Универзитет “ Св. Кирил и Mетодиј “ Скопје ‐ Градежен факултет Скопје‐

Отсек: Геодезија

Софтверски пакети во геодезијата1. Општи поими во фотограметријат

2. Erdas IMAGINE 9.2 LPS модул

Ментор: Изработил:Асс. М-р Ѓорѓиев Ѓорѓи Филип Касаповски_617

Скопје, 2013

2

С О Д Р Ж И Н А

1. ВОВЕД ВО ФОТОГРАМЕТРИЈАТА.............................................................................31.1 Терестичка фотограметрија..................................................................................41.2 Аерофотограметрија............................................................................................. 4

1.3 Методи на обработка на фотограметриски снимки........................................... 71.4 Внатрешна ориентација........................................................................................81.5 Надворешна ориентација.....................................................................................91.6 Ориентациони точки во аерофотограметријтата...............................................121.7 Аеротриангулација..............................................................................................131.8 Орторектификација.............................................................................................151.9 Стереомодел........................................................................................................17

2. Leica Photogrametry Suite…………..............................................................................182.1 Историја на LPS……………….......………….....................................................................182.2 True orthophoto……………….......…..…….....................................................................19

3. ПРАКТИЧЕН ПРИМЕР (LPS)......................................................................................193.1 Креирање нов IMAGINE LPS Project...................................................................203.2 Дефинирање модел на камера.........................................................................243.3 Пикирање на GCP и Check Points.......................................................................27

3.4 Автоматско пребарување на Tie Points..............................................................293.5 Орторектификација на снимките......................................................................33

4. Користена литература (LPS)......................................................................................37

3

1. ВОВЕД ВО ФОТОГРАМЕТРИЈАТА

Под фотограметрија подразбираме методи на мерење со кои се реконструира положбата и обликот на објектот врз основа на фотографија. Резултати од фотограметриска реституција може да бидат:

- Бројки, координати на предните точки на објектите и тродимензионаленкоординатен систем (дигитално одредување на точки)

- Цртежи,карти и планови (со хоризонтална и вертикална претстава) и други графички прикази на објекти

- Снимки, пред се на редресирана фотограметрија (ортофото) и од нив изработкана фотокарти како и фотомозаици

Покрај геометриските реконструкции на фотографски објекти, во многу прилики доаѓа и значењето на снимката. Значењето на таквата фотоинтерпретација е класификација на објекти по одредени карактеристики.

Фотограметријата овозможува реконструкција на објекти и утврдување на нивнитесвојства без директен контакт со нив. Овој начин на добивање на информации денес се нарекува далечинска детекција. (REMOTE SENSING)

Главна примена на фотограметријата претставува изработка на топографски картиво облик на линиски и ортофото карта. Доколку со оваа фотограметриска реституција се изведува со модерни инструменти за реституција како драгоцен и високостручен применуван призвод, се добива Дигитален Модел на терен. Во таков еден модел на терен преку електронските уреди за обработка на податоци може да се користи на различни начини.

Освен тоа во фотограметрија може да се одреди и густа мрежа стабилни точки запремер како и за катастарски премер. Може да се врши координатно дефинирање на граничните точки. При тоа може да се дефинира точноста на одредување на координатите на точките со примена на висината на летање.

Оваа дициплина воглавно според начинот на снимање на фотограметриските снимки можеме да ја поделиме на терестичка и аерофотограметрија.

4

1.1 ТЕРЕСТИЧКА ФОТОГРАМЕТРИЈА

За терестичката фотограметрија е каректеристично што снимањето се врши на земја (панорамско снимање) и притоа се користат специјални терестички камери кои се поставуваат на геодетски статив (троножец) и се врши снимање на зададената цел и тоа од две различни позиции со цел да се добие стерео пар на снимки.

