studia stacjonarne drugiego stopnia kierunek transport · kod przedmiot moduł semestr mk2_41 praca...

Wydział Transportu Politechniki Śląskiej

Studia stacjonarne drugiego stopnia – kierunek transport

Karty przedmiotów

Kod Przedmiot Moduł Semestr

MK2_1 dynamika maszyn wspólny 1

MK2_2 filozofia wspólny 1

MK2_3 język obcy (nie język angielski) wspólny 1

MK2_4 język obcy (nie język angielski) wspólny 2

MK2_5 komunikacja społeczna wspólny 3

MK2_6 matematyka stosowana wspólny 1

MK2_7 modelowanie procesów transportowych wspólny 2

MK2_8 sterowanie i zarządzanie w systemach transportowych wspólny 2

MK2_9 teoria niezawodności i bezpieczeństwa wspólny 1

MK2_10 materiały eksploatacyjne w transporcie samochodowym ES 1

MK2_11 mechatronika samochodowa ES 1

MK2_12 metody wibroakustyczne w badaniach pojazdów ES 2

MK2_13 niekonwencjonalne układy napędowe ES 2

MK2_14 nowe technologie i materiały w budowie pojazdów ES 2

MK2_15 obiekty i urządzenia obsługi samochodów ES 3

MK2_16 obsługa techniczna pojazdów samochodowych ES 2

MK2_17 praca dyplomowa magisterska ES 3

MK2_18 praca przejściowa ES 2

MK2_19 prawne aspekty działalności transportowej ES 3

MK2_20 procesy spalania w silnikach ES 2

MK2_21 seminarium dyplomowe ES 3

MK2_22 systemy zasilania paliwami alternatywnymi ES 2

MK2_23 technologia wytwarzania pojazdów ES 1

MK2_24 tribologia ES 1

MK2_25 zintegrowane techniki produkcji pojazdów ES 2

MK2_26 badania homologacyjne i certyfikacja w transporcie TZTS 2

MK2_27 badania techniczne pojazdów TZTS 2

MK2_28 energochłonność i bezpieczeństwo TZTS 1

MK2_29 inżynieria jakości w transporcie TZTS 2

MK2_30 materiały eksploatacyjne TZTS 1

MK2_31 naprawa i obsługa pojazdów TZTS 1

MK2_32 obiekty zaplecza technicznego motoryzacji TZTS 2

MK2_33 praca dyplomowa magisterska TZTS 3

MK2_34 praca przejściowa TZTS 2

MK2_35 prawo cywilne i umowy w transporcie TZTS 3

MK2_36 prawo handlowe w transporcie TZTS 2

MK2_37 seminarium dyplomowe TZTS 3

MK2_38 ubezpieczenia w transporcie TZTS 3

MK2_39 magazyny wysokiego składowania TP 1

MK2_40 praca dyplomowa magisterska TP 3


MK2_41 praca przejściowa TP 2

MK2_42 projektowanie z wykorzystaniem MES TP 2

MK2_43 seminarium dyplomowe TP 3

MK2_44 transport hydrauliczny i pneumatyczny TP 2

MK2_45 elementy maszyn transportowych TP+LT 1

MK2_46 logistyka zaopatrzenia TP+LT 1

MK2_47 metody prezentacji i negocjacji TP+LT 3

MK2_48 opakowania i logistyka dystrybucji TP+LT 2

MK2_49 spedycja TP+LT 2

MK2_50 systemy identyfikacji ładunków TP+LT 2

MK2_51 zarządzanie przedsiębiorstwem transportowym TP+LT 1

MK2_52 infrastruktura logistyczna w transporcie LT 2

MK2_53 logistyka odpadów LT 1

MK2_54 nowoczesne technologie transportowe LT 2

MK2_55 praca dyplomowa magisterska LT 3

MK2_56 praca przejściowa LT 2

MK2_57 seminarium dyplomowe LT 3

MK2_58 strategie logistyczne LT 1

MK2_59 badania marketingowe w transporcie szynowym PSz 3

MK2_60 badania pojazdów szynowych PSz 2

MK2_61 budowa pojazdów szynowych PSz 1

MK2_62 eksploatacja pojazdów szynowych PSz 1

MK2_63 elektrotechnika i elektronika w pojazdach szynowych PSz 2

MK2_64 ergonomia w transporcie szynowym PSz 3

MK2_65 infrastruktura kolejowa PSz 2

MK2_66 inżynieria bezpieczeństwa PSz 2

MK2_67 logistyka transportu szynowego PSz 1

MK2_68 modelowanie elementów pojazdów szynowych PSz 2

MK2_69 praca dyplomowa magisterska PSz 3

MK2_70 praca przejściowa PSz 2

MK2_71 seminarium dyplomowe PSz 3

MK2_72 silniki pojazdów szynowych PSz 1

MK2_73 Aviation English NP 3

MK2_74 czynnik ludzki w lotnictwie NP 1

MK2_75 meteorologia II NP 1

MK2_76 naziemne przygotowanie do lotów NP 1

MK2_77 ogólna budowa statków powietrznych II NP 2

MK2_78 osiągi i planowanie lotu II NP 2

MK2_79 praca dyplomowa magisterska NP 3

MK2_80 prawo lotnicze i procedury ATC II NP 1

MK2_81 procedury operacyjne II NP 1

MK2_82 radionawigacja NP 2

MK2_83 seminarium dyplomowe NP 3

MK2_84 systemy informacji przestrzennej NP 2

MK2_85 systemy satelitarne w transporcie NP 3

MK2_86 zasady lotu II NP 2


MK2_87 aerodynamika, struktury i systemy samolotów turbinowych II ML 1

MK2_88 aerodynamika, struktury i systemy śmigłowca II ML 2

MK2_89 Aviation Technical English ML 2

MK2_90 awionika statków powietrznych ML 2

MK2_91 budowa i eksploatacja silników tłokowych ML 1

MK2_92 budowa i eksploatacja silników turbinowych ML 2

MK2_93 czynnik ludzki w lotnictwie ML 3

MK2_94 praca dyplomowa magisterska ML 3

MK2_95 standardowa obsługa statków powietrznych ML 3

MK2_96 seminarium dyplomowe ML 3

MK2_97 śmigła lotnicze ML 2

MK2_98 wyposażenie elektryczne statków powietrznych ML 1

MK2_99 analiza systemów transportowych IR 2

MK2_100 organizacja i bezpieczeństwo ruchu drogowego IR 2

MK2_101 organizacja i technologie transportu w przedsiębiorstwie IR 1

MK2_102 praca dyplomowa magisterska IR 3

MK2_103 praca przejściowa IR 2

MK2_104 prognozowanie zjawisk jakościowych w systemach transportowych IR 2

MK2_105 publiczny transport miejski IR 2

MK2_106 seminarium dyplomowe IR 3

MK2_107 transport intermodalny i terminale logistyczne IR 2

MK2_108 inżynieria ruchu drogowego IR+SIT 1

MK2_109 planowanie potoków ruchu IR+SIT 3

MK2_110 teletransmisja danych IR+SIT 1

MK2_111 teoria ruchu pojazdów IR+SIT 2

MK2_112 układy i urządzenia elektroniczne transportu IR+SIT 1

MK2_113 monitorowanie ruchu drogowego SIT 2

MK2_114 praca dyplomowa magisterska SIT 3

MK2_115 praca przejściowa SIT 2

MK2_116 programowanie sterowników ruchu drogowego SIT 2

MK2_117 seminarium dyplomowe SIT 3

MK2_118 systemy inteligentne i decyzyjne transportu SIT 2

MK2_119 systemy koordynacji sterowania SIT 2

MK2_120 techniki symulacyjne SRD SIT 1

Moduły specjalnościowe:

ES – eksploatacja pojazdów samochodowych TZTS – technika i zarządzanie w transporcie samochodowym TP – transport przemysłowy LT – logistyka transportu PSz – eksploatacja pojazdów szynowych NP – nawigacja powietrzna

ML – mechanika i eksploatacja lotnicza

IR – inżynieria ruchu SIT – systemy informatyczne transportu

(pieczęć wydziału) KARTA PRZEDMIOTU

1. Nazwa przedmiotu: DYNAMIKA MASZYN 2. Kod przedmiotu: MK2_1

3. Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2012/2013

4. Forma kształcenia: studia pierwszego stopnia studia drugiego stopnia

5. Forma studiów: studia stacjonarne, niestacjonarne (wieczorowe/zaoczne)1

6. Kierunek studiów: Transport (RT)

7. Profil studiów: ogólnoakademicki praktyczny1

8. Specjalność:

9. Semestr: 1

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Logistyki i Transportu Przemysłowego

11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. Aleksander Sładkowski

12. Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty wspólne przedmioty specjalnościowe inne1

13. Status przedmiotu: obowiązkowy wybieralny inny1

14. Język prowadzenia zajęć: polski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, fizyka, mechanika techniczna,

wytrzymałość materiałów ze studiów inżynierskich

16. Cel przedmiotu: umiejętność rozwiązywania problemów technicznych w oparciu o prawa mechaniki

17. Efekty kształcenia:

Nr Opis efektu kształcenia Metoda

sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dynamiki

maszyn

egzamin wykład

K_W09 (+)

K_W14 (+)

K_U23 (+)

2 potrafi zamodelować proste układy mechaniczne egzamin wykład

ćwiczenia

K_W08 (+)

K_W14 (+)

K_U22 (++)

3 potrafi wyprowadzić równania ruchu drgających układów

mechanicznych

kolokwium wykład

ćwiczenia

K_W21 (+++)

K_W07 (++)

K_U18 (+)

4 potrafi wyznaczyć częstotliwości drgań własnych

układów o jednym stopniu swobody

kolokwium wykład

ćwiczenia

K_W21 (+++)

K_K02 (++)

K_U10 (++)

5 potrafi wyznaczyć częstotliwości drgań własnych i

postacie drgań układów o wielu stopniach swobody

kolokwium wykład

ćwiczenia

K_W21 (+++)

K_K02 (++)

K_U16 (+)

18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)

W. 15 Ćw. 30 L. P. Sem.

19. Treści kształcenia:

Wykład: Podstawy mechaniki analitycznej. Równania Lagrange’a. Siły działające w układach drgających.

Klasyfikacja drgań. Metody analizy i syntezy układów dynamicznych. Wybrane elementy teorii drgań. Redukcja

mas, sztywności i tłumienia. Swobodne drgania układów o 1 stopniu swobody z uwzględnieniem i bez

uwzględnienia tarcia. Wymuszone drgania układów o 1 stopniu swobody. Krzywa rezonansowa. Drgania

nieliniowe. Drgania układów liniowych o wielu stopniach swobody. Wyprowadzenie równań dla drgań swobodnych

układ ze skończoną liczbą stopni swobody. Częstotliwości własne i formy własne drgań. Wymuszone drgania

układów ze skończoną liczbą stopni swobody. Rezonans i antyrezonans. Wykorzystanie MES do badania drgań

konstrukcji.

Ćwiczenia: Rozwiązanie problemów dynamiki układów o 1 lub 2 stopniach swobody. 20. Egzamin: tak nie

1

21. Literatura podstawowa:

1. Leyko J.: Mechanika ogólna. Tom II, PWN, Warszawa, 2006.

2. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów. Tom II, WNT, Warszawa, 2007.

3. Misiak J.: Zadania z mechaniki ogólnej. Tom III, WNT, Warszawa, 1999.

22. Literatura uzupełniająca:

1. Hannah, M.J. Hillier. Applied Mechanics. Longman, 3rd edition.

23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia

Lp. Forma zajęć Liczba godzin

kontaktowych / pracy studenta

1 Wykład 15/20

2 Ćwiczenia 30/45

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne/ konsultacje

Suma godzin 45/65

24. Suma wszystkich godzin: 110

25. Liczba punktów ECTS: 4

26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 2

27. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym (laboratoria, projekty): 3

28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: FILOZOFIA 2. Kod przedmiotu: MK2_2






8. Specjalność:

9. Semestr: 1

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Stosowanych Nauk Społecznych

11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jan Majzner




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne:

16. Cel przedmiotu: zaznajomienie studentów z podstawowymi kierunkami myśli filozoficznej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 rozumie społeczne oraz pozatechniczne uwarunkowania

działalności inżynierskiej i uwzględniania je w praktyce

inżynierskiej

kolokwium wykład

(dyskusja) K_W01 (++)

2 potrafi interpretować zjawiska społeczne oraz wzajemne

relacje między tymi zjawiskami

kolokwium wykład

(dyskusja) K_U01 (+++)

3 ma świadomość ważności i zrozumienia

pozatechnicznych aspektów i skutków działalności

inżynierskiej i związanej z tym odpowiedzialności za

podejmowane decyzje

kolokwium wykład

(dyskusja) K_K02 (++)

4 identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z

wykonywaniem zawodu

kolokwium wykład

(dyskusja)

K_K05 (++)

5 ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni

technicznej, podejmuje starania, aby przekazać

informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, z

uzasadnieniem różnych punktów widzenia

kolokwium wykład

(dyskusja) K_K07 (++)


W. 30 Ćw. L. P. Sem.


Wykład: Etymologia terminu filozofia, pojecie mądrości, stosunek filozofii do nauk szczegółowych, miejsce

filozofii w kulturze intelektualnej Europy. Przedmiot i działy filozofii. Scjentyzm – jego geneza, poglądy

metodologiczne scjentyzmu, redukcjonizm i jego odmiany, zalety i wady metodologii redukcjonistycznej.

Podstawowe rozstrzygnięcia i systemy w obrębie metafizyki: idealizm, realizm, materializm, spirytualizm,

determinizm i jego odmiany, kreacjonizm i zagadnienie początku czasowego świata we współczesnej kosmologii,

problem struktury bytu – monizm, dualizm, pluralizm. Epistemologia – zagadnienie źródeł i dróg poznania:

empiryzm, racjonalizm, irracjonalizm, aprioryzm i aposterioryzm, podstawowe kryteria podziału nauk

szczegółowych, klasyczna i nieklasyczne teorie prawdy. Główne nurty antropologii filozoficznej i aksjologii –

relatywizm aksjologiczny, konwencjonalizm, eudajmonizm i jego odmiany. Współczesne spory w obrębie

historiozofii i teorii społecznej. 20. Egzamin: tak nie

1


1. W. Tatarkiewicz: Historia filozofii. PWN, Warszawa 1958 i następne

2. L. Kasprzyk, A. Węgrzecki: Wprowadzenie do filozofii. PWN, Warszawa 1970 i następne

3. Mały słownik terminów i pojęć filozoficznych. E. Podsiad (red.) PWN, Warszawa 1983





1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/15





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: JĘZYK OBCY 2. Kod przedmiotu: MK2_3






8. Specjalność:

9. Semestr: 1

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Studium Języków Obcych

11. Prowadzący przedmiot: mgr Maria Kingsford-Golinowska



14. Język prowadzenia zajęć: niemiecki, rosyjski, włoski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: test kwalifikacyjny

16. Cel przedmiotu: rozwijanie kompetencji językowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 posiada zarówno wiedzę ogólną jak i z dziedziny

transportu w zakresie języka obcego; znajomość

gramatyki jak i struktur leksykalnych pozwalających na

rozumienie i tworzenie różnego rodzaju tekstów

mówionych i pisanych, formalnych i nieformalnych, na

tematy konkretne i abstrakcyjne, łącznie z rozumieniem

dyskusji na tematy techniczne z zakresu transportu

kolokwium

pisemne i ustne

ćwiczenia K_W05 (+)

2 potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł

;potrafi integrować uzyskane informacje ,dokonywać ich

interpretacji ,a także wyciągać wnioski oraz formułować i

wyczerpująco uzasadniać opinie, także w języku obcym

projekt ćwiczenia K_U04 (+)

3 potrafi pracować indywidualnie i w zespole oraz

porozumiewać się przy użyciu wybranych technik w

różnych środowiskach zawodowych ,także w języku

obcym

kolokwium

ustne

ćwiczenia K_U05 (+)

4 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji

własnych badań i przygotować tekst o charakterze

naukowym zawierający omówienie wyników , także w

języku obcym


5 potrafi przygotować i przedstawić zwartą prezentację

dotyczącą szczegółowych zagadnień w zakresie

transportu ,także w języku obcym

prezentacja ćwiczenia K_U07 (+)


W. Ćw. 30 L. P. Sem.


Utrwalanie i rozwijanie znajomości struktur gramatycznych ,prezentacje , różne formy wypowiedzi ustnych i

pisemnych

20. Egzamin: tak nie1

21. Literatura podstawowa: “Altag,Beruf&Co.” N.Becker, „Studio d” Funk, „Wot i my” S.Wujec , „Start.ru „

A.Pado, „Progetto Italiano” T.Martin

22. Literatura uzupełniająca: “Klipp und klar”Ch.Fandrych , „Sage und schreibe” Fandrych , Repetytorium,

„Argumenty i fakty” prasa rosyjska, „Gramatyka biez probljem”, „Primo Ascolto”T.Martin, „Espresso” L.Ziglio




1 Wykład /

2 Ćwiczenia 30/25

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/25





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: JĘZYK OBCY 2. Kod przedmiotu: MK2_4






8. Specjalność:

9. Semestr: 2

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Studium Języków Obcych

11. Prowadzący przedmiot: mgr Maria Kingsford-Golinowska



14. Język prowadzenia zajęć: niemiecki, rosyjski, włoski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: test kwalifikacyjny

16. Cel przedmiotu: rozwijanie kompetencji językowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 posiada zarówno wiedzę ogólną jak i z dziedziny

transportu w zakresie języka obcego; znajomość

gramatyki jak i struktur leksykalnych pozwalających na

rozumienie i tworzenie różnego rodzaju tekstów

mówionych i pisanych, formalnych i nieformalnych, na

tematy konkretne i abstrakcyjne, łącznie z rozumieniem

dyskusji na tematy techniczne z zakresu transportu

kolokwium

pisemne i ustne

ćwiczenia K_W05 (+)

2 potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł

;potrafi integrować uzyskane informacje ,dokonywać ich

interpretacji ,a także wyciągać wnioski oraz formułować i

wyczerpująco uzasadniać opinie, także w języku obcym


3 potrafi pracować indywidualnie i w zespole oraz

porozumiewać się przy użyciu wybranych technik w

różnych środowiskach zawodowych ,także w języku

obcym

kolokwium

ustne


4 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji

własnych badań i przygotować tekst o charakterze

naukowym zawierający omówienie wyników , także w

języku obcym




transportu ,także w języku obcym

prezentacja ćwiczenia K_U07 (+)




Utrwalanie i rozwijanie znajomości struktur gramatycznych ,prezentacje , różne formy wypowiedzi ustnych i

pisemnych


21. Literatura podstawowa: “Altag,Beruf&Co.” N.Becker, „Studio d” Funk, „Wot i my” S.Wujec , „Start.ru „

A.Pado, „Progetto Italiano” T.Martin

22. Literatura uzupełniająca: “Klipp und klar”Ch.Fandrych , „Sage und schreibe” Fandrych , Repetytorium,

„Argumenty i fakty” prasa rosyjska, „Gramatyka biez probljem”, „Primo Ascolto”T.Martin, „Espresso” L.Ziglio




1 Wykład /

2 Ćwiczenia 30/25

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/25





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: KOMUNIKACJA SPOŁECZNA 2. Kod przedmiotu: MK2_5



5. Forma studiów: studia stacjonarne , niestacjonarne (wieczorowe/zaoczne)1



8. Specjalność:

9. Semestr: 3

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Informatyki Przemysłowej

11. Prowadzący przedmiot: dr Wioletta Ocieczek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: filozofia, etyka, znajomość podstawowych

zagadnień życia społecznego, podstawy zarządzania

16. Cel przedmiotu: przekazanie wiedzy na temat komunikowania ludzi oraz zdobycie umiejętności przez

studentów w zakresie efektywnego komunikowania interpersonalnego w życiu prywatnym i zawodowym, pracy w

grupie, wywierania wpływu i manipulacji, zarządzania czasem


Nr Opis efektu kształcenia Metoda sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 wymienia i opisuje podstawowe style

komunikowania społecznego, potrafi

zinterpretować komunikowanie niewerbalne w

pracy zawodowej, rozpoznaje aktywne słuchanie

kolokwium

(część pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W01 (++)

2 wyjaśnia i odpowiednio interpretuje reguły

wpływu społecznego w pracy zawodowej i życiu

społecznym

kolokwium

(część pisemna)

)

wykład

(dyskusja)

K_W02 (++)

K_U01 (+++)

3 potrafi zarządzać sobą w czasie, organizuje

odpowiednio zadania do wykonania, stosuje

macierz zarządzania czasem w życiu prywatnym i

w przedsiębiorczości

kolokwium

(część pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W02 (++)

K_W04 (+)

K_U09 (+)

K_K01 (+)

4 zna podstawowe etapy tworzenia zespołu

pracowniczego w przedsiębiorstwie, rozpoznaje

podstawowe role w zespole

kolokwium

(część pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W04 (++)

K_K03 (++)

5 zna wpływ komunikowania na rozwój

indywidualnej przedsiębiorczości.

kolokwium

(część pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W04 (+)

6 rozpoznaje podstawowe techniki negocjacyjne w

tworzeniu i rozwoju przedsiębiorstwa

kolokwium

(część pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W04 (++)

K_U05 (++)

7 postępuje zgodnie z zasadami skutecznej

komunikacji

kolokwium

(część pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_K05 (+)

8 rozpoznaje sytuacje kryzysowe i konfliktowe w

rozwoju przedsiębiorstwa

kolokwium

(część pisemna

wykład

(dyskusja)

K_W04 (++)

9 opisuje odpowiednie zarządzanie wizerunkiem

przedsiębiorstwa

kolokwium

(część pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W04 (+)




Wprowadzenie do komunikacji społecznej. Komunikowanie w przedsiębiorstwie, komunikacja pozioma i pionowa.

Metody i techniki wpływu społecznego, sposoby budowania pozytywnego długofalowego dialogu interpersonalnego,

komunikacja niewerbalna, umiejętność aktywnego słuchania. Proces negocjacji. Podstawowe techniki i taktyki

negocjacyjne. Wpływ komunikowania na rozwój indywidualnej przedsiębiorczości. Komunikowanie o tworzeniu

indywidualnej przedsiębiorczości w dziedzinie transportu. Komunikowanie w sytuacjach kryzysowych. Komunikacja

z klientem, style kierowania. Poziomy komunikowania: interpersonalne, grupowe. Teoria konfliktu, sposoby jego

przezwyciężania, zarządzanie konfliktem, zachowania ludzi w sytuacjach konfliktowych. Zarządzanie wizerunkiem

przedsiębiorstwa, kompetencje społeczne, style rozwiązywania konfliktów, umiejętność zadawania pytań,

rozróżnianie komunikatów perswazyjnych, manipulacyjnych, propagandowych, reklama, autoprezentacja.


21. Literatura podstawowa: 1. Cialdini R.: Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, przeł. B. Wojciszke, Wydawnictwo Psychologiczne,

Gdańsk 2007

2. Dobek-Ostrowska B.: Podstawy komunikowania społecznego, Astrum, Wrocław 2007

3. McKay M.: Sztuka skutecznego porozumiewania się, Gdańsk : Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2007


1. Thomson P.: Sposoby komunikacji interpersonalnej, przeł. Geller T., Zysk i S-ka, Poznań 1996

2. Stewart, John (red.): Mosty zamiast murów : podręcznik komunikacji interpersonalnej, Warszawa Wydawnictwo

Naukowe PWN, 2005

3. Puzynina J.: Etyka międzyludzkiej komunikacji, Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 1993



kontaktowych / pracy studenta 1 Wykład 30/35

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/35





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MATEMATYKA STOSOWANA 2. Kod przedmiotu: MK2_6






8. Specjalność:

9. Semestr: 1

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Instytut Matematyki

11. Prowadzący przedmiot: dr hab. D. Jama Prof. Pol. Śl.


13. Status przedmiotu: obowiązkowy


15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, studia pierwszego stopnia

16. Cel przedmiotu: Celem kształcenia jest opanowanie materiału z zakresu całek wielokrotnych i teorii pola

wektorowego, niezbędnego do pogłębienia umiejętności budowania modeli matematycznych dla różnorodnych

zagadnień technicznych, oraz do rozwiązywania problemów technicznych, w szczególności związanych z

zagadnieniami występującymi w transporcie.

17. Efekty kształcenia: student, który zaliczył przedmiot:


sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 rozumie pojęcie całki podwójnej i potrójnej; potrafi je

obliczyć poprzez zamianę zmiennych- potrafi wskazać ich

zastosowania w geometrii i zagadnieniach technicznych.

sprawdzian

pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K_W07(+)

2 rozumie pojęcie całki krzywoliniowej I i II rodzaju-

potrafi wskazać ich zastosowania.

sprawdzian

pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K_W21(+)

K_U02(+)

3 rozumie pojęcie całki powierzchniowej I i II rodzaju-

potrafi je obliczyć i wskazać zastosowania.

sprawdzian

pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K_W21(+)

K_U02(+)

4 ma uporządkowaną wiedzę z zakresu teorii pola

wektorowego.

sprawdzian

pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K_W21(+)

K_U02(+)

5 umie powiązać elementy teorii pola wektorowego z

rachunkiem całkowym.

sprawdzian

pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K_U04(+)


W. 15 Ćw. 30 L. P. Sem.


1.Całka podwójna, współrzędne biegunowe. Zastosowanie w geometrii i w zagadnieniach technicznych.

2.Całka potrójna, współrzędne sferyczne. Zastosowanie w geometrii i zagadnieniach technicznych.

3.Całka krzywoliniowa I rodzaju i jej zastosowanie.

4. Całka krzywoliniowa II rodzaju i jej zastosowanie.

5. Całka powierzchniowa I rodzaju i jej zastosowanie.

6. Całka powierzchniowa II rodzaju i jej zastosowanie.

7.Elementy teorii pola wektorowego.

8.Twierdzenia: Greena, Stokesa, Gaussa-Ostrogradskiego.


21.Literatura podstawowa:

1.Żakowski W., Kołodziej W. „Matematyka” Podręczniki Akademickie, WNT, W-wa, 1993.

2.Górski J., Brzychczy S., Czarliński T., Główczyńska B., Węglowska D., Wożniak W. „Wybrane działy matematyki

stosowanej”, PWN, W-wa, 1973.

3.Grzymkowski R., „Matematyka”. Zadania i odpowiedzi. WPKJS, G-ce, 2002.





1 Wykład 15/40

2 Ćwiczenia 30/65

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/105





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MODELOWANIE PROCESÓW

TRANSPORTOWYCH

2. Kod przedmiotu: MK2_7






8. Specjalność:

9. Semestr: 2

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Inżynierii Ruchu

11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Sierpiński




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: infrastruktura transportu, systemy i procesy

transportowe, podstawy inżynierii ruchu, optymalizacja sieci transportowych, umiejętność obsługi informatycznych

programów inżynierskich.

16. Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności: modelowania procesów transportowych, przewidywania rezultatów

modernizacji rozwiązań transportowych, identyfikacji systemów kolejkowych

17. Efekty kształcenia: Nr Opis efektu kształcenia Metoda

sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 jest świadomy znaczenia modeli ruchu przy

rozpatrywaniu przyszłych modernizacji układów

transportowych i w procesach zarządzania

potokami ruchu oraz ma wiedzę na temat metod

opisu procesów transportowych.

egzamin

ustny

wykład

(przykłady

+dyskusja)

K_W07(++)

K_W12(++)

K_W14(+)

K_W21(++)

K_U04(+)

K_U05(+)

K_U06(+)

K_U07(+)

K_U14(++)

K_U15(+++)

K_U19(++)

K_K02(+++)

2 posiada umiejętność szerszego spojrzenia na

infrastrukturę transportową z punktu widzenia

procesów przemieszczania w mieście.

sprawozdanie laboratorium +

konsultacje

K_W13(++)

K_U04(+)

K_U05(+)

K_U06(+)

K_U07(+)

K_U18(+)

K_K06(+)

K_K07(+)

3 identyfikuje zależności między systemami

transportowymi a otoczeniem (w tym

środowiskiem) oraz zna trendy rozwojowe

dotyczące systemów transportowych (w tym

transport alternatywny).

egzamin

ustny

wykład

(przykłady)

K_W12(++)

K_W13(+++)

K_W17(+++)

K_U20(++)

K_K02(+++)

4 jest zdolny oszacować wielkości ruchu według

wytycznych GDDKiA do celów planistyczno

projektowych.

egzamin

ustny

wykład

(przykłady)

K_U03(++)

K_U12(+)

5 potrafi identyfikować systemy kolejkowe zgodnie

z klasyfikacją Kendalla, a także ocenić ich

wydajność i efektywność.

egzamin

ustny

wykład

(przykłady

+dyskusja)

K_W07(++)

K_W21(++)

K_U03(++)

K_U14(++)

K_U15(+++)

6 rozpoznaje i potrafi dokonać wyboru właściwej

metody szacowania straty czasu w zależności od

sytuacji ruchowej na wlocie skrzyżowania z

sygnalizacją świetlną.

sprawozdanie laboratorium +

konsultacje

K_U03(++)

K_U10(++)

K_U12(++)

K_K04(+)

7 zna zasady wyboru ścieżki objazdu w ruchu

kołowym i potrafi je zastosować w praktyce do

analizy możliwego rozpływu potoków ruchu.

egzamin

ustny

wykład

(przykłady)

K_U03(++)

K_U10(++)

K_U12(+)

K_U22(+)


W. 15 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: procesy transportowe, modele systemu transportowego (modele statyczne, dynamiczne, stochastyczne,

deterministyczne), modele otoczenia systemu i procesu transportowego, modele strat czasu, zrównoważony rozwój

ze wskazaniem na rozwój infrastruktury transportowej, polityki parkingowej i strefowania ruchu, komunikacja

alternatywna, dostępność transportowa, teoria kolejek (m. in. klasyfikacja Kendalla, miary wydajności i

efektywności, formuły Little’a), zasady prognozowania wskaźników wzrostu ruchu wewnętrznego na okres 2008-

2040 na sieci drogowej do celów planistyczno projektowych.

Projekt: modelowanie procesów przemieszczania oparte na przykładach, System Oceny Układów Torowych

(SOUT) a w nim m. in. analizy wykorzystania węzłów torowych, wyznaczanie optymalnej intensywności ruchu

poprzez szacowanie funkcji płynności ruchu, macierze zależności, analiza sieci kolejowej z użyciem SOUT, badanie

ruchu wewnątrzmiejskiego wspomagane programem komputerowym, podstawowe zasady wyboru ścieżki objazdu

w ruchu kołowym, metoda szacowania samoistnego rozkładu ruchu na sieci skrzyżowań, uwzględnienie

przenoszenia kolejki pojazdów w modelu strat czasu, modelowanie procesu parkowania w miastach. 20. Egzamin: tak nie

1


1. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria ruchu drogowego. Teoria i praktyka. WKiŁ Warszawa 2008.

2. Metoda obliczania przepustowości skrzyżowań z sygnalizacją świetlną. GDDKiA, Warszawa 2004.

(metodologia aktualnie zalecana do stosowanie w Polsce)

3. Zasady prognozowania ruchu drogowego, GDDKiA Warszawa. (z uwzględnieniem zmian wprowadzonych

15.03.2007r.) (metodologia aktualnie zalecana do stosowanie w Polsce)

4. 4. Wesołowski J.: Miasto w ruchu. Dobre praktyki w organizowaniu transportu miejskiego. Instytut Spraw

Obywatelskich, Łódź 2008.


1. Gutenbaum J.: Modelowanie matematyczne systemów. PAN Instytut Badań systemowych. Akademicka

Oficyna Wyd. EXIT, Warszawa 2003.

2. Szymczak M.: Logistyka miejska. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2008.

3. Szołtysek J.: Podstawy logistyki miejskiej. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 2007.

4. 4. Tundys B.: Logistyka miejska. Koncepcje. Systemy. Rozwiązania. Difin, Warszawa 2008. 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium 15/15

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/30





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: STEROWANIE I ZARZĄDZANIE W

SYSTEMACH TRANSPORTOWYCH







8. Specjalność:

9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Karoń




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe, infrastruktura

transportu, podstawy inżynierii ruchu: znajomość zagadnień związanych z opisem i funkcjonowaniem systemów

transportowych;

16. Cel przedmiotu: poznanie zasad sterowania i zarządzania w systemach transportowych, nabycie umiejętności

przygotowania, zaprezentowania i obrony projektu z zakresu sterowania i zarządzania w systemach transportowych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do efektów

dla kierunku studiów

1 rozróżnia i klasyfikuje systemy sterowania i

zarządzania w systemach transportowych z

uwzględnieniem różnic w systemach

transportowych (drogowym, kolejowym,

lotniczym i morskim)

obrona części

teoretycznej

projektu

wykład

(przykłady

+dyskusja)

K_W01(+); K_W02(+)

K_W07(++); K_W10(++)

K_W12 (++); K_W13 (++)

K_U11(++)

2 potrafi zidentyfikować oraz przeprowadzić

analizę dokumentów strategicznych

związanych z planowaniem rozwoju

systemów transportowych miasta i

aglomeracji, wyciąga konstruktywne

wnioski oraz formułuje koncepcje poprawy

stanu obecnego.

obrona części

teoretycznej

projektu

wykład

projekt

(przykłady

+dyskusja)

K_W01(+); K_W02(+)

K_W10(++); K_U01(+)

K_U04(++); K_U11(++)

K_U14(++); K_U17(+)

K_K02(+)

3 potrafi scharakteryzować strategie

sterowania i zarządzania w systemach

transportowych oraz wskazać właściwe dla

określonego obszaru analizy, uwzględniając

mobilność i komodalność.

obrona części

teoretycznej

projektu

wykład

projekt

(przykłady

+dyskusja)

K_W01(+); K_W02(+)

K_W10(++); K_U01(+)

K_U11(++); K_U15(+)

4 potrafi opracować plan zarządzania

mobilnością dla wybranych obiektów oraz

grup użytkowników.

wykonanie i

obrona projektu

projekt K_W01(+), K_W02(+)

K_W12 (++) K_W13 (++)

K_W16 (++) K_U01(+)

K_U02(+) K_U03(+)

K_U11(++) K_U14(++)

K_U19(++) K_U20(++)

K_U22(++) K_K02(+)

K_K04(+)

5 wykorzystuje najnowsze narzędzia

informatyczne, systemy eksperckie oraz

bazy danych do wykonania projektu z

zakresu zarządzania mobilnością.

wykonanie i

obrona projektu

projekt K_W01(+); K_W02(+)

K_W13 (++); K_W14(++)

K_W16 (++); K_W17(++)

K_U01(+); K_U02(+)

K_U03(+); K_U04(++)

K_U06(++); K_U07(++)

K_U08(+); K_U14(++)

K_U15(+); K_U17(+)

K_U18(++); K_U20(++)

K_U22(++); K_K02(+)

K_K06(+); K_K07(+)

6 identyfikuje architekturę i usługi ITS,

potrafi przygotować propozycje

architektury i usług dla miasta i aglomeracji

wykonanie i

obrona projektu

projekt K_W07(++); K_W10(++)

K_W13 (++); K_W14(++)

K_W16 (++); K_W21 (++)

K_U03(+); K_U14(+)

K_U15(+)

7 potrafi przygotować projekt z zakresu

sterowania i zarządzania w systemach

transportowych oraz przedstawić go w

formie prezentacji wraz z uzasadnieniem i

obroną podczas dyskusji na zajęciach

wykonanie i

obrona projektu

projekt K_W07(++); K_W10(++)

K_W12 (++); K_W13 (++)

K_W14(++); K_U06(++)

K_U07(++); K_U11(++)

K_U15(+); K_U19(++)

K_U20(++); K_K02(+)

K_K04(+); K_K07(+)

8 potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie i

obrona projektu

projekt K_U05(+); K_U09(+)

K_K01(+); K_K03(+)

K_K04(+)


W. 15 Ćw. L. P. 30 Sem.


Wykład: zarządzanie, nadzór i sterowanie systemami transportowymi, rodzaje sterowania procesami

transportowymi, funkcje sterowania, sterowanie i zarządzanie popytem na transport, plany i programy mobilności,

sterowanie i zarządzanie ruchem w transporcie jako element sterowania w wielkich systemach, sterowanie ruchem

drogowym, kolejowym, lotniczym, morskim – cechy wspólne i różnice, metody i narzędzia w procesie sterowania,

zadania i metody rozwiązywania problemów sterowania, zrównoważony rozwój transportu, mobilność i

komodalność w systemach transportowych, elementy architektury i usługi systemów starowania i zarządzania,

systemy ITS jako kompleksowego narzędzia sterowania i zarządzania w systemach transportowych, analiza

systemów ITS wdrażanych w kraju i na świecie – architektura i usługi.

Projekt: analiza i ocena układu komunikacyjnego miasta i aglomeracji wraz z identyfikacją działań z zakresu

sterowania i zarządzania ruchem (wdrażanych i planowanych), zarządzanie popytem – poznanie zasad oraz narzędzi

zarządzania mobilnością (wykorzystanie baz wiedzy i systemów ekspertowych dostępnych na przykład na

platformie EPOMM, opracowanie planów zarządzania mobilnością dla charakterystycznych obiektów (uczelnia,

centrum handlowo-usługowe, zakład pracy) oraz grup użytkowników (zatrudnieni w obiekcie oraz odwiedzający

obiekt), przygotowanie koncepcji architektury systemu usługi ITS dla wybranego miasta / aglomeracji.



1. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inzynieria Ruchu Drogowego WKŁ 2008,

2. Leśko M.: Sterowanie ruchem drogowym. Sterowniki i systemy sterowania i nadzoru ruchu. Wyd. Politechniki

Śląskiej, 2000;

3. Malarski. M: Inżynieria ruchu lotniczego. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. 2006;

4. Adamski A.: Inteligentne systemy transportowe: sterowanie, nadzór i zarządzanie. AGH, Uczelniane

Wydawnictwa Naukowo- Dydaktyczne, Kraków 2003;

5. Platforma EPOMM z materiałami źródłowymi, m.in. podręczniki zarządzania mobilnością

6. Rydzkowski W., Wojewódzka A., Król K.: Transport. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005;

7. Januszewski J.: Systemy satelitarne GPS Galileo i inne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006.


1. Regional ITS Architecture Guidance. FHWA. 2006; (wersja elektroniczna)

2. Systems Engineering for ITS. An Introduction for Transportation Professionals. FHWA 2007.




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/45





28. Uwagi: brak


1. Nazwa przedmiotu: TEORIA NIEZAWODNOŚCI

I BEZPIECZEŃSTWA




5. Forma studiów: studia stacjonarne , niestacjonarne (wieczorowe/zaoczne)1



8. Specjalność:

9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Wiesław Pamuła



14. Język prowadzenia zajęć: polski, angielski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka stosowana, statystyka

matematyczna

16. Cel przedmiotu: uzyskanie podstawowych umiejętności i kompetencji w zakresie analizy

niezawodności systemów technicznych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 rozróżnia podstawowe pojęcia z zakresu teorii

niezawodności i rozumie ich związek ze statystyką

matematyczną

sprawdzian

pisemny

(teoria i zadania)

wykład

ćwiczenia

K_W11(++)

KW_05(+)

K_U23(++)

2 potrafi wskazać model niezawodnościowy systemu

technicznego i oszacować jego parametry

sprawdzian

pisemny

(teoria i zadania)

wykład

ćwiczenia

K_W11(++)

KW_05(+)

K_U23(++)

3 orientuje się w sposobie prezentacji zależności

warunkujących niezawodne działanie złożonego

systemu technicznego

sprawdzian

pisemny

(teoria i zadania)

wykład

ćwiczenia

K_W11(++)

KW_05(+)

K_U23(++)

4 potrafi wskazać metody zwiększania niezawodności

systemu technicznego

sprawdzian

pisemny

(teoria i zadania)

wykład

ćwiczenia

K_W11(++)

K_U23(++)

5 potrafi przygotować opracowanie FMECA – analiza

przyczyn i dotkliwości skutków awarii

ocena

przygotowanego

opracowania na

wybrany temat

wykład

ćwiczenia

konsultacje

K_W11(++)

K_U23(++)

K_U04(+)

K_U17(+)

K_U18(+)

K_K04(+)

6 potrafi przygotować opracowanie HAZOP – badanie

zagrożeń i zdolności do działania

ocena

przygotowanego

opracowania na

wybrany temat

wykład

ćwiczenia

konsultacje

K_W22(++)

K_U23(++)

K_U04(+)

K_U17(+)

K_U18(+)

K_K04(+)


W. 15 Ćw. 15 L. P. Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Podstawy matematyczne teorii niezawodności. Podstawowe pojęcia teorii niezawodności. Modele

niezawodnościowe systemów technicznych. Obiekt odnawialny i nieodnawialny, strumień odnowy Fizyczna i

statystyczna interpretacja wskaźników niezawodności. ET czasu zdatności, MTBF, MTTF, Struktury

niezawodnościowe. Schematy blokowe. Drzewa uszkodzeń - FTA. Modele Markowa Bezpieczeństwo systemów

technicznych - nadmiar strukturalny, funkcjonalny, czasowy. Rezerwowanie. Niezawodność i bezpieczeństwo

układów - człowiek, obiekt techniczny, otoczenie. Analiza zagrożeń i problemów eksploatacyjnych - HAZOP.

Powstawanie uszkodzeń i analiza ich znaczenia - FMECA.

Ćwiczenia: Struktury niezawodnościowe systemów technicznych, konstrukcja drzew uszkodzeń. Fizyczna i

statystyczna interpretacja funkcji oraz wskaźników niezawodności, wyznaczanie parametrów. Metody

przygotowania opracowań FMECA i HAZOP. 20. Egzamin: tak nie

1


1. W.Pamuła: Niezawodność i bezpieczeństwo. Wybór zagadnień. Wydawnictwo Pol.Śl. Gliwice 2011.

2. PN-EN 60812:2006 FMECA.

3. PN-EN 61882 HAZOP, Badania zagrożeń i zdolności do działania.

22. Literatura uzupełniająca: 1.Szopa T.: Niezawodność i bezpieczeństwo. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2009.

2.B.Bertsche: Reliability in Automotive and Mechanical Engineering Determination of Component and System

Reliability, Series: VDI-Buch Springer Verlag 2008.

3.Podstawy konstrukcji maszyn pod red M.Dietricha t.1 rozdz.4, WNT Warszawa 2006.

4.J.Jaźwiński, K.Ważyńska-Fiok: Bezpieczeństwo systemów, PWN, W-wa, 1993.

5. D.Bobrowski: Modele i metody numeryczne teorii niezawodności w przykładach i zadaniach, WNT, Warszawa,

1985.




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia 15/30

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/45





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE W

TRANSPORCIE SAMOCHODOWYM







8. Specjalność: Eksploatacja Pojazdów Samochodowych

9. Semestr: 1

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych

11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jacek Maćkowski




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, chemia, termodynamika, inżynieria

materiałowa, tworzywa konstrukcyjne

16. Cel przedmiotu: zapoznanie się z zagadnieniami obejmującymi właściwości materiałów

eksploatacyjnych stosowanych w pojazdach samochodowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 ma podstawową wiedzę w zakresie przyszłości

stosowania paliw służących do zasilania pojazdów

egzamin

wykład K_W21(++)

2 opisuje właściwości benzyny, olejów napędowych i

smarów plastycznych

egzamin

wykład

K_W22(++)

3 wykonuje badania jakościowe paliw zaliczenie laboratorium K_U12(+)

4 przeprowadza badania olejów silnikowych i

przekładniowych oraz opracowuje wyniki

zaliczenie laboratorium K_W06(++)

K_U15(+)

5 wykonuje badania trwałości filmu smarnego zaliczenie laboratorium K_W22(++)

6 opisuje właściwości i podział płynów chłodzących i

hamulcowych

egzamin

wykład

K_K07(+)

7 potrafi ocenić i wybrać właściwe rozwiązanie zadania

inżynierskiego

zaliczenie laboratorium K_K05(+)

K_U09

8 potrafi pracować indywidualnie i w zespole laboratorium laboratorium K_K03


W. 15 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: zdobycie wiedzy w zakresie stosowania odpowiednich materiałów eksploatacyjnych oraz zapoznanie się z

zagadnieniami obejmującymi właściwości materiałów eksploatacyjnych.

Laboratorium: uzyskanie umiejętności w zakresie stosowania i badania materiałów eksploatacyjnych w celu

zapewnienia niezawodnej eksploatacji pojazdów samochodowych .


21. Literatura podstawowa: Podniało A.: Paliwa oleje i smary w ekologicznej eksploatacji. WNT, Warszawa 2002.

Maćkowski J.: Paliwa silnikowe. Wyd. PTNŚS. Bielsko Biała, 2006. 22. Literatura uzupełniająca:

Merkisz J., Pielecha I.: Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów. Wyd. Pol. Pozn., Poznań 2004.

Czarny R.: Smary plastyczne. WNT. 2004 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



1 Wykład 15/43

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/70





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MECHATRONIKA SAMOCHODOWA 2. Kod przedmiotu: MK2_11







9. Semestr: 1

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Budowy Pojazdów Samochodowych

11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Paweł Fabiś, dr inż. Grzegorz Peruń




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, informatyka, elektronika,

elektrotechnika

16. Cel przedmiotu: Celem przedmiotu jest przedstawienie studentom teoretycznych założeń budowy i zasady

działania układów elektronicznego sterowania urządzeniami w pojeździe. W trakcie zajęć studenci zapoznają się z

algorytmami sterującymi oraz uzyskaniem funkcjonalności układów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo czynne i

bierne.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 rozpoznaje systemy mechatroniczne egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W18(++)

K_W17(++)

2 definiuje pojęcie systemu mechatronicznego egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W17(++)

K_W18(++)

3 zna budowę najważniejszych systemów

mechatronicznych

egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W17(++)

K_W18(++)

4 rozumie pojęcie algorytmu sterowania egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W11(++)

K_W16(++)

5 potrafi posługiwać się narzędziami diagnostycznymi kolokwium

zaliczeniowe

laboratorium K_U12(++)

K_U13(++)

K_U10(+)

6 rozumie istotę diagnostyki systemów elektronicznych kolokwium

zaliczeniowe

laboratorium K_U12(++)

K_U13(++)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: Pojecie mechatroniki i systemu mechatronicznego, budowa i zasada działania układów ABS, ASR, ESP,

EBD, EBV, MSR, ACC, założenia standardu OBD na świecie, przesyłanie danych w pojazdach samochodowych

(CAN), elementy bezpieczeństwa biernego, elektroniczne sterowanie skrzynki przekładniowej,

Laboratorium: Zasada działania układów ABS, ASR, ESP, EBD, EBV, MSR, ACC, standard OBD w pojazdach na

świecie, przesyłanie danych w pojazdach samochodowych (CAN)diagnostyka komputerowa pojazdów

samochodowych (OBD), elementy aktywnego zawieszenia, sterowanie automatycznej skrzynki biegów,

klimatyzacja



1. J. Merkisz, St. Mazurek Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych

2. U. Rokosch Układy oczyszczania spalin i pokładowe systemy diagnostyczne samochodów

3. A. Herner, H.J. Riehl Elektrotechnika i elektronika samochodowa


1. Instrukcje do laboratoriów,

2. Materiały prezentacyjne firm motoryzacyjnych




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/55





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: METODY WIBROAKUSTYCZNE W

BADANIACH POJAZDÓW








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Piotr Czech, dr inż. Jan Warczek, dr inż. Grzegorz Wojnar




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: brak

16. Cel przedmiotu: Zapoznanie z problematyką drgań i hałasu pojazdów. Umiejętność wykorzystania

sygnałów wibroakustycznych w diagnostyce podzespołów pojazdu i pracach związanych z minimalizacją

zagrożeń wywołanych drganiami i hałasem pojazdów.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 charakteryzuje i definiuje efekty wibroakustyczne

towarzyszące pracy środków transportu

zaliczenie wykład

(dyskusja,

przykłady)

K_W06(+)

K_W07(+)

K_W08(+)

K_W21(+)

2 charakteryzuje i definiuje zaawansowane metody

rejestracji i analizy sygnałów wibroakustycznych

zaliczenie wykład

(dyskusja,

przykłady)

K_W06(+)

K_W07(+)

K_W08(+)

K_W21(+)

3 dobiera sposób pomiaru i analizy efektów

wibroakustycznych środków transportu

zaliczenie laboratorium

+ konsultacje

K_U05(+)

K_U10(+)

K_U13(+)

K_U14(+)

K_K03(+)

4 potrafi zastosować metody rejestracji i analizy sygnałów

wibroakustycznych do zadania inżynierskiego


+ konsultacje

K_U05(+)

K_U10(+)

K_U13(++)

K_U14(++)

K_K03(+)

5 ocenia i interpretuje wyniki uzyskane w procesie

rejestracji i analizy sygnałów wibroakustycznych

towarzyszących pracy środków transportu


+ konsultacje

K_U05(+)

K_U10(+)

K_U14(++)

K_K03(+)


W. (30) Ćw. L. (15) P. Sem.


Nowoczesne metody pomiaru i przetwarzania sygnałów wibroakustycznych. Podstawy diagnostyki

wibroakustycznej. Hałas i drgania pojazdów samochodowych. Wykrywanie uszkodzeń elementów układu

przeniesienia napędu. Ocena stanu zawieszenia metodami wibroakustycznymi. Miary diagnostyczne. Metody

wibroakustyczne oceny procesu spalania w silnikach ZI i ZS. Ocena zagrożenia środowiska hałasem i drganiami.

