prof. dr hab. inż. Jan KaźmierczakPoseł na Sejm RP

Przewodniczący Parlamentarnego Zespołu ds. Innowacyjności i Informatyzacji

Z-ca Przewodniczącego Komisji Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii

XII Konferencja SOOIPP Gliwice, 20 maja 2011 r.

Unia dla Innowacji – perspektywy polityki

UE

20.04.23 2

1.Przyjęcie przez Unię Europejską tzw. „Strategii Lizbońskiej”: podstawy działań, które poprzez ścisłe powiązanie działań planowanych i realizowanych w obszarze badań i rozwoju (B+R) z potrzebami i możliwościami gospodarek składających się na wspólną, europejską przestrzeń gospodarczą, miały umożliwić osiągnięcie przez europejskie gospodarki przewagi konkurencyjnej w skali globalnej.

2.Modyfikacja „Strategii Lizbońskiej”

3.„Europa 2020”

20.04.23 3

Kluczowym czynnikiem dla wzrostu konkurencyjności tak gospodarki poszczególnych krajów, jak i całej Europejskiej Przestrzeni Gospodarczej, może i powinno być wdrażanie modelu gospodarki opartej na wiedzy.

Wiedza może być traktowana jako konkretny zasób, będący podstawą wzrostu gospodarczego.

Postulat wzrostu innowacyjności: podstawa rozwoju gospodarczego. Postulat ten wydaje się być istotny szczególnie dla gospodarek tych krajów, których dotychczasowy rozwój był oparty głównie na wykorzystaniu jako podstawy rozwoju rezerw prostych

20.04.23 4

Determinanty wzrostu (rozwoju):

Smart growth (wzrost oparty na wiedzy i

innowacjach)

Sustainable growth (wzrost zrównoważony)

Inclusive growth (wzrost „włączający”)

Problemy do dyskusji panelowej:

1)Na ile założenia strategiczne UE odpowiadają

wyzwaniom gospodarki globalnej?

2)Jak polska gospodarka wpisuje się obecnie w

koncepcje UE (Europa 2020, Unia dla

Innowacji)?

3)Jakie wyzwania są dominujące w procesie

dostosowania Polski do współczesnych wyzwań?

20.04.23 5

20.04.23 6

Rys.1. Wartość syntetycznego indeksu innowacyjności w wybranych krajach w 2007 r.

20.04.23 7

Jako kluczowe problemy kształtujące aktualną sytuację w omawianym obszarze wskazuje się najczęściej:ciągle znaczne możliwości osiągania sukcesu w działalności gospodarczej bez sięgania po innowacyjne rozwiązania,zakłócone relacje pomiędzy gospodarką a sektorem B+R,brak skutecznej polityki proinnowacyjnej państwa i niedookreślone kompetencje instytucji, które powinny uczestniczyć we wdrażaniu w naszym kraju modelu „gospodarki opartej na wiedzy”,brak zdefiniowanych obszarów merytorycznych, w których można i należy podejmować innowacyjne przedsięwzięcia oraz kryteriów, umożliwiających ocenę poziomu innowacyjności.

20.04.23 8

Powstaje pytanie: czy i jak wskazany powyżej obszar uwarunkowań, tworzących przysłowiowy „krąg niemożności”, daje się przerwać? Innymi słowy: co mogłoby otworzyć drogę do radykalnej poprawy miejsca Polski w „rankingu innowacji”?

Wydaje się, że szansa skutecznej budowy w Polsce gospodarki opartej na wiedzy leży w łącznym podjęciu i rozwiązaniu co najmniej kilku kluczowych kwestii.

20.04.23 9

Możliwości poprawy poziomu innowacyjności polskiej gospodarki to przede wszystkim:

Skuteczne wykorzystanie istniejącego potencjałuSystemowa poprawa (odbudowa?) powiązań między gospodarka a sektorem badań i rozwojuDobre wykorzystanie środków finansowych, zarówno pochodzących z funduszy UE jak i krajowych źródeł finansowania

20.04.23 10

1. Na pewno warto podejmować próby diagnozowania istniejących w naszym kraju przeszkód na drodze wdrażania modelu gospodarki opartej na wiedzy, także w wąskich obszarach problemowych.

2. Warto również korzystać z „dobrych praktyk”: w wielu miejscach w Polsce nietrudno znaleźc bardzo pozytywne przykłady innowacyjnych przedsięwzięć, nie tylko w obszarze tradycyjnie rozumianej gospodarki.

3. Warto także widzieć innowacyjność w właściwych proporcjach, jako jeden z czynników wzrostu.

20.04.23 11

Dziękuję za uwagę