kod przedmiotu: d pozycja planu: d - utp w bydgoszczy...chemia ogólna i nieorganiczna, chemia...

Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.1

1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Materiały polimerowe

Kierunek studiów Inżynieria materiałowa

Poziom studiów I (inż.)

Profil praktyczny

Forma studiów stacjonarne

Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych

Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej

Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego

stopień lub tytuł naukowy osoby

odpowiedzialnej za przygotowanie

sylabusa

dr hab. Kazimierz Piszczek, prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta

Tomaszewska, prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski, prof.

UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław

Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski

Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, chemia organiczna, fizyka

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu chemii organicznej

i fizycznej oraz fizyki

B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów

Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia

projektowe Seminaria

Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

IV 30E 10 4

2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU

Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach

rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 P6S_WG

W2 Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących

w produkcji i eksploatacji materiałów. K_W15 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1

Potrafi zidentyfikować i dokonać analizy prostego,

praktycznego zadania inżynierskiego. Potrafi dobierać

materiały inżynierskie do zastosowań technicznych w

zależności od ich struktury, właściwości i warunków

użytkowania z uwzględnieniem analizy ekonomicznej

K_U05 P6S_UW

3. METODY DYDAKTYCZNE

Wykład multimedialny, ćwiczenia projektowe

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU

Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi. Ćwiczenia projektowe –

przygotowanie projektu i prezentacja multimedialna projektu, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi

z opracowania projektowego.

5. TREŚCI PROGRAMOWE

Wykłady Budowa i podstawowe właściwości polimerów. Modyfikacja fizyczna polimerów,

mieszaniny polimerowe, zjawisko inwersji fazowej. Modyfikacja struktury

krystalicznej. Otrzymywanie termoplastycznych materiałów polimerowych przy

wykorzystaniu maszyn przetwórczych Wzmocnione tworzywa konstrukcyjne,

laminaty. Charakterystyczne właściwości materiałów polimerowych, odporność

starzeniowa i zmęczeniowa. Główne kierunki stosowania.

Ćwiczenia projektowe Praktyczna realizacja treści wykładu w zadanych tematach projektowych.

6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH

PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin

pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………

W1 x

W2 x

U1 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Dobrzyński L.A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie. Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice.

Ashby M., Jones D., 1996 r., Materiały inżynierskie. Tom II – Kształtowanie struktury

i właściwości, dobór materiałów. WNT, Warszawa.

Szlezyngier W., 1996 r., Tworzywa sztuczne. Oficyna Wydawnicza. Politechniki.

Rzeszowskiej.

Literatura

uzupełniająca

Żuchowska D., 2002 r., Polimery konstrukcyjne. WNT.

Kelar K., 1992 r., Modyfikacja polimerów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej

Poznań.

Praca zbiorowa (red. Gradoń L.)., 2000 r., Wybrane procesy przetwórstwa

i modyfikacji tworzyw sztucznych. Politechnika Warszawska.

8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS

Aktywność studenta Obciążenie studenta –

Liczba godzin

Zajęcia prowadzone

z bezpośrednim udziałem NA

lub innych osób prowadzących

zajęcia

Udział w zajęciach dydaktycznych,

wskazanych w pkt. 1B

40

Konsultacje 5

Praca własna studenta

Przygotowanie do zajęć 20

Studiowanie literatury 15

Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,

przygotowanie projektu itd.)

15

Łączny nakład pracy studenta 100

Liczba punktów ECTS 4

* ostateczna liczba punktów ECTS

Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.2.1


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Podstawy technologii wytwarzania materiałów polimerowych

1. Polimery addycyjne i kondensacyjne



Profil praktyczny







sylabusa

dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta

Tomaszewska prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski prof.



Przedmioty wprowadzające

Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia

analityczna, chemia organiczna, fizyka, podstawy technologii

polimerów

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii

organicznej oraz podstaw technologii polimerów


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

V 30E 60 6



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA



W2 Posiada podstawową wiedzę z zakresu maszynoznawstwa

i urządzeń do wytwarzania materiałów K_W10 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1

Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do

wytwarzania i przetwórstwa materiałów. Ma

doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń,

obiektów i systemów technicznych typowych dla inżynierii

materiałowej z uwzględnieniem analizy ekonomicznej.

K_U06 P6S_UW

U2

Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do

wytwarzania materiałów o określonej strukturze

i właściwościach.

K_U11 P6S_UW

P6S_UO

U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą.

K_U14 P6S_UW

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K1 Potrafi określić priorytety służące realizacji określonego

zadania. K_K04 P6S_KK


Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne


Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne - kolokwia,

minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.


Wykłady Polikondensacja, substraty i produkty. Poliaddycja, substraty i produkty.

Sterowanie procesami syntezy. Polimery termoplastyczne i usieciowane.

Sieciowanie żywic epoksydowych i poliestrowych. Elastomery. Przetwórstwo

metodą wytłaczania, budowa linii wytaczarskiej. Wtryskiwanie. Prasowanie

tworzyw termoutwardzalnych. Formowanie próżniowe.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Technologia wytłaczania polimerów termoplastycznych. Przygotowanie

kompozycji. Walcowanie. Sieciowanie żywic epoksydowych i poliestrowych,

wulkanizacja kauczuków. Technologia wtryskiwania. Wydajność, kontrola

jakościowa z określaniem wskaźników materiałowych.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

W2 x

U1 x x

U2 x

U3 x

K1 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Praca zbiorowa (Z. Florjańczyk, S. Penczek)., 1995 r., Chemia polimerów , t .I - III,

Politechnika Warszawska.

Olczyk W., 1968 r., Poliuretany. WNT, Warszawa.

Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo

„Żak”, Warszawa.

Stolarzewicz A., 2005 r., Metody syntezy polimerów i ich charakterystyka,

Uniwersytet Śląski, Katowice.

Literatura

uzupełniająca

Dogatkin B. A., 1976 r., Chemia elastomerów. WNT.

Jurkowski B. Jurkowska B., 1995 r., Sporządzanie kompozycji polimerowych –

Elementy teorii i praktyki. WNT, Warszawa.

Czub P., Bończa - Tomaszewski Z., Penczek P., Pielichowski J., 2002 r., Chemiai

technologia żywic epoksydowych, WNT, Warszawa.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



90

Konsultacje 5






20






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Podstawy technologii wytwarzania materiałów polimerowych

2. Modyfikacja polimerów popolimeryzacyjnych



Profil praktyczny







sylabusa






Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia

analityczna, chemia organiczna, fizyka, podstawy technologii

polimerów


organicznej oraz podstaw technologii polimerów


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

V 30E 60 6



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA




i urządzeń do wytwarzania materiałów K_W10 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1





materiałowej z uwzględnieniem analizy ekonomicznej.

K_U06 P6S_UW

U2

Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do


i właściwościach.

K_U11 P6S_UW

P6S_UO


K_U14 P6S_UW










Wykłady Polikondenacja, substraty i produkty. Poliaadycja, substraty i produkty.

Sterowanie procesami syntezy. Polimery termoplastyczne i usieciowane.

