projekt budowlany 15 12 2007 - zamek.wlen.plzamek.wlen.pl/projekt.pdf · − ekspertyza stanu...

CCI Sp. z o.o., ul. Robotnicza 69, Długołęka, 50-095 Mirków Ruiny zamku oraz baszta we Wleniu Projekt budowlany

.

-1-

Spis treści

1. Projekt zagospodarowania terenu.......................................................................................................3 1.1. Przedmiot inwestycji........................................................................................................................3

1.2. Istniejący stan zagospodarowania działki ......................................................................................3

1.3. Projektowane zagospodarowanie...................................................................................................3

1.4. Zestawienie powierzchni.................................................................................................................4

1.5. Kategoria geotechniczna obiektu. ..................................................................................................4

1.6. Ochrona środowiska .......................................................................................................................4

2. Część konstrukcyjna – opis techniczny .............................................................................................5 2.1. Dane ewidencyjne. ..........................................................................................................................5

2.2. Przedmiot opracowania. .................................................................................................................5

2.3. Podstawa opracowania...................................................................................................................5

2.4. Cel i zakres opracowania................................................................................................................6

2.4.1. Cel opracowania.....................................................................................................................6 2.4.2. Zakres opracowania...............................................................................................................6

2.5. Opis stanu istniejącego...................................................................................................................7

2.5.1. Lokalizacja i zagospodarowanie terenu ................................................................................7 2.5.2. Dane charakterystyczne obiektu ...........................................................................................7

2.6. Opis elementów obiektu wraz z oceną stanu technicznego..........................................................8

2.7. Dostosowanie obiektu do potrzeb osób niepełnosprawnych ......................................................10

2.8. Bryła i elewacje..............................................................................................................................10

2.9. Bezpieczeństwo pożarowe ...........................................................................................................10

2.10. Opis rozwiązań projektowych – część konstrukcyjna..................................................................10

2.10.1. Roboty przygotowawcze i zabezpieczające........................................................................10 2.10.2. Kolejność (etapy) robót. Technologia robót. .......................................................................10 2.10.3. Opis szczegółowy wykonania żelbetowej ściany oporowej i innych elementów

konstrukcyjnych....................................................................................................................17 2.10.4. Opis szczegółowy wykonania powierzchni dziedzińców wewnętrznych ...........................18 2.10.5. Stabilizacja i konserwacja istniejących schodów prowadzących na teren założenia

zamkowego ..........................................................................................................................20 2.10.6. Opis wprowadzonego detalu ...............................................................................................21

2.11. UWAGI...........................................................................................................................................21

3. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (BIOZ) ................................................22 4. Załączniki............................................................................................................................................. 5. Zbiór dokumentów związanych z projektem.................................................................................... 6. Część graficzna...................................................................................................................................

Rys. 1 Plan zagospodarowania terenu 1:1000 Rys. 2 Elewacja wschodnia (frontowa) 1:100 Rys. 3 Elewacja południowa 1:100 Rys. 4 Elewacja zachodnia 1:100


.

-2-

Rys. 5 Elewacja północna 1:100 Rys. 6 Rzut przyziemia zespołu zamkowego 1:100 Rys. 7 Baszta – rzut płyty żelbetowej 1:50 Rys. 8 Baszta – rzut tarasu 1:50 Rys. 9 Baszta – przekrój A-A 1:50 Rys. 10 Baszta – szczegół odwodnienia tarasu 1:20 Rys. 11 Baszta – detal barierki tarasu 1:20, 1:10 Rys. 12 Baszta – detal kraty wejściowej 1:20 Rys. 13 Baszta – detal kraty okiennej – krata dolnej i górnej kondygnacji 1:20 Rys. 14 Mury obwodowe - detal kraty wejściowej 1:20 Rys. 15 Plan zespołu zamkowego - drenaż i odwodnienie 1:100 Rys. 16 Drenaż i odwodnienie zespołu zamkowego – przekroje A-A, B-B, C-C 1:100 Rys. 17 Drenaż i odwodnienie zespołu zamkowego – przekroje D-D, E-E, F-F 1:100 Rys. 18 Drenaż i odwodnienie zespołu zamkowego – przekroje G-G, H-H, I-I, J-J 1:100 Rys. 19 Drenaż i odwodnienie zespołu zamkowego – szczegóły A, B, C, D, E 1:20,1:10 Rys. 20 Wieniec górny W1 – przekroje 1:20 Rys. 21 Zarysowanie murów zewnętrznych – elewacja południowa 1:100 Rys. 22 Zarysowanie murów zewnętrznych – elewacja zachodnia 1:100 Rys. 23 Zarysowanie murów zewnętrznych – elewacja północna 1:100 Rys. 24 Zarysowanie murów zewnętrznych – szczegół zabezpieczenia 1:50,1:10 Rys. 25 Rzut – połączenie ściany oporowej z istniejącymi murami 1:100,1:5 Rys. 26 Ściana oporowa – zbrojenie i kotwienie 1:50, 1:20 Rys. 27 Kotwienie ściany oporowej do górotworu – szczegóły 1:50 Rys. 28 Układ kotew – ściany – blok kotwiący 1:100,1:10 Rys. 29 Wzmocnienie spękań górotworu 1:20 Rys. 30 Szczegół wieńca W2 1:20 Rys. 31 Drenaż ściany oporowej 1:100,1:50


.

-3-

1. Projekt zagospodarowania terenu

1.1. Przedmiot inwestycji

Przedmiotem inwestycji są ruiny założenia zamkowego na terenie rezerwatu leśnego we Wleniu.

Projekt obejmuje rehabilitację murów kamiennych, wykonanie projektu odwodnienia zamku, zlikwidowanie

zagrożenia dalszymi awariami oraz zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania obiektu.

Inwestor: Gmina Wleń

Pl. Bohaterów Nysy 7, 59-610 Wleń

Obiekt: Ruiny zamku oraz baszta we Wleniu

Adres: działka nr: 230, obręb Łupki

Obiekt wpisany do rejestru zabytków decyzją nr 968 z dnia 13.11.1961r., obecnie nieużytkowanym.

1.2. Istniejący stan zagospodarowania działki

Zamek położony jest na szczycie wzgórza o wysokości 368 m n.p.m., na terenie klonowo-lipowego

rezerwatu leśnego „Góra Zamkowa”. W południowej części zamku znajduje się cylindryczna wieża będąca

obecnie punktem widokowym dla turystów. W wewnętrznej części zamku, na dziedzicu znajdują się

fragmenty ścian wznoszące się 1-3 m ponad poziom terenu.

Wejście na teren ruin zlokalizowane jest w ścianie wschodniej, natomiast do samego założenia prowadzą

fragmenty schodów kamiennych od strony południowej (dojście obecnie użytkowane) oraz schody od

strony północnej stanowiące dawne wejście do zespołu zamkowego.

