mirisot na ljubovta

0 MIRISOT NA QUBOVTA od Igor Pop Trajkov


Raskaz od Igor Pop Trajkov

MIRISOT NA QUBOVTA

Toa prekrasno angelsko lice se zavrte kon plafonot. Kosi~kata mu e zafrlena

preku ~eloto, taka{to dokolku na nabquduva~ot ne mu e poznato toa

prethodno nema da moè da go mu go raspoznae polot. Bi moèl da mi bide i

devoj~e. Ve}e dva ~asa spie{e stomae~ki. Sega nenadejno se zavrte. Pamu~nite

pixami koi se vo teget nijansa, diskretno mu gi otcrtuvaat eftinite ga}i~ki.

No na nego izgledaat kako da se od Kalvin Klajn. Kosata mu e svetla, re~isi rusa,

taka{to li~i na tatko mi. Kolku e boèstveno ubav. O~ite mu se sini, kako na

holivudska yvezda. Moèbi samiot }e se razbudi, pa nema da moram jas da go budam.

Zatoa taka nenadejno se zavrte. Dosta mu go gledam gazeto. Podobro da go

pokrijam. Prstiwata na stopalata mu se sovr{eno oblikuvani, so maèstvena

preciznost. Kako na skulpturite na Kamij Klodel. Ne mi se veruva deka sum vo

negova blizina. Nikoga{ ne sum znael deka eden ma` kon drug moè da ~uvstvuva

volku neizmerni voshit i qubov...

Pove}e od tri ~asa Z.J. gi obavuva{e doma{nite obvrski, pri {to nekolkukratno

mu podlegna na isku{enieto da se zagleduva vo svojot {estgodi{en sin. Koj

sekoga{ spie{e tvrdo, taka{to moè{e da ja ostavi otvorena i vratata od

sosednata soba. Z.J. tamu ne{to }e ~epka, a sin mu }e spie. Negovata ogromna qubov

kon ova male~ko par~e meso se ~ini sega se duplira{e, vo denovite koga toj,

objektot na negovata neizmerna qubov treba{e da trgne na u~ili{te. Site tie

podgotovki koi gi prave{e re~isi godina dena nanazad sega bea plodonosni, i Z.J.

moè{e leèrno da sedne na foteqata sproti krevetot kako vistinski gospodin.

Za razlika od nekoi poznanici koi bea kako nego, samohrani roditeli, toj nikoga{

ne se oddava{e na alkoholizam, kurvarluci, ili bilokakvi drugi aktivnosti koi

bi moèle da go za{emetat i oddale~at od ovaa blagorodna obvrska. Roditelstvoto

nikoga{ ne go smeta{e za tovar, ili ne{to na koe bi trebalo da se prilagoduva. Na

protiv toa mu se vide kako podarok gospodov. Tatkoto na Z.J. be{e voeno lice. Od

nego be{e naviknat na disciplina, posvetenost: Zaradi ovie dve ne{ta gospodov-


bidej}i od niv sekoj ma` se stremi kon sovr{enstvo, a podarok- bidej}i otsekoga{

nema{e komu da kaè deka ja mraze{e do dnoto na svojata du{a ovaa primitivna

sredina vo koja se proìvea. Lociran vo istrulenoto srce na Balkanot, Z.J.

mora{e da gi naso~i svoite ìvotni sokovi kon ona {to go gleda{e vo knigite od

istorijata na umetnosta, kon ubavata literatura i kinematografija. Se dodeka ne

se rodi sin mu vo vrska so seto ova se ~uvstvuva{e kako vistinska mivka, nikoga{

nemaj}i dovolno pari da pobegne ottuka, u~estvuvaj}i najseopfatno (od ~isto

egzistencijalni pri~ini) vo lokalnata prostotija i vdi{uvaj}i ja lokalnata

smrdea.

Da go pokrijam . ]e mu nastine polovinata. Ne samo kosata i o~ite, i ~elusta mu

e kako na dedo mu. Sepak vo ova angelsko lice se nadyira idniot ma`. Ne e grd kako

mene. Mene kosata mi e yift crna, kako na oxa~ar. I postojano mi se mrsi.

[teta {to ne e ìv dedo mu. ]e se gordee{e so vnuk mu. Vnuk mu }e ima idnina za

razlika od nas dvajca. Koga }e porasne ve}e dràvava }e bide bogata. Nema kako

nas da ja trpi ovaa siroma{tija, kriminal i korupcija. Ne moàm ni{to da

zarabotam ili kupam bez seto da ne mi go ukradat, a za toa nikoj da ne odgovara.

Da be{e ìv tatko mi , }e ne za{tite{e od sevo ova. Te{ko mi e da go ebam.

Marijo, rospijo- zo{to ne go pu{ta{ od neboto tatko mi, da se simne da mi

pomogne? Da ne mislam vaka, maliov bi moèl da me oseti.Toa ne ~ini za nego,

velat slabosta se prenesuva od eden na drug kako ~uma. Najdobro da go razbudam

u{te sega. Neka se naviknuva na te{ko. Potoa }e mu bide lesno. Potoa!? Po

{to?

Potona Z.J. vo razmisli dali e podobro da go ostavi sin mu da se naspie, sega koga

u{te ne e trgnat na u~ili{te, ili da go ~eli~i so rano stanuvawe. Sin mu ne saka

koga go budi.

Da ne me zamrazi...


No sega ve}e ne ni ima mnogu vreme za spiewe. Se zanese yverej}i se vo maliot. Vo

deset }e treba da bide na rabotnoto mesto. U{te pri samata pomisla na toa go

zabole polovinata. Raboti vo magacin za kompjuterska oprema, mora da prefrla

kutii so roba, a da gi slu{a okolnite pcuewa. Ne mu e lesno. Ne slu~ajno seu{te ne

moè da se navikne na seto ova. Tatko mu go u~e{e na vospitanost, uglednost,

najmnogu od se ~ove~nost. Dràvava napravi od nego da se ~uvstvuva kako cigan na

selsko gumno. Povtorno se fati samiot sebesi kako se samozalaùva i kako bi

sakal da go gleda svetot so rozovi o~ila. Kako poedini raboti saka da ne gi

sogleduva. Vsu{nost ova utro se ~uvstvuva lo{o bidej}i povtorno ne spie{e dobro.

