stilte 40 dagenboek

2014

Dit is een uitgaven van

jeugdwerk PKN Vianen

© 2014

Op weg naar Pasen, op weg naar het feest van de opstanding, het feest van de ommekeer.

Hoe gaan we om met alles wat er ons leven aan de hand is..

In dit boek hebben we gezocht naar teksten waar je bij stil kunt staan in deze tijd van bezinning.

Mooi om de dag mee te beginnen of af te sluiten.

Even stil staan, waar ben ik mee bezig. Hoe is onze weg naar de opgestane Heer?

Kunnen we Hem vinden in de stilte?

Het is een sobere uitgave geworden met stilte in ons achterhoofd.

We hebben het boek in weken ingedeeld.

De week begint bij de zondag, de naam van de zondag , de lezing van de zondag,

de psalm van de zondag. Deze keer hebben we voor een bewerking van de psalmen gekozen.

Zo ze geschreven zijn door :Dominee Karel Eijkman..

Dominee Johan Langelaar vertelt over de 40dagen tijd. Ineke de Visser schrijft over het ZWO

project. Wil je dit boek digitaal lezen ga dan naar www.pkn-vianen.nl

Vanuit het jeugdwerk van de kerk wordt je dit blad aangeboden.

Wij hebben het met veel plezier gemaakt en horen graag jullie

op/aanmerkingen zodat we die mee kunnen nemen naar het volgende jaar..

Dit blad is samen gesteld door Christiaan Bikker, Luc Middelkoop Jet Labrie en Tineke Labrie.

De omslag en footer zijn gemaakt door Bertus Ververs.

Drukwerk SignRight

Voor feedback kun je altijd contact opnemen met

Tineke Labrie tel.0347 370564 mail tineke@familielabrie.nl

Zoek de stilte

Ontdek wat je beweegt In de spaardoosjes sparen we voor het Zambia project.

In dit boek lees je verhalen die Ineke de Visser heeft meegemaakt in Zambia.

De collecte in de kerk is voor kerk in actie.

Wil je meer weten over de zwo en kerk in actie

www.kerkinactie.nl en zwo-groep@pkn-vianen.nl

Download de 40dagentijd-app van Kerk in Actie!

Stilte

Wie ben jij?

Kun jij me zeggen wie je bent? Of misschien beter: kun jij me zeggen wie jij wilt zijn?

Iemand gaf mij eens de volgende opdracht: stel je voor dat jij aanwezig zou kunnen zijn op je

eigen begrafenis. Natuurlijk, dat is nog heel ver weg – hoop je – maar stel je dat eens voor.

Je hoort hoe er over jou gesproken wordt en je ziet ook wie er aanwezig zijn.

Verplaats je eens in die merkwaardige positie en stel jezelf de vraag:

‘Hoe zou je willen dat ze over jou spreken? Wie wil je zijn geweest?’

Je kunt je daar van alles bij voorstellen: ‘Hij was een formidabele voetballer.

Zij was een prima vakvrouw, een uitstekende verkoopster, een trouwe collega…

Een lieve buurman, een uitstekende tuinman, een man met heerlijke humor

en zo kan je nog wel even doorgaan.

’ Welke waarden of eigenschappen zou je willen dat ze aan jou toeschreven?

Wie wil je – straks als alles achter de rug is - zijn geweest?

Dat zijn geen eenvoudige, maar wel belangrijke vragen. Het zijn ook geen vragen

waar je je altijd mee bezig moet houden, want dan kan er geen lolletje meer vanaf.

Maar zo nu en dan is het wenselijk, soms is het gewoon hard nodig om je er mee bezig

te houden: weten wie je bent en wie je wilt zijn, waar sta je voor?

Daar heb je wel veertig dagen voor nodig!

Al eeuwenlang is de veertigdagentijd een tijd van verdieping,

van concentratie en van bezinning. ‘Focussen’ heet dat tegenwoordig.

Elke sportman weet wat dat betekent: onbenulligheden laat je aan je voorbijgaan,

ze leiden slechts af en leiden niet naar waar je naar toe wilt: Wie wil je zijn?

Veertig dagen verbleef Jezus in de woestijn, voorafgaand aan zijn publieke optreden. Daarna

richtte Hij zich op. Veertig jaar verbleef het volk Israël in de woestijn, daarna wist het volk wat van

belang was. Veertig jaar staat voor een leven,

daarna weet je zoveel beter wat echt van waarde is…

Vroeger werd er door veel gelovigen veertig dagen gevast om zich te concentreren op de bloei van

je leven met God.

Een bloem die bloeit met aandachtspunten in de veertig dagen.

De veertigdagentijd is bedoeld als een jaarlijkse oefening vooraf.

Om achteraf geen spijt te hebben voor wie je bent geweest.

ds. Johan Langelaar

Psalm van de zondag Psalm 91

Melodie: Licht dat mij aanstoot in de morgen

Wie in de schaduw Gods mag wonen

Hoeft niet te vrezen voor de dood.

Zoek je bij Hem een onderkomen

Dan wordt zijn vrede jou tot brood.

God legt zijn vleugels van genade

Beschermend om je heen als vriend

En Hij bevrijdt je van het kwade,

Opdat je eens geluk zult zien.

Engelen zendt Hij alle dagen

Om jou tot vaste gids te zijn.

Zij zullen je op handen dragen

Door een woestijn van hoop en pijn.

Geen bange nacht zal je doen beven,

Geen ziekte waar een mens van breekt.

Lengte van leven zal God geven,

Rust aan de oever van een beek.

Geen duister zal je overvallen,

Er is een licht dat eeuwig brandt.

Duizenden doden kunnen vallen,

Jij blijft geschreven in Gods hand.

God is een schild voor zijn getrouwen

Die leven van geloof alleen.