Овие терестички камери можеме да нагласиме дека се поделени според аголот што го зафакаат со просторот што се снима, а тие се поделени на:

- широкоаголни,- тесноаголни и др

Слика 1Координатни системи кај терстичка фотограметрија и нивни врски

1.2 АЕРОФОТОГРАМЕТРИЈА

Во случај кога е потребно снимање на поголемите подрачја на кои што треба да се изврши фотограметриско снимање се применува аерофотограметриската метода. Значи аерофотограметриската метода се користи за масовна аквизиција на просторни податоци. Кај оваа метода се користат специјални аерофотограметриски камери кои што се монтираат на специјални лежишта на трупот од авионот. Камерите содржат и други пропратни инструменти. Во зависност од теренот што се снима во зависност од бојата која што преовладува на топографијата и временските услови постои можност за монтирање на филтри на камерата во различни бои. Филтрите служат за да се добие на чиста слика, значи да се избегне несакана рефлексија од некоја боја од теренот или да се намали заматеност на снимката од воздушното синило или пак да се истакне одредена боја од теренот, која ќе ни е потребна, значи да се добие на осетливост на снимката. Овие филтри се во разни бои и секоја боја има посебна примена.

5

Авионот се користи како превозното средство со кое се врши снимањето, пазатоа е потребно е да се направи план на летање. Со планот на летање треба да биде опфатен целиот предвиден терен за снимање и да се исполнат условите за преклоп на снимки во блоковите. Условот за преклоп на еден пар снимки е да има преклоп од 60%.

Планот на летање е потребено да се предвиди да со минимален број на надлетување на теренот да се опфати целосниот предвиден дел, и во согласност од конфигурацијата на теренот да се направат снимки кои што ке дадат квалитетни податоци. Исто така се одредува брзина на летање и висина на лет. Од висината на летот дирекно зависи и размерот на снимање.

Теренските работи опфаќаат сигнализација на точки со познати координати од државната мрежа и новоодредени точки потребни за постигнување на хомогеност на целата мрежа. Се сигнализираат и сите карактеристични точки кои што ќе послужат за понатамошна обработка во зависност од целта на снимањето и потребите.

Слика 2План на летање

Слика 3Преклоп на снимки

6

Слика 4Површина на преклоп на две снимки

7

1.3 МЕТОДИ НА ОБРАБОТКА НА ФОТОГРАМЕТРИСКИ СНИМКИ

Како методи на обработка на фотограметриските снимки се јавуваат:- аналогната- аналитичката и- дигиталната фотогрметртрија.

Овие методи се разликуваат во зависност типот на снимките, начинот и инструментите што се применуваат во дадената метода.

Во аналогната фотограметрија се применуват оптичко-механички инструменти. Крајниот продукт што се добива со овој процес се топографските карти или планови.

Инструментот што се користел кај оваа метода се вика аналоген стерео-реституционен инструмент и е прикажан на следната слика.

Слика 5Стерео реституционен инструмент

Во аналитичката фотограметрија пак го користи компјутерот како замена за некои оптички или механички компоненти што се применуваат во аналогната фотограметрија. Крајниот продукт што се добива со оваа метода се топографски карти или планови и дигитални мапи и DEM (дигитален модел на теренот).

Во дигиталната фотограметрија пак се користат дигитални снимки кои што се процесираат со помош на компјутер. Дигиталните снимки можат да бидат скенирани фотоснимки или дирктно снимени со дигитална камера. Крајните продукти со ова метода се добиваат во дигитална форма како што се дигитални карти, DTM и дигитални ортоснимки. Кај дигиталната фотограметрија се применува софистицирани софтвери кои ги заменуваат конвенционалните приоди на фотограметријата со целосно автоматизирани процес.

8

1.4 ВНАТРЕШНА ОРИЕНТАЦИЈА

Внатрешната ориентација ја дефинира внатрешната геометрија на камерата во моментот кога е извршено снимањето.