Zaradi bukata od soobra}ajot koj minuva na polovina metar od ku}ata. Ponekoga{

mu se ~ini deka yidovite }e popu{tat, a od vibraciite malterot i vnatre i nadvor

se roni, taka {to ku}ata mu izgleda tro{no. No ne se dava Z.J. lesno, se ima{e

upateno vo op{tinata. Tamu mu rekoa deka }e gi postavat specijalnite ogradi od

plastika koja pravi zvu~na i vibrantna izolacija. Od toga{ minaa re~isi devet

meseci, a i pokraj najiskrenite vetuvawa plastikata ne be{e postavena. Pra{a

eden svoj prijatel koj ìvee dve maala potaka >>Kako toa kaj vas gi postavija, a kaj

nas ne; kaj vas ìveat se nekoi alkoholi~ari, a kaj nas mali deca?<< Toj mu

odgovori >>Kako {to znae{ tie plastiki ne se eftini<<, a kaj niv ìveel nekoj

mnogu vaèn funkcioner na lokalnata policija. Z.J. go prekina razmisluvaweto za

negoviot prijatel od dve maala potaka, so zaklu~ok deka maaloto na negoviot

prijatel e koruptivno, a ne ona kade {to ìvee toj. A i ne smee mnogu da si dozvoli

da go opfa}aat ovie depresivni razmisli. Tie mu ja cicaat energijata. ]e mu treba

energija da otide do rabotnoto mesto- toa zasmrdeno gnezdo/inkubatror na prerano

ispileni gu{ter~iwa. Gu{tericata-majka ja sma~kal lokalniot avtobus. A tie

gadnite gu{ter~iwa se prepelkaat vo valkanicite, nemaat koj da se griì za niv,

truleat vo pravta. I smrdat, smrdat, smrdat... Se zagleda vo sin mu. îni{ nekakva

elektromagnetna aura go obikoluva negovoto telo (toa zaspano ìveali{te na

du{ata) i ne dozvoluva do nego da dopre rasipaniot eter na sekojdnevieto. Koga

vaka go nabquduva, Z.J. povtorno se ~uvstvuva sigurno i za{titeno, kako povtorno

tatko mu da e pokraj nego. Da be{e tuka tatko mu, }e im podvikne{e na tie od

op{tinata i se }e opravea. Tatko mu be{e rusokos, so sini o~i i prodoren pogled.


]e im otide{e na tie neranimajkovci, pa da vidat {to }e gi snajde, koga ne

postapuvaat shodno zakonot, za site ednakvo. Molskavicite, tie laseri od

tatkovite o~i }e gi zapalea. A gu{ter~iwata, tie nedoispileni degenerii }e

kre{tat gorej}i so neizmerna bolka. No neli gu{ter~iwata bea tamu kade toj

raboti, a ne vo op{tinata? Ovaa zabluda go navede Z.J. na pravilen zaklu~ok, deka

zloto okolu nego e povrzano. Seto toa se mreì od korumpirani t.n. >>gra|ani<<,

povrzani so nejzinoto veli~estvo dràvotvornata korupcija. Site tie se znaat

me|usebe i komuniciraat so nivnite raskantani mobilni telefoni. Mu dofluvaat,

go navreduvaat i go pcujat sekoga{ koga odi na rabota. Boèm se toa bilo slu~ajno.

A seto toa im e za da dobijat ne{to. Da im bide prostena nekoja neplatena smetka,

da dobijat vre}a piper, parcela od dràvata za sadewe kromid, parcela na gradski

grobi{ta itn. Ovie misli se vistinski zamor za Z.J. Vedna{ po~uvstvuva enormna

slabost. Bi sakal vedna{ da legne, i da spie. A da se razbudi vo negovata gradina,

koja ne e ve}e tro{na. Tuku sredena vo angliski manir, taka kako {to be{e dodeka

tatko mu be{e ìv. Vo blizina se sobiraat narkomani, pa redovno preku ogradata

frlaat otpu{oci i {pricevi. A i nekoi od negovite sosedi/gra|ani ne retko mu

ufrlaat i nekoe |ubrence. Porano sekojdnevno go sobira{e ufrlenoto, no sega Z.J.

se nau~i da ja {tedi energijata. Prvo ~eka da se natrupa, pa edna{ sedmi~no go

pika toj otpad vo kesi, za potoa da go dade na komunalnoto stopanstvo.

-Ne razmisluvaj ve}e za toa. Taka gubi{ energija. Razbudi go sin ti. Ne smee da te

vidi umoren. Mu treba{.

-Blagodaram {to nikoga{ ne me zaborava{.

-Tuka sum za da ti pomognam. Znam deka ne ti e lesno. Na nas ni trebaat lu|e kako

tebe. So ~esen pogled.

-Da, i vetuvam deka najbrzo {to moàm }e ti ja popravam svetilkata.

-Zaboravi sega na toa. Osvesti se. Razbudi go sin ti! ]e odi{ na rabota. Ti treba

energija da se soo~i{ so zlonamernite ulici...

Tuku {to napravi razgovor so negovata kako sestra bliska prijatelka- flekata od

vlaga na plo~kite vo toaletot. Za da ne mu e strav na maliot dodeka spie, ja ostava


vratata podotvorena so pu{tenata neonka. Taa e pri kraj, pa trepka. Nema smisla,

negovata prijatelka e vistinska dama. Ne bi trebalo da sedi vo temnina, u{te

pomalku so trepkava neonka. Ja izgasna neonkata, a pogledot go spu{ti kon sin mu.

Povtorno se voshiti kolku e ubav -mesoto od negovoto meso, krvta od negovta krv,

kolku e napraven kako aristokrat. U{iwata mu se blago zacrveneti. Usteto

crveno, kako da e nama~kano so karmin. Go protrese. Sin mu mqacna, malku gi

podotvori o~ite. Pa pak gi zatvori. Z.J. povtorno go protrese. Sin mu prostenka i

se zavrte na stomak. Z.J.go pogali po kosata. Sin mu ne{to prozbore, no ne se

razbra {to bidej}i pernicata mu be{e pritisnata na ustata.

-Kako?

-Pu{ti me da se naspijam. Odi na rabota.

-A ne taka. Naskoro }e odi{ na {kolo treba da se u~i{ na red.

-Podobro e da se naspijam. Od spieweto mi se formiraat organite kako {to znea{.

I mozokot. Pa potoa polesno }e u~am.

-Ne se naspa li dovolno?

-Pa kolku i ti na ovaa bu~ava.

-Se goredeam so tebe. Kolku e umno moeto dete. Znae{ deka ti treba son. Si ~ital.

Site }e re~at: U{te na {kolo ne trgnal, a ve}e znae da ~ita.

-Koi site?

...

-Tuka nikoj ne ni doa|a. U{te da ne ~itam, }e umram od zdodevnost.