Minimalizacja zagrożeń wibroakustycznych w transporcie.

Metody pomiaru i analizy sygnałów wibroakustycznych towarzyszących pracy środków transportu.







1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: NIEKONWENCJONALNE UKŁADY

NAPĘDOWE








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Marek Flekiewicz




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika techniczna, termodynamika,

budowa pojazdów samochodowych, podstawowa wiedza o technikach przetwarzania i analizy sygnałów.

16. Cel przedmiotu: poznanie tendencji rozwoju niskoemisyjnych układów napędowych środków

transportu; metody zarządzania przetwarzaniem energii zmagazynowanej w pojazdach samochodowych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 posiada uporządkowaną i podbudowaną technicznie

wiedzę w zakresie metod i analiz matematycznych

do opisu procesu przetwarzania i odzyskiwania

energii w systemach napędowych środków

transportu samochodowego

egzamin

(cz. ustna)

wykład (dyskusja) K_W08(++)

K_U22(++)

2 potrafi sporządzić bilans energii oraz dokonać

wyboru urządzeń i materiałów zapewniających

uzyskanie dużej sprawności przetwarzania energii

egzamin

(cz. pisemna)

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_W07(++)

K_W21(++)

K_U18(++)

3 ma wiedzę o podstawowych metodach i

urządzeniach wykorzystywanych w systemach

rekuperacji energii

egzamin

(cz. pisemna)

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

laboratorium

K_W17(++)

K_U15(++)

4 potrafi zaprojektować niekonwencjonalny układ

napędowy z uwzględnieniem zadanych kryteriów

użytkowych, ekonomicznych i ekologicznych

projekt projekt +

konsultacje

K_U10(++)

K_U11(++)

5 rozróżnia elementy niekonwencjonalnych układów

napędowych i zna ich charakterystyki

projekt

kolokwium

projekt +

laboratorium

K_U15(+)

6 potrafi ocenić i wybrać właściwe rozwiązanie

zadania inżynierskiego w zakresie

niekonwencjonalnych układów napędowych

projekt

kolokwium

projekt +

laboratorium

K_U21(++)

7 dostrzega aspekty pozatechniczne, w tym

środowiskowe, ekonomiczne i prawne

projekt projekt +

laboratorium

+konsultacje

K_U20(++)

8 dotrafi pracować indywidualnie i w zespole projekt Projekt+

laboratorium +

konsultacje

K_U05(++)

K_K03(+)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład : Źródła napędu i ich charakterystyki, układy przeniesienia napędu i ich sprawność, napędy elektryczne,

napędy hybrydowe oraz napędy wykorzystujące ogniwa paliwowe. Sposoby odzyskiwania energii i metody

określania sprawności przetwarzania energii zmagazynowanej w pojeździe samochodowym. Przykłady rozwiązań

przemysłowych wykorzystujących niekonwencjonalne układy napędowe. Parametry trakcyjne i eksploatacyjne

pojazdów, napędzanych niekonwencjonalnymi układami napędowymi.

Laboratorium: Realizowane w oparciu o program symulacyjny Advisor z otwartą biblioteką urządzeń

magazynujących energię, urządzeń i elementów układów napędowych.

Projekt: Obliczenia porównawcze sprawności przetwarzania energii, emisji składników toksycznych spalin i

kosztów eksploatacji pojazdów napędzanych różnymi źródłami energii, przy wykorzystaniu systemów

zapewniających odzyskanie energii hamowania.



1.Muszyński R., Kaczmarek T.: Sterowanie układami elektromechanicznymi: przykłady obliczeniowe. Wydaw.

Politechniki Poznańskiej, 2007 Poznań.

2. Mysłowski J.: Obliczenia cieplne silników samochodowych. Politechnika Szczecińska. Wydaw. Uczelniane

Politechniki Szczecińskiej, 1988 Szczecin.

3. Ocioszyński J. Michałowski K.: Pojazdy samochodowe o napędzie elektrycznym i hybrydowym. Wydaw.

Komunikacji i Łączności, 1989 Warszawa.

4. Prochowski L.: Mechanika ruchu. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2005 Warszawa.

5. Pawelski Z.: Napęd hybrydowy dla autobusu miejskiego, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 1996.

6. Postrzednik S. Żmudka Z.: Termodynamiczne oraz ekologiczne uwarunkowania eksploatacji tłokowych silników

spalinowych. Wydaw. Politechniki Śląskiej, 2007 Gliwice

7. Stachura A. Modelowanie dynamiki napędu hybrydowego. Praca doktorska, Wydział Mechaniczny

Technologiczny Pol. Śl. Gliwice 2011.

8 Jastrzębska G.: Odnawialne źródła energii i pojazdy proekologiczne. WN-T, Warszawa,2007.

9. Materiały własne Wydziału Transportu Politechniki Śląskiej

22. Literatura uzupełniająca: 1. Iqbal H. Electric and Hybrid Vehicles: Design Fundamentals. CRC Press, 2011

2. Fuhs A. E. Hybrid vehicles and the future of personal transportation. CRC Press, 2009

3. Pistoia G. Electric and Hybrid Vehicles: Power Sources, Models, Sustainability, Infrastructure and the Market.

Elsevier, 2010.

4. Brzózka J, Dorobczyński L: Matlab. Środowisko obliczeń naukowo-technicznych. Wyd. MIKOM, Warszawa

2005.

5. Mrozek B, Mrozek Zb: MATLAB 5.x, SIMULINK 2.x - poradnik użytkownika. Wyd. PLJ, Warszawa 1998.

6. www.fueleconomy.gov/feg/hybrids.jsp

7. www.hybridcars.com



kontaktowych /pracy studenta 1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/75


http://www.crcpress.com/product/isbn/143981175X

http://www.google.pl/search?hl=pl&tbo=p&tbm=bks&q=inauthor:%22Allen+E.+Fuhs%22

http://www.fueleconomy.gov/feg/hybrids.jsp




28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: NOWE TECHNOLOGIE I MATERIAŁY

W BUDOWIE POJAZDÓW








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn, prof. nzw. w Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria materiałowa, tworzywa

konstrukcyjne, techniki wytwarzania, znajomość podstawowych technik wytwarzania i materiałów stosowanych w

budowie pojazdów

16. Cel przedmiotu: poznanie zagadnień z zakresu właściwości nowych materiałów wykorzystywanych w

wytwarzaniu współczesnych środków transportu oraz wyrobienie umiejętności identyfikacji poszczególnych

tworzyw konstrukcyjnych, zapoznanie się z nowymi technologiami stosowanymi w budowie pojazdów



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny nowoczesnych

technologii i materiałów w budowie pojazdów

zaliczenie wykład K_W09 (++)

2 potrafi dokonać opisu własnymi słowami nowych

technologii w budowie pojazdów

zaliczenie wykład +

konsultacje

K_W09 (++)

K_U07 (+)

3 zna i rozróżnia nowoczesne materiały stosowane do

budowy pojazdów

zaliczenie wykład

dyskusja +

K_W09 (++)

4 dokonuje analizy literaturowej stanu obecnego i potrafi

określić kierunki rozwoju technologii i materiałów w

budowie pojazdów


dyskusja +

K_W09 (++)

K_U04 (++)

K_U09 (+)

5 potrafi dokonać odpowiedniego wyboru materiałów do

określonych rodzajów pojazdów


konsultacje

K_W09 (+++)




Zasady doboru materiałów do określonych rodzajów pojazdów, nowoczesne materiały i technologie, kierunki

rozwoju, nowe stopy stosowane w przemyśle samochodowym, kompozyty na osnowie metali lekkich i tworzyw

sztucznych, rodzaje powłok, nowoczesne powłoki lakiernicze, dobór technologii- kryteria doboru, technologie

natryskiwania cieplnego powłok, powłoki uzyskiwane metodami naddźwiękowymi, nanotechnologia w budowie

pojazdów, naprawa nadwozia pojazdów metodami spawalniczymi, metale amorficzne, materiały wykorzystywane w

alternatywnych układach napędowych pojazdów, nowe materiały stosowane w budowie silników i na karoserie.



1. Węgrzyn T.: Naprawy konstrukcji nośnej pojazdów samochodowych różno tlenowymi metodami

spawalniczymi. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011

2. Blicharski M.: Inżynieria materiałowa Stal. WNT, Warszawa 2004

3. Prowans S: Struktura Stopów. PWN, Warszawa 2000

4. Burakowski T, Wierzchoń T, Inżynieria powierzchni metali, WNT Warszawa 1995

5. Kula P.: Inżynieria Warstwy Wierzchniej. Wyd. Pol. Łódz. 2000

6. Poradnik Inżyniera, Spawalnictwo, WNT 2003





1 Wykład 30/33

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/33





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: OBIEKTY I URZADZENIA OBSŁUGI

SAMOCHODÓW








9. Semestr: 3

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych (RT1)

11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jan Filipczyk




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: budowa pojazdów samochodowych, naprawa

pojazdów samochodowych; znajomość technologii napraw samochodów i badań stanu technicznego

16. Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności w zakresie planowania i nadzorowania pracy obiektów obsługowo –

naprawczych, zdobycie umiejętności w zakresie planowania wyposażenia stanowisk obsługowo – naprawczych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 ma wiedzę z zakresu projektowania stanowisk obsługowo

- naprawczych

egzamin

pisemny

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_W15(++)

K_W17 (+)

2 potrafi zaplanować wyposażenie stanowiska obsługowo –

naprawczego stosownie do wybranej technologii

obsługiwania

egzamin

pisemny

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_U16(++)

3 potrafi wykorzystywać narzędzia komputerowe w

procesie projektowania

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_U12 (++)

4 potrafi w procesie projektowania uwzględniać aspekty

pozatechniczne, w tym ekonomiczne, środowiskowe

projekt wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_W17(+)

K_W19(+)

K_U20(+)

K_K02 (+)

5 potrafi uwzględniać w procesie projektowania zasady

bezpieczeństwa i higieny pracy

projekt projekt +

konsultacje

K_U21(++)

6 potrafi zaprojektować prosty system diagnozowania stanu

technicznego urządzenia technicznego

projekt projekt +

konsultacje

K_U08(+)

K_U15(+)

K_U17(+)

7 potrafi uwzględniać w procesie projektowania

przewidywany rozwój technologii

projekt projekt +

konsultacje

K_U17(++)

K_K02(+)

K_K06(+)


W. 15 Ćw. L. P. 30 Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Zasady projektowania obiektów obsługowo – naprawczych, rodzaje obiektów zaplecza technicznego

transportu samochodowego, etapy projektowania, etapy realizacji inwestycji, aspekty ergonomii w projektowaniu

stanowisk obsługowo – naprawczych, zasady BHP w obsługiwaniu pojazdów; stacje kontroli pojazdów i stanowiska

diagnostyczne, wymagania prawno organizacyjne dla stacji kontroli pojazdów, wymagania technologiczne dla

stacji kontroli pojazdów, typy stanowisk diagnostycznych; stanowiska obsługowe podnośnikowe, rodzaje stanowisk

podnośnikowych, wymagania technologiczne dla stanowisk podnośnikowych; stanowiska obsługowe kanałowe,

rodzaje stanowisk kanałowych, wymagania technologiczne dla stanowisk kanałowych; systemy wentylacji w

obiektach obsługowo- naprawczych, klasyfikacja zanieczyszczeń gazowych na stanowiskach pracy, typy systemów

wentylacji, elementy systemów wentylacyjnych, zasady projektowania systemów wentylacyjnych w obiektach

obsługowo – naprawczych, indywidualne odciągi spalin; systemy centralnej dystrybucji i odbioru płynnych

materiałów eksploatacyjnych, systemy dystrybucji eksploatacyjnych i smarów plastycznych, elementy instalacji

dystrybucji płynów eksploatacyjnych i smarów plastycznych, systemy odbioru oleju przepracowanego, zasady

projektowania instalacji dystrybucji i odbioru płynnych materiałów eksploatacyjnych; myjnie i systemy

oczyszczania ścieków, rodzaje myjni samochodowych, systemy zamkniętego obiegu wody i oczyszczania ścieków z

obiektów obsługowo – naprawczych, mycie podzespół i części; stanowiska napraw nadwozi, stanowiska kontroli

geometrii nadwozia, stanowiska naprawcze nadwozi samochodów osobowych, stanowiska naprawcze kabin i ram

samochodów ciężarowych; stanowiska lakiernicze, rodzaje stanowisk lakierniczych, wymagania technologiczne dla

stanowisk lakierniczych, kabiny lakiernicze; stanowiska badawcze – hamownie podwoziowe i silnikowe, hamownie

podwoziowe dla samochodów osobowych i motocykli, hamownie podwoziowe dla samochodów ciężarowych,

stanowiska do badania silników samochodowych wymontowanych z pojazdów; stanowiska napraw podzespołów i

obsług specjalistycznych, stanowiska wymiany i naprawy ogumienia, stanowiska naprawy silników i elementów

przeniesienia napędu, stanowiska obsługi i naprawy układów zasilania, stanowiska obsługi i naprawy

samochodowych układów elektrycznych i elektronicznych, obiekty sprzedaży samochodów, organizacja pracy

zajezdni

Projekt: projekt technologii dla obiektu obsługowo - naprawczego. 20. Egzamin: tak nie

1


1. Adamiec P., Dziubiński J., Filipczyk J.: Technologia napraw pojazdów samochodowych. Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002

2. Uzdowski M., Abramek F., Garczyński K.: Eksploatacja techniczna i naprawa. Pojazdy samochodowe. WKiŁ,

Warszawa 2003.

3. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodu i ruchu drogowego. Pojazdy samochodowe. WKiŁ, Warszawa 2004.

4. Filipczyk J.: Obiekty zaplecza technicznego motoryzacji. Materiały dydaktyczne, 2012

22. Literatura uzupełniająca: 1. S. Niziński: Eksploatacja obiektów technicznych. Biblioteka problemów eksploatacji. ITE Wojskowy Instytut

Techniki Pancernej i Samochodowej, Bydgoszcz – Sulejówek 2002.

2. Gronowicz J.: Ochrona środowiska w transporcie lądowym. Wydawnictwo i Zakład Poligrafii Instytutu

Technologii Eksploatacji, Radom 2003




1 Wykład 15/12

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/47





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: OBSŁUGI TECHNICZNE POJAZDÓW

SAMOCHODOWYCH








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Zbigniew Stanik




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: budowa pojazdów samochodowych, znajomość

zagadnień z zakresu budowy i eksploatacji pojazdów

16. Cel przedmiotu: nabycie umiejętności planowania i nadzorowania zadań obsługowych dla zapewnienia

niezawodnej eksploatacji pojazdów samochodowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny obsługi pojazdów

samochodowych

zaliczenie

wykład K_W15 (+)

K_U13 (+)

2 potrafi zdiagnozować stan techniczny pojazdu laboratorium laboratorium K_U13 (+)

K_U15 (++)

3 potrafi scharakteryzować obsługę pojazdów w zależności

od jego przebiegu lub czasookresu

zaliczenie

wykład +

laboratorium

K_U13 (+)

K_U15 (++)

4 potrafi dokonać oceny wpływu jakości obsług

technicznych na koszty eksploatacji

zaliczenie

wykład +

dyskusja +

laboratorium

K_U13 (+)

K_U15 (++)

5 zna czynniki i procesy wpływające na zmiany stanu

technicznego pojazdów samochodowych

zaliczenie

wykład +

dyskusja +

laboratorium

K_U13 (+)

K_U15 (+)

K_K01 (+)


W. 15 Ćw. L. 15 P. Sem.


Podstawowe pojęcia związane z obsługą pojazdów samochodowych, zakres i częstotliwość obsług pojazdów

samochodowych, charakterystyka obsług pojazdów w zależności od jego przebiegu lub czasookresu, czynniki i

procesy wpływające na zmiany stanu technicznego pojazdów samochodowych – rodzaje uszkodzeń, sposoby

diagnozowania stanu technicznego, nowoczesne urządzenia służące do diagnostyki i obsługi technicznej,

Laboratorium: rodzaje materiałów eksploatacyjnych wykorzystywanych w trakcie wykonywania obsług

technicznych pojazdów, wpływ jakości obsług technicznych na koszty eksploatacji, potrafi dokonać samodzielnej

obsługi podstawowych podzespołów pojazdu samochodowego przy użyciu właściwie dobranych narzędzi



1. Uzdowski M., Abramek K.F.: Podstawy obsługiwania i napraw. Pojazdy samochodowe WKiŁ, Warszawa 2009

2. Uzdowski M., Abramek K.F., Garczyński K.: Eksploatacja techniczna i naprawa. Pojazdy samochodowe. WKiŁ,

Warszawa 2003

3. Pod red. Wrzecioniarz P.: Diagnostyka pojazdów samochodowych. Wydawnictwo PW, Warszawa 2001 22. Literatura uzupełniająca:

1. Hebda M.: Eksploatacja pojazdów. Wydawnictwo ITEE, Radom 2005

2. Podręczniki obsługi wybranych modeli pojazdów samochodowych




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/33





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRACA DYPLOMOWA MAGISTERSKA 2. Kod przedmiotu: MK2_17







9. Semestr: 3

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych, Katedra

Budowy Pojazdów Samochodowych

11. Prowadzący przedmiot:




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: przedmioty według planu studiów.

16. Cel przedmiotu: wykorzystanie wiedzy i umiejętności do samodzielnego rozwiązania zadania z zakresu

transportu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 posiada niezbędną wiedzę do wykonania zadań w ramach

pracy magisterskiej

praca

magisterska

konsultacje K_W08 (++)

K_W06(+)

K_W15 (+++)

K_W20 (+)

2 potrafi samodzielnie sformułować problem inżynierski

oraz dokonać wyboru metodyki rozwiązania

postawionego przed nim problemu na podstawie

posiadanej wiedzy oraz przeglądu literatury

praca

magisterska

konsultacje K_U03(++)

K_U16(+)

3 umie dobrać właściwą literaturę w tym obcojęzyczną do

realizacji pracy magisterskiej oraz zna zasady stosowania

odsyłaczy do literatury

praca

magisterska

konsultacje K_U04(+++)

4 potrafi zaproponować harmonogram realizacji zadania

projektowego wraz ze wskazaniem nakładów

niezbędnych do realizacji oraz wykonywać kolejne etapy

zgodnie z planem

praca

magisterska


K_U11(+)

5 potrafi dokonać analizy uzyskanych wyników oraz

sformułować wnioski na podstawie samodzielnie

zrealizowanego zadania

praca

magisterska


K_U23(+)

K_K04(+)


W. Ćw. L. P. Sem.


Praca magisterska jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta. Opracowanie to jest aplikacją

wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych zadań z zakresu

transportu. Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.



1. Literatura wynikająca z zakresu pracy magisterskiej






1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /600

Suma godzin /600


25. Liczba punktów ECTS:20



28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRACA PRZEJŚCIOWA 2. Kod przedmiotu: MK2_18







9. Semestr: 2







15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: przedmioty według planu studiów

16. Cel przedmiotu: samodzielne opracowanie zagadnienia związanego z tematyka pracy dyplomowej

magisterskiej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 posiada niezbędną wiedzę do wykonania zadań w

ramach pracy

praca

przejściowa


2 potrafi dokonać przeglądu piśmiennictwa dotyczącego

tematu pracy

praca

przejściowa


K_U18 (++)

3 zna i stosuje zasady zapisu bibliograficznego praca

przejściowa

konsultacje K_U18 (++)

4 rozumie procesy pisania pracy praca

przejściowa

konsultacje K_U22(+)

5 potrafi samodzielnie wykonać badania niezbędne do

realizacji pracy

praca

przejściowa

konsultacje K_K04(++)

K_K05(++) 18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)

W. Ćw. L. P. 30 Sem.


Student w ramach pracy przejściowej powinien wykazać się umiejętnością przedstawienia analizy aktualnego

stanu i rozwoju wiedzy z zakresu transportu. Tematyka pracy przejściowej powinna być związana z

zagadnieniami zapewniającymi poszerzenie zakresu wiedzy studenta dotyczącej pracy dyplomowej

magisterskiej. 20. Egzamin: tak nie

1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/30





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRAWNE ASPEKTY DZIAŁALNOŚCI

TRANSPORTOWEJ







8. Specjalność: Eksploatacja pojazdów samochodowych

9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Rafał Burdzik, dr inż. Tomasz Figlus




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: oganizacja i zarządzanie transportu, prawo i

certyfikacja w transporcie; podstawowe wiadomości z zakresu transakcji handlowych w transporcie oraz źródła

prawa

16. Cel przedmiotu: umiejętność posługiwania się i wykorzystywania podstawowych przepisów wynikających z

prawa cywilnego i handlowego w zakresie transportu samochodowego i umów stosowanych w transporcie;

przyswojenia pojęć i przepisów z zakresu prawa handlowego umożliwiające ich praktyczne stosowanie w

działalności transportowej.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 rozróżnia źródła, zakres i elementy prawa w transporcie egzamin wykład

(dyskusja)

K_W01 (++)

K_W04(++)

K_U07(++)

2 rozróżnia i stosuje podmioty prawa handlowego i rodzaje

przedsiębiorców oraz formy organizacyjno-prawne

prowadzenia działalności gospodarczej

egzamin wykład

(przykłady)

K_W01 (+)

K_W03 (+)

K_W04 (+++)

3 stosuje obowiązki przedsiębiorców w świetle prawa oraz

potrafi wytłumaczyć podstawowe zagadnienia roszczeń i

odszkodowań występujących w transporcie

projekt wykład

(dyskusja)

projekt +

konsultacje

K_W01 (+)

K_W02 (++)

K_U04 (+)

K_U07 (++)

K_U18 (+)

4 zna i stosuje zasady podejmowania i prowadzenia

działalności gospodarczej

projekt

Wykład

(dyskusja)

projekt

K_W01 (+)

K_W02 (++)

K_W03 (+)

K_W04 (+++)

K_U20 (+)

K_K06 (++)

5 wymienia, definiuje i objaśnia rodzaje umów

stosowanych w transporcie

egzamin wykład

(przykłady)

K_W01(++)

K_W02(++)

K_W04(++)

K_U07(++)

6 potrafi samodzielnie opracować umowę cywilno-prawną

stosowaną w transporcie

projekt projekt

(dyskusja)

K_W01(++)

K_W02(++)

K_W04(++)

K_U06(+++)

K_U07(++)

7 potrafi pracować w zespole zgodnie

z harmonogramem projektu

projekt projekt +

praca własna

K_U02 (+)

K_U05 (+++)

K_U07 (++)

K_U11 (++)

K_K02 (++)

K_K03 (+++)


W. 15 Ćw. L. P. 15 Sem.


Wykład: Podstawowe pojęcia w zakresie umów cywilno-prawnych. Istota i cechy prawa handlowego. Podmioty

prawa handlowego. Pojecie i rodzaje przedsiębiorców. Obowiązki przedsiębiorców w świetle prawa. Formy

organizacyjno-prawne prowadzenia działalności gospodarczej. Zasady podejmowania i prowadzenia działalności

gospodarczej. Pojecie równości wobec prawa i swobody podejmowania działalności gospodarczej. Miejsca

rejestrowania działalności gospodarczej. Prawa i obowiązki wspólników w różnych rodzajach przedsiębiorstw i

spółek (odpowiedzialności wspólników, podziału zysków). Zagadnienia umów przewozowych, praw i obowiązków

przewoźnika i spedytora oraz nadawcy i odbiorcy przesyłki. Przepisy o odpowiedzialności przewoźnika z tytułu

niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przewozu. Zagadnienia dotyczące roszczeń i odszkodowań.

Projekt: Przygotowanie odpowiednich umów cywilno-prawnych stosowanych w transporcie. Dobór formy

organizacyjno-prawne prowadzenia działalności gospodarczej. Czynności podejmowania i prowadzenia działalności

gospodarczej w obszarze transportu. Symulacja i studium przypadków występujących podczas prowadzenia

działalności transportowej. Symulacja i studium przypadków transakcji handlowych w transporcie.



1.Źródła prawne (Kodeks Spółek Handlowych, Kodeks Cywilny, Prawo Działalności Gospodarczej, Prawo

Przewozowe, Ustawa O Przedsiębiorstwach Państwowych),

2.Stec M.: Umowa przewozu w transporcie towarowym. Kraków 2005

3.Górski W., Wesołowski K.: Komentarz do przepisów o umowie przewozu i spedycji. Kodeks cywilny – Prawo

przewozowe – CMR. Gdańsk 2006

4.Madej B., Michniak J., Madej R.: Certyfikat kompetencji zawodowych przewoźnika drogowego, Biblioteka

Akademii Transportu i przedsiębiorczości, Warszawa 2011

5.red. Włodzimierz Rydzkowski, Krystyna Wojewódzka-Król: Transport., PWN.


1. Neider J.: Transport miedzynarodowy, PWE, Warszawa 2008

2. Tynel A [et al.] ; red. nauk. Pazdan M: Międzynarodowe prawo handlowe, Wyd. 2 zaktualizowane i rozsz. Difin,

Warszawa 2006.

3. Kacperczyk R.: Transport i spedycja, Difin, Warszawa 2010




1 Wykład 15/10

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/20

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/30





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PROCESY SPALANIA W

SILNIKACH








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Piotr Gustof, dr hab. inż. Krystian Wilk, prof. nzw w Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: termodynamika

16. Cel przedmiotu: umiejętność analizowania procesu spalania w tłokowych silnikach spalinowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zdefiniować, rozróżnić i sparametryzować proces

spalania

zaliczenie

cz. pisemna

wykład

dyskusja

K_W03 (+)

K_W08 (++)

2 potrafi opisać proces spalania benzyny, oleju

napędowego, gazu płynnego

zaliczenie

kolokwium

wykład

laboratorium

+ konsultacje

K_W08 (++)

K_U02 (+)

K_U08 (+)

3 potrafi dokonać oceny przebieg procesu spalania w

silniku

zaliczenie

cz. pisemna

laboratorium +

konsultacje

K_U02 (+)

4 pna sposoby i metody ograniczania toksycznych

składników spalin w silnikach spalinowych

zaliczenie

kolokwium

wykład

dyskusja

laboratorium

+ konsultacje

K_W08 (++)

K_U02 (+)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole laboratorium laboratorium K_U07 (++)


W. 15 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: Podstawy procesu spalania. Spalanie dyfuzyjne, kinetyczne, laminarne i turbulentne. Teoria zapłonu,

granice zapłonu, detonacja. Własności paliw. Spalanie mieszanek homogenicznych oraz uwarstwionych w silnikach

ZI oraz ZS.

Laboratorium: Własności paliw. Spalanie benzyny z pośrednim i bezpośrednim wtryskiem w silnikach ZI. Spalanie

oleju napędowego w silnikach ZS. Spalanie LPG. Toksyczne składniki spalin emitowanych przez pojazdy. Sposoby

ograniczenia emisji związków toksycznych do atmosfery.

20. Egzamin: tak nie

1


1. Jarosiński J.: Techniki czystego spalania, WNT, Warszawa 1996

2. Poradniki serwisowe - kompendia praktycznej wiedzy warsztatowej, Wydawnictwo Instalator Polski


1. Kowalewicz A.: Podstawy procesów spalania. Wydawnictwo Naukowe WNT, Warszawa 2000

2. Informatory techniczne Bosch-edycja polska, WKŁ 2004




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/45



26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:2

27. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym (laboratoria, projekty):2

28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM DYPLOMOWE 2. Kod przedmiotu: MK2_21







9. Semestr: 3



11. Prowadzący przedmiot: Prof. dr hab. inż. Andrzej Wilk, dr hab. inż. Bogusław Łazarz, prof. nzw w

Pol. Śl., dr hab. inż. Krystian Wilk, prof. nzw w Pol. Śl., prof. nzw w Pol. Śl., dr hab. Andrzej Posmyk,

prof. nzw w Pol. Śl., dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn, prof. nzw w Pol. Śl.





16. Cel przedmiotu: Zakłada się, że w trakcie zajęć słuchacz zapozna się z zasadami planowania,

prowadzenia i opracowania wyników badań, a także uzyska przygotowanie do poprawnego pod

względem merytorycznym, formalnym i redakcyjnym opracowania treści pracy dyplomowej i jej

wizualnej prezentacji. Głównym celem zajęć jest przygotowanie dyplomanta do obrony pracy i egzaminu

końcowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny eksploatacji

pojazdów samochodowych

Dyskusja

Prezentacja

Seminarium K_W15 (+++)

2 Zna zasady pisania pracy magisterskiej i potrafi

samodzielnie opracować program badań oraz potrafi

przedstawić przy użyciu metod audiowizualnych

cząstkowe rezultaty pracy magisterskiej

Dyskusja

Prezentacja

Seminarium

Konsultacje

K_W20 (+)

K_U06 (++)

K_U07(+++)

K_U10 (++)

3 Potrafi dokonać aktualizacji posiadanej wiedzy z

zakresu eksploatacji pojazdów samochodowych oraz

inspirować inne osoby do podobnych działań

Dyskusja

Prezentacja

Seminarium K_U09(++)

K_K01(+)


W. Ćw. L. P. Sem. 30


Ogólna charakterystyka pracy dyplomowej, Rodzaje prac dyplomowych, Struktura treści i podział rozdziałów w

zależności od rodzaju pracy. Dobór literatury. Opracowanie materiałów źródłowych, zasady stosowania odsyłaczy

do literatury, bibliografia. Ustalenie tematu, celu i zakresu pracy dyplomowej oraz harmonogramu jej realizacji.

Zasady pisania pracy, słownictwo techniczne, podział treści na część główną i załączniki. Dobór metody badań

stanowiskowych, modelowych, pomiarowych, optymalizacyjnych: opracowanie programu badań.

Prezentacja cząstkowych rezultatów pracy. Zasady przygotowania i przedstawienia prezentacji komputerowej.

Bieżąca kontrola zaawansowania pracy. Konsultacje merytoryczne i formalne. Rejestracja i opracowanie wyników

badań. Referowanie pracy, przygotowanie jej wizualnej prezentacji i przedstawienie wyników. Opracowanie

wytycznych do obrony pracy dyplomowej. Kryteria oceny pracy dyplomowej i egzaminu końcowego.

Podsumowanie zajęć seminaryjnych.

Opracowanie zagadnień do egzaminu dyplomowego w zakresie specjalności. 20. Egzamin: tak nie

1


4. Literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych.


1. Polański Z.: Metodyka badań doświadczalnych. WYd. Polit. Krakowskiej, Kraków 1995




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/60

6 Inne /

Suma godzin 30/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY ZASILANIA PALIWAMI

ALTERNATYWNYMI








9. Semestr: 2






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: termodynamika techniczna, urządzenia

elektryczne i elektroniczne pojazdów samochodowych, podstawy ochrony środowiska

16. Cel przedmiotu: poznanie paliw alternatywnych, odnawialnych i nieodnawialnych oraz systemów

zasilania zapewniających racjonalne ich wykorzystanie do napędu pojazdów i silników spalinowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 posiada szczegółową wiedzę o budowie i eksploatacji

środków transportu napędzanych paliwami

alternatywnymi połączona ze znajomością metod

analitycznych oceniających efekty ekonomiczno-

ekologiczne

egzamin

wykład

laboratorium

konsultacje

K_W10(++)

K_W15(++)

K_W21(++)

K_U02(++)

2 posiada wiedzę o infrastrukturze środków transportu

napędzanych paliwami alternatywnymi

kolokwium wykład

laboratorium

K_W17(++)

K_U18(++)

3 potrafi ocenić możliwości regionalne i krajowe

wykorzystania paliw alternatywnych

egzamin wykład

laboratorium

K_W13(+)

K_U15(++)

4 potrafi scharakteryzować przebieg procesu spalania paliw

alternatywnych i ocenić jego wpływ na sprawność

przetworzenia energii i emisję spalin

sprawozdania

egzamin

wykład

laboratorium

projekt

K_W08(++)

K_W19(++)

K_U02(++)

5 ma wiedzę o metodach magazynowania energii

alternatywnej na pojazdach, oraz warunki bezpiecznej

eksploatacji naczyń przeznaczonych do magazynowania

energii.

egzamin wykład

(dyskusja)

K_W09(++)

K_W15(++)

K_U15(++)

6 potrafi przeprowadzić analizę:

- procesu spalania na podstawie przebiegu ciśnienia w

cylindrze silnika,

- emisji składników toksycznych i dwutlenku węgla w

produktach spalania

sprawozdanie

projekt

egzamin

laboratorium

projekt

K_W08(++)

K_W15(++)

K_U03(++)

K_U18(++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: Rodzaje i funkcje nośników energii. Właściwości funkcjonalne i parametry techniczno-eksploatacyjne

środków transportu napędzanych paliwami alternatywnymi. Koszty pozyskania, magazynowania, transportu i

dystrybucji paliw alternatywnych (wodór, metan, gazy ropopochodne, biopaliwa). Rozwiązania konstrukcyjne

silników spalinowych oraz systemów ich zasilania. Porównanie kosztów eksploatacji i uciążliwości dla środowiska

pojazdów napędzanych paliwami tradycyjnymi i alternatywnymi.

Laboratorium: Badania przebiegu procesu spalania alternatywnego paliwa gazowego w silniku ZI na stanowisku

hamownianym, połączone z indykacją silnika. Ocena emisji składników toksycznych i dwutlenku węgla przez

samochody napędzane LPG i CNG, na podstawie badań eksploatacyjnych.

W ramach przedmiotu są prowadzone dwa projekty - obliczenia ilości ciepła wywiązującego się w procesie spalania

paliwa gazowego oraz emisji dwutlenku węgla – realizowane w ramach dwóch projektów.



1. Flekiewicz M. Instalacje zasilania gazem. Instalator Polaki. Warszawa 2004

2. Majerczyk A., Taubert M. Zasilanie silników gazem propanowo-butanowym. WKŁ Warszawa 2008

3. Jakubowicz Z. Paliwa alternatywne. WKŁ Warszawa 2006

4. Merkisz J , Pielecha I. Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów. Wyd. Pol. Poznańskiej. 2004

5. Romaniszyn K. Alternatywne zasilanie pojazdów gazami LPG i CNG. WNT 2010


Materiały dydaktyczne Wydziału Transportu Pol. Śl.




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/75

24. Suma wszystkich godzin:120




28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIA WYTWARZANIA

POJAZDÓW








9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. Andrzej Posmyk




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: techniki wytwarzania, budowa pojazdów

16. Cel przedmiotu: poznanie zasad projektowania procesów technologicznych wybranych podzespołów

pojazdów, opanowanie zasad przygotowywania dokumentacji technologicznej i zasad statystycznej

kontrolo procesu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 umie rozróżnić procesy, opracować dokumentacje

technologiczną procesu,

zaliczenie wykład

laboratorium

K_U02

K_U03(++)

K_U22(+)

2 umie korzystać ze statystycznych metod kontroli procesu

w celu zapewnienia jakości

zaliczenie wykład

laboratorium

K_U17(++)

K_W16(+)

3 umie opracować proces technologiczny części pojazdów

wykonanych z tworzyw sztucznych

zaliczenie wykład

laboratorium

K_U22(+)

4 umie opracować proces technologiczny części pojazdów

wykonanych z odlewniczych tworzyw konstrukcyjnych

zaliczenie wykład

laboratorium

K_U22(+)

5 umie opracować proces technologiczny naprawy

nadwozia pojazdu metodami spajania

zaliczenie wykład

laboratorium

K_U22(+)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Podstawowe pojęcia związane z technologią wytwarzania wybranych części i podzespołów pojazdów

wykonanych z tworzyw sztucznych, ceramiki i stopów metali:

- Dokumentacja procesu technologicznego w systemie zarządzania jakością (Dyrektywa UE: Integrated

Pollution Prevention and Control, may 2005, QMS, charakterystyki D)

- Metody unifikacji procesów technologicznych

- Procesy wytwarzania wybranych części pojazdów (tłoka, tulei cylindrowej, pierścieni tłokowych, korpusu, wału

korbowego, lampy samochodowej, tarczy hamulcowej, elementów nadwozia, szyby samochodowej, koła pociągu)

- Technologie ekologiczo-ekonomiczne w budowie pojazdów (powłoki ślizgowe i izolacyjne, lotosan)

Laboratorium: - Procesy wytwarzania wybranych części pojazdów metodą odlewania;

- Procesy łączenia metali (spawanie, zgrzewanie);

- laminowanie szyb samochodowych; 20. Egzamin: tak nie

1


1. Jezierski J.: Technologia tłokowych silników wysokoprężnych. WNT, Warszawa 1999

2. Adamiec P., Dziubiński J.: Wybrane zagadnienia materiałów konstrukcyjnych i technologii wytwarzania

pojazdów. Wydawnictwo Polit. Śląskiej, Gliwice 1998

22. Literatura uzupełniająca: 1. Adamiec P., Dziubiński J.: Wytwarzanie i właściwości warstw wierzchnich elementów maszyn transportowych,

Wyd. Polit. Śląskiej, Gliwice 2005

2. Burakowski T., Wierzchoń T.: Inżynieria powierzchni metali. WNT, Warszawa 1995




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne/konsultacje/udział w zaliczeniach

Suma godzin 45/57





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TRIBOLOGIA 2. Kod przedmiotu: MK2_24







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. Andrzej Posmyk




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: części maszyn, budowa i eksploatacja

pojazdów

16. Cel przedmiotu: poznanie pozytywnych i negatywnych skutków tarcia w eksploatacji pojazdów,

poznanie podstawowych mechanizmów zużywania wybranych podzespołów pojazdów, poznanie zasad

smarowania, dokonanie oceny przyczyn zużycia



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 umie rozróżnić i wykorzystać pozytywne i negatywne

skutki tarcia,

egzamin pisemny

zaliczenie

wykład

laboratorium

KW_06(+)

KW_08(+)

KW_15

2 umie wyznaczyć współczynnik tarcia wybranych

materiałów

egzamin pisemny

zaliczenie

wykład

laboratorium

K_U10(++

3 umie rozróżnić mechanizmy zużywania, wskazać

dominujący, wskazać przyczyny i opracować

przeciwdziałania

egzamin pisemny

zaliczenie

wykład

laboratorium

K_U10(++)

4 umie opracować warunki niezbędne do smarowania

hydrostatycznego i hydrodynamicznego

egzamin pisemny

zaliczenie

wykład

laboratorium

K_U10(++)

5 umie opracować ekspertyzę przyczyn uszkodzeń

części pojazdów spowodowanych tarciem

egzamin pisemny

zaliczenie

wykład

laboratorium

K_U04(++)

K_U06(+++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: Rodzaje tarcia (ślizgowe, toczne, wiertne), pozytywne i negatywne skutki tarcia, rodzaje i mechanizmy

zużywania (powierzchniowe, wskrośne, quasistatyczne, dynamiczne); smarowanie i czynności smarownicze

(smarowanie hydrostatyczne, hydrodynamiczne i elestohydrodynamiczne), środki smarne i ich podstawowe

właściwości (lepkość, temperatura krzepnięcia, smarność, penetracja, temperatura kroplenia); centralne układy

smarowania; obliczanie smarowania hydrodynamicznego, np. łożyska ślizgowego; właściwości, budowa i znaczenie

warstw powierzchniowych (rzeczywista powierzchnia styku, konturowa powierzchnia styku, siedmiostrefowy

model warstwy powierzchniowej metali), metody wyznaczania współczynnika tarcia ślizgowego (na powierzchni

poziomej, na równi pochyłej) i tocznego (za pomocą wahadła), metody zapobiegania zużywaniu części maszyn,

podstawy opracowania ekspertyz określających przyczyny uszkodzeń pojazdów spowodowanych zużyciem;

Laboratorium:

- Wyznaczanie współczynnika tarcia ślizgowego metodą równi pochyłej;

- Wyznaczanie oporów toczenia miedzy oponą a jezdnią;

- Badanie centralnych układów smarowania;

- Badanie rozkładu ciśnień w łożysku HD;

- Identyfikacja rodzajów i mechanizmów zużywania podzespołów pojazdów; 20. Egzamin: tak nie

1


1. Wachal A., Heda M.: Trybologia. PWN, Warszawa 1995

2. Janecki J., Gołąbek S.: Zużycie części i zespołów pojazdów samochodowych. WKiŁ, Warszawa 1995

22. Literatura uzupełniająca: 1. Lawrowski Z.: Technika smarowania. PWN; Warszawa 1987

2. Podniało A.: Paliwa oleje i smary w ekologicznej eksploatacji. WNT, Warszawa 2002

3. Bhushan B.: Introduction to Tribology. John Willey and Sons, inc, New York 2002




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne/ konsultacje/udział w egzaminie i zaliczeniu /

Suma godzin 45/54





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ZINTEGROWANE TECHNIKI

PRODUKCJI POJAZDÓW








9. Semestr: 2

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Budowy pojazdów Samochodowych

11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jan Łukowski prof. nzw. w Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria materiałowa; techniki wytwarzania,

grafika inżynierska. znajomość podstawowych zagadnień materiałowo-technologicznych stosowanych w budowie

pojazdów

16. Cel przedmiotu: znajomość zasad doboru i projektowania technologii zintegrowanych stosowanych w

budowie pojazdów, dobór materiałów, parametrów i urządzeń technologicznych


Nr Opis efektu kształcenia

Metoda

sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów

1 identyfikuje/rozpoznaje podstawowe ciągi technologiczne

(zintegrowane procesy wytwarzania)

referat /

sprawozdanie

(lab.)

wykład/Lab.

(przykłady)

+ konsultacje

K_W08 (++)

K_W09 (++)

K_U15 (+)

2

ma świadomość postępu technologicznego i

przyszłościowej aktualizacji wiedzy w powyższym

zakresie

referat /

sprawozdanie

(lab.)

wykład/Lab.

(dyskusja)

+ konsultacje

K_W13 (++)

K_U09 (++)

K_K01 (++)

K_K07 (+)

3

potrafi zaprojektować podstawowe procesy

technologiczne wybranych elementów konstrukcyjnych z

uwzględnieniem parametrów siłowo-energetycznych

referat /

sprawozdanie

laboratorium +

konsultacje

K_U03 (++)

K_U16 (++)

K_U17 (++)

4

proponuje (alternatywne rozwiązania) technologiczne w

zakresie wykonania detali pod względem stosowanych

technik

referat /

sprawozdanie

laboratorium +

konsultacje

K_U15 (++)

K_U22 (+)

K_K06 (+)

5 koordynuje i rozwiązuje problemy inżynierskie i

technologiczne w pracach zespołowych

referat /

sprawozdanie

laboratorium +

konsultacje

K_U18 (++)

K_K03 (++)

K_K04 (+)

6 wybiera sposób, narzędzia i metody wytwarzania referat /

sprawozdanie

laboratorium +



W. 15 Ćw. L. 15 P. Sem.


W: Analiza technologiczności elementów, klasyfikacja elementów według podobieństwa technologicznego,

planowanie kolejności procesów obróbki (cel planowania, kolejność i liczba procesów, założenia do automatyzacji

procesu), projektowanie procesów technologicznych, określenie parametrów siłowo energetycznych urządzeń

technologicznych, systemy zarządzania projektami, pojęcie projektu i znaczenie zarządzania projektami, aplikacje

wspomagające projektowanie procesów technologicznych.

L: Wybór i analiza elementów konstrukcyjnych do realizowanego projektu. Dobór materiałów konstrukcyjnych,

technologii produkcji, narzędzi i parametrów obróbki dla projektowanych podzespołów. Wykonanie dokumentacji

technicznej (rysunkowej).



1. T. Karpiński „Inżynieria produkcji”, WNT, Warszawa 2004

2. I. Durlik „Inżynieria zarządzania. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych”, Placet, Warszawa 2004

3. M. Feld „Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn”, WNT, Warszawa

2003.


Materiały informacyjne producentów maszyn i narzędzi, poradniki techniczne i branżowe.




1 Wykład 15/

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/30





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BADANIA HOMOLOGACYJNE I

CERTYFIKACJA W TRANSPORCIE







8. Specjalność: Technika i Zarządzanie w Transporcie Samochodowym

9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Marek Flekiewicz, dr inż. Paweł Fabiś




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: metrologia, podstawy technik

pomiarowych, środki transportu, prawo drogowe i transportowe, materiałoznawstwo

16. Cel przedmiotu: poznanie istoty badań weryfikacyjnych i homologacyjnych oraz przygotowania i

funkcjonowania systemów zgodności produkcji



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 definiuje i klasyfikuje pojazdy oraz elementy ich

wyposażenia w aspekcie zapewnienia bezpieczeństwa

aktywnego i biernego

egzamin wykład

(dyskusja)

K_W06(++)

K_W11(++)

K_U15(++)

2 rozwiązuje zagadnienia techniczne w oparciu o prawa

fizyki w budowie pojazdów i elementów ich wyposażenia

sprawozdania

kolokwium

wykład

(dyskusja)

laboratorium

K_W10(++)

K_U13(++)

3 zna obowiązujące, międzynarodowe i krajowe wymagania

prawne dla pojazdów i elementów ich wyposażenia

egzamin

sprawozdania

wykład

(dyskusja)

laboratorium

K_W02(++)

K_U04(++)

K_U20(++)

4 identyfikuje i charakteryzuje elementy wyposażenia

pojazdów, ustalając dla nich wymagania techniczne

egzamin

sprawozdania

wykład

(dyskusja)

laboratorium

K_W11(++)

K_U04(++)

K_U15(++)

5 potrafi opracować algorytm kontroli zgodności dla

elementów wyposażenia pojazdu

wykład

(dyskusja)

laboratorium

wykład

(dyskusja)

laboratorium

K_W03(++)

K_U11(++)

6 posiada wiedzę na temat procesu homologacyjnego oraz

przygotowania niezbędnej dokumentacji technicznej do

jego realizacji

wykład

(dyskusja)

laboratorium

wykład

(dyskusja)

laboratorium

K_W03(++)

K_U02(++)

K_U10(++)

7 wybiera odpowiednie metody pomiarowe i analityczne

dla prowadzenia badań weryfikacyjnych

wykład

(dyskusja)

laboratorium

wykład

(dyskusja)

laboratorium

K_W07(++)

K_U13(++)

K_U23(++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: Podział, cele i istota badań pojazdów samochodowych. Geneza badań homologacyjnych samochodów i

innych środków transportu oraz elementów ich wyposażenia. Zasady przygotowania dokumentacji i opracowania

wyników badań. Metody pomiarowe, rejestracja i zapis sygnałów, źródła błędów i ich rodzaje. Metodyka badań

środków transportu samochodowego. Badania stanowiskowe, drogowe, eksploatacyjne i poligonowe. Podstawy i

wymagania prawne związane z certyfikacją w transporcie.

Laboratorium:

Przygotowanie pojazdu i elementów jego wyposażenia do badań homologacyjnych. Określenie wymagań i metod

pomiarowych i badania wybranych elementów wyposażenia pojazdu. Analiza konstrukcji, funkcjonowania i

warunków bezpiecznej eksploatacji dla wyposażenia prototypowego.



1. Jednolite przepisy dotyczące homologacji dla pojazdów kołowych, wyposażenia i/lub części. EKG ONZ

nowelizacja 1995.

2. Regulaminy EKG ONZ.

3. Ustawy Prawo o ruchu drogowym i Prawo transportowe.


Materiały dydaktyczne Wydziału Transportu Politechniki Śląskiej.




