rutger bregman 27 oktober 2014 oss

90
Rutger Bregman 27 oktober 2014

Upload: oefenen

Post on 20-Jul-2015

91 views

Category:

Documents


5 download

TRANSCRIPT

Rutger Bregman

27 oktober 2014

2

3

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 4

Minder werken is de

vergeten droom

van de twintigste

eeuw.

5

6

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 7

Naar middeleeuwse opvatting zou het

huidige West-Europa in hoge mate de

verwezenlijking van Cocagne zijn’,

schrijft historicus Herman Pleij in

Dromen van Cocagne (1997). ‘Fastfood

is er op elk uur van dag en nacht,

evenals klimaatbeheersing, vrije seks,

arbeidsloos inkomen en plastische

chirurgie die de jeugd verlengt.’

8

9

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 10

Het basisinkomen

- het is een idee

wiens tijd

gekomen is.

11

12

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 13

Wat als er één maatregel zou zijn die in één

klap alle armoede uitroeit, het wereldwijde

bbp verdubbelt, iedereen in Afrika boven

onze armoedegrens uittilt en ons op termijn

ook nog een paar extra maandsalarissen

oplevert?

Zouden we die maatregel

dan ook nemen?

14

15

16

17

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 18

Ik heb goed nieuws en slecht

nieuws. Het goede nieuws is

dat het Tweede Tijdperk der

Machines is aangebroken.

Het slechte nieuws? Dat kan

je zomaar je baan kosten.

19

20

21

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 22

Moeten we dan niet dagelijks

een dijk doorsteken? Een

wijk in puin schieten? Een

fabriek opblazen? Hartstikke

goed voor de

werkgelegenheid. Geweldig

voor de economie.

23

24

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 25

De hamvraag luidt: wat meten

ze?

Aantallen. Veel aantallen.

Denk aan: publicaties,

citaties, prijzen, geldstromen,

onderzoekers en diploma’s.

26

27

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 28

Of het nu gaat om depressies,

drugsmisbruik, schooluitval,

criminaliteit, overgewicht,

kindersterfte, ongelukkige kinderen

of tienerzwangerschappen, steeds

lijkt er één grote boosdoener te zijn:

ongelijkheid. Een berg aan studies

wijst inmiddels uit dat nivelleren zo

gek nog niet is.

29

30

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 31

Wat als armen niet

dom zijn, maar zich

dom gedragen door

de context van

armoede?

32

33

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 34

Maar. Er is een maar.

Wat als de armen niet in staat zijn zichzelf te helpen?

Wat als de prikkels, de voorlichting en het onderwijs van

ze afglijden als water van een eend?

Of sterker nog, wat als de duwtjes van de overheid de

situatie alleen maar erger maken?

35

36

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 37

Ik denk dat de cijfers, grafieken en

tabellen in een duidelijke richting

wijzen. Dat onze ‘crisis’ weinig

meer is dan een zuchtje in een

wervelwind van vooruitgang. En dat

we nu al rijker, gezonder, slimmer

en vredelievender zijn dan ooit.

38

39

40

41

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 42

Het eerste miljard bereikten we in 1804.

Het tweede volgde in 1927.

Het derde miljard kwam nog sneller, in 1959.

Vier miljard waren het er in 1974.

Vijf miljard in 1987.

Zes miljard in 1999.

En zeven miljard in 2011.

Hoe lang nog, voordat deze

bevolkingsbom ontploft?

43

44

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 45

Oké, dit klinkt suf: een stuk over het

vaderschapsverlof. Maar wacht

even, het kan zomaar een revolutie

in je huishouden veroorzaken. Uit

steeds meer onderzoek blijkt

namelijk dat de eerste weken na de

geboorte van een kind cruciaal zijn

voor de ‘heronderhandeling van de

arbeidsverdeling.'

46

47

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 48

Trefwoorden: arbeidsbemiddeling,

transitiefonds, transfercentrum,

sollicitatietraining, coaching,

loopbaancheck- en advies en

gezondheidsverbetering.

Effectiviteit: onbekend.

49

50

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 51

Wie de wereld wil

veranderen, moet bij de

belasting beginnen.

Het is een vergeten les.

52

53

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 54

Thomas Piketty is niet een naam die veel

belletjes doet rinkelen. Maar deze Fransman

heeft misschien wel het belangrijkste

economische boek van de afgelopen

decennia geschreven. Alles wat we dachten

te weten over het kapitalisme en ongelijkheid,

blijkt niet te kloppen. En als we niets radicaals

doen, dan gaan we terug naar de extreme

ongelijkheid van de negentiende eeuw.