Hij zal een nieuwe hemel bouwen

Van liefde om hun tranen heen.

Lezing van de zondag

Mattheus 21 : 1-9

Jezus gaat naar Jeruzalem

In de stilte

groeit het koren

in de stilte rijpt het graan

in de stilte wil ik horen

in de stilte overdenk ik

het bestaan

in de stilte zie ik

Jou,

jou, jou, jou

in de stilte hoor ik

Jou,

jou, jou, jou

in de stilte op weg naar Pasen.

9 maart tot 16 maart 2014

‘Invocabit’ Roept iemand mij aan, Ik zal antwoorden

Zoektocht naar de stilte

Hij keek naar zijn voetafdrukken die hij achter had gelaten in de sneeuw die de afgelopen nacht

alles bedekt had met een witte ondergrondbare en ijskoude deken. Gelukkig was ik hier op

voorbereid, dacht hij. Hij veegde de laag sneeuw van het bankje en maakt het droog met de

handdoek die hij had mee genomen. Toen hij tevreden was met de staat waar de zitting

van het bankje in verkeerde ging hij zitten. Hij haalde het plastictasje waar de handdoek in had

gezeten uit zijn binnenzak en stopte de inmiddels doorweekte handdoek er weer terug in.

Toen hij zijn al wat oudere lichaam in een comfortabele positie had gewurmd deed hij zijn ogen

dicht en luisterde naar de stilte om hem heen. Hij kwam hier wel vaker, meestal rond de zelfde

tijden, echter altijd op zoek naar rust. Hij zat daar nu al even, in zijn eentje op dat bankje met zijn

ogen dicht. Na een korte periode realiseerde hij zich, zoals iedere keer wanneer hij hier zat, dat het

nooit echt stil is. Meerdere malen had hij geprobeerd om niet te luisteren, echter zonder succes.

Iets waar zijn aandacht vaak door aangetrokken werd, was de school waar je tegenaan kijkt als je

op het bankje zit. De school stond erg dichtbij en de ramen stonden ook vaak open, hierdoor waren

veel dingen vanuit de klas op te vangen. In dit geval was het de stem van de leerkracht die de klas

probeerde tot stilte te manen. Kennelijk was een leerling iets aan het presenteren, dat niet meer

verstaanbaar was, omdat de klas geen aandacht had voor dat wat het jonge jongetje aan het

vertellen was. Toen de leerkracht verder ging, met verheven stem, was duidelijk te verstaan wat hij

zei; "Ik wil dat jullie nu stil zijn, Rick staat hier iets te vertellen, waarom kunnen jullie niet even het

respect opbrengen om naar hem te luisteren?“ Het was even stil en hij zag hoe de leerkracht

vragend de klas in keek, waarna hij vervolgde; "Wanneer je niet stil bent kun je niet luisteren,

wanneer je niet luistert kun je niet horen en wanneer je niet hoort kun je er ook niet over

nadenken.“ De oude man lachte hardop, zo heb ik het nog nooit bekenden, dacht hij.

Hij sloot zijn ogen weer en luisterde naar de stilte.

Wat is jouw definitie van stilte ?

Zoek de stilte,ontdek wat je beweegt.

Ontmoetingen in Zambia.

Ontmoeting in Zambia met Abraham.

Abraham is een vrolijke jonge man van nog lang geen 50 jaar.

Hij is tweedejaars student en leert voor dominee.

Hij houdt van kinderen en in zijn vrije tijd geeft hij een zondagschoolklasje

voor alle kinderen die op de campus van de universiteit wonen.

Op vrijdag middag 4 uur verzamelen de kinderen zich.

Als ze Abraham zien rennen ze allemaal op hem af en roepen

“leraar” ze slaan hun armpjes om hem heen.

Abraham staat binnen de kortste keren met een hele kluwen kinderen

aan zijn benen breeduit te lachen.

Midden in die kluwen begroet hij ook ieder kind persoonlijk.

Hij is duidelijk erg geliefd.

Met al die kinderen die bij hem op schoot willen doet hij toch zijn naam eer aan.

De theologische universiteit van Lusaka waar Abraham les heeft wordt financieel ondersteund door

Kerk in Actie. De opbrengst van de spaardoosjes is o.a. voor dit project bestemd.

Tip om het spaar doosje te vullen : Doe het geld van de lege flessen die er deze week zijn in het doosje.

- P

-SN + Z

P=K - H + N

-PAAR + E

-SCH + ST + TE

Oplossing:

REBUS

Brieven van de zee 2014

Lieve vader,

Het is heerlijk hier aan zee, het is lekker om even weg te zijn van alles.

Ik heb veel tijd om na te denken en het één en ander op een rijtje te zetten.

Soms is dat denk ik nodig om, om daarna weer verder te kunnen.

Even een time-out, bij wijze van spreken.

Afstand nemen helpt om de dingen in een ander perspectief te kunnen zien.

Ik heb boeken meegenomen en ben ook daadwerkelijk aan het lezen.

Daar ben ik niet meer aan toegekomen de laatste jaren, wat een gemis eigenlijk.

Ook met een boek stap je even in een andere wereld.

Bijzonder dat sommige verhalen je zo kunnen raken en soms ook dingen kunnen

laten zien en realiseren .

Ik heb De Alchemist (Paolo Coello) meegenomen, ik weet dat u dat boek ook kent.

Heb besloten dat weer een keer te lezen en het mooie is dat ik nog weer meer

dingen ontdek in het boek die me niet eerder zijn opgevallen.

Of dat nu de zee is of omdat ik anders in het leven sta nu, ik weet het niet.

Het is in ieder geval een heel bijzonder boek en het past bij deze tijd van nadenken

en revalueren.

En de mooiste boodschap blijft toch: ‘Waar je hart is, daar is je schat’.