Слика 6Параметри на внатрешна ориентација

Параметри со кои се дефинира внатрешната ориентација се:- средишна точка на снимката,- фокусна должина помеѓу леката и снимката,- радијална и тангенцијална дисторзија на леќата и- рабни маркици на снимката

Слика 7

9

1.5 НАДВОРЕШНА ОРИЕНТАЦИЈА

Надворешната ориентација ја дефинира позицијата и агловната ориентација на камерата. Елементите на надворешната ориентација ги дефинираат карактеристиките на сликовниот координатен систем како составен дел на снимката за време на нејзиното експонирање. Елементите на надворешната ориентација ја дефинираат позицијата на перспективниот центар (О) зададен со (xo, yo, zo) со однос на теренскиот координатен систем (X, Y, Z). Трите агловни ротации ја даваат врската помеѓу земјениот координатен систем и сликовниот координатен ситем.

Слика 8Елементи на надворешна ориентација

Слика 9Трите ротации на оските (omega-x, phi-y,kappa-z)

Omega е ротација околу x–оска, Phi е ротација околу y-оска и Kappa е ротација околу z-оска.

10

Употребувајки ги ротационите агли, може да се воспостави врска помеѓу сликовниот координатен систем (x, y, z) и теренскиот коориднатен систем (X, Y, Z). Врската се воспоствува со матрица.

Ориентационата матрица или матрицата на ротација изгледа вака:

Изведување на матрицата на ротација М:

1. Ротација Omega околу x–оска:

2. Ротација Phi околу y-оска:

11

3. Ротација Kappa околу z-оска:

каде = М

12

Каде секој елемент од матрицата се пресметува преку

1.6 ОРИЕНТЦИОНИ ТОЧКИ ВО АЕРОФОТОГРАМЕТРИЈАТА

Во аерофотограметриското снимање елементите на надворешна ориентација не можат да се одредат со доволна точност, па во тој случај се користат ориентационите точки за решавање на апсолутната ориентација на парот фотограметриски снимки. Ориентационите точки се одредуваат на терен со класични геодетски методи, па со помош на нив по индиректен пат се одредуваат елементите на апсолутната ориентација.

Избор на ориентациони точиОсновен услов кој треба да го исполнат ориентационите точки е да бидат

еднозначно дефинирани на снимката и на теренот, а исто така познати и во моделскиот и теренскиот координатен систем. Овој услов е неопходен за да се поврат релативно ориентираниот модел со теренскиот координатен систем.

За ориентациони точки може да се одберат топографски детали како што се:раскрсници, граници помеѓу парцели, карактеристични точки на објектите и друго.

Треба да се води сметка ориентационите точки да бидат јасно дефинирани за да не дојде до грешка при нивната индетификација.

Изборот на топографски детал за ориентациони точки е можен за ситен размер бидејќи бараната точност е помала, додека за крупни размери Р=1:1000 или Р=1:500 ориентационите точки треба да бидат сигнализирани пред аероснимањето. Ова е потребно бидејќи точноста на картирање е поголема за покрупни размери па затоа е потребно ориентационите точки да бидат одредени со повисока точност. За потребите на катастар, комасација на земјиштето, проект на сообраќајници и истажувачки задачи ориентационите точки се сигнализираат, при што може да се користат и гранични точки под услов да задоволуваат одреден распоред во рамките на моделот.

Распоред и број на ориентациони точиСо помош на ориентационите точки, релативно ориентираниот фотограме-

триски модел се ориентира во просторот и се поврзува со теренскиот координатен систем. Потребно е ориентационите точки да бидат распоредени по периферијата на моделот односно во неговите агли. Тие треба да бидат одделени од крајот 1-2 cm.

13

Пожелно е да има една точка во средината на моделот заради спречување на евентуалните дефорамции во редината на моделот.

Парот на фотограметриските снимки (модел) има 12 непознати елементи на надворешна ориентација. Бидејќи со релативната ориентација се одредени 5 непознати, останува преку постапката на апсолутна ориентација, за која се потребни ориентационите точки , да се одредат уште 7 елементи на надворешна ориентација. Тоа значи дека потребно е да има 2 ориентациони точки познати по положба и 3 познати по висина. Исто така одговара 2 точки познати во простор и една по висина. Меѓутоа се одредуваат поголем број ориентациони точки заради контрола и израмнување.