Sieciowanie żywic epoksydowych i poliestrowych. Elastomery. Przetwórstwo

metodą wytłaczania, budowa linii wytaczarskiej. Wtryskiwanie. Prasowanie

tworzyw termoutwardzalnych. Formowanie próżniowe.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Technologia wytłaczania polimerów termoplastycznych. Przygotowanie

kompozycji. Walcowanie. Sieciowanie żywic epoksydowych i poliestrowych,

wulkanizacja kauczuków. Technologia wtryskiwania. Wydajność, kontrola

jakościowa z określaniem wskaźników materiałowych.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

W2 x

U1 x x

U2 x

U3 x

K1 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Praca zbiorowa (Z. Florjańczyk, S. Penczek)., 1995 r., Chemia polimerów , t .I - III,

Politechnika Warszawska.

Olczyk W., 1968 r., Poliuretany. WNT, Warszawa.

Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo

„Żak”, Warszawa.

Stolarzewicz A., 2005 r., Metody syntezy polimerów i ich charakterystyka,

Uniwersytet Śląski, Katowice.

Literatura

uzupełniająca

Dogatkin B. A., 1976 r., Chemia elastomerów. WNT.



Czub P., Bończa - Tomaszewski Z., Penczek P., Pielichowski J., 2002 r., Chemiai

technologia żywic epoksydowych, WNT, Warszawa.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



90

Konsultacje 5






20






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Metody i techniki badania materiałów polimerowych



Profil praktyczny







sylabusa





Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, chemia analityczna, chemia organiczna, fizyka

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu, chemii organicznej,

chemii analitycznej, chemii fizycznej i fizyki


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI 30 30 4



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1

Zna podstawowe metody badania materiałów

inżynierskich. Ma podstawową wiedzę w zakresie

standardów i norm technicznych związanych z kontrolą

jakości materiałów.

K_W08 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1

Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,

mechaniczne i termiczne materiałów. Ma umiejętność

korzystania z norm i standardów związanych z kontrolą

jakości materiałów

K_U10 P6S_UW







Wykład – kolokwia, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne - kolokwia,



Wykłady Charakterystyka budowy chemicznej i struktury polimerów oraz ich wpływ na

właściwości tworzyw polimerowych. Wpływ czynników fizycznych na

właściwości tworzyw polimerowych. Metodyka prowadzenia badań. Technika

pobierania prób i ich przygotowanie do badań. Wybór kryteriów oceny w aspekcie

różnych zastosowań technicznych tworzyw polimerowych. Podstawowe

właściwości tworzyw o charakterze użytkowym. Metody określania wybranych

właściwości fizycznych i chemicznych.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Identyfikacja tworzyw sztucznych. Oznaczanie masy molowej polimerów metodą

lepkościową. Określanie właściwości cieplnych i mechanicznych tworzyw

polimerowych. Określanie składu granulometrycznego oraz gęstości właściwej

i nasypowej sypkich tworzyw polimerowych.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

U1 x x

K1 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomala J., 200 r., Metody badań i ocena

właściwości tworzyw sztucznych. WNT Warszawa.

Szlezyngier W., 1996 r., Tworzywa sztuczne. Wyd. Politechniki Rzeszowskiej,

Rzeszów.

Praca zbiorowa: Chemia polimerów, 1995 r., tom I - III. Oficyna Wydawnicza

Politechniki Warszawskiej, Warszawa.

Nicholson J. W., 1996 r., Chemia polimerów. WNT, Warszawa.

Literatura

uzupełniająca

Dobrosz K., 1994 r., Tworzywa sztuczne: materiałoznawstwo i przetwórstwo.

Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.

Hyla I., 19999 r., Tworzywa sztuczne – właściwości, przetwórstwo, zastosowanie.

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice.

Janowska G., Przygocki W., Włochowicz A., 2007 r., Palność polimerów i materiałów

polimerowych. WNT, Warszawa.

Kelar K., Ciesielska D., 1997 r., Fizykochemia polimerów – Wybrane zagadnienia.

Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



60

Konsultacje 5






20






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Tworzywa, kompozyty polimerowe

1. Kompozyty polimerowe



Profil praktyczny







sylabusa





Przedmioty wprowadzające Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia

analityczna, chemia organiczna, fizyka, materiały polimerowe


organicznej oraz podstaw materiałów polimerowych


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VII 15 30 3



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1

Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach

mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych

materiałów.

K_W06 P6S_WG

W2 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o cyklu życia

urządzeń, obiektów i systemów technicznych. K_W09 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1





materiałowej.

K_U06 P6S_UW

U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 P6S_UW


K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad

powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR







Wykłady Definicje, nomenklatura. Osnowy termoplastyczne i sieciujące. Napełniacze

proszkowe i włókniste. Napełniacze naturalne organiczne i mineralne. Substancje

pomocnicze. Właściwości kompozytów z różnymi napełniaczami. Sporządzanie

kompozycji. Mieszanie, wytłaczanie i walcowanie

Ćwiczenia

laboratoryjne

Wytwarzanie kompozytów metodą walcowania i wytłaczania. Przygotowanie

próbek do badań. Ocena właściwości przetwórczych i wskaźników użytkowych.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

W2 x

U1 x x

U2 x

K1 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Dobrzyński L.A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie. Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice.

Szlezyngier W., 1996 r., Tworzywa sztuczne. OWPR, Rzeszów.

Praca zbiorowa, 2002 r., Metody badań i ocena własności tworzyw sztucznych. WNT,

Warszawa.

Leda H., 2008 r., Kompozyty polimerowe z włóknami ciągłymi – wytwarzanie,

właściwości, stosowanie. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań.

Literatura

uzupełniająca

Kelar K., 1992 r., Modyfikacja polimerów, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej

Poznań.

Praca zbiorowa, 2003 r., Kompozyty. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa.





Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



45

Konsultacje 5






20






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Tworzywa, kompozyty polimerowe

2. Nanokompozyty



Profil praktyczny







sylabusa










Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VII 15 30 3



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1



materiałów.

K_W06 P6S_WG


urządzeń, obiektów i systemów technicznych. K_W09 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1





materiałowej.

K_U06 P6S_UW











Wykłady Definicje, nomenklatura. Oddziaływania na granicy faz. Nanonapełniacze

proszkowe, montmorylonity, funkcjonalizacja. Nanorurki i włókna węglowe.

Metody wytwarzania nanokompozytów. Właściwości nanokompozytów

z różnymi nanomodyfikatorami. Metody przetwarzania nanokompozytów i ich

zastosowanie.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Wytwarzanie nanokompozytów z nanokrzemionką i nanorurkami węglowymi.

Przygotowanie próbek do badań. Badania odporności chemicznej, temperatury

zeszklenia i właściwości dielektrycznych.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

W2 x

U1 x x

U2 x

K1 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Praca zbiorowa (red. Kurzydłowski K., Lewandowska M.), 2010 r., Nanomateriały

inżynierskie konstrukcyjne i funkcjonalne. Warszawa.

Huczko A., 2004 r., Nanorurki węglowe: czarne diamenty XXI wieku.

Praca zbiorowa (red. Przekładu Kurzydłowski K.), 2008 r., Nanotechnologie. PWN

Warszawa.

