Rregullat e mimit me sukunم

Çdo të thotë mim me sukun:

Kjo është mimi e zhveshur nga çdo zanore

Është ajo mim sukuni i të cilës qëndron, si në vazhdim të leximit ashtu edhe kur qëndrojmë.

Mimi me sukun ndodhet në emra si psh: ( الحمد)

edhe në folje sikur: (قمتم ) në këto ndodhet në mes dhe në fund të fjalës, ndërsa në përemra ndodhet vetëm në fund të tyre. Si psh: ( أم لم ينبأ )

Çka del jasht këtij rregulli

1) Ajo mim e cila i është hequr sukuni për shkak të takimit dy shkronja me sukun.

Psh: ( هم العدو ( ) قم الليل ( ) أم ارتابوا)

2) Ajo mim e cila është me sukun të rastit për shkak të qëndrimit. Ndërsa në realitet ajo është

me zanore. Si psh: ( السميع العليم)

Vërejtje: Mimi me sukun nuk vjen asnjëherë në fillim të fjalës

أحكام الميم الساكنة

الإظهار الشفويباقي الحروف + م

ب+ ما عدا م الإخفاء الشفويب+ م

الإدغام الصغيرم+ م

Rregullat e mimitme sukun

Idgam i vogël

Ikhfa shefeui

Idh’har shefeuiTë gjitha shkronjat

e tjera

Idgam shefeui (shkrirja e vogël)

Kuptimi në anën terminologjike:

Futja e shkronjës me sukun në shkronjën me zanore ((م+ م me qëllim që të bëhen të dyja si një

shkronjë e vetme me shedde e shkronjës së dytë

Shkronjat e tij janë: vetëm shkronja mim ( م)Idgami shefeui vjen vetëm mes dy fjalëve dhe tek

shkronjat e ndara

Psh: (فئة من ماكسبتم( ) كم ( لكم

Shembull në shkronjat e ndara në fillim të sureve:

(المص( ) الم)

Ikhfa’ shefeui

Kuptimi në anën terminologjike:

Shqiptimi i shkronjës me sukun jo me shedde ndërmjet idh’harit dhe idgamit duke ruajtur gunen (tingulli hundor) në mimin me sukun.

Shkronjat e tij janë: vetëm shkronja ( ب)Ikhfaja shefeui nuk vjen vetëm se në mes dy fjalëve.

Psh: (نهم بي م ك بحجارة( ) فاح ( ترميهم

Mënyra e shqiptimit: mim i lehtë duke mos i shtrënguar buzët.

Dallimi mes ikhfasë së nunit dhe ikhfasë së mimit.

Ikhfaja e nunit dhe tenuinit

Ikhfaja e mimit(shefeui)

Fshihet shqiptimi i nunit komplet qe mbetet vetëm tingulli hundor i tij

(gune)Nuk fshihet komplet shqiptimi i

mimit vetëm fshihet

Gjendet mes dy fjalëve dhe në një fjalë. Nuk gjendet vetëm se mes dy fjalëve

Idh’hari shefeui

Kuptimi në anën terminologjike:

Nxjerrja e çdo shkronje nga vendnxjerrja e saj pa gune të tepërt apo të plotë në shkronjën e idh’harit.

Idh’hari shefeui vjen mes dy fjalëve dhe në një fjalë.

Shkronjat e tij: Të gjitha shkronjat përveç shkronjave ب+ م

Shembuj në një fjalë: رالله) رون( ) أم ك ( يم

Mes dy fjalëve: (دينكم م را( ) لك هج هم جر ( واه

Nuni dhe mimi me shedde (ن ( )م )

Përkufizimi i shkronjave me shedde:

Shkronja me shedde është ajo shkronjë e cila në origjinë

është dy shkronja, e para me sukun dhe e dyta me zanore

Gjykimi i tyre: Nga cilësitë më të rëndësishme që ka mimi

edhe nuni

është cilësia e tingullit hundor (gunes)

Nëse këto dy shkronja vijnë me shedde atëherë duket cilësia e

gunes

në shkallën më të lartë të saj.

Ato vijnë si në mes të fjalëve ashtu edhe në fund të tyre.

Psh: تكم / الجنة ر / أم ثم / إن / دم

Detyrë:

Një shembull të idh’harit shefeui Një shembull të idgamit të vogël. Një shembull të ikhfas shefeui

Punoi: Flutura Gurra 9/11/2016