1.7 АЕРОТРИАНГУЛАЦИЈА

Блок (аеро) триангулација е процес на воспоставување на математичка врска помеѓу сликата, камерата и теренот. Резултатите добиени од аеротриангулацијата се потребни за орторектификација, DEM и процесот на формирање стереопар. Поимот аеротриангулација исто така се користи во аерофотограметријата и снимките. Поимот блоктриангулација или кратко триангулација се користи во процесите на работа со сателитските снимки.

Класичната аеротриангулација користи оптичко-механички аналогни и аналитички стерео плотери, кои се користат за нанесување на контролни точки. Ова одзема време, па фотограметриските техники се прифатени како идеални за нанесување на контролните точки на големи површини користејќи слики, от-колку со класичните начини на снимање на теренот.

Има неколку модели на блоктриангулација:- линија метод- независен метод- јазол метод

Од сите методи најстрог е јазол методот, кој ја има предвид минимизацијата и распределбата на грешките и користи колинеарен услов како база за воспоставување на врската помеѓу сликовниот простор и теренскиот простор.

14

Фотограметриска конфигурацјиа на контролни и врзни точки

Конфигурација на контролни точки во низ од снимки

Конфигурација на контролни точки во блок од снимки

15

Приказ на врзни точки за процес на триангулација

Приказ на врзни точки за процес на триангулација кај блок снимки

1.7 ОРТОРЕКТИФИКАЦИЈА

Орторектификацијата е процес на намалување на геометриските грешки. Причина кои придонесуваат за појава на геометриски грешки вклучува, но не е и лимитирани од:

- ориентацијата на камерата,- систематски грешки од камерата,- движење на релјефот и- Земјината закривеност

16

Со извршувањето на блоктриангулацијата параметрите добиени од ориентацијата на камерта се дефинитивни. Ефектите од закривеноста на Земјата се големи и значајни ако имаме голем блок на снимки. Тие се пресметуваат за време на процесот на блоктриангулација. Ефектите од движењето на релјефот се пресметуваат со искористување на DEM за време на процесот на орторектификација.

Во процесот на орторектификација се зема необработена дигитална слика и вклучува резултати од DEM и триангулацијата за да креира орторектифицирана слика. Кога еднаш е креирана орторектифицираната слика, секој пиксел од неа има геометриска верност. Мерењата направени на орторектифицираната снимка даваат идентичност со мерењата направени на површината на Земјата.

Кај една снимка или фотографија со ортографска проекција, секоја точка ја гледаме како да сме право над неа, по линија надолу која е ортогонална (вертикална) на Земјата. Закривеноста на релјефот се корегира со земање на секој пиксел од DEM и наоѓање на истата позиција на снимката. Големината на светлина за овие локации се решава преку земање на примерок од околните пиксели. Информациите од големината на светлината, висината и надворешната ориентација се користат за пронаоѓање на идентичната локација во полето на ортосликата.

Слика 10Орторектификација

17

1.8 СТЕРЕОМОДЕЛ

Начинот на работа при стерео гледање е поврзано со физичките особини на човечките очи, притоа ние гледаме со двете очи и стерео ефект се добива кога две поклопени слики – стереопар, или фотографии со заедничка површина ги набљудуваме истовремено во две различни точки. Стерео ефектот се создава поради паралаксите генерирани од тие две различни точки. Растојанието помеѓу очите ги преставува двете точки како една иста на двете независни слики.

Важно е да се каже дека со гледањето на Земјината површина во стерео моделот можеме да толкуваме, мериме и опишуваме 3D картографски особини и елементи. Придобивки од стереомоделот се поголемата видливост на елементите и повисокиот степен на точност за разлика од 2D гледањето на сликата.