55

56

57

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 58

Soms moet je een gek plan een kans

geven. Al jaren kampte de Amerikaanse

staat Utah met een enorm

daklozenprobleem. Duizenden zwervers

sliepen onder de bruggen, in de parkjes

en op de straten van de grote steden.

Politie en hulpverleners hadden er hun

handen vol aan. Lloyd Pendleton, de

directeur van de daklozenopvang, was

het zat. En hij had een plan.

59

60

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 61

Maar wat Festinger hier beschreef, daar

lijden we allemaal aan. ‘Cognitieve

dissonantie,’ noemde hij het. Als de

werkelijkheid schuurt met onze diepste

overtuigingen, dan morrelen we liever

aan die werkelijkheid dan aan ons

wereldbeeld. Sterker nog, dan klampen

we ons nóg harder vast aan de

overtuigingen die we al hadden.

62

63

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 64

Maar het punt is:

genen kun je niet

opheffen.

Armoede wel.

65

66

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 67

De Nederlandse overheid is kolossaal.

Haar uitgaven beslaan inmiddels meer

dan de helft van het nationale inkomen.

En dus doen politici er alles aan de

overheid te temmen, met weinig succes.

Maar ze vergeten dat een rijk land per

definitie steeds méér zou moeten

besteden aan dokters, onderwijzers en

politieagenten

68

69

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 70

Uit onderzoek na onderzoek blijkt namelijk dat

partijen niet steeds meer van elkaar

verschillen. Ze lijken juist steeds meer op

elkaar. Kiezers zweven niet omdat er zoveel

te kiezen valt, maar omdat er zo weinig keuze

is. Uit het Nationaal Kiezersonderzoek blijkt

bijvoorbeeld dat sinds het midden van de

jaren tachtig steeds minder kiezers het

gevoel hebben dat het iets uitmaakt.

71

72

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 73

De hooivorken komen eraan. Terwijl de rijkste 1 procent, of nee: de

rijkste 0,01, procent sneller rijkdom vergaart dan ooit, blijft de

rest achter. In de afgelopen dertig jaar is het salaris van CEO’s

127 keer sneller gegroeid dan dat van werknemers. In 1950

verdienden topmannen slechts dertig keer meer dan het

mediane loon; nu al meer dan vijfhonderd keer zoveel. Citaat:

‘Tenzij ons beleid radicaal verandert, zal de middenklasse

verdwijnen, en gaan we terug naar het Frankrijk van eind

achttiende eeuw. Van voor de revolutie.’

Dag democratie.

Hallo feodalisme.

74

75

76

77

78

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 79

Het is een ongemakkelijke waarheid, maar veel geweld

komt van binnenuit. De kans dat je vermoord wordt

door je geliefde is vele malen groter dan dat je

omkomt bij een aanslag. Volgens de Bijbel begon de

geschiedenis van het geweld met de broedermoord

van Kaïn op Abel. Volgens Vergilius begon de

geschiedenis van Rome met de moord van Romulus

op Remus.

Broedermoord, niet vreemdenmoord,

is de oervorm van geweld.

80

81

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 82

The Son Also Rises is de titel. De

boodschap kan in vijf woorden

worden samengevat: sociale

mobiliteit is een illusie. Dubbeltjes

worden vrijwel nooit kwartjes. De

brenger van het slechte nieuws

heet Gregory Clark, een

Amerikaanse econoom

83

84

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 85

Hippies van toen zijn de managers van nu, of de New

Agers, met een mooi pensioen na een lange vaste

baan. Eigenlijk is met de zogenaamd kritische

generatie van ‘68 dit gebeurd: hun kritiek is systeem

geworden. Hun zogenaamde anti-systeemwaarden

zijn de dwang van vandaag geworden: autonomie,

creativiteit, flexibiliteit, innovativiteit, spontaniteit,

verandering, out-of-the-box-denken en je leven lang

leren – dat zijn allang geen revolutionaire waarden

meer, maar kernwaarden van hedendaags

technodemocratisch kapitalisme.

86

87

Rutger Bregman, maandag 27 oktober 88

‘De moeilijkheid is niet zozeer het ontwikkelen

van nieuwe ideeën, maar het ontsnappen aan

de oude,’ schreef de econoom John Maynard

Keynes lang geleden al. In de komende jaren

zullen we bovenal afscheid moeten nemen van

de grootste misvatting over ongelijkheid. Deze is

nog altijd in ons taalgebruik verankerd: er zou

een eerste verdeling van welvaart zijn via de

markt, waarna een tweede ‘herverdeling’ via de

politiek zou volgen.

89

90