P R A S A

R u e d e l a L o i 1 7 5 B – 1 0 4 8 B RUKS E LA T e l . : + 3 2 ( 0 ) 2 2 8 1 8 7 1 6 / 6 3 1 9 / 6 3 1 9 F a k s : + 3 2 ( 0 ) 2 2 8 1 8 0 2 6 press.office@consilium.europa.eu http://www.consilium.europa.eu/Newsroom

16139/07 (Presse 284) 1

PL

RADAUNII EUROPEJSKIEJ

PL 16139/07 (Presse 284)

(OR. en)

KOMUNIKAT PRASOWY

2837. posiedzenie Rady

Zatrudnienie, polityka społeczna, zdrowie i ochrona konsumentów

Bruksela, 5-6 grudnia 2007 r.

Przewodniczący José VIEIRA DA SILVA minister pracy i solidarności społecznej António CORREIA DE CAMPOS minister zdrowia Portugalii

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 2

PL

Główne wyniki posiedzenia Rady

Rada przyjęła wspólne zasady dotyczące modelu elastycznego rynku pracy i bezpieczeństwa

socjalnego (flexicurity).

Rada przeprowadziła po raz pierwszy owocna debatę na temat dostępu migrantów do opieki

zdrowotnej w UE.

5.-6.XII.2007

1 � JeŜeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w

tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. � Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady

(http:/www.consilium.europa.eu). � Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do

wiadomości publicznej; oświadczenia te moŜna znaleźć na wyŜej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego.

16139/07 (Presse 284) 3

PL

SPIS TREŚCI1

UCZESTNICY ................................................................................................................................... 5

OMAWIANE PUNKTY

ZATRUDNIENIE I POLITYKA SPOŁECZNA................................................................................. 8

Czas pracy/pracownicy tymczasowi .................................................................................................... 8

Wspólne zasady modelu elastycznego rynku pracy i bezpieczeństwa socjalnego (flexicurity) – konkluzje Rady ................................................................................................................................... 13

Perspektywy europejskiej strategii zatrudnienia w kontekście nowego cyklu strategii lizbońskiej – konkluzje Rady.............................................................................................................. 13

Usługi socjalne uŜyteczności publicznej............................................................................................ 14

Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego ........................................................................ 16

Dodatkowe uprawnienia emerytalne.................................................................................................. 17

Aktywna integracja osób najbardziej oddalonych od rynku pracy – konkluzje Rady........................ 17

Pekińska platforma działania – konkluzje Rady ................................................................................. 18

Dalsze działania po zakończeniu Europejskiego Roku na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (2007) ............................................................................................................................. 18

Równowaga ról kobiet i męŜczyzn – konkluzje Rady........................................................................ 18

MIGRACJE, ZATRUDNIENIE I STRATEGIA LIZBOŃSKA....................................................... 19

ZDROWIE ......................................................................................................................................... 21

Zdrowie i migracja w UE – konkluzje Rady ...................................................................................... 21

Strategia UE w zakresie zdrowia – konkluzje Rady ........................................................................... 22

Dawstwo i przeszczepianie narządów – konkluzje Rady ................................................................... 23

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 4

PL

Strategia dla Europy w sprawie zagadnień związanych z odŜywianiem, nadwagą i otyłością – konkluzje Rady ................................................................................................................................... 23

Zwalczanie HIV/AIDS w Unii Europejskiej i w państwach z nią sąsiadujących.............................. 23

SPRAWY RÓśNE............................................................................................................................. 24

INNE ZATWIERDZONE PUNKTY

brak

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 5

PL

UCZESTNICY

Rządy państw członkowskich oraz Komisja Europejska były reprezentowane przez następujące osoby:

Belgia: Christian DUPONT minister ds. słuŜby cywilnej, integracji społecznej, polityki

dotyczącej duŜych miast i równości szans Bruno TOBBACK minister ds. środowiska naturalnego i świadczeń

emerytalnych Peter VANVELTHOVEN minister pracy Didier DONFUT sekretarz stanu ds. europejskich przy Ministerstwie Spraw

Zagranicznych

Bułgaria: Emilia Radkowa MASŁAROWA minister pracy i polityki społecznej Waleri CEKOW wiceminister zdrowia

Czechy: Petr NECZAS wicepremier, minister pracy i spraw społecznych Michael VÍT wiceminister zdrowia ds. ochrony i promocji zdrowia

publicznego, naczelny inspektor zdrowia publicznego Republiki Czeskiej

Dania: Claus Hjort FREDERIKSEN minister pracy

Niemcy: Olaf SCHOLZ minister pracy i spraw społecznych Ulla SCHMIDT federalna minister zdrowia Karl-Josef WASSERHÖVEL sekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Społecznych i Pracy Hermann KUES parlamentarny sekretarz stanu przy federalnej minister

ds. rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieŜy

Estonia: Maret MARIPUU minister spraw społecznych

Irlandia: Pat the Cope GALLAGHER wiceminister w Ministerstwie ds. Zdrowia i Dzieci

(szczególnie odpowiedzialny za propagowanie zdrowia i bezpieczeństwo Ŝywności)

Billy KELLEHER minister stanu w Ministerstwie ds. Przedsiębiorstw, Handlu i Zatrudnienia (szczególnie odpowiedzialny za sprawy pracy)