Literatura

uzupełniająca

Dobrzański L. A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie. PWN Warszawa.

Dobrzański L. A., 2006 r., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. WNT

Warszawa.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



45

Konsultacje 5






20






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Polimerowe materiały fotoreaktywne



Profil praktyczny







sylabusa

dr hab. Beata Jędrzejewska, prof. UTP, dr inż. Marek Pietrzak

Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, materiały polimerowe

Wymagania wstępne Znajomość podstaw fotochemii i właściwości materiałów

polimerowych


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI 15E 2



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1

Posiada wiedzę podstawową z nauki o materiałach

pozwalającą na rozwiązanie prostych zadań

obliczeniowych i projektowych.

K_W07 P6S_WG


Wykład multimedialny.


Egzamin pisemny lub ustny.


Wykłady Reakcje fotochemiczne polimerów, stabilizacja i degradacja materiałów

polimerowych, światłoczułe materiały polimerowe. Nowoczesne polimerowe

materiały światłoczułe w przemyśle poligraficznym, lakierniczym,

elektronicznym, samochodowym, komputerowym, w zapisie informacji,

w medycynie i dentystyce. Monomeryczne i polimeryczne światłoczułe materiały

stosowane w projektowaniu i diagnostyce. Foto-nanomateriały.

6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ

OSIĄGNIĘTYCH PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin

pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie

Dziennik prac

laboratoryjnych

uwagi

W1 x x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Fotochemia polimerów. Teoria i zastosowanie. Praca zbiorowa pod redakcją

J. Pączkowskiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2003.

Paszyc S., 1983 r., Podstawy Fotochemii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe,

Warszawa.

Turro N. J., 1991 r., Modern Molecular Photochemistry, University Science Books,

Sausalito, California.

Rabek J. F., 1987 r., Mechanisms of Photophysical Processes and Photochemical

Reactions in Polymers. Thoery and Applications, John Wiley & Sons, New York.

Literatura

uzupełniająca

Ranby B., Rabek F. F., 1975 r., Photodegradation, Photo-oxydation and

Photostabilization of Polymers. Principle and Applications. John Wiley & Sons,

London, New York.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



15

Konsultacje 5






20






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Przetwórstwo materiałów polimerowych

1. Przetwórstwo materiałów winylowych



Profil praktyczny







sylabusa





Przedmioty wprowadzające Fizyka, materiały polimerowe

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki,

i podstaw materiałów polimerowych


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI 30E 60 7



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1

Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod

kształtowania struktury i własności materiałów

polimerowych podczas procesów przetwórstwa.

K_W05 P6S_WG


urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W09 P6S_WG


i urządzeń do wytwarzania materiałów. K_W10 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1





materiałowej.

K_U06 P6S_UW

U2

Potrafi zastosować i zaprojektować zgodnie z zadaną

specyfikacją odpowiedni proces technologiczny do


K_U11 P6S_UW

P6S_UO

i właściwościach. Ma doświadczenie związane

z rozwiązywaniem zadań inżynierskich, zdobyte w praktyce.


U4

Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych

źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi

również w języku obcym.

K_U17 P6S_UW

P6S_UO

U5 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik

w środowisku zawodowym, także w języku obcym. K_U19

P6S_UW

P6S_UO




K2

Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu - m.in.

poprzez środki masowego przekazu - informacji o korzystnych

jaki niekorzystnych aspektach działalności związanej z

produkcją i stosowaniem związków chemicznych, potrafi

przekazać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały.

K_K06 P6S_KK

P6S_KR







Wykłady Właściwości reologiczne tworzyw winylowych, metody ich oceny. Przetwórstwo

metodą wytłaczania: rola elementów linii wytłaczarskiej, przebieg ciśnienia

i temperatury, zjawiska podczas uplastyczniania ślimakowego, podstawy obliczeń

głowic wytaczarskich. Wtryskiwanie tworzyw polimerowych winylowych, warunki

procesu, podstawy obliczeń form wtryskowych. Warunki procesu prasowania tworzyw

winylowych. Modelowanie przepływów tworzywa w kanałach urządzeń

przetwórczych. Logistyka. Wytyczne do projektowania narzędzi do przetwórstwa.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Regulacja warunków wtryskiwania i ich wpływ na jakość kształtek wtryskowych.

Zestawianie i uruchamianie linii wytłaczarskiej, walcowanie, badania

plastografometryczne. Wydajność, kontrola jakościowa.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

W2 x

W3 x

U1 x x

U2 x x

U3

U4 x

U5 x

K1 x

K2 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo

Edukacyjne Zofii Dobkowskiej, Warszawa.

Żuchowska D., 2000 r., Tworzywa konstrukcyjne. WNT, Warszawa.

Zawistowski H., Frenkler D., 1984 r., Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw

termoplastycznych. WNT, Warszawa.

Literatura

uzupełniająca

Sikora R., 1996 r, Obróbka tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydanictwo Edukacyjne

Żak Warszawa.

Polskie Normy.

Szlezyngier W., 1994 r., Podstawy reologii polimerów. Politechnika Rzeszowska.

Praca zbiorowa (red. Mumiak E.), 1998 r., Technologie wytłaczania. Wyd. Plastech Warszawa.

Urbaniak Z., 1997 r., Zgrzewania tworzyw sztucznych. WNT Warszawa.

Bieliński M., 2004 r., Technika porowania tworzyw termoplastycznych. WN ATR

Bydgoszcz.

Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1995 r., Wyposażenie i organizacja wydziału

wtrysku. Wyd. Przemysłowe WENA, Warszawa.

Frącz W., Krywult B., 2005 r., Projektowanie i wytwarzanie elementów z tworzyw

sztucznych. Wyd. Politechniki Rzeszowskiej 2005.

Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1994 r., Kierunki rozwoju technologii wtrysku.

Wyd. Przemysłowe WENA Warszawa.

Kowalska B., 2006 r., Przetwórcze aspekty termodynamicznych właściwości

polimerów termoplastycznych. Wydawnictwa Uczelniane Lublin.

Czasopisma zawodowe.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



90

Konsultacje 5






30






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Przetwórstwo materiałów polimerowych

2. Przetwórstwo materiałów konstrukcyjnych



Profil praktyczny







sylabusa





Przedmioty wprowadzające Fizyka, materiały polimerowe

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki,

i podstaw materiałów polimerowych


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI 30E 60 7



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1


kształtowania struktury i własności materiałów

polimerowych podczas procesów przetwórstwa.

K_W05 P6S_WG


urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W09 P6S_WG


i urządzeń do wytwarzania materiałów. K_W10 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1





materiałowej.

K_U06 P6S_UW

U2

Potrafi zastosować i zaprojektować zgodnie z zadaną

specyfikacją odpowiedni proces technologiczny do


i właściwościach. Ma doświadczenie związane

K_U11 P6S_UW

P6S_UO

z rozwiązywaniem zadań inżynierskich, zdobyte

w praktyce.


