magazyn SKN SPATIUM

KWARTAŁ

ISSN 2082-8675

nr 16 (03/2012)

Po kolei o „pO KOLEI” 4

Produkt trzeba opakować 10

Łódź na warsztacie! 14

Po warsztatach, czyli co po kolei 22

Ocenę czas wystawić 25

Do tego numeru pisali 30

Płyta CD 31

KWARTAŁ nr 16

Wydawca:Studenckie Koło Naukowe Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Łódzkiego SPATIUMprzy Katedrze Gospodarki Regionalnej i Środowiska na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym

adres korespondencyjny: ul. Rewolucji 1905 r. nr 39, 90-214 Łódźadres e-mail: spatium@uni.lodz.plstrona internetowa: www.spatium.uni.lodz.pl

Redaktor naczelna:Beata Niepiekło

Redakcja:Magdalena KowalczykKatarzyna OzimkiewiczAgata Szewczyk

Kontakt do redakcji:kwartal@uni.lodz.pl

Opieka merytoryczna:mgr Ewelina Kina

Koncepcja graficzna,ilustracje i skład:Jakub Zasina

Okładka:Dworzec Porta Genovaw Mediolanie (Włochy)fot. Jakub Zasina

Nakład:200 egzemplarzy

Magazyn w formie elektronicznej dostępnyna stronie internetowejSKN SPATIUM.

spis treści

3

Drodzy Czytelnicy!

Oddajemy w Wasze ręce kolejny, szesnasty już numer magazynu KWARTAŁ. Jest to wydanie spe-cjalne, w całości poświęcone Ogól-nopolskiej Konferencji i Warszta-tom Studenckim „pO KOLEI. Czas na Łódź!”. W Magazynie zamieści-liśmy artykuły opisujące nie tylko przebieg kwietniowego wydarzenia zorganizowanego przez SKN SPA-TIUM, ale i przygotowania do niego, efekty pracy grup warsztatowych oraz opinie uczestników o przed-sięwzięciu.

Do tego numeru KWARTAŁU dołączona jest płyta CD z publikacją zawierającą między innymi artykuły z wygłoszonych podczas Konferencji referatów. Mimo jednorodnejz pozoru tematyki, dotyczą one różnorodnych aspektów: stanu obecnego kolei i inwestycji w nie

oraz ich wpływu na rozwój miast i regionów, a także sposobów zagos-podarowywania i rewitalizacji tere-nów pokolejowych. W tym miejscu chcielibyśmy serdecznie podzięko-wać wszystkim autorom, którzy zde-cydowali się przenieść wygłoszone referaty na papier – bez ich zaanga-żowania publikacja ta z pewnością by nie powstała

Mamy nadzieję, że bieżący nu-mer Magazynu – upamiętniający największe przedsięwzięcie SKN SPATIUM na przestrzeni ostatnich kilku lat – oraz załączona publikacja spotkają się z zainteresowaniem ze strony Czytelników.

Życzymy miłej lektury!

Redakcja KWARTAŁU

Masz pomysł na artykuł? Dostrze-głeś jakieś ciekawe działania zwią-zane z gospodarką przestrzenną? Chcesz się podzielić swoimi prze-myśleniami na ważny temat? Zostań współtwórcą KWARTAŁU! Propozycję współpracy kierujemy do wszystkich: zarówno studentów, absolwentów, wykładowców i osób aktywnych społecznie – z Łodzi, jak i z innych ośrodków

akademickich. Na artykuły czekamy pod adresem kwartal@uni.lodz.pl. Wskazówki dla autorów można znaleźć na stronie SKN SPATIUM w zakładce „Kwartał”. ❚

od redakcji

zostań współtwórcą

KWARTAŁ nr 16

Ogólnopolska Konferencja i War-sztaty Studenckie „pO KOLEI. Czas na Łódź!” zostały przez nas zorgani-zowane w dniach 18–22 kwietnia 2012 roku. Te dwa, połączone ze so-bą przedsięwzięcia, okazały się być jedną z większych imprez tego typu w środowisku kół gospodarki przestrzennej w ostatnich latach.

Wydarzenie to oparliśmy o kilka wymiarów:•O KOLEI – czyli rola kolei w mieś-cie, wpływ na inne rodzaje trans-portu, wreszcie: na rozwój społe-czny, ekonomiczny, przestrzenny.

•PO KOLEI – czyli co dzieje się z terenami, z których kolej już nie korzysta i w jaki sposób można je ponownie zagospodarować.

•PO KOLEI. Czas na Łódź! – czasna to, by miasto nabrało tempa, by nowe inwestycje wpływały

pozytywnie na przyszłość miasta.Dodatkowo owo „po kolei” miało

wymiar symboliczny, gdyż byliśmy jednym z nielicznych ośrodków akademickich, który nie zorganizo-wał w ciągu kilku ostatnich lat ogól-nopolskiego wydarzenia dla studen-tów z Polski.

Nazwa wydarzenia nie była przy-padkowa, gdyż łączyła w sobie każdy ze wspomnianych wymiarów. Z blo-ku tematycznego „PO KOLEI” w po-łączeniu z blokiem łódzkim powsta-ło zadanie warsztatowe: jak w pra-ktyce można przekształcić tereny pokolejowe w Łodzi, by stały się czę-ścią miasta, by „należały” do tkanki miejskiej.

Mimo że Konferencja rozpoczy-nała się w środę, niektórzy uczestni-cy przybyli już we wtorek wieczo-

Magdalena Kowalczyk

SPATIUM w akcji

po kolei

5

rem. Studenci przyjechali do Łodzi z całej Polski: z Politechnik War-szawskiej i Wrocławskiej, Uniwer-sytetu Ekonomicznego w Poznaniu, wrocławskiego Uniwersytetu Przy-rodniczego, Szkoły Głównej Gospo-darstwa Wiejskiego w Warszawie, krakowskiego Uniwersytetu Ekono-micznego, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersy-tetu Opolskiego, a także z uczelni łódzkich: Politechniki i Uniwersyte-tu. Wszyscy zostali zakwaterowaniw Hostelu Music, mieszczącym się w jednym z podwórek ulicy Piotr-kowskiej, 15 minut pieszo od Wy-działu Ekonomiczno-Socjologi-cznego.Środa, pierwszy dzień Konferen-

cji, rozpoczęła się przywitaniem przybyłych gości przez Dziekana Wydziału prof. dra hab. Jana Gajdę.

Potem zaczęła się sesja ekspercka, celem której było zapoznanie zgro-madzonych na Konferencji z histo-rią łódzkiej kolei, jej wpływem na rozwój – w tym przestrzenny – Łodzi. Pojawiły się informacje o hi-storii łódzkiego węzła kolejowego, jego obecnych modernizacjach i rozbudowie, a także o wdrażanych rozwiązaniach urbanistycznych bez-pośrednio związanych z inwestycja-mi kolejowymi. Podczas tej sesji re-feraty wygłosili przedstawiciele śro-dowiska naukowego, spółek kolejo-wych, sektora publicznego i biznesu. Sesja ta korelowała z wymiarem „pO KOLEI. Czas na Łódź!”.

Następne sesje, o charakterze studenckim, dotyczyły głównie wy-miaru „O KOLEI”. Studenci opo-wiadali o roli, jaką odgrywa kolej we współczesnych gospodarkach,

pO KOLEI

KWARTAŁ nr 16

a także o jej ekonomicznym, spo-łecznym i przestrzennym wpływie na poziom rozwoju miast i regio-nów. Po każdej sesji odbywał się panel dyskusyjny, który pozwalał prelegentom na rozmowę ze zgro-madzoną publicznością. Dla tych, którzy nie mogli przybyć na Kon-ferencję osobiście, prowadziliśmy relację na żywo za pomocą naszego profilu na Facebooku. Wieczorem integrowaliśmy się w klubach Lor-di’s i Łódź Kaliska. Studenci mogli w luźniejszej atmosferze nawiązać kontakty, pobawić się oraz zobaczyć słynną Piotrkowską późnym wie-czorem.

