy przyjęłam obowiązki doradcy metodyczne-go nauczycieli nauczania początkowego i oddelegowana zostałam do pracy w Ośrodku Do-skonalenia Nauczycieli w Zielonej Górze – przygoda ta trwała 14 lat. Miałam wtedy szeroki ogląd pracy różnych szkół powiatu żagańskiego i nie tylko, wiele spotkań, dyskusji, konsultacji i rozmów. Prowadzone lekcje tzw. „pokazowe” i obserwowane przez koleżanki były zawsze impulsem do pogłębiania wiedzy, a to przekładało się na efekty dydaktyczno-wychowawcze. Spotkania przy kawie po części dydaktycznej były ważnym elementem każdej konferencji metodycznej.

Praca w tej szkole – Szkole Podstawowej nr 1 w Żaganiu to prawdziwy zaszczyt, duma i satysfakcja. Można było się zawsze pochwalić, że pracuję w SP nr 1 w Żaganiu.

Aż trudno uwierzyć, że to już historia. Dziś szkoła tętni życiem, jest bardziej kolorowa, barwna, nowoczesna – bo tak zmienił się świat, a jak będzie za następne 70 lat?

Czas o drogę nie pyta, płynie wartkim strumieniem.To co było minęło, pozostaje wspomnienie.

58


Emerytowana nauczycielka nauczania początkowegoMetodyk Wojewódzkiego Ośrodka Metodycznego

w Zielonej Górze

mgr Halina Stebelska

Z okazji Jubileuszu 70-lecia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. J. Brzechwy w Żaganiu ży-czę Pani Dyrektor Małgorzacie Kalinowskiej i całemu Gronu Pedagogicznemu wiele satysfakcji i dumy z bycia nauczycielem tej szkoły, kontynuacji dobrych tradycji, a jednocześnie wiele osiągnięć dydaktyczno wychowawczych w pracy z dziećmi.


59

Wspomnienia z lat pracy w zacnej „Jedynce” w latach 1983 – 2002. Będąc kierownikiem internatu szkoły specjalnej – obecny Ośrodek Szkolno Wychow-awczy, odwiedzili mnie w kancelarii inspektor szkolny mgr Henryk Tomczak i szef kadr mgr Franciszek Jarlaczyk. Sądziłem, że może to wizyta kontrolna, lustracyjna. Usiedliśmy przy kawie, a pan Tomczak prosto z mostu bez żadnej kurtuazji „przyszliśmy odwołać Cię z funkcji kierownika.” Wystraszony, ale taka rola władzy. Pan Jurlaczyk po chwili dodał „po to żeby mi-anować Cię dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 1, gdyż obecni dyrektorzy złożyli rezygnację.” Tak oto zaczęła się moja przygoda z „Jedynką” jako dyrektora. Pod nieobecność kol. Ciszews-kiej zastępowałem Ją ucząc matematyki w dwóch klasach siódmych. Nie wszedłem zatem w to środowisko jako obcy, nowy lecz ten kto częściowo znał „układy” i stosunki międzyludzkie panujące w szkole. Nie robiłem rewolucji, bo nie trzeba było. Nauczyciele byli oddani swej pracy, zaangażowani i pełni zapału. Trzeba było tylko nadać impulsu i ukierunkować pewne działania.

Lata, które przepracowałem w „Jedynce” wspominam bardzo miło i ciepło, choć nie odbyło się bez drobnych konfliktów, zatargów czy nieporozumień. Przecież to 35 nauczycieli, około 400 uczniów a do tego szmat czasu 19 lat. Były to lata bardzo biedne dla oświaty. Stan wojenny, zastój gospodarczy, zmiana ustroju społeczno-politycznego doprowadziły do zasto-ju w oświacie a ministrowie, którzy zajmowali się polityką „błyszczeli”, ale głupotą, ze szkodą dla uczniów i całego systemu oświaty.

Pamiętam lata największego ubóstwa szkoły, kiedy to nauczyciele na wniosek in-spektora oświaty opodatkowali się comiesięczną jałmużna chyba w kwocie 15 zł. Ja znów apelowałem do rodziców o dobrowolne datki, bo nie było na węgiel do kotłowni, nie mówiąc o innych potrzebach, remontach czy wydatkach bieżących. Mimo tych trudności wytrwałem aż do przejścia na emeryturę w 2002 roku.

Gdy wracam wspomnieniami do tamtych lat, to cieszę się, że tu trafiłem, bo w ofercie była SP-4, SP-5. W SP nr 1 minęły moje zawodowe lata pełne zapału, chęci inicjatyw. Tu upłynęło moje dorosłe życie prywatne, rodzinne. Przyszedłem jako 36 latek, „młokoś” a odszedłem jako dziadek 55 letni emeryt.

Mój młody wiek na pewno wpłynął na to, że atmosfera spotkań towarzysko - szkolnych pozostały wszystkim w pamięci jako jedyne, niepowtarzalne. Niech taka właśnie pozostanie,

60


moje drogie koleżanki i koledzy. Pamiętajcie jak najdłużej! Ja Was wspominam bardzo mile i sympatycznie, a wy jako „moi poddani” macie prawo do własnych ocen, oby obiektywnych.

Kontynuacją naszych lat pracy są organizowane spotkania nas emerytów prywatnie poza szkoła, na których to zawsze jest z nami dyr. Kalinowska. Kończąc nucę sobie piosenkę „Nie wrócą te lata, te lata szalone…”.

Emerytowany nauczyciel matematykiDyrektor PSP nr 1

mgr Piotr Stolarz


61

Pracowałam w Szkole Podstawowej nr 1 w latach 1981 – 2000. Jestem absolwent-ką wydziału wychowania plastycznego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W czasie mojej pracy uczestniczyłam w dwóch jubileuszach; 40 i 50-leciu szkoły. Na 40-lecie wspólnie z innymi nauczycielami przygotowaliśmy wielką wystawę w sali gimnasty-cznej. Z okazji 50-lecia zaprojektowałam pamiątkową tablicę.

Przez te lata pracy przewinęło się sporo uczniów z uzdolnieniami plastycznymi, którzy rozwijali swe zdolności na lekcjach i kółku plastycznym. Wielu z nich otrzymało nagrody i wyróżnienia w konkursach plastycznych na szczeblach międzynarodowym, ogólnopolskim i wojewódzkim w tym II miejsce w wojewódzkiej olimpiadzie wiedzy o sztuce Małgorzaty Kulik. Około 20 uczniów naszej szkoły ukończyło Licea Sztuk Plastycznych i wyższe studia artysty-czne. Naszemu miastu najbardziej zasłużył się Tomek Filar, który restauruje zabytki. Anioły przed Pałacem w Żaganiu są jego dziełem.

Dobre wyniki jakie osiągałam w pracy z dziećmi są niewątpliwie wynikiem wspaniałej atmosfery wśród koleżanek i kolegów nauczycieli i życzliwości dyrekcji jaka panowała w szkole. Praca wśród życzliwych ludzi dawała sporo satysfakcji.

Emerytowana nauczyciela plastyki

mgr Wanda Wawrzynowicz

62


Emerytowana nauczycielka matematyki

mgr Józefa Ciszewska

Nasze Grono Pedagogiczne liczyło ponad 30 osób. Większość stanowiły kobiety. Na ogół zawsze w dzień zakończenia roku szkolnego dzieci i młodzież wraz z rodzicami dziękow-ali nauczycielom za włożoną pracę w ich naukę i wychowanie. Pewnego razu jeden z uczniów, którego przez kilka lat uczyłam matematyki, bo jestem z wykształcenia mgr matematyki, podszedł do mnie w dzień zakończenia roku szkolnego i zapytał czy może mi coś powiedzieć. Kiedy wyraziłam zgodę usłyszałam pierwszy raz słowa, których nie zapomnę nigdy. Powied-ział: „Proszę Pani ja Pani dziękuję za bardzo dobre przygotowanie mnie do dalszej nauki i egzaminu wstępnego z matematyki.” Był to Piotr Wasilewski. Po kilkunastu latach otrzymałam od Piotra w dowód uznania duplikat jego pracy doktorskiej, którą obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim – Instytut Filozofii w Krakowie w 2004 roku.


63

Jestem z pokolenia, na którym II Wojna Światowa wywarła niezwykłe piętno. Rodzice byli oboje nauczycielami. Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego w Grodnie otrzymali nakaz pracy w Wilnie. Tu też przyszła na świat moja starsza siostra i ja. Mama była nauczycielem Szkoły Powszechnej, a ojciec wkrótce awansował i był urzędnikiem Kuratorium Oświaty w Wilnie. Tu też zastał nas wybuch II Wojny Światowej. Ojciec otrzymał nominację na porucznika Wojska Polskiego i wyruszył na wojnę, z której już nigdy nie powrócił. Szkoły polskie w czasie wojny w Wilnie zostały zlikwidowane, mama więc z pomocą zaprzyjaźnionych Litwinów otrzymywała dorywcze prace dzięki czemu mogła nas utrzymać przez okres zawieruchy wojennej. Po zakończeniu wojny Polacy musieli opuścić swoje miejsca zamieszkania i my z mamą zostałyśmy wytransportowane na tak zwane Ziemie Odzyskane w Polsce w obrębie nowych granic. Mama jako dobrze wykształcona, jak na tamte czasy nauczycielka, otrzymała misję otworzenia i uruchomienia szkoły w Pożarowie koło Żagania. Znalazłyśmy się w zupełnie obcych warunkach, ale w otoczeniu życzliwych ludzi, którzy przybyli tak jak my ze swoich stron: środkowej Polski, Podkarpacia i z okolic Lwowa. Był to lipiec 1947 roku, a 1 września wysiłkiem wszystkich mieszkańców rozpoczęła się nauka w wyszykowanej poniemieckiej szkole. Po roku moja matka Honorata Górska otrzymała polecenie pracy w Szkole nr 1 w Żaganiu, gdzie pełniła funkcję Kierownika. I znów było urządzanie klas i robienie porządków. Ja znalazłam się tu jako uczennica klasy II. Szkoła wydała mi się zimna i obca, dzieci w szkole w różnym wieku, niektórzy w wieku rozpoczynających pracę nauczycieli. Trafiłam jednak pod opiekę Pani Jaworskiej, która okazała się wspaniałym człowiekiem, całkowicie oddana uczniom. Pod Jej troskliwą pieczą przyzwyczaiłam się do nowych warunków. Po roku znów wróciłyśmy do naszego domu i szkoły w Pożarowie. Gdy skończyłam szkołę i zdobyłam nauczycielskie szlify, rozpoczęłam najpierw pracę w nowej szkole w Pożarowie, a w roku szkolnym 1969/70 przeniosłam się z moją rodziną – mężem i dziećmi do Żagania i rozpoczęłam pracę w Szkole Podstawowej nr 6. Była to mała i bardzo biedna szkoła, ale za to Grono Pedagogiczne na bardzo wysokim poziomie, profesjonalni i oddani swej misji ludzie. Dzieci były szczere, chętne do nauki, wszelkiej pomocy, wspaniali Rodzice, którzy chcieli, by ich dzieci zdobywały wiedzę, wychowanie i bardzo pomagali w tym nauczycielom. Te trudne warunki zahartowały nauczycieli i uczniów do działania i tak było do 1980 r., kiedy to nastąpiła wielka reorganizacja Oświaty w Żaganiu. Szkoła nr 6 została zlikwidowana, a grono pedagogiczne i uczniowie przeszli do Szkoły nr 1 i nr 2. Początkowo w Szkole Podstawowej nr 1 były klasy starsze od IV – VIII, a w Szkole nr 2 młodsze. Wszyscy trafiliśmy do Szkoły nr 1 jako zaproszeni goście, ale bardzo szybko nawiązała się pozytywna współpraca i całkowita integracja dwóch społeczności.