U4




K_U17 P6S_UW

P6S_UO


w środowisku zawodowym, także w języku obcym. K_U19

P6S_UW

P6S_UO




K2

Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu - m.in.

poprzez środki masowego przekazu - informacji o korzystnych

jaki niekorzystnych aspektach działalności związanej

z produkcją i stosowaniem związków chemicznych, potrafi

przekazać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały.

K_K06 P6S_KK

P6S_KR







Wykłady Właściwości reologiczne polimerowych tworzyw konstrukcyjnych, metody ich

oceny. Operacje wstępne, suszenie. Przetwórstwo metodą wytłaczania: rola

elementów linii wytłaczarskiej, przebieg ciśnienia i temperatury, zjawiska podczas

uplastyczniania ślimakowego, podstawy obliczeń głowic wytaczarskich.

Wtryskiwanie tworzyw termoplastycznych i termoutwardzalnych, warunki

procesu, podstawy obliczeń form wtryskowych. Warunki procesu prasowania

tworzyw termoplastycznych i termo-utwardzalnych. Modelowanie przepływów

tworzywa w kanałach urządzeń przetwórczych. Logistyka. Tworzywa

wzmocnione i wyroby o specjalnych wymaganiach. Wytyczne do projektowania

narzędzi do przetwórstwa.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Suszenie tworzyw konstrukcyjnych (PA, PET). Regulacja warunków

wtryskiwania i ich wpływ na jakość kształtek wtryskowych. Zestawianie

i uruchamianie linii wytłaczarskiej, walcowanie, Wydajność, kontrola jakościowa.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

W2 x

W3 x

U1 x x

U2 x x

U3

U4 x

U5 x

K1 x

K2 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo

Edukacyjne Zofii Dobkowskiej, Warszawa.

Żuchowska D., 2000 r., Tworzywa konstrukcyjne. WNT, Warszawa.

Zawistowski H., Frenkler D., 1984 r., Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw

termoplastycznych. WNT, Warszawa.

Literatura

uzupełniająca

Sikora R., 1996 r, Obróbka tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydanictwo Edukacyjne Żak Warszawa.

Polskie Normy.

Szlezyngier W., 1994 r., Podstawy reologii polimerów. Politechnika Rzeszowska.

Praca zbiorowa (red. Mumiak E.), 1998 r., Technologie wytłaczania. Wyd. Plastech Warszawa.

Urbaniak Z., 1997 r., Zgrzewania tworzyw sztucznych. WNT Warszawa.

Bieliński M., 2004 r., Technika porowania tworzyw termoplastycznych. WN ATR

Bydgoszcz.

Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1995 r., Wyposażenie i organizacja wydziału

wtrysku. Wyd. Przemysłowe WENA, Warszawa.

Frącz W., Krywult B., 2005 r., Projektowanie i wytwarzanie elementów z tworzyw

sztucznych. Wyd. Politechniki Rzeszowskiej 2005.

Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1994 r., Kierunki rozwoju technologii wtrysku.

Wyd. Przemysłowe WENA Warszawa.

Kowalska B., 2006 r., Przetwórcze aspekty termodynamicznych właściwości

polimerów termoplastycznych. Wydawnictwa Uczelniane Lublin.

Czasopisma zawodowe.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



90

Konsultacje 5






30






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Reologia materiałów polimerowych



Profil praktyczny







sylabusa

mgr inż. Krzysztof Lewandowski, dr hab. Kazimierz Piszczek

Przedmioty wprowadzające Materiałoznawstwo tworzyw polimerowych, metody badań

tworzyw polimerowych, fizyka

Wymagania wstępne

Ogólna wiedza o tworzywach polimerowych i metodach ich

badań, znajomość podstawowych pojęć z fizyki: siła, naprężenie,

odkształcenie, lepkość, tarcie,


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

V 15 15 3



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1

Posiada wiedzę podstawową z nauki o materiałach

pozwalającą na rozwiązywanie prostych zadań

obliczeniowych i projektowych.

K_W07 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1

Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,

mechaniczne, termiczne i przetwórcze materiałów. Ma

umiejętność korzystania z norm i standardów związanych

z kontrolą jakości materiałów.

K_U10 P6S_UW

U2 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki

i wyciąga wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 P6S_UW


K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu

podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 P6S_KK

K2 Potrafi pracować indywidualnie i w grupie nad


K3 Potrafi określać priorytety służące realizacji określonego



wykład, ćwiczenia laboratoryjne


Kolokwium, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych


Wykład Podstawowe pojęcia reologiczne: szybkość ścinania. naprężenia styczne,

odkształcenie, płynięcie, lepkość dynamiczna i kinetyczna. Płyny newtonowskie

i nienewtonowskie. Modele reologiczne. Krzywa płynięcia i krzywa lepkości.

Metody wyznaczania właściwości reologicznych tworzyw termoplastycznych.

Typy reometrów, badania plastografometryczne, sposoby prezentacji

i interpretacji wyników. Efekt rozszerzenia strugi. Reologia kompozytów

polimerowych. Wpływ budowy polimerów i składu tworzywa na ich cechy

reologiczne. Wykorzystanie wyników badań reologicznych w praktyce.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Wyznaczanie krzywej lepkości i krzywej płynięcia tworzyw polimerowych.

Wyznaczacie poprawek reometrycznych w rometrii kapilarnej. Badanie efektu

Barusa.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

U1 x x

U2 x

K1 x x

K2 x

K3 x x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

1. Wilczyński K.: Reologia w przetwórstwie tworzyw sztucznych,

Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2001

2. Stabik J.: Wybrane problemy reologii uplastycznionych polimerów

napełnionych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004

3. Ferguson J., Kembłowski Z.: Reologia stosowna płynów, MARCUS sc,

Warszawa 1995

Literatura

uzupełniająca

1. Dziubiński M., Kiljański T., Sęk J.: Podstawy teoretyczne i metody

pomiarowe reologii, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2014

2. Schramm G.: Practical Approach to Rheology and Rheometry, Gebrueder

HAAKE GmbH, Karlsruhe 2007



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



30

Konsultacje 10






10




Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.I.1


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Powłoki ochronne



Profil praktyczny







sylabusa

dr hab. inż. Edwin Makarewicz, prof. UTP,

dr inż. Joanna Kowalik,

dr inż. Anna Zalewska


materiałoznawstwo chemiczne, podstawy metaloznawstwa,

chemia nieorganiczna, chemia organiczna, chemia fizyczna,

inżynieria procesowa

Wymagania wstępne

znajomość reakcji utleniania i redukcji, podstaw tworzenia

roztworów i układów wielofazowych, teorii rozpylenia,

elektrostatyki, elektroforezy, fluidyzacji


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15E 15 3



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1


kształtowania struktury i własności materiałów do

zastosowań technicznych.

K_W05 P6S_WG

W2



materiałów

K_W06 P6S_WG

W3

Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania

właściwości powłok lakierniczych i metalowych oraz ich

identyfikacji.

K_W13 P6S_WG

W4

Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących w produkcji

i eksploatacji materiałów

K_W15 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1

Potrafi zidentyfikować i dokonać analizy prostego,

praktycznego zadania inżynierskiego. Potrafi dobierać

materiały inżynierskie do zastosowań technicznych.