Czwartek 19 kwietnia był chyba najbardziej intensywnym dniem. Rozpoczęła go II sesja ekspercka, na którą składały się wystąpienia skupiające się na tematyce trans-portu intermodalnego i kolejowego. Po tej sesji rozpoczęła się sesja studencka, dotycząca wymiaru „pO KOLEI”, ponieważ właśnie w niej zostały przedstawione przy-kłady z kraju i ze świata na to, w jaki sposób można zrewitalizo-wać – a przez to ożywić – tereny pokolejowe.

Kolejnym punktem dnia była wycieczka zorganizowana na naszą prośbę dla uczestników przez insty-tucję „EC1 Łódź – Miasto Kultury”.

Częś

ć ko

nferen

cyjna

fot.

Wyd

ział

Eko

nom

iczn

o-So

cjol

ogic

zny

UŁ

7

Jej przedstawiciele zapoznali stu-dentów z realizowaną obecnie kon-cepcją przekształcenia dawnej Ele-ktrociepłowni EC1 w nowoczesne centrum kultury i sztuki. Ma ono stać się nową wizytówką Łodzi, wi-tającą przyjeżdżających na powsta-jący właśnie nowy dworzec Łódź Fabryczna. Uczestnicy Warsztatów mieli możliwość przejścia się po te-renie budowy i przyjrzenia się z bli-ska ogromnej inwestycji.

Ostatnim elementem tego dnia było przedstawienie studentom za-pisanym na warsztaty zadania, z ja-kim mieli się zmierzyć. Polegało ono na stworzeniu koncepcji programo-wo-przestrzennej dla jednego z dwóch

obszarów pokolejowych w Łodzi. Organizując Warsztaty, postawili-śmy sobie za cel wyczulenie ucze-stników na wielość zagadnień, ja-kie należy uwzględnić przy opraco-wywaniu wizji zagospodarowania terenów problemowych w miastach, a także przekonanie ich do uzyska-nia efektu i poczucia wielkomiejsko-ści w projektowaniu urbanistycznym. Z tego powodu uczestnicy najpierw musieli wykonać szereg zadań przy-gotowujących ich do kompleksowe-go ujęcia tematu: m.in. relatywnie szczegółowej inwentaryzacji obsza-ru, analizy SWOT i analizy intere-sariuszy.

Część warsztatow

afot. SKN

SPATIUM

KWARTAŁ nr 16

Atrakcją wieczoru był nocny przejazd zabytkowym tramwajem po Łodzi. Z opóźnieniem (ale jed-nak!) wyruszyliśmy składem5N+5ND z zajezdni Chocianowice, by pomknąć trasą: Pabianicka, Politechniki, Żeromskiego, Kopernika, Gdańska, Legionów, pl. Wolności, Pomorska, Kiliń-skiego, Piłsudskiego, Kopcińskie-go, Narutowicza (gdzie większośćz nas wróciła do hostelu) i z powro-tem do zajezdni. Przy okazji wyja-

śniliśmy osobom spoza Łodzi ge-nezę słów „krańcówka” i „migawka”.

Piątek 20 kwietnia był dniem wzmożonej pracy wszystkich grup warsztatowych: intensywnie gro-madziły one materiały, które stały się podstawą do prowadzenia prac projektowych. Dzięki licznym ana-lizom i rozmowom powstawały pierwsze koncepcje tego, jak pora-dzić sobie z zadaniem warsztato-wym. Koordynator każdej z grup starał się odpowiedzieć na wszelkie pytania dotyczące historii danego obszaru, otoczenia, a także tego, jak społeczność lokalna odbiera da-ne miejsce, sprawiając, że stawało się ono nieco bliższe. Każdy, na swój sposób, dawał z siebie maksimum energii i zaangażowania. Do dyspo-zycji studentów byli także eksperci, z którymi można było się konsulto-

Wyc

iecz

ka p

o El

ektroc

iepł

owni E

C1fo

t. SK

N S

PATI

UM

Wyc

iecz

kapo

Księż

ym M

łynie

fot.

SKN

SPA

TIU

M

9

wać, jednakże ich rolą nie było pod-powiadanie rozwiązań, lecz zwraca-nie uwagi na pewne istotne kwestie. Wieczorem, dzięki uprzejmości Miejskiego Punktu Kultury Prexer--UŁ i Stowarzyszenia Topografie, podczas projekcji filmu dokumen-talnego o Detroit i Łodzi mogliśmy przekonać się o tym, jak z „końcem ery przemysłowej” radzą sobie te miasta.

Ostatnim momentem do tego, by dokończyć swoje projekty było kilka sobotnich godzin. W tym czasie nie-które grupy jeszcze zmieniały kon-cepcje, inne dopracowywały szcze-góły, a także przygotowywały swoje wystąpienia. Efektem końcowym prac ośmio- lub dziewięcioosobo-wych grup warsztatowych były ma-kiety urbanistyczne oraz prezentacje multimedialne. Po godzinie 15:00 każda z grup zaprezentowała swoje pomysły przed publicznością. Oka-zało się, że pytania dotyczące każ-dego z rozwiązań padły zarówno ze strony jurorów, jak też członków innych grup warsztatowych. Po bu-rzliwych naradach Jury ogłosiło swój werdykt, oceniając zarówno część przestrzenną, jak i programo-wą zadania (elementy zarządzania strategicznego oraz ekonomiczno--socjologiczno-marketingowe).

Sobotni wieczór upłynął wszy-stkim przy grach planszowychi rozmowach, a w niedzielę odbyła się wycieczka po Księżym Młynie, w czasie której zwracaliśmy szcze-gólną uwagę na wątki kolejowe

i pokolejowe.Cieszymy się, że na zorganizowa-

ną przez nas Konferencję i Warszta-ty do Łodzi przyjechało tylu studen-tów i że mogliśmy pokazać im nasze miasto. Mamy również nadzieję, że sprostaliśmy oczekiwaniom uczest-ników pod względem tematycznym oraz organizacyjnym.

Honorowy patronat nad Konfe-rencją i Warsztatami objęli Prezy-dent Miasta Łodzi p. Hanna Zda-nowska oraz Jego Magnificencja Rektor Uniwersytetu Łódzkiego prof. dr hab. Włodzimierz Nykiel. Przedsięwzięcie zostało zorgani-zowane w ramach XII Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki w Łodzi. ❚

Część warsztatow

afot. SKN

SPATIUM

KWARTAŁ nr 16

z drugiej strony

Wojciech Zasina

opakowaćPrzygotowania do organizacji „pO KOLEI. Czas na Łódź!” rozpo-częły się na wiele miesięcy przed terminem właściwego wydarzenia. Jednym z założeń, jakie przyjęli organizatorzy, przystępując do re-alizacji projektu, było zapewnienie kompletnej identyfikacji wizualnej całemu przedsięwzięciu. Budowanie wizerunku ukierunkowywano na peł-ne energii i zapału wydarzenie, któ-re powinno nie tylko przyciągać wie-loma atrakcjami i doskonałą organi-zacją, ale też pełnić funkcję produ-ktu podanego w ciekawej formie. Celem takiego działania było osią-gnięcie efektywnego komunikowa-nia informacji oraz zapewnienie spójnego przekazu wizualnego za-równo na etapie zapowiedzi wyda-rzenia, jak i jego organizacji. Gos-

podarze Konferencji i Warsztatów pragnęli podnieść poprzeczkę od-bywającym się w przyszłości inicja-tywom tego typu. Z takim nastawie-niem zlecono mi opracowanie iden-tyfikacji wizualnej wydarzenia.

Projektując, często spotykam się z klientami, którzy w żaden sposób nie potrafią określić, czego oczekują. Dając mi wolną rękę do pracy, po-zornie ułatwiają zadanie – mogąc zrobić wszystko, nie natrafiam na przeszkody. Idąc tą prostą ścieżką, odczuwam brak wyzwa-nia w wykonywanym zadaniu.