I pak se zamota vo }ebiwata so glavata kon pernicata. Z.J.nervozno go protrese.

-Stanuvaj be. Za da ~ita{!

-^itam samo koga moram, poto~no koga mi e mnogu zdodevno. Vo ovoj }umez e se

temno, me zabolea o~ite. Ama ako me pu{ti{ da igram futbal...

-Nikako! Da ne si pomislil da se iskrade{ pak, vedna{ }e mi javat. Da te

napleskam! Moeto dete da si igra so uli~arite, kopiliwata na narkomanite.

-Nemam {to da pravam.


-Ajde... Denes vo 12 }e dojde Beti da te bawa!

-Ne sakam da me bawa. Moàm sam.

-Zo{to ne saka{?

-Za{to racete ѝ se studeni. Plus toa znam deka taa ti javuva koga odam da igram

futbal. Stvarno e zlobna.

-Ne mi se javuva Beti , tuku eden sosed. A koj - ne mora se da znae{!

-Tate, pak te slu{nav. Zboruva{ sam so sebe? Te slu{nav pred malku. Misle{e

deka spijam.

-Gluposti , ne{to si sonuval... Zo{to ne ti se dopa|a Beti? Jas da bev na tvoi

godini bi se gordeel da me bawa nekoja kako Beti. Manekenka od prva kategorija. I

vo Pariz nastapuva.

-Nastapuva zatoa {to e vre}a so koski. Na tebe ti treba da doa|a za{to ja nema

mama...

I xunior po~na da pla~e. Z.J.legna do nego od zad grb, go pritisna do sebe. Misle{e

deka so posilniot pritisok }e sopre i negovoto treperewe/pla~ewe. No vzaludno.

Se po~udi kolku silna, kolku bolna energija izvira od toa malo ~ove~e. Potoa Z.J.

naglo se izvle~e od ~ar{afite. Brzo, bidej}i flekata moè pak da mu prozbori.

Ne smee da zadocni na rabota. A saka da zavr{i i so nekoi popatni aktivnosti. Ja

zafrli nanazad kosata so prsti pred izbledenoto ogledalo vo hodnikot, a so

vetvata ~etka (koja visi na stoleten klinec zakovan na yidot do ogledaloto, u{te

od vremeto koga tatko mu be{e ìv) si gi is~etka ramenicite i okolu vratot - od

prvutot i odumrenite vlakna. Koga izleze od vratata go prese~e neobi~no

studeniot vozduh (za~udo i sega go ima, na po~etokot na septemvri), koj sekoe utro

mu ja nagovestuva celata taa neizmerna zloba koja go opkruùva. Na skali~kite pod

vratata zabeleà deka edna saksija mu e skr{ena. Nekoj frlil pivsko {i{e preku

ogradata i ja skr{il. Pak go obzede onaa sekoeutrinska poti{tenost i taga, so

sloganot >>~ovek tuka ne moè da si dozvoli bilokakva pristojnost.<< Ja zafli

saksijata na strana, teìnata na studenata keramika mu asocira{e na teìnata

koja treba da ja izodi. Koga stapna na trotoarot go po~uvstvuva noviot tatne`.

Vibraciite koi mu se prenesuvaa preku nozete, nagore kon celoto telo bea mnogu


porazli~ni od onie koi do sega gi ~uvstvuva{e; i pokraj toa {to site se àlea,

o~igledno sepak im go smestija parkirali{teto za te{ki tovarni vozila vo

blizina. Kojznae kolku im platile na >>nadle`nite<< za ova. Sigurno povtorno

mnogu pari zavr{ile po privatni xepovi. Nikomu ne mu e gajle {to tuka ìveat

mnogu deca; i toa tokmu sega re{ija da im go napravat ova; vo septemvri, koga

decata treba da trgnat na {kolo. Z.J. go zabrza ~ekorot so nade` deka taka }e gi

otfrli podmolnite misli koi mu go nagrizuvaa preostanatoto par~e du{a.

Sekoga{ mora{e da dojde do zaklu~ok deka zloto pobeduva. Podobro bi bilo da e

glupav, no {armanten kako onaa ubavooblikuvana kanta, vsu{nost golema

kartonska kutija za hartien otpad pred vlezot na magacinot kade rebote{e. Taa

sekoga{ srde~no go pre~ekuva. Qubezna e za razlika od ostanatite èni. Z.J. ~esto

misli deka ènite se posilni od maìte, bidej}i se bezdu{ni. No ne e to~no deka

samo ènite imaat intuicija. Do toj zaklu~ok dojde utrovo. Sin mu znae deka Beti

e zlobna. Mu treba{e toa malo dete da mu ja kaè vistinata vo o~i. Iako mu go ima,

Beti ne go saka. Z.J. e svesen za ova. Toj i e samo pi~kolizec. Vsu{nost samata toa

mu go kaà: Beti ne do|a kaj Z.J. po polno} (koga maliot dlaboko spie) za da vodi

qubov so Z.J.; duri ne i za da Z.J. ja penetrira. Vsu{nost toj ja penetrira, no toa ne

ѝ e krajna cel! Krajnata cel ѝ e korekcija na bradavi~kite. >>Sekoga{ koga go

pravam toa so tebe, potoa dolgo vreme mi se pravilno postaveni. Stopati

pokvalitetna usluga od onie skapi tajlandski masaì ili plastiki. Ima{ golem

kur i toj mi e mnogu polezen.<<

Znam deka situacijava ne mi e rozova. No toa ne zna~i deka ne bi trebalo da se

potrudam. Ubavo e {to Beti doa|a. Od toa }e zaboravi deka majka mu nè

napu{ti. Vsu{nost i majka mu e vo Pariz, a ne e vre}a so koski. No Xunior ne smee

da doznae. Ne smee da doznae {to raboti majka mu. Deka nejziniot zanaet e

najstariot. Kamo sre}a da zagine na sred ulica so sadisti~ka smrt, za vreme na

koja site }e i se smejat vo lice. Ili na primer da ja rastrgnat uli~ni ku~iwa (no

zaboravam deka na Zapad nema uli~ni ìvotni ve}e 200 godini nanazad). Toga{ da

ja osakatat onie dolni teroristi, trgovci so ~ove~ki organi. Da dade gospod da

umre so najbavnata i najma~eni~ka smrt!


