Mimari Tasarım Eğitiminde Bilişim Teknolojilerinin Kullanımı ve Etkileri

Tayfun YILDIRIM1, Nurgül İNAN2, Arzu ÖZEN YAVUZ3

1. Mimarlık Bölümü, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye2.Mimarlık Bölümü, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye3.Mimarlık Bölümü, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye

mtayfun@gazi.edu.tr, ninan@gazi.edu.tr, arzuozen@gazi.edu.tr

Özet: Günümüzde, bilgisayar ve şebeke teknolojileri her alanda olduğu gibi, eğitim alanında da yoğun biçimde kullanılmaktadır. Mevcut mimari tasarım eğitimi de bu gelişmelerden etkilenmektedir. Geleneksel mimari tasarım eğitimi, eğitimci ile öğrencinin yüzyüze, karşıetkileşimli çalışmaları biçimindedir. Bu geleneksel yöntemde çalışmalar; kağıt üzerinde teknik çizim ve maket çalışması şeklindedir. Dijital teknolojilerin mimari tasarım eğitiminde kullanılması ile birlikte, öğrenciler çalışmalarını gerek iki boyutlu çizim, gerekse üç boyutlu modeller üzerinden yapabilmekte ve bilgisayar destekli fotogerçekçi görsel araçlar ile simülasyon ortamlarını kullanabilmektedirler. Bunun yanı sıra, mimari eğitimin karşıetkileşimli süreci de internet, intranet gibi uzaktan dijital teknolojiler ile desteklenilebilmektedir.Eğitimde kalitenin yükseltilmesi arayışları ve kalitenin uluslararası platformlara taşınması çabaları tasarım eğitiminin dijital ortamda gerçekleştirilmesini zorunlu kılmaktadır. Mimarlık eğitimi almış öğrencilere, bilgisayarla mimari tasarım kuramlarını, yöntem ve modellerini tanıtmak ve öğrencileri bu konularda eğitmek, tasarım probleminin bilgisayar ortamında nasıl ele alınacağını somut olarak görmeleri açısından önem kazanmaktadır. Bu çalışmanın amacı; bilişim teknolojilerinin mimari eğitim alanında kullanım olanaklarının tanıtılması ve olumlu- olumsuz sonuçlarının irdelenmesidir.

Anahtar Sözcükler: Mimari Tasarım, Mimari Tasarım Eğitimi, Bilişim Teknolojileri, Bilişim Teknolojilerinin Tasarım Eğitiminde Kullanımı

Effects and Utilization of Information Technologies in Architectural Design EducationAbstract: Nowadays,, computer and network technologies are intensively used in education field as in other field. Current architecture design education is also affected by these developments. Traditional architectural design education is in the form of face to face education and counter interaction works. In this traditional method works are technical drawings on paper and model activities. Students can make whether two dimension drawings or three dimension drawings together with using digital technologies in architectural design education and they can use simulation with computer supported photo realist visual tools. In addition to this, the counter interaction process of architecture education can be supported by remote digital technologies such as internet, intranet.Searching the way of increasing quality in education and efforts to carry to quality to international platforms make it necessary to carry out design education in digital environment. Introducing architectural design theories, methods and models with computer to student who are educated in architecture and train them in these subject are important to make them concretely learn how a design problem is considered in computer media. The aim of this study is to explain possibilities of using information technologies in architecture education and to investigate positive and negative results. Keywords: Architectural Design, Architectural Design Education, Information Technology, Utilization Information Technology in Design Education.

1. Giriş

Günümüzde, yaşamımızın her alanında bilgisayarlar, bilgisayarların ek donanımları, görsel-işitsel çoklu-ortam teknolojileri ile veri iletişimini sağlayan şebeke (Networking) teknolojileri artan yoğunlukta kullanılmaktadır.

Bilgi ve iletişim teknolojilerinin, kullanıldığı alanlarda verimliliği artırması ve sağladığı olanaklar nedeni ile eğitim alanında da kullanımı hızla artmakta ve geleneksel eğitim biçimlerini temelden değiştiren bilgisayar odaklı “dijital teknoloji devrimi” yaşanmaktadır. Bu değişim eğitimci ve öğrencinin eğitim mekanında buluştuğu geleneksel eğitim sistemindeki; mekansal, donanımsal ve eğitim içeriğinin; hazırlanması, sunulması ve sınanmasıyla ilgili değişiklikleri beraberinde getirmektedir [1].

