smaZ placki na

ognisku domowym

kata r z y n a p r o ko pow ic z

.

Fotografowanieważnychokolicznościzżyciarodzinystałosięniepisanymobowiązkiem.Albumyprzeładowanesązdjęciamizwydarzeńzaznaczonych kółeczkiem w kalendarzu wiszącym na ścianie w kuchni.Robiączdjęciakreujemyprzeszłośćito,jaksamipóźniejjązapamiętamy.„Jeżelifotografiedająludziompoczuciewymyślonej,anierzeczywistejprzeszłości, to pomagają im także objąć w posiadanie przestrzeń, wktórejczująsiębezpieczni.”piszeSusanSontag.WedługmniebliższyprawdziejestAndreRouille,którynazywarodzinnyalbumfotograficzny„miejscemspotkanialudzizichwłasnymwizerunkiemibliskich”.

Tojestmójalbumrodzinny.Mojapróbaspotkaniasięwpołowiedrogizeswojąrodziną,aprzedewszystkimpróbarozliczeniadotychczasowychrelacji.Współczesnośćnadwyrężaszkieletklasycznychwięzi.Popkultu-rakreujeniedoścignionywzórszczęścia,perfekcyjnościiszczerościpozornej.Amydajemysięnatozłapać.Mojejrodzinieteżsiędostało. Niemażyciajakwtelewizyjnymserialu,niemawychowaniajakwpo-radnikudomowym.Sąobcyludzieiznajomeczteryściany–klikapokoizebranychrazemwjedenbudynekikilkaosóbwrzuconychoddzielniewjedną betonową przestrzeń. Czasem się spotykają, przy stole, wtedypróbująnatlącymsięogniskudomowymsmażyćplacki.