64


Atmosfera wśród nauczycieli, jak i uczniów okazała się bardzo dobra, wszyscy mieli jeden cel: dobro uczniów i wspólna praca dla środowiska. Gabinety przedmiotowe pod opieką nauczycieli przedmiotowców, uczniów, a także zaawansowanej współpracy rodziców, nabierały lepszego wyglądu i przydatności do nauki danych przedmiotów. Szkoła nie była tak piękna jak obecnie, ale przy małych funduszach i tak wszyscy dokładali starań, by w środowisku zyskać dobrą ocenę. Uczniowie nasi zdobywali wiedzę nie tylko w ławkach szkolnych, ale również i na zajęciach pozalekcyjnych, na kółkach zainteresowań, rozgrywkach sportowych czy imprezach klasowych, np. wieczorach poezji konkursach wiedzy o naszym mieście. Tradycją stały się „bale” karnawałowe, bale z okazji pożegnania klas VIII lub witania uczniów najmłodszych, na których dzieci i młodzież uczyła się dobrego zachowania i poszanowania starszych i rówieśników. Oczywiście wszystko to odbywało się zgodnie z zaleceniem dyrekcji, przy intensywnej pomocy rodziców. Jako nauczyciel geografii starałam się, by uczniowie poznali dzieje geograficzne i historię najbliższej okolicy jak również Krain ościennych. Czasy były trudne i nie wszystkich rodziców było stać na opłacenie dziecku wycieczki. Pozyskiwaliśmy sponsorów jak np. Jednostkę Wojskową czy PSS i dzięki temu siódme lub ósme klasy w pełnym składzie, pod opieką wychowawców i pod przewodnictwem profesjonalnych przewodników, jeździli na ciekawe wycieczki. Czasy się zmieniają i obecnie młodzież często uczestniczy w atrakcyjnych kosztownych zagranicznych wycieczkach. Wiem jednak, że te nasze wypady w niedalekie rejony Polski pozostawiły w pamięci naszych uczniów wiele wspomnień i wiele ich nauczyły. Pamiętam doskonałe wyjazdy w najbliższe nam Góry Sudety: wejście na Śnieżkę, Górę Chojnik, przeciskanie się przez skały Szczelińca, podziwianie piękna Kotliny Kłodzkiej ze wspaniałymi miejscowościami Zdrojowymi, ich dziewiczą roślinnością i zabytkami historii, Karpacz, Szklarska Poręba, Kotlina Jeleniogórska, gdzie geologia i historia wyryły swe piętno. Dziś już nikt tego co my widzieliśmy nie zobaczy, bo w te tereny wkroczyła też cywilizacja: pysznią się tam wielogwiazdkowe hotele, drogi i wszystko co ułatwia turystom przebywanie tam. Bardzo to dobrze, ale cieszę się, że nasi uczniowie, którzy są już rodzicami, a co niektórzy dziadkami mogą pamiętać ten pierwotny, choć jakże ubogi krajobraz. Jeździliśmy też na Nizinę Wielkopolską: Poznań, Gniezno, Biskupin i Wyżynę Małopolską: Kraków, Wieliczka, Jura Krakowsko-Częstochowska. Tam uczniowie uczyli się naszej historii i geologii. Dzisiaj dzieci i młodzież mogą to wszystko ujrzeć po jednym kliknięciu klawiszem komputera. To nie to samo. I życzę wszystkim młodym, by nauczyli się „dotykania” geografii, historii i ogólnej wiedzy bez skomplikowanych urządzeń, a częściej na jawie. Wszyscy pracując w Szkole nr 1 dążyliśmy, by nasi uczniowie lubili swoją szkołę i jak najwięcej wynieśli wiedzy i ogłady. I chyba tak się stało,


65

nasi uczniowie z lat 80-tych i Ci ze Szkoły nr 6 i Ci ze Szkoły nr 1 osiągnęli wielkie cele. Wielu z nich zdobyło trudne i odpowiedzialne zawody, są nauczycielami, lekarzami, prawnikami i wszyscy porządnymi ludźmi, wielu z nich sprawuje odpowiedzialne funkcje społeczne. Jeden z moich uczniów jest znanym w Polsce konserwatorem zabytków i choć mieszka obecnie daleko stąd, często przyjeżdża do Żagania, bo zabytki naszego miasta wymagają sprawnej ręki i dobrego oka. Zjawia się tu, gdy tylko jest potrzebny. Inny nasz uczeń wybrał trudną misję bycia z biednymi, krzywdzonymi ludźmi, jest misjonarzem duchownym w małej, niebezpiecznej prowincji Afryki. Raz w roku odwiedza Żagań i gdy się spotykamy mówi, że ziarenko tego co obecnie robi, zakiełkowało w nim właśnie w najmłodszych latach, gdy był uczniem Szkoły Podstawowej.

Minęło już wiele lat od chwili, gdy przeszłam na emeryturę. Pracę w Szkole nr 1 zakończyłam w 1992 roku. Przychodzę tu czasami jako gość i cieszę się, że nauczycielom i uczniom pracuje się w Szkole nr 1 coraz lepiej, a ci nasi dorośli uczniowie swoją szkołę wspominają z radością i dumą. Rozmawiałam niedawno z naszą byłą uczennicą i powiedziała mi, że jej trójka dzieci też była uczniami Szkoły nr 1, a gdy będzie mieć wnuki to dołoży starań, by kiedyś chodziły do tej szkoły. To cieszy nas starych nauczycieli, a tym młodym, tak bardzo zaangażowanym w swą pracę i ich wychowankom życzę bardzo wielu sukcesów i świadomości misji, która jest przed Nimi.

Emerytowana nauczycielka geografii

mgr Zofia Wężyk

66


Czas ma to do siebie, że w miejscu nie stoi, tak więc i mój okres pracy w „Jedynce” dobiegł końca. Przyszedł ten dzień, kiedy mnie pożegnano, a wraz ze mną Jadzię Ruszkowską (co za zbieg okoliczności, to przecież ona namówiła mnie do pracy w „Jedynce”) i Czesię Mazur. Z ramie-nia Grona Pedagogicznego, oczywiście poza panią Dyrektor, Małgorzatą Kalinowską, uczynił to, już jako emeryt, Jurek Bagiński, w sobie tylko właściwy i dowcipny (oczywiście wierszem) sposób.

Po mnie „katedrę katechetyki” objął w szkole przesympatyczny i bardzo zdolny nauczy-ciel – katecheta Krzysztof Dzimiński: miałem przyjemność być opiekunem jego stażu na nauczy-ciela kontraktowego.

Tak więc, według oficjalnych dokumentów, którymi dysponuję (świadectwo pracy), pra-cownikiem „Jedynki” byłem do dnia 31.08.2010 roku, jednak jeszcze przez, bodaj trzy lata, miałem kilka godzin z klasami V i VI.

Moje kontakty z „Jedynką” nie ustały i mam nadzieję, że nie ustaną i to z kilku powodów. Mój najstarszy wnuczek, Wojtuś, od roku szkolnego 2014/2015 jest uczniem I klasy, a w następnym roku (taką mam nadzieję) dołączy do niego jego brat Maciuś. Ponad to emeryci „Jedynki” podtr-zymują ze sobą te rodzinne kontakty i trzy razy do roku spotykają się na specjalnych „sesjach”, na które jest także zapraszana i na nich bywa pani Dyrektor Małgorzata Kalinowska. My również jesteśmy zapraszani na różne uroczystości szkolne związane choćby z Dniem Edukacji czy ze Świętami szczególnie Bożego Narodzenia, gdzie prawdziwą ucztą duchową są wspaniale pr-zygotowane i przedstawiane przez uczniów „Jasełka” co roku osiągające coraz wyższy poziom artystyczny, a co jest zasługą Małgosi Wiadomskiej i Krzysia Dzimińskiego – odpowiedzialnych za treści i artystyczne wykonanie oraz Agnieszki Kurek za stronę dekoracyjną. Jesteśmy także zapraszani na wyjazdy, wycieczki czy spektakle.

Mam nadzieję, że ta przesympatyczna więź międzypokoleniowa nauczycieli czynnych z emerytami będzie nadal kontynuowana, dla obopólnego zadowolenia. Tego sobie i Wszystkim zainteresowanym życzę, a „Jedynce” kolejnych, wspaniałych jubileuszy.

Emerytowany katecheta i nauczyciel muzyki

mgr Grzegorz Kubalewski


67

Każdego nauczyciela – wychowawcę cieszy przede wszystkim to, jak uczniowie zdają egzaminy do wybranych szkół średnich, jak osiągają dobre wyniki w sporcie, wygrywają olim-piady przedmiotowe i rozwijają swoje zainteresowania na zajęciach pozalekcyjnych.

