queen bee 18
TRANSCRIPT
Hoofdstuk 18Queen Bee: Melissa Miel
Een groot huis, een
zwembad, een wei
met paarden…
Melissa keek haar
ogen uit, zo‟n mooi
huis had ze nog
nooit gezien! En
hier zou zij dat gaan
wonen…
“Indrukwekkend,
niet?”
Melissa‟s oudste
zus, Sapphire, keek
haar glimlachend
aan,
“Ga maar snel op je
nieuwe kamer
kleren uitzoeken.
Mijn kamer is
helemaal boven,
dan weet je me te
vinden!”
Melissa zocht een
leuk jurkje uit, dat
ze meteen aantrok.
Toen nam ze even
de tijd om haar
kamer rond te
kijken.
Een eigen bed… in
de weeshuizen had
Melissa steeds haar
kamer moeten
delen met andere
kinderen, en ze had
er nooit van durven
dromen dat ze ooit
een kamer voor
zich alleen zou
hebben!
Ze liet zich van haar
bed glijden, en ging
aan haar bureau
zitten. Haar
blijdschap werd
nog groter toen ze
de laptop zag staan.
Een computer had
ze zelfs nog nooit
van dichtbij gezien!
“Pffff… wat een
kinderachtige
kamer!”,
kwam haar zusje
Angélique de
slaapkamer binnen,
“Kom maar eens
kijken naar míjn
kamer, dan zie je
pas wat mooi is!”
“Kijk, dit is pas een
leuke kamer! Een
echte mooie
prinsessenkamer!”,
sprong Angélique
enthousiast op haar
grote, roze bed.
Maar toen Melissa
ook op hat bed wou
klimmen, duwde
Angélique haar
weg:
“Ho! Je denkt toch
niet dat jíj op mijn
bed mag springen?!
Vergeet het!”
Melissa luisterde al
niet meer naar haar
zus, maar draaide
zich al om.
Sapphires kamer
was op de zolder,
herinnerde ze zich.
“Hey, Melissa! Kom
maar even gezellig
een kijkje nemen
hoor, ik bijt niet!”,
lachte Sapphire
haar van op het bed
toe.
Aarzelend liep
Melissa naar de
muur toe, en spelde
de letters:
“Carpe diem. Wat
betekent dat,
Sapphire?”
“Dat is een Latijnse
spreuk, Melissa.”,
zei Sapphire, die
naast haar was
komen staan,
“Het betekent „pluk
de dag‟, en dat wil
zeggen dat je van
elke dag moet
genieten.”
“En dat, mijn lieve
zusje… dat is wat jij
zou moeten doen!”,
ging ze verder, en
vrolijk dansten ze
samen door de
kamer.
De „Carpe diem‟ zou
Melissa zich voor
de rest van haar
leven herinneren…
“Mama? Mama, wat
scheelt er? Waar
zijn Harry en de
kinderen?”
Terwijl Melissa zo
zat weg te dromen,
is Féline ongemerkt
naast haar komen
staan.
Alsof zij de moeder
is en Melissa het
kind, gaat Féline bij
haar in de zetel
zitten:
“Vertel eens wat er
scheelt, mama.”
“Je had gelijk. Je
had helemaal gelijk
wat Harry betreft!”,
gooit Melissa eruit,
“Hij is gewoon een
jaloerse bok!”
“Je bedoelt dat hij
inderdaad bang
was dat…”,
vraagt Féline voor
alle zekerheid.
“Gisterenavond
begon hij opeens
tegen me te
schreeuwen. Dat ik
door jou opnieuw
uit te nodigen, zo
Steven weer in mijn
huis zou laten.”,
vertelt Melissa.
“En daarna… is hij
vertrokken, met de
kinderen. Als hij
vindt dat ik het
verdien, komt hij
weer terug… Hoe
kon ik me zo in hem
vergissen…”
Féline staat op, en
neemt haar moeder
in haar armen:
“Mama, als hij
zoiets over je denkt,
is hij je niet eens
waard!”
“Misschien heb je
wel gelijk!”,
antwoordt Melissa,
“En als ik een
perfecte man wil
voor mijn
gezinnetje, dan zal
ik die krijgen ook!”
Féline loopt
resoluut naar de
telefoon:
“Hallo, kunt u
misschien een taxi
sturen? Naar
Blauwwater,
graag!”
Dan draait ze zich
weer om:
“We gaan je eens
helemaal in het
nieuw steken,
mama!”
Een beetje
aarzelend stapt
Melissa in de taxi.
Maar dan bedenkt
ze dat Féline
inderdaad gelijk
heeft.
“Op naar
Blauwwater!”
Enthousiast loopt
Féline de winkel
binnen, alsof zíj het
is die nieuwe kleren
krijgt.
Ze beginnen in de
kledingrekken te
snuffelen. Na een
tijdje zoeken heeft
Melissa iets
gevonden, en met
een stapeltje kleren
in haar armen loopt
ze naar het
pashokje.
“Mmm…”, zegt ze
even later, wanneer
ze het pashokje
uitkomt, “Ik vind
het net iets te
kleurrijk voor hoe ik
me op dit moment
voel… Toch maar
iets anders
proberen!”
“Ik weet het niet
zo…”, is haar
commentaar op de
volgende outfit,
“Die roze band om
mijn middel laat me
zo dik lijken…
vergeet niet dat ik
al heel wat
zwangerschappen
achter de rug heb!”