W przypadku „pO KOLEI” orga-nizatorzy od początku wiedzieli, jaki efekt chcą uzyskać. Podczas wspól-nych dyskusji sprecyzowaliśmy ostateczny kształt materiałów, któ-rych do zaprojektowania nie było

produkt

trzeba

11

wiele. W ich skład wchodziło zale-dwie: logo, plakaty promujące wy-darzenie, identyfikatory dla gospo-darzy, dyplomy dla uczestników oraz program całej konferencji. Co warto zauważyć, część mate-riałów promocyjnych na potrzeby Konferencji i Warsztatów organi-zatorzy wykonać mieli samodzielnie. Wszystko, co przygotowałem musia-

ło być na tyle elastyczne, by pozwo-lić innym na intuicyjne łączenie po-szczególnych elementów ze sobą.

Założenia zespołu dawały jednak sporo do myślenia. Chcąc zachować pewną spójność z geometrycznymi zasadami wykorzystywanymi do two-rzenia materiałów graficznych SKN SPATIUM (patrz „Księga tożsamości SKN SPATIUM” – przyp. red.), po-stawiliśmy na masywną i kanciastą typografię w logo. Kolorystyka z ko-lei miała nawiązywać do neoplasty-cznych połączeń czerwieni, żółci oraz niebieskiego. Dodatkowo na-leżało odwołać się do urbanistyki Łodzi. W jaki sposób? Najlepiej od-zwierciedlając reprezentacyjne bu-dynki znajdujące się na terenie mia-sta. Zadanie niełatwe, ale kuszące.

Zanim przystąpiłem do pracy, poprosiłem o materiały, którymi

mógłbym się inspirować, aby wy-czuć estetykę najbliższą oczekiwa-niom organizatorów przedsięwzię-cia. Otrzymałem sporo projektów wykonanych przez łódzkich designe-rów, w tym projekty tworzone przez takie pracownie jak Fajne Chłopaki czy Ortografika.

Wszystko zaczęło się od logo – spo-śród kilku wykonanych przeze mnie

propozycji wybraliśmy tę najlepiej spełniającą swoją funkcję. Jego trzon stanowiła nazwa konferencji „pO KOLEI”. Używając fontu Quick Black i delikatnie zmieniając jego strukturę, udało mi się uzyskać przestrzenność, na której zależało organizatorom. Jaskrawe kolory dopełniły dzieła, sprawiając, że znak kipiał pozytywną energią (barwy zmieniały swe oblicze wielokrotnie, jednak zapał do eksperymentowania z kolorami zawrócił nas z powrotem w stronę neoplastycyzmu).

Wszystkie materiały identyfikacji wizualnej Konferencji i Warsztatów ozdobiłem miniaturowymi ilustra-cjami przedstawiającymi autenty-czne budynki miasta. Niestety, nie miałem z niektórymi z nich stycz-ności w rzeczywistości, a na wy-prawę do Łodzi, w celu dokładniej-

Ewolucja logo dla uczytelnienia bloków

tematycznych

proj. Wojciech Zasina

▶

KWARTAŁ nr 16

szego przyjrzenia się im, zabrakło czasu. Wizualizując budynki, opar-łem się na zdjęciach przesłanych przez organizatorów oraz na foto-grafiach znalezionych w Internecie. Czasem jednak okazywały się one niewystarczające. Zdjęcia wykonane z ulicy ukazywały front budynku, zahaczając o fragmenty innych bu-dowli. Nie pokazywały dachu, który w wielu przypadkach przesądzał o bryle obiektu. Tu przydatne okaza-ły się zdjęcia lotnicze. Dzięki ich analizie powstały kolejno miniatury kamienicy Scheiblerów, Filharmonii Łódzkiej, biurowców Textilimpexu i Miastoprojektu z ulicy Traugutta,

dworca Łódź Fabryczna oraz ele-ktrowni EC1.

Naszą ideą nie było przedstawia-nie wspomnianych obiektów poje-dynczo. Zarówno na plakatach, jak i w programie pragnęliśmy skom-ponować je w formę fragmentu mia-sta. Kwestia ta stała się nowym pro-blemem do rozwiązania – należało stworzyć wiele brył budynków, tak by w końcowym efekcie można było je ustawiać naprzemiennie. Nie spraw-dziłyby się tutaj perspektywiczne sztuczki, więc postanowiliśmy wy-korzystać właściwości aksonometrii. Odpowiednio dobierając kolor po-szczególnych ścian oraz dokładając

Naszą ideą nie było przedstawianie wspomnianych obiektów pojedyn-czo. Zarówno na pla-katach, jak i w pro-gramie pragnęliśmy skomponować je w formę fragmentu miasta. Kwestia ta stała się nowym pro-blemem do rozwią-zania – należało stworzyć wiele brył budynków, tak aby w końcowym efekcie można było je usta-wiać naprzemiennie.

Wojciech Zasina

Plak

atpr

oj. W

ojci

ech

Zasi

na

13

do całości ilustracje drzew i torów kolejowych, udało nam się uprzes-trzennić fragment Łodzi.

Spośród wszystkich elementów identyfikacji „pO KOLEI […]” naj-trudniejszym do zaprojektowania okazał się program konferencji. Ce-lem było zmieszczenie się w ośmiu stronach A5 i zawarcie w nich dużej

ilości informacji. Na broszurę złoży-ły się: harmonogram, obszerna ma-pa centrum Łodzi oraz ponad dwa-dzieścia logotypów współorganiza-torów, partnerów oraz patronów Konferencji i Warsztatów. Wiele merytorycznych zmian w progra-mie, podczas komponowania osta-tecznego kształtu broszury, wpra-wiało nie tylko mnie, ale też cały zespół w stan podenerwowania. Do-kładna korekta zadbała jednak o to, by w efekcie końcowym program pozwolił odbiorcom cieszyć się wy-darzeniem bez straty na wartych zobaczenia przedsięwzięciach.

Efekt końcowy? Spójny i dobrze odbierany! I choć prace projektowe przebiegały w szybkim tempie, a ostatnie poprawki nanoszone były nocą przed rozpoczęciem Konferen-cji i Warsztatów, udało się wykonać założenia przyjęte na starcie. ❚

Budynki Elektrowni EC1 oraz Filharm

onii Łódzkiejw rzeczyw

istości i w opraw

ie wizualnej „pO

KOLEI”

fot. Jakub Zasina, proj. Wojciech Zasina

Dyplom

yproj. W

ojciech Zasina

KWARTAŁ nr 16

Jakub Zasina

Od wielu lat, reprezentując SKN SPATIUM, uczestniczyliśmy w róż-nego rodzaju warsztatach studenc-kich odbywających się zarówno w Polsce, jak i za granicą. Zdoby-wając dzięki temu nowe doświad-czenia i przyglądając się pracy or-ganizatorów, sami zapragnęliśmy zrealizować wydarzenie tej skali. Owszem, w dorobku naszego Koła było już wiele konferencji ogólno-polskich i międzynarodowych. Jed-nak nigdy wcześniej nie podjęliśmy się organizacji warsztatów studen-ckich na skalę większą niż lokalna. Postanowiliśmy, że do zadania po-dejdziemy wyjątkowo ambitnie, dlatego też uznaliśmy Konferencję i Warsztaty za nasze najważniejsze

przedsięwzięcie w roku akademickim 2011/2012. Celem było zorganizo-wanie wydarzenia, którego chara-kter odbiegałby od tego, co do tej pory mogliśmy obserwować w aka-demickim świecie gospodarki prze-strzennej.

