ӘОЖ 94 (574):323.1: 329.78 «19» Қолжазба құқығында

ХАЙДАРОВ ЕСҚАЙРАТ ЕРБОЛАТҰЛЫ

XX ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы:тарих және тағылым (1900-1920 жж.)

07.00.02 – Отан тарихы (Қазақстан Республикасының тарихы)

Тарих ғылымдарының кандидаты ғылыми дәрежесін алу үшін дайындалған диссертацияның

АВТОРЕФЕРАТЫ

Қазақстан Республикасы Орал, 2008 Жұмыс М.Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университетінің

Қазақстан Республикасы тарихы кафедрасында орындалды

Ғылыми жетекші: тарих ғылымдарының докторы, профессор Бірімжаров Б.Қ.

Ресми оппоненттер: тарих ғылымдарының докторы, профессор Ауанасова А.М.

тарих ғылымдарының кандидаты, доцент Исмағұлов Ұ.Ш.

Жетекші ұйым: С.Торайғыров атындағы Павлодар мемлекеттік университеті Тарих, археология және этнология

кафедрасы

Диссертация 2008 жылы «29 » желтоқсан күні сағат 10.00-де М.Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университеті (090000, Орал қаласы, Достық даңғылы, 162) жанындағы БД 14.61.26 Біріккен Диссертациялық Кеңестің мәжілісінде қорғалады.

Диссертациямен М.Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университетінің ғылыми кітапханасынан танысуға болады.

Автореферат 2008 жылы «29» қарашада таратылды.

Дисссертациялық Кеңестің ғылыми хатшысы,тарих ғылымдарының докторы Шинтимирова Б.Г.

КІРІСПЕ

2

Тақырыптың өзектілігі. Қазіргі қазақ қоғамындағы демократиялық жаңғырулар барысында жаңаша ой-пікірлер мен көзқарастарды қалыптастыру мақсатында өткен кезеңдегі қазақ халқының азаттық жолындағы күресі мен оның рухани түлеуін зерттеуде отандық тарих ғылымының алдында күрделі міндеттердің орын алып отырғандығы белгілі жайт. Осы орайда республиканың тәуелсіздік тізгінін өз қолына алып, егемен ел болған жағдайында оның өткен дәуірдегі тарихын сол кезеңнің шындығына сай, идеология мен саяси қалыптардан ада, тарих ғылымында бұрын сыңаржақ баға беріліп келген мәселелерді мейлінше ашып көрсете отырып, ақиқат, шындық, ғылыми және қоғамдық-саяси тұрғыдан саралаудың маңызы зор. Демек отандық тарих ғылымының алдында әлі де толық зерттелмеген, күрмеуі шешілмеген өзекті мәселелер аз емес. Олардың санатына кезінде жалпы халықтық Алаш қозғалысының құрамдас бөлігі болып саналған қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының тарихы мен тағылымдарын ғылыми негізде саралауды, зерделеуді, жаңаша ой елегінен өткізуді жатқызуға болады. Міне, бұл жағдай біздің зерттеу жұмысымыздың өзектілігі мен таңдалған тақырыбымыздың шынайылығын айқындай түсуге мүмкіндік береді.

Шын мәнісінде ХХ ғасырдың басы қазақ халқының тәуелсіздік жолындағы күресінің шарықтау кезеңі болып табылады. Қазақ өлкесінің XIX ғасырдың аяғы ХХ ғасырдың басында Ресей империясының саяси және экономикалық жағынан толық дәрежелі отар еліне айналуына, саяси-құқықтық, әлеуметтік-экономикалық, рухани-мәдени тұрғыда отаршылдық езгінің күшеюіне қарсы бағытталған наразылықтардың, 1905-1907 жылдардағы орыс буржуазиялық-демократиялық революциясы барысында дүниеге келген қазақ даласындағы ұлттық-демократиялық жаңғырулардың 1916 жылғы ұлт-азаттық көтерілісімен, 1917 жылғы қос революция және азамат соғысы жылдарындағы қазақ халқының азаттық жолындағы күрестерімен ұласып, тереңдей түскені мәлім. Бұл тұрғыда зерттеу жұмысының нысанына айналып отырған ХХ ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы мәселесін қазақ халқының ұлт-азаттық қозғалысы тарихының құрамдас бір бөлігі ретінде арнайы қарастырып зерттеуге негіз бар деп санауға болады. Яғни, ХХ ғасырдың басындағы қазақ халқының ұлт-азаттық қозғалысы тарихын қазақ жастарының мәдени-ағартушылық, қоғамдық-саяси салаларда жүргізген қызметтерінсіз, Ақпан революциясынан кейінгі елдегі демократиялық үрдістердің жандануына байланысты жаппай құрылған жастар ұйымдарының жұмыстарынсыз толыққанды зерттеу мүмкін емес. Демек, бұл кезеңдегі қазақ жастарының туған халқының өркениетті халықтармен тең дәрежеде болуы мақсатында жүргізген мәдени-ағартушылық жұмыстары, қазақ мемлекеттілігін қалыптастыру жолындағы қызметтері, осы бағытта жастар ұйымдарының бірігіп атқарған сан-саналы ұйымдастырушылық іс-әрекеттері, саяси күрес жүргізуде қолданған әдіс-тәсілдері, ұстанған бағыт-бағдарлары т.б. мәселелердің жиынтығы дербес зерттеу жұмысының өзегі бола алады.