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/75





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BADANIA TECHNICZNE

POJAZDÓW







8. specjalność: Technika i Zarządzanie w Transporcie Samochodowym

9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Piotr Gustof, dr inż. Jacek Maćkowski




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy eksploatacji technicznej

16. Cel przedmiotu: znajomość rodzajów i metod badania poszczególnych układów pojazdu

samochodowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi opisać i wyjaśnić pojęcia związane z badaniem

technicznym pojazdów

egzamin

cz. pisemna

wykład

dyskusja

K_W15 (++)

K_W19 (++)

2 potrafi przeprowadzić badanie techniczne

układu pojazdu

egzamin

cz. pisemna

wykład

dyskusja

laboratorium

+ konsultacje

K_W19 (++)

K_U15 (++)

3 potrafi zastosować odpowiednie środki, metody i

narzędzia w celu prawidłowego przeprowadzenia

pomiaru

egzamin

cz. pisemna

wykład

laboratorium +

konsultacje

K_W19 (++)

K_U03 (+)

4 potrafi ocenić i wybrać właściwe rozwiązanie zadania

inżynierskiego

zaliczenie

cz. pisemna

laboratorium +

konsultacje

K_U26 (++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole laboratorium laboratorium K_U03 (+)

K_U07 (++)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: Badania techniczne pojazdu. Stacje kontroli pojazdów. Wybrane zagadnienia z badań układu jezdnego,

kierowniczego, zawieszenia, przeniesienia napędu, hamulcowego oraz oświetlenia zewnętrznego pojazdu. Pomiar

składu spalin za pomocą analizatora spalin i dymomierza.

Laboratorium: Badania techniczne pojazdów. Analiza i pomiar składu spalin w silnikach ZI. Analiza i pomiar

zadymienia spalin w silnikach ZS. Badanie amortyzatorów. Ocena skuteczności działania układu hamulcowego.

Badanie oświetlenia zewnętrznego pojazdu..

20. Egzamin: tak nie

1


1. Gustof P. Badania techniczne z diagnostyką pojazdów samochodowych, Gliwice 2013

2. Sitek K.: Diagnostyka samochodowa, Wydawnictwo Auto, Warszawa 1999

3. Poradniki serwisowe - kompendia praktycznej wiedzy warsztatowej, Wydawnictwo Instalator Polski


1. Bocheński C.: „Badania kontrolne samochodów”, WKŁ , Warszawa 2000

2. Informatory techniczne Bosch-edycja polska, WKŁ 2004




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/80





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ENERGOCHŁONNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO 2. Kod przedmiotu: MK2_28







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Aleksander Ubysz, dr inż. Tomasz Figlus




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: ochrona środowiska w transporcie, silniki

spalinowe, organizacja i zarządzanie w transporcie samochodowym, użytkowanie i obsługa samochodów,

elektronika, budowa pojazdów samochodowych

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami związanymi z energochłonnością i

bezpieczeństwem pojazdów



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 opisuje problem energochłonności i bezpieczeństwa

ruchu pojazdów

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W06(++)

K_W17(++)

K_W19(++)

K_U09(+)

2 definiuje i objaśnia podstawowe parametry wpływające

na energochłonność ruchu pojazdów

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W06(++)

K_W17(++)

K_W19(++)

K_U09(+)

3 przeprowadza proste obliczenia przebiegowego zużycia

paliwa i energochłonności ruchu

sprawozdania

zaliczenie

(cz. pisemna)

laboratorium

(dyskusja)

K_W06(++)

K_W17(++)

K_W19(++)

K_U09(+)

4 definiuje i objaśnia podstawowe parametry wpływające

na bezpieczeństwo ruchu pojazdów

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W06(++)

K_W17(++)

K_W19(++)

K_U09(+)

5 przeprowadza proste obliczenia związane z

bezpieczeństwem ruchu pojazdów

sprawozdania

zaliczenie

(cz. pisemna)

laboratorium

(dyskusja)

K_W06(++)

K_W17(++)

K_W19(++)

K_U06(+)

K_U09(+)

6 ma świadomość problematyki energochłonności i

bezpieczeństwa ruchu pojazdów

zliczenie

(cz. pisemna)

wykład

i laboratorium

(dyskusja)

K_K01(++)

K_K02(++)

K_K05(++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Podstawowe pojęcia w zakresie poszanowania zasobów energetycznych w świecie, zagrożenia wynikające z

zapotrzebowania na energię, zasady energooszczędnej techniki jazdy, energochłonność ruchu, parametry

eksploatacyjno-konstrukcyjno-ekologiczne pojazdu, testy badawcze pojazdów samochodowych, całkowita

energochłonność ruchu, związki pomiędzy przebiegowym zużyciem paliwa a emisją spalin, charakterystyki ogólne

jednostkowego zużycia paliwa, algorytmy do obliczania jednostkowego zużycia paliwa, zalety i wady napędów

niekonwencjonalnych,

Podstawowe pojęcia w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, przepisy homologacyjne dotyczące

bezpieczeństwa pojazdów, biomechanika obrażeń, zderzenia i przyczepność, urządzenia bezpieczeństwa biernego,

elektroniczne urządzenia wspomagające bezpieczeństwo



Ubysz A.: Energochłonność samochodu a zużycie paliwa w złożonych warunkach ruchu, Wyd. Politechniki

Śląskiej, Gliwice 2003

Ubysz A.: Studium przebiegowego zużycia paliwa w samochodzie w ruchu rzeczywistym, Wyd. ATH Bielsko-

Biała, 2010

Siłka W.: Energochłonność ruchu samochodu, Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997

Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego, Wyd. Komunikacji i Łączności, Warszawa 2002

Bosch. Układy bezpieczeństwa i komfortu jazdy, Wyd. Komunikacji i Łączności, Warszawa 2004


Materiały zamieszczone na stronie internetowej EURO NCAP




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/42

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/64





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INŻYNIERIA JAKOŚCI W TRANSPORCIE 2. Kod przedmiotu: MK2_29







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Robert Wieszała




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: organizacja i zarządzanie w transporcie,

zarządzanie jakością, znajomość podstawowych pojęć związanych z zarządzaniem jakością

16. Cel przedmiotu: umiejętność procesowego postrzegania przedsiębiorstw transportowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny inżynierii

jakości

kolokwium

(cz. pisemna)

wykład K_W16 (+++)

2 potrafi stworzyć samodzielnie oraz dokonać przeglądu

dokumentacji systemu zarządzania jakością w tym

dokumentacji technicznej zgodnie z normą ISO 9001

kolokwium

(cz. ustna)

projekt

wykład +

dyskusja +

projekt

K_W16 (+++)

K_U04 (+)

3 potrafi zidentyfikować i zilustrować oraz zarządzać

procesami w przedsiębiorstwie transportowym

projekt projekt +

konsultacje

K_W16 (+++)

K_U03 (+)

4 potrafi zastosować do zarządzania procesem elementy

statystycznego sterowania procesami

kolokwium (cz.

pisemna) +

projekt

wykład +

projekt +

konsultacje

K_W16 (+++)

K_U03 (++)

K_U22(+)

5 dokonuje analizy parametrów wymagań jakościowych

klientów zewnętrznych i wewnętrznych oraz potrafi

wskazać kierunek zachodzących zmian

kolokwium (cz.

ustna)

wykład +

dyskusja +

projekt

K_W16 (+++)

K_K02 (+)

6 potrafi samodzielnie przeprowadzić audyt wewnętrzny

systemu zarządzania jakością zgodnie z normą ISO

19011

projekt projekt +

konsultacje

K_W16 (+++)

K_K05 (+)


W. 30 Ćw. L. P. 15 Sem.


Wykład: strategie jakości w wytwarzaniu elementów pojazdów samochodowych, elastyczność i konkurencyjność

przedsiębiorstwa transportowego jako podstawa strategii jakości, budowanie strategii w oparciu o analizę potrzeb i

oczekiwań klientów, tworzenie strategii jakości, tworzenie unikatowego rynku, oferowanie produktu najwyższej

jakości, system obsługi klienta i obniżenie kosztów jakości, techniki i systemy pomiarowe, struktura i podstawowe

właściwości systemów pomiarowych, klasyfikacja systemów, struktura systemów i funkcje elementów, przykłady

przemysłowych zastosowań systemów pomiarowych, podstawowe czynniki wpływające na przebieg i efekty

procesów produkcyjnych, czynniki wewnętrzne i zewnętrzne stymulujące działania pro jakościowe w firmie,

odpowiedzialność za wyrób, wymagania norm krajowych i międzynarodowych, kontrola jakości wyrobów i

procesów wg. norm PN-ISO 9000: klasyfikacja metod kontroli jakości, ogólne zasady prowadzenia kontroli

statystycznej, metody badania zdolności jakościowej procesów wytwórczych oraz monitorowania ich przebiegów,

rodzaje przyczyn zmienności procesów wg Deminga, wskaźniki zdolności procesów, procedura badania zdolności

procesów, monitorowanie procesów za pomocą kart kontrolnych Shewharta, metody statystycznej kontroli jakości

wyrobów, procedury kontroli wyrywkowej na podstawie oceny alternatywnej i na podstawie oceny liczbowej,

koszty jakości, podział instrumentów zarządzania jakością; procedura rozwiązywania problemów jakości oraz

podstawowe techniki i narzędzia stosowane w tej procedurze Projekt: Dokonanie przeglądu wybranego procesu transportowego za pomocą wybranych metod statystycznej

kontroli procesów. Ocena tego procesu oraz zaproponowanie usprawnień zgodnie z zasadą ciągłego

samodoskonalenia.



1. Pod red. Peslowa F., Borkowski S.: Inżynieria jakości w praktyce. Wydawnictwo PTM, Warszawa 2007

2. Tkaczyk S.: Inżynieria jakości a inżynieria materiałowa. ORGMASZ. Warszawa 2000


1. Gajdzik B., Wieszała R.: Wybrane zagadnienia jakości w przedsiębiorstwach produkcyjnych i usługach

transportowych. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011

2. Hamrol A.: Zarządzanie jakością z przykładami. Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2007

3. Polskie Normy:PN-N ISO 9000; PN-N ISO 9001; PN-N ISO 9004; PN-N ISO 19011




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/78





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE 2. Kod przedmiotu: MK2_30







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Henryk Bąkowski




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, chemia, termodynamika

16. Cel przedmiotu: zapoznanie się z zagadnieniami obejmującymi właściwości materiałów

eksploatacyjnych stosowanych w pojazdach samochodowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma podstawową wiedzę w zakresie przyszłości

stosowania paliw służących do zasilania pojazdów egzamin wykład

K_W21(++)

2 opisuje właściwości benzyny, olejów napędowych i

smarów plastycznych egzamin wykład

K_W21(++)

3 wykonuje badania jakościowe paliw zaliczenie laboratorium

K_U12(+)

4 przeprowadza badania olejów silnikowych i

przekładniowych oraz opracowuje wyniki zaliczenie laboratorium

K_W06(++)

5 wykonuje badania trwałości filmu smarnego zaliczenie laboratorium K_W21(++)

6 opisuje właściwości i podział płynów chłodzących i

hamulcowych egzamin wykład K_K07(+)

7 potrafi ocenić i wybrać właściwe rozwiązanie

zadania inżynierskiego zaliczenie laboratorium

K_K05(+)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: zdobycie wiedzy w zakresie stosowania odpowiednich materiałów eksploatacyjnych oraz

zapoznanie się z zagadnieniami obejmującymi właściwości materiałów eksploatacyjnych.

Laboratorium: uzyskanie umiejętności w zakresie stosowania i badania materiałów eksploatacyjnych w

celu zapewnienia niezawodnej eksploatacji pojazdów samochodowych .



1.Podniało A.: Paliwa oleje i smary w ekologicznej eksploatacji. WNT, Warszawa 2002.

2.Maćkowski J.: Paliwa silnikowe. Wyd. PTNŚS. Bielsko Biała, 2006. 22. Literatura uzupełniająca:

1.Merkisz J., Pielecha I.: Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów. Wyd. Pol. Pozn., Poznań

2004.

2.Czarny R.: Smary plastyczne. WNT. 2004 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/100





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: NAPRAWA I OBSŁUGA POJAZDÓW 2. Kod przedmiotu: MK2_31







9. Semestr: 1






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu samochodowego,

użytkowanie i obsługa samochodów; znajomość budowy pojazdów samochodowych, znajomość zasad

eksploatacji pojazdów samochodowych

16. Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności w zakresie planowania obsług i napraw samochodowych

i zarządzania jednostkami obsługowo – naprawczymi



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 zna zasady obsług i napraw pojazdów samochodowych egzamin

pisemny

laboratorium

wykład

(przykłady)

laborator. +

konsultacje

K_W15(++)

K_W19(+)

K_U02(+)

2 zna techniki oceny stanu technicznego samochodów w

zakresie bezpieczeństwa użytkowania i ochrony

środowiska

egzamin

pisemny

laboratorium

wykład

(przykłady)

laborator. +

konsultacje

K_U04(+)

K_U13(++)

K_U15(++)

3 zna zasady stosowania materiałów eksploatacyjnych egzamin

pisemny

laboratorium

wykład

(przykłady)

laborator. +

konsultacje

K_W15 (++)

4 potrafi przeprowadzić czynności weryfikacji i diagnostyki

elementów i podzespołów samochodów

laboratorium wykład

(przykłady)

laborator. +

konsultacje

K_U13(++)

K_U15(++)

5 potrafi opracować dokumentację techniczno -

szkoleniową dotyczącą napraw samochodów

laboratorium laborator. +

konsultacje

K_U17(++)

K_U21(+)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole laboratorium laborator. +

konsultacje

K_U05(+)

K_K03(++)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: Naprawa i obsługa silnika; naprawa i obsługa elementów układu przeniesienia napędu; naprawa i obsługa układów kierowniczych; naprawa i obsługa układów hamulcowych; naprawa i obsługa układów jezdnych;

naprawa i obsługa układów zawieszenia; naprawa ogumienia; kwalifikacja elementów pojazdów do naprawy;

technologia napraw powypadkowych; lakierowanie renowacyjne i zabezpieczenia antykorozyjne; koszty wykonania

napraw bieżących; organizacja i zarządzanie naprawami pojazdów samochodowych; ocena stanu technicznego

układów po naprawie.

Laboratorium: Obsługa i naprawa układów silnika, układ korbowo – tłokowy, układ chłodzenia, układ smarowania,

sprężarki; układy rozrządu silnika, napędy, głowice; naprawa ogumienia; obsługa klimatyzacji; układy paliwowe

silnika; sprzęgła, skrzynie biegów, mosty napędowe; obsługa elementów układów hamulcowych; obsługa i naprawa

elementów układu kierowniczego; naprawy elementów nadwozia; obsługa i naprawa elementów układu zawieszenia 20. Egzamin: tak nie

1





Warszawa 2003.


4. Filipczyk J, Krupa M.: Obsługi i naprawy samochodów. Materiały dydaktyczne, 2012


1. S. Niziński: Eksploatacja obiektów technicznych. Biblioteka problemów eksploatacji. ITE Wojskowy Instytut







2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/100





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: OBIEKTY ZAPLECZA

TECHNICZNEGO MOTORYZACJI








9. Semestr: 2






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu samochodowego,

użytkowanie i obsługa samochodów; znajomość technologii napraw samochodów i badań stanu

technicznego

16. Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności w zakresie planowania i zarządzania eksploatacją obiektów

obsługowo – naprawczych, zdobycie umiejętności w zakresie planowania wyposażenia stanowisk

obsługowo – naprawczych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 ma wiedzę z zakresu planowania eksploatacji obiektów

obsługowo - naprawczych

egzamin

pisemny

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_W15(++)

K_W17 (+)

2 potrafi zaplanować wyposażenie stanowiska obsługowo –

naprawczego stosownie do wybranej technologii

obsługiwania

egzamin

pisemny

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_U16(++)

3 potrafi wykorzystywać narzędzia komputerowe w

procesie projektowania

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_U12 (++)

4 potrafi w procesie projektowania uwzględniać aspekty

pozatechniczne, w tym ekonomiczne, środowiskowe

projekt wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_W17(+)

K_W19(+)

K_U20(+)

K_K02 (+)


zasady bezpieczeństwa i higieny pracy

projekt projekt +

konsultacje

K_U21(++)

6 potrafi zaprojektować prosty system diagnozowania stanu

technicznego urządzenia technicznego

projekt projekt +

konsultacje

K_U08(+)

K_U15(+)

K_U17(+)


przewidywany rozwój technologii

projekt projekt +

konsultacje

K_U17(++)

K_K02(+)

K_K06(+)


W. 15 Ćw. L. P. 30 Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Zasady projektowania obiektów obsługowo – naprawczych, rodzaje obiektów zaplecza technicznego

transportu samochodowego; stacje kontroli pojazdów i stanowiska diagnostyczne, wymagania prawno

organizacyjne dla stacji kontroli pojazdów; stanowiska obsługowe podnośnikowe; systemy wentylacji w obiektach

obsługowo- naprawczych; systemy centralnej dystrybucji i odbioru płynnych materiałów eksploatacyjnych; myjnie i

systemy oczyszczania ścieków; stanowiska napraw nadwozi; stanowiska lakiernicze; stanowiska badawcze –

hamownie podwoziowe i silnikowe; stanowiska napraw podzespołów i obsług specjalistycznych, obiekty sprzedaży

samochodów, organizacja pracy zajezdni

Projekt: projekt technologii i eksploatacji dla obiektu obsługowo - naprawczego. 20. Egzamin: tak nie

1





Warszawa 2003.


4. Filipczyk J.: Obiekty zaplecza technicznego motoryzacji. Materiały dydaktyczne, 2012

22. Literatura uzupełniająca: 1. S. Niziński: Eksploatacja obiektów technicznych. Biblioteka problemów eksploatacji. ITE Wojskowy Instytut







2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/50

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/60





28. Uwagi:









9. Semestr: 3








16. Cel przedmiotu: wykorzystanie wiedzy i umiejętności do samodzielnego rozwiązania zadania z

zakresu transportu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku


pracy magisterskiej

praca

magisterska

konsultacje K_W04(++)

K_W12(+)

K_W15 (++)

K_W16(+)

K_W19 (++)





praca

magisterska


K_U16(+)




praca

magisterska





zgodnie z planem

praca

magisterska


K_U11(+)




praca

magisterska


K_U23(+)

K_K04(+)


W. Ćw. L. P. Sem.



wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych z zakresu transportu.

Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.









1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /600

Suma godzin /600





28. Uwagi:









9. Semestr: 2









magisterskiej.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


ramach pracy

praca

przejściowa


K_W19 (++)


tematu pracy

praca

przejściowa


K_U18 (++)


przejściowa



przejściowa



realizacji pracy

praca

przejściowa

konsultacje K_K04(++)



19. Treści kształcenia: Student w ramach pracy przejściowej powinien wykazać się umiejętnością

przedstawienia analizy aktualnego stanu i rozwoju wiedzy z zakresu transportu. Tematyka pracy przejściowej

powinna być związana z zagadnieniami zapewniającymi poszerzenie zakresu wiedzy studenta dotyczącej

pracy dyplomowej magisterskiej. 20. Egzamin: tak nie

1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/30





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRAWO CYWILNE I UMOWY W

TRANSPORCIE








9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Tomasz Figlus




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: prawo handlowe w transporcie, badania

techniczne pojazdów, obiekty zaplecza technicznego motoryzacji, energochłonność i bezpieczeństwo

16. Cel przedmiotu: umiejętność posługiwania się i wykorzystywania podstawowych przepisów wynikających z

prawa cywilnego w zakresie transportu samochodowego i umów stosowanych w transporcie



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi wyjaśnić zakres stosowania prawa cywilnego w

transporcie

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W01(++)

K_W02(++)

K_W04(++)

K_U07(++)

2 wymienia, definiuje i objaśnia rodzaje umów


egzamin

(cz. pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W01(++)

K_W02(++)

K_W04(++)

K_U07(++)

3 zna prawa i obowiązki przewoźnika i spedytora oraz

nadawcy i odbiorcy przesyłki

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W01(++)

K_W02(++)

K_W04(++)

K_U07(++)

4 identyfikuje i potrafi wytłumaczyć podstawowe

zagadnienia roszczeń i odszkodowań występujących w

transporcie

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W01(++)

K_W02(++)

K_W04(++)

K_U07(++)

5 potrafi samodzielnie opracować umowę cywilno-

prawną stosowaną w transporcie

sprawozdanie projekt

(dyskusja)

K_W01(++)

K_W02(++)

K_W04(++)

K_U06(+++)

K_U07(++)

6 ma świadomość ważności stosowania prawa cywilnego

w transporcie i problematyki zawieranych umów w

transporcie


(dyskusja)

K_K01(+++)

K_K06(+++)

K_K07(++)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.

19. Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia w zakresie umów cywilno-prawnych, tj. umów o przeniesienie praw, o wykonanie usług (m.in.

zlecenia, o dzieło, przewozu, spedycji); umów o korzystanie z cudzych praw (umowa najmu, dzierżawy, użyczenia i

leasingu); zasady zawierania umów rachunku bankowego, ubezpieczenia, pożyczki, depozytu, poręczenia, gwarancji

bankowej; zagadnienia umów przewozowych, praw i obowiązków przewoźnika i spedytora oraz nadawcy i odbiorcy

przesyłki; przepisy o odpowiedzialności przewoźnika z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy

przewozu; zagadnienia dotyczące roszczeń i odszkodowań, jak też przedawnienia roszczeń; zagadnienia z zakresu

negocjowania, zawierania umów, konfrontacji, uzgodnień; zasady i obowiązki wynikające z międzynarodowego

przewozu towarów



1. Stec M.: Umowa przewozu w transporcie towarowym. Kraków 2005

2. Górski W., Wesołowski K.: Komentarz do przepisów o umowie przewozu i spedycji. Kodeks cywilny –

Prawo przewozowe – CMR. Gdańsk 2006

3. Madej B., Michniak J., Madej R.: Certyfikat kompetencji zawodowych przewoźnika drogowego,

Biblioteka Akademii Transportu i przedsiębiorczości, Warszawa 2011

4. Górski W., Mendyk E.: Prawo transportu lądowego. WKŁ 2005


Materiały zamieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/29

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/36





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRAWO HANDLOWE W TRANSPORCIE 2. Kod przedmiotu: MK2_36







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Rafał Burdzik




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: organizacja i zarządzanie transportu, prawo i

certyfikacja w transporcie; podstawowe wiadomości z zakresu transakcji handlowych w transporcie oraz źródła

prawa

16. Cel przedmiotu: przyswojenia pojęć i przepisów z zakresu prawa handlowego umożliwiające ich praktyczne

stosowanie w działalności transportowej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia źródła i elementy prawa handlowego w

transporcie

egzamin wykład (dyskusja) K_W01 (++)

2 rozróżnia i stosuje podmioty prawa handlowego i

rodzaje przedsiębiorców oraz formy organizacyjno-

prawne prowadzenia działalności gospodarczej

egzamin

projekt

wykład

(przykłady)

projekt + konsultacje

K_W01 (+)

K_W03 (+)

K_W04 (+++)

3 stosuje obowiązki przedsiębiorców w świetle prawa projekt wykład

(dyskusja)


K_W01 (+)

K_W02 (++)

K_U04 (+)

K_U18 (+)

4 zna i stosuje zasady podejmowania i prowadzenia

oraz likwidacji działalności gospodarczej

projekt

wykład

(dyskusja)


K_W01 (+)

K_W02 (++)

K_W03 (+)

K_W04 (+++)

K_U20 (+)

K_K06 (++)

5 rozróżnia i stosuje reguły handlowe w transporcie

międzynarodowym

egzamin

projekt

wykład

(przykłady)


K_W01 (+)

K_W02 (++)

K_W012 (++)

K_U04 (+)

K_U18 (++)

6 potrafi przeprowadzić analizę i syntezę polityki

transportowej UE w celu wskazania docelowych

obszarów działalności transportowej

egzamin

wykład

(dyskusja)

K_W017 (+)

K_U02 (+)

K_U04 (++)

K_U07 (+)

K_U20 (+)

K_K02 (++)

K_K04 (+)

K_K06 (++)

7 potrafi pracować w zespole zgodnie

z harmonogramem projektu

projekt projekt + praca własna K_U02 (+)

K_U05 (+++)

K_U07 (++)

K_U11 (++)

K_K02 (++)

K_K03 (+++)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.


Wykład: Istota i cechy prawa handlowego. Polityka transportowa UE. Podmioty prawa handlowego. Pojecie i

rodzaje przedsiębiorców. Obowiązki przedsiębiorców w świetle prawa. Formy organizacyjno-prawne prowadzenia

działalności gospodarczej. Likwidacja przedsiębiorstw. Zasady podejmowania i prowadzenia działalności

gospodarczej. Pojęcie równości wobec prawa i swobody podejmowania działalności gospodarczej. Miejsca

rejestrowania działalności gospodarczej oraz organów administracji państwowej. Rodzaje przedsiębiorstw

występujących w transporcie drogowym. Prawa i obowiązki wspólników w różnych rodzajach przedsiębiorstw i

spółek (odpowiedzialności wspólników, podziału zysków).

Projekt: Analiza i segmentacja rynku usług transportowych w celu wyboru obszary działalności. Dobór formy

organizacyjno-prawne prowadzenia działalności gospodarczej. Czynności podejmowania i prowadzenia działalności

gospodarczej w obszarze transportu. Symulacja i studium przypadków występujących podczas prowadzenia

działalności transportowej. Symulacja i studium przypadków transakcji handlowych w transporcie.



1. Źródła prawne (Kodeks Spółek Handlowych, Kodeks Cywilny, Prawo Działalności Gospodarczej, Prawo

Przewozowe, Ustawa O Przedsiębiorstwach Państwowych),

2. red. Włodzimierz Rydzkowski, Krystyna Wojewódzka-Król: Transport., PWN.


1. Neider J.: Transport miedzynarodowy, PWE, Warszawa 2008

2. Tynel A [et al.] ; red. nauk. Pazdan M: Międzynarodowe prawo handlowe, Wyd. 2 zaktualizowane i rozsz.

Difin, Warszawa 2006.

3. Kacperczyk R.: Transport i spedycja, Difin, Warszawa 2010




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/45

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/60





28. Uwagi:









9. Semestr: 3

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Budowy Pojazdów Samochodowych, Katedra

Eksploatacji Pojazdów Samochodowych

11. Prowadzący przedmiot: Prof. dr hab. inż. Andrzej Wilk, dr hab. inż. Bogusław Łazarz, prof. nzw w

Pol. Śl., dr hab. inż. Krystian Wilk, prof. nzw w Pol. Śl., prof. nzw w Pol. Śl., dr hab. Andrzej Posmyk,

prof. nzw w Pol. Śl., dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn, prof. nzw w Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: przedmioty według programu studiów.





końcowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny techniki i

zarządzania w transporcie samochodowym

Dyskusja

Prezentacja

Seminarium K_W04(++)

K_W12(+)

K_W15 (++)

K_W16(+)

K_W19 (++) 2 Zna zasady pisania pracy magisterskiej i potrafi




Dyskusja

Prezentacja

Seminarium

Konsultacje

K_W20 (+)

K_U06 (++)

K_U07(+++)

K_U10 (++) 3 Potrafi dokonać aktualizacji posiadanej wiedzy z



Dyskusja

Prezentacja


K_K01(+)













Podsumowanie zajęć seminaryjnych. Opracowanie zagadnień do egzaminu dyplomowego w zakresie

specjalności. 20. Egzamin: tak nie

1




1. Polański Z.: Metodyka badań doświadczalnych. Wyd. Polit. Krakowskiej, Kraków 1995




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/60

6 Inne /

Suma godzin 30/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: UBEZPIECZENIA W TRANSPORCIE 2. Kod przedmiotu: MK2_38







9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Zdzisław Niedziela




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: prawo i certyfikacja w transporcie,

elementy prawa transportowego, infrastruktura transportu, środki transportu

16. Cel przedmiotu: poznanie przepisów dotyczących działalności ubezpieczeniowej, rodzaju i zakresu

ubezpieczeń komunikacyjnych i transportowych, klauzul ubezpieczeniowych, zasad obliczania ryzyka i

wysokości składek, procedur stosowanych przy likwidacji szkód oraz zasad ustalania odszkodowań



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych i

prawnych uwarunkowań działalności inżynierskiej w

transporcie drogowym

kolokwium

konsultacje

wykład

(dyskusja)

K_W02(++)

K_K02(+)

2 zna ogólne zasady funkcjonowania rynku

ubezpieczeniowego w transporcie

kolokwium

konsultacje

wykład

(dyskusja)

K_W10(++)

K_U20(++)

3 ma poszerzoną wiedzę w zakresie prawnych aspektów

funkcjonowania ubezpieczeń transportowych

kolokwium

projekt

wykład

(dyskusja)

K_W14(++)

K_U01(++)

4 potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł konsultacje

projekt

wykład

projekt

K_U04(+)

5 potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i

zrealizować proces samokształcenia

projekt

konsultacje

wykład

projekt

K_U09(++)

6 potrafi prawidłowo oceniać i dobierać ubezpieczenia

transportowe, oceniać ryzyka i zakres obowiązków i

odpowiedzialności stron umowy cywilno-prawnej,

uwzględniając aspekty pozatechniczne, w tym


projekt

prezentacja

wykład

projekt

K_W10(++)

K_U12(++)

K_U05(++)

K_U09(++)

K_K04(+)

7 zna procedury ubezpieczeniowe, zasady obliczania

odszkodowań i świadczeń oraz podstawowe narzędzia i

procedury stosowane przy likwidacji szkód

transportowych

projekt

prezentacja

projekt K_U11(++)

K_U05(++)

K_U09(++)

K_K04(+)


W. 30 Ćw. L. P. 15 Sem.

19. Treści kształcenia

Wykład: prawo ubezpieczeniowe, ubezpieczeniowe konwencje międzynarodowe, rodzaje i zakres ubezpieczeń

komunikacyjnych, rodzaje i zakres ubezpieczeń w transporcie drogowym, kolejowym, śródlądowym, morskim i

lotniczym, klauzule ubezpieczeniowe w transporcie, dokumentacja ubezpieczeniowa, zasady ustalania

odpowiedzialności ubezpieczyciela i wartości odszkodowań.

Projekt: rodzaje dokumentacji ubezpieczeniowej, wyliczanie ryzyka, określanie taryf i wysokości składek

ubezpieczeniowych, dokumentacja szkodowa, procedury likwidacji szkód.


21. Literatura podstawowa: 1. Górski W. - Ubezpieczenia w transporcie i komunikacji, Orlicki M. – Ubezpieczenia obowiązkowe, wyd.

Wolters, 2011,

2. Rogowski S. - Ubezpieczenia komunikacyjne, wyd. Poltext, 2006, T

3. Michalski - Matematyka w ubezpieczeniach. Jak to wszystko policzyć,

4. Szkutnik W. - Wybrane modele w zarządzaniu ryzykiem ubezpieczeniowym w ujęciu probabilistycznym,

Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego, Wydawnictwo Uczelniane, Katowice 2003,

5. Jaworski P.– Modelowanie matematyczne w finansach i ubezpieczeniach, wyd. Poltext, 2005

22. Literatura uzupełniająca: dzienniki ustaw, ogólne warunki wybranych ubezpieczeń




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/25

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/33





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MAGAZYNY WYSOKIEGO SKŁADOWANIA 2. Kod przedmiotu: MK2_39






8. Specjalność: Transport Przemysłowy

9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Tomasz Matyja




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka – podstawy, technologie

magazynowania

16. Cel przedmiotu: zapoznanie z problematyką projektowania, organizacją pracy i zarządzaniem

magazynów wysokiego składowania; projekt magazynu wysokiego składowania.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma uporządkowaną wiedzę w zakresie infrastruktury

technicznej wykorzystywanej w MWS

kolokwium wykład K_W13(++)

K_W15(++)

2 ma podstawową wiedzę na temat konstrukcji MWS i

regałów wysokiego składowania

kolokwium

projekt

wykład

projekt

K_W08(++)

K_W09(++)

3 potrafi zaprojektować pod względem funkcjonalnym

MWS

projekt projekt K_U06(++)

4 potrafi przeprowadzić krytyczną analizę oraz

zaplanować procesy transportowe


5 potrafi korzystać z norm, katalogów, dokumentacji

technicznej i źródeł internetowych podczas realizacji

zadania inżynierskiego


K_U18(+)

6 potrafi pracować indywidualnie i w grupie. projekt projekt K_K03(++)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.


Wykład: Charakterystyka magazynów wysokiego składowania (MWS). Rola MWS w procesach dystrybucji i

produkcji. Zagospodarowanie przestrzeni w MWS. Jednostki przechowalnicze w MWS. Elementy fizyki budowli

(przewodnictwo cieplne, opór cieplny, ściany warstwowe, wymiana powietrza i klimatyzacja, zapotrzebowanie

cieplne). Współczesne budowle magazynowe (konstrukcja nośna, fundamentowanie, słupy, konstrukcja i pokrycie

dachu, konstrukcja ścian, posadzki kompozytowe). Bramy magazynowe. Konstrukcja regałów do wysokiego

składowania. Wytrzymałość i stateczność regałów. Regały jako konstrukcja wsporcza magazynu. Urządzenia do

przemieszczania zapasów w MWS. Ograniczone możliwości stosowania wózków widłowych w MWS. Układnice

regałowe, konstrukcja i eksploatacja. Wykorzystanie robotów i manipulatorów. Problemy kompletacji w MWS.

Optymalne rozmieszczenie zapasów w MWS. Systemy komputerowe wspomagające prace i zarządzanie magazynu.

Bazy danych w magazynowaniu. Identyfikacja zapasów. Sieci i systemy bezprzewodowe. Organizacja pracy w

MWS.

Projekt: Projekt magazynu wysokiego składowania w zakresie doboru infrastruktury (magazyn automatyczny z

funkcją kompletacji)



Z. Korzeń, Logistyczne systemy transportu bliskiego i magazynowania. Tom I i II. Instytut Logistyki i

Magazynowania, Poznań 1998,1999.

M. Gubała, J. Popielas, Podstawy zarządzania magazynem w przykładach. ILiM, Poznań 2002


J. Majewski, Informatyka w magazynie. ILiM, Poznań 2006




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/51

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/71





28. Uwagi:









9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: pracownicy akademiccy katedry






zakresu transportu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku


pracy magisterskiej

praca

magisterska


K_W07 (+++)

K_U10 (++)

2 potrafi samodzielnie sformułować problem techniczny




praca

magisterska


K_U17 (++)

K_U06 (+)




praca

magisterska

konsultacje K_U04 (+++)

K_U06 (++)

K_K06 (+)




zgodnie z planem

praca

magisterska


K_U10 (+++)

K_K04 (++)




praca

magisterska


K_U19 (++)

K_U16 (+)


W. Ćw. L. P. Sem.













1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /600

Suma godzin /600





28. Uwagi:









9. Semestr: 2








magisterskiej.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku


pracy

praca

przejściowa


K_W10(++)

K_W13(++)

K_U18(+)


tematu pracy

praca

przejściowa

konsultacje K_W17(+)

K_W19(++)


przejściowa


K_U08(+)

K_U17(++)


przejściowa


K_U08(+)


realizacji pracy

praca

przejściowa


K_U10(+)

K_K01(+)

K_K04(+)




Student w ramach pracy przejściowej powinien wykazać się umiejętnością przedstawienia analizy aktualnego stanu i

rozwoju wiedzy z zakresu transportu. Tematyka pracy przejściowej powinna być związana z zagadnieniami

zapewniającymi poszerzenie zakresu wiedzy studenta dotyczącej pracy dyplomowej magisterskiej.









1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/30





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE Z

WYKORZYSTANIEM MES








9. Semestr: 2






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy matematyki, grafiki, mechaniki

technicznej, wytrzymałości materiałów ze studiów inżynierskich

16. Cel przedmiotu: umiejętność rozwiązywania problemów technicznych transportu przemysłowego w

oparciu o prawa mechaniki.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z MES egzamin wykład

konsultacje

K_W09 (+)

K_W14 (+)

K_U23 (+)

2 potrafi przeprowadzić modelowanie prostych układów

mechanicznych

egzamin

zaliczenie z

projektu

wykład

projekt

konsultacje

K_W08 (+)

K_W14 (+)

K_U22 (++)

3 potrafi przeprowadzić obliczenia prostych układów

mechanicznych przy pomocy MES

egzamin

zaliczenie z

projektu

wykład

projekt

konsultacje

K_W21 (+++)

K_W07 (++)

K_U18 (+)

4 potrafi przeprowadzić modelowanie dynamiki układów

mechanicznych przy pomocy MSC.MARC

egzamin

zaliczenie z

projektu

wykład

projekt

konsultacje

K_W21 (+++)

K_K02 (++)

K_U10 (++)

5 potrafi znaleźć rozwiązanie problemu kontaktowego przy

pomocy MSC.MARC

egzamin

zaliczenie z

projektu

wykład

projekt

konsultacje

K_W21 (+++)

K_K02 (++)

K_U16 (+)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.


W: Teoria naprężeń. Transformacja macierzy naprężeń do obróconego układu współrzędnych. Naprężenia główne.

Równania równowagi. Naprężenia w dowolnym przekroju. Teoria odkształceń. Równania Cauchy’ego. Warunki

nierozdzielności. Związki fizyczne. Jednoosiowy i trójosiowy stan napięcia. Równania zadania dwuwymiarowego

do rozwiązania przy pomocy metody sił (naprężeń). Funkcja naprężeń Airy’ego. Metoda różnic skończonych.

Różnice centralne funkcji jednej zmiennej. Różnice centralne funkcji dwóch zmiennych. Podstawowe pojęcia i

definicje MES. Węzły i elementy. Interpolacja przemieszczeń w elemencie. Funkcje kształtu. Rodzaje elementów

skończonych. Równania równowagi elementów. Wyprowadzenie równań na podstawie elementu płaskiego.

Macierze sztywności elementów. Transformacja do układu globalnego. Obciążenie siłą skupioną. Przypadek

obciążenia rozłożonego. Globalna macierz sztywności struktury. Uwzględnienie warunków brzegowych.

Rozwiązywanie układów równań równowagi struktury. Rozwiązywanie układów równań struktury o dużej liczbie

stopni swobody. Oprogramowanie MES firmy MSC.Software.

P: Przykłady rozwiązania problemów mechanicznych. 20. Egzamin: tak nie

1


6. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów. Tom II, WNT, Warszawa, 2007.

7. Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa, 1972.


1. Borowicz T., Buczkowski M., Szaniec W.: Metoda elementów skończonych. Podstawy rozwiązywania

konstrukcji prętowych. Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce, 2000.




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/30

5 Seminarium /

6 Inne/ konsultacje

Suma godzin 60/60





28. Uwagi:









9. Semestr: 3











końcowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny transportu

przemysłowego

prezentacja seminarium K_W07 (++)

K_W02 (+++)

K_U05 (+)

2 zna zasady pisania pracy magisterskiej prezentacja seminarium K_W20 (+)

K_W11 (++)

K_U04 (+++)

3 potrafi przedstawić przy użyciu metod audiowizualnych


prezentacja seminarium

konsultacje

K_W08 (+++)

K_U18 (++)

K_K04 (+)

4 potrafi samodzielnie opracować program badań w ramach

realizowanej pracy magisterskiej


konsultacje

K_W15 (+++)

K_U12 (++)

K_K05 (++)

5 potrafi dokonać aktualizacji posiadanej wiedzy z zakresu

transportu przemysłowego oraz inspirować inne osoby do

podobnych działań


K_U19 (++)

K_K07 (+)













Podsumowanie zajęć seminaryjnych. 20. Egzamin: tak nie

1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/60

6 Inne /

Suma godzin 30/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TRANSPORT HYDRAULICZNY I

PNEUMATYCZNY


3. Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2012 / 2013


5. Forma studiów: studia stacjonarne niestacjonarne (wieczorowe/zaoczne)1




9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Czesław Pypno




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika techniczna, podstawy

konstrukcji maszyn, środki transportu; umiejętność projektowania prostych elementów maszyn

16. Cel przedmiotu: poznanie zastosowania transportu hydraulicznego i pneumatycznego w przemyśle.

Umiejętność projektowania prostych ciągów instalacji transportu hydraulicznego i pneumatycznego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 wyjaśnia podstawową wiedzę dotyczącą mechaniki cieczy

rzeczywistych i mechaniki gazów,

egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W08 (+)

K_W18(+)

2 objaśnia zasady liczenia oporów przepływu cieczy i

oporów przepływu gazów,

egzamin

pisemny

wykład

(przykłady)

K_W21(++)

K_U06(+)

3 zna zasady doboru: rurociągów, wentylatorów, pomp,

cyklonów i filtrów,

egzamin

pisemny

wykład

(pokaz)

K_W15(+)

K_U22(++)

4 zna budowę i zasadę działania pomp przemysłowych oraz

wentylatorów, cyklonów i filtrów,

egzamin

pisemny

wykład

(pokaz)

K_U16(+)

K_K02(++)

5 potrafi zaprojektować prostą instalację transportu

pneumatycznego i transportu hydraulicznego,

projekt +

kolokwium

projekt +

konsultacje

K_U20(++)

K_U14(+)

6 wykazuje kreatywność w pracy zespołowej i chętnie

podejmuje się rozwiązywania trudniejszych tematów,

projekt +

kolokwium

projekt +

konsultacje

K_U18(++)

K_K07(++)


W. 30 Ćw. L. P. 15 Sem.


W. Wybrane pojęcia z mechaniki cieczy: prawo Pascala, równanie Bernoullego, liczba Reynoldsa. Obliczania

oporów przepływu cieczy w rurociągach. Maszyny do transportu hydraulicznego cieczy i pulpy – pompy wirowe.

Rodzaje pomp wirowych, charakterystyki pomp. Podstawowe wiadomości o turbinach wodnych. Podstawy

projektowania instalacji transportu hydraulicznego miejskiego.

Wybrane pojęcia z mechaniki gazów. Wiadomości podstawowe o gazach i pyłach. Obliczanie oporów przepływu

gazów w rurociągach. Maszyny do transportu pneumatycznego powietrza oraz powietrza z ciałami stałymi –

wentylatory. Rodzaje wentylatorów, charakterystyki wentylatorów. Podstawy projektowania systemów transportu

pneumatycznego w zakładach przemysłu drzewnego i rolniczego.

P. Dobór pomp wirowych: dobór wydajności i mocy pompy do określonych zadań transportowych. Dobór

wentylatorów: dobór wydajności i mocy wentylatora do określonych zadań transportowych. Dobór cyklonów i

filtrów. Projektowanie instalacji odpylających hale przemysłowe.



1. Bobiński A., Komsta W., Lorens.; Wentylacja, klimatyzacja i odpylanie w przemyśle lekkim. WNT 1974.

2. Piątkiewicz Z.; Transport pneumatyczny. Wyd. Politechniki Śląskiej Gliwice 1999.

3. Pietrzkiewicz T., Górniak J., Szozda Z.; Napęd i sterowanie pneumatyczne. WNT Warszawa 1984.

4. Lipski J.; Hydrauliczne urządzenia napędowe i sterujące. WKŁ Warszawa 198.

5. Luciński A.; Hydraulika. WKŁ Warszawa 1967.


1. Strumiński J.; Transport pneumatyczny. BSiPTBP Warszawa 1962.




1 Wykład 30/18

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/50

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/68





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEMENTY MASZYN

TRANSPORTOWYCH




5. Forma studiów: studia stacjonarne, niestacjonarne ( wieczorowe/zaoczne)1



8. Specjalność: Logistyka Transportu, Transport Przemysłowy

9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grażyna Hat-Garncarz




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu, wytrzymałość

materiałów

16. Cel przedmiotu: poznanie elementów maszyn transportowych, umiejętność obliczania i

projektowania wybranych części maszyn



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1. ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie

eksploatacji elementów maszyn transportowych

kolokwium wykład

(dyskusja)

K_W08(++)

K_U04(+)

2. potrafi wykorzystać prawa mechaniki oraz wiedzę z

materiałoznawstwa do analizy i projektowania części

maszyn oraz opracowania projektu

projekt projekt K_W09(+)

K_U06(+)

K_U05(++)

3 potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe i

ocenić trwałość elementów maszyn transportowych

projekt projekt K_W15(++),

K_W18(+)

K_U06(++)

4. ma wiedzę w zakresie eksploatacji technicznej

elementów maszyn, potrafi weryfikować elementy

maszyn

sprawozdania laboratorium K_W15(+)

K_U15(+)

5. weryfikuje i ocenia przedstawione warianty

rozwiązań

sprawozdania laboratorium K_U16(++)

6. dokonuje analizy obliczeniowej elementów maszyn projekt projekt K_U23(++)

7. pracuje samodzielnie i w zespole, jest kreatywny projekt

laboratorium

projekt

laboratorium

K_K03(+)

K_K04(+)


W. 30 Ćw. L. 15 P. 15 Sem.


W: Cięgna. Budowa, technologia, wytwarzania, oznaczenie, dobór lin i obliczenia. Łańcuchy: technologie

wytwarzania, obliczenia. Zawiesia. Krążki linowe. Budowa i obliczenia. Wielokrążki – rodzaje, obliczenia

sprawności i przełożenia. Haki, koła jezdne, tory jezdne. Konstrukcja i obliczanie. Zderzaki, chwytaki, kleszcze

szynowe. Sprzęgła i hamulce.– podział, charakterystyki, budowa, zasady doboru, działania, charakterystyki

mechaniczne. Układy zabezpieczające. Taśma przenośnikowa, budowa, typy, obliczenia dobór. Bębny

przenośnikowe, budowa i obliczenia. Krążniki i zestawy krążnikowe, przeznaczenie, budowa i zasady doboru.

Układy napinania – budowa i zastosowanie. Urządzenia czyszczące . Ważenie materiałów transportowych.

L – Ocena trwałości liny, Budowa przekładni łańcuchowej, Badanie hamulca klockowego ze zwalniakiem. Rozruch

i hamowanie. Badania taśmy przenośnikowej.

P. – projekt mechanizmu podnoszenia lub jazdy wózka suwnicy; obliczenia i rysunki



1.A. Rutkowski . Części maszyn Wyd. Szkolne i Pedagogiczne W-wa 2007

2. M Hardygóra, T. Żur: Przenośniki taśmowe w górnictwie Wyd. Śląsk 1996

3. G. Garncarz, S. Markusik: Pomoce projektowe w budowie maszyn – skrypt Pol. Śl. 1998


1.Katalog przenośników – Famak Kluczbork,

2.Wagi przenośnikowe – MULTIBELT Schenck Process Polska; katalogi internetowe producentów




1 Wykład 30/7

2 Ćwiczenia /


4 Projekt 15/28

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: LOGISTYKA ZAOPATRZENIA 2. Kod przedmiotu: MK2_46







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Maria Cieśla




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy logistyki

16. Cel przedmiotu: umiejętność formułowania i rozwiązywania problemów przepływów logistycznych

w sferze zaopatrzenia przedsiębiorstwa produkcyjnego, magazynu itp.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma uporządkowaną wiedzę w zakresie

funkcjonowania nowoczesnego przedsiębiorstwa z

komórką zaopatrzenia

egzamin

pisemny

wykład

projekt

konsultacje

K_W10(++)

K_W13(+)

K_K07(++)

2 rozróżnia uczestników rynku zaopatrzenia projekt

projekt

konsultacje

K_W10(++)

K_U13(++)

K_K05(++)

3 potrafi przeprowadzić analizę jakościową i ilościową

dostawców

projekt projekt

konsultacje

K_K02(++)

K_U22(++)

4 potrafi dokonać identyfikacji najnowszych metod i

technik stosowanych do automatyzacji czynności

związanych z zaopatrzeniem

egzamin

pisemny

wykład

projekt

konsultacje

K_W20(++)

K_U25(++)

5 potrafi zaplanować racjonalny koszt i ilość dostaw w

przedsiębiorstwie

egzamin

pisemny

wykład

projekt

konsultacje

K_W21(++)

K_U05 (++)


W. 30 Ćw. L. P. 15 Sem.


Wykład: Znaczenie zaopatrzenia i dystrybucji w systemie logistycznym przedsiębiorstwa. Podstawowe funkcje

procesów zaopatrzenia. Organizacja zakupów zaopatrzeniowych. Zakupy zaopatrzeniowe a technologia

informacyjna. Analiza rynku zaopatrzeniowego. Wybór źródeł zakupu oraz ocena jakościowa i ilościowa

dostawców. Strategiczna rola zaopatrzenia w przedsiębiorstwie. Strategie zakupowe. Marketing zakupów.

Procedury zakupów.

Projekt: Projekt wyboru dostawców metodą ilościową i jakościową dla konkretnego dobra zaopatrzeniowego.