Moją pasją całe życie była poezja i recytacja. Próbowałam – myślę, że dość udanie – „zarazić” nią uczniów „Jedynki”. Młodych talentów szukałam w całej szkole. Sprawdzianem mojej pracy, a ich umiejętności były konkursy recytatorskie. Mimo, że już od dawna jestem na emeryturze, pamiętam wielu „moich” recytatorów, którzy wygrywali konkursy wielokrotnie. Takim liderem w latach 1982 – 1985 był Andrzej Kobylarz. Konkursy wygrywali też uczniowie: Eurydyka Podolska (1987 r.), Grzegorz Jankowski (1985 r.), Daniel Stawowczyk (1988 r.). Laure-atami konkursu wojewódzkiego byli również bracia: Stefan Rybak i Jerzy Rybak. Bardzo do-brze reprezentowali naszą szkołę inni recytatorzy: Grzegorz Irski, Monika Deczkowska, Wojtek Winczaruk, Monika Marglewska, Magda Mirska, Ewa Krauze, Kuba Żołnierczyk, Sylwia Brygi-er, Andrzej Rżysko, Piotr Ziętek, Aleksandra Mleczkowska, Agnieszka Chutko, Urszula Motak, Joanna Derylak, Jagoda Stasiak. Trudno wymienić wszystkich, bo pamięć jest zawodna. W księdze protokołów znajduje się następujący zapis: „14 członków kółka recytatorskiego wzięło udział w konkursie recytatorskim Poezji i Prozy Polskiej organizowany przez ŻPK. Do konkursu rejonowego zakwalifikowało się 12 osób, a do wojewódzkiego 6. Laureatami VIII wojewódz-kiego konkursu recytatorskiego zostali: Eurydyka Podolska z kl. IV c (grupa młodsza) oraz An-drzej Kobylarz z kl. VII a (grupa starsza). Za najlepszą inscenizację uznano „Żurawia i czaplę” w wykonaniu: K. Jankowskiego z II b, D. Bielawską z II c i S. Antochów z III a. Wtedy też zauważo-no mnie jako opiekuna grupy i otrzymałam książkę z wpisem: „Dla pani Bogumiły Bagińskiej za wyróżniający poziom przygotowania uczniów do Małego Konkursu Recytatorskiego. Żagań 23.03.1985 r. – ŻPK”. Oprócz recytacji indywidualnych i inscenizacji przygotowywaliśmy wiele montaży słowno-muzycznych, a jeden z nich „Najpiękniejsze strofy o mojej Ojczyźnie” – zdobył I miejsce w przeglądzie dorobku szkół.

Jedni uczniowie odchodzili, inni przychodzili, a jedna rzecz była niezmienna – opieku-nem kółka recytatorskiego była Bogumiła Bagińska. Wiele lat minęło, a moje koleżanki ze sz-koły pamiętają piękną interpretację wiersza Antoniego Słonimskiego „Żal” – w wykonaniu Se-bastiana Kuleszy (obecnie nauczyciel, tłumacz przysięgły, radny).

68


Ostatnia strofa tego wiersza to:„Tęsknota słowo zużyte

otwarło mi swoją dal.Jak różne są rzeczy ukrytew króciutkim wyrazie: żal.”

Czy żałuję, że już nie pracuję? – NIE.Cieszę się, że w „Jedynce” zostawiłam jakiś ślad.

Emerytowana nauczycielka języka polskiego

mgr Bogumiła Bagińska


69

Dane mi było, przez okres mojej pracy w „Jedynce”, współpracować z trzema szefami (dokładniej mówiąc z jednym szefem i dwoma szefowymi). Byli to Dyrektorzy: Piotr Stolarz, Grażyna Stawowczyk i Małgorzata Kalinowska. W „Jedynce” panowała rodzinna atmosfera. W roku 1977 skończyłem studia na KUL-u w Lublinie, założyłem rodzinę, a w październiku, na za-proszenie ówczesnego proboszcza Parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żaganiu, ks. kanonika Eugeniusza Kapusty, rozpocząłem prace jako katecheta i jako organista. Jako katechecie zostały mi przydzielone klasy szóste, a od następnego roku, klasy siódme ze szkół podstawowych nr 1 i nr 2. I to było moje pierwsze spotkanie z „Jedynką”. Gdy synowie osiągnęli wiek szkolny dyrekcja PSP nr 1 - Piotr Stolarz zaproponował mi kilka godzin muzyki i prowadzenie chóru szkolnego. Dostałem kilka godzin muzyki w klasach starszych to klasy siódma i ósma. Zajęcia z chórem były zajęciami pozalekcyjnymi, prowadzonymi w godzinach popołudniowych (raz w tygodniu – 2 godziny i było to w sobotę). Najważniejszą sprawą związaną z chórem było przygotowanie go do miejskiego przeglądu osiągnięć artysty-cznych szkół podstawowych oraz zakwalifikowanie się do wojewódzkiego przeglądu chórów szkolnych w Sulechowie . Na przeglądzie miejskim zajęliśmy I miejsce i to był pierwszy, ale nie ostatni nasz sukces.

Nadszedł rok 1990. Nic nie zapowiadało, że będzie to znaczący rok w historii chóru sz-kolnego i szkoły. Zawsze, podczas wyjazdów chóru, do pomocy i opieki, Dyrekcja wyznaczała jakiegoś nauczyciela. Tym razem pojechała z nami (dziś już, niestety, nie żyjąca) pani Elżbi-eta Wilk. Był dzień 10 marca. Na Wojewódzkim Przeglądzie Chórów w Sulechowie zajęliśmy I miejsce! I otrzymaliśmy puchar Kuratora Oświaty i Wychowania w Zielonej Górze. 25 marca reprezentowaliśmy województwo zielonogórskie na Międzywojewódzkim Konkursie Chórów Szkolnych i zdobyliśmy tam III miejsce.

W okresie mojej pracy, oprócz katechizowania, a wcześniej uczenia muzyki i prow-adzenia Chóru Szkolnego, dwukrotnie dostąpiłem zaszczytu bycia wychowawcą klasy, którą doprowadziłem szczęśliwie do końca (raz do klasy ósmej, a po reformie szkolnictwa wprow-adzającego m.in. gimnazja, do klasy szóstej). Ponad to, przez dwie kadencje, byłem Społec-znym Inspektorem Pracy oraz opiekunem Samorządu Uczniowskiego.

W tym okresie brałem udział w pożegnaniach koleżanek i kolegów, którzy odchodzili na zasłużoną emeryturę. W szczególny sposób przeżyłem pożegnanie Dyrektora, Piotra Sto-

70


larza i to z dwojakiego powodu. Po pierwsze, to właśnie Piotr Stolarz przyjął mnie do pracy w „Jedynce”, a po drugie, to mnie poproszono, abym w imieniu całej dorosłej społeczności Szkoły, pożegnał odchodzącego Dyrektora, w wraz z Nim i Innych, odchodzących nauczycieli. Uczyniłem to z największą radością, ale zarazem bojaźnią, czy należycie sprostam temu za-daniu. Jak to wyszło, pozostawiam ocenie czytelnika.

Na tym świat się nie kończy…

Nadchodzi w życiu każdego człekaChwila refleksji i zamyślenia

Gdy coś się kończy, gdy coś się zmieniaKiedy z decyzją nie można zwlekać.

Do tych chwil w życiu, które coś znacząCo o przyszłości zaważyć mogą

Gdy masz dylemat, którą iść drogąSą decyzje związane z pracą.

Emerytowany katecheta i nauczyciel muzyki

mgr Grzegorz Kubalewski


71

Kadra1945 - 2015

72


Kierownicy i Dyrektorzy Publicznej Szkoły Pod-stawowej nr 1 w Żaganiu

Bagiński JerzyChimko AdolfCielecki AdamGodzińska AntoninaGórska (Laskowska) HonorataKalinowska MałgorzataKimber LudwikKment MariaKurek AgnieszkaMaćkowska DorotaMleczkowska IrenaRymasz BarbaraSocha RenataStaśkiewicz ElżbietaStawowczyk GrażynaStolarz PiotrWinkler ZofiaŻabski Tadeusz

Pracownicy Administracji i Obsługi

Ambroziak BrygidaBackiel Barbara – pielęgniarkaBagiński JerzyGaweł JózefJabłonowska JadwigaKaczmarek JerzyKrawańska EwaKwaśniewska BarbaraMadej Leszek

Matysek BożenaOlszewska Krystyna – sekretariatRejek EdwardSękowska Danuta – księgowośćSozańska KamilaSzuch IwonaTyrcz MonikaWolska Zofia

Nauczyciele PSP nr 1 na przełomie 60 lat

Augustyniak WładysławaBabecki ZbigniewBagińska BogumiłaBagiński JerzyBiałkowska ZofiaBiałkowski ZbigniewBieleszczuk AgataBogacz MariaBoguszewska DorotaBorkowska JadwigaBorodziej AgnieszkaBroda RenataBroniszewska TeresaBroszczuk AlinaBuczkowski JacekChabiniak KrystynaChimko AdolfChlebba LechChlewicka EwaChmielecki ZbigniewChodyniecki KrzysztofChtiej Grażyna


73

Chuchała BarbaraChuto JaninaCiszewska JózefaCmak ZygmuntCzarnecki StanisławCzarnowska AnnaCzerniakow DanutaCzyżydło HalinaDarocha GazelaDobrowolska BarbaraDubowska AleksandraDutkiewicz KazimieraDylewicz DanielDziubata HenrykaEwa ŁataczFinkieska AdelaFulara KrystynaGajewski StefanGargula KrystianGeściak WiesławGielniak RomanGierczak JaninaGodzińska AntoninaGrenczuk KazimieraGross YanaGrzeszczyszyn KrzysztofHaczkowski TadeuszHołodowska AnitaHucał AleksandraIdczak AlicjaIdczak AlicjaJabłońska ZofiaJachecka Jadwiga

Jakubowska ReginaJakubowski WładysławJanuchta TeresaJaworska BronisławaJedynak KrystynaJędrzycka Mleczkowska IrenaJuchnowicz HalinaJurga JaninaJusińska LiliannaKalińska StanisławaKamińska AnnaKaszuba JaninaKiernicki StanisławKiklica AgnieszkaKimber LudwikKlaub KrystynaKlimczuk PelagiaKment MariaKobylańska ElżbietaKonarkowska AlinaKopacka WiesławaKorotyńska GrażynaKosiński KarolKostecka EwaKowal AdriannaKozak EwaKrauza MieczysławaKrowieranda DanielaKrupińska LeokadiaKubalewski GrzegorzKuc JózefKulesz HalinaKurek Agnieszka

74


Kurka MonikaKwaśniak EwaKwiatkowska JolantaLange – Kluszczyńska AnitaLaskowska HonorataLewczuk AtanazyLis JanLitwin HerminaLoba WiolettaŁabuda MonikaŁomińska BogusławaŁukomska JaninaŁuźniak Danuta ( siostra Agnieszka )Mach- Babut WiesławaMachała KrystynaMaćkowiak Licznarowska JadwigaMadej BożenaMaj KrystynaMalecza EdwardManiak AnnaMasternak WiolettaMatejko AldonaMatusiewicz RobertMatusz MirosławMazur CzesławaMazur ElżbietaMichalak DanutaMirska JaninaMissar – Bednarska GrażynaMissar HelenaMroczkowska – Szpak RenataMyroń HelenaNadwodna Alicja