Сонымен қатар ХХ ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының Кеңестік дәуірдегі демократияшыл бағыттағы жастар

3

ұйымдарының қызметтерімен және қазіргі тәуелсіз Қазақстан жағдайындағы демократиялық үрдістердің жандануымен, жастар қозғалыстарымен өзара үндестіктерін, тарихи сабақтастықтарын зерделеу, олардың тағылымдарын күні бүгінгі жастар ісі тәрбиесінде тиімді пайдалану, басшылыққа алу осы зерттеу тақырыбының өзектілігі мен мақсат-міндеттерін тереңдей ашуға негізделген маңызды, еш күмән туғызбайтын мәселелердің бірі іспеттес.

Тақырыптың зерттелу деңгейі. ХХ ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының қалыптасуының тарихи алғышарттарын айқындау барысында XIX ғасырдың аяғы XX ғасырдың басындағы Қазақстандағы қоғамдық ой-пікірлердің қалыптасу ерекшеліктеріне, даму бағыттарына, қазақ жастарының қоғамдық-саяси көзқарастарына арналған К.Бисембиевтің [1], Д.Қабдиевтың [2], А.Атишевтың [3], М.Бурабаев пен О.Сегізбаевтардың [4] еңбектерін тікелей пайдаланып, ғылыми басшылыққа алу орынды болып саналады.

ХХ ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының пайда болуының алғышарттарына Ресейдегі 1905-1907 жылдардағы бірінші буржуазиялық революция барысында қазақ жерінде дүниеге келген демократиялық жаңғырулардың тигізген ықпалы зор. Бұл тарихи үрдіске арналып жазылған тарихшы-ғалымдар М.Х.Асылбековтың [5], П.М.Пахмурный мен В.К.Григорьевтің [6], Б.С.Сүлейменовтың [7], А.Б.Турсунбаевтардың [8] еңбектеріндегі келтірілген деректер ХХ ғасырдың басындағы қазақ жастарының әлеуметтік белсендіктерін, қоғамдық-саяси көзқарастарын жан-жақты айқындауға мүмкіндік береді.

Қазақ жастарының 1916 жылғы қазақ халқының ұлт-азаттық көтерілісі кезеңінде әлеуметтік-саяси күшке айналуы және қатынасуы жөнінде С.Асфендияровтың [9], Т.Рысқұловтың [10], Б.С.Сүлейменов пен В.Я.Басиннің [11], Х.Турсуновтың [12], М.Қозыбаевтардың [13] еңбектеріндегі мәліметтерге арқа сүйеп, нақты тарихи талдау жасауға болады. Бұл тарихи оқиғаға қатынасқан қазақ жастарының тағдырлары туралы құнды деректерді жинақтауда 1916 жылғы ұлт-азаттық көтерілістің 90 жылдығына орай оздырылған республикалық ғылыми-тәжірибелік конференцияның материалдары маңызды болып есептеледі [14].

Зерттеу жұмысының барысында XX ғасырдың басындағы қазақ елінде қалыптасқан қоғамдық-саяси жағдайдың, соның ішінде Алаш қозғалысының қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының жандануына ықпал еткендігі белгілі болды. Осы орайда А.Байтұрсынов өзінің «Революция и киргизы» атты мақаласында 1917 жылғы Ақпан және Қазан революцияларына тарихи баға бере отырып, қазақ халқының бұл өзгерістерге қатысты көзқарастарына, қазақ зиялыларының және жастарының азаматтық ұстанымдарына, азамат соғысы кезіндегі Алашорданың автономияны баянды ету мақсатында жүргізген саясатына жан-жақты талдау жасаған [15].

Сол сияқты Т.Рысқұловтың еңбегіндегі 1917 жылғы елдегі демократиялық жаңғыруларға байланысты құрылған «Қырғыз жастарының революциялық одағы» ұйымының әлеуметтік құрамы, бағдарламасы, революцияшыл жастардың қоғамдық-саяси қызметтері жөніндегі мәліметтер [10], тарихшы-

4

ғалым С.Асфендияровтың еңбегіндегі ХХ ғасырдың басындағы Ресейдегі социалистік революцияның қазақ өңіріне, оның зиялы қауым өкілдеріне, сонымен қатар қазақ жастарының көзқарастарына тигізген ықпалы туралы фактілік материалдар, әрі сол кезеңдегі пайымдаулар біздің зерттеу жұмысымыздың тарихнамалық, әрі деректік көздеріне толық негіз бола алады [16].

