INDEX GENERALIS

articulorum et

De ac significatione Theologicae sancti . 7 De sancti Thomae ac de structura articulorum . . .

De — De venatione inductiva — De — De unione analysis et 24.

De theologici relatione cum interiori 30

Prologus summae Theologicae 34

Qu. I. — De sacra

AKT. I. — sit praeter philosophicas disciplinas doctrinam 36

II. — sacra doctrina sit 39 Corollaria, 40. — objectiones, — : an fides infusa sit

ad theologiam necessaria, 42. — Dubium : de proprie dictis, 43. — Dubium 3™ : habetur proprie ? 44. — Dubium : Quaenam theologicae possunt ut fidei ? 45. — Solv. objectiones, 47.

ART. III . — Utrum sacra doctrina sit una scientia 49 Corollaria,

ART. — Utrum sacra doctrina sit scientia practica an 52 ART. V. — Utrum sacra doctrina sit dignior 54

Dubium : an sit certior prout est in nobis viatoribus, 56. — Dubium : quomodo sit dignior scientiis a quibus aliquid accipit, 57. — Dubium : an theologia sit habitus entitative 60.

ART. Utrum sacra theologia sit sapientia Dubium : Quomodo judicat de aliis scientiis, servata et

? 63. — Dubium : sapientia theologica distin-guitur a dono sapientiae ? 64. — Coroll. de apologetica et de ejus relatione ad theologiam, 65.

ART. Utrum sit sacrae theologiae 65 Corollaria de theologicis et de relatione theologiae ad philoso-

68.

Garrigou-Lagrange, RéginaldDe Deo uno[1938]

digitalisiert durch:IDS Luzern

5 7 2 INDEX GENERALIS

ART. Utrum sacra theologia sit argumentativa 69 De Locis theologicis et de modo argumentandi in sacra theologia,

ART. Utrum Sacra Scriptura 72 ART. X. — Utrum Sacra sub una littera kabeat plures sensus . 73

Dubium : An aliquibus Sacrae Scripturae textibus plures subsint sensus litterales, 74.

Qu. II. — An Deus sit.

ART. I. — Utrum esse sit per se 80 Solvuntur objectiones, 82. — De ontologico apud 85. —

Quid dixerit Ecclesia de 89.

ART. II. — Utrum Deum esse sit 90 De demonstratione a posteriori, per 93. — Quare sit valida et qualis

debeat esse ut sit valida, 93. — Causa propria debet esse causa per se seu et 96. — Causa est causa propria effectus universalissimi, 97. — Dubium : utrum praedicta demon­stratio ab fieri debeat secundum praeteritarum, quae subordinantur, an secundum seriem causarum nunc existentium, quae per se subordinantur, 99. — Coroll., — Dubium : quomodo, per respectum ad agnosticismum, duplex ontologicus et transcen-dens notionum ac principiorum quibus probationes existentiae Dei, — Dubium : quomodo Deum esse demonstrari possit et sit articulus fidei,

ART. I I I . — Utrum Deus sit De universalitate et ordine ad probandum Deum esse, —

An sit probatio generalissima quae in confuso has quinque vias praecontineat, — Prima via, ex motu, p. — Secunda via, ex ratione causae — Tertia via, ex rerum — Quarta via, ex gradibus

Perfectionis in entibus, — Quinta via, ex ordine mundi, — De concursu harum quinque viarum,

De Natura Dei et de ejus attributis in communi.

De constitutivo naturae divinae secundum nostrum concipiendi

De diversis — Deus est primario Esse subsistens,

De divinis attributis in communi Quomodo attributum divinum ? — Quomodo dividuntur attri-

buta divina ? — Quomodo attributa divina distinguuntur ab invicem et ab essentia divina ? Sententia nominalium, — Sententia Scoti, — Sententia communis theologorum,

Qu. III. — De Dei.