Nagłowska JaninaNiesłuchowska MałgorzataNizio JózefNowak – Mąkowska TeresaNowak JolantaNowakowska – Weber BożenaOleksy JaninaOlszewska JoannaPawlik DorotaPawłowska AnnaPernal MirosławaPiechowiak HenrykPióro KazimierzPogorzelska WandaPonczek JaninaPrzybyłowska ElżbietaRaczek IrenaRadziewicz StanisławRajtakowski PawełRączy ReginaRuszkowska JadwigaRutkowska BarbaraRymasz BarbaraSerwańska StefaniaSienkiewicz JadwigaSieńko JoannaSmorga LidiaSocha RenataSokołowska ElżbietaSokołowska KrystynaSokólska OlimpiaSołtys ZbigniewSoroko Sergiusz


75

Stachera ElżbietaStachurska MariaStahl IrenaStaszewska IrenaStaśkiewicz ElżbietaStaśkiewicz MarzannaStawowczyk GrażynaStawowczyk StanisławStebelska HalinaStebelski ZbigniewStefański EugeniuszStępniewska MariolaStępniewski EdwardStolarz DanutaStolarz PiotrStrzechowska – Wilk ElżbietaStych ZbigniewSuszek WładysławaSzatny BarbaraSzpakowski KrzysztofSztuba BogusławaSzubelak BeataSzwarc DanutaSzychowska BarbaraŚlipaczek ArletaŚliwak ElżbietaŚredniawa EwaŚwierzko JózefaTamowicz ZofiaTęcza FeliksTomczak HenrykTrela GabrielaTrzos Henryka

Wawrzynowicz WandaWeber JózefWężyk ZofiaWiadomska MałgorzataWilczopolska KatarzynaWilk AnnaWinkler RyszardWionczek – Kluczyńska MariaWiszniewska MariaWłodarczyk IrenaWłodarczyk TeresaWnukowski JózefWojtaś WiesławaWolska MarlenaWołoszczak JanuszWoźniak ZdzisławaWoźny ZbigniewWróblewska EwaWróblewska WiktoriaWróblewski JózefZaleska JolantaZaleszczenko EwaZalewska BarbaraZarzycki ZbigniewZawistowska MariaZawisza KrystynaZieleniewicz MieczysławZieliński AntoniZientara IwonaZyzańska HalinaŻabski Tadeusz

76


Wykaz nauczycieli zatrudnionych w PSP nr 1 w Żaganiu - stan na dzień 28.01.2015 r.

Babut WiesławaBiałkowska MarzannaBojarska SylwiaDzimiński KrzysztofGross YanaHaniszewska JustynaHołodowska AnitaJanik GrażynaJurga JaninaKalinowska MałgorzataKamińska RozaliaKurek AgnieszkaKwiatkowska JolantaLoba WiolettaŁatacz EwaŁomińska BogusławaMatusiak – Dzimińska HonorataMatusiewicz RobertNowak JolantaPiwińska MagdalenaPłocka KatarzynaRzeszowska RenataStahl IrenaStaśkiewicz MarzannaSzubelak BeataSzwarc DanutaŚwiątek AgataTawrel PiotrWągrowska MonikaWiadomska Małgorzata

Wilczopolska Katarzyna


77

Szkoła w rokujubileuszowym

78


Obraz szkołyPubliczna Szkoła Podstawowa nr 1 im położona jest w centrum miasta. Budynek zbudowany jest z czerwonej cegły i pochodzi z 1900 roku. W bieżącym roku obchodzi swoje 70 – lecie, a w poprzednim roku szkolnym został nadany sztandar i imię Jana Brzechwy.

Mimo, że szkoła jest wiekowa, to jej wnętrza są bardzo kameralne, estetyczne i nie przypominające upływu czasu. Wszystkie gabinety edukacji wczesnoszkolnej są kolorowe i dobrze wyposażone . Posiadają tablice interaktywne, kąciki tematyczne, szafki dla każdego ucznia, podłogi wyłożone są panelami na których leżą kolorowe siedziska. Gabinety klas starszych również są ładne i częściowo wyposażone w tablice interaktywne. Zostały zakupione nowe zestawy komputerowe do pracowni informatycznej, gdzie każdy uczeń pracuje przy swoim stanowisku. Wielkie zainteresowanie budzi świetlica szkolna, która została wyremontowana i doposażona w meble i pomoce dydaktyczne. Dzieci klas 0-III chętnie bawią się w kącikach tematycznych. Biblioteka szkolna posiada bogaty księgozbiór i stanowiska multimedialne, a uczniowie z koła bibliotecznego zachęcają swoimi przedstawieniami do czytania książek. Korytarze szkolne są wysokie, zakończone łukami, które zostały wymalowane.

Na ścianach widnieją antyramy potwierdzające działalność szkoły i uczniów. Szkoła Posiada dwie sale gimnastyczne. Jedna duża, pełnowymiarowa dla klas starszych i mała dla klas O-III wyposażona w ramach Radosnej Szkoły.

Organ prowadzący w bieżącym roku szkolnym zaplanował budowę boiska wielofunkcyjnego. Teren szkoły jest ogrodzony i monitorowany zapewniając wszystkim uczniom poczucie bezpieczeństwa.

Zieleńce powstały z inicjatywy rodziców i są atutem naszej szkoły, gdyż od wiosny do jesieni jest bardzo kolorowo od kwiatów i kwitnących krzewów co sprzyja ogólnemu wizerunkowi szkoły. Szkoła proponuje uczniom szeroki wachlarz zajęć pozalekcyjnych, ale również zajęcia pozaszkolne prowadzone na naszym terenie, co wzmaga aktywność dzieci uczęszczających na wybrane zajęcia. Od kilku lat linia trendu sprawdzianu klas szóstych jest zwyżkowa, co bardzo cieszy wszystkich nauczycieli, uczniów, rodziców i potwierdza bardzo dobry azymut realizowanych działań i przedsięwzięć. Szkoła szczyci się laureatami, finalistami, medalistami konkursów i zawodów sportowych na wszystkich szczeblach .

Żagańska „Jedynka” jako jedyna w powiecie organizuje konkurs na szczeblu międzypowiatowym pt. „Międzypowiatowy Konkurs Ortograficzny Złote pióro, - potyczki ortograficzne” pod patronatem Lubuskiego Kuratora Oświaty. Organizuje również Rejonowy konkurs z historii i społeczeństwa. Każdego roku realizujemy projekt UE EFS z przeznaczeniem dla uczniów słabych, zdolnych, z zakresu pomocy psychologiczno – pedagogicznej jak i dla nauczycieli. Realizujemy programy rządowe i proponowane


79

przez MEN. Szkoła posiada liczne certyfikaty i dyplomy potwierdzające działania w różnych obszarach pracy szkoły i uczniów. Rodzice bardzo chętnie angażują się w działalność szkoły. Z ich inicjatywy powstał punkt wydawania posiłków ,organizują „Festyn rodzinny”, kiermasze świąteczne i aktywnie włączają się w pomoc charytatywną szkoły.

Bardzo aktywnie działa samorząd uczniowski, który również wydaje gazetkę „Ploteczki z jedyneczki”. Szkoła współpracuje ze środowiskiem lokalnym i różnymi instytucjami na rzecz rozwoju uczniów. Jest chętnie wybierana przez rodziców przyszłych uczniów klas pierwszych. W przyszłym roku szkolnym decyzją Rady Rodziców, grona pedagogicznego zostaną wprowadzane uniformy od klasy pierwszej, co znacznie podniesie prestiż szkoły.

Budynek szkolny - obecny widok od frontu

80


Dane szkoły 2014/1015

• Pracownicy pedagogiczni: 30 osób. • Pracownicy obsługi: 5 osób. • Pracownicy administracji: 2 osoby.

Stopień awansu zawodowego:• nauczyciel dyplomowany: 21 nauczycieli• nauczyciel mianowany: 7 nauczycieli• nauczyciel kontraktowy: 2 nauczycieli• nauczyciel stażysta: 1 nauczyciel

Liczba oddziałów: 13 +2 klasy 0

Liczba uczniów w roku szkolnym 2014/15:• Kl. I-III:163 uczniów• Kl. IV-VI: 116 uczniów• Kl. 0: 36 uczniów

Razem: 315 uczniów

Najlepsi uczniowie w I semsterze roku szkolengo 2014/2015:• Maja Bałuszek- średnia 5,45• Izabela Przyborowska- średnia 5,45• Oliwia Grudzińska- 5,36• Sara Rakotoarison- 5,36

Finalistki Wojewódzkiego Przedmiotowego Konkursu z Języka Polskiego:• Maja Bałuszek• Oliwia Grudzińska


81

„UTRACONE CODZIENNOŚCI”

Słońce rzucało promienie na dachy,ptaki szeptały coś przechodniom,

krople deszczu delikatnie skraplały zieloną trawę i pąki kwiatów,ciężarówka z pachnącym pieczywem pędziła po rozżarzonym asfalcie,

pająk tkał pajęczynę ze snów. Szkoda, że mnie tam nie było…

Grzmoty zranionych serc,Łzawe fale obijające się o brzeg,

zamglone żagle w oddali mrugające zalotnie,Tłumy szukające schronienia przed codziennością,

Czy nie braknie im porannej kawy?Listonosza u progu drzwi?Szkoda, że ich tu nie było…

Muzyka wiatru rozpalała latarnie,dzień coraz krótszy,

skradzione godziny pod kocem wyhaftowanym marzeniami,cynamonowa woń pieczonej szarlotki,

szelest jesiennych liści utulający do snu,Szkoda, że mnie tam nie było…

Rzeźbione sanie mknęły przez las,śmiech dzieci przedrzeźniało echo,

dzięcioł grał na soplach lodu znaną melodię Vivaldiego,kryształowe ulice miast były bliskie baśniowej krainie Andersena,

Szkoda, że mnie tam nie było…Siedząc w monitora szponach,

ciągle analizuję utracone chwile,rozpoczynam nierówną walkę z czasem.

Szkoda, że mnie tam nie było…Tak zajęta swym istnieniem

zapomniałam celebrować aktualność...

