My, piątek i Lwów.

Ola Kozieł 2c

Aaaa!Jedziemy!

Jezu, Mizioł!

Nie drzyj się!

Proszę Państwa, ruszamy.

Jak dla kogo...

Dzień dobry!

Zatem...

Już na miejscu...

...7km od rynku.

Podczas zbiórki...

Yyy, gdzie my

jesteśmy? Co?! To Ty nie

wiesz?!

Gmach zajmuje powierzchnię ponad 3000

m², ma kształt prostopadłościanu o wymiarach 45x95 m.

Budowlę wieńczy znajdująca się nad sceną miedziana kopuła. Drzwi

wejściowe flankują podtrzymujące fryz kolumny doryckie.

To Lwowski Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu im.

Salomei Kruszelnickiej,

dawniej Teatr Miejski.W dwudziestoleciu

międzywojennym -Teatr Wielki.

Jest to nie tylko dzieło sztuki architektonicznej, ale także rzeźby i malarstwa. Reprezentuje eklektyzm w

sztuce. Gmach teatru, usytuowany w centrum

Lwowa, jest ważnym akcentem urbanistycznym

kończącym w kierunku północnym oś bulwarową

prospektu SwobodyProjekt teatru wykonał

dyrektor lwowskiej Szkoły Przemysłowej prof.

Zygmunt Gorgolewski, który w 1895 roku wygrał konkurs ogłoszony przez

magistrat lwowski. Budowę rozpoczęto w czerwcu

1897 roku. Obiekt usytuwany jest w rejonie

dawnego placu Gołuchowskich, zamyka

perspektywę Wałów Hetmańskich, dziś Prospekt Swobody (Aleja Wolności).

Aaa...teraz to łapię!

Czas na przerwę!

Pierożki....

Pierogi?

28 hrywien!

Zostajemy!

Po godzinie...

PIEROGI!

Kolejna zbiórka...

...i ruszamy dalej...

Ej, gdzie idziemy?

Ze szczytu (413 m n.p.m.) roztacza się widok na miasto i

okolicę. W pogodne dni widnokrąg sięga po Woroniaki za Oleskiem oraz po Beskid Stryjski, gdzie wyraźnie występują szczyty Paraszki i Zełemina pod Skolem. Najkorzystniej oglądać z niego zabytkowy Lwów w godzinach

porannych, gdy słońce oświetla miasto od strony kopca.

Kolejnym celem jest Kopiec Unii Lubelskiej, na wzgórzu zwanym Wysokim Zamkiem.

Usypany z okazji trzechsetnej rocznicy

Unii Lubelskiej.

W dniu poświęcenia kamienia węgielnego - 11 sierpnia 1869 wśród uroczystego,

manifestacyjnego nastroju sypano tam ziemię ze

wszystkich stron Polski, a nawet z grobów: Mickiewicza,

Słowackiego i gen. Kniaziewicza. Ziemię pod

kopiec brano ze splantowanego szczytu wzgórza, a kamienie w

pewnej części z zabytkowych ruin zamku obronnego.

...ku kopcowi!

Aha.

Zdjęcia, zdjęcia.

A może obliczymy jaka prędkość wiatru jest potrzebna, aby

rozwinąć flagę?

„MAMY TO!”

Pani Profesor, czyż to nie czas

by wracać?

Wewnątrz Opery Lwowskiej...

Zwiedzania ciąg dalszy!

A teraz spać!

NIEEE!

Po powrocie do hotelu...