Bilişim teknolojileri mimari tasarım eğitiminde de önem kazanmış, dijital ortamda tasarım ve araştırma olanaklarının kullanılmasını zorunlu hale getirmiştir. “Bilgiyi kullanmada güncel teknolojilerin sağladığı görsel/işitsel iletişim ortamlarının, mimarlık eğitiminde görerek ve duyarak öğrenmenin yanında öğrenme hızını ve kalitesini arttırdığı da bilinmektedir” [2].

Bu doğrultuda mimari eğitim kurumlarında, iki boyutlu çizim ve üç boyutlu modelleme, animasyonlar, fotogerçekçi simülasyonlar, elektronik arşiv ve kütüphanecilik hizmetleri, internet üzerinden uzaktan erişim olanaklarını kullanan tasarım stüdyoları gerekli hale gelmiştir. Böylece, kağıt üzerine yapılan çizimlerin ve maketlerin kullanıldığı, karşı etkileşimli geleneksel tasarım stüdyoları yerlerini, bilişim teknolojilerinin kullanıldığı ve uzaktan erişim destekli dijital tasarım stüdyolarına bırakmaktadır.

Bu çalışmada, bilişim teknolojilerinin mimari tasarım eğitiminde kullanım olanaklarının

tanıtılması ve olumlu-olumsuz sonuçlarının irdelenmesi amaçlanmaktadır.

Çalışma kapsamında, bilgisayar ve iletişim teknolojilerinin mimarlık eğitiminine katılımı ve katkılarının araştırılması hedeflenmiştir.

Yöntem olarak, Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümünde; tasarım eğitiminde kullanılan bilişim destekli dersler incelenmiş ve uygulamaları ile buradan elde edilen sonuçlar aktarılmıştır.

2. Bilişim Teknolojileri ve Mimarlık Eğitimi

Bilişim, toplumsal alanlardaki iletişimde kullanılan ve özellikle bilgisayarlar aracılığı ile, düzenli bir biçimde işlenmeyi öngören bilim olarak tanımlanmaktadır [3].

Yirmi birinci yüzyılın en değerli gücü olan bilgi, teknolojik gelişmelerle birleşince bilişim teknolojilerini oluşturmuştur. Bilgi, günümüz ekonomisinde toplumların rekabet güçlerini ve gelişmişlik düzeylerini belirleyen en önemli unsur haline gelmiştir. Bilgi ekonomisine geçişte eğitimden sağlığa kadar her alanda bilişim teknolojileri kullanılarak insan kaynaklarının geliştirilmesi ve yaşam boyu eğitim öncelikli önem taşımaktadır [4].

Teknolojik gelişmeler eğitim kurumlarının yapı ve işlevlerini de etkilemektedir. Endüstri, ekonomi ve iletişim gibi birçok toplumsal sistem eğitim kurumlarının teknolojiyi kullanabilen bireyler yetiştirmesini beklemektedir. Bu beklenti sadece teknoloji kullanımını öğretmeyi değil aynı zamanda öğretim etkinliklerinde kullanmayı da kapsamaktadır [5].

Bu doğrultuda, başta üniversiteler olmak üzere tüm eğitim kurumlarında değişik uygulamalar yürütülmektedir. Eğitimciler ve araştırmacılar kendi alanları ile ilgili doğru ve

etkili bilişim teknolojilerinin kullanım olanaklarını araştırmaktadırlar. Bu çalışma kapsamında da mimarlık eğitiminde bilişim teknolojilerinin kullanım olanakları belirlenmeye çalışılmıştır.

Mimarlık eğitimi, diğer eğitim dallarından farklı olarak, teorik derslerin yanında, tasarım eğitimini de içermektedir. “Tasarım eğitimi”; bilginin öğrenciye doğrudan aktarıldığı ve sınandığı bir ortamdır. Tasarım eğitiminin temel özelliği; tasarım eğitimine özgü uygulamalı stüdyo çalışmaları ile öğrenciye ait tasarımın eğitimci tarafından bire bir karşılıklı görüşme biçiminde eleştirilmesi ve yönlendirici bilginin aktarılmasıdır.