Ima{e u{te dvaesetina minuti pred po~etokot na rabotnoto vreme. Se sopre pred

edna prodavni~ka kade se ima{e sprijateleno so prodava~ot. Toj mu prodava{e

celi kupi{ta obleki za maliot po sme{ni ceni. A Z.J. mu nao|a{e eftini

kompjuteri i delovi za istite po nabavni ceni, za pilcite na prodava~ot, koi u~ea

kompjuterski nauki. Sega go iznenadi, ima{e so~uvano za nego i tri potpolno

pamu~ni ko{uli koi ne treba da se peglaat.

-Uf ne ovoj mesec, sega {tedam za maliot koj odi {kolo.

-Aj dobro, toga{ zemi ja ovaa od toa.

-Sigurno li? Moè{ da mi ja dade{?

-Abe zemaj tamu i ne pra{uvaj... Mu najde li prevoz na maliot za na {kolo? Jas

pra{av za tebe, pa moè so na{eto avtobus~e da se vozi. Da pomineme od kaj vas?

-Lele, golemo blagodaram. Majstor si za se...

Mu ja stisna cvrsto rakata na prodava~ot. Navistina ne o~ekuva{e volkavo

olesnuvawe. Misle{e deka u{te dolgo }e se gwavi so ovoj problem. Sega znae deka

xunior }e odi na {kolo kako mlad gospodin. Povtorno go zabrza ~ekorot so nade`

deka }e gi odbegne pcuja~ite koi se postojano okolu magacinot. A fini lu|e imalo

na ovoj svet. Navistina mu treba{e edna ko{ula, mnogu se izvetvi so celoto toa

{tedewe. >>Da ti se sotre semeto satrapsko? Na site vas }e vi go raspla~eme

mami~eto mamino, kaète mu na {efot. So nas }e si ima rabota za vek i vekov!<<

Z.J. po~uvstvuva deka go plisna gusta pqunka po tilot, a vo kosata po~uvstvuva deka

e zamavan so zemja. Ova mu go napravija istite onie faci koi go ~ekaa Z.J. pred

rabotnoto mesto i sekoj prethoden den. Vleze vo dvorot na grdoto zdanie na ~ij

betonski pod non-stop {lapka{e bidej}i postojano ima{e valkana voda.

-Sega sum polna i }e moram da te napu{tam. Sigurno }e najde{ prijatno dru{tvo vo

mojata nasledni~ka. Nie ne sme bilo koi, ne biraat za ovaa pozicija.

-]e izvadam izvesna koli~ina hartii od tebe, i }e gi prefrlam vo zadniot otpad.

-Blagodaram. Ti znae{ kako da se odnesuva{ so vistinska dama.


-Imam dobri vesti za tebe. Xunior ~ita pobrzo od mene.

-Zatoa {to e kako tebe. Po knigata e. So previd na sudbinata si zavr{il vo ovaa

dupka. Zatoa me ispra}aat nakaj tebe. Za da ima{ pokraj sebe nekoj od svoj rank.

Z.J.po~uvstvuva brutalna {lakanica po ~eloto. >>Pak mrmori{. Na rabota. Da ne

sum te slu{nal u{te edna{, ili se na glavniot }e kaàm!<< Viqu{karot,

gomnarot povtorno go prekina vo prefinetata konverzacija so hartienata kutija.

Is~ezna zad agolot vozej}i ja svojata odvratna viqu{karka, ako ima gospod, toj }e

go natakne na taa odvrtna mehanika. @elezoto od ma{inata }e prodre odzad, a

odnapred }e izleze niz negovite rebra. Gusta, lepliva krv }e blika nasekade. No

nema sega vreme za lamentacii. Kupi{ta te{ki kutii so kompjuterska tehnika

~ekaat da gi diga koj drug, ako ne toj- Z.J. Ѝ se oddade na bessonata i bessoznava~ka

rabota. Nekade po ~etiri ~asa se pogledna vo zastoenata bari~ka valkana voda, i

vide deka liceto mu e osobeno umorno, pripieno, nebare zalepeno so acetonsko

lepilo za ~erepot. Pqukna vo vodata i taka go zamati likot koj mu be{e poznat, no

na koj sega ne saka{e da misli. Nekade eden ~as po ova zamatuvawe, vratarot mu

donese mobilen telefon. Na ~ij displej be{e napi{ano: Za po~esto da se slu{ame

i gledame. Stisna na kop~eto za vklu~uvawe i mu se pojavi nejzinata fotografija.

Uf, Beti , navistina e slatka koga saka, pomisli. Dali e ova znak deka bi moèl

da o~ekuva deka i ponatamu }e mu se slu~uvaat slatki raboti? Dali ova zna~i deka

dobriot gospod povtorno misli na nego? Ima{e neverojatno sre}en den vo

sporedba so 300te nanazad. Dali moè da se nadeva deka ìvotniot tek }e po~ne da

se razviva za nego onaka kako {to bi sakal i kako {to zasluùva, a ne onaka kako

{to najmra~nite neprijateli bi mu posakuvale? Be{e navistina posveten roditel,

no sepak mora da si priznae deka mu nedostiga onaa minimum potrebna doza na

samokriti~nost, neophodna za ne{tata da po~nat da se razvivaat kon podobro. Kako

na primer da si go priznae slednovo: Odamna ne sum bil vo crkva! Moèbi toa e

pri~inata za preterano strogiot ìvoten tretman. Koga bi mu bil po~esto pred

o~i na gospoda, toj pote{ko bi go zaboravil. Taka postepeno skonta deka mora da

odi po~esto vo crkva, dokolku ne saka gospod da go zaboravi. A toa {to si ima{e

dozvoleno izvesni stepeni na blasfemi~nost, kako utrinava koga ja opcu svetata


majka, toa ne e va`no: Gospod e me|u nas za da prostuva! Rabotnoto vreme zavr{i.

Po~uvstvuva deka stanuva sparno, sigurno bidej}i }e vrne. Treba{e da se vidi so

Beti, no taa moè malku da po~eka. Sega }e odi vo crkva. Tamu ne bil re~isi

godina dena. Mu e neprijatno da odi tamu kade {to odi nakontenata klientela. So

onie koi so {kripka gi parkiraat svoite preskapi limuzini. Odi vo crkvata na

bednicite >>Sveto Voznesenie<<, koja i e i ne e daleku od negovoto maalo. Toa mu

e osobeno bitno, bidej}i ne saka nekoj od crkvenite, opasni bednici da go priprati

do doma. Toa mu se ima slu~eno do sega, no se izve{ti da pravi krugovi na vra}awe,

taka{to prata~ite se otkaùvaat. Zna~i Z.J. zaklu~i deka tokmu ovaa crkvi~ka e

idealna za negovite momentalni duhovni potrebi, i moè da ja poseti, dokolku

vnimava da ne ja zagrozi svojata zemna bezbednost. Ne e kako edna druga crkva, koja

e preblisku do negovata ku}a, pa adot od gradot bi mu se prefrlil vku}i. No kako

za beqa: Kako vo eftinite filmovi, popot na vratata go presretna i go ima{e

zapomneto u{te od pred godina dena.