K_U05 P6S_UW

U2


przygotowania powierzchni i wytwarzania powłok

malarskich i metalowych. Ma doświadczenie związane

z utrzymaniem urządzeń, obiektów i systemów

technicznych typowych dla inżynierii materiałowej.

K_U06 P6S_UW

U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonaną pracą. K_U14 P6S_UW

U4 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga

wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 P6S_UW


K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu

podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 P6S_KK




wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz


egzamin pisemny, kolokwium z ćwiczeń laboratoryjnych, sprawozdania z ćwiczeń


Wykłady Technologie przygotowania powierzchni do malowania, rodzaje zanieczyszczeń,

cel przygotowania powierzchni, skutki niewłaściwego przygotowania

powierzchni, stopnie czystości powierzchni metali, wykonanie oczyszczania,

diagram Fostera. Metody oczyszczania, oczyszczanie ręczne i mechaniczne,

oczyszczanie strumieniowo-ścierne, oczyszczanie wysokociśnieniowe wodne

i parowe, oczyszczanie płomieniowe, oczyszczanie chemiczne, sposoby

wykonania, odtłuszczanie alkaliczne, rozpuszczalnikowe i emulsyjne, trawienie

w kwasach mineralnych, odrdzewianie i pasty odrdzewiając, przetwarzacze rdzy,

zmywacze, kontrola czystości powierzchni. Podwyższenie odporności korozyjnej

powierzchni oczyszczonej, fosforanowanie, grunty reaktywne, powłoki metalowe

z cynku i aluminium, grunty metaliczne z pyłem cynkowym i pudrem

aluminiowym. Czasowa ochrona powierzchni oczyszczonych. Technologie

nakładania materiałów malarskich i wytwarzania powłok. Kryteria doboru

ochronnych powłok metalowych. Metody ich nakładania. Procesy anodowe

i katodowe, polaryzacja katodowa, procesy elektrokrystalizacji, struktura metali

wydzielonych elektrolitycznie. Wydzielanie metali z roztworów soli prostych

i kompleksowych. Właściwości fizyczne i chemiczne metali wydzielonych

elektrolitycznie. Podstawowe składy i właściwości kąpieli galwanicznych.

Technologie nakładania powłok cynkowych, ołowiowych, niklowych

chromowych. Powłoki wielowarstwowe. Nakładanie powłok metalowych metoda

zanurzeniowa. Powłoki wielowarstwowe. Oczyszczanie ścieków galwanicznych.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Różne metody przygotowania powierzchni metali, malowanie metodą

zanurzeniową, malowanie elektroforetyczne, nanoszenie powłok metodą

fluidyzacyjną, badania fizykomechaniczne powłok malarskich i polimerowych.

Nakładanie powłok metalowych metodą galwaniczną. Technologie nakładania

powłok cynkowych, miedziowych, niklowych i chromowych. Wpływ

poszczególnych składników kąpieli i warunków prądowych na jakość

i właściwości powłok metalowych.


PRZEZ STUDENTA

Efekt uczenia się

Forma oceny

Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie

z ćwiczenia

W1 x

W2 x

W3 x

W4 x

U1 x

U2 x

U3 x

U4 x

K1 x

K2 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Klonowski Z., Knopf M., Lichecki J., 1971 r., Przeciwrdzewna ochrona malarska

konstrukcji stalowych. Poradnik WNT Warszawa.

Praca zbiorowa, Poradnik, 1983 r/. Powłoki malarsko-lakiernicze, WNT Warszawa.

Praca zbiorowa, 1977 r., Nowoczesne metody malowania, WNT Warszawa.

Kowalski Z., 1973 r., Powłoki z tworzyw sztucznych, WNT Warszawa.

Praca zbiorowa, 2002 r., Poradnik galwanotechnika, WNT Warszawa.

Kozłowski A., Tymowski J., Żak T., 1978 r., Powłoki ochronne. Techniki

wytwarzania, PWN Warszawa.

Literatura

uzupełniająca

Zenowicz Z., Gauda K., 2003 r., Powłoki organiczne w technice antykorozyjnej,

Politechnika Lubelska.

Praca zbiorowa, 1985 r. Ochrona przed korozją, Poradnik, WNT, Warszawa.

Kudriawcew N., Lajner W., Podstawy galwanotechniki, PWT Warszawa t. I 1955, t. II 1960 r.

Biestek T., Weber J., 1968 r., Powłoki konwersyjne, WNT Warszawa.

Praca zbiorowa, 1991 r., Ochrona elektrochemiczna przed korozją, Warszawa.



liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



30

Konsultacje 10




Inne

15






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Materiały stosowane w medycynie



Profil praktyczny







sylabusa

prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk

Przedmioty wprowadzające chemia organiczna, chemia polimerów, materiały pochodzenia

naturalnego

Wymagania wstępne

uporządkowana, podbudowana teoretycznie wiedza ogólną

w zakresie chemii organicznej, wiedza z chemii polimerów

w zakresie pozwalającym na rozumienie właściwości

materiałów polimerowych


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15 15 3



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1



materiałów. K_W06 P6S_WG

W2 Zna podstawowe metody badania materiałów

inżynierskich. K_W08 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1

Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań

technicznych w zależności od ich struktury, właściwości

i warunków użytkowania. K_U05 P6S_UW


K_U14 P6S_UW

U3

Porozumiewa się przy użyciu różnych technik

w środowisku zawodowym, także w języku obcym.

K_U19

P6S_UW

P6S_UO


K1 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane


K2 Potrafi pełnić odpowiedzialnie i świadomie funkcje

inżynierskie w branży materiałowej. K_K09

P6S_KK

P6S_KO


wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne


wykład: zaliczenie pisemne; ćwiczenia laboratoryjne: zaliczenie pisemne


Wykłady Podstawowe wymagania dotyczące materiałów stosowanych w praktyce

medycznej. Materiały do produkcji narzędzi medycznych. Materiały opatrunkowe.

Nici chirurgiczne. Materiały do implantacji: metale, polimery, ceramika. Cementy

dentystyczne. Dentystyczne polimery fotoutwardzalne.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Dezynfekcja powierzchni materiałów przeznaczenia medycznego. Badanie

odporności stali nierdzewnej na korozję. Pomiar chłonności wody przez materiały

opatrunkowe. Utwardzanie żywicy dentystycznej poprzez napromieniowanie UV.


PRZEZ STUDENTA

Efekt uczenia się

Forma oceny

Egzamin pisemny Wykonanie ćwiczenia Zaliczenie pisemne

W1 x

W2 x x

U1 x

U2 x

U3 x

K1 x

K2 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Rosencher E., Vinter B. 2002 r., Optoelectronics, Cambridge University Press.

Sze S. M., 2002 r., Semiconductor devises, Physics and Technology – 2nd ed. John

Wiley & sons, inc.

Orlikowski M., Technologie przyrządów półprzewodnikowych – Materiały

z wykładów. Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki,

Politechnika Łódzka, http://neo.dmcs.p.lodz.pl/tpp/Litografia.pdf.

