Queen Bee: Melissa Miel Hoofdstuk 2

Met grote ogen kijkt

Melissa naar haar

buik. Ze had al wel

een vermoeden,

maar toch kan ze

niet geloven dat ze

nu echt zwanger is.

“En nu snap ik ook

meteen waar die

vreselijke honger

vandaan kwam.”,

mompelt ze, terwijl

ze aan haar derde

koffiekoek begint.

Wanneer Wilbert de

living binnenkomt,

kijkt ze hem met

een raadselachtig

gezicht aan:

“Wilbert… zie je

niets aan mij???”

Wilbert bekijkt haar

onderzoekend,

maar dan beginnen

zijn ogen te stralen:

“We worden

ouders…!”

Melissa is van het

actieve type, dus

gebruikt ze haar

zwangerschaps-

verlof maar meteen

om nog een paar

puntjes voor

Lichaam te halen.

Wilbert zoekt ook

maar een baan.

De hele dag

binnenzitten is niks

voor hem, en

bovendien hoopt hij

als Romantieksim

op het werk enkele

leuke vrouwen

tegen te komen…

Diezelfde avond

nog kan hij

beginnen, en hij

stapt vol

verwachting zijn

carpool in.

“Mmm… de vrouw

achter het stuur ziet

er al niet verkeerd

uit!”,

is het eerste wat hij

denkt.

Melissa valt

intussen om van de

slaap, dus kruipt ze

maar in bed.

Om vroeg in de

ochtend gewekt te

worden met een

flinke schop in haar

buik.

“Goedemorgen,

kleintje. Ga jij nu

voor mama’s

persoonlijke wekker

spelen?”

Wilbert heeft die

nacht promotie

gemaakt, en kan

meteen weer naar

zijn werk

vertrekken.

Hij stapt in, terwijl

hij met een

verlekkerd gezicht

naar de chauffeur

kijkt.

Melissa zit in haar

eentje te wachten,

en denkt intussen

na.

Wilbert kon amper

wachten om weer

naar zijn werk te

vertrekken, en hij

heeft vandaag nog

niet eens gevraagd

hoe het met haar

ging…

“Tot morgen!”,

knipoogt Wilbert

tegen de chauffeur,

terwijl hij haar een

kushandje

toewerpt.

Dan trekt hij zijn

gezicht weer in

plooi, Melissa mag

niks merken.

“En, hoe gaat het

met mijn

schatjes?”,

vraagt hij, wanneer

hij de keuken

binnenkomt.

Melissa glimlacht,

haar vermoeden

was dus helemaal

verkeerd.

Gezellig vleien ze

zich tegen elkaar

aan in de zetel.

“Dit is

waarschijnlijk de

laatste avond dat

we met ons tweeën

zijn…”,

fluistert Melissa

zachtjes.

“Laten we er dan

nog maar eens

extra van

genieten!”,

antwoordt Wilbert,

terwijl hij haar op

schoot trekt.

En tot laat in de

avond bouwen ze

nog een feestje

onder de lakens.

Wanneer Melissa

zich de volgende

ochtend uitrekt,

vertrekt haar

gezicht opeens.

“Auw! Wat een

pijnlijke steek in

mijn buik! Ik heb

het gevoel dat de

bevalling wel eens

voor vandaag zou

kunnen zijn…”

En inderdaad: ze

heeft zich nog maar

net aangekleed, als

de weeën beginnen!

“Aaaaauw!!!

Wilbert, kom me

dan toch even

steunen!”,

weet ze kreunend

uit te brengen.

“Wat, wat? Komt de

baby?”,

komt Wilbert

haastig de

badkamer

uitgelopen,

“Kan ik iets doen,

moet ik ergens mee

helpen?”

Melissa zou hem de

lelijkste woorden

naar zijn hoofd

willen slingeren –

ergens mee helpen,

hoe komt hij erop?

– als ze na de

laatste wee haar

kindje in haar

armen houdt.

“Hallo! O, wat ben

jij een mooie meid!

Je hebt mijn

haarkleur, en wat

een mooie blauwe

oogjes!”,

praat ze vrolijk

tegen de baby.

Voorzichtig neemt

Wilbert zijn

dochtertje over:

“Ja, je bent een

prachtig meisje,

mijn kleine Anaïs!”

Melissa gaat Anaïs

in haar nieuwe

bedje leggen.

“Welterusten, kleine

meid. Mama en

papa zijn zo blij met

jou!”

“Gefeliciteerd,

schat!”,

zegt Wilbert,

wanneer ze even

later samen op bed

liggen,

“We hebben een

prachtige dochter!”

“Zo wil ik er nog

wel een paar!”,

antwoordt Melissa,

terwijl ze hem al

mee onder de

lakens trekt!

En daarmee is ook de tweede update

ten einde!

Het eerste kindje is geboren,

laat de volgende 59 maar komen!!!

TOT DE VOLGENDE KEER!!!