XX ғасырдың басындағы қазақ халқының ұлт-азаттық жолындағы күресіне қатысты еңбектерді талдай отырып, қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының тарихын зерттеу және қазақ қоғамындағы жастардың рөлін көрсету мақсатында сол кезеңдегі оқиғалардың куәгерлері болған қазақ жастарының еңбектеріне сүйенген орынды. Қазақ халқының өткен тарихына шолу жасаған Қ.Кемеңгерұлының «Қазақ тарихынан» атты еңбегінде 1905 жылдан кейін қазақ өлкесінде ұлттық сананың оянуы, оқыған азаматтардың ұлт мүддесі үшін топтасуын мәселесі қарастырылып, отарлық саясаттың ықпалымен 1914 жылы Омбыда қазақ жастарының жасырын «Бірлік» ұйымын құрғандығы жөнінде деректер келтірілген [17].

Өзінің ағартушылық, қоғамдық-саяси қызметін Омбыдағы «Бірлік» ұйымынан бастаған С.Сейфуллиннің «Тар жол, тайғақ кешу» атты тарихи-мемуарлық еңбегінде 1917 жылғы қос революция және азаматтық қарсыласу кезеңіндегі қазақ зиялыларының, жастардың қоғамдық-саяси қызметтері айқындалып, елдегі саяси ахуалды сипаттап көрсетуде нақты деректер келтірілген[18].

Жастар қозғалысының жетекшілерінің бірі ретінде танылған С.Сәдуақасовтың 1921 жылы жарық көрген «Жастарға – жаңа жол» деген еңбегінде 1917 жылғы қос революция және азаматтық қарсыласу кезеңіндегі қазақ ұлттық-демократиялық жастар ұйымдарының бағыт-бағдарлары, атқарған қызметтері және алашшыл жастардың ұлтшылдық жолына түсуі табиғи заңдылық ретінде жан-жақты талданып көрсетілген [19].

1950-1960 жылдары жарық көрген Т.Елеуовтың [20], Ж.Карагусовтың [21], К.Нұрпейісовтың [22], С.Кенжебаевтың [23], А.Елагиннің [24] зерттеу еңбектері мен Қазан революциясы және азамат соғысы жылдарындағы Кеңестер билігін орнату жолындағы күрес тарихына арналған бірқатар құжаттар жинақтарында [25] XX ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының дамуына ықпал еткен қоғамдық-саяси, әлеуметтік-экономикалық жағдайлар сипатталып, 1917 жылғы қос революция және азаматтық қарсыласу кезеңіндегі елдегі саяси күштердің арасындағы күрес барысындағы қазақ зиялыларының, революцияшыл жастардың қоғамдық-саяси қызметтері, ұстанған бағыт-бағдарлары айқындалып көрсетілген.

1970-1980 жылдардың тарихнамасындағы С.Зимановтың [26], К.Нұрпейісовтың [27], Ф.Маликовтың [28], М.Асылбековтің [29], Ш.Тастановтың [30], З.Алдамжаровтың [31], П.Пахмурныйдың [32], В.Григорьевтің [33], Г.Дахшлейгердің [34] Д.Дулатованың [35] еңбектері XX ғасырдың басындағы Қазақстандағы қоғамдық-саяси, әлеуметтік-экономикалық жағдайды зерделеп, қазақ зиялыларының, жастарының қоғамдық-саяси,

5

әлеуметтік, құқықтық және ағартушылық көзқарастарын айқындауда құнды дерек көзі болып табылды.

1980 жылдардың аяғында елдегі демократиялық жаңғыруларға орай XX ғасырдың басындағы Алаш қозғалысы тарихына қатысты пікір-таластар өткізіліп, онда ғалымдар Т.Кәкішевтің [36], В.Григорьев пен К.Нұрпейісовтің [37], А.Сармурзин [38] мен М.Қозыбаевтардың [39] Алаш партиясының ұстанған бағдарына, Алашорда үкіметінің саяси құрылымына, ұлт зиялыларының қазақ халқының азаттығы үшін жүргізген күресіне, жастар қозғалысына қатысты айтылған ой-тұжырымдары ғылыми айналымға еніп, кейін жеке-дара ғылыми ізденістер ретінде жарық көрді.

Осы тұрғыда 1990 жылдардың ортасында XX ғасырдың басындағы қазақ қоғамындағы демократиялық жаңғырулар барысында қазақ зиялыларының, жастарының мәдени-ағартушылық, қоғамдық-саяси салаларда атқарған қызметтеріне, Алаш партиясының бағыт-бағдарына және Алашорда үкіметінің құрылымына қатысты К.Нұрпейісовтың [40], М.Қойгелдиевтің [41], Д.Аманжоловалардың [42] еңбектерін осы зерттеу жұмысын жазу барысында теориялық, әрі әдіснамалық негіз ретінде санауға болады.

Сонымен бірге Тәуелсіз Қазақстан жағдайында жарық көрген Ғ.Ахмедовтың [43], Х.Әбжанов, Ә.Әлпейісов, Г.Назарбаевалардың [44], М.Қойгелдиев пен Т.Омарбековтің [45], Д.Қамзабекұлының [46], С.Өзбекұлының [47], ғылыми еңбектеріндегі XX ғасырдың басындағы қазақ зиялы қауым өкілдерінің қалыптасуы мен дамуы жолдарына, әсіресе, Алашшыл қазақ жастар қозғалысының тарихына байланысты келтірілген мәліметтер құнды болып саналып, диссертацияның тарихнамалық, әрі деректік көздерін ашуда толық ғылыми айналымға енгізілді.