1.3. Projektowane zagospodarowanie

W ramach niniejszego projektu nie projektuje się żadnych przyłączy ani innych nowych elementów,

względem istniejących elementów zagospodarowania terenu. Ewentualne do wykonania nowe przyłącza


.

-4-

będą obiektem odrębnego opracowania. Rozdzielenie prac projektowych na obiekt oraz na przyłącza

spowodowane są koniecznością podjęcia szybkich prac remontowych ze względu na zły stan obiektu.

1.4. Zestawienie powierzchni

powierzchnia działki – ok. 4240 m² powierzchnia zabudowy zespołu zamkowego – ok. 1455 m²

1.5. Kategoria geotechniczna obiektu.

Budynek jest budowlą zabytkową, dlatego zalicza się go do trzeciej kategorii geotechnicznej.

Ze względu na brak ingerencji w konstrukcję fundamentów, stosunkowo niewielkie zmiany obciążenia

budowli oraz brak przesłanek o niekorzystnym wpływie warunków gruntowych na obiekt, nie istnieje

potrzeba ustalania geotechnicznych warunków gruntowych dla celów projektowych.

1.6. Ochrona środowiska

Według wiedzy projektantów obiekt z projektowanym wyposażeniem nie wprowadza szczególnych

zakłóceń ekologicznych w charakterystyce powierzchni ziemi, gleby, wód powierzchniowych i

podziemnych. Budynek w przewidywanym sposobie użytkowania nie emituje szczególnych hałasów i

wibracji wymagających dodatkowych środków zaradczych. Emisja zanieczyszczeń będzie nie większa niż

dopuszczalna w aktualnych przepisach i normach.


.

-5-

2. Część konstrukcyjna – opis techniczny

2.1. Dane ewidencyjne.





Stadium: projekt budowlany

Branża: konstrukcja

Obiekt wpisany do rejestru zabytków decyzją nr 968 z dnia 13.11.1961r., obecnie nieużytkowanym.

2.2. Przedmiot opracowania.

Przedmiotem opracowania jest projekt budowlany zabezpieczenia konstrukcji ruin zamku, zlikwidowania

zagrożenia awarią, zapewnienie bezpieczeństwa w użytkowaniu obiektu oraz określenie wytycznych

konserwatorskich odnośnie konserwacji konstrukcyjnej zabytkowego zamku we Wleniu.

2.3. Podstawa opracowania.

Opracowanie wykonywane jest na zlecenie Gminy Wleń.

Podstawę opracowania stanowią:

− wizje lokalne na obiekcie oraz pomiary obiektu przeprowadzone w latach 2005-2007,

− ekspertyza stanu technicznego założenia z roku 2005,

− dokumentacja archiwalna,

− uzgodnienia przeprowadzone z przedstawicielami Gminy Wleń,

− dane uzyskane od Użytkowników obiektu,

− dokumentacja fotograficzna,

− aktualnie obowiązujące normy i przepisy w budownictwie i konserwacji zabytków.


.

-6-

2.4. Cel i zakres opracowania.

2.4.1. Cel opracowania.

Celem opracowania jest sporządzenie projektu umożliwiającego przeprowadzenie prac

zabezpieczających i renowacyjnych tak, aby:

− zlikwidować istniejące zagrożenie awarią,

− powstrzymać postępujące zniszczenia,

− zapewnić bezpieczeństwo użytkownikom obiektu,

przy przestrzeganiu zasady maksymalnego zachowania istniejącej substancji zabytkowej pałacu.

2.4.2. Zakres opracowania.

a) Zakres terytorialny opracowania

Projekt obejmuje remont założenia zamkowego, w zakresie zabezpieczenia jego elementów, bez

ingerencji w istniejące uformowanie obiektu oraz remont i zabezpieczenie zagrożonych

zawaleniem ścian oraz zabezpieczenie korony murów, bez zasadniczej ingerencji w istniejącą

formę budynku.

b) Zakres rzeczowy opracowania

� Roboty przygotowawcze

� Roboty rozbiórkowe

� Wieniec żelbetowy górny W1

� Roboty ziemne

� Ściana oporowa

� Blok kotwiący

� Wzmocnienie zespołu cięgnami stalowymi

� Zszycie spękanego górotworu

� Wzmocnienie spękanych murów obwodowych

� Wieniec żelbetowy dolny – W2

� Baszta – wzmocnienie górnego fragmentu muru obwodowego

� Baszta – płyta żelbetowa

� Baszta – izolacje oraz odwodnienie tarasu

� Baszta – naprawa schodów drewnianych

� Baszta – posadzka przyziemia

� Drenaż


.

-7-

� Odprowadzenie wód opadowych – zespół zamkowy

� Powierzchnie dziedzińców wewnętrznych

� Schody kamienne

� Korona murów – hydrofobizacja

� Mury kamienne – uzupełnienie spoin

� Ślusarka – detale – baszta, zespół zamkowy

2.5. Opis stanu istniejącego.

2.5.1. Lokalizacja i zagospodarowanie terenu

Zamek położony jest na szczycie wzgórza o wysokości 368 m n.p.m., na terenie klonowo-lipowego

rezerwatu leśnego „Góra Zamkowa”. W południowej części zamku znajduje się cylindryczna wieża będąca

obecnie punktem widokowym dla turystów. W wewnętrznej części zamku, na dziedzicu znajdują się

fragmenty ścian wznoszące się 1-3 m ponad poziom terenu.

Wejście na teren ruin zlokalizowane jest w ścianie wschodniej, natomiast do samego założenia

prowadzą fragmenty schodów kamiennych od strony południowej (dojście obecnie użytkowane) oraz

schody od strony północnej stanowiące dawne wejście do zespołu zamkowego.

Całość terenu nie jest obecnie zagospodarowana i użytkowana w sposób uporządkowany i

zorganizowany.

2.5.2. Dane charakterystyczne obiektu

Zespół zamkowy jest obiektem o następujących cechach:

• Powierzchnia i kubatura

Baszta

Powierzchnia strefy wejściowej – 15,15m2

Powierzchnia tarasu – 32,27m2

Powierzchnia zabudowy baszty – 75,07m2

Zespół zamkowy (zachowany jako tzw.: „trwała ruina”, bez stropów, poszczególne

przestrzenie ograniczone fragmentami ścian)

Powierzchnia dziedzińców wewnętrznych – 924,05m2


.

-8-

powierzchnia działki – ok. 4240 m²

powierzchnia zabudowy zespołu zamkowego – ok. 1455 m²

• Długość całkowita: – ok. 65m

• Szerokość całkowita: – ok. 34m

• Wysokość maksymalna ścian obwodowych: – od ok. 1 – 3m

• Szerokość ścian zewnętrznych baszty: – 150-300cm

• Szerokość ścian zewnętrznych zespołu zamkowego: – 65-325cm

2.6. Opis elementów obiektu wraz z oceną stanu technicznego

Konstrukcja zamku jest tradycyjna:

− posadowienie obiektu – obiekt posadowiony został na bazaltowej skale, miejscami odsłoniętej

ponad terenem. Niższe partie terenu nadsypywane były rumoszem kamiennym.