I. — Utrum Deus sit corpus ART. II. — Utrum in Deo sit et materiae . . . . ART. III. — Utrum sit Deus quod sua essentia vel natura . . . ART. IV. — Utrum in Deo sit idem essentia et esse

Coroll. : In aliis entibus aliud est esse et aliud essentia, contra Suare-

INDEX GENERALIS

— In omni re a Deo causata, essentia est potentia per respectum ad esse, et proinde realiter ab eo — Hoc est fundamentum confutationis pantheismi, — Dubium : An sanctus Thomas deduxerit hoc corollarium : in omni creatura aliud est essentia et aliud ejus esse, De momento hujusce doctrinae, quae est clavis tractatus de Deo uno,

terminus probationum exsistentiae Dei et divinorum, ibid.

ART. V. — Utrum Deus sit in genere aliquo . VI. — Utrum in Deo sint aliqua

ART. VII. — Utrum Deus sit omnino simplex ART. VIII. — Utrum Deus in compositionem aliorum veniat . . . .

Quasnam pantheismi cognovit sanctus Thomas ? — et quomodo formas pantheismi sanctus Thomas ? — Quomodo secundum formulata a potest pantheismus modernus ? — esse subsistens omnino simplex et tabile realiter et essentialiter distinguitur a mundo composito et et ab omni ente contingenti, in quo aliud est essentia et esse, — De veritate fun­

seu suprema philosophiae christianae, ibidem.

Qu. IV. — De perfectione.

ART. I. — Utrum Deus sit perfectus ART. II. — Utrum in Deo sint perfectiones rerum

Post creationem sunt entia, sed non est plus entis seu plus per-fectionis,

ART. III . — Utrum aliqua creatura sit similis Deo De fundamento analogiae inter Deum et creaturas, sq. Ex hoc articulo

constat quod ens et perfectiones simpliciter simplices de Deo et de creaturis secundum rationem non simpliciter sed proportionaliter

Qu. V. — De Bono in

ART. I. — Utrum bonum secundum rem ab ente ART. IL — Utrum bonum secundum rationem sit prius quam ens . .

Ens est simpliciter prius bono, — Corollarium : intellectus est simpliciter, eminentior voluntate, — Bonum est secundum quid prius quam ens, in causando, — Corollarium : voluntas est secundum quid prior intellectu,

in movendo,

ART. III . — Utrum ens sit bonum ART. IV. — Utrum bonum habeat rationem causae finalis

Pulchrum est proprietas transcendentalis entis, — In quo sensu bonum est sui,

V. — Utrum ratio boni consistat in modo, specie et ordine . . . ART. VI. — Utrum convenienter dividatur bonum, per honestum, utile

et delectabile Corollaria quoad fundamenta moralitatis contra hedonismum et

574 INDEX GENERALIS

Qu. VI. — De Bonitate Dei.

ART. I. — Utrum esse bonum Deo conveniat De relatione supremi finis cum agente, quod est fons

tatis,

ART. Utrum Deus sit bonum ART. I I I . — Utrum esse bonum per essentiam sit proprium Dei . . .

IV. — Utrum sint bona bonitate divina

Qu. VII. — De

ART. I. — Utrum Deus sit De hujusce Deus est esse subsistens, dum in omni

ente distinguitur realiter essentia ab esse, — Quomodo Suarez dissentit in hoc a sancto et probat Dei ?

ART. II . — Utrum aliquid aliud quam Deus possit esse infinitum per essentiam

ART. III . — Utrum possit esse aliquid secundum magnitu-

IV. — Utrum possit esse infinitum in rebus secundum tudinem

Dubium de valore apodictico hujusce articuli, — Reca-pitulatio, 202.

Qu. VIII. — De existentia Dei in rebus.

ART. Utrum Deus sit in omnibus rebus 204 Objectiones Scoti et Scotistarum, 208. — De valore demonstrationis sancti

Thomae, ibid. — Deus est virtute praesens in spatiis imaginariis, non vero positive, quia haec spatia imaginaria non sunt quid reale actuale,

ART. II. — Utrum Deus sit ubique AKT. III. — Utrum Deus sit ubique per essentiam, praesentiam et poten-

ART. IV. — Utrum esse ubique sit proprium Dei

Qu. IX. — De Dei.

