OF LLA AINFORM TIVA DOMMOVE ENTO

GALEGO AOSSOCIALI MOs á!mái al

No Día da Patria sae á luz este primeiro baixo o actual sistema económico e transformadoras ao que o sistema número da nosa folla informativa, que social. demanda supón a asunción da derrota xunto á nosa nova revista “Arredista!”, antes de tempo, e negámonos a acatar

Estamos convencidos de que –máis serviranos de hoxe en diante de canle de ese dogma reaccionario que di que a ainda neste momento histórico- é comunicación directa coa base social do esquerda só pode ser marxinal se non fundamental que a clase traballadora se nacionalismo, nesta nova xeira que q u e re h o m o l o g a r s e á s f o r z a s dote de organizacións políticas propias vimos de iniciar baixo as siglas do convencionais. Pola nosa parte, con que a defendan e representen. Movemento Galego ao Socialismo. traballo consecuente e compromiso Paradoxalmente, as maiorías sociais son revolucionario habemos demostrar nas O MGS é unha organización en actualmente as principais esquecidas rúas, nos centros de traballo, nas

construción, que traballa para aglutinar das tomas de decisións políticas e institucións ou onde for preciso que é militantes nacionalistas nun espazo económicas, o que se plasma día a día na posíbel manter a coherencia ao tempo político de clase, independentista e degradación das súas condicións de que se medra socialmente.revolucionario. vida, polo que compren respostas firmes

desde xa. Queremos transformar este país, e Queremos construir unha ferramenta de sabemos que iso só pode facerse desde loita, e traballamos no seo dos Queremos avanzar tendo os nosos abaixo, desde a base. Organizando, movementos sociais do noso país, desde obxectivos claros, cos pés na terra pero concienciando e mobilizando o pobo o sindicalismo ao activismo en defensa coa valentía política que nos permita traballador galego, podemos cambiar a da lingua, desde o asociacionismo defender sen complexos os nosos correlación de forzas, dobrarlle o brazo a cultural de base até os colectivos en principios. A equiparación das forzas España e ao capital e construír un futuro defensa do noso medio natural. libre e novo para a nosa patria e para a Cremos nos valores históricos do nosa clase. nacionalismo popular e traballamos por re c u p e r a l o s n o s e o d o B N G : p a r t i c i p a c i ó n , a s e m b l e a r i s m o , mobilización, soberanismo, compromiso coas clases populares... Contribuír a recuperar o perfil autodeterminista e de esquerda do Bloque e convertilo na verdadeira casa común de todas as galegas e galegos que aspiran a un país libre e con xustiza social é unha das nosas principais tarefas hoxe en día.

Os dous símbolos do noso anagrama representan os dous eixos fundamentais a partir dos cales se nuclea o noso ideario político: a bandeira vermella da clase traballadora na súa loita por un sistema político ao servizo dos hoxe oprimidos, e que non pode ser outro que o socialismo. A bandeira da patria, coa estrela vermella de cinco puntas simbolizando a liberación nacional, como obxectivo estratéxico que para nós só pode concretarse nunha República Galega independente e soberana. Son as dúas caras da mesma moeda, pois nin pode ex ist i r xust iza socia l nun país dependente, nin Galiza poderá ser libre

nº 1 Día da Patria 2009

organizámonospor un futuro libre e novo

www m s g liza org. g - a .

A mobilización do 25 de xullo é unha despedimentos, ERES e agravamento As súas consecuencias concéntranse ocasión ben propicia para a reflexión das diferencias económicas, pero no deterioro da situación laboral, nun sobre o rumo do nacionalismo, así tamén ameaza cunha catástrofe sector agrario en auténtica emerxen-como un espazo privilexiado de humana e ecolóxica. cia e unha natureza acosada e expolia-mobilización en clave soberanista e de da. En particular, salienta a agresivida-Unha leitura rupturista do actual soberanía social, que supere o mero de da súa campaña contra a nosa modelo socio-económico, que ritualismo. Desta volta, celebramos un lingua –que xa tivo unha primeira

actualice e visibilice os obxetivos Día da Patria marcado pola crise e a resposta social contundente no 17 de estratéxicos do nacionalismo, debe vir consecuente resposta en forma de maio- que se ten convertido nun dos acompañada dunha intervención loitas proletarias e sociais, polo principais obxetivos do goberno

social diaria que faga fronte á patronal retorno do Partido Popular ao goberno autonómico: unha auténtica exclusión

e evite que os de sempre rematemos da Comunidade Autónoma Galega e do galego da vida social encoberta por pagar a crise financeira. Os por unha redefinición e relevo na tempos esixen respostas audaces, e

dirección da fronte nacionalista, entre máis nunha nación oprimida como a outros factores. nosa. Neste momento no que medra a

