ძველი ქართული იარაღისსახელწოდებათა

განმარტებითილექსიკონი

:გამომცემლობ   ­7ზესტაფონის მე     XI სკოლის კლასი2007­2008  .  .სასწ წ

ძველი ქართული იარაღის სახელწოდების განმარტებითი ლექსიკონი

აბჯარი – ძველი საომარი იარაღი, აღჭურვილობა ბეგთარი – იგივე ბექთარი – ჯაჭვის პერანგი

(სპარსული );ბოძალი – ორწვერა ისარი; ბოძალდი – კონდახიანი მშვილდი;ბუნი – 1. დროშის ან შუბის ტარი; 2. ხანჯლის 

ტარი;გეონი – 

ხელშუბი, პირძგიდე;

გმური ­ ,,გმური არს ლახვარი პირბრტყელი და ბუნგრძელი'';

გორდა – მოკლე, უვადო ხმალი;დავითფერული – მოკლე ხმალი; დაზარნიშული ფარია – ზარნიში 

(სპარსულია) ლითონის ნივთებზე ამოჭრილი სხვადასხვა სახე, ოქროთი ან ვერცხლით 

ამოვსებული;

დამბაჩა – ცეცხლსასროლი იარაღი,დამასკი ­  ხმლის სახეობა;დარაკი – ხმალი;დანა – მჭრელი იარაღი;ვადა – ხმლის ხელის 

მოსაკიდებელი ნაწილი, სახელური, ტარი;

ზარადხანა – იარაღის საწყობი, (სპარსული);

ზუფანი – პირძგიდე, გეონის მსგავსი იარაღი;

ზუჩი – მეომრის 

ლითონის ქუდი;თორი – სხეულის დასაფარავი ჯავშანი;

თოფი – ცეცხლსასროლი იარაღი;ისარი – მშვილდით გასასროლი ბასრწვერიანი 

ჯოხი;კაპარჭი – ისრების ბუდე, საისრე;კოტა – ხმლის ვადის ნაწილი;ლახვარი – საბრძოლო იარაღი, წვერბასრი, 

გრძელტარიანი;ლახტი – საბრძოლო იარაღი, გრძელი მათრახი, 

უტარო;ლოდსატყორცნი – ძვ. მოწყობილობა, რომლითაც ლოდებს უშენდნენ ციხეს;მაჭახელა – დამბაჩის სახელწოდება;მუზარადი – მეომრის ქუდი ლითონისა;საბარკული – ძვ. ,,საწვივე აბჯარი'';სათხედი – ძვ. მოკლე შუბი;

სამკლავე – ბრძოლის დროს მკლავზე გასაკეთებელი ლითონის სახელო მკლავის 

დასაფარავად;სატევარი – ბრტყელი, წვეტიანი, პირბასრი 

იარაღი;სეფქა – ძვ. გრძელი, მაღალფრთიანი ისარი;სიათა – ძველებური ერთგვარი თოფი;

ტალი – მაგარი ქვა; ­ კაჟი, იყენებდნენ კევრის მოსაჭედად, კვესთან ერთად ცეცხლის 

დასაკვესებლად (თოფისთვის, ჩიბუხისთვის);

ტარანტი – ციხეთა კედლების შესამუსრავი იარაღი;ფალია – 1. ძველებური თოფის ის ნაწილი, რომელზეც თოფის წამალს 

აყრიდნენ;   2. თავად თოფის წამალი;ფრანგული ­ ერთგვარი ხმალი;

ქეიბური – დიდი საბრძოლო ისარი;ქიბურჯი – პატარა ისარი;ყირიმი – ძველებური ინგლისური კაჟიანი თოფი;ჩაბალახი ­ ძველებური საბრძოლო თავსაბურავი 

ლითონისა;ჩაფხუტი ­ ძველებური საბრძოლო თავსაბურავი;ჩაჩქანი ­ ძველებური საბრძოლო თავსაბურავი;ძეგლიგი – თოფი;

ხანჯალი – ხმალზე მოკლე ბასრი იარაღი;

ხარჩა – ფრთიანი ისარი;ხირიმი – ძველებური ინგლისური კაჟიანი 

თოფი;ჯავარდენი – ფოლადის ხმალი, საგანგებოდ 

ნაწრთობი;