Utrum Deus sit omnino Corollarium de immobilitate perfectionis seu summa stabilitate, prout oppo-

nitur immobilitati inertiae,

ART. II. — Utrum esse sit Dei proprium Corollarium de radice instabilitatis creaturae,

INDEX GENERALIS

Qu. X. — De Dei aeternitate.

A R T . I. — Utrum convenienter « vitae tota et perfecta possessio »

Expressio « tota simul » excludit 222. — ex 224.

A R T . Utrum Deus sit 225 Dubium : quomodo res creatae dicuntur realiter in aeternitate? 227.

A R T . Utrum esse sit proprium Dei 228

De aeternitate participata qua mensuratur visio beatifica electorum, 228. — De veritatibus negative 228.

A R T . — Utrum aeternitas a tempore et quomodo 228 In quo « nunc fiuens » temporis et nunc stans 229.

A R T . aevi et temporis 230 De tempore discreto — Dubium : quomodo sit

simul, quamvis prius et posterius,

A R T . Utrum 232 De unitate temporis continui, 232. — Recapitulatio, 233.

Qu. XI. — De unitate Dei.

A R T . Utrum unum addat aliquid supra ens 234 A R T . Utrum unum et opponantur 238 A R T . Utrum Deus unus 240 A R T . IV. — Utrum Deus sit unus 242

Qu. XII. — De Cognoscibilitate Dei.

A R T . I. — Utrum aliquis intellectus possit Deum videre per

essentiam 245 Quid sit de fide circa visionem beatificam, 246. — De erroribus

damnatis, 247. — De testimonio Sacrae Scripturae et Traditionis circa visionem beatificam, 250. — Quomodo sanctus Thomas beatificae, 253. — Dubium circa significationem et hujusce argumenti, 255. — Responsio, 257. — De terminologia recepta, 257. — De diversis

sententiis, 259. — Sententia thomistarum, 262. — Utrum naturali rationis haec realis possibilitas visionis beatificae possit rigorose 264. — Compendium responsionis, 269.

A R T . I I . — Utrum essentia Dei ab intellectu creato per aliquam simili-tudinem videatur 269

Examen ratiomim, 272. — Solvuntur objectiones, 274. — Dubium : An in visione beatifica, divina essentia gerat vices speciet impressae et

Dubium : Quomodo hoc fiat absque imperfectione pro divina essentia, 277.

A R T . I I I . — Utrum essentia Dei videri possit oculis . . 280

INDEX GENERALIS

A R T . IV. — Utrum aliquis intellectus per sua naturalia divinam essentiam videre possit

De objecto adaequato intellectus nostri, 284. — Dubium : An possit de potentia Dei absoluta creari intellectus qui per vires proprias naturales possit videre Deum prout est in se, 286.

A R T . V. — Utrum intellectus creatus ad videndam Dei essentiam aliquo creato indigeat 288

De diversis theologorum sententiis, 289. — Quomodo sanctus Thomas probat necessitatem luminis gloriae ? — Solvuntur objectiones, 292. — Dubium : Quomodo gloriae concurrit cum ad visionem beatificam ? 293. — Dubium : An possit creari intellectus cui lumen gloriae connaturale, 294. — Dubium : Quare repugnat substantia creata ? 294.

VI . — Utrum videntium essentiam Dei unus videat 295

Dubium Utrum inaequalitas visionis proveniat ex solius luminis gloriae, an ex inaequalitate vigoris naturalis ipsius intellectus, 296. — Dubium : Utrum aliqui beati pares in gloria, 296.

A R T . VI I . — Utrum videntes Deum per essentiam 296 Dubium An beati videant quae in Deo formaliter

et necessario, 297. — Dubium : An videant decreta libera quae sunt in Deo, 297.

A R T . V I I I . — Utrum videntes Deum per essentiam in Deo videant quae sunt et esse possunt 298

A R T . I X . — Utrum ea quae videntur in Deo a videntibus divinam essentiam, per aliquas videantur 298

De visione in Verbo et de visione extra 299.