-Ne moè da doa|ate vo ovaa crkva. Tuka ni doa|aat ~esni gra|ani , a ne zaka~kovci

kako vas.

-Vo ìvot nikoga{ nikogo ne sum zadeval!

-Ve pomnam. Tuka doa|avte i mrmorevte pred stolbovite i kandilnicite.

-Kakvo mrmorewe? Se molev tuka kako i site drugi. Bo`jiot dom e otvoren i za

mene, kako i za site.

-Gospodine, vi se prividuvaa razni raboti. Vi se ~ine{e deka zboruvate so

posetitelite, a nikoj ne ve poznava{e. Ne sme bolnica. Odete na drugo mesto

dokolku imate zdravstveni problemi.

-Kakvi zdravsveni problemi? Jas sum najnormalen {to moè da bide. Tatko na

u~enik. Im se prividuva samo na narkomani i alkoholi~ari.

Popot ja prekina ovaa profesionalna konverzacija, upatuvaj}i se kon skapoto

vozilo koe se parkira{e pred vlezot na crkvata.


Sigurno nekakvi donatori. Spolaj im. Edvaj ~ekam da se opu{tam vo crkvava. Koj

e toj da kaùva koj moè, a koj ne da vleguva vo crkva? Eve i ovaa prefineta dama

mi posakuva dobredojde.

-Dobro mu kaà na popot. Toj ni e drto magare. Ti ni treba{! Koga nema nikoj

vnatre, ja zadiga mantijata i ni mo~a vo }o{iwata.

...re~e freskata na Sv.Evrosima. Go pogledna Z.J. so ozaren pogled, a potoa mu

namigna. Isto kako Beti na mobilniot. Hm, site èni se isti. Potoa nabrzina

plati pet denar~iwa, zede sve}a od masata prekriena so star vesnik, ja zapali dolu,

za mrtvite. Mislej}i na tatka si. Se prekrsti gledaj}i kon oltarot i pravilno,

odej}i nazae~ki izleze. Bez da mu vrti grb na gospod. Taka i toj nema da mu svrti

nemu. Dojde do trotoarot koj be{e vedna{ do crkvata i zadu{liviot smog mu go

zagor~i zdivot. Go po~uvstvuva ne samo pretrupaniot motoren soobra}aj, tuku i

formiraweto na onie zlokobni reki od lu|e koi sekade nè pratat. Zelenoto svetlo

na semaforot vedna{ se zapali i toj so zabrzuvawe vo ~ekorot pomina. No ve}e na

naredniot semafor situacijata be{e sosema razli~na. Lu|eto okolu nego mnogu se

zgusnaa, a trotoarot be{e pretesen , taka {to ne ni moè{e da dojde do ivicata.

Iako zelenoto svetlo ne be{e zapaleno, tie zapo~naa da preminuvaat.

Nekolkumina koi mu stoea zad grb duri i go podbutnaa, so namera da go nateraat i

toj da premine. No Z.J. e iskusen pe{ak. Znae deka site tie okolu nego se

sorabotnici na policijata, sakaat da go zanesat i da zgre{i. Nad semaforite e

instalirana kamera. ]e mu stigne doma kazna za nepropisno minuvawe na semafor.

Zatoa sekoga{ vo vakva situacija uporno se zakopuva vo mesto i ~eka. Nema pari za

kazni. Otkako trotoarot be{e sosema prazen, zelenoto svetlo se zapali. Z.J.

dostoinstveno premina. Edna{ ja pra{a Beti >>dali samo nego go pratat<<, taa mu

odgovori >>ni najmalku, toa e zatoa {to ne im vozi{ kola.<< Zabrzano se

upatuva{e kon doma. Ne saka Beti mnogu da go ~eka, no {tom do sega ne mu

telefonirala sigurno }e ima malku vreme i za maliot. Ja otvori vratata, go

po~uvstvuva zastoeniot, memliv vozduh, no koj e podobar od nadvore{niot smog.

Sin mu ima{e zadremeno na ivicata na foteqata, taka{to glav~eto mu be{e


zafrleno nanazad. Ustata mu be{e otvorena. Od televizorot tivko tre{te{e

bu~avata od crtaniot film. Z.J. gi izmi racete, natopi vo kujnata krpa so mlaka

voda i mu go izbri{a liceto. Sin mu gi otvori o~ite. Potoa pak gi zatvori, so

celata svoja sonlivost. Z.J. go zede vo race, go stavi vo krevetot, go rasoble~e samo

po ga}i, a potoa go stutka vo }ebiwata. Xunior nenadejno gi otvori o~ite.

-Sega {to }e pravime?

-]e spieme. Sigurno nema da se bawame.

-Dojde li tetka Beti?

-Da , ama jas sam se izbawav.

-Zo{to, ne te izbawa Beti?

-Zatoa {to i ka`av deka ne sakam taa da me bawa.

-[to prave{e taa?

-Gleda{e crtani so sestra ѝ.

-Tuka dojde so sestra ѝ?

-Da. Kolku mene e. Se vika Irena.

-Vo isto {kolo li }e odite?

-Ne, nemalo mesto kaj nas, pa ja zapi{ale na drugo mesto.

-Ubava li e?

-Ne...Ne znam. Zo{to me pra{uva{?

-Saka{ li pak da se vidite?

-Da.

-Zo{to?

-Za{to mi e interesno so nea. Tuka mi e mnogu zdodevno.

-Saka{ li da ti bide devojka?

-[to?

-Dali saka{ da ja baci{?

-Dokolku saka i taa mene.

-Mnogu si samouveren za svoi godini.

-[to e toa samouveren?

-Toa e koga znae{ {to saka{. Ja saka{ li?


-Ti rekov, dokolu me saka i taa mene.

-A bi sakal li da ja pregne{?

-Ne.

-Zo{to?

-Bidej}i e povisoka.

-Toa e normalno, devoj~iwata na tvoi godini pove}e rastat.

-Toga{ pregrnuvaj se ti so nea!

-Uf ne. Ne bi sakal da ti ja zemam. Taa e tvoja. Ti ja najde. Kakva kosa ima?

-Kafeava, delumno nakadrena. Vo nea nosi lenti vo boja. Rozovi.

