o departamento de orientación
DESCRIPTION
O Departamento de Orientación. C.E.P. PILAR MAESTÚ SIERRA E.E.I. CONCHIDO E.E.I. ANGUSTIA CURSO 2007-2008. QUE É?. QUE É?. É un órgano especializado:. Que apoia a labor do profesorado. Que apoia a labor das familias. Que analiza as dificultades de aprendizaxe dos nenos -as. - PowerPoint PPT PresentationTRANSCRIPT
O Departamento de Orientación.
C.E.P. PILAR MAESTÚ SIERRA
E.E.I. CONCHIDOE.E.I. ANGUSTIA
CURSO 2007-2008
É un órgano especializado:
Que apoia a labor do profesorado
Que apoia a labor das familias
Que analiza as dificultades de aprendizaxe dos nenos-as
Para dar a resposta axeitada ás súas necesidades
QUE É?QUE É?
XEFE DO DEPARTAMENTO DE ORIENTACIÓN
ESPECIALISTA EN PEDAGOXÍA TERAPÉUTICA
ESPECIALISTA EN AUDICIÓN E LINGUAXE
XEFE DE ESTUDOS/ DIRECTOR DO CENTRO
QUEN O FORMAMOS?
CALES SON AS SÚAS FUNCIÓNS?
Co centro
• Facer avaliacións dos nenos-as
• Deseñar medidas de atención ao alumnado con dificultades de aprendizaxe
Coas familias
• Orientar ás familias na solución das dificultades que presentan os seus fillos-as
• Mediar na relación familia- titores para solución dos problemas que se poidan plantexar no traballo cos seus fillos-as
Cos nenos-as
• Facilitar apoio aos nenos-as cando máis o necesitan.
• Intervir de forma específica para previr as dificultades
Co profesorado
• Asesorar e facilitar recursos para o desenvolvemento da titoría
• Asesorar no desenvolvemento das medidas de atención á diversidade
OR
IEN
TA
DO
RA
A AUTONOMÍA NOS NENOS
DE 3 6 ANOS.
“OS NENOS E NENAS APRENDEN O QUE VIVEN”
Educar na familia e na escola esixe: Ensinar certas NORMAS dende moi pequenos
-adaptadas á súa idade -cunha organización FAMILIAR / escolar axeitada
Permite vivir nas
condicións axeitadas
para aprender
“OS NENOS E NENAS APRENDEN O QUE VIVEN”
Ensinar HÁBITOS de vida
-AUTONOMÍA -ESTUDO…
SONO
ALIMENTACIÓN
ASEO E HIXIENE
VESTIDODESVESTIDO
ORDEE
LIMPEZA
¿Que é un hábito?É unha forma de reaccionar fronte a unha
situación determinadaEX: chegamos a casa e sacamos o abrigo, deixámolo no seu sitio, e non tirado no primeiro lugar que atopamos, ou o calzado e poñemos as zapatillas…
Obtense a súa adquisición a través dun entrenamento sistemático
Repetimos a conduta varias
veces e interiorizámola
REALÍZANSE AUTOMATICAMENTE, SEN NECESIDADE DE ANALIZAR O QUE ESTAMOS A FACER.
¿Por que é importante a familia na adquisición destes hábitos?
Porque os hábitos fundamentais adquírense na etapa de 0-3 anos
Nesta etapa os nenos-as ,na maioría dos casos, non asisten a centros educativos
Porque a familia e os hábitos de vida que están instaurados na mesma, serán imitados polos seus fillos-as
Pais e Nais establecen horarios de vida: Horario de comida, de deitarse, de levantarse, de asearse, de ordenar as cousas de cadaquén…
Porque a SOBREPROTECCIÓN perxudica o desenvolvemento do neno-a
“A FAMILIA É O PRIMEIRO LUGAR DE SOCIALIZACIÓN DO NENO-A, ONDE ADQUIRE AS
PRIMEIRAS NORMAS / PAUTAS DE COMPORTAMENTO E ONDE SE ADQUIREN
TAMÉN OS PRIMEIROS HÁBITOS BÁSICOS DA VIDA DIARIA”
¿Que é un hábito básico de autonomía?
Son comportamentos principalmente domésticos
Son imprescindibles para o desenvolvemento do neno-a
Permítenlles enfrontarse as esixencias do entorno ( escola, rúa, parque…) sen ter que precisar da axuda do adulto.
Mamá estame peiteando!!!!