Dwa masywne spiętrzenia skalne, niezasypane gruntem, tworzą nieckę, w której wniesiona była ściana

zachodnia. Ściana ta uległa zawaleniu wiosną 2006 roku.

− mury – mury kamienne, trójwarstwowe.

Wielokrotnie przemurowywane i naprawiane wykazują różnorodność materiałów konstrukcyjnych.

Użyto zaprawy glinianej na gruboziarnistym piasku. W miejscach przemurowanych użyto zaprawy

wapiennej i cementowej. Nieregularne kamienie zastąpiono miejscami regularnie ociosanymi

kamieniami granitowymi lub piaskowcem. Grubość murów wynosi od 65cm do 325cm.

Mury wewnętrznego dziedzińca odsłonięte są do wysokości 1-3 m ponad poziom terenu.

Zaobserwowano znaczne ubytki w spoinach murów, które powstały w wyniku długotrwałego

oddziaływania czynników atmosferycznych. W wielu miejscach istnieje zagrożenie osunięcia się

kamieni będących materiałem konstrukcyjnym ścian. W największym stopniu zniszczeniu uległy

szczytowe partie murów, które są wystawione na bezpośrednią penetracje wód opadowych. Mury

zewnętrzne od strony dziedzińca zasypane są gruntem. Parcie gruntu stanowi dla nich znaczne

obciążenie.

Podczas prowadzonych w przeszłości prac archeologicznych został odsłonięta dolna partia

masywnej ściany zachodniej. Jakiś czas po tym, na skutek osiadania pionowego i przemieszczenia

poziomego muru, na prostopadłych murach wewnętrznych pojawiły się spękania. Na powierzchni

zewnętrznej ściany również zaobserwowano zarysowania w obszarze przewiązanych z nią ścian

poprzecznych. Ściany te pierwotnie zapewniały masywnemu murowi stateczność. Ostatecznie wiosną


.

-9-

2006 roku ściana runęła, przysypując biegnącą u podnóża zamku trasę spacerową. Za podstawową

przyczynę awarii należy uznać penetrację wód opadowych wypłukujących spoiny w poziomie

posadowienia na skale muru trójwarstwowego.

Mury intensywnie porasta roślinność, penetrując szczeliny między osadzonymi kamieniami,

niszcząc materiał spoin i przyczyniając się do destrukcji konstrukcji ścian, szczególnie w ich

szczytowych fragmentach.

Nie istnieje obecnie żaden system regulujący dystrybucję wód opadowych. Wody te przenikają przez

grunt i penetrują mury zewnętrzne zamku. Zaobserwowano liczne zacieki wodne i intensywne

wypłukiwanie spoin.

− wieża (baszta) –wzniesiona została z nieregularnych kamieni na zaprawie glinianej i wapiennej.

Przestrzenie między dużymi głazami wypełniano drobniejszym materiałem.

Wieża ma kształt cylindryczny. Jej wysokość wynosi ok.14m. Grubość murów osiąga 3m w dolnej

części nieznacznie zmniejszając się wraz z wysokością.

Przesklepiona jest kopułą o małej strzałce wyniesienia z regularnie ociosanych kamieni. Nad kopułą

wykonano taras widokowy, układając posadzkę z płyt kamiennych oraz kamienną, cylindryczną

balustradę wysokości ok.75cm. Wody opadowe z tarasu odprowadzone są poprzez otwory

umieszczone w podstawie balustrady bezpośrednio na mury wieży. Izolacja posadzki wykonana jest z

warstwy papy.

Wewnątrz obiektu znajdują się zabiegowe schody drewniane, osadzone wokół drewnianego słupa

ustawionego w osi centralnej.

Powierzchnia murów konstrukcji wieży jest w złym stanie technicznym, szczególnie w partiach

szczytowych. Spoiny z zaprawy glinianej i wapiennej uległy w dużym stopniu wypłukaniu.

Wody opadowe z tarasu odprowadzone są poprzez otwory znajdujące się w podstawie balustrady

wypływając intensywnymi strumieniami bezpośrednio na koronę murów wieży zamiast poza obrys

obiektu.

Doprowadziło to do wypłukania substancji spoistych z zaprawy murów i powstania klinów odłamu.

Słabo powiązane , lub nawet luźno ułożone kamienie w chwili obecnej osuwają się stanowiąc

zagrożenie dla osób znajdujących się w pobliżu obiektu.

Wewnętrzna powierzchnia murów wieży jest w zadowalającym stanie technicznym. Nie

zaobserwowano ubytków spoin, ani materiału konstrukcyjnego ścian. Kopuła zachowana w stanie

dobrym, z lokalnym wypłukaniem spoin w obszarze przejścia na taras.

Schody drewniane wewnątrz wieży zachowane są w dobrym stanie technicznym.

Nie zaobserwowano porażenia elementów drewnianych czynnikami biotechnicznej korozji.


.

-10-

Silna cyrkulacja powietrza zapewnia dobre warunki wilgotnościowe dla konstrukcji drewnianej.

2.7. Dostosowanie obiektu do potrzeb osób niepełnosprawnych

Ze względu na zabytkowy charakter oraz układ obiektu nie ma możliwości dostosowania obiektu do

potrzeb osób niepełnosprawnych.

2.8. Bryła i elewacje

Niniejszy projekt stabilizacji i remontu nie zawiera rozwiązań zmieniających bryłę obiektu.

W elewacjach wprowadzono następujące zmiany:

- wprowadzenie ściany oporowej w elewacji zachodniej w miejsce zawalonej,

- wprowadzenie detalu ślusarskiego w elewacji murów obwodowych oraz baszty.

Fragmenty ścian obiektu poddano w projekcie rekonstrukcji i rewaloryzacji w celu przywrócenia im

stabilności konstrukcyjnej oraz w celu przywrócenia walorów estetycznych.

Szczegółowe rozwiązania i techniki rewaloryzacji zawarto w opisie robót budowlano – konserwatorskich.

2.9. Bezpieczeństwo pożarowe

Obiekt jest trwałą ruiną i nie musi spełniać wymagań ochrony przeciwpożarowej.

2.10. Opis rozwiązań projektowych – część konstrukcyjna

2.10.1. Roboty przygotowawcze i zabezpieczające

Przed przystąpieniem do realizacji należy:

− wykonać projekt wygrodzenia terenu i organizacji placu budowy,

− wykonać ogrodzenie placu budowy,

− wykonać projekt BIOZ.