Oliwia Grudzińska

82


Zajęcia pozalekcyjne w roku szkolnym 2014/2015• Klasy 0-III: 30 form zajęć• Klasy 4-6: 27 form zajęć

Konkursy w roku szkolnym 2013/2014 oraz w I semestrze 2014/2015

Uczniowie wzięli udział w:• Konkursach międzynarodowych - 5 • Konkursach ogólnopolskich - 15• Konkursach wojewódzkich - 8• Konkursach powiatowych i międzypowiatowych - 13• Konkursach międzyszkolnych, miejskich i rejonowych

- 35• Konkursach szkolnych – 48

Osiągnięcia sportowe

I miejsce w ogólnej punktacji szkół podstawowych w Żaganiu w roku szkolnym 2013/2014

Realizowane projekty

Wzrost kompetencji kluczowych nauczycieli Powiatu Żagańskiego:• Nauka pływania w ramach w-f• Nauka pływania I-III• Owoce w szkole 0-III• Mleko w szkole 0-VI• Wespół w Zespół z Matematyką Bez Granic

Nasze certyfikaty

• Certyfikat dla Szkoły Promującej Historię• Szkoła bez przemocy• W naszej szkole dbamy o poprawną polszczyznę• Bezpieczna szkoła• Lepsza szkoła• Rok odkrywania talentów• Szkołą przyjazna dla 6-latka• Z poprawną polszczyzną na co dzień• Z poprawną polszczyzną na co dzień

Wychowawcza działalnośc szkoły

• Corocznie organizowane są na terenie szkoły festyny• Co roku organizowane są festyny szkolne pod hasłem

„Żyj zdrowo i bezpiecznie”. Główne atrakcje festynu to loteria fantowa i konkursy profilaktyczne

Samorząd Uczniowski

Samorząd uczniowski naszej szkoły bardzo aktywnie działa na rzecz uczniów organizując dyskoteki i bale. Jest także współorganizatorem wielu akcji charytatywnych, a także koordynuje gazetkę szkolną „Ploteczki z Żagańskiej Jedyneczki”.

Wydarzenia organizowane przez szkołe

W szkole co roku organizowane są:• Wyjazdy na zielone szkoły• Wyjazdy do teatru• Festyny rodzinne


83

• Dyskoteki i bale przebierańców• Wyjazdy na basen• Wycieczki piesze i rowerowe• Profilaktyczne programy , spektakle teatralne• Mini Playback Show• Szkolne Konkursy Recytatatorskie• Konkurs Matematyczny Czar Par• Dzień Papieski• Wystawy plastyczne• Apele i przedstawienia• Dni otwarte dla przedszkoli• Kiermasz Bożonarodzeniowy i Wielkanocny• Jasełka• Akcje: Szlachetna paczka• Akcja: Trzymaj formę• Festiwal piosenki wiosennej• Ponadto uczestniczymy akcji Sprzątania Świata

Złote Pióro – potyczki ortograficzne

Żagańska „Jedynka” jako jedyna w powiecie organizuje konkurs na szczeblu międzypowiatowym -Międzypowiatowy Konkurs Ortograficzny „Złote pióro - potyczki ortograficzne” pod patronatem Lubuskiego Kuratora Oświaty.

Rejonowy Konkurs z Historii i Społeczeństwa

Od czterech lat PSP nr 1 im. Jana Brzechwy jest organizatorem Rejonowego Konkursu z Historii i Społeczeństwa.

Konkurs “Złote pióro - potyczki ortograficzne”

84


Baza dydaktyczno-lokalowa szkoły

• Sale oddziałów przedszkolnych

• Sala klas pierwszych• Sala klas drugich• Sala klas trzecich• Gabinet polonistyczny• Gabinet j.angielskiego• Gabinet matematyczny• Gabinet historyczny• Gabinet plastyczny• Gabinet przyrodniczy• Gabinet religii• Gabinet zajęć

komputerowych• Gabinet pedagoga• Biblioteka szkolna• Świetlica szkolna• Stołówka szkolna• Plac zabaw

Odnowiony hol główny “Jedynki”


85

Szafki szkolne

Odnowiona świetlica szkolna

86


Nowoczesna pracownia komputerowa


87

I rząd: mgr Rozalia Kamińska (nauczycielka muzyki), mgr Justyna Haniszewska (nauczycielka edukacji przedszkolnej i języka angielskiego), mgr Renata Rzeszowska

(nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej), mgr Jolanta Nowak (nauczycielka edukacji przedszkolnej), mgr Katarzyna Wilczopolska (nauczycielka historii logopeda szkolny), mgr

Krzysztof Dzimiński (nauczyciel religii), mgr Monika Wągrowska (nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej)

II rząd: mgr Piotr Tawrel (nauczyciel zajęć komputerowych i zajęć technicznych), mgr Agata Świątek (nauczyciel języka angielskiego), mgr Anita Hołodowska (nauczycielka

edukacji wczesnoszkolnej), mgr Yana Gross (nauczycielka matematyki), mgr Honorata Matusiak-Dzimińska (nauczycielka języka polskiego), mgr Danuta Szwarc (nauczycielka

matematyki), mgr Ewa Łatacz (nauczycielka przyrody), 15. mgr Robert Matusiewicz (nauczyciel wychowania fizycznego)

III rząd: mgr Beata Szubelak (nauczycielka języka polskiego), Janina Jurga (bibliotekarz szkolny) mgr Magdalena Piwińska (wychowawca świetlicy szkolnej, nauczycielka

przyrody, edukacji wczesnoszkolnej), mgr Agnieszka Kurek (wicedyrektor szkoły (2011-2015, nauczycielka plastyki, nauczycielka zajęć komputerowych), mgr Małgorzata

Kalinowska (Dyrektor Szkoły (2007-2015)),mgr Bogusława Łomińska (pedagog szkolny), mgr Małgorzata Wiadomska (nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej), mgr Irena Stahl

(nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej), mgr Wioletta Loba (nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej)

Grono Pedagogiczne

88


mgr Małgorzata KalinowskaDyrektor Szkoły (2007-2015)

Praca: 2001-2015

Kwalifikacje:• Nauczycielka nauczania początkowego i wychowania

przedszkolnego,• Poradnictwo i pomoc psychologiczna, • Organizacja i zarządzanie placówkami oświatowymi, • Ekspert d/s awansów zawodowych

Odznaczenia:• Medal KEN (2012r.),• Złota Odznaka ZNP (2012r.),• Nagroda Lubuskiego Kuratora Oświaty (2009r.),• Nagrody Burmistrza (2007- 2014)

Publikacje:• „Arytmia egzystencji społecznej, a wychowanie”(2002r.) • „Pomoc społeczna i praca socjalna” (2003r.).

mgr Agnieszka KurekWicedyrektor szkoły (2011-2015), nauczycielka plastyki, nauczycielka zajęć komputerowych

Praca: 2001-2015

Nagrody:• Nagroda Burmistrza i Dyrektora (2011r., 2012r., 2013r.,

2014r.), • Nagroda Dyrektora (2006, 2009)

Osiągnięcia: • Wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie

Plastycznym „Zamki, pałace, dwory i dworki w oczeniu parków” (2005r.)-uczennica Emilia Kwiatkowska,

• II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym„ Jestem przedsiębiorczy”- uczennica Oliwia Grudzińska (2015r.),

• II miejsce w VIII Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym„ Czas mamuta”- uczennica Emilia Kwiatkowska (2007r.),

• II miejsce w Wojewódzkim Konkursie Plastycznym „ Z policją bezpiecznie”- uczeń Łukasz Woroniec ( 2007r.),

• II miejsce w Wojewódzkim Konkursie Plastycznym„ V lecie Województwa Lubuskiego w UE ”- uczennica Aleksandra Woźniak ( 2007r.),

• II miejsce w Wojewódzkim Konkursie Plastycznym„ Szybki pit’ (2013r.),

• Współautorka i realizatorka eksperymentu pedagogicznego „ Edukacja artystyczna w nauczaniu zintegrowanym w PSP nr 1 w Żaganiu ( 2005-2008)


89

mgr Rozalia Kamińskanauczycielka muzyki

Praca: 2014-2015

mgr Justyna Haniszewskanauczycielka edukacji przedszkolnej i języka angielskiego

Praca: 2005-2015

Nagrody: • Wyróżnienie Dyrektora Szkoły 2006, 2008, 2009, 2010• Wyróżnienie Burmistrza Miasta i Dyrektora Szkoły 2013,

2014

Osiągnięcia: • zorganizowanie przeze mnie konkursu recytatorskiego

„Mały recytator 2009” • uczestnictwo w akcji „Cała Polska Biega” – I miejsce

naszej szkoły w ŻPK 2009 rok ( z 5latkami i 6latkami)• przygotowanie wraz z uczniami z koła czytelniczo

teatralnego przedstawienia „Witajcie w Naszej Bajce” - 2012 rok – występ na „Złotym Piórze”

• przygotowanie i zorganizowanie Walentynkowego Turnieju Przedszkolaków 2013 rok

• zorganizowanie i przygotowanie Dni Języków Obcych w naszej szkole 2014 rok oraz przygotowanie występu piosenki anglojęzycznej

• Opracowanie innowacji pedagogicznych:1. „Z językiem Polskim za Pan Brat”.2. „ Angielski w zabawie i piosence” (kl.0b)

mgr Renata Rzeszowskanauczyciel edukacji wczesnoszkolnej

Praca: 2008-2015

Odznaczenia: • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę ( 2011r.)

Nagrody: • Dyrektora i Burmistrza ( 2010r., 2011r.)

Osiągnięcia:• Koordynator Międzypowiatowego Konkursu

Ortograficznego „Złote pióro – potyczki ortograficzne,• Szkolny Koordynator Ogólnopolskich Konkursów

Polonistycznych: „Z ortografią na co dzień” i „Z poprawną polszczyzną na co dzień”. - 6 finalistów,

• Szkolny organizator ogólnopolskiego sprawdzianów: „Rozumiem co czytam. Czytam co rozumiem” oraz „Rozumiem to co słyszę. Słyszę to co rozumiem”. Szkoła otrzymała wyróżnienie oraz spersonalizowane logo, jako wyraz uznania za bardzo dobre wyniki w tym Sprawdzianie.

mgr Jolanta Nowaknauczycielka edukacji przedszkolnej

Praca: 1983-2015

Odznaczenia: • Złota Odznaka ZNP

90


Nagrody:• Nagroda i wyróżnienie Dyrektora Szkoły – 2009r., 2010r. Osiągnięcia:

• Udział w ogólnopolskiej społecznej akcji „Szkoła bez przemocy”,

• Realizatorka programu „Z bajką pod rękę”,• Inicjatorka akcji charytatywnych dla dziecka

niepełnosprawnego w latach 2005-2007 pod hasłem „Pomóż Kamili”,

• Założyciel i opiekun Szkolnego Koła Rowerowego w PSP nr 1 w Żaganiu,

• Wyróżnienie w konkursie plastycznym „ Czyste powietrze wokół nas”,

• I miejsce w Powiatowym Konkursie „Bezpieczna zerówka” , i wyróżnienie w etapie wojewódzkim.

mgr Katarzyna Wilczopolskanauczycielka historii, logopeda szkolny

Praca: 1990-2015

Odznaczenia: • Medal Srebrny za Długoletnią Służbę (2011r.),

Nagrody: • Dyrektora (2001r., 2003r., 2008r.), Burmistrza ( 2012r.,

2013r.)