Eu lavo as miñas mans soa!!!!
AUTÓNOMA NON AUTÓNOMA
QUERO COMER SÓ?Como me podes ensinar?
Quero comer só?Como me podes
ensinar?Acostúmame a comer sempre á mesma hora. Debemos ensinar ao
neno-a a comer sempre á mesma hora sen “chuches” polo medio das comidas principais.Non me obrigues a comer. Non fagas da comida unha hora
de imposicións. A hora de comer non se debe asociar con algo imposto, senón como a satisfacción dunha necesidade básica.
Dame alimentos variados para que me acostume a todos os sabores.Quero comer con vós. A comida debe converterse nun
momento agradable para compartir cos pais/nais.
Quero comer só, vou intentalo ainda que non o faga ben, só así aprenderei
Ensíname a permanecer sentado mentras como, a empregar ben os cubertos…: Debémoslles ensinar aos nosos fillos-as as pautas básicas de comportamento na mesa.
“SÓ SE LLES ENSINAMOS A COMER SÓS,
FARANO BEN E ADQUERIRÁN ESTEHÁBITO DE AUTONOMÍA”
Quero vestirme e espirme só?
Como o fago?Déixame que me desvista sacando algunhas prendas de roupa.
Debemos deixarlle en primeiro lugar que saque aquelas prendas máis sinxelas para ir as máis complexas.
Eu podo abotoar e desabotoar botóns. Ensíname como facelo.
Eu sei porme os zapatos. Déixame facelo.
Eu podo atar os cordóns das zapatillas e dos zapatos. Ensíname e déixame facelo.
ENSÍNAME E DÉIXAME FACELO!!!!
NECESITO DURMIR PARA ESTAR BEN. FAIME FALTA…
Deitarme sempre á mesma hora.
Durmir as horas necesarias ( oito-dez horas como mínimo).
Durmir só. Non quero durmir cos meus pais, nin na súa habitación.
Teño que acostumarme a durmir coa luz apagadaDebemos evitar
alteracións, nos momentos de xogos,
ou nos horarios de alimentación
Se poido ….serei máis autónomo-a.
Lavar eu só/soa as miñas mans.
Lavar eu só/soa os meus dentes.
Ir ao baño eu só/soa, cada vez con menos axuda.
LIMPARME EU SÓ/SOA CUN PANO
Necesito sabercolocar cada cousa
no seu sitio
A orde é básica para o meu desenvolvemento
A orde e os xoguetes
O xogo é un elemento básico na vida dos nenos-as, xa que é a súa forma de comprender e asimilar o seu entorno e de desenvolver e afirmar a súa identidade.
A través do xogo podemos ensinar hábitos de orde:
Sinalamos un lugar onde gardar os xoguetes, que sexa axeitado á estatura do neno-a.
Ensinarémoslle dende moi pequeno- así terá o hábito de gardar os xoguetes ao final do día.
Quizáis non o faga como ti queres, pero establece expectativas razonables
Recompensa o bo comportamento do teu fillo-a.
A orde e os xoguetes
¿Como deben ser os xoguetes que compremos no Nadal, ou noutras datas?
Deben ser axeitados ao neno-a, tendo en conta as características do neno-a e do xoguete.
Debemos ter en conta a idade do neno-a á hora de elexir o xoguete que lle imos a regalar.
Debemos ter en conta para que se van a empregar os xoguetes que merquemos.
Teñen que ser seguros ( que non causen accidentes aos seus usuarios)
Mercaremos xogos educativos, fundamentalmente: puzzles, contos, xogos de ordenador, e aqueles que aos nenos-as lles gustan.
Que non inciten á violencia, agresividade, ou que produzan adicción
¿Cómo lograr que o neno-a adquira progresivamente os
hábitos de autonomía?Trátase dun proceso normal que na maioría dos casos se realiza
de forma “NATURAL”.Cando queremos que o neno-a aprenda un comportamento debemos
formular un obxectivo moi concreto:
Quero que ( o meu fillo-a), aprenda a comer só, usando a cuchara, o garfo e o coitelo, sen tirar comida o chan e inxerindo todo tipo de alimentos.
Quero que ( o meu fillo-a), coma de forma correcta e civilizada.
O neno-a ten que ter a oportunidade de practicar o que desexamos que faga,pero iso supón:
o ESFORZO
o MÁIS TEMPOo PACIENCIA
CONTRIBÚE Á ADQUISICIÓN DO HÁBITO
SÍnon
¿Cómo lograr que o neno-a adquira progresivamente os
hábitos de autonomía?Debemos aproveitar o desexo espóntaneo do neno-a, axudarémoslle
a realízalo e felicitarémolo polo éxito obtido.
