Nemanja Trifunović 394/09

Sigurni i kasni znaci smrti i predstavljaju progresivno razlaganje tkiva uslovljeno protokom vremena i faktorima spoljašnje sredine.

Destruktivne: truljenje, raspadanje, maceracija

Konzervativne: mumifikacija i saponifikacija

Truljenje je transformacija tkiva i organa u tečnosti i gasove lokalno i kroz krvne sudove proširenim intestinalnim bakterijama i drugim mikroorganizmima.

Razgradnja složenih organskih materija pod dejstvom bakterija do najprostijih neorganskih jedinjenja.

Bakterije fiziološke mikroflore prevashodno digestivnog trakta ili su u njega dospele posle smrti (anaerobne bakterije)

24-48h nakon smrti T 25° C

Truležno prebojavanje – diskoloracija

Truležna nadutost – distenzija

Gubitak anatomskog integriteta kože i tkiva – degradacija

Potpuna destrukcija i likvefakcija tkiva - disolucija

Pseudomelanoza ( Pseudomelanosis )- je prvi znak truljenja i predstavlja prljavozelenkasto prebojavanje kože.

Truležni emfizem ( Emphisema putrefactionis )- nastaje pod dejstvom bakterija kada se formiraju trulezni gasovi.

Truležna tečnost ( Transudat putrefactionis )- nastaje pasivnim procedjivanjem telesnih tečnosti u telesne duplje i tkiva.

Truležni zadah ( Foetor putrefactionis )- neprijatni miris koji se javlja zbog truležnih gasova.

Temperatura i vlažnst spoljašnje sredineSredina u kojoj se telo nalazi, Kasperovo pravilo- telo

onoliko istruli na vazduhu za nedelju dana, koliko bi u vodi za 2 nedelje, a u zemlji za 8 nedelja.

Konstitucija lešaUzrok smrtiPokrivenost lešaPoložaj lešaPrisustvo povreda koje predstavljaju ulazno mesto za

truležne bakterije

Autoliza tkiva koja nastaje kada se leš nalazi u vodi ili u vlažnoj sredini, u kojoj nema bakterija.

Prava maceracija- sterilna autoliza nerodjenog fetusa koji je umro in utero, zatvoren u amnionskoj šupljini.

Odvajanje epiderma od derma i formiranje bula, a zatim se ceo epiderm sljušti, tako da se vidi ogoljen derm.

Dolazi do razmekšavanja unutrašnjih organa i gubitka njihove strukture.

Pseudomaceracija – kod leševa iz vode.

Nastaje kod leševa koji su izloženi strujanju toplog vazduha što dovodi do sušenja kože onemogućava razvoj truležnih promena.

Mumifikacija može biti primarna ili sekundarna i kompletna ili parcijalna.

Kod mumificiranog leša koža je čvrsta, sasušena, mrkocrvene boje, najveim delom očuvana dok nokti i dlake ostaju očuvani.

Kod leševa u vodi ili vlažnoj sredini, uz delimičan ili potpun nedostatak kiseonika.

Saponifikvana tkiva su ljigava, lepljiva, a nakon sasušenja postaju čvrsta i beličasta nalik na gips.

Proces saponifikacije započinje nakon jedan do dva meseca, može biti parcijalan ili potpun.

Ovaj proces se razvija od spolja ka unutra, tako da je koža saponifikovana a unutrašnji organi truležno izmenjeni.