Hoofdstuk 15Queen Bee: Melissa Miel

Genietend zitten

Melissa en Harry

samen in de zetel.

“Ben je er intussen

al wel klaar voor?”,

doorbreekt Harry

opeens de stilte.

“Klaar waarvoor?”,

vraagt Melissa

verbaasd.

“Voor een huwelijk.

Wil jij – ja of nee –

mijn vrouw

worden?”

Melissa zucht:

“Harry, je had

beloofd om me tijd

te geven. Met mijn

vorige vrienden ben

ik lang samen

geweest, en toch

ging het al snel

weer uit…”

“Ik begrijp het,

schat.”,

zegt Harry ietwat

verstoord,

“Kom, we gaan de

verjaardag van de

kinderen vieren!”

Wanneer Harry met

de kleine Ella voor

de taart staat, komt

Melissa binnen:

“Harry… ik geloof

dat de volgende

kleine alweer op

komst is!”

“Hoor je dat, Ella?

Dat is wel een heel

mooi

verjaardagscadeau,

vind je niet?”

En wanneer het

meisje blij knikt,

blaast Harry samen

met haar de

kaarsjes uit.

En na een hele

grote sprong…

staat ze als een

flinke meid weer op

de grond!

“Wauw! Laat Marco

ook snel opgroeien,

want dit is echt

geweldig!”

Niet veel later staat

Melissa ook met

Marco voor de taart.

Nieuwsgierig kijkt

het jongetje naar de

kaarsjes.

En al snel kijkt hij al

even verwonderd

naar zijn gegroeide

lichaam:

“Kijk mama en

papa, hoe groot ik

ben!”

De tweeling is

doodmoe van het

opgroeien, en ze

kruipen al snel in

hun nieuwe

stapelbed.

Maar in de keuken

is het feestje nog

niet gedaan: de

jongste telgen van

het gezin zijn

namelijk ook jarig!

Melissa blaast als

eerste de kaarsjes

uit voor Olga.

En intussen doet

Harry hetzelfde

voor Franka.

“Euhm… je hebt

blijkbaar niet al te

veel haar gekregen

bij het opgroeien?”,

lacht Melissa,

terwijl ze een kale

Olga weer opvangt.

Lachend kijkt Harry

weer terug naar

Franka:

“Gelukkig heb jij

wel een flinke

haardos!”

Toch wordt

Franka’s kapsel

veranderd:

“Zo ben je mama’s

knappe meid!”

“En dit ziet er ook

wel beter uit hé,

Olga’tje? En het zal

ook wel warmer zijn

op je hoofdje!”,

zegt Melissa vrolijk.

Dan is het voor de

jongste tweeling

bedtijd geworden.

Liefdevol legt

Melissa hen in hun

bedjes.

En pas daarna voelt

ze zelf hoe moe ze

wel is. Gapend

kruipt ze in bed, en

binnen de tien

minuten is ze in

diepe slaap.

De volgende dag

staat Ella van

opwinding al te

springen op haar

bed:

“De schoolbus is

daar! Kom op

Marco, we moeten

naar school!”

Haar tweelingbroer

heeft wat minder

zin om naar school

te gaan, maar

uiteindelijk stappen

ze toch allebei in de

bus.

Wanneer ook Harry

naar zijn werk

vertrokken is, haalt

Melissa de jongste

tweeling uit

bed, om gezellig

met hen buiten te

gaan spelen.

Olga maakt al

meteen veel plezier

op het hobbelpaard.

En Melissa leert

intussen Franka

praten.

Dan hoort ze

opeens een stem

achter zich:

“Mama?”

Verbaasd draait

Melissa zich om:

“Féline!”

Dolgelukkig

omhelst ze haar

dochter:

“Félientje… wat ben

je groot

geworden, meisje!”

“Ik heb je zo

gemist, mama!”,

zucht Féline,

“En vandaag kon ik

het echt niet laten:

ik moest gewoon

hiernaartoe.”

Ze kijkt om zich

heen:

“En zo te zien heb

je al een heel nieuw

gezinnetje

opgebouwd?”

“Ja, kijk maar. Ella

en Marco zijn nu op

school. Het meisje

op het hobbelpaard

heet Olga, en deze

kleine meid hier is

Franka!”,

zegt Melissa trots.

“Mag ik haar even

pakken?”

Zonder op

antwoord te

wachten tilt Féline

de kleine Franka al

op:

“Hallo Franka. Ik

ben Féline, je grote

zus!”

En ook met Olga

blijkt ze al snel de

beste vriendjes te

zijn!

Wanneer een paar

uur later de twee

oudsten uit school

komen, kijkt Ella

verbaasd naar het

grote meisje:

“Wie ben jij?”

“Ik ben Féline, je

grote zus. Voordat

mama met jouw

papa ging

samenwonen, was

ze samen met mijn

papa. En toen

hebben ze mij, mijn

broers en zusjes

gekregen.”

“Oké!”,

zegt Ella, die

eigenlijk al die

uitleg niet nodig

heeft,

“Nog een zus erbij!

Kan jij

overgooien?”

En de rest van de

middag amuseren

de twee halfzussen

zich samen.

Tegen de avond

moet Féline weer

naar huis:

“Ik had heel graag

je nieuwe vriend

ook

ontmoet, mama.

Maar ik moet nu

echt wel weg, het is

vanavond mijn

beurt om te koken!”

Nagenietend kijkt

Melissa haar na.

Eindelijk heeft ze

haar dochter weer

eens teruggezien!

Ik kon het echt niet laten na al die lieve

reacties op Féline… Nee, dat is niet

waar, ik was sowieso van plan om haar

nog een rol te geven in dit verhaal. Zijn

jullie benieuwd wat er verder gaat

gebeuren??? Haha, ik weet het al xD

TOT DE VOLGENDE KEER!!!