1. Lyon K.: Zakupy zaopatrzeniowe; PWE Warszawa 2004;

2. Bendkowski J., Radziejowska G.: Logistyka zaopatrzenia w przedsiębiorstwie; Wydawnictwo Politechniki

Śląskiej, Gliwice 2005;

3. Kowalska K.: Logistyka zaopatrzenia, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 2005.


1. Gołembska E. (red.): Kompendium wiedzy o logistyce; PWN Warszawa 2007

2. Cole J., Bardi E., Langley C.J.: Zarządzanie logistyczne; PWE 2002




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/20

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/40





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: METODY PREZENTACJI I NEGOCJACJI 2. Kod przedmiotu: MK2_47







9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Piotr Nowakowski





16. Cel przedmiotu: umiejętność przygotowania i wygłaszania prezentacji dyplomowych i w pracy zawodowej i

negocjowania



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych,

prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań

działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w

praktyce inżynierskiej i ich upowszechnianiu

sprawozdanie wykład

(przykłady)

K_W01(++)



transportu, logistyki i powiązanych zagadnień

prezentacja

laboratorium. K_U07(+++)

K_U20(++)

3 potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań

obejmujących projektowanie obiektów, systemów i

procesów transportowych integrować i systematyzować

wiedzę uwzględniając aspekty pozatechniczne, w tym


prezentacja

laboratorium

+ konsultacje

K_U20(++)

K_W01(++)

4 potrafi określić priorytet oraz identyfikować i rozstrzygać

dylematy związane z realizacją określonego przez siebie i

innych zadania

prezentacja

laboratorium

+ konsultacje

K_U20(++)


technicznej, rozumie potrzebę formułowania i przekazy-

wania społeczeństwu poprzez środki masowego przekazu

– informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i

innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje

starania, aby przekazać informacje w sposób powszechnie

zrozumiały, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia

prezentacja laboratorium

+ konsultacje

K_K02(+++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Typy i metody negocjacji. Umiejętności wymagane od negocjatora. Techniki i zasady postępowania w

czasie negocjacji. Vademecum prezentera. Przygotowanie sali i urządzeń. Socjotechnika wystąpień publicznych.

Przekaz werbalny i niewerbalny. Sposoby manipulacji. Metody radzenia sobie ze stresem w czasie prezentacji.

Wizualne środki przekazu informacji: filmy, prezentacje komputerowe w systemie Power Point. Ukierunkowanie

pytań i radzenie sobie z trudnymi pytaniami. Przygotowanie plakatów i prezentacji podsumowującej pracę naukową.

Przygotowanie do obrony pracy magisterskiej i do wystąpień publicznych.

Laboratorium: Przygotowanie do negocjacji i ćwiczenia z negocjowania. Przygotowanie prezentacji multimedialnej

dotyczącej zagadnień inżynierskich. Przygotowanie wyposażenia Sali i wygłoszenie referatu z wykorzystaniem

zestawu sprzętów. Ocena przedstawianych prezentacji multimedialnych.



9. A. Murdoch: Prezentacje i wystąpienia w public ralations, Poltext, Warszawa, 2002 r.

10. W. Mastenbroek: Negocjowanie, PWN, Warszawa, 2000 r.

22. Literatura uzupełniająca: 1. K. Hogan: Nauka perswazji czyli jak w 8 minut postawić na swoim, Wyd. Rebis 2006 r.

2. E. Berne: W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa, 2004 r




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/110





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: OPAKOWANIA I LOGISTYKA

DYSTRYBUCJI




5. Forma studiów: studia stacjonarne, niestacjonarne ( wieczorowe/zaoczne)1




9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grażyna Hat-Garncarz,




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka, strategie logistyczne.

16. Cel przedmiotu: umiejętność formułowania i rozwiązywania problemów przepływów sieci

logistycznych w sferze dystrybucji



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1. potrafi analizować funkcjonowanie systemu dystrybucji

i zdefiniować jego elementy

egzamin

wykład

(dyskusja)

K_W13(++)

K_U04(++)

2. zna metody technicznego wspomagania procesów

logistycznych dystrybucji fizycznej

egzamin

wykład

(przykłady)

K_W13(++)

K_U04(+)

3 zna metody technicznego wspomagania procesów

projektowania opakowań i kanałów dystrybucji, potrafi

opracować dokumentację techniczną do projektu

egzamin

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_W14(++),

K_U06(+)

K_U12(+)

4. projektuje opakowania dla zadanych produktów projekt projekt +

konsultacje

K_W14(+)

K_U12(+)

5. projektuje proste strategie dystrybucji z uwzględnieniem

marketingu

projekt projekt +

konsultacje

K_W14(+)

K_U05(++)

K_K03(++)

6. prezentuje opracowane zagadnienia, ocenia

przedstawione warianty rozwiązań

projekt

(prezentacja)

projekt K_U05(++)

K_U19(+)

7. pracuje samodzielnie i w zespole, jest kreatywny projekt

(prezentacja)

projekt

K_K03(+)

K_K04(+)


W. 45 Ćw. L. P. 15 Sem.


W: Znaczenie dystrybucji w systemie logistycznym przedsiębiorstwa. Istota i struktura kanałów dystrybucji.

Charakterystyka podstawowych typów kanałów dystrybucji. Rola pośredników w kanałach dystrybucji: hurtownicy,

agenci, detaliści. Kształtowanie cen w kanałach dystrybucji. Internet i handel elektroniczny w logistyce dystrybucji.

Zarządzanie logistyczne w procesach dystrybucji towarów. Projektowanie kanałów dystrybucji. Planowanie potrzeb

materiałowych i dystrybucyjnych. Współdziałanie i konflikty w kanałach dystrybucji. Rodzaje opakowań, ich

funkcje. Narażenia w transporcie i badania opakowań.

P: Dobór tras przewozu, lokalizacja CL i planowanie potrzeb zaopatrzeniowych. Projekt opakowania

transportowego



1. Rutkowski K.: Logistyka dystrybucji , DIFIN, Warszawa 2002

2. Czubała A.: Dystrybucja produktów; PWE Warszawa 2001

3. Cole J., Bardi E., Langley C.J.: Zarządzanie logistyczne; PWE 2002

4. Jankowski S.: Opakowania transportowe, WNT, Warszawa,2007. 22. Literatura uzupełniająca:

1. Gołembska E. (red.): Kompendium wiedzy o logistyce; PWN W-wa 2007

2. Skowronek Cz, Szriusz-Wolski Z. Logistyka w przedsiębiorstwie, PWE Warszawa 2003

3. Cholewa-Wójcik A.: Badania opakowań transportowych, Wydawnictwo A E, Kraków, 2006.




1 Wykład 45/16

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/60

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/76





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SPEDYCJA 2. Kod przedmiotu: MK2_49







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Damian Gąska




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu, infrastruktura transportu,

logistyka

16. Cel przedmiotu: zdobycie wiedzy z zakresu organizowania procesu spedycji ładunków z

wykorzystaniem różnych gałęzi transportu



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi wykonać wstępną analizę ekonomiczną

podejmowanych działań spedycyjnych i

transportowych


K_U19(+)

2 zna terminologię z zakresu spedycji, również w

językach obcych kolokwium wykład

K_U07(+)

K_U05(++)

3 potrafi pozyskiwać i wykorzystywać informacje z

internetowych giełd transportowych projekt projekt K_U17(++)

4 potrafi wybrać „optymalną” dla danego kryterium

przewozu trasę i gałąź transportu projekt projekt

K_U19(+++)

K_U14(+)

5 zna zasady zastosowania międzynarodowych formuł

handlowych w działalności spedycyjnej i transportowej kolokwium wykład K_W10(+)

6 zna specyfikę działań spedycyjnych, przebieg procesu

spedycyjnego i dokumentację w różnych gałęziach

transportu

egzamin wykład K_W10(+++)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.


Wykład: Podstawy prawne i ogólne wiadomości o spedycji i czynnościach spedytora. Pojęcie gestii transportowej –

przykłady. Warunki dostaw towarów i płatności w handlu zagranicznym. Przebieg i organizacja procesu spedycji

ładunków z wykorzystaniem różnych gałęzi transportu oraz transportu multimodalnego. Organizacja przewozu

ładunków ponadnormatywnych. i niebezpiecznych. Organizacja przewozu towarów łatwopsujących się.

Nowoczesne metody zarządzania w spedycji. Technologie informatyczne wspomagające działalność spedytora.

Taryfoznawstwo w transporcie i spedycji. Obsługa celna towarów. Ubezpieczenia transportowe. Specjalne rodzaje

spedycji – spedycja targów i wystaw

Projekt: Projekt dotyczący organizacji przewozu ładunków różnymi gałęziami transportu.



1. Marciniak – Neider D., Neider J.: Podręcznik spedytora. Wyd. Polskiej Izby Spedycji i Logistyki. Gdynia 2011.

2. Sikorski P.M., Zembrzycki T.: Spedycja w praktyce. P WT, Warszawa 2006.


1. Neider J.: Transport w handlu międzynarodowym. Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego. Gdańsk 2006.

2. Rydzykowski W., Wojewódzka – Król K.: Transport. PWN. Warszawa 2007




1 Wykład 30/18

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/40

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/58





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY IDENTYFIKACJI ŁADUNKÓW 2. Kod przedmiotu: MK2_50







9. Semestr: 2






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka

16. Cel przedmiotu: przygotowanie do obsługi logistycznej łańcucha dostaw z wykorzystaniem

współczesnych systemów identyfikacji



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 ma poszerzoną wiedzę w zakresie funkcjonowania

nowoczesnego transportu ładunków i towarów

kolokwium

wykład

(przykłady)

K_W10(++)

2 ma wiedzę w zakresie systemów transportowych i

logistycznych oraz ich trendów rozwojowych i zna

metody technicznego wspomagania ich procesów

kolokwium

wykład

K_W13(++)

K_U16(++)

3 potrafi projektować elementy, obiekty i systemy

infrastruktury transportu i logistyki z uwzględnieniem

zadanych kryteriów użytkowych i systemów

informatycznych

sprawozdanie laboratorium

+ konsultacje

K_U16(++)

K_W13(++)

4 potrafi na podstawie oceny przydatności metod, narzędzi i

nowych osiągnięć techniki oraz z wykorzystaniem

koncepcyjnych nowych metod rozwiązywać złożone lub

nietypowe zadania inżynierskie w obszarach logistyki i

zarządzania łańcuchem dostaw


+ konsultacje

K_U22(++)



innych zadania


+ konsultacje

K_K04(++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: Podstawowe zadania systemów identyfikacji ładunków. Wykorzystanie systemów elektronicznej

dystrybucji informacji. Znakowanie produktów z wykorzystaniem kodów kreskowych; Budowa i zastosowanie

kodów kreskowych liniowych i 2D; Systemy identyfikacji z wykorzystaniem częstotliwości radiowych RFID.

Identyfikacja ładunków w zintegrowanych łańcuchach dostaw. Systemy lokalizacji ładunków oparte o GPS;

Zastosowanie GPS w transporcie i spedycji. Systemy śledzenia i monitorowania ładunków. Wykorzystanie

systemów zarządzania bazami danych w zarządzaniu ładunkami; Zaawansowane systemy zarządzania łańcuchem

dostaw i przykłady ich zastosowania – wykorzystanie platform typu klient serwer wraz z usługami terminalowymi.

Identyfikacja ładunków w globalnym łańcuchu dostaw w e-biznesie.

Laboratorium: projekt bazy danych z wykorzystaniem systemów identyfikacji towarów i ładunków



11. Elektroniczna Wymiana Dokumentów Wojtachnik Robert Wydawnictwo: MIKOM 2004

12. Kody kreskowe Standardy Sprzęt zastosowania E.Hałas ILIM Poznań 2000

13. Informatyka dla logistyki J. Majewski ILIM Poznań 2006


1. GPS – Globalny system pozycyjny: budowa, działanie zastosowanie J. Narkiewicz, Warszawa 2003

2. Czasopismo Logistyka




1 Wykład 30/10

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘBIORSTWEM

TRANSPORTOWYM








9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Tadeusz Opasiak




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: ekonomika transportu, środki transportu

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z nowoczesnymi metodami zarządzania w przedsiębiorstwach

transportowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 ma podstawową wiedzę dotyczącą zarządzania

przedsiębiorstwem transportowym

egzamin wykład

K_W03 (++)

K_U05 (++)

2 ma poszerzoną wiedzę w zakresie funkcjonowania

nowoczesnego zarządzania przedsiębiorstwem

transportowym

egzamin wykład

K_W10 (++)

K_U07 (++)

3 ma wiedzę dotyczącą zarządzania procesami

transportowymi oraz uwzględniającą aspekty społeczne,

ekonomiczne i prawne

egzamin wykład

K_W12 (++)

K_U09(++)

4 ma wiedzę w zakresie sterowania i zarządzania w

transporcie

sprawozdanie z

ćwiczeń

ćwiczenia K_W16 (++)

K_U10(++)

5 potrafi dokonywać wstępnej analizy ekonomicznej

podejmowanych działań inżynierskich w transporcie

sprawozdanie z

ćwiczeń

ćwiczenia K_U02 (++)

K_K03 (++)

6 potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł;

potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich

interpretacji, a także wyciągać wnioski

sprawozdanie z

ćwiczeń

ćwiczenia K_U04 (++)

K_K06(++)


W. 30 Ćw. 15 L. P. Sem.


Wykład: Historia zarządzania przedsiębiorstwem. Definicje zarządzania, funkcje zarządzania. Zasoby organizacji,

rola i zadania menedżerów w przedsiębiorstwie transportowym. Otoczenie przedsiębiorstwa transportowego

(wewnętrzne i zewnętrzne-bliższe i dalsze). Misja przedsiębiorstwa. Planowanie (rodzaje planów, podział ze względu

na charakter, plany działania i reakcji, schemat procesu planowania). Podejmowanie decyzji. Organizowanie (proces

organizowania, etapy tworzenia struktury organizacyjnej, dostosowanie struktury do zmian otoczenia, organizowanie

procesów pracy, produkcji). Metody zarządzania jakością w transporcie (definicja jakości, TQM, systemy i normy

jakości-ISO, BS). Metody zarządzania (zarządzanie przez: cele, jakość, konflikt, innowację, wyniki). Metody

motywacji pracowników (teoria Maslowa, ERG, dwuczynnikowa, modele tradycyjne, zasobów ludzkich, stosunków

współdziałania). Funkcja kontroli w zarządzaniu (rodzaje kontroli, controlling, metody oceny pracownika). Systemy

wspomagające zarządzanie w przedsiębiorstwie.

Ćwiczenia: Obliczanie wskaźników funkcjonowania firm transportowo-przewozowych.



1. Rydzkowski W. Wojewódzka-Król: Transport, Wyd. PWN, Warszawa 2002.

2. Romanow P.: ”Zarządzanie transportem przedsiębiorstw przemysłowych”, Wyd. Wyższa Szkoła Logistyki w

Poznaniu, Poznań, 2003.


1. Szewczuk A.: „Zachowanie przedsiębiorstw transportu samochodowego w konkurencyjnym otoczeniu”,

Wydawnictwo Instytutu Transportu Samochodowego, Warszawa, 2001.




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia 15/20

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/40





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INFRASTRUKTURA LOGISTYCZNA

W TRANSPORCIE







8. Specjalność: Logistyka Transportu

9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Damian Gąska




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe,

infrastruktura transportu; zna podstawy matematyki; budowę maszyn; rozpoznaje procesy transportowe.

16. Cel przedmiotu:



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku


nowoczesnego transportu oraz obszarów z nim

powiązanych

egzamin

wykład

K_W10 (+++)

K_U03 (+)

K_U14 (+)

2 ma wiedzę w zakresie infrastruktury dla systemów trans-

portowych i logistycznych i zna metody technicznego

wspomagania ich procesów

egzamin

wykład

K_W13 (++)

K_W15(+)

K_U12(++)

3 prezentuje dane empiryczne w sposób graficzny

projekt

projekt

K_W06 (++)

K_W21(+)

K_U04(+)

K_U13(+)

4 ma wiedzę o aktualnym stanie oraz najnowszych trendach

rozwojowych w zakresie infrastruktury transportu oraz jej

oddziaływania na środowisko

egzamin

wykład

K_W17 (++)

K_U05(+)

K_K02 (+)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole projekt projekt

K_U07(++)

K__K03 (+)


W. 30 Ćw. L. P. 15 Sem.


Wykład: Infrastruktura procesów logistycznych. Podstawowe parametry, podział i charakterystyka infrastruktury

transportu: drogi kołowe, szynowe, wodne śródlądowe, morskie. Aktualny stan infrastruktury transportu w Polsce i

plany jej rozwoju. Infrastruktura procesów magazynowych, gospodarka magazynowa. Infrastruktura punktowa w

transporcie terminale przeładunkowe, centra logistyczne. Infrastruktura systemów opakowaniowych. Infrastruktura

systemów przetwarzania danych.

Projekt: Wykonanie projektu związanego z analizą infrastruktury logistycznej dla wybranego procesu.



1. Ficoń K.: Logistyka techniczna, Infrastruktura logistyczna, Warszawa 2009;

2. Pfohl H.: Systemy logistyczne – podstawy organizacji i zarządzania. Biblioteka Logistyka. Poznań 2001,

3. Korzeń Z.: Logistyczne systemy transportu bliskiego i magazynowania. Tom I i II Biblioteka Logistyka ILiM.

Poznań 1999,

4. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.II „Infrastruktura punktowa”. Wyd. Pol. Śl. Gliwice 2010


1. Dudziński Z., Kizyn M.: Vademecum gospodarki magazynowej, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp. z

o.o., Gdańsk 2002;

2. Mindur L. (redakcja): Technologie transportowe XXI wieku. Wyd.PIB, Warszawa-Radom 2008;

3. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.I „Środki transportu”. Wyd. Pol. Śląskiej. Gliwice 2009.




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/55

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/88




27. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym (projekty): 3

28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: LOGISTYKA ODPADÓW 2. Kod przedmiotu: MK2_53







9. Semestr: 1






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka

16. Cel przedmiotu: umiejętność projektowania zadań związanych z logistyką odpadów



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadze

nia zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, prawnych i

innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności

inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej

kolokwium

wykład

(przykłady)

K_W01(++)


rozwojowych w zakresie transportu oraz jego oddziaływaniu

na środowisko

kolokwium

wykład

(przykłady)

K_W17(++)

K_U16(++)

3 potrafi projektować elementy, obiekty i systemy zaplecza

technicznego, infrastruktury transportu i logistyki zwrotnej z

uwzględnieniem zadanych kryteriów użytkowych i

ekonomicznych, używając odpowiednich metod, technik i

narzędzi

sprawozdanie z

projektu

projekt +

konsultacje

K_U16(++)

K_W17(++)


obejmujących projektowanie obiektów, systemów i procesów

transportowych integrować i systematyzować wiedzę

uwzględniając aspekty pozatechniczne, w tym środowiskowe,

ekonomiczne i prawne

sprawozdanie z

projektu

projekt +

konsultacje

K_U20(++)

5 ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych

aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej

wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności

za podejmowane decyzje

sprawozdanie z

projektu

projekt +

konsultacje

K_K02(++)


W. 30 Ćw. L. P. 15 Sem.


Podstawowe pojęcia związane z odpadami. Typy odpadów i systemy odpadów. Systemy zarządzania

środowiskowego. Projektowanie zorientowane na recykling. Zastosowanie grafów recyklingowych do oszacowania

rodzaju materiałów konstrukcyjnych. Środki zbiórki odpadów. Odpady przemysłowe i ich transport. Sposoby

zabezpieczenia środowiska naturalnego i jego ochrona przy transporcie odpadów. Przemysłowe sposoby utylizacji

materiałów ze względu na ich rodzaj i pochodzenie. Dyrektywy dotyczące zużytego sprzętu elektronicznego WEEE

i zużytych pojazdów wycofanych z eksploatacji. Metody utylizacji pojazdów i sprzętu elektrycznego.

Umiejętność zaprojektowania łańcucha usuwania wraz z doborem środków transportu i aspektów logistycznych

problemu.



14. Podstawy odzysku, recyklingu i unieszkodliwiania odpadów R.Przywarska, W.Kotowski WSEA Wyd Triada

15. Logistyka odpadów, Będkowski Wyd.Pol.Śl. 2005


1. Ekologistyka Z Korzeń Wyd.: Instytut Logistyki i Magazynowania 2001

2. Ekologiczna ocena cyklu życia procesów wytwórczych LCA Z. Kowalski J. Kulczycka Wyd PWN 2007




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/25

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/40





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: NOWOCZESNE TECHNOLOGIE

TRANSPORTOWE



4. Forma kształcenia: : studia pierwszego stopnia studia drugiego stopnia





9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Tadeusz Opasiak




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka transportu wewnętrznego,

zrządzanie logistyczne w produkcji, transport intermodalny

16. Cel przedmiotu: zapoznanie słuchaczy z procesami produkcyjnymi, technologiami ładunkowymi i

technologiami przewozowymi; ponadto przedmiot przedstawia zagadnienia techniczne, ekonomiczne,

eksploatacyjne, organizacyjne, marketingowe i logistyczne regulujące transport w Unii Europejskiej.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma pogłębioną wiedzę w zakresie opisu systemów i

procesów transportowych

egzamin wykład K_W07 (+)

K_U15(+)

2 ma uporządkowaną wiedzę o funkcjonowaniu


związanych,

egzamin wykład K_W10(++)

K_U14(+)

3 ma wiedzę w zakresie bezpieczeństwa w transporcie, egzamin wykład K_W11(+)

K_U23(++)

4 ma wiedzę dotyczącą zarządzania procesami

transportowymi

zaliczenie

ćwiczeń

ćwiczenia +

konsultacje

K_W12(+)

K_U10(++)

5 potrafi wykorzystać narzędzia komputerowe w

transporcie

zaliczenie

ćwiczeń

ćwiczenia +

konsultacje

K_U16(++)

K_K03(+)


wyższej i jej oddziaływanie na społeczeństwo

zaliczenie

ćwiczeń

ćwiczenia +

konsultacje

K_K02(++)


W. 15 Ćw. 15 L. P. Sem.


Wykład: Zagadnienia ogólne z zakresu produkcji i technologii. Procesy produkcyjne w transporcie. Technologie

procesów produkcyjnych w transporcie. Czynniki warunkujące stosowanie określonych technologii procesów –

przewozowego i ładunkowego. Rynek usług przewozowych. Ekonomiczne aspekty przewozu ładunków. Transport

kombinowany. Problemy rozwoju transportu kombinowanego w świetle uregulowań prawnych Unii Europejskiej.

Marketing usług transportowych.

Ćwiczenia: Projekt korytarza transportowego na terenie Unii Europejskiej. Koszty zewnętrzne transportu.



1. Mindur L.; Współczesne technologie transportowe. Wydawnictwo Politechniki Radomskiej. Radom 2004.

2. Pusty W.; Przewóz towarów niebezpiecznych. WKŁ Warszawa 1996.


1. Mindur L.; Technologie transportowe XXI w. ITE Warszawa-Radom 2008.




1 Wykład 15 /12

2 Ćwiczenia 15/40

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/52





28. Uwagi:









9. Semestr: 3








transportu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku


pracy magisterskiej

praca

magisterska


K_W07 (+++)

K_U10 (++)

2 potrafi samodzielnie sformułować problem techniczny




praca

magisterska


K_U17 (++)

K_U06 (+)




praca

magisterska


K_U06 (++)

K_K06 (+)




zgodnie z planem

praca

magisterska


K_U10 (+++)

K_K04 (++)




praca

magisterska


K_U19 (++)

K_U16 (+)


W. Ćw. L. P. Sem.













1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /600

Suma godzin /600





28. Uwagi:









9. Semestr: 2








magisterskiej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


ramach pracy

praca

przejściowa


K_W10(++)

K_W13(++)

K_U18(+)


tematu pracy

praca

przejściowa


K_W19(++)


przejściowa


K_U08(+)

K_U17(++)


przejściowa


K_U08(+)


realizacji pracy

praca

przejściowa


K_U10(+)

K_K01(+)

K_K04(+) 18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)







1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/30





28. Uwagi:









9. Semestr: 3











końcowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny logistyki

transportu


K_W02 (+++)

K_U05 (+)

2 zna zasady pisania pracy magisterskiej prezentacja seminarium K_W20 (+)

K_U04 (+++)

3 potrafi przedstawić przy użyciu metod audiowizualnych



konsultacje

K_W12 (+++)

K_U18 (++)

K_K04 (+)

4 potrafi samodzielnie opracować program badań w ramach

realizowanej pracy magisterskiej


konsultacje

K_W07 (+++)

K_U12 (++)

K_K05 (++)

5 potrafi dokonać aktualizacji posiadanej wiedzy z zakresu

logistyki transportu oraz inspirować inne osoby do

podobnych działań


K_U19 (++)

K_K07 (+)














1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/60

6 Inne /

Suma godzin 30/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: STRATEGIE LOGISTYCZNE 2. Kod przedmiotu: MK2_58







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Maria Cieśla




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe; rozpoznaje

procesy transportowe; znajomość mikro i makroekonomii.

16. Cel przedmiotu: poznanie podstawowych zasad planowania procesów logistycznych w transporcie.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku



powiązanych

referat wykład

(dyskusja)

K_W10 (+++)

K_U03 (+)

K_U14 (+)




referat wykład

(dyskusja)

K_W13(++)

K_U12 (+)

K_K 04 (+)

3 ma wiedzę niezbędną do rozumienia ekonomicznych i


inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce

inżynierskiej

referat ćwiczenia

+ konsultacje K_W02 (++)

K_U02 (++)

K_K05(+)


rozwojowych w zakresie transportu oraz jego


referat ćwiczenia

+ konsultacje

K_W17 (++)

K_U05(+)

K_K02 (+)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole gra edukacyjna ćwiczenia K_U07(++)

K_K03 (+)


W. 30 Ćw. 15 L. P. Sem.


Wykład: Podstawy metodologiczne strategii logistycznej przedsiębiorstwa. Pojęcie i miejsce logistyki w procesie

zarządzania strategicznego. Procedura formułowania i wdrażania strategii logistycznej. Struktura systemów

logistycznych. Zarządzanie logistyczne projektowaniem oraz informacją. Logistyka normalizacji. Logistyka a

koncepcja wyszczuplonego zarządzenia (lean management). Logistyka w strategiach konkurencyjnych

przedsiębiorstw. Koncepcja logistyczne: just in time (JIT). Analiza strategiczna w logistyce. Strategie logistyczne

sieci dostaw. Logistyka zaopatrzenia dużych jednostek handlowych. Strategie logistyczne w zaopatrzeniu. Strategie

logistyczne w dystrybucji. Zarządzanie logistyczne w przedsiębiorstwie.

Ćwiczenia: Logistyczna gra strategiczna. Analiza strategiczna konkretnego przedsiębiorstwa dla rynku zagranicznego.



1. Ciesielski M.: Logistyka w strategiach firm, PWN, Warszawa 1999;

2. Ciesielski M.: Strategie logistyczne przedsiębiorstw, Wyd. AE Poznań 1998;

3. Ciesielski M.: Strategie łańcuchów dostaw, PWE, Warszawa 2010.


1. Własne materiały dydaktyczne udostępnione przez prowadzącego.

2. Kempny D.: Logistyczna obsługa klienta, PWE Warszawa, 2001.

3. Christopher Ch.: Logistyka i zarządzanie łańcuchem dostaw, Wyd. PCDL Warszawa, 2000.




1 Wykład 30/23

2 Ćwiczenia 15/18

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/41




27. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym (ćwiczenia): 2

28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BADANIA MARKETINGOWE W

TRANSPORCIE SZYNOWYM







8. Specjalność: Eksploatacja Pojazdów Szynowych

9. Semestr: 3

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Transportu Szynowego

11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Stanisław Kajzer




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, ekonomika transportu,

16. Cel przedmiotu: poznanie roli marketingu w zarządzaniu oraz tworzeniu strategii rozwoju transportu

szynowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna zagadnienia związane z zarządzaniem w

transporcie szynowym

kolokwium wykład

projekt

K_W01 (+)

K_W03 (++)

2 zna politykę produktową, cykl życia produktu i

odpowiadające mu typowe charakterystyki

kolokwium wykład K_W03 (+)

3 zna schematyczny sposób określania (definiowania)

wielkości popytu

sprawozdanie

kolodium

wykład

ćwiczenia

K_W12 (++)

K_U02 (++)

4 potrafi opracować schemat systemu obsługi klienta

od formalnego przyjęcia zamówienia będącego

wynikiem przeprowadzonych negocjacji do

wystawienia faktury

sprawozdanie ćwiczenia

wykład K_U01 (++)

K_U02 (++)

5 potrafi opracować algorytm postępowania przy

analizowaniu i diagnozowaniu aktualnego i

przyszłego rynku dla produktów firmy

kolokwium wykład


K_U02 (++)


W. 15 Ćw. 15 L. - P. Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Podstawowe pojęcia związane z zasadami marketingowego kierowania organizacją,

Filozofia i model zarządzania marketingowego (strategicznego). Organizacja. Wizja, Misja, Cele, Strategia,

Taktyka, Cele operacyjne, Polityka. Ewolucja myślenia marketingowego. Świat współczesny – przyczyny wzrostu.

Podstawowe czynniki przemian: demografia, zasoby materialne, zasoby energetyczne, zasoby informatyczne,

zasoby finansowe. Banki Danych w prognozowaniu rozwoju. Model systemu idealnego. Spirala rozwoju.

Organizacje uczące się. Firma w warunkach ostrej konkurencji rynkowej. Orientacja rynkowa - system

marketingowy. Podstawowe elementy marketingu. Analiza przedsiębiorstwa, rynku, zachowania się konsumentów.

Badania marketingowe. Decyzje strategiczne, segmentacja, pozycjonowanie, sformułowanie strategii marketingowej

Ćwiczenia: Schemat konwencjonalnego i zintegrowanego kanału dystrybucji, Schematyczny sposób określania

(definiowania) wielkości popytu, Przykładowy schemat organizacyjny pionu marketingowego, Harmonogram

ogólny budowy systemu marketingowego 20. Egzamin: tak nie

1


1. Philip Kotler: Marketing. Analiza, planowanie, wdrożenie i kontrola. Wyd. Gebethner i Ska, Warszawa 1994.

2. Philip Kotler: Kotler o marketingu. Jak kreować i opanowywać rynki. Wyd. Profesjonalnej Szkoły Biznesu,

Kraków 1999r.

3. Philip Kotler, Somkid Jatusripitak, Suvit Maesincee: Marketing Narodów. Strategiczne podejście do budowania

bogactwa narodowego. Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu. Kraków 1999

4. Peter F. Drucker: Praktyka Zarządzania. Nowoczesność. AE w Krakowie, 1994

5. Peter F. Drucker: Menedżer skuteczny. Nowoczesność. AE w Krakowie, 1994

6. Peter F. Drucker: Zarządzanie w czasach burzliwych. Nowoczesność. AE w Krakowie, 1995

7. Kajzer S.: Klient jako centralny podmiot działań marketingowych. Rynek Stali. IMŻ i HIPH, Nr 4,5,6. 1997.


3. Kramer Teodor. Podstawy marketingu. Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1995

4. Michel A.: Kapitalizm kontra Kapitalizm. Wydawnictwo Signum. Kraków 1994.

5. Ludwig von Mises: Liberalizm w klasycznej tradycji - System Społeczno - Ekonomiczny. Cobden press, 1800

Market Street, San Francisco, California 1989.

6. Peter F. Drucker: Społeczeństwo po kapitalistyczne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999r.

7. Balcerowicz Leszek: Wolność i rozwój – ekonomia wolnego rynku. Wydawnictwo Znak, Kraków 1998r.




2 Ćwiczenia 15/25

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/39





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BADANIA POJAZDÓW SZYNOWYCH 2. Kod przedmiotu: MK2_60







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Adam Mańka




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, elektrotechnika,

metrologia zna podstawy wytrzymałości materiałów, potrafi wykonywać pomiary

16. Cel przedmiotu zapoznanie studentów z aktualnymi wymaganiami prawnymi oraz najnowszymi

metodami w zakresie badania pojazdów szynowych oraz zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie

szynowym



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna cykle życia elementów pojazdu szynowego egzamin

pisemny

wykład

K_W10(+)

K_W11(+)

K_U10(+)

2 potrafi opracować program badań elementów

pojazdu szynowego w odniesieniu do aktualnych

wymagań prawnych i najlepszych praktyk branży

kolejowej

egzamin

pisemny

wykład

K_W15(+)

K_W14(+)

3 potrafi zamodelować elementy pojazdów szynowych projekt projekt K_U10 (+)

K_U11( +)

K_U17 (++)

4 umie wykonać obliczenia numeryczne wybranych

elementów pojazdów szynowych

projekt projekt K_U15 (++)

5 potrafi zinterpretować wyniki badań pojazdów

szynowych

projekt

projekt

K_K01 (+)

K_U23 (+) 18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)

W. 30 Ćw. L. P. 45 Sem.


Wykład: Zna zakres działań obejmujący całokształt prac realizowanych na wszystkich etapach cyklu życia wyrobu

kolejowego tj. od fazy projektowania, wytwarzania przez certyfikację wyrobu i jego użytkowanie z uwzględnieniem

zadań utrzymania i naprawy. Zna również podstawowe wytyczne prawne, normatywne, bezpieczeństwa, i

ekonomiczne dotyczące badania elementów i pojazdów szynowych w tym badania dla uzyskania świadectwa typu

elementu lub pojazdu kolejowego lub świadectwa dopuszczenia do eksploatacji.

Projekt: potrafi ocenić i wybrać program badań poszczególnych elementów pojazdów szynowych, potrafi

zaprojektować podstawowe elementy pojazdów szynowych oraz wykonać obliczenia tych elementów z

uwzględnieniem aktualnych wymagań prawnych. 20. Egzamin: tak nie

1


1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2004 roku w sprawie świadectw dopuszczenia do

eksploatacji typu budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz typu pojazdu

kolejowego (Dz. U. Nr 103 poz. 1090 z późn. zm.)

2. L.F. Castaneda Heredia, Bogdan Żółtowski: Badania Pojazdów Szynowych, Księgarnia Techniczna Kazimierz

Leki, Warszawa 2009.

3. Piec Paweł: Badania eksploatacyjne elementów i zespołów pojazdów szynowych, Wydawnictwo Politechniki

Krakowskiej, Kraków 2004.

22. Literatura uzupełniająca: 1. Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 roku o zmianie ustawy o transporcie kolejowym (Dz. U. 2011, Nr 205, poz.

1209).

2. Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. Zm.)

3. Normy PN, EN, normy branżowe i instrukcje przewoźników kolejowych,, Karty UIC, opracowania ORE zgodnie

z analizowanymi elementami pojazdów szynowych

4. RID – regulamin dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych,

5. TSI Wagon, TSI Hałas, TSI infrastruktura.




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 45/65

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 75/85





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BUDOWA POJAZDÓW SZYNOWYCH 2. Kod przedmiotu: MK2_61







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Marek Sitarz, prof. Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, transport tramwajowy,

transport miejski i regionalny, diagnostyka pojazdów szynowych

16. Cel przedmiotu: zapoznanie z ogólnymi warunkami budowy wagonów i pojazdów trakcyjnych,

szczegółową budową wybranych pojazdów szynowych i ich elementów, rodzajami pojazdów szynowych

i ich danymi technicznymi, oznaczeniami i napisami na pojazdach szynowych oraz hamulcami

kolejowymi



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 rozpoznaje, rozróżnia oraz definiuje elementy, części i

oznaczenia pojazdów szynowych

egzamin

wykład

K_W10(++)

2 posiada poszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu

warunków budowy pojazdów szynowych

egzamin

wykład

K_W08(+)

K_W10(+)

K_U16(++)

3 posiada poszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu

budowy wybranych pojazdów szynowych i ich

elementów

egzamin

wykład

K_W10(+)

K_W11(+)

K_K01(+)

4 potrafi wykonać obliczenia analityczne wybranych

elementów pojazdów szynowych


5 potrafi zinterpretować uzyskane wyniki obliczeń projekt projekt K_K04(+)

K_U06(+)

6 potrafi dokonać analizy wytrzymałości elementów

pojazdów szynowych z wykorzystaniem metod

numerycznych


7 potrafi pracować w grupie projekt projekt K_U05(+)

8 potrafi przygotować i przedstawić wyniki realizacji

projektu



W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.


Wykład: ogólne cechy konstrukcyjne lokomotywy parowej, ogólne cechy nowoczesnych lokomotyw elektrycznych,

tendencje w rozwoju budowy lokomotyw elektrycznych, szczegółowa budowa lokomotywy serii: EU07, EP09,

EU44, ogólne cechy nowoczesnych lokomotyw spalinowych, tendencje w rozwoju budowy lokomotyw

spalinowych, ogólne cechy konstrukcyjne lokomotyw hybrydowych, szczegółowa budowa lokomotywy serii:

SM42, ST44, TEM2, zespolone pojazdy trakcyjne EN57, ED74, TGV, tendencje w rozwoju budowy pojazdów

pasażerskich klasycznych, tendencje w rozwoju budowy pojazdów wysokich prędkości, tendencje w rozwoju

budowy pojazdów kolejowo – tramwajowych, wagony pasażerskie, wagony towarowe, urządzenia hamulcowe w

wagonach towarowych i pasażerskich, tendencje w rozwoju budowy wagonów towarowych

Projekt: przeprowadzenie analizy wytrzymałościowej wybranych elementów pojazdów szynowych z

wykorzystaniem metod komputerowych, wyznaczanie na podstawie normy PN-EN 13103 średnicy osi kolejowej w

przekrojach niebezpiecznych.



1. Z. Romaniszyn, T. Wolfram: Nowoczesny tabor szynowy. Wydawnictwo specjalne IPSz, Kraków 1997;


1. Kowalski E.: Pojazdy trakcyjne. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1984,

2. Cywiński B.: Encyklopedia kolejnictwa. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1966




1 Wykład 30/23

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/50

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/73





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: EKSPLOATACJA POJAZDÓW

SZYNOWYCH








9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Marek Sitarz, prof. Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, transport tramwajowy,

transport miejski i regionalny, diagnostyka pojazdów szynowych

16. Cel przedmiotu: zapoznanie z ogólnymi zasadami eksploatacji wagonów i pojazdów trakcyjnych,

utrzymaniem i naprawą wybranych pojazdów szynowych i ich elementów



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 rozpoznaje, rozróżnia oraz definiuje podstawowe

uszkodzenia pojazdów szynowych i ich elementów

egzamin

wykład

K_W10(++)

K_W09(+)

K_W11(+)

K_W08(+)

K_U15(+)

2 posiada wiedzę z zakresu ogólnych zasad eksploatacji

pojazdów szynowych

egzamin

wykład K_W08(+)

K_W10(+)

K_U16(++)

3 zna dokumentacje dotyczące eksploatacji pojazdów

szynowych


4 potrafi dokonać oceny stanu technicznego elementów

pojazdów szynowych

sprawozdania laboratorium K_K04(+)

K_U06(+)

K_U11(+)

5 potrafi, na podstawie przeprowadzonych badań prowadzić

zapisy w dokumentach związanych z eksploatacją

pojazdu szynowego


6 potrafi pracować indywidualnie i w grupie sprawozdania laboratorium K_U05(+)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: ogólne zasady eksploatacji, utrzymanie i naprawa wagonów, utrzymanie i naprawa pojazdów trakcyjnych,

zasady gospodarki trakcyjnej, dokumentacja systemu utrzymania

Laboratorium: rozpoznawanie, rozróżnianie oraz definiowanie podstawowych uszkodzeń pojazdów szynowych

i ich elementów, praktyczne zasady eksploatacji pojazdów szynowych, DSU



1. J. Marciniak: Eksploatacja kolejowych pojazdów szynowych nowych generacji, Politechnika Radomska 1999;

2. Z. Romaniszyn, T. Wolfram: Nowoczesny tabor szynowy. Wyd. IPSz, Kraków 1997;

3. Jerzy Gruszczyński: Eksploatacja pojazdów szynowych. Wyd. Komunikacji i Łączności, Warszawa 1975.


1. Kowalski E.: Pojazdy trakcyjne. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1984,

2. Cywiński B.: Encyklopedia kolejnictwa. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1966.




1 Wykład 30/26

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/50

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/76





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA

W POJAZDACH SZYNOWYCH








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Tomasz Wojdyła




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: elektrotechnika, budowa pojazdów

szynowych, silniki pojazdów szynowych, napęd i sterowanie pojazdów szynowych, podstawowe pojęcia

z elektrotechniki, znajomość budowy pojazdu szynowego (rozmieszczenia elementów w pojazdach

szynowych), rodzaje silników elektrycznych stosowanych w budowie pojazdów szynowych

16. Cel przedmiotu: Zapoznanie się z budową i zasadami działania elementów układów elektrycznych i

elektronicznych pojazdów szynowych (silniki, wyłączniki szybkie, nastawniki jazdy i nawrotniki, szafy

sterujące, falowniki itp.)



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 zna budowę układu elektrycznego pojazdów szynowych kolokwium wykład K_W08 (+)

K_W10 (++)

K_U23 (+)

2 potrafi opisać zasadę działania głównych elementów

układu elektrycznego pojazdu szynowego

kolokwium wykład K_W15 (++)

K_U05 (+)

K_U10 (+)

K_U13 (+)

3 potrafi schematycznie przedstawić kierunki przepływu

prądu od pantografu do silników trakcyjnych

sprawozdanie laboratorium K_W15 (++)

K_U05 (++)

K_U07 (+)

K_U13 (+)

K_K03 (+)

4 przeprowadza badania laboratoryjne działania elementów

układu elektrycznego pojazdu szynowego z

uwzględnieniem przepisów BHP

sprawozdanie laboratorium K_W11 (+)

K_U05 (+)

K_U10 (++)

K_U13 (++)

K_U21 (++)

K_K03 (++)

5 umie przedstawić przepływ prądu od dostarczyciela

energii elektrycznej przez pojazd szynowy do podstacji

trakcyjnej


K_W17 (+)


W. 15 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: Poznanie podstawowych systemów zasilania trakcji elektrycznej. Podstacje i kabiny sekcyjne. Układy

prostownikowe i zabezpieczenia prądowe i napięciowe. Elementy obwodu głównego systemów prądu stałego i

przemiennego. Konstruowanie podstawowych układów regulacji prędkości jazdy.

Laboratorium: Obwód zasilania trakcji elektrycznej. Obwody główne lokomotyw. Wyłączniki szybkie. Badanie

działania nastawnika jazdy. Badanie działania nawrotnika, Badania kolejności załączania styczników w szafie

sterującej lokomotywy.



1. J. Marciniak, Monografia ,Obwody główne i pomocnicze wybranych serii pojazdów trakcyjnych PKP,

Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2008

2. J. Furman: Zeaspoły napędowe elektrycznych pojazdów trakcyjnych.WKiŁ Warszawa 1975


1. Lokomotywy serii ET, EP, EU

2. Lokomotywy serii ST




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/30





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ERGONOMIA W TRANSPORCIE

SZYNOWYM








9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Tomasz Wojdyła




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: ergonomia i bezpieczeństwo pracy, budowa

pojazdów szynowych, podstawowe pojęcia związane z ergonomią, konstrukcja pojazdów szynowych

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studenta z istotą wpływu ergonomii na jakość oraz możliwości współdziałania

układu człowiek-obiekt techniczny w transporcie szynowym (np. kabina maszynisty), ze szczególnym

uwzględnieniem projektowania wykorzystującego dane antropometryczne oraz normy i regulacje prawne



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 umie określić podstawowe parametry antropometryczne

człowieka

kolokwium wykład K_W01 (+)

K_W10 (++)

K_W11 (++)

K_W14 (+)

2 potrafi ocenić pod względem ergonomicznym konstrukcję

pojazdu szynowego

projekt projekt K_U05 (+)

K_U11 (++)

K_U14 (++)

K_K04 (+)

3 potrafi zaproponować zmiany w konstrukcji pojazdu

szynowego z uwzględnieniem zasad ergonomii

projekt projekt K_U03 (++)

K_U14 (+)

K_U16 (++)

K_U17 (+)

K_K02 (+)

4 potrafi dokonać oceny narażenia na hałas i drgania w

środowisku transportu

kolokwium wykład K_U17 (++)

K_U20 (++)

K_U23 (+)

5 zna zagadnienia związane z wpływem ergonomii na

bezpieczeństwo i wydajność pracy w transporcie


K_W11 (+)

K_W14 (++)

K_U04 (+)


W. 15 Ćw. L. P.15 Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: ergonomia warunków pracy, projektowanie środowiska pracy w transporcie ze względu na kryteria

antropometryczne, ergonomia układu człowiek - maszyna na przykładzie pojazdu szynowego, wpływ ergonomii na

bezpieczeństwo i wydajność pracy w transporcie, metody oceny narażenia na hałas i drgania na stanowiskach pracy

w środkach transportu

Projekt: projekt stacyjnego lub ruchomego stanowiska pracy, w którym zostają uwzględnione podstawowe

wymagania i zalecenia ergonomiczne oraz zastosowane obliczeniowe metody doboru parametrów wybranych

elementów urządzeń i zespołów stanowiska pracy.



1. Czajka J.: Ergonomia. Materiały do ćwiczeń. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1999

2. Jabłoński J.: Ergonomia produktu. Ergonomiczne zasady projektowania produktów. Wydawnictwo Politechniki

Poznańskiej, 2006

3. Górska E.: Ergonomia. Projektowanie, diagnoza, eksperymenty. Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, 2002


1. Bugajska J., Gedliczka A., Konarska D. i inni: Ergonomia. Wyd. Centralny Instytut Ochrony pracy. Warszawa,

1997

2. Gierasimuk J.: Arkusz oceny ergonomicznej, w: Bezpieczeństwo pracy i ergonomia, maszyny, stanowiska pracy,

podstawowe kryteria, wymagania i zasady oceny. Wyd. Centralny Instytut Ochrony pracy. Warszawa, 1984

3. Praca zbiorowa pod red. Koradeckiej Danuty.: Bezpieczeństwo pracy i ergonomia. . Wyd. Centralny Instytut

Ochrony pracy. Warszawa, 1997




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/40

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/55





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INFRASTRUKTURA KOLEJOWA 2. Kod przedmiotu: MK2_65







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Tomasz Kuminek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, infrastruktura

transportu, SRK

16. Cel przedmiotu: znajomość budowy pojazdów , eksploatacji i diagnostyk infrastruktury transportu

szynowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna zagadnienia związane z budową infrastruktury

kolejowej

kolokwium wykład K_W10(++)

K_W11(++)

2 identyfikuje elementy infrastruktury kolejowej kolokwium wykład K_W11 (+)

3 zna aktualne przepisy związane z utrzymaniem

infrastruktury kolejowej

sprawozdanie wykład

K_W11 (+)

K_U04 (+)

K_U17 (+)

4 potrafi przeprowadzić diagnostykę nawierzchni

kolejowej


K_W14 (++)

K_U04 (+)

K_U16 (++)

5 potrafi wykonać obliczenia numeryczne elementów

infrastruktury kolejowej


K_U18 (+)

K_W14 (+) 18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)

W. 15 Ćw. - L. - P. 15 Sem.


Wykład: Budowa nawierzchni kolejowej normalnotorowej, wąskotorowej. Zasady diagnostyki nawierzchni

kolejowej. Budowa sieci trakcyjnej, kolejowe obiekty inżynieryjne.

Projekt: metody pomiarów geometrycznych nawierzchni kolejowej, obliczenia numeryczne wybranych elementów

infrastruktury kolejowej. 20. Egzamin: tak nie

1


1. M. Batko Drogi kolejowe WKŁ Warszawa 1981

2. S. Kiewlicz Nawierzchnia kolejowa typu S60, S49, S42 WKŁ Warszawa 1974

3. H. Zamięcki Budowa i utrzymanie dróg kolejowych WKŁ Warszawa 1972


1. Instrukcja ID-2 PKP 2005

2. Instrukcja ID-4 PKP 2005




1 Wykład 15/14

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/25

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/39





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INŻYNIERIA BEZPIECZEŃSTWA 2. Kod przedmiotu: MK2_66







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Katarzyna Chruzik




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: ergonomia i bezpieczeństwo pracy

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studenta z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa w transporcie

szynowym (techniczne, zawodowe, osoby trzecie, środowisko, terroryzm), działaniami Unii Europejskiej

na rzecz bezpieczeństwa oraz głównymi kierunkami polityki bezpieczeństwa w Polsce



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 zna zagadnienia związane z bezpieczeństwem egzamin

wykład K_W11 (++)

K_W12 (+)

2 zna wymagania dotyczące bezpieczeństwa w transporcie

szynowym

egzamin

wykład K_W19 (+)

K_W16 (++)

3 potrafi opracować mapę procesów i procedury w

Systemie Zarządzania Bezpieczeństwem (SMS)

projekt wykład

projekt

K_U03 (+)

K_U09 (+)

4 potrafi dokonać oceny ryzyka w Systemie Zarządzania

Bezpieczeństwem (SMS).

projekt wykład

projekt K_U14 (++)

5 potrafi opracować mapę procesów i procedury zgodnie ze

standardem IRIS.

projekt wykład

projekt

K_K01 (+)

K_U18 (+)


W. 30 Ćw. - L. 30 P. Sem. -


Wykład: Inżynieria Bezpieczeństwa – pojęcia podstawowe. Podmioty zaangażowane w system bezpieczeństwa

transportu. Wymagania w zakresie bezpieczeństwa stawiane przewoźnikom kolejowym i zarządcom infrastruktury.