Grecja: Vasilios MAGGINAS minister ds. zatrudnienia i ochrony socjalnej Dimitrios AVRAMOPOULOS minister zdrowia i solidarności społecznej

Hiszpania: Jesús CALDERA SÁNCHEZ-CAPITÁN minister pracy i spraw społecznych Joseba AZKARRAGA minister sprawiedliwości, pracy i zabezpieczenia

społecznego Autonomicznego Kraju Basków Bernat SORIA ESCOMS minister zdrowia i konsumentów Manuel CERVERA minister zdrowia Wspólnoty Autonomicznej Walencja

Francja: Xavier BERTRAND minister pracy, stosunków społecznych i solidarności Roselyne BACHELOT-NARQUIN minister zdrowia, młodzieŜy i sportu

Włochy: Cesare DAMIANO minister pracy i polityki społecznej Gian Paolo PATTA sekretarz stanu ds. zdrowia

Cypr: Kostas KADIS minister zdrowia Antonis VASSILIOU minister pracy i zabezpieczenia społecznego

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 6

PL

Łotwa: Iveta PURNE minister opieki społecznej Armands PLORIĥŠ sekretarz stanu, Ministerstwo Zdrowia

Litwa: Rimantas KAIRELIS sekretarz stanu, Ministerstwo Zabezpieczenia Społecznego

i Pracy Romalda BARANAUSKIENE sekretarz w Ministerstwie Zdrowia

Luksemburg: François BILTGEN minister ds. pracy i zatrudnienia, minister kultury, minister

ds. kształcenia wyŜszego i badań naukowych, minister ds. wyznań

Mars DI BARTOLOMEO minister zdrowia i zabezpieczenia społecznego

Węgry: Gábor CSIZMÁR sekretarz stanu, Ministerstwo Pracy i Zatrudnienia Ágnes HORVÁTH minister zdrowia

Malta: Louis GALEA minister ds. edukacji, młodzieŜy i zatrudnienia Helen D'AMATO sekretarz stanu ds. osób starszych i opieki społecznej w

Ministerstwie Zdrowia, MłodzieŜy i Opieki Społecznej

Niderlandy: Piet Hein DONNER minister ds. społecznych i zatrudnienia

Austria: Martin BARTENSTEIN federalny minister spraw gospodarczych i pracy Erwin BUCHINGER federalny minister spraw społecznych i ochrony konsumentów Andrea KDOLSKY federalna minister zdrowia, rodziny i młodzieŜy

Polska: Jarosław DUDA sekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Społecznych i Pracy Marek TWARDOWSKI podsekretarz stanu, Ministerstwo Zdrowia

Portugalia: António CORREIA DE CAMPOS minister zdrowia José VIEIRA DA SILVA minister pracy i solidarności społecznej Jorge LACÃO sekretarz stanu ds. urzędu prezesa rady ministrów Pedro MARQUES sekretarz stanu ds. zabezpieczenia społecznego Fernando MEDINA sekretarz stanu ds. zatrudnienia i szkolenia zawodowego

Rumunia: Paul PĂCURARU minister pracy, rodziny i równości szans

Słowenia: Marjeta COTMAN minister pracy, rodziny i spraw społecznych Zofija MAZEJ KUKOVIČ minister zdrowia

Słowacja: Daniel KLACZKO sekretarz stanu, Ministerstwo Zdrowia

Finlandia: Tarja CRONBERG minister pracy Liisa HYSSÄLÄ minister ds. społecznych i zdrowia

Szwecja: Göran HÄGGLUND minister spraw społecznych Sven Otto LITTORIN minister pracy

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 7

PL

Zjednoczone Królestwo: John HUTTON minister ds. działalności gospodarczej, przedsiębiorstw i reformy regulacyjnej Dawn PRIMAROLO wiceminister zdrowia publicznego James PLASKITT parlamentarny podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy

i Świadczeń Emerytalno-Rentowych

Komisja: Franco FRATTINI wiceprzewodniczący Marcos KYPRIANOU członek Komisji Vladimir SZPIDLA członek Komisji

Inni uczestnicy: Elise WILLAME Przewodnicząca Komitetu ds. Ochrony Socjalnej Emilio GABAGLIO Przewodniczący Komitetu Zatrudnienia

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 8

PL

OMAWIANE PUNKTY

ZATRUDNIENIE I POLITYKA SPOŁECZNA

Czas pracy/pracownicy tymczasowi

Rada dąŜyła do osiągnięcia porozumienia politycznego w sprawie dwóch projektów dyrektyw: pierwszej mającej na celu zmianę dyrektywy 2003/88/WE dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy1 (16061/07) i drugiej – mającej na celu ustanowienie warunków pracy pracowników tymczasowych (15086/07 ADD 1).

JuŜ w lipcu prezydencja ogłosiła, Ŝe przeprowadzi konsultacje z róŜnymi państwami członkowskimi, by ocenić warunki zrównowaŜonych rozwiązań dotyczących projektów omawianych na Radzie EPSCO, w szczególności dwóch powyŜszych projektów dyrektyw.

Jasne jest, Ŝe konieczne są postępy w przyjmowaniu tych dwóch projektów dyrektyw. Większość państw członkowskich uznaje potrzebę osiągnięcia postępów; wiele z tych państw musi jeszcze zmierzyć się ze znacznymi trudnościami.