Właśnie na tym etapie zadaliśmy sobie pytanie o to, co jest naszą mocną stroną jako ośrodka nauko-wego oraz co wartościowego i świe-żego moglibyśmy z pomocą praco-wników Wydziału Ekonomiczno--Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego przekazać uczestnikom Warsztatów. Przeanalizowaliśmy programy studiów, zainteresowania badawcze kołowiczów i naszych opiekunów naukowych, a także

na

warsztacie

SPATIUM w akcji

autor był koordynatorem Warsztatów w ramach Ogólnopolskiej Konferencji i Warsztatów Studenckich „pO KOLEI. Czas na Łódź!”

Łódź

15

charakter wcześniejszych warszta-tów studenckich, w których wzię-liśmy udział. Przedyskutowaliśmy z naszymi przyjaciółmi z innych uczelni, kształcących przyszłych gospodarzy przestrzennych, treść zajęć dydaktycznych, w których na co dzień uczestniczyli. Dzięki te-mu doszliśmy do wniosku, że warto „zarazić” uczestników Warsztatów ideą „WIELKOMIEJSKOŚCI” w pro-jektowaniu urbanistycznym oraz interdyscyplinarnym, wielowątko-wym podejściem do REWITALIZO-WANIA zdegradowanych obszarów miejskich. I co należy podkreślić, całość chcieliśmy mocno osadzić w łódzkim kontekście. Tak oto na-rodził się pomysł przygotowania Warsztatów „pO KOLEI. Czas na Łódź!” łączących w sobie ele-menty urbanistyki, ekonomii, za-rządzania strategicznego, marke-tingu i socjologii.

W oparciu o powyższe ramy przy-gotowaliśmy złożone ZADANIE WARSZ-TATOWE. Jego treść brzmiała: „Wyobraźcie sobie, że jesteście ur-banistami-mieszczuchami, którym Łódź jest szczególnie bliska. Cenicie sobie wielkomiejski styl życia. Chce-cie przekonać Prezydent Miasta Ło-dzi do zaangażowania sił w rewita-lizację jednego z dwóch terenów pokolejowych w naszym mieście. Waszym zadaniem jest stworzenie koncepcji programowo-przestrzen-nej takiego obszaru. Aby propozy-cja była kompleksowa, pracujecie w interdyscyplinarnych grupach

warsztatowych, w których każdy dysponuje innymi doświadczenia-mi i wiedzą, przez co wzajemnie się uzupełniacie. Do projektowania ur-banistycznego podejdziecie szerzej, bowiem połączycie je z elementami ekonomii, socjologii, marketingu i zarządzania strategicznego. Efektami finalnymi Waszej pracy będą makieta urbanistyczna i pre-zentacja komputerowa. Zanim jed-nak one powstaną, będziecie mieli do wykonania szereg czynności”.

Z zadaniem tym zapoznaliśmy uczestników Warsztatów drugiego dnia przedsięwzięcia. Wtedy też zespoły projektowe otrzymały spis części składowych zadania warsz-tatowego, które należało wykonać w ciągu kolejnych 48 godzin. Wcze-śniej, proszeni o uchylenie rąbka tajemnicy na temat zadania, wspo-minaliśmy tylko, że będzie ono wy-magało sporego zaangażowania ze strony studentów... Przed roz-poczęciem Warsztatów poinformo-waliśmy ich jedynie o tym, do której grupy projektowej zostali przydzie-leni, jakich sprzętów będą potrze-bowali do pracy, a także który ze spa-tiumowiczów będzie opiekunem ich zespołu. Tworząc grupy warsztato-we, celowo przemieszaliśmy osoby z różnych miast i uczelni po to, aby się poznały i następnie wzajemnie uzupełniały, gdyż byliśmy przeko-nani o tym, że reprezentanci każdej z uczelni przywiązują uwagę do in-nych aspektów zagospodarowywa-nia przestrzeni. Nie pomyliliśmy się.

KWARTAŁ nr 16

Wpr

owad

zenie

do w

arsz

tató

wfo

t. SK

N S

PATI

UM

Pierwsze reakcje uczestników po opublikowaniu treści zadania były niepokojące: wielu z nich wąt-piło w to, że w otrzymanym czasie uda im się poprawnie wykonać wszystkie zaplanowane czynności. Dla części z nich poszczególne ele-menty zadania były czymś nowym, z czym do tej pory się nie spotkali. Mając na uwadze interdyscyplinar-ność zadania i zróżnicowany poziom wiedzy uczestników, zorganizowa-liśmy dla nich BLOK REFERATÓW, dzięki którym zostali wprowadzeni w tematykę warsztatów. W pierw-szej prezentacji Jakub Zasina przedstawił proces rozwoju przes-trzennego Łodzi wraz z ewolucją śródmiejskiej zabudowy naszego miasta. Uwrażliwił on również uczestników na współczesność Łodzi, co miało przydać się im w procesie projektowania. Na pro-

ces ten zwrócił szczególną uwagę mgr inż. arch. Wiktor Wróblewski, który scharakteryzował dobre i złe praktyki w rozwoju przestrzennym miast oraz zapoznał studentów z ideą wielkomiejskości w projekto-waniu urbanistycznym. Zadaniem trzeciego referatu, wygłoszonego przez dra Mariusza E. Sokołowicza, było zapoznanie uczestników z eko-nomicznym i marketingowym wy-miarem rewitalizacji. Natomiast mgr Ewa M. Boryczka pokazała, jak stosować analizę SWOT do diagnozy jednostki terytorialnej. Rozbudowaną wersją referatów był specjalny, 56-stronicowy PORADNIK, który wydaliśmy z myślą o uczestni-kach Warsztatów, żeby mogli oni ponownie sięgnąć w trakcie prac projektowych do tych informacji.

17

Wygłaszanie prezentacji końcow

ychfot. SKN

SPATIUM

Praca w zespołach nad koncepcjam

ifot. SKN

SPATIUM

W skład ZESTAWU MATERIAŁÓW, które przekazaliśmy grupom warsz-tatowym, wchodziły ponadto:•płyta DVD z dodatkowymi infor-macjami na temat obszarów i ma-teriałami źródłowymi,

•mapa „podkład” („czysta”, na której ostatecznie powstawała makieta),

•mapa „do inwentaryzacji” (którą zabierano w teren, aby nanosić dane zbierane w trakcie inwentaryzacji),

KWARTAŁ nr 16

•mapa „zasięg” (przedstawiająca zakres opracowania),

•mapa „stan własności” (przedsta-wiająca informacje o stanie wła-sności nieruchomości z obszaru),

•mapa „środowisko kulturowe”(przedstawiająca obiekty ujęte w rejestrze i ewidencji zabytków),

•pianki modelarskie, nożyki, noży-czki, pisaki, kredki, ołówki, taśmy klejące, kleje i linijki.

Jak się wkrótce okazało, zapomnie-liśmy o kalkach.

Z jakimi miejscami w Łodzi mieli właściwie zmierzyć się uczestnicy? Po wielu dyskusjach i wizytach te-renowych zdecydowaliśmy, że przed-miotem Warsztatów będą DWA OB-SZARY POKOLEJOWE. Pierwszy z nich ograniczony był ulicą Drewnowską – centrum handlowym „Manufaktu-

ra” – ulicami Ogrodową – Mielczar-skiego – Cmentarną – Legionów – św. Jerzego – oraz Starym Cmen-tarzem. Drugi natomiast parkiem 3 Maja – ulicą Konstytucyjną – cen-trum handlowym „Tulipan” – ulica-mi Wydawniczą – i Kopcińskiego. Oba miejsca miały liczne cechy wspólne:•były zlokalizowane w bezpośred-nim sąsiedztwie śródmieścia Łodzi, w północnej części historycznego centrum, przy terenach zielonych,

•zostały intensywnie przekształcone na przełomie wieków XX i XXI, co doprowadziło do zmiany ich pierwotnych funkcji, jednak wciąż wymagały rewitalizacji, gdyż pozostawały niewystarczająco zainwestowane i w złym stanie technicznym oraz estetycznym,

Zakres

I o

bsza

ru w

arsz

tato

weg

oop

raco

wan

ie: S

KN S

PATI

UM

ul. B

edna

rska

ul. Dy

gasi!s

kiego

ul. Sa

nock

a

ul. Unicka

ul. "ó#kiweskiego

ul. Pa

bianic

ka

1:25

00N

zabu

dow

a os

iedl

a

ulic

eob

szar

uj!

ty w

gm

inne

j ew

iden

cji z

abyt

ków

obsz

ar p

ostu

low

any

do o

bj!c

ia m

pzp

wg

Stud

ium

gran

ica

adm

inis

tracy

jna

Osi

edla

Pia

stów

-Kur

ak

obej

muj

"cy

zabu

dow

! os

iedl

a or

az p

ark

im. L

egio

nów

Orte

lius T

rial

19

•w ich sąsiedztwie działały duże supermarkety,

•ich zewnętrznymi granicami były planowane nowe korytarze komunikacyjne, natomiast pod nimi planowana była budowa tunelu kolejowego.