A R T . X . — Utrum videntes Deum per essentiam simul videant omnia quae in ipso vident 299

A R T . X I . — Utrum aliquis in hac vita possit videre Deum per essentiam 300 A R T . X I I . — Utrum per rationem naturalem Deum in hac vita cogno-

scere possimus A R T . X I I I . — Utrum per gratiam habeatur altior cognitio Dei quam

ea quae habetur per rationem naturalem Recapitulatio totius hujusce quaestionis,

Qu. XIII. — De Nominibus Dei.

A R T . I . — Utrum aliquod Deo conveniat 303 A R T . I I . — Utrum aliquod dicatur de Deo substantialiter . . 305 A R T . I I I . — Utrum aliquod nomen dicatur de Deo proprie 308

IV. — Utrum dicta de Deo sint synonyma 309 Quatuor corollaria, sq.

V. — Utrum ea quae de Deo dicuntur et de creaturis univoce dicantur de ipsis

De duplici analogia et proportionalitatis, — Solvuntur objectiones,

A R T . VI. haec nomina per prius dicantur de creaturis quam de Deo

INDEX GENERALIS

ART. VII. — Utrum nomina quae important ad creaturas dicantur de Deo ex tempore

De eminentia : Synthesis Septem priorum articulorum, eorum significatio,

Comparatio doctrinae sancti Thomae cum doctrinis Scoti et In quo sensu perfectiones divinae sunt in Deo formaliter ? — In quo sensu sunt in Deo eminenter ? — Consectaria, 324.

ART. VIII. — Utrum hoc nomen « Deus » sit nomen naturae . . . . 324 ART. IX. — Utrum hoc nomen » sit communicabile 325 ART. X. — Utrum hoc nomen « Deus » dicatur univoce de vero Deo,

de idolis, de justis 325 ART. XL — Utrum hoc nomen Qui sit proprium nomen

Dei 325 ART. XII. — Utrum propositiones possint formari de Deo . 326

Qu. XIV. — De Scientia Dei.

ART. I. — Utrum in Deo sit scientia 328 De immaterialitate ut est ratio propter quam aliquid sit cognoscitivum, 329. —

Solvuntur objectiones,

ART. II. — Utrum Deus intelligat se 332 ART. III . — Utrum Deus comprehendat seipsum 333 ART. IV. — Utrum intelligere Dei sit ejus substantia . . . . 334

Dubium An sit distinctio virtualis inter essentiam Dei, ejus intelligentiam et ejus intellectionem, 335. — Dubium : Quodnam est objectum formale et primarium cognitionis divinae, 335.

ART. Utrum Deus a se 336 De in quo Deus alia a se cognoscit, 338-340.

ART. VI. — Utrum Deus cognoscat alia a se propria . . . 340 ART. VII. — Utrum scientia Dei sit 343

VIII. — Utrum scientia Dei sit causa rerum 343 De relatione inter dirigens electionem divinam et imperium praesup-

ponens hanc electionem, 346. — Solvuntur objectiones, 347. — Quomodo distinguitur scientia simplicis intelligentiae a scientia visionis, secundum sanctum Thomam, 347, sq.

ART. IX. — Utrum Deus habeat scientiam non 348 ART. X. — Utrum Deus cognoscat mala 349

Dubium : Quomodo Deus futura 350. — De decreto divino permissivo et de hujusce doctrinae, 350.

ART. XI. — Utrum Deus cognoscat singularia

ART. XII. — Utrum Deus cognoscat infinita 352

ART. XIII. — Utrum scientia Dei sit futurorum contingentium . . . 353 De interpretatione hujusce articuli proposita a molinistis, 355. — Examen

hujusce interpretationis, 355. — Quomodo, juxta thomistas, futura sint in aeter­nitate 357. — Solvuntur objectiones, 359.

De scientia media. Quid sit scientia media pro Molina, 360. — De aequivocatione vitanda, 362, (nota — Critica theoriae scientiae 362 : Haec theoria non convenit cum principiis doctrinae sancti Pauli, 363, sancti Augustini, 363, sancti Thomae, 364, et adversatur multis principiis communiter receptis a theologis, 364. — Solvuntur objectiones, 366. — De diversis exphcandi scientiam 368. — Recapitulatio, 368.