Po wyczerpujących konsultacjach dwustronnych z róŜnymi państwami członkowskimi i Komisją prezydencja zdecydowała przedstawić kompromisowe wnioski dotyczące obu dyrektyw.

W przeszłości projekty tych dyrektyw omawiano oddzielnie, lecz prezydencja uznała, Ŝe są one powiązane, gdyŜ dotyczą głównych aspektów regulujących współczesne rynki pracy. Z uwagi na problemy ze znalezieniem oddzielnych rozwiązań dla kaŜdego z dossier prezydencja uznała, Ŝe korzystne byłoby łączne wypracowywanie rozwiązania zintegrowanego, co ma pozwolić państwom członkowskim na znalezienie między tymi dwoma dyrektywami równowagi będącej do zaakceptowania z punktu widzenia polityki.

1 Dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. (Dz.U. L 299 z 18.11.2003, s. 9).

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 9

PL

Wspólne podejście spotkało się w Radzie z szeroką akceptacją znacznej większości państw członkowskich. Elementy łączące obie dyrektywy, a w szczególności wnioski przedstawione przez prezydencję, zostały uznane za solidną i realną bazę do negocjacji porozumienia w sprawie obu tych dokumentów.

Prezydencja zbadała róŜne rozwiązania w ramach zrównowaŜonych ram obejmujących oba wnioski, by osiągnąć szerokie porozumienie poŜądane z punktu widzenia polityki.

Mając na uwadze fakt, Ŝe połączenie wniosków odbyło się niedawno, a takŜe delikatną naturę tych dyrektyw dla niektórych państw członkowskich i znaczenie zbadania wszystkich moŜliwości osiągnięcia jak najszerszego porozumienia przed podjęciem ostatecznej decyzji, Rada uznała, Ŝe najlepszym rozwiązaniem w tym momencie jest odłoŜenie decyzji na później, by dać czas na dalszy dialog.

Prezydencja odnotowała jednak, Ŝe znaczna większość państw członkowskich opowiedziała się za zintegrowanym rozwiązaniem, dotyczącym obu dyrektyw, tworzącym ogólną równowagę między oboma aktami, gdyŜ wiele państw członkowskich musi szybko przyjąć regulacje dotyczące problemów rynku pracy, co zaleŜy od rozwiązań dotyczących tych wniosków. Szybkie osiągnięcie rezultatów ma więc ogromne znaczenie dla UE jako całości.

Prezydencja więc, uwzględniając dominującą orientację w Radzie, podkreśla, Ŝe taka otwartość na dialog i poszukiwanie konsensusu ma na celu jedynie poprawę warunków osiągania rozwiązania, które będzie zgodne ze stanowiskiem jasno zdefiniowanej i silnej większości. Przedstawione wnioski stanowią istotny krok naprzód, gdyŜ otwierają właściwą moŜliwość osiągania porozumienia w sprawie tych dossier. Istnieje realna moŜliwość podjęcia decyzji politycznej w 2008 roku, w oparciu o solidne podstawy postępów juŜ dokonanych przez Radę. Przyszłe prezydencje i Komisja mogą dalej prowadzić procedurę, by osiągnąć ostateczne porozumienie w sprawie obu dyrektyw, z uwzględnieniem znaczenia tych kwestii i szczególnych potrzeb wielu państw członkowskich.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 10

PL

Czas pracy

Dyrektywa 2003/88/WE ustanawia minimalne wymagania dotyczące organizacji czasu pracy, dotyczące między innymi okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego, przerw, maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, corocznego urlopu wypoczynkowego oraz pewnych aspektów pracy w porze nocnej, pracy w systemie zmianowym i harmonogramów pracy.

Obecnie rozpatrywany projekt dyrektywy zmieniającej ma podwójny cel:

– Po pierwsze pozwoli uniknąć pewnych konsekwencji orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w szczególności wyroków w sprawach SIMAP1 i Jaeger2, zgodnie z którymi dyŜury lekarskie, jeśli odbywają się w szpitalu i nawet jeśli lekarz moŜe w czasie ich trwania odpoczywać, muszą być uznawane za czas pracy. Państwa członkowskie nie są obecnie w stanie ściśle stosować się do orzecznictwa europejskiego bez znacznego naruszenia modeli funkcjonowania słuŜby zdrowia i gospodarek. By uniknąć takich negatywnych efektów, projekt dyrektywy wprowadzi definicję „nieaktywnej części czasu dyŜuru”.

– Po drugie pozwoli na dokonanie przeglądu niektórych przepisów dyrektywy 2003/88/WE dotyczących moŜliwości niestosowania maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy (48 godzin), jeśli pracownik wyrazi zgodę na dłuŜsze godziny pracy (opt-out).

By osiągnąć porozumienie, prezydencja portugalska przedstawiła pewna liczbę propozycji przygotowanych na podstawie kompromisowych tekstów poprzednich prezydencji.

Tekst prezydencji przewiduje moŜliwość zastosowania klauzuli opt-out, z uwzględnieniem pewnych elementów gwarantujących ochronę zdrowia pracowników i bezpieczeństwa pracy, w szczególności:

– klauzula opt-out będzie uznawana za wyjątek, a tygodniowy wymiar czasu pracy w UE będzie równy 48 godzinom;

1 Orzeczenie Trybunału z dnia 3 października 2000 r. w sprawie C-303/98, Sindicato de Médicos de Asistencia Publica (SIMAP) przeciw Conselleria de Sanidad y Consumo de la Generalidad Valenciana, Rec. 2000, p. I-07963.

