Drodzy przyjaciele!

Minęło już wiele miesięcy, odkąd dzieliliśmy się z Wami nowościami z naszej pracy w Afryce Południowej. Czas szybko mija!Dziękujemy Wam wszystkim za Wasze nieustanne wsparcie i hojność!Wszystkiego Najlepszego w Nowym Roku! Niech Pan Was błogosławi i obdarzy nowym doświadczeniem Jego opatrznościowej ręki, która wszystko prowadzi ku wypełnieniu Jego wspaniałego planu zbawienia w naszym życiu, w Koinonii i na całym świecie.

SŁOWO STAŁO SIĘ CIAŁEM, I

ZAMIESZKAŁO WŚRÓD NAS!

KOINONIA 2 0 1 7 E D Y C J A N O W O R O C Z N A

thefamily

O a z a w L o u r d e s M i s s i o n - A f r y k a P o ł u d n i o w a -

J a b u l a n d 2 0 1 6Jak co roku, 18 grudnia nasza misja przemieniła się w „Jabulandię” (co w języku zulu oznacza „Kraina Radości”) dla ponad dwóch tysięcy dzieci. Po Mszy Św., animowanej przez chór dziecięcy, której przewodniczył nasz ukochany biskup Stanisław, odbył się krótki program artystyczny. Następnie dzieci tłumnie rzuciły się z radością na ślizgawki wodne, uczestniczyły w różnego rodzaju grach i zabawach, zajadały się hot dogami, cieszyły się z prezentów i lodów.

Przedsięwzięcie nie było łatwe, ale nie byliśmy sami. W organizacji święta wzięło udział około trzydziestu współpracowników z projektu dla sierot oraz spora liczba wolontariuszy. Akcja odbyła się dzięki wsparciu MSC Company, która nie tylko sponsorowała wydarzenie, ale pomagała nam w prowadzeniu zajęć dla dzieci.

Youth Music FestivalPo raz pierwszy zorganizowano Festiwal Muzyki i Tańca, celem którego było odkrycie nowych talentów i stworzenie nowych perspektyw dla naszych młodych. Choć mała, scena naszej Misji, gościła szesnaście zespołów, które zaprezentowały się w swoich tradycyjnych strojach. Publiczność, przybyła licznie (ok. 700 osób) i odpowiadała z entuzjazmem. Był to piękny dzień, który na pewno warto powtórzyć w przyszłym roku.

Pierwsze zobowiązania naszego brata Ignacego11 grudnia nasz brat Ignace, urodzony w Kongu, złożył swoje pierwsze zobowiązania we wspólnocie Jan Chrzciciel. Było to święto dla całej wspólnoty - nie tylko dla braci i sióstr konsekrowanych, ale także dla miejscowej ludności, która na sposób cechujący

„Zulu” wyraziła swoją radość oraz wdzięczność. Oby świadectwo Ignacego było zachętą dla młodych tej ziemi do ochoczej odpowiedzi na powołanie do dziewictwa.

Pierwsze zobowiązania w

DurbanieByła to ogromna radość dla nas wszystkich, ponieważpo kilku latach pracy duszpasterskiej w Durbanie, pierwszych dziesięciu braci i sióstr złożyło swoje zobowiązania w Koinonii, do kroczenia w duchowości Jana Chrzciciela. Na razie mamy 4 domy modlitwy…

modlimy się o ich pomnożenie.

Świadectwo Eleonory

Praca braci i sióstr konsekrowanych ze wspólnoty w tym to właśnie kontekście jest bardzo cenna. Każdego dnia starają się przekazać mieszkającym we wsiach w pobliżu Misji, nadzieję i radość wiary w Pana. Czynią to poprzez

konkretną pomoc, jak np. projekt adopcji na odległość. I… spędziłam z nimi najpiękniejsze Boże Narodzenie mojego życia!

Działalność duszpasterskaW naszej Misji wciąż przybywa aktywności! W samym tylko grudniu mieliśmy ponad 100 chrztów, 104 Pierwszych Komunii, wielu młodych, przygotowujących się do bierzmowania, wzięło udział w Kursie Filip.

„Szkoła ewangelizacji” dotarła także do najbardziej odległych obszarów, do których jeździmy, prowadząc kursy formacji kerygmatycznej. Odpowiedź miejscowej ludności jest coraz gorliwsza, ich życie przemienia się a ich domy stają się „Domami Modlitwy”. Nowe Ogrodzenie

Nasza misja staje się coraz piękniejsza. Wreszcie mogliśmy zamontować ogrodzenie przynajmniej dookoła naszego domu. Jest to jedyny sposób na trzymanie z dala krów

i kóz, które zjadały nasze warzywa! Udało się nam także wykończyć część domu, w której, na razie, mieszczą się: kaplica i biuro pasterza.

“Odkrycie, iż mimo naszej różnorodności, urodziliśmy się wszyscy pod tym samym niebem”

ten cytat autorstwa Andrea Caschetto, streszcza moje doświadczenieze wspólnotą w Afryce Południowej. Pan przyprowadził mnie aż tak daleko, abym doświadczyła świata, który, zarówno w

wielkich, jak i w małych rzeczach, jest całkowicie odmienny od mojego, od naszego świata. Dotknęłam biedy i beznadziei w to, że można żyć lepiej, czyli w dogodniejszych warunkach życia.