Tasarım stüdyolarında, Zihinsel bir süreç olan tasarlama sürecinde oluşturulan imgelerin dışsallaştırılması amacıyla grafik anlatım teknikleri ile geliştirilen eskizler ve soyut bir anlatımdan giderek somutlaşan modeller kullanılmaktadır. Bilişim teknolojilerinin bu süreçte kullanımı; tasarım sürecini bilinçli olarak izleyebilme, esnetebilme, parametrik olarak inşa ederek küçük değişiklikleri tüm sistemi bozmadan yapabilme olanaklarını sayısal ve görsel destek vererek sağlamaktadır. Bu nedenle tasarım sürecinde kullanılan anlatım ve modelleme tekniklerinin önemi büyüktür (Şekil 1).

Şekil 1. Tasarımın Nesnelleştirme sürecinde görselleştirme araçları

3. Bilişim Teknolojilerinin Mimarlık Eğitiminde Kullanım Biçimleri

Eğitimin her alanında araştırma, bilgiyi saklama ve aktarma kolaylıkları nedeniyle bilişim teknolojileri sıkça kullanılmaktadırlar.

Tasarım eğitiminde bilişim teknolojilerinin kullanımın, Bilgisayar teknolojileri ve İletişim teknolojilerinin kullanımı şeklinde iki biçimde gerçekleşmektedir;

3.1. Bilgisayar Teknolojilerinin KullanımıMimarlık eğitimi ve uygulama sürecinde yazılım ve donanım bağlamında bilgisayar teknolojilerinin kullanım uygulamalarını, genel amaçlı ve özel amaçlı (mimarlık mesleğine yönelik) olmak üzere iki başlık altında gruplamak olasıdır.

Genel amaçlı kullanım: Ofis kullanımına yönelik genel yazılımlardır bu programlar; ödev hazırlama, tablolama, bilgi araştırma, saklama, aktarımı ve sunuş amaçlı kullanılmaktadır.

Özel amaçlı kullanım: Mimarlık eğitim ve uygulamalarında tasarım ve yapı üretim süreçlerinde kullanılan yazılımlar bu grup içerisinde yer alırlar.

Tasarım sürecinde özel amaçlı bilgisayar yazılımları; iki boyutlu çizim, üç boyutlu modelleme, animasyon, görselleştirme, yapı tasarımının sanal ortamda deprem dayanımı, aydınlatma, ısı korunumu gibi performanslarının simule edilmesinde kullanılmaktadır.

Yapım sürecinin takip edilmesinde ise; malzeme stok kontrolu, metraj, işçi takibi, iş akış programlaması, maliyet analizi, malzeme siparişi, teknik çizimlere şantiyeden kolay ulaşım, ses ve görüntülü haberleşme, akıllı binalar bağlamında binanın birçok işlevinin otomasyonu (kişi tanıma, aydınlatma gibi fiziksel çevre etkilerine göre davranma, mekansal esneklik sağlama) gibi alanlarda yoğun olarak kullanılmaktadır.

Mimarlıkta bilgisayar teknolojilerinin kullanımı; üretimde hız, insan hatasının azaltılması, kesinlik – hassasiyet, arşivleme kolaylıkları, bilgiye hızlı erişim, gerçekçilik gibi olumlu girdiler sağlamaktadır [6].

3.2. İletişim Teknolojilerinin KullanımıKablolu ve kablosuz veri iletişimi sağlayan internet teknolojileri, iletişim teknolojilerin en yoğun geliştiği alan olarak görülmektedir. İletişim teknolojilerinin mimarlık eğitiminde kullanımı; internet üzerinden bilgiye erişim, (elektronik kütüphane, elektronik yayınlar, mimari arşivler vb. gibi), bilgi paylaşımı ve uzaktan eğitim şeklindedir.

İletişim teknolojileri, mimari süreçte yer alan farklı disiplinler, müşteri-tasarımcı, öğretim üyesi-öğrenci ve benzeri gruplar arasında sözel, sayısal ve görsel iletişimi kolaylaştıran, hızlandıran, bir yandan da belgeleyerek süreçleri izleten, sorgulatan, zamanı farklı kullandırtan çok boyutlu katkı sağlamaktadır.

4. Bilişim Teknolojilerinin Mimarlık Eğitiminde Kullanımına Bir Örnek

Bu çalışmada, Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü’nde yapılan çalışmalar ve mimarlık eğitiminin gelişim sürecinde “bilişim teknolojilerinin” kullanımı aktarılmaya çalışılmıştır.