2.10.2. Kolejność (etapy) robót. Technologia robót.

a) Oczyszczenie ruin kamiennych z porostów roślinnych, zachowując szczególną ostrożność przy

usuwaniu korzeni.

b) Oczyszczenie z zaprawy i segregacja zebranych i odłożonych kamieni oraz materiału

kamiennego z osuwiska. Materiał kamienny należy separować w dwóch partiach: materiał

kamienny okładzinowy (licowy) oraz materiał kamienny do zasypu rdzenia muru

trójwarstwowego, przygotowując uzyskane materiały do wtórnego wbudowania.

c) Demontaż górnych warstw korony murów (zarówno obwodowych jak i wewnętrznych oraz

baszty) w stopniu umożliwiającym wykonanie wieńców górnych (projekt).


.

-11-

d) Wykonanie wieńca żelbetowego górnego w przestrzeni rdzenia wyżej wymienionych murów,

pomiędzy zewnętrznymi warstwami muru ( wg projektu).

e) Powtórne wbudowanie kamieni licujących górną powierzchnię korony murów, w taki sposób by

przywrócić plastykę i estetykę murów sprzed wykonania wieńca. W przypadku baszty wieniec

należy wykorzystać do kotwienia bariery wieńczącej mur obwodowy baszty.

UWAGA:

Wbudowanie kamieni licujących koronę murów wykonać na zaprawie z kompozycji epoksydowej o

następującym składzie:

� epidian 5 – 100 cz.w.

� mączka kwarcowa – 200 cz.w.

� utwardzacz Z-1 -11 cz.w.

� aerosol – 1 ÷ 2 cz.w.

w taki sposób, by pozostawić niedopełnione spoiny na odcinku 3 cm od krawędzi zewnętrznych. Tą

przestrzeń należy wypełnić zaprawą historyczną, odtwarzaną (spoiny cofnięte) o składzie podanym

w dalszej części opracowania.

f) Wykonać „zszycie” głównych spękań górotworu w obszarze murów obwodowych pod basztą

(wg projektu). Do „zszycia” zastosować pręty stalowe żebrowane poddane piaskowaniu,

wprowadzane pod kątem max.45º do płaszczyzny spękania, wklejane w górotwór. Przestrzeń

spękania oczyścić przez przemycie strumieniem wody pod ciśnieniem, a następnie osuszyć

sprężonym ciepłym powietrzem. Wilgotność ścianek wewnętrznych spękania w fazie klejenia,

nie może przekraczać max.2%. Wywiercone otwory pod pręty wzmacniające oczyścić przez

przedmuchanie sprężonym powietrzem. Następnie, wykonać równocześnie sklejenie spękania

górotworu wprowadzając mieszaninę epoksydową o następującym składzie:

� Epidian 5 – 100 cz.w.


� ftalan dwubutylu – 5 cz.w.

� utwardzacz Z-1 – 11 cz.w.

pod ciśnieniem (iniekcja) do 5 atm. (powierzchnię zewnętrzną spękania uszczelnić na

czas iniekcji kitem grafitowym) oraz wklejenie prętów stalowych przy użyciu mieszaniny

epoksydowej:

� Epidian 5 – 100 cz.w.



.

-12-

� ftalan dwubutylu – 5 cz.w.

� utwardzacz Z-1 – 11 cz.w.

g) Oczyścić i zgeometryzować przestrzeń w obrębie osuwiska, przygotowując ten obszar do

wykonania żelbetowej ściany oporowej. Do zabezpieczenia tego obszaru przed osunięciem

wewnętrznych warstw, zastosować stalowe ścianki szczelne wg wytycznych grupy Aarsleff,

kotwione w podłożu skalnym. Ścianki zabezpieczenia kształtować w taki sposób, by

zabezpieczyć płaszczyznę czołową osuwiska i płaszczyzny boczne. Powierzchnia dolna

wytworzona po montażu zabezpieczenia, musi umożliwiać wykonanie płyty dolnej ściany

oporowej, betonowanej łącznie z ostrogą. Ścianę oporową posadowić wyłącznie na podłożu

skalnym geometryzując to podłoże do kształtu dolnej płaszczyzny ściany. Przed

rozpoczęciem betonowania, podłoże skalne oczyścić przez zmycie strumieniem wody pod

ciśnieniem i przedmuchanie sprężonym powietrzem. Przed betonowaniem osadzić kotwy

stalowe wklejane w podłoże skalne, wspomagające zabezpieczenie ściany na przesuw

ostrogą.

UWAGA:

� Wszystkie odwierty wykonać przy użyciu zestawów wolnoobrotowych z wiertłami z węglika

spiekanego lub „diamentowymi”, w maksymalnym stopniu eliminując drgania podłoża.

� Opisanej wyżej technologii ( z uwagą), należy użyć również przy wykonywaniu kotwienia

wieńca dolnego.

h) Wykonanie wykopu pod wewnętrzny blok betonowy kotwiący.

i) Wykonanie szalowania (należy użyć deskowań systemowych) ściany oporowej zewnętrznej

(etapami) z wprowadzeniem zbrojenia. Szczególną uwagę należy zwrócić na właściwe

osadzenie (wg projektu) belek stalowych, wypuszczonych wspornikowo, ze ściany oporowej

żelbetowej. Wsporniki belek powinny zostać osadzone przez zabetonowanie w części

rdzeniowej (konieczne będzie częściowe usunięcie kamiennego zasypu rdzeniowego) murów

obwodowych dochodzących z lewej i prawej strony do ściany oporowej. Betonowanie ściany

oporowej należy wykonywać etapami wyznaczonymi, w górnej partii, przez poziome

usytuowanie wystających wspornikowo belek stalowych ścianę należy tak usytuować aby lico

zewnętrzne ściany oporowej było cofnięte o grubość warstwy okładziny kamiennej licowej.

Oblicowanie zewnętrzne i wewnętrzne ściany oporowej należy wykonać przy użyciu


.

-13-

odzyskanego kamienia licowego, stosując wątek jak w licach kamiennych zachowanych. Do

murowania należy użyć zaprawy historycznej o recepturze odtworzeniowej podanej w dalszej

części opracowania. Należy pamiętać o osadzeniu w ścianie oporowej żelbetowej kotew z

drutu ocynkowanego Ø 6 mm ( 8 kotew na 1m2 lica) do przewiązania lica kamiennego

odtwarzanego - ze ścianą oporową. Kotwy należy dowiązać do zbrojenia ściany oporowej,

odgiąć do góry i zabezpieczyć cieńką folią polietylenową na czas betonowania ściany.

j) Na etapie betonowania ściany oporowej, który odpowiada poziomemu usytuowaniu kotew

stalowych z prętów Ø 55 mm, łączących ścianę oporową oraz przeciwległą ścianę kamienną

zamku ze środkowym blokiem kotwiącym, należy ułożyć te kotwy wraz z elementami

oporowymi (podtrzymując je, zbrojeniem ściany) i wykonać betonowanie kolejnego odcinka

ściany oraz bloku środkowego kotwiącego łącznie. W przypadku ściany kamiennej

przeciwległej, kotwy przeprowadzać przez mur obwodowy, a elementy kotwiące ukryć pod

zewnętrzną warstwą oblicową, wykonując poduszkę z zaprawy cementowej marki „10”, pod

element oporowy od zewnętrznej strony rdzenia środkowego muru

(obwodowego).Wykończenie górnej płaszczyzny ściany oporowej (korony) wykonać, przy

użyciu odzyskanego kamienia licowego wg technologii opisanej w 2.10.2 e.

