CZASOPISMO UNIWERSYTETU EKONOMICZNEGO W KRAKOWIE

I S S N 1 6 8 9 - 7 7 5 7 N r 4 ( 6 5 ) c z e r w i e c 2 0 1 5

Prof. Ryszard Borowiecki dokto-

rem honorowym Uniwersytetu

Uroczyste obchody Jubileuszu

90-lecia Uczelni

str. 4 str. 38

3

4-910-1112-1314-16

1718

18

18

19

20-2122-2324-25

26-27

28-29

30-31

32-3334-35

36-37

38-39

40-41

42-45

46-47

Adres redakcji:Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowieul. Rakowicka 2731-510 Kraków

tel. 12 293 58 34

Redakcja:Piotr Czarniecki

Korekta:Izabella Giera

Piotr MalecWydawca: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

ISSN 1689-7757

WYDARZENIA

Honorowy doktorat dla Profesora

2020 – wynagrodzenia

JEDNOSTKI

Ekonomicznego w Krakowie

POLEMIKA

STUDENCI Kurierek

Q&A UEK

„ „ .

Uroczyste obchody Jubileuszu 90-lecia Uniwer-

sytetu Ekonomicznego w Krakowie za nami.

Wydarzeniom, wpisanym w bogaty program

uroczystości rocznicowych, towarzyszyły spo-

tkania po latach, obfitujące w chwile wzruszenia, refleksji

i radości. Pragnę serdecznie podziękować wszystkim

Państwu – pracownikom, absolwentom, przyjaciołom

i sympatykom Uczelni – za pamięć i – nade wszystko –

obecność, ten wyjątkowy hołd, złożony naszej Alma

Mater. Chórowi Dominanta i wspaniałym Artystom,

którzy wsparli wydarzenia rocznicowe wrażliwością,

energią i talentem – za niezapomniane wzruszenia.

Dziękuję za wspólne świętowanie i towarzyszące mu

wyjątkowe emocje. „Kurier UEK” w materiale otwie-

rającym przypomina – poprzez pisemną relację i zdję-

cia – te kilka absolutnie wyjątkowych, majowych dni.

Interesującym, mam nadzieję, dodatkiem do ni-

niejszego wydania jest mapka kampusu Uczelni dla

wygody umieszczona w sposób, który ułatwia usunięcie

jej z egzemplarza i zachowanie w charakterze pamiątki

i praktycznej pomocy. Zachęcam do korzystania z tego

specyficznego przewodnika, który – poza klarownym

przedstawieniem lokalizacji poszczególnych pawilonów

– zawiera krótki opis każdego z elementów kampusu,

dowodząc bogactwa historycznego naszej Uczelni.

Poza tym w numerze znajdą Państwo, jak zwykle,

mnóstwo informacji o inicjatywach osób i organiza-

cji, które wspólnie tworzą dalszy ciąg historii tej wy-

jątkowej placówki.

Kontynuujemy również cykl rozmów ze znanymi

absolwentami naszej Uczelni. Tyma razem na pytania

kwestionariusza odpowiada Marek Dworak, współ-

założyciel RMF FM, związany z najpopularniejszą

polską stacja radiową ponad 16 lat, ojciec wielu jej

największych sukcesów.

Szczególnie zachęcam do uważnej lektury tekstu

prof. Andrzeja Malawskiego, który daje rzeczowy wy-

raz obawom o zasadność powołania nowej jednostki

naukowo-dydaktycznej UEK. Zachęcam zatem gorąco

do wyrażania własnych opinii. Mam nadzieję na żywą

polemikę na łamach naszego czasopisma, które słu-

ży przecież wymianie idei. Żywy ich obieg, polemika

i konfrontacje – poza oczywistym walorem stymulacji

dyskursu wśród wspólnoty akademickiej – stanowią,

w moim odczuciu, źródło inspiracji i uwag krytycz-

nych o istotnym merytorycznym ciężarze, a zatem

mają potencjał argumentów, wspierających konkretne

decyzje. Liczę na Państwa odzew i głos w tej sprawie.

Życzę wszystkim Państwu udanego, zasłużonego

wypoczynku, wszystkim studentkom i studentom na-

tomiast pomyślnego zaliczenia sesji i szaleństw waka-

cyjnych na miarę pielęgnowanych przez cały rok wytę-

żonej pracy oczekiwań. Wracajcie cali, zdrowi i pełni

sił do podjęcia wyzwań nowego roku akademickiego.

Na koniec pragnę złożyć gorące i serdeczne po-

dziękowania wszystkim pracownikom Uczelni, zaan-

gażowanym w przygotowanie i realizację uroczystości

Jubileuszu 90-lecia UEK. To dzięki Państwa pracy

mogliśmy wspólnie świętować tę wyjątkową roczni-

cę w tak wspaniałej oprawie. Dziękuję za uczynienie

tego święta niezapomnianym przeżyciem.

Andrzej Chochół

Szanowni

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Wielki Jubileusz

Wyjątkowa rocznica wymaga

wyjątkowej oprawy. Dzie-

więć dekad historii Uni-

wersytetu Ekonomicznego

w Krakowie w pełni zasługuje na, z rozma-

chem realizowany, program uroczystości,

który pokrótce – ku pożytkowi współcze-

snych i pamięci potomnych – przedsta-

wiamy. Kilka majowych dni pamiętnego

roku jubileuszowego obfitowało bowiem

w chwile wyjątkowego wzruszenia, towa-

rzyszące spotkaniom po latach, radość

i dumę z wybitnych dokonań społeczno-

ści akademickiej, które znaczyły kolejne

kroki w podróży przez 90 lat budowania

statusu jednej z najlepszych uczelni eko-

nomicznych w Polsce.

Rocznica 90-lecia Uczelni zbiegła się

w czasie z jubileuszem 45-lecia Chóru

Dominanta, jednego z najlepszych chó-

rów akademickich w kraju, cenionego

również poza jego granicami. Preludium

do centralnych uroczystości jubileuszo-

wych Uniwersytetu stanowiły wydarze-

nia 24 maja – prawdziwe święto muzyki

w wykonaniu Chóru Dominanta i gości.

Wyjątkowy jubileusz zaowocował pierw-

szymi wykonaniami utworów muzyki fil-

mowej – słuchacze, zgromadzeni w Hali

Sportowej Uniwersytetu, wysłuchali m.in.

kompozycji znanych z filmów: „Ojciec

chrzestny”, „1492. Wyprawa do raju”, „West

Side Story”, wykonanych przez Krakowską

Młodą Filharmonię pod dyrekcją Tomasza

Chmiela. Artyści chóru wykonali wła-

sne opracowania przebojów muzyki roz-

rywkowej. Muzykom towarzyszył Maciej

Miecznikowski, ekslider zespołu Leszcze,

wokalista i gitarzysta oraz najlepszy polski

beatboxer, ZGAS.

Trzy dni później miało miejsce kolejne

wydarzenie – nadanie Czytelni Głównej

Biblioteki Uniwersyteckiej imienia Anny

Sokołowskiej-Gogut. W uroczystości wzięli

udział przedstawiciele władz uczelni oraz

pracownicy Biblioteki. Wydarzenie stało

się okazją do wspomnień o wybitnej po-

staci śp. Anny Sokołowskiej-Gogut, która –

piastując w latach 1992-2009 stanowisko

Dyrektor Biblioteki Głównej UEK – za-

skarbiła sobie sympatię współpracowni-

ków i szacunek przełożonych.

Tego samego dnia otwarto również

wystawę plenerową, dokumentującą naj-

ważniejsze wątki historii Uczelni. Inaugu-

racji przedsięwzięcia dokonali członkowie

Komitetu Organizacyjnego obchodów

Jubileuszu. Sama wystawa w przejrzysty

i ciekawy sposób ukazuje najważniejsze

elementy dziewięćdziesięcioletniej histo-

rii Uniwersytetu, który zaczynał swoją

działalność jako prywatna szkoła dla

przedsiębiorców.

Ostatnim z przewidzianych programem

wydarzeń drugiego dnia obchodów Jubi-

leuszu były promocje doktorskie. Uroczy-

stość nadania stopni naukowych odbyła

się w tzw. Starej Auli. W towarzystwie

władz Uczelni, promotorów i wzruszo-

nych bliskich dyplomy odebrało 34 świeżo

upieczonych doktorów.

Główne uroczystości rocznicowe miały

miejsce w czwartek, 28 maja. Tradycyj-

nie zainaugurowano je mszą św., z okazji

rocznicy celebrowaną w Bazylice Mariac-

kiej przez księdza kardynała Stanisława

Dziwisza. Po zakończeniu nabożeństwa

pochód, złożony z władz rektorskich UEK,

członków Senatu Uczelni i Rad Wydzia-

łów, rektorów uczelni krakowskich oraz

gości zagranicznych udał się do Teatru im.

Juliusza Słowackiego, w którym odbyło

się uroczyste posiedzenie Senatu Uczelni.

Uroczystość uświetnili swoją obecnością

wyjątkowi goście. JM Rektor, prof. UEK

dr hab. inż. Andrzej Chochół, wygłosił

okolicznościowe przemówienie, w któ-

re wpleciono interesująco przedstawio-

ną historię Uczelni, ukazaną w formie

krótkiego filmu. Przedstawiciel Kance-

larii Prezydenta RP, Maciej Wilamowski,

odczytał list gratulacyjny, prof. dr hab.

Andrzej Sokołowski Prorektor ds. Or-

ganizacji i Rozwoju UEK przedstawił

natomiast treść gratulacji, nadesłanych

przez Prezes Rady Ministrów Ewę Ko-

pacz. Potem głos zabrali kolejno: Marek

Sowa, Marszałek Województwa Małopol-

skiego, prof. Jacek Majchrowski, Prezy-

dent Miasta Krakowa, Wojciech Szcze-

panik Wicewojewoda Małopolski oraz

prof. Wojciech Nowak Przewodniczący

Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Kra-

kowa. Wręczono również medale Signum

Gratiae, którymi uhonorowano byłych

rektorów AE/UEK: prof. dr. hab. Tade-

usza Grabińskiego, prof. dr. hab. Ryszarda

Borowieckiego i prof. dr. hab. Romana

Niestroja. Medal „Zasłużony dla UEK”

odebrali z rąk JM Rektora: prof. Jacek

Majchrowski i dr Jan Pamuła, absolwent

i były pracownik Uczelni, Prezes Zarządu

Międzynarodowego Portu Lotniczego im.

Jana Pawła II Kraków-Balice. Następnie

przeprowadzono uroczyste promocje ha-

bilitacyjne – z rąk JM Rektora otrzymało

je 18 naukowców. Uhonorowano także

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

wieloletnich przyjaciół Uczelni – dowo-

dem wdzięczności był okolicznościowy

Medal 90-lecia UEK, który otrzymało

41 osób. Marszałek Województwa Mało-

polskiego, Marek Sowa, wręczył odznaki

honorowe Województwa Małopolskiego –

Krzyże Małopolski – prof. UEK dr. hab.

inż. Andrzejowi Chochółowi, prof. dr.

hab. Jerzemu Hausnerowi, prof. dr. hab.

Romanowi Niestrojowi i prof. dr. hab.

Jerzemu Mikułowskiemu Pomorskiemu.

Na koniec nagrodzono najlepszych tego-

rocznych absolwentów UEK.

Następnego dnia odbyła się uroczy-

stość, uświetniająca kolejny ważny jubile-

usz – 40-lecie współpracy z Grand Valley

State University. To najdłużej w historii

Uczelni trwająca współpraca zagraniczna

i wyjątkowe partnerstwo. W uroczystości,

która odbyła się w Restauracji Wierzynek,

uczestniczyli przedstawiciele Uczelni

i 18-osobowa delegacja Grand Valley SU,

na czele której stał prezydent amerykań-

skiego uniwersytetu, prof. Thomas J. Ha-

as. Senat Uniwersytetu Ekonomicznego

w Krakowie przyznał mu zaszczytny tytuł

doktora honoris causa.

Obchody zakończono szczególnym

z racji Jubileuszu wydarzeniem – wyjąt-

kowym Dniem Absolwenta. Wypełniony

zabawą i radością z ponownych spotkań

po latach, pełen wspomnień i nostalgicz-

nych wycieczek, pozwolił absolwentom

Uczelni na powrót do najpiękniejszych

chwil młodości. Wzruszającym spotka-

niom towarzyszył program artystyczny

w wykonaniu artystów Piwnicy pod Ba-

ranami, Beaty Rybotyckiej i Jacka Wój-

cickiego oraz występ Haliny Mlynkovej-

-Wronki z zespołem.

oprac. Sekcja Promocji

CKR UEK

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Niezapomniane chwile...

Miesiąc maj był dla naszego

chóru bardzo pracowity.

Oprócz wielu przygotowań

do najważniejszych wyda-

rzeń dla Dominanty w ostatnich pięciu

latach, zaangażowaliśmy się również w te-

goroczny Festiwal Nauki organizowa-

ny przez Uniwersytet Pedagogiczny im.

KEN. W dniu 22 maja o godzinie 12.00

na scenie pod Ratuszem mieszczącej się

na Rynku Głównym, zaprezentowaliśmy

repertuar o charakterze rozrywkowym,

nasza dyrygentka udzieliła też wywiadu

dla TVP Kraków. Kilka godzin później,

o godzinie 21.00 odbył się koncert muzy-

ki elektronicznej oraz widowisko multi-

medialne pt. „Po drugiej stronie światła”

w wykonaniu Marka Bilińskiego (pre-

kursora polskiej muzyki elektronicznej)

oraz Janiego Konstantinovskiego Puntosa.

Dominanta wraz z chórem Educatus Uni-

wersytetu Pedagogicznego w Krakowie

miała ogromną przyjemność wykonać

dwa utwory skomponowane przez zapro-

szoną gwiazdę: „E=MC2” oraz „Początek

światła”. Widowisko oglądała ogromna

liczba widzów. Relacja z obu występów

ukazała się w Kronice Festiwalowej, którą

można było zobaczyć w Telewizji Kraków.

W niedzielę 24 maja nadszedł czas

wyczekiwanego przez wiele osób Kon-

certu Jublileuszowego Chóru Dominanta.

O godzinie 16.30 zaśpiewaliśmy na mszy

świętej w intencji żyjących i zmarłych

członków Chóru Dominanta, która mia-

ła miejsce w kościele Karmelitów Bosych

przy ul. Rakowickiej 18. Wykonaliśmy

na niej trzy utwory: „Czego chcesz od nas

Panie?” – J. Świdra, „O Salutaris Hostia” –

E. Esenvalds'a i „Ave Maria” – A. Bruck-

nera. W przerwie między mszą świętą

a koncertem chór zrobił nowe zdjęcia

do folderów festiwalowych. O godzinie

19.00 rozpoczął się Koncert Jubileuszowy.

Zgromadzonych gości przywitał JM Rektor

UEK prof. dr hab. inż. Andrzej Chochół.

Konferansjerem podczas koncertu była

związana przez wiele lat z Dominantą

Kamila Prucia (alt). Koncert składał się

z dwóch części. Pierwsza część koncer-

tu była poświęcona muzyce filmowej.

Wraz z Krakowską Młodą Filharmonią

pod batutą Tomasza Chmiela i Małgo-

rzaty Langer–Król, chór wykonał znane

fragmenty muzyczne z filmów: „Upiór

w operze”, „Piraci z Karaibów”, „West Side

Story”, „Ojciec chrzestny”, „Conquest of

Paradise”, „Amistad”. Po pierwszej części

nastąpiła krótka przerwa, podczas której

zgromadzeni goście mogli wysłuchać

ciekawych historii o Dominancie opo-

wiadanych przez Prorektora ds. Organi-

zacji i Rozwoju – prof. dr. hab. Andrzeja

Sokołowskiego, zobaczyć prezentację

multimedialną przedstawiającą w skró-

cie ostatnie pięć lat historii Dominanty

(od ostatniego Jubileuszu) przygotowaną

przez Wojciecha Kaflińskiego. Przedsta-

wiciele Zarządu wręczyli również upo-

minki (pamiątkowe kubki ze zdjęciem

chóru) dla najwierniejszych chórzystów

w ostatnich pięciu latach, którzy również

podczas ostatniego Jubileuszu byli z na-

mi oraz dla prezesów Dominanty z tego

okresu. Drugą część koncertu rozpo-

częliśmy utworem „Piosenka jest dobra

na wszystko” oraz „Crazy little thing called

love” z repertuaru Freddiego Mercurego,

którą wykonał boysband Dominanty wraz

z solistą Grzegorzem Preiznerem. W dal-

szej części nasz koncert uświetnił znany

polski piosenkarz Maciej Miecznikowski

oraz mistrz Polski w beatboxie – Jakub

Żmijowski, czyli ZGAS. Wraz z artysta-

mi zaśpiewaliśmy znane polskie i zagra-

niczne przeboje: „Ta dziewczyna”, „Nie

całuj mnie pierwsza”, „Sex Bomb”, „Bądź

moim natchnieniem”. Mieliśmy również

zaszczyt wykonać utwory z nowej płyty

Macieja Miecznikowskiego („Jak dzikie

konie” i „Ty ratujesz ten świat”), w któ-

rych nasza gwiazda wystąpiła z gitarą.