1917 жылғы қос революция және азамат соғысы жылдарына қатысты жазылған тарихшылардың, өлкетанушы-ғалымдардың ғылыми еңбектерінің алатын орны ерекше. Бұл тұрғыда тарихшы-ғалымдар Т.З.Рысбековтың [48], Б.Қ.Бірімжаровтың [49], И.Кенжалиевтың [50] ғылыми ізденіс жұмыстарындағы Батыс Қазақстан өңіріндегі 1916 жылғы ұлт-азаттық көтеріліс тарихына, Батыс Алашорда үкіметінің құрылуына, қазақ зиялыларының және жастарының қоғамдық-саяси қызметтеріне қатысты зерттеулерінің, ой-тұжырымдарының, қорытындыларының осы диссертациялық жұмыстың тарихнамалық, әрі дерекнамалық көздеріне негіз боларлығы сөзсіз.

Тәуелсіз Қазақстан жағдайында тарих ғылымындағы оң өзгерістерге сәйкес XX ғасырдың басындағы Қазақстандағы қоғамдық-саяси жағдайға, Алаш қозғалысының даму ерекшеліктеріне, қазақ зиялылары мен жастарының азаттық жолындағы саяси күресіне арналған А.М.Ауанасованың, Ұ.Ш.Исмағұловтың, С.Ә.Смағұлованың, Н.У.Шаяхметовтың, Е.Е.Сайлаубайдың, Д.Д.Сүлейменованың, С.О.Қуаныштың ғылыми диссертациялары жарық көрді [51]. Сондай-ақ XX ғасырдың басындағы қазақ халқының азаттық жолындағы күресінде белсенді рөл атқарған жеке тарихи тұлғалар жөнінде жазылған ғылыми диссертацияларды сараптау, олардың негізгі қағидаларын басшылыққа алу бұл ғылыми ізденіс жұмысының басты мақсат-міндеттерінің бірі болып саналады. Олардың қатарына Р.С.Елмурзаеваның, О.М.Қоңыратбаевтың,

6

Т.С.Қаленованың, Ж.М.Уәлиханованың, Г.А.Кәрібжановтың, Р.С.Мажитовтың, Б.Ж.Қабдошевтің, Ү.Х.Идресованың ғылыми диссертацияларын жатқызуға болады [52].

Міне, XX ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы мәселесінің бүгінгі таңға дейін арнайы, жеке дара зерттелмей келуі қарастырылып отырған тақырыптың мейлінше өзектілігін айқындай түседі. Бұл мәселені толыққанды зерттеуде тың дерек көздері мен мұрағат қорлары құжаттарының алатын орны ерекше. Осындай жағдайда XX ғасырдың басында Қазақстанның қоғамдық-саяси өмірінде дүниеге келген қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының тарихы мен тағылымдарын ғылыми тұрғыда жан-жақты зерттеудің қажеттілігінің еш күмән туғызбайтындығы даусыз.

Зерттеу жұмысының мақсаты мен міндеттері. Зерттеу жұмысының мақсаты ХХ ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы тарихына ғылыми тұрғыдан баға беріп, қазақ жастарының қоғамдық-саяси, әлеуметтік, құқықтық көзқарастарының пайда болу, қалыптасу және даму кезеңдеріне талдау жасау, алғашқы қазақ жастар ұйымдарының құрылу тарихын айқындау, 1917-1920 жылдардағы қазақ жастар ұйымдарының қоғамдық-саяси, мәдени-ағартушылық қызметтерін, ұстанған бағыт-бағдарларын, бағдарламаларын саралау, сонымен бірге олардың Кеңес өкіметі жылдарындағы жастар қозғалысымен өзара тарихи сабақтастықтары мен үндестіктерін кешенді түрде зерттеу болып табылады. Бұл мәселелерді шешу барысында ғылыми зерттеу жұмысының алдына төмендегідей міндеттер қойылды:

- XIX ғасырдың аяғы XX ғасырдың басындағы қазақ өлкесінде отарлық жүйенің негізінде қалыптасқан қоғамдық-саяси, әлеуметтік-экономикалық ахуалдың қазақ жастарының ағартушылық, қоғамдық-саяси, әлеуметтік, құқықтық ой-пікірлерінің қалыптасуына тигізген ықпалын жаңаша көзқарас тұрғысынан айқындау;

- 1905-1907 жылдардағы Ресейдегі буржуазиялық-демократиялық революция барысында қазақ өлкесінде дүниеге келген демократиялық жаңғырулардың қазақ жастарының ұлттық сана-сезімінің оянуына, ұлт зиялылары мен қазақ жастарының бірлесіп атқарған қоғамдық-саяси, мәдени-ағартушылық қызметтеріне тигізген әсерлерін ғылыми негізде тұжырымдау;

- Омбыда құрылған алғашқы қазақ жастарының «Бірлік» ұйымының, одан кейінгі Түркістан өңірінде жасырын жұмыс жасаған «Кеңес» ұйымының жас мүшелерінің қоғамдық-саяси, мәдени-ағартушылық қызметтерін саралау;