Literatura

uzupełniająca

Nunley W., Birtalan D. 2009 r., Optoelectronics: infrared-visible-ultraviolet devices

and applications, CRC Press.

http://neo.dmcs.p.lodz.pl/tpp/Litografia.pdf



liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



30

Konsultacje 5




Inne (przygotowanie do zaliczenia) 15






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Pigmenty i barwniki



Profil praktyczny







sylabusa

dr hab. inż. Zdzisław Kucybała, prof. UTP,

dr inż. Ilona Pyszka

Przedmioty wprowadzające Chemia organiczna

Wymagania wstępne Znajomość podstaw chemii organicznej


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15E 15 3



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1



materiałów.

K_W06 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1

Potrafi ocenić przydatność reakcji, procesów chemicznych

do otrzymywania różnych materiałów i sposoby ich

wykorzystania do rozwiązania prostych zadań

inżynierskich o charakterze praktycznym.

K_U07

P6S_UW

U2

Potrafi zgodnie z zadaną specyfikacją zaprojektować

proces technologiczny do wytwarzania materiałów

o określonej strukturze i właściwościach. Ma

doświadczenie związane z rozwiązywaniem zadań

inżynierskich, zdobyte w praktyce.

K_U11 P6S_UW

P6S_UO


K_U14 P6_UW

U4

Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga

wnioski, ocenia błędy pomiarowe.

K_U18 P6_UW





Wykład multimedialny lub foliogramy, ćwiczenia laboratoryjne.


Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne -

kolokwium, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.


Wykłady Ogólne pojęcie barwy, barwnika i pigmentu. Podstawy elektronowej teorii

barwności. Klasyfikacja i nomenklatura barwników. Barwniki polimetynowe.

Barwniki policyklo-chinonowe (antronowe). Barwniki nitrowe i nitrozowe.

Barwniki arylometanowe. Barwniki antrachinonowe. Barwniki aryloaminowe.

Barwniki azometinowe. Barwniki azowe. Barwniki indygoidowe i tiazolowe.

Barwniki antrapirydonowe. Barwniki pirazolonoantronowe. Barwniki

makroheterocykliczne. Barwniki reaktywne. Środki optycznie rozjaśniające.

Operacje końcowe w syntezie barwników: wydzielanie, suszenie, rozdrabnianie,

nastawianie na typ. Wybrane pigmenty i ich zastosowanie.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Treść ćwiczeń laboratoryjnych stanowi uzupełnienie wykładu o zagadnienia

praktyczne. Synteza wybranych grup barwników. Reakcje diazowania i sprzęgania

w procesie otrzymywania barwników kwasowych. Synteza barwników o silnej

fluorescencji. Wpływ pH na stopień związania barwnika reaktywnego z włóknem.

Otrzymywanie i barwienie indygiem. Metalizowanie barwników. Metody

wybarwiania włókien naturalnych i sztucznych. Kontrola wybarwiania. Barwienie

PVC. Fotodegradacja barwnika HM - 118. Róż bengalski jako sensybilizator tlenu

singletowego.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

U1 x

U2 x

U3 x

U4 x

K1 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Stiepanow B. I., 1980. Podstawy chemii i technologii barwników organicznych. WNT,

Warszawa

Gronowska J., 1997. Podstawy fizykochemii barwników. W. Uniwersytetu Mikołaja

Kopernika, Toruń

Czajkowski W., 1993. Laboratorium z technologii barwników. W. Politechniki

Łódzkiej, Łódź

Literatura

uzupełniająca

Suppan P., 1997. Chemia i światło. PWN, Warszawa

Pączkowski J., 1988. Monomeryczne i polimeryczne pochodne Różu bengalskiego.

W. Akademii Techniczno - Rolniczej, Bydgoszcz



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



30

Konsultacje 5






10






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Metody badań powierzchni materiałów



Profil praktyczny







sylabusa

dr inż. Ilona Pyszka

Przedmioty wprowadzające Fizyka, chemia

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych właściwości materiałów


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15 1



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1



materiałów.

K_W06 P6S_WG

W2 Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania

i identyfikacji materiałów. K_W13 P6S_WG

W3 Zna podstawowe metody badania materiałów

inżynierskich. K_W08 P6S_WG




Wykład – kolokwium, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi.


Wykłady Rodzaje i ocena morfologii powierzchni materiałów. Podstawowe zagadnienia

dotyczące powierzchni ciał stałych: powierzchnia idealna i realna, zagadnienia relaksacji

i rekonstrukcji, przygotowanie próbek. Skaningowa mikroskopia elektronowa.

Mikroanaliza rentgenowska. Metalograficzne badania mikroskopowe.

Spektroskopia w podczerwieni IR. Spektroskopia UV-VIS. Spektroskopia NMR.

Badanie kwasowości powierzchni ciał stałych. Techniki badania składu

chemicznego: spektroskopia fotoelektronowa i spektroskopia elektronów Augera. Inne

techniki badań powierzchni.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

W2 x

W3 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Pampuch R., Współczesne materiały ceramiczne. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo

Dydaktyczne AGH, Kraków 2005

Kaczorowski M., Krzyńska A., Konstrukcyjne materiały metalowe, ceramiczne i

kompozytowe. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2008

Ehrenstein G. W., Brocka-Krzemińska Ż., Materiały polimerowe. Struktura,

właściwości, zastosowanie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2016

Literatura

uzupełniająca

Broniecki T., Iwasiewicz A., Kapko J., Płaczek W., Metody badań i ocena

właściwości tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 1970

Szuber J., 2002 r., Powierzchniowe metody badawcze w nanotechnologii

półprzewodnikowej, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice.

Żenkiewicz M., 2000 r., Adhezja i modyfikowanie warstwy wierzchniej tworzyw

wielkocząsteczkowych, WNT Warszawa.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



15

Konsultacje 3






3






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Terminologia angielska w inżynierii materiałowej



Profil praktyczny







sylabusa

dr hab. Przemysław Kosobucki, prof. nadzw. UTP

Przedmioty wprowadzające Język angielski

Wymagania wstępne Znajomość języka angielskiego na poziomie podstawowym


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15 1



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

UMIEJĘTNOŚCI

U1




K_U17 P6S_UW

P6S_UO


w środowisku zawodowym, także w języku obcym K_U19

P6S_UW

P6S_UO

U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku obcym

opracowanie inżynierskie. K_U20 P6_UW




test


Wykłady Znajomość języka angielskiego w stopniu, który pozwala na zrozumienie fachowej

literatury.



Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin

pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Test

U1 x

U2 x

U3 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Domański P., 1996 r., English in Science and Technology. Wybór terminów i zwrotów

angileskich z nauk ścisłych i przyrodniczych. Wydawnictwa Naukowo - Techniczne,

Warszawa.

Błażejewski J., Grabowska A., Najbar J., Paszyc S., Sarna T., 2005 r., Glosariusz

terminów stosowanych w fotochemii. BETAGRAF P.U.H. Poznań.