W piątek rozpoczęły się właściwe prace grup warsztatowych. Ich pierw-szą odsłoną było przygotowanie do INWENTARYZACJI URBANISTYCZNEJ: na dedykowanych mapach studenci wyrysowywali granice obszarów, a następnie cięli je na mniejsze ar-kusze, aby łatwiej było im z nich ko-rzystać w terenie. Zapoznawali się również z systemem oznaczeń, jaki-mi mapy należało uzupełnić. Opie-kunowie grup projektowych opro-wadzili uczestników po obszarach warsztatowych, dzieląc się wiado-

mościami na temat historii i współ-czesności poszczególnych miejsc. Podczas inwentaryzacji urbanisty-cznej obszarów studenci gromadzili materiał fotograficzny oraz nanosili na mapy informacje o zabudowie, działkach ewidencyjnych, zieleni i komunikacji. Część z grup wyko-nała z własnej inicjatywy proste „badania” socjologiczne wśród miesz-kańców i użytkowników obszarów. Obserwacje te zainspirowały ich później do wybranych rozwiązań projektowych. Po powrocie na Wy-dział Ekonomiczno-Socjologiczny zebrany materiał każda z grup pod-dała ANALIZIE I OCENIE. Dysponując sporą dawką wiadomości o obsza-rach, wyniesione wnioski porząd-kowano przy pomocy MACIERZY

SWOT. Na jej podstawie grupy warsz-

Zakres II obszaru warsztatow

egoopracow

anie: SKN SPATIU

M

ul. Bednarska

ul. D

ygasi!s

kiego

ul. Sanocka

ul. Unickaul

. "ó

#kiw

eskieg

o

ul. P

abian

icka

1:2500

N

zabudowa osiedla

uliceobszar uj!ty w gminnej ewidencji zabytków

obszar postulowany do obj!cia mpzp wg Studium

granica administracyjna Osiedla Piastów-Kurak

obejmuj"cy zabudow! osiedla oraz park im. Legionów

Ortelius Trial

KWARTAŁ nr 16

tatowe dokonywały wyboru dzia-łań, jakie należało ich zdaniem pod-jąć dla rewitalizacji obszaru. Warun-ki do pracy zapewniliśmy komforto-we, gdyż każdy z zespołów pracował w oddzielnym pokoju tzw. „cichej nauki” w nowoczesnym Centrum Informatyczno-Ekonometrycznym.

Na tym etapie rozpoczynało się właściwe PROJEKTOWANIE. Tworzono koncepcje programowo-przestrzen-ne rewitalizacji obszaru. Uczestnicy w gorących dyskusjach przesądzali nie tylko o kształcie przestrzeni pu-blicznych i zabudowy czy o powią-zaniach komunikacyjnych, ale rów-nież o funkcjach, jakie obszar miał docelowo pełnić. Każda z grup po-kusiła się o próbę nadania koncepcji wymiaru marketingowego. Dyspo-nując koncepcjami, należało przy-stąpić do sporządzenia ANALIZY IN-TERESARIUSZY, dzięki której miano zidentyfikować zarówno potencjalne „źródła konfliktów”, jak i potencjal-nych „sprzymierzeńców” zmian. Będąc przekonanym co do słusz-ności projektowanych rozwiązań, grupy przystępowały do BUDOWANIA

MAKIET, co pozwoliło nadać realny kształt ich pomysłom. W ruch poszły nożyki, linijki i taśmy klejące. Kilko-ro z uczestników posłużyło się także oprogramowaniem komputerowym do wcześniejszego zwizualizowania swoich pomysłów przed wykona-niem rzeczywistej formy.

Jak się później okazało, nie każda grupa postępowała według wcześ-niej zaplanowanego przez nas sche-

matu. Jednak, co warto podkreślić, obawy o brak wystarczającej ilości czasu na wykonanie wszystkich ele-mentów zadania minęły, choć uczest-nicy okupili to krótszym snem i bardzo intensywną pracą. Dopro-wadziło to do wyjątkowo silnego zżycia się autorów z ich koncepcja-mi, co dało się zauważyć podczas ostatniej części Warsztatów – wy-głaszania PREZENTACJI KOŃCOWYCH. Zawierały one informacje o rozwią-zaniach przyjętych w przygotowa-nych koncepcjach i miały być – w do-myśle – skierowane do Prezydent Miasta, by przekonać ją do wdroże-nia pomysłów. W rzeczywistości prezentacje kierowano do jury oraz do pozostałych grup warsztatowych, dzięki czemu możliwe było publi-czne porównanie opracowanych koncepcji. Do każdej z propozycji jurorzy mogli zadawać pytania, co umożliwione zostało również publiczności, na wniosek samych uczestników. Doprowadziło to do bardzo ożywionej debaty na temat przyjętych rozwiązań i wzmocniło poczucie rywalizacji między zespo-łami, co jednak nie było naszym celem. DECYZJĄ JURY za najlepszą koncepcję programowo-przestrzen-ną uznano pracę grupy drugiej. Drugą najbardziej wartościową propozycją okazała się koncepcja zespołu pierwszego, natomiast miejsce trzecie przypadło pracy grupy czwartej. Dla każdego z uczest-ników Warsztatów przygotowa-

21

liśmy certyfikaty, a dla zwycięzców nagrody książkowe.

Podsumowując, przystępując do organizacji Warsztatów, założy-liśmy sobie ambitne cele i niejako przelaliśmy je na zadanie warszta-towe, które w opinii uczestników okazało się być wymagające i cza-sochłonne ze względu na swoją złożoność i zakres. Choć zdajemy sobie sprawę z bardzo intensywnego przebiegu prac projektowych, jes-teśmy zdania, że wysiłek uczestni-ków i nasz opłacił się! Było dla nas wielką przyjemnością obserwować

ewolucję „myślenia o mieście” wśród członków zespołów warszta-towych ku „wielkomiejskości”, a tak-że przyglądać się współdziałaniu specjalistów prezentujących różne podejścia do gospodarowania przestrzenią, gdy opracowywali spójne i całościowe koncepcje programowo-przestrzenne. Mamy nadzieję, że doświadczenia wyniesione z Warsztatów okażą się dla ich uczestników przydatne w dalszej nauce i pracy! ❚

Makieta do koncepcji, którą nagrodzono I m

iejscemfot. SKN

SPATIUM

Makiety opracowane w ramach Warsztatów zostały wyekspono-wane w ramach Wystawy „pO KOLEI. Czas na Łódź!”, któ-rą zorganizowaliśmy w maju br. w ramach corocznych obchodów Dni Gospodarki Przestrzennej na naszym Wydziale. Materiały powarsztatowe można znaleźć na stronie internetowej naszego Koła: www.spatium.uni.lodz.pl.