Mimarlık eğitiminde mesleğe yönelik özel programlarının yanında, öğrencilerin genel bilişim teknolojilerinin kullanımı hakkında bilgi sahibi olmaları da önemlidir. Bu amaçla, akademik eğitimin ilk yılında genel bilgisayar kullanımı ile birlikte, ofis programları (word, excel, power point), internet kullanımı ve güvenliği ile ilgili dersler almaktadırlar. Bu derslerin amacı, öğrencilere, teorik dersleri ile ilgili araştırma, sunum, paylaşım ve iletişim becerilerini kazandırmaktır.

Diğer bilim alanlarından farklı olarak mimarlıkta, tasarım ürününe ait zihinsel sürecin somutlaştırılması gerekmektedir. Tasarım derslerine yönelik özel programların (CAD programları) kullanımı ile öğrenciler, zihinlerinde oluşturdukları imajları, fotogerçekçi biçimde nesnelleştirebilmektedir.

“Mimarlık eğitimine yeni başlayan öğrencilerin yaşadıkları en büyük zorluk, mimari tasarım sürecinde tasarladıkları ürünü ve mekansal ilişkilerini yorumlamak ve iki ve üç boyutlu modellerle anlatmaktır” [7].

Tasarım eğitiminde kullanılan iki ve üç boyutlu model üretebilen özel bilgisayar programları (Mimari çizim ve görselleştirme amaçlı yazılımlar), öğrencinin, düşüncelerini görsel olarak aktarabilmesi için yardımcı bir araç olarak kullanılmaktadır.Mimarlık eğitim ve uygulama bilgi disiplini içerisinde kullanılan grafik amaçlı, bilgisayar destekli tasarım (CAD) yazılımları; Pixel bazlı yazılımlar, Vektör bazlı yazılımlar, Katı modelleme ve NURBS (Eğrisel Formlar) yazılımlar, Obje bazlı yazılımlar, Animasyon, seslendirme, resim işleyici ve son işlemler amaçlı yazılımlar olarak beş grupta incelemek mümkündür [8].

Piksel bazlı yazılımlar : İki boyutlu en küçük tanecik olan piksellerin yanyana gelmesi, renk atanması işlemleri ile grafik elde edilen yazılımlardır (Şekil 2).

Şekil 2. Piksel bazlı grafik yazılımı.

Vektör bazlı yazılımlar: Çizgi elemanı ve telçerçeve (wireframe) ile ızgara (mesh) biçiminde çizim üreten yazılımlardır. İki boyutlu düzlemsel ve üç boyutlu kartezyen uzayda tasarım çizgiler, çizgilerin kesiştiği düğümler ve yüzeylerin kapatılması işlem sırası ile modellenmektedir (Şekil 3).

Şekil 3. Vektör bazlı yazılım

NURBS bazlı yazılımlar: Vektörel yazılımların benzeri olmakla birlikte; düzenli geometrik formların dışında kalan eğrisel, organik ve irrasyonel formların yaratılmasında kullanılmaktadır. Bu bilgisayar destekli tasarım (CAD) yazılımında, bütünsel bir asal form deforme edilerek yeni formlar türetilebilmektedir. Bu niteliği ile organik, irrasyonel biçime sahip bina modellemelleri için uygun yazılım çeşididir (Şekil 4).

Şekil 4 Nurbs bazlı CAD yazılımları)

Obje bazlı yazılımlar: Temel geometrik formların, taşıyıcı sistem, duvar, kapı, pencere gibi yapı elemanlarının obje kütüphaneleri halinde yazılımda var olduğu ve tasarımcı tarafından parametrik olarak seçilerek; mimari kompozisyonun elde edildiği yazılımlardır. Burada; yapı elemanları ile birlikte tipleşmiş mekanlar, objeler (laboratuarlar, ıslak hacimler, tefriş elemanları, düşey sirkülasyon araçları) gibi mimari elemanlar hazır kütüphanelerden (veritabanı) alınarak kullanılmaktadır. Bu veritabanı, tasarımcı tarafından tasarım problemine göre yeniden yaratılabilmektedir. Yapı endüstrisinde gelişmiş ve standartlaşmış yapı elemanı kullanan tasarım ortamları için kullanılan yazılım tipidir (Şekil 5,6,).

