sualti akustİk...
TRANSCRIPT
T.C.
KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ
Mühendislik Fakültesi
Elektrik-Elektronik Mühendisliği Bölümü
SUALTI AKUSTİK HABERLEŞME
210244 İsmet Yılmaz ERGUN
196096 Sefa ÖZLÜ
228487 Lütfullah DURNA
Danışman
Yrd. Doç. Dr. Salim KAHVECİ
Mayıs 2013
TRABZON
T.C.
KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ
Mühendislik Fakültesi
Elektrik-Elektronik Mühendisliği Bölümü
SUALTI AKUSTİK HABERLEŞME
210244 İsmet Yılmaz ERGUN
196096 Sefa ÖZLÜ
228487 Lütfullah DURNA
Danışman
Yrd. Doç. Dr. Salim KAHVECİ
Mayıs 2013
TRABZON
iii
LİSANS BİTİRME PROJESİ ONAY FORMU
İsmet Yılmaz ERGUN, Sefa ÖZLÜ ve Lütfullah DURNA tarafından, Yrd. Doç. Dr.
Salim KAHVECİ yönetiminde hazırlanan “Sualtı Akustik Haberleşme” Başlıklı lisans
bitirme projesi tarafımızdan incelenmiş, kapsamı ve niteliği açısından bir Lisans Bitirme
Projesi olarak kabul edilmiştir.
Danışman : Yrd. Doç. Dr. Salim KAHVECİ ……………………………..
Jüri Üyesi 1 : Doç. Dr. İsmail KAYA ……………………………..
Jüri Üyesi 2 : Yrd. Doç. Dr. Kadir TÜRK ……………………………..
Bölüm Başkanı : Prof. Dr. İsmail H. ALTAŞ ……………………………..
v
ÖNSÖZ
Bu kılavuzun ilk taslaklarının hazırlanmasında emeği geçenlere, kılavuzun son halini
almasında yol gösterici olan kıymetli hocam Sayın Salim KAHVECİ’ye şükranlarımı
sunmak istiyorum. Ayrıca Sayın Oğuzhan ÇAKIR, Sayın Emin TUĞCU, Sayın Ayhan
YAZGAN ve Osman ÇAKMAK’a, bununla birlikte bu çalışmayı destekleyen Karadeniz
Teknik Üniversitesi Rektörlüğü’ne, Mühendislik Fakültesi Dekanlığına ve Elektrik-
Elektronik Mühendisliği Bölüm Başkanlığına en içten teşekkürlerimi sunarım.
Her şeyden öte, eğitimim süresince bana her konuda tam destek veren aileme ve bana
hayatlarıyla örnek olan tüm hocalarıma saygı ve sevgilerimi sunarım.
Mayıs 2013
İsmet Yılmaz ERGUN
Sefa ÖZLÜ
Lütfullah DURNA
vii
İÇİNDEKİLER
Lisans Bitirme Projesi Onay Formu ..................................................................................... iii
Önsöz ..................................................................................................................................... v
İçindekiler ............................................................................................................................ vii
Özet ....................................................................................................................................... xi
Semboller ve Kısaltmalar ................................................................................................... xiii
1. Giriş ................................................................................................................................ 1
2. Sualtı Akustiği ve Temel Bileşenleri ............................................................................ 1
2.1. Ses ile İlgili Temel Bilgiler ............................................................................................ 1
2.1.1. Ses Nedir .............................................................................................................. 1
2.1.2. Sesin Yayılması .................................................................................................... 1
2.1.3. Ses ile İlgili Temel Terimler ................................................................................ 2
2.1.4. Dalga Hareketi ...................................................................................................... 3
2.1.5. Ses Basıncı ........................................................................................................... 4
2.1.6. Referans Yoğunluğu ............................................................................................. 5
2.1.7. Kaynak Düzeyi ..................................................................................................... 6
2.1.8. Yayılan Güç .......................................................................................................... 7
2.1.9. Projektör Hassasiyeti ............................................................................................ 7
2.1.10. Hidrofon Hassasiyeti .......................................................................................... 7
2.1.11. Deniz Suyundaki ve Havadaki Ses ..................................................................... 8
2.2. Ses Hızını Etkileyen Parametreler .................................................................................. 9
2.2.1. Sıcaklık ............................................................................................................... 10
2.2.2. Tuzluluk .............................................................................................................. 11
2.2.3. Basınç ................................................................................................................. 12
2.2.4. Yoğunluk ............................................................................................................ 13
2.3. Ses Yayılım Kaybı ........................................................................................................ 13
2.3.1. Sudaki Ses Zayıflaması ...................................................................................... 14
2.3.2. Taban Çökeltisinde Ses Zayıflaması .................................................................. 17
2.3.3. Yayılma Kayıpları .............................................................................................. 18
2.3.3.1. Silindirik Yayılma Kaybı ..................................................................... 18
2.3.3.2. Küresel Yayılma Kaybı ........................................................................ 19
viii
2.3.4. Soğurma Kayıpları ............................................................................................. 20
2.3.5. Yol Kaybı ........................................................................................................... 22
2.4. Gürültü .......................................................................................................................... 24
2.4.1. Ortam Gürültüsü ................................................................................................. 25
2.4.2. Kendinden Gürültü ............................................................................................. 26
2.4.3. Sürekli Olmayan Gürültü Kaynakları ................................................................. 27
2.4.4. Zayıflama ve Gürültü ......................................................................................... 28
2.5. BER ve SNR Arasındaki İlişki ..................................................................................... 31
2.5.1. Kanal Bant Genişliği .......................................................................................... 32
2.5.2. Kanal Kapasitesi ................................................................................................. 33
2.5.3. Sualtı Akustik Haberleşmede BER .................................................................... 34
2.6. Doppler Etkisi ........................................................................................................ 34
3. Modülasyon .................................................................................................................. 35
3.1. Modülasyonun Yararları ............................................................................................... 35
3.2. Modülasyon Türleri ...................................................................................................... 36
3.3. Dikgen Frekans Bölmeli Çoğullama ............................................................................ 37
3.3.1. Giriş .................................................................................................................... 37
3.3.2. Dikgen Frekans Bölmeli Çoğullama (OFDM) Temelleri .................................. 38
3.3.2.1. Vericinin Sinyal İşleme Adımları .......................................................... 41
3.3.2.1.1. Seriden Paralele Dönüştürme ................................................ 41
3.3.2.1.2. Veri Modulasyonu ................................................................. 41
3.3.2.1.3. Ters Fourier Transformasyonu .............................................. 41
3.3.2.1.4. Koruma Süresi ....................................................................... 41
3.3.2.1.5. Kanal ..................................................................................... 42
3.3.2.2. Alıcının Sinyal İşleme Adımları ............................................................ 42
3.3.2.3. OFDM Parametreleri ve Karaktesitikleri .............................................. 42
3.3.3. Matematiksel Analizler ...................................................................................... 43
3.3.4. OFDM’nin Avantajları ve Dezavantajları .......................................................... 47
3.3.5. OFDM Simulasyonu ........................................................................................... 48
3.3.5.1. OFDM Simulasyonu Sonuçları ............................................................. 52
4. Akustik Modem ........................................................................................................... 57
4.1. Sistem Alt Bileşenleri ................................................................................................... 59
4.1.1. Güç Kaynağı ....................................................................................................... 59
4.1.2. Dsp Kartı ............................................................................................................ 59
ix
4.1.3. Kuvvetlendirici Kartı .......................................................................................... 59
4.1.4. Projektör ............................................................................................................. 60
4.1.5. Hidrofon ............................................................................................................. 61
5. Uygulama Sonuçları .................................................................................................... 62
5.1. OFDM Gürültü Toleransı ............................................................................................. 63
5.1.1. QPSK Gürültü Toleransı .................................................................................... 63
5.1.2. 256PSK Gürültü Toleransı ................................................................................. 65
5.2. 256PSK ile Veri Ortalamasının Alınması .................................................................... 67
5.3. Tepe Güç Kırpması ....................................................................................................... 68
5.4. Elde Edilen Verilerin Analizi ....................................................................................... 71
5.4.1. Çokyollu Gecikme Yayılmasına Karşı Bağışıklık.............................................. 71
5.4.2. Maksimum Güç Kırpması .................................................................................. 71
5.4.3. Zamanlama Koşulları ......................................................................................... 72
5.4.4. Resim Gönderme Deneyi ................................................................................... 73
5.5. Sonuç ve Öneriler ......................................................................................................... 75
Kaynaklar ........................................................................................................................... 76
Ekler .................................................................................................................................... 78
Özgeçmiş ............................................................................................................................. 78
xi
ÖZET
Projemiz, OFDM kodlama tekniği kullanılarak işlenmiş veriyi elektriksel sinyalden, ses
dalgalarına dönüştürerek sualtında bir noktadan diğer bir noktaya haberleşme sağlanarak
iletmeyi amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda sistemimiz kısaca şöyle çalışmaktadır:
Alıcı verici tek yönlü çalışmaktadır. Bilgisayar ortamındabir kısmı işlenen veri dijital
sinyal işleyicide de gerekli işlemlere tabi tutulduktan sonra dijital analog dönüştürücüden
geçip işlemcinin ses çıkışından ses yükseltecine oradanda projektör aracılığıyla su
ortamına verilmektedir. Su ortamı bizim kanalımızdır. Bu kanaldan geçen verimiz
tamamen özgün tasarımımız olan hidrofon aracılığıyla alınıp tekrar kullanılabilecek sinyal
seviyesine yükseltilip alıcı kısımda dijital sinyal işleyiciden geçip analog dijital dönüşümü
yapılarak bilgisayar tarafından demodüle edilip gönderilen verimizi mümkün olduğu en iyi
kalitede almaktır.
Sonuç olarak elde edilen veriler ışığında sualtında haberleşmek için en verimli yöntem
ve cihazları araştırma–geliştirme çalışması yürütülmüş olup profesyonel sistemlere ön
çalışma yapılmış olunacaktır.
xiii
SEMBOLLER ve KISALTMALAR
ADC ................................................Analog-Dijital Dönüştürücü (Analog-Digital Converter)
AUV ............................................. Otonom Sualtı Aracı (Autonomous Underwater Vehicle)
B .................................................................................................. Bant Genişliği (Bandwidth)
BER ....................................................................................... Bit Hata Oranı (Bit Error Rate)
BT ...................................................................................................... Taban Tipi (Base Type)
CODEC ........................................................... Sıkıştırıcı-Açıcı (Compressor-Decompressor)
CP ......................................................................................................... Ön Ek (Cyclic Prefix)
DFT .................................................. Ayrık Fourier Dönüşümü (Discrete Fourier Transform)
DKB ........................................................................................................ Dalış Kontrol Birimi
DSP ........................................................... Dijital Sinyal İşlemcisi (Digital Signal Processor)
FDM .................................. Frekans Bölmeli Çoğullama (Frequency-Division Multiplexing)
FFT .......................................................... Hızlı Fourier Dönüşümü (Fast Fourier Transform)
FHSS .............. Frekans Atlamalı Dağınık Spektrum (Frequency Hopping Spread Spectrum)
FSK ........................................... Frekans Kaydırmalı Anahtarlama (Frequency Shift Keying)
GKK ........................................................................................................ Görev Kontrol Kartı
IFFT .................................... Ters Hızlı Fourier Dönüşümü (Inverse Fast Fourier Transform)
ISI ........................................................ Semboller Arası Girişim (Inter-Symbol Interference)
KKS ........................................................................................... Küresel Konumlama Sistemi
MPSK ....................... M Seviyeli Faz Kaydırmalı Anahtarlama (M-ary Phase Shift Keying)
OFDM ............................................................................ Dikgen Frekans Bölmeli Çoğullama
(Orthogonal Frequency-Division Multiplexing)
xiv
PL ................................................................................... Yayılma Kaybı (Propagation Level)
PSK ......................................................... Faz Kaydırmalı Anahtarlama (Phase Shift Keying)
PWM .............................................. Darbe Genişlik Modülasyonu (Pulse Width Modulation)
QAM ................................ Karesel Genlik Modülasyonu (Quadratic Amplitude Modulation)
QPSK ...................... Karesel Faz Kaydırmalı Anahtarlama (Quadrature Phase Shift Keying)
QPSK ........................ Karesel Faz Kaydırmalı Anahtarlama (Quadratic Phase Shift Keying)
RF .................................................................................... Radyo Frekansı (Radio Frequency)
ROV ................................................ Uzaktan Kumandalı Araç (Remotely Operated Vehicle)
SBC ............................................................... Tek Kartlı Bilgisayar (Single Board Computer)
SER ............................................................................. Sinyal Hata Oranı (Signal Error Rate)
SIL ...................................................................... Ses Şiddeti Düzeyi (Sound Intensity Level)
SL .......................................................................................... Kaynak Düzeyi (Source Level)
SNR ....................................................................... İşaret Gürültü Oranı (Signal Noise Ratio)
SPL ...................................................................... Ses Basınç Düzeyi (Sound Pressure Level)
SUA ...................................................................................................................... Sualtı Aracı
SVT ........................................................................................................ Sualtı Veri Terminali
TL ..................................................................................... İletim Kaybı (Transmission Level)
UKİ .................................................................................................... Uzak Kontrol İstasyonu
UUV ................................................ İnsansız Sualtı Aracı (Unmanned Underwater Vehicle)
UVT ........................................................................................................ Uzak Veri Terminali
UWA .......................................................................... Sualtı Akustiği (Underwater Acoustic)
1
1. Giriş
Sualtı akustik haberleşme konulu projemizle ilgili bu tezde ilk önce sualtı akustiği ve
temel bileşenleri bölümünde sualtı kanalının yapısı, karakteristiği ve sesin bu kanalda
maruz kaldığı etkilerden bahsedeceğiz. İkinci kısım modülasyon ile ilgilidir. Bu kısımda
haberleşmede kullanılan modulasyon türleri belirtilip, bizim sualtında uygulamak üzere
tercih ettiğimiz Dikgen Frekans Bölmeli Çoğullama (OFDM) modulasyonu detaylı şekilde
incelenmektedir. Ayrıca OFDM kodlama tekniğinin MATLAB programı aracılığıyla
simulasyonu yapılarak, elde edilen verilerede yer verilmektedir. Üçünçü kısımda akustik
modem başlığı altında özgün şekilde tasarımını gerçekleştirdiğimiz akustik sualtı alıcı-
verici sistemi ve alt parçalarına yer verilerek özellik ve görevleri belirtilmektedir. Son
olarak, sistem kurulduktan sonra yapılan deneylerin sonuçları ve analizi yapılmaktadır.
2. Sualtı Akustiği ve Temel Bileşenleri
2.1. Ses ile İlgili Temel Bilgiler
2.1.1. Ses Nedir
Herhangi bir kaynakta oluşan titreşimin ortamda ilerleyerek alıcı tarafından algılanması
ile ses meydana gelir. Kaynaktan çıkan titreşimlerin işitebilmesi için sesin yayılabileceği
bir ortam ve bir alıcı gereklidir.[1]
2.1.2. Sesin Yayılması
Ses ileri geri süratle titreşerek etrafındaki ortamı hareket ettiren bir kaynaktan yayılır.
Örneğin bir geminin pervanesi, bir aktif sonar transdüseri, bir hoparlör. Kaynaktan yayılan
ses enerjisi onu ileten bir ortamdan geçer. Gaz, sıvı veya katı olan ortamdan geçen ses
dalgaları içinden geçtikleri ortamın moleküllerini hareket ettirerek yayılır. Kaynaktan
yayılan ses daha sonra alıcıya gelir. Örneğin: İnsan kulağı. Ses enerjisinin transferi, bir
masa üzerinde duran domino taşlarının devrilmesiyle birbirlerini etkileyerek hareket eden
bir olaylar zincirine benzer. Şekil 2.1.’de görüldüğü üzere, ses sinyali, belirli bir devire,
genliğe ve dalga boyuna sahiptir.
2
2.1.3. Ses ile İlgili Temel Terimler
Şekil 2.1. Devir, genlik ve dalga boyunun gösterimi
Şekil 2.1’de bir ses dalgası ve teknik özellikleri verilmiştir. Buna göre:
Devir: Bir genişleme olayının tamamıdır.
Frekans: Sesin bir ortamdan geçerken saniyedeki titreşim sayısıdır. Birimi Hertzdir.