Na zakończenie koncertu zaśpiewali-

śmy piosenkę „My Way”, w której partie

solowe wykonali członkowie Zarządu,

tenorzy: Paweł Lizak oraz Wojciech Ka-

fliński. Wśród publiczności było wielu

znakomitych gości, m.in. współzałoży-

ciel Dominanty mgr Henryk Majewski,

JM Rektor UEK prof. dr hab. inż. An-

drzej Chochół, Prorektor ds. Organizacji

i Rozwoju prof. dr hab. Andrzej Sokołow-

ski, Prorektor ds. Studenckich Akade-

mii Muzycznej w Krakowie prof. dr hab.

Adam Korzeniowski (kiedyś pracujący

z Dominantą jako asystent). Przybyło

wielu byłych chórzystów z różnych stron

świata: z Kanady, z Hiszpanii, Belgii i z ca-

łej Polski. Po występie odbył się bankiet,

w którym uczestniczyli zarówno byli, jak

i obecni członkowie chóru. Zaśpiewaliśmy

tradycyjne „Sto lat" dla naszego chóru.

Koncert odbił się szerokim echem i po-

zostawił po sobie piękne wspomnienia

wśród chórzystów i publiczności. Wszyscy

wykonawcy mieli przypięte jubileuszowe

buttony. Dziękujemy bardzo za ogromny

wkład w organizację koncertu: Wicepre-

zes Chóru – Annie Koszewskiej, która

poświęciła w ostatnim okresie cały swój

czas Dominancie (była odpowiedzialna

za umowy z artystami, korespondencję

z byłymi chórzystami oraz w dużej mierze

za logistykę wydarzenia) oraz wszystkim

członkom Zarządu, tj. Pawłowi Lizakowi,

Wojciechowi Kaflińskiemu, Piotrowi Bary-

le i Urszuli Płaziak. O naszym jubileuszu

można było usłyszeć i poczytać w Radiu

Kraków i Dzienniku Polskim.

Po udanym Jubileuszu Chóru, przy-

szedł czas na najważniejszy dla naszej

uczelni Jubileusz 90–lecia Uniwersytetu

Ekonomicznego w Krakowie. Dominanta

uświetniła większość zaplanowanych z tej

okazji wydarzeń. Zaśpiewaliśmy podczas

uroczystej mszy świętej w Bazylice NMP

w Krakowie z towarzyszeniem organisty

Bogusława Grzybka. Następnie wykona-

liśmy tradycyjne utwory podczas uroczy-

stego posiedzenia Senatu i Rad Wydziałów

UEK w Teatrze im. J. Słowackiego. 29 ma-

ja uświetniliśmy nadanie tytułu doktora

honoris causa UEK – prof. T.J. Haasowi.

Natomiast w sobotę 30 maja wykonaliśmy

repertuar rozrywkowy w ramach Dnia

Absolwenta UEK na scenie umieszczo-

nej przed Pawilonem C na Kampusie

naszej Alma Mater. Przed naszym wy-

stępem można było posłuchać pięknych

wspomnień pana Henryka Majewskiego

z czasów powstawania chóru.

Antonina Bezpalko

Małgorzata Langer-Król

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Fundacja podpisała umowę z fir-

mą, która rozpoczęła prace nad

stroną internetową z modułem

zakupowym – absolwenci mogli

zapoznać się z informacjami dotyczącymi

wydarzenia oraz zakupić bilet na uroczy-

stości związane z Dniem Absolwenta. Był

to zupełnie nowatorski pomysł. Strona

internetowa Dnia Absolwenta działa

od 30 kwietnia br. pod adresem: www.

zjazd90lat.uek.krakow.pl.

Od początku lutego do ostatnich dni

maja odbyło się wiele spotkań organiza-

cyjnych dotyczących Dnia Absolwenta.

Do sukcesu w realizacji tego znaczącego

przedsięwzięcia przyczyniły się nastę-

pujące osoby: Prorektor ds. Organizacji

i Rozwoju prof. dr hab. Andrzej Sokołow-

ski – Przewodniczący Jubileuszu 90-le-

cia UEK, Kanclerz UEK mgr Mirosław

Chechelski, Kwestor UEK mgr Józef

Andrzej Laskowski, Dyrektor Centrum

Kancelarii Rektora prof. UEK dr hab.

Janusz Fudaliński, Koordynator Dnia

Absolwenta dr Piotr Buła, Prezes Stowa-

rzyszenia Absolwentów UEK dr Leszek

Strzembicki, Skarbnik Stowarzyszenia

Absolwentów dr Piotr Hadrian, dr Jo-

lanta Juza, Prezes Zarządu Fundacji UEK

dr Jarosław Plichta, Członek Zarządu

Fundacji UEK Katarzyna Kwaśniak, Kie-

rownik Biura Programów Zagranicznych

mgr inż. Agnieszka Nowak, Koordy-

nator Sekcji Promocji mgr Katarzyna

Idziak, Prezes Chóru Dominanta Pa-

weł Lizak, Kierownik Studium Wycho-

wania Fizycznego i Sportu mgr Leszek

Walankiewicz, Prezes Stowarzyszenia

Ad-Meritum Monika Hanulak, Prezes

Klubu KSB Alumni MBA Robert Sołek,

Prezes Korporacji Absolwentów UEK

Paulina Jońca, Przewodnicząca NZS

UEK Karolina Piegza, Przewodniczą-

ca Parlamentu Studenckiego Izabela

Zuba, Przewodnicząca Erasmus Stu-

dent Network Magdalena Włodarska,

przedstawicielka AISEC UEK Katarzyna

Zielosko, Przedstawicielka Zrzeszenia

Studentów Niepełnosprawnych UEK Ja-

goda Klimek, Kierownik Akademickiego

Centrum Karier mgr inż. Maja Timler-

-Świech, Przedstawicielka Akademickiego

Centrum Karier mgr Joanna Pietrucha,

Kierownik Działu Administracyjno-Go-

spodarczego mgr Marek Frankiewicz,

Z-ca Dyrektora ds. Rozwoju w Centrum

Informatyki mgr Grzegorz Job, Prezes

Zarządu Organizacji Zrzeszającej Osoby

Mieszkające w Fafiku Piotr Drążkiewicz,

Członek Zarządu Organizacji Zrzeszają-

cej Osoby Mieszkające w Fafiku Janusz

Madej, kierownik stołówki uczelnianej –

pani Teresa Sołtysik, przedstawicielka

Fundacji Krakowskiej Szkoły Biznesu

UEK mgr Agnieszka Wyszyńska, Koor-

dynator Dnia Absolwenta z Krakowskiej

Szkoły Biznesu UEK mgr Renata Wójcik,

Opiekun Absolwentów Analizy Rynków

Finansowych dr inż. Janusz Żarnowski.

Dzięki zaangażowaniu i wzorowej

współpracy wszystkich powyższych osób

udało się w terminie: ustalić program

Dnia Absolwenta, ceny poszczególnych

biletów, zakontraktować zespoły (Jacek

Wójcicki i Beata Rybotycka oraz Halina

Mlynkova), przygotować film promujący

wydarzenie – wyświetlany w autobusach

na terenie Krakowa oraz w UEK TV, stwo-

rzyć baner na stronę Uczelni, wysłać ma-

iling do ponad 10.000 absolwentów oraz

1000 pracowników UEK wraz z progra-

mem wydarzenia, przygotować i wydru-

kować zaproszenia, identyfikatory, bilety,

bloczki obiadowe, przygotować zestawy

gadżetów, zamówić muzykę „w tle”, tort

oraz księgę jubileuszową, zorganizować

strefę gastronomiczną, ochronę, opiekę

medyczną, zamówić obsługę techniczną

koncertów, wybrać miejsce na Bal Ab-

solwenta wraz z ustaleniem przebiegu

imprezy oraz menu.

Dzięki pomocy wszystkich zaangażo-

wanych jednostek Uczelni możliwe było

dokonywanie szybkich zmian na stronie

Dnia Absolwenta oraz monitorowanie

prawidłowości procesów rejestracyjnych

oraz wszelkich działań organizacyjnych.

30 maja 2015 r. na kampusie naszego

Uniwersytetu odbył się Dzień Absol-

wenta. W tym roku miał on szczególną

wartość, ze względu na 90. rocznicę po-

wstania Uniwersytetu Ekonomicznego

w Krakowie. Obchody były podzielone

na dwie części: oficjalną oraz integracyj-

ną. Na absolwentów czekały: spotkania

po latach (roczników, grup absolwenc-

kich), wspomnienia, dyskusje, wystawy

i prezentacje oraz występy artystyczne.

W Dniu Absolwenta wzięło udział

ponad 600 absolwentów i pracowników

Uczelni. Uczestnicy mieli możliwość

skorzystania z kilku punktów gastro-

nomicznych (poza grillem można było

poczuć smak tradycyjnej kuchni, stołując

się w uczelnianej stołówce, prowadzonej

od lat przez niezrównaną panią Kierow-

nik – Teresę Sołtysik).

Uroczystości zainaugurował Rektor

Uniwersytetu Ekonomicznego w Krako-

wie prof. UEK dr hab. inż. Andrzej Cho-

chół. Gorąco powitał wszystkich gości

i podkreślił znaczenie tworzenia wspólno-

ty absolwentów i ich integracji. Pracow-

nikom, którzy przez lata współtworzyli

markę Uniwersytetu pan Rektor wręczył

medale 90-lecia. Potem nastąpiło uro-

czyste, symboliczne rozkrojenie tortu

jubileuszowego. Chór Dominanta, który

w tym roku obchodzi 45. rocznicę istnie-

nia, wykonał kilka utworów ze swojego,

bardzo różnorodnego, repertuaru. Ko-

lejnym punktem programu była „Wie-

lopokoleniowa lista przebojów UEK”

błyskotliwie poprowadzona przez Piotra

Metza wraz ze Spółką JUHAS (Jerzym

Hausnerem i Andrzejem Sokołowskim).

Koncert Jacka Wójcickiego i Beaty Ry-

botyckiej wprowadził wszystkich w na-

strój liryczno-nostalgiczny. Pomimo

niesprzyjającej aury finałowy koncert

Haliny Mlynkovej z zespołem rozgrzał

publiczność i poruszył serca słuchaczy…

Atmosferę wspomnień i nostalgii podtrzy-

mywał Piotr Bednarski Rzecznik UEK,

który zachęcał absolwentów do podziele-

nia się historiami i anegdotami z czasów

studenckich.

Dla wytrwałych i mających ochotę

na kontynuowanie spotkania w gronie

przyjaciół zorganizowano Bal Absolwen-

ta w Klubie Feniks (znanym krakow-

skim lokalu z tradycjami), gdzie przy

dźwiękach muzyki z dawnych lat i menu

w klimacie PRL-u goście bawili się do bia-

łego rana!

Dzień Absolwenta był doskonałą

okazją do refleksji nad historią Uczel-

ni i perspektywami jej rozwoju. Dzień

ten umożliwił spotkania pracowników

i absolwentów, którzy przez wiele godzin

mogli wspominać minione lata i pla-

nować kolejne działania na przyszłość!

dr Piotr Buła

Koordynator Dnia Absolwenta

Dyrektor KSB UEK

Renata Wójcik

Koordynator Dnia Absolwenta

KSB UEK

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Proces konsolidacji, globalny cha-

rakter działania firmy a przede

wszystkim kierunki rozwoju za-

warte w aktualnej strategii działa-

nia Grupy Azoty S.A. wyznaczają nowe

potrzeby w zakresie rozwoju kompetencji

menedżerskich na wyższych szczeblach

zarządzania. Grupa Azoty S.A., po kon-

solidacji jest wiodącym producentem

na rynku polskim i europejskim, pra-

codawcą dla ponad 15 tys. pracowników,

z projektami realizowanymi w różnych

częściach świata. Do zdobywania zagra-

nicznych rynków potrzebna jest znajo-

mość sytuacji geopolitycznej, umiejętność

odczytywania tendencji ekonomicznych,

szans i zagrożeń pojawiających się na za-

granicznych rynkach.

Dlatego przez ponad rok prowadzono

pierwszą edycję studiów podyplomowych

„Kompetencje menedżerskie w korporacji

międzynarodowej” dedykowanych kadrze

kierowniczej Grupy Azoty S.A. Pomysł,

koncepcja i program studiów, powstały

w trakcie rozmów prof. dr hab. Jerzego

Hausnera oraz prof. dr hab. Stanisława

Mazura z Katedry Gospodarki i Admi-

nistracji Publicznej UEK oraz dyrekcji

Małopolskiej Szkoły Administracji Pu-

blicznej UEK z przedstawicielami Zarzą-

du Grupy Azoty S.A.. Efektem opisanych

działań było przygotowanie i wdrożenie

autorskiego programu studiów podyplo-

mowych, zaakceptowanego przez Zarząd

Grupy Azoty S.A. oraz Radę Programową

MSAP UEK i Radę Wydziału Ekonomii

i Stosunków Międzynarodowych UEK.

Studia podyplomowe, w których wzię-

ło udział 44 przedstawicieli najwyższych

szczebli zarządzania z przedsiębiorstw

należących do Grupy Azoty S.A. obej-

mowały 190 godzin zajęć w formie wy-

kładów, konwersatoriów i warsztatów,

realizowanych w trybie weekendowym

(piątek-sobota), od maja 2014 r. do marca

2015 r. Zajęcia dydaktyczne i seminaria

prowadzili zarówno pracownicy UEK, jak

i akademicy z innych ośrodków nauko-

wych, trenerzy i praktycy z wieloletnim

doświadczeniem biznesowym. Cały cykl

dydaktyczny zakończył się obroną prac

końcowych w marcu i kwietniu 2015

r. Blisko 100 proc. uczestników ukoń-

czyło opisywane studia przedstawiając

ciekawe, nowatorskie, a co najważniej-

sze – praktyczne opracowania dotyczące

zagadnień związanych z wykonywaną

pracą zawodową.

W uroczystości rozdania świadectw

Absolwentom, która odbyła się 1 czerwca

2015 r. w Sali Senackiej naszej Uczelni,

wzięli udział przedstawiciele UEK, m.in.

Jego Magnificencja Rektor prof. dr hab.

inż. Andrzej Chochół, Przewodniczący

Rady Programowej MSAP prof. dr hab.

Jan W. Wiktor, Dyrektor MSAP dr Piotr

Kopyciński oraz prof. dr hab. Jerzy Hau-

sner, który zaprezentował najważniejsze

tezy i wnioski z raportu dotyczącego

polityki surowcowej Polski.

Z ramienia Grupy Azoty S.A. udział

w uroczystości wzięli Wiceprezes Za-

rządu Grupy Azoty S.A. – Andrzej Skol-

mowski, Prezes Zarządu Grupy Azoty

Zakłady Kędzierzyn – Adam Leszkie-

wicz oraz Wiceprezes Zarządu Grupy

Azoty Puławy – Zenon Pokojski. Uro-

czystość otworzył Jego Magnificencja

Rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Chochół,

słowa do Absolwentów zaadresował tak-

że Przewodniczący Rady Programowej

MSAP prof. dr hab. Jan W. Wiktor oraz

Dyrektor MSAP dr Piotr Kopyciński.

Gratulacje Absolwentom studiów złożył

także Wiceprezes Zarządu Grupy Azoty

S.A. – Andrzej Skolmowski. Kulmina-

cyjnym momentem uroczystości było

wręczenie świadectw i certyfikatów ukoń-

czenia studiów podyplomowych oraz oko-

licznościowych nagród. Idea przyznania

nagród zrodziła się w trakcie realizacji

studiów i miała na celu wyróżnienie osób,

które zaprezentowały najciekawsze pod

względem praktycznym prace końcowe.

Za wytypowanie i przyznanie nagród

była odpowiedzialna Kapituła złożona

z wymienionych wcześniej członków

Zarządu Grupy Azoty S.A. oraz przed-

stawicieli MSAP UEK. Grupa Azoty S.A.

przyznała trzy atrakcyjne równorzędne

nagrody – wyjazd dla dwóch osób do Pa-

ryża. Nagrody główne otrzymali panowie:

Piotr Karaś, Paweł Kurowski, Bartosz

Moszowski. Wyróżnione zostały także

prace końcowe Pani Marii Piekarczyk

i Pani Małgorzaty Malec. Przyznano też

szereg nagród autorom prac końcowych

oraz osobom wyróżniającym się pod-

czas całego okresu studiów. Uroczystość

zwieńczyło wspólne zdjęcie pamiątkowe.