Şekil 5. Obje bazlı modelleme yazılımı.

Şekil 6. M 258, 3D modelleme ve animasyon dersi uygulaması, Mehmet Arıdoğan (2003),

Kenan Bilhan (2003).

Fotogerçekçi mimari simülasyon yazılımları: Vektör veya obje bazlı yazılımda üretilen üç boyutlu bina modellerine kamera, ışık ve yapı malzemesi eşlemeleri eklenerek mimari ürünlerin fotogerçekçi görüntülerinin elde edildiği yazılımlardır (Şekil 7,8,9).

(a)modelleme (b) malzeme (c)ışıklandırma

Şekil 7. Görsel nesne haline dönüştürme (Ayasofya) [9].

Şekil 8. Fotogerçekçi simülasyon yazılımı ile elde edilen dış perspektif-Haluk Kahraman (2009),

Mehmet Aydın (2009)

Şekil 9. Fotogerçekçi simülasyon yazılımı ile elde edilen iç mekan perspektifi- Esma Gül Alp(2009),

Muhammet Başeğmez(2009)

Fotogerçekçi mimari simülasyon yazılımlarındaki diğer bir gelişme karşıetkileşimli (interactive) animasyonların yaratılmasıdır. Dijital filmlerde önceden kurgulanan kamera

yolunda sabit bir dolaşım sağlanırken, karşı etkileşimli animasyonlarda izleyici mouse hareketi ile istediği yöne harkete ederek mimari tasarımı istediği gibi gezebilmektedir. Bu animasyon çeşitlerine VRML (Virtual Reality Modelling Language), IPIX ve Panoramik (Pan) dosya tiplerinde oluşturulmuş animasyonlar örnek olarak verilebilir (Şekil 10).

Şekil 10. VRML ile oluşturulmuş Leonardo Sanal Müzesi

Sanal gerçeklik yazılım ve donanımları: Tüm bu teknolojilere ek olarak mimarlık eğitim ve araştırmalarında kullanılan diğer bir teknik de sanal gerçeklik yazılımlarıdır (Şekil 11).

“Sanal gerçeklik (Virtual Reality-VR). kişinin bir veya birden çok duyusuna hitap eden ve kullanıcıların hareketleri ile gerçek zamanlı oluşan bilgisayar yaratımlı sanal bir dünyadır. Kullanıcının hareketi ile gerçek zamanlı bir etkileşim içerisinde olması sanal gerçeklik sistemlerini diğer sistemlerden ayıran en önemli özelliktir [10].

Şekil 11. Sanal gerçeklik ile oluşturulmuş müze örnekleri

Mimari çizim ve görselleştirmeye yönelik bu yazılımların kullanılması ile mekanı anlama, yorumlayıp değerlendirme ve yeniden üretme süreci hızlanmaktadır.Yazılımların sağladığı olanaklarla, hareket ve zaman kavramlarının etkilerini içinde barındıran görsel modeller, tasarımcının ışık, renk, doku, yansıma gibi etkileri görebilmesinin yanında formun ve

mekanın uzamsal niteliklerinin daha iyi algılamasını sağlar. Gerçeğe yakın görsel benzetimlerin ve canlandırmaların bu özellikleri, öğrencilerin mekana ilişkin deneyimleri yaşamalarına olanak verir.

Mimarlık eğitiminde kullanılan genel ve özel amaçlı bilgisayar programlarının yanında, karşılıklı veri iletişimini hızlandıran, zaman ve mekandan bağımsız hale getiren internet teknolojilerinin kulllanılması da önem kazanmıştır.

Tasarım eğitiminin temel özelliği; öğrenciye ait tasarımın eğitimci tarafından bire bir karşılıklı görüşme biçiminde eleştirilmesi ve yönlendirici bilginin aktarılması şeklindedir. Karşı etkileşimli iletişime ihtiyaç duyan tasarım eğitiminde internet teknolojisinin getirdiği en büyük kolaylık, tasarım kritiğini zaman ve mekandan bağımsız hale getirerek uzaktan eğitime olanak sağlamasıdır.