Je kunt wel zoeken en altijd maar verder blijven gaan, hopend dat je ‘het’ vindt,

maar het was er altijd al.

Soms verlies je dat wel uit het oog, dat het gaat om de kleine dingen,laat je je denk

ik meesleuren door de waan van alle dag.

Ik realiseer me dat ik dat ook vaak heb, als ik dan weer met hele verhalen bij u

aankom en me druk maak over van alles en nog wat.

U luistert en laat me even uitrazen, dan komen er altijd wel rake woorden, ook één

van die dingen die waardevol zijn, één van de schatten van het leven zo je wilt.

Zelfs nu u hier niet bent, bent u via deze brief wederom een luisterend oor.

Ik ga even lopen langs het strand, hoop dat u ook een goede tijd heeft.

Een dankbare groet van uw zoon

Luisteren moet wel wederzijds zijn,

anders wordt niemand gehoord.

‘Remisere’ Gedenk

Lezing van de zondag

Mattheus 21 : 10 – 17

In de tempel

Psalm van de zondag psalm 25

Eenvoud en eerlijkheid

Nu even niet terug komen

Op oude koeien uit vergeten sloten.

Zeuren over zonde is zonde van de tijd

Rakel die niet op, ik heb wat anders aan mijn hoofd.

Ik hoef geen rechter ik zoek een steun en toeverlaat

Nu ik terug wil naar eenvoud en eerlijkheid.

Wil mij te hulp komen

In kwaadwillige tijden en vijandelijk gebied.

Allereerst gaat het om U, die ik nodig heb.

Bewaak mijn gedachten en bewaar ook mijn hart.

Kap al mijn angsten af, trek me weg vanwaar ik verzeilt raakte

En laat mij weer zien de eenvoud en eerlijkheid.

Wil toch dicht bij mij komen

Maak mij wegwijs op deze rare aarde.

Leid mijn stappen naar de juiste rechte straat

In deze stad vol kronkelstegen waarin ik mij verlies.

Richt mijn schreden zo dat ik uitkom

Waar ik wil zijn, in eenvoud en eerlijkheid.

“In de stilte gaat weer open wat

zo lang gesloten was;

ogen zien wat was verborgen,

angst houdt dat niet langer vast.

In de stilte geef je leven

als de ander luisteren wil,

leven dat je door kunt geven

aan wie het maar horen wil.

In de stilte krijg je liefde

als je alles binnen laat,

als je al je zorgen even

in jezelf bezinken laat.

In de stilte, als je handen

net als bloemen open gaan,

kun je als je heel goed luistert

dat wat jou bezielt verstaan.”

16 maart tot 23 maart 2014

Stilte is een boswandeling maken.

Zoek de stilte,ontdek wat je beweegt.

Ontmoetingen in Zambia

Ontmoeting in Zambia met Angela Konayuma

Angela is een geëmancipeerde vrouw. Dat is iets uitzonderlijks in Zambia.

Ze draagt grote oorbellen, een strenge modieuze bril en een broek!

Ze werkt bij de Raad van Kerken. Vroeger organiseerde zij het programma van de raad van kerken

voor meer gelijke rechten voor vrouwen. Tegenwoordig organiseert ze lotgenotengroepen voor Aids

patiënten. Haar man is jong gestorven en zelf heeft ze ook Aids. Ook haar jongste kind is

gestorven.

Naast haar werk verzorgt ze naast haar eigen kinderen ook nog 13 neefjes en nichtjes die wees

geworden zijn. In 2011 is ze op uitnodiging van Kerk in Actie in Nederland geweest. Ze heeft haar

ogen uit gekeken maar ze vond het zo koud dat ze vreselijke heimwee kreeg.

Het Aids project van de raad van kerken waar Angela werkt wordt financieel ondersteund door Kerk

in Actie. De opbrengst van de spaardoosjes is o.a. voor dit project bestemd.

Tip om het spaar doosje te vullen : 20 euro cent voor alle t- shirts die jij hebt en die je huisgenoten hebben als het er meer dan 3 zijn.

Een spel om samen te spelen.

Ontspanningsreis

In deze korte ontspanningsreis maken we gebruikt van één groepsleider.

De groepsleider begint met te zorgen dat de deelnemers in een comfortabele positie

plaatsnemen met hun ogen dicht.

Het idee is dat de deelnemers zich erg hebben ingespannen en helemaal uitgeput zijn,

het is nu tijd voor rust en stilte.

In gedachte kun je naar elke willekeurige plek op de wereld reizen,

zelfs plaatsen die niet echt bestaan.

Droom van een plaats waar je van houdt, maak het je daar gemakkelijk,

rust uit, geniet van de rust en de stilte.

Na ongeveer twee á drie minuten haalt de groepsleider de deelnemers terug

naar het hier en nu. Je bent nu tot rust gekomen en ontspannen.

Je kan het kort met elkaar hebben over waar je precies uitgerust hebt

om een idee te krijgen van elkaar.

Brieven van Vader.

Lieve zoon.

Het is me een waargenoegen een brief van jou te ontvangen

nu je er even tussen uit bent.

De zee is de plek die je gekozen hebt om weer op adem te komen,

stil te worden in jezelf en te luisteren wat de stilte je zegt.

Je weet ook voor mij is de zee een plek om na te denken.

Woorden te vinden, mezelf te vinden.

Veel vragen zijn de revue gepasseerd lees ik in je brief.

Moet ik zus , moet ik zo, doe ik het goed, heb ik goed gekozen,

doe ik niemand te kort……

En als jij je dan weer eens mee laat slepen ,

zoals jij het noemt de waanzin van de dag,

weet dan dat wel dat er altijd een luisterend oor is.

‘Waar je hart is daar is je schat’ inderdaad een mooie boodschap.,

ik kan niet anders zeggen.

Zoek in de stilte van je hart, dan vind je de schat.