Literatura

uzupełniająca

Aktualne artykuły z literatury technicznej.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



15

Konsultacje 3






2




Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.II.1


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Materiały powierzchniowo czynne



Profil praktyczny







sylabusa

prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk, dr inż. Ilona Pyszka

Przedmioty wprowadzające Chemia organiczna

Wymagania wstępne Znajomość podstaw chemii organicznej


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15E 15 3



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1 Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach mechanicznych,

technologicznych i eksploatacyjnych materiałów. K_W06 P6S_WG

W2

Posiada wiedzę ogólną na temat ochrony środowiska

naturalnego związaną z produkcją materiałów i gospodarką

odpadami w tym techniki recyklingu materiałów.

K_W12 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,

mechaniczne i termiczne materiałów. K_U10 P6S_UW

U2

Zna zasady bezpieczeństwa związane z zagrożeniami przy

stosowaniu materiałów i procesów chemicznych służących

do ich wytwarzania.

K_U12 P6S_UW






zadania K_K04 P6S_KK


Wykład multimedialny lub foliogramy, ćwiczenia laboratoryjne.


Wykład – egzamin, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne – kolokwia,



Wykłady Wiadomości ogólne z zakresu chemii koloidów dotyczące właściwości substancji

powierzchniowo czynnych. Emulsje i piany. Właściwości fizykochemiczne

roztworów środków powierzchniowo czynnych. Działanie piorące. Właściwości

i zastosowanie środków powierzchniowo czynnych. Otrzymywanie detergentów

i innych środków powierzchniowo czynnych (anionowe, kationowe, niejonowe,

amfoteryczne). Analiza chemiczna i oznaczanie przydatności środków

powierzchniowo czynnych.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Treść ćwiczeń laboratoryjnych stanowi uzupełnienie wykładu o zagadnienia

praktyczne. Oznaczanie właściwości pianotwórczych. Oznaczanie zdolności

zwilżania. Badanie odporności na twardą wodę. Oznaczanie zawartości wolnych

alkaliów w mydle toaletowym. Oznaczanie zawartości aktywnego tlenu

w proszkach do prania. Oznaczanie odporności chemicznej środków

powierzchniowo czynnych. Oznaczanie całkowitej ilości substancji czynnej przez

ekstrakcję. Oznaczanie kationowych i anionowych substancji powierzchniowo

czynnych metodą spektrofotometryczną. Oznaczanie środków powierzchniowo

czynnych w ściekach. Badanie właściwości dyspergujących.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x x

W2 x x

U1 x

U2 x

U3 x

K1 x

K2 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Przondo J., 2007 r., Związki powierzchniowo czynne i ich zastosowanie

w produktach chemii gospodarczej. W. Politechniki Radomskiej, Radom.

Ogonowski J., Tomaszkiewicz - Potępa A., 2004 r., Analiza związków powierzchniowo

czynnych. Wydawnictwo IGSMiE PAN, Kraków.

Zieliński R., 2000 r., Surfaktanty, towaroznawcze i ekologiczne aspekty ich

stosowania. W. Akademii Ekonomicznej, Poznań.

Literatura

uzupełniająca

Bolinski L., 1988 r., Wybrane zagadnienia z chemii gospodarczej. W. SGGGW-AR,

Warszawa.

Kwiatek A., 1999 r., Podstawy technologii chemicznej. W. Politechniki Radomskiej,

Radom.

Gajewska - Stefańska L., Grubecki S., Gutowski W., Mamak Z., Szperliński Z.,

1994 r., Laboratoryjne badania wody, ścieków i osadów ściekowych. W. Politechniki

Warszawskiej, Warszawa.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



30

Konsultacje 5






10






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Materiały wysokiej czystości i specjalnego przeznaczenia



Profil praktyczny







sylabusa

prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk

Przedmioty wprowadzające fizyka, chemia nieorganiczna

Wymagania wstępne

wiedza z fizyki w zakresie pozwalającym na rozumienie zjawisk

i procesów fizycznych; uporządkowana, podbudowana

teoretycznie wiedza ogólna w zakresie chemii nieorganicznej


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15 15 3



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1




K_W05 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1

Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań

technicznych w zależności od ich struktury, właściwości

i warunków użytkowania z uwzględnieniem analizy

ekonomicznej.

K_U05 P6S_UW



K1 Potrafi pracować indywidualnie i w grupie nad



wykład multimedialny, prezentacje przygotowane przez studentów


zaliczenie pisemne


Wykłady Podstawowe półprzewodniki stosowane w układach elektronicznych. Wymagania

dotyczące czystości oraz krystaliczności półprzewodników. Otrzymywanie

krzemu gatunku elektronicznego. Hodowla monokryształów metodami

Czochralskiego oraz pływającej strefy. Właściwości i zastosowanie arsenku galu

oraz tellurku kadmu. Materiały stosowane w ogniwach fotowoltaicznych.

Seminaria Budowa i działanie tranzystora MES FET. Etapy fotolitografii. Schemat hodowli

warstw materiałowych tranzystora. Metoda Chochralskiego. Metoda pływającej

strefy. Techniki epitaksji. Metaloorganiczne prekursory do metody CVD.

Materiały optoelektroniczne.


PRZEZ STUDENTA

Efekt uczenia się Forma oceny

Zaliczenie pisemne

W1 x

U1 x

U2 x

K1 x

K2 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Rosencher E., Vinter B. 2002 r., Optoelectronics, Cambridge University Press.

Sze S. M., 2002 r., Semiconductor devises, Physics and Technology – 2nd ed. John

Wiley & sons, inc.

Orlikowski M. Technologie przyrządów półprzewodnikowych – Materiały

z wykładów. Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki,

Politechnika Łódzka, http://neo.dmcs.p.lodz.pl/tpp/Litografia.pdf.

Literatura

uzupełniająca

Nunley W., Birtalan D. 2009 r., Optoelectronics: infrared-visible-ultraviolet devices

and applications, CRC Press.



liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



30

Konsultacje 5




Inne (przygotowanie do zaliczenia) 15




http://neo.dmcs.p.lodz.pl/tpp/Litografia.pdf



A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Podstawy wiedzy o nanomateriałach



Profil praktyczny







sylabusa

dr inż. Agnieszka Bajorek

Przedmioty wprowadzające Matematyka, fizyka, chemia,

Wymagania wstępne Brak wymagań


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15E 1



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1



materiałów.

K_W06 P6S_WG

W2 Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania

i identyfikacji materiałów. K_W13 P6S_WG




Egzamin pisemny.


Wykłady Definicja pojęć mikro- i nanotechnologie i materiały. Charakterystyka

nanomateriałów takich jak: nanocząstki, nanorurki, nanofilmy, materiały

nanoporowate i składniki nanokompozytów. Metody otrzymywania mikro

i nanomateriałów. Unikalne właściwości materiałów o rozmiarach od kilku do

kilkuset nanometrów (duża powierzchnia zewnętrzna, uporządkowana porowatość

materiału, efekty kwantowe, duża zdolność detekcyjna i katalityczna). Zapoznanie

z głównymi aspektami stosowania nonomateriałow, takich jak: specyficzne

adsorbery, nanowypełniacze, katalizatory, czujniki, elementy ogniw paliwowych i

ogniw innego typu, materiałów w procesach biotechnologicznych (z uwagi na fakt

możliwości kontrolowania oddziaływań nanomateriał-białko, nanomateriał-

komórka żywa).