Periyot: Tam bir devirin gerçekleşmesi için gereken birim zaman. Birimi saniyedir.
Dalga boyu: Art arda gelen iki tepe noktası arasındaki mesafedir. (1) numaralı denklem,
dalga boyunu ifade etmektedir.
λ =
(1)
Genlik: Dalganın dikey hareketinin yarısıdır.
Ses Şiddeti (I): Şiddet, ses dalgalarının taşıdıkları enerjiye bağlı olarak birim alan
uyguladıkları akustik güçtür. Sesin şiddeti, ses kaynağına olan uzaklığın karesi ile ters
orantılıdır. (2) numaralı denklem, ses şiddetini ifade etmektedir.
I =
(2)
3
Ses Basınç Düzeyi ve Ses Şiddeti Düzeyi: İlgili değerin referans değerlere bölünmesiyle
bulunur. (3) numaralı denklem ses basınç düzeyini, (4) numaralı denklemse ses şiddeti
düzeyini ifade etmektedir.
Ses Basınç Düzeyi (SPL) = 20log
(dB) (3)
Ses Şiddeti Düzeyi (SIL) = 10log
(dB) (4)
Pref : Hava için: 20 μPa, Su için 1 μPa
Iref : 1.10-12
W/m2
Desibel (dB): İnsan kulağı çok düşük ve çok yüksek şiddette sesleri duyabilme yeteneğine
sahiptir. İnsan kulağının algılayabileceği en düşük ses şiddeti, ‘eşik şiddet’ olarak bilinir.
Kulağa zarar vermeden işitilebilen en yüksek sesin şiddeti ise, eşik şiddetinin yaklaşık bir
milyon katı kadardır. İnsan kulağının şiddet algı aralığı bu kadar geniş olduğundan, şiddet
ölçümü için kullanılan ölçek de 10'un katları, yani logaritmik olarak düzenlenmiştir. Buna
‘desibel ölçeği’ denmektedir. Sıfır desibel mutlak sessizliği değil; işitilemeyecek kadar
düşük ses şiddetini (ortalama = 1.10-12
) gösterir.
2.1.4. Dalga Hareketi
Ses, bir cismin titremesi ve bu hareketini kendini çevreleyen ortama iletmesiyle
meydana gelir. Şekil 2.2’deki gibi düzenli titreşimli bir küre düşünülürse; bu küre
titreştiğinde çevreleyen ortamınbasıncını dönüşümlü olarak arttırır ve düşürür, bir seri
halinde devam eden bu artma ve azalmalar giderek merkezden uzaklaşır. Bunlar,
partiküllerin aynı genlikte ve dalga biçiminde hareket etmesinden dolayı boyuna dalgalar
olarak bilinirler (Enine dalga hareketi, bir titreşim dizesinin dalganın hareket yönüne dik
olduğu koşullarda oluşur.) [2]
4
Şekil 2.2. Elastik bir ortamda ses yayılımı[2]
2.1.5. Ses Basıncı
Bir dalganın düzlem dalga olabilmesi için, basınç sadece sesin yayılması yönünde
değişir; diğer bir deyişle, basınç bu yöne dik herhangi bir düzlemdeki tüm noktalarda
aynıdır.Dalga cepheleri, p’nin maksimum olduğu andaki bu dik düzlemlerdir. Bu
düzlemler λ dalga boyu ile birbirlerinden ayrılmıştır. Ses hızı, ortamdaki dalga cephelerinin
boylamsal hareketini ifade eder, frekans ve dalga boyu ile ilişkilidir. Denklem (5)’te ses
hızının ifadesi verilmiştir;
c = f.λ (5)
5
Ses hızı, ortamdaki moleküllerin hareket hızı “u” ile karıştırılmamalıdır. Bir düzlemsel
dalga göz önüne alındığında, basınç ifadesi denklem (6)’daki gibi olacaktır;
p =(ƍc)u (6)
p = basınç (Pa yada N/m2)
u = parçacık hızı (m/s)
ƍ = sıvı yoğunluğu = 103 kg/m
3deniz suyu için
c = ses dalgası yayılma hızı = 1,5 x 103 m/s deniz suyunda
ƍc = özgül akustik empedans, Z = 1,5 x 106 kg.m
-2.s
-1deniz suyu için
Ses dalgası, mekanik enerjiyi parçacıkların kinetik enerjisinin bir formu olarak ve
ortamdaki gerilme potansiyel enerjisi olarak taşır. Dalga yayıldığı için, saniye başına belli
miktar enerji yayılım yönüne dik olarak birim yüzey alana doğu saçılır. Bu, birim alanı
kesen saniye başına enerji (güç), dalganın yoğunluğu (birim alana düşen güç) olarak
bilinir. Bir düzlemsel dalga için, yoğunluğun basınçla ilişkisi denklem (7)’de verilmiştir;
I= p2 / ƍc (7)
2.1.6. Referans Yoğunluğu
Su altı sesinin referans yoğunluğu (Ir), basıncının karekök ortalaması (RMS) bir
mikropaskal (1 µPa) olan düzlemsel dalganın yoğunluğuna eşittir.
Yukarıdaki denklemde, p= 10-6
ve ƍc = 1,5 .106 yazarsak, I için denklem (8)’i elde ederiz;
Ir= 0.67 x 10-18
W/m2
(8)
Mikropaskal bir yoğunluk (birim alana düşen güç) birimi değil, basınç birimi
olduğundan, bu açıkça yanlıştır. Yoğunluklar, mutlaka 1 µPa 'lık basınç nedeniyle oluşan
yoğunluk referans alınarak belirtilmelidir.
6
2.1.7. Kaynak Düzeyi
Kaynak düzeyi (SL) denklem (9)’daki gibi tanımlanır;
SL = l0 log
(9)
Tek yönlü projektörün SL'i genellikle, akustik merkeziyle arasında olan standart mesafe
(1metre yada 1 yard) olarak ifade edilir. Tek yönlü kaynağın akustik merkezini 1 metre
mesafede küresel olarak çevreleyen yüzeyin alanı 4nr2 = 12.6 m
2’dir.Eğer tek yönlü güç
çıkışı P watt ve 1 metredeki kaynak yoğunluğu P/12.6 W/m2 ise, SL, denklem (10)’daki
gibi hesaplanır;
SL = l0 log (
) (10)
= l0 log (
)
= l0 log P + l0 log (1,1846 x 1017
)
= l0 log P + 170.8 dB
(Standart mesafe 1 yard olduğunda, SL = 10 log P + 171.5 dB.)
Eğer projektör yönlü ise, DIt denklem (11)’deki gibi hesaplanır;
DIt = l0 log (
) (11)
= Yönsel dizin iletimi
= Hüzme şekli boyunca yoğunluğu
= = Yönsüz projektör eşdeğerinin yoğunluğu
ve buradan, SL ifadesi denklem (12)’deki gibi hesaplanır;
SL = l0 log (P) + 170.8 + (12)
7
2.1.8. Yayılan Güç
“P” projektör tarafından yayılan toplam gücü, “Pe” ona sağlanan elektrik gücünden
daha az olan gücü, E ise bunların oranı olan projektör verimini ifade eder. Verim bant
genişliğine bağlıdır ve ayarlanmış, dar bant genişliğine sahip bir projektör için 0.2 ile 0.7
arasında değişebilir. Tipik sonarlarda yayılan gücün 1W ile 40W arasında, DIt değerlerinin
ise 10 ile 20 dB arasında değişebildiği söylenebilir.
Buradan da, SL uç değerleri (13) ve (14) numaralı denklemlerle ifade edilmiştir;
SL = l0 log (1) + 170.8 + 10 = 181 dB (13)
ve
SL = l0 log (40000) + 170.8 + 20 =237 dB (14)
bulunur.
2.1.9. Projektör Hassasiyeti
Projektörün uçları arasındaki gerilim v ise, db/V cinsinden tepke SV ve Sw ifadeleri (15) ile
(16) numaralı denklemde verilmiştir;
SV = l0 log (
) = SL - 20log (15)
Sw = SL- 10logP (16)
2.1.10. Hidrofon Hassasiyeti
Eğer hidrofondaki ses basıncı (mikropaskal cinsinden) p ve cihazın açık devre uçları
arasındaki gerilim v ise, hidrofonun hassasiyeti denklem (17)’deki gibi bulunur;
Sh = 20 log(v/p) = 20 log v - 20 log p (dB/V) (17)
8
2.1.11. Deniz Suyundaki ve Havadaki Ses
Tablo 2.1. ve 2.2.'de ses hızının - boyuna dalga hareketi - belirli bir ortam için hemen
hemen sabit, oysa partikül hızının basınçla doğrudan orantılı olduğuna dikkat ediniz.
Tablo 2.1. Havadaki ses parametreleri
HAVADAKİ SES
Ses Düzeyi
Yoğunluk
Basınç
)
Tanecik Hızı
u(m/s)
Tanecik
Yerdeğiştirmesi
u/ω
(m at 800 Hz)
Duyma Eşiği
0 dB re 20 µPa
Konuşma
60 dB re 20µPa
Zarar Eşiği
120 dB re 20µPa
1 20
Tablo 2.2. Deniz suyundaki ses parametreleri
SUALTI SES
Ses Düzeyi
Yoğunluk
Basınç
Tanecik Hızı
u(m/s)
Tanecik
Yerdeğiştirmesi
u/ω
(m at 800 Hz)
10 kHz’te
DSS2
40 dB re 1µPa
2-12 km’de
Tipik Yankı
dB re 1 µPa
1
Dizi: Kaynak
Seviyesi
220 dB re 1
µPa
(1 atm)
Not: İlginçtir ki, , bir hidrojen molekülün çapının sadece milyonda 3’üdür.
(0.28nm)
9
2.2. Ses Hızını Etkileyen Parametreler
Ses hızı suyun içinde havadakinin yaklaşık 5 katı hızıyla hareket eder ve çok uzak
mesafelere ulaşabilir, bu yüzden su altında bilgi taşımak için ses sinyalleri kullanılır.
Normal okyanus şartlarında ses hızı 1450 m/s ile 1550 m/s arasında değişir. [3] Okyanus;
yukarıda deniz yüzeyi, aşağıda ise deniz tabanıyla sınırlı olan bir akustik dalga kılavuzudur
ve bu bölgede yayılım yapan ses dalgalarının hızının değişiminde rol oynayan dört ana
etken vardır; sıcaklık, derinlik, tuzluluk ve basınç. Ses hızı bahse konu bu değerlerdeki
yükselmelerle birlikte artar; ancak yükselim hızı oranları farklıdır ve en az rolü tuzluluk
artışı oynar. Örneğin 10°C sıcaklık yükselmesi 40 m/s, 1000 m derinlik artışı 16 m/s ve
tuzlulukta %1 artış 1.5 m/s hızda artışa sebep olur ve aralarındaki bağlantı basit bir şekilde
(18) numaralı denklemde gösterilmiştir.
C = 1449.2 + 4.6T − 0.055T 2 + 0.00029T 3 + (1.34 − 0.01T)(S − 35) + 0.016Z (18)
Burada C hız m/s, T sıcaklık Celcius, S tuzluluk ve Z derinlik m olarak alınır. Denklem
(18)’e göre;
0° ≤ T ≤35°C
0° ≤ S ≤ 45 ppt
0° ≤ z ≤ 1000 m
Denklem (18) çoğu durum için doğrudur.Bununla birlikte, time-of-flight ölçümleri elde
edileceğinde, daha doğru ses hızı formülleri gerekebilir. (örn. ≤ 0.1 m/s). Bu ise hassas
hızölçerlerle sağlanır.
Çoğu durum için bu formül geçerli olurken, farklı koşullar için farklı formüller de
kullanılmaktadır. Basınç; yani derinlik değerlerinde gözlenen artış ise, akustik yayılım
hızının artmasına neden olur ve basıncın tek başına oluşturacağı ses hızı değişimi su yüzeyi
ile 3000 metre arasında yaklaşık 50 m/s kadardır [6]. Sudaki ses hızını etkileyen
parametreler aşağıda anlatılmıştır.
10
2.2.1. Sıcaklık
Sıcaklıktaki değişim, ses hızını diğer faktörlere göre 5 kat daha fazla etkilediği için, ses
hızı değişiminde bahsedilmesi gereken en önemli etkendir. Sıcaklık, moleküllerin sahip
olduğu kinetik enerjinin bir ölçüsüdür.
Deniz suyu sıcaklık ölçümlerinde, sıvıların sıkışması ve genleşmesiyle oluşan
potansiyel enerjinin hesaba katılması gerekir.[7]
Isı; suda, toprakta olduğundan daha derinlere inebilir çünkü suyun özgül ısısı
toprağınkinden çok fazladır, bu yüzden denizler, ısının dengelenmesinde önemli rol
oynarlar.
Güneşten gelen enerjinin büyük kısmı ilk 10 metre içerisinde emilmektedir, bu oran
berrak okyanus sularında %83 iken, bulanık sularda %99’u bulmaktadır. Bu sebeple, diğer
çevre faktörleri dışlanırsa, ısınma olayı ilk 10 metre içerisinde gerçekleşir.
Bazı özel durumlar dışında, deniz suyu sıcaklığı derinlikle azalır. Sıcak yüzey suları ile
dipteki soğuk su arasındaki ısı alışverişi, rüzgarın yüzey sularını karıştırması ve akıntılar
sonucunda meydana gelir.
Deniz suyunun ısınmasında rol oynayan diğer etkenler ise, güneş radyasyonları, yer iç
ısısının okyanus tabanından konveksiyonla alınması, kimyasal ve biyolojik olaylar sonucu
oluşan ısı, kinetik enerjinin ısı enerjisine dönüşümü ve suyun buharının yoğunlaşmasından
oluşan ısı olarak sıralanabilir. Buharlaşma ve atmosfere bağlı ısı konveksiyonları ile deniz
yüzeyinden yansıma gibi etkenler ise, deniz suyunda ısı kaybına yol açan faktörlerdir.
11
Şekil 2.3. ve şekil 2.4.’te tuzluluk oranındaki değişikliğin fazla olmadığı bir bölgede,
ses hızının sıcaklığa bağlı olarak değişimi görülmektedir.
Şekil 2.3. Sıcaklık – Derinlik
2.2.2. Tuzluluk
Deniz suyunun önemli özelliklerinden biri de tuzluluktur. Şekil 2.5’ de görülebileceği
gibi derin sularda derinlikle çok az değişir ve yatay değişimleri de ihmal edilebilecek kadar
küçüktür. Fakat kıyısal bölgelerde, özellikle fiyort ve buz sahalarında, tuzluluk etkisi
önemlidir.
Deniz suyunun birçok fiziksel özelliği tuzluluğa bağlı olarak değişir. Deniz suyu
yoğunluğu, elektrik iletkenliği, viskozitesi, genleşme katsayısı, osmotik basıncı ve sesin
yayılma hızı, tuzluluğun artmasıyla birlikte artarken, spesifik (özgül) ısısı, buhar basıncı,
ısı iletkenliği ve genleşme katsayısı gibi özellikler azalır.
Şekil 2.4. Ses hızı – Derinlik
12
Tuzluluğu azaltan ve arttıran bazı faktörler vardır ve bu faktörlerden en önemlileri
buharlaşma ve yağıştır. Buharlaşma tuzluluğu arttırırken, yağışla birlikte tuzluluk düşer ve
bu iki zıt etkenin tuzlulukla olan ilişkisi için (19) numaralı denklem kullanılır. Bu
denklemde; E, buharlaşma ve P ise yağış yüksekliklerini mm cinsinden göstermektedir.[7]
S (binde olarak) = 34.6 + 0.0175 (E-P) (19)
Şekil 2.5. Ses hızının tuzlulukla değişimi[5]
2.2.3. Basınç
Sıcaklık ve tuzlulukla birlikte, denizdeki ses hızına etki eden etkenlerden biri de
basınçtır. Sıvılarda moleküllerin ağırlığı nedeniyle, yüzeye dik olarak etki eden bir basınç
oluşur ve bu basınca “Hidrostatik Basınç” adı verilir ve denizlerde derinliğe bağlı olarak 1
metrede yaklaşık olarak 1 desibar kadar artmaktadır. Desibar (0.1 bar); basıncı ifade eden
en pratik birim olup, bir metre yüksekliğindeki deniz suyunun cm2’lik bir yüzeye yaptığı
basınca eşdeğerdir.