UWAGA:

Szczególną uwagę należy zwrócić na dokładne poziome usytuowanie kotew Ø 55 mm nie

dopuszczając do jakiejkolwiek deformacji w stosunku do przebiegu prostoliniowego.

k) Wykonać wzmocnienia pionowych spękań murów kamiennych obwodowych wg następującej

technologii (projekt):

- wzmocnienia sytuować w rozstawie max.1 m. na wysokości muru (długości spękania

pionowego) poprzecznie do spękania, idąc do góry.

- w tym celu należy rozebrać fragment licowy muru na odcinku dwóch metrów (po 1 metrze

po lewej i prawej stronie spękania, poziomo)

- na warstwie rdzeniowej muru obwodowego, ułożyć dwie siatki węglowe na zaprawie

mineralnej w systemie MES X10 M25 firmy Ruredil.

- po wyschnięciu tak przygotowanego podłoża (wilgotność nie może przekraczać max.1,5 %

- należy wykonać pomiar wilgotności podłoża miernikiem dialektycznym) należy wkleić

poziomo dwie taśmy węglowe firmy S +P, niskomodułowe, typ: CFK 150/2000, 100/1.4

o długości 2m. Powierzchnie taśm od strony sklejenia, należy przygotować przez

zmatowienie papierem ściernym o gramaturze 150.


.

-14-

- następnie oblicować miejsce wzmocnienia kamieniem pierwotnym, zachowując

historyczny wątek, na zaprawie odtworzeniowej.

- wzmocnienia wykonywać pojedynczo,

- po wykonaniu jednego wzmocnienia i oblicowaniu, można przystąpić do wykonania

kolejnego.

UWAGA

� Opasujące wzmocnienie górnego fragmentu muru obwodowego baszty (projekt) wykonać wg

wyżej opisanej technologii.

� Przed przystąpieniem do wyżej opisanych wzmocnień (zarówno murów obwodowych w obszarze

spękań, jak i baszty), bezpośrednio przed odcinkami wzmacnianymi należy, wprowadzić opasujące

trzy (3) cięgna stalowe ze splotu (linki) Ø 6 mm każde oddalone od siebie o 10 cm.

Liny należy zawieszać na kotwach wklejonych w mury i ścianę oporową żelbetową,

rozmieszczonych w poziomie, obwodowo wokół obiektu w odległości nie większej niż 3 m.

Napięcie lin realizować przy użyciu nakrętek rzymskich i podkładek drewnianych w miejscach nie

przylegania lin do lica murów obwodowych.

Nakrętki rzymskie rozmieszczać nie rzadziej niż co 4 m.

Liny (sploty) napinać, przy użyciu klucza dynamometrycznego do

wartości max. 0,3 siły niszczącej przekrój liny.

� Takie samo zabezpieczenie wykonać przed przystąpieniem do prac wieńca dolnego

l) Wykonać wieniec dolny ( wg projektu) wprowadzając przed przystąpieniem do prac

zabezpieczenia lica murów opisane powyżej.

Wieniec wykonywać odcinkami o długości max. 2m., etapami, w pierwszym etapie co drugi

odcinek, pozostawiając odcinek środkowy muru istniejącego . Pręty zbrojenia wewnętrznego

odcinków lewego i prawego odginać na zewnątrz, po zabetonowaniu tych odcinków i wybraniu

części warstwy licowej (kamiennej) odcinka środkowego, pręty ponownie odgiąć do linii wieńca

i spawać do prętów odcinka środkowego.

Wieniec dolny oblicować oryginalnym materiałem kamiennym na zaprawie odtworzeniowej.

Wieniec kotwić kotwami stalowymi usytuowanymi poziomo, wklejanymi w podłoże skalne

(wg.projektu)

UWAGA


.

-15-

Po wykonaniu wieńca dolnego wykonać zasyp przestrzeni pomiędzy żelbetową ścianą

oporową a skarpą osuwiska pozostawiając zabezpieczenie ściankami stalowymi jako tracone.

Do zasypu użyć zbywającego materiału kamiennego, przemieszanego z piaskiem ilastym,

kopanym wymieszanym z cementem na sucho. Zasypu dokonywać warstwami grubości max.

30 cm, zagęszczanymi.

Przed wykonaniem zasypu, ułożyć od strony wewnętrznej drenaż wokół dolnego fragmentu

ściany oporowej wyprowadzając go poza mur obwodowy (wg projektu).

ł) Wykonać powierzchnie dziedzińców wewnętrznych (wg projektu) z niwelacją istniejących

poziomów, ułożeniem warstw i odwodnień z zachowaniem reliktów fragmentów historycznych

posadzek. Odprowadzenia wód opadowych na zewnątrz murów, wykonać z blachy cynkowej,

a kołnierze odprowadzeń wklejać w odwodnienia obwodowe przy użyciu kompozycji

epoksydowej. Spadki powierzchni dziedzińców wewnętrznych ustalić wg projektu pomiarem

geodezyjnym.

m) Wykonać płytę, izolację, odwodnienie, posadzkę oraz barierę tarasu widokowego baszty.

UWAGA:

Płytę żelbetową tarasu baszty należy wykonać tylko wówczas jeżeli kopuła (sklepienie) wieńczące

basztę będzie w złym stanie technicznym. W przeciwnym przypadku płyty nie wykonywać,

wykonać natomiast wieniec i izolację zgodnie z projektem. W przypadku nie wykonywania płyty, po

zdjęciu posadzki kamiennej usunąć delikatnie zasypkę i zgromadzić, wykonać wzmocnienie kopuły

(sklepienia) wg opisu wcześniejszego siatkami węglowymi i powtórnie wykonać zasypkę z

materiału pierwotnego. Decyzję o wykonaniu płyty uzależnia się od stanu technicznego sklepienia

od góry i zostanie ona podjęta w ramach nadzoru autorskiego.

n) Wykonać lokalne naprawy schodów drewnianych baszty przez flekowanie oraz usztywnić

konstrukcję schodów baszty ( w miejscach połączeń stopnic ze słupem) przy użyciu blach

ocynkowanych stalowych (np.: łączniki BMF) kątowych, przy użyciu wkrętów do drewna i śrub.

Konstrukcje drewnianą schodów i zwieńczenia górnego impregnować FOBOSEM 2M, a

następnie powierzchniowo SADOLINEM w kolorze orzech, odmiana 04. Wykonać dolną

posadzkę w parterze baszty z kostki granitowej łamanej 11 x 11x 11 cm, układanej na

zagęszczonej podsypce z piasku z suchym cementem (rys.9). Spoiny wypełnić kruszywem

drobnym bazaltowym.