Miejmy nadzieję, że był to pierwszy,

ale nie ostatni projekt o takim charak-

terze realizowany z jedną największych

firm takiej rangi w Polsce.

dr Jarosław Plichta

Kierownik studiów podyplomowych

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Idea doszkalania i ciągłego rozwoju

jest szczególnie bliska środowisku

MBA, a tegoroczny Kongres stał

się doskonałą okazją do poszerze-

nia wiedzy i wymiany doświadczeń.

Coraz silniejsza pozycja Polski w świe-

cie, globalizacja i dynamicznie zmie-

niające się czynniki kształtujące rynek

zmuszają współczesnych menedżerów

do większej elastyczności i otwartości

na nowe rozwiązania, dlatego też te-

goroczna myśl przewodnia spotkania

to „Fundamenty biznesu w turbulent-

nym otoczeniu”.

Już po raz jedenasty w murach Uni-

wersytetu Ekonomicznego w Krako-

wie spotkali się menedżerowie, kadra

naukowa z Polski i świata, studenci,

absolwenci i dyrektorzy programów

Master of Business Administration.

Gościem specjalnym Kongresu był

Charles Wankel –  profesor zarzą-

dzania, praktyk biznesu. Współau-

tor szeroko znanej w Polsce książki

pt. „Kierowanie” napisanej razem z Ja-

mesem A.F. Stonerem. Profesor Wankel

wygłosił wykład inauguracyjny zatytu-

owany „Managing with Social Media

in enterprises”.

Tegoroczną nowością Kongresu były

panele dyskusyjne przygotowane przez

reprezentantów czołowych, polskich

ośrodków naukowo-edukacyjnych sku-

piających środowisko MBA:

Akademię Leona Koźmińskiego

(Sylwia Hałas-Dej, Nikolay Kirov,

Sebastian Kotow),

Gdańską Fundację Kształcenia

Menedżerów (Andrzej Popadiuk,

dr Paweł Korzyński),

Fundację Edukacyjną Perspekty-

wy (prof. Jan Garlicki, red. Anna

Wdowińska, Mik Kuczkiewicz),

Społeczną Akademię Nauk w Ło-

dzi (prof. dr hab. Łukasz Sułkow-

ski, dr Michał Chmielecki, dr Łu-

kasz Prysiński) i Clark University

(prof. Amy Daly Gardner),

Szkołę Główną Handlową w War-

szawie (dr hab. Grażyna Ani-

szewska, dr hab. Rafał Mrówka),

Uniwersytet Warszawski (dr Mi-

chał Zdziarski),

Krakowską Szkołę Biznesu

Uniwersytetu Ekonomicznego

w Krakowie (Marek Rajca – ab-

solwent Programu Executive

MBA, Michał Peschak – student

Programu International MBA).

Wysoki poziom merytoryczny wy-

stąpień udało się osiągnąć dzięki pracy

wszystkich członków Rady Programowej

Kongresu. Sprawny przebieg imprezy

zawdzięczamy zaangażowaniu komi-

tetu organizacyjnego, w skład którego

weszli m.in.: Robert Sołek, dr inż. Prze-

mysław Domański, Sebastian Maty-

niak, Robert Hrycaniuk – absolwenci

Programu EMBA Krakowskiej Szkoły

Biznesu UEK.

Atrakcyjność dyskusji zapewni-

ła obecność prelegentów reprezentu-

jących wiedzę zarówno teoretyczną,

jak i praktyczną. W panelach oprócz

przedstawicieli uniwersytetów, wy-

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

stąpili czołowi menedżerowie firm ta-

kich jak: Microsoft, Coca Cola HBC,

LOTOS, PKO BP. Prelegenci i uczest-

nicy mieli okazję do dyskusji na tematy

nie tylko dotyczące edukacji MBA, ale

również wybranych problemów związa-

nych z zarządzaniem, polityką HR, rolą

networkingu czy strategią umiędzyna-

rodowienia firm.

Ponieważ weryfikacją teorii jest prak-

tyka – z doświadczeniami i problemami

kadry menedżerskiej uczestnicy kon-

gresu mieli okazję zapoznać się w trak-

cie wizyt studyjnych w małopolskich

przedsiębiorstwach: MAN, Coca Cola

HBC, Woodward i Silgan White Cap.

Cechą kształcenia MBA jest, poza

zgłębianiem zagadnień teoretycznych

zarządzania, możliwość integracji śro-

dowiska biznesowego. Kontakty in-

terpersonalne są ważnym elementem

powodzenia w biznesie, dlatego oprócz

części teoretycznej i wizyt studyjnych,

uczestnicy kongresu spotkali się na uro-

czystej gali połączonej z aukcją charyta-

tywną. Zebrane środki zostały przeka-

zane na rzecz Towarzystwa Przyjaciół

Dzieci z przeznaczeniem na remont

Świetlicy Środowiskowej RADOŚĆ

w Krakowie.

Ostatni dzień kongresu upłynął

w miłej, sportowej atmosferze na po-

lu golfowym Royal Kraków Golf &

Country Club w Ochmanowie. Każdy

mógł spróbować swoich sił w golfie,

a profesjonalni gracze walczyli w VIII

Turnieju Golfa o Puchar Dyrektora KSB

UEK. Zwycięzcą został pan Marek Raj-

ca – absolwent VIII edycji Programu

EMBA KSB UEK.

Wszystkim prelegentom, gościom

oraz uczestnikom Kongresu serdecz-

nie dziękujemy za liczne przybycie

oraz stworzenie niepowtarzalnej at-

mosfery. Mamy nadzieję na ponowne

spotkanie za rok!

dr Piotr Buła

Dyrektor Krakowskiej

dr Piotr Litwa

Honorowy doktorat dla

Wydarzenie to uświetniło ob-

chody Jubileuszu 30-lecia ist-

nienia tejże uczelni. Co warte

podkreślenia, w trakcie tej

samej uroczystości tytułem doktora honoris

causa został również wyróżniony prof. An-

drzej K. Koźmiński, prezydent i założyciel

Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie.

W uroczystości wzięli udział m.in. przedsta-

wiciele władz Uniwersytetu Ekonomiczne-

go w Krakowie, w osobach: Prorektora ds.

Nauki – prof. dr. hab. Aleksego Pocztow-

skiego; Dziekana Wydziału Zarządzania–

prof. UEK dr. hab. Pawła Luli; Dziekana

Wydziału Ekonomii i Stosunków Między-

narodowych – prof. dr. hab. Kazimierza

Zielińskiego, jak również przedstawiciele

władz, instytucji i organizacji lokalnych,

na czele z Prezydentem Szczecina Piotrem

Krzystkiem oraz Biskupem Pomocniczym

Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej ks.

prof. dr. hab. Henrykiem Wejmanem.

Laudator – prof. dr hab. Władysław Ja-

nasz podkreślił fakt, że prof. dr hab. h.c. mult.

Ryszard Borowiecki, jest zaliczany do grona

najwybitniejszych i cieszących się najwięk-

szym autorytetem naukowym – zarówno

w kraju, jak również w międzynarodowym

środowisku ekonomistów – przedstawicieli

współczesnej polskiej szkoły nauki o przedsię-

biorstwie oraz jego funkcjonowaniu w warun-

kach przeobrażeń społeczno-gospodarczych.

Tematyka prac naukowych Profesora

ilustruje osiem głównych obszarów badań,

takich jak:1. teorie, funkcjonowanie i rozwój

przedsiębiorstwa;2. diagnostyka i analiza ekonomiczna;3. zarządzanie organizacjami

gospodarczymi i instytucjami;4. strategie gospodarowania

kapitałami i zasobami przedsiębiorstw;

5. restrukturyzacja procesów gospodarczych i prywatyzacja przedsiębiorstw;

6. metodologia i praktyka wyceny przedsiębiorstw;

7. internacjonalizacja i globalizacja przedsiębiorstw;

8. przedsiębiorstwo przyszłości.

Jak podkreślił w swojej laudacji prof. Ja-

nasz – dorobek naukowy prof. Borowieckie-

go jest imponujący zarówno pod względem

liczby wydanych prac, jak ich poziomu na-

ukowego i obejmuje autorstwo lub współ-

autorstwo ponad 420 publikacji naukowych.

Dowodem uznania dla dorobku nauko-

wego oraz działalności Profesora są otrzy-

mane przez niego cztery tytuły doktora ho-

noris causa, krajowych oraz zagranicznych

uczelni, jak również liczne odznaczenia.

O wielkim autorytecie jakim cieszy się

prof. Borowiecki w środowisku akademic-

kim, świadczy też wybór na szereg funkcji –

w tym dwukrotnie na stanowisko Rektora

Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Profesor zasiada też z wyboru w krajowych

i międzynarodowych komisjach i organiza-

cjach (m.in.: Centralnej Komisji ds. Stopni

i Tytułów; Polskiej Akademii Nauk; Euro-

pejskiej Akademii Nauk, Sztuk i Literatury

z siedzibą w Paryżu; Ukraińskiej Akademii

Nauk Ekonomicznych).

Jak stwierdził w swoim wystąpieniu

JM Rektor Uniwersytetu Szczecińskiego

prof. dr hab. Edward Włodarczyk, tytuł

doktora honoris causa został przyznany

profesorowi R.Borowieckiemu za „wkład

w rozwój nauk ekonomicznych, szkolnic-

twa wyższego, współpracy nauki z praktyką

gospodarczą”.

Profesor Ryszard Borowiecki po otrzy-

maniu tytułu, wygłosił wykład na temat

„Permanentna restrukturyzacja przedsię-

biorstw w obliczu wyzwań współczesnej

gospodarki”. Na zakończenie swojego wy-

stąpienia stwierdził, że zaszczyt związany

z otrzymaniem tytułu doktora honoris

causa Uniwersytetu Szczecińskiego zamie-

rza podzielić pomiędzy swoich mistrzów,

profesorów, przyjaciół, rodzinę i wszyst-

kich, którzy przybyli na wyjątkową dla

niego uroczystość.

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Student specjalności Bankowość

Radosław Ciukaj otrzymał II Na-

grodę w 14. edycji konkursu Ban-

kowego Funduszu Gwarancyjnego

za najlepszą pracę licencjacką z zakresu

systemów gwarantowania depozytów,

restrukturyzacji i uporządkowanej likwi-

dacji instytucji finansowych, infrastruk-

tury regulacyjnej systemu finansowego,

problematyki bezpieczeństwa finanso-

wego banków oraz stabilności finansowej,

obronioną w 2014 roku. Temat pracy Pana

Radosława Ciukaja to „Międzynarodowa

architektura nadzorcza a efektywność

nadzoru bankowego”.

Jury Konkursu podkreśliło wysoki po-

ziom merytoryczny pracy oraz jej zgod-

ność z celami ogłoszonego konkursu.

Wręczenie nagród odbyło się 28 maja 2015 r.

w siedzibie BFG.

Promotorem pracy była dr Aleksan-

dra Jurkowska z Zakładu Bankowości

Katedry Finansów.

Laureatowi konkursu i Pani Promo-

tor gratulujemy!

Informacje na temat laureatów kon-

kursu znajdują się na stronie:

www.bfg.pl/aktualnosci/uroczyste-

wreczenie-nagrod-laureatom-konkursu-

bfg-0

W dniu 22 maja 2015 r.

Katedra Finansów wy-

grała przetarg nieogra-

niczony na organizację

dwusemestralnych studiów podyplo-

mowych dla pracowników Resortu Fi-

nansów na kierunku Rachunkowość

i Finanse, ogłoszony przez Centrum

Edukacji Zawodowej Resortu Finan-

sów, jednostkę budżetową podległą

Ministrowi Finansów. Oferta przy-

gotowana przez Katedrę Finansów

otrzymała maksymalną liczbę punk-

tów. Inauguracja studiów odbędzie

się 17 października 2015 r.

Premier Ewa Kopacz przedstawiła

nazwiska nowych ministrów, wi-

ceministrów oraz koordynatora

do spraw służb specjalnych. No-

wym Wiceministrem Gospodarki zostanie

Anna Ewa Nemś, Absolwentka Akademii

Ekonomicznej w Krakowie.

Nowa wiceminister urodziła się w 1964 r.

w Ogrodzieńcu. Zanim zajęła się polityką,

prowadziła w Zawierciu firmę rodzinną.

Anna Ewa Nemś zastąpi zdymisjonowa-

nego Tomasza Tomczykiewicza. Polityką

zajęła się w 2006 r. Wtedy została radną

z listy Platformy Obywatelskiej. W latach

2009-10 była wiceprezydentem Zawiercia.

Zajmowała się m.in. sprawami związany-

mi z planowaniem przestrzennym i go-

spodarczymi. Za jej sprawą na terenie

Zawiercia zaczęła działać Katowicka Spe-

cjalna Strefa Ekonomiczna. Anna Nemś

jest też założycielką fundacji EuGeniusz,

która organizowała m.in. integracyjne

kolonie oraz polsko-ukraińską wymia-

nę młodzieży.

W Sejmie do tej pory pracowała w ko-

misji rolnictwa i rozwoju wsi oraz w ko-

misji spraw wewnętrznych. 13 razy była

sprawozdawcą ustaw, w tym m.in. posel-

skiego projektu ustawy o zmianie ustawy

o jednostkach doradztwa rolniczego.

Student UEK laureatem konkursu BFG

wybrana na stanowisko Wiceministra Gospodarki

HORYZONT 2020 -

Tematyka finansowa odnosząca

się do kolejnego programu ra-

mowego jest szczególnie warta

omówienia, ponieważ znacznej

zmianie, w stosunku do wcześniejszego

7. Programu Ramowego, uległy zasady

finansowe wynagradzania pracowni-

ków. Zalecanymi umowami z osobami

spoza uczelni realizującej projekt, które

są zaangażowane w realizację projektu,

są umowy o pracę. Umowy mogą mieć

oczywiście wymiar czasowy. Osobami,

które mogą być włączone w realizację

projektu, są doktoranci z macierzystej

uczelni. W takim przypadku ich wy-

nagrodzenie może również wynikać

z podpisanej w tym celu umowy o pracę.

Wydatki osobowe, które objęte są umo-

wami o pracę, odnoszą się do kategorii

kosztów osobowych. Jeżeli z kolei cho-

dzi o umowy cywilno-prawne, to nie

są one wykluczone, pod warunkiem,

że nie występują w kategorii kosztów

osobowych. Mogą zatem być stosowa-

ne dla realizacji określonych zadań fi-

nansowanych np. w kategorii kosztów

innych (ang. OTHER).

Dokonane zmiany w zasadach finan-

sowania kosztów wynagrodzeń spowo-

dowały decyzje resortowe odnoszące się

do zapewnienia realizatorom projektów

H2020 dodatkowego wynagrodzenia.

Zgodnie bowiem z nowymi zasadami

finansowania kosztów osobowych, pra-

cownicy etatowi mogą wyłącznie trak-

tować koszty swoich wynagrodzeń jako

wkład uczelniany w realizację projektu,

brak jest bonusów, czy też możliwości

podwyższenia wynagrodzenia. Aby zatem

możliwe było zastosowanie finansowego

bodźca, zostało zaproponowane stworze-

nie programu „Premia na Horyzoncie”.

Planowany termin wejścia w życie tego

instrumentu wsparcia uczestnictwa ro-

dzimych zespołów w realizację projektów

w H2020, to czerwiec br. W myśl zapisów

projektu tego instrumentu, dla członków

zespołów realizujących projekty w no-

wym programie ramowym, przewidziana

jest kwota stanowiąca od 10% wartości

budżetu, jaki został zatwierdzony przez

Komisję Europejską dla danego zespołu.

Dodatkowy procentowy bonus będzie

przyznany tym zespołom, które są koor-

dynatorami projektów, a nie wyłącznie

partnerami. Przyznaną kwotę pieniężną

zespoły mogą rozdysponować pomiędzy

pracowników wedle uznania, jednakże

premia jest przeznaczona wyłącznie

na koszty osobowe. Nie ma w tym przy-

padku znaczenia forma wypłaty środ-

ków, tzn. dopuszczalna jest umowa cy-

wilno-prawna. Szczegółowe informacje

na temat „Premii na Horyzoncie” będą

dostępne niebawem po ukazaniu się

dokumentów resortowych.

Tomasz Kusio

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Fundusze strukturalne

Program Operacyjny Województwa

Małopolskiego na lata 2014-2020

jest programem operacyjnym fi-

nansowanym ze środków Europej-

skiego Funduszu Rozwoju Regionalnego

(EFRR) oraz Europejskiego Funduszu

Społecznego (EFS). Obszarem realizacji

programu jest województwo małopolskie.

Województwo to zalicza się do regionów

słabiej rozwiniętych. Zgodnie z zapisami

Umowy Partnerstwa alokacja środków

europejskich przeznaczonych na realiza-

cję programu wynosi 2 878 215 972 EUR,

w tym alokacja na EFRR – 2 068 587 710

EUR (71,87%) oraz alokacja na EFS – 809

628 262 EUR (28,13%)1.