KWARTAŁ nr 16

Zadaniem warsztatowym dla inter-dyscyplinarnych zespołów było przy-gotowanie koncepcji programowo- -przestrzennej dwóch wybranych obszarów pokolejowych, które mają zostać poddane rewitalizacji. W ra-mach przygotowywanej pracy nale-żało wykonać: inwentaryzację urba-nistyczną, analizę SWOT, analizę in-teresariuszy, sformułować wnioski i przygotować projekt, makietę oraz prezentację multimedialną.

Zadanie postawione uczestnikom warsztatów wymagało odpowiedzi na pytanie, jak zagospodarować nie-użytkowane tereny pokolejowe i przy-ległe do nich tereny dawnych maga-zynów. Należało przy tym wziąć pod uwagę zarówno uwarunkowania przestrzenne, jak i aspekty społeczne i ekonomiczne, związane z jednej strony z realnymi potrzebami aktu-alnych i przyszłych użytkowników, a z drugiej strony – uwzględniające

Ewa M. BoryczkaMariusz E. SokołowiczWiktor Wróblewski

przestrzennie

autorzy byli jurorami Warsztatóww ramach Ogólnopolskiej Konferencjii Warsztatów Studenckich„pO KOLEI. Czas na Łódź!”

po warsztatach, czyli co… pokolei

23

możliwość realizacji projektów z punktu wiedzenia prawnego i finansowego.

Istotnym wyzwaniem dla grup projektowych było powiązanie ze sobą sąsiadujących z rożnych stron obszarów łódzkiej zabudowy XIX-wiecznej, ze współczesnymi centrami handlowymi i terenami zieleni (parku lub cmentarza), z uwzględnieniem istniejących i planowanych powiązań komuni-kacyjnych. Zatem studenci musieli rozwiązać problem, jak przekształ-cać miasto w XXI wieku, mając na względzie jego dotychczasową, zapisaną w przestrzeni, historię.

Pomocą w analizie stanu obecne-go tych terenów, jak i uwarunkowań zewnętrznych rozwoju była analiza SWOT, którą każda z grup warszta-towych wykonała jako element pra-cy. Dwa zdegradowane i zróżnico-wane pod względem struktury funk-cjonalno-przestrzennej obszary pod-dane badaniom terenowym chara-kteryzowały się dużym potencjałem wewnętrznym. Oba, zlokalizowane w strefie zurbanizowanej i wyposa-żonej w infrastrukturę techniczną, cechowały się dużą możliwością przekształceń, co przekładało się na zróżnicowanie prac wykonanych przez poszczególne zespoły. Wśród uwarunkowań zewnętrznych w ana-lizie SWOT wskazano dogodne po-wiązania komunikacyjne oraz atrak-cyjność terenów otaczających. Na-tomiast zlokalizowane w niedalekiej odległości wielkopowierzchniowe

centra handlowe w większości po-traktowane zostały jako zagrożenia dla rozwoju handlu w proponowa-nych rozwiązaniach. Wszystkie zes-poły wskazały duże możliwości po-zyskania zewnętrznych środków fi-nansowych (m.in. z funduszy UE) na realizację przygotowanych pro-jektów rewitalizacyjnych.

Obserwując prace zespołów, mo-żna było łatwo zaobserwować dwie tendencje: realistyczną i idealisty-czną.

Zespoły, które podeszły bardzo rzetelnie do analizy nie tylko przes-trzennej, ale i finansowej (wyzna-czającej realne możliwości realizacji przedsięwzięcia „tu i teraz”) oraz dokonały analizy interesariuszy (wskazującej na potencjalne konfli-kty w przestrzeni oraz poszukującej odpowiedzi, czy projektowana prze-strzeń zostanie w mieście zaakce-ptowana), prezentowały zwykle OP-CJE EKSTENSYWNEGO ZAGOSPODARO-WANIA TERENU. W ich pracach poja-wiały się rozległe przestrzenie publi-czne, uporządkowane i ukształtowa-ne zielenią i formami terenowymi z pojedynczymi inwestycjami kuba-turowymi oraz wygodnymi węzłami komunikacji kołowej. Takie nisko-budżetowe podejście daje duże szan-se na szybką realizację inwestycji, jednocześnie ekstensywne, niemal tymczasowe zainwestowanie ziele-nią, pozostawia możliwość przyszłej zabudowy, gdyby tendencje demo-graficzne i gospodarcze uległy zmia-nie.

KWARTAŁ nr 16

Natomiast zespoły, które posta-wiły na szybkie UZUPEŁNIENIE ZABU-DOWY O CHARAKTERZE MIEJSKIM, w większym stopniu osiągnęły ko-rzystne efekty przemieszania funk-cji, zwiększenia efektywności infra-struktury miejskiej i komunikacji publicznej, tworząc przy tym czytel-ne, zwarte i atrakcyjne przestrzenie publiczne o ludzkiej skali.

Przedstawione przez uczestników warsztatów projekty wpisują się w szerszą dyskusję o zagospodaro-waniu terenów poprzemysłowych w mieście XXI wieku. Na przykład przedstawiciele szkoły Landscape Urbanism mówią o konieczności AKCEPTACJI ZJAWISKA ROZLEWANIA

MIASTA, jako potrzeby społecznej oraz związanej z nią zależności od samochodu jako głównego środ-ka transportu w mieście. Proponują zastępowanie pionowych i kubatu-rowych form architektonicznych od-powiednio ukształtowanym krajo-brazem zielonym. Jako pomysł na tereny poprzemysłowe proponują rozłożony w czasie proces ich reha-bilitacji poprzez renaturyzację. Na-stępny etap to tworzenie nowych otwartych przestrzeni publicznych – tak, aby to, co miejsko-architekto-niczne płynnie przenikało się z tym, co krajobrazowo-naturalne.

Inne podejście prezentuje nurt Nowego Urbanizmu, propagujący ideę MIASTA GĘSTEGO, ZWARTEGO, O PRZEMIESZANEJ FUNKCJI, w którym można poruszać się głównie pieszo i komunikacją publiczną. Zwolenni-

cy tego nurtu proponują zagospo-darowanie terenów poprzemysło-wych poprzez wprowadzanie no-wych funkcji mieszkalnych i usługo-wych z czytelną i wzmocnioną grani-cą pomiędzy strefą zurbanizowaną a naturalną.

Cel zadania postanowiony przez organizatorów warsztatów – WYWO-ŁANIE UCZUCIA WIELKOMIEJSKOŚCI, WPISANIE W KONTEKST ŁÓDZKI ORAZ

PROMOCJA RÓWNOWAŻENIA ZAGO-SPODAROWANIA TERENU poprzez zwiększanie efektywności użytkowa-nia infrastruktury miasta i usług ko-munalnych – wyznaczył kryteria oceny części urbanistycznej. Wyższą ocenę jurorów za tę część uzyskała druga grupa prac, prezentujących podejście bardziej idealistyczne. Jury preferowało chęć prowadzenia aktywnej polityki przestrzennej. Prace akceptujące obecne negaty-wne trendy zostały także zauważone za analizy społeczno-gospodarcze, ponieważ finansowy realizm jest wa-żny w planowaniu. Obawy jury bu-dził jednak brak dobrych praktyk w Polsce w urządzaniu wysokiej jakości przestrzeni zagospodaro-wanych tymczasowo, niezależnie, czy jest to tymczasowość na kilka miesięcy, czy na następne kilkadzie-siąt lat. ❚

Mak

ieta

do

konc

epcji,

któr

ą na

grod

zono

II m

iejsce

mfo

t. SK

N S

PATI

UM

25

Konferencja. I po Konferencji. Może zorganizujemy kolejną? Czemu nie? Jednakże by każde następne organi-zowane wydarzenie nie odbiegało poziomem in minus od kwietniowej Ogólnopolskiej Konferencji i Warsz-tatów Studenckich „pO KOLEI. Czas na Łódź!”, jej organizatorzy poprosili uczestników o wyrażenie swojej opinii o jej przebiegu. Otrzy-mane oceny z pewnością pozwolą uniknąć błędów w przyszłości, po-każą, na jakie aspekty powinno się zwrócić szczególną uwagę, by speł-nić oczekiwania odbiorców wyda-rzeń oraz co potraktować jako dobre praktyki godne kontynuowania. Przy okazji można było usłyszeć

sporą dawkę pochwał, a i słowa kry-tyki nie pójdą przecież na marne.