Quizais unha das poucas virtudes resistencia conflito por conflito debe desta crise é que poida ser utilizada expandirse tamén a perspectiva para estimular unha reflexión crítica socialista, única que permite camiñar sobre o capitalismo e a súa irracionali- cara a elminación das turbulencias dade, sustentada na hexemonía inherentes ao capitalismo.ideolóxica que alcanzou ao longo das Despois de catro anos de bipartito últimas décadas. O neoliberalismo –cuns resultados francamente magros ofrece un balanzo cruel e desolador e lastrados polo continuísmo- o para os pobos e os traballadores do goberno do Partido Popular represen-mundo, ao que non somos alleos en ta unha notábel aceleración das absoluto; ao contrario, os seus efectos políticas neoliberais e da planificada agrávanse ao carécermos de sobera- destrución da nosa identidade nía, de capacidade de decisión sobre nacional, e polo tanto un desafío que os nosos sectores estratéxicos. A debemos afrontar con todas as crise do capital tradúcese día a día en consecuencias.

baixo a nova etiqueta do “bilingüismo harmónico”. Tamén hoxe a dereita celebrará desde o goberno o seu particular “Día de Galicia”, no que pasará por riba do momento crítico que vive a nación, tentará ocultar toda resistencia e diluir todo o carácter reivindicativo da data.

Por último, o BNG vive un novo ciclo aberto de forma traumática. A fronte atópase sumida nun proceso de reformulación que non rematou na última Asemblea Nacional, con debates abertos que non estarán exentos de contradicións nin tensións.

Somos conscientes de que só o fronte soberanista, e que nacionalismo constrúe un proxecto utilidade tería para o país resistente ante a asimilación e a un part ido pol í t ico dominación. Non é sorprendente, convencional que se neste sentido, que só o sindicalismo limitase a súa acción a nacionalista opte por un modelo concorrer ás eleccións e alternativo baseado na mobilización e xestionar as institucións, non no pactismo e no recurte de que aceitase a inmobili-dereitos. dade das estruturas

xurídicas españolas, que Mais é preciso que a acción política, se conve r t i se nun tanto o traballo político como a proxecto inofensivo para xestión institucional transformadora,

o imperialismo. Sen se incardine nun proxecto de constru-

embargo, os resultados ción nacional, sen medo aos condi- da estratexia da mode-cionantes do sistema. Como de resto ración foron os contra-

todos os proxectos transformadores, rios dos agardados o nacionalismo está submetido a polos seus promotores unha presión ideolóxica focada a (e desgrazadamente, bastante próximos dos anunciados polos seus críticos), xa que non só non se aumentou o corpo eleitoral, senón que non se avanzou en conciencia nacional.

Aínda que se apreza unha certa rectificación no discurso, desde o M S G s e g u i m o s a defender a necesidade capitalismo, en defensa dos intereses dun xiro en clave soberanista e de da clase traballadora e en contra do, á esquerdas, que non se quede en vez que mantén unha interlocución palabras senón que chegue ao plano fluida cos sectores sociais máis dos feitos: realizando a oposición agredidos no noso país. máis contundende aos proxectos do españolismo neoliberal; traballando A actuación no contexto actual non é desde a base pola conquista da incompatíbel coa formulación autodeterminación; priorizar o explícita da nosa meta, que debemos traballo social e superar carencias de asociar a todos os embates: a modelos anteriores; fuxir da homolo- constitución dunha república galega gación cos partidos políticos conven- libre sen explotación de clase.

perder a súa coeréncia nacional e de cionais; recuperando e mellorando o Insistimos desde hai tempo en que esquerdas, que remata nunha asamblearismo, practicando un non há lugar para unha construción chantaxe ben clara: se mantén os pluralismo inclusivo e desterrando os nacional desde a dereita: nada seus principios e obxetivos estratéxi- verticalismos e as estruturas pirami- podemos agardar de quen se reviste cos, é condenado á marxinalidade; se dais. de “galeguista” para aumentar os quere aspirar a un lugar sob o sol, seus beneficios. En definitiva, o O nacionalismo no seu conxunto ten debe modificar estes principios e nacionalismo popular acertou cando que ser capaz de converter o dereito esquecer o que chaman “radicalis- definiu o seu proxecto histórico como de autodeterminación nunha reivindi-mo”, convertirse nun partido moder- alianza dos sectores populares, cación para xa: explicando que se no e ocupar un lugar ideolóxico difuso cando equiparou a causa da Galiza trata da única alternativa que nos ou neutro, como se isto fose posíbel. coa dos seus traballadores, cando permite decidir o noso propio futuro, actuou consciente de que nunha Aínda que este discurso teña os seus relacionármonos en pé de igualdade nación oprimida non hai patria sen adeptos mesmo dentro do nacionalis- co resto de pobos e contribuir a revolución. E equivocouse, e equivó-mo, debemos preguntarnos seria- outros avanzos, tan necesarios, en case, cando beira o interclasismo. Iso mente que interese real pode ter a todo o globo. Á vez, debemos perfilar é todo.dereita e o españolismo no reforzo da alternativas reais para confrontar o