İnternet teknolojileri mekan olarak birbirinden uzak konumlardaki eğitimci ve öğrencinin işbirliği yaparak ve iletişim kurarak dijital ortamlarda tasarımlarını yapmalarına olanak verir. Eğitimci ve öğrenci eş zamanlı ve ayrı zamanlı oturumlarda birbirleri ile iletişim kurabilirler. Tasarım bilgilerini ve tasarımla ilgili görüş ve düşüncelerini, internet ortamında ve bilgisayar desteği ile paylaşırlar.

Ayrı zamanlı iletişim; kullanıcılardan birincisinin veriyi gönderdikten sonra, eğitimcinin bu veriyi alıp, üzerinde gerekli işlem ya da kontrolleri yaptıktan sonra, tekrar öğrenciye geri gönderdiği eş zamanlı olmayan veri alış verişidir. Örneğin; tasarımların e-mail yoluyla gönderilmesi, internet sayfasına ödevlerin eklenmesi vb.

Eş zamanlı iletişim; her iki kullanıcının aynı masa üstünde çalışıyormuş gibi, ekranda aynı dosyayı görüp her ikisinin de bu dosya üzerinde işlem yapmalarına ve böylece aynı anda çalışmalarına olanak tanıyan veri alış

verişidir. Bu sistemde, aynı zamanda kullanıcılar birbirlerine ses ve görüntülerini de gönderebilmektedirler. Bu şekilde eş zamanlı uzaktan erişim olanaklarının kullanılması ile mimarlık eğitiminde sanal tasarım stüdyolarından bahsetmek mümkündür.

Gazi Üniversitesi Mimarlık Bölümündeki seçmeli bir ders bünyesinde sanal tasarım stüdyosu uygulaması yapılmaktadır(Şekil 12).

Şekil 12.Sanal Tasarım Stüdyosu

Mimari tasarım eğitimi sürecinde öğrenci ve eğitimci masa başında karşılıklı konuşarak ve çizim üzerinde düzenlemeler yaparak proje kritiğini gerçekleştirmektedir (Şekil 13).

Şekil 13. Mimari Tasarım Stüdyosu

Mimari tasarım sürecinin verimli sürdürülebilmesi için uzaktan erişimin sağlandığı sanal tasarım stüdyosunda da aynı yol izlenmektedir. Bunun için öğrenci çalışmasının, öğrenci ve eğitimci tarafından aynı anda görülebilmesi ve karşılıklı iletişimin sağlanması gerekmektedir. Bu amaçla sanal tasarım stüdyosunda, eşzamanlı iletişime olanak sağlayan LogMeIn programı kullanılmaktadır. Bu program ile her iki kullanıcı aynı arayüze müdahale edebilmekte ve açılan konuşma penceresi ile iletişim kurabilmektedirler (Şekil 14).

Şekil 14. Uzaktan Erişimle Tasarım Kritiği

İnternet teknolojilerinin tasarım stüdyosu eğitiminde kullanılması ile, Eğitimci ve öğrencinin zamana bağlı olma, bina gereksinmesi, eğitim programı içinde kısıtlı görüşme olanakları gibi olumsuzlukları ortadan kalkmış, tasarım süreci hızlanmış ve daha verimli hale gelmiştir

4. Sonuç ve Öneriler

Mimarlık eğitimi, lisans eğitiminden başlayıp meslek hayatı boyunca devam eden bir süreçtir. Mimarlık eğitiminin temel niteliğini öğrenci ile eğitimcinin yüzyüze karşıetkileşimi oluşturmaktadır.

Tasarım eğitimine yönelik yapılan araştırmalar devam ederken, hayatımızın her alanında etkili olan bilişim teknolojilerinin de tasarım eğitiminin geliştirilmesi sürecinde değerlendirilmesi kaçınılmaz bir hale gelmiş, akademisyenler de araştırma başlıklarına “bilişim teknolojilerini” eklemişlerdir. Böylelikle, eğitim sürecinin içeriğini ve verimini artırmaya yönelik yeni araştırmalar, tasarım eğitimi için yaratıcı çözümler üretilebilecektir.

Bilginin üretilmesi, değerlendirilmesi ve paylaşımında bilişim teknolojilerini etkisi tartışılmazdır. Ancak tasarım eğitimi gibi karşı etkileşimli yüz yüze eğitimin verildiği bir ortamda, bilişim teknolojileri; bilgi paylaşımının yanında öğrenciye hız, zaman, çeşitlilik ve görsellik gibi avantajlar sunmaktadır. Dolayısıyla Bilişim teknolojileri, tasarım sürecinin zenginleştirilmesinde ve tasarım becerisinin geliştirilmesinde kullanılmaktadır.