Obszerne informacje odnoszące się

do możliwości udziału uczelni w RPO

WM zostały przekazane zainteresowanym

pracownikom UEK w trakcie szkolenia2

przeprowadzonego przez Przedstawicielkę

Urzędu Marszałkowskiego Województwa

Małopolskiego, Departamentu Zarządza-

nia Programami Operacyjnymi, Zespołu

ds. Informacji o Funduszach Europej-

skich panią Monikę Jamróz. Wsparcie

RPO WM będzie realizowane w ramach

13 osi priorytetowych. Jeżeli zaś chodzi

o wsparcie dla szkół wyższych, w głów-

nej mierze środki będzie można uzyskać

z następujących osi priorytetowych:

Oś priorytetowa I „Gospodar-

ka wiedzy”,

Oś priorytetowa II „Cyfrowa

Małopolska”,

Oś priorytetowa III „Przedsię-

biorcza Małopolska”,

Oś priorytetowa IV „Regional-

na polityka energetyczna”,

Oś priorytetowa VI „Dziedzic-

two regionalne”,

Oś priorytetowa VIII „Rynek

pracy”.

W ramach Działania 1.1 „Infrastruk-

tura badawcza sektora nauki” reali-

zowane będą przedsięwzięcia służące

wzmocnieniu potencjału infrastruktu-

ralnego sektora naukowo-badawczego

oraz zdolności do podejmowania współ-

pracy z sektorem biznesu w zakresie

działalności badawczo-rozwojowej.

Wsparciem objęte zostaną przedsięwzię-

cia dotyczące budowy lub modernizacji

infrastruktury badawczej. Wyłączone

ze wsparcia będą inwestycje w infra-

strukturę dydaktyczną.

W ramach Działania 1.2 „Badania

i innowacje w przedsiębiorstwach”

wspierane będą przedsięwzięcia ukie-

runkowane na:

realizację projektów

badawczo-rozwojowych,

rozwój infrastruktury

badawczo-rozwojowej,

wzmocnienie współpracy

mikro-, małych i średnich

przedsiębiorstw z sektorem

B+R w ramach projektów

o małej skali wspieranych

w formie bonów na innowa-

cje.

W ramach Poddziałania 2.1.2 „Cy-

frowe zasoby regionalne” wsparciem

objęte zostaną przedsięwzięcia polega-

1

jące na przetwarzaniu na treści cyfrowe

danych i informacji sektora publicznego

oraz zasobów kultury i dziedzictwa re-

gionalnego oraz zasobów wspierających

rozwój turystyki – wraz z udostępnie-

niem w celu ponownego wykorzystania.

W ramach Osi priorytetowej III

„Przedsiębiorcza Małopolska” uczel-

nie mogą uczestniczyć w szczególno-

ści w Działaniu 3.2 „Promocja postaw

przedsiębiorczych oraz potencjał IOB”.

W ramach tego działania można bę-

dzie można realizować następujące

przedsięwzięcia:

przedsięwzięcia z zakre-

su promocji przedsiębior-

czości i kreowania postaw

przedsiębiorczych,

profesjonalizacja usług do-

radczych IOB (przedmiotem

projektu mogą być nowe lub

znacząco ulepszone specja-

listyczne usługi, stanowiące

odpowiedź na potrzeby zgła-

szane w tym zakresie przez

sektor MSP.

W ramach Osi IV, Poddziałania 4.1.1

„Rozwój infrastruktury produkcji energii

ze źródeł odnawialnych” wsparciem zo-

staną objęte projekty polegające na bu-

dowie, rozbudowie oraz przebudowie

infrastruktury (w tym zakup niezbęd-

nych urządzeń) mające na celu produk-

cję energii elektrycznej i/lub cieplnej.

W szczególności inwestycje w budowę/

przebudowę:

instalacji wykorzystujących

energię słońca (np. kolektory

słoneczne, fotowoltaika),

jednostek wykorzystujących

energię geotermalną,

małych elektrowni wodnych,

elektrowni wiatrowych,

instalacji wykorzysujących

biomasę,

instalacji wykorzystujących

biogaz.

W ramach Poddziałania 4.3.1 wspiera-

ne będą inwestycje w zakresie głębokiej

modernizacji energetycznej budynków

użyteczności publicznej wraz z wymianą

źródeł ciepła, w tym z możliwością za-

stosowania odnawialnych źródeł energii.

W ramach Osi priorytetowej VI szko-

ły wyższe mogą uczestniczyć w Pod-

działaniu 6.1.1 „Ochrona i opieka nad

zabytkami” oraz w Poddziałaniu 6.1.2

„Organizacja wydarzeń kulturalnych”.

Z kolei w ramach Osi prioryteto-

wej VIII interesujące jest Poddziałanie

8.3.1 „Wsparcie na zakładanie działal-

ności gospodarczej w formie dotacji”.

Poddziałanie kierowane jest do osób

pozostających bez pracy, których sytu-

acja na rynku pracy jest najtrudniejsza

i które są zainteresowane założeniem

działalności gospodarczej. W ramach

tego Poddziałania możliwe będzie świad-

czenie przez Beneficjenta (Operatora)

kompleksowe wsparcie obejmujące:

szkolenia i/lub doradztwo

przygotowujące do rozpoczę-

cia działalności gospodarczej,

przyznanie wsparcia finanso-

wego (dotacji) na rozpoczę-

cie działalności gospodarczej

w wysokości do 30 000 PLN19,

a w przypadku utworzenia

dodatkowego miejsca pra-

cy do 10 000 PLN na każde

utworzone miejsce pracy,

działania na rzecz wsparcia

i rozwoju młodych stażem

przedsiębiorców (uczestników

projektów) w początkowym

okresie rozwijania działalno-

ści gospodarczej (do 12 m-cy)

poprzez udzielanie wsparcia

doradczego, szkoleniowego,

konsultacyjnego.

W ramach Poddziałania 8.4.1

„Rozwój kompetencji kadr sekto-

ra MŚP” realizowane będzie wspar-

cie umożliwiające podniesienie kom-

petencji i kwalifikacji kadr sektora MŚP

zgodnie ze zgłaszanym w tym zakresie

zapotrzebowaniem ze strony przedsię-

biorstw. Wsparcie świadczone będzie za

pośrednictwem Operatora (Beneficjen-

ta), którego głównymi zadaniami będzie:

finansowane i rozliczanie usług

rozwojowych na podstawie

umów zawartych z MŚP zgod-

nie z przyjętymi założeniami,

wsparcie informacyjne dla

MŚP z zakresu nowego spo-

sobu finansowania usług

rozwojowych,

zachęcanie MŚP do podnosze-

nia kompetencji i kwalifikacji

swoich pracowników i ko-

rzystania z nowego systemu

finansowania,

obsługa Rejestru Usług Roz-

wojowych zgodnie z nadany-

mi uprawnieniami.

W ramach Poddziałania 8.4.2 po-

dejmowane będą interwencje na rzecz

wsparcia osób zagrożonych zwolnie-

niem lub zwolnionych z przyczyn do-

tyczących zakładu pracy, a także osób

odchodzących z rolnictwa i ich rodzin

poprzez opracowywane i wdrażanie

kompleksowych programów typu out-

placement. W ramach Poddziałania

8.6.2 podejmowane będą dwa główne

rodzaje interwencji. Pierwsze – ukierun-

kowane na wsparcie na rzecz wzrostu

poziomu zatrudnienia pracowników

powyżej 50 r.ż. oraz pracujących na sta-

nowiskach o znacznym obciążeniu dla

zdrowia poprzez realizację komplekso-

wych programów przekwalifikowania

pracowników. Drugi rodzaj interwen-

cji skierowany będzie do pracodawców,

którzy pragną wdrażać rozwiązania

przyjazne dla dojrzałych pracowni-

ków dot. systemu zarządzania wiekiem.

W uzasadnionych przypadkach w ra-

mach projektów możliwe będzie także

doposażenie/wyposażenie stanowisk

pracy zgodnie z potrzebami zgłasza-

nymi przez uczestników/pracodawców.

Tomasz Kusio

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Akademia COMARCH.

Unikalność tego działania podkreślał

pan dr Janusz Nesterak na spotkaniu pod-

sumowującym część warsztatową Aka-

demii. Przed wręczeniem uczestnikom

warsztatów pamiątkowych certyfikatów

odwołał się do własnych doświadczeń

we współpracy dydaktycznej z Comar-

chem, akcentując korzyści, jakie przy-

nosi ta współpraca w nabywaniu przez

studentów praktycznych doświadczeń

i nowych perspektyw naukowych.

Jeszcze łatwiej było mówić o znaczeniu

takiej współpracy między UEK a Comar-

chem Zbigniewowi Rymarczykowi – Wi-

ceprezesowi Zarządu. I to nie z powodów

promocyjno-marketingowych. Zbigniew

Rymarczyk studiował na Uczelni – wtedy

jeszcze noszącej nazwę Akademii Eko-

nomicznej. Wspominał przy tej okazji

olbrzymią różnicę między ówczesną

ofertą edukacyjną a aktualnymi możli-

wościami rozwoju studentów.

Obaj mówcy podkreślali przede

wszystkim wysoką jakość merytorycz-

ną warsztatów. Sam fakt, że w obecnym

programie zajęcia warsztatowe są prowa-

dzone przez praktyków, którzy na co dzień

tworzą i rozwijają narzędzia IT wspiera-

jące procesy biznesowe, dał uczestnikom

Akademii możliwość poznania aktualnych

trendów w rozwoju sprzedaży, systemów

mobilnych, portfeli inwestycyjnych oraz

zarządzania projektami IT.

Już teraz możemy zapowiedzieć kolej-

ną – piątą – edycję programu Akademia

Kompetencji.

Comarch jest globalnym dostaw-

cą rozwiązań informatycznych. Jako

międzynarodowy integrator i produ-

cent innowacyjnych systemów infor-

matycznych dostarcza rozwiązania dla

najważniejszych sektorów gospodarki:

telekomunikacji, finansów, bankowo-

ści i ubezpieczeń, handlu i usług, infra-

struktury IT, administracji publicznej

oraz utilities, a także sektora małych

i średnich przedsiębiorstw.

Comarch specjalizuje się w systemach

obsługi klientów, systemach zarządzania

przedsiębiorstwem ERP, bezpieczeństwie

informatycznym, systemach CRM i wspar-

cia sprzedaży, komunikacji elektronicznej

oraz business intelligence. Oferuje rów-

nież usługi outsourcingu informatycznego

i konsultingu. Firma stworzyła całą gamę

gotowych produktów, wychodząc zaś na-

przeciw oczekiwaniom klientów, tworzy

zaawansowane systemy IT na specjalne

zamówienia. Firma od momentu założe-

nia, rozrasta się w ponadnarodową sieć

spółek zależnych i partnerów na całym

świecie, zatrudniając ponad 4000 naj-

wyższej klasy specjalistów.

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

po XV Festiwalu Nauki w Krakowie

Piętnasta edycja Festiwalu Nauki

odbyła się w dniach 20-23 ma-

ja w Krakowie. Po raz pierwszy

głównym organizatorem Festi-

walu został Uniwersytet Pedagogicz-

ny im. Komisji Edukacji Narodowej

w Krakowie. Tegoroczne hasło Festiwalu

„Oświeć się!” nawiązywało do uchwale-

nia przez Zgromadzenie Ogólne ONZ

roku 2015 Międzynarodowym Rokiem

Światła i Technologii Wykorzystujących

Światło. Tradycyjnie, atrakcje zorgani-

zowane były na płycie Rynku Głównego

oraz w siedzibach współorganizatorów.

Tegoroczny Festiwal rozpoczął się

20 maja i trwał cztery dni. W związku

z tematem przewodnim Festiwalu, od-

wiedzający mieli okazję do uczestnictwa

w wielu warsztatach i wykładach, doty-

czących światła. O świetle była mowa

w kontekście jego powstawania, róż-

norodnego wpływu na otoczenie, m.in.

na rośliny czy produkty spożywcze.

22 maja odbył się również niesamowity

koncert muzyki elektronicznej i pokaz

multimedialny iluminacji świetlnych,

prezentowany na fasadach kamienic,

pt. „Po drugiej stronie światła”. Pro-

gram muzyczny przygotował Marek

Biliński, natomiast mapping – artysta

nowych mediów Jani Konstantinovski.

Festyn Nauki ulokowany został

na płycie Rynku Głównego, aktywno-

ści sportowe na Krakowskich Błoniach,

a pozostałe prezentacje, wystawy, pokazy

i wykłady w siedzibach współorganiza-

torów Festiwalu i na Scenie festiwalo-

wej pod Wieżą Ratuszową. Mogliśmy

obserwować wiele ciekawych pokazów,

które przygotowały krakowskie uczel-

nie – od skraplania przedmiotów cie-

kłym azotem (zamrażanie) po pokazy

rycerskie.

UEK i tym razem nie

Mimo że UEK nie jest tak wyspecjali-

zowany w naukach ścisłych jak np. Wy-

dział Fizyki czy Wydział Astronomii

i Informatyki Stosowanej UJ, to zapew-

nił uczestnikom Festiwalu całą masę

atrakcji. Studenci z Kół Naukowych

zorganizowali warsztaty i interesujące

quizy dotyczące wiedzy ekonomicznej,

politycznej, ekologicznej oraz towaro-

znawczej. Na wszystkich zainteresowa-

nych czekały różnorodne wydarzenia

festiwalowe, m.in.: rozkręcanie kom-

puterów, Kącik z grami playstation

i xbox, Spotkanie z podróżnikiem, quiz

ze słynnymi wypowiedziami polityków

„Kto to mówi?” oraz konkurs „Traf opa-

kowanie i wygraj”. Studenci przygoto-

wali również zabawy dla dzieci: pro-

jektowanie karty kredytowej, składanie

skarbonek, „Rozświetlone twarze”, czyli

malowanie twarzy farbkami.

Wszyscy inżynierowie z powołania

mogli na kampusie UEK obejrzeć Wy-

stawę Elektronicznych Maszyn Cyfro-

wych. Dla pasjonatów wiedzy przygo-

towane były Porady Specjalistów UEK.

Ponadto nasza Uczelnia zaproponowała

uczestnikom Festiwalu trochę śpiewu

i tańca. „Tyle tańca w całym mieście”

było interesującą propozycją dla tych,

którzy lubią wrażenia artystyczne –

mowa o niezwykłym pokazie flash-

moba, który zapoczątkował ESN UEK,

a dołączyli się organizatorzy z innych

kół naukowych i uczestnicy Festiwalu.

Festiwal uświetnił także występ Chóru

Dominanta, który w tym roku obchodzi

swoje 45-lecie. Z kolei Klub Studencki

zaUEK zaprosił do świetnej zabawy przy

grach planszowych i ekonomicznych.

UEK przygotował także niespo-

dzianki dla tych, którzy lubią rywali-

zację. Uczestnicy Festiwalu mieli okazję

wziąć udział w konkursie plastycznym,

na układanie logotypów czy w quizie

o Europie. Mogli również wykazać się

swoją celnością, rzucając w piramidę

kubków. Zwycięzcom rozdano mnóstwo

gadżetów UEK.

Ostatniego dnia odbyła się gra miej-

ska pod nazwą „Światłowód nauki”.

Uczestnicy przy pomocy mapki mieli

odnaleźć kilka miejsc na Rynku Głów-

nym. W poszczególnych miejscach

czekały na uczestników różne zada-

nia, m.in.: ułożenie logotypów na czas,

policzenie obrazów w Sukiennicach

oraz rozwiązywanie szyfrów. Wygrała

drużyna z największą liczbą punktów.

Festiwal przyciągnął bardzo dużo

ludzi w różnym wieku – od maluchów

po starsze osoby. A największą popu-

larnością na stoisku UEK cieszyły się:

gra Eurotwister, rozkręcanie kompute-

rów, gry – Mario, Skoki, Fifa, zdjęcia

w togach oraz flashmob.

Jak widać, tegoroczny Festiwal Nauki

pełen był ciekawych atrakcji. Zorgani-

zowany został po to, żeby zaciekawić,

zachwycić, pogłębić wiedzę, ale też roz-

bawić. To wydarzenie, którego nie moż-

na było przegapić. Zapraszamy na rok!

Izabella Giera

Sekcja Promocji UEK

-

ciel i wynalazca Jan Szczepanik zwa-

ny polskim Edisonem. Ten samouk

-

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

W dniach 7-8 maja na Uni-

wersytecie Ekonomicznym

w Krakowie miała miejsce

IV edycja Ogólnopolskiej

Konferencji Naukowej pod tytułem „Na-

rzędzia Analityczne w Naukach Ekono-

micznych”– NAWNE. Konferencja stała

się pomostem w kontaktach studentów

ze światem nauki. Pozwala ona studentom

i doktorantom zaprezentować wybrane me-

tody i narzędzia w odniesieniu do realnych

problemów, a następnie skonfrontować

je z wiedzą doświadczonych pracowników

naukowych.

