NAPOLEON BONAPARTA(15. avgust 1769 – 5. maj 1821.)

Francuska revolucija, jedna od najkrvavijih revolucija u istoriji, počela je 1789. godine, dok se za njen kraj po jednoj teoriji smatra giljotiranje kraljevskog para (Luj XVI i Marije Antoanete) 1793. godine. Po drugoj teoriji kraj Francuske revolucije se računa dolaskom Napoleona Bonaparte.

Posle Francuske revolucije i uspostavljanjem republike, vlast je predata Direktorijumu ( državno telo koje je činilo pet direktora). Tokom revolucije, a i nekoliko godina posle, stanje u državi je bilo nesigurno i vrebala je ratna opasnost. To je iskoristio mladi, ali i iskusan general Napoleon Bonaparta koji je 1799. godine izveo državni udar i uveo konzulat, a samim tim je postao prvi konzul. Državni udar 1799. godine

OD VOJNIKA DO CARANapoleon Bonaparta je u Francuskoj učio za artiljerijskog  oficira.

• 1793. godine dobio čin generala;• 1796. godine postao je komandant svih francurskih snaga u Italiji;• 1799. godine izvevši državni udar uveo je konzulat sa 3 konzula. • 1802. godine postao je doživotni konzul;• 1804. godine krunisao se za cara u katedrali Bogorodičine crkve gde je čak

prisustvovao rimski papa. Te iste godine je izdao Građanski zakonik (Code civile) da bi rešio probleme u državi kao npr. socijalno nezadovoljstvo stanovnika. Potvrdio je vlastništvo nad zemljom, uveo verske slobode, građanski brak itd.

Napoleonov grbGrađanski zakonik (Code civil) Krunisanje Napoleona 1804. godine

NAPOLEONOVI RATOVI

• 1793. godine - opsada Tulona (čin generala);• 1797. godine - osvojio je Veneciju što je dovelo do

ukidanja Mletačke republike;

Pohod u Italiji

• 1798. godine - započeo je vojnu ekspediciju da bi zauzeo Egipat i Siriju koji su bili provincije osmanskog carstva, ali ta ekspedicija je prošla neuspešno. Neobičan aspekt egipatske ekspedicije bilo je uključivanje velike grupe naučnika. Jedno od tadašnjih otkrića bio je čuveni kamen iz Rozete. Taj kamen je jedna magmatska ploča iz perioda vladavine egipatske dinastije Ptolemejida, ispisana zakonom koji je propisan u Memfisu 196. p.n.e. Taj zakon je ispisan na nekoliko različitih pisama, a jedno od njih je ispisano hijeroglifima, koji su tada prvi put dešifrovani;

Kamen iz Rozete Napoleon pred Sfingom

• 1803. godine Velika Britanija je Napoleonu objavila rat. Engleska flota je i dalje dominirala morima;

• 1805. godine Napoleonova nova mornarica doživela je veliki poraz u pomorskoj bici kod rta Trafalgara, protiv engleskog admirala Horacija Nelsona. Te iste godine dogdila se jedna od najpoznatijih bitaka, bitka kod Austerlica, u kojoj su poražene ruska i habzburška vojska;

Bitka kod Trafalglara Horacio Nelson Bitka kod Austrelica

• 1806. godine Napoleon je od Habzburške monarhije dobio Dalmaciju, Istru i Veneciju, i tako stvorio Ilirske provincije. Onda je prusku vojsku porazio kod Jene. Te iste godine je uveo kontinetalnu blokadu - zabranu trgovine s Engleskom, koja se odnosila na sve zemlje pod francuskom vlašću ili uticajem. Godinu dana kasnije je od delova Austrije i Pruske obnovio Poljsku takozvano Varšavsko vojvodstvo;

• 1808. godine Napoleonova vojska je osvojila Španiju, jer je kršila ugovor o kontinentalnoj blokadi Engleske.

Predaja Madrida

• 1812. godine Napoleon je sa velikom vojskom krenuo na Rusiju. Ruske trupe su, povlačeći se, spaljivale sve za sobom, ne ostavivši francuskim osvajačima nikakvu mogućnost snabdevanja hranom. Napoleonova vojska je posle početnih vojnih uspeha i pobede kod Borodina, ušla u napuštenu Moskvu, koja je nardenih dana izgorela u velikom požaru. Ruski car Aleksandar I odbijao je pregovore, a Napoleonova vojska je, zbog iscrpljenosti, strašnih zimskih uslova, gladi i velikih gubitaka primorana da započne povlačenje.

Francuzi u MoskviBitka kod Borodina

Povlačenje Francuza

• 1813. godine kod Lajpciga Napoleon samo što se vratio iz Rusije zaratio je sa novom protivfrancuskom koalicijom koja je bila sastavljena od čak deset naroda. Pošto je doživeo poraz, 1814. godine Napoleon se sporazumom odrekao prestola. Na vlast u Francuskoj opet dolazi dinastija Burbona na čelu sa bratom od Luja XVI nazvan Luj XVIII. Napoleon je proteran na ostrvo Elbu.

Bitka kod Lajpciga

• 1815. godine Napoleon je koristeći svoju popularnost uz pomoć svojih pristalica opet preuzeo vlast. Na vlasti je ostao samo sto dana. Zaratio je sa protivfrancuskom koalicijom, koja mu je te iste godine zadala konačan udarac u bici kod Vaterloa (Belgija). Napoleon je proteran na daleko ostrvo Sveta Jelena u Atlantskom okeanu gde je i umro 1821.godine.

Bitka kod Vaterloa

Napoleon na putu ka ostrvu Sveta Jelena

Napoleova kuća na ostrvu Svete Jelene

Napoleonov grob u Palati invalida u Parizu

BEČKI KONGRES(1. septembar 1814 - 9. jun 1815.)

Bečki kongres je skup ambasdora velikih sila kojim je presedavao austrijski državnik Klemens Meternih. Glavne ličnosti kongresa bili su austrijski car Franc I, ruski car Aleksandar I, pruski kralj Fridrih Vilhem III i britanski premijer Robert Kastleri. Na kongresu, teritorija Francuske je svedena na granice iz 1792. godine. Pod vođstvom vladara Austrije, Rusije I Pruske, evropske države su 1815. godine stvorile savez koji su nazvale Sveta alijansa. Njen cilj je bio očuvanje mira u evropi, ali tajni cilj je bio sprečavanje svake moguće nove revolucije. Bečki kongres i Sveta alijansa odlučili su da se državne granice vrate na stanje pre Francuske revolucije, ali to nije bilo moguće u potpunosti zato što su neke manje države nestale.

Bečki kongres

Evropa posle Bečkog kongresa

HVALANA

PAŽNJI!!!