“Dat is het
helemaal!”, roept
Féline uit bij het
zien van de derde
outfit, “Mama, deze
moet je gewoon
nemen!”
Melissa glimlacht
een beetje
aarzelend, maar
besluit om de
kleren dan maar te
kopen.
“En nu naar de
kapper en de
schoonsspecialist!”
, roept Féline al,
nog voordat
Melissa goed en
wel buiten is, “Na al
die tijd heb je echt
weer eens een
andere look nodig!”
Meteen spreekt
Féline een kapster
aan, en dan richt ze
zich weer tot
Melissa: “Ga jij nu
maar gewoon
zitten, mama.
Vertrouw op mij, ik
zal wel zeggen wat
er moet gebeuren!”
Een beetje onzeker
gaat Melissa in de
stoel zitten, en dan
voelt ze gewoel in
haar haren en
vingers op haar
gezicht. Vaag hoort
ze ook Félines stem
op de achtergrond
aanwijzingen
geven, en wacht
ongerust af.
“Wauw mama, je
ziet er opeens tien
jaar jonger uit!”,
roept Féline door
de hele zaak,
wanneer Melissa‟s
hoofd uit de grote
wolk tevoorschijn
komt.
En ook Melissa is
dolgelukkig met
haar nieuwe
uiterlijk.
“Félientje… echt
bedankt dat je me
dit allemaal wou
doen! En nu, nu
gaan we samen
lekker relaxen!”
En dat is maar een
woord! Meteen
trekken de twee
dames hun bikini
aan, en gaan ze
naar de jacuzzi‟s in
de aangrenzende
kamer.
“Echt ik had dit
nooit in mijn eentje
gedurfd!”, zegt
Melissa nog eens,
terwijl ze haar hand
door haar haren
haalt, “Maar ik ben
echt blij dat jij me
zover gekregen
heeft om weer eens
helemaal van
uiterlijk te
veranderen!”
“Dat is wel het
minste wat ik voor
je kon doen!”, lacht
Féline, “Jij hebt me
ook bij jou thuis
opgevangen, terwijl
je vriend ertegen
was!”
En ze voegt er, zo
zachtjes mogelijk,
aan toe: “Niet dat
het bij ons thuis zo
gezellig was…”
Maar Melissa heeft
het toch gehoord:
“Bij jullie thuis?
Vertel even, Féline?
Hoe gaat het met
Steven, en met de
kinderen?”
Félines gezicht
betrekt: “Ja kent
papa, hé. Hij is niet
echt veranderd
sinds we bij je
weggingen. Werken
is het enige wat nog
voor hem telt!”
“Het ergste van
alles is dat hij ons
tegen je probeert
op te zetten! Ruben
en ik herinneren
ons nog wel iets
van vroeger, en
Lilian en Quinten
nog heel vaag. Maar
de twee
jongsten…”
“Zij denken echt dat
wij be je zijn
weggegaan omdat
je geen zin had om
voor hen te
zorgen…”
Melissa slikt even
bij het horen van
alle leugens die
haar ex over haar
vertelt.
“Als hen maar laat
weten…”, brengt ze
moeilijk uit, “Dat ze
bij mij altijd welkom
zijn als ze me nodig
hebben…”
“Dat zal ik zeker
doen!”
Resoluut klimt
Féline uit de
jacuzzi: “En nu
zwijgen we erover.
Wij gaan samen
feesten!”
“Weet je het wel
zeker?”, vraagt
Melissa, wanneer ze
even later voor de
disco sta, “De
laatste keer dat ik
dit deed, was ik nog
zo oud als jij!”
Maar nadat Féline
haar verzekerd
heeft dat ze vast
nog net zo goed zal
kunnen dansen en
drinken als vroeger,
haast ze zich naar
de bar om een
drankje te
bestellen.
En dansen… dat
kan ze ook nog
steeds als de beste!
Samen met Féline
bevolkt ze een tijdje
de dansvloer, en
dat blijft zeker niet
onopgemerkt.
“Zo, mooie dame!
Krijgt u van al dat
dansen geen
dorst?”, hoort ze
dan een vriendelijke
stem achter zich,
“Mag ik u
misschien een
drankje
aanbieden?”
Dankbaar gaat
Melissa op het
voorstel in. Maar
één drankje worden
er twee… en twee
worden er nog veel
meer…
Zonder dat ze het
zelf nog doorheeft,
begint Melissa met
de man te flirten…
… en die lijkt dat
best te kunnen
waarderen!
Zonder nog enige
aandacht aan Féline
te schenken,
verdwijnen ze
samen uit de disco
en trekken naar
Melissa‟s huis…
… en daar
gebeuren dingen
die beter niet
hadden kunnen
plaatsvinden.
Maar dat… zal
Melissa pas
beseffen als het al
te laat is!
Klinkt een beetje als een inleiding van één of andere spannende detective…(Loor, nog een ideetje voor je „Brown‟?)
Ik zal jullie alvast vertellen dat dit niet het geval is. Wat er wel gaat gebeuren… dat zien jullie in de volgende up!xxx
P.S. Als jullie de volgende dia bekijken, zien jullie nog één picspamfoto die ik echt geweldig vond…
TOT DE VOLGENDE KEER!!!
Jahaa… Melissa en
Féline zitten
gezellig te kletsen,
en wie zie ja daar in
de jacuzzi in de
kamer ernaast
zitten??? xD