Кога гледаме во елементите од две позиции (лева слика и десна слика),мозокот автоматски ги перцепира промените во длабочина и висина, близина и далечина. При стерео гледање левото око се концентрира на објектот на левата слика, а десното око на објектот на десната слика. Резултат од ова е формирање на 3D слика во мозокот на човекот.

Слика 11Две снимки со меѓусебен преклоп

Слика 12

Стерео поглед

18

2. Leica Photogrammetry (LPS)

LPS е софтверска апликација за вршење на фотограметриски операции на слики и извлекување на гео информации од нив.

LPS генерално се користи за обработка на сурови слики во текот на создавањето на геопросторни податоци и производи како дигитални теренски модели, 3D функции, како и дигитални orthophotos.

2.1 Историја на LPS 1991 - "Digital Ortho" in ERDAS 7.5

1993 - OrthoMAX

1994 - Warptool & Mosaictool in IMAGINE 8.2

1999 - OrthoBASE first release in IMAGINE 8.3.1

2000 - Stereo Analyst 1.0 (module for stereo feature extraction)

2001 - OrthoBASE Pro (module for automated terrain extraction)

2003 - Leica Photogrammetry Suite 8.7",[4][5]

2004 - Leica Photogrammetry Suite 8.7 Service Pack 1 (incorporates add-on modules of ORIMA and PRO600, which were initially developed for use with SOCET SET)

2005 - Leica Photogrammetry Suite 8.7 Service Packs 2 and 3 ([Leica Geosystems] ADS40 sensor support, automated point measurement improvements)

2005 - Leica Photogrammetry Suite 9.0 (new module for image mosaicking, called MosaicPro)

2006 - Leica Photogrammetry Suite 9.1 (new TIN format: LTF, terrain split and merge improvements)

2008 - Leica Photogrammetry Suite 9.2 (ATE improvements, new sensor models, enhanced mosaicking)

2008 - With the re-branding of "Leica Geosystems Geospatial Imaging" to "ERDAS", the "Leica Photogrammetry Suite" name was converted to an acronym, "LPS".

2008 - LPS 9.3 (PRO600 Fundamentals released)

2010 - LPS 2010 released

2010 - LPS 2010 v10.1 released (new algorithm eATE release, as follow up to ATE)

2010 - LPS 2011 released (improvements to MosaicPro, Terrain Prep Tool and more)

19

2.2 True OrthophotoСекоја авионска снимка покажува карактеристика позната како рељефно

поместување.Рељефното поместување е геометриско нарушување кое се јавува поради висинските разлики во теренот кој е фотографиран.Предметите со поголема висина,како згради,ридови и дрвја,ке бидат поместени радијално кон надвор од центарот на фотографијата.На ортофото сликата каде рељефните поместуванња предизвикани од преспективна проекција се отстрануваат со земање во предвид на DTM за време на ректификациониот процес.Како резултат на ректификацијата ортофотото е прикажано во ортогонална проекција и со константен размер.Сепак,згради,мостови и било какви други предмети на теренот се неправилно поставени како резултат на ортофотото,бидејќи овие објекти не се моделирани во DTM.Така овие недостатоци true ортофото ги надмиднува со користење на DSM наместо DTM за време на ректификациониот процес. DSM се добива со користење на Lidar технологија.

3. ПРАКТИЧЕН ПРИМЕР (LPS)

Пред да започнеме со постапката за објаснување, ќе ги наброиме најпрвин постапките којшто треба предходно да се извршат:

1. Креирање нов Imagine Lps project2. Додавање слимки во блок фајлот3. Дефинирање модел на камерата4. Обележување GCP и Check points5. Автоматско пребарување на Tie Points6. Триангулација на снимките7. Екстракција на DTM8. Орторектификација на снимките9. Поглед на ортоснимката10. Зачувување на блок фајлот

20

3.1 КРЕИРАЊЕ НОВ IMAGINE LPS Project

Најпрво го стартуваме ERDAS IMAGINE 9,2 кој што ни го отвара целиот софтвр со неговите придружни алатки

Слика 1

Со кликање на алатката LPS, се отвара еден нов прозорец кој не прашува дали сакаме да направиме нов LPS Project или да отвориме постоечки проект.