Konferencja organizowana jest nieprze-

rwanie od 2011 roku przez Koło Naukowe

Analizy Danych przy współpracy z Kołem

Rachunkowości i Controllingu oraz Kołem

Naukowym Procesu Zarządzania Uniwer-

sytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Misją Konferencji NAWNE jest budowa-

nie mostów pomiędzy młodymi adeptami

nauk ekonomicznych a doświadczonymi

pracownikami naukowymi oraz przedsta-

wicielami świata biznesu. Z roku na rok

Konferencja cieszy się coraz większym uzna-

niem, co potwierdza słuszność naszej misji.

Ze względu na charakter prezentowanych

prac, Konferencja została podzielona na dwa

panele tematyczne; panel ilościowy oraz

panel jakościowy. Koncentrowała się wokół

teoretycznych, jak i praktycznych aspektów

analizy danych oraz podejmowanych na jej

podstawie decyzji.

Za najciekawsze prace panelu ilościowe-

go zostały uznane referaty: Krzysztofa Ma-

zura, który przedstawił ,,Analizę struktury

źródeł wytwarzanej energii państw Unii

Europejskiej w latach 2002–2012”, Marceliny

Martyniak, która zaprezentowała ,,Analizę

wpływu wybranych czynników społeczno-

ekonomicznych na poziom współczynnika

dzietności w Polsce” oraz Wojciecha Kubicy,

który omówił ,,Analizę porównawczą państw

Unii Europejskiej ze względu na strukturę

absolwentów według kierunków studiów

w latach 2005-2010”.

Wśród prac należących do panelu jako-

ściowego wyróżnione zostały referaty: Kon-

rada Chwedoruka oraz Marcina Izbrandta,

którzy zaznajomili nas z tematem ,,Zarzą-

dzania ryzykiem w branży paliwowej”, Sylwii

Hodlik i Pauliny Sylwestrzak, które odpo-

wiedziały na pytanie ,,Dlaczego liderzy ma-

Konferencja NAWNE -

rek bawią się z nami w chowanego?” oraz

Jana Barańskiego, który ukazał ,,Wartość

poznawczą modeli prognozowania upa-

dłości przedsiębiorstw w procesie badania

sprawozdania finansowego”.

Zarówno wyróżnione, jak i inne zapre-

zentowane prace zostaną opublikowane w ra-

mach monografii pokonferencyjnej, która

ukaże się jesienią. Zainteresowani publikacją

będą mogli otrzymać egzemplarz w Kate-

drze Ekonometrii i Badań Operacyjnych

Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Tegoroczna edycja Konferencji obfito-

wała w rekordową liczbę zgłoszeń co prze-

łożyło się na największy, jak dotąd, udział

prelegentów. Swoje prace zaprezentowali

nie tylko studenci z Krakowa, ale także Go-

ście ze Stolicy Wielkopolski. Jest to swoisty

sukces, jaki odnosi Konferencja, zachęcając

do udziału coraz liczniejsze grono studen-

tów z Poznania.

Uczestnikami Konferencji nie byli tylko

prelegenci, ale także zainteresowani słuchacze,

którzy swoim licznym przybyciem zapełnili

konferencyjne audytorium.

Swoją obecnością Wydarzenie uświet-

nili również przedstawiciele świata nauki.

Pierwszego dnia Konferencji prof. dr hab.

Jacek Osiewalski, Przewodniczący Komitetu

Nauk Ekonomicznych i Statystyki Państwo-

wej Akademii Nauk, przedstawił „Bayesow-

ską teorię decyzji – podstawy i zastosowanie

w przyznawaniu kredytu”.

Drugiego dnia Konferencji prof. dr hab.

Józef Pociecha, Przedstawiciel Polskiego

Towarzystwa Statystycznego, omówił temat

„Węzłowych problemów modelowania i pro-

gnozowania bankructwa”.

Patronami Honorowymi Konferencji byli,

podobnie jak w latach ubiegłych, Państwowa

Akademia Nauk oraz Polskie Towarzystwo

Statystyczne, a także ponownie Patronatu

udzielił Rektor Uniwersytetu Ekonomiczne-

go w Krakowie prof. UEK dr hab. inż. An-

drzej Chochół.

W tym roku Konferencja zdobyła uzna-

nie Ministerstwa Finansów, Narodowego

Banku Polskiego oraz Komisji Nadzoru Fi-

nansowego. Patronat tak ważnych Instytucji

jest niezwykłym wyróżnieniem tegorocznej

edycji Konferencji.

Wydarzenie nie mogłoby się odbyć bez

wsparcia sponsorów. Tegorocznymi part-

nerami strategicznymi byli KPMG oraz

firma „U Jędrusia”. To dzięki ich wkła-

dowi możliwe było zorganizowanie bez-

płatnego uczestnictwa w Konferencji.

Do uświetnienia wydarzenia przyczy-

niła się także firma AON, której przed-

stawiciele wygłosili wykład pt. „Six Sig-

ma as Analytical Tool in the business”.

Nagrody książkowe dla uczestników Konfe-

rencji ufundowali Wydawnictwo Naukowe

PWN oraz Wydawnictwo C.H. Beck.

Tegoroczna edycja NAWNE zakończy-

ła się sukcesem. Świadczy o tym nie tylko

rekordowa liczba zgłoszonych prac, ale

również coraz większe zainteresowanie

tematyką Konferencji, szczególnie wśród

słuchaczy. Jest to niezwykle motywujące

dla organizatorów, aby V edycja Konfe-

rencji NAWNE obfitowała w kolejne osią-

gnięcia, a tym samym mogła przyczyniać

się do zwiększenia przystępności narzędzi

i metod analizy danych.

Monika Golas

Krzysztof Mazur

Tomasz Żur

KA

MP

US

AR

CH

ITE

KTO

NIC

ZN

E D

ZIE

DZ

ICT

WO

U

NIW

ER

SYT

ET

U E

KO

NO

MIC

ZN

EG

O W

KR

AK

OW

IE

Tekst: dr

Kampus Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie,

B

S

F

G

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

w stolicy PodhalaModelowanie

Głównym celem konferen-

cji jest kreowanie nowych

kierunków badań, promo-

wanie i upowszechnianie

wyników najnowszych badań otrzy-

manych w Polsce i w zagranicznych

ośrodkach naukowych oraz wpływanie

na rozwój polskiej myśli statystycz-

nej, ekonometrycznej, ekonomicznej

przez zwiększanie zainteresowania

środowiska akademickiego tematyką

modelowania i prognozowania zja-

wisk społeczno-gospodarczych oraz

ekonomicznych z wykorzystaniem

zaawansowanych metod statystycz-

nych i ekonometrycznych. Konferencja

przyczynia się do integracji środowi-

ska naukowego polskich statystyków

i ekonometryków oraz współpracu-

jących z nimi pracowników nauko-

wych uczelni zagranicznych z takich

krajów jak: Włochy, Czechy, Słowacja

czy Ukraina.

Tematyka poruszana podczas konfe-

rencji obejmuje zagadnienia dotyczące

m.in.: statystyki i ekonometrii, staty-

stycznej analizy danych, wielowymia-

rowej analizy statystycznej, statystyki

gospodarczej, rynku pracy i ochrony

środowiska, statystyki społecznej i de-

mografii, modelowania i prognozowa-

nia zjawisk gospodarczych, ekonometrii

przestrzennej i dynamicznej, makro-

ekonometrii, ekonometrii i inżynierii

finansowej i ubezpieczeniowej, zarzą-

dzania ryzykiem czy metod taksonomii

numerycznej. Konferencja ma także

na celu promowanie prac badawczych

młodych naukowców zajmujących się

wykorzystaniem metod statystycznych

i ekonometrycznych w modelowaniu

i prognozowaniu zjawisk społeczno-

-gospodarczych poprzez zorganizo-

wanie konkursu na najlepsze referaty

i postery dla młodych naukowców.

Organizatorem konferencji jest Ka-

tedra Statystyki Uniwersytetu Ekono-

micznego w Krakowie oraz Komitet

Statystyki i Ekonometrii PAN. Funkcję

Przewodniczącego komitetu organiza-

cyjnego konferencji pełni prof. dr hab.

Józef Pociecha – kierownik Katedry

Statystyki Uniwersytetu Ekonomicz-

nego w Krakowie, członek Komitetu

Statystyki i Ekonometrii PAN. Ponad-

to Komitet Organizacyjny konferen-

cji tworzą: prof. UEK dr hab. Anna

Malina – wiceprzewodnicząca Ko-

mitetu Organizacyjnego, dr Jadwiga

Kostrzewska – sekretarz, prof. UEK

dr hab. Barbara Pawełek, dr hab. Sta-

nisław Wanat, dr Katarzyna Frodyma,

dr Roman Huptas, dr Artur Lipieta,

dr Monika Papież oraz dr Sławomir

Śmiech. Należy podkreślić, że konfe-

rencja została zorganizowana dzięki

finansowej pomocy Polskiej Akademii

Nauk, StatSoft Polska i Uniwersytetu

Ekonomicznego w Krakowie. Kon-

ferencja objęta została Honorowym

Patronatem JM Rektora Uniwersytetu

Ekonomicznego w Krakowie prof. UEK

dr. hab. inż. Andrzeja Chochóła oraz

Patronatem Polskiego Towarzystwa

Statystycznego.

W IX Międzynarodowej Konferencji

Naukowej im. Profesora Aleksandra

Zeliasia Modelowanie i prognozowa-

nie zjawisk społeczno-gospodarczych

uczestniczyło 59 osób. Byli to przedsta-

wiciele różnych ośrodków naukowych

i badawczych w Polsce m.in.: Akade-

mii Górniczo-Hutniczej w Krakowie,

Uniwersytetu Ekonomicznego w Kra-

kowie, Uniwersytetu Ekonomicznego

w Katowicach, Uniwersytetu Ekono-

micznego w Poznaniu, Uniwersytetu

Ekonomicznego we Wrocławiu, Uni-

wersytetu Gdańskiego, Uniwersytetu

Szczecińskiego, Uniwersytetu Mikołaja

Kopernika w Toruniu, Wyższej Szko-

ły Bankowej w Toruniu, Politechniki

Gdańskiej, Politechniki Krakowskiej,

Państwowego Instytutu Badawczego

w Warszawie, Instytutu Metalurgii

Żelaza w Gliwicach, a także StatSoft

Polska oraz Wydawnictwa C.H. Beck.

Ponadto w obradach udział wzięli go-

ście z Czech reprezentujący University

of Pardubice, ze Słowacji – University

of Economics w Bratysławie, z Ukra-

iny – Kiev National University of Eco-

nomics i Lviv Academy of Commerce

oraz z Włoch – University of Tor Ver-

gata w Rzymie.

Uczestników konferencji powitał

Przewodniczący komitetu organiza-

cyjnego prof. dr hab. Józef Pociecha.

Następnie zabrał głos prof. dr hab.

Andrzej Sokołowski Prorektor ds. Or-

ganizacji i Rozwoju Uniwersytetu Eko-

nomicznego w Krakowie.

W trakcie 8 sesji plenarnych wygło-

szono 23 referaty, w tym 10 w języku

angielskim. Wśród zaprezentowanych

referatów było 6 wystąpień gości zagra-

nicznych i 2 wykłady na zaproszenie.

Pierwszy wykład na zaproszenie wy-

głoszony został przez prof. dr. Rober-

to Rocci z University of Tor Vergata

we Włoszech pt. „A Pairwise Likeli-

hood Approach to Cluster Ordinal

Data” (we współautorstwie z dr Monia

Ranalli z The Pennsylvania State Uni-

versity). Drugi wykład na zaproszenie

pt. „Direct Estimators of the Mode”

wygłosił prof. dr hab. Andrzej Soko-

łowski. Podczas konferencji odbyła

się również sesja plakatowa, w cza-

sie której zaprezentowano 22 plakaty.

Wygłoszone referaty i zaprezentowa-

ne plakaty poświęcone były różnym

aspektom modelowania i prognozo-

wania zjawisk społeczno-gospodar-

czych. Sesje plenarne obejmowały na-

stępujące obszary tematyczne: analizy

makroekonometryczne, współczesne

analizy statystyczne, modelowanie

procesów ekonomicznych, metody

statystyczne w badaniach ekonomicz-

nych, metody badań społeczno-de-

mograficznych oraz prognozowanie

krótko- i długookresowe.

dr Jadwiga Kostrzewska

Katedra Statystyki

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Mgr Jakub Bartak: Tematyka tego-

rocznej edycji konferencji „Gospodarka

Polski 1990-2015” koncentruje się na ro-

li kapitału ludzkiego i innowacyjności,

czyli na zagadnieniach niezwykle często

podejmowanych w debacie ekonomicznej.

Czy proponowana przez Pana Profesora

dyskusja wnosi coś nowego do obecnego

dyskursu?

Prof. zw. dr hab. Michał Gabriel

Woźniak: W naszej debacie konferen-

cyjnej postulujemy analizę kapitału

ludzkiego oraz procesów innowacyjnych

w kontekście rozwoju zintegrowanego,

rozumianego jako rozwój we wszystkich

sferach ludzkiego życia, czyli w sferze

wiedzy, techniki, konsumpcji, ekono-

mii, polityki, społecznej, natury i ducha.

Realizowanie celów zintegrowanego

rozwoju rodzi jednak ryzyko napięć

i tarć międzysferycznych, wtedy gdy

zarządzanie nimi ma charakter selek-

tywny, a działania są skoncentrowane

w ramach jednej sfery. Potrzeba harmo-

nijnego rozwoju w tych sferach wynika

z leżącego w naturze człowieka dążenia

do wartościowego życia. Taki kontekst

analizy wiąże się zatem z przekonaniem,

że rozwój ekonomiczny ma służyć roz-

wojowi na poziomie osobowym, czyli

ludziom, a nie jedynie interesom biz-

nesowym, biurokratycznym, politycz-

nym czy grup zawodowych. Bezstronny

badacz nie może przecież abstrahować

od refleksji nad tym, dlaczego czło-

wiek traktowany jako nosiciel kapita-

łu ludzkiego w postaci zredukowanej

do czynnika produkcji miałby zabiegać

o rozwój społeczno-ekonomiczny, a nie

o własne wyrażalne pieniężnie interesy,

niezależnie od funkcji jaką może peł-

nić w systemie społeczno-ekonomicz-

nym. Z tego powodu postuluję analizę

modernizacji kapitału ludzkiego oraz

kierowania i zarządzania innowacyjno-

ścią wykraczającą ponad nadmiernie

zredukowane reguły myślenia ekono-

micznego lansowane w mainstreamo-

wej ekonomii. Ponadto, w niespójnym

oprzyrządowaniu instytucjonalnym

rynków gospodarka Polski grzęźnie

w błędnym kole pogoni za znikającym

punktem gospodarki opartej na wie-

dzy i innowacyjności. Dla przerwania

błędnego koła pogoni za znikającym

punktem gospodarki opartej na in-

nowacyjności słuszne wydaje się in-

tegrowanie procesów rozwojowych

we wszystkich sferach bytu ludzkiego,

jeśli ten rozwój miałby służyć podno-

szeniu jakości wartościowego życia

każdej osoby z osobna i wszystkich

uczestników gospodarowania obec-

nego i przyszłych pokoleń.

J. B.: W jaki sposób można ukierun-

kować modernizację kapitału ludzkiego

oraz procesy innowacyjne, tak aby sprzy-

jały one zintegrowanemu rozwojowi?

M.G.W.: Drogi do tego celu należy

szukać w holistycznej modernizacji

refleksyjnej kapitału ludzkiego, uzdol-

niającej ludzi i podmioty gospodarują-

ce do refleksyjności wewnętrznej i ze-

wnętrznej. Modernizacja ta odbywać

się musi poprzez nową edukację eko-

nomiczną umożliwiającą zrozumienie

wzajemnych sprzężeń między sferami

rozwoju. Taka wiedza sprawia, że lu-

dzie chcą, wiedzą jak oraz potrafią sku-

tecznie przeciwstawić się zagrożeniom

chaotycznego rozwoju wynikającym

z manipulowania emocjonalnością psy-

chiki ludzkiej, demokracji tabloidalnej

czy politycznej i biznesowej pogoni

za nienależnymi korzyściami.

Ponadto pamiętać należy o wyzwa-

niach konkurencji nowego typu wyni-

kających z globalizacji, wiążących się

z koniecznością budowania gospodarki

opartej na innowacjach, czyli moderni-

zacji poprzez pobudzanie kreatywności,

przedsiębiorczości i permanentne uak-

tywnienie wewnętrznego potencjału in-

nowacyjnego. Wymaga to poszukiwania

systemowych rozwiązań instytucjonal-

nych i nowej polityki społecznej, które

umożliwiałyby wspieranie postaw od-

powiedzialności za siebie, podnoszenie

aktywności zawodowej i inwestowanie

w rozwój kapitału ludzkiego.