INDEX GENERALIS

Sententia de praescientia futuribilium, 369. De sententiis aliis a nostra et a circa futuribilium

liberorum, 370.

ART. XIV. — Utrum Deus cognoscat enuntiabilia 370 ART. XV. — Utrum scientia Dei sit invariabilis

XVI. — Utrum Deus habeat de rebus scientiam . Recapitulatio, p. 372.

Qu. XV. — De divinis.

Summa : Utrum ideae sint in Deo, 373. •— Utrum sint plures ideae in Deo, 373. — Utrum quae cognoscit Deus sint ideae, 374.

Qu. XVI et XVII. — De Veritate et de Falsitate.

Summa litterae : De veritate in communi, 376. — Deus est ipsa veritas per essentiam (seu prima veritas in essendo, ac proinde in intelligendo et in dicendo), 377.

De falsitate : quomodo potest esse, non in rebus naturalibus ad intellectum divinum, sed in intellectu creato ? 378.

Qu. XVIII. — De vita

Summa Quid sit vita in communi, 379. — Deus est ipsa vita per essentiam, quia est intelligere subsistens, 379. De

seu stabilitate vitae divinae, quae mensuratur aeter­nitate. Ibidem.

Qu. XIX. — De voluntate Dei.

Divisio quaestionis ART. Deo voluntas 382

Corollarium : Voluntas Dei est ipsum subsistens absque distinctione virtuali intrinseca inter 386.

ART. II . — Utrum Deus alia a se 388 Dubium 1» An sola bonitas divina sit objectum formale, motivum et

nativum voluntatis divinae, 395. — Dubium : An sola divina bonitas sit objectum adaequatum voluntatis divinae, 396. — Corollarium : Deus omnia operatus est propter increatam bonitatem manifestandam, 397.

ART. III. — Utrum quidquid Deus ex necessitate velit 397 Dubium : Per quid formaliter constituitur actus liber Dei ? —

Dubium Utrum Deus, sine mutatione sui, possit incipere velle quod non voluit, 404. — Dubium : Utrum voluntas Dei libera possit suspensa ab omni actu circa objectum creatum, 404. — Dubium : Utrum actus liber v. g. creandi in Deo sit perfectio simpliciter simplex, 405.

ART. IV. — Utrum voluntas Dei sit causa rerum 405 Quomodo Deus est causa rerum « per determinationem voluntatis », quae vocatur

vel decretum voluntatis divinae, directivum et antecedens imperium, 407.

INDEX GENERALIS

ART. V. — Utrum voluntatis divinae sit assignare aliquam . 408 Est motivum volendi non ex parte Dei volentis, sed ex parte objecti

voliti, 409. Corollarium Duplex error vitandus : contingentismus absolutus et absolutus, 409. — Coroll. : Primi effectus a Deo voliti ex sola divina voluntate dependent, — Coroll. : est dicere : non sunt quaerendae rationes Creationis et Incarnationis,

A R T . VI. — Utrum voluntas Dei impleatur

De voluntate Dei antecedenti et de voluntate Quid sit voluntas antecedens secundum Damascenum, — Secundum sanctum est voluntas quae fertur circa bonum absolute et non et nunc ; dum voluntas consequens fertur circa bonum et bonum non fit nisi hie et nunc, Unde Deus simpliciter (seu consequenter) fit; licet quod antecedenter vult, non fiat — Hoc est dis­tinctionis inter gratiam et gratiam ex se — Reca-pitulatio,

De voluntate — Quid sit de fide, — De diversis sententiis, —• Opinio Cajetani et — Sententia aliorum

— De opinione Molinae et molinistarum, 420. ejus, — De valore sententiae thomisticae, 422. —• Solvuntur objectiones, 426.

Dubium : An Deus provideat auxilia ad 432. — Deus impossibilia non jubet, contra 433. — De parvulis sine baptismo 434.

ART. VII. — Utrum voluntas Dei sit 435 Corollarium, 436.

