www.onikidergisi.com Kasım 2009

23

Sezai Demir demirr81@hotmail.com

''Hayatımızı tanımak, kendimizi tanımaktır. '' ( Tolstoy )

Yolculuk Daha iyiyi anlamak için kendimize sorduğumuz sorular zamanla algılayış

biçimimizi ve tutumlarımızı oluşturur. Bizde zamanın tanıkları olarak iç dünyamızı

olgunlaştırma ve kendimizi tanıma gayreti sayesinde derinliklerimize dalarız. Zamanlar

değişir, koşullar değişir, çevremiz değişir ve her şeye uzaylı gibi bakılmaya başlanır. Oysa

değişen pek bir şey yoktur. Kâinat bile 6 günde yaratıldığına göre zaman durmuş sadece

insanlar içinden geçmektedir. Üstelik bu hayat dünya ile de sınırlandırılmamış ahiretle de

taçlandırılmıştır. Dünya hayatı kısmında ise insanın çevresinde ki her şey hayattar kılınmış ve

onun sınavı olmuştur.

Bize düşen görev;emanet verilen bu hayatın farkında olmak ve iyi bir insan olmaktır.

İnsanlık kadar eski olan şeylerden biri de inançtır. Bize hayatın anlamını da inanç verir.

İnanç hangi cevapları verirse versin, bu cevapları kime verirse versin ve hangi inanç

olursa olsun, inancın her cevabı insanın ölümlü varlığına sonsuzluk anlamı verir; yani

acılarla, fedakârlıklarla, ölümle yok olmayan bir anlam. Bu demektir ki, yaşamanın anlam ve

imkânı yalnızca inançla bulunabilir.

İnancın devreye girdiği yerde zorluklarda beraberinde başlar. Her şeyle imtihan edilirsiniz.

Siz sınandıkça ömür geçer, ömürler geçer ve kendinizi dinlemekten yorgun düşersiniz

sonunda bizim bildiklerimizin kıymetinin "yok" hükmünde olduğunu anlarsınız.

"Nereden geldim, nereye gidiyorum, ben neciyim burada?" soruları ve beyin fırtınaları

kendini mutlak kabullenişe bırakır.

Herkes yazgısını yaşar. Yazgıyı kabullendikçe kendimizi de tanımaya başlarız. Tanımaksa

yolculuğun başladığı yerdir.

Kendimizi tanıma yolculuğumuz; başkalarının huzuru,

bizimse kazancımız olsun..!