Er kunnen deuren voor je open gaan en jij kunt de sleutel vinden,

in de stilte, diep van binnen.

Maak er nog een paar mooie weken van.

Geniet van het strand, de wind, de golven , de zee.

Lieve groet

je vader.

Jezus zegt: Mijn huis is een huis van gebed…

Een huis om op adem te komen!

‘Oculi’ Ogen zien

Lezing

Mattheus 21: 33 – 46

Het is niet van jou

Psalm van de zondag

Psalm 25

Houd mij in leven, wees Gij mijn redding

Steeds weer zoeken mijn ogen naar U.

Omdat Gij zoals Gij zijt

Zie naar mij om en wees mij genadig

want op U wacht ik een leven lang.

Steeds weer zoeken mijn ogen naar U.

Zijt Gij de Heer die komen zal

Of moeten wij een ander verwachten

Heer, mijn God ik ben zeker van U.

Houd mij in leven wees Gij mijn redding

steeds weer zoeken mijn ogen naar U.

Geeft Gij uw woord aan deze wereld,

Gij zijt mijn lied, de God van mijn vreugde,

Naar U gaat mijn verlangen Heer.

Steeds weer zoeken mijn ogen naar U.

Houd mij in leven, wees Gij mijn redding

steeds weer zoeken mijn ogen naar U.

23 maart tot 30 maart 2014

Ieder mens heeft zijn eigen verhaal.

Een eigen parcours

te gaan in zijn leven.

Mensen om je heen

kunnen dat parcours beïnvloeden.

Hoe volg jij je parcours,

jezelf blijven,

luisterend,

je eigen plan trekken

of……

De opwarming van de aarde, de brandstof raakt op, de groeiende wereld populatie,

te weinig voedsel, kortom we moeten duurzamer gaan leven.

Duurzaamheid, het onderwerp van de 21steeeuw.

Duurzame energie, duurzame auto’s, duurzame producten, je ziet het steeds meer.

Maar hoeveel hulp middelen en technologie er ook is,

uiteindelijk moet duurzaamheid uit de mensen zelf komen.

Mensen zeggen altijd, “wat kan ik nu in mijn eentje aan een duurzamere samenleving

bijdragen, dat heeft toch helemaal geen zin”

Dat klopt we moeten grote stappen zetten in de toekomst.

Maar wat vergeten word, is dat heel veel kleine stapjes samen ook 1 grote stap is.

Neem de moeite om het vuilnis te sorteren, ga wat vaker op de fiets,

douche in plaats van 15 minuten maar 5 minuten.

Het zijn hele kleine dingen, maar toch heel belangrijk.

En als je dan de motivatie mist,

kijk eens naar buiten, naar de vogels en de bomen.

Of op tv naar het regenwoud en het koraal.

Al dit moois mag niet verloren gaan.

De aarde mag niet verloren gaan.

En we kunnen de aarde behouden.

Maar iemand moet die eerste stap zetten en anderen inspireren.

Iedereen kan dat zijn. En al is die stap nog zo klein deze is nooit nutteloos.

Samen kunnen we een duurzaam 2050 tegemoet gaan.

Zoeken naar antwoorden voor problemen die we zelf vaak maken.

Hoelang zal de aarde treuren, zullen gras en bloemen verdorren?

Het vee en de vogels komen om door de wandaden van haar bewoners. Jeremia 12:4

Zoek de stilte,ontdek wat je beweegt.

Ontmoetingen in Zambia

Ontmoeting in Zambia met Thea Saforie

Jong en vol idealisme is de Nederlandse Thea in 1991 naar Zambia getrokken.

Ze wilde daar de mensen gaan helpen. Ze ging tussen hen in wonen, in een lemen hutje.

Al snel kwam ze tot de ontdekking dat je op deze manier niet zo veel kon betekenen.

In 1993 trouwde ze met Tom Saforie die een uitgestrekte boerderij had.

Nadat Tom bij een roofmoord doodgeschoten werd, runt Thea nu de boerderij met een manager.

Zo zorgt ze voor werkgelegenheid. Daarnaast werkt ze als arts en is ze met haar team

verantwoordelijk voor 16 Aids-klinieken in het Zuiden van Zambia.

Bovendien organiseert ze het werk van stichting Mwabuka.

Deze stichting heeft o.a. een school een kleine medische post

en een handwerkproject wat voor inkomsten zorgt in het droge seizoen.

De handwerk spulletjes die we de afgelopen tijd verkocht hebben

kwamen van het Mabuka project. Wilt u meer weten kijk dan op www.mwabuka.org

Tip om het spaar doosje te vullen : Als er in deze week na de warme maaltijd eten overblijft doe dan elke keer € 1.00 in het doosje

Lieve vader,

Vandaag een dag met regen en veel wind, de zee moet prachtig zijn nu.

Ben er vandaag nog niet naartoe geweest, wilde eerst deze brief schrijven.

Gisteren avond is er een vriend op bezoek geweest.

Hij is heel ziek geweest, het is een wonder dat hij er nog is.

Wat krijgen mensen soms te verduren in hun leven.

We hebben gepraat en hij heeft het er nog moeilijk mee.

Het gevoel van alles is voorbij, maar in zijn achterhoofd, voor hoe lang blijft dit goed gaan.

Dat is een heel kwetsbaar gevoel.

Het doet je realiseren hoe breekbaar je bent als mens, hoe het leven soms wendingen kan maken

en alles op zijn kop kan zetten.

Ik kan me dat gevoel zo voorstellen.

U weet dat mijn leven ook langzaam maar zeker weer op zijn pootjes terecht komt.

Maar soms bekruipt mij het zelfde gevoel, wat als…..

Zo’n gevoel van kan ik het allemaal wel aan, wat er nog op mijn pad gaat komen.