- Қазақ зиялы қауым өкілдерінің 1916 жылғы ұлт-азаттық көтерілісі кезіндегі ұстанған саясаттарын, ұлт зиялыларының тікелей басшылығымен білімді қазақ жастарының тылдағы және майдандағы қара жұмысқа алынған қазақ жігіттерінің арасында жүргізген ұйымдастырушылық, тәрбиелік жұмыстарының негізгі бағыттарын нақтылау;

7

- 1917 жылғы Ақпан революциясынан кейінгі демократиялық үрдістердің одан әрі өрістеуін жаппай құрылған қазақ ұлттық-демократиялық жастар ұйымдарының мәдени-ағартушылық, қоғамдық-саяси қызметтерінің нәтижесі ретінде тану;

- 1917 жылғы Қазан революциясы және азамат соғысы жылдарындағы қазақ жастар ұйымдарының қоғамдық-саяси қызметтеріне, бағыт-бағдарларына, бағдарламаларына талдау жасап, қазақ жастар қозғалысы ішіндегі жікшілдікті айқындау және бірыңғай Кеңестік биліктің орнығуына сәйкес олардың өз қызметтерін тоқтатуларына байланысты іс-тәжірибелеріне жаңаша баға беру арқылы зерделеу;

- Кеңестік әкімшіл-әміршіл билік тұсындағы тоталитарлық жүйеге қарсы қазақ жастарының бой көтерулеріне талдау жасап, қазақ жерінің азаттығы, елінің егемендігі турасындағы жастардың идеяларының өз күшін жоймай Тәуелсіз Қазақстанның мақсат-мұраттарымен астасып жатқандығын тарихи сабақтастық, ұрпақтар жалғастығы ретінде бағалау.

Зерттеу жұмысының хронологиялық шеңбері. ХХ ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының маңызды кезеңі ретінде 1900-1920 жылдар аралығы алынды.

Зерттеу жұмысының методологиялық негізі объективтік, тарихилық, жүйелік, салыстырмалық және талдау мен жинақтау, даму сияқты ғылыми таным принциптеріне сүйеніп құрылған. ХХ ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы мәселесін жан-жақты ашу үшін XX ғасырдың басындағы қазақ халқының ұлт-азаттық жолындағы қозғалысына арналған еңбектердегі соңғы кезеңде қалыптасқан ғылыми әдіс-тәсілдер, қағидалар, ой-тұжырымдары назарға алынды.

Зерттеу жұмысының ғылыми жаңалығы. ХХ ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының тарихы алғаш рет кешенді түрде, ғылыми тұрғыдан зерттелініп отыр. ХХ ғасырдың басындағы қазақ жастарының қоғамдық-саяси, әлеуметтік, құқықтық, ағартушылық көзқарастарына талдау жасалып, 1917 жылғы қос революция және азаматтық қарсыласу жылдарындағы қазақ жастар ұйымдарының бағыт-бағдарлары, әлеуметтік құрамы, жетекшілері айқындалып, мәдени-ағартушылық және қоғамдық-саяси қызметтері сараланып, жастардың қазақ халқының азаттығы, ата-баба жерінің тәуелсіздігі, елінің егемендігі жолындағы күресіне ғылыми баға беріледі. Зерттеу жұмысының барысында мұрағат қорларындағы құжаттар мен ХХ ғасырдың басындағы мерзімдік баспасөз материалдары сыни көзқарас тұрғысынан бір жүйеге келтіріліп, ғылыми айналымға жаңадан енгізіліп отыр.

Қорғауға ұсынылатын негізгі тұжырымдар: 1. Патшалық Ресейдің отарлық саясатының нәтижесінде XIX ғасырдың

аяғы XX ғасырдың басында қазақ өлкесінде қалыптасқан қоғамдық-саяси, әлеуметтік-экономикалық ахуалдың қазақ жастарының қоғамдық-саяси көзқарастарының қалыптасуына ықпал еткендігі айқын.

2. 1905-1907 жылдардағы бірінші орыс буржуазиялық революциясының барысында қазақ өлкесінде пайда болған демократиялық үрдістердің

8

ықпалымен қазақ жастарының қоғамдық-саяси белсенділігі артып, олар қазақ халқының арасында мәдени-ағартушылық жұмыстарын жүргізуге тырысқан.

3. 1914 жылы Омбыда құрылған «Бірлік», 1915 жылы Түркістан өңірінде астыртын жұмыс жасаған «Кеңес» сияқты ұйымдардың қызметтеріне, 1916 жылғы ұлт-азаттық көтерілісі тұсындағы қазақ зиялыларының ұйымдастырушылық жұмыстарына жастардың белсене араласулары олардың қоғамдық-саяси көзқарастарының, азаматтық ұстанымдарының дамуында үлкен орын алады.

4. 1917 жылғы Ақпан революциясының жеңісінің нәтижесінде қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы жаңа даму сатысына көтерілді. Бұл кезеңде қазақ жастарының ұлт мүддесі үшін идеялық бірігуінің, қоғамдық-саяси істерге белсене араласуының жоғарғы деңгейге жеткендігін байқаймыз.