-A o~i?

-Svetlo kafeni. Proliv boja.

Z.J. go skubna sin mu za kosata zad u{ite.

-Taka li te u~ev deka treba da zboruva eden mlad gospodin!

-Auuu, boli... Pa takvi i se navistina.

-Ne zna~i deka treba da go kaè{ prvoto {to }e ti padne na pamet. I drugo {to

vide na nea?

-Skapi lakirani ~evli.

-Saka{ da kaè{ kakvi {to nie ne moème da si dozvolime.

-Ne sakav toa da kaàm. Sakav da kaàm ima{e ubavi ~evli koi ubavo i stoeja.

Zatoa sakav da i gi gledam.

-[to u{te saka{ da i gleda{? Dali ima ubavo lice?

-Da, so ubavi pe{teri.

-Kakvi pe{teri?

-Pa dupkite na nosot. Potoa dupkite vo u{ite. Prostrani, {iroki, provetreni...

Z.J. go zede }ebeto i go pokri sin mu preku glava.

-Zakolni se deka nema ve}e taka da zboruva{ ili }e te zadu{am.

-Mene ne mi treba vozduh. Otskrij me, è{ko mi e!


-Aj da vidime.

Po polovina minuta...

-Otskrij me!]e umram!

Z.J.go otskri.

-Taka li te u~ev, da zboruva{ nevospitano? Sega znae{ li {to }e ti napravam?

-Toa {to najmnogu saka{.

-A toa e?

-Da me tovi{ so odvratnata manxa so boranija dur ne puknam.

-Gre{i{, sega }e te skokotkam dur ne pukne{!

-Xabe ti. Nemam skokot.

-Toa vedna{ }e bide provereno.

Z.J. go zategna sin mu so }ebeto preku ramenata i posegna po negovoto stopalo. So

pokazalecot go protri po stopaloto. Sin mu ironi~no go pogledna.

-Gleda{ deka ne se skokotkam.

-A vaka?

Z.J.so nekolku prsta intenzivno go poskokotka sin mu po stopaloto i gi izgovori

magi~nite zborovi: Prumph-Prumph. Sin mu ja stegna ustata so cel da ne se zasmee,

a potoa po~na da se gr~i so teloto, da se izviva i da moli, freneti~no smeej}i se.

-Pu{ti me, }e se zadavam, }e puknam. Te molam, prestani...

Z.J.prestana da go skokotka sina si. Sin mu olesnuva~ki ofna.

-Ja nau~i li lekcijata?


-Ne. Zatoa {to ne moè ti da me ucenuva{ so skokotkawe kako da zboruvam.

-Povle~i go kaànoto ili da vidi{ {to }e ti napravam.

-[to? Be??

-]e te zaskokotkam pod mi{ka taka {to }e pukne{ za dve milisekundi?

-E toa se obloùvam deka nema da go postigne{! Moèbi na stopalo imam skokot,

no pod mi{ka sigurno ne!

Z.J. po~na da go skokotka sin mu so pokazalecot pod mi{ka. Ovoj studeno, ironi~no

go pogledna. Z.J. naglo go smeni tempoto, zabrzano po~na da go struè pod mi{ka.

Xunior ja pregriza ustata so cel da ne se zasmee. Po~na da prevrtuva so o~ite. Se

zasmea, ama bez da ja otvori ustata. Taka {to eden kup mrsuli mu se sleaja vrz

ustata. Z.J. go grbna sin mu v race i go odnese nad lavaboto vo toaletot. Go izmi so

grubi dvièwa. I go skube{e za kosi~kata, postojano povtoruvaj}i:

-Taka li te u~ev. Da bide{ so mrsuli, da zbori{ grubo...

-Dosta, pu{ti me! Nema da se povtori...

-[to saka{ sega?

-Sega!?...Da se vidam so Irena.

-Moè da se vidi{ so Irena. Ama ne sega. Sega dobrite deca odat vo krevet.

-Koga moè da se vidam?

-Koga }e gi ispolni{ uslovite.

-Koi uslovi?

-Da mi pobegne{. A dokolku ne mi pobegne{ ìv }e te izedam. Sega stojam vo }o{ i

brojam do deset. Koga }e se svrtam dokolku te najdam i ne mi pobegne{, ìv }e te

lapnam.

Dodeka tatko mu stoe{e so liceto kon yidot na toaletot, sinot se skri zad od vrba

pletenata korpa za valkan ve{. Snagata mu be{e tenka i proyirna, i vo temnicata

na spalnata ne se zabeleùva{e negovata minijatura. >>...9, 10<<- tatko mu dobroja,

se zavrte i trgna vo krstonosniot pohod `rèj}i kako tigar. Zaboraviv da vi kaàm

deka na glavata si ima{e vrzano krpa nagore, taka izgleda{e kako da e so rogovi.


Xinot stapna do kolipkata (pletenata korpa), taa se zani{a i padna. Detenceto

po~na da vreska kako devoj~e i da bega. Xinot go fati na krevetot, a potoa pak

po~na da go skokotka. Sin mu se smee{e do besvest. Taka se brkaa u{te polovina

~as. Potoa maliot se umori, tatko mu go zamota vo }ebiwata i ovoj slatko mu zaspa.

Pred da izleze na sostanok so Beti, Z.J. go bakna vo kosata, a zaspaniot mqacna.

Ode{e, ode{e, saka{e da ja vidi Beti vo kafuleto kade obi~no sedi so

prijatelkite sekoj den me|u 9 i 11 nave~er. Vsu{nost toa vreme e no}e, ama tuka

site go vikaat ve~er. Odedna{ mu stana neobi~no mila. Nikoga{ ne ja videl sestra

ѝ, bidej}i nikoga{ ne bil kaj nea doma. To~no zaradi ova Beti mu e osobeno mila,

bidej}i po ni{to ne nalikuva na majka mu. Koja vo se}avaweto mu e ostanata kako

nepravedna, premnogu visoka za edna normalna èna, so vrat kako srednovekoven

xelat. Majka mu, taa ìrafa so vrat od krava.>>Postojano ti velev u~i gi celosno

lekciite, bidej}i dokolku ne se navikne{ na seopfatnost, }e ti bide te{ko na

fakultet<< mu prefrluva{e ìrafata. Za razlika od ostanatite u~enici koi

odbiraa crveni boenki, samo Z.J. ja odbra sivata. Potoa na testot po matematika

iako zada~ite mu bea to~no re{eni mu bea pre{krtani. Toa mu se odrazi na

krajnata ocenka, pa namesto 5 ima{e 3. >>Taka i ti treba koga ne si ja slu{a{

rodenata majka, ti rekov da ja odbere{ crvenata boenka.<< Majka mu be{e dolen

komunisti~ki dou{nik, postojano ode{e na roditelskite sostanoci, za da moè da

mu na{teti so lokalnata mreà od maltretira~i na deca; a potoa go pleska{e, go

pleska{e, bezbroj pati go pleska{e so è{ki {lakanici. Vo ovoj kontekst Z.J.