2 Wyrok Trybunału z dnia 9 września 2003 r. w sprawie C-151/02 wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym: Landesarbeitsgericht Schleswig Holstein (Niemcy) w postępowaniu mającym się toczyć przed tym sądem pomiędzy Landeshauptstadt Kiel a Norbertem Jaegerem, Rec. 2003, s. I-08389.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 11

PL

– zastosowanie klauzuli opt-out będzie wymagało ogólnego porozumienia, porozumienia partnerów społecznych lub porozumienia w ramach prawa krajowego;

– przed zastosowaniem klauzuli opt-out pracodawcy i pracownicy muszą rozwaŜyć inne przepisy umoŜliwiające elastyczne podejście, takie jak dłuŜsze okresy, w których rozlicza się czas pracy;

– państwo członkowskie nie będzie mogło zastosować jednocześnie dłuŜszego okresu rozliczeniowego i klauzuli opt-out;

– pracownik, który nie zgodzi się na dłuŜszy niŜ średni czas pracy nie moŜe być za to karany;

– porozumienie podpisane na początku obowiązywania umowy o pracę traci moc;

– w przypadku pracowników, którzy zgodzą się na zastosowanie wobec nich klauzuli opt-out, ustanowiony zostanie tygodniowy limit godzin pracy;

– w rozwiązanie problemu muszą się zaangaŜować władze krajowe;

– konieczne będzie przeprowadzenie na szczeblu europejskim właściwej oceny przepisów dotyczących klauzuli opt-out i zastosowania dłuŜszych okresów rozliczeniowych; Komisja moŜe, jeśli będzie to właściwe i uwzględniając wyniki takiej oceny, przedstawić wniosek dotyczący przeglądu dyrektywy.

Proponowana podstawa prawna: art. 137 ust. 2 Traktatu – Rada podejmuje decyzję kwalifikowaną większością głosów; zastosowanie ma procedura współdecyzji z udziałem Parlamentu Europejskiego. Parlament Europejski wydał opinię w pierwszym czytaniu 11 maja 2005 r. (8725/05); Komisja przedstawiła zmieniony wniosek 31 maja 2005 r. (9554/05).

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 12

PL

Pracownicy tymczasowi

Praca pracowników tymczasowych jest uznawana za kluczowy czynnik w wypełnianiu wymogów strategii lizbońskiej, gdyŜ przyczynia się do zwiększenia zatrudnienia i konkurencyjności.

Istnieją istotne róŜnice w stosowaniu pracy tymczasowej w całej UE, w sytuacji prawnej takiej pracy oraz w statusie i warunkach pracy takich pracowników. W tym kontekście projekt decyzji ma na celu ustanowienie na szczeblu europejskim wspólnych ram prawnych regulujących pracę pracowników tymczasowych. Projekt ma zapewnić równowagę między elastycznością rynku pracy a pewnością zatrudnienia, uzupełniając pakiet środków, które mają na celu uregulowanie kwestii warunków pracy tzw. pracowników nietypowych. Ma to zostać uzupełnione dyrektywą 91/383/EWG z dnia 25 czerwca 1991 r.1 przewidującą środki mające sprzyjać poprawie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Projekt dyrektywy będzie miał zastosowanie do pracowników, którzy pozostają w stosunku pracy z agencją pracy tymczasowej i którzy będą wykonywać pracę tymczasową pod nadzorem i kierownictwem danego przedsiębiorstwa. Projekt ma na celu zapewnienie ochrony pracowników tymczasowych i poprawę jakości pracy agencji przez zapewnienie w szczególności stosowania wobec pracowników zatrudnionych przez przedsiębiorstwo do wykonywania tej samej pracy zasady równego traktowania. Agencje pracy tymczasowej będą uwaŜane za pracodawców.

Główne kwestie wymagające rozwiązania mogą być podsumowane w następujący sposób:

– zakazy i ograniczenia nakładane na agencje pracy tymczasowej, w szczególności ich przegląd lub zakończenie ich działalności;

– zasada równego traktowania, moŜliwe odstępstwa od tej zasady i maksymalny czas ich trwania.

Proponowana podstawa prawna: art. 137 ust. 2 Traktatu; decyzja Rady wymaga kwalifikowanej większości głosów; zastosowanie ma procedura współdecyzji z udziałem Parlamentu Europejskiego. Parlament Europejski wydał opinię w pierwszym czytaniu w listopadzie 2002 r.2

1 Dz.U. L 206 z 29.7.1991, s. 19. 2 14331/02.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 13

PL

Wspólne zasady modelu elastycznego rynku pracy i bezpieczeństwa socjalnego (flexicurity) – konkluzje Rady

Odpowiadając na mandat wiosennego posiedzenia Rady Europejskiej w 2007 roku1 i komunikat Komisji zatytułowany „Wspólne zasady wdraŜania modelu flexicurity”2, Rada odbyła debatę na ten temat.

Na zakończenie debaty prezydencja podkreśliła zgodne zaangaŜowanie delegacji, które pozwoliło na osiągnięcie porozumienia w sprawie wspólnych zasad modelu flexicurity gwarantujących zrównowaŜoną definicję flexicurity uwzględniającą pewność stosunków umownych i pewność podczas zmian form zatrudnienia, a takŜe gwarantujących właściwą rolę partnerów społecznych.