13
2.2.4. Yoğunluk
Yoğunluk (özgül kütle); bir cismin kütlesinin birim hacmine oranı olarak
tanımlanmıştır. Deniz suyunun yoğunluğu genelde, yaklaşık 1.026 gr/cm3 olarak alınır ve
sıcaklığın azalması veya tuzluluk ve derinliğin artmasıyla yükselir. Bu ifadeden de
anlaşılacağı gibi yoğunluk dağılımına etki eden faktörler, bu 3 etkende değişikliğe sebep
olan özelliklerdir. Sıcaklık ses hızında olduğu gibi, yoğunluk üzerinde de en çok etkisi olan
parametredir. Ayrıca yoğunluk, deniz suyunun kimyasal yapısıyla da alakalıdır.
2.3. Ses Yayılım Kaybı
Okyanusta ilerleyen bir akustik sinyal, ışın yollarının değişik yolları izlemesi nedeniyle
bozulmaya uğrar ve çeşitli kayıp mekanizmaları yüzünden zayıflar. Yayılma kaybı (PL)
veya iletim kaybı (TL) veya sinyal zayıflaması, kaynak ile uzak bir alıcı arasındaki ses
şiddetinin azalmasının niceliksel bir ölçüsüdür. Eğer Io akustik merkezden bir metre uzakta
bulunan kaynak yoğunluk yayılma faktörü ve Ir de alıcıdaki yoğunluğu ise, kaynak ile alıcı
arasındaki yayılım kaybı için (20) ve (21) numaralı denklemler kullanılır;
PL=k.10 log (Io/Ir) dB (20)
k = {
(21)
Deniz suyundaki akustik yayılım, atmosferdeki elektromanyetik yayılıma nazaran
frekansa önemli ölçüde bağımlı bir zayıflamaya ve nispeten daha yavaş yayılım hızına
sahiptir. Bu özellikler tüm okyanus ortamlarında mevcut bulunmaktadır.[22] Yayılma
kaybı, soğurma kaybı ve dağılma kaybı sualtı akustik sinyalleri zayıflatan üç ana
mekanizmadır. (Mesafenin fonksiyonu olmayan) diğer zararlar saçılma ve kırılma daha
sonra ele alınacaktır. [17]
14
2.3.1. Sudaki Ses Zayıflaması
Kapsamlı laboratuarlarda ve sahada yapılan deneylerde, deniz suyundaki zayıflama
katsayısı için aşağıdaki ampirik formüller elde edilmiştir:
a.) Thorp formülü, geçerli frekans için denklem (22)’de verilmiştir;
[
⁄ ]
Burada f [kHz] frekansı ifade etmektedir.
b.) Schulkin ve Marsh, geçerli frekans için denklem (23)’de verilmiştir;
(
) [
⁄ ] (23)
Burada;
A = 2,34.10−6 ,
B = 3,38.10−6 ,
S [ppt] tuzluluğu
P [kg/cm2] hidrostatik basıncı,
f [kHz] frekansı ifade etmektedir.
f T ifadesi ise, denklem (24)’te verilmiştir;
f T = 21,9.106-1520/ (T 273) [kHz ] (24)
(T [° C] sıcaklığındaki gevşeme frekansı. 0 ° ile 30 ° C sıcaklık aralığında, f T yaklaşık
olarak 59 ile 210 kHz arasında değişmektedir.)
(22)
15
c.) Francois ve Garnizon, geçerli frekans için denklem (25)’de verilmiştir;
⏟
⏟
⏟
[ ⁄ ] (25)
Denklem (25)’deki ilk terim şunlara karşılık gelir:
Borik asit B(OH)3 için, A1 ifadesi denklem (26)’da verilmiştir;
A1=
10
0,78ph-5 (26)
P1 = 1 için, f1 ifadesi denklem (27)’de verilmiştir;
f1 = 2,8√
10
4- 1245/(T+273) (27)
Magnezyum sülfat MgSO4 için, A2 , P2 ve f2 ifadeleri ise denklem (28), (29) ve (30)’da
verilmiştir;
A2 =21,44
(1+0,025T) (28)
P2 = 1- 1,37.10-4
zmax+ 6,2.10-9
z2
max (29)
f2 = 8,17. 108- 1990/(T+273)
/ 1+0,0018(S-35) (30)
Ses hızı yaklaşık olarak, denklem (31)’de ifade edildiği gibidir;
c=1412+3,21T+1,19S+0,0167zmax (31)
16
Saf su H2O için A3 ve P3 ifadeleri denklem (32) ve (33)’te verilmiştir;
A3={
(32)
P3 = 1- 3,83.10-5
zmax+ 4,9.10-10
z2
max (33)
f [kHz], T [° C], S [ppt] cinsindendir. Ve burada, sırasıyla, max z, pH ve c [m] derinliği
göstermektedir, pH değeri ve ses hızı [m / sn] cinsindendir.
Şekil 2.6.’da, frekansın değişmesiyle, bunlara uygun ampirik formüllerin de değişkenlik
gösterdiği görülmektedir.
Şekil 2.6. Farklı frekanslar için ampirik formüller belirten diyagram[3]
17
2.3.2. Taban Çökeltisinde Ses Zayıflaması
Tablo 2.3. ve tablo 2.4.’deki gibi çökeltideki ses zayıflaması başta taban tipine göre
değişir. Taban tipi, kısa ifadesiyle Bt, okyansun çökelti materyallerini belirtir. Aşağıdaki
tabloda, her çökelti türü için Bt değerleri mevcuttur.
Tablo 2.3. Çökelti türüne göre Bt değerleri
Çökelti Türü Bt değeri
Çok iri kum 0
İri kum 1
Orta irilikteki kum 2
İnce kum 3
Çok ince kum 4
Çok iri alüvyon 5
İri alüvyon 6
Orta irilikteki alüvyon 7
İnce alüvyon 8
Çok ince alüvyon 9
Kil 10
Denklem (34)’teki ampirik formül çökeltideki bt'ye bağlı ses zayıflamasını bulmak için
üretilmiştir.
s =
(
) [1/m] (34)
Burada,
s, çökelti zayıflamasıdır.
18
Tablo 2.4.’de, dört çökelti türü için K ve n değerleri mevcuttur.
Tablo 2.4. Çökelti türüne göre K ve n değerleri
Çökelti Türü K n
Çok ince alüvyon 0.17 0.96
İnce kum 0.45 1.02
Orta irilikteki kum 0.48 0.98
İri kum 0.53 0.96
2.3.3. Yayılma Kayıpları
Dalga cephelerinin genişlemesinin bir sonucu olarak ses enerjisinin yayılmasını ifade
eder. Yayılma mesafesi ile artar ve frekanstan bağımsızdır. İki genel geometrik yayılım
türü vardır: Küresel (tek yönlü nokta kaynak) ve silindirik (sadece yatay radyasyon).[5]
2.3.3.1. Silindirik Yayılma Kaybı
Kaynak h metre aralıklarla ayrılmış paralel düzlemlerle çevrelendiğinde, kaynağı
çevreleyen artan yarıçaptaki silindirik yüzeylerden geçen güç, denklem (35)’te verilmiştir;
= …. = (35)
şeklinde verilir ve = 1m ise, r mesafesindeki PL, denklem (36)’da verilmiştir;
PL = 10 log(
)) = 10 log r (36)
veya logaritmik biçimde yazılırsa, PL ifadesi (37) numaralı denklemdeki gibi ifade edilir;
PL= 10 log r (37)
burada r metre cinsindendir.
19
2.3.3.2. Küresel Yayılma Kaybı
Şekil 2.7.’de görüldüğü üzere kaynak sınırsız ve kayıpsız bir ortam içindeyken, güç her
yöne eşit olarak yayılır ve kaynağı çevreleyen artan yarıçaptaki silindirik yüzeylerden
geçen toplam güç mesafeyle değişmez.
Böylece, güç = yoğunluk x alan olduğundan, P ifadesi (38) numaralı denklemdeki gibi
ifade edilir;
= …. = (38)
şeklinde verilir ve = 1m ise, r mesafesindeki PL, denklem (39)’da verilmiştir;
PL = l0 log (
) = 10 log r
2 (39)
veya logaritmik biçimde yazılırsa, denklem (40) elde edilir;
PL =20 log r (40)
burada r metre cinsindendir.
Şekil 2.7. Yayılma kayıpları[2]
20
2.3.4. Soğurma Kayıpları
Soğurma enerji kaybı temsili bir akustik sinyal tarafından üretilen dalga olarak ortaya
çıkan viskoz sürtünme ve iyonik rahatlama nedeniyle ısı şeklinde dışarıya doğru yayılır ve
bu kayıp (41) numaralı denklemdeki gibi mesafeye göre lineer olarak değişir.
PLsoğurma = 10log( ( f )) × r(dB) (41)
Soğurma katsayısı için Thorp formülü (ampirik), denklem (42)’de verilmiştir;
Frekans birimi kHz iken,
10 log a(f) = 0.11 f2/(1+f2)+44 f2/(4100+f2)+0.000275 f2+0.003 dB/k (42)
Burada r kilometre olarak mesafedir ve soğurma katsayısıdır. Soğurma kaybına bağlı
frekans, iletişim kanalı bant aralığında azalan bir fonksiyonudur etkili bandlimitli ve
kullanılabilir olmasıdır. Bu karakteristiği önemli modülasyon ve çoklu erişim teknikleri
seçimi yanı sıra ağ topolojisi optimize sorunu etkileyebilir.
Viskozite: Tatlı su ve tuzlu suda viskozite nedeniyle kayıplar ortaya çıkar. Bu katkı,
frekansın karesiyle orantılıdır. Şekil 2.8.’da, tatlı ve tuzlu suda, frekansa bağlı soğurma
katsayıları görülmektedir.
Şekil 2.8.Tatlı ve tuzlu suda soğurma katsayısı[8]
21
Moleküler gevşeme: Moleküler gevşeme sebebiyle oluşan kayıplar sadece tuzlu suda
mevcuttur. Bu mekanizma, iyonlu moleküllerin ses basıncıyla azaltılmasından oluşur. Çok
yüksek frekanslardaki (yaklaşık olarak500 kHz’ten fazla) basınç değişiklikleri gevşemenin
gerçekleşmesi için çok hızlıdır ve dolayısıyla hiçbir enerji soğurulamaz. Magnezyum sülfat
gevşeme frekans aralığı 2 ile 500 kHz’te üstündür. 2 kHz'in altında borik asit gevşeme
kayıpları da bu kayıba eklenir. Bu kayıpların kapsamlı ölçümleri yapılmıştır ve frekans,
derinlik (basınç) ve tuzlulukla ilişkili olarak birçok ampirik formül elde edilmiştir. Toplam
kayıp, bir zayıflama katsayısı olarak verilir, dB / km cinsinden.
Zayıflama katsayısı, frekans ve sıcaklık değişiklikleri ile hızla artmaktadır. Ayrıca
derinlik ve tuzluluk ile de değişir, ama daha az bir şiddetle. Şekil 2.8.’deki grafikte
Francois ve Harrison formüllerine göre binde 35 oranındaki tuzlulukta (PPT) ve 10 ° C
sıcaklıktaki frekans değişimi verilmiştir.'Standart' bir deniz suyunda, 0.5 kHz ve 100 kHz
arasında kullanışlı bir yaklaşım denklem (43)’te verilmiştir;
a = 0,05 f 1,4
(43)
Tablo 2.5. ve şekil 2.9.’daki değerler yaklaşıma dayalı değildir, bir tasarımın
performans karşılaştırmalarında ve frekans değişikliklerin etkilerinin değerlendirilmesinde
kullanışlı olacak bir seçim sunar. Doğrusal interpolasyon diğer frekanslardaki değerleri
belirlemek için yeterince gerçekçi olacaktır. Ayrıca, sıcaklığa gore emme katsayısı da
değişkenlik göstermektedir.
Tablo 2.5. Yaklaşıma dayalı olmayan değerler
a (dB/km)
0.5
kHz
1
kHz
2
kHz
5
kHz
10
kHz
20
kHz
50
kHz
100
kHz
200
kHz
500
kHz
5 0.02 0.06 0.14 0.33 1.00 3.80 15 30 55 120
10 0.02 0.06 0.14 0.29 0.82 3.30 16 35 60 125
15 0.02 0.06 0.14 0.26 0.68 2.80 17 40 65 130
22
Şekil 2.9. Sıcaklığa göre soğurma (emme) katsayısı[18]
2.3.5. Yol Kaybı
Toplam yol kaybı hem yayılım hem de soğurma kayıplarının bileşkesidir. Mesafe ve
frekansla kayıplar artar ve bu kayıplar özellikle akustik enerjinin ısıya dönüşmesine bağlı
olarak soğrulmasıyla tetiklenir.Ayrıca saçılmaya ve yansımaya (kabaca, okyanus
yüzeyinde ve tabanında), kırılmaya ve dağılmaya (yüzeydeki rüzgar nedeniyle yansıma
noktasının yer değiştirmesine bağlı olarak) neden olur. Su derinliği zayıflamanın tespitinde
önemli bir rol oynar. Küresel yayılma ve soğurma kayıplarının toplamı ilk tasarım için ve
performans karşılaştırmaları için yararlı bir bağıntı, denklem (44)’te verilmiştir;
PaL = k.10 log(r) + r.10log( ( f )) (dB) (44)
Ölçülen yayılım kayıpları ve daha karmaşık yayılım modelleri için oldukça iyi bir form
hızlıca elde edilir.Tahmin edilebileceği gibi, genelde kısa mesafeler haricinde küresel
yayılımı engelleyen etkiler var olduğundan, bu genellikle biraz belirsizdir. Bazı
araştırmacılar küresel ve silindirik yayılım arasında bir uzlaşmaya varıp 15 logr kullanırlar.
23
Şekil 2.10. Yayılım kaybı eğrileri: Soğurmaya etkisi[20]
Şekil 2.10, tek başına küresel yayılım kaybını ve seçilmiş frekanslardaki soğurmanın da
eklenmesi ile oluşan grafiği göstermektedir. 1 Mhz altındaki soğurma 100 km'ye kadar
önemsizdir. Fakat 100 kHz civarındaki soğurma 2 km'lik mesafede engelleyici olmaktadır.
Denizdeki ses ve elektromanyetik radyal kayıpların karşılaştırılması (45) numaralı
denklemde ifade edilmiştir;
30 kHz’teki ses, a = 5 dB/km
30 kHz’teki EM dalga, aem= 7500 dB/km
(aem= 1.4 x 103f
1/2 dB/km) (45)
Bu şiddetli zayıflamaya göre elektromanyetik dalgaların düşük frekanslardaki değeriyle
sualtı akustik yayılımının iyi olduğu okyanuslardaki sistemler arasında karşılaştırma çok
zordur.
24
2.4. Gürültü
Şekil 2.11.’ de görüleceği üzere sualtı gürültüsüne katkı yapan üç önemli madde vardır:
Ortam veya okyanus arka plan gürültüsü; aracın kendi gürültüsü; karides yakalamak, buz
çatlaması ve yağmur gibi biyolojik sesler de dahil olmak üzere sürekli olmayan gürültü.
Doğru bir gürültü modeli hidrofondaki SNR’yi değerlendirmek için kritiktir bu yüzden bit
hata oranı (BER) protokol performansını değerlendirmek için saptanabilir olmalıdır. Tüm
bu bozucu etkilere karşın sayısal sinyallerin iletilmesi için verimli ve yüksek doğruluklu su
altı akustik haberleşme sistemlerinin tasarlanması mümkündür. Bozucu etki olarak gürültü,
etkisini deniz altı işaret haberleşmesinde de gösterir. Buradaki gürültü, insan tabanlı
akustik gürültü, midye, balık ve buna benzer deniz varlıklarının sebep olduğu gürültüler
olarak ifade edilebilir.
Şekil 2.11. Sualtı akustik çevresi
25
2.4.1. Ortam Gürültüsü
Urick Okyanusta ortam gürültüsü iyi tanımlanmıştır.[19] Gauss olarak temsil edilebilir
ve sürekli bir güç spektrum yoğunluğu (GSY) vardır. Şekil 2.12.‘de ve aşağıdaki ifadelerde
görüleceği üzere bu her frekans spektrumlarının farklı bölümlerinde hâkim bir etkiye sahip
dört bileşenden (aşağıda belirtilen) oluşur.