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

W2 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Jurczyk M., 2001 r., Nanomateriały. Wybrane zagadnienia., Wydawnictwo

Politechniki Poznańskiej.

Jakubowicz J., Jurczyk M., 2004 r., Nanomateriały ceramiczne., Wydawnictwo

Politechniki Poznańskiej.

Literatura

uzupełniająca

Bieżąca literatura monograficzna.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



15

Konsultacje






5






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Prognozowanie właściwości materiałów



Profil praktyczny







sylabusa










Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15 15 3



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

WIEDZA

W1




K_W05 P6S_WG

UMIEJĘTNOŚCI

U1 Ma umiejętność korzystania z norm i standardów związaną

z kontrolą jakości materiałów. K_U10 P6S_UW

U2

Potrafi zgodnie z zadaną specyfikacją zaprojektować

proces technologiczny do wytwarzania materiałów

o określonej strukturze i właściwościach. Ma

doświadczenie związane z rozwiazywaniem zadań

inżynierskich, zdobyte w praktyce.

K_U11 P6S_UW

P6S_UO


K_U14 P6S_UW

U4

Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga

wnioski, ocenia błędy pomiarowe.

K_U18 P6S_UW







Wykład – kolokwia, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne – kolokwia,



Wykłady Starzenie tworzyw polimerowych. Odporność doraźna i długoterminowa, zmiana

właściwości w czasie użytkowania. Czynniki powodujące starzenie. Starzenie

atmosferyczne. Biodegradacja. Zachowanie polimerów w zmiennym polu

elektrycznym i przy obciążeniach cyklicznych. Rodzaje odkształceń, pełzanie,

relaksacja, Sposoby przyspieszania degradacji polimerów – problem odpadów

polimerowych. Charakterystyka metod badań procesów starzenia polimerów.

Metody prognozowania czasu eksploatacji wyrobów z tworzyw polimerowych.

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ocena wpływu czasu i warunków na właściwości wybranych tworzyw

polimerowych. Oznaczanie skutków przyspieszonego starzenia polimerów

poprzez określanie zmian właściwości reologicznych i mechanicznych oraz

struktury. Badania dynamicznych właściwości mechanicznych tworzyw

polimerowych.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin


W1 x

U1 x x

U2 x x

U3 x

U4 x

K1 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Broniewski T., Iwasiewicz A., Kapko J., Płaczek W., 1970 r., Metody badań i ocena

właściwości tworzyw sztucznych. WNT, Warszawa.

Kaczmarek H., 1998 r., Efekty przyspieszonego fotochemicznego rozkładu polimerów

przez substancje mało - i wielkocząsteczkowe. Wydawnictwo Uniwersytetu M.

Kopernika Toruń.

Hałasa E., Heneczkowski M., 2007 r., Wprowadzenie do inżynierii termoodpornych

materiałów polimerowych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej,

Rzeszów.

Bełzowski A., 2002 r., Degradacja mechaniczna kompozytów polimerowych. Oficyna

Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.

Janowska G., Przygocki W., Włochowicz A., 2007 r., Palność polimerów i materiałów

polimerowych. WNT, Warszawa.

Literatura

uzupełniająca

Rabek J. F.:, 2008 r., Współczesna wiedza o polimerach, PWN, Warszawa.

Gruin I.:, 2003 r., Materiały polimerowe, PWN, Warszawa.

Szlezynger W., 1996 r., Tworzywa sztuczne, tom 2, rozdz. 24. Wydawnictwo

Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów.

Praca zbiorowa Nejman M.B., 1966 r., Starzenie i stabilizacja polimerów. WNT

Warszawa.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



30

Konsultacje 5






15






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Terminologia angielska w inżynierii materiałowej



Profil praktyczny







sylabusa

dr hab. Przemysław Kosobucki, prof. nadzw. UTP

Przedmioty wprowadzające Język angielski

Wymagania wstępne Znajomość języka angielskiego na poziomie podstawowym


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VI-VII 15 1



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

UMIEJĘTNOŚCI

U1




K_U17 P6S_UW

P6S_UO


w środowisku zawodowym, także w języku obcym K_U19

P6S_UW

P6S_UO

U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku obcym

opracowanie inżynierskie. K_U20 P6_UW




test


Wykłady Znajomość języka angielskiego w stopniu, który pozwala na zrozumienie fachowej

literatury.



Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin

pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Test

U1 x

U2 x

U3 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Domański P., 1996 r., English in Science and Technology. Wybór terminów i zwrotów

angileskich z nauk ścisłych i przyrodniczych. Wydawnictwa Naukowo - Techniczne,

Warszawa.

Błażejewski J., Grabowska A., Najbar J., Paszyc S., Sarna T., 2005 r., Glosariusz

terminów stosowanych w fotochemii. BETAGRAF P.U.H. Poznań.

Literatura

uzupełniająca

Aktualne artykuły z literatury technicznej.



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



15

Konsultacje 3






2






A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu / zajęć Seminarium dyplomowe



Profil praktyczny







sylabusa

W zależności od wybranego promotora

Przedmioty wprowadzające Przedmioty realizowane podczas cyklu kształcenia

Wymagania wstępne Metody opracowania i interpretacji wyników w formie

analitycznej i graficznej


Semestr Wykłady

Ćwiczenia

audytoryjne

Ćwiczenia

laboratoryjne

Ćwiczenia


Zajęcia

terenowe

Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*

VII 30 2



Odniesienie do

kierunkowych

efektów

uczenia się

Odniesienie do

charakterystyk

II stopnia

(kod składnika

opisu)

UMIEJĘTNOŚCI

U1 Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych


również w języku obcym

K_U17 P6S_UW

P6S_UO


w środowisku zawodowym, także w języku obcym K_U19 P6S_UW

U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim

i języku obcym opracowanie inżynierskie K_U20

P6S_UW

P6S_UO

U4 Ma umiejętność samokształcenia się K_U21 P6S_UW


K1 Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu - m.in.

poprzez środki masowego przekazu - informacji

o korzystnych jak i niekorzystnych aspektach działalności

związanej z produkcją i stosowaniem związków

chemicznych, potrafi przekazać takie informacje w sposób

powszechnie zrozumiały

K_K06 P6S_KK

P6S_KR


Seminarium.


Przedstawienie prezentacji multimedialnej na zadany temat, złożenie referatu.


Seminarium Temat seminarium ustalany w zależności od nauczyciela prowadzącego

seminarium dyplomowe.


PRZEZ STUDENTA

Efekt

uczenia się

Forma oceny

Egzamin

ustny

Egzamin

pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie

Prezentacja

multimedialna + referat

U1 x

U2 x

U3 x

U4 x

K1 x

7. LITERATURA

Literatura

podstawowa

Literatura uzależniona od tematu pracy inżynierskiej i prowadzącego seminarium

dyplomowe.

Literatura

uzupełniająca



Liczba godzin

Zajęcia prowadzone



zajęcia



30

Konsultacje 5






25




kod przedmiotu: d pozycja planu: d - utp w bydgoszczy...chemia ogólna i nieorganiczna, chemia...

Documents