Со кликање на file > New ни отвара прозорец кој не прашува каде сакаме да го зачуваме проектот.

Слика 2

Со кликање на ОК креиран е Block File, и ни отвара нов прозорец кој не прашува со каков тип на камера е извршено снимањето.

21

Слика 3

Тука кликаме на Frame Camera и кликаме на ОК, ни отвара прозорец со кој ја дефинираме проекцијата.

Слика 4

22

Кликаме на Set Projection, и се отвара прозорец кој не прашува која проекција сакаме да ја користиме, ние предходно ја дефиниравме нашата проекција МКД 7, па кликаме на Next, каде што ги дефинираме единиците со кој сакаме да работиме понатака.

Слика 5

Пак кликаме на Next, со што го одбираме ротацискиот систем и ја дефинираме висината на летот.

Слика 6

Потоа со кликање на ОК, ни отвара прозорец во кој е извршена предходно извршената постапка, следна работа е вметнувањето на сликите.

23

Слика 7

Вметнувањето на сликите го вршиме на следниов начин:Со кликање на Edit - Add Frame, ни отвара прозорец со кој ги бираме сликите со којшто ќе работиме, во нашиот случај одбравме 3 снимки :

- 2837.tiff- 2838.tiff- 2839.tiffПотоа со кликање на Edit и избирање Compute Piramid Layers

Слика 8

24

Со кликање на ОК, ни се отвара следниот прозорец во кој се гледа дека секоја слика има свој Layer, обележено е со зелена боја. Иствремено на сликата се гледа дека сите вметнати слики се активни.

Слика 9

3.2 ДЕФИНИРАЊЕ МОДЕЛ НА КАМЕРА

Со кликање на Edit > Frame Editor, се отвара следниот прозорец

Слика 10

25

Со кликање на New, дефинираме нова камера

Слика 11Со кликање на Fiducials

Слика 12Тука ги внесуваме Ficudials Marks, од податоците од снимањето.

Слика 13

26

Со кликање на ОК го затвараме прозорецот, потоа со кликање на Interior

orientation, и со помош на иконата се отвара сликата, каде што ги внесуваме 8 рабни марки од снимката.

Слика 14

Оваа постапка ја повторуваме за 3 снимки, и вреди да се напомене дека ако РМСЕ=0.33 Pixels или поголема нема да ја изврши внатрешната ориентација на снимката, затоа треба да се настојува што е можно поточно да се пикираат точките, за да

се изврши внатрешната ориентација. Точноста на извршената внатрешна ориентација може да се согледа на самиот проект.

На сите 3 снимки е успешна извршена внатрешната ориентација, сите 3 снимки се со зелена боја, доколку на некоја снимка не е успешно извршена внатрешната ориентација колоната ќе остана со црвена боја.

3.3 ПИКИРАЊЕ НА GCP И Check Points

Со кликање на Edit > Point Measurement, се отвара Point Measurement

прозорец.

Слика 15

Во овој прозорец може да се отворат која сакаме снимка, од снимките којшто ги имаме внесено во разработката на овој проект, со помош на иконата Add, внесуваме точки на самите снимки.

Внесуваме број на точка, под Type внесуваме каков сакаме да ни биде типот на точката, за избор на првата точка внесуваме Control.

Потоа со помош на алатката за пикирање на точки , прво ја пикираме точката во првата снимка, потоа со помош на истата алатка ја пикираме точката на втората снимка.

Исто така треба да се води сметка дека ако X File и Y File координатите не се слагаат до на 2 пиксела, тогаш треба да се внесе точната вредност на овие координати.

Потоа ги внесуваме реферинцираните координати за точката од снимката која што сме ја пикирале, а веќе предходно ги имаме нејзините координати.

