Ang Sistemang Pamahalaan ng

Pilipinas

Ang Sistemang Pamahalaan sa Pilipinas

Ayon sa Artikulo III Seksyon I, ng sanligang batas 1987, “Ang Pilipinas ay isang Estadong republikano

at demokratiko. Ang ganap na kapangyarihan ay angkin ng sambayanan at nagmumula sa kanila ang

lahat ng awtoridad ng pamahalaan.”

Sinsabi ng artikulo na ito na ang basnsa ay Pamahalaang Demokratiko sapagkat sa mamamayan

nagmumula ang kapangyarihan. At Republikano dahil tayo ang naghahalal ng mamumuno.

Pampanguluhan o presidential ang pamamaraan ng pamamahala ng bansa. Ang Pangulo ang

namumuno, ang pangalawang pangulo at mga gabinete ang katuwang niya sa pamamahala sa

bansa.

Pamahalaang Pambansa at Pamahalaang Lokal

Nahahati sa iba’t-ibang yunit pampulitika ang uri at lawak ng pamamahala sa

Pilipinas. Ang mga ito ay Pamahalaang Lokal (pambaranggay, pambayan,

panlungsod, panlalawaigan, pamamahala sa mga nagsasariling relihiyon sa Coldillera, at

mg Muslim sa Soli at Mindanao) at Pamahalaang pambansa.

Isinasaad sa ating Saligang Batas na ang kapangyarihan sa pamamahala sa buong

bansa ay nagsisimula sa Pamahalaang Pambansa dahil sakanila nangagaling ang mga gawaing kailangan isakatuparan ng

Pamahalaang Lokal.

Pamahalaang Pambansa at Pamahalaang Lokal

Nasgsisilbing tagapagpaganap ang mga pamahalaang lokal ng mga

tungkuling may kinalaman sa pagpapatupad ng mga batas at pagpapanatili ng kaayusan sa

panlipunan.

Sa mahusay na pag suporta, pagtulong, at pakikiisa ng pamahalaang

lokal mapagtagumpayan nating makakamtan ang kaunlarang nais

matamo ng pamahalaang pambansa.

Pamahalaang Pambansa at Pamahalaang Lokal

Maihahalintulad natin ang pamahalaan sa isang bahay kung saan, bawat bahagi ay may mahalagang ginagampanan

para sa katatagan, tibay, at kaayusan.

Pamahalaang Pambansa at Pamahalaang Lokal Pananagutan ng

pamahalaang pambansa ang lahat ng mga yunit ng pamahalaang lokal.

Itinakda ng Sanligang Batas ang pagsasarili ng

pamahalaang lokal subalit mayroon pa rin itong tungkulin

na makipag-ugnayan sa pamahalaang pambansa.