sosema se soglasuva so Simon de Bovoar, koja veli deka >>majkata e beden roditel

kon ma{koto dete, ne ѝ e gajle dokolku sosema mu go naru{i zdravjeto.<< Taa

studena èna koja nikoga{ ne se smee{e sekoga{ be{e oble~ena vo najskapite

kompleti od lokalnata trikotaà (koi specijalno za nea po specijalen broj, po

besplatna cena, gi ~uvaa lokalnite prodava~i tresej}i se od strav pred ovaa èna

na generalot), a na reverot postojano ima{e zlatna zna~ka so potpisot na Tito.

Postojano i pokraj preskapite i obilno is{pricani koli~ini na francuski

parfemi, zasmrduva{e na fekalii (od teloto), a od ustata na rasipani jajca.

Zaradi brzaweto na site tie sostanoci sekoga{ nema{e vreme da se defecesira.

Ova ѝ be{e fatalnata gre{ka. Zabole od rak na debeloto crevo. Terapijata ѝ be{e


po~nata mnogu podocna od prepora~aniot datum (zaradi samoupravna kriza), a

potoa koga leè{e vo pretsmrtni bolki, na krevetot so trkalca, vo vla`noto

bolni~ko leàlo, ~eka{e da ѝ ja dadat poslednata inekcija so morfium.

Inekcijata nikoga{ ne stigna do nea, nejzinata funkcija ja prenaso~il nekoj od

oddelenieto za op{ti i zaedni~ki raboti. Im pcoisa so taka, na radost na site: ]e

se otvorelo novo rabotno mesto na lokalniot {alter, vo obli`nata ~ekalnica, vo

javnoto VC... Najmnogu od site na nejzinata smrt se raduva{e nejziniot roden sin.

>>Taa surova èna sega }e ja jade crvjeto<<, pomisli toga{ 16godi{niot Z.J. I

navistina mu pretstoeja godini na sre}a i sigurnost so tatko mu. Da, go saka{e

tatko mu, sega ja saka Beti, pa }e saka da zboruva za tatko mu so nea. Pomislata deka

sestra ѝ e na godini na sin mu go navede vo komi~na raspolo`ba, kojznae kolku e

pomlada od nego. Podobro da ne misli na ova, najposle toa i ne e va`no neli, koga

qubovta e vo pra{awe. Beti sede{e vo kafuleto, celata sjajna i preubava, so svojot

izguben pogled vperen kon xamot. Se naslonuva{e leèrno na plasi~nata stolica.

Se baknaa bez jazik , no so~no.

-Uf te vidov.

-Da i?

-Blagodaram {to misli{ na mene. Blagodaram za telefonot. Ne znam kako da ti

nadomestam?

-Znae{ kako da mi nadomesti{ majstore.

Otsega do kraj na ìvotot }e se vikame majstore.

Beti mu sedna vo skut. Dolgo se baknuvaa. Ovojpat so jazik. Mirisa{e na skapi

cigari, koi vo nejzinata usta dobivaa aroma na ~okolado. Interesna e ovaa devojka.

Koga e vo nejzina blizina na Z.J. mu se ~ini deka site ìvotni problemi se

ìvotni dilemi. Zavisi kako gleda{ na niv. Pa taka moè i da gi nema. Dali

navistina se bi moèlo da bide tolku lesno i ubavo? Pokaùvaj}i go rozeviot

gumen akcesoar vo svojata kosa, koj potsetuva{e na pandelka Beti go pra{a:


-Zo{to go nosam ova?

-Za{to e od setra ti, a sin mi go gledal.

-Imam dobra vest za tebe. Sestra mi smrtno se zaqubi vo sin ti. Mora vedna{ da go

vidi.

-Vedna{ , no ne sega. Se razbira dobrite deca sega spijat.

-Dobro {to me potseti. Ve~erva imam nekoi snimawa. Dojdi da ne gleda{!

-Da bi do{ol, da ne bev vaka umoren. Sobiram energija za maliot, sega }e trgne na

{kolo.

-]e gi {koluvame...

U{te polovina ~as se pregrnuvaa. Potoa se razdelija. No}ta be{e svetla.

Prilega{e na utro, kako deka naskoro }e se razdeni. Soobra}ajot ve}e vo ovie

~asovi ne e taka intenziven, taka{to mirisa{e na ne{to sve`o i sigurno. Koga

legna, Z.J. zaspa kako zaklan, kako i sekoja no} vpro~em. Bidej}i be{e hroni~no

umoren so hroni~na bolka vo grbot. Do trgnuvaweto na maliot ima{e u{te dva

dena, koi pominaa brzo so svoeto vkoreneto tempo. Koga dojde u~ili{niot avtobus

to~no na vreme, pred trotoarot, pred tro{niot malter od negovata ku}a, na Z.J. mu

olesna. Kone~no rabotite po~naa da se odvivaat po svojot normalen red. Sepak se

razo~ara. Pred nego ne be{e avtobus, tuku raskantano kombe od vremeto na dedo

Noe. Ne bi trebalo da se razo~aruva, toa ne e risjanski, dobriot ~ovek prodava~ot,

misle{e na nego i saka{e da mu pomogne. Bi trebalo da e poblagodaren. Z.J. se

prekrsti vo vrska so ova pred trepka~kata neonka. Nekade na ~etvrtiot {kolski

den , dodeka Z.J. be{e na rabota, mu telefonira{e Beti:

Odi vo bolnicata >>Prolet<<, tamu e sin ti na vtori kat. Mi se javija na mene po

gre{ka bidej}i mojot i tvojot telefon se vo sistem duel. Imale soobra}ajka. Javi

se doma kaj mene, zemi ja prvo sestra mi. Zaedno posetete go. Sega izvini, se brzam,

imam pak nekoe snimawe...

Go oblea studena pot. Svrte doma kaj Beti. Se javi majka ѝ.


Vie ste Zlatko? Vo bolnica }e odite zaedno. Ama so taksi samo ja pu{tam malava.

Kako {to znaete vo ova vreme soobra}ajot e uàsen.