Слика 16

Истата постапка ја повторуваме и при избор на следните точки, со тоа што ги ротираме сликите работиме на сите 3 снимки, и зимаме една заедничка точка за сите 3 снимки заедно. Постапката се повторува и при избор на другите точки, се мисли на Check Points.

Во овој прозорец може да се отворат која сакаме снимка, од снимките којшто ги имама внесено во разработката на овој проект, со помош на иконата Add, внесуваме точки на самите снимки.

Внесуваме број на точка, под Type внесуваме каков сакаме да ни биде типот на точката, за избор на првата точка внесуваме Check. Потоа со помош на алатката за

пикирање на точки , прво ја пикираме точката во првата снимка , потоа со помош

на истата алатка ја пикираме точката на втората снимка .

Слика 17

3.4 АВТОМАТСКО ПРЕБАРУВАЊЕ НА Tie Points

Со кликање на иконата , ни се отвара прозорец со следниве карактериситки

Слика 18

Со Кликање на Run, се врши автоматско пребарување на Tie Points, потоа со кликање на Close не враќа на LPS. Со кликање на Edit > Triangulation Properties, ни се отвара следниот прозорец:

Слика 19

Со кликање на Point ни појавува:

Слика 20

Полињата од ова мени треба да бидат пополнети како на сликата, со кликање на Run, се врши аеротриангулација на снимките. Триангулација е генерирана и ни отвара прозорец

Слика 21

Потоа со кликање на репорт, ни отвара прозорец во кој ни ги појавува грешките на снимката

Слика22Со кликање на f i l e s a v e a s , се врши зачувување на извештајот од грешките, при тоа не прашува каде сакаме да ни биде зачуван извештајот. Потоа пристапуваме кон извршување на надворешна ориентација, на следниот начин:

Слика 23

Во полињата за параметрите се внесуваат податоците добиени од извештајот,за трите снимки.

Истата постапка се повторува и за наредните две снимки. и се добива добиена надворешна ориентација

Потоа со помош на иконата , се врши DTM – Extracton, за секоја снимка посебно и се добива следниот прозорец

Слика 24

Со кликање на Advanced Properties можеме да изршиме подетални подесувања за видот и својствата на дигиталниот модел како и поставаување на одредени критериуми и услови за задоволување на одредена потребна излезна точност.

3.5 ОРТОРЕКТИФИКАЦИЈА НА СНИМКИТЕ

Со кликање на иконата , се отвара прозорец

Слика 25

Со кликање на Advanced, ни се отвара прозорец

Слика 26

Потоа со кликање на Add Multiple, се отвара следниот прозорец

Слика27

Со кликање на ОК , сите 3 снимки се додадени во Cell Apass, и на крај со кликање на ОК, се врши орторектификацијата .

Слика 28 ДТМ

Слика 29 Ортофото

И на крај се врши зачувување на целиот проект

Слика 30Од LPS можи да се пристапи до модулот Stereo Analyist

Модулот STEREO од софтверот на ERDAS IMAGINE се користи за креирање на модел од две соседни аеро-снимки на теренот.Снимките најпрво треба да бидат геореференцирани и да имаа преклоп најмалку 30%. Модулот може да се користи и за атрибутна и тродимензионална аквизиција на податоци кои може да се извлечат од геореференцирани слики или од ортофото планови.Модулот Stereo Modul е корисен софтвер за аерофотограметријата. Претставува 3D оптимизирана средина помеѓу дигиталната фотограметрија и ГИС решенијата.

Користена литература:

ERDAS Inc. (1991 – 2001): ERDAS Imagine 9.2 Tour Guides, Atlanta Georgia, 10/02. Part No. EI86TG

Линкови:

http://geospatial.intergraph.com/homepage.aspx

http://www.geovisualisierung.net/isprs2007/docs/02_G%81nay.pdf

http://fiducialmark.blogspot.com/2009/04/true-orthophotos-and-regular.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Leica_Photogrammetry_Suite#History