.

-16-

o) Istniejące schody kamienne, prowadzące do ruiny zamku, zachować oczyścić, uzupełnić i

poddać hydrofobizacji oraz ustabilizować.

p) Górne powierzchnie korony murów hydrofobizować środkami firmy REMMERS.

q) Po wykonaniu w.w. prac wzmocnieniowych i konserwatorskich, należy przystąpić do

uzupełnienia spoin murów kamiennych ruiny zamku. W tym celu, należy dokonać dokładnego

przeglądu stanu wszystkich spoin i oczyścić je z części luźno związanych. Następnie należy

przystąpić do uzupełniania spoin przy użyciu zaprawy odtworzeniowej, historycznej, której

skład podano w załączniku. Przy uzupełnianiu należy zachować plastykę wyglądu

historycznego, spoiny obrabiać na ostro, zachowując charakter muru „dzikiego”. Nie należy

wymieniać spoin a jedynie je uzupełniać przy zachowaniu historycznej techniki i wyglądu

zewnętrznego. Ocenia się, że ok. 20 %-30% spoin, wymaga uzupełnienia.

r) Wykonanie i montaż krat stalowych w historycznych otworach ruiny (wg projektu)

UWAGI PODSUMOWUJĄCE

1) Wszelkie prace należy wykonywać z NADZWYCZAJNĄ OSTROŻNOŚCIĄ I

RESTRYKCYJNYM ZACHOWANIEM PRZEPISÓW BHP.

2) Liny (sploty) zabezpieczające mogą być usunięte nie wcześniej jak po wykonaniu wszystkich

prac. Ponadto w razie potrzeby w trakcie robót, należy niezwłocznie wprowadzać dodatkowe

zabezpieczenia w postaci zastrzałów, przypór, ściągów, rusztowań, etc.

3) Wszelkie projektowane prace muszą być prowadzone jedynie przez firmę posiadającą

znaczący dorobek we wzmacnianiu i konserwacji obiektów zabytkowych przy stałej obecności

uprawnionego kierownika budowy oraz pod ścisłym nadzorem osób uprawnionych w tym

inspektora nadzoru inwestorskiego, a także pod nadzorem autorskim.

4) Elementy stalowe kotw bloku kotwiącego środkowego należy szczegółowo zabezpieczyć

przed korozją antykorozyjnymi powłokami malarskimi.

5) Wszelkie wklejenia, iniekcje z użyciem kompozycji na bazie żywic epoksydowych należy

wykonywać w temperaturze otoczenia min.15ºC i wilgotności powietrza nie większej niż 60%.

6) Na projektowane prace, należy uzyskać zezwolenie Wojewódzkiego Dolnośląskiego

Konserwatora Zabytków oraz pozwolenie na budowę.

7) Nie dopuszcza się wchodzenia na taras widokowy baszty grup liczniejszych niż określone

(ilość osób) przez Straż Pożarną w trakcie odbioru obiektu.


.

-17-

8) Zastrzega się prawa autorskie do projektu oraz informuje, że wszelkie propozycje odstępstw

od projektu muszą być zgłaszane w formie pisemnej oraz akceptowane przez autorów również

w formie pisemnej I wykonane jedynie po uzyskaniu akceptacji.

2.10.3. Opis szczegółowy wykonania żelbetowej ściany oporowej i innych elementów konstrukcyjnych.

2.10.3.1 Ściana oporowa

Ściana oporowa długość ok 15m , wysokość ok. 14,5m (12,5m ponad poziom terenu). Płyta

pozioma obiektu - długość 8 metrów, grubość 1,5m, zakończona ostrogą o wysokości 0,5m i szerokości

1,5m. Ściana oporową wykonanać z betonu klasy B20. Grubość otuliny powinna wynosić 7,5cm. Do

zbrojenia stosować pręty ze stali o klasie A-II i gatunku:18G2-b.

Konstrukcja oporowa będzie połączona z istniejącym murem warstwowego poprzez 15 belek

stalowych HEB160 (Stal: 18G2A), rozmieszczonych w płycie pionowej ściany w odstępach co 32cm. Ze

względu na charakter projektowanej konstrukcji oraz specyfikę transportu materiałów składowych

konstrukcji na plac budowy, belki podzielono na 3 elementy, dwa o długości 6m i jeden o długości 7m.

Elementy będą połączone ze sobą za pomocą połączenia spawanego.

Płytę poziomą ściany oporowej zakotwiono do skały za pomocą kotew iniekcyjnych typu

42φ−− KIAP . Kotwy - długość 5m wprowadzono w górotwór pod kątem °45 .

W celu zamocowania kotew należy najpierw wywiercić otwór o średnicy mm5,044 ±φ i długości

równej długości zakotwienia (1,6m). Na początek żerdzi kotwi nakręcić głowice rozprężną, a na końcówkę

dwie nakrętki 230 ×M . Po wprowadzeniu kotwy do otworu należy nadać ruch obrotowy powodując

rozparcie głowicy rozprężnej. Głowice rozprężać momentem nie mniejszym niż 250 Nm. Żerdź po rozparciu

głowicy winna wystawać poza ścianę oporową od 85 do 95 mm. Po rozparciu głowicy należy odkręcić

nakrętki 230 ×M z żerdzi. Następnie na żerdź w kolejności nałożyć: uszczelnienie, tuleję dociskową,

podkładkę kwadratową i nakręcić nakrętkę 230 ×M . Nakrętkę dokręcić kluczem dynamometrycznym

nadając naciąg wstępny kotwie o wartości min. 30 kN oraz rozparcie uszczelki gumowej w otworze

kotwiowym. Po wykonaniu tych czynności podłączyć wystającą końcówkę gwintowaną kotwy 230 ×M do

przewodu tłoczącego pompy iniekcyjnej i wtłoczyć klej do górotworu. Po zakończeniu polimeryzacji kleju

kotew iniekcyjna zacznie spełniać rolę klasycznej kotwy wklejanej.

Skład kleju iniekcyjnego:

• Epidian 5 100 cz.w.

• Mączka kwarcowa 100 cz.w.

• Ftalan dwubutylu 5 cz.w.


.

-18-

• Utwardzacz Z-1 11 cz.w.