J. B.: Pojawia się coraz więcej głosów,

że proces innowacyjny ma charakter ko-

lektywny, czyli wymaga zaangażowania

różnych podmiotów życia gospodar-

czego – przedsiębiorców, pracowników,

przedstawicieli nauki i administracji

publicznej. Lazonick i Mazzucato twier-

dzą, że możliwe jest nieproporcjonalne

dzielenie korzyści z innowacji poprzez

„ekstrakcję wartości”, co stanowi zagroże-

nie dla dalszych innowacji. Czy zgadza

się Pan Profesor z tak postawioną tezą?

M.G.W.: Zdecydowanie tak. Uważam,

że upowszechnienie kompetencji inno-

wacyjnych zależy od twórczej atmosfery,

komunikacji, zaufania. Zróżnicowanie

dochodów, majątku i wiedzy, i związa-

ne z tym poczucie niesprawiedliwości,

podważa wiarę w moralne działanie

i jego etyczną słuszność. W klima-

cie wyzysku pracy nie można liczyć

na bezstronne jej ocenianie, brakuje

bowiem materialnych podstaw dobrej

woli, gdyż ta została wzgardzona, poni-

żona i zdradzona przez wyzysk. Z tych

powodów rozwiązania instytucjonalne

umożliwiające niesprawiedliwe wyna-

gradzanie wkładu właścicieli czynników

wytwórczych do wytworzonej produkcji,

niszczą zaufanie deprecjonują kapitał

społeczny, a za jego pośrednictwem

obniżają produktywność kapitału ludz-

kiego i utrudniają procesy innowacyjne.

Aby dostrzec te zależności konieczne

jednak jest odejście od uproszczają-

cego redukowania nosiciela kapitału

ludzkiego do czynnika produkcji, który

poszukuje korzyści własnej policzalnej

w kategoriach rynkowych. Zbyt często

nie docenia się faktu, że tym, co moty-

wuje ludzi do współdziałania są wspól-

nie podzielane wartości.

J. B.: Czy konieczna jest zatem zmia-

na w sposobie uprawiania ekonomii, aby

uchwycić zależności między kapitałem

ludzkim, innowacyjnością a zintegro-

wanym rozwojem?

M.G.W.: Koniecznie należy nauczyć

się rozróżniać praktyczną użyteczność

modeli od ich spójności logicznej. Nie-

zbędne jest też nabywanie umiejętności

łączenia w analizach aspektów gospo-

darczych, społecznych, instytucjonal-

nych, terytorialnych i behawioralnych,

które decydują o ograniczeniach emo-

cjonalnych i możliwościach uwalniania

się od nich. Wymaga tego natura czło-

wieka, który działa nie tylko w sferze

konsumpcji i ekonomicznej, ale także

poszukuje uznania społecznego, re-

alizacji celów sfery duchowej, biologii

czy wiedzy. Z tego względu potrzebni

są bezstronni ekonomiści potrafiący

analizować rzeczywistość w sposób

holistyczny. Potrzebna jest także eko-

nomia zintegrowanego rozwoju i sys-

temy ekonomiczne, których mechani-

zmy, instytucje, narzędzia i procedury

koordynacji są zorientowane na cele

zintegrowanego rozwoju. Dlatego też

miniona konferencja z pewnością nie

będzie ostatnią, którą organizujemy!

J. B.: Życzę w takim razie dalszych

sukcesów w poszukiwaniu warunków

zintegrowanego rozwoju. Dziękuję

za rozmowę!

M.G.W.: Dziękuję i zachęcam do stu-

diowania przyszłorocznego czasopi-

sma „Nierówności społeczne a wzrost

gospodarczy”, w którym ukażą się tek-

sty prezentowane podczas konferencji

„Gospodarka Polski 1990-2015”.

rozmawiał mgr Jakub Bartak

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Uniwersytet w Coimbrze (UC)

jest jednym z najstarszych eu-

ropejskich uniwersytetów. Zo-

stał założony w roku 1290,

a początki jego działalności wiążą się

z Lizboną. W 1308 został przeniesiony do Co-

imbry. Później dwukrotnie przenosił się do Li-

zbony, aby ostatecznie w 1537 roku pozostać

na stałe w Coimbrze.

Uczelnia kształci obecnie około 20 tys.

studentów na 8 wydziałach. Posiada trzy

kampusy, z których jeden zajmuje zabyt-

kowe budynki w samym centrum miasta

na malowniczym wzgórzu. Bez wątpienia

to jeden z najpiękniej usytuowanych uni-

wersytetów na świecie.

Na UC, podobnie jak i na innych uczel-

niach w Portugalii, prowadzone są niemalże

wyłącznie studia w trybie dziennym od ponie-

działku do piątku. Każdy student, niezależnie

od dochodu, płaci czesne w wysokości 1000

EUR rocznie, choć istnieją pewne możliwo-

ści obniżenia tej opłaty.

Jak zawsze podczas naszych pobytów

na uczelniach krajowych czy zagranicznych

ich celem jest poznanie systemu wsparcia,

rozwiązań, doświadczeń w zakresie wsparcia

studentów z niepełnosprawnością. Nie inaczej

było i tym razem. Odwiedziliśmy bowiem

Dział Wsparcia Studentów działający na UC.

Jednostka, która nas gościła dzieli się

na cztery podjednostki:1. Dział Cateringu obejmujący kantyny,

restauracje studenckie – w sumie jest ich 16,

2. Dział ds. Powitania i Integracji Studentów,

3. Centrum Medyczne,4. Centrum Opieki nad Dziećmi.Dla nas najważniejszy był Dział ds. Powitania i Integracji Studentów, który w zakresie swoich obowiązków ma następujące obszary:

stypendia,

zakwaterowanie w akademikach,

integrację i doradztwo, w tym wspar-

cie dla studentów z niepełnospraw-

nościami; tam częściej używany jest

termin „studenci ze specjalnymi po-

trzebami edukacyjnymi” (students

with special educational needs).

Warto w tym miejscu dodać, iż UC dys-

ponuje 14 akademikami. W najnowszym

z akademików znajdują się dwa dostosowane

do potrzeb niepełnosprawnych pokoje 2-oso-

bowe. W bieżącym roku akademickim, 126

studentów zgłosiło się po wsparcie do gosz-

czącej nas jednostki. Nie oznacza to jednak,

że wszyscy są studentami z niepełnospraw-

nością. Jak pisaliśmy wyżej, są to studenci

ze specjalnymi potrzebami, w tym także

dyslektycy, którzy stanowią dużą część tej

grupy. Aktualnie na UC nie studiuje nikt

poruszający się na wózku. Nie ma obecnie

także studentów niesłyszących.

W poniedziałek dotarliśmy do Coimbry

już późnym popołudniem. Jednak pracownicy

biura, w tym jego kierowniczka – Maria Joao

Carvalho – nadal byli w pracy i czekali na nas.

Odbyliśmy krótkie spotkanie zapoznawcze

i omówiliśmy plan wizyty. Zaprezentowane

nam zostały także najważniejsze informacje

na temat odwiedzanej przez nas jednostki.

Rytm pracy uczelni w dużej mierze podyk-

towany jest obowiązkową przerwą na lunch,

która przypada w godzinach 13:00–14:00.

W tym czasie zarówno pracownicy, jak i stu-

denci udają się na posiłek do studenckich

stołówek lub po prostu odpoczywają. Przy-

musowa przerwa powoduje, iż pracownicy

wychodzą do domu około 18.00. Warto do-

dać, że raczej zdecydowana większość z nich

nie ma z tym problemu, co także potwierdza

nasze spostrzeżenie o nieco innym podejściu

do czasu w Portugalii.

Pierwsze nasze wtorkowe spotkanie

odbyło się w lokalnej siedzibie organizacji

ACAPO, która wspiera osoby niewidzą-

ce i słabowidzące. Jest to instytucja o za-

sięgu krajowym realizująca różne projek-

ty na rzecz wsparcia i aktywizacji osób

z niepełnosprawnością wzorku, z którą UC

współpracuje. Instytucja ta m.in. organizuje

kursy orientacji przestrzennej, realizuje pro-

jekty aktywizacji zawodowej niewidomych

i słabowidzących, prowadzi kursy instruujące

dla członków rodzin osób z niepełnospraw-

nością wzroku czy ich współpracowników.

Pomaga także w zaprojektowaniu domu czy

mieszkania w taki sposób, aby osoba niewi-

doma była w nim samodzielna.

Po południu odbyło się natomiast spo-

tkanie z czwórką studentów, którzy ko-

rzystają ze wsparcia uczelni, w związku

ze swoimi specjalnymi potrzebami edu-

kacyjnymi. Każda z osób przedstawi-

ła nam swoją sytuacją oraz opowiedziała

o tym, jakie wsparcie otrzymuje. Warto

w tym miejscu dodać, że okres, w którym

odwiedzaliśmy UC był dla studentów wol-

ny od zajęć. Cały tydzień bowiem trwało

święto studenckie o nazwie „Queima das

Fitas” czyli „palenie wstążek”. To takie nasze

Juwenalia, które rozpoczęły się w niedzielę 10

maja uroczystym pochodem przez miasto

oraz paleniem wstążek (każdy z 8 wydzia-

łów ma przypisany konkretny kolor). Przez

kolejne dni miały miejsce liczne koncerty

i imprezy studenckie.

Omawiając kwestię studentów ze specjal-

nymi potrzebami należy scharakteryzować

system wsparcia na UC. Student, który chce

otrzymać wsparcie ze względu na swoje pro-

blemy zdrowotne zobowiązany jest stawić się

do jednego z konsultantów zespołu wspie-

rającego studentów ze specjalnymi potrze-

bami edukacyjnymi. Bez złożenia wniosku

i osobistej wizyty żadna pomoc nie jest udzie-

lana. Student przedstawia konsultantowi

wszelkie możliwe zaświadczenia lekarskie.

Jeśli konsultant uzna, iż dokumentacja nie

jest wystarczająca, może studenta skiero-

wać na dodatkowe badania czy to do le-

karza, psychologa czy psychiatry. Wielką

zaletą tego uniwersytetu jest to, że dyspo-

nuje on własną przychodnią, w której więk-

szość specjalistów jest dostępnych w ramach

uczelni za niewielką opłatą i w krótkim cza-

sie. Jeśli dokumentacja jest wystarczająca,

konsultant omawia ze studentem rodzaje

wsparcia. Nadaje mu w systemie specjal-

ny status, który uprawnia do korzystania

z przyznanych form wsparcia. Konsul-

tant wystosowuje pismo do wykładowców

z informacją o specjalnych potrzebach stu-

denta. Specjalny status jest przyznawany dwa

razy do roku w październiku i lutym. W sytu-

acji, kiedy student nie zgłosi się w odpowied-

nim momencie, nie może otrzymać statusu

i wsparcia w pełnym zakresie. Konsultant

przeprowadza ze studentami o specjalnym

statusie wywiady dwa razy do roku, na po-

czątku pierwszego oraz drugiego semestru.

Studencie mogą ubiegać się o następujące

rodzaje wsparcia:

wydłużony czas trwania egzaminu,

materiały w formie elektronicznej

lub drukowane w alfabecie Brail-

le’a przygotowane i udostępnione

studentowi przed zajęciami,

zmianę rozmiaru czcionki,

miejsce w pierwszych rzędach pod-

czas zajęć,

dłuższy czas na ukończenie studiów,

studenci z dysleksją mogą ubiegać

się o dodatkową ilość czasu na egza-

minie, niebranie pod uwagę błędów

w pisowni czy o przerwy w czasie

pisania egzaminu.

Środowy poranek rozpoczęliśmy od spo-

tkania w pracowni tyfloinformatycznej – jed-

nostki zajmującej się przystosowywaniem

materiałów na zajęcia oraz książek do potrzeb

osób niewidomych i słabowidzących. Wspar-

cie to jest bardzo zaawansowane. Dodajmy,

że w przypadku osób z niepełnosprawnością

wzorku nie dokonuje się zmian egzaminu

z formy pisemnej na ustną. Jeśli egzamin jest

pisemny, to także osoba niewidoma podcho-

dzi do niego w formie pisemnej. Pytania przy-

gotowywane są w alfabecie Braille’a, a student

odpowiada na nie pisemnie na komputerze,

mając wydłużony czas. Program kompute-

rowy automatycznie tłumaczy odpowiedzi

na język portugalski i wykładowca czyta

gotowe odpowiedzi.

Po południu udaliśmy się na Wydział

Psychologii, aby spotkać się z pracownika-

mi, którzy przeprowadzają badania (lecz nie

wystawiają diagnoz) specyficznych zaburzeń

w uczeniu się, w tym dysleksji, która w Por-

tugalii jest podstawą do otrzymania wspar-

cia na uczelni. Na Wydziale Psychologii za-

równo student, ale także każda inna osoba

spoza uczelni może odpłatnie skorzystać

z oferowanych usług, czyli oceny problemów,

konsultacji, rehabilitacji.

Należy w tym miejscy wyjaśnić, że wspar-

cie psychologiczne dla osób z problemami

natury psychologicznej zapewniane jest

w Centrum Medycznym. Uniwersytet ma wła-

sny szpital i przychodnie, z których zarówno

pracownicy, jak i studenci mogą korzystać,

za symboliczną opłatą. Konsultacje z psy-

chologiem bądź interwencja w sytuacjach

kryzysowych zapewniana jest właśnie tam.

Czwartek rozpoczął się wizytą na Wy-

dziale Sztuki, gdzie zostaliśmy oprowadzeni

po wystawie sztuki nowoczesnej, a następ-

nie wspólnie z przewodnikiem i kilkoma

turystami zwiedziliśmy zabytkowe budynki

Uniwersytetu w Coimbrze. Na szczególne

zainteresowanie zasługuje Biblioteka Joanina,

która posiada przepiękne wnętrze, a także

imponujący księgozbiór.

Po niezwykle interesującej wyciecz-

ce udaliśmy się na Wydział Matematyki

na spotkanie z jedną z pań profesor, która

jest osobą zaangażowaną we wsparcie osób

z niepełnosprawnością oraz otwartą na po-

trzeby studentów z niepełnosprawnościami.

Blisko współpracuje z goszczącą nas jednostką.

Pani profesor jest m.in. inicjatorką powstania

w jednym z miejskich parków w Coim-

brze herbaciarni, w której pracują osoby

z niepełnosprawnością intelektualną, w tym

z zespołem Downa. Dyskusja i wymiana opinii

z panią profesor była niezwykle ciekawa

i wartościowa.

Ostatniego dnia naszej wizyty odbyliśmy

spotkanie z dyrekcją Działu Wsparcia Stu-

dentów. Rozmowa dotyczyła realiów funk-

cjonowania uczelni wyższych w Portugalii,

ale także w Polsce. Dyrektor, z którym się

spotkaliśmy, był również zainteresowany

rozwiązaniami i zasadami funkcjonowania

naszej uczelni. Po wizycie w biurze dyrekcji

udaliśmy się na kampus Wydziału Medycyny

i Farmacji, który znajduje się w odległości 20

minut spacerem od centrum miasta. Wizytę

rozpoczęliśmy od zwiedzenia nowo wybudo-

wanego akademiku. Budynek posiada dwa

pokoje dostosowane, które są dwukrotnie

większe niż standardowe pokoje. Wszystkie

łazienki, w tym także łazienki dostosowane,

znajdują się na korytarzu. Wszystkie pokoje

są dwuosobowe.

Wizyta na Uniwersytecie w Coimbrze by-

ła niezwykle cenna i interesująca. Pozwoliła

nam zidentyfikować braki i obszary, nad któ-

rymi warto jeszcze popracować. Poznaliśmy

różne ciekawe rozwiązania. Dzięki wizycie

doszliśmy do przekonania, iż są obszary,

w których naprawdę nie mamy się czego wsty-

dzić i w niczym nie ustępujemy Zachodowi –

co także jest cennym wnioskiem z wyjazdu.

Niezależnie od tego, chcielibyśmy wyraźnie

podkreślić, iż byliśmy tam przyjęci z niezwy-

kłą gościnnością i życzliwością. Mamy tyl-

ko nadzieję, że kiedyś uda nam się zaprosić

pracowników UC i zrewanżować równie

wartościowym pobytem na naszej uczelni.