Osiągnięcia: • Finalista Wojewódzkiego Konkursu z Historii i

Społeczeństwa- Michał Jurek,• Laureat Wojewódzkiego Konkursu z Historii i

Społeczeństwa- Michał Jurek,• Laureatka Wojewódzkiego Konkursu

Humanistycznego- Kornelia Downar,• Finalista Wojewódzkiego Konkursu z Historii i

Społeczeństwa- Maciej Stachura,• Laureatka Wojewódzkiego Konkursu z Historii i

Społeczeństwa- Julia Babiszkiewicz.

mgr Krzysztof Dzimińskinauczyciel religii

Praca: 2008-2015

Nagrody: • wyróżnienie Dyrektora Szkoły (2009r., 2010r.) • nagroda Burmistrza Miasta Żagań (2013r.)

Osiągnięcia: • I miejsce i tytuł laureata w diecezjalnym konkursie

plastycznym „Kult obrazu Matki Bożej cierpliwie słuchającej w Rokitnie” Jakub Zaleski ( 2009)

• I miejsce i tytuł laureata w miejskim przeglądzie grup kolędniczych i jasełkowych (2013, 2015)

• tytuł laureata I Powiatowego Festiwalu Kolęd i Pastorałek- zespół w składzie Olga Marcinkiewicz, Julia Poprawska, Katarzyna Bielańska (2014)

• wyróżnienie w eliminacjach powiatowych XXV Spotkań Grup Kolędniczych i Jasełkowych (2015).


91

Publikacje: • Wychowanie jako „towarzyszenie ku człowieczeństwu”

w nauczaniu Jana Pawła II. w publikacji APOSTOLSTWO LUDU BOŻEGO W NAUCZANIU JANA PAWŁA II, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2011r.

• Kształtowanie młodzieży w nauczaniu kardynała Stefana Wyszyńskiego w publikacji KARDYNAŁ STEFAN WYSZYŃSKI, PRYMAS TYSIĄCLECIA I EWANGELIZATOR, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2012r.

mgr Monika Wągrowskanauczycielka edukacji wczesnoszkolnej

Praca: 1999-2015

Odznaczenia: • Odznaka „Służba Dziecku” za działalność harcerską –

2003r.

Nagrody:• Dyrektora (2002r., 2003r., 2010r. 2011r.)

Wyróżnienia:• Dyrektora 2000r., 2001r., 2006r., 2009r., 2013r., 2014r.)

Osiągnięcia:• Laureat konkursu przedmiotowego:

1. Martyna Furtak zajęła I miejsce w konkursie ortograficznym „Złote pióro” 2006r.

2. Powiatowy Konkurs Recytatorski - szczebel miejski - laureaci:• Radosław Wnęk 2009r.• Ewelina Garstka 2010r.• Albert Zarówny 2014r.

• Wyróżnienie - Anita Borkowska - w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym „Kangurek” 2006r.

• Wyróżnienie - Ewelina Garstka - w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym „Kangurek” 2009r.

• praca w ZHP w latach 1999 - 2007

mgr Piotr Tawrelnauczyciel zajęć komputerowych i zajęć technicznych

Praca: 2006- 2015

Nagrody: • Dyrektora i Burmistrza - 2010r.

Osiągnięcia: • Laureaci konkursu wojewódzkiego „Mój znak

bezpieczeństwa” 2013-2014; Adam Moczulski, Wiktoria Zięba

mgr Agata Świąteknauczyciel języka angielskiego

Praca: 2005- 2015

Nagrody: • Dyrektora (2007, 2010)

92


Osiągnięcia: • Opiekun Samorządu Uczniowskiego od 2011r.,• Koordynator gazetki szkolnej „ Ploteczki z Żagańskiej

Jedyneczki”,• Organizator „ Dni wiosny”.

mgr Anita Hołodowskanauczycielka edukacji wczesnoszkolnej

Praca: 2003 - 2015

Nagrody: • Nagroda Burmistrza Miasta Żagań 2013r.• Wyróżnienie Dyrektora ( 2010r., 2009, 2008, 2007,

2006,2005)

Osiągnięcia:• Pomysłodawca i realizator Międzyprzedszkolnego

Turnieju Sportowego.

mgr Yana Grossnauczycielka matematyki

Praca: 2004-2015

Nagrody:• nagrody i wyróżnienia Dyrektora Szkoły (2006r.,

2008r., 2009r., 2010r., 2012r.)• wyróżnienia Burmistrza Żagania (2013r., 2014r.)

Osiągnięcia: • Finalista Wojewódzkiego Konkursu Matematyczno-

Przyrodniczego-Karol NICZYJ (2009-2010)• Wyróżnienia w Międzynarodowym Konkursie

Matematycznym „Kangur”( Karol Niczyj – 2008, 2009; Monika Grzybowska -2012)

• Międzynarodowy Konkurs Matematyczny „Matematyka bez Granic” (IX m. w województwie i XIII m. w kraju-2012, IV m. w województwie i VII m. w kraju – 2014)

mgr Honorata Matusiak-Dzimińskanauczycielka języka polskiego

Praca: 2007-2015

Nagrody: Nagroda Burmistrza Miasta Żagań (2011r.)

Osiągnięcia:• III miejsce w VIII Lubuskim Konkursie Recytatorskim

o Laur Stanisława Wyspiańskiego w setną rocznicę śmierci (Jakub Łomiński, 2007r.).

• I miejsce w IX Lubuskim Konkursie Recytatorskim o Laur Zbigniewa Herberta w dziesiątą rocznicę śmierci (Jakub Łomiński, 2009r.),

• Laureat eliminacji powiatowych Lubuskiego Konkursu Recytatorskiego, który odbył się w Szprotawskim Domu Kultury. Nominacja do etapu wojewódzkiego, który miał miejsce w Sulechowie ( Monika Grzybowska- 2011r.)

• Wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie „List do Ojca”


93

pod patronatem senatora RP (Mateusz Nowacki- 2012r.),

• Wyróżnienie Marszałka Województwa Lubuskiego dla Krzysztofa Staśkiewicza za udział w konkursie ogólnopolskim pt. „Ludzie listy piszą”,

• I miejsce w Międzypowiatowym Konkursie Ortograficznym „Złote Pióro – potyczki ortograficzne” 2012 w kategorii kl. VI. (Krzysztof Staśkiewicz- 2012r.)

mgr Danuta Szwarcnauczycielka matematyki

Praca: 2001-2015

Odznaczenia: • Brązowy Krzyż Zasługi(2002r.)• Medal Złoty za Długoletnią Służbę (2013 r.)• Srebrna Odznaka SKO (2009 r.) Nagrody: • Dyrektora (2003r., 2004r., 2006r., 2009r.),• Dyrektora i Burmistrza (2014r.)

Osiągnięcia: • Laureat „Turnieju Mistrzów” Klubu Miłośników

Matematyki „Pitagoras” - J. Janowski kl VI (2003 r.)• Laureatka międzynarodowego konkursu „Kangur

Matematyczny” - ( A. Irska uczennica klasy IV ) (2003 r.)

• zespół klas szóstych „Wyznacznik” zajął III miejsce w Turniejach Zespołowych KMM„Pitagoras” (2003 r.)

• wynik bardzo dobry w międzynarodowym konkursie

„Kangur Matematyczny” uzyskał W. Zarzecki - uczeń klasy V (2004 r.),

• finalistka wojewódzkiego konkursu matematycznego , uczennica klasy VI Anna Irska (2005r.),

• zespół klas szóstych „Wyznacznik” zajął III miejsce w Turniejach Zespołowych KMM „Pitagoras” (2005r.),

• Konkurs Międzynarodowy “Matematyka bez Granic” - zespół klasy 6b zajął VI miejsce w regionie (lubusko-zachodniopomorski) i X miejsce w kraju (2014r.),

• Wyróżnienia uczniów w międzynarodowym konkursie „Kangur Matematyczny” (2003r. - 2005r., 2012r.).

SKO: • III miejsce w regionie w Konkursie PKO Bank Polski pt.

KIERMASZ „ŚWIĄTECZNY SEZAM” ( 500 zł dla szkoły) (2011r.),

• Wyróżnienie w konkursie „SKO Blog Miesiąca” - zestaw upominków dla szkoły (maj 2014r.),

• Nagroda II stopnia za działania i kronikę w Konkursie dla SKO (edycja 2013/2014) – etap regionalny.

Pomysłodawca i organizator szkolnych projektów matematycznych: • Matematyczny Czar Par (2003r. – 2014r.)• Dzień Matematyki (2003r. – 2014r.),• Międzyszkolny Turniej Matematyczny „Liczydło”

(2005r., 2006r., 2007r.),• Międzynarodowy Dzień Tabliczki Mnożenia (udział

szkoły w projekcie ogólnopolskim) ( IX 2014 r.)

94


mgr Ewa Łatacz nauczycielka przyrody

Praca: 1992-2015

Nagrody:• Dyrektora i Burmistrza(2009r. i 2014r.)

Wyróżnienia • Dyrektora: 2006r., 2007r., 2013r.

Osiągnięcia:• Finalista Wojewódzkiego Konkursu Przyrodniczego

– ucz. Jakub Janowski• Finalista Ponadwojewódzkiego Konkursu

Przyrodniczego w Poznaniu - ucz. Iwo Antoniewicz (2008r./2009r.)

• Finalista Wojewódzkiego Konkursu Matematyczno – Przyrodniczego – ucz. Karol Niczyj (2009r./2010r.)

mgr Robert Matusiewicznauczyciel wychowania fizycznego

Praca: 1998- 2015

Nagrody:• Burmistrza - 2011r., 2012r., 2014r.

Osiągnięcia: • I miejsce w międzyszkolnej rywalizacji szkół

podstawowych w Żaganiu, liczni finaliści zawodów LA oraz powiatowych w grach zespołowych w ramach LOM. W 2005r.

• III miejsce brązowy medal Mateusza Dobrzańskiego w biegu na dystansie 60m w finale wojewódzkim w ramach LOM. W 2008r.

• II miejsce srebrny medal Artura Piątka w biegu na dystansie 60m w finale wojewódzkim w ramach LOM. W 2011r.