Ankieta ewaluacyjna skierowana do uczestników wydarzenia zorga-nizowanego przez SKN SPATIUM, poza typowym elementem, jakim jest metryczka, składała się z czte-rech zagadnień tematycznych: Kon-ferencja i Warsztaty, Atrakcje, Za-kwaterowanie i wyżywienie oraz Łódź. Zawierały one w sobie prośbę o ocenę poszczególnych etapów przedsięwzięcia – najpierw w skali od 1 do 5, następnie w formie krót-kiego pisemnego przedstawienia swojej opinii. „Na gorąco” po zakoń-czeniu wydarzenia ankietę uzupeł-niła ponad połowa uczestników,

Beata Niepiekło

SPATIUM w akcji

ocenęczaswystawić✓

KWARTAŁ nr 16

przedstawiając wiele cennych uwag. Jakich? Krótki przegląd poniżej.

Całość przedsięwzięcia oceniono na 4,75, a zasługą tak wysokiej śred-niej były przede wszystkim: ciekawy pomysł na inicjatywę, ogrom wysił-ku i zaangażowanie organizatorów, profesjonalizm i sprawna organiza-cja, wielokrotnie określane mianem „dopięcia wszystkiego na ostatni gu-zik” (choć w tym ostatnim przypad-ku pojawiły się pewne zastrzeżenia – zdarzające się niedociągnięcia i liczne opóźnienia czasowe). Miło było otrzymać opinie takie jak „nie było czasu na nudę” czy „bardzo wysoko zawiesiliście poprzeczkę dla kolejnych konferencji, również merytorycznie”.

Ocenie poddano także sesje eksperckie i studenckie odbywające się w trakcie Konferencji. Wystąpie-nia ekspertów otrzymały średnią notę 4, podczas gdy referaty stu-denckie oceniono na 4,64, po czę-

ści dlatego, że – jak zauważył jeden z respondentów – były „prawie tak profesjonalne jak sesje eksperckie”. Zarzutem pod adresem sesji eks-perckiej było to, że studentom spo-za Łodzi trudno było odnaleźć się w tematyce stricte łódzkich aspe-któw kolejowych, przedstawionej ponadto w sposób „zbyt naukowy i techniczny”, a czasem przydługi. Sporo osób broniło ekspertów – ich zdaniem były to osoby „z dużą wie-dzą i reprezentujące wysokie stano-wiska” oraz „bardzo dobrze przygo-towani […] odpowiedni ludzie, dla odpowiedniego tematu”. Stu-denckie referaty zostały ocenione jako bardzo interesujące, rzetelnie przygotowane i poruszające różne aspekty kolei, dzięki czemu tę część Konferencji uznano za bardzo cie-kawą. Po każdej z sesji odbywały się dyskusje, podczas których referenci odpowiadali na pytania dotyczące swoich wystąpień, wykazując się

Pods

umow

anie w

arsz

tató

wfo

t. SK

N S

PATI

UM

27

przy tym dużą wiedzą, a czasem niestety okazywali się niedostate-cznie przygotowani. Jak zauważono, dyskusje świadczyły o „aktywności uczestników, a to nie jest powszech-ne na studenckich konferencjach”. Organizując kolejne konferencje, należy pamiętać o tym, by wystąpień nie było zbyt dużo oraz że w dysku-sje – które nie mogą trwać za długo – włączać powinni się przede wszy-stkim zaproszeni studenci, a nie sami organizatorzy.

Dość wysoko zostało ocenione zadanie warsztatowe oraz przebieg Warsztatów (ocena 4,48), co wyni-kało m.in. z interesującego tematu pracy; sprzyjających warunków do wykonania zadania – osobne sale dla grup warsztatowych, dobrze przygotowane materiały (choć poja-wiły się zastrzeżenia odnośnie ich jakości); a także z interdyscyplinar-ności grup, co sprzyjało wymianie poglądów i wzajemnemu uczeniu się

przedstawicieli różnych typów uczelni: ekonomicznych, technicz-nych czy przyrodniczych. Zadanie według uczestników Warsztatów było bardzo rozbudowane – „na po-czątku wydawało się nie do ogarnię-cia i przerażał jego zakres”, a czasu na jego wykonanie było zbyt mało. Było ono „mocno obciążające, jeśli chciało się je wykonać dobrze”, wy-magało kreatywności i sporej wiedzy z zakresu gospodarowania prze-strzenią, jednocześnie będąc okazją do zdobycia nowej wiedzy i umieję-tności. Wnioski na przyszłość? Cho-ciaż wyznaczone obszary były po-równywalne, to padła sugestia, by każda grupa opracowywała kon-cepcję dla tego samego terenu. Uz-nano, że było niewystarczająco cza-su na konsultacje pomysłów z eks-pertami, z których strony ponadto „zabrakło równomiernego poświę-cenia czasu wszystkim grupom oraz pozwolenia uczestnikom na reali-

KWARTAŁ nr 16

zację ich wizji”. Podczas kolejnych warsztatów należy zadbać o to, by wszystkie szczegóły zadania zo-stały doprecyzowane i wyjaśnione grupom w jednakowy sposób, by uniknąć jakichkolwiek zarzutów o niesprawiedliwość.

Bez wątpienia na pozytywny od-biór Warsztatów ogromny wpływ miała postawa opiekunów grup warsz-tatowych. Okazali się oni gotowi do pomocy, kompetentni, pełni en-tuzjazmu i otwarci. Czytając same bądź prawie same pochwały pod swoim adresem, mogli poczuć się dumni. „Wzorowy koordynator”, „Opiekunka REWELACJA!”, „na medal” czy „wspaniały opiekun” to tylko wybrane ich charaktery-styki.

Najbardziej zróżnicowane oceny uzyskały wydarzenia w kategorii „Atrakcje”, mianowicie najniżej oce-niono nocny przejazd tramwajem (3,66), najwyżej – wycieczkę po Księ-żym Młynie (5,00). Niską ocenę przejazdu można wyjaśnić w kilku słowach: „Pomysł – super. Wyko-nanie – słabiej”. Pomimo że według uczestników wycieczki była to „świe-tna rozrywka, nietypowa, inna niż zwykła impreza”, to humory popsuło nieco długie oczekiwanie na jej roz-poczęcie, stosunkowo krótki czas przejazdu i brak nagłośnienia w tramwaju. Praktycznie w samych superlatywach wspominano nie-dzielną wycieczkę po Księżym Młynie, co bez wątpienia było zasłu-

gą świetnego przewodnika i chara-kteru miejsca.

Ciekawy film wyświetlany w in-teresującym miejscu, jakim jest Miejski Punkt Kultury PREXER-UŁ oraz świetny klimat panujący w cza-sie projekcji, pomimo pewnych nie-dogodności na sali, zasłużyły sobie na ocenę 4,71. Dla uczestników wy-darzenia przewidziano również atrakcje w postaci imprez integra-cyjnych w klubach Łódź Kaliskaoraz Lordi’s. Ocena lokalu, jak się okazało, to rzecz bardzo subiekty-wna – części osób bardzo się podo-bało w jednym klubie, w drugim niezupełnie, natomiast opinia in-nych była odwrotna. „Bardzo fajna atmosfera” i „integracja w pełnym tego słowa znaczeniu” wpłynęły na dobrą ocenę 4,42.