Anna Stawowy

Marek Świerad

BON UEK

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

w Krakowie

Rosnące zaangażowanie organiza-

cji pozarządowych w rozwiązywanie

problemów społeczno-gospodarczych

na świecie spowodowało, że już w latach

90. XX w. stały się one jedną z głównych

sił społeczno-politycznych. Również

w Polsce w związku z gwałtownymi

przemianami gospodarczymi (reformy

samorządu terytorialnego oraz syste-

mów: emerytalnego, opieki zdrowotnej,

szkolnictwa) organizacje pozarządowe

odgrywają coraz istotniejszą rolę. Wo-

bec nasilających się potrzeb społecznych

przy równoczesnym ograniczaniu środ-

ków finansowych – czego konsekwencją

jest wzrost konkurencji w procesie ich

pozyskiwania – profesjonalne zarzą-

dzanie organizacjami pozarządowymi

stało się koniecznością.

W monografii przedstawiono fazy

rozwoju sektora pozarządowego. Wska-

zano poziom spełniania przez polskie

organizacje pozarządowe wymogów

charakterystycznych dla wyróżnionych

faz rozwoju trzeciego sektora, tj. fazy

spontanicznej dobroczynności, fazy

budowy fundamentów prawnych oraz

nawiązywania współpracy, fazy profe-

sjonalnego działania oraz fazy pełne-

go uczestnictwa w życiu społecznym.

Określono determinanty umożliwiające

wkroczenie organizacjom pozarządo-

wym w fazę profesjonalnego działania.

Zdefiniowano zbiór cech profesjonalnej

organizacji pozarządowej oraz wyróż-

niono metody profesjonalizacji orga-

nizacji pozarządowej. Przedstawiono

wyniki badania polskich organizacji

pozarządowych pod kątem spełniania

wymogów profesjonalizacji. Opracowa-

no także autorskie metody profesjona-

lizacji organizacji pozarządowych: wie-

lowymiarowy model pomiaru wyników

organizacji pozarządowych, metodę

portfelową ASON-BIS uwzględniającą

imperatyw kreowania wartości społecz-

nej stawiany profesjonalnym organiza-

cjom pozarządowym oraz metodę oceny

profesjonalizmu organizacji pozarzą-

dowej (na bazie kwestionariusza NPI-

w

j

-OpenIndex) sprzyjającą jej przekształ-

ceniu w organizację uczącą się. Metodę

oceny profesjonalizmu zastosowano

w wybranych organizacjach pozarządo-

wych. Omówiono mocne i słabe strony

badanych organizacji pozarządowych

oraz opracowano rekomendacje prak-

tyczne dotyczące koniecznych działań

prowadzących do profesjonalizacji ana-

lizowanych podmiotów. Szczegółowo

zaprezentowano wyniki badania profe-

sjonalizmu Fundacji Polska Akcja Hu-

manitarna (PAH). W pracy dokonano

również analizy profesjonalizmu pol-

skiego trzeciego sektora. Zdefiniowano

słabe strony w zarządzaniu polskimi

organizacjami pozarządowymi oraz

przedstawiono rekomendacje prak-

tyczne wskazujące potencjalne dzia-

łania prowadzące do profesjonalizacji

polskiego trzeciego sektora.

Do najważniejszych osiągnięć Au-

tora zaprezentowanych w pracy można

zaliczyć: prezentację i krytyczną ocenę

dorobku teoretycznego i empirycznego

dotyczącego ewolucji trzeciego sekto-

ra z perspektywy nauk o zarządzaniu;

wykorzystanie założeń teoretycznych

wynikających z opisu trzeciego sektora

w ujęciu ontologicznym i epistemolo-

gicznym w definiowaniu oczekiwań

stawianych organizacjom pozarządo-

wym; ukazanie ról organizacji poza-

rządowych według wybranych teorii

ekonomicznych, politycznych oraz

socjologicznych; identyfikację i egzem-

plifikację oddziaływania imperatywu

profesjonalizacji na funkcjonowanie

organizacji pozarządowych, szczegól-

nie w kontekście nurtu „nowego” in-

stytucjonalizmu; wskazanie zależności

pomiędzy stosowaniem metod zarzą-

dzania a profesjonalizacją podmiotów

trzeciego sektora; zaproponowanie

i zweryfikowanie listy cech profesjo-

nalnej organizacji pozarządowej oraz

wskazanie metod profesjonalizacji or-

ganizacji pozarządowych; opracowanie

typologii strategii organizacji pozarzą-

dowych uwzględniającej różne poziomy

zarządzania strategicznego.

produktu

Tematyka monografii łączy się w sposób

naturalny z jakościową analizą porównaw-

czą oraz zagadnieniami kwalimetrycznymi,

których rozwój w Polsce przypadał przede

wszystkim na lata 60. i 70. minionego stulecia.

Szczególny wpływ na rozwój tych zagadnień

miały prace prowadzone w polskich ośrod-

kach naukowych, głównie w: Gdańsku, Łodzi,

Krakowie, Warszawie i Wrocławiu. Niebaga-

telny wpływ na rozwój teorii pomiaru jakości

miały także prace napisane w ramach nauk

pokrewnych, pełniące funkcję narzędziową

w procesie hierarchicznej oceny jakości pro-

duktu. Należy tutaj wspomnieć o pracach

teoretycznych z zakresu taksonomii, wie-

lokryterialnego wspomagania decyzji czy

wielokryterialnej optymalizacji.

Monografia jest efektem wieloletnich

analiz i przemyśleń Autora. Stanowi pod-

sumowanie i usystematyzowanie jego zain-

teresowań, które koncentrują się na ocenie

jakości typu produktu.

W pracy przedstawiono wiele metod i al-

gorytmów, które mogą służyć do opisu i oceny

jakości typu produktu. Wykorzystano wy-

brane metody taksonomii, wielowymiarowej

analizy porównawczej oraz wielokryterialne-

go wspomagania decyzji, które stosunkowo

rzadko są stosowane do pomiaru jakości typu

produktu. Ponadto podjęto próbę wskazania

mocnych i słabych stron prezentowanych

metod oraz określenia ich wpływu na koń-

cową ocenę jakości typu. Wprowadzono

modyfikacje metod porządkowania obiektów

i rozbudowano funkcjonujące rozwiązania,

co miało na celu usunięcie niektórych wad

metod oceny jakości typu. Zmodyfikowano

i rozbudowano algorytm metody MAPPACC

(multicriteria analysis of procedures by me-

ans of pairwise action and criterion compari-

sons). Zaproponowano metodę oceny jakości

typu produktów opisywanych przez cechy

mierzone na silnych oraz słabych skalach

pomiarowych, uwzględniono także kwe-

stię rodzaju i stopnia substytucyjności ich

właściwości opisujących badane produkty.

Funkcjonowanie opisanych metod zilu-

strowano na przykładach zaczerpniętych

z rzeczywistości ekonomicznej (samocho-

dy, odkurzacze) oraz danych umownych.

Przeprowadzono również próbę kontroli

jakości i zgodności otrzymanych rankin-

gów produktów.

Monografia pozwala wypełnić lukę me-

todologiczną dotyczącą statystycznych me-

tod analizy i oceny jakości typu produktu.

Zbiera i uzupełnia różne metody z zakresu

wielu dziedzin i adaptuje je na gruncie oceny

jakości typu produktu. Wartością pracy jest

również to, że Autor próbuje w niej łączyć

narzędzia z zakresu różnych dyscyplin, ta-

kich jak: statystyczna analiza porównawcza,

wielokryterialne wspomaganie decyzji czy

wielokryterialna optymalizacja.

Problemy poruszane w pracy są waż-

ne i aktualne zarówno z punktu widzenia

producentów, jak i nabywców produktów.

Wykorzystanie omawianych w pracy

metod i algorytmów może być szerokie.

Mogą z nich skorzystać w szczególności

menedżerowie jakości oraz analitycy rynku,

projektanci nowych produktów, a w pew-

nych sytuacjach także sami konsumenci.

Monografia może stać się przyczynkiem

do rozwoju nowych kierunków badań w dzie-

dzinie zarządzania jakością, marketingu czy

zarządzania firmą.

POLEMIKA

Aż dziw bierze, że w „Kurierze

UEK”, piśmie tak wrażliwym

na bieżące, ważne wydarze-

nia uczelniane trudno znaleźć

w ostatnich zeszytach choćby wzmiankę

o pewnej dyskusji toczącej się przynaj-

mniej od początku obecnego roku aka-

demickiego zrazu nieformalnie, jakby

podskórnie, z czasem jednak na oficjal-

nych forach jednostek organizacyjnych

Uniwersytetu, dyskusji o znaczeniu dla

całej naszej społeczności akademickiej

strategicznym. Mam na myśli powsta-

ły projekt utworzenia nowego, piątego

wydziału Uczelni. Warto może tedy

sprawie tej poświęcić słów parę.

Koncepcja utworzenia piątego wy-

działu jest umocowana formalnie w Stra-

tegii UEK na lata 2011-2020 przyjętej

przez Senat Uczelni w 2010 roku. Nie

definiuje ona jednak merytorycznie

statusu owego wydziału, otwierając

tym samym możliwość szerokiego spek-

trum inicjatyw w tym zakresie zarów-

no dla Władz Uczelni, pojedynczych

pracowników, jak i ich grup. Szansę

tę wykorzystał prof. Jerzy Hausner, wie-

loletni kierownik Katedry Gospodarki

i Administracji Publicznej, specjalista

w tej dziedzinie, ale też osoba publiczna

o niemałych wpływach w strukturach

władzy zarówno niegdyś w PRL, jak

i obecnie w III RP, proponując Wydział

GAP. Nieznane mi źródła tej inicjaty-

wy tkwiące zapewne w nieformalnych,

prywatnych rozmowach i spotkaniach

grupy osób zainteresowanych, z czasem

jednak, przynajmniej od jesieni ubie-

głego roku, ich echa zaczęły przenikać

do szerszej opinii publicznej całej spo-

łeczności akademickiej naszej Uczelni,

by wreszcie ujawnić się oficjalnie w do-

kumencie Kraków, październik 2014 r.

Dokument ten stał się podstawą

otwartej dyskusji w ramach oficjalnych

jednostek organizacyjnych Uczelni jak

rady wydziałów czy komisje senackie,

przy czym – jak wiadomo – ich opinie

i stanowiska są podzielone, a obecnie

kontrowersje wokół powstania nowego

wydziału zdają się narastać. Warto przy

tym zauważyć, że omawiana inicjatywa

idzie pod prąd tendencjom konsolida-

cyjnym, dominującym w ostatnich la-

tach w polskim szkolnictwie wyższym

zarówno na poziomie między- jak i we-

wnątrzuczelnianym, co można uznać

za rozsądne remedium w obliczu po-

głębiającego się niżu demograficznego

i spadku liczby potencjalnych studentów.

Omawiany materiał, choć skonstru-

owany na szlachetnej, skądinąd zna-

nej zasadzie, by Uczelnia rosła w siłę

(„Ukonstytuowanie wiodącego, w wy-

miarze Europy Środkowej, ośrodka

badań nad sektorem publicznym…”,

Założenia, s. 6) a pracownikom żyło się

dostatnio (wysyp spodziewanych gran-

tów: „realizacja prestiżowych projektów

badawczych, aplikacyjnych i szkolenio-

wych (krajowych i międzynarodowych)”

, tamże s. 5, czy „przychody (tzw. kosz-

ty pośrednie) z projektów naukowych

finansowych przez krajowe i między-

narodowe instytucje (NCN, NCBiR,

Programy Ramowe UE)”, tamże, s. 17)

nie jest jednak pozbawiony usterek

i po lekturze jego tekstu skłaniam się

do opinii, że jest on oparty na myśleniu

nieco magicznym, bo wszystkie argu-

menty za nowym wydziałem sugerują,

że w jego ramach poziom badań nauko-

wych i jakość dydaktyki poprawią się,

wzrosną – tak jakby obecne struktury

Koncepcja utworzenia piątego wydziału jest umocowana formalnie w Strategii UEK na lata 2011-2020 przyjętej przez Senat Uczelni w 2010 roku.

hamowały te wzrostowe procesy. Nie

podzielam tej opinii, bo nie widzę prze-

szkód, by od razu wdrożyć planowaną,

naukową współpracę międzykatedralną,

aktywność projektową i zmodernizować

dydaktykę we wskazanym w dokumen-

cie kierunku, nie czekając na magiczną

datę 1 października 2016 roku. Obecny

kapitał intelektualny i społeczny zawarty

w zasobach kadrowych UEK na to po-

zwala. Stąd metafora łyżeczki miesza-

jącej herbatę, by uczynić ją słodszą bez

dodawania cukru.

Gdy podobną opinię wyraziłem

w obecności prof. Jerzego Hausnera

na posiedzeniu Senackiej Komisji ds. Ba-

dań Naukowych poświęconej tej sprawie,

usłyszałem w odpowiedzi, że struktury

są ważne dla procesów rozwojowych,

mogąc je stymulować. Nie kwestio-

nując tej ich roli, sądzę, że mogą one

zgodnie z Schumpeterowską zasadą

twórczej destrukcji jedne z nich wzmac-

niać, a inne niszczyć, a w omawianym

przypadku koszty utworzenia nowego

wydziału mogą przekraczać korzyści

z jego powołania. Mam tu na myśli nie

tylko wydatki i wpływy finansowe, ale

też wartości niematerialne i przyszły

status akademicki Uczelni. I w ten oto

sposób dochodzimy do osi kontrower-

sji i sporu, którą wyznacza utrzymanie

uprawnień akademickich do nadawania

stopni naukowych przez wszystkie jed-

nostki w strukturze pięciowydziałowej

oraz minimów kadrowych dla prowa-

dzonych kierunków studiów. Do oma-

wianego materiału dołączono analizę,

zapewniając, że nowy wydział nie na-

ruszy status quo istniejących jednostek

w tym zakresie. Podana analiza zdaje się

być jednak wielce ułomna, statyczna

i ogólnikowa. Odrzuciła ją jako niewia-

rygodną wspomniana Komisja Senacka,

a także Rada Wydziału Finansów, uzna-

jąc, że z dużym prawdopodobieństwem

posiadane uprawnienia akademickie

zostaną naruszone i głosując przeciw

ustanowieniu nowego wydziału. Prośby

o pełniejszą analizę skierowane przez

Komisję do Pana Prorektora prof. An-

drzeja Sokołowskiego pozostają bez od-

powiedzi. Zarazem nieformalne źródła

podają, że do roku 2020 wiek emery-

talny osiągnie około 50 samodzielnych

pracowników nauki (kilka osób w 2016

roku, po kilkanaście w latach 2017 -2020).

Czy tak poważny ubytek kadrowy nie

naruszy rzeczonych uprawnień dla obec-

nych czterech wydziałów, a co dopiero

w strukturze pięciowydziałowej – wol-

no wątpić. Z pewnością można liczyć

na rozwój młodszej kadry naukowej,

ale czy jego dynamika będzie wystar-

czająca by skompensować nieuniknio-

ne straty – tego nie wiemy. Stąd wielka

odpowiedzialność Władz Rektorskich

i Senatu Uczelni za roztropne decyzje

uwzględniające interes Uniwersytetu

jako całości, a nie interesy partykular-

ne, choćby najsilniejszej grupy nacisku.

Oby mądrości tej nie zabrakło. Oddolny

charakter działań grupy inicjatywnej

nowego wydziału powoduje pasywną,

wyczekującą postawę Władz Rektor-

skich, które sondują jej mocne i słabe

strony, jej szanse i zagrożenia. Strategię

taką należy uznać za rozsądną i zrozu-

miałą nie tylko ze względu na mnogość

spraw bieżących, ale także dlatego, że

podstawą racjonalnej decyzji jest moż-

liwie pełny zbiór informacji w danej

sprawie. Stąd przyjęta ostrożnie, bo

pośpiech jest złym doradcą, a podjęty

temat, niekoniecznie w obecnej postaci,

jakże ważnym dla przyszłości Uczelni,

może być ważnym składnikiem nieod-

ległej kampanii wyborczej do nowych

jej władz, a sama inicjatywa stanowi

istotną wartość dodaną w roku jubile-

uszowym 90-lecia Uczelni.

prof. dr hab. Andrzej Malawski

kierownik Katedry Matematyki

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

W ramach wykładu studen-

ci szukali odpowiedzi na

3 pytania: Co to jest mia-

sto?, Skąd się wzięło? oraz

Z czego się składa? Z każdym poradzili

sobie świetnie! Wykład był sposobem

usystematyzowania wiedzy na temat mia-

sta i przedstawienia cech miasta, funkcji

miastotwórczych oraz struktury prze-

strzennej miasta. Na końcu padło sporo

pytań ze strony studentów, między inny-

mi – Czy wieś może stać się miastem?, Ile

budynków może być w mieście? i Jakie

jest największe miasto na świecie? – które

wywołały dyskusje na sali.

W ramach warsztatów studenci na sa-

mym początku zastanowili się nad ele-

mentami osiedla, zaznaczając wybrane

przez nich potrzebne elementy oraz jeden

niezbędny z podanych takich jak: szkoła,

przedszkole, przystanek, plac zabaw, ap-

teka, przychodnia, poczta, sklep, park,

kawiarnia. Większość czasu zajęło budo-

wanie w grupach makiet osiedli z wyko-

rzystaniem różnorodnych materiałów pa-

pierniczych. Dzięki determinacji młodych

urbanistów oraz pomocy wolontariuszy

w niecałą godzinę powstały niesamowite

makiety osiedli posiadających wszystkie

potrzebne elementy.