Bijna als een kaartenhuis, je bouwt en bouwt, voorzichtig steeds weer een kaart erbij.

Het wordt mooi en bijzonder, maar het is heel kwetsbaar.

Een beetje wind, een klein duwtje en alles valt in elkaar.

En wat moet je dan? Heb je dan de kracht, het uithoudingsvermogen en het geduld om het

kaartenhuis weer op te bouwen?

Maar wat kun je anders?

Misschien is dat ook wel het leven, iedere keer blijven bouwen en opnieuw beginnen.

Als ik denk aan een mijn vriend, ach en ook aan mezelf, denk ik dat je wel mensen nodig hebt die

je aanmoedigen en aanwijzingen geven.

Ben blij dat u in mijn team van supporters zit.

Ik ga nu even uitwaaien bij de zee en genieten van het geluid van de golven.

Een lieve groet van uw zoon

Verwondering is het begin van alle wijsheid. Aristoteles

Loslaten betekent tijdelijk houvast verliezen. Niet loslaten betekent voor altijd het houvast verliezen.

Kierkegaard

‘Laetare’ Verheug u

Lezing

Mattheus 22 : 41 – 46

Groot denken

Psalm van de zondag

Psalm 121

Onderweg.

Opgejaagde zwerver

Ontglip ik de politie

Voortdurend vluchteling

Op zoek naar onderduik adres.

Ik kijk om me heen.

Steenkoude wand, kale rotsen.

Nergens hulp te vinden.

Ik zou niet weten waar vandaan.

Maar eens kom je uit

Op het gevoel dat er één is

Die je er doorheen sleept

En je weghaalt uit alle penarie.

Dan houd je het besef vast

Dat Hij je overeind houdt

Zodat je terug gaat naar waar je moet zijn.

Eindelijk ben je terecht.

30 maart tot 6 april 2014

Stille mens met

open ogen

open hart.

Een gulle hand.

Mens met passie

hartstocht

levenslustige

levenskunstenaar

mens voor mensen

mens met God.

Stilte waar je God kunt horen Stilte om te zijn

And in the naked light I saw

Ten thousand people maybe more

People talking without speaking

People hearing without listening

People writing songs that voices never share

And no one dared

Disturbed the sound of silence

In het kale licht zag ik

tienduizend mensen misschien meer

Mensen die praten zonder te spreken

Mensen die horen zonder te luisteren

Mensen schrijven liederen

die stemmen nooit zullen delen

En niemand durfde

Het verstoorde het geluid van de stilte

Stilte is universeel,zij is van niemand en van ons allemaal

Roem is vergankelijk

De roep van de grote menigte kan veel invloed hebben

Blijf luisteren

Blijf nadenken

Niet in zwart en wit

Maar grijs.

Grijs denken is:

Een probleem van twee kanten bekijken.

Niet te snel je conclusie trekken.

Luister naar al de verschillende kanten.

En je plan trekken.

Tip om het spaar doosje te vullen : 20 euro cent voor elk paar laarzen en schoenen in jullie huis

Druk druk druk! Opzij ,opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijk haast! We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Ik kan nu niet blijven, ik kan nu niet langer blijven staan. opzij,opzij,opzij

Zoek de stilte,ontdek wat je beweegt.

Ontmoetingen in Zambia

Ontmoeting in Zambia met Sandy en Maggy

De vorige keer dat we Sandy en Maggy ontmoete was in Vianen.

Hun daadkracht heeft toen grote indruk op ons gemaakt.

Trots laten ze het naaiatelier en de school van het G12 project zien,

dat startte met de groep van 12 vrouwen.

Nu geven ze leiding aan een voor Zambiaanse begrippen

grote en bijzondere onderneming.

De meeste bedrijven die eigendom zijn van Zambianen zijn kleine familiebedrijven.

Grote bedrijven zijn bijna allemaal in handen van buitenlanders.

Dankzij de steun die ze eerder van ons via Kerk-in Aktie gehad hebben,

kunnen ze nu financieel op eigen benen staan.

Sandy verteld enthousiast over hun nieuwe plannen.

In zijn kantoor hangt een poster van Obama.

Obama is Sandy’s held want hij laat zien dat een zwarte ook een leider kan zijn.

Het G12 project is een kerk-in-aktie project dat inmiddels afgerond is. De opbrengst van de

spaardoosjes is de nog lopende Kerk-in-Actie projecten in Zambia bestemd.

Lieve zoon.

Fijn om weer een brief van jou te ontvangen.

Het is toch anders dan mail, dat lees en je kunt het wel uitprinten, maar als er een brief op de deur

mat ligt geeft mij een goed gevoel.

Aandachtig lees ik je woorden en neem ze op om dan de pen op te pakken en jou te schrijven.

De stilte in jezelf maakt dat je na kunt denken, dat je open kunt staan…

Ik denk dat jij dat ook zo ervaart.

Als ik in je brief het verhaal van je vriend lees die het moeilijk heeft,

springen de tranen in mijn ogen. Als het dan net als bij jou dus,

tot me doordringt dat het ons allemaal kan overkomen.

Zoek ik in de stilte al is er wel verwarrend in me zelf, en schreeuw ik het soms uit.

Dan besef ik weer,de weg, onze weg die leven heet, is inderdaad een weg van vallen en opstaan,

Van weten en twijfelen, van kijken en luisteren.

Altijd weer opzoek met de mensen naast je, naar oplossingen, hoe vul ik mijn weg in.

Ik kijk uit naar volgende week als er hoop ik weer een brief op de deurmat valt.

Geniet van het strand, de wind, de golven, de zee.

Lieve groet

je vader.

Heb jij de stilte gezocht ? Was dit een moment van rust?

Jezus trekt mensen uit hun tunnel visie Blijf niet staren op wat vroeger was.

Sta niet stil in het verleden.