ART. VIII. — Utrum voluntas Dei necessitatem rebus volitis imponat. 436

De et efficacia decretorum voluntatis divinae et gratiae per respectum ad actus nostros liberos salutares, x. — Confirmationes, 443. — Quaenam est suprema radix contingentiae, 445.

Solvuntur objectiones : ex quibusdam textibus Sacrae Scripturae, 446. — 20 ex laesione 448. — ex auxilii, 452. — 40 ex cum 454. — Quid sit in hac re, juxta Thomistas, cum principiis fidei connexum, et capitale ; quid vero 456.

ART. Utrum voluntas Dei sit malorum 457 ART. X. — Utrum Deus habeat liberum arbitrium 459 ART. XI. — Utrum sit distinguenda in Deo voluntas signi 459 ART. XII. — Utrum convenienter circa divinam ponantur

quinque signa 460 Appendix. De Dei contra pantheismum, — De

Dei, 463.

Qu. XX. — De Dei.

ART. I. — Utrum sit in Deo 465

amore Deus seipsum diligat, 466. — An sit proprie in Deo, 466. — An sit proprie in Deo, 466. — An spes et desiderium proprie in Deo, 467.

ART. II. — Utrum Deus omnia 467 An Deus diligat possibilia, 468. — An diligat futuribilia, 468.

ART. III. — Utrum Deus aequaliter diligat omnia 468 ART. IV. — An Deus semper diligat meliora 469

Coroll. : De valore et momento

INDEX GENERALIS

Qu. XXI. — De et Dei.

ART. I. — Utrum in Deo sit justitia 473 Justitia commutativa non est proprie in Deo, 474. — Justitia distributiva est

formaliter in eo, 475.

ART. II. — Utrum justitia Dei sit veritas 476 Consectaria. De principalibus actibus justitiae divinae : Justa distributio

bonorum naturalium et 476. — Attamen est magna inaequalitas conditionum tum naturalium, tum supernaturalium, 477. Prima non raro compensatur a secunda, beatitudines evangelicas, 477. — 2° Justa retributio poenarum, 478. — retributio meritorum secundum debitam proportionem, 480.

ART. Utrum misericordia competat Deo 480 Deus agit, non contra faciendo, sed

aliquid supra justitiam operando, 482. — De privilegio supremi legislatoris : posse dimittere culpam sine poena, 483.

IV. — Utrum in omnibus operibus Dei sit misericordia et 484 « In quolibet opere Dei apparet misericordia sensu lato) quantum

ad radicem ejus », 484. — Corollaria, 484. — Consectaria : Deus potentiam suam parcendo et miserando manifestat, 485. — Misericordia quodammodo superat in tribus actibus ejus, 485. — De conci-liatione infinitae misericordiae et justitiae in eminentia Deitatis, 487.

Qu. XXII. — De Providentia Dei.

ART. I. — Utrum Providentia Deo conveniat 488 Doctrina V. et N. Test., 489. — Ecclesiae, — Ratio

theologica, — Providentia principaliter consistit in imperio divino, 493. — Quid praesupponit Providentia ex parte voluntatis divinae ? 494. — Quomodo distinguitur Providentia naturalis a Providentia supernaturali ? 495. — Quomodo Providentia a fato ? 496.

ART. II. — Utrum omnia sint subjecta divinae providentiae 497 De Providentia et de casu, 499. — De Providentia et de 500. —

speciales,

ART. III . — Utrum Deus omnibus provideat 502 Deus immediate de omnibus providet, sed gubernat inferiora per superiora,

503. — Immediate producit in omnibus effectus suos proprios, 504. — Provi­dentia est semper infallibilis quoad ordinationem mediorum in finem, non semper quoad assecutionem finis, 504. — Utrum infallibilitas Providentiae sit infallibilitas praescientiae, an infallibilitas causalitatis, 506.

ART. IV. — Utrum Providentia rebus provisis necessitatem imponat . 506 Coroll. : Immobilitas divinae providentiae non excludit utilitatem orationis,

sed fundat, 508. — mysterium ejus non tarn est in ejus conci-liatione cum libertate quam in divina permissione peccati, 508.

Qu. XXIII. — De praedestinatione.