5. 1917 жылғы қос революция және азаматтық қарсыласу кезеңінде қазақ жастарының қоғамдық-саяси көзқарастарының әралуандығынан, олардың арасындағы жікшілдіктің салдарынан Алаштық идеяларды қолдаған ұлттық-демократиялық жастар ұйымдары және большевиктік бағытты жақтаған революцияшыл, социал-демократиялық жастар ұйымдары өз қызметтерін жүргізген.

6. Қазақстанның барлық аймақтарында бірыңғай Кеңестік биліктің орнауына және комсомол ұйымдарының құрылуына байланысты қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы дағдарысқа ұшырап, жастар ұйымдары өз қызметтерін тоқтатуға мәжбүр болған.

7. ХХ ғасырдың басындағы қазақ жастарының халқының теңдігі, жерінің тәуелсіздігі, елінің азаттығы турасындағы идеялары Кеңестік өкімет кезеңінде де өз күшін жоймай, Қазақстанның Тәуелсіздігінің рухани бастауына айналғандығы ақиқат.

Зерттеу жұмысының деректік негізі. Диссертациялық жұмыстың дерек көзі ретінде Алматы, Орынбор, Омбы, Астрахань, Орал қалаларындағы мұрағат қорларында жинақталған құжаттар, кітапханалардың сирек кездесетін кітаптар қорларындағы ХХ ғасырдың басындағы мерзімдік баспасөз материалдары, құжаттар жинақтары, замана куәгерлерінің естеліктері алынды.

ХХ ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының тарихын зерттеуде Қазақстан Республикасының орталық мемлекеттік мұрағатының (ҚРОММ) 64-қорында (Далалық генерал-губернатордың 1909-1914 жылдардағы саяси шолуы ), 78-қорында (Ішкі Қырғыз (Қазақ) Ордасын басқару жөніндегі Уақытша Кеңес), 427- қорында (ҚазКСР-нің Орталық Мемлекеттік тарих мұрағатының материалдарынан көшірілген құжаттар), 544-қорында (Қазан революциясы қарсаңындағы Қазақстан тарихы. Құжаттар мен материалдар жинағы (1917), 1453-қорында (Бөкей облыстық жұмысшылар, солдаттар мен шаруалар депутаттары Кеңесінің Атқару Комитеті); Қазақстан Республикасы Президенті мұрағатының (ҚРПМ) 141-қорында (Қазақ өлкелік РКП (б) комитеті), 719-қорында (Бүкілодақтық коммунистік партияның қазақ өлкелік бақылау комиссиясы), 811-қорында (Қазақстан коммунистік партиясы Орталық Комитетінің саяси зерттеулер институты); Ресей Федерациясының Орынбор облысының мемлекеттік мұрағатының (РФОрОММ) 10-қорында (Орынбор губернаторының

9

канцеляриясы), РФ Орынбор облысының қазіргі заман тарихын құжаттау орталығының (РФОрОҚТҚО) 6002-қорында (Орынбор өңірінде комсомол ұйымдарының құрылуы жөнінде алғашқы комсомол жастардың естеліктері); РФ Омбы облысының мемлекеттік мұрағатының (РФОмОММ) 115-қорында (Омбы оқытушылар семинариясы), 151-қорында (Центросибирь Батыс Сібір кооперативтер бірлестігі), 197-қорында, 270-қорында (Омбы жандарм басқармасы), 643-қорында (Көлбай Төгісовтың қылмыстық ісі); РФ Астрахань облысының мемлекеттік мұрағатының (РФАОММ) 286-қорында (Астрахань губерниялық жандарм басқармасы), 1094-қорында, РФ Астрахань облысының қазіргі заман құжаттары мемлекеттік мұрағатының (РФАОҚҚММ) 1-қорында (Бөкейлік қазақ жастарының «Жігер» ұйымының жиналысының хаттамасы), 296-қорында (Астрахань өңірінде комсомол ұйымдарының құрылуы жөнінде); Батыс Қазақстан облысының мемлекеттік мұрағатының (БҚОММ) 17-қорында, 20-қорында (Коммунистік партияның облыстық Атқару Комитетінің құжаттары) жинақталған материалдар пайдаланылды.

Зерттеу жұмысының тәжірибелік маңызы және сыннан өтуі. ХХ ғасырдың басындағы қазақ жастарының қоғамдық-саяси, мәдени-ағартушылық бағытында жүргізген қызметтеріне, идеялық ой-пікірлеріне жасалған негізгі тұжырымдарды, толықтыруларды, ой-қорытындылары мен ізденіс нәтижелерін ұлт-азаттық қозғалыс мәселесіне, қазақ зиялыларының және жастарының қоғамдық-саяси қызметтеріне арналған монографиялар мен оқулықтарда, жоғарғы оқу орындарында дәрістер, семинарлар мен арнаулы курстар үшін пайдалануға болады.