Kom zegt Hij: ga iets nieuws beginnen

Het is al begonnen zie je het niet…. Liedboek 809

Kijken over de grens heen

Wie weet wat je tegen komt

Maak het leven tot een feest

Maak het intens mooi

Kijk van de andere kant

Kijk mee met elkaar

Er gaat een wereld voor je open

Het feest begint

‘Judica’ Doe mij recht

Lezing

Mattheus 26 : 31 – 35

Ik blijf bij jou.

Psalm van de zondag

Psalm 43

Psalm met geluidsoverlast

Gitaar in de hoek

Ongestemd, onbespeeld.

Wat doe ik nog, wat ben ik toch

Dat dreunend hoofd, dat bonkend hart?

Komt het van de afschuw over wat ik zie

Over gelieg en gelazer, over gedraai en geknoei?

Is dat onrust die mij ongedurig maakt

Al dat klagen maar blijft knagen?

Mijn God, dit is een godgeklaagde gotspe

Ik heb het helemaal gehad.

Geef mij mijn gitaar

Dat ik hem voel, dat ik hem weer speel.

Dan barst ik los, dan beuk ik het eruit

Ga scheurend tekeer, gooi alles naar buiten.

Tegen iedere verrader en alle leugens in

Zodat het hard aankomt bij elke rotzak die vernielt.

Dat is pas zingen hardop en voluit!

Dan weet ik zeker dat het geweldig is

Dat God mijn God wil zijn.

Dan is de vreugde totaal.

Opstaan

Doorgaan

Kijken

Luisteren

Soms

even niet

praten

6 april tot 13 april 2014

De les van de fles Mirjam van der Vegt vertelde ons onder andere ‘de les van de fles’: ze had een fles met water en

zand en dat stelde ons leven voor. De fles schudt, wordt onderste boven gekeerd, hotst en klotst…

en door alle drukte wordt ons zicht troebel. Dan is het lastig om beslissingen te nemen. Maar zet

die fles nu eens stil neer. Dan wordt het water helder. Na een uur zie je al verschil, maar na een

paar dagen is het water pas echt helder!

Stilstand brengt helderheid! In de stilte kan vrede geboren worden.

En dan kom je springend en dansend uit de vrede!

Wat er ook gebeurt, ik blijf bij jou ! Maar als het er op aan komt waar ben jij dan?

Jezus:

‘allen zult gij in deze nacht aanstoot aan mij nemen;

Petrus:

‘al zullen allen aanstoot aan u nemen, ik zal nooit aanstoot aan u nemen!

Geloven is doen

Elkaar ruimte geven Elkaar verdragen Elkaar accepteren

Elkaar serieus nemen Elkaar vertrouwen

Elkaar helpen Elkaar stilte gunnen

Elkaar een warm hart toedragen.

Zoek de stilte,ontdek wat je beweegt.

Ontmoetingen in Zambia

Ontmoeting in Zambia met Herald

Herald is een bevlogen natuurgids. Iedere dag rijdt hij een jeep vol met toeristen door het

beschermde natuurpark van South-Luanga om hen de schoonheid van de natuur te laten zien. Wij

krijgen van hem een speciale excursie naar het Luanga project. Dit project wordt betaalt uit het

toerisme. Elke loge (soort hotel) betaalt 3 dollar per gast per nacht aan dit project. Alle scholen in

de uitgestrekte regio ontvangen hier geld van. Ook laat hij het gebouw zien van de

natuurbeschermingsorganisatie van South-Luanga. Hier leiden ze gidsen op. Met voorlichting aan

volwassenen en safari’s voor de kinderen proberen ze de locale bevolking bij te brengen dat de

natuur waardevol is en proberen het stropen tegen te gaan. Dit is een hele uitdaging omdat vooral

olifanten veel schade toebrengen aan de oogst.

Wilt u meer weten over het project Zuid luwanga kijk dan op www.projectLuangwa.org

Tip om het spaar doosje te vullen : 50 euro cent voor elk bed in jullie huis

Samen een moment genieten Ingrediënten Opbrengst: 1 bakblik met koekjes

280 gr bloem

100 gram kristal suiker of 180 gram witte basterdsuiker

scheutje vanille-aroma

snufje zout

225 gram bakboter

1 eidooier

Bereidingswijze

Voorbereiding: 20min › Bereiding: 20min › Klaar in:40min

Verwarm de (hetelucht) oven voor op 180 graden.

Weeg alle ingrediënten af.

Nu doe je de bloem in een beslagkom, voeg de boter toe en snijd deze met 2 messen tegelijk in

kleinere stukjes.

Voeg nu alle andere ingrediënten toe en kneed alles tot een mooie bol.

Bestuif je werkblad/matje met bloem en leg het deeg erboven op. Nu maak je met de deegroller het

deeg zo plat mogelijk.

Pak het uitsteekvormpje dat jij wilt gebruiken en steek zoveel mogelijk koekjes uit het deeg.

Leg de koekjes op een bakblik met bakpapier.

En bak de koekjes 20 à 21 minuten.

Tip

Je kunt de koekjes voor het bakken insmeren met eiwit voor een mooi kleurtje.

Lieve vader,

Het was een machtig gezicht gisteren de zee, de wind en de golven, het ging flink tekeer.

Wat kan de natuur toch krachtig zijn en onvoorspelbaar.

Wel bijzonder eigenlijk om brieven te schrijven met u.

Het is bijna niet meer van deze tijd.

In deze tijd van mail, sms, what’s app en wat al niet meer, snelle en wereldwijde communicatie.

Je kunt àlá muniuut je boodschap doorgeven en een antwoord krijgen op dringende vragen.

Het past wel in het snel snel van deze tijd.

Niet meer wachten bij de brievenbus, door het raam kijken of de postbode er al aan komt of hopen

dat je brief goed is aangekomen.