• II miejsce srebrny medal Krzysztofa Staśkiewicza w skoku w dal w finale wojewódzkim w ramach LOM- oraz I miejsce w biegu na 60 m.- złoty medal -ucznia Krzysztofa Staśkiewicza .

mgr Beata Szubelaknauczycielka języka polskiego

Praca: 1985-2015

Odznaczenia:• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę- 2011r.

Nagrody:• Burmistrza i Dyrektora (2009r., 2010r., 2014r.), • wyróżnienie Dyrektora (2013r., 2009r.)

Osiągnięcia: • 2003 rok Jakub Janowski – laureat wojewódzkiego

Konkursu Polonistycznego• 2014 rok Oliwia Grudzińska – finalistka etapu

wojewódzkiego Konkursu Języka Polskiego• 2015 rok Oliwia Grudzińska i Maja Bałuszek- finalistki

etapu wojewódzkiego Konkursu Języka Polskiego• 2013 rok Maja Bałuszek II miejsce w Ogólnopolskim

Konkursie Sztuki Epistolarnej “ Ludzie listy piszą”

Janina Jurgabibliotekarz szkolny

Praca: 1974 - 2015

Odznaczenia:• Brązowy Krzyż Zasługi (2002r.), Złota Odznaka ZNP

(2005 r.)• Medal za Długoletnią Służbę I stopnia (2009r. )• Honorowe Wyróżnienie Lubuski Laur Oświaty (2014 r.)

Nagrody: • Wyróżnienia Burmistrza Żagania ( 2010r. , 2011r., 2013r.,

2014 r.) • Nagrody i wyróżnienia Dyrektora szkoły ( 1990r. ,

1991r.,1994r., 1997r., 2000r., 2003r., 2005r., 2006r., 2010r.)

Osiągnięcia:• Laureatka konkursu recytatorskiego - Martyna

Dobrowolska (2013r., 2014r.)• Opiekun koła „ Biblioscenka”


95

mgr Magdalena Piwińskawychowawca świetlicy szkolnej, nauczycielka przyrody, edukacji wczesnoszkolnej

Praca: 2010-2015

Nagrody:• Wyróżnienie Dyrektora- 2013r., 2011r., 2010r.

Osiągnięcia: • 5 porcji warzyw owoców lub soku – piję sok przez cały

rok” – kl. III b, praca zakwalifikowana do ogólnopolskiego półfinału (2012r.).

• Szkolny koordynator akcji „Trzymaj formę”

mgr Bogusława Łomińskapedagog szkolny

Praca: 2001-2015

Odznaczenia: • Medal za Długoletnią Służbę - 2012r.

Nagrody: • Dyrektora- 2003r., 2004r., 2006r., 2009r. • Burmistrza i Dyrektora : 2012r., 2013r.

Wyróżnienia:• Dyrektora: 2008r., 2014r.

Osiągnięcia:• laureatka Wojewódzkiego Turnieju Wiedzy o

Bezpieczeństwie: uczennica Ewelina Garstka (2013r.- II miejsce), uczennica Paulina Białek (2011r.- III miejsce)

• laureatka Powiatowego Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie: uczennica Ewelina Garstka (2013r.- I miejsce), uczennica Paulina Białek (2012r.- I miejsce), uczennica Paulina Białek (2011r.- I miejsce)

Realizatorka:• projektu Mój starszy kolega w latach 2007r. - 2012r.,

Bezpieczna Szkoła- Bezpieczny Uczeń (2005r./2006r., 2012r./2013r.),

• programów Szkoła bez przemocy (2005r. - 20013r.) Bezpieczny Internet (2012r. - nadal), Trzeci elementarz (2003r. - 2012r.), Jestem O.K.! (2002r. - nadal), Znajdź właściwe rozwiązanie (20012r. - nadal),

• programów autorskich: Przeciwdziałamy agresji i przemocy w szkole (2008r. - nadal), Uzależnienia czy to mnie dotyczy (2009r.- nadal), Żyję zdrowo- nie palę, nie piję, nie… (2012r. - nadal), Akademia Równych Szans (2007r.),

• innowacji pedagogicznej Wspólna sprawa (2003r. - nadal),

• kampanii Zachowaj Trzeźwy Umysł (2004r., 2008r., 2010r.),

• Szkoła bez przemocy (2005r. - 2013r.), • Postaw na rodzinę (2013r. - nadal),• Autorka publikacji Negocjacje w pracy wychowawczej

(miesięcznik Dialog i Edukacja 2003r.)

mgr Małgorzata Wiadomskanauczycielka edukacji wczesnoszkolnej

Praca: 1996-2015

Odznaczenia: • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę (2013r.)

Nagrody: • Wyróżnienie Dyrektora (1999r., 2010r., 2013r.),• Nagroda Dyrektora (2008r.),• Dyrektora i Burmistrza (2012r., 2014r.)

Osiągnięcia:• Współautorka i realizatorka eksperymentu

pedagogicznego „Edukacja artystyczna w nauczaniu zintegrowanym” (2005-2008),

• współinicjatorka konkursu „Złote Pióro” (2006), • opracowanie i wdrożenie innowacji pedagogicznej

„Kaligrafia” (2007), • programu profilaktycznego „Zapobieganie agresji”

(2004). Tytuł finalisty Wojewódzkiego Konkursu Recytatorskiego- ucz. Teresa Klimowicz (2006),

• tytuł laureata powiatowych eliminacji Lubuskiego

96


Dziecięcego Festiwalu „Pro Arte” i udział w finale wojewódzkim- ucz. Klaudia Sememiuk (2014),

• I miejsce i nagroda pieniężna w miejskim przeglądzie grup kolędniczych i jasełkowych (2013),

• tytuł laureata I Powiatowego Festiwalu Kolęd i Pastorałek- zespół w składzie Olga Marcinkiewicz, Julia Poprawska, Katarzyna Bielańska (2014),

• wyróżnienie w eliminacjach powiatowych XXV Spotkań Grup Kolędniczych i Jasełkowych (2015).

mgr Irena Stahlnauczycielka edukacji wczesnoszkolnej

Praca: 1984 -2015

Odznaczenia:• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę (2011r.),• Złota Odznaka ZNP (2006r.).

Nagrody:• Dyrektora (1993r., 1996r., 1998r., 2002r., 2010r.), • Burmistrza (2011r., 2014r.).

Osiągnięcia: • Laureat Międzypowiatowego Konkursu Ortograficznego

„Złote Pióro – potyczki ortograficzne” w kategorii klas pierwszych (2013r.) ucz. Inga Dybek( I miejsce), w kategorii klas drugich ucz. Paulina Nowacka ( II miejsce),

• Laureat Międzypowiatowego Konkursu Recytatorskiego (2013r.) ucz. Inga Dybek,

• Prezes Ogniska ZNP w PSP nr 1 w trzech kadencjach (2002r. - 2006r. , 2006r. - 2010r., 2010r. - 2014r.),

• Wiceprzewodnicząca Oddziału ZNP w Żaganiu (2010r. - 2014r.).

mgr Wioletta Lobanauczycielka edukacji wczesnoszkolnej

Praca: 1987 - 2015

Nagrody:• Dyrektora i Burmistrza 2013r.

• Wyróżnienia Dyrektora: 2014r., 2006r.

Osiągnięcia: • I miejsce w Międzyszkolnym Konkursie Tęga Głowa -

Angelika Czekan (2001r.),• Wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie

Matematycznym Kangurek - Adam Szymański(2001), Łukasz Cudo (2012r.),

• Wyróżnienie w konkursie plastycznym organizowanym przez Środkowopolską Fundację Pomocy Ofiarom Wypadków Komunikacyjnych - Warszawa (2005r.),

• II miejsce w Międzyszkolnym Konkursie Tęga Głowa - Aleksandra Mucha (2009r.),

• I miejsce w Międzypowiatowym Konkursie Ortograficznym „Złote Pióro-potyczki ortograficzne” - Maja Skrok (2014r.).

mgr Wiesława Babutnauczycielka języka polskiego

Praca: 2001-2015

Nagrody:• Dyrektora (2002r., 2008r.),• Burmistrza i Dyrektora (2013r.),• Wyróżnienie Dyrektora 2014

Osiągnięcia:• Finalistka II etapu IX Ogólnopolskiego Konkursu

Polonistycznego „Z poprawną polszczyzną na co dzień”- Julia Babiszkiewicz (2013r.),

• Laureatka Wojewódzkiego Konkursu Humanistycznego - Kornelia Downar (2008r.),

• Finalistka Wojewódzkiego Konkursu Humanistycznego -Paulina Loba (2005r.),

• Finalistka Wojewódzkiego Konkursu Humanistycznego - Ewa Czapla (2002r.).

•


97

mgr Jolanta Kwiatkowskanauczycielka edukacji wczesnoszkolnej

Praca: 1999-2015

Odznaczenia: • Srebrny Medal za Długoletnia Służbę ( 2011r.)• Srebrny Medal Czerwonokrzyski PCK (2008r.)

Nagrody:• Nagroda Burmistrza: 2011r., 2008r.,• Wyróżnienia Dyrektora: 2014r., 2013r., 2010r.

Osiagnięcia: • Laureaci ,, Powiatowego konkursu ortograficznego:

Złote pióro”-Oliwia Grudzińska i Maja Bałuszek (2012r.),• Wyróżnienie w Powiatowym Konkursie Recytatorskim-

Oliwia Grudzińska (2011r.),• III miejsce i wyróżnienia w Wojewódzkim konkursie ,,

Wiedzy o CK i PCK”- Anna Irska (2005r.),• Wyróżnienia uczniów w konkursie matematycznym,,

Kangurek”- Maja furtak, Michał Jabłoński (2014r.), Piotr Charęza ( 2010r.),

• Pomysłodawca i realizator konkursu ortograficznego ,, Złote pióro” ,

• Działalność charytatywna na terenie miasta i szkoły.• Wieloletnia działalność w PCK,• Pomysłodawca akcji szkolnej - ,, Kremówki papieskie”.

mgr Marzanna Staśkiewicznauczycielka wychowania fizycznego

Praca: 1992- 2015

Odznaczenia: • Medal brązowy za długoletnią służbę 2011r. - Prezydent

RP

Nagrody:• Dyrektora – 2010r., 2009r., • Burmistrza- 2011r., 2012r., 2014r.