Rada zatwierdziła więc wspólną opinię Komitetu Zatrudnienia i Komitetu Ochrony Socjalnej (15320/07) i przyjęła konkluzje przedstawione w 15497/07, definiujące wspólne zasady flexicurity.

Perspektywy europejskiej strategii zatrudnienia w kontekście nowego cyklu strategii lizbońskiej – konkluzje Rady

W 10. rocznicę przyjęcia europejskiej strategii zatrudnienia Rada zatwierdziła opinię Komitetu Zatrudnienia (15207/07) i konkluzje przedstawione w 15813/07 w sprawie perspektyw europejskiej strategii zatrudnienia w kontekście nowego cyklu strategii lizbońskiej.

Przewodniczący Komitetu Ochrony Socjalnej przedstawił takŜe Radzie sprawozdanie w sprawie zaleŜności między wspólnymi celami społecznymi a większym wzrostem gospodarczym oraz lepszymi i liczniejszymi miejscami pracy.

1 „Rada Europejska oczekuje dyskusji na temat komunikatu Komisji na temat łączenia elastycznego rynku pracy z bezpieczeństwem zatrudnienia, który powinien być kluczowy dla przygotowania róŜnych wzorców łączenia elastycznego rynku pracy z bezpieczeństwem zatrudnienia, tak by wypracować właściwą kombinację polityk dostosowaną do potrzeb rynku pracy, w tym zwiększenie udziału pracowników na rynku pracy”. (Pkt 18, 7224/07)

2 10255/07.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 14

PL

Usługi socjalne uŜyteczności publicznej

Po zapoznaniu się z dokumentem uzupełniającym Komisji do komunikatu w sprawie „Jednolitego rynku na miarę Europy XXI wieku” – „Usługi uŜyteczności publicznej, w tym usługi socjalne uŜyteczności publicznej: nowe zobowiązanie Europy” Rada przeprowadziła debatę na temat kierunków polityki, koncentrując się w szczególności na następujących kwestiach:

– wkład ram europejskich w maksymalizowanie potencjału usług socjalnych do promowania spójności społecznej, zatrudnienia, wzrostu gospodarczego i szczególnych kwestii, które powinny być objęte takimi ramami;

– szczególne cechy i charakter usług socjalnych uŜyteczności publicznej;

– dalsze działania w tej dziedzinie, które powinny zostać podjęte na szczeblu europejskim.

Temat ten był dyskutowany na tym szczeblu po raz pierwszy; naleŜy dalej prowadzić te prace. Niektóre z kwestii wynikające z debaty moŜna podsumować następująco:

– usługi socjalne uŜyteczności publicznej odgrywają główną rolę w państwach członkowskich w sektorach społecznym i gospodarczym;

– struktura, finansowanie i organizacja terytorialna usług socjalnych uŜyteczności publicznej róŜnią się bardzo w poszczególnych państwach członkowskich. Jednak róŜnice takie nie powinny być przeszkodą we wkładzie UE w promowanie usług socjalnych uŜyteczności publicznej. Istotne znaczenie odgrywa w tej kwestii otwarta metoda koordynacji.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 15

PL

Znaczenie usług socjalnych jest przedmiotem ogólnoeuropejskiej debaty1. Generalnie rośnie – co widać wyraźnie – znajomość specyficznych cech i charakteru usług socjalnych uŜyteczności publicznej, w coraz większym stopniu zauwaŜa się takŜe ich decydujące znaczenie; na szczeblu europejskim naleŜy to brać pod uwagę, przy czym konieczne jest jednocześnie poszanowanie krajowych tradycji instytucjonalnych i rozwiązań w zakresie polityki wybranych przez dane państwo.

Debaty na temat usług socjalnych uŜyteczności publicznej2 pokazały w szczególności, Ŝe naleŜy opracować spójne ramy pozwalające zdefiniować załoŜenia, zasady i zakres usług socjalnych i ich związek z szerszymi ramami usług uŜyteczności publicznej i rynku wewnętrznego. Taki właśnie główny cel sformułowano w ostatnim komunikacie Komisji3 na ten temat.

Aby w przyszłości moŜliwe było zwiększenie roli usług socjalnych na szczeblu europejskim, stworzenie lepszych warunków dla osiągania ich wyŜszej jakości, a takŜe przeprowadzenie ich modernizacji i zapewnienie ich odpowiedniości, waŜne jest by kwestie te były przez wszystkich rozumiane jednakowo. Zdolność do znajdowania odpowiednich i wywaŜonych rozwiązań w tej dziedzinie będzie podstawą sukcesu działań podejmowanych wobec nowych zagroŜeń i potrzeb społecznych obywateli UE, a takŜe wyzwań, w obliczu których staną gospodarki krajów Unii.

1 Najnowszym przykładem moŜe być 1. forum dotyczące usług socjalnych uŜyteczności publicznej zorganizowane, pod auspicjami Parlamentu Europejskiego, przez prezydencję portugalską przy współudziale Komisji Europejskiej; forum odbyło się w Lizbonie (17 września 2007 r.) Zorganizowano je, odpowiadając na zalecenie Parlamentu Europejskiego (rezolucja A6-0275/2006 z dnia 26 września 2006 r.)

2 9038/06. Proces konsultacji obejmował przeprowadzenie ankiety przez Komitet Ochrony Socjalnej.