Tylko odrobinę gorzej oceniono wycieczkę po EC1 Łódź (4,38). We-dług uczestników wyprawy było to coś niecodziennego i niekonwencjo-nalnego. Przyznali, że z zaciekawie-niem wysłuchali prezentacji o inwe-stycji, która okazała się przydatna szczególnie osobom spoza Łodzi, nieposiadającym wcześniej wystar-czających informacji o tym przed-sięwzięciu. Sam spacer po placu bu-dowy okazał się jednak zbyt krótki w porównaniu z obszerną prezenta-cją, spodziewano się więcej szczegó-łów o nowo powstających obiektach, dodatkowo nie było czasu na zada-nie pytań przewodnikom. General-nie uczestnicy wycieczki uznali ją za bardzo dobrą inicjatywę.

29

Ważną kategorią było zakwatero-wanie i wyżywienie, gdyż niedogod-ności w tym zakresie mogły negaty-wnie rzutować na ogólną ocenę po-bytu. Jak się okazało, nie było źle: zakwaterowanie w Hostelu Music oceniono na 4,85, zaś wyżywienie podczas Konferencji i Warsztatów na 3,68. Wśród walorów Hostelu wymieniono jego lokalizację w cen-trum, odpowiednie wyposażenie, czystość, duży salon do wspólnej dyspozycji, miłą atmosferę oraz sympatyczną obsługę. Zastrzeżenia padały w odniesieniu m.in. do nie-wystarczającej ilości jedzenia w trakcie śniadań, braku wcześniej-szej informacji o konieczności wnie-sienia depozytu za klucze oraz zbyt małej liczby prysznicy. Porównując różne opinie, można zauważyć, że długość kolejki do łazienki jest rze-czą względną – dla niektórych wciąż się one zdarzały, inni w ogóle nie za-obserwowali problemu... W odnie-sieniu do stołówkowych obiadów nasuwa się jeden wniosek – o kuli-narnych gustach się nie dyskutuje. Obok opinii, że dania były bardzo smaczne, pojawiały się też zdania, że „szału nie było”. Pozytywne aspe-kty to np. bliskość stołówki oraz szybko wydawane i wystarczające porcje, natomiast do wad zaliczyć można mały wybór dań oraz wspo-mniane już problemy z posiłkami w hostelu.

W ankiecie zamieszczono także pytanie o Łódź i o skojarzenia, jakie uczestnicy mieli przed, a jakie

po Konferencji i Warsztatach. Nie-zmiernie cieszy, że wielu z nich zmie-niło na lepsze swoje wyobrażenie o mieście. Wcześniej uważali, że jest ono zaniedbane, brudne, nieciekawe i ponure, posiadali niewiele infor-macji na jego temat lub opierali swoje przekonania na negatywnych opiniach innych. Pobyt w Łodzi sprawił, że zaczęli oni dostrzegać jej urok, poznali interesującą historię i poczuli klimat miasta. „Zniszczone miasto z kolorową duszą”, które „naprawdę kreuje” okazało się warte odwiedzenia i dające się lubić. Duża w tym zasługa członków SKN SPA-TIUM, którzy „pozwolili spojrzeć na Łódź z zupełnie innej stronyi po prostu zarazili miłością do tego miasta”.

Podsumowując, zdecydowana większość opinii miała charakter pozytywny, dzięki czemu osoby zaangażowane w organizację Kon-ferencji i Warsztatów mogą być z siebie zadowolone – ich trud wło-żony w to wydarzenie został doce-niony. Studenci z różnych ośrodków akademickich w Polsce z pewnością nie uznają kilku dni spędzonych w Łodzi za czas stracony – nie tylko ze względu na zdobyte „pokolejowe” doświadczenia, ale i panującą miłą atmosferę. Po uśrednieniu wszy-stkich cząstkowych ocen można uznać, że SKN SPATIUM zasłużyło sobie na czwórkę z plusem. Kiedy poprawa? ❚

KWARTAŁ nr 16

do tego numeru pisali

Ewa M. BoryczkaAsystent w Katedrze Gospodarki Regionalnej i Środowiska na Wy-dziale Ekonomiczno-Socjologicz-nym UŁ. Absolwentka Gospodarki Przestrzennej współpracująca

z SKN SPATIUM. Wiceprezes Fundacji Ulicy Piotrkowskiej i członkini Towarzystwa Urbanistów Polskich. W pracy naukowej zajmuje się badaniem wpływu procesu rewitalizacji na gospodarkę miast, zarządzaniem strategicznym. Zaangażowana od wielu lat w działalność społeczną na rzecz Łodzi.

Magdalena KowalczykStudentka II roku USM Gospodar-ki Przestrzennej na Wydziale Eko-nomiczno-Socjologicznym UŁ. Członkini SKN SPATIUM. Intere-suje ją sporo, bo tak lubi. Muzyka,

teatr, rowery, podróże, miejsce jednostki w państwie, ochrona przyrody, również proble-my z miejską infrastrukturą komunikacyjną.

Beata NiepiekłoStudentka II roku USM Gospodar-ki Przestrzennej na Wydziale Eko-nomiczno-Socjologicznym UŁ. Członkini SKN SPATIUM. Od bli-sko dwóch lat zajmuje się redago-

waniem KWARTAŁU i chętnie odda go w dobre ręce. Interesuje się m.in. polityką regionalną,a w wolnym czasie pochłania kryminały A. Christie.

Mariusz E. SokołowiczDoktor nauk ekonomicznych. Ab-solwent Gospodarki Przestrzennej na Wydziale Ekonomiczno-Socjo-logicznym UŁ. Niegdyś Przewod-niczący, a później Opiekun SKN SPATIUM. Członek Towarzystwa

Urbanistów Polskich. W swojej pracy naukowej zajmuje się badaniem wpływu uwarunkowań instytucjonalnych na rozwój terytorialny, marketingiem terytorialnym oraz miejskim rynkiem nieruchomości. W wolnych chwilach dużo czyta, rozwiązuje szarady i krzyżówki.

Wiktor WróblewskiArchitekt, doktorant w Instytucie Architektury i Urbanistyki Poli-techniki Łódzkiej. Asystent w Ka-tedrze Gospodarki Regionalnej i Środowiska Uniwersytetu Łódz-

kiego. Zajmuje się analizą struktur miejskich, trendami w projektowaniu urbanistycznym oraz wykorzystaniem technik CAD i GIS w pla-nowaniu przestrzennym. Urbanofil i flâneur.Lubi wysiąść w porcie lub na dworcu w nieznanym mieście bez mapy, bez przewodnika, ani harmo-nogramu zwiedzania, aby sprawdzić, czy miasto samo, swoim układem i symbolami, prowadzi go w swoje najważniejsze miejsca.

Jakub ZasinaStudent II roku USM Gospodarki Przestrzennej na Wydziale Ekono-miczno-Socjologicznym UŁ oraz członek SKN SPATIUM. Łodzio-holik. Zafrapowany historią urba-

nistyki, architekturą nowoczesną, dziedzictwem kulturowym, typografią. Stawia pierwsze kroki w proceduralnym modelowaniu miast.

Wojciech ZasinaProjektant grafiki. Mieszka i pra-cuje we Wrocławiu. Jest miłośni-kiem muzyki elektronicznej.Na co dzień zajmuje się tworze-niem identyfikacji wizualnej firm,

projektowaniem aplikacji mobilnych oraz budo-waniem stron internetowych. Czasami ilustruje.

Zajmij to miejsce!Zapraszamy do publikowania swoich artykułów już w następnym numerze KWARTAŁU. Szczegóły znajdziesz na stronie internetowej SKN SPATIUM.

31

płyta CD

Powyżej znajduje się płyta CD zawierająca publikację poruszającą szeroko pojętą tematykę kolei. Mieszczą się w niej artykuły stu-dentów gospodarki przestrzennej z różnych ośrodków akademickich w Polsce, a także młodych naukow-ców i przedstawicieli organizacji pozarządowych.

Na płycie znalazły się ponadto materiały pokonferencyjne i po-warsztatowe, a także elektroniczna wersja tego numeru KWARTAŁU. ❚

KWARTAŁ nr 16

ISSN 2082-8675