Türbülans gürültüsü sadece çok düşük frekans bölgelerini etkiler f <10Hz. İlgili bağıntı,
denklem (46)’da verilmiştir;
10logNturb(f) = 17 - 30.log(f) (46)
Nakliye gürültüsü 10-100Hz bölgesine hakimdir ve düşükten yükseğe sırasıyla
aktiviteler için 0 dan 1’e mesafe değerlerinin s nakliye aktivite faktörü ile tanımlanmıştır.
İlgili bağıntı, denklem (47)’deki gibidir;
10logNgemi (f) = 40 - 20.log(s-0,5) + 26.log(f) - 60.log(f+0,03) (47)
Rüzgar ve yağmur nedeniyle oluşan dalga ve yüzey hareketi 100Hz-100kHz orta
frekans bölgelerinde önemli bir faktördür. Rüzgâr hızı w m/s olarak verilir. İlgili bağıntı,
denklem (48)’da verilmiştir;
10logNrzgr(f) = 50 + 20.log(f) - 40.log(f+0,4) + 7,5.w1/2
(48)
Şekil 2.12.’de görüldüğü üzere, gürültü, frekansa göre değişiklik arz eder.
Termal gürültü 100 kHz üzerinde hakim olur. İlgili bağıntı, denklem (49)’daki gibidir;
10logNtrml(f) = - 15 + 20.log(f) (49)
26
Şekil 2.12. Gürültünün frekansa göre değişimi[10]
Rüzgâr hızı w, m/s (1 m/s yaklaşık 2 deniz milidir) ve f, kHz olarak verilir. Ortam
gürültü gücü, aynı zamanda yüzeyden mesafesi olarak derinlik artışı ile azalır ve bu
nedenle nakliye ve rüzgâr gürültüsü daha hafif olur. Ortam gürültüsünün, daha sığ sularda
derin sulardan 9dB yüksek olduğu görülmüştür.[23] Küme işlemleri, diğer sualtı ağ
işlemlerinin yanı sıra, kümedeki diğer araçların gürültüsü nedeniyle operasyonlarına ortam
gürültüsüne ek bir düzey eklenir nispeten yakın çalışma olacak SUA’ları dâhil olmak
üzere, iletişim düğümleri için bu durum söz konusudur.
2.4.2. Kendinden Gürültü
Kendinden gürültü sinyalleri almak için bir platform olarak aracın kendisi tarafından
oluşturulan gürültü olarak tanımlanır. Bu gürültü, mekanik yapısı ile veya üzerinden geçen
su yoluyla AUV üzerine monte edilen hidrofona ulaşabilir. Kendinden gürültü türbülanslı
akışların derecesi, dönüştürücünün montajı ve yönelticilik özelliklerine bağımlı olarak
değişir. Kendinden Gürültü de denizaltında İkinci Dünya Savaşı sırasında Urick[7]
tarafından yapılan çalışmalardan sunulan bir eşdeğer izotropik gürültü spektrumu olarak
27
görülebilir. Genel olarak, ortam gürültüsünde olduğu gibi, frekans artışları ile kendinden
40 gürültü düzeylerinde azalma vardır ancak kendinden gürültü gemilerin yavaş seyahat
ederken veya sabitken gürültü spektrumları azalması ile hızdan önemli ölçüde
etkilenir.[7,8,9]
Kinsler, düşük frekanslarda (<1kHz) ve düşük hızlarda makine gürültüsünün hakim
olduğunu ve çok yavaş hızlarda kendinden gürültünün ortam gürültüsünden genellikle daha
az önemli olduğunu belirtiyor. Oysa yüksek frekanslarda (10kHz) pervane ve akış
gürültüsü hakim olmaya başlar ve hız şiddetle arttığı anda hidrofon da hidrodinamik
gürültü artar ve makine gürültüsü daha önemli hale gelir. Bu, hava kabarcıklarının altında
veya pervane bıçak ucundaki sürüklenme nedeniyledir. Daha yüksek hızlarda, kendinden
gürültü, ortam gürültüsünden çok daha önemli olabilir ve sınırlayıcı bir faktör haline
gelebilir.
Farklı boyut ve türdeki araçların kendinden gürültüsü, araçların tasarımları ve küçük
güncel yayınlanan değerleri olduğu gibi, çeşitlidir. Her araç kendi hız ve çalışma koşulları
ile kendinden gürültü içinde büyük değişimler üretir.[9] Kendinden gürültü motor tipi
seçimi, yapılandırma, montaj ve motor sürücüleri ile kontrol edilebilir.
2.4.3. Sürekli Olmayan Gürültü Kaynakları
Sürekli olmayan gürültü kaynakları AUV’lerin yerlerinde veya işletim sürülerine yakın
meydana geldiği zamanlarda çok önemli olabilir. Araştırmalara göre iki önemli nokta
vardır: Deniz bio-akustik alanlarında ve yağmur damlaları tarafından oluşturulan yağmur
ve su kabarcıklarının etkisidir.
Sualtı bio-akustik gürültüsüne büyük katkı sağlayanlar;
Yumuşakçalar – Eklem bacaklı kabuklular– burada en önemlileri 500Hz ve 20kHz
arasında geniş spektrumlu bir gürültü üreten karides yakalamadır.
Balık – Balon balığı 10 – 50 Hz
Deniz memelilerinden – balinalar – yunuslar 20 – 120Hz içerir.
28
Yağmur, rüzgârdan farklı gürültü spektrumu oluşturur ve sabit bir gürültü kaynağı
olmadığından ayrı ayrı ele alınması gerekir. Urick[7], sağnak yağmur spektrumunun 5 ile
10 kHz bölümü içinde neredeyse 30 dB arttığı, sabit yağmurda 10 dB veya 2 den 6’ya
deniz durumuna göre artan gürültü örneklerini gösterdi. Eckart 17 ile 9 dB arasında
100Hz’den 10kHz’e yüzeyde yağmurun ortalama etkilerini sundu. Sürekli olmayan gürültü
kaynaklarına yapılan bu katkılar düşük frekanslı mesafelerinden 20 kHz’e kadar ağır 41
basmaktadır. Bu durumda, iletişim veri sinyallerinin çalışma frekanslarında etkileşimi
düşük olarak kabul edilir.
2.4.4. Zayıflama ve Gürültü
Akustik kanalların ayırt edici özelliği yol kaybının sinyal frekansına bağlı olmasıdır.
Buradaki bağımlılık dolaylı olarak emilimle orantılı denilebilir. Emilim kaybına ek olarak
da sinyalin mesafe kaybı mevcuttur. Bu kayıpların toplamı bize toplam kaybı verir.
Denklem (50)’de, toplam kayıp ifadesi verilmiştir;
PaL = k.10 log(r) + r.10log( ( f )) (50)
f sinyal frekansı, l iletim mesafesi, lr referans mesafesi, k yol kaybı üssü genel olarak
değeri 1 ile 2 arasında (silindirik ve küresel yayılıma göre). Akustik kanal gürültü, ortam
gürültüsü ve siteye özgü gürültülerin bütününden oluşur. Ortam gürültüsü olarak, sessiz ve
derin deniz arka planda sürekli olarak mevcuttur.
Siteye özgü gürültü ise aksine belirli yerlerde ve belirli durumlarda oluşur. Örnek olarak
kutuplarda buzların çatlaması, sıcak sularda karides yakalanması verilebilir. Ortam
gürültüsü dalgalar, yağmur, türbülans gibi kaynaklardan meydana gelir. Ortam gürültüsü
genellikle gauss olarak düşünülür ve beyaz değildir. Ortam gürültüsünün tersine siteye
özgü sesler gauss değildirler.
29
Frekansın artmasıyla gürültü spektrumu frekans ile bozunur,sinyalin bant genişliği
üstünden değişen bir sinyal gürültü oranı (SNR) elde edilir. Dar bir bant genişliği Δf
mesafesi kadar taşınmış bazı f frekansları etrafında tanımlanıyorsa, SNR bu bant olarak
ifade edilebilir. SNR, denklem (51)’de ifade edilmiştir;
SNR =
S1(f) iletilen sinyalin spektral güç yoğunluğu. Bu denklemden de anlaşılacağı gibi dar
bant SNR frekansın bir fonksiyonu olarak karşımıza çıkmaktadır. Akustik bant genişliği
iletim mesafesi ile bağlantılıdır. Şekil 2.13.’te olduğu gibi özellikle bant genişliği ve güç
ile SNR bağlantılıdır denilebilir. SNR hedefleri akustik yol kayıpları ve ortam gürültüsüne
bağlı olarak değişmektedir. Bant genişliği uzun mesafelerde sınırlıdır.
Örneğin 100 km için yaklaşık 1 kHz kullanılabilir. Kısa mesafelerde bant genişliği
beklendiği gibi ama sonuçta enerjini ortama aktarılma koşullarıyla ile sınırlı olacaktır. Bant
genişliğinin sınırlı olması verimli bant genişliği modülasyonlarının gerekli olduğu
anlamına gelmektedir. Bir diğer önemli nokta ise, akustik bant genişliğinin merkez
frekansı fc istek üzerine sık olmasıdır. Bu durum, dar bant üzerinde varsayım yapma
olasılığını engeller ve sinyal işleme yöntemleri için önemli sonuçlar taşır diyebiliriz.
Sonuç olarak, kullanılabilir akustik bant genişliği en temel olarak mesafeye bağlıdır.
Yüksek bit hızında mesafe artımı atlamaları arttırarak aktarımı zayıflatır dolayısıyla
kaynak ve hedef arasındaki toplam mesafenin kısa olmasıyla güçlü bir aktarım yapılması
sağlanır. Uzak mesafeli sistemlerde ise çok atlamalı iletişim sağlanır. Çok atlamalı
sistemler düşük toplam güç tüketimi sağlarlar.[11]
(51)
30
Şekil 2.13. SUAK kanalda bant genişliği ve frekans / mesafe arasındaki ilişki
Sadece büyük ölçekli sönümlenme dikkate alınarsa, sonar fonksiyonuna göre, alıcının
SNR’ı (signal to noise ratio) denklem (52)’deki gibidir;
SNR = SL - TL - NL - 10logB (52)
Burada, SL ses kaynağı seviyesi (dB), NL gürültü spectrum seviyesi, B bant
genişliğidir. NL = 45 dB Kabul edilirse, alıcının SNR’i ile frekans arasındaki ilişki şekil
2.13.’te verilmiştir. Şekillerde görüyoruz ki, alıcı iletim gücü ve SNR tanımlanmışsa,
sistem bant genişliği, mesafenin ve frekansın fonksiyonudur.[10]
31
2.5. BER ve SNR Arasındaki İlişki
PSK (Faz Kaydırmalı Anahtarlama), QAM (Karesel Genlik Modülasyonu) and FSK
(Frekans Kaydırmalı Anahtarlama) SUAK, UWA haberleşmede kullanılan yaygın
modülasyon modellerdir.
İletim sinyali olarak St (t)’yi düşünürsek, o halde AWGN ile alınan sinyal, denklem
(53)’te verilmiştir;
Sr (t) = St (t) + n(t)(0 t T) (53)
Buradan (t), güç spektrum yoğunluğu Φnn ( f ) = N0 / 2’ye sahip bir AWGN örneğidir. N0,
AWGN’nin ve ortalama güç spektrum yoğunluğudur. İyileştirilmiş alıcı ile sembol hata
oranı, bit hata oranı ve birkaç modülasyon modellerinin bant genişliği oranı tablo 2.6.’da
gösterilmiştir. εb bit başına sinyal gücüdür. Tablo 2.7.’ye göre; BER, Pb = 10-6
yada Pb =
10-4
olduğunda, M-ary modülasyonunun (MPSK) 1 bit bilgi iletmesi için gereken SNR
gösterilmiştir. SUAK UWA iletişimindeki kesme eşiği SNR tarafından tanımlanır.[25]
Tablo 2.6. SER, BER ve M-ary modülasyon modellerinin bant genişliği oranları
SER
BER
Band Genişlik
Oranı
PSK
(√
)
QAM
[√
]
{
FSK
(non-
coherent
detection)
∑
(
)
32
Tablo 2.7. M-ary modülasyonunun (dB) 1bit bilgiyi iletmesi için SNR
Pb = 10-6
Modulasyon
Modu
M=2 M=4 M=8 M=16 M=32
PSK 10.51 10.51 13.95 18.42 23.34
QAM 10.51 13.25 14.39 16.59
FSK 13.51 10.75 9.23 8.21 7.44
Pb = 10-4
PSK 8.39 8.39 11.71 16.14 21.01
QAM 8.39 11.28 12.19 14.41
FSK 11.39 8.77 7.35 6.43 5.76
SNR iki boyutlu kanalda modülasyonu ve bant genişliğini iyileştirmek için önemli bir
parametredir. İki hesaplama yöntemi vardır, birincisi test işlem dizisini göndererek, diğeri
ise doğrudan alınan sinyalleri hesaplayarak. Eski olanı düşük bant genişliği kullanımı için
verimsizdir, son olan SNR hesabının başlıca yöntemdir.
2.5.1. Kanal Bant Genişliği
Farklı mesafelerde sabit verici gücü ve projektör verimliliği varsayarak maksimum
SNR sağlayan optimum sinyal frekansı var olduğu tespit edildikten sonra, farklı mesafeler
için bu koşullar ile ilişkili bir kanal bant genişliği tablo 2.8.’de de görüleceği üzere,
bilinmektedir. Bu bant genişliğini belirlemek için 3dB civarında buluşsal bir optimum
frekans kullanılır. Bant genişliği merkez frekansı olarak seçilen optimum sinyal
frekansının fo(r) ±3dB çevresindeki frekans aralıklarına göre hesaplanır.[9]
Bu nedenle, fmin(r)’i veren ifade, denklem (54)’teki gibi bulunur;
PaL(r, d, t, fo(r)).N( fo(r)) − PaL(r, d, t, f )).N( f ) ≥ 3dB (54)
33
Benzer şekilde fmax(r) denklem (55)’te verilmiştir;
PaL(r, d, t, f )).N( f ) – PaL (r, d, t, fo(r)).N( fo(r)) ≥ 3dB (55)
Buradan sistem bant genişliği B(r,d,t), denklem (56)’daki gibi bulunur;
B(r, d, t) = fmax(r) – fmin(r) (41) (56)
Tablo 2.8. Sualtı akustiğinde farklı mesafeler için bant genişlikleri[5]
Mesafe [km] Bant Geniş [kHz]
Çok Uzak 1000 < 1
Uzak 10 - 100 2 - 5
Orta 1 - 10 ≈ 10
Kısa 0,1 - 1 20 - 50
Çok Kısa < 0,1 > 100
2.5.2. Kanal Kapasitesi
Sualtı veri iletişim kanalının daha gerçekçi bir performans değerlendirmesi için, ilgili
mesafeler için maksimum elde erişilebilir bit-hata oranı C Shannon-Hartley ifadesi
kullanılarak denklem (57) ile tespit edilebilir. Bu kanal kapasitesi hesaplamalarında, tüm
iletilen güç PTX ve Yol Kayıp Modelleri (PathLoss) ile ilgili kayıpları hariç hidrofona
transfer olduğu varsayılır.[11]
Shannon-Hartley ifadesi denklem ile tanımlanan Sinyal-gürültü oranı SNR(r) ile
denklem (57)’deki gibi tanımlanır;
C=B.log2(1+SNR(r)) (57)
Burada C bps olarak kanal kapasitesi ve B Hz olarak kanal bant genişliğidir.
34
2.5.3. Sualtı Akustik Haberleşmede BER
Önceki bölümde belirtilen maksimum kanal kapasite değerine ulaşmak için su altı
akustik haberleşmede önemli bir konu da budur. Sualtı akustik kanal, hızlı zaman
varyasyonları ile oluşan ciddi bozulmalar (fading) ile hidrofonda ISI ve bit hataları
nedeniyle karmaşık dinamiklere yol açar ve önemsenecek düzeyde çoklu-yol etkisi ortaya
koyar. Bit hata oranı BER, bu nedenle veri iletim bağlantı performansında bir önlem teşkil
eder.[12] İlgili bağıntı, (58) numaralı denklemde ifade edilmiştir;
Rb bps olarak verilmiştir, veri hızı ve Bc ise kanal bant genişliğidir.