Algúns hábitos deben ensinarse porque non se adquiren de forma natural.
Temos que ensinarlle ao neno-a os momentos, lugares ou ocasións nas que debe realizar unha conduta: HORA DE ASEARSE, HORA DE IR AO BAÑO, DE LAVAR AS MANS, DE DEITARSE, LUGAR ONDE SE GARDA A ROUPA, LUGAR ONDE SE COLOCAN OS XOGUETES…
Necesitan sempre ter un horario establecido para a realización das tarefas.
-Permite ter unha vida organizada-Elaborar un sistema de rutinas e costumes
¡Os hábitos adquírense practicando, hai que darlle
oportunidades de aprendizaxe ao neno-a!
VEXAMOS DOUS EXEMPLOS
EXEMPLO 1:“Xoan ten 5 anos. Cando chega do colexio, entra na casa coma un vendaval, deixa a carteira na entrada e o abrigo no primeiro lugar que atopa. Despois esixe con urxencia o bocadillo da merenda. Trala merenda a mamá de Xoan recolle o abrigo e cólgao no armario, e leva a carteira ao seu cuarto, ao mesmo tempo que lle berra e rifa dicíndolle: “Es un desastre, sempre deixas todo por aí tirado”…
EXEMPLO 2:“Unha nai con dous nenos-as de 3 e 1 anos entrégalle o pixama ao maior e pídelle que o poña mentras que atende ao máis pequeno. O maior queda perplexo mirando o pantalón que ten na man e tarda polo menos dous minutos en reaccionar, neste tempo a súa mamá non lle presta ningunha atención porque está cambiando un cueiro. O neno decídese a introducir un pé e levalle un minuto máis dar co burato correspondente. Mamá entón, bótalle unha mirada e observa os seus intentos, “así moi ben”, dille mentres lle axuda a colocar ben o pé “agora mete o outro”. Cinco minutos despois o pequeno aprendiz amosa orgulloso a mamá como puxo o pantalón”.
RECOLLER O ABRIGO NON LLE AXUDA A QUE OUTRO
DÍA O RECOLLA ÉL.
A través do esforzo, tempoe paciencia o neno
aprenderá a por o pantalón el só.
Autónom
o
Non
autónom
o
SEIS CLAVES PARA EDUCAR BEN AOS NOSOS FILLOS-AS
1.-Unidade entre o pai e a nai.Debemos consensuar a lista de valores do noso fogar.
2.-Órdes , as imprescindibles.Non hai que dar demasiadas órdes, estas deben ser claras e concisas 3.- Os /as nenos/as son un reflexo dos maiores. Os nenos-as nunca poden dicir que faga unha cousa se nunca a viron facer.4.-Coida a súa autoestima. Para que os nenos-as gañen en
autoestima non basta con dar mensaxes positivos, hai que basearse en éxitos conseguidos
5.Cando estés co teu fillo-a: Céntrate!!!. Eles deben sentir que son o máis importante para nós
6.-Síntonía entre a familia e a escola: O centro escolar é colaborador dos pais que son os principais educadores dos seus fillos-as.
Epara
rematar…
QUERIDO EDUCADOR
recorda que a fráxil memoria dos teus fillos-as,
esquece facilmente o que aprenderon
Pero a memoria do seu corazón, retén para sempre o que sentiron e viviron.
Se queres educar, procura non encher a súa mente de coñecementos.
É moito mellor que enchas os seus corazóns de valores e de vivencias.
Recorda que …Prodúcese máis calor acendendo un misto …
Que falando do lume.
Que iluminas moito máis acendendo unha vela
que describindo o Sol.
Se queres educar, non impoñas os teus camiños.
Mostra os teus ideais, camiñando. Que o peso de normas e de preceptos
non lles afogue.
Recorda que... non se pode educar sen amor...
Así pois, quere aos teus fillos-as tal como son.
Se amas e vives sinceramente …Educarás sen proporcho.
Se non amas, se non vives sinceramente...
Non educarás, por moito que o intentes.
Recordade sempre:
“Os nenos e nenas
aprenden o que viven e
experimentan”
.
Silvia.
Dpto. de Orientación.
C.E.P. PILAR MAESTÚ SIERRA
Moitas grazas.