3 15650/07.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 16

PL

Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego

– Rozporządzenie wykonawcze

– Treść załącznika XI do rozporządzenia (WE) nr 883/2004.

W oczekiwaniu na opinię Parlamentu Europejskiego wydaną w pierwszym czytaniu Rada uzgodniła częściowo1 metody podejścia ogólnego dotyczące bezrobocia i zasiłków rodzinnych w projektach rozporządzeń, które:

a) wdroŜą przepisy rozporządzenia (WE) nr 883/20042 (15512/07) oraz

b) określą treść załącznika XI (15514/07).

Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 zapoczątkowuje proces modernizacji i upraszczania przepisów wspólnotowych dotyczących koordynacji krajowych systemów zabezpieczenia społecznego; przepisy te mają w zamierzeniu umoŜliwić obywatelom UE swobodne przemieszczanie się na terytorium Europy i zachowywanie przy tym praw do świadczeń z tytułu zabezpieczenia społecznego (świadczenia zdrowotne, emerytalno-rentowe, świadczenia z tytułu bezrobocia, etc.). Proces ten jest uzupełniany dzięki przyjęciu rozporządzenia3 zastępującego rozporządzenie (EWG) nr 574/72 i rozporządzenia ustanawiającego przepisy dotyczące szczególnych aspektów prawodawstwa poszczególnych państw członkowskich, co ma być treścią załącznika XI do rozporządzenia (WE) nr 883/20044. Propozycje te są obecnie rozpatrywane.

Z uwagi na skomplikowany charakter sprawy postanowiono — zgodnie z podejściem juŜ przyjętym w dyskusjach nad rozporządzeniem podstawowym — dąŜyć do osiągania porozumienia kolejno co do poszczególnych rozdziałów: obecnie porozumienie będzie dotyczyło rozdziału V (świadczenia z tytułu bezrobocia) i VI (zasiłki rodzinne) tytułu III i rozdziału II tytułu IV (finansowanie świadczeń z tytułu bezrobocia).

Proponowana podstawa prawna: art. 42 i 308 Traktatu – Rada podejmuje decyzję jednogłośnie; zastosowanie ma procedura współdecyzji z udziałem Parlamentu Europejskiego.

1 Wnioski będą dalej rozpatrywane podczas przyszłych prezydencji. 2 Rozporządzenie Parlamentu i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji

systemów zabezpieczenia społecznego, Dz.U. L 166 z 30.4.2004, sprostowanie Dz.U. L 200 z 7.6.2004.

3 Zob. art. 89 rozporządzenia (WE) nr 883/2004. 4 Zob. art. 83 rozporządzenia (WE) nr 883/2004.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 17

PL

Dodatkowe uprawnienia emerytalne

Rada poczyniła postępy na drodze do porozumienia politycznego w sprawie wspólnego stanowiska dotyczącego projektu dyrektywy w sprawie minimalnych wymogów słuŜących zwiększeniu mobilności pracowników dzięki łatwiejszemu nabywaniu i zachowywaniu dodatkowych uprawnień emerytalnych (15515/70 ADD 1, ADD 3). Jednak po intensywnych dyskusjach uznano, Ŝe wymagana jednomyślność nie moŜe zostać osiągnięta – wciąŜ pozostają do rozwiązania pewne kwestie, w szczególności długość okresu nabywania uprawnień. Prace nad tym dossier powinny być kontynuowane podczas następnych prezydencji.

W sytuacji gdy systemy emerytalne ustanowione w ramach stosunku pracy – dodatkowe systemy emerytalne – mają coraz większe znaczenie dla zrównowaŜenia ryzyka związanego z wydłuŜeniem Ŝycia w państwach członkowskich, projekt dyrektywy ma na celu ułatwienie swobodnego przepływu pracowników, zarówno między państwami członkowskimi, jak i wewnątrz nich, dzięki ułatwieniu pracownikom zmieniającym pracodawcę nabywania i zachowywania dodatkowych uprawnień emerytalnych.

Proponowana podstawa prawna: art. 42 i 94 Traktatu – Rada podejmuje decyzję jednogłośnie; zastosowanie ma procedura współdecyzji z udziałem Parlamentu Europejskiego. Parlament Europejski wydał opinię w pierwszym czytaniu 20 czerwca 2007 r.1

Aktywna integracja osób najbardziej oddalonych od rynku pracy – konkluzje Rady

Po zapoznaniu się z komunikatem Komisji zatytułowanym: „Modernizacja ochrony socjalnej na rzecz większej sprawiedliwości społecznej i spójności gospodarczej: dalsze propagowanie aktywnej integracji osób najbardziej oddalonych od rynku pracy” Rada przyjęła konkluzje przedstawione w 15191/07.

1 10933/07.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 18

PL

Pekińska platforma działania – konkluzje Rady

Rada przyjęła konkluzje przedstawione w dokumencie 13947/07, w sprawie przeglądu realizacji pekińskiej platformy działania przez państwa członkowskie oraz instytucje UE, wraz ze wskaźnikami dotyczącymi kobiet i ubóstwa, które stanowią 12 krytycznych obszarów działania, i zapoznała się z dołączonym sprawozdaniem prezydencji (dokumenty 13947/07 ADD 1, 13947/07

ADD 1 COR 1).