2.6. Doppler Etkisi
Bir dalga kaynağı ve bir alıcı birbirine göre hareket ettiğinde alınan sinyalin frekansıyla
kaynak frekansı aynı olmaz. Birbirlerine doğru hareket ettiklerinde frekans artar,
uzaklaştıklarındaysa azalır. Bu olay, Doppler etkisi olarak adlandırılır. Doppler etkisine
dayalı frekans değişiminin miktarı, kaynakla alıcı arasındaki dalganın yayılma hızına
bağlıdır. Frekanstaki Doppler kayması denklem (59)’daki gibi tanımlanabilir;
Burada alıcı tarafında görülen kaynağın frekans değişikliği ∆f, kaynak frekansı fo,
kaynakla verici arasındaki hız farkı v, ve ışık hızı c ile belirtilmektedir.
Örnek olarak;
fo= 1GHz, and v= 60km/hr (16.7m/s) olsun. Buradaki Doppler kaymasını veren ifade,
denklem (60)’ta verilmiştir;
(58)
(59)
(60)
35
Taşıyıcı içerisindeki bu 55 Hz’lik kayma, iletimi genel olarak etkilemez. Fakat, iletim
tekniği, taşıyıcı frekans kaymalarına (örnek olarak, COFDM) veya yüksek bağıl hıza
(örnek olarak, düşük yörüngeli uydularda) duyarlı ise Doppler kayması önemli sorunlara
yol açabilir.
3. Modülasyon
Çeşitli kaynaklar tarafından üretilen temel bant sinyalleri, kanalda doğrudan iletimiçin
uygun değildir. Bu nedenle, gönderilecek bilgi işareti, iletim kanalına uygun bir biçime
donüştürülmelidir. Bu işlem, modülasyon olarak adlandırılır. Modülasyon işleminde iletim
kanalına uygun taşıyıcı bir dalga vardır. Modülasyon işlemi, bu taşıyıcı dalganın bir veya
birkaç özelliğini, bilgi işaretine göre değiştirmektedir. Haberleşme sisteminin alıcı ucunda
ise orijinal temel bant işaretinin tekrar elde edilmesi gereklidir. Bu işleme de
demodülasyon adı verilir. Demodülasyon, modülasyonun tersi bir işlemdir.[12] Şekil 3.1.’
de modülasyon türlerini görebiliriz.
3.1. Modülasyonun Yararları
Aşağıda modülasyonun yararları maddeler halinde sıralanmıştır;
• Yayılımı kolaylaştırır. Uygun şartlarda modüleli işaret dağ, tepe, çukur gibi doğal
engelleri kolaylıkla aşabilir.
• Gürültü ve bozulmanın olumsuz etkilerini azaltır.
• Kanal ayrımı sağlar. Modülasyon işlemi sayesinde, aynı iletim hattında birden çok bilgi
gönderilebilir.
• Çevresel etkilerin ortaya cıkardığı pek çok sınırlayıcı etkiyi ortadan kaldırır.
• Etkin bir elektromanyetik yayımı sağlamak için dalga boyunun en az 1/4 ´üne eşit antene
ihtiyaç vardır. Modülasyon, çalışma frekansını yukselteceğinden, çalışılan dalga boyu (λ)
ve buna bağlı olarak anten boyutunun küçülmesini sağlamaktadır.
36
3.2. Modülasyon Türleri
Farklı modülasyon türleri şekil 3.1.’de verilmiştir;
Şekil 3.1. Modülasyon türleri
37
3.3. Dikgen Frekans Bölmeli Çoğullama
3.3.1. Giriş
Son yıllarda gerek ses ve görüntü iletimi, gerekse yüksek hızlı internet uygulamalarında
olduğu gibi geniş band genişliği gerektiren uygulamalarda, yüksek veri hızlarında iletime
ihtiyaç duyulmaktadır. Ayrıca kullanılacak band genişliği sınırlı olduğu için aynı iletim
ortamında birden fazla kullanıcının aynı anda iletilmesi gerekmektedir. Bu gereksinimden
dolayı , aynı hattı birden fazla kullanıcının kullanması için çoğullama yöntemleri kullanılır.
Son yıllarda hem yüksek hızlı iletime cevap vermesi, hem de iletim hattını verimli bir
şekilde kullanarak hatta meydana gelebilecek girişimlere ve çoklu yok kayıplarına karşı
olan verimliliğinden dolayı Dikgen Frekans Bölmeli Çoğullama (OFDM) tekniği
kullanılmaktadır. OFDM tekniği, yüksek bit hızlı bir veri akışını birkaç adet paralel düşük
bit hızlı veri akışına bölen ve bu düşük bit hızlı veri akışlarını birkaç taşıyıcıyı modüle
etmek için kullanan bir veri iletim tekniğidir. Toplam band genişliğini kanallara bölerek
çoklu yol yayılımları yüzünden meydana gelebilecek gecikme yayılımları minimize
edilebilir. Bu sayede daha az maliyetle frekans seçici kanallarda yüksek veri hızlı iletim
sağlanır. Ayrıca dikgen alt taşıyıcılar, band genişliğini olabildiğince verimli bir şekilde
kullanmaktadırlar.[13] Biz de bu avantajlarından dolayı şekil 3.2.’de genel olarak verilen
akustik haberleşme sistemimizi OFDM tekniği ile tasarlamaya karar verdik.
Şekil 3.2. Akustik haberleşme genel blok şeması
38
3.3.2. Dikgen Frekans Bölmeli Çoğullama (OFDM) Temelleri
Frekans Bölmeli Çoğullama (FDM), frekans seçimli kanallarda sinyal iletimi için
yaygın bir şekilde kullanılan tekniktir. Temel olarak bu teknikte, kanal band genişliği
bölünerek her bir taşıyıcı için tahsis edilen frekanslarda düşük hızlardaki taşıyıcıların
çoğullanması sağlanır. Alıcıda sinyalleri birbirinden ayırmak için taşıyıcı frekans
boşluklarının birbiri üzerine binmemesi gerekmektedir. Bu zorunluluk, frekans
spektrumundan tam olarak verim alınmasını engellemektedir. Band genişliğinden daha
fazla yararlanmak için dikgen frekans bölmeli çoğullama tekniği (OFDM) önerilmiştir.[13]
OFDM, genel olarak veri akışını düşük hızlı alt taşıyıcılara bölerek paralel kanallarda
ileten bir modülasyon ve çoğullama tekniğidir. OFDM ile FDM arasındaki en temel fark;
OFDM sisteminde taşıyıcı spektrumları birbiri üzerine binmekte ve bu taşıyıcıların
birbirlerine dik olması sayesinde spektral verimlilik elde edilmektedir. Bu sayede elde
edilen band genişliği tasarrufu şekil 3.3.’de açıkça görülmektedir. Bu teknikte; sinyalin
düşük hızlarda iletilmesinden dolayı sinyal periyodu büyük olacak ve sinyaller arası
girişim (ISI) problemi azaltılacaktır. Ayrıca bu sistemdeki alt taşıyıcıların düşük hızlı
olmaları, çoklu yolun meydana getireceği olumsuz etkilerine karşı daha fazla dayanım
sağlayacaktır.
Şekil 3.3. OFDM kullanılarak sağlanan band genişliği tasarrufu.
39
OFDM, aynı zamanda kanalın etkisiyle pakette oluşan simgeler arası girişimi (ISI) yok
edebilme özelliğine sahiptir. Bunun için en uygun yöntem, ardarda gelen OFDM
çerçeveleri arasına periyodik ön ekin (CP) kanal gecikmesinden (delay spread) büyük
olacak şekilde seçilerek ilave edilmesidir. Ayrıca OFDM de ters ayrık Fourier dönüşümü
kullanılmakta ve bu sayısal işaret işleme tekniği sayesinde sistemdeki alt taşıyıcıların
birbirilerine dik olması sağlanmaktadır. Sualtında kanal gecikmesi büyük olduğu için CP
eki kullanılmayıp ektra güç sarfiyatı yapılmamış olunur.
Dijital iletişimlerde, bilgi bitlerle ifade edilir. Hâli hazırda var olan bandın genliğini
daha alt kanallara bölüp, örtüşmenin gerçekleştiği dik alt kanallardaki seri alt sembollerin
paralel halde taşınımı için alt bir taşıyıcı kullanırlar. Şekil 3.4.’te genel bir işleyiş
verilmiştir. Bu sayede alt sembollerin süresi hem alıcı hem de verici arası çokyollu
iletişimden kaynaklanan gecikme yayılımı etkisinden korunmak amaçlı çoğaltılır. Bu da,
frekans seçimli sönümlemeden çok, denkleştirmeyi basitleştiren düz sönümlemeye sebep
olur. Sönümlemenin düz olması nedeniyle, OFDM ile yüksek hız elde edilebilir.
Şekil 3.4. Çevrimsel Genişleme Toleransı[24]
OFDM bilgisi, M-PSK, QAM vb. kullanarak spektrum uzayındaki sembolleri alarak
üretilir. Sonrasında, Ters Ayrık Fourier Dönüşümü (IDFT) alarak oluşturulan zaman etkili
spektrumları dönüştürülür. Kullanım yerine göre değşmekle beraber, Ters Hızlı Fourier
Dönüşümünün (IFFT) uygulanması daha etkili sonuçlar verebilir. OFDM bilgisinin zaman
sinyaline modülasyonunun sağlanmasıyla tüm taşıyıcılar paralel iletim için kullanılabilir
bant genişliğini tamamen kaplarlar. Modülasyon sırasında, OFDM sinyalleri tipik olarak
karelere ayrılırlar, böylece bilgi, alınan sinyalle alıcının senkronizasyonu için kare kare
40
modüle edilir. Uzun sembol periyotları semboller arası girişim olma olasılığını azaltır, ama
yok edemez. Şekil 3.4.’te gösterildiği gibi [24], bir koruma süresi, bir diğer deyişle sıklık
uzantısı, bir sembol periyodunun başlangıç noktasını yakalamak için alıcının izin verilen
belirsizliğinin miktarına denir. Burada, FFT sonuçları hâlâ doğru bilgiye sahiptir. Genel bir
OFDM Sinyal Sistemi’nin blok diyagramı şekil 3.5.’te verilmiştir.
Şekil 3.5. Genel bir OFDM Sinyal Sistemi’nin blok diyagramı
41
3.3.2.1. Vericinin Sinyal İşleme Adımları
3.3.2.1.1. Seriden Paralele Dönüştürme
Giriş seri veri akışı, iletim için gerekli olan kelime büyüklüğüne formatlanır (örnek
olarak, QPSK için 2 bit/word) ve paralel formata geçirilir. Veriler daha sonra her bir veri
kelimesine iletimdeki bir taşıyıcının atanmasıyla paralel olarak iletilir.
3.3.2.1.2. Veri Modulasyonu
Her taşıyıcıdaki iletilecek veriler bir önceki sembollerle diferansiyel olarak kodlanır,
daha sonra da faz kaydırmalı anahtarlama formatıyla eşleştirilir. Diferansiyel kodlama bir
başlangıç faz referansı gerektirdiğinden, ilave bir sembol, bu amaç için başlangıcında ilave
edilir.Bu durumda, buradaki her sembol ile ilgili veriler modülasyon metoduna dayalı bir
faz açısıyla eşleştirilir. Örneğin QPSK için kullanılan faz açıları 0, 90, 180 ve 270
derecedir. Basitliğinden, sabit genliğe sahip bir sinyal ürettiğinden ve kaybolmaya bağlı
genlik dalgalanmalarına sahip sorunları azaltmak için faz kaydırmalı anahtarlama
seçilmiştir.
3.3.2.1.3. Ters Fourier Transformasyonu
Gerekli spektrum çalıştıktan sonra, zamana bağlı dalga şeklini bulmak için, ters fourier
dönüşümü kullanılır. Daha sonra, her sembolün başlangıcına koruma süresi eklenir.
3.3.2.1.4. Koruma Süresi
Kullanılan koruma süresi iki bölümden oluşur. Koruma süresinin bir yarısı zaman sıfır
genlikli iletimdir. Koruma süresinin diğer yarısı ise, iletilecek olan sembolün çevrimsel bir
uzantısıdır. Bu, zarf algılamayla kolayca geri kazanılmasını elde etmek için sembol
zamanlamasını sağlar. Ancakzamanlama gibi simülasyonların hiçbirinin gerekli
olmadığı,numunenin konumunun doğru bir şekilde tespit edilebilir olduğubulunmuştur.
Koruma ilâve edildikten sonra, semboller seri zamanlı dalga formuna geri dönüştürülür. Bu
da, OFDM iletimi için temel bant sinyalidir.
42
3.3.2.1.5. Kanal
Kanal daha sonra iletilmek istenen sinyalin uygulandığı ortamdır. Ortam
parametrelerine göre, gürültü oranı, çok yolluluğun ve kırpma tepe gücünün yapısı için
gereken özellikleri belirlenir. Ayrıca kanal katsayılarıda tespit edilmelidir .
3.3.2.2. Alıcının Sinyal İşleme Adımları
Alıcı, temel olarak, vericiyle ters çalışır. Her bir sembolün FFT'si, daha sonra, iletilen
orijinal spektrumu bulmak için alınır. Her bir taşıyıcı iletiminin faz açısı, daha sonra,
değerlendirilir ve alınan faz, demodüle tarafından veri kelimesine tekrar dönüştürülür. Veri
kelimesi daha sonra orijinal veri olarak aynı kelime boyutuna geri birleştirilir.
3.3.2.3. OFDM Parametreleri ve Karakteristikleri
Bir OFDM sistemindeki taşıyıcıların sayısı bulunan bant genişliği spektrumuyla ve
IFFT ile sınırlıdır.Aralarındaki bağlantı şu şekilde tanımlanır:
Taşıyıcıların sayısı
) ve B =∆F.N. Daha karmaşık olan OFDM sistemi
ise yüksek IFFT boyutlu olandır. Böylece, daha çok sayıda taşıyıcı kullanılabilir ve yüksek
veri iletim hızı elde edilebilir. M-PSK modülasyonunun seçimi, veri hızı ve bit hata oranını
(BER) değiştirir. Yüksek dereceden PSK, daha büyük sembol boyutuna yol açar ve
böylece daha az sayıdaki sembollerin iletilmesine ihtiyaç duyulur, daha yüksek veri hızı
elde edilir. OFDM sinyalleri, yüksek tepe-ortalama oranına sahiptir, bu nedenle iletim
sınırlamaları nedeniyle tepe kırpma gücünün nispeten yüksek bir toleransı vardır.
43
3.3.3. Matematiksel Analizler
OFDM siteminde kullanılacak frekans bandı, R istenen veri hızını, NSC alt taşıyıcı
sayısını ifade etmek üzere, (61) denkleminde verilmiştir.
OFDM kullanılması halinde sağlanacak frekans bandı tasarrufu ise (62) ve (63)
denklemlerinde ifade edilmiştir. (64) denkleminde görüldüğü gibi taşıyıcı sayısının limiti
sonsuza gittiğinde ise sağlanabilecek maksimum bant tasarrufu %50 olabilmektedir.[23]
–
(
)
İki işaretin birbirine dikgen olabilmesi için bir periyot boyunca (65) denklemindeki
şartın sağlanması gerekmektedir. Bir başka deyişle her bir alt taşıyıcının frekansının
OFDM sembol periyodunun tersinin tam katlarından oluşması gerekmektedir.[23]
∫
OFDM işareti N adet alt taşıyıcıdan oluşmaktadır. Her iki alt taşıyıcı arasındaki frekans
bandı aralığı Δf olmak üzere OFDM işaretinin kaplayacağı toplam bant genişliği (66)
denklemi ile hesaplanabilir.
Elde edilen her bir alt taşıyıcının genliğinin ve fazının bir sembol süresince değişmediği
varsayılırsa denklemler yazılabilir.