System Zarządzania Bezpieczeństwem – Podejście procesowe. Zarządzanie kompetencjami personelu bezpośrednio

związanego z ruchem kolejowym. Procedury Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem - Proces przewozu towarów i

pasażerów. Ocena ryzyka operacyjnego w Systemie Zarządzania Bezpieczeństwem. Ocena ryzyka zawodowego.

Bocznice Kolejowe. Wymagania w zakresie bezpieczeństwa stawiane podmiotom odpowiedzialnym za utrzymanie

(ECM). Dworce Kolejowe. Wymagania w zakresie bezpieczeństwa stawiane producentom na rzecz kolejnictwa –

Standard IRIS

Projekt: Podejście systemowe – mapa procesów, przygotowanie procedur. Mapa procesów i procedury w Systemie

Zarządzania Bezpieczeństwem (SMS). Ocena ryzyka w Systemie Zarządzania Bezpieczeństwem (SMS). Mapa

procesów i procedury w Systemie Zarządzania Utrzymaniem (MMS). Mapa procesów i procedury zgodnie ze

standardem IRIS 20. Egzamin: tak nie

1


1. Zintegrowany System Zarządzania Bezpieczeństwem pod redakcją Marka Sitarza, Tom I Żółta Księga – Yellow

Book, Katowice 2009

2. Zintegrowany System Zarządzania Bezpieczeństwem pod redakcją Marka Sitarza, Tom II, Teoria i Praktyka

3. Sitarz M., Chruzik K: Czynnik ludzki w profilaktyce na rzecz bezpieczeństwa transportu kolejowego.

Monografia, Gliwice 2010


1. Zintegrowany System Bezpieczeństwa Transportu pod redakcją Ryszarda Krystka, Tom I, Diagnoza

bezpieczeństwa transportu w Polsce, Warszawa 2009

2. Zintegrowany System Bezpieczeństwa Transportu pod redakcją Ryszarda Krystka, Tom II, Uwarunkowania

rozwoju integracji systemów bezpieczeństwa transportu, Warszawa 2009




1 Wykład 30/25

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/90





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: LOGISTYKA TRANSPORTU SZYNOWEGO 2. Kod przedmiotu: MK2_67







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Tomasz Janeczek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka, umiejętność obsługi programów

komputerowych

16. Cel przedmiotu: poznanie roli jaką pełni kolej w logistycznych łańcuchach dostaw, poznanie

podstawowych zagadnień z zakresu transportu kolejowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 rozróżnia systemy logistyczne wykorzystujące transport

kolejowy

kolokwium wykład

(dyskusja)

K_W13(++)

K_U06 (++)

2 ma wiedzę w zakresie kolejowych systemów

transportowych i logistycznych oraz ich trendów

rozwojowych i zna metody technicznego wspomagania ich

procesów

kolokwium wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K_W13(+++)

K_U05(++)

3 zna podstawowe metody i techniki stosowane w

kombinowanych przewozach szynowo-drogowych

kolokwium wykład

(przykłady)

K_W14(++)

K_U15(++)

4 zna podstawowe zasady realizacji kolejowych przewozów

towarowych, ma wiedzę o wymaganiach

dokumentacyjnych i organizacyjnych przy realizacji

procesu spedycji kolejowej

kolokwium wykład K_U02(+)


obejmujących projektowanie kolejowych punktów

przeładunkowych integrować i systematyzować wiedzę

uwzględniając aspekty pozatechniczne, w tym

środowiskowe, ekonomiczne i prawne, potrafi pracować

indywidualnie i w zespole

projekt projekt K_U20(+)

K_K06(++)


W. 30 Ćw L. P. 30 Sem.


Wykład: Zasady przewozu towarów koleją. Transport kolejowy w łańcuchach i sieciach logistycznych. Operator

logistyczny w transporcie kolejowym. Sieć kolejowa w europejskiej sieci kolejowej. Kolejowe korytarze

transportowe Europa-Azja. Przewozy kolejowe Zachód-Wschód-Zachód. Wielkości przewozów i główne tendencje

rozwojowe. Kolejowe przewozy w transporcie intermodalnym. Jednostki ładunkowe w transporcie intermodalnym.

Technologie przeładunkowe w transporcie intermodalnym. Technologie przewozu w transporcie kombinowanym.

Organizacja przewozy ładunków w transporcie kolejowym. Dokumnety spedycyjne w transporcie kolejowym.

Infrstruktura punktowa w przewozach ładunków transportem kolejowym – centra logistyczne i terminale

przeładunkowe. Systemy prawne w międzynarodowych przewozach kolejowych ładunków. Zasady rozmieszczania

i zabezpieczania ładunków na wagonie.Przesyłki nadzwyczajne w transporcie kolejowym. Transport kolejowy

materiałów niebezpiecznych.

Projekt: Projektowanie kolejowego procesu logistycznego. Przewozy ładunków wielkogabarytowych- zasady

rozmieszczania i zabezpieczania ładunków na wagonie. Infrstruktura punktowa w przewozach ładunków

transportem kolejowym – projektowanie kolejowych punktów przeładunkowych.



1. Grajnert J., „Miejsce transportu kolejowego w łańcuchach i sieciach logistycznych”, Oficyna Wydawnicza

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002

2. Nowosielski L., „Organizacja przewozów kolejowych”, KOW, Warszawa 1999


1. J. Neider, D. Marciniak-Neider: Transport multimodalny w Europie, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego,

Gdańsk 2005

2. J. Neider, Transport międzynarodowy, PWE, Warszawa 2008




1 Wykład 30/18

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/48





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MODELOWANIE ELEMENTÓW

POJAZDÓW SZYNOWYCH








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Krzysztof Bizoń




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika techniczna, geometria i grafika

inżynierska, umiejętność obsługi komputera w stopniu podstawowym

16. Cel przedmiotu: nabycie umiejętności praktycznego wykorzystania programów komputerowych

służących do tworzenia wirtualnych modeli obiektów rzeczywistych oraz ich analizy kinematycznej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku

studiów 1 wykonuje modele bryłowe prostych obiektów

rzeczywistych wykorzystując odpowiednie

oprogramowanie komputerowe

projekt

sprawozdanie

wykład;

projekt;

konsultacje

K_W08(++)

K_U10(+)

2 wykonuje złożenia modeli bryłowych definiując więzy

geometryczne

projekt

sprawozdanie

wykład;

projekt;

konsultacje

K_W08(+)

K_U10(+)

3 definiuje więzy kinematyczne w parach kinematycznych

wirtualnych modeli prostych mechanizmów

egzamin

wykład;

projekt;

konsultacje

K_U10(+)

K_K04(+)

4 dokonuje analizy kinematycznej wirtualnych modeli

prostych mechanizmów

egzamin

wykład;

projekt;

konsultacje

K_K04(+)

5 dokonuje analizy wyników analizy kinematycznej

prostych mechanizmów

projekt

prezentacja

wykład;

projekt;

konsultacje

K_U07(+)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: pojęcie modelowania, obiekt rzeczywisty, model fizyczny, model geometryczny, model matematyczny,

prowadzenie do programu Catia V5, wprowadzenie do modułu DMU Kinematics, tworzenie wirtualnych modeli

bryłowych obiektów rzeczywistych, tworzenie złożeń modeli bryłowych, definiowanie węzłów geometrycznych ,

definiowanie węzłów kinematycznych, tworzenie par kinematycznych. tworzenie mechanizmów, definiowanie

ruchu modelu mechanizmu, podstawy analizy kinematycznej mechanizmów

Projekt: przykład procesu modelowania, modele podstawowych mechanizmów, modele mechanizmów złożonych,

analizy kinematyczne modeli mechanizmów



1. Wyleżoł M.: Modelowanie bryłowe w systemie Catia – przykłady i ćwiczenia, Wyd.Helion, Gliwice 2002.

2. Wyleżoł M.: Catia – modelowanie i analiza układów kinematycznych, Wyd. Helion, Gliwice 2007,

3. Elektroniczna wersja instrukcji do programu Catia V5


1. Materiały dostępne w Internecie




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/55

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/75





28. Uwagi:









9. Semestr: 3








transportu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku


pracy magisterskiej

praca

magisterska


K_W02(+)

K_W05(+)

K_W07(++)

K_U04(+)





praca

magisterska


K_U07(++)

K_U08(+)

K_K02(++)




praca

magisterska


K_U04(+)




zgodnie z planem

praca

magisterska


K_U09(++)

K_U11(+)

K_K01(+)

K_K04(+)




praca

magisterska


K_U19(+)

K_K05(+)


W. Ćw. L. P. Sem.




Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta. 20. Egzamin: tak nie

1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /600

Suma godzin /600



26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego 0


28. Uwagi:









9. Semestr: 2








magisterskiej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


ramach pracy

praca

przejściowa


K_W17(+)


tematu pracy

praca

przejściowa


K_U17(++)

K_U18 (++)


przejściowa


K_U18 (++)


przejściowa



realizacji pracy

praca

przejściowa


K_K04(++)








1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/35





28. Uwagi:









9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Marek Sitarz, prof. nzw w Pol. Śl.









końcowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny techniki i


Dyskusja

Prezentacja


K_W12(+)

K_W15 (++)

K_W16(+)

K_W19 (++) 2 Zna zasady pisania pracy magisterskiej i potrafi




Dyskusja

Prezentacja

Seminarium

Konsultacje

K_W20 (+)

K_U06 (++)

K_U07(+++)

K_U10 (++) 3 Potrafi dokonać aktualizacji posiadanej wiedzy z



Dyskusja

Prezentacja


K_K01(+)














1




1. Polański Z.: Metodyka badań doświadczalnych. WYd. Polit. Krakowskiej, Kraków 1995




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/55

6 Inne /

Suma godzin 30/55





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SILNIKI POJAZDÓW SZYNOWYCH 2. Kod przedmiotu: MK2_72







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot :Dr inż. Tomasz Kuminek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy konstrukcji maszyn, silniki

spalinowe, elektrotechnika

16. Cel przedmiotu: zapoznanie z budową i eksploatacją kolejowych silników spalinowych i

elektrycznych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna budowę kolejowych silników spalinowych kolokwium

zaliczeniowe

wykład K_W10 (++)

K_W11 (++)

2 zna budowę i zasadę działania układów silników

spalinowych

kolokwium

zaliczeniowe

wykład K_W10 (++)

K_W11 (++)

3 zna budowę osprzętu silników spalinowych kolokwium

zaliczeniowe

wykład

K_W17 (++)

4 zna budowę układów napędowych pojazdów

szynowych

kolokwium

zaliczeniowe

wykład

K_W17 (++)

5 zna budowę i układy połączeń silników

elektrycznych

kolokwium

zaliczeniowe

wykład

K_W17 (++)




Wykład: : Konstrukcja elementów składowych silników spalinowych, kadłuby, skrzynie korbowe, tłoko

instalacje paliwowe, systemy olejenia układ chłodzenia, układy wlotowe i wylotowe, tendencje rozwoju

spalinowych i elektrycznych pojazdów szynowych. układy przenoszenia mocy z silnika na koła,

urządzenia elektryczne i elektopneumatyczne, gospodarka paliwowa w eksploatacji spalinowych

pojazdów szynowych, ograniczenie zanieczyszczeń środowiskowych przez spalinowe pojazdy trakcyjne,

badania i analiza w zakresie emisji toksycznych składników przez spalinowe pojazdy szynowe, aktualne

przepisy dotyczące związków toksycznych, aparatura wysokiego i niskiego napięcia elektrycznych

pojazdów szynowych. 20. Egzamin: tak nie

1


1. Obremski J. "Lokomotywy spalinowe SM 03" WKŁ Warszawa 1979,

2. Obremski J. "Lokomotywy spalinowe ST 43" WKŁ Warszawa 1975

3. Domański E.. "Lokomotywy spalinowe ST44" WKŁ Warszawa 1973

4. Świtalski M. „Lokomotywa elektryczna EU05” WKŁ Warszawa 1964

5. Domański E „Elektryczne Zespoły Trakcyjne serii EW55 EN57 WKŁ Warszawa 1967


1. Pokropiński B. "Lux-torpeda PKP" WKŁ Warszawa 2002 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



1 Wykład 30/22

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/22





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: AVIATION ENGLISH 2. Kod przedmiotu: MK2_73






8. Specjalność: Nawigacja Powietrzna

9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. pil. Jarosław KOZUBA



14. Język prowadzenia zajęć: polski i angielski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: znajomość języka angielskiego na poziomie

średniozaawansowanym, podstawowe wiadomości z zakresu frazeologii lotniczej w języku angielskim. 16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: nazwać statki powietrzne

różnych typów i krótko je omówić; nazwać główne części płatowca i silnika; określić i omówić podstawowe

manewry statku powietrznego; nazwać główne przyrządy pokładowe; omówić zasadnicze elementy lotnisk;

posługiwać się terminologią dotyczącą załóg statków powietrznych i pasażerów; posługiwać się podstawowym

słownictwem z zakresu nawigacji lotniczej oraz radionawigacji; podstawową terminologię z zakresu meteorologii

lotniczej; znać zasadnicze procedury i słownictwo z nimi związane w języku angielskim na poziomie ICAO - 4.



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi praktycznie zastosować techniczną terminologię

lotniczą w języku angielskim na stanowisku pracy

egzamin pisemny

i ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W05 (++)

K_U04 (++)

K_K06 (+)

2 potrafi prowadzić konwersację w języku angielskim w

odniesieniu do obsługi statku powietrznego

egzamin pisemny

i ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W05 (+)

K_K04 (+)

3 potrafi prowadzić dokumentację związaną z obsługą

statku powietrznego w jezyku angielskim

egzamin pisemny

i ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W03 (+)

K_U17 (++)

4 potrafi stosować zasadnicze techniczne procedury

alarmowe i awaryjne w języku angielskim

egzamin pisemny

i ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W19 (++)

K_U23 (++)

K_K05 (++)

5 potrafi pracować w zespole i samodzielnie posługując

się językiem angielskim

egzamin pisemny

i ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (++)


W. Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykłady: The aircraft - Aircraft and engine types. The aircraft airframe. Flight control. The airport – Airport

services. Aerodrome lighting. Crew and passengers. Navigation – Air navigation elements. Radio navigation

elements. Runway incursion - Avoiding miscommunication. Airport layout. Ground operations. Lost - Across the

pacific. Finding flight N45 AC. Technology - Data link. Flight control systems. Instrument blackout. Animals -

Wildlife on the Ground. Animals on the loose. Bird strike. Gravity - Ultra light. Air race. Hydraulic loss. Health - Is

there a doctor on the board? Stressed? Medical emergency. Fire - Fire Risk. Smoke – jumper. On –board fire.

Meteorology – Microburst. Airport disruption. Stormy approach. Landings – Touchdown. Letting down a VIP.

Undercarriage. Fuel – Aviation and global warming. Gimlet glider. Fuel icing. Pressure – Blast. Damage.

Emergency descent. Pressure – Blast. Damage. Emergency descent. Security – Air rage. Suspicious passengers.

Unlawful interference.

Laboratoria: Ćwiczenia doskonaląco – utrwalające z mówienia, słuchania, pisania i czytania w odniesieniu do

poszczególnych tematów wykładów.



1. Henry Emergy, Andy Roberts, „Aviation english”, Macmillan 2008;

2. Sue Ellis, Terence Gerighty, “English for aviation”, Oxford University Press 2008;


1. „The aviation dictionary for pilots and aviation maintenance technicians”, Jeppesen 2003.

2. Sergiusz CZERNI, „Słownik lotniczo-kosmonautyczny Polsko-Angielsko – Rosyjski”, WKŁ, Warszawa 1984.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia 30/35

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/35





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: CZYNNIK LUDZKI W LOTNICTWIE 2. Kod przedmiotu: MK2_74







9. Semestr: 1






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: nauki społeczne, ergonomia i bezpieczeństwo

pracy,

16. Cel przedmiotu: umiejętność opisu funkcjonowania fizjologii i psychiki człowieka w odniesieniu do

lotnictwa, rozumienie konieczności uwzględniania czynnika ludzkiego w lotnictwie, rozumienie procesów

psychologii społecznej oraz psychologii osobowości, świadomość i uwzględnianie błędów ludzkich



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 opisuje i potrafi wytłumaczyć zjawiska ,

przetwarzania informacji, uwagi i percepcji,

pamięci

egzamin

(część pisemna)

egzamin

(część

pisemna)

K_W01 (+++)

K_U01 (++)

2 ma podstawową wiedzę z zagadnień psychologii

osobowości, rozróżnia typy temperamentów, ma

świadomość różnic indywidualnych, potrafi

określić własny temperament

egzamin

(część pisemna)

egzamin

(część

pisemna)

K_W01 (+++)

K_U04 (++)

3 ma uporządkowaną wiedzę na temat środowiska

fizycznego człowieka ze szczególnym

uwzględnieniem specyfiki lotnictwa

egzamin

(część pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W01 (++)

4 rozróżnia odpowiedzialność indywidualną i

grupową, ma świadomość odpowiedzialności za

podejmowane decyzje

egzamin (część

pisemna), egzamin

(część ustna)

wykład

(dyskusja)

K_W02 (++)

K_U05 (+++)

5 potrafi ocenić ryzyko w miejscu pracy, rozpoznaje

i unika ryzyka

egzamin (część

pisemna), egzamin

(część ustna)

wykład

(dyskusja)

K_U05(+)

6 ma świadomość czynników wpływających na

osiągnięcia, umie pracować pod presją czasu

Egzamin (część

pisemna), egzamin

(część ustna)

wykład

(dyskusja)

K_U08 (++)

K_K01 (+)

7 ma świadomość skutków błędów ludzkich, potrafi

zarządzać błędami

egzamin (część

pisemna), egzamin

(część ustna)

wykład

(dyskusja)

K_K02 (++)




Wprowadzenie do zagadnień czynnika ludzkiego. Ludzkie możliwości i ograniczenia – wzrok, słuch, przetwarzanie

informacji, uwaga i percepcja, pamięć. Psychologia osobowości – temperament, różnice indywidualne. Psychologia

społeczna – odpowiedzialność indywidualna i grupowa, motywacja, praca zespołowa, zagadnienia „kulturowe”,

nadzór, przewodnictwo. Czynniki wpływające na osiągnięcia – stres, presja czasu, obciążenie i niedociążenie pracą,

sen i zmęczenie, praca zmianowa, alkohol, lekarstwa, nadużywanie narkotyków. Środowisko fizyczne – hałas, dym,

oświetlenie, klimat, temperatura, ruch, wibracje. Zadania – praca fizyczna, zadania powtarzalne, systemy złożone.

Komunikacja – zespołowa, rozpowszechnianie informacji. Modele błędu ludzkiego – skutki błędów, zarządzanie

błędami. Ryzyko w miejscu pracy – rozpoznawanie i unikanie ryzyka, postępowanie w sytuacjach nagłych.


21. Literatura podstawowa: 1. Polski Przegląd Medycyny Lotniczej nr 3 tom 14, lipiec-wrzesień 2008 r

2. Traczyk W.: Fizjologia człowieka w zarysie, wyd., PZWL, 2009

3. Michajlik A., Ramotowski W.: Anatomia i fizjologia człowieka, wyd., PZWL, 2009.

4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 października w sprawie badań lotniczo-lekarskich (Dz.

U. z dnia 4 listopada 2003 r.)

5. Ogińska-BulikN., Juczyński Z.: Osobowość stres a zdrowie, Difin Sp. z o.o, Warszawa 2008


1. Maruszewski, T.: Psychologia poznania. Gdańsk: Gdańskie Wyd. Psychologiczne, 2001,

2. Strelau, J. (red.).: Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: Gdańskie Wyd. Psychologiczne, 2000.

3. R.J.Gerlig, P.G.Zimbardo: Psychologia i życie, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2006

4. Terelak J. F.: Psychologia stresu, Oficyna Wyd. Branta, Bydgoszcz 2001




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/45





28. Uwagi:

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Traczyk+W%B3adys%B3aw+Z.&t=6

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Michajlik+Aleksander&t=6

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Ramotowski++Witold&t=6


1. Nazwa przedmiotu: METEOROLOGIA II 2. Kod przedmiotu: MK2_75







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. Aleksander Król




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: meteorologia I, znajomość podstawowych

wiadomości z zakresu fizyki (mechanika płynów i gazów, termodynamika, optyka i elektryczność atmosfery),

geografii fizycznej, chemii nieorganicznej i matematyki na poziomie szkoły średniej, znajomość podstaw

informatyki.

16. Cel przedmiotu: w wyniku opanowania treści programowych wykładów przedmiotu student potrafi: określić

wpływ czasowo-przestrzenny rozkładu elementów meteorologicznych i zjawisk pogody w atmosferze na działalność

lotnictwa, rozpoznać i ocenić elementy i zjawiska pogody mające wpływ na lot samolotu na opracowanych

materiałach synoptycznych; dokonać charakterystyki meteorologicznych warunków lotów w typowych sytuacjach

synoptycznych, analizować prognozy pogody zawarte w komunikatach meteorologicznych, sygnifikantach oraz

rozszyfrować depesze TAF i METAR; przedstawić zasadyorganizacji meteorologicznej osłony lotnictwa zgodnie z

dyrektywami ICAO.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 charakteryzuje czasowo-przestrzenny rozkład

elementów meteorologicznych i zjawisk pogody w

atmosferze

egzamin wykład

(dyskusja)

K_W07(++) K_U02(++)

2 umie rozpoznać i ocenić elementy i zjawiska pogody

mające wpływ na lot samolotu

egzamin wykład

(dyskusja)

K_W04(++) K_U02(++)

3 umie dokonać charakterystyki meteorologicznych

warunków lotów w typowych sytuacjach

synoptycznych

egzamin wykład

laboratorium +

konsultacje

K_W04(+++) K_U02(++)

4 zna zasady organizacji meteorologicznej osłony

lotnictwa zgodnie z dyrektywami ICAO

egzamin wykład

laboratorium +

konsultacje

K_W04(+++) K_U04(++)

5 umie przeprowadzić wtórną analizę materiału

synoptycznego

sprawdzian z

laboratorium

laboratorium +

konsultacje

K_U09(++)

K_U08(+++)

6 umie dokonać analizy prognozy pogody zawartej w

komunikatach meteorologicznych, sygnifikantach, oraz

rozszyfrowywać depesze TAF i METAR

sprawdzian z

laboratorium

laboratorium +

konsultacje

K_U09(++)

K_U08(+++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: Międzynarodowa Atmosfera Wzorcowa (ISA); Wysokość ciśnieniowa, wysokość rzeczywista, wysokość

względna, wysokość bezwzględna, poziom lotu. QNH, QFE, QFF. Pogoda i meteorologiczne warunki lotów we

frontach: ciepłym, chłodnym I i II rodzaju oraz frontach okluzji w przebiegu rocznym i dobowym. Rodzaje

widzialności, czynniki zmniejszające widzialność. Meteorologiczne zagrożenia lotów – podział i charakterystyka

niebezpiecznych zjawisk pogodowych. Fizyczne warunki powstawania oblodzenia, wpływ oblodzenia na lot

samolotu. Służba meteorologiczna, stacje synoptyczne i lotniskowe, zadania WMO i ICAO w zakresie

meteorologicznej osłony działań lotnictwa, sieć lotniskowa AFTN, komputerowe banki danych. Kody

meteorologiczne SYNOP i SHIP. Informacje radarowe, informacje satelitarne, rodzaje lotniczych prognoz pogody.

Treść komunikatu meteorologicznego, depesze METAR i TAF. Podstawowe meteorologiczne dokumenty

normatywne niezbędne do przygotowania lotu według norm ICAO.

Laboratorium: zwiedzanie lotniskowej stacji meteorologicznej i konsultacje z osobami odpowiedzialnymi za

meteorologię działań lotnictwa. Obliczenia przewyższenia nad terenem, najniższego użytecznego poziomu lotu,

praktyczne wskazówki przy uwzględnianiu wpływu temperatury i ciśnienia. Kody lotnicze: METAR, TAF, SPECI,

SIGMET, SNOWTAM, MOTNE, komunikat o warunkach na drodze startowej, briefing meteorologiczny i

doradztwo, specjalne ostrzeżenia meteorologiczne, informacje dla komputerowego planowania lotu. 20. Egzamin: tak nie

1


1. Domicz J., Szutowski L., „Podręcznik pilota samolotowego”, wyd. 2, TECHNIKA, Poznań, 1998.

2. Jafernik H., Wilczek Z., Ziarko J., „Meteorologiczna osłona działań lotnictwa, Dom Wyd.BELLONA,

Warszawa 2000.

3. Praca zbiorowa, „Meteorologia dla pilota”, DWOPK, Warszawa, 1988.

4. Szewczak P., „Meteorologia dla pilota samolotowego”. Seria szkoleniowa AVIA - TEST Poznań, 2007. 22. Literatura uzupełniająca: 1. Ostrowski M., „Meteorologia dla lotnictwa sportowego”, Aeroklub Polski, Wyd Przegląd lotniczy, Warszawa

1999;

2. Schmidt M., „Meteorologia dla potrzeb szybownictwa”, WKiŁ, Warszawa, 1982;

3. Sorbjan Z., „Meteorologia dla każdego”, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001;

4. Woś A., „Meteorologia dla geografów, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1997. 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/45





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: NAZIEMNE PRZYGOTOWANIE DO

LOTÓW








9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. nawig. Andrzej Fellner, prof. nzw. w PŚ



14. Język prowadzenia zajęć: : polski


16. Cel przedmiotu: w wyniku opanowania treści programu student powinien opanować umiejętności

niezbędne do praktycznego wykonywania zadań w przestrzeni powietrznej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 poznać tryb i zakres szkolenia lotniczego zgodny z

Instrukcją Szkolenia FTO ROYAL

egzamin

(cz. ustna)

laboratorium +

konsultacje

K_W08(++) K_K06(++)

2 opanować podstawową wiedzę z zakresu prawa

lotniczego i procedur operacyjnych i umieć ją zastosować

w praktyce

egzamin

(cz. ustna)

laboratorium +

konsultacje

K_W10(++)

K_W15(+++) K_K06(++)

K_U06(++)

3 poznać ogólną budowę samolotu ,umieć przygotować

samolot do eksploatacji

egzamin

(cz. ustna)

laboratorium +

konsultacje

K_W15(+++) K_U06(++)

K_K06(++)

4 wykazać swoje umiejętności zakresie prowadzenia

łączności radiowej

egzamin

(cz. ustna)

(cz. pisemna)

laboratorium +

konsultacje

K_W15(+++) K_U18(++)

K_K06(++)

K_U06(++) 5 poznać osiągi samolotu i zasady wykonywania lotu,

umieć planować lot i opracować niezbędne dokumenty do

wykonania lotu

egzamin

(cz. ustna)

laboratorium +

konsultacje

K_U06(++)

K_U22(+++)

K_W08(++)

K_W10(++)

K_K06(++)

6 umieć w praktyce zastosować wiedzę z zakresu nawigacji

i meteorologii

egzamin

(cz. ustna)

laboratorium +

konsultacje

K_K06(++)

K_W08(++)

K_W10(++)

K_U06(++)

K_U22(+++)


W. Ćw. L. 60 P. Sem.


Laboratorium: Student pod kierunkiem opiekuna naukowo – dydaktycznego ma samodzielnie sformułować i

rozwiązać zagadnienie dotyczące problemu praktycznego wykonania zadań w przestrzeni powietrznej. Przeliczać

jednostki miar stosowanych w lotnictwie (Przeliczanie wysokości lotu, obliczenie wysokości bezpiecznej,

parametrów lotu, wyważenia samolotu) Wykreślanie trasy lotu na mapach, opracowanie planu lotu. Przeliczanie

prędkości. Obliczanie poprawek do kursu na podstawie liniowego bocznego odchylenia. Obliczanie zużycia paliwa.

Obliczanie zasięgu i czasu przybycia (ETA). Poprawki do ETA. Obliczanie elementów zakrętu. Kompleksowe

obliczanie trasy lotu. Wypełnianie dziennika pokładowego i innych dokumentów, prowadzenie łączności radiowej.

Praktyczne wykonywanie lotów na symulatorach. 20. Egzamin: tak nie

1

21. Literatura podstawowa: 1. Ćwiklak J., Grzegorzewski M., Jafernik H., „Podstawy wykonywania lotów IFR”, WSOSP, Dęblin 2008;

2. Januszewski J., „Systemy radionawigacyjne i satelitarne”, WSM, Gdynia 1993;

3. Narkiewicz J., „Podstawy układów nawigacyjnych”, WKŁ, Warszawa 1999;

4. Ortyl A., „Systemy nawigacji lotniczej”, WAT, Warszawa 1994;

5.Polak Z., Rypulak A., „Awionika i przyrządy pokładowe”, WSOSP, Dęblin 2002;

22. Literatura uzupełniająca: 1.Sobczyński E., Pietruszka J., Mapy lotnicze (Przewodnik), MON, Warszawa 2004;

2.Szutowski L., „Podręcznik pilota samolotowego”, Poznań 1994;

3.Szutowski L., „Poradnik pilota samolotowego”, Poznań 2003;

4.Szutowski L., „Album szkolenia lotniczego”, AVIA - TEST, Poznań 2008;

5.Wyrozumski W., „Podręcznik nawigacji lotniczej”, WKŁ, Warszawa 1984.

6. Oxford aviation tom 1-7.

7.PL 4444 Zarządzanie ruchem lotniczym (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z dnia 16 lutego

2006 r.);

8.ICAO DOC 8168 - Operacje statków powietrznych (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z dnia

16 lutego 2006 r.).



kontaktowych / pracy studenta 1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 60/15

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/15





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: OGÓLNA BUDOWA STATKÓW

POWIETRZNYCH II








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Peruń




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu

mechaniki i budowy maszyn, materiałoznawstwa, elektrotechniki i automatyki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać

strukturę budowy statków powietrznych, silników lotniczych i zasadniczych systemów (urządzeń)

pokładowych. 17. Efekty kształcenia:


efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi dokonać podziału i scharakteryzować

zasadnicze elementy współczesnych statków

powietrznych

egzamin pisemny wykłady K_W08 (+)

K_U17 (++)

2 potrafi opisać zasadę pracy systemów znajdujących

zastosowanie we współczesnych statkach

powietrznych

egzamin pisemny,

prace pisemne

wykłady,

laboratoria

K_W18 (++ )

K_U17 (+)

3 potrafi rozpoznać, opisać budowę i zasadę pracy

lotniczego silnika tłokowego, turbinowego i

odrzutowego

egzamin pisemny,

prace pisemne

wykłady,

laboratoria

K_W18 (+)

K_U15 (++)

4 potrafi uzasadnić zastosowanie określonej struktury

statku powietrznego w zależności od jego

przeznaczenia

egzamin pisemny wykłady,

laboratoria

K_W08 (++ )

K_U15 (+)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole prace pisemne laboratoria K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (+++)


W. 15 Ćw. L. 45 P. Sem.


Wykład: Struktura statku powietrznego – definicje, budowa kadluba i skrzydła - zasadnicze elementy w zaleznosci

od rodzaju. Mechanizacja skrzydla – zasadnicze urzadzenia mechanizacji skrzydła. Typy i budowa podwozia.

Silniki – budowa i zasada działania silika tłokowego, turbinowego i odrzutowego. Instalacja hydrauliczna,

powietrzna, elektryczna, paliwowa – zasadnicze elementy i ich przeznaczenie, zasada działania.

Laboratorium: Awionika statku powietrznego – przyżądy pokładowe – zasadnicze przyżądy ciśnieniowe,

żyroskopowe, i bezwładnosciowe – budowa i zasada dzialania. Dajniki ciśnienia powietrza, płaszczyzny

żyroskopowe, centrala aerometryczna. Zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów samolotów.

Ogólna charakterystyka strukturalna samolotów. Mechanizacja skrzydeł. Charakterystyka systemów sterowania.

Silniki lotnicze. Systemy hydrauliczne, powietrzne, paliwowe i elektryczne.



1. Airframes and systems, Jeppsen, Germany 2007

2. Powerplant – Jeppsen, Germany 2007

3. Instrumentation – Jeppsen, Germany 2007


1. W. Chebda, M. Malski, „Płatowce”, WK i Ł, Warszawa 1981.




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/60





28. Uwagi: Brak


1. Nazwa przedmiotu: OSIĄGI I PLANOWANIE LOTU II 2. Kod przedmiotu: MK2_78







9. Semestr: 2






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu nawigacji ogólnej

i radionawigacji, prawa lotniczego, aerodynamiki i zasad lotu.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać podstawowe

pojęcia i definicje związane osiągami, planowaniem lotu statku powietrznego oraz praktycznie wykonać czynności

związane z planowaniem lotu VFR i IFR .



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi wykonać zasadnicze obliczenia związane z

masą, wyważeniem samolotu i załadunkiem

samolotu

egzamin ustny i

praktyczny,

kolokwia, laboratoria

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W07 (++)

K_U19 (++)

K_K04 (+)

2 potrafi określić osiągi samolotu jedno i

wielosilnikowego w określonej konfiguracji

egzamin ustny i

praktyczny, kolokwia,

laboratoria

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W03 (++)

K_U19 (+)

K_K04 (+)

3 potrafi wykonać czynności związane z

zaplanowaniem lotu VFR i IFR

egzamin ustny i


laboratoria

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (++)

K_U18 (++)

K_K04 (+)

4 potrafi rozwiązywać zadania związane z

zaplanowaniem paliwa, nalotu i jego kontrolą w

czasie lotu

egzamin ustny i


laboratoria

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W07 (+)

K_U18 (+)

5 zna zasady i potrafi praktycznie wypełnić plan lotu

(flight plan)

egzamin ustny i


laboratoria

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W10 (++)

K_U11 (++)

K_K03 (++)


W. 15 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: Masa i wyważanie: Ograniczenia masy i wyważenia. Użycie instrukcji eksploatacji samolotu dla

wyznaczenia granicznych położeń środka ciężkości dla konfiguracji do startu, lądowania i przelotu. Czynniki

wyznaczające maksymalną dopuszczalną masę. Czynniki określające graniczne położenia środka ciężkości.

Załadowanie: Definicje i terminologia. Masy samolotu. Ładunek samolotu. Sprawdzanie masy samolotu.

Dokumentacja wyważenia. Skutki przeciążenia. Wpływ masy i wyważenia na osiągi samolotów. Środek ciężkości:

Podstawy obliczeń położenia środka ciężkości (arkusz załadowania i wyważenia). Momenty sił. Wyrażenie

wyważenia w procentach średniej cięciwy aerodynamicznej (% MAC). Obliczanie położenia środka ciężkości

samolotu. Położenia środka ciężkości pustego samolotu. Przesunięcie środka ciężkości po dodaniu paliwa, ładunku i

balastu. Skutki przesunięcia ładunku. Osiągi samolotów jedno i wielosilnikowych: Definicje użytych terminów i

prędkości. Dodatkowe nowe terminy używane dla określania osiągów samolotów wielosilnikowych. Określanie

osiągów w warunkach normalnych. Uwzględnienie wpływu wysokości ciśnieniowej, temperatury, wiatru, masy

samolotu, nachylenia i warunków na drodze startowej. Elementy składowe osiągów. Użycie tabel i wykresów

osiągów. Planowanie lotu nawigacyjnego: Plan nawigacyjny. Wybór tras, prędkości, wysokości względnych

(bezwzględnych) i lotniska zapasowego. Pomiar - linie drogi i odległości. Obliczenia kursu, prędkości podróżnej

(GS), czasów przelotów z odcinków trasy, prędkości rzeczywistej (TAS) i prędkości wiatrów. Łączność radiowa i

pomoce nawigacyjne (rodzaj, częstotliwość, zasięg i i dentyfikacja). Częstotliwości i znaki wywoławcze

odpowiednich służb kontroli ruchu lotniczego i informacji lotniczej takich jak stacje meteorologiczneWypełnianie

części przedlotowej dziennika nawigacyjnego. Planowanie Paliwa:Obliczanie planowanego zużycia paliwa na każdy

odcinek oraz całkowitej ilości paliwa na lot. Wypełnianie arkusza paliwa w części przedlotowej dziennika

nawigacyjnego Obliczanie paliwa podczas lotu. Obliczanie współczynnika bieżącego zużycia paliwa. Poprawki do

przewidywanej rezerwy paliwa. Plan lotu ICAO ATC: Rodzaje planów lotu. Przygotowywanie planu lotu.

Informacje do planu lotu uzyskane z: nawigacyjnego planu lotu, obliczeń paliwowych, podstawowych danych o

samolocie – z instrukcji użytkowania, danych dotyczących załadunku i wyważenia. Wypełnianie planu lotu.

Procedury składania planu lotu. Służba odpowiedzialna za przyjęcie planu lotu. Zamknięcie planu lotu.

Laboratorium: Praktyczne wykonywanie obliczeń związanych z załadunkiem, masą i wyważeniem samolotu, masa

paliwa, osiągów samolotów. Parktyczne planowanie lotu VFR i IFR. Praktyczne wypełnienie planu lotu.



1. Flight planning – JAA ATPL Training – Jeppsen, Germany 2007.

2. Procedury Służb Ruchu Lotniczego „Zarządzanie ruchem lotniczym” (Doc. 4444), Wydanie 15, Warszawa 2007.


1. CAP 697 – Flight planning manual – Secondary edition – July 2006.

2. Instrukcje użytkowania wybranych samolotów jedno – wielosilnikowych. 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/65





28. Uwagi: Brak









9. Semestr: 3








transportu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku


pracy magisterskiej

praca

magisterska


K_W02(+)

K_W05(+)

K_W07(++)

K_U04(+)





praca

magisterska


K_U07(++)

K_U08(+)

K_K02(++)




praca

magisterska


K_U04(+)




zgodnie z planem

praca

magisterska


K_U09(++)

K_U11(+)

K_K01(+)

K_K04(+)




praca

magisterska


K_U19(+)

K_K05(+)


W. Ćw. L. P. Sem.




Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta. 20. Egzamin: tak nie

1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /600

Suma godzin /600





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRAWO LOTNICZE I PROCEDURY ATC II 2. Kod przedmiotu: MK2_80







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. pil. Henryk Jafernik, doc. w PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: prawo lotnicze i procedury z sem. 5

studiów I stopnia

16. Cel przedmiotu: poznanie międzynarodowego i krajowego prawa lotniczego wraz z obowiązującymi

załącznikami.



sprawdzeni

a efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi zastosować w praktyce podstawowe pojęcia

związane z międzynarodowym prawem lotniczym

egzamin

(cz. ustna)

wykład

(dyskusja)

K_W04(++) K_K02(++)

2 potrafi zastosować w praktyce podstawowe zasady

krajowego prawa lotniczego

egzamin

(cz. ustna)

wykład

(dyskusja)

K_W04(++) K_K02(++)

3 umie opracować dokumenty wynikające ze stosowania

prawa lotniczego

egzamin

(cz. ustna)

(cz. pisemna)

projekt

wykład

(przykłady)

laboratorium +

konsultacje

K_W04(+++)

4 umie w praktyce zastosować dokumenty normatywne w

celu bezpiecznego wykonywania lotów statku

powietrznego

egzamin

(cz. ustna)

(cz. pisemna)

projekt

wykład

(przykłady)

laboratorium +

konsultacje

K_W04(+++) K_U04(++)

5 zna przepisy prawne i dokumenty wydane przez

międzynarodowe i krajowe organizacje lotnicze

egzamin

(cz. ustna)

laboratorium +

konsultacje

K_U09(++)

K_U04(++)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: Żegluga powietrzna: ogólne zasad i zastosowanie: suwerenność, terytorium; lot nad terytoriami państw

stron umowy: prawo do lotów poza rozkładowych, loty rozkładowe, kabotaż, lądowanie w portach celnych,

stosowanie przepisów lotniczych, przepisy ruchu lotniczego, poszukiwanie statku powietrznego; działania w celu

ułatwienia nawigacji lotniczej: wymagania celne, warunki jakie musi spełniać statek powietrzny: świadectwo

zdatności do lotu, licencje personelu lotniczego, uznawanie świadectw i licencji, ograniczenia dotyczące frachtu;

aparaty fotograficzne: dokumenty wymagane na pokładzie statku powietrznego, międzynarodowe standardy i

zalecane praktyki: przyjęcie międzynarodowych standardów i procedur, wpisy w świadectwa i licencje, ważność

wpisów w świadectwa i licencje: odstępstwa od międzynarodowych standardów i procedur (notyfikacji o

odstępstwach).

Laboratorium.: Praktyki handlowe i związane z tym zasady – dzierżawa bez załogi, dzierżawa z załogą, obowiązki

z tytułu standardów i zalecanych praktyk, procedur dla usług nawigacji lotniczej oraz regionalnej żeglugi

powietrznej, międzynarodowe porozumienia i organizacje, europejskie organizacje lotnicze, procedury łączności,

procedury dla przylatujących i odlatujących samolotów, kontrola ruchu lotniczego rejonie i na lotnisku, przepisy

wykonywania lotów w VFR i IFR, loty międzynarodowe i w przestrzeni niekontrolowane 20. Egzamin: tak nie

1

1. Literatura podstawowa: 1. Załącznik 7,8,2,1 ICAO.

2. Jafernik H., Ćwiklak J.: Wykonywanie lotów. IFR Dęblin 2010.

3. Ustawa prawo lotnicze z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r.).

22. Literatura uzupełniająca: 1. Szutowski D., „Podręcznik pilota samolotowego”, Poznań 1994

2. PL 4444 Zarządzanie ruchem lotniczym (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z dnia 16

lutego 2006 r.);

3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 9 października 2003 r. w sprawie zakazów lub ograniczeń lotów

na czas dłuższy niż miesiące;

4. ICAO DOC 8168 - Operacje statków powietrznych (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z

dnia 16 lutego 2006 r.). 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/75





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PROCEDURY OPERACYJNE II 2. Kod przedmiotu: MK2_81







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. pil. Henryk Jafernik, doc. w PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: studenci powinni być po zaliczeniu z

przedmiotu procedury operacyjne I, osiągi i planowanie lotu I i II

16. Cel przedmiotu: wykazanie się znajomością przepisów OPS, poznanie podstawowej dokumentacji

pokładowej oraz dokumentacji eksploatacyjnej statku powietrznego, zapoznanie się z procedurami

przeciw hałasowymi i awaryjnymi, nabycie umiejętności praktycznego posługiwania się kartami

podejścia do lądowania według wskazań przyrządów, poznanie procedury ustawiania wysokościomierzy i

utrzymywania wysokości



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 zna podstawowe dokumenty pokładowe oraz

dokumentację eksploatacyjną statku powietrznego

egzamin

(cz. ustna)

wykład

(dyskusja)

K_W13(+) K_K04(++)

2 zna podstawowe procedury przeciw hałasowe i

awaryjne

egzamin

(cz. ustna)

wykład

(dyskusja)

K_W13(++) K_K05(++)

3 umie praktycznie posługiwać się kartami podejścia

do lądowania według wskazań przyrządów

egzamin

(cz. ustna) (cz.

pisemna)

projekt

wykład

(przykłady)

laboratorium +

konsultacje

K_W13(++) K_U08(++)

4 umie praktycznie posługiwać się kartami odlotowymi

według wskazań przyrządów

egzamin

(cz. ustna) (cz.

pisemna)

projekt

wykład

(przykłady)

laboratorium +

konsultacje

K_W14(+) K_U22(++)

5 poznać procedury ustawiania wysokościomierzy i

utrzymywania wysokości;

egzamin

(cz. ustna)

laboratorium +

konsultacje

K_U09(++)

K_U22(++)

6 umie opracować procedury podejścia do lądowania

według wskazań przyrządów

egzamin

(cz. ustna)

laboratorium +

konsultacje

K_U09(++)

K_U22(++)


W. 30 Ćw. L.15 P. Sem.


Wykład: Aneks 2 - przepisy ruchu lotniczego - zastosowanie ogólnych zasad ruchu lotniczego (bez operacji

nawodnych), przepisy dotyczące lotów z widocznością. przepisy dotyczące lotów wg wskazań przyrządów, sygnały

stosowane podczas przechwytywania cywilnych, przepisy dotyczące lotów z widocznością, przepisy dotyczące

lotów wg wskazań przyrządów, tabela poziomów przelotowych, procedury służb ruchu lotniczego - operacje

statków powietrznych, procedury odlotowe, procedury podejścia, procedury oczekiwania, procedury nastawiania

wysokościomierza, procedury użycia transpondera wtórnego, Ankes 11 – służby ruchu lotniczego, służba kontroli

ruchu lotniczego (ATC), służba informacji lotniczej (FIS), służba alarmowa (AS), zasady rządzące oznaczaniem

dróg lotniczych typu RNP i ATS innych niż standardowe drogi odlotowe i przylotowe,.zasady ruchu lotniczego,

służba kontroli obszaru, służba kontroli zbliżania służba kontroli lotniska, wykorzystanie radaru w służbie ruchu

lotniczego, Aneks 15 – Służba informacji lotniczej, Aneks 14 – Lotniska – definicje, dane lotniska, wizualne

pomoce nawigacyjne, pomoce wizualne dla oznaczenia przeszkód i oznaczania ograniczonego użytkowania stref,

służby alarmowe, Załącznik A do Aneksu 14, Aneks 9 - Ułatwienia – wlot i wylot statku powietrznego, przylot i

odlot osób i bagażu, Aneks 12 - Poszukiwanie i ratownictwo – definicje, organizacja, współpraca, procedury

operacyjne, sygnały używane w ratownictwie i poszukiwaniu, Aneks 17 – Bezpieczeństwo i ochrona – przepisy

ogólne, organizacja, przewoźnicy (program ochrony przewoźnika), Aneks 13 – Badanie wypadków i incydentów

statków powietrznych – definicje, zastosowanie.

Laboratorium: praktyczne wykonywanie obliczeń i czynności pilota w czasie przygotowania do lotu z zakresu:

procedur odlotu, procedur podejścia, procedur oczekiwania, procedur nastawiania wysokościomierza, procedur

użycia transpondera radaru wtórnego, obliczania zgłoszonych odległości, obszaru działania radiowego

wysokościomierza, widoczności świateł podchodzenia. 20. Egzamin: tak nie

1

21. Literatura podstawowa: 1. Ćwiklak J., Jafernik H., Postawy wykonywania lotów. IFR, WSOSP, Dęblin 2008.

2. ICAO Doc. 8168- Ops/611, Tom1.

3. ICAO Doc.7030 - Uzupełniające procedury regionalne.

4. ICAO Aneksy - 2, 9, 11, 12, 13, 14, 15, 17. 22. Literatura uzupełniająca:

1. Wyrozumski W., „Podręcznik nawigacji lotniczej”, WKŁ, Warszawa 1984.

2. Szutowski D., „Podręcznik pilota samolotowego”, WKŁ, Poznań 2006.

3. JEPPESEN – FLIGHT PLANING, JAA ATPL TRAINING JEPPESEN SANDERSON 2004.

4. JEPPESEN - INSTRUMENTATION, JAA ATPL TRAINING JEPPESEN SANDERSON 2004. 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/45





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: RADIONAWIGACJA 2. Kod przedmiotu: MK2_82







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. nawig. Andrzej Fellner, prof. ndzw. w PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wiadomości z zakresu nawigacji ogólnej,

procedur operacyjnych i budowy urządzeń radionawigacyjnych statku powietrznego.