Maar zoals u ook al zegt het is een ander gevoel een brief op je deurmat.

Er is nagedacht over wat je schrijft en moeite gedaan om dat op te schrijven en naar de brievenbus

te lopen om de brief te posten.

Daarna komt de stilte van het wachten op een antwoord.

Vol verwachting luister je of je het geluid van de brievenbus hoort.

Je hart gaat sneller kloppen, wie weet vandaag….

En dan is het zo ver er ligt een brief op de mat.

Je ziet het handschrift en weet van wie de brief zou moeten zijn.

Vol verwachting scheur je de enveloppe open en vol aandacht lees je wat er geschreven staat.

Je leest het nog eens en nog eens en bewaart je brief, zodat je hem altijd weer kan lezen.

Ja, dit was echt genieten, moeten we vaker doen.

Het einde van mijn reis is in zicht en dit is waarschijnlijk mijn laatste brief van zee.

Misschien kunnen we dit vaker doen, ook als het gewone leven weer van start gaat.

Nu ga ik nog even naar het strand en de zee.

Een lieve groet van uw zoon

Je hoeft niet per se je tempo op te voeren om meer uit het leven te halen

Schrijf eens een kaart of een brief in plaats van een mail…

Plan in je agenda rust en stilte momenten

Palarium Palm Pasen

Heft poorten uw hoofden omhoog

En verheft ze gij aloude ingangen

Opdat de koning der ere in ga…..

En ieder hield zijn adem in

Men verwachtte iets geweldigs

Er kwam een stille joodse man op een ezel langs

En dat was ’m….

Lezing

Mattheus 26- 36 – 46

Jezus bidt

13 april 2014 - PALMPASEN

Een ogenblik stilte,

waarin niet wordt gepraat

kan duidelijk zeggen dat je elkaar verstaat

zo'n ogenblik van stilte,

van slechts aanwezig zijn

kan een leegte vullen, doorbreekt verdriet en pijn

Sla jij terug

met harde hand er boven op

Omdat ook jij geslagen werd

Boor ook jij

Met harde woorden

Recht door iemands hart

Want ook jij werd daar getroffen

Of draai jij je om

Je andere wang naar voren

Als teken dat het anders kan

Draai het om

Hosanna, gezegend Hij die komt

Zoek de stilte,ontdek wat je beweegt.

Ontmoetingen in Zambia Ontmoeting in Zambia met Elizabeth,

Elizabet komt uit Zimbabwe en woont met haar gezin op de campus van de theologische

universiteit van Zambia. Haar man is vierde-jaars theologie student. Ook zij krijgt les want vrouw

van de dominee zijn, brengt hier heel wat taken en verplichtingen met zich mee. Van beroep is ze

verpleegkundige en ze werkt in een arme wijk. Zij doet daar alleen de “standaard” behandelingen

als Aids en andere veel voorkomende ziekten. Ze krijgt iedere maand een pakket gratis medicijnen

van de overheid, maar helaas zijn die meestal na twee weken al op. Iedere morgen, voordat ze

naar haar werk gaat houdt ze ook nog spreekuur op een gezondheidspostje op de campus.

Bescheiden en dienstbaar als ze is vind ze dat heel gewoon.

De theologische universiteit van Lusaka waar Elizabeth les heeft wordt financieel ondersteund door

Kerk in Actie. De opbrengst van de spaardoosjes is o.a. voor dit project bestemd.

Tip om het spaar doosje te vullen : Doe voor alle kinderboeken die bij jullie in huis zijn 10 euro cent in de spaardoos

Lieve zoon.

Een brief van jou op de deurmat vind ik fijn dat schreef ik je al dat is voor jou geen geheim.

Zonder mail, sms, what’s app, internet, zou ik ook niet meer kunnen.

Snelle vragen, snelle antwoorden naar meer personen tegelijk, goed dat het is uitgevonden.

Maar inderdaad je wereld wordt wel groter. Of ik daar altijd blij van wordt…..

Al het negatieve dat je weer een plek moet geven.

Je ontmoet ook mensen waarvan het fijn is dat je ze kan leren kennen.

En dan in de stilte van je hart

wikken en wegen, zeggen en zwijgen, lachen en huilen, blijf bij mij en ga weg.

Als je aan het strand bent. De wind voelt de golven hoort en ziet.

Kun je dan je gedachten op een rijtje krijgen en het perspectief zien ?

Wat denk je zal er niet altijd een wisselende stemming zijn?

Vandaag Hosanna, morgen weg met hem…

vandaag waarom, morgen daarom….

Je laat de zee weer achter je en komt naar huis.

Maar blijf de stilte in jezelf zoeken, misschien elke dag even om op adem te komen.

Zoekend naar iemand die luistert, die wil delen…

Voor nu is onze brief wisseling voorbij.

Ik vond het fijn en hoop dat jij het ook fijn vond.

We kunnen er inderdaad ook een gewoonte van maken de briefwisseling in stand te houden.

Geniet nog even van het strand, de wind, de golven, de zee.

Tot gauw lieve groet

je vader

Met tranen in de ogen

Leven wij mensen door.

Door ons verdriet gebogen,

Zoeken wij naar een spoor.

Wij kunnen het niet vinden.

De leegte maakt ons bang.

Wij zijn verdwaalde kind’ren

De dag duurt erg lang.

Gelukkig zijn we samen.

We huilen niet alleen.

Wij kennen elkaars namen

Door onze tranen heen.

Wij zullen nu proberen

Te leven bij de dag

Tot alles om zal keren.

Mijn zakdoek wordt een vlag. Kees van der Zwaard.

De tuin van het verleden,

Hij ligt er prachtig bij,

Als in de hof van Eden,

De bloemen bloeien blij.

Hoe kunnen bomen weten

dat wij verdrietig zijn?