(61)
(62)
(63)
(65)
(64)
(66)
44
Şekil 3.6. Temel OFDM sinyalinin güç spektrumu
Şekil 3.6.’ deki gibi, OFDM alt taşıyıcıları arasında dikgenlik şartının sağlanabilmesi
için alt taşıyıcıların başlangıç fazlarının aynı olması yanında frekanslarının da birbirlerinin
tam katları olması gerekmektedir. Her bir alt taşıyıcı için diğer alt taşıyıcıyla eş fazlı ve
hassas bir osilatör gereksinimi düşünüldüğünde verici ve alıcı tasarımının karmaşıklıkları
ve boyutları artmaktadır. Bunlardan etkilenmemek için ayrık Fourier dönüşümü
kullanılmaktadır. Uygulamada Ayrık Fourier Dönüşümü (DFT) yerine algoritmadaki
toplam ve çarpım sayısını azaltıp hızlı çalışmasını sağlayan Hızlı Fourier Dönüşümü (FFT)
kullanılmaktadır. OFDM işareti birçok sinüzoidal işaretin toplamından oluşmaktadır. Her
bir sinüzoidal işaret bir alt taşıyıcıya karşılık gelmektedir. Dolayısıylaher bir alt taşıyıcı
denklem (67)’deki gibi gösterilebilir.
Sc(t) = Ac(t) (67)
(68) denkleminde fc alt taşıyıcın frekansını, Ac(t) alt taşıyıcının zamanla değişen
genliğini, cpcf alt taşıyıcının zamanla değişen fazını göstermektedir. OFDM işareti NSC
adetalt taşıyıcıdan oluşmakta ve (68) ve (69) denklemleri bunu ifade etmektedir.
∑
(68)
45
fn = fo +n.∆f (69)
Elde edilen her bir alt tasıyıcının genliğinin ve fazının bir sembol süresince değismediği
varsayılırsa (70), (71) ve (72) denklemleri yazılabilir;
(70)
(71)
Elde edilen sürekli işaret fs = 1/ Ts ile örneklendiğinde;
{
√ ∑
Denkleminin ikinci kısmına göre k, 0 dan NSC -1 ’ e kadar tamsayıları göstermek üzere
denklem (73) ifadesi elde edilir.
∑
Bir sembol süresince isareti ifade etmek için sürekli isaretten NSC adet örnek
alınmaktadır.
Dolayısıyla simge süresi (74) denklemiyle ifade edilebilir.
TSYM = NSC .TS (74)
Eğer f0= 0 alınırsa örneklenmiş işaret (75) denkleminde ifade edildiği gibi olacaktır.
∑
∆f =
(73)
(75)
(76)
(72)
46
(75) ve (76) denklemlerindeki şart sağlanırsa OFDM sembolünü oluşturan işaret (77) ve
(78) denklemleri ile ifade edilebilir;
∑
(75) denklemi NSC elemanlı ve elemanları” olan bir dizinin ters ayrık Fourier
dönüşümüne karşılık gelmektedir. Bu durumda modülasyon ve demodülasyon için sırasıyla
Ters Ayrık Fourier Dönüşümü (IDFT) ve DFT kullanılabilmekte hatta DFT için daha hızlı
çalışabilen FFT tercih edilebilmektedir.
OFDM sisteminde gönderilecek işaret frekans bölgesinde tanımlanmaktadır. Seri olarak
gelen veri seri paralel dönüştürücüden geçtikten sonra veri alt taşıyıcısı kadar paralel hatta
ayrılır. Modülasyon işlemi gerçekleştirildikten sonra alıcıda devre uyumlu işaret algılamayı
ve kanal takibini sağlamak amacıyla pilot taşıyıcılar eklenir Daha sonra Ters Hızlı Fourier
Dönüşümü (IFFT) alınarak modülasyon işlemi gerçekleştirilmiş olur. Taşıyıcılar arasındaki
girişimi önlemek için de çevrimsel önek eklenir. Son aşama olarak paralel veri seri hale
getirildikten sonra dijital analog çeviriciden geçirilerek RF katına verilip kanala
gönderilir.[14,15,16]
OFDM işaretinin üretilmesi ve alıcıda tekrar elde edilebilmesi için gerekli elemanlar
şekil 2’de blok diyagramlar halinde gösterilmiştir. Çok yollu yayılımın oluştuğu kanallarda
alıcıya ilk ulaşan semboller ile gecikerek ulaşan semboller birbirine karışmakta ve
semboller arası girişim ortaya çıkmaktadır. Buna bağlı olarak sistem başarımı düşmektedir.
OFDM tekniğinde, semboller arası girişimi ortadan kaldırmak için en az kanalın gecikme
yayılması süresi kadar bir süreye sahip çevrimsel önek (cyclic prefix) kullanılmaktadır.
Çevrimsel önek, OFDM sembolünün sonundaki faydalı bir kısım örnek kopyalanıp
sembolün başına getirilerek oluşturulur. Bu sayede alt taşıyıcılar arasındaki girişim önlenir
ve aralarındaki dikgenlik korunmuş olur ve Semboller arası girişim (ISI) önlenmiş olur.
Alıcı tarafta ise oluşabilecek girişim miktarı çevrimsel önek süresini geçmediği için,
çevrimsel önek atıldığında veri kaybı olmadan girişimi ortadan kaldırmak mümkün
olmaktadır. Haberleşme kanalı sualtı olduğundan x(t) kanalın girişindeki işaret ve n(t)
eklenen gürültü ve vuruş tepkesi h(t) olmak üzere y(t) (kanalın çıkışındaki işaret) (79)
denklemiyle ifade edilebilir;
y(t) = x(t)*h(t) + n(t) (79)
(77)
(78)
47
3.3.4. OFDM’nin Avantajları ve Dezavantajları
* OFDM modülasyonunun pratik gerçekleme konusunda esas avantajı frekans domeninde
uygun kanal denkleştirme buna bağlı olarak şu avantajlarıda vardır:
Basit ve etkili kanal denkleştirme
Yüksek spektral etki
Zaman senkronizasyon hataları çin düşük hasasiyet
Taşıyıcılar arası enterferansa(ICI:Inter carrier interference) karşı dayanıklılık
Çok yollu kanaldan dolayı sönümleme etkisine ve semboller arası enterferansı (ISI)
karşı dayanıklılık
FFT kullanarak etkili gerçekleme, karışık ara kanal ihtiyacından kurtulmak
* OFDM nin başlıca dezavantajları:
Ofset frekans için hasasiyet
Ortalama oran için yüksek tepe değeri
48
3.3.5. OFDM Simulasyonu
Tablo 3.1.’ de simulasyon parametreleri verilmiştir. MATLAB’ın Ters Hızlı Fourier
Dönüşümü gerçekleştiren bir yerleşik işlevi "IFFT (Sinyal)" olduğundan, bu simülasyon
gelişimi için IFFT tercih edilmiştir. OFDM simülasyonunu gerçekleştirdiğimiz bu
MATLAB programı 6 adet m-files’dan oluşmaktadır. Bunlardan biri ana program script
dosyasıdır. Kaynak girişi olarak bir adet 256-grayscale bitmap resmi
kullanılmıştır.Simülasyonun sonunda ise, çıkışta bir diğer bitmap resmi
oluşturulacaktır.Simülasyon sırasında 3 adet veri depolama dosyası oluşturulmuştur
(hata_hesap.mat, ofdm_parametreleri.mat, iletilen.mat). “hata.mat”, iletimden önce
baseband verisini arşivlemek içindir ve simulasyon sonrasındaki hatayı hesaplamak
amacıyla kullanılmıştır. “ofdm_parametreleri.mat”, simulasyonun başında parametreleri
belirtmek için yazılmıştır ve bunu alıcı için daha sonra kullanmak amacıyla
tuttuk.Gerçekte, alıcı her zaman bu parametrelere sahipti; bu simulasyonda, başlangıçta
parametreler kullanıcı tarafından yapılandırılmıştı, fakat alıcıya önceden kendinde
tanımlanmışcasına iletilmiştir. “iletilen.mat”, kanaldan geçtikten sonra zaman sinyalini
saklar ve doğrudan okuması için alıcıya iletir. OFDM verici ve iletişim kanalı yoluyla
simülasyon devam ederken, kullanıcı için, alıcıya doğru iletime yönelik tetiklemeyi
durdurur ve bekletir. Son iki “.mat” dosyalarını kullanım nedeni, OFDM alıcısı işler
işlemez, programın MATLAB workspace’inde bulunan tüm dataları/değişkenleri silecek
olmasıdır. Bu, iletişim kanalının çıkışındaki alınan sinyalin haricinde hiçbir bilgiye sahip
olmayan OFDM alıcılarının gerçek durumunu simule etmek içindir.
Tablo 3.1. Simulasyon Parametreleri
Parametreler Değerler
Kaynak Resim Boyutu 800 x 600
IFFT boyutu 2048
Taşıyıcı Sayısı 1009
Modülasyon Boyutu QPSK
Tepe Güç Kesimi 9 dB
Sinyal Gürültü Oranı 12 dB
49
0.68 bir BER varkenki çıkış görüntüsünün yüzde piksel hatası 1.80%’dir. Bu, OFDM
sembol boyutunun kaynak verisinin kelime boyutuna eşit olmadığı durumlarda
gözlemlenir. Diğer bir deyişle, modülasyon yöntemi 256-PSK değildir. Bunun nedeni, 4
QPSK sembolünden oluşan bir setin 8 bit’lik bir kelime ile eşleştirilmiş olmasıdır ve bu 4
QPSK modülünden oluşan setteki herhangi bir modül yanlış kodlandığında tüm 8 bit’lik
kelimeler yanlış çevrilir. Bu nedenle, piksel hata yüzdesi göz önüne alındığında, 4 QPSK
sembolünün tamamını hata olarak değerlendirir. Fakat BER’in hesaplanmasında önemli
olan Tx ve Rx’in doğruluğudur. Böylece, sadece yanlış çözülen QPSK sembollerini
hesaplar.Ortalama faz hatasının 12.33° olması, 45° toleransla arasında hala belirli bir
mesafenin oduğunu göstermektedir.
Şekil 3.7. Program çalışma zamanı
1.80% piksel yüzde hatasıyla çıkış görüntüsü üzerinde gürültü hala kolayca
gözlemlenebilir, ancak alınan bilgi içeriği son derece kullanışlıdır. Bu, alınan fazın 45°
toleransa sahip bir QPSK’ya ait olmasından kaynaklanmaktadır. Başarılı bir QPSK’ya
örnek olarak şekil 3.7.’deki grafik görülmektedir.
50
Şekil 3.8. BER vs M-PSK
Şekil 3.8.’deki grafikte IFFT kutularının neredeyse tamamen taşıyıcılar tarafından
kullanıldığı gösterilmektedir. Şekil 3.9.’da ise, 4 seviyeye ayılmış QPSK’nın faz dağılımı
görülmektedir. Bu değerlerin biraz yayılmış olduğunu görmek manidardır. Alınan veriler
aynı desenlerini korurlarken, genliklerinin orjinali kadar düz olmadığını görmek de çok
manidardır.
Şekil 3.9. BER ve SNR
51
Diğer parametreler aynı kalırken, çalışma zamanları BPSK ile gerçekleştirilen bir
simülasyonda üç kattır. 16-PSK ve 256-PSK ile de bu teoriyi doğrular bir çizimi şekil
3.9.’da görüyoruz. Bununla birlikte, şekil 3.9.’da BER’in artmasıyla birlikte PSK’nın da
arttığını görmekteyiz.
SNR, hata oranıyla ters orantılıdır. Şekil 3.9’da tüm 4 M-PSK metodları için bu ikisi
arasındaki bağlantıyı görmekteyiz. Beklenildiği gibi, yüksek dereceden PSK’nın, BER’i
azaltmak için daha geniş SNR’ye ihtiyacı olduğunu görüyoruz.
Benzer olarak, şekil 3.10’da, PSK ve 16-PSK’nın kabul edilebilir bir hata oranıyla veri
iletimini gerçekleştirebilmesi için nisbeten daha geniş SNR gerektirdiği görülmektedir.
Şekil 3.11, şekil 3.12, şekil 3.13, şekil 3.14 ve 3.15.’te, orjinal resim ve alınan resim
arasındaki farkı değişik PSK ve SNR değerlerinde görüyoruz.
Şekil 3.10. Piksel hatası ve SNR
52
3.3.5.1. OFDM Simulasyonu Sonuçları
MATLAB kullanılarak, birçok parametreye bağlı bir OFDM sistemi modellenmiştir. Bu
simulasyonu gerçekleştirmenin amacı, farklı modulasyon oranlarında kanalın OFDM
performanslarını ölçmek ve bu değişik OFDM yapılandırmalarını test etmektir.
Simulasyonda Şekil 3.11’deki resim kullanılmıştır. Şekil 3.12, şekil 3.13, şekil 3.14,
şekil 3.15’ de görüleceği üzere bazı düşük SNR’lerde alınan resimler, özellikle 256-DPSK
modulasyonlu resimlerde, oldukça yüksek BER değerine sahip olunduğu; fakat alınan
bilgilerin çoğunun hala gözlemlenebilir olduğu görülmektedir. Örneğin, 15 dB’deki SNR,
256-PSK görüntüde 93.63%’lük bir BER olsa bile, görüntü hala gözlemlenebilir
durumdadır.Bir pikselin çözülmüş değeri gri düzeyde az sayıda kapalı ise, insan gözü bunu
kolayca gözlemleyemez, ama elbete bu ufak bir hata olarak sayılacaktır. Aslında, bu
durumda, orijinal ve alınan görüntü arasında geçiş yaparken, pikselin çoğunda gri
seviyesinin değişti açıktır, ama nispeten içeriği çok fazla bozulmamıştır. OFDM kullanarak
veri iletiminde, BER toleransı ve istenen veri oranı arasında bir denge kurulmalıdır.
Şekil 3.11. Orijinal resim
57
4. Akustik Modem
Akustik sualtı gönderme birimi olarak projektör görevinde piezo maddeden yapılmış
yüksek frekanslı projektör kullanacağız ve alma birimi olarak kendi tasarladığımız ktühid
hidrofonunu kullanılmıştır. Gönderme işlemi verici tarafta PC’den Matlab programında
IFFT’ye kadar işlemler yapılıp sonrası TMS320C5515 DSP işlemcisiyle yürütülüp elde
edilen bilgi ses işaretine çevrilerek dijitalden analoga dönüşümü ile ses çıkışından, çıkış
yükseltecine gönderilir.Yükselteçtende 30W güç ile su kanalına gönderilmektedir. Alıcı
tarafta ise alınan ses isareti kuvvetlendirilerek, filtre edilip, TMS320C5515 DSP analog
sinyal dijitale çevrilir ve FFT’si alınıp bilgisayarda geri kalan işlemler yapılıp istenen bilgi
tekrar elde edilmiş olunur. Şekil 4.1.’de sualtı haberleşme sisteminin genel blok seması yer
almaktadır. Şekil 4.2.’de ise tasarımı yapılan sistemimiz yer almaktadır.
Şekil 4.1. Sualtı haberleşme sistemi blok şeması
Şekil 4.2. Sualtı haberleşmesi için tasarladığımız sistem
58
Tablo 4.1. Akustik modem sisteminin alt bileşenleri
Sistem Alt Parçası Adet Açıklama
Güç Kaynağı 1 12 V, 5V izole güç kaynağı
Yazılım Yüklü Bilgisayar 2 Veri oluşturma ve işleme
TMS320C5515 DSP 2 Sayısal işaret işleme
Kuvvetlendirici Kartı 1 Ses işaretini kuvvetlendiren elektronik kart
Hidrofon 1 Sualtı alıcı birimi
Projektör 1 Sualtı gönderme birimi
Su Tankı 1 İçinde su bulunan tank
Şekil 4.3.’de blok gösterimi yapılmıştır. Tablo 4.1.’de ise, akustik modem sisteminin alt
bileşenleri verilmiştir. Bu alt parçalar ile oluşturulmuş gönderme alma birimlerine ait her
bir alt yapı, verici ve alıcı mantığı içerisinde sıra ile anlatılmıştır. Sualtı haberleşmesinde
elde edilen bulgu ve sonuçlar sonraki bölümlerde verilmiştir.
Şekil 4.3. Sualtı Akustik Haberleşme Sistemi
59
4.1. Sistem Alt Bileşenleri
4.1.1. Güç Kaynağı
Sistemin çalışması için ihtiyaç duyduğu gerilimler tablo 4.2.’de verilmiştir.