Dalsze działania po zakończeniu Europejskiego Roku na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (2007)

Rada przyjęła rezolucję w sprawie dalszych działań po zakończeniu Europejskiego Roku na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (2007) przedstawioną w dokumencie 15383/07.

Równowaga ról kobiet i męŜczyzn – konkluzje Rady

Rada przyjęła konkluzje w sprawie równowagi ról kobiet i męŜczyzn w kontekście miejsc pracy, wzrostu gospodarczego i spójności społecznej przedstawione w 14136/07 i 14136/07 COR 1.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 19

PL

MIGRACJE, ZATRUDNIENIE I STRATEGIA LIZBOŃSKA

Przy okazji posiedzenia Rady ministrowie ds. zatrudnienia spotkali się z ministrami spraw wewnętrznych, by odbyć debatę o kierunkach polityki dotyczącej migracji, zatrudnienia i strategii lizbońskiej.

Debata koncentrowała się na dwóch głównych tematach:

– Migracja zarobkowa, integracja na rynku pracy i związek ze strategią lizbońską na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, oraz

– Praca niezgłoszona i nielegalne zatrudnienie jako jeden z czynników zachęcających do nielegalnej imigracji.

Przewodniczący podsumował debatę w następujący sposób:

– istnieje ścisły związek między migracją, zatrudnieniem a strategią lizbońską na rzecz wzrostu i zatrudnienia. Dobrze zarządzana, legalna migracja moŜe dalej przyczyniać się do realizacji celów lizbońskich i powinna być powiązana z brakami pracowników o określonych kwalifikacjach i wymogami rynków pracy;

– naleŜy poczynić postępy w przyjmowaniu proponowanych dyrektyw w sprawie przyjmowania obywateli państw trzecich do celów zatrudnienia na stanowiskach wymagających wysokich kwalifikacji i w sprawie jednolitej procedury wizowej i wspólnego pakietu praw legalnie przebywających pracowników z państw trzecich;

– istotne znaczenie mają środki promowania integracji, w tym w obszarze umiejętności i edukacji, a takŜe zatrudnienia i polityk społecznych oraz wysiłki samych migrantów mające na celu integrację;

– zwalczanie nielegalnego zatrudnienia obywateli państw trzecich i pracy niezgłoszonej jest równie waŜne; istotne są tu odstraszające kary i skuteczne ich stosowanie. NaleŜy więc równieŜ dalej prowadzić prace nad dyrektywą w sprawie kar nakładanych na pracodawców nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich i w sprawie dalszych prac po komunikacie Komisji na temat pracy niezgłoszonej.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 20

PL

Wprowadzenie

Od lat dziewięćdziesiątych dodatnie saldo migracji stało się największym elementem zmiany demograficznej w większości państw członkowskich, osiągając w całej UE w ciągu ostatnich 5 lat ogólną liczbę netto prawie 2 mln migrantów rocznie.

Przepływy imigracyjne ukierunkowane na Europę prawdopodobnie nie zmniejszą się w najbliŜszej przyszłości. Ogólną sytuację społecznoekonomiczną w Europie w coraz większym stopniu charakteryzuje brak pracowników wykwalifikowanych i siły roboczej (juŜ dający się odczuć w niektórych sektorach), poszukiwanie pracowników o wysokich kwalifikacjach w coraz bardziej globalizującej się gospodarce i w coraz szybciej starzejącym się społeczeństwie Europy, a takŜe wynikające z tego zmniejszenie się za kilka lat liczby pracowników w UE.

W następstwie planu polityki w dziedzinie legalnej migracji ustalonym w 2005 roku Komisja przedstawiła 23 października 2007 r. dwa wnioski legislacyjne: dyrektywę w sprawie przyjmowania do UE pracowników o wysokich kwalifikacjach oraz dyrektywę w sprawie praw legalnych imigrantów w zakresie zatrudnienia. Wnioski te mają na celu, odpowiednio, doprowadzenie do tego, aby UE była atrakcyjnym miejscem pracy dla coraz bardziej potrzebnej kategorii pracowników oraz zadbanie o to, aby wszyscy pracownicy z państw trzecich mogli korzystać z porównywalnych uprawnień w całej UE. Druga z tych inicjatyw przewiduje równieŜ procedurę składania pojedynczego wniosku, tak aby moŜna było otrzymać jeden dokument, będący jednocześnie pozwoleniem na pobyt i na podjęcie pracy. Kolejne trzy wnioski prawodawcze zostaną przedstawione jesienią 2008 roku; będą one dotyczyć przyjmowania pracowników sezonowych, przeniesień pracowników w ramach przedsiębiorstwa oraz pobytu staŜystów pobierających wynagrodzenie.

Komisja przedstawiła równieŜ w maju 2007 roku wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie kar nakładanych na pracodawców zatrudniających nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich. Zgodnie z tą dyrektywą wszystkie państwa członkowskie będą zobligowane do wprowadzenia podobnych kar dla pracodawców zatrudniających takich obywateli państw trzecich oraz do skutecznego wykonywania tych kar. Postuluje się, aby postawić pracodawcom wymóg przeprowadzania kontroli przed zatrudnieniem obywatela państwa trzeciego, a państwom członkowskim wymóg dokonywania minimalnej liczby inspekcji w przedsiębiorstwach mających swoje siedziby w kaŜdym z państw członkowskich.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 21

PL

ZDROWIE

Zdrowie i migracja w UE – konkluzje Rady

Rada przeprowadziła debatę na temat kierunków polityki dotyczącej zdrowia i migracji w UE, koncentrując się w szczególności na następujących kwestiach:

– włączenie do polityk krajowych kwestii dotyczących zdrowia migrantów, z zastosowaniem podejścia zakładającego uwzględnianie kwestii zdrowotnych we wszystkich dziedzinach polityki;

– dostęp migrantów do opieki zdrowotnej;

– dotychczasowe modele stosowane w państwach członkowskich; osiągnięte sukcesy i napotkane trudności;

– sugestie dotyczące dzielenia się wiedzą, stosownym doświadczeniem, dobrymi praktykami i wnioskami wyciągniętymi ze skutecznych interwencji.