16. Cel przedmiotu: w wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien znać i potrafić

stosować urządzenia i systemy radionawigacyjne oraz znać zasady ich stosowania. 17. Efekty kształcenia:


efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi scharakteryzować budowę, parametry i

zastosować zasadnicze systemy radionawigacyjne

stosowanych w lotnictwie

egzamin pisemny,

test

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W08(++)

K_U19 (++)

K_K05 (++)

2 potrafi opisać i zastosować procedury związane z

wykorzystaniem systemów nawigacyjnych

egzamin pisemny,

test

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W01(++)

K_U19 (+)

K_K04 (++)

3 prawidłowo interpretuje zapisy określone na

mapach podejść lotnisk kontrolowanych

test

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W01 (+)

K_U17 (++)

K_K05 (+)

4 potrafi prawidłowo interpretować wskazania

pokładowych przyrządów radionawigacyjnych

test

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W06 (++)

K_U15 (++)

5 potrafi scharakteryzować i zastosować pokładowe

systemy zarządzania lotem FMS

test

wykłady

(kolokwia),

laboratoria

K_W08 (+)

K_U15 (+)


W. 45 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: Wprowadzenie do radionawigacji – pojęcie radionawigacji, fala elektromagnetyczna, właściwości fal

radiowych, Teoria radarów – radar pierwotny i wtórny, zasad pracy radarów, charakterystyka zasadniczych

systemów radarowych. System zarządzania przestrzenią powietrzną AMS 2000+. VHF DF – charakterystyka, dane

techniczne, zasada pracy, zastosowanie, karta podejścia wg VHF DF. NDB i ADF – charakterystyka, dane

techniczne, zasada pracy, zastosowanie, lot od i do r/ latarni, karta podejścia wg NDB. VHF Omnidirectional Radio

Range (VOR) – charakterystyka, zasada pracy, zasad pomiaru namiaru, wyposażenie samolotu, zastosowanie VOR

w nawigacji. DME – charakterystyka, zasada pracy, nawigowanie z zastosowaniem DME. ILS – charakterystyka,

zasada pracy, wyposażenie pokładowe, kategorie ILS, błędy. Zastosowanie ILS – identyfikacja stacji, interpretacja

wskazań przyrządu, karta podejścia. MLS – charakterystyka, dane techniczne, zasada pracy. Radiolokacja – metody

stosowane w radiolokacji, radary kontroli ruchu lotniczego, radary pokładowe. GNSS – charakterystyka systemu

GPS – wymagania, charakterystyka systemu, zasada pracy – wyznaczanie pozycji, poziom dokładności, błędy

systemu. System zarządzania lotem FMS – charakterystyka, zastosowanie.

Laboratorium: Praktyczne wykonywanie obliczeń związanych z zastosowaniem procedur odnoszących się do

wykorzystnia urządzeń r/nawigacyjcnych. Ćwiczenia z zakresu odczytywania wskazań urządzeń r/nawigaycjnych i

map podejścia do ladowania



1. Radionavigation – JAA ATPL training, Jeppsen, Germany 2009.


1. Theoretical Knowledge Manual – Radionavigation, Jeppsen, England 2001.

2. Mapy podejścia lotnisk wybranych kontrolowanych.




1 Wykład 45/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 75/65





28. Uwagi: Brak









9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. nawig. Andrzej Fellner, prof. nzw w Pol. Śl.









końcowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 wykonuje pomiary, interpretuje, dokumentuje i prezentuje

dane opisujące procesy występujące w drogowych i

kolejowych systemach transportowych

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza

przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U01(+)

K_U04(++)

K_U11(++)

K_U14(++)

K_U15(++)

K_U17(+)

K_K02(+)

2 klasyfikuje systemy sterowania i zarządzania w

systemach transportowych z uwzględnieniem różnic w

systemach (drogowym, kolejowym, lotniczym i

morskim), wykorzystuje najnowsze narzędzia

informatyczne, systemy eksperckie oraz bazy danych do

wykonania zadania inżynierskiego

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza

przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U10(++)

K_U11(++)

K_U13(++)

K_U14(++)

3 zna najczęściej stosowane metody wyznaczania

przepustowości skrzyżowań, zna i potrafi zastosować

odpowiedni model analityczny do opisu zjawisk i

procesów ruchowych w sieci drogowej

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza

przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U14(++)

K_U15(++)

4 analizuje, ocenia warunki ruchu na podstawie

obliczonych miar efektywności ruchu i projektuje

organizację ruchu wraz z systemem sterowania ruchem

drogowym na skrzyżowaniach

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza

przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U10 (++)

K_U14 (++)

K_U23(++)

5 definiuje i charakteryzuje podstawowe różnice między

ilościowymi a jakościowymi metodami prognozowania

zjawisk w systemie transportowym

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza

przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U01 (++)

K_U02 (+)

6 potrafi rozwiązywać złożone zadania projektowe z

zakresu obiektów budowlanych infrastruktury drogowej i

kolejowej oraz węzłów i systemów transportowych,

wykorzystuje deterministyczny i probabilistyczny opis

ruchu drogowego w technice symulacyjnej

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza

przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U09(+)

K_U11(++)

K_U12(++)

K_U14(++)

K_U16(++)

K_U19(+)+

K_U20(++)

7 prawidłowo rozstrzyga dylematy związane z

wykonywaniem zawodu inżyniera transportu, spedytora i

logistyka

kolokwium

pisemne

seminarium

(analiza

przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_K05(++)


technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania

i przekazywania społeczeństwu informacji i opinii

dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów

działalności inżyniera transportu

kolokwium

pisemne

seminarium

(analiza

przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_K07(++)




Seminarium: ogólna charakterystyka pracy dyplomowej, rodzaje prac dyplomowych, struktura treści i podział

rozdziałów w zależności od rodzaju pracy, dobór literatury, opracowanie materiałów źródłowych, zasady stosowania

odsyłaczy do literatury, bibliografia, ustalenie tematu, celu i zakresu pracy dyplomowej oraz harmonogramu jej

realizacji, zasady pisania pracy, słownictwo techniczne, podział treści na część główną i załączniki, dobór metody

badań stanowiskowych, modelowych, pomiarowych, optymalizacyjnych: opracowanie programu badań, prezentacja

cząstkowych rezultatów pracy, zasady przygotowania i przedstawienia prezentacji komputerowej, bieżąca kontrola

zaawansowania pracy, konsultacje merytoryczne i formalne, rejestracja i opracowanie wyników badań, referowanie

pracy, przygotowanie jej wizualnej prezentacji i przedstawienie wyników, opracowanie wytycznych do obrony

pracy dyplomowej, kryteria oceny pracy dyplomowej i egzaminu końcowego, podsumowanie zajęć seminaryjnych. 20. Egzamin: tak nie

1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/55

6 Inne /

Suma godzin 30/55





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY INFORMACJI PRZESTRZENNEJ 2. Kod przedmiotu: MK2_84







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Peruń




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, podstawowe wiadomości

z informatyki (bazy danych) i geoinformatyki

16. Cel przedmiotu: Zrozumienie istoty Systemów Informacji Przestrzennej i spełnianych przez nie

funkcji. Opanowanie wiedzy z zakresu: danych geograficznych (modele, źródła, jakość), baz danych

geograficznych, systemów odniesień przestrzennych, zasad przetwarzania i analiz danych, wizualizacji.

Przedstawienie charakterystyki i zastosowania GIS. Przyswojenie umiejętności wykorzystania danych

przestrzennych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 rozumie istotę Systemów Informacji Przestrzennej egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W07 (++)

2 zna pola zastosowań GIS egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W07 (++)

3 potrafi charakteryzować dane geograficzne egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W07 (++)

4 zna źródła i sposoby pozyskiwania danych przestrzennych egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W06 (++)

K_U04(+)

K_U18(+)

5 zna i potrafi wykorzystać modele danych geograficznych egzamin

pisemny

wykład

(przykłady)

K_W07(++)

K_U18 (+)

6 posiada podstawowe umiejętności wykorzystania GIS w

praktyce. Potrafi wykonać podstawowe operacje

przetwarzania i analizy danych geograficznych

kolokwium

zaliczeniowe

laboratorium K_W07(++)

K_U04(+)

K_U10(++)

K_U18(+)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: Wprowadzenie do Systemów Informacji Przestrzennej. Kierunki rozwoju GIS. Pola zastosowań. Przykłady

wykorzystania GIS w Polsce. Relacje między kartografią i GIS. Świat realny a GIS. Dane a informacja.

Komponenty systemów informacji przestrzennej. Charakterystyka danych geograficznych. Źródła danych. Modele

danych geograficznych. Systemy odniesień przestrzennych. Jakość danych geograficznych. Błędy danych. Bazy

danych geograficznych. Operacje przetwarzania i analizy. Współrzędne geograficzne i prostokątne. Wprowadzenie

do NMT.

Laboratorium: Charakterystyka oprogramowania GIS. Podstawowe operacje. Wyświetlanie map na podstawie

danych z tabeli atrybutów. Dane dyskretne i ciągłe. Praca z danymi atrybutowymi. Tworzenie i edycja map.

Narzędzia analityczne, rodzaje operacji analitycznych. Analizy przestrzenne. Prezentacja wyników analiz.



19. Longley P. A., Goodchild M. F., Maguire D. J., Rhind D. W., GIS. Teoria i praktyka, ISBN: 83-01-14904-3

20. Bielecka E., Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania, ISBN 83-89244-48-9


1. Davis E. D., GIS dla każdego, ISBN 83-7279-448-0

2. Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R., GIS. Obszary zastosowań, ISBN: 978-83-01-15354-0




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/83





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY SATELITARNE W

TRANSPORCIE








9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. nawig. Andrzej Fellner, prof .ndzw. w PŚ



14. Język prowadzenia zajęć: : polski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyki, fizyka, nawigacja, informatyka

16. Cel przedmiotu: poznanie zasad związanych z planowaniem i stosowaniem systemów satelitarnych

niezbędnych do zapewnienia dokładnego, niezawodnego i bezpiecznego transportu



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 umieć scharakteryzować ruch sztucznego satelity w

ziemskim polu grawitacyjnym, opisać Orbitę i jej

parametry oraz występujące perturbacje.

egzamin

pisemny, test

wykład

(dyskusja)

K_W07(++)

K_U02(++)

2 umieć opisać podstawowe prawa i definicje

rozpoznać i ocenić elementy struktury systemu

egzamin

pisemny

wykład

(dyskusja)

K_W04(++)

K_U02(++)

3 umieć dokonać charakterystyki metody różnicowej

oraz Lokalnych i regionalnych systemów

wspomagających.

egzamin

pisemny, test

wykład

(przykłady)

laboratorium

+ konsultacje

K_W04(+++)

K_U02(++)

4 poznać budowa i wykorzystanie odbiorników. egzamin

pisemny, test

wykład

(przykłady)

laboratorium

+ konsultacje

K_W04(+++)

K_U04(++)

5 umieć wyznaczyć współrzędne odbiornika egzamin

pisemny

laboratorium

+ konsultacje

K_U09(++)

K_U08(+++)

6 umieć dokonać analizy systemów satelitarnych

ratownictwa, telekomunikacji i monitorowania –

opisać zasadę działania, strukturę, oraz

przeznaczenie systemu

egzamin

pisemny, test

wykład K_U09(++)

K_U08(+++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Ruch sztucznego satelity w ziemskim polu grawitacyjnym. Orbita – jej elementy i perturbacje. Prawa

Keplera. Określanie położenia satelity na moment obserwacji. Pozycyjne satelitarne systemy nawigacyjne –

architektura, funkcje, serwisy, charakterystyki, sygnały, techniki oraz błędy pomiarów. Wyznaczanie współrzędnych

odbiornika. Współczynniki geometryczne, budowa i wykorzystanie odbiorników. Istota metody różnicowej.

Lokalne i regionalne systemy wspomagające. Metody transmisji telemetrycznej. Systemy satelitarne ratownictwa,

telekomunikacji i monitorowania – zasada działania, struktura, przeznaczenie. Techniki transmisji. Podstawy

eksploatacji urządzeń i odbiorników.

Laboratorium: Wyznaczanie współrzędnych odbiornika Obliczenia orbit. Określanie położenia satelity na moment

obserwacji. Opis techniki transmisji danych i zasad eksploatacji odbiorników.



1. COSCAP , Performance Based Navigation Operational Approval Handbook, August 2010;

2. ICAO , Doc. 9849, Globalny Satelitarny System Nawigacyjny GNSS, Podręczniki ICAO Warszawa 2005;

3. ICAO Anex 10, Łacznośc Techniczna, Waszawa 2006;

4. ICAO, WGS-84, Manual (Doc. 9674), 2002;

5. ICAO, EUR RNP APCH Guidance Material (EUR Doc. b25) 2012;

6. Global Navigation Satellite System (GNSS) Manual ICAO Version 1.0

22. Literatura uzupełniająca: 1. Doc. 9849 AN/457, Globalny satelitarny system nawigacji (GNSS) podręcznik. Wydanie pierwsze – 2005,

2. Banaszek K.: Analiza metod SIS i koncepcji ich wykorzystania podczas podejścia do lądowania według GNSS.

Chełm 2005.

3. Felner A. Jafernik H. Tromiński P.: Lotnicza waliacja procedury LPV w ramach eksperymentalnych podejść

RNAV EGNOS/GNSS. Wrocław 2011, 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/55





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ZASADY LOTU II 2. Kod przedmiotu: MK2_86







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. pil. Witold Filus, dr inż. pil. Henryk Jafernik, doc. w P.Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: nawigacja

16. Cel przedmiotu: poznanie i umiejętność stosowania zasad planowania i wykonania lotu oraz podstaw

teoretycznych dotyczących znajomości i umiejętności interpretacji podstawowych charakterystyk

aerodynamicznych samolotu, znajomości układów odniesienia stosowanych w mechanice lotu, znajomość pojęć

dotyczących wyważenia masowego, aerodynamicznego, rodzajów równowagi, sterowności i stateczności,

umiejętności scharakteryzowania rodzajów lotów ustalonych i nieustalonych, umiejętność określenia warunków

równowagi sił i momentów działających na statek powietrzny w różnych fazach lotu, poznanie przyczyny

krytycznych stanów lotu.



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 zna pojęcia dotyczące wyważenia masowego,

aerodynamicznego, rodzajów równowagi,

sterowności i stateczności

egzamin

(cz. ustna)

wykład (dyskusja) K_W13(+) K_K04(++)

2 umie zinterpretować podstawowe

charakterystyki aerodynamiczne samolotu.

egzamin

(cz. ustna)

wykład (dyskusja) K_W13(++) K_K05(++)

3 umie scharakteryzować rodzaje lotów

ustalonych i nieustalonych.

egzamin (cz. ustna)

(cz. pisemna)

projekt

wykład (przykłady)

laboratorium +

konsultacje

K_W13(++) K_U08(++)

4 umie określić warunki równowagi sił i

momentów działających na statek powietrzny

w różnych fazach lotu

egzamin (cz. ustna)

(cz. pisemna)

projekt

wykład przykłady)

laboratorium +

konsultacje

K_W14(+) K_U22(++)

5 rozróżnia przyczyny krytycznych stanów lotu egzamin

(cz. ustna)

laboratorium +

konsultacje

K_U09(++)

K_U22(++)


W. 45 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: aerodynamika poddźwiękowa, zasady dynamiki Newtona, równanie stanu gazu doskonałego, równanie

ciągłości, równanie Bernoullie’go, równania zachowania pędu i momentu pędu (popędu), prędkości IAS, CAS,

EAS, TAS, liczba Reynoldsa, laminarna i turbulentna warstwa przyścienna, przekrój płata nośnego (profil

aerodynamiczny), zasadnicze parametry geometryczne profilu, zasadnicze parametry skrzydła .układ

aerodynamiczny samolotu, kąt natarcia, całkowita siła aerodynamiczna i jej składowe, zmiany wielkości i punktu

przyłożenia siły aerodynamicznej, punkt spiętrzenia, środek parcia i ognisko aerodynamiczne, dwuwymiarowy i

trójwymiarowy przepływ powietrza wokół płata i samolotu. Opór indukowany i całkowity, momenty

aerodynamiczne, współczynniki sił aerodynamicznych i momentów aerodynamicznych i ich zmiany w funkcji kąta

natarcia, charakterystyka urządzeń zwiększających nośność skrzydła, wpływ mechanizacji skrzydła na zmiany

charakterystyk aerodynamicznych, liczba Macha, proste fale uderzeniowe i ich właściwości, wpływ ściśliwości

powietrza na charakterystyki aerodynamiczne, skośne fale uderzeniowe i ich właściwości, układ aerodynamiczny

samolotu naddźwiękowego, stateczność samolotu, stery, związki pomiędzy statecznością i sterownością, drgania

typu , ograniczenia prędkości VMO , VNO , VNE, prędkość manewrowa VA, wpływ podmuchów pionowych na

obwiednią przeciążeń. śmigło, mechanika lotu, moc niezbędna i rozporządzalna w locie prostoliniowym, zakresy

lotu poziomego, rozkład sił, równania ruchu, oraz parametry lotu wznoszącego. w zakręcie prawidłowym, wyślizg

i ześlizg w zakręcie (ślizg zewnętrzny i wewnętrzny, ocena zachowania się samolotu w manewrze, profil i etapy

startu, profil i etapy lądowania.

Laboratorium: wyznaczanie parametrów powietrza w przepływach ustalonych i nieustalonych, wyznaczanie

parametrów atmosfery wzorcowej (ISA), wyznaczanie liczby Macha w przepływach, wyznaczanie parametrów

spiętrzenia, wyznaczanie parametrów przepływu przez dyszę de Lavala, ocena wpływu konfiguracji samolotu i

wychylenia sterów na przebieg korkociągu. 20. Egzamin: tak nie

1

21. Literatura podstawowa: 1. Abłamowicz A., Nowakowski W., „Podstawy aerodynamiki i mechaniki lotu”, WKiŁ, Warszawa, 1980;

2. Cichosz E., „Sekrety prędkości samolotów”, WKiŁ, Warszawa, 1972.

3. Domicz J., Szutowski L., „Podręcznik pilota samolotowego”, Technika, Poznań, 1994.

4. Mass and Balance JAA ATPL Training, Jeppesen GmbH, Neu-Isenburg – Germany, 2007.

5. Performance JAA ATPL Training, Jeppesen GmbH, Neu-Isenburg – Germany, 2007.

6. Principles of flight JAA ATPL Training, Jeppesen GmbH, Neu-Isenburg – Germany, 2007. 22. Literatura uzupełniająca: : 1. Smykla I., „Wykorzystanie zjawisk aerodynamicznych w mechanice lotu – poradnik dla ucznia”, Instytut

Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2008;

2. Szutowski L., „Budowa i pilotaż samolotów lekkich – przewodnik pilota i instruktora”, AVIA - TEST, Poznań,

2007.



kontaktowych / pracy studenta 1 Wykład 45/10 2 Ćwiczenia /


4 Projekt / 5 Seminarium /

6 Inne / Suma godzin 60/55





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: AERODYNAMIKA, STRUKTURY I

SYSTEMY SAMOLOTÓW TURBINOWYCH II







8. Specjalność: Mechanika i Eksploatacja Lotnicza

9. Semestr: 1






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu podstawy

konstrukcji maszyn, aerodynamiki, elektroniki, elektrotechniki, automatyki. 16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać podstawowe pojęcia

i jednostki związane z aerodynamiką statku powietrznego, znać zasady sterowania statkiem powietrznym, znać i

rozróżniać elementy sterowania statkiem powietrznym, znać teorię działania elementów sterowania statkiem

powietrznym, znać zasady obowiązujące w lotach z dużymi prędkościami, znać klasyfikację struktur statku powietrznego;

znać i potrafić rozróżniać struktury statku powietrznego, znać zastosowanie, wady i zalety konstrukcji stosowanych

w lotnictwie, znać sposoby montażu konstrukcji lotniczych, znać sposoby zabezpieczanie konstrukcji przed

wpływami czynników zewnętrznych, znać zasady obowiązujący przy sterowaniu statkiem powietrznym, znać

zastosowanie poszczególnych systemów statku powietrznego, znać podstawy teoretyczne i zasady działania

urządzeń statku powietrznego, praktycznie umieć zlokalizować systemy statku powietrznego, potrafić wykonać

podstawowe regulacje i naprawy systemów statku powietrznego, potrafić wykonać podstawowe obsługi systemów

statku powietrznego, znać zasady bezpieczeństwa przy wykonywaniu jakichkolwiek prac na statku powietrznym.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać zasadę pracy poszczególnych

systemów samolotów turbinowych

egzamin ustny i


wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (++)

K_U17 (++)

2 potrafi opisać zasadę pracy i rolę

poszczególnych urządzeń wchodzących w skład

systemów samolotu turbinowego

egzamin ustny i


dyskusja, prace pisemne

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W18 (+)

K_U15 (++)

3 rozpoznanie urządzeń i części systemów

samolotu turbinowego

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (+)

K_U15 (+)

4 potrafi uzasadnić zastosowanie określonej

struktury i typu systemu w samolocie

turbinowym

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W18 (++ )

K_K05 (++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (+++)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykłady: Struktury płatowca - kadłub (ATA 52/53/56),skrzydła (ATA 57), stateczniki (ATA 55), powierzchnie

sterowe lotu (ATA 55/57), gondole / wsporniki (ATA 54). Klimatyzacja i zwiększanie ciśnienia w kabinie (ATA

21). Instrumenty / systemy elektroniki lotniczej: Systemy instrumentowe i elektroniki lotniczej. Moc elektryczna

(ATA 24). Sprzęt i wyposażenie (ATA 25). Ochrona przeciwpożarowa (ATA 26). Kontrola lotu (ATA 27).

Systemy paliwowe (ATA 28). Siła hydrauliczna (ATA 29). Osłona przed lodem i deszczem (ATA 30). Podwozie

samolotu (ATA 32). Instalacja tlenowa (ATA 35). Ogumienie / próżnia (ATA 36). Woda / odpady (ATA 38).

Systemy utrzymania na pokładzie (ATA 45).

Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów samolotów turbinowych i

urządzeń wchodzących w skład. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w laboratorium

obsługowym statków powietrznych.



1. Seria Jeppesen, A&P Technician, Airframe Textbook, Jeppesen, Sanderson , Englewood 2000

2. Seria Jeppesen Aircraft Systems For Pilots, Englewood, Colorado, Jeppesen Sanderson Inc, 1996

3. Polak Z., Rypulak A. Awionika, Przyrządy i Systemy Pokładowe, WSOSP, Dęblin, 2002

4. Wasson J.W., Avionic Systems, Operation & Maintanase, Jeppesen, 2002


1. Seria Jeppesen A&P Technician General Textbook Jeppesen Sanderson , Englewood 2004

2. Seria Jeppesen JAA ATPL Training Airframe Textbook, Jeppesen Sanderson , Englewood 2007

3. Seria Jeppesen, D.F. Garrett, Aircraft Systems and Components, Jeppesen, Sanderson , Englewood 1991




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/75





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: AERODYNAMIKA, STRUKTURY

I SYSTEMY ŚMIGŁOWCA II








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Robert KONIECZKA





konstrukcji maszyn, aerodynamiki, elektroniki, elektrotechniki, automatyki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać

rozwiązania konstrukcyjne i funkcjonalne podwozi śmigłowców; podstawowe wymagania dotyczące

paliw i cieczy roboczych oraz budowę i funkcjonowanie instalacji śmigłowca. 17. Efekty kształcenia:


efektu kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać zasadę pracy poszczególnych

systemów śmigłowców

egzamin ustny i


wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (++)

K_U17 (++)

2 potrafi opisać zasadę pracy i rolę

poszczególnych urządzeń wchodzących w

skład systemów śmigłowca

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W18 (+)

K_U15 (++)

3 rozpoznaje urządzenia i części systemów

śmigłowców

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (+)

K_U15 (+)

4 potrafi uzasadnić zastosowanie określonej

struktury i typu systemu śmigłowca

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W18 (++ )

K_K05 (++)




wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (+++)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: Instalacje paliwowe - ATA 28. Rodzaje i wymagana jakość paliw lotniczych. Zbiorniki paliwowe: rodzaje

i rozmieszczanie. Wymiana powietrza między zbiornikami a atmosferą i drenaż. Tankowanie i roztankowanie

paliwa. Zasilanie paliwem instalacji silnikowych. Paliwomierze: układy pomiarowe i wskaźniki. Ostrzeganie o

niewłaściwych ilościach paliwa lub o nieprawidłowym pomiarze. Hydrauliczne instalacje źródeł ciśnienia – ATA 29

Płyny i gazy stosowane w instalacjach hydraulicznych. Stosowane rozwiązania układów hydraulicznych w

śmigłowcach. Zbiorniki i akumulatory hydrauliczne. Źródła ciśnienia: pompy mechaniczne, elektryczne i

pneumatyczne. Rezerwowe i awaryjne źródła ciśnienia. Metody regulacji ciśnienia i przepływu w instalacjach

hydraulicznych. Rozdział mocy hydraulicznej do odbiorników. Układy wskazań oraz sposoby ostrzegania o

nieprawidłowej pracy instalacji. Powiązania instalacji hydraulicznej z innymi instalacjami. Instalacje

przeciwdeszczowe i przeciwoblodzeniowe — ATA 30. Instalacje przeciwoblodzeniowe. Warunki i miejsca

tworzenia się warstw lodu na elementach konstrukcyjnych śmigłowców. Klasyfikacja zalodzenia dynamicznego i

metody jego wykrywania. Rodzaje układów przeciwoblodzeniowych: mechaniczne lub pneumatyczne odrywanie

warstw lodu, ogrzewanie elektryczne i powietrzne miejsc koncentracji lodu, chemiczne zapobieganie i usuwanie

warstw lodu. Ogrzewanie drenaży, odbiorników ciśnienia oraz innych nadajników parametrów lotu. Typowe

schematy układów przeciwoblodzeniowych. Instalacje przeciwdeszczowe mechaniczne usuwanie nadmiaru wody z

przedniego oszklenia kabiny pilotów – wycieraczki. Chemiczne wpływanie na siły przylegania wody do

powierzchni zewnętrznych szyb kabiny pilotów. Ogrzewanie nadajników i drenaży. Podwozia – ATA 32.

Rozwiązania konstrukcyjne układów podwoziowych. Przemiany energii w amortyzatorach. Konstrukcje

amortyzatorów głównych i pomocniczych. Płyny i gazy robocze stosowane w amortyzatorach. Układy normalnego

chowania i wypuszczania podwozia: mechaniczne, mechaniczno-hydrauliczne, elektro-hydrauliczne i inne. Układy

awaryjnego wypuszczania podwozia. Wskazania położenia podwozia. Ostrzeganie o niewłaściwym położeniu

podwozia. Typowe konstrukcje kół i hamulców. Opony lotnicze. Układy hamowania: mechaniczne, mechaniczno-

hydrauliczne, elektro-hydrauliczne. Typowe rozwiązania sterowania skrętem przednich kół. Holowanie na ziemi.

Płozy i pływaki. Instalacje odbioru powietrza – ATA 36. Źródła sprężonego powietrza: silniki, sprężarki, zbiorniki,

naziemne źródła zasilania. Rozwiązania typowych instalacji odbioru powietrza. Sposoby regulacji przepływu,

ciśnienia i temperatury odbieranego powietrza. Dystrybucja sprężonego powietrza do układów odbioru:

klimatyzacja; instalacja przeciwoblodzeniowa i inne. Wskazania parametrów i ostrzeganie o niewłaściwym

działaniu. Zabezpieczenie konstrukcji statku powietrznego przed przegrzaniem na skutek nieszczelności instalacji.

Powiązania instalacji odbioru powietrza z innymi instalacjami: napęd awaryjnych źródeł ciśnienia i energii

elektrycznej, uruchamianie silników i inne.

Laboratorium: Praktyczne zapoznanie się z budową struktury i działanie poszczególnych systemów i instalacji

śmigłowca. Umiejętność wykonywania różnych prac obsługowych i działań diagnostycznych.



1. Witkowski R., Budowa i pilotaż śmigłowców, WKiŁ. Warszawa, 1986;

2. Witkowski R.:Wprowadzenie do wiedzy o śmigłowcach, Biblioteka Naukowa Instytutu Lotnictwa,

Warszawa, 1998;

3. Praca zbiorowa, „Pionowzloty - Ilustrowany leksykon lotniczy”, WKiŁ, Warszawa, 1992;

4. Praca zbiorowa, „Wstęp do konstrukcji śmigłowców” WKiŁ. Warszawa, 1995.


1. Łucjanek W., Sibilski K., „Wstęp do dynamiki lotu śmigłowca” ITWL. Warszawa, 2007.

2. Padfield G., „Dynamika lotu śmigłowców”, WKiŁ. Warszawa, 1998.




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/75





28. Uwagi: Brak


1. Nazwa przedmiotu: AVIATION TECHNICAL ENGLISH 2. Kod przedmiotu: MK2_89







9. Semestr: 2





14. Język prowadzenia zajęć: polski i angielski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: znajomość języka angielskiego na poziomie

średniozaawansowanym, podstawowe wiadomości z zakresu frazeologii lotniczej w języku angielskim.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: nazwać statki powietrzne

różnych typów i krótko je omówić; nazwać główne części płatowca i silnika; określić i omówić podstawowe

manewry statku powietrznego; nazwać główne przyrządy pokładowe; omówić zasadnicze elementy lotnisk;

posługiwać się terminologią dotyczącą załóg statków powietrznych i pasażerów; posługiwać się podstawowym

słownictwem z zakresu nawigacji lotniczej oraz radionawigacji; podstawową terminologię z zakresu meteorologii

lotniczej; znać zasadnicze procedury i słownictwo z nimi związane w języku angielskim na poziomie ICAO - 4. 17. Efekty kształcenia:


efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi praktycznie zastosować techniczną

terminologię lotniczą w języku angielskim na

stanowisku pracy

egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W05 (++)

K_U04 (++)

K_K06 (+)

2 potrafi prowadzić konwersację w języku

angielskim w odniesieniu do obsługi statku

powietrznego

egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W05 (+)

K_K04 (+)

3 potrafi prowadzić dokumentację związaną z

obsługą statku powietrznego w języku angielskim

egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W03 (+)

K_U17 (++)

4 potrafi stosować zasadnicze techniczne procedury

alarmowe i awaryjne w języku angielskim

egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W19 (++)

K_U23 (++)

K_K05 (++)

5 Potrafi pracować w zespole i samodzielnie

posługując się językiem angielskim

egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (++)




Wykłady: The aircraft - Aircraft and engine types. The aircraft airframe. Flight control. The airport – Airport

services. Aerodrome lighting. Crew and passengers. Navigation – Air navigation elements. Radio navigation

elements. Runway incursion - Avoiding miscommunication. Airport layout. Ground operations. Lost - Across the

pacific. Finding flight N45 AC. Technology - Data link. Flight control systems. Instrument blackout. Animals -

Wildlife on the Ground. Animals on the loose. Bird strike. Gravity - Ultra light. Air race. Hydraulic loss. Health - Is

there a doctor on the board? Stressed? Medical emergency. Fire - Fire Risk. Smoke – jumper. On –board fire.

Meteorology – Microburst. Airport disruption. Stormy approach. Landings – Touchdown. Letting down a VIP.

Undercarriage. Fuel – Aviation and global warming. Gimlet glider. Fuel icing. Pressure – Blast. Damage.

Emergency descent. Pressure – Blast. Damage. Emergency descent. Security – Air rage. Suspicious passengers.

Unlawful interference.

Laboratoria: Ćwiczenia doskonaląco – utrwalające z mówienia, słuchania, pisania i czytania w odniesieniu do

poszczególnych tematów wykładów.



1. Henry Emergy, Andy Roberts, „Aviation english”, Macmillan 2008;

2. Sue Ellis, Terence Gerighty, “English for aviation”, Oxford University Press 2008;


1. „The aviation dictionary for pilots and aviation maintenance technicians”, Jeppesen 2003.

2. Sergiusz Czerni, „Słownik lotniczo-kosmonautyczny Polsko-Angielsko – Rosyjski”, WKŁ, Warszawa 1984.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia 45/60

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: AWIONIKA STATKÓW POWIETRZNYCH 2. Kod przedmiotu: MK2_90







9. Semestr: 2







konstrukcji maszyn, elektroniki, elektrotechniki, automatyki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien znać podstawowe pojęcia

związane z awioniką statku powietrznego, znać zasadnicze grupy i urządzenia (przyrządy) awioniczne, budowę oraz

zasadę ich działania poszczególnych rodzajów układów awionicznych, układów sterowania statkiem powietrznym

oraz obsługowych systemów komputerowych statków powietrznych. 17. Efekty kształcenia:


efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi scharakteryzować poszczególne układy

awioniczne stosowane na współczesnych

statkach powietrznych

egzamin ustny i


wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (++)

K_U17 (++)

2 potrafi opisać zasadę pracy pneumatycznych i

żyroskopowych urządzeń pilotażowo -

nawigacyjnych

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W18 (+ )

K_U15 (+)

3 rozpoznaje urządzenia i zna przeznaczenie

urządzeń / mechanizmów wchodzących w skład

poszczególnych systemów sterowania

samolotem

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (++)

K_U15 (++)

K_K04 (+)

4 potrafi wykonać proste czynności związane z

wymianą bloków urządzeń awionicznych.

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (++)

K_U10 (++)

K_K05 (++)

5 Potrafi pracować indywidualnie i w zespole egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (+++)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykłady: Przyrządy pokładowe i rejestratory – ATA 31: pneumatyczne przyrządy pokładowe -

wysokościomierze, prędkościomierze, wariometry, centrale aerodynamiczne, giroskopowe przyrządy

pokładowe - wskaźniki nakazu i informacyjne, sztuczne horyzonty, wskaźniki kierunku, zakrętomierze,

magnetyczne przyrządy pokładowe - busole o bezpośrednim odczycie i sterowane odległościowo,

elektroniczne przyrządy pokładowe -systemy wskazań i ostrzeżeń, układy monitorowania parametrów i

informowania o niesprawnościach, zintegrowane systemy komputerowe; układy kontroli wibracji,

rejestratory parametrów lotu i rozmów załogi. Układy Awioniczne – ATA 22/23/34: działanie układów -

pilota automatycznego, urządzeń komunikacyjnych zewnętrznych - radiostacje UKF i KF, radiostacje

awaryjne, urządzeń komunikacyjnych wewnętrznych - komunikacja załogi z personelem pokładowym i

technicznym, komunikaty dla pasażerów, urządzeń rozrywkowych audio i video, urządzeń nawigacyjnych:

nawigacja klasyczna, radiopelengacyjna, bezwładnościowa, satelitarna, komputerowe systemy nawigacyjne.

Obsługowe systemy komputerowe statków powietrznych – ATA 45: zintegrowane obsługowe systemy

komputerowe, ładowanie i odczytywanie danych. Biblioteka elektroniczna, drukowanie żądanych informacji,

monitorowanie uszkodzeń podstawowych elementów konstrukcji zaprojektowanych zgodnie z filozofią

dopuszczalnych uszkodzeń. Systemy sterowania lotem -rodzaje systemów sterowania lotem, system

sterowania elektryczny, elektryczny przewodowy, system sterowania kierunkowego i stabilizacji

Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów i urządzeń awionicznych

statku powietrznego.



1. Polak Z.; Rypulak A.— Awionika, przyrządy i systemy pokładowe — WOSSP, Dęblin 2000

2. Głębicki; - Przyrządy pokładowe - PWN

3. Brasławski; - Lotnicze przyrządy pokładowe - WKŁ


1. Producent samolotów - Avionics/ Elektrical Systems - B-767/B-737; 2007

2.Orłowski; - Komputerowe układy automatyki - WNT, 1980




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BUDOWA I EKSPLOATACJA

SILNIKÓW TŁOKOWYCH








9. Semestr: 1







konstrukcji maszyn, termodynamiki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać teorię działania

silnika tłokowego, znać podstawowe pojęcia dotyczące zjawisk fizycznych występujących podczas pracy silnika

tłokowego, znać i potrafić wykorzystywać pojęcia dotyczące parametrów silnika, znać konstrukcję silnika

tłokowego i jego instalacji, znać cechy konstrukcyjne podzespołów i instalacji silnika oraz zasady ich działania,

znać i potrafić rozróżniać konstrukcje silników tłokowych, potrafić ocenić wpływ warunków pracy na

charakterystyki silnika, znać zagrożenia mogące wystąpić przy pracy silnika turbinowego, znać sposoby polepszania

parametrów pracy silnika tłokowego. 17. Efekty kształcenia:


sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać budowę i zasadę pracy lotniczego silnika

tłokowego

egzamin wykłady K_W08 (++)

K_U04 (++)

2 zna zasady użytkowania i eksploatacji instalacji silnika

tłokowego

egzamin wykłady K_W15 (+)

K_U17 (++)

K_U15 (++)

3 potrafi wykonywać podstawowe czynności obsługowe i

eksploatacyjne w odniesieniu do silnika tłokowego

egzamin,

zaliczenie

wykłady,

laboratoria

K_W15 (++)

K_U10 (++)

K_K05 (++)

4 potrafić interpretować parametry pracy silnika

tłokowego w oparciu o wskazania przyrządów

diagnostycznych / przyrządów kontroli pracy silnika

tłokowego

egzamin,

zaliczenie

wykłady,

laboratoria

K_W14 (++ )

K_U13 (++)

K_K04 (+)

5 potrafi podjąć właściwe czynności w przypadku awarii

silnika – pożar, spadek ciśnienia oleju, spadek obrotów

itd.

egzamin,

zaliczenie

wykłady,

laboratoria

K_W11 (++)

K_U21 (++)

K_K04 (++)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole. sprawozdanie laboratoria K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (+++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykłady: Podstawy teoretyczne; Sprawność mechaniczna i cieplna. Współczynnik napełnienia. Cykle pracy.

Objętość skokowa cylindra i stopień sprężania. Stosowane układy silników i kolejności zapłonu w cylindrach.

Osiągi silników tłokowych; Obliczenia i pomiary mocy i momentu obrotowego. Charakterystyki mocy i momentu

obrotowego. Czynniki wpływające na wielkość mocy silników. Mieszanka paliwowo-powietrzna bogata i uboga i

jej wpływ na parametry pracy silników. Samozapłon. Konstrukcje silników tłokowych – ATA-85; Kadłuby, wały

korbowe, korbowody, wały rozrządy, miski olejowe, przekładnie napędu podzespołów, cylindry i tłoki, cięgła

sterowania, głowice zaworowe i zawory, kolektory ssące i wydechowe. Instalacje paliwowe – ATA 73; Gaźniki -

typy, zasady działania i konstrukcje. Wpływ wysokich i niskich temperatur na działanie. Urządzenia wtryskowe -

typy, zasady działania i konstrukcje. Instalacje rozruchowe i zapłonowe – ATA 74/80; Instalacje rozruchowe:

zasady działania i rozwiązania konstrukcyjne. Tradycyjne instalacje zapłonowe: iskrowniki - typy, zasady działania i

rozwiązania konstrukcyjne, cewki i świece zapłonowe. Elektroniczne układy zapłonowe. Układy wysoko i nisko

napięciowe. Układy dolotowe i wylotowe, chłodzenie silników tłokowych – ATA 85; Konstrukcje i działanie

podstawowych i zapasowych układów wlotowych powietrza. Układy wylotowe spalin. Układy chłodzenia silników

tłokowych. Doładowanie i turbodoładowanie silników tłokowych – ATA 81; Podstawy fizyczne doładowania.

Wpływ doładowania na parametry silnika tłokowego. Rozwiązania konstrukcyjnej i działanie układów doładowania

i turbodoładowania. Nazewnictwo elementów. Sterowanie doładowaniem / turbodoładowaniem. Zabezpieczenia

układu. Oleje i paliwa– ATA 85; Własności i specyfikacje. Dodatki do paliw. Środki ostrożności podczas pracy z

użyciem olejów i paliw do silników tłokowych. Instalacje olejowe – ATA 85 (16.9); Przeznaczenie instalacji.

Rozwiązania konstrukcyjne. Podzespoły instalacji olejowych. Nadajniki i wskaźniki parametrów pracy silników

tłokowych – ATA 77; Obroty silników. Temperatura głowic. Ciśnienie i temperatura oleju. Temperatura spalin.

Ciśnienie i przepływ paliwa. Ciśnienie w kolektorze ssącym i wydechowym. Monitorowanie silników w statkach

powietrznych – ATA 71; Konstrukcja ścian ogniowych, obudów i płyt tłumiących hałas, węzłów zawieszenia

silników, węzłów tłumienia wibracji, przewodów giętkich i sztywnych, linek i drążków sterowania, węzłów

podnoszenia i transportowych, drenaży. Monitorowanie parametrów pracy silników i próby na ziemi; Procedury

uruchamiania i kontroli parametrów pracy silników na ziemi. Interpretacja parametrów pracy silników na ziemi.

Zapisywanie parametrów pracy silników: stosowane metody zapisu, urządzenia zapisujące i urządzenia do odczytu.

Określanie stanu mechanicznych elementów silników i kryteria ich oceny: Określanie dopuszczalności

stwierdzanych uszkodzeń na podstawie danych producentów. Konserwacja i przechowywanie silników – ATA 79.

Konserwowanie i rozkonserwowanie silników i ich podzespołów. Pakowanie silników do dłuższego

przechowywania na ziemi i do transportu.

Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych śmigieł lotniczych oraz urządzeń

automatyzacji śmigła. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w zakresie obsługi śmigieł i

urządzeń automatyzacji śmigła.



1. Kijewski J. – Silniki spalinowe, WS i P, Warszawa 1999

2. Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Charakterystyka i zastosowanie napędów, WKŁ, Warszawa 1980

3. Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Silniki tłokowe, WKŁ, Warszawa 1980


1. Cheda W., Malski M. – Techniczny poradnik lotniczy. Silniki, WKŁ, Warszawa 1980




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/65





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BUDOWA I EKSPLOATACJA

SILNIKÓW TURBINOWYCH








9. Semestr: 2







konstrukcji maszyn, aerodynamiki, elektroniki, elektrotechniki, automatyki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać teorię działania silnika

turbinowego, znać podstawowe pojęcia dotyczące zjawisk fizycznych występujących podczas pracy silnika

turbinowego, znać i potrafić wykorzystywać pojęcia dotyczące parametrów silnika, znać konstrukcję silnika

turbinowego i jego instalacji, znać cechy konstrukcyjne podzespołów i instalacji silnika oraz zasady ich działania,

znać i potrafić rozróżniać konstrukcje silników turbinowych, potrafić ocenić wpływ warunków pracy na

charakterystyki silnika, znać zagrożenia mogące wystąpić przy pracy silnika turbinowego, znać sposoby polepszania

parametrów pracy silnika turbinowego. 17. Efekty kształcenia:


efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać budowę i zasadę pracy lotniczego

silnika turbinowego

egzamin ustny i

praktyczny, kolokwia

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W08 (++)

K_U04 (++)

2 zna zasady użytkowania i eksploatacji instalacji

silnika turbinowego

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (+)

K_U17 (++)

K_U15 (++)

3 potrafi wykonywać podstawowe czynności

obsługowe i eksploatacyjne w odniesieniu do

silnika turbinowego

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (++)

K_U10 (++)

K_K05 (++)

4 potrafić interpretować parametry pracy silnika

tłokowego w oparciu o wskazania przyrządów

diagnostycznych / przyrządów kontroli pracy

silnika turbinowego

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W14 (++ )

K_U13 (++)

K_K04 (+)

5 potrafi podjąć właściwe czynności w przypadku

awarii silnika turbinowego – pożar, spadek

ciśnienia oleju, spadek obrotów itd.

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W11 (++)

K_U21 (++)

K_K04 (++)

6. potrafi pracować indywidualnie i w zespole. egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (+++)


W. 60 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykłady: PODSTAWY TEORETYCZNE: Energia potencjalna i kinetyczna. Przemiany energii. Prawa dynamiki

Newton'a. Obieg Brayton'a. Zależności między siłą, pracą, mocą, energią, prędkością i przyspieszeniem. Układy

konstrukcyjne i moduły silników turboodrzutowych oraz turbośmigłowych. OSIĄGI SILNIKÓW: Ciąg całkowity i

użyteczny. Ciąg w dyszy wylotowej. Składniki ciągu całkowitego. Ciąg wypadkowy. Moc na wale silnika.

Jednostkowe zużycie paliwa. Moc tracona. Sprawność silnika. Współczynnik dwukonturowości. Spręż sprężarki.

Wykresy ciśnienia, temperatury i prędkości przepływu strumienia gazów przez silnik. Ciąg statyczny silnika.

WLOTY POWIETRZA DO SILNIKÓW – ATA 71: Kanały doprowadzające powietrze do wentylatorów i

sprężarek. Wpływ różnorodnych kształtów wlotów na pracę silników. Tłumienie wibracji strumienia.

Zabezpieczanie wlotów do silników przed oblodzeniem. Pomiar parametrów strumienia. SPRĘŻARKI I

WENTYLATORY – ATA 72: Zasady działania, rozwiązania konstrukcyjne i zastosowanie sprężarek osiowych i

odśrodkowych. Przeznaczenie i konstrukcja wentylatorów. Konstrukcje sprężarek. Uszczelnianie międzystopniowe.

Kierownice sprężarek. Parametry sprężania sprężarek. KOMORY SPALANIA – ATA 72: Przeznaczenie, rodzaje i

konstrukcje komór spalania. Dopuszczalne uszkodzenia komór spalania. TURBINY – ATA 72: Turbiny niskiego i

wysokiego ciśnienia. Zasady przemiany energii strumienia na moc na wale. Parametry rozprężania w stopniach

turbin. Aparaty dyszowe i wirniki turbin. Dyski turbin. Mocowanie łopatek do dysków. Uszczelnianie stopni turbin.

Obciążenia cieplne i mechaniczne dysków i łopatek turbin. Chłodzenie elementów turbin. Materiały konstrukcyjne

stosowane w turbinach. DYSZE WYLOTOWE – ATA 78: Konstrukcje i zasady działania różnych typów dysz

wylotowych: stałych, zmiennych, zbieżnych, rozbieżnych i zbieżno-rozbieżnych. Sposoby redukcji hałasu w dyszach

wylotowych. Odwracacze ciągu. UŁOŻYSKOWANIE I USZCZELNIANIE PRZESTRZENI OLEJENIA ŁOŻYSK

– ATA 79: Konstrukcje i zasady działania. Łożyska główne i międzywałowe. Uszczelnienia labiryntowe: zasada

działania i źródła nadmuchu. OLEJE I PALIWA STOSOWANE W SILNIKACH TURBINOWYCH – ATA 79:

Własności i specyfikacje techniczne. Dodatki do paliw. Warunki bezpieczeństwa przy pracy z olejami i paliwami

silnikowymi. INSTALACJE OLEJOWE – ATA 79: Przeznaczenie instalacji olejowych silników turbinowych.

Przykłady rozwiązań instalacji olejowych. INSTALACJE PALIWOWE SILNIKÓW – ATA 73: Przeznaczenie

instalacji paliwowych silników turbinowych. Wymagania w zakresie dostarczania paliwa do silników. Przykłady

rozwiązań instalacji paliwowych. ELEKTRONICZNE STEROWANIE SILNIKAMI I SYSTEMAMI

PALIWOWYMI ( FADEC). INSTALACJE POWIETRZNE – ATA 75: Punkty i zasady działania odbiorów

powietrza oraz przeznaczenie odbieranego powietrza: odladzanie wlotów, chłodzenie komór spalania i turbin,

uszczelnianie przestrzeni olejowych oraz inne zastosowania odbieranego powietrza. INSTALACJE

ROZRUCHOWE I ZAPŁONOWE – ATA 74/80: Metody uruchamiania silników turbinowych. Zasady działania

instalacji rozruchowych i ich podzespołów. Instalacje zapłonowe i ich podzespoły. Warunki bezpieczeństwa podczas

uruchamiania silników turbinowych na ziemi. Uruchamianie silników w powietrzu. POMIARY I WSKAZANIA

PARAMETRÓW PRACY SILNIKÓW – ATA 77: Pomiary i wskazania parametrów pracy silników: ciśnień i

temperatur w kanałach sprężarek niskiego i wysokiego ciśnienia, temperatur gazów wylotowych i temperatur gazów

między turbinami wysokiego i niskiego ciśnienia, wielkości ciągu na podstawie sprężu sprężarek i ciśnień

wylotowych z turbin (lub ciśnień w dyszach wylotowych), temperatur i ciśnień oleju, ciśnień i wydatków paliwa,

wielkości wibracji, momentu obrotowego i mocy. KRÓTKOTRWAŁE PODWYŻSZANIE CIĄGU I MOCY

SILNIKÓW – ATA 82: Metody krótkotrwałego podwyższania mocy i ciągu: wtrysk wody lub mieszaniny wody z

metanolem do traktu powietrznego, dopalacze. SILNIKI TURBOŚMIGŁOWE: Zastosowanie. Turbiny silników

związane zależnościami przepływowymi gazów i turbiny połączone mechanicznie: zasady działania i rozwiązania

konstrukcyjne. Przekładnie napędowe śmigieł. Rozdzielone i połączone układy sterowania mocą silników i ciągiem

(skokiem) śmigieł. Zabezpieczenia przed przekroczeniem maksymalnych obrotów. Zmniejszanie hałasu przez

synchronizację obrotów. SILNIKI TURBOWAŁOWE: Zastosowanie. Układy konstrukcyjne silników

turbowałowych. Układy napędowe: przekładnie redukcyjne, połączenia z odbiornikami mocy. Sterowanie mocą i

obrotami silników turbowałowych. POMOCNICZE ZESPOŁY NAPĘDOWE – ATA 49: Przeznaczenie. Układy

konstrukcyjne i ich zasady działania. Odbiory powietrza i energii elektrycznej. Zabezpieczenia: przeciwpompażowe,

przekroczenie dopuszczalnych obrotów i inne. MONTAŻ SILNIKÓW W PŁATOWCACH: Rozwiązania

konstrukcyjne: ścian ogniowych, owiewek, płyt akustycznych, węzłów zawieszenia i podnoszenia, węzłów

tłumiących drgania, przewodów giętkich i sztywnych, połączeń przewodów, wiązek elektrycznych, linek i drążków

sterujących, drenaży. INSTALACJE PRZECIWPOŻAROWE SILNIKÓW: Metody wykrywania źródeł ognia i

powiadamiania załogi o pożarze. Metody gaszenia pożaru.