Tablo 4.2. Güç kaynağı özellikleri
Besleme Açıklama
12 V Ses işaretinin kuvvetlendirilmesi için projektör ve hidrofondaki entegre ve
pasif elemanlar için gerekli gerilim
+ 5 V Sistemin soğutulmasında ve ön yükselteç için gerekli gerilim
4.1.2. Dsp Kartı
Tasarımı yapılan sistemin, sinyal işlemcisini ve yazılımını taşıyan elektronik karttır.
Projenin IFFT ve FFT aşamalarında TMS320C5515 Texas İnstrument firmasına ait DSP
kartı kullanılmıştır. DSP kartı üzerinde bulunan kodek entegresi alt yapısıdır. Texas
firmasına ait TLV320AIC3204 kodek entegresi kullanılarak, alınan ses isaretinin sayısal
işareteçevrilmesi, gönderilecek olan ses isaretinin analog işarete dönüşümü, alınan ses
işaretine otomatik kazanç verilmesi ve ses işaretinin donanımsal olarak filtrelenmesi
islemleri gerçekleştirilmektedir.
4.1.3. Kuvvetlendirici Kartı
Vericinin ses çıkış kartı üzerinden alınan ses işaretinin, projektöre gönderilmeden önce,
yeterli güçseviyelerine çıkmasını sağlayan ve kanaldan alınan ses sinyalini tekrar yükseltip
alıcıya veren elektronik kart, şekil 4.4.’te görülmektedir. Kanala yaklaşık 30 W güçte ses
vermektedir. Alınan işareti de verimli bir şekilde yükseltmektedir.
60
Şekil 4.4. Kuvvetlendirici Şeması ve Kartı
4.1.4. Projektör
Ses sinyalini sualtına gönderen, ses gönderme birimidir. Piezolektrik malzemenin
karakteristiğini kullanan, ses işareti ile titreşime girerek, elektriksel işareti ses işaretine
çevirmektedir.
Bu çalışmada tasarımı yapılan sualtı haberlesme sisteminde kullanılan projektör şekil
4.5.’te yer almaktadır. Tablo 4.3.’te projektöre ait teknik özellikler yeralmaktadır.
Şekil 4.5. Projektör
61
Tablo 4.3. Projektörün teknik özellikleri
Gerilim [V] Gücü [W] Frekans [Hz] a [mm] Øb [mm] Ağırlık [kg]
12 90 10-50000 1.6 8.4 0.35
4.1.5. Hidrofon
Ses sinyalinisualtından alan transduserdir. Tamamen kendi tasarımımızdır. İsmini
ktühid olarak belirledik. Piezolektrik malzemeden oluşmaktave piezonun üzerine ilk önce
huni ve onunda üzerine 180˚ hüzme genişliği sağlamak ve elde edilen sinyali içerideki huni
yapının merkezine odaklamak için yarım küre şeklinde malzeme kullandık. Ses işareti ile
titreşime girerek, elektriksel işaret elde edilmektedir.
Bu çalışmada tasarımı yapılan sualtı haberlesme sisteminde kullanılan hidrofon şekil
4.6.’da yer almaktadır. Tablo 4.4.’te hidrofona ait teknik özellikler yeralmaktadır.
Şekil 4.6. Hidrofon
Tablo 4.4. Hidrofonun teknik özellikleri
Özellik Açıklama
Frekans Tepkesi 20 Hz – 40 kHz
Dahili Ön Yükselteç Yok
Yönlülük Geniş yönlü
Uzun Süreli Sualtında Kalabilme Özelliği Var
Maksimum Güç 150W
62
5. Uygulama Sonuçları
OFDM sinyali üzerinde gerçekleştirilen haberleşmemizde kullandığımız bir örnek tablo
5.1.’de parametreleriyle beraber verilmiştir. Küçük ses klibi OFDM iletimi için veri
kaynağı olarak kullanıldı. Burada çok sayıda taşıyıcıya sahibiz.Böylece, seçici sönümleme
frekansı nedeniyle birkaç taşıyıcı kaybolduğunda, kalan taşıyıcılar, ileri hata düzeltmesini
kullanılarak, kaybolan veriyi kurtarır. Bir sistemin daha büyük sayıda taşıyıcı içermesi,
daha büyük frekans kararlılığı gerektirir. Deneylerin çoğunda, üretilen sinyallerin herhangi
bir örnekleme oranı ölçeklenmemiştir. Bu nedenle, frekans normalizasyonu yapılmıştır. Üç
taşıyıcı, modülasyon yöntemlerinin performanslarını karşılaştırmak için test edildi. Bu,
sistem kapasitesi ve sistem sağlamlığı arasında bir oran yakalamanın gerekliliğini orataya
koymak için yapıldı. DBPSK 1bits/Hz spektral verimlilik verir ve en dayanıklı yöntemdir.
DQPSK (2bits/Hz) ve D16PSK (4bits/Hz) kullanarak sistem kapasitesi artmıştır ancak bu
daha yüksek BER’e neden olmaktadır. Kullanılan modülasyon yöntemi, simülasyon
grafikleri tümünde BPSK, QPSK ve 16PSK olarak gösterilir, çünkü diferansiyel kodlama,
OFDM iletiminin ayrılmaz bir parçasıdır.
Tablo 5.1. OFDM Sinyali için parametreler
Parametre Değer
FFT Büyüklüğü 1024
Taşıyıcı Sayısı 400
Koruma Periyodu 256 örnekleme
Koruma Tipi Yarım çevrim uzantı, yarım zero genlik
OFDM sinyal örnekleme oranı 44.1 kHz
Bant Genişliği 17.5 kHz
Şekil 4.7. İletilmek istenen orjinal küçük ses klibi parçası
63
Şekil 4.7.’deki gibi küçük bir ses klibi, OFDM iletimi için veri kaynağı olarak
kullanıldı. Dalga şekli, kanaldan geçirilerek, vericiden alıcıya transfer edildi. Bu, transfer
edilen verilere kanalın etkisi aşağıda incelenmiştir.
5.1. OFDM Gürültü Toleransı
5.1.1. QPSK Gürültü Toleransı
Şekil 5.1.’de verinin OFDM kodlama ile kodlanmış hali ve tablo 5.2.’de sinyal
parametreleri görülmektedir.
Şekil 5.1. Ses iletimi için tam bir OFDM sinyali (QPSK kullanılarak)
QPSK’lı OFDM sinyaline ait parametreler tablo 5.2.’de, 12 dB – 8 dB – 4 dB için
SNR’deki bit hata oranları ile toplam hata sayıları ise tablo 5.3, tablo 5.4, tablo 5.5. ve
şekil 5.2, şekil 5.3, şekil 5.4.’te verilmiştir.
64
Tablo 5.2. QPSK’lı OFDM sinyaline ait parametreler
Parametre Değer
Giriş Bilgisi Dalga Formatı 4.33 sn, Mono, 11 kHz, 8 bit
OFDM Sinyal Uzunluğu 15.26 sn
Tablo 5.3. 12 dB SNR’li veri sonuçları
Parametre Değer
SNR 12 dB
Bit Hata Oranı 0.000277
RMS Faz Hatası
Toplam Hata Sayısı 53
Şekil 5.2. 12 dB SNR’deki dalga biçimi
Tablo 5.4. 8 dB SNR’li veri sonuçları
Parametre Değer
SNR 8 dB
Bit Hata Oranı 0.02145
RMS Faz Hatası
Toplam Hata Sayısı 4105
Şekil 5.3. 8 dB SNR’deki dalga biçimi
65
Tablo 5.5. 4 dB SNR’li veri sonuçları
Parametre Değer
SNR 4 dB
Bit Hata Oranı 0.1591
RMS Faz Hatası
Toplam Hata Sayısı 3.044e+004
Şekil 5.4. 4 dB SNR’deki dalga biçimi
5.1.2. 256PSK Gürültü Toleransı
Şekil 5.5. Ses iletimi için tam bir OFDM sinyali (256PSK kullanılarak)
256PSK modülasyonu şekil 5.5.’te verildiği üzere, giriş veri ses dosyasının 8 bit
örneklemesinin gönderilmesiyle sağlanır ve her bir sembol için bir taşıyıcı oluşturulur. Bu
uygulamayla, giriş dalga dosyasının genliğiyle orantılı bir faz açısı eşleştirilir. Böylece, ses
dosyası üzerinde gürültü iletim sonuçlarında meydana gelen herhangi bir faz hatasının
analizi elde edilir.
256PSK’lı OFDM sinyaline ait parametreler tablo 5.6.’da ve 12 dB – 8 dB – 4 dB için
SNR’deki bit hata oranları ile toplam hata sayıları ise tablo 5.7, tablo 5.8, tablo 5.9. ve
şekil 5.6, şekil 5.7, şekil 5.8.’de verilmiştir.
66
Tablo 5.6. 256PSK’lı OFDM sinyaline ait parametreler
Parametre Değer
Giriş Bilgisi Dalga Formatı 4.33 sn, Mono, 11 kHz, 8 bit
OFDM Sinyal Uzunluğu 4.702 sn
Tablo 5.7. 12 dB SNR’li veri sonuçları
Parametre Değer
SNR 12 dB
Bit Hata Oranı 0.9534
RMS Faz Hatası
Toplam Hata Sayısı 4.561e+004
Şekil 5.6. 12 dB SNR’deki dalga biçimi
Tablo 5.8. 8 dB SNR’li veri sonuçları
Parametre Değer
SNR 8 dB
Bit Hata Oranı 0.9716
RMS Faz Hatası
Toplam Hata Sayısı 4.648e+004
Şekil 5.7. 8 dB SNR’deki dalga biçimi
67
Tablo 5.9. 4 dB SNR’li veri sonuçları
Parametre Değer
SNR 4 dB
Bit Hata Oranı 0.982
RMS Faz Hatası
Toplam Hata Sayısı 4.698e+004
Şekil 5.8. 4 dB SNR’deki dalga biçimi
5.2. 256PSK ile Veri Ortalamasının Alınması
256PSK modülasyonu kullanılarak her sembolün 4 kez tekrarı gönderildi. Bu, QPSK ile
aynı veri hızı ve bant genişliğidir. Alıcıda, her sembolün 4 kez tekrarının faz açısı
ortalaması alınmıştır ve böylece etkili bir şekilde 6dB’e kadar gürültüyü azaltır. SNR
koşulları için sinyalin QPSK’ya göre daha iyi performansa sahip olduğu görülür (<~ 9dB).
Şekil 5.9.’da 12 dB ve şekil 5.10.’da 4 dB için ortalaması alınmış sinyaller verilmiştir.
Şekil 5.9. SNR 12 dB’de, her sembolün 4 kez tekrarının faz açısı ortalaması alınmış biçimi
Şekil 5.10. SNR 4 dB’de, her sembolün 4 kez tekrarının faz açısı ortalaması alınmış biçimi
68
5.3. Tepe Güç Kırpması
Bu testte, OFDM sinyali kırpılır, böylece sinyalin tepe gücü azalır. OFDM sinyalinin
kırpılması bit hata oranının artışına yol açan intermodülasyon bozulmasına neden olur. Bu
test aynı zamanda kesmeden önce ve sonra OFDM sinyali için RMS gücü oranının tepe
noktasını gösterir. Kırpılmamış OFDM sinyali oldukça yüksektir (13.8 dB). Bu, 9 dB’e
varan sinyal kırpmasının hata oranı üzerinde çok az etkisi olmasını açıklıyor.
Şekil 5.11 kırpılmamış orijinal sinyaldir. Beyaz gürültüye benzemektedir.
Şekil 5.11. Orijinal OFDM sinyaline yakın sinyal
Şekil 5.12 kırpılmamış orijinal sinyaldir. Beyaz gürültüye benzemektedir.
Şekil 5.12. 12dB’e kadar kırpılmış OFDM sinyali
69
Tablo 5.10.’da normal bir dalga dosyasının kırpılma etkisi gösterilmiştir. Orijinal ses
dosyası, bir sinyalin kırpılmasından kaynaklanan bozulmanın ne kadar olduğu hakkında bir
fikir vermesi için, OFDM sinyaliyle aynı şekilde şekil 5.13 ve şekil 5.14’de sinyal kırpılıp
kanala verilmiştir. Tablo 5.11 ve şekil 5.15‘de 12dB kırpılma etkisi; tablo 5.12 ve şekil
5.16‘da ise 20 dB kırpılma etkisi ve sonuçları görülmektedir. Aslında kırpılma hata oranını
artırmıştır ama umduğumuz kadar etkisi olmamıştır. Ses dosyası hâlâ oldukça anlaşılabilir
bir durumdadır.
Şekil 5.13. Tepe güç baskısı 12 dB’de, kırpılmamış orijinal ses dosyası
Şekil 5.14. Tepe güç baskısı 20 dB’de, kırpılmamış orijinal ses dosyası
Tablo 5.10. Kırpılmamış, orijinal OFDM sinyaline ait değerler
Parametre Değer
Çokyollu Hiçbiri
Giriş Bilgisi Dalga Formatı 4.33 sn, Mono, 11 kHz, 8 bit
OFDM Maks. Sinyal Seviyesi 0.0889
OFDM RMS Sinyal Seviyesi 0.0182
OFDM’nin Tepe RMS Güç Oranı 13.7635 dB
OFDM Sinyal Uzunluğu 15.36 sn
12 dB’de ve 20 dB’de alınan sinyale ait değerler tablo 5.11, tablo 5.12.’de verilmiştir.
20 dB’de alınmış ve kırpılmış OFDM sinyaline ait şekiller ise şekil 5.15, şekil 5.16.’da
verilmiştir.
70
Tablo 5.11. 12 dB’de, alınan sinyale ait değerler
Parametre Değer
Tepe Güç Baskısı 12 dB
Bit Hata Oranı 0.003543
RMS Faz Hatası
Toplam Hata Sayısı 678
Maks. Sinyal Seviyesi 0.02174
RMS Sinyal Seviyesi 0.01393
Tepe RMS Güç Oranı 3.867 dB
Şekil 5.15. 12 dB’de, alınan sinyalin biçimi
Tablo 5.12. 20 dB’de, alınan sinyale ait değerler
Parametre Değer
Tepe Güç Baskısı 20 dB
Bit Hata Oranı 0.1205
RMS Faz Hatası
Toplam Hata Sayısı 2.306e+004
Maks. Sinyal Seviyesi 0.008691
RMS Sinyal Seviyesi 0.007097
Tepe RMS Güç Oranı 1.76 dB
Şekil 5.16. Kırpılmış OFDM sinyali (12 dB ile)
71
5.4. Elde Edilen Verilerin Analizi
5.4.1. Çokyollu Gecikme Yayılmasına Karşı Bağışıklık
Bu deneyler sonucunda, kanala gönderilen sinyal, tek bir yankı içeren çokyollu sinyal
ile test edilmiştir. Yansıyan sinyal, direkt sinyalden 10 dB daha azdır. Bu da, özellikle
BPSK’da ölçülebilir hatalara neden olmaz. Şekil 5.17.’de, sonuçlar verilmiştir.
Şekil 5.17. OFDM’ni gecikme yayılımı toleransı.
5.4.2. Maksimum Güç Kırpması
İletilen, modülasyonu yapılmış sinyalinin büyük ölçüde kırpılmış olarak alınan BER
üzerinde çok az bir bir etkiye sahip olduğu görülmüştür. Aslında, sinyal, BER’de önemli
bir artış olmaksızın, 9 dB’e kadar kırpılabilir. Bu, sinyal iletiminde kullanılan güç
yükseltecinin neden olduğu kırpmadan kaynaklanan bozulmalara karşı sinyalin yüksek
dirence sahip olduğu anlamına gelir. Bu ayrıca, sinyalin 6 dB’e kadar bilerek (kasten)
kırpılabileceğini ve böylece, RMS oranı tepe değerinde, iletilen gücün artmasını
sağlayacak bir azalmaya sahip olunabileceği anlamına gelmektedir. Tepe gücü kırpmasının
OFDM’ye etkisi şekil 5.18.’de verilmiştir.
