Liksyon 6 para sa ika-10 ng Nobyembre, 2018

Ang Biblia ay may iba’t-ibang mga larawan na kumakatawan saespirituwal at teolohikong mga katotohanan. Halimbawa, tubig saJuan 7:38, hangin sa Juan 3:8 at haligi sa 1 Timoteo 3:15.

May ilang larawan ng pagkakaisa sa Biblia sa Bagong Tipan nanagpapakita ng mahalagang tungkulin ng pagkakaisa sa likas at misyon ng iglesia.

Isang bayan.

1 Pedro 2:9

Isang gusali at isang

bahay. Efeso 2:19-22

Isangtemplo.

1 Corinto3:16-17

Isang katawan. 1 Corinto12:12-26

Isang pastolat isang

kawan. Juan 10:1-11

“Datapuwa't kayo'y isang lahing hirang, isang makaharing pagkasaserdote, bansang banal, bayang pag-aaring sarili ng Dios, upang inyong ipahayag ang mgakarangalan niyaong tumawag sa inyo mula sa kadiliman, hanggang sa kaniyangkagilagilalas na kaliwanagan.” (1 Pedro 2:9)

Mula sa bawat bansa ang bahagi ng Iglesia, ngunititinuturing ng Dios ang Iglesia na isang bayan. Banal na bansa ng banal na mga lalaki’t babae namay isang hangarin: ipahayag ang pag-ibig at kaligtasan ng Dios sa mundo.

Wala tayong magagawa para magingkarapatdapat na maging bahagi ng bayangito. Pinili tayo ng Dios ngayon gaya ngpagpili Niya sa bayan ng Israel (Deuteronomio 7:6-8).

Tinawagan tayo ng Kanyang pag-ibig at biyaya upang ipakita ang Kanya banal nakatangian sa ating buhay..

Sa talinhagang ito, pinagsama ni Pablo ang ideya ng gusali at mga bato sa bahay na naroon.

Tayo’y mga buhay na bato na bahagi ng gusali. Ang pundasyon ay si Cristo (1Ped. 2:4-5).

Walang hiwalay na mga bato. BawatKristiano ay sumusuporta sa iba nasinusuportahan din nila.

Bahagi din tayo ng malaking pamilya, ngunit hindi kadugo: Dios ang ating ama.

Nagkakaisa tayo dahil naranasan natin angpagkasilang na mag-uli, at meron tayonisang doktrina at isang misyon: upangipangaral ang Ebanghelyo..

“Hindi baga ninyo nalalaman nakayo'y templo ng Dios, at ang

Espiritu ng Dios ay nananahan sainyo?” (1 Corinto 3:16)

Ang larawan ng temple ay nakapalinaw sa mga naunang Kristiano (parehongHudio at Hentil): isa itong napakagandang gusali upang magsamba at magparangal sa Dios.

Ang komunidad ng nagkakaisang mgamananampalataya ay isang templo. Nananahan ang Dios kasama nila.

Nanganganib na magiba ang templokung papasok ang pagkakabahagi saIglesia (v. 17).

Giniit ni Pablo ang kahalagahan ngpananatiling nagkakaisa sa atin, “saisa lamang pagiisip at isa lamangpaghatol.” (1 Corinto 1:10).

“Sapagka't kung paanong ang katawan ay iisa, at mayroong maraming mga sangkap, at ang lahat ng mgasangkap ng katawan, bagama't marami, ay iisangkatawan; gayon din naman si Cristo.”

(1 Corinto 12:12)Bawat miyembro ay bahagi ng katawan at mayroongnatatanging tungkulin. Dapat gumawa ang bawat miyembrona magkakasama sa kanilang pagkakaiba. Hindi makakagawaang katawan kung hindi magtutugma ang mga miyembro nito.

Ang Iglesia ang katawan ni Cristo. Siya ang ulo at tao ay mgamiyembro. Dahil dito:

Ang ating katutubo, panlahi, kultura, pinag-aralan, at agwat ng edad ay hindidapat magpapahiwalay sa atin kay Cristo.Tayong lahat ay pantay sa paanan ng Krus.Ang ebanghelyo ay may kapangyarihangmakapagpagaling at makapagpanumbalik.Bawat mananampalataya ay konektado saespiritwal kay Cristo, kaya ang buongkatawan ay mapapakain ng parehongpagkain.

“Ako ang mabuting pastor: ibinibigayng mabuting pastor ang kaniyang

buhay dahil sa mga tupa.” (Juan 10:11)

Ang larawan ni Jesus bilang MabutingPastol ay ginamit din sa Awit 23. Ang iglesia ay kawan. Tayo ay mga matalinoat may takot ng mga tupa na ginagaba-yan ni Jesus.

Kung maligaw ang tupa (magkasala), hinahanap sila ni Jesus at ibinabalik sila sakural. Patuloy Siyang nag-iingat sa atin (bilang isang tao at bilang Iglesia).

Ang mahalagang punto ay alam ng tupa ang tinig ng pastol. Ang mga nakakaalamng tinig ni Jesus ay hindi maliligaw. Lalakad silang kaisa ng kawan.

Sa totoo, ang pagkakaisa at kaligtasan ng bayan ng Dios ay nakadepende sa kanilangpagiging malapit sa Kanya at direktang may kinalaman sakanilang mapagpakumbabangpagsunod sa Kanyang tinig.

“Sa ilalim ng larawan ng puno at mga sanga

nito ay inilalarawan ang relasyon ni Cristo sa

Kanyang mga alagad at kanilang relasyon sa

isa’t-isa. Ang mga sanga ay may

pagkakapareho ngunit may kakaibang

katangian sa iba. Lahat ay may isang relasyon

sa puno at umaasa ditto ng buhay nila,

paglaki nila, at pagiging mabunga nila. Hindi

nila kayang buhayin ang isa’t-isa. Lahat ay

dapat nakatuon sa puno. At habang ang mga

sanga ay may pagkakapareho, sila rin ay may

pagkakaiba. Ang pagiging isa nila ay binubuo

ng kanilang pakikiisa sa puno, at sa

pamamagitan ng bawat isa ay makikita ang

buhay ng puno.”

E.G.W. (Testimonies for the Church, vol. 7, cp. 32, p. 171)