Z.J. zabrza kon izleznite ogradi. Kobno {lapna vo edna vodena bari~ka.

Viqu{karot dobu~e so ma{inata do nego.

-Kade }e odi{?

-Vo bolnica. Sin mi imal soobra}ajka.

Viqu{karot go potapka ute{no po ramoto. I otbu~e upatuvaj}i se vo sprotivna

nasoka na dvièwe od onaa na Z.J.

Ne e gomnar, koga ne saka da bide.

Brzo, ne gledaj}i dali e svetloto zeleno gi pomina nekolkute semafori do domot

na Beti. Ovaa zgrada Z.J. do sega ja znae{e samo od dopra}awe, a sega vratata se

otvori i Iren~e stoe{e pred nego.

-Saka{ da go vidi{ sin mi?

-Daa.

-[to saka{ da ti bide?

-Princ.

Iren~e izvadi kukli~ka vo forma na princ. Vo razgovorot se ufrli majka ѝ.

Gre{ka si Iren~e. Se kaùva: saka{ ti da mu bide{ princeza. ]e ve gledam niz

prozorecot kako go zemate taksito.

Majka ѝ na Beti e vistinska dama i kako takva go zasluùva negovoto najdlaboko

po~ituvawe, gi sro~i Z.J. svoite misli dodeka taksito grabe{e po zakr~enite

ulici. Irena koja sede{e do nego celo vreme go drè{e za negovata {epa. Sram mu


e {to ima tolkavi ra~i{ta. Nikoga{ ne zavr{i fakultet, go izbrkaa od istite

pri~ini od koi mu gi namaluvaa ocenkite vo osnovno. Izleguva kako majka mu taa

prokleta ìrafa sekoga{ da bila vo pravo, a vsu{nost pri~inite bea {to ne

saka{e da bide del od site. Taksito so {kripka zastana pred pravliviot trotoar

na bolnicata >>Prolet.<< Z.J. i Iren~e so brzawe minaa niz pra{inata, gi

naka~ija vleznite skali, vlegoa vo hodnikot, i samo {to sakaa da se iska~at nagore

slu`beni~kata na recepcijata svika.

Ej ~ekajte! Kade e sin vi? Na vtori kat leì. Ne moè taka da se ka~uvate.

Sednete na klupava, }e vi dademe broj~e.

Dodeka sedea na klupata, pomina vo medicinska uniforma edna sestra koja Z.J. ja

poznava{e u{te od gimnazija. Be{e golema ku~ka, kaj tokmu sega ja sretna. Ne ja

pozdravi, se zagleda vzemi. Se vika{e ( i seu{te se vika, dokolku toa ne ѝ e nekoe

la`no ime ) Marija. Taa gi potkaùva{e site na nadle`nite, profesorite,

uli~arite; site onie koi ne{to bi ѝ donele. Sekoga{ be{e skapo oble~ena, za

razlika od nego koj gi nose{e partalite od tatko mu. Ovaa skapa {minka koja ѝ e

kako maska, sigurno dokaùva deka nejziniot metod bil plodonosen. Na monitorot

se pokaà nivnoto broj~e. Obajcata pristignaa na vtoriot kat pred krevetot na koj

leè{e sin mu, koj deluva{e ironi~no. Prostorijata bolskote{e od sonceto koe

vo beli snopovi nadira{e niz pozadinata od visokite prozorci.

-Pozdravi se so princot!

...ѝ naredi na Iren~e Z.J. Taa go fati za rakata. Seu{te li ne moè da se razbudi?

Iren~e mqacna. Od zad niv dojde medicinskata sestra Marija.

-Ne vi kaàa li? Oladen vi e ve}e dva ~asa.

Z.J.i Iren~e se poglednaa. Iren~e vresna:


-Studeni mu se racete!

Marija gi pogledna obajcata strogo.

-U{te li ne razbirate? Mrtov vi e. Taka go donesoa. Ti be{e Zlatko? Ti gi

donesov tuka ovie hartii da gi potpi{e{.

Irena sega ve}e intenzivno vreska{e pla~ej}i kako i site devoj~iwa vo vakva

situacija, povtoruvaj}i deka mu se studeni racete. Z.J. prvo po~uvstvuva deka nema

noze, deka lebdi, potoa eksplozija od tupotewe na srceto. Go podigna sin mu, go

gu{na obraz na obraz. Vo rakata ja po~uvstvuva studenata kerami~ka saksija kako se

otka~i na dva dela, onaa koja mu ja skr{ija pred nekolku dena. Od udarot ~erepot

mu se prepolovil, toj sedel na mestoto na direktniot sudir. Toa se slu~ilo vedna{

zad agolot od nivnata ku}a, kade tro{noto kombe bilo udreno od onie tovarni

kamioni. Vo sudirot imalo 4 povredeni deca, od koi zagina samo sin mu. Z.J. se

vrati doma, siguren deka nema da mo`e voop{to da zaspie taa no}. No nekade okolu

22~asot po~uvstvuva miris od pe~eni piperki, koj doa|a{e od sosedite. Tatko mu

postojano mu pe~e{e takvi; gi lupe{e i gi preleva{e so zovrien sos od vinski

ocet, voda, sol, luk i magdonos. Toa e mirisot na qubovta, so koj negovata

posestrima, flekata mu dava do znawe deka naskoro tatko mu, sin mu i site koi gi

saka }e go posetat. Solzite {to so gustina na gel mu naviraa so ~asovi nanazad

prestanaa. Z.J. sosema spokojno legna (no oble~en) i po~uvsvuva kako smirenosta na

sonot go obzema. So polovina otvoreni o~i pogledna kon flekata, kon toaletot,

kon ve~no rasipanata neonka.

-Koga }e go donese{ tatko mi? Mi veti.

Flekata ne mu odgovori. Toj gi otvori sosema o~ite i pogledna kon temninata na

toaletot. Se iznenadi {to flekata ne mu odgovori. Negovata posestrima sekoga{

be{e raspolo`ena za razgovor so nego. Sega mu stana jasno, Z.J. ne videl ubavo. Taa

ne e fleka, tuku faca. Neonkata e ~eloto, temninata na lavaboto e ustata,


strani~nite lajsni od vratata se u{ite. Facata se izmesti od svoeto le`i{te i se

upati kon Z.J. koj prepla{eno ja gleda{e. Se nadnese nad nego, sega taka smalen i

ponizen, so svojata temna zjapka. Potoa so celata svoja vitalna svirepost go

progolta.

...............................................................................................................................................

mirisot na ljubovta

Documents