Osiągnięcia: • I miejsce w międzyszkolnej rywalizacji szkół

podstawowych w Żaganiu, • liczni finaliści zawodów LA oraz powiatowych w grach

zespołowych w ramach LOM.• II miejsce - medal srebrny w p. ręcznej dziewcząt w finale

wojewódzkim - 1997r.,• W 2011r. w zawodach wojewódzkich LA II miejsce w skoku

w dal - medal srebrny oraz I miejsce w biegu na 60 m. - medal złoty - ucznia Krzysztofa Staśkiewicza.

mgr Sylwia Bojarskanauczycielka języka angielskiego

Praca: 2009-2015

Osiągnięcia: • Maja Bałuszek z kl. IVa – laureatka w Ogólnopolskim

konkursie „ Albus” Centrum Edukacji Szkolnej • Michał Grześkowiak oraz Hubert Jonak z kl. VIa

wyróżnienie w tym samym konkursie.

mgr Katarzyna Płockawychowawca świetlicy szkolnej, kierownik świetlicy

Praca w PSP nr 1: 2008-2015

Nagrody: • Dyrektora (2009r.), • Wyróżnienie dyrektora (2011r.).

Osiągnięcia: • Organizacja akcji „Kasztanobranie” – (2010r. – 2015r.), • „Czym są dla mnie Święta Bożego Narodzenia – konkurs

plastyczny etap. wojewódzki. Laureatk: Aleksandra Woźniak, Patrycja Szymańska.

98



99

wychowawca Jolanta Nowak

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Lena Bogdanowicz, Natan Dyliński, Oliwia Liberio, .Julia Teresińska – Rogal, Maja Matyjas, Rafał Łabuda, Aleksandra KubiakOd lewej dolny rząd: Jakub Kowalczuk, Grzegorz Winiarczyk, 1Lena Kowalek, Igor Pawelec, Patryk Szymański, Klaudia Machacz, Natan Arczyński, Artur Winiarczyk, Julia Karcz

Na zdjęciu nie ma uczniów: Julia Bielińska i Szymon Magiera

Klasa 0 A

100


wychowawca: pani Justyna Haniszewska

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Natalia Włodarczyk, Ksawery Markowski, Martyna Pająk, Marcelina Jakubowicz, Oliwia Kulig, Damian Kozieja, Wiktoria Bogdanowicz, Damian WłodarczykOd lewej dolny rząd: Laura Chlebowska, Daniel Szewczuk, Jakub Sieńko, Zuzanna Zawadzka, Dawid Jachimowicz, Dawid Sirant, Filip Słotwiński, Szymon Kameduła

Klasa 0 B


101

wychowawca: pani Anita Hołodowska

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Ida Boenisch, Aleksandra Wągrowska, Adam Klucz, Tymoteusz Winczaruk, Amelia Chmiel, Adam BurzyńskiNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Gonzalo-Moro Jankowiak, Filip Michalski, Weronika Kosmala, Katarzyna Andrysiak, Antonina Piechowiak, Julia DominiakNa zdjęciu od lewej, dolny rząd:Zuzanna Chrabąszcz, Martyna Korcz, Bartosz Charęza, Oktawiusz Kazimierski, Klaudia Maszlong, Dominika Grześkowiak, Julia Jonak, Aleksander Matusiewicz, Adrian Gabalski

Klasa I A

102


wychowawca: Monika Wągrowska

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Szymon Olko, Katarzyna Kłopotek, Gracjan Muszyński, Filip Koteczka, Wojciech Kubalewski, Aleksandra Tęcza, Aleksandra BaniukNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Natalia Drozdek, Jakub Żembrowski, Maciej Motyl, Oskar Sieński, Marta Jabłońska, Amelia CierpiałNa zdjęciu od lewej, dolny rząd: Michał Barnowski, Maja Jabłońska, Oliwia Frątczak, Nikola Marek, Dawid Piekarski, Adrian Magolan, Paweł Adam-kiewicz, Nikodem Markulak, Michalina Lipińska, Izabella Bielawska

Na zdjęciu nie ma uczniów: Wiktoria Zawadzak, Maciej Wójcik

Klasa I B


103

wychowawca: pani Małgorzata Wiadomska

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Maciej Dylewicz, Martyna Bocianiak, Wiktoria Liborio, Maja Kulicz, Zuzanna Starzyńska, Krystian Tworzydło, Marcin Stasiłowicz, Daniel JarosztowskiNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Jagoda Giza, Iga Jarmołwicz, Michał Lenczyk, Jakub Dymnicki, Krystian Gierak, Zofia Kuszlewska, Bartłomiej JurekNa zdjęciu od lewej, dolny rząd: Dominki Pawlik, Mateusz Daszkiweicz, Maja Kasowska, Julia Żołyńska, Kinga Luzeńczyk, Emilia Cieszewska, Nikola Herbik, Filip Łabuda, Michał Bojczuk

Na zdjęciu nie ma uczniów: Julii Swojak

Klasa I C

104


wychowawca: pani Wioletta Loba

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Anna Mazur, Aleksandra Sieńko, Natan Śliwak, Adam Wilczewski, Zuzanna Ślęczka, Katarzyna Kędzierska, Niko-dem PawelecNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Paweł Świtała, Mateusz Mikulski, Kryspin Żbikowski, Julia Kojda, Magdalena Mysiak, Maja SkrokNa zdjęciu od lewej, dolny rząd: Jakub Kulesza, Łukasz Wołgin, Kacper Peisert, Adrian Eschenbach, Beata Pietroń, Konrad Kaliński, Damian Maszlong, Hanna Wysocka, Sebastian Koziński, Kamila Czejgis

Klasa II A


105

wychowawca: pani Renata Rzeszowska

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Julia Kucko, Szymon Maniak, Jakub Słotwiński, Nikola Grzegrzółka, Amelia Duchno, Łucja Markowska, Aleksandra Tomczak, Olaf SuszkaNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Maja Trzcińska, Julia Kozieja, Emanuele Przybylski, Lena Piechowiak, Piotr Grodzki, Kacper Korczyński, Jakub Antosz, Gracjan NawrockiNa zdjęciu od lewej, dolny rząd: Oskar Eszman, Kornel Dyliński, Jakub Dziębor, Julia Zawadzka, Oliwia Sztukowska, Weronika Matusiak, Filip Winiarski, Michał Pinkowski, Kacper Sztorc, Maksymilian MatuszykNa zdjęciu nie ma uczniów: Maja Nowak

Klasa II B

106


wychowawca: pani Irena Stahl

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Pola Dzimińska, Zuzanna Jędrzejak, Paulina Nowacka, Oliwier Filipiuk, Michał Jabłoński, Agata BielawskaNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Maciej Malinowski, Martyna Maszkiewicz, Kacper Bojdys, Mateusz Truchlewski, Filip Skibiński, Krystian NarewskiNa zdjęciu od lewej, dolny rząd: Julia Jędruszek, Adrian Tworzydło, Oliwia Magolan, Inga Dybek, Oliwia Nabożna, Milena Siemiątkowska, Marta Jędruszek, Wiktoria KalińskaNa zdjęciu nie ma uczniów: Marianny Gaca.

Klasa III A


107

wychowawca: pani Beata Szubelak

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Patrycja Królikowska, Małgorzata Stąpel, Marta Ganczar, Katarzyna Bytniewska, Maja Jurzysta, Maciej PodołowskiNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Andrij Guba, Mateusz Korcz, Natalia Wleklak, Izabela Strzelecka, Wiktoria Szwarc Kinga MroczkowskaNa zdjęciu od lewej, dolny rząd: Jakub Kozicz, Konrad Broniewski, Jakub Kamiński, Olgierd Paterek, Aleksander Wilczopolski, Michał Nieporowski, Oliwia Polak, Daria Jachimowicz, Aleksandra MotykaNa zdjęciu nie ma uczniów: Michał Chmielewski, Albert Zarówny

Klasa IV A

108


wychowawca: pani Magdalena Piwińska

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Klaudia Semeniuk, Amelia Dziczkaniec, Jagoda Matyja, Jakub Semla, Eliza NowakNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Paulina Grodzka, Apolonia Kowalska, Zuzanna Wysocka, Igor Pniewski, Kacper Łysoń, Maja ŁabudaNa zdjęciu od lewej, dolny rząd: Martyna Reszka, Nikola Sochańska, Nicola Białostocka, Marcel Pawlik, Dominik Gabalski, Hubert Chmiel, Mateusz Sokołowski, Kacper Grygiel

Klasa IV B


109

wychowawca: pani Yana Gross

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Oliwier Frątczak, Hubert Piwiński, Natalia Sokołowska, Julia Formanowska, Amelia Duchno, Julia TyrczNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Martyna Sokołowska, Kajetan Połubiński, Katarzyna Głowacka, Patryk Gaca, Anastazja Lipińska, Magdalena StaśkiewiczNa zdjęciu od lewej, dolny rząd: Michał Zygmunt, Filip Szymszon, Katarzyna Niczyj, Adam Moczulski, Wiktor Jarzębski, Karolina Sokołowska, Agnieszka Zajączkowska

Klasa V A

110


wychowawca: pani Katarzyna Wilczopolska

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Oliwia Trzeciak, Wiktoria Zienkiewicz, Julia Łoskot, Łukasz Cudo, Gracjan Onyśków, Leon KlagNa zdjęciu od lewej, dolny rząd: Wioleta Malesza, Kacper Kulig, Kacper Winiarski, Aleksandra Ignaczak, Zuzanna Kowalewska, PawełMaksymienko, Jakub OlejnikNa zdjęciu nie ma uczniów: Paulina Kasperowicz

Klasa V B


111

wychowawca: pani Ewa Łatacz

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Szymon Pniewski, Dominika Sieniawska, Małgorzata Głowa, Oliwia Grudzińska, Klaudia GębuśNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Wiktoria Głowa, Hubert Zajączkowski, Patrycja Pokorska, Weronika Rajchel, Piotr Charęza, Magdalena BogielNa zdjęciu od lewej, dolny rząd:Jan Kuraś, Sara Rakotoarison, Kacper Hołodowski, Kornel Kasowski, Maja Bałuszek, Klaudia Muła, Dawid SzałajNa zdjęciu nie ma uczniów: Wiktoria Korcz, Kamil Olejnik

Klasa VI A

112


wychowawca: pani Honorata Matusiak-Dzimińska

Na zdjęciu od lewej, górny rząd: Norbert Wilczyński, Kornelia Świrko, Wiktoria Zięba, Izabela Przyborowska, Julia TratkiewiczNa zdjęciu od lewej, środkowy rząd: Adam Antczak, Miłosz Drozdek, Wiktoria Wleklak, Nikola Mroczkowska, Alicja Augustyniak, Joanna Szydłowska Na zdjęciu od lewej, dolny rząd: Grzegorz Grzybowski, Kamil Kosmatka, Michał Borzęda, Karol Siekierski, Jakub Wołujewicz, Jakub Warowy, Kacper Sokołowski, Dominik Halat.Na zdjęciu nie ma uczniów: Patryk Nowak

Klasa VI B


113

114



115

szkoła podstawowa nr 1

Documents