Program Moje miasto, moje osiedle

ma pomóc zrozumieć najbliższe otoczenie

każdego z nas. Ma nakłaniać do zatrzy-

mania i zastanowienia się nad pytaniami:

Jakie jest moje miasto?, Jakie jest moje

osiedle?, Co jest w nich dobre, a co wyma-

ga zmiany lub naprawy? Ma prowokować

do myślenia nad niezwykle skomplikowa-

ną przestrzenią, jaką jest miasto. Patrząc

na przebieg wykładu oraz warsztatów

i ich efekty w postaci makiet, można mieć

nadzieję, że ze studentów Uniwersytetu

Dziecięcego Uniwersytetu Ekonomicznego

w Krakowie wyrosną młodzi odpowie-

dzialni obywatele, a może nawet urbaniści.

Karolina Zahradniczek

przestrzenna

Moje miasto, moje osiedle. Moje miasto, moje osiedle Miasto –

oraz warsztatów Zbuduj sam osiedle

Nr 17

ROZMOWY Z PUSZKIEM

O MIASTACH

– Jestem z miasta to widać, jestem z miasta

to słychać – nucił Druciak, wybijając rytm

na białym pudełku ze spinaczami.

– Ale że co? – zapytał Niciak – co widać?

Ja nie widzę. I zresztą nie słyszę też…

– Druciak śpiewa, że jest mieszczanem

– wyjaśniła Wełniczka. – Zresztą my wszy-

scy też. Bo mieszkamy w mieście… Tylko

co z tego? NIC!

– Mieszczaninem – poprawiłam odru-

chowo. – A nie zgodzę się z tobą. Miasto

to bardzo niezwykłe miejsce.

– Magiczne? – zapytała szybciutko Irati –

Opowiedz nam o tym.

– Hmm – zastanowiła się – Od czego

by tu zacząć?

– Zawsze mówisz, że od początku!

– Słusznie, ale nikt nie wie dokładnie,

kiedy powstało pierwsze miasto. Może sześć

tysięcy lat temu, może osiem, a może nawet

więcej! Na razie wiemy, że jedno z takich

najstarszych miast to Tell Qaramel w Syrii,

które polscy archeolodzy odkryli w 2001 r.

Podobno powstało dwanaście i pół tysiąca

lat temu! Wyobrażacie sobie? Archeologowie

znaleźli rozmaite przedmioty codziennego

użytku, kościane, krzemienne i z kamienia.

Na większych przedmiotach były bardzo

ciekawe wizerunki tańczących ludzi, roślin,

zwierząt, też morskich, chociaż do morza jest

stamtąd dość daleko. Poza tym znaleziono

siekierkę pochodzącą z Jerycha – innego

bardzo starego miasta. Z tego wynika, że już

tak dawno ludzie podróżowali, handlowali

z mieszkańcami innych miast.

– A właściwie dlaczego ludzie wymyśli-

li miasta? – zainteresował się Puszek – czy

ktoś to wie?

– Żeby się im wygodniej żyło? – zastana-

wiał się Druciak

– A może, żeby było bezpieczniej? – do-

rzuciła Wełniczka.

– Najpierw ludzie odkryli, że niektóre

gatunki zwierząt i roślin można udomowić

i zaczęli uprawiać różne jadalne rośliny, i ho-

dować zwierzęta. To bardzo ułatwiało im

utrzymanie się przy życiu i pozwalało na po-

zostawanie w jednym miejscu przez dłuższy

czas. W dodatku, dzięki temu, że mieli więcej

pożywienia, taka grupa mogła być znacznie

większa niż grupa wędrujących łowców i zbie-

raczy. To, z kolei pozwalało lepiej dzielić

się pracą, wytwarzać potrzebne narzędzia,

gromadzić wiedzę…

– I odprawiać czary? Mówiłaś, że miasto

jest niezwykłe – Irati popatrzyła na mnie

pytająco.

– Pewnie zdarzało się odprawianie cza-

rów. Na przykład przy zakładaniu miasta

stosowano zazwyczaj jakieś magiczne ry-

tuały, które miały zapewniać powodzenie

i bogactwo. No i oczywiście bezpieczeństwo

– dodałam, spoglądając na Wełniczkę. – Ale

przede wszystkim miasto to miejsce gdzie

powstawały nowe pomysły.

– Dlaczego nowe pomysły? – zapytał Ni-

ciak – To znaczy, dlaczego akurat w mieście?

– Chociażby dlatego, że w miastach by-

ło sporo różnych problemów, na przykład:

Jak wyżywić mieszkańców? Jak pozbywać

się odpadków i śmieci? Jak chronić domy

przed pożarami? Jak bronić mieszkańców

i rozmaitych skarbów nagromadzonych

w mieście przed wrogami? Jak rządzić, żeby

wszyscy albo przynajmniej większość była

zadowolona?

– Czyli ludzie musieli to wszystko wie-

dzieć albo wymyślać? – powiedziała Zakład-

ka – a jak mieszkałam jeszcze w encyklopedii

to dowiedziałam się, że pismo też zostało

wymyślone w mieście. I prawo…

– Jak to prawo? A lewo nie? – zdu-

miał się Druciak – Była tylko jedna strona

wszystkiego?

– Ależ skąd!? – zdenerwowała się Za-

kładka. – Ja mówię o prawie, nie o prawej

stronie. Nie pamiętasz? Już kiedyś o tym

rozmawialiśmy. Prawo to są normy, we-

dług których trzeba postępować, bo inaczej

będziesz ukarany. I to właśnie wymyślono

w mieście. Ale dlaczego? – Czy wcześniej

ludzie nie mieli żadnych norm? – spojrza-

ła na mnie.

– Mieli, oczywiście, że tak. Inaczej nie

mogli by razem żyć w grupie. Ale to by-

ły takie normy wynikające ze zwyczajów,

z tradycji, które wszyscy znali i przestrze-

gali, bo te zwyczaje były tworzone przez

ich dziadków, pradziadków, a grupa była

zwykle dość mała. W miastach osiedlali się

ludzie z różnych okolic, którzy mieli róż-

ne tradycje i zwyczaje. Stworzenie prawa,

któremu podlegaliby wszyscy, stawało się

coraz potrzebniejsze w miarę, jak miasta

stawały się większe i w miarę, jak ludzie

zaczęli zajmować się handlem, wytwarza-

niem różnych przedmiotów, jak budowali

świątynie, piramidy…

– A pismo było potrzebne – dodała

Zakładka, żeby kupcy mogli zawierać

umowy i żeby zapisywać wszystko, co się

w mieście działo! Żeby się chwalić przed

innymi!

– Te kraje, w których powstawały mia-

sta, szybciej się rozwijały, bo powstawało

w nich wiele nowych rozwiązań. Czy wie-

cie na przykład, że w starożytnym Rzymie

stosowano beton, cement, wypalane ce-

gły? Dla zwalczania pożarów wymyślono

pompę strażacką, a w 64 roku, po wiel-

kim pożarze, cesarz Oktawian August

zorganizował oddziały strażackie zwane

Vigiles. Ponieważ Imperium rzymskie

było bardzo rozległe, wydawano mapy

z zaznaczonymi odległościami i miejsca-

mi noclegowymi. Miasta naprawdę były

niezwykłe – uśmiechnęłam się.

– A dzisiaj też? – zapytała Irati – Czy

w ogóle zostało jeszcze coś do wymyślenia?

– Dzisiaj też są niezwykłe, nawet chyba

jeszcze bardziej niż w dawnych czasach.

Ale o tym i o tym co dzisiaj tworzy się

w miastach to już może porozmawiamy

innym razem – poprosiłam, wracając

do komputera.

Już ponad połowa wszystkich mieszkańców Ziemi żyje w miastach?

A w Europie jeszcze więcej. Jak myślisz, dlaczego ludzie chcą mieszkać w miastach? A ty

wolisz mieszkać w mieście czy na wsi? Dlaczego?

wa,

g

Anna Karwińska

rys.

AN

NA

PO

DC

ZA

SZ

Y

Więcej rozmów z Puszkiem można znaleźć w książkach Anny

Karwińskiej: „Rozmowy z Puszkiem o wyobraźni, przyjaźni i rozumieniu

innych”, wyd. WAM, Kraków 2010 oraz „Puszek, Druciak, Zakładka i inne isty”,

wyd. NCK, Warszawa 2013

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

W ostatnich tygodniach

wysłaliśmy mailami

imienne zaproszenia

do 286 osób, kilkadzie-

siąt dalszych informowaliśmy telefo-

nicznie o majowym spotkaniu. Nie

objęliśmy swoimi zaproszeniami pra-

cowników Uczelni, gdyż wychodziliśmy

z założenia, że oni są gospodarzami

i zapraszać ich po prostu nie wypada.

A trzeba zaznaczyć, że wśród pracow-

ników naukowych UEK jest bardzo

liczna grupa ludzi, wywodzących się

z Fafika, czyli mieszkających w nim

podczas studiów czy w pierwszych la-

tach asystentury.

Zapewnialiśmy wcześniej Komi-

tet Organizacyjny Dnia Absolwenta,

że na Pikniku pojawi się minimum

100-osobowa grupa osób, związanych

z Fafikiem. Dlatego też dostaliśmy w su-

mie trzy namioty, mogące pomieścić

na miejscach siedzących do 120 osób.

Około godziny 12 mieliśmy chwilę zwąt-

pienia, bo w okolicach tych namiotów

było zaledwie kilkanaście osób. W ciągu

niespełna godziny sytuacja diametral-

nie się zmieniła i pojawiło się tak dużo

ludzi, że w namiotach zabrakło miejsc.

Kolejny raz okazało się, jak silną i zwartą

grupę stanowią byli mieszkańcy, waleci

i sympatycy DS Fafik UEK. Dla wielu

osób przyjazd na Dzień Absolwenta UEK

oznaczał pierwszy kontakt z koleżanka-

mi i kolegami ze studiów i z akademi-

ka po 30, a nawet 40 latach – gorącym

powitaniom i uściskom nie było więc

końca. A później przy kiełbaskach, pi-

wie czy innym napitku dyskutowano,

wspominano dawne czasy. Atmosfera

była bardzo dobra, krótko rzecz ujmując:

było bardzo fajnie. Jak zwykle przy oka-

zji takich spotkań na UEK, dała o sobie

znać kapryśna pogoda. Najpierw było

pogodnie, ale po południu nad kam-

pusem pojawiły się ciemne chmury.

Uczestników spotkały kolejne atrakcje,

gdyż dały o sobie znać: niesamowita

ulewa i porywisty wiatr. Tradycji stało

się więc zadość.

Siła wiatru groziła powaleniem na-

miotów. Aby temu zapobiec, kilku ko-

legów mocno dzierżyło w dłoniach

elementy ich konstrukcji. Pomogło.

Co ciekawe, mimo tak niesprzyjają-

cych warunków atmosferycznych nikt

tych namiotów nie opuszczał, nikt nie

rezygnował z zabawy.

Wcześniej, w części oficjalnej Dnia

Absolwenta, JM Rektor prof. UEK dr hab.

inż. Andrzej Chochół wręczył na estra-

dzie kilkunastu osobom Medale 90-le-

cia Uczelni. Trzeba tu napisać, że wśród

tych wyróżnionych znalazły się trzy

osoby związane z organizacją IV Zjazdu

Mieszkańców Fafika: Stanisław Bisz-

tyga, Piotr Drążkiewicz i Artur Zięba.

Kapryśna aura pokrzyżowała nam też

plany związane z wykonywaniem zdjęć

grupowych Fafikowców przed głównym

budynkiem Uczelni. Zdjęcia zaplanowa-

liśmy na godz. 16, a wtedy właśnie nad

kampusem przeszła największa ulewa.

Mieliśmy przygotowany plan awaryjny

i dlatego zdjęcia wykonano w Starej Au-

li. Kiedy wszyscy wrócili już do swoich

namiotów i przyłączyli się do zabawy,

pogoda zadrwiła z nas po raz kolejny.

Około godziny 17znowu się rozpogo-

dziło i pojawiło się słońce. Fafikowcy

zebrali się raz jeszcze i w obecności

JM Rektora prof. Andrzeja Chochó-

ła nasi fotografowie wykonali sporo

zdjęć grupowych i indywidualnych,

wszystkie przed budynkiem głównym

UEK. Uczestnicy wrócili na swoje miej-

sca. Przez całe popołudnie w okolicach

trzech namiotów przekazanych Fafi-

kowcom przez Komitet Organizacyjny

Dnia Absolwenta było gwarno i wesoło.

W pewnym momencie pojawiła się też

gitara, a wtedy uczestnicy zaczęli nu-

cić różne piosenki, w tym turystyczne,

znane i śpiewane jeszcze w czasach

zamieszkiwania w akademiku, a więc

w latach 70. czy 80.

Spotkanie z 30 maja 2015 r. było do-

piero wstępem do głównego wydarzenia,

jakim w 2015 r. jest dla nas IV Zjazd

Mieszkańców, Waletów i Sympatyków

DS Fafik. Wiadomo już na pewno, że od-

będzie się on w dniu 17 października

–

2015 r. Całość przygotowuje – powstały

na początku lutego – Społeczny Komitet

Organizacyjny, pracujący w składzie:

Piotr Drążkiewicz, Artur Zięba, Roman

Najman, Janusz Madej, Henryk Kędziora,

Stanisław Bisztyga, Kazimierz Zieliński

i Witold Zych. Startowaliśmy praktycz-

nie od zera. Nie mieliśmy żadnej bazy

danych, nie mieliśmy telefonów i maili

do ludzi. Nie mając nic, w ciągu 10 ty-

godni zebraliśmy namiary na ponad 350

osób, mieszkających kiedyś w DS Fafik.

Za pośrednictwem internetu będziemy

wysyłać do nich imienne zaproszenia

na IV Zjazd Mieszkańców.

Z okazji 60-lecia DS Fafik przygoto-

waliśmy też pamiątki i gadżety (szklanki,

literatki, długopisy). Mamy też pomysły

na kolejne. Planów w tym zakresie nie

udałoby się nam zrealizować, gdyby po-

mocy nie udzielili nam: Lidia Kij-Kołak,

Piotr Kołak, Mirosław Kwieciński, Zofia

i Andrzej Szotkowie, Henryk Surowiec,

Maciej Bryła, Piotr Bernacki i Krzysztof

Pierścionek (wszyscy z Krakowa), Alicja

i Andrzej Strzelczykowie, Andrzej Sojat,

Kazimierz Blecharski, Elżbieta Bent-

kowska, Stefan Bentkowski, Stanisław

Rzeszewski (wszyscy z Tarnowa), Anna

i Jerzy Niziołowie (Zamość), Danuta Pelc

i Gabriel Broda (Cieszyn), Jerzy Czubak

(Brzeg), Jacek Graca (Chicago,USA), Jó-

zef Szwab, Wojciech Gach i Tomasz Ga-

łecki (Zakopane), Edmund Pec i Jacenty

Bubenko (Jasło), Zofia Tomecka-Pięta

i Zbigniew Pięta (Krosno), Rudolf Boru-

siewicz (Warszawa), Grzegorz Pietrzyk

i Piotr Hendzel (Bielsko Biała), Adam

Kiczek (Krynica G.), Andrzej Szędzielarz

(Katowice), Henryk Miszczyk (Stalowa

Wola), Waldemar Migacz (Nowy Sącz),

Danuta i Adam Żurek, Andrzej Siewior

(wszyscy z Częstochowy), Andrzej Dą-

browski (Wadowice), Andrzej Pawlik

i Edward Derela (Kielce).

Już dziś zapraszamy na IV Zjazd

Mieszkańców, Waletów i Sympatyków

DS Fafik, który odbędzie się w Domu

Socjalnym AGH przy ul. Rejmonta

w Krakowie w dniu 17 października

2015 r. (sobota), w godz. 19-24.

Piotr Drążkiewicz

WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI

Q&A UEK

-

-

-

-

-

-

-

innych.

-

-

-

-

-

trudne i nie popularne decyzje.

-

-

kanów na ówczesnym wydziale Eko-

-

-

na stanowisko prodziekanów. Jedna

z zaproponowanych przez dziekana

-

-

-

najistotniejsze.

-

-

ale najcieplej wspominam wyjazd

-

dzisiaj.

miejsca jedno to klub Eksperyment

Klub Uczelniany AZS – to miejsce

-

-

-

-

-

-

poprzez uczestniczenie w posie-

-

-

-

-

-

absolwentów. Poza tym wydaje mi

-

-

-

Marek Dworak

-

NAUKA