Pod koniec debaty Rada przyjęła konkluzje przedstawione w 15609/07.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 22

PL

Strategia UE w zakresie zdrowia – konkluzje Rady

Rada odbyła debatę na temat kierunków polityki w sprawie białej księgi Komisji „Razem na rzecz zdrowia: Strategiczne podejście dla UE na lata 2008–2013”1, koncentrując się w szczególności na następujących kwestiach:

– priorytetowe tematy strategii zdrowia UE i ich wpływ na rozwój i wdroŜenie celów krajowej polityki w zakresie zdrowia;

– stosowne doświadczenia dotyczące ustanawiania priorytetów, wdraŜania i monitorowania ich moŜliwego zastosowania w procesie wdraŜania strategii UE w zakresie zdrowia;

– określenie działań priorytetowych i wdroŜenie ich: rola państw członkowskich i Komisji w tym procesie.

Na zakończenie debaty Rada przyjęła konkluzje przedstawione w 15611/07.

1 14689/07.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 23

PL

Dawstwo i przeszczepianie narządów – konkluzje Rady

Po zapoznaniu się z komunikatem Komisji zatytułowanym „Dawstwo i przeszczepianie narządów: działania polityczne na poziomie UE”1 Rada przyjęła konkluzje przedstawione w 15332/07.

Strategia dla Europy w sprawie zagadnień związanych z odŜywianiem, nadwagą i otyłością – konkluzje Rady

Po krótkiej wymianie poglądów na temat strategii przedstawionej przez Komisję w białej księdze i przewidzianych w niej działań Rada przyjęła konkluzje przedstawione w 15612/07.

Zwalczanie HIV/AIDS w Unii Europejskiej i w państwach z nią sąsiadujących

Rada odnotowała sprawozdanie z postępów przedstawione przez prezydencję (dok. 15338/1/07).

Są to działania następujące po inicjatywach podjętych przez prezydencję niemiecką jako część procesu wdraŜania komunikatu Komisji, w szczególności przyjęcie konkluzji Rady z 31 maja 2007 r.

1 9834/07.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 24

PL

SPRAWY RÓśNE

– Informacje przedstawione przez prezydencję

(1) Wydarzenia zorganizowane podczas prezydencji portugalskiej

(i) Konferencja ekspertów „Zdolność do pracy i przedsiębiorczość – stereotypy związane z płcią” (3 i 4 października 2007 r.) – 15971/07;

(ii) Konferencja „Handel ludźmi i sprawy płci” (8 i 9 października 2007 r.) – 15972/07;

(iii) Szóste posiedzenie europejskiego okrągłego stołu na temat ubóstwa i wykluczenia społecznego: „Minimalne standardy socjalne: Strategia ochrony i upodmiotowienia (16 i 17 października 2007 r.) – 15973/07;

(iv) Forum MOP „Godna praca na rzecz sprawiedliwej globalizacji” (31 października, 1 i 2 listopada 2007 r.) – 15976/07;

(v) Konferencja „Kierunki trwałego rozwoju a reforma systemów emerytalnych” (13 i 14 listopada 2007 r.) – 15978/07;

(vi) Konferencja zamykająca Europejski Rok na rzecz Równych Szans dla Wszystkich – 2007 rok (19–20 listopada 2007 r.) – 16012/07.

(2) Projekt rezolucji Rady w sprawie „Nowych umiejętności w nowych miejscach pracy” (Rada ds. Edukacji, MłodzieŜy i Kultury)

(3) Informacje o konferencjach prezydencji na temat zdrowia – 15781/07.

(4) Środowisko a zdrowie – 15785/07.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 25

PL

– Informacje przedstawione przez Komisję

(5) Komunikat Komisji „ MoŜliwości, dostęp i solidarność: ku nowej wizji społecznej dla Europy XXI wieku” – 16052/07.

(6) Komunikat Komisji – wynik konsultacji publicznych w sprawie zielonej księgi Komisji „Modernizacja prawa pracy w celu sprostania wyzwaniom XXI wieku” – 16053/07.

(7) Wspólnotowe ramy usług zdrowotnych.

(8) Strategia dotycząca zdrowia psychicznego w Europie – 15788/07.

(9) Kwestie związane z bezpieczeństwem zdrowotnym – 15789/07.

(10) Komisyjna Grupa Wysokiego Szczebla ds. Usług Zdrowotnych i Opieki Medycznej – 15790/07.

(11) Ramowa konwencja o ograniczeniu uŜycia tytoniu – 15916/07.

5.-6.XII.2007

16139/07 (Presse 284) 26

PL

INNE ZATWIERDZONE PUNKTY

Brak.