Rozwiązania szczegółowe, rozmieszczenie zbrojenia, etc. Przedstawiono na rys. 27

2.10.3.2 Drenaż i odwodnienie powierzchni dziedzińca zamku

Ze względu na historyczny charakter obiektu metoda odprowadzenia wody musi dawać możliwość dostępu

do podłoża znajdującego się pod warstwą odwadniającą. Do odwodnienia obiektu zastosowano system

wzorowany na „zielonych dachach”. Wybrano system PLATON DE 25 firmy ISOLA. PLATON przewyższa

tradycyjne systemy pod względem wytrzymałości i trwałości. Dużą zaletą PLATON-a jest zdolność do

magazynowania nadmiaru wody ( 21,6 ml ). Cecha ta jest istotna w przypadku Zamku we Wleniu. Obiekt

jest położony na skalnym wzniesieniu, bez dostępu do wód gruntowych. System magazynujący wodę

pozwoli na utrzymanie na dziedzińcu zamku roślinności ekstensywnej bez konieczności częstego

nawadniania.

Układ warstw systemu odwadniającego został przedstawiony na rysunku nr 8. Jako hydroizolacje

zastosowano membranę VÄRNAMO EPDM GREENSEAL. Ponadto użyto geowłókniny 260 2mg TERAM

3000 firmy REHAU.

2.10.3.3 Płyta żelbetowa baszty

- warstwy nad istniejącą kopułą (sklepieniem) kamienną należy rozebrać,

- po odsłonięciu kopuły (sklepienia), należy uzupełnić wszystkie szczeliny preparatami do iniekcji

Cerinol BSP (Deitermann) lub dwuskładnikową suspensją cementową Aida Iniektionsleim

(Remmers),

- sklepienie wzmocnić siatkami węglowymi Ruredil (Deitermann), X MESCH C10 M25

- przestrzeń nad sklepieniem wypełnić keramzytem I przykryć warstwą folii,

- wykonać płytę żelbetową, z betonu B25, zbrojoną siatką prętów Ø16 34GS zgodnie z rys. 7

PB.

- Płytę żelbetową izolować przy zastosowaniu systemu Deitermann bądź Remmers izolacji

tarasów – rys. 9PB.

2.10.4. Opis szczegółowy wykonania powierzchni dziedzińców wewnętrznych

2.10.4.1 Nawierzchnia granitowa – przyziemie baszty – konstrukcja

Przyjęto następującą konstrukcję:

- kostka granitowa - gr. 9/11 cm

- podsypka cementowo - piaskowa - gr. 3 cm


.

-19-

- kruszywo łamane stabilizowane mechanicznie 0/31,5 - gr. 10 cm

Nawierzchnia z kostki granitowej układana równoległymi pasmami po obwodzie koła

względem środka baszty, ograniczona ścianami baszty, powierzchnia podwyższona względem

poziomu terenu na zewnątrz o 2cm. Spoiny wypełnić kruszywem drobnym bazaltowym.

2.10.4.2 Nawierzchnia trawiasta

Wykonać nawierzchnię dziedzińców porośniętych trawą wg rysunków:19 PB. Minimalna grubość

warstwy wegetacyjnej wynosi 10 cm.

2.10.4.3 Nawierzchnia grysowa

Przyjęto następującą konstrukcję:

- Kruszywo granitowe łamane o frakcji do 16mm lub niesort dolomitowy o frakcji od 1 do 8

mm (do rozstrzygnięcia w ramach nadzoru konserwatorskiego), - gr. min 15 cm

- geowłóknina 260 g/m2

- Platon DE-25,

- geowłóknina 260 g/ m2

- żwir (w miejscach przebiegania rowów drenażowych),

- hydroizolacja

2.10.4.4 Istniejąca posadzka kamienna – do konserwacji

W technologii robót przewidziano następujące czynności (technologia firmy Remmers):

� Oczyszczenie wstępne:

- oczyszczenie elementów kamieniarskich z brudu,

- usunięcie zanieczyszczeń organicznych (mikroorganizmy, porosty, odchody ptasie, itp.),

- usunięcie zanieczyszczeń nieorganicznych (wykwity solne, nagromadzenia ziemi itp.),

- wykonanie przez oczyszczenie przy użyciu szczotek, szpachelek, pędzli.

� Likwidacja mikroorganizmów przez naniesienie preparatu Alkutex BFA-Entferner (działanie

bakterio-, grzybo- i glonobójcze).

� Wstępne wzmocnienie kamienia przy zastosowaniu Funcosil Steinfestiger 300.

� Stabilizacja konstrukcyjna – sklejenia pęknięć, demontaż i powtórny montaż elementów

destabilizowanych

� Mycie wstępne wodą pod ciśnieniem.

� Usunięcie ewentualnych wtórnych uzupełnień i obcych materiałów.


.

-20-

� Usunięcie wszelkich powłok malarskich przy użyciu Alkutex Abbeizer a następnie użycie

preparatu Alkutex Fassadenreiniger-Paste.

� Odtworzenie zewnętrznej powierzchni przy zastosowaniu Funcosil Restauriermortel (kolor

dobrany indywidualnie na podstawie próbki.

2.10.4.5 Zestawienie powierzchni dziedzińców wewnętrznych

Nawierzchnia trawiasta – 770,85 m2

Nawierzchnia grysowa – 137,09 m2

Istniejąca posadzka – ok. 17 m2

2.10.5. Stabilizacja i konserwacja istniejących schodów prowadzących na teren założenia zamkowego

Elementy kamienne podlegające renowacji należy zdemontować. Przed demontażem tych

elementów, należy dokonać dokładnej ich inwentaryzacji. Każdy element oznaczyć tak, aby po

renowacji I konserwacji powrócił na pierwotne miejsce.

Schody wykonać na fundamencie betonowym.

Do renowacji I konserwacji użyć materiałów w technologii Remmers lub innej o podobnych

parametrach i właściwościach:

� Oczyszczenie wstępne:

- oczyszczenie elementów kamieniarskich z brudu,

- usunięcie zanieczyszczeń organicznych (mikroorganizmy, porosty, odchody ptasie, itp.),

- usunięcie zanieczyszczeń nieorganicznych (wykwity solne, nagromadzenia ziemi itp.),

- wykonanie przez oczyszczenie przy użyciu szczotek, szpachelek, pędzli.

� Likwidacja mikroorganizmów przez naniesienie preparatu Alkutex BFA-Entferner (działanie

bakterio-, grzybo- i glonobójcze).

� Wstępne wzmocnienie kamienia przy zastosowaniu Funcosil Steinfestiger 300.

� Usunięcie wszelkich powłok malarskich (niehistorycznych) przy użyciu Alkutex Abbeizer a

następnie użycie preparatu Alkutex Fassadenreiniger-Paste.

� Uzupełnienie ubytków (brakujące elementy schodów) – flekowanie kamieniem o

właściwościach fizykochemicznych, mechanicznych I optycznych odpowiednich do właściwości

kamienia oryginalnego.


.

-21-

2.10.6. Opis wprowadzonego detalu

Wprowadzony detal ślusarki – krata wejściowa na teren założenia, wejście do baszty, kraty okienne oraz

detal balustrady tarasu – wykonać wg rys. 11, 12, 13, 14 PB. Elementy stalowe zabezpieczyć farbą

antykorozyjną odporną na działanie czynników atmosferycznych w kolorze czarnym mat.