Wij kunnen niet vergeten.

Wat mooi was doet nu pijn.

Geef de ziel de stilte die zij nodig heeft om zich te laten horen

17 april

Witte donderdag

17 april 2014 – WITTE DONDERDAG

Jezus zegt: Zo als wij nu bij elkaar zijn zonder dat de één zich beter voelt dan de ander, zo is het goed. Ook als Ik er niet meer ben moeten jullie dit blijven doen: bij elkaar komen, brood eten, wijn drinken en aan mij denken.

18 april

Goede vrijdag

17 april 2014 – GOEDE VRIJDAG

Zie daar door de drukke straten

De witte stoet komt voorbij

Jong en oud één lange rij

Lopen zonder praten

Zij blijven niet onopgemerkt

Ieder kan de boodschap horen

Uitgesproken zonder woorden

Door de stilte versterkt.

Nood kreet

God mijn God

Jij laat mij in de steek

God mijn God

Jij laat mij vallen

God mijn God

Jij houdt Je mond

God mijn God

Ik val weg in het duister

Waarom ben Je zover weg?

God,

waar bent U

Hoort U mij

Dat ik nog droomde

Lijkt een eeuwigheid geleden

God,

Wat U hebt beloofd

Ik heb het geloofd

Droomde de dromen met U mee

God,

Waar bent U

Ik ben U kwijt

de dromen willen niet meer

komen

God,

Er moet een plek zijn

Beter dan de afgrond waar ik sta

God ,

Waar bent U

God, uw naam

Ik zal er zijn

U heeft het laatste woord.

19 april

Stille zaterdag

17 april 2014 – STILLE ZATERDAG

De stilte is een tweestemmig lied waar God en de mens elkaar raken

Een gerbera in cellofaan

Een bonte stoet gaat langzaam aan

De vele koude voeten

Zij maken sporen op de grond

De hoofde grijs de hoofden blond

Die voor het laatst gaan groeten

En alles is uit evenwicht

Die overmand door sneeuw daar ligt

Die is van tijd bestolen

Verholen is de rode blos

Toegedekt met het zachte mos

Een spoor van traan en zolen.

Stilte

De nacht tikt langzaam voorbij

De klok gaat in slow motion

Steeds als ik kijk blijkt de tijd weer niet te vliegen

Misschien maar beter zo, want wat brengt ons de morgen

Alleen een stap in de onzekere toekomst

Het is zo stil sinds die laatste zucht levenslucht

Nu had toch alles anders moeten wezen.

Lezing

Matteus 28 - 1-10

Ga verder

Pasen

17 april 2014 – PASEN

Als Hij is opgestaan vannacht

hebben wij dan de moed te doen als Hij

Als Hij is opgestaan in de vroege ochtend

gaan wij Hem volgen

Als Hij is opgestaan

geloven wij,

de dood heeft niet het laatste woord

Iets nieuws

Uit liefde geboren op deze nieuwe dag

Iets nieuws

Uit liefde geboren uit Hem

De opgestane Heer

Hebben wij antwoord op:

‘Heb je Me lief?’

De toekomst gaat open..

De steppe zal bloeien, de steppe zal lachen en juichen.

De rotsen die staan vanaf de dagen der schepping

Staan vol water, maar dicht de rotsen gaan open.

Het water zak stromen het water zal tintelen, stralen,

Dorstigen komen en drinken.

De steppe zal drinken, de steppe zal bloeien,

De steppe zal lachen en juichen.

De ballingen keren zij keren met blinkende schoven.

Die gingen in rouw tot aan de einden der aarde

Één voor één, en voorgoed, die keren in stoeten.

Als beken vol water als beken vol toesnellend water

Schietend omlaag van de bergen.

Met lachen en juichen- die zaaiden met tranen

Die keren met lachen en juichen.

De dode zal leven. De dode zal horen: nu leven.

Ten einde gegaan en onder stenen bedolven

Dode, dode, sta op, het licht van de morgen.

Een hand zal ons wenken een stem zal ons roepen:

Ik open hemel en aarde en afgrond.

En wij zullen horen en wij zullen opstaan

En lachen en juichen en leven. Liedboek 608

Paasvuren Paasvuren branden in onwennig avond licht.

Wat niet verteerde wordt onttrokken aan het zicht,

Het is het overschot waarvan de akkers roken.

De dood verliest terrein maar houdt nog overwicht,

Mijn diepste geheimen zijn

verborgen

Mijn grootste verlangens liggen te

wachten

Mijn meest intense gevoelens

Borrelen in mijn diepste

Binnenin in mijn diepste

Is een licht

Een kracht

Daar bent U

De opstandige

Opgestane Heer.

PASEN.

De Heer leeft!

Vertrouwen is opnieuw geboren.

Had je dat gedacht?

Je wordt er stil van.

Voorgoed de dood ontkracht door U die zegt : Ik zal er zijn voor jou.

Als leven niet ophoudt bij de dood

Is alles anders

Staat de wereld op zijn kop

Kan er méér dan je ooit kunt bedenken.

Ik open mijn ogen en weet het weer.

Een doof gevoel maakt zich meester van mijn.

Vandaag is het de dag om de laatste zorg te dragen.

Het enige wat ik nog voor hem kan doen.

Daarna is het voorbij en alle hoop vervlogen.

Terwijl ik naar de hof loop gaan er zoveel vragen

door mijn hoofd en komen er herinneringen boven.

Hoe kan alles nu nog veranderen?

Hoe kan er nu nog een toekomst zijn?

Wat nu, hoe kunnen we nu nog doorgaan…?

Dan schrik ik op uit mijn gedachten,

ik hoor een stem, ik hoor mijn naam.

Ik kijk hem in zijn ogen en het wordt duidelijk.

Dit is geen einde, dit is een nieuw begin.