Prologus 509 Connexio jus quaestionis cum praecedentibus, 509.

Sacrae in V. Test., in — In Epistolis sancti Pauli,

INDEX GENERALIS

Doctrina Ecclesiae contra haereses ad invicem oppositas. Contra pelagianismum et semipelagianismum, — Contra praedestinatianismum, protestantismum et jansenismum, — Recapitulatio,

sytematum theologicorum : communis : secundum conclusiones eorum, 523. — 2» proposita a P . S. J . : principia, 524. — et proposita a P. Prado, P. pariter sec. principia, 524. — Problema ad

reducitur est principii praedilectionis : nullus esset melior, si non diligeretur a Deo » et quid significant haec verba sancti

« Quid habes quod non accepisti ? » 525.

ART. Utrum homines praedestinentur a Deo 526 Dubium : In quo sensu praedestinatio est pars objectiva providentiae ?

528. — Dubium : An praedestinatio aliquid addat ad in com­muni, 528.

ART. II. — Utrum praedestinatio aliquid ponat in praedestinato . . 529 Dubium : Quid est executio praedestinationis, seu sunt

effectus ejus, 529. — Dubium : Quomodo dotes naturales electorum sint effectus praedestinationis, 530.

ART. III. — Utrum Deus aliquem hominem reprobet Dubium reprobatio nominet praescientiam 532. — Dubium :

An reprobatio negativa sit, ante praevisa demerita, exclusio positiva a gloria, tanquam a beneficio indebito, 532. — Dubium : Quid importat permissio divina peccati ? 534.

ART. IV. — Utrum praedestinati eligantur a Deo 535 Deus prius vult finem quam media ad finem, 536.

ART. V. — Utrum praescientia meritorum sit causa praedestinationis . 537 De variis sententiis, 537. — Textus Sacrae Scripturae, 537. — Examen sen-

tentiarum, 539. — : Aliquis effectus praedestinationis est ratio alterius, 539. — : De gratuitate praedestinationis, prout totus ejus effectus non habet causam ex parte nostra : electorum sunt effectus praedestinationis, et igitur non sunt ejus causa, 540. — 3» Concl. : De praedestinationis absolute sumptae, — 4* Concl. : De motivo praedestinationis comparative

542. De motivo reprobationis negativae absolute sumptae, 543. — De divina

sione impoenitentiae finalis, 544. — De motivo reprobationis negativae compa­rative sumptae, 546. — Solvuntur objectiones, 547. — Dubium : Peccatum ori­ginale motivum reprobationis positivae ? — De effectibus reprobationis,

De ut est mysterium : ejus gratuitas a sensu christiano a posteriori, 553. — Quid de hac re dixit auctor tionis Jesu Christi ? 553.

A R T . Utrum praedestinatio sit certa 553

Quaenam sunt signa praedestinationis ? 554.

ART. VII. — Utrum numerus sit certus 555 ART. VIII. — Utrum praedestinatio possit juvari precibus sanctorum 556

De modo concreto loquendi de hoc mysterio : Quomodo Deus dirigit electos et dat eis victoriam supra potentias hujusce mundi et inferni ? 556, nota.

Qu. XXIV. — De vitae.

Summa litterae 557 Quomodo ultima radix praedestinationis est abscondita in Deitate et in

liberrimo Dei beneplacito, 557.

INDEX GENERALIS

Qu. XXV. — De Potentia Dei.

I. — Utrum in Deo sit potentia 558 ART. I I . — Utrum potentia Dei sit infinita 558 ART. III . — Utrum Deus sit omnipotens 559

IV. — Utrum Deus possit facere quod praeterita non fuerint . . 559 ART. V. — Utrum Deus possit facere ea quae non facit . . . . . . 559 ART. VI. — Utrum Deus possit facere ea quae facit . . . . 560

Qu. XXVI. — De divina

Summa litterae. Deo competit beatitudo, — Deus est beatus secundum intellectum, 563. — Deus est beatitudo objectiva cujuslibet beati, 563. — In Dei beatitudine eminenter praeexistit beatitudo,