Диссертация М.Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университетінің Қазақстан тарихы кафедрасында талқыланып, қорғауға ұсынылды. Диссертацияның негізгі мазмұны мен тұжырымдары М.Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университетінің, Қ.Жұбанов атындағы Ақтөбе мемлекеттік университетінің, Батыс Қазақстан гуманитарлық академиясының профессорлары мен оқытушыларының дәстүрлі ғылыми-тәжірибелік конференцияларында баяндалды. Сонымен бірге Қазақстан Республикасы Білім және ғылым саласындағы қадағалау және аттестаттау комитеті тізіміндегі журналдарда 4 ғылыми мақала жарық көрді.

Диссертацияның құрылымы. Диссертация кіріспеден, екі тараудан, қорытындыдан және пайдаланылған деректер тізімінен тұрады.

ЖҰМЫСТЫҢ НЕГІЗГІ МАЗМҰНЫКіріспеде тақырыптың өзектілігі негізделіп, мәселенің зерттелу деңгейі

сипатталды. Зерттеу жұмысының мақсат-міндеттері, деректік негізі, хронологиялық шеңбері, методологиясы, ғылыми жаңалығы, қорғауға ұсынылатын тұжырымдар мен тәжірибелік маңызы айқындалды.

«XX ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының пайда болуының тарихи алғышарттары» деп аталатын бірінші тарауда XIX ғасырдың аяғы – XX ғасырдың басындағы қазақ өлкесінде қалыптасқан әлеуметтік-экономикалық және саяси жағдайдың қоғамдық ой-пікірлердің дамуына тигізген ықпалы, Ресейдегі 1905-1907 жылдардағы

10

буржуазиялық революция барысындағы қазақ жастарының ұлттық санасының оянуы, олардың қоғамдық-саяси белсенділіктерінің артуы, 1914-1916 жылдардағы алғашқы құрылған қазақ жастар ұйымдарының қызметтері ғылыми тұрғыдан жан-жақты зерттелінеді.

Қазақ өлкесінің ХІХ ғасырдың екінші жартысы ХХ ғасырдың басында Ресей империясы тарапынан саяси-әкімшілік, әлеуметтік-экономикалық, мәдени-рухани жағынан отарлануы оның метрополияға толықтай тәуелділікке түсуін одан әрі жеделдетті. Бұл өз деңгейінде отар елдің метрополияға қарсы наразылығын күшейтіп, қазақ халқының ХІХ ғасырдың аяғы ХХ ғасырдың басында саяси және әлеуметтік белсенділігінің артуына, ұлттық сана-сезімінің оянуына, тәуелсіздік пен азаттық күрес жолындағы жаңаша қоғамдық ой-пиғылдардың пайда болуына жол ашты.

Қазақ халқының арасында әлеуметтік белсенділіктің артуына, саяси-идеялық ахуалдың жақсаруына жағдайдың туғандығы жөнінде академик С.З.Зиманов былай дейді: «Сыртқы жағдайлар тұрғысынан XX ғасырдың басында Ресейдің артта қалған аймақтарының өзінде, соның ішінде сол кездегі Қазақстанда ұлттық сананың оянуына және ұлт-азаттық қозғалыстың дамуына ең оңтайлы сәт туды... гуманизмның және бостандықтың, тиранияға және қысымшылыққа қарсы күрестің, халықтар теңдігі мен таптар бірлігінің идеалдары өздерінің жақтаушылары мен жалғастырушыларын тауып, Ресейдің ең шеткері өңірлеріне таралып жатты» [26, с. 26].

ХХ ғасырдың басында қалыптасқан ұлттық-демократиялық жаңашыл идеяның пайда болуының өзіне тән алғышарттарының болғандығы тарихи фактор ретінде сипатталады. Оның бастау көзіне ХІХ ғасырдың 80-90 жылдары Ресейдің ірі қалаларындағы жоғарғы оқу орындарында білім алған қазақ жастарының әлеуметтік белсенділігі мен саяси-қоғамдық көзқарастарын жатқызуға болады. Мәселен, XIX ғасырдың соңына қарай Еуропа мәдениеті мен зиялылық ойлардың орталығы болған Ресей империясының астанасы Санкт-Петербургке қазақ халқының да өкілдері білім қуып келе бастады. Олардың қатарында Ж.Ақпаев, Б.Құлманов, А.Тұрлыбаев, А.Теміров, Б.Ниязов, Р.Мәрсеков, Б.Қаратаев, Б.Сыртанов т.б. атауға болады [53, 58-59 бб.].

Қазақ халқының бостандығы мен тәуелсіздігін, оның келешегін ойлаған қазақ жастары студенттік кездерінен бастап қоғамдық-саяси белсенділіктерімен танылып, жастардың мақсат-мүдделерін біріктіретін қоғамдық ұйымдар құруға да талпыныс жасаған. Қазақ жастарының саяси сана-сезімінің өсіп-жетілуіне ХІХ ғасырдың 80-90 жылдары Санкт-Петербургте болған саяси оқиғалар орасан зор ықпалын тигізген еді. Барлыбек Сыртанов, Мәмбетәлі Сердалин, Бақытжан Қаратаев, Абдолла Теміров және шығыстану факультетінде бұлардан бұрын келіп дәріс алып жүрген Бақтыгерей Құлманов сияқты жігіттер «Жерлестер» үйірмесін құрады. Бұл қазақ жастары үйірмеге мүше болған студенттерге қаражатпен көмектесу, ауырған жағдайда дәрі-дәрмекпен қамтамасыз ету сияқты мәселелерді шешіп қана қоймай, сонымен қатар, оның жиылыстарында астыртын революциялық мазмұндағы прокламацияларды оқып талқылау, теңсіздік пен әділетсіздікке қарсы күрес, қазақ даласында мәдени-

11

ағартушылық іс-шараларын жүзеге асыру мәселелері бойынша өзара ой бөліскен [54, 25-26 бб.].

