HISTORIA

DA MÚSICA

H

Hola a todoss!!!

Como xa sabedes ou eso espero eu

son Doraemon.

Hoxe estou aquí para ensinarlle a

Nobita e mais a todos vos a Historia

da Música, porque a quen non lle

gusta a música?

P

¿Estades todos

preparados?

¡Comezamos!

A historia

A Historia da Música é

tan antigua coma a existencia

do ser humano.

Todo comezou coa imitación

dos sons que facía a natureza e

a repetición dos sons rítmicos

das actividades cotiás.

A música tiña un poder

máxico e espiritual que se

levaba a cabo a través de:

- O canto

- A danza

- Os instrumentos

h

Coñecemos datos sobre a música

da prehistoria grazas a os

arqueólogos.

Descubríuse que na antigüedade

tiñan instrumentos moi parecidos a

os de hoxe en día.

Na Idade Media a música estaba

moi vinculada coa relixión.

Predominaba o canto sobre os

instrumentos, especialmente o

canto gregoriano en igrexas e

monasterios.

o Os protagonistas destes

cantos gregorianos eran

personaxes bíblicos .

h

Un monxe italiano chamado

Guido de Arezzo foi moi

importante por: 1.Deu nome a cada nota da

escala a partir da primeira silaba

de cada verso de un himno.

2.Inventou a actual escritura

musical.

3.Convertiu a súa man nun

mapa de notas e escalas para

así ensinar música.

j

Ademáis tamén había música popular, a

cal non tiña nada que ver coa relixión e

era interpretada por outras persoas:

1. Os trovadores, generalmente cultos e

con coñecementos musicais.

2. Os xuglares, eran artistas ambulantes

que contaban historias polos pobos para

entreter a xente.

Trovadores Xuglares

f

Co paso do tempo a música foi evolucionando

pero con ela tamén os gustos e os lugares donde

se interpretaba.

Agora ademais de haber música en monasterios

e catedrais tamén se interpretaba nos palacios dos

reis e tamén para a nobreza cortesán.

Os temas xa non eran só relixiosos senón que

agora ían dirixidos a persoa amada dándolle un aire

caballeresco e cortés.

f

Os compositores e intérpretes brillantes eran

moi valorados.

A música vocal, a instrumental e a

dramatización fóronse mesturando cada vez

máis dando orixe os primeiros teatros musicais.

As danzas chegaron a ser moi espectaculares

e elaboradas, e ademais, as persoas que non

sabían bailar non eran recoñecidas como

persoas con educación refinada.

f

Durante a época barroca a música viviu unha

idade de ouro. En calquera acontecemento

social había música.

A música era moi adornada, e a veces, moi

complicada de interpretar destacando a moitos

músicos moi virtuosos.

A música interpretábase en teatros igrexas ou en

salas palaciegas.

Uniron a literatura coa música e creouse un

xénero musical: a ópera

DESTACARON

Bach (Alemania) Haendel (Alemania) Vivaldi (Italia)

J

A época clásica foi un período culminante de

organización e ordenamento musical.

Os músicos pasaron de ser empleados da

nobreza cortesán a profesionais libres.

Nese momento todo o mundo comezou a

desfrutar da música e non só os reis.

A expresión música clásica refírese a música

culta fronte a popular:

- A música culta transmitíase a partir dunha

partitura.

- A música popular transmitíase en vivo e en

directo.

d

A música máis importante era a instrumental,

por iso a sinfonía foi un dos xéneros con máis

éxito.

A base de orquesta en esta época estaba

composta polo cuarteto de corda básico: dous

violíns, unha viola e un violonchelo.

Ocasionalmente, para acompañar e facer sons

graves utilizábase unha clave.

Outros instrumentos de vento - madeira

importantes foron: o óboe, o fagot e o clarinete.

DESTACARON

Haydn (Austria) Mozart (Austria) Beethoven (Alemania)

t

O Romanticismo engloba toda a

música escrita de acordo as normas e

formas de dito período, e ademais,

esta música intentaba expresar as

emocións.

No campo da música instrumental a

súa herencia principal foi a sonata, que

alcanzou a máxima expresión.

O Romanticismo tamén xerou moitos

xéneros musicais.

j

O jazz é un xénero musical nacido a

finais do século XIX en Estados Unidos e

posúe tres elementos básicos que o

distinguen da música clásica europea:

-Unha cualidade rítmica especial

conocida como swing.

-O papel da improvisación;

-Un son que reflexa a personalidade dos

músicos executantes.

Ao longo da súa historia fóronse creando

moitas variantes do jazz.

O blues é un xénero musical, vocal e

instrumental de doce compases

caracterizado por ter un patrón repetitivo.

Deriva do jazz e surxiu das comunidades

afroamericanas de Nova Orleans.

Algúns músicos importantes deste estilo

son: William Barlow, David Ewen etc.

O rock and roll é un xénero musical de ritmo

marcado, derivado dunha mestura de musica

folclórica estadounidense (rythm blues, jazz,

country...) As bandas e cantantes que

iniciaron este novo estilo nos 50 foron: Elvis

Presley , The Beatles, e posteriormente

Jimmy Hendrix, Led Zeppelin, Kiss, etc.

A música pop é un xénero musical que

empezou nos anos 60 en Inglaterra. As

súas grandes diferencias con outros

xéneros están nas voces melódicas e

claras en primeiro plano e percusións

lineais. A persoaxe máis importante no

pop foi Michael Jackson.

O heavy metal é un xénero

musical que procede do rock and

roll, o blues e a música clásica. Os

grupos máis influíntes son: Iron

Maiden, Metallica, Judas Priest,

etc. A primeira canción metal da

historia foi Iron Man de Black

Sabbath.

k

Chegamos o final desta viaxe.

Espero que vos gustara moito

e que aprenderades algo novo

sobre a historia da música.

Ata outra!!!