MONITOROWANIE PARAMETRÓW PRACY SILNIKÓW I PRÓBY SILNIKÓW NA ZIEMI: Procedury

uruchamiania i kontroli parametrów pracy silników na ziemi. Interpretacja parametrów pracy silników na ziemi.

Określanie dopuszczalności stwierdzanych uszkodzeń na podstawie danych producentów. Mycie traktów

powietrznych - cel, stosowane środki chemiczne i ocena efektów. Uszkodzenia silników przez ciała obce.

KONSERWACJA I PRZECHOWYWANIE SILNIKÓW – ATA 79: Konserwowanie i rozkonserwowanie silników i

ich podzespołów. Pakowanie silników do dłuższego przechowywania na ziemi i do transportu.

Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów silników turbinowych i

urządzeń wchodzących w ich skład. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w laboratorium

obsługowym silników turbinowych.



1. Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Charakterystyka i zastosowanie napędów, WKŁ, Warszawa 1980

2 . Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Turbinowe silniki śmigłowe i śmigłowcowe, WKŁ, Warszawa 1980

3. Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Turbinowe silniki odrzutowe, WKŁ, Warszawa 1980

4. Staniszewski R. – Napędy lotnicze, Sterowanie zespołów napędowych, WKŁ, Warszawa 1980

5. Boliński N., Stelmaszczyk Z. – Napędy lotnicze, Eksploatacja silników turbinowych, WKŁ, Warszawa 1980


1.Praca zbiorowa – Napędy lotnicze, Zespoły wirnikowe silników turbinowych, WKŁ, Warszawa 1980

2. Torecki S. – Napędy lotnicze, Silniki rakietowe, WKŁ, Warszawa 1981




1 Wykład 60/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 90/85





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: CZYNNIK LUDZKI W LOTNICTWIE 2. Kod przedmiotu: MK2_93







9. Semestr: 3






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: nauki społeczne, ergonomia i bezpieczeństwo

pracy,

16. Cel przedmiotu: umiejętność opisu funkcjonowania fizjologii i psychiki człowieka w odniesieniu do

lotnictwa, rozumienie konieczności uwzględniania czynnika ludzkiego w lotnictwie, rozumienie procesów

psychologii społecznej oraz psychologii osobowości, świadomość i uwzględnianie błędów ludzkich



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 opisuje i potrafi wytłumaczyć zjawiska ,

przetwarzania informacji, uwagi i percepcji, pamięci

egzamin (część

pisemna)

egzamin

(część

pisemna)

K_W01 (+++)

K_U01 (++)

2 ma podstawową wiedzę z zagadnień psychologii

osobowości, rozróżnia typy temperamentów, ma

świadomość różnic indywidualnych, potrafi określić

własny temperament

egzamin (część

pisemna)

egzamin

(część

pisemna)

K_W01 (+++)

K_U04 (++)

3 ma uporządkowaną wiedzę na temat środowiska

fizycznego człowieka ze szczególnym

uwzględnieniem specyfiki lotnictwa

egzamin (część

pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W01 (++)

4 rozróżnia odpowiedzialność indywidualną i grupową,

ma świadomość odpowiedzialności za podejmowane

decyzje

egzamin (część

pisemna), egzamin

(część ustna)

wykład

(dyskusja)

K_W02 (++)

K_U05 (+++)

5 potrafi ocenić ryzyko w miejscu pracy, rozpoznaje i

unika ryzyka

egzamin (część

pisemna), egzamin

(część ustna)

wykład

(dyskusja)

K_U05(+)

6 ma świadomość czynników wpływających na

osiągnięcia, umie pracować pod presją czasu

egzamin (część

pisemna), egzamin

(część ustna)

wykład

(dyskusja)

K_U08 (++)

K_K01 (+)

7 ma świadomość skutków błędów ludzkich, potrafi

zarządzać błędami

egzamin (część

pisemna), egzamin

(część ustna)

wykład

(dyskusja)

K_K02 (++)




Wprowadzenie do zagadnień czynnika ludzkiego. Ludzkie możliwości i ograniczenia – wzrok, słuch, przetwarzanie

informacji, uwaga i percepcja, pamięć. Psychologia osobowości – temperament, różnice indywidualne. Psychologia

społeczna – odpowiedzialność indywidualna i grupowa, motywacja, praca zespołowa, zagadnienia „kulturowe”,

nadzór, przewodnictwo. Czynniki wpływające na osiągnięcia – stres, presja czasu, obciążenie i niedociążenie pracą,

sen i zmęczenie, praca zmianowa, alkohol, lekarstwa, nadużywanie narkotyków. Środowisko fizyczne – hałas, dym,

oświetlenie, klimat, temperatura, ruch, wibracje. Zadania – praca fizyczna, zadania powtarzalne, systemy złożone.

Komunikacja – zespołowa, rozpowszechnianie informacji. Modele błędu ludzkiego – skutki błędów, zarządzanie

błędami. Ryzyko w miejscu pracy – rozpoznawanie i unikanie ryzyka, postępowanie w sytuacjach nagłych.


21. Literatura podstawowa: 1. Polski Przegląd Medycyny Lotniczej nr 3 tom 14, lipiec-wrzesień 2008 r

2. Traczyk W.: Fizjologia człowieka w zarysie, wyd., PZWL, 2009

3. Michajlik A., Ramotowski W.: Anatomia i fizjologia człowieka, wyd., PZWL, 2009.

4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 października w sprawie badań lotniczo-lekarskich (Dz. U. z

dnia 4 listopada 2003 r.)

5. Ogińska-BulikN., Juczyński Z.: Osobowość stres a zdrowie, Difin Sp. z o.o, Warszawa 2008


1. Maruszewski, T.: Psychologia poznania. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2001,

2. Strelau, J. (red.).: Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2000.

3. R.J.Gerlig, P.G.Zimbardo: Psychologia i życie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006

4. Terelak J. F.: Psychologia stresu, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 2001




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/45





28. Uwagi:

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Traczyk+W%B3adys%B3aw+Z.&t=6

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Michajlik+Aleksander&t=6

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Ramotowski++Witold&t=6









9. Semestr: 3








zakresu transportu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku


pracy magisterskiej

praca

magisterska


K_W06(+)

K_W15 (+++)

K_W20 (+)





praca

magisterska


K_U16(+)




praca

magisterska





zgodnie z planem

praca

magisterska


K_U11(+)




praca

magisterska


K_U23(+)

K_K04(+)


W. Ćw. L. P. Sem.


Praca magisterska jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta. Opracowanie to jest

aplikacją wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych

zadań z zakresu transportu. Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta. 20. Egzamin: tak nie

1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /600

Suma godzin /600





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: STANDARDOWA OBSŁUGA

STATKÓW POWIETRZNYCH








9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Robert Konieczka





konstrukcji maszyn, aerodynamiki, struktury i systemów samolotów (śmigłowców).

16. Cel przedmiotu W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien umieć planować

obsługi i czynności techniczne związane ze statkiem powietrznym, wykonywać czynności warsztatowe, w tym

posługiwać się narzędziami, wykorzystywać metody diagnostyczne i wykrywać niesprawności oraz usuwać typowe

niesprawności.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi planować obsługi techniczne, działania

profilaktyczne i konserwacyjne oraz

modyfikacje

egzamin ustny i


wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W01 (++)

K_U04 (+++)

2 zna podstawowe metody diagnostyczne egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W01 (+)

K_U01 (++)

3 umie posługiwać się zasadniczymi narzędziami

obsługowymi i urządzeniami diagnostycznymi

stosowanymi przy obsługach statków

powietrznych

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W19 (+)

K_U10 (++)

K_K04 (++)

4 umie posługiwać się zasadniczymi dokumentami

związanymi z obsługą statków powietrznych

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W19 (++)

K_U14 (++)

K_K04 (+)




wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (++)


W. 15 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykłady: Działania w warsztacie. Posługiwanie się narzędziami, dbanie o narzędzia, użycie materiałów

warsztatowych. Rozmiary, luzy i tolerancje, normy jakości wykonania. Kalibracja narzędzi i wyposażenia, normy

kalibracji. Narzędzia. Rodzaje pospolitych narzędzi ręcznych. Urządzenia i metody smarowania. Rury i złącza.

Identyfikacja oraz rodzaje rur sztywnych i giętkich oraz ich złączek używanych w statkach powietrznych.

Standardowe złącza w przewodach wodnych wysokociśnieniowych, przewodach paliwowych, olejowych,

pneumatycznych i systemów powietrznych używanych w statkach powietrznych. Kompozyty i niemetale.

Wykonywanie spoiw. Warunki dotyczące środowiska. Metody badania. wykrywanie usterek i pogarszania się

jakości kompozytów i materiałów niemetalicznych. Naprawa kompozytów i materiałów niemetalicznych materiały

budowy statku powietrznego – kompozyty i niemetale. Struktury drewniane. Metody konstrukcyjne drewnianych

struktur płatowców. Charakterystyka, właściwości i rodzaje drewna i klejów używanych w samolotach.

Konserwacja struktur drewnianych. Rodzaje usterek w materiałach i strukturach drewnianych. Wykrywanie usterek

w strukturach drewnianych. Naprawa struktur drewnianych. Pokrycia tkaninowe. Charakterystyka, właściwości i

rodzaje tkanin używanych w samolotach. Metody badania tkanin. Rodzaje usterek w tkaninach. Naprawa pokryć

tkaninowych. Techniki demontażu, badania, naprawy i montażu. Rodzaje uszkodzeń i techniki kontroli wzrokowej.

Usuwanie korozji, ocena i ponowne zabezpieczanie przed korozją metody naprawy generalnej, podręcznik naprawy

konstrukcji. Programy kontroli starzenia się, zmęczenia i korozji. Techniki badania nieniszczącego wraz z metodami

penetrantu, radiograficzną, prądów wirowych, ultradźwiękową i boroskopową. Techniki demontażu i ponownego

montażu. Techniki wykrywania i usuwania usterek. Procedury obsługi technicznej. Planowanie obsługi technicznej.

Procedury modyfikacyjne. Badanie obsługi technicznej/kontrola jakości/gwarancja jakości. Połączenie z działaniem

statku powietrznego. Dodatkowe procedury obsługi technicznej. Kontrola części składowych o ograniczonej

trwałości.

Laboratoria: Realizacja ćwiczeń z zakresu planowania obsług statków powietrznych i stosowania obowiązujących

procedur, wypełniania dokumentów normatywnych i korzystania z dokumentów obsługowych statków

powietrznych. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w laboratorium obsługowym statków

powietrznych.



1. Lindstedt P.: Praktyczna diagnostyka maszyn i jej teoretyczne podstawy. Wydawnictwo Naukowe ASKON.

Warszawa, 2002.

1. Olearczuk E., Sikorski M., Tomaszek H.: Eksploatacja samolotów (elementy teorii). MON. Warszawa, 1978.

2. Podstawy Konstrukcji Maszyn pod redakcją Zbigniewa Osińskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

Warszawa, 2010.

3. Godzimirski J.: Materiały i wyroby metalowe. Skrypt. Wojskowa Akademia Techniczna. Warszawa, 2008.

4. Godzimirski J.: Lotnicze materiały konstrukcyjne. Skrypt. Wojskowa Akademia Techniczna. Warszawa, 2008.

5. Kamiński J.: Eksploatacja samolotów i śmigłowców. Część I. WAT. Warszawa, 1998.

6. Kamiński J.: Eksploatacja samolotów i śmigłowców. Część II. WAT. Warszawa, 1997.


1. Borgoń J., Jażwinski J.: Niezawodność eksploatacyjna i bezpieczeństwo lotów. WKiŁ, Warszawa 1989.

2. Borgoń J., Jażwinski J., Sikorski M.,Ważyńska–Fiok K.: Niezawodność statków powietrznych. ITWL,

Warszawa 1992.

3. Dokumentacja techniczna i obsługowa statków powietrznych.




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/70





28. Uwagi:









9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jarosław Kozuba, dr inż. Roman Konieczka









końcowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny techniki i


Dyskusja

Prezentacja


K_W12(+)

K_W15 (++)

K_W16(+)

K_W19 (++)





Dyskusja

Prezentacja

Seminarium

Konsultacje

K_W20 (+)

K_U06 (++)

K_U07(+++)

K_U10 (++)




Dyskusja

Prezentacja


K_K01(+)














1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/60

6 Inne /

Suma godzin 30/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ŚMIGŁA LOTNICZE 2. Kod przedmiotu: MK2_97







9. Semestr: 2






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu

podstawy konstrukcji maszyn, aerodynamiki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać teorię

związaną z pracą śmigła, znać i potrafić rozróżniać rodzaje śmigieł, znać zastosowanie, wady i zalety

materiałów konstrukcyjnych śmigieł, znać sposoby sterowania śmigła, znać zasady i podstawy obsługi

śmigieł, znać zasady podstawowych napraw śmigła; 17. Efekty kształcenia:


efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać zasadę pracy śmigła lotniczego egzamin ustny i

praktyczny, kolokwia

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W18 (+)

K_U10 (++)

2 zna budowę i zasady użytkowania śmigieł

lotniczych

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W18 (++ )

K_U17 (++)

3 potrafi rozpoznać i opisać zasadę pracy urządzeń

sterowania skokiem śmigła

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W15 (++)

K_U15 (+)

K_K05 (+)

4 potrafić dobierać i eksploatować śmigła egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W09 (++ )

K_U12 (++)

K_K05 (++)




wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K_W20 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (+++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykłady: ŚMIGŁA – ATA 61 - PODSTAWY TEORETYCZNE; Teoria łopat. Kąty zaklinowania, kąty natarcia i

obroty łopat. Poślizg śmigła. Siły aerodynamiczne, odśrodkowe i napędu. Wynikowy napływ strumienia powietrza

na profil łopaty. Niezbędny moment obrotowy napędu śmigła. Wibracja i rezonans łopat. KONSTRUKCJE

ŚMIGIEŁ; Rodzaje śmigieł. Metody i materiały stosowane do konstruowania łopat metalowych i laminatowych.

Konstrukcje piór, końcówek, nosków i nasad łopat. Konstrukcja korpusów łopat. Łopaty stałe i przestawialne.

Śmigła stałoobrotowe. Konstrukcje i mocowanie owiewek do śmigieł. Mocowanie śmigieł do silników.

STEROWANIE SKOKIEM ŚMIGIEŁ; Metody regulacji prędkości obrotowej i skoku śmigieł. Chorągiewkowanie i

odwrotny ciąg śmigieł. Zabezpieczenia przed przekroczeniem maksymalnych prędkości obrotowych.

SYNCHRONIZACJA ŚMIGIEŁ; Cel i metody synchronizacji obrotów śmigieł. Urządzenia do synchronizacji

obrotów i synchronizacji fazowej. ZABEZPIECZENIE ŚMIGIEŁ PRZED OBLODZENIEM; Odladzanie z użyciem

płynów odladzających. Ogrzewanie elektryczne nosków łopat. OBSŁUGA TECHNICZNA ŚMIGIEŁ; Wyważanie

statyczne i dynamiczne. Dobieranie łopat. Rodzaje uszkodzeń łopat: korozja, erozja, delaminacja, uszkodzenia przez

ciała obce. Sposoby napraw. Próby na ziemi silników napędzających śmigła.

Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych śmigieł lotniczych oraz urządzeń

automatyzacji śmigła. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w zakresie obsługi śmigieł i

urządzeń automatyzacji śmigła.


21. Literatura podstawowa: 1. Seria Jeppesen A&P Technician Powerplant, Textbook, Englewood, Colorado, Jeppesen Sanderson Inc, 2004

2. Seria Jeppesen D.F. Garett, Aircraft Systems and Component, Englewood, Colorado, Jeppesen Sanderson Inc,

1991

3. Bukowski J., Łucjanek W.: Napęd śmigłowy i konstrukcja, Wydawnictwo MON, Warszawa 1986


1. Cheda W., Malski M. – Techniczny poradnik lotniczy. Silniki, WKŁ, Warszawa 1980

2. P. Strzelczyk, Wybrane zagadnienia aerodynamiki śmigieł, Oficyna Wydawnictwo Politechniki

Rzeszowskiej 2007 r. 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/70





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: WYPOSAŻENIE ELEKTRYCZNE

STATKÓW POWIETRZNYCH








9. Semestr: 1






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu podstaw

konstrukcji maszyn, elektroniki, elektrotechniki i automatyki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać klasyfikację instalacji

i urządzeń elektrycznych statków powietrznych oraz naziemnych urządzeń zasilania, znać zasadnicze systemy i

podzespoły instalacji elektrycznej statku powietrznego, znać zasadnicze elementy układu energetycznego prądu

przemiennego i prądu stałego samolotu, znać naziemne urządzenia zasilania statku powietrznego, znać instalacje

oświetleniowe, awaryjne, zabezpieczenia obwodów i specjalne statku powietrznego, znać instalacje elektryczną

silnika turbinowego i tłokowego. 17. Efekty kształcenia:


sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi scharakteryzować sieć elektryczną statku

powietrznego

egzamin wykłady K_W15 (++)

K_U17 (++)

2 znać budowę i zasadę pracy zasadniczych układów

elektrycznych statku powietrznego

egzamin wykłady K_W15 (+)

K_U15 (++)

3 potrafi rozpoznać i opisać zasadę pracy zasadniczych

urządzeń wchodzących w skład poszczególnych

układów elektrycznych statku powietrznego

egzamin,

zaliczenie

wykłady

laboratoria

K_W18 (++)

K_U15 (+)

K_K04 (+)

4 potrafić wykonać proste czynności związane z obsługą

naziemną układów elektrycznych statku powietrznego

egzamin,

zaliczenie

wykłady,

laboratoria

K_W18 (+)

K_U13 (++)

K_K04 (++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole prace pisemne laboratoria K_W12 (++)

K_U05 (++)

K_K03 (+++)


W. 60 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykłady: Wiadomości ogólne z zakresu klasyfikacji urządzeń elektrycznych statków powietrznych i wymagań im

stawianym. Sieć elektryczna statku powietrznego – przeznaczenia, charakterystyka, budowa. Układ energetyczny

prądu stałego statku powietrznego – przeznaczenie, charakterystyka, budowa. Układ energetyczny prądu

przemiennego statku powietrznego – przeznaczenie, charakterystyka, budowa. Naziemne systemy zasilania energią

elektryczną. Zewnętrzne i wewnętrzne systemy oświetlenia statku powietrznego - przeznaczenie, charakterystyka,

budowa. Przetwornice, transformatory i układy prostownicze. Zasilanie awaryjne statku powietrznego -

przeznaczenie, charakterystyka, budowa. Systemy zabezpieczenia obwodów elektrycznych statku powietrznego –

przeznaczenie, charakterystyka, budowa. Charakterystyka instalacji elektrycznej systemu napędowego statku

powietrznego. Elektryczne instalacje specjalne.

Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów silników turbinowych i

urządzeń wchodzących w ich skład. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w laboratorium

obsługowym silników turbinowych.



1. Adamowicz M.; Juszczyński Z. — Elektryczne instalacje pokładowe — OW PW, 1986

2. Polak Z.; Rypulak A.— Awionika, przyrządy i systemy pokładowe — WOSSP, Dęblin 2000


1. Embraer Empresa Brasiliera di Aeronautica — Zestaw dokumentacji technicznej (AMM, WDM, SRM, IPC

i inne) - Embraer, 2006




1 Wykład 60/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 90/85





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ANALIZA SYSTEMÓW

TRANSPORTOWYCH







8. Specjalność: Inżynieria Ruchu

9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Renata Żochowska




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy inżynierii ruchu, systemy i procesy

transportowe, statystyka procesów transportowych, inżynieria ruchu drogowego; zna podstawowe metody

statystyczne, potrafi opisać i scharakteryzować procesy transportowe.

16. Cel przedmiotu: samodzielnie analizuje i rozwiązuje problemy występujących w systemach transportowych;

potrafi scharakteryzować współzależności pomiędzy określonymi wielkościami opisującymi procesy transportowe.

17. Efekty kształcenia: Nr Opis efektu kształcenia

Metoda sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 określa i interpretuje współzależności pomiędzy

wielkościami charakteryzującymi procesy

transportowe

egzamin

ustny

wykład K_W01 (+)

K_W07 (++)

K_W14 (+++)

K_W21 (+)

K_U01 (++)

K_U14 (++)

2 definiuje i charakteryzuje elementy modelu systemu

transportowego

egzamin

ustny

wykład K_W07 (++)

K_W13 (++)

K_W14 (++)

K_W21 (+)

K_U14 (++)

3 potrafi zastosować odpowiednie metody analityczne

do badania i opisu współzależności zjawisk w

procesach transportowych


K_W14 (+++)

K_W21 (+++)

K_U01 (+)

K_U15 (++)

4 potrafi zbudować model sieci transportowej jako

odwzorowanie rzeczywistej sieci miejskiej


K_W14 (++)

K_W21 (++)

K_W05 (+)

K_U19 (++)

5 potrafi przeprowadzić analizę wskaźnikową

punktualności i napełnienia środków transportu w

komunikacji miejskiej

egzamin laboratorium K_W06 (++)

K_W07 (+)

K_W14 (++)

K_U10 (+)

K_U14 (++)

6 potrafi scharakteryzować jakość usług

przewozowych w transporcie miejskim

egzamin

ustny

wykład

(dyskusja)

K_W03 (++)

K_W10 (+++)

K_W16 (++)

7 wykorzystuje odpowiednie wskaźniki i narzędzia

statystyczne do przeprowadzania analizy różnych

systemów transportowych

kolokwium

pisemne

laboratorium

+ konsultacje

K_W06 (++)

K_W07 (+)

K_W14 (++)

K_U14 (++)


W. 15 Ćw. L. 30 P. Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Analiza współzależności zjawisk w systemach transportowych. Analiza korelacji

liniowej, wielorakiej i rang w procesach transportowych. Wskaźniki opisujące funkcjonowanie komunikacji miejskiej.

Ocena i środki poprawy jakości usług przewozowych w miejskim transporcie zbiorowym. Analiza punktualności i

regularności środków komunikacji miejskiej, analiza napełnienia środków transportu w komunikacji miejskiej. Model

systemu transportowego i sieci transportowej w ujęciu teorii grafów.

Laboratorium: Analiza obejmująca współzależności pomiędzy określonymi wielkościami opisującymi procesy

transportowe. Ocena punktualności w publicznym transporcie zbiorowym. Analiza napełnienia środków komunikacji

miejskiej. Badanie złożeń metody najmniejszych kwadratów w modelach liniowych. Odwzorowanie sieci

transportowej z wykorzystaniem teorii grafów. 20. Egzamin: tak nie

1


1. S. M. Kot, J. Jakubowski, A. Sokołowski: „Statystyka”. Wydawnictwo Difin S.A., Warszawa 2011;

2. M. Piłatowska: „Repetytorium ze statystyki”. Wyd. PWN, Warszawa 2010;

3. O. Wyszomirski: „Transport miejski – ekonomika i organizacja”. Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2008;

4. G.S. Maddala: „ Ekonometria” Wyd.Naukowe PWN, Warszawa 2008.


1. A. Zeliaś, B. Pawełek, S. Wanat: „Metody statystyczne. Zadania i sprawdziany”. Polskie Wyd. Ekonomiczne,

Warszawa 2002;

2. A.D. Aczel: „Statystyka w zarządzaniu. Pełny wykład”. Wyd. PWN, Warszawa 2000;

3. J. Podoski: ” „Transport w miastach”. WKiŁ, Warszawa, 1985;

4. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych;





1 Wykład 15/16

2 Ćwiczenia / 3 Laboratorium 30/20

4 Projekt /

5 Seminarium / 6 Inne /

Suma godzin 45/36





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ORGANIZACJA I BEZPIECZEŃSTWO

RUCHU DROGOWEGO








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Aleksander Sobota




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: infrastruktura transportu, systemy i procesy

transportowe, podstawy inżynierii ruchu, inżynieria ruchu drogowego, zna i potrafi scharakteryzować procesy

transportowe związane z ruchem drogowym

16. Cel przedmiotu: zapoznaje z instrumentami organizacji ruchu w mieście i w odniesieniu do poszczególnych

elementów sieci drogowej, ocenia przyczyny zdarzeń drogowych i stan zagrożenia w ruchu drogowym



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi wskazać błędy w istniejących projektach

organizacji ruch

sprawozdanie laboratoria

+konsultacje

K_W10 (+)

K_U15 (++)

2 potrafi scharakteryzować instrumenty organizacji ruchu w

skali makroskopowej i mikroskopowej

kolokwium wykład

(przykłady)

K_W14 (++)

K_U11 (+)

K_U15 (++)

K_K02 (++)

3 potrafi dokonać inwentaryzacji oznakowania drogowego i

przygotować projekt tymczasowej organizacji ruchu


+konsultacje

K_U11 (++)

K_U14 (+)

K_U20 (++)

K_K04 (++)

4 ocenia stan zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu

do całego miasta oraz rejonów komunikacyjnych


+konsultacje

K_W11 (++)

K_U15 (++)

5 ocenia stan zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu

do poszczególnych elementów sieci drogowej


+konsultacje

K_W10 (+)

K_W11 (+++)

K_U14 (++)

K_U23 (+++)

6 rozpoznaje zagrożenia w ruchu drogowym oraz zna

sposoby kształtowania bezpieczeństwa ruchu drogowego i

zarządzania prędkością

kolokwium wykład

(dyskusja)

K_W10 (+)

K_W11 (++)

K_W14 (+)

K_U15 (++)

K_K04 (+)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Instrumenty organizacji ruchu w mieście, ograniczenie transportu indywidualnego, strefowanie,

organizacja ruchu na drogach zamiejskich, organizacja ruchu w obszarach zurbanizowanych (obszary śródmiejskie,

miasta zabytkowe, dzielnice i osiedla mieszkaniowe). Typowe rozwiązania organizacji ruchu w miastach, ruch

jednokierunkowy, projektowanie ruchu jednokierunkowego, uspokojenie ruchu poprzez zmianę organizacji ruchu,

organizacja ruchu samochodów ciężarowych. Rodzaje oznakowania i wymagania stawiane znakom drogowym, cele

i funkcje oznakowania, hierarchia oznakowania, pionowe znaki drogowe (wymagania, kategorie znaków

pionowych, widoczność znaków pionowych), poziome znaki drogowe (funkcje i wymagania, kategorie znaków

poziomych), sygnały i sygnalizatory, lokalizacja sygnalizatorów. Ogólne założenia projektu stałej i tymczasowej

organizacji ruchu. Akty i środki prawne na potrzeby organizacji ruchu. Rys historyczny zdarzeń drogowych (próby

rozwiązania problemu BDR), wybrane dane statystyczne o bezpieczeństwie ruchu drogowego. Rodzaje

bezpieczeństwa samochodu, programy BRD (GAMBIT). Zagrożenie w ruchu drogowym, karta zdarzenia

drogowego, karta zgłoszenia szkody powypadkowej, system WZDR, system SEWIK. Struktura przyczyn zdarzeń

drogowych, użytkownik drogi, środowisko drogi, prędkość. Ocena stanu zagrożenia w ruchu drogowym w

odniesieniu do całego miasta, ocena stanu zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu do rejonów

komunikacyjnych, ocena stanu zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu do poszczególnych elementów sieci

drogowej, wybór miejsc niebezpiecznych, szczegółowa analiza miejsc niebezpiecznych. Sposoby kształtowania

bezpieczeństwa ruchu drogowego, sposoby zarządzania prędkością, komunikacyjne strefy prędkości, środki prawne

do zarządzania prędkością, środki fizyczne zmuszające kierowców do zmniejszenia prędkości na odcinkach

międzywęzłowych i skrzyżowaniach.

Laboratorium: Planowanie stałej lub tymczasowej organizacji ruchu na wybranych elementach sieci drogowej.

Ocenianie stanu zagrożenia w ruchu drogowym w odniesieniu do całego miasta, ocenianie stanu zagrożenia w ruchu

drogowym w odniesieniu do rejonów komunikacyjnych, ocenianie stanu zagrożenia w ruchu drogowym

w odniesieniu do poszczególnych elementów sieci drogowej.



1. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria ruchu drogowego, WKŁ, Warszawa 2008.

2. Szczuraszek T.: Bezpieczeństwo ruchu miejskiego. WKŁ, Warszawa 2008.

3. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego. WKŁ, Warszawa 2004.


1. Krystek R.: Zintegrowany System Bezpieczeństwa Transportu. Tom I. Diagnoza bezpieczeństwa transportu

w Polsce. WKŁ, Warszawa 2009.

2. Krystek R.: Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu Tom 2 Uwarunkowania rozwoju integracji

systemów bezpieczeństwa transportu. WKŁ, Warszawa 2010.

3. Krystek R.: Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu Tom 3 Koncepcja Zintegrowanego Systemu

Bezpieczeństwa Transportu w Polsce. WKŁ, Warszawa 2010.

4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych

dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania

na drogach (Dz. U. z dnia 23 grudnia 2003 r.),

5. Rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia

31 lipca 2002r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1393 z dnia 12 października

2002r.)

6. Ustawa z 20 czerwca 1997r.- Prawo po ruchu drogowym (jednolity tekst Dz. U. Nr 58 z 2003r. z późniejszymi

zmianami)




1 Wykład 30/19

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/44





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ORGANIZACJA I TECHNOLOGIE

TRANSPORTU W PRZEDSIĘBIORSTWIE








9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Sylwester Markusik




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka produkcji; środki transportu;

infrastruktura transportowa

16. Cel przedmiotu: uzyskanie podstawowych wiadomości związanych z zadaniami oraz aplikacjami systemów

logistycznego zarządzania produkcją, zwłaszcza w nowoczesnych przedsiębiorstwach o produkcji seryjnej i masowej,

celem tego przedmiotu to również poznanie zasad logistyki transportowej, zwłaszcza w transporcie

wewnątrzzakładowymi.


Nr

Opis efektu kształcenia

Metoda

sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku



powiązanych

egzamin

(pisemny)

wykład

(dyskusja)

K_W10 (+++)

K_U02 (+)

K_U14 (+)




egzamin

(pisemny)

wykład

(dyskusja)

K_W12(++)

K_U11 (+)

K_K 04 (+)




inżynierskiej

egzamin

(pisemny)

wykład

(dyskusja)

K_W02 (++)

K_U04 (++)

K_K05(+)




wykonanie

projektu

projekt

+ konsultacje

K_W17 (++)

K_U03(+)

K_K02 (+)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie

projektu

projekt

+ konsultacje

K_U07(++)

K__K03 (+)

6 prezentuje dane empiryczne w sposób graficzny wykonanie

projektu

projekt

+konsultacje

K_W06 (++)

K_W21(+)

K_U13(+)


W. 30 Ćw. L. P. 15 Sem.


Wykład: rodzaje produkcji, jej cechy i powiązania z transportem, strategie logistyczne w przedsiębiorstwie

produkcyjnym, system Just In Time, system Just In Time w zaopatrzeniu wewnętrznym produkcji,

zasada odchudzonej produkcji (Lean Manufactoring), sterowanie zapasami produkcji, planowanie zapasów

magazynowych w oparciu o systemy ABC oraz XYZ, planowanie zapasów magazynowych w oparciu o systemy

MRP I oraz MRP II, inne współczesne systemy organizacji produkcji (DRP, OPT, ERP,SCR), zasady przyjęcia,

składowania, kompletacji oraz wydawania materiałów do produkcji, zarządzanie logistyczne informatyzacją w

produkcji.

Projekt: zaprojektowanie systemu transportu wewnętrznego w zakładzie o produkcji seryjnej wraz z systemem

informatycznym dla zadanych indywidualnie warunków. 20. Egzamin: tak nie


1. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.I. Środki transportu, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej,

Gliwice 2009,

2. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.II. Infrastruktura punktowa: magazyny, centra

logistyczne i dystrybucji, terminale kontenerowe, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2010,

3. Harrison A., Remko van Hoek.: Zarządzanie logistyką. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Warszawa 2010,

4. Pfohl H.: Systemy logistyczne – podstawy organizacji i zarządzania. Biblioteka Logistyka. Poznań 2001,

5. Korzeń Z.: Logistyczne systemy transportu bliskiego i magazynowania. Tom I i II Biblioteka Logistyka ILiM.

Poznań 1999. 22. Literatura uzupełniająca:


2. Ciesielski M., Długosz J.: Strategia łańcuchów dostaw. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Warszawa 2010.

3. Blaik P.: Logistyka. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne. Warszawa 2010,

4. Pfohl H.: Zarządzanie logistyką. Funkcje i instrumenty. Biblioteka Logistyka, Poznań 1998.




1 Wykład 30/18

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/25

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/43




27. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym (projekt): 2

28. Uwagi:









9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: pracownicy Katedry Inżynierii Ruchu






transportu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 posiada niezbędną wiedzę z zakresu inżynierii ruchu do

wykonania zadań w ramach pracy, potrafi interpretować

zjawiska społeczne w zakresie problematyki realizowanej

pracy magisterskiej,

potrafi zidentyfikować oraz przeprowadzić analizę

dokumentów strategicznych związanych z planowaniem

rozwoju systemów transportowych, wyciąga

konstruktywne wnioski oraz formułuje koncepcje

poprawy stanu obecnego.

praca

magisterska


K_U11 (++)

K_U12 (++)

K_U16 (++)

K_U21 (++)

K_U22 (++)

K_U23 (++)

2 potrafi samodzielnie sformułować problem z zakresu

inżynierii ruchu oraz dokonać wyboru metodyki

rozwiązania postawionego przed nim problemu na

podstawie posiadanej wiedzy oraz przeglądu literatury

praca

magisterska


K_U08 (++)

K_U19 (+)

3 umie samodzielnie dobrać właściwą literaturę, w tym

obcojęzyczną, do realizacji pracy magisterskiej oraz zna

zasady stosowania odsyłaczy do literatury, ma

umiejętność samokształcenia podczas studiów

literaturowych

praca

magisterska


K_U17 (++)

K_U18 (++)

4 potrafi samodzielnie zaproponować harmonogram

realizacji zadania określonego w tytule pracy wraz ze

wskazaniem nakładów niezbędnych do jej realizacji oraz

wykonywać kolejne etapy pracy zgodnie z planem

praca

magisterska


K_U20 (++)


realizacji pracy, ma umiejętność prowadzenia badań i

analiz stanowiących niezbędny element realizowanej

pracy,

praca

magisterska


K_U15 (++)

K_U21 (+)



zrealizowanego zadania, potrafi przygotować i

przedstawić zwartą prezentację dotyczącą szczegółowych

zagadnień pracy magisterskiej

praca

magisterska


K_U14 (++)

K_U19 (++)

K_U20 (++)

K_U22 (++)

7 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, ma

świadomość roli społecznej absolwenta uczelni

technicznej

K_K01(+)

K_K07(+)

8 ma świadomość ważności i zrozumienie


inżynierskiej

K_K02(+)


W. Ćw. L. P. Sem.

19. Treści kształcenia: praca magisterska jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta,

opracowanie to jest aplikacją wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania

różnych problemów z zakresu transportu, tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta i dotyczą

zagadnień z zakresu: sterowania i zarządzania w systemach transportowych, inżynierii ruchu drogowego i

kolejowego, transportu intermodalnego i zbiorowego, organizacji i bezpieczeństwa ruchu oraz zarządzania

przedsiębiorstw transportowych. 20. Egzamin: tak nie

1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /600

Suma godzin /600





28. Uwagi:









9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Stanisław Krawiec, prof. nzw. Pol. Śl.






magisterskiej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 pogłębia wiedzę o informacje niezbędne do wykonania

zadań w ramach pracy przejściowej, powiązanej

problemowo z realizowaną pracą magisterską

praca

przejściowa

konsultacje K_W01 (+)

K_W02 (+)

K_W07 (+)

K_W08 (+)

K_W10 (+)

K_W11 (+)

K_W13 (+)

K_W17(+)

K_W19(+)

K_W21(+)

K_U09 (++)

2 potrafi pozyskiwać informacje, dokonuje przeglądu

piśmiennictwa dotyczącego tematu pracy

praca

przejściowa


K_U04 (++)

K_U05 (++)

K_U06 (++)

K_U17 (++)

3 potrafi wykorzystywać narzędzia informatyczne do

symulacji i projektowania obiektów i urządzeń

infrastruktury transportu, wykorzystuje deterministyczny i

probabilistyczny opis ruchu w technice symulacyjnej

praca

przejściowa


K_U16 (++)

K_U18 (++)


realizacji pracy, ma umiejętność samokształcenia podczas

studiów

praca

przejściowa


K_U11 (++)

K_U13 (++)

5 potrafi przeprowadzić analizę otrzymanych wyników,

stanowiących niezbędny element realizowanych

cząstkowych opracowań pracy magisterskiej

praca

przejściowa


K_U06 (++)

K_U14 (++)

K_U15 (++)

K_U19 (++)

K_U20 (++)

K_U21 (++)

6 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie dyskusja konsultacje K_K01(+)



innych zadania

praca

przejściowa

konsultacje K_K04(+)



19. Treści kształcenia: Student w ramach pracy przejściowej powinien wykazać się umiejętnością przedstawienia analizy aktualnego stanu i

rozwoju z zakresu: systemów i procesów transportowych, infrastruktury transportu, sterowania i zarządzania w

systemach transportowych, inżynierii ruchu drogowego i kolejowego, transportu intermodalnego i zbiorowego,

zakres tematyczny pracy przejściowej zapewnia rozwinięcie oraz aplikację wiedzy studenta uzyskanej na studiach I i II

stopnia i stanowi ważny etap do wprowadzenia w problematykę będącą przedmiotem studiów podczas realizacji pracy

magisterskiej.









1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/40

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/40





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PROGNOZOWANIE ZJAWISK

JAKOŚCIOWYCH W SYSTEMACH TRANSPORTOWYCH








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Stanisław Krawiec, prof. nzw. Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe, ekonomika

transportu, statystyka procesów transportowych; zna podstawy funkcjonowania przedsiębiorstwa

transportowego, elementy analizy ekonomicznej i prognozowania gospodarczego

16. Cel przedmiotu: umiejętność identyfikacji, agregacji i prognozowania zmiennych opisujących

zjawiska jakościowe w systemie transportowym.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 rozróżnia, które zjawiska w systemie transportowym

zalicza się do zjawisk o charakterze jakościowym egzamin

wykład

(analiza

przypadku)

i konsultacje

K_W01 (++)

K_W02 (++)

K_U01 (++)

K_U02 (+)

2 definiuje i charakteryzuje podstawowe różnice między

ilościowymi a jakościowymi metodami prognozowania

zjawisk w systemie transportowym

egzamin

wykład

(dyskusja)

i konsultacje

K_W01 (++)

K_W02 (++)

K_U01 (++)

K_U02 (+)

3 wyjaśnia, dlaczego przy charakteryzowaniu niektórych

zjawisk stosuje się zmienne syntetyczne egzamin

wykład

(analiza

przypadku)

i konsultacje

K_W02 (++)

K_W04 (++)

K_U02 (++)

4 stosuje analizę dyskryminacyjną w prognozowaniu

zjawisk jakościowych systemu transportu

egzamin

wykład

(analiza

przypadku)

i konsultacje

K_W02 (++)

K_W04 (++)

K_U02 (++)

5 potrafi wyznaczyć prawdopodobieństwo określonego

działania za pomocą modelu probitowego i logitowego

egzamin

wykład

(analiza

przypadku)

i konsultacje

K_W02 (++)

K_W04 (++)

K_U02 (++)

6 potrafi wskazać, w której metodzie zakłada się

wyższość trafności sądu grupowego nad sądem

indywidualnym, i do jakich prognoz stosuje się tę

metodę

egzamin

wykład

(dyskusja)

i konsultacje

K_W01 (++)

K_W02 (++)

K_ W04 (++)

7 ma świadomość ważności i zrozumienie


inżynierskiej

egzamin wykład

(przykłady)

K_K02 (++)




Wykład: zmienne ilościowe i jakościowe w systemie transportowym, zmienne o charakterze jakościowym w

modelach prognostycznych, typy zmiennych syntetycznych w zależności od ich oddziaływania na poziom rozwoju

badanego zjawiska jakościowego, metody tworzenia zmiennych syntetycznych, zasadnicze etapy budowy zmiennych

agregatowych, prognozowanie zmiennych agregatowych, metody taksonomiczne, prognozowanie za pomocą modeli

probitowych i logitowych, zastosowanie analizy dyskryminacyjnej w prognozowaniu, modele heurystyczne,

scenariusze rozwoju.



22. Cieślak M.: Prognozowanie gospodarcze. Metody i zastosowania. PWN, Warszawa 2005.

23. Krawiec S.: Prognozowanie gospodarcze z wykorzystaniem modeli adaptacyjnych. Wyd. WSEiA,

Bytom 2006. 22. Literatura uzupełniająca:

a. Własne materiały dydaktyczne udostępnione przez prowadzącego.




1 Wykład 15/28

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/28





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PUBLICZNY TRANSPORT MIEJSKI 2. Kod przedmiotu: MK2_105







9. Semestr: 2






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe, infrastruktura

transportu, środki transportu, logistyka, ekonomika transportu, organizacja i zarządzanie w transporcie, podstawy

inżynierii ruchu; umiejętność rozpoznawania procesów transportowych oraz ich opisu z wykorzystaniem modeli

analitycznych i podejścia logistycznego, znajomość podstawowej problematyki technicznej w zakresie infrastruktury i

środków transportu; podstawowa wiedza z ekonomiki transportu i zarządzania transportem.

16. Cel przedmiotu: jest zorientowany i docenia znaczenie rozwoju publicznego transportu miejskiego dla

funkcjonowania miasta i poziomu życia mieszkańców; potrafi opracować ofertę przewozową publicznego transportu

miejskiego oraz zarekomendować proponowane rozwiązania; wykorzystuje nowoczesne podejście do problemów

publicznego transportu zbiorowego (plany i strategie mobilności).



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 definiuje i charakteryzuje składniki systemu publicznego

transportu miejskiego

kolokwium

wykład

(dyskusja)

zajęcia

projektowe

+konsultacje

K_W10 (++)

K_W12 (++)

K_W17 (+)

K_U01 (++)

K_U11 (+)

2 potrafi wytłumaczyć znaczenie zarządzania mobilnością

w miastach i aglomeracjach

kolokwium

wykład

(dyskusja +

przykłady)

zajęcia

projektowe+

konsultacje

K_W10 (++)

K_W12 (++)

K_W13 (+)

K_W17 (+)

K_U01 (++)

K_K07 (++)

3 wskazuje związki publicznego transportu miejskiego z

jakością życia mieszkańców oraz poziomem

konkurencyjności miasta (aglomeracji) i regionu

kolokwium wykład

(dyskusja +

przykłady)

K_W03 (+)

K_W10 (++)

K_W12 (++)

K_W13 (+)

K_W17 (+++)

K_U01 (++)

K_K07 (++)

4 projektuje ofertę przewozową publicznego transportu

miejskiego oraz interpretuje rekomendowane rozwiązania

projekt wykład

(dyskusja)

zajęcia

projektowe +

konsultacje

K_W12 (+++)

K_W13 (++)

K_W14 (++)

K_W21 (++)

K_U01 (++)

K_U02 (++)

K_U12 (++)

K_U16 (++)

K_U19 (++)

5 potrafi ocenić funkcjonowanie publicznego transportu

miejskiego na podstawie ustalonych kryteriów oceny

kolokwium

zajęcia

projektowe +

konsultacje

K_W03 (++)

K_W16 (+)

K_U01 (++)

K_U02 (++)

6 zna elementy i zasady budowy planów transportowych kolokwium

wykład

(dyskusja +

przykłady)

zajęcia

projektowe+

konsultacje

K_W01 (++)

K_W03 (++)

K_W10 (++)

K_W12 (++)

K_W16 (+)

K_W17 (++)

K_U01 (+++)

K_U11 (++0

K_U19 (++)

K_K07 (++)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: publiczny transport miejski jako dziedzina gospodarowania, pojęcie, zakres i zasięg działania publicznego

transportu miejskiego, rola władz publicznych; funkcjonowanie rynku publicznego transportu miejskiego, popyt na

usługi, podaż i ceny w publicznym transporcie miejskim; składniki infrastruktury publicznego transportu miejskiego,

drogi, torowiska, sieci i podstacje, przystanki, zajezdnie, węzły integracyjne i przesiadkowe; rozwój i funkcjonowanie

publicznego transportu miejskiego, planowanie, lokalizacja składników infrastruktury, wybór technologii,

wymiarowanie, etapowanie budowy, utrzymanie; systemy zelektryfikowanego publicznego transportu miejskiego,

podstawowe parametry pojazdów klasycznych i nowoczesnych, systemy sterowania pracą układu napędowego;

perspektywy rozwoju autobusów miejskich i trolejbusów, warunki pracy taboru a kierunki zmian, nowoczesne układy

sterowania pracą układów napędowych; zastosowania ITS w publicznym transporcie miejskim, architektura systemów

ITS, struktura funkcjonalna i fizyczna według gałęzi transportu miejskiego, technologie ITS, zarządzanie publicznym

transportem miejskim z wykorzystaniem ITS; kształtowanie oferty przewozowej w publicznym transporcie miejskim,

elementy oferty, uwarunkowania, rozkład jazdy jako podstawowy składnik oferty przewozowej w publicznym

transporcie miejskim; integracja publicznego transportu miejskiego w aglomeracjach i konurbacjach, specyfika

funkcjonowania transportu na obszarach zurbanizowanych, możliwe rozwiązania integracyjne, funkcjonowanie

zintegrowanego transportu; organizacja i zarządzanie publicznym transportem miejskim, systemy organizacji i

zarządzania i ich ewolucja, regulowany i zderegulowany transport miejski; publiczny transport miejski w systemie

logistycznym miasta lub aglomeracji, procesy w systemie logistycznym miasta (aglomeracji), przepływy osób i

rozwiązania je usprawniające; zarządzanie mobilnością w miastach i aglomeracjach, definicja pojęcia, środki i

organizacja, warunki skutecznego działania, plany i strategie mobilności, studia przypadków; nowoczesne systemy

transportu osób w miastach, kierunki rozwoju transportu w ujęciu gałęziowym, zintegrowane linie i korytarze

transportowe; polityka transportowa miasta lub aglomeracji, cele polityki, warianty polityki, aspekty instrumentalne,

rola publicznego transportu zbiorowego w polityce transportowej miasta lub aglomeracji.

Projekt: Konstrukcje oferty przewozowej publicznego transportu miejskiego.


21. Literatura podstawowa: 1. Adamski A.: Inteligentne systemy transportowe. Uczelniane Wyd. Naukowo-Techniczne AGH, Kraków 2003.

2. Basiewicz T., Gołaszewski A., Rudziński L.: Infrastruktura transportu. Oficyna Wyd. Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2007.

3. Burnewicz J.: Innovative Perspective of Transport and Logistics. Wyd.Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2009.

4. Guidelines for the Integration of Mobility Management with Land use Planning. Project Max. Lupo. FR6, 2009.

5. Kneba Z., Makowski S.: Pojazdy samochodowe. Zasilanie i sterowanie silników. WKiŁ, Warszawa 2004

6. Nowacki G. (red.): Telematyka transportu drogowego. Instytut Transportu Samochodowego, Warszawa 2008.

7. „Public Transport International”. Dwumiesięcznik Międzynarodowej Unii Transportu Publicznego UITP.

8. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K.: Transport. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.

9. Skibicki J.: Pojazdy elektryczne, część 1. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2010.

10. „Transport Miejski i Regionalny”. Miesięcznik SITK RP.