72
Şekil 5.18. Tepe gücü kırpmasının OFDM’ye etkisi
5.4.3. Zamanlama Koşulları
Projenin deneyleri sırasında gönderilen sinyal alıcıda nasıl bir şekilde yakalanacağı
(senkronize edileceği), yakalanınca da oluşan başlangıç zamanı hatası için ne kadar
toleranslı olacağı bir sorun oldu. Yani bir senkronizasyon yöntemi gerekiyordu. Bizim
yöntemimiz kanala veriyi verirken başına bildiğimiz bir dizi eklemek ve alıcı girişinde
kanal kestirimi yaptıktan sonra koralasyonla veri başlangıcını yakalamaktı. Ayrıca OFDM
sinyalini gönderirken karelere (frame) bölünüp her bir karenin bir sembol iletmesiydi. Her
bir karenin başlangıcında boş bir sembol iletip, paket algılama kullanılarak bunların
tespitinin yapılmasıydı. Ancak paket algılama, sistemi içindeki gürültüye bağlı olarak,
sadece örnek bir çift içinde tespit edilmesini sağlar. Bu zamanlama doğruluğunun yeterli
olup olmadığı bilinmiyordu. Bu yöntem, gerçekleştirilen uygulama testlerinde
senkronizasyon için kullanılmıştır. Şekil 5.19.’da, alınan BER'in başlangıç zamanı hatasına
etkisi gösterilmektedir.
73
Şekil 5.19. Kare senkronizasyonu hatasının, iletilen OFDM sinyali üzerindeki etkisi.
5.4.4. Resim Gönderme Deneyi
Bu deneyde siyah beyaz bir balık resmini QPSK ve 256PSK modulasyon tekniği
kullanarak ilk önce ses dalgasına oradanda sualtından iletimini sağlayıp demodulasyonla
tekrar elde ettik. Şekil 5.20.’de, 256PSK sinyal performansının 9 dB’lik SNR kanalı
altındaki QPSK iletiminden daha iyi olduğu görünmektedir.
Şekil 5.20. QPSK ve 256PSK kullanılarak, iletilen görüntüyle iletim kanalındaki SNR’nin,
görüntüdeki gürültü oranına bağlı grafiği.
74
0-6 dB’deki SNR kanalında, 256PSK sinyali QPSK sinyalinden ortalama yaklaşık
olarak 7-9 dB daha iyi resim kalitesine sahiptir. Bu kazancın geliştirilmesi için iki neden
beklenebir. İlk olarak, sinyalin ortalaması alınmıştır (böylece, faz gürültüsü azaltılmıştır),
ve 256PSK için kullanılan faz açısı eşlemesi (sinyalin 4 tekrar üzerinden ortalaması
alınarak) SNR kanalı ile karşılaştırıldığında yaklaşık 6 dB iyileşme verir.
Şekil 5.21.’de, alınan resimlerden bazıları gösterilmiştir. Kolayca görülebiliyor ki,
256PSK kullanılarak iletilen sinyalin kalitesi QPSK kullanılarak iletilenden çok daha
iyidir, fakat hız yönünden bu pek söylenemez.
Şekil 5.21. Gürültülü koşullarda bir görüntü aktarımı için QPSK ve 256PSK
karşılaştırılması
75
5.5. Sonuç ve Öneriler
Projemizde akustik dalgalar kullanılarak sualtında ses işaretleri OFDM kodlama ile
gönderilmiş ve alıcı tarafta gönderilen ses işaretleri yine sualtı kanalından alınmıştır.
Gönderme ve alma modülasyon yapısı olarak OFDM tercih etme nedenimiz bant
verimliliği ve bilgi aktarım güvenliliğini yüksek olmasından dolayıdır. Verinin
modülasyonu ve demodülasyonu başarılı bir şekilde gerçekleştirilmiştir.
Çalışma sırasında kullanılan akustik haberleşme sistemi tamamen özgün olarak
tasarlanmıştır ayrıca hidrofon kendi yaptığımız araştırma geliştirme çalışmaları sonucunda
haberleşme verimliliğini artıran özgün bir tasarımımızdır.
Uygulamalar sırasında mümkün olduğunca en yüksek verimlilikte veri iletimi
sağlanmaya çalışılmış haberleşme kalitesi artırılmıştır. Modüle edilip gönderilen verinin
bizim tasarladığımız haberleşme sistemi ile en fazla 5 metreye kadar iletimi sağlanmıştır.
Bu nedenle verici kısmında 5 kHz ile 40 kHz bandında uzun mesafe yüksek güçlerde ses
işaretinin gönderimi için daha az bozunumlu yükselteç devresi, projektör ve hidrofon
gerekliliği anlaşılmıştır. Elde edilen verilere göre modülasyon türü olarak aynı işaret
gürültü oranında 256PSK QPSK’ ya göre daha hatalı veri iletimi gerçekleşmiş fakat veri
iletim hızı artmıştır. Bunu gidermek için 256PSK’da 4 kere verinin ortalaması alınarak
daha kaliteli veri iletimi sağlanmıştır.
Çalışmamızda kullanılan yükseltecin, hidrofonun ve projektörün uzun mesafeli
çalışmalarda haberleşmenin gerçekleşmesi için daha da geliştirilmei lazımdır. Bizim
çalışmamızda ileriki çalışmalar için bir altyapı oluşturmuştur.
Bu sistem sualtı araştırmalarında dalgıçlar için sualtı telsizi, sualtı araçları için akustik
modem ve sismik araştırmalar için kullanılan sualtı cihazları için kablosuz haberleşme ağı
kurmada kullanılabilir. Böylece ülkemizin denizlerini alternatif haberleşme kanalı olarak
kullanabileceğimizi öngörmekteyiz.
76
KAYNAKLAR
[1]. S. Franko, Sualtı Akustiğine Giriş.1nd ed, İstanbul, Türkiye, 2009.
[2]. A. D. Waite, Sonar for Practising Engineers. 3nd ed, Chichester, England, John
Wiley and Sons, 2002.
[3]. K. Pullarao, “Modelling and Simulation of an Underwater Acoustic
Communication Channel,” M. Eng. thesis, Hochschule Bremen University,
Bremen, Germany, Jan. 2006.
[4]. G. Burrowes, J.Y. Khan, “Short-Range Underwater Acoustic Communication
Networks” Intech open, pp. 173–198, Oct. 2011.
[5]. I. F. Akyildiz, D. Pompili, T. Melodia, “Challenges for Efficient Communication
in Underwater Acoustic Sensor Networks,” IEEE Communications Magazine,
pp. 114–119, Nov. 2001.
[6]. E. Sullivan, E. Taroudakis, Handbook of Signal Processing in Acoustics Volume.
1nd ed,Paris, France: Springer, 2008.
[7]. R. Urick, Principles of Underwater Sound for Engineers. 1nd ed, Boston, U.S
McGraw-Hill,1967.
[8]. L. Kinsler,A. Frey, A. & S. Coppens, Fundementals of Acoustics. 1nd Ed,
Londra, England: John Wiley and Sons, 1982.
[9]. C. Eckart, “Principles of Underwater Sound,” in National Research Council,
1952, pp. 25-36, p. 80.
[10]. S. Xiaohong, W.Haiyan, Z. Yuzhi, Z.Ruiqin, “Adaptive Technique for
Underwater Acoustic Communication” Intech open, pp. 61–77, Aug. 2009.
[11]. E.K. Akyazı, İ. Önder, M. Boyalı, S. Kahveci, “Su altı akustik haberleşme
Sistemi simülasyonu,” F. Eng. thesis, Karadeniz Teknik Üniversitesi,Trabzon,
Türkiye, May.2012.
[12]. M. Yılmaz, Modülasyon Teori. 1nd ed, Trabzon, Türkiye, Karadeniz Teknik
Üniversitesi Yayınları, 1986.
[13]. S. Akkaya, N. Taşpınar, “Dikgen Frekans Bölmeli Çoğullama (OFDM)
Sistemlerinde Konvolüsyon Kodlarını Kullanan II. Türden Kod Birleştirmeli
Karma Protokolü,” International Advanced Technologies Symposium, 2002,
pp. 100-103, p. 14.
77
[14]. B. Soysal, A. Özen ve İ. Kaya, “OFDM Sistemlerinde Kanal Denkleştiriciler ve
Başarım Analizleri,” URSI-Türkiye 2002 Bilimsel Kongresi ve Ulusal Genel
Kurul Toplantısı, 2002, pp. 292-295, p. 6.
[15]. L. Y. Geoffrey , L.S.Gordon, Orthogonal Frequency Division Multiplexing for
Wireless Communications,1nd ed, New York, U.S: Springer, 2006.
[16]. J.H. McClellan, R.W. Schafer, M.A. Yoder, Signal Processing. 1nd ed, Koln,
Germany, Pearson Prentice Hall, 2003.
[17]. M.Kuzlu, H. Dinçer, S. Öztürk. “ Sualtı Haberleşmesi Alıcı Ön Yükselteç
Tasarımı,” SIU2010 - IEEE 18 Sinyal İşleme ve İletişim Uygulamaları
Kurultayı, 2010, pp. 32-39, p. 50.
[18]. M.U. Altunkaya, “Bir Sualtı Aracının Atalatsel Özelliklerinin Algılanması
Yoluyla Yörünge Takibi,” F. Eng. thesis, İstanbul Teknik Üniversitesi,İstanbul,
Türkiye, Aug.2006.
[19]. G. Proakis, Digital Communications, 4th ed, New york, U.S :McGrawHill,2001.
[20]. B. Alpar, E.Doğan, “Deniz ve Göllerde Derinlik Ölçme Sistem ve Yöntemleri,”
F. Eng. thesis, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, 1994.
[21]. J. Preisig, “Acoustic Propagation Considerations for Underwater Acoustic
Communications Network Development,” Mobile Computing and
Communications Review, vol.11, Nov. 2000.
[22]. J. Caruthers, Fundamentals of Marine Acoustics. 1nd ed, Londra, England,
Elsevier Scientific Publishing, 2005.
[23]. B. Soysal, “OFDM Tabanlı Kablosuz İletişim Sistemleri için Yüksek Başarımlı
Alıcı Tasarımı,” Ph.D.thesis, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon, Türkiye,
May.2004.
[24]. E.Lawrey, “ Adaptive Techniques for Multiuser OFDM,” Ph.D. thesis, James
Cook University, Townsville, Australia, 2001.
[25]. J. Llor, M.P. Malumbres, “Modelling Underwater Wireless Sensor Networks”
Intech open, pp. 1–20, Dec. 2010.
78
EKLER
EK-1: Standartlar ve Kısıtlar
EK-2: Çalışma Takvimi
ÖZGEÇMİŞ
Bu tezi hazırlayanlar Karadeniz Teknik Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Elektrik-
Elektronik Mühendisliği Bölümü öğrencileri İsmet Yılmaz ERGUN, Sefa ÖZLÜ ve
Lütfullah DURNA’dır.
İsmet Yılmaz ERGUN, 1989 yılında Mersin’de doğmuştur. İlköğrenimini Barbaros
İlköğretim Okulunda (1995-2000) tamamlamıştır. Ortaöğrenimini 3 Ocak İlköğretim
Okulunda (2000-2003) tamamlamıştır. Lise öğrenimini de İçel Anadolu Lisesinde (2003-
2007) tamamlamıştır. 2008 yılında, Karadeniz Teknik Üniversitesi Mühendislik Fakültesi
Elektrik-Elektronik Mühendisliği Bülümü öğrencisi olmaya hak kazanmıştır.
Sefa ÖZLÜ, 1989 yılında Trabzon’da doğmuştur. İlköğrenimini Trabzon merkezde
İskenderpaşa İlköğretim Okulunda (1995-2003) tamamlamıştır. 2006 yılında yine Trabzon
merkezde bulunan Trabzon Lisesini bitirmiştir. 2007 yılında Karadeniz Teknik
Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Elektrik-Elektronik Mühendisliği Bülümü öğrencisi
olmaya hak kazanmıştır.
Lütfullah DURNA, 1989 yılında Sivas’da doğmuştur. İlköğrenimini Sivas merkezde
Fatih İlköğretim Okulunda (1996-2000) ve Cumhuriyet İlköğretim Okulun’da (2000-2004)
tamamlamıştır. 2008 yılında yine Sivas merkezde bulunan Sivas (YDA) Lisesini
bitirmiştir. 2009 yılında Karadeniz Teknik Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Elektrik-
Elektronik Mühendisliği Bülümü öğrencisi olmaya hak kazanmıştır.
1
EK1: Standartlar ve Kısıtlar
1. Projenizin tasarım boyutu nedir? Açıklayınız.
Projemizin teorik kısmı tamamlanmış durumdadır. Gerekli olan araç ve gereçler
belirlenerek malzeme listesi hazırlandı ve temin edildi. Temin edilen araç ve
gereçlerle üretim aşamasına geçildi ve üretim tamamlandı.
2. Projenizde bir mühendislik problemini kendiniz formüle edip, çözdünüz mü?
Piyasadaki örneklerine göre daha özgün bir ürün tasarımı yaparak problemleri
çözmeye çalıştık..
3. Önceki derslerde edindiğiniz hangi bilgi ve becerileri kullandınız?
Mikroişlemciler, C programlama, Mikrodalga Tekniği, İletişim Elektroniği ve
Sayısal Sinyal İşleme derslerinden edindiğimiz bilgilerden yararlandık.
4. Kullandığınız veya dikkate aldığınız mühendislik standartları nelerdir?
Projemizde, IES(International Engineering Standarts) , IEEE,ASA(Acoustical
Society of America)ve TSE standart tüzüğüne uygun hareket edilecektir.
5. Kullandığınız veya dikkate aldığınız gerçekçi kısıtlar nelerdir?
a) Ekonomi
1000 TL’yi aşmayacak şekilde bu haberleşmeyi gerçekleştirmeyi hedefliyoruz.
b) Çevre sorunları:
Sistemi uyarmak için akustik haberleşme yapılmakta ve bu yüzden deniz
canlıları üzerinde olumlu veya olumsuz etkisi olma durumu söz konusudur.
c) Sürdürülebilirlik:
Güç tüketimi sorununu aşmak için kendi enerjisini akıntı veya sudaki
hidrojenden sağlama gibi özellikler eklenmelidir.Ayrıca haberleşme güvenirliliği
ve performansı dahada arttırılmalıdır.
d) Üretilebilirlik:
Sistem üretilmeye oldukça uygun olup maliyet açısından gayet elverişlidir.
e) Etik:
Projemiz mühendislik standartlarında gerçekleştirileceğinden kişi haklarına
uygun bir proje olacaktır.
2
f) Sağlık:
Sağlık bakımından projemiz kesin olmamakla beraber deniz canlıları psikolojisi
hariç hiçbir sorun içermemektedir.
g) Güvenlik:
Sistemimizin güvenli ve doğru bir şekilde haberleşme yapabilmesi için
sinyallerinin iyi kodlanarak kanala verilmesi ve elektriksel sistemin kanaldan
izole edilmesi gerekmektedir.
h) Sosyal ve politik sorunlar:
Sosyal olarak hiçbir sorunu olmamakla beraber bilimsel ve sanatsal
araştırmalara katkıyla faydası bile olacaktır.Politik olarakta savunma sanayinde
kullanılmaya başlanırsa amacına uygun kullanıldığı taktirde hiçbir sorun
olmayacağı düşünülmektedir.
Projenin Adı Sualtı Akustik Haberleşme
Projedeki Öğrencilerin
Adları
210244 İsmet Yılmaz ERGUN
196096 Sefa ÖZLÜ
228487 Lütfullah DURNA
Tarih ve İmzalar
26.05.2013
II.Mekanik Gerçekleme
III.Sistem Testi
Proje Adımları
Proje Adı :
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28
a.Teorik Tasarım
b.Simülasyon
c.Malzeme Teminin
a.
b.Devre Gerçeklemesi
a.Deney D. Hazırlama
b.Ölçümler
c.Eksiklik Giderilmesi
13 14 15 16 29 30 32 31
c.Montaj
d.Ürün Tanıtımı
IV.Ürün Teslimi
I.Araştırma
Ba
şla
ma
Ta
rih
i
Bit
iş T
ari
hi
Sü
res
i
2012 /I 2012/II /III /IV 2013 2013
EK2: Calisma Takvimi
Kasa Imalat
SUALTI AKUSTIK HABERLESME