2.11. UWAGI

• Uwagi zasadnicze zawarto w poz. 2.10.2


.

-22-

3. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (BIOZ)





Niniejszy projekt został sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.

imię i nazwisko data podpis i pieczęć

Projektant:

Sprawdzający:

dr hab. inż. Jerzy Jasieńko Prof. Nadzw. PWr upr. bud. nr: 59/86/UW, nr ewid. DOŚ/BO/0002/01

dr inż. Lech J. Engel upr. bud. nr: 172/63-Op, 146/64-Op;

nr ewid. DOŚ/BO/3598/01

mgr inż. Adam Marek

upr. bud. nr: 123/03/DOŚ; nr ewid. DOŚ/BO/0208/04

grudzień 2007r.

Wrocław, grudzień 2007


.

-23-

Obiekt zagrożony katastrofą budowlaną.

Wszystkie prace należy prowadzić z nadzwyczajną ostrożnością, zgodnie z projektem.

Na etapie wykonawstwa budowlanego należy sporządzić plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia zwany

„planem bioz” zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23.06.2003 w sprawie informacji

dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 120,

poz. 1126).

Wg wiedzy projektantów obiekt stwarza następujące dodatkowe zagrożenia podczas realizacji robót

budowlanych:

- roboty rozbiórkowe – obszar na którym prowadzone będą roboty rozbiórkowe należy

ogrodzić i oznakować tablicami ostrzegawczymi. Nie dopuszcza się do przebywania

jakichkolwiek osób poniżej pracowników prowadzących roboty rozbiórkowe.

Pracownicy powinni być odpowiednio zabezpieczeni.

- roboty impregnacyjne – roboty impregnacyjne powinny być prowadzone z

uwzględnieniem instrukcji producenta środków służących do wykonywania tych robót.

Teren, na którym będą prowadzone takie roboty należy oznakować. W miejscach

wykonywania robót impregnacyjnych niedopuszczalne jest używanie otwartego ognia,

palenie tytoniu oraz spożywanie posiłków, a niezwłocznie pod zakończeniu robót oraz

w przerwach na posiłki osobom wykonującym roboty należy umożliwić umycie się

ciepłą wodą i korzystanie ze środków higieny osobistej,

- roboty elewacyjne – konieczny montaż rusztowań o wysokości ok. 19m. Przed

montażem i demontażem rusztowań należy wyznaczyć i ogrodzić strefę

niebezpieczną. Rusztowania należy zabezpieczyć przed upadkiem osób i przedmiotów

balustradą, deskami krawężnikowymi i siatkami ochronnymi. Należy wykonać daszki

ochronne na wysokości nie mniejszej niż 2,4m nad terenem nachylone pod kątem 45o

w kierunku źródła zagrożenia,

Wg wiedzy projektantów obiekt nie wprowadza szczególnych zakłóceń ekologicznych w charakterystyce

powierzchni ziemi, gleby, wód powierzchniowych i podziemnych. Obiekt z projektowanym wyposażeniem

oraz przewidywanym sposobie użytkowania nie emituje szczególnych hałasów i wibracji wymagających

dodatkowych środków zaradczych. Emisja zanieczyszczeń jest nie większa niż dopuszczalna w aktualnych

przepisach i normach.


.

-24-

Dodatkowo zaleca się co następuje:

Na placu budowy należy wyznaczyć miejsca składowania materiałów i wyrobów budowlanych oraz

wykonać tymczasowe sieci, oświetlenie i drogi.

Tablicę informacyjną budowy należy umieścić zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Po zakończeniu prac, tymczasowe urządzenia placu budowy należy zdemontować, a teren

doprowadzić do należytego porządku.

Wykonawca powinien utrzymywać drogi dojazdowe do placu budowy oraz drogi wewnętrzne,

ścieżki w należytym stanie i czystości. Pojazdy przewożące ładunki o potencjalnej uciążliwości pyłów

lub zabrudzeń, jak np. kruszywo, piasek, żwir, ziemia itd. powinny być zabezpieczone w sposób

uniemożliwiający spadanie materiałów z pojazdu.

Wszystkie prace budowlano - montażowe powinny być wykonywane zgodnie z aktualną

dokumentacją techniczną, przepisami prawa, obowiązującymi Polskimi Normami, zasadami wiedzy

technicznej.

Odpady powinny być segregowane i umieszczane w odpowiednich pojemnikach. Ich wywozem i

utylizacją powinny zajmować się wyspecjalizowane w tym zakresie firmy posiadające odpowiednie

uprawnienia. W procesie realizacji należy dążyć do minimalizacji ilości odpadów, a także do

ograniczania ilości zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery.

Kierownictwo budowy powinno dążyć również do ograniczenia lub eliminowania hałasu uciążliwego

dla realizatorów i otoczenia.

Bezpieczeństwo i higiena pracy przy realizacji robót

Roboty powinny być wykonywane zgodnie z wymaganiami bhp i ppoż. Pracowników należy

wyposażyć w sprzęt ochrony osobistej, odzież, obuwie robocze oraz odzież ochronną zgodnie z

wymogami Polskich Norm w tym zakresie. W celu eliminowania potencjalnych zagrożeń, przed

przystąpieniem do realizacji zostanie sporządzony wykaz prac szczególnie niebezpiecznych. Strefy

niebezpieczne na placu budowy powinny być wyznaczone oraz odpowiednio oznakowane.

Pracowników przewidzianych do wykonywania prac na wysokości, prac impregnacyjno-

odgrzybieniowych i innych niebezpiecznych można dopuścić do stanowiska pracy jedynie po

odpowiednim przeszkoleniu.


.

-25-

Dostawy materiałów

W trakcie realizacji prac dominującym sposobem dostawy materiałów będzie transport ręczny z

użyciem wózków. Nie wyklucza się konieczności transportu helikopterowego materiałów masowych.

Do realizacji robót należy stosować materiały i wyroby zgodnie z zatwierdzoną dokumentacją

techniczną, dopuszczone do stosowania w budownictwie, posiadające wymagane dokumenty

jakościowe. Na zastosowane materiały, wyroby budowlane i urządzenia techniczne muszą być

dostarczone, zgodnie z obowiązującymi przepisami, certyfikaty na znak bezpieczeństwa, certyfikaty

zgodności, deklaracje zgodności z Polskimi Normami lub aprobatami technicznymi, świadectwa

jakości, atesty, wymagane prawem opinie i oświadczenia.

Wrocław , grudzień 2007r.


.

-26-

4. Załączniki

1. Obliczenia statyczne 2. „ Badania kamienia i zapraw murów ruiny zamku we Wleniu”


.

-27-

5. Zbiór dokumentów związanych z projektem


.

-28-

6. Część graficzna

projekt budowlany 15 12 2007 - zamek.wlen.plzamek.wlen.pl/projekt.pdf · − ekspertyza stanu...

Documents