11. Tundys B.: Logistyka miejska. Koncepcje, systemy, rozwiązania. Wydawnictwo Difin, Warszawa 2008.

12. Wyszomirsko O. (red.): Transport miejski. Ekonomika i organizacja. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego,

Gdańsk 2008.


6. Grava S.: Urban Transportation Systems. Choices for Communities. Mc Graw-Hill, New York 2003

7. Instrukcje do zajęć projektowych.

8. Janecki R., Starowicz W. (red.): System dopłat do publicznego transportu zbiorowego w komunikacyjnych

związkach komunalnych w Polsce. Wydawnictwo PiT, Kraków 2009.

9. Mobility Management. Training Manual. The E-Atomium Project, 2006.

10. Niebieska Księga. Sektor transportu publicznego. Inicjatywa JASPERS, 2008.

11. Reimpel J.: Budowa samochodów. Podstawy konstrukcji. WKiŁ, Warszawa 1997.

12. Starowicz W.: Jakość przewozów w miejskim transporcie zbiorowym. Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków

2007.

13. Szymczak M.: Logistyka miejska. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2008.

14. Tomanek R.: Funkcjonowanie transportu. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 2004.





1 Wykład 30/10

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/50

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/60





28. Uwagi:









9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Stanisław Krawiec, prof. nzw. w Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wybrane przedmioty kierunkowe i

specjalnościowe, ma wiedzę z zakresu inżynierii ruchu

16. Cel przedmiotu: zakłada się, że w trakcie zajęć słuchacz zapozna się z zasadami planowania, prowadzenia i

opracowania wyników badań, a także uzyska przygotowanie do poprawnego pod względem merytorycznym,

formalnym i redakcyjnym opracowania treści pracy dyplomowej i jej wizualnej prezentacji, głównym celem zajęć

jest przygotowanie dyplomanta do obrony pracy i egzaminu końcowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 wykonuje pomiary, interpretuje, dokumentuje i

prezentuje dane opisujące procesy występujące w

drogowych i kolejowych systemach

transportowych

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U01(+)

K_U04(++)

K_U11(++)

K_U14(++)

K_U15(++)

K_U17(+)

K_K02(+)

2 klasyfikuje systemy sterowania i zarządzania w

systemach transportowych z uwzględnieniem

różnic w systemach (drogowym, kolejowym,

lotniczym i morskim), wykorzystuje najnowsze

narzędzia informatyczne, systemy eksperckie oraz

bazy danych do wykonania zadania inżynierskiego

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U10(++)

K_U11(++)

K_U13(++)

K_U14(++)


przepustowości skrzyżowań, zna i potrafi

zastosować odpowiedni model analityczny do

opisu zjawisk i procesów ruchowych w sieci

drogowej

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U14(++)

K_U15(++)

4 analizuje, ocenia warunki ruchu na podstawie

obliczonych miar efektywności ruchu i projektuje

organizację ruchu wraz z systemem sterowania

ruchem drogowym na skrzyżowaniach

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U10 (++)

K_U14 (++)

K_U23(++)

5 definiuje i charakteryzuje podstawowe różnice

między ilościowymi a jakościowymi metodami

prognozowania zjawisk w systemie transportowym

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U01 (++)

K_U02 (+)

6 potrafi rozwiązywać złożone zadania projektowe z

zakresu obiektów budowlanych infrastruktury

drogowej i kolejowej oraz węzłów i systemów

transportowych, wykorzystuje deterministyczny i

probabilistyczny opis ruchu drogowego w technice

symulacyjnej

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

(analiza przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_U09(+)

K_U11(++)

K_U12(++)

K_U14(++)

K_U16(++)

K_U19(+)+

K_U20(++)

7 prawidłowo rozstrzyga dylematy związane z

wykonywaniem zawodu inżyniera transportu,

spedytora i logistyka

kolokwium

pisemne

seminarium

(analiza przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_K05(++)


technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę

formułowania i przekazywania społeczeństwu

informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i

innych aspektów działalności inżyniera transportu

kolokwium

pisemne

seminarium

(analiza przyp.,

dyskusja)

i konsultacje

K_K07(++)




Seminarium: ogólna charakterystyka pracy dyplomowej, rodzaje prac dyplomowych, struktura treści i podział

rozdziałów w zależności od rodzaju pracy, dobór literatury, opracowanie materiałów źródłowych, zasady stosowania

odsyłaczy do literatury, bibliografia, ustalenie tematu, celu i zakresu pracy dyplomowej oraz harmonogramu jej

realizacji, zasady pisania pracy, słownictwo techniczne, podział treści na część główną i załączniki, dobór metody

badań stanowiskowych, modelowych, pomiarowych, optymalizacyjnych: opracowanie programu badań, prezentacja

cząstkowych rezultatów pracy, zasady przygotowania i przedstawienia prezentacji komputerowej, bieżąca kontrola

zaawansowania pracy, konsultacje merytoryczne i formalne, rejestracja i opracowanie wyników badań, referowanie

pracy, przygotowanie jej wizualnej prezentacji i przedstawienie wyników, opracowanie wytycznych do obrony

pracy dyplomowej, kryteria oceny pracy dyplomowej i egzaminu końcowego, podsumowanie zajęć seminaryjnych. 20. Egzamin: tak nie

1


1. Aktualna literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych. 22. Literatura uzupełniająca:

1. Prezentacje multimedialne, materiały pomocnicze, materiały branżowe pozyskane za pośrednictwem internetu. 2. Prace dyplomowe zrealizowane w Katedrze.



kontaktowych / pracy studenta 1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium dyplomowe 30/60

6 Inne /

Suma godzin 30/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TRANSPORT INTERMODALNY I

TERMINALE LOGISTYCZNE








9. Semestr: 2






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe; środki

transportu; infrastruktura transportowa

16. Cel przedmiotu: poznanie podstawowych zasad intermodalizmu w transporcie oraz organizacji terminali

kontenerowych, centrów dystrybucji i logistycznych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku



powiązanych

egzamin

(pisemny)

wykład

(dyskusja)

K_W10 (+++)

K_U03 (+)

K_U14 (+)




egzamin

(pisemny)

wykład

(dyskusja)

K_W12(++)

K_U12 (+)

K_K 04 (+)




inżynierskiej

egzamin

(pisemny)

wykład

(dyskusja)

K_W02 (++)

K_U02 (++)

K_K05(+)

4 ma wiedzę w zakresie infrastruktury dla systemów

transportowych i logistycznych oraz ich trendów

rozwojowych i zna metody technicznego wspomagania

ich procesów

wykonanie

projektu

projekt

+ konsultacje

K_W13 (++)

K_W15(+)

K_U11(++)




wykonanie

projektu

projekt

+ konsultacje

K_W17 (++)

K_U05(+)

K_K02 (+)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie

projektu

projekt

+ konsultacje

K_U07(++)

K__K03 (+)

7 prezentuje dane empiryczne w sposób graficzny

wykonanie

projektu

projekt

+konsultacje

K_W06 (++)

K_W21(+)

K_U04(+)

K_U13(+)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.


Wykład: istota transportu multi i intermodalnego, przewozy kontenerowe, przewozy szynowo- drogowe, przewozy

lądowo- promowe, transport kombinowany, europejskie korytarze transportowe, intermodalne jednostki transportowe,

środki transportu i infrastruktura w przewozach intermodalnych, terminale kontenerowe, organizacja przewozów

kontenerowych w transporcie lądowym i morskim, centra logistyczne, centra dystrybucji, zarządzanie procesem

transportu intermodalnego, aspekty handlowo- prawne przewozów intermodalnych, stan transportu intermodalnego w

Polsce, polityka rozwoju transportu intermodalnego w Unii Europejskiej i na świecie.

Projekt: z zakresu dostaw transportem kolejowym (intermodalnym) do terminalu logistycznego. 20. Egzamin: tak nie

1


1. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.I. Środki transportu, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej,

Gliwice 2009,

2. Markusik S.: Infrastruktura logistyczna w transporcie; t.II. Infrastruktura punktowa: magazyny, centra

logistyczne i dystrybucji, terminale kontenerowe, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2010,

3. Neider J. Marciniak- Neider D; Transport intermodalny; PWE W-wa, 1997,

4. Krasucki Z., Neider J; Konteneryzacja w transporcie międzynarodowym; PWN W-wa, 1996,

5. Kwaśniowski S., Nowakowski T., Zając M.: Transport intermodalny w sieciach logistycznych; Wyd.

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008. 22. Literatura uzupełniająca:


2. Rydzkowski W., Wojewódzka- Król K; Transport; PWN W-wa,1997.

3. Mindur M. (Redakcja), Transport Europa – Azja; Wyd. Naukowe ITeE – PIB; Warszawa-Radom, 2009.




1 Wykład 30/18

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/40

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/58




27. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym (ćwiczenia): 3

28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INŻYNIERIA RUCHU DROGOWEGO 2. Kod przedmiotu: MK2_108






8. Specjalność: Inżynieria Ruchu, Systemy Informatyczne Transportu

9. Semestr: 1






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy transportowe, podstawy inżynierii

ruchu; znajomość podstawowych charakterystyk ruchu drogowego

16. Cel przedmiotu: uzyskanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie opisu procesów

transportowych, obliczanie przepustowości złożonych układów komunikacyjnych z wykorzystaniem

procedur rozbudowanych, oceny warunków ruchu dla różnych elementów sieci drogowej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 definiuje, klasyfikuje i charakteryzuje podstawowe

elementy sieci drogowej

egzamin

ustny

wykład K_W10 (+)

K_U11 (+)

K_U15 (++)

2 opisuje manewry pojazdów na skrzyżowaniach i

odcinkach sieci drogowej

egzamin

ustny

wykład K_W07 (++)

K_W08 (++)

K_W09 (+)

K_W21 (+)

K_U15 (++)

3 potrafi obliczać przepustowość i oceniać warunki ruchu

na skrzyżowaniach bez sygnalizacji świetlnej z szerokim

pasem dzielącym

sprawozdanie z

projektu

projekt K_W10 (+)

K_W11 (+++)

K_W14 (++)

K_U10 (++)

K_U14 (+++)

K_U23 (++)

K_K02 (++)


na skrzyżowaniach z trójfazową sygnalizacją świetlną

sprawozdanie z

projektu

projekt K_W11 (+)

K_W14 (++)

K_U10 (++)

K_U14 (+++)


na rondach różnego typu

sprawozdanie z

projektu

projekt K_W07 (+++)

K_W08 (+)

K_W12 (++)

K_W14 (++)

K_W21 (++)

6 opisuje zależności pomiędzy podstawowymi miarami

ruchu drogowego

egzamin

ustny

wykład K_W07 (++)

K_W12 (+)

K_U01 (+++)


przepustowości skrzyżowań

kolokwium

pisemne

wykład,

projekt

K_W07 (++)

K_W12 (++)

8 potrafi opisać ruch pieszy i rowerowy stosując

odpowiednie charakterystyki

egzamin

ustny

wykład K_W07 (+)

K_U01 (+)

K_U15 (++)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład: Problematyka i rozwój inżynierii ruchu drogowego, człowiek jako centralny element systemu: człowiek-

pojazd-droga, parametry jednostek ruchu ze względu na bezpieczeństwo ruchu, manewry pojazdów na odcinkach i

skrzyżowaniach, kolizyjność i przejezdność skrzyżowania, wyznaczanie odległości widoczności dla różnych sytuacji

ruchowych, podział sieci ulicznej na elementy jednorodne w analizach zdarzeń drogowych, kanalizacja ruchu na

skrzyżowaniu, ruch drogowy i jego rodzaje, miarodajne natężenie ruchu, warunki ruchu w strumieniu ruchu

pojazdów, fundamentalne równanie ruchu drogowego i jego wykres, wpływ prędkości na bezpieczeństwo ruchu

drogowego, Generalny Pomiar Ruchu, modele mikroskopowe i makroskopowe ruchu drogowego, ruch drogowy jako

proces stochastyczny, zastosowanie teorii kolejek do opisu ruchu drogowego, metody symulacyjne, wyznaczanie

przepustowości różnych typów dróg według metody HCM 2000, rzeczywiste warunki drogowo-ruchowe według

wytycznych polskich, założenia teorii akceptacji luk, czynniki wpływające na przepustowość skrzyżowań bez i z

sygnalizacją świetlną, miary efektywności ruchu na skrzyżowaniach, wyznaczanie przepustowości i ocena warunków

ruchu na rondach, charakterystyki ruchu pieszego, przepustowość urządzeń dla pieszych, charakterystyka ruchu

rowerowego, podstawowe wymagania dotyczące infrastruktury rowerowej.

Projekt: Obliczanie przepustowości skrzyżowań bez sygnalizacji świetlnej z szerokim pasem dzielącym, skrzyżowań

z trójfazową sygnalizacją świetlną oraz rond różnego typu.



13. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria ruchu drogowego, WKiŁ, Warszawa 2008;

14. Szczuraszek T.: Bezpieczeństwo ruchu miejskiego. WKiŁ, Warszawa 2005;

15. Krystek R.: Węzły drogowe i autostradowe, WKiŁ, Warszawa 2008;

16. Młodożeniec W.S.: Budowa dróg – podstawy projektowania, BEL Studio Sp. z o.o., Warszawa 2011


1. Metoda obliczania przepustowości skrzyżowań bez sygnalizacji świetlnej. GDDKiA, W-wa 2004;

2. Metoda obliczania przepustowości skrzyżowań z sygnalizacją świetlną. GDDKiA, W-wa 2004.

3. Metoda obliczania przepustowości rond. GDDKiA, W-wa 2004.






1 Wykład 30/24

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/65

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/89





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PLANOWANIE POTOKÓW RUCHU 2. Kod przedmiotu: MK2_109






8. Specjalność: Systemy Informatyczne Transportu, Inżynieria Ruchu

9. Semestr: 3






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe, inżynieria

ruchu drogowego; zna podstawowe charakterystyki ruchu drogowego; rozpoznaje procesy transportowe;

potrafi opisać procesy transportowe z wykorzystaniem modeli analitycznych.

16. Cel przedmiotu: formułuje i rozwiązuje zadania organizacji ruchu w systemach transportowych;

potrafi zbudować model ruchu dla badanego obszaru; potrafi odwzorować w sposób modelowy zjawiska i

procesy zachodzące w sieci transportowej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 definiuje i charakteryzuje poszczególne elementy modelu

ruchu (podróży)

egzamin

ustny

wykład

K_W12 (++)

K_W14 (++)

K_U01 (++)

K_U11 (+)

2 potrafi zaplanować linię transportu zbiorowego metodą

podziału i ograniczeń

sprawozdanie

z projektu

projekt

K_W12 (+)

K_W14 (++)

K_W21 (++)

3 formułuje i rozwiązuje jednokryterialne zadanie

optymalizacyjne rozłożenia potoku ruchu w sieci

transportowej oraz interpretuje otrzymane wyniki

egzamin

ustny

wykład K_W07 (+++)

K_W21 (++)

K_U16 (++)

4 potrafi sporządzić dziennik podróży i na jego podstawie

analizować zachowania transportowe

sprawozdanie

z projektu

projekt K_W12 (+++)

K_W14 (++)

K_W21 (++)

K_U01 (++)

5 zna metody i techniki badań wykorzystywane w

Kompleksowych Badaniach Ruchu

egzamin

ustny

wykład

K_W06 (++)

K_W14 (++)

K_U10 (++)

K_U13 (+)

6 potrafi zbudować czterostopniowy model ruchu (podróży)

dla różnych systemów transportowych funkcjonujących w

mieście

sprawozdanie

z projektu

projekt

K_W10 (++)

K_W12 (+++)

K_W13 (++)

K_W14 (++)

K_W17 (++)

K_W21 (++)

K_U01 (+)

K_U12 (++)

K_U19 (++)

7 potrafi wykorzystać specjalistyczne narzędzia

informatyczne do budowy i analizy modelu ruchu

(podróży)

kolokwium

z projektu

projekt K_W03 (++)

K_W10 (++)

K_W16 (+)

K_U01 (++)

8 zna sformalizowane zasady przeprowadzania Analizy

Kosztów i Korzyści w przypadku projektowania różnych

elementów infrastruktury transportu

egzamin

ustny

wykład K_W02 (++)

K_W03 (++)

K_W12 (++)

K_W17 (+)

K_U02 (+++)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.


Wykład: model systemu transportowego i zakres jego odwzorowania, model sieci transportowej w ujęciu teorii

grafów, sieci transportowe w ujęciu urbanistycznym, dostępność transportowa, potok ruchu i jego interpretacja,

warunki i ograniczenia nakładane na potok ruchu w sieci, zasady organizowania i organizacji ruchu w sieciach

transportowych, jednokryterialne zadanie optymalizacyjne rozłożenia potoku ruchu w sieci transportowej, koszt

średni i koszt krańcowy jako kryteria optymalizacji systemów transportowych, odwzorowanie popytu i podaży w

modelu systemu transportowego, metody badań wykorzystywane w KBR, pełne odwzorowanie ruchu w sieci

transportowej, modele powstawania ruchu w sieci – klasyfikacja i charakterystyka, modele wyznaczania macierzy

podróży i ich charakterystyka, modele podziału zadań przewozowych na środki transportu, funkcja oporu i sposoby

jej wyznaczania, statyczne metody rozkładu potoków na sieć transportu indywidualnego, modelowanie podróży w

transporcie publicznym, Niebieska Księga dla infrastruktury drogowej, Niebieska Księga dla infrastruktury transportu

publicznego.

Projekt: budowa modelu ruchu (podróży) dla wybranego miasta; wyznaczanie macierzy podróży; opracowanie

dziennika podróży, planowanie linii transportu zbiorowego metodą podziału i ograniczeń



17. Jacyna M.: Modelowanie i ocena systemów transportowych. Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2009

18. Podręcznik użytkownika VISUM wersja 11.0;


16. Leszczyński J.: Modelowanie systemów i procesów transportowych. Oficyna Wyd. Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 1999;

17. Starowicz W.: Jakość przewozów w miejskim transporcie zbiorowym. Wyd. Politechniki Krakowskiej,

Kraków 2007;

18. Dorosiewicz S.: Potoki ładunków w sieciach transportowych. Instytut Transportu Samochodowego,

Warszawa 2010.






1 Wykład 30/26

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/60

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/86





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TELETRANSMISJA DANYCH 2. Kod przedmiotu: MK2_110







9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Zbigniew Czapla




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: technologie informacyjne, informatyka,

znajomość zagadnień technologii informacyjnych i informatyki

16. Cel przedmiotu: uzyskanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie: przetwarzanie i

transmisja sygnałów, sieci teleinformatycznych oraz przewodowych i bezprzewodowych technologii

telekomunikacyjnych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 opisuje zasady i metody teletransmisji danych

egzamin

pisemny

wykład K_W10(++)

2 rozróżnia i charakteryzuje technologie i standardy

stosowane w teletransmisji danych

egzamin

pisemny

wykład

K_W10(++)

3 potrafi modelować metody teletransmisji danych sprawozdania

z ćwiczeń lab.

laboratorium

K_U12 (++)

4 potrafi dostosować elementy informatycznej

infrastruktury teleinformatycznej do ustalonych wymagań

sprawozdania

z ćwiczeń lab.

laboratorium

K_U03 (+)

5 pracuje w zespole przy realizacji zadań teletransmisji

danych

sprawozdania

z ćwiczeń lab.

laboratorium

K_K03 (+++)


W. 30 Ćw. L. 30 P. Sem.


Sygnał i sposoby jego przedstawiania. Próbkowanie i kwantyzacja. Kanał transmisyjny i jego parametry. Modulacja

i zwielokrotnianie. Kodowanie sygnałów. Sieci komputerowe. Protokoły transmisji danych. Dostęp do nośnika.

Standard Ethernet. Okablowanie strukturalne. Stos protokołów TCP/IP. Internet i usługi internetowe. Sieci

bezprzewodowe. Sieci telekomunikacyjne. Transmisja danych w systemach transportowych. 20. Egzamin: tak nie

1


1. Owen M.: Przetwarzanie sygnałów w praktyce, WKŁ, Warszawa 2009;

2. Tanenbaum A.S.: Sieci komputerowe, Helion, Gliwice 2004;

3. Kabaciński W., Żal M.: Sieci telekomunikacyjne, WKŁ, Warszawa 2008.


1. Krysiak K.: Sieci komputerowe . Kompendium, Helion Gliwice 2009;

2. Ross J.: Sieci bezprzewodowe, Helion, Gliwice 2009;

3. Wesołowski K.: Sieci radiokomunikacji ruchomej, WKŁ, Warszawa 2006.




1 Wykład 30/33

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/83





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TEORIA RUCHU POJAZDÓW 2. Kod przedmiotu: MK2_111







9. Semestr: 2






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, mechanika techniczna, zna

podstawy mechaniki

16. Cel przedmiotu: poznanie podstawowych metod obliczeniowych w budowie i dynamice ruchu

pojazdu samochodowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 wiedza o dynamice ruchu pojazdu samochodowego oraz

wpływu jego parametrów konstrukcyjnych na własności

dynamiczne

kolokwium wykład

K_W07(++)

K_W15(++)

K_U15(++)

2 wiedza o metodach prowadzenia obliczeń dynamicznych

pojazdu samochodowego z wykorzystaniem technik

komputerowych

kolokwium wykład


K_U18(++)

3 potrafi przeprowadzić analizę i dokonać oceny

prawidłowości doboru źródła napędu i elementów układu

napędowego

kolokwium

wykład

(przykłady)

konsultacje

K_W08(++)

K_U22(++)

4 właściwa kwalifikacja źródeł napędu wraz z

umiejętnością wykorzystanie ich charakterystyk

kolokwium wykład

konsultacje

K_U17(++)

K_U22(++)

5 wiedza o stratach energii w pojazdach samochodowych i

metody ich ograniczania

kolokwium wykład

K_W15(+)

K_U22(+)

6 umie opracować proste metody pomiarowe niezbędne dla

weryfikacji parametrów charakteryzujących ruch pojazdu

samochodowego

kolokwium wykład

K_U10(++)

K_U12(++)




Wykład: charakterystyka i klasyfikacja źródeł napędu pojazdów samochodowych, siły działające na pojazd

samochodowy w ruchu prosto- i krzywoliniowym, bilans sił, momentów i mocy pojazdu samochodowego –

charakterystyki trakcyjne, dynamiczne i mocy, hamowanie pojazdu, zapotrzebowanie energii przez pojazd, zużycie

paliwa, tendencje w rozwoju konstrukcji pojazdów samochodowych wpływające na poprawę osiągów pojazdu.



1. Jaśkiewicz Zb. Układy napędowe, skrzynki biegów, mosty napędowe. WNT 2000.

2. Mitsche M. Dynamika samochodu. Tom 1, 2 i 3. WNT 2002.

3. Prochowski L. Mechanika ruchu. WNT 2008.

4. Sikorski H. Układy kierownicze.WKŁ 2000.

5. Reimpel J. Podwozia samochodów. WNT 2009.

6. Wrzesiński M. Hamowanie pojazdów samochodowych. WNT 2010. 22. Literatura uzupełniająca:

21. Instrukcje laboratoryjne przygotowane w Katedrze Budowy Pojazdów Samochodowych 23. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



1 Wykład 30/27

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/27





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: UKŁADY I URZĄDZENIA

ELEKTRONICZNE TRANSPORTU








9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Zbigniew Czapla




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: elektronika, znajomość zagadnień

elektroniki.

16. Cel przedmiotu: uzyskanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie analizy i projektowania

układów i urządzeń elektronicznych stosowanych w transporcie.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów 1 rozróżnia układy i urządzenia elektroniczne stosowane w

transporcie

kolokwium

pisemne

wykład K_W13(++)

K_W14(++)

2 opisuje właściwości układów i urządzeń elektronicznych


kolokwium

pisemne

wykład K_W13(++)

K_W14(++)

K_U04(+)

3 wyjaśnia działanie układów i urządzeń elektronicznych


kolokwium

pisemne

wykład

K_W13(++)

K_W14(++)

K_U04(+)

4 potrafi zaprojektować układy i urządzenia elektroniczne

stosowane w transporcie

wykonanie

projektu

projekt K_W13(++)

K_W14(++)

K_U16(++)

5 potrafi sporządzić dokumentację projektową wykonanie

projektu

projekt K_W11(++)

K_U06(++)

K_U16(+)

6 potrafi prowadzić prace projektowe wykonanie

projektu

projekt K_U16(++)

K_K04(+)


W. 30 Ćw. L. P. 30 Sem.


Wykład: Układy i urządzenia elektroniczne stosowane w transporcie. Budowa, działanie i właściwości

podstawowych układów i urządzeń elektronicznych. Układy analogowe i cyfrowe. Układy mikroprocesorowe.

Systemy wbudowane. Elektroniczne układy i urządzenia pomiarowe. Elektroniczne układy i urządzenia sterujące

oraz wykonawcze.

Projekt: Budowa, działanie i parametry wybranych układów elektronicznych. Budowa, działanie i parametry

wybranych urządzeń elektronicznych stosowanych w transporcie(znaki o zmiennej treści, tablice informacyjne,

detektory, sterowniki, sygnalizatory świetlne, tachografy, elementy inteligentnych systemów transportowych).



1. Horowitz H., Hill W.: Sztuka elektroniki. WKŁ, Warszawa 2009.

2. Tietze U., Schenk C.: Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszawa 2009.

3. Skorupski A.: Podstawy techniki cyfrowej. WKŁ, Warszawa 2004.


1. Daca W.: Mikrokontrolery od układów 8-bitowych do 32-bitowych. Wydawnictwo Mikom, Warszawa 2000.

2. Krzyżanowski R.: Układy mikroprocesorowe. Wydawnictwo Mikom, Warszawa 2004.

3. Szafarczyk M., Śniegulska-Grądzka D., Wypsiński R.: Podstawy układów sterowań cyfrowych i

komputerowych. PWN, Warszawa 2007.




1 Wykład 30/24

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/59





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MONITOROWANIE RUCHU

DROGOWEGO







8. Specjalność: Systemy Informatyczne Transportu

9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Wiesław Pamuła




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy technik pomiarowych, systemy

sterowania ruchem drogowym, elektronika

16. Cel przedmiotu: uzyskanie podstawowych umiejętności i kompetencji w zakresie monitorowania

ruchu drogowego i infrastruktury transportowej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów 1 potrafi przygotować założenia i wymagania dla

układów pomiaru parametrów ruchu drogowego dla

systemów sterowania lub zarządzania ruchem

(zna metody, zasady działania, urządzenia i

wymagania pomiarowe)

egzamin pisemny i

ustny

(teoria i zadania)

wykład

K_W16 (++)

K_W22(++)

K_U24(++)

2 potrafi ocenić i dobrać elementy systemu pomiaru

warunków drogowych (stacje pogodowe)

ocena

przygotowanego

opracowania na

wybrany temat

wykład

konsultacje

K_W22(++)

K_U24(++)

K_U04(+)

K_U17(+)

K_U18(+)

K_K04(+)

3 orientuje się w miarach oceny i metodach

przeprowadzania pomiarów stanu nawierzchni drogi

(zna metody i urządzenia)

ocena

przygotowanego

opracowania na

wybrany temat

wykład

konsultacje

K_W22(++)

K_U24(++)

K_U04(+)

K_U17(+)

K_U18(+)

K_K04(+)

4 potrafi zaproponować, wykonać i zweryfikować

pomiary parametrów ruchu z użyciem wideo

detektorów

ocena

przygotowanego

opracowania

układu

pomiarowego

wykład

ćwiczenia

laboratoryjne

zajęcia w

terenie

K_W22(++)

K_U24(++)

K_U04(+)

K_U17(+)

K_U18(+)

K_K04(+)

5 potrafi zaproponować rozwiązania rejestracji zdarzeń

drogowych dla zapewnienia bezpieczeństwa ruchu i

wspomagania zarządzania ruchem

ocena

przygotowanego

opracowania na

wybrany temat

wykład

konsultacje

K_W22(++)

K_U24(++)

K_U04(+)

K_U17(+)

K_U18(+)

K_K04(+)

6 orientuje się w sposobie przeprowadzania pomiarów

wagi pojazdów w ruchu drogowym i konsekwencjach

przeciążenia pojazdów (zna metody i urządzenia)

ocena

przygotowanego

opracowania na

wybrany temat

wykład

konsultacje

K_W22(++)

K_U24(++)

K_U04(+)

K_U17(+)

K_U18(+)

K_K04(+)

7 potrafi zaproponować metody analizy danych z

urządzeń monitorowania i ocenić własności nowych

metod

sprawdzian

pisemny

(teoria)

wykład

K_W22(++)

K_U24(++)


W. 30 Ćw. L. 15 P. 15 Sem.

19. Treści kształcenia: Wykład:

Parametry ruchu drogowego, metody pomiarów, wymagania pomiarowe układów sterowania i zarządzania ruchem.

Klasyfikacja urządzeń monitorowania ruchu drogowego, zasady działania, własności

Ocena i monitorowanie warunków drogowych, elementy stacji pogodowych, metody pomiarowe, urządzenia.

Ocena i monitorowanie stanu infrastruktury transportowej, nawierzchnie dróg, obiekty inżynierskie.

Systemy wideo detekcji, metody przetwarzania obrazu z kamery, dobór podzespołów systemów wideo detekcji.

Rejestracja zdarzeń drogowych, urządzenia pomiaru prędkości pojazdów, rejestratory wykroczeń.

Systemy ważenia pojazdów, metody pomiarowe, własności układów.

Tendencje rozwojowe technologii monitorowania ruchu, monitorowanie z wykorzystaniem pojazdów w ruchu.

Laboratorium:

Metody przetwarzania strumienia wideo z kamery.

Określenie własności eksploatacyjnych Autoscope. Traficam. ZIR-WD.

Weryfikacja własności pomiarowych wideo detektorów. Rejestracja parametrów ruchu w terenie.

Projekt:

Tematy związane z: technologiami monitorowania, opracowaniem stanowisk monitorowania warunków drogowych,

stanu infrastruktury, ważenia pojazdów, weryfikacji własności pomiarowych wideo detektorów. 20. Egzamin: tak nie

1


4. L.A.Klein: Sensor Technologies and Data requirements for ITS, Artech House London 2009

5. Traffic Detector Handbook: 3rd Edition—Volume I Publication No. FHWA-HRT-06-108, Washington 2006

6. W.Malina, M.Smiatacz: Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, AOW Exit Warszawa 2005..

7. Autoscope datasheet Image Sensing Systems Inc. 2011

8. TrafiCam manual Traficon 2010.

9. ZIR-WD wideo detektor dokumentacja techniczna ZIR SSR Bytom 2008.

10. Materiały e-nauczania udostępniane na platformie zdalnej edukacji Pol. Śląskiej.

22. Literatura uzupełniająca: 1. Boris S. Kerner :Introduction to Modern Traffic Flow Theory and Control Springer-Verlag Berlin Heidelberg 2009

2. Traffic Flow Theory: A State of the Art Report - Revised Monograph on Traffic Flow Theory, US Department

of Transportation FHWA 2005




1 Wykład 30/18

2 Ćwiczenia /


4 Projekt 15/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/63





28. Uwagi:









9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. Stanisław Krawiec, prof. nzw w Pol. Śl.






zakresu transportu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku


pracy magisterskiej

praca

magisterska


K_W14 (++)





praca

magisterska


K_U12 (++)

K_U14 (+)




praca

magisterska





zgodnie z planem

praca

magisterska


K_U22 (++)




praca

magisterska


K_U17 (++)

K_U18 (++)


W. Ćw. L. P. Sem.













1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /600

Suma godzin /600





28. Uwagi:









9. Semestr: 2








magisterskiej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


ramach pracy przejściowej

praca

przejściowa


K_W13 (++)


tematu pracy przejściowej

praca

przejściowa


K_U20 (++)


przejściowa


K_U06 (+++)

4 rozumie procesy pisania pracy przejściowej praca

przejściowa


K_U07 (+)


realizacji pracy przejściowej

praca

przejściowa

konsultacje K_U14 (+)

K_U15 (++) 18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)







1


6. Literatura wynikająca z zakresu pracy przejściowej


6. Literatura wynikająca z zakresu pracy przejściowej




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/40

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/40





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PROGRAMOWANIE STEROWNIKÓW

RUCHU DROGOWEGO








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Marcin Staniek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria ruchu drogowego, umiejętność

obsługi informatycznych programów inżynierskich.

16. Cel przedmiotu: umiejętność konfiguracji, programowania i diagnostyki sterowników ruchu

drogowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozpoznaje sterowniki ruchu drogowego kolokwium wykład

(przykłady)

K_W10(++)

K_W16(++)

2 rozróżnia kryteria stawiane urządzeniom

stosowanym w sygnalizacji świetlnej

kolokwium wykład

(dyskusja)

K_W11(++)

K_W16(++)

3 potrafi skonfigurować sterownik ruchu drogowego sprawozdanie

+ projekt

proj. + lab.

+ konsul.

K_U16(++)

K_U17(++)

4 implementuje parametry pracy i algorytmy

sterowania w sterownikach ruchu drogowego

sprawozdanie

+ projekt

proj. +

lab.

K_W14(++)

K_U16(++)

5 analizuje i weryfikuje poprawność pracy sterownika

ruchu drogowego

sprawozdanie

+ projekt

proj. + lab.

+ konsul.

K_U15(++)

K_U23(++)

6 pracuje w zespole sprawozdanie

+ projekt

proj. + lab. K_K03(+)


W. 15 Ćw. L. 30 P. 15 Sem.


Wykład: Procesorowy sterowniki ruchu drogowego. Wymagania stawiane urządzeniom sterowania sygnalizacji

świetlnej. Podział sterowników ruchu drogowego. Architektura sterowników ruchu drogowego. Programowanie

sterowników ruchu drogowego. Programy pracy cyklicznej/acyklicznej. Diagnostyka sterownika i metody

rozwiązywania błędów/problemów sterowania,

Laboratorium: Konfiguracja sprzętowo/programowa sterowników. Obsługa programów narzędziowych. Kodowanie

grup sygnałowych, CMZ, konfiguracja detektorów ruchu systemu detekcji. Kontrola i symulacja działania

programowanego sterownika (test matrycy kolizji). Rekonfiguracja ustawień programu sygnalizacji świetlnej. Testy

uruchomieniowe programów sygnalizacji świetlnej.

Projekt: Opracowanie konfiguracji sterownika. Kodowanie programu sygnalizacji świetlnej – programowanie logiki

sterownia. Programowanie sterownika RD dla programów sygnalizacji świetlnej. Rekonfiguracja ustawień

programu sygnalizacji świetlnej. Symulacja działania i weryfikacja programów pracy sygnalizacji świetlnej.

Badanie poprawności funkcjonowania systemu sterowania. Diagnostyka modułu logicznego sterownika.



1. M. Staniek: Przewodnik dydaktyczny z zakresu: Programowanie sterowników ruchu drogowego 2010,

2. Szczegółowe warunki techniczne dla sygnałów drogowych i warunki ich umieszczania w drogach.

Ministerstwo transportu 2008,

3. R. Balcer: Instrukcja obsługi sterownika sygnalizacji ulicznej ASR-20xx. Zakład Inżynierii Ruchu – Systemy

Sterowania Ruchem, Bytom 2010.


1. M. Staniek: Materiały dydaktyczne do przedmiotu systemy sterowania ruchem drogowym 2011,




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt 15/15

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/50





28. Uwagi:









9. Semestr: 3











końcowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować pojęcia z dziedziny techniki i


Dyskusja

Prezentacja


K_W12(+)

K_W15 (++)

K_W16(+)

K_W19 (++)





Dyskusja

Prezentacja

Seminarium

Konsultacje

K_W20 (+)

K_U06 (++)

K_U07(+++)

K_U10 (++)




Dyskusja

Prezentacja


K_K01(+)




Ogólna charakterystyka pracy dyplomowej, Rodzaje prac dyplomowych, Struktura treści i podział

rozdziałów w zależności od rodzaju pracy. Dobór literatury. Opracowanie materiałów źródłowych,

zasady stosowania odsyłaczy do literatury, bibliografia. Ustalenie tematu, celu i zakresu pracy

dyplomowej oraz harmonogramu jej realizacji. Zasady pisania pracy, słownictwo techniczne, podział

treści na część główną i załączniki. Dobór metody badań stanowiskowych, modelowych, pomiarowych,

optymalizacyjnych: opracowanie programu badań.

Prezentacja cząstkowych rezultatów pracy. Zasady przygotowania i przedstawienia prezentacji

komputerowej. Bieżąca kontrola zaawansowania pracy. Konsultacje merytoryczne i formalne. Rejestracja

i opracowanie wyników badań. Referowanie pracy, przygotowanie jej wizualnej prezentacji i

przedstawienie wyników. Opracowanie wytycznych do obrony pracy dyplomowej. Kryteria oceny pracy

dyplomowej i egzaminu końcowego. Podsumowanie zajęć seminaryjnych. 20. Egzamin: tak nie

1








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/60

6 Inne/ konsultacje /

Suma godzin 30/60





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY INTELIGENTNE

I DECYZYJNE TRANSPORTU








9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Bartłomiej Płaczek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: technologie informacyjne, informatyka,

umiejętność obsługi programów użytkowych, znajomość podstawowych zasad programowania

16. Cel przedmiotu: przekazanie wiedzy dotyczącej narzędzi wspomagania decyzji i metod sztucznej

inteligencji stosowanych w transporcie



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 definiuje problemy decyzyjne kolokwium,

projekt

wykład

(przykłady)

+ projekt

K_W21 (+)

K_U14 (++)

2 wybiera odpowiednią metodę rozwiązania

postawionego problemu decyzyjnego

kolokwium,

sprawozdanie

wykład

(dyskusja) +

laboratoria

K_W16 (+)

K_U14 (++)

3 rozróżnia techniki sztucznej inteligencji stosowane

w transporcie

kolokwium,

sprawozdanie

wykład

(przykłady)

+ laboratoria

K_W10 (++)

K_U22 (++)

4 potrafi wyjaśnić zasady działania podstawowych

algorytmów sztucznej inteligencji

kolokwium,

sprawozdanie

wykład

(przykłady)

+ laboratoria

K_W17 (+)

K_U10 (++)

5 potrafi zaprojektować system ekspertowy projekt projekt

+konsultacje

K_U03 (+++)

K_U05 (+) 18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)

W. 30 Ćw. L. 15 P. 15 Sem.


Wykład: Podstawowe pojęcia związane z teorią decyzji i sztuczną inteligencją. Inteligentne systemy transportowe.

Systemy wspomagania decyzji i systemy ekspertowe. Zbiory i sterowanie rozmyte, zastosowania w sterowaniu

ruchem drogowym. Zbiory przybliżone. Zastosowania sztucznych sieci neuronowych w transporcie. Metaheurystyki

i optymalizacja kombinatoryczna. Algorytmy genetyczne. Algorytmy mrówkowe. Symulowane wyżarzanie

Laboratorium: Systemy wspomagania decyzji. Wnioskowanie rozmyte. Odkrywanie wiedzy. Analiza danych z

wykorzystaniem teorii zbiorów przybliżonych. Badanie klasyfikatorów. Sztuczne sieci neuronowe

Projekt: Określenie zakresu oraz kontekstu dla projektu systemu ekspertowego. Opracowanie bazy wiedzy.

Akwizycja wiedzy. Weryfikacja bazy wiedzy. Utworzenie bazy wyjaśnień.



1. Kwiatkowska A.: Systemy wspomagania decyzji Jak korzystać z wiedzy i informacji, PWN/MIKOM, 2007.

2. Rutkowski L.: Metody i techniki sztucznej inteligencji. Inteligencja obliczeniowa, PWN, 2009.

3. Flasiński M.: Wstęp do sztucznej inteligencji, PWN, 2011.


1. Materiały dydaktyczne umieszczone na platformie zdalnej edukacji Politechniki Śląskiej

2. Dokumentacja programów MATLAB, Sphinx i RSES




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt 15/20

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/56





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY KOORDYNACJI STEROWANIA 2. Kod przedmiotu: MK2_119







9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Marcin Staniek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria ruchu drogowego; umiejętność

obsługi informatycznych programów inżynierskich.

16. Cel przedmiotu: umiejętność zastosowania i weryfikacji systemów koordynacji sterowania




sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia systemy koordynacji sterowania


egzamin

(cz. pisemna)

wykład

(dyskusja)

K_W10(++)

K_W16(++)

2 rozpoznaje metody obliczania planu sygnalizacji. egzamin

(cz. pisemna)

wykład

(przykłady)

K_W14(++)

K_W16(++)

3 dobiera system koordynacji sterowania do

uwarunkowań ruchu drogowego.

egzamin

(cz. ustna)

wykład +

projekt

K_U16(++)

K_U17(++)

4 oblicza parametry koordynacji i opracowuje

rozwiązania dla systemu koordynacji sterowania.

projekt projekt +

konsultacje

K_U15(++)

K_U17(++)

5 analizuje i weryfikuje działanie systemów

koordynacji sterowania.

projekt projekt +

konsultacje

K_U15(++)

K_U23(++)

6 pracuje w zespole. projekt projekt K_K03(+)


W. 30 Ćw. L. 15 P. Sem.


Wykład: Definicja koordynacji sygnalizacji świetlnych, Koordynacja pracy programów sygnalizacji świetlnej z

wykorzystaniem narzędzi komputerowych. Implementacja planów i programów sterowania dla koordynacji

sterowników ASR, Koordynacja sygnalizacji świetlnej w sieci – metoda TRANSYT. Przegląd systemów sterowania

ruchem ulicznym, SCOOT, SCAT, UTOPIA, MOTION, UTMS, OPAC, PRODYN. Teoria falowa ruchu pojazdów

w koordynacji sygnalizacji świetlnej. Standardy komunikacji elektronicznej w systemach koordynacji sterowania.

Systemy nadzoru pracy skrzyżowań skoordynowanych ASR-SNS, MSR-SM. Systemy sterowania ruchem na

autostradach, Sterowanie na wjazdach, Miary efektywności ruchu pojazdów w systemów koordynacji sterowania,

Laboratorium: Obliczenie programów sygnalizacji świetlnej dla skrzyżowań koordynowanych, Budowa sieci

skoordynowanych skrzyżowań, Opracowanie parametrów koordynacji, Definiowanie zielonej fali. Modelowanie i

analiza funkcjonowania systemu koordynacji sterowania. Weryfikacja działa zaproponowanego systemu

koordynacji, Analiza efektywności sterowania. Symulacja działa projektowanego systemu koordynacji sterowania,

Ocena wyników.



1. S. Gaca, W. Suchorzewski, M. Tracz: Inżynieria ruchu drogowego. Teoria i praktyka. WKŁ 2009,

2. M. Staniek: Materiały dydaktyczne do przedmiotu Systemy koordynacji sterowania 2011,

3. Szczegółowe warunki techniczne dla sygnałów drogowych i warunki ich umieszczania w drogach.

Ministerstwo transportu 2008,


1. Crossig. Oprogramowanie dla inżynierów ruchu dla projektowania sygnalizacji świetlnej. PTV AEG 2007,

2. Vissim. Podręcznik użytkownika. PTV AEG 2007,




1 Wykład 30/18

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/53





28. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TECHNIKI SYMULACYJNE SRD 2. Kod przedmiotu: MK2_120






8. Specjalność: Systemy Informatyczne Transportu,

9. Semestr: 1






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: znajomość zagadnień związanych z opisem

i funkcjonowaniem systemów transportowych; przedmioty wprowadzające: podstawy inżynierii ruchu,

systemy sterowania ruchem drogowym, systemy i procesy transportowe, infrastruktura transportu.

16. Cel przedmiotu: nabycie umiejętności formułowania opisu modelu symulacyjnego, budowy

symulatora oraz modelowania ruchu drogowego technikami symulacyjnymi.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do efektów

dla kierunku studiów

1 potrafi odwzorować system rzeczywisty w

modelu symulacyjnym

kolokwium,

sprawozdanie z

ćwiczeń

laboratoryjnych

wykład

(przykłady

+dyskusja)

laboratorium

K_W07 (+); K_W08(+)

K_W10 (++); K_W13 (++)

K_W14(++); K_W17(+)

K_U11(+); K_U15(++)

K_K02(+)

2 wykorzystuje deterministyczny i

probabilistyczny opis ruchu drogowego w

technice symulacyjnej.

kolokwium,

sprawozdanie z

ćwiczeń

laboratoryjnych

wykład

(przykłady

+dyskusja)

laboratorium

K_W06(+); K_W07 (++)

K_W08(+); K_W14(++)

K_W21 (++); K_U10(++)

K_U15(++)

3 potrafi przedstawić modele makroskopowe,

mezoskopowe i mikroskopowe w

zastosowaniu symulacyjnym.

kolokwium,

sprawozdanie z

ćwiczeń

laboratoryjnych

wykład

(przykłady

+dyskusja)

laboratorium

K_W07 (++); K_W10 (++)

K_W12 (++); K_W13 (++)

K_W14(++); K_W16 (++)

K_W17(+); K_W21 (++)

K_U03(++); K_U07(++)

K_U10(++); K_U15(++)

K_U18(++)

4 wykonuje modele symulacyjne

skrzyżowań, odcinków i fragmentów sieci

transportowej.

kolokwium,

sprawozdanie z

ćwiczeń

laboratoryjnych

laboratorium K_W07 (++); K_W08(+)

K_W13 (++); K_W14(++)

K_W16 (++); K_U03(++)

K_U04(++); K_U06(++)

K_U07(++); K_U10(++)

K_U12(++); K_U14(++)

K_U15(++); K_U17(++)

K_U18(++); K_U19(++)

K_U20(+);K_U22(++)

5 potrafi wybrać odpowiedni model do

postawionego zadania i przygotować

wstępną jego wersję w technice

symulacyjnej.

kolokwium,

sprawozdanie z

ćwiczeń

laboratoryjnych

laboratorium K_W07 (++); K_W10 (++)

K_W12 (++); K_W14(++)

K_W16 (++); K_W17(+)

K_U03(++); K_U04(++)

K_U05(++); K_U06(++)

K_U07(++); K_U10(++)

K_U12(++); K_U14(++)

K_U15(++); K_U17(++)

K_U18(++); K_U19(++)

K_U20(+); K_U22(++)

K_K05(+); K_K07(+)

8 potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdanie z

ćwiczeń

laboratoryjnych

laboratorium K_U05(++); K_U06(++)

K_U09(+); K_K01(+)

K_K03(+); K_K04(+)


W. 15 Ćw. L. 30 P. Sem.


Wykład: odwzorowanie systemu rzeczywistego w modelu symulacyjnym, struktura danych, struktura funkcjonalna

modelu, symulator, wykorzystanie deterministycznego i probabilistycznego opisu ruchu drogowego w technice

symulacyjnej, zastosowanie modeli makroskopowych, mezoskopowych i mikroskopowych w metodach

symulacyjnych srd, modele mikroskopowe (model jazdy za liderem, psychofizyczny model kierowcy, model

Wiedemanna, modele komórkowe), modelowanie skrzyżowań bez sygnalizacji, modelowanie skrzyżowań z

sygnalizacją, modele rozkładu potoków na sieć, modele symulacyjne w modelowaniu podróży i prognozach ruchu,

miary efektywności wariantów rozwiązań technicznych skrzyżowań i węzłów, charakterystyka modeli

wykorzystywanych w praktyce, zalecenia FHWA dotyczące wyboru modelu dla różnych analiz, przegląd metod i

narzędzi symulacji cyfrowej.

Laboratorium: symulacje ruchu dla wybranych skrzyżowań i węzłów drogowych wraz z oceną warunków ruchu dla

kilku wariantów technicznych.



8. Kondratowicz L. Modelowanie symulacyjne systemów. WNT Warszawa 1978,

9. VISSIM – podręcznik użytkownika.

10. Wiedemann R. Microscopic traffic simulation. The simulation system MISSION.

11. Traffic Analysis Toolbox. Volumes 1÷10. Federal Highway Administration. Research, Development and

Technology. Turner-Fairbank Highway Research Center. 2004 ÷ 2010. (wersja elektroniczna)


3. Artykuły naukowe z baz czasopism światowych, VISUM-online, Traffic Flow Prediction for Transportation

Management Centers, Walker J.L.: Making Household Microsimulation of Travel and Activities Accesible to

Planners, Chu L., Recker W.: Micro-simulation Modeling Approach to Applications of On-line Simulation and

Data Fusion. California PATH Research Report UCB-ITS-PRR-2004-1, January 2004




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/45





28. Uwagi: brak

studia stacjonarne drugiego stopnia kierunek transport · kod przedmiot moduł semestr mk2_41 praca...

Documents