Desde que se iniciou a actual crise Capital? Se pretenden reducirnos a económica estásenos a bombardear indemnización por despedimento, por coa única idea de que non hai ningún que, novamente cos nosos cartos, se responsábel desta e, en todo caso, de lle estan a aboar indemnizacións existiren responsábeis estes limítanse millonarias aos xestores deste sistema a uns poucos avaros que quixeron económico?aproveitarse do sistema. Polo tanto,

Afirmamos, polo tanto, que si hai incúlcannos a idea de que nin pode-

culpábeis. Son culpábeis os gobernos mos, nin debemos, acusar a ninguén, e que unicamente se apresuran a de que esta crise non ten responsá-“socializar as perdas” para que os

beis. Perseguen que nos convenza-responsábeis da crise poidan sanear a mos de que nin o sistema económico súa exclusiva economía, cando non capitalista, nin os gobernos, nin os incrementar os seus beneficios. Son

especuladores financeiros inherentes culpábeis os que cos nosos cartos

á economía capitalista son responsá- pretenden pagar as súas debedas beis de nada, co fin claro de que mentres nos condenan aos/as traba-adormecer a clase traballadora, de

lladores/as ao desemprego. É culpábel tentar convencernos de que a actual a patronal que durante os anos de situación económica foi irremediábel, bonanza encheu exlusivamente o seu e de que o mellor é estarmos calados e peto e agora, aproveitándose da arrimarmos o ombreiro para saír desta situación xerada, pretende recortar situación, non vaia ser que... dereitos laborais. Son culpábeis, polo Porén, podemos preguntarnos: Se non tanto, os mecanismos económicos hai responsábeis, por que son os inherentes á chamada “economía de gobernos os que saen ao rescate do mercado” que nos conduciu até a

actual situación de crise económica. É gran capital financeiro e empresarial? Se esta situación económica é unha culpapel o sistema económico máis das crises cíclicas do capitalis- capitalista.mo, non será que o que non funciona é

Polo tanto, é chegada á hora de lles o proprio sistema? Se nós, a clase respostar. Temos de mudar esta traballadora, non provocamos esta situación, temos de denunciar que o crise, por que se están a empregar os seu sistema nin funciona, nin funcio-nosos cartos, os cartos públicos, para nou. É hora de defendermos o empre-“regalarllos” á Gran Banca e ao Gran

go, os dereitos laborais e as p res tac ións sociais, e chegado o momento de loitarmos por outro modelo socioeconómico, por un modelo económico que estea ao servizo da maioría social, ao s e r v i z o d a c l a s e traballadora, por un modelo socioeconó-mico que so é posíbel no marco dunha Galiza soberana e socialista. Xa é hora dunha folga xeral.

Hai que lles respostar:folga xeral!

O Movemento Galego ao Socialismo (MGS) realizará o próximo 12 de agosto unha commemoración do asasinato do militante nacionalista e comunista Moncho Reboiras, abatido polos disparos da policía franquista en 1975, xa nos estertores dun réxime sanguento até o final.

Reboiras aunou inte l ixencia e compromiso para actuar como un organizador nato ao longo da súa vida, tanto na reconstrución política do nacionalismo en plena ditadura como no campo cultural e no incipiente sindicalismo nacionalista, e finalmente en accións armadas. Recuperamos unha memoria e un exemplo que xa son patrimonio de todo o nacionalismo; porque o franquismo foi reformado polas elites, pero pecharon o camiño aos obxetivos revolucionarios; porque non puideron matar as súas ideas: sabemos que a única homenaxe posíbel é construír poder popular ata a vitoria, a independencia e o socialismo.

Mo

nch

o

Reboiras

a mellorhomenaxeé a vitoria

12 de agosto - 13:00hCemiterio de Imo (Dodro)

acto do mgs