Bu çalışmada, Gazi Üniversitesi Mimarlık bölümünde verilen bilişim teknolojileri destekli dersler bağlamında, Mimari tasarım eğitimi sürecinde sağlanan olumlu ve olumsuz yönler belirlenmiştir.

Olumlu yönler :•Bilgi kaynaklarına ulaşımda hız sağlamaktadır. •Üretilen ders materyallerinde hız, hassasiyet, insan hatasını azaltma, arşivleme ve erişim kolaylıkları sağlamaktadır.•Mimari tasarımın daha kısa sürede gelişmesini sağlamaktadır.•Mimari tasarım sürecinde kısa sürede daha fazla alternatif üretme şansını artırmaktadır. •Öğrecinin mekanı algılama, değerlendirme ve yeniden üretme süreci hızlanmaktadır.•Öğrenciler, zihinlerinde oluşturdukları imajları, fotogerçekçi biçimde nesnelleştirebilmektedir.•Gerçeğe yakın görsel benzetimlerin ve canlandırmalar, öğrencilerin mekana ilişkin deneyimleri yaşamalarına olanak verir.•Bilişim teknolojilerinin uzaktan erişime olanak sağlaması ile birlikte, eğitimci ve öğrencinin zamana bağlı olma, bina gereksinmesi, eğitim programı içinde kısıtlı görüşme olanakları gibi olumsuzluklar ortadan kalkmaktadır.

Olumsuz Yönler :• Dinamik bir yapıya sahip olan bilişim ortamında, yazılımlardaki büyük değişikliğe rağmen, donanımlar yetersiz kalmaktadır.

Mimarlık eğitiminin teknoloji ile bütünlük sağlaması açısından gerek ders içeriklerinin, gerekse öğrenci ve eğitmenin bilgilerinin de sürekli güncellenmesi gerekmektedir.

Sonuç olarak, Bilişim teknolojisi mimari eğitimin asal bileşenlerinden biridir.

5. Kaynaklar

[1]. Farhad, S., “Development of a distance education assessment instrument”, Educational Technology Research and Development, Springer Boston, Volume 39, pp. 65-77, (1991).

[2]. Akrout, N., Roxin, I., “Broadband Multimedia for Distance Education via Satallite”, Advanced Research in Computers and Communications in Education, Ed:Cumming, C., Okamato, T., Gomez, L., IOS Press, Ohmsha, pp. 223-228, (1999).

[3]. Nakilcioğlu, İ., H., “Bilişim Toplumunun Stratejisini Oluşturmada İnternetin Katkısı”, Bilişim ’06 Bildiriler Kitabı, TBD Yayınları :25, Ankara, 43, (2006).

[4]. Bilişim Şurası , Türkiye 2. Bilişim Şurası. Eğitim Çalışma Grubu: Taslak Rapor (2004). http://www.bilisimsurasi.org.tr

[5]. Tuti, S., “Eğitimde Bilişim Teknolojileri Kullanımı Performans Göstergeleri, Öğrenci Görüşleri Ve Öz-Yeterlik Algılarının İncelenmesi”, Y. L. Tezi, Hac. Üni. F. B. E., 1-5, (2005)

[6]. Warren, W.H., “Self- Motion: Visual Perception and Visual Control”, Percetion Of Space And Motion, 2nd Edition ,Editors: Epstein W. and Rogers S., Academic Press, San Diego, pp. 263-325, (1995).

[7].Çağdaş, G., “Mimarlıkta Bilişim ve Eğitimi”, İTÜ Dergisi,14-18, (2008)

[8].Yıldırım, M.T., “Mimari Tasarımda Biçimlendirme Yaklaşımları ile Bilgisayar Yazılımları İlişkisi”, Gazi Üniversitesi Müh. Mim. Fak. Der., Ankara, 19 (1), pp. 66-70, (2004).

[9].Foni, A.E., Papagiannakis, G., Magnenat, N., “Virtual Hagia Sophia: Restitution, Visualization and Virtual Life”, .ch 26, 02,(2004).

[10]. D. Bertol, “Designing Digital Space:An Architect’s Guide To Virtual Reality”, John Wiley & Sons , New York, pp. 23-39, (1996).