Осы кезеңде Петербург қаласында білім алып жүрген Райымжан Мәрсеков те қоғамдық жұмыстарға белсене кірісіп, өзі сияқты білім іздеп келген қазақ жастарымен қоян-қолтық араласады. Жақып Ақбаевпен бірге студенттік жерлестер ұйымын құрып, елде болып жатқан саяси, әлеуметтік жағдайларды қадағалап, мәжілістерінде талқылап отырады. Сонымен қатар бұл ұйым мүшелері жағдайлары нашар қазақ студенттеріне қаражатпен қамтамасыз ету үшін барынша көмек ұйымдастырады [55, 152 б.]. Бұл қазақ жастары тарапынан істелінген нақты іс-шаралар олардың азаматтық ұстанымдарының қалыптасуына, ұлттық-рухани сана-сезімдерінің оянуына, қоғамдық-саяси көзқарастарының жетілуіне ықпал еткендігі тарихи шындық.

XX ғасырдың басындағы жастар қозғалысының дамуына Ресей империясындағы отаршылдық езгінің күшеюі, бұратана халықтардың ұлттық езгіге қарсы азаттық күресінің өрістеуі, ұлыдержавалық орыс ұлтшылдығының үстемдігі тікелей ықпал етіп, өз кезегінде Ресей империясы құрамына енген Кавказ, Польша, Финляндия, Орталық Азия халықтарының заңды наразылықтарын туғызып, патша өкіметі тарапынан олардың жанышталуына әкеліп соқтырды. Осы кезеңде аймақтардағы ұлттық буржуазия ұлт-азаттық қозғалыстың барысын өздерінің ықпалдарында ұстауға тырысып, ұлттық ұйымдарын құруға бағыт ұстады. Мәселен, Украинада 1902 жылы «Украинская народная партия», Белоруссияда 1903 жылы «Белорусская социалистическая громада», Арменияда «Дашнакцутюн» («Союз федерации»), Грузияда «Сакартвело», Азербайжанда «Муссабатистер», Татарстанда «Бірік», Финляндияда «Активистер», Польшада «Народные демократы» партиясы, еврейлерде Бунд ұйымдарының құрылуы осының айқын дәлелі бола алды [56, с. 246]. Осы үрдіс сөз жоқ патшалық Ресейдің құрамына енген бағынышты халықтардың, оның ішінде қазақ халқының да ұлттық сана-сезімдерінің оянуына, отаршылдық езгіге қарсы күрес жолында қоғамдық ұйымдарға бірігуіне жол ашты.

Бұл қазақ даласындағы халықтың ой-санасының оянуын Қошке Кемеңгерұлының төмендегі ой-тұжырымдары дәлелдей түседі: «Қалың қазақ арасына ояну сәулесі түсуі, оқыған азаматтардың топталуы да 1905 жылғы 17 октябрь манифестімен басталды. 1905 жылға кіргенде қазақ алдында: 1) дін жоғалу, 2) жерден айрылу деген екі жұмбақ көлденең тартылып еді. Сондықтан патшаға, Думаға жіберілген тілектерде дінге еркіндік, жерге еркіндік бірінші планға қойылды» [17, 44 б.].

Қазақ жастарының саяси көзқарастарының қалыптасып, қоғамдық-саяси қызметке араласуына бірінші орыс революциясының белгілі дәрежеде ықпал еткендігі, олардың осы тарихи кезеңдегі әр түрлі саяси оқиғаларға қатынасып, қазақ халқының арасында үгіт-насихат жұмыстарын жүргізгендігі және алғаш рет қоғамдық ұйымдарға топтаса бастағандығы ақиқат. Осы жылдары Х.Досмұхамедов, Ә.Бөкейханов, М.Тынышпаев, С.Меңдешев сынды оқыған қазақ жастары елдегі демократиялық өзгерістерге байланысты өздерінің қоғамдық-саяси белсенділіктерімен таныла бастады. Мәселен, Бөкей

12

Ордасындағы оқыған қазақ жастарының XX ғасыр басындағы ұлттық-демократиялық жаңғырулардың әсерімен қоғамдық-саяси өмірге араласып, алғашқы мәдени-ағартушылық бағыттағы жасырын ұйым құрғандығы жөнінде сол оқиғалардың куәгері Сейітқали Меңдешев өз естеліктерінде жазып көрсеткен. Бұл деректер бойынша 1906-1908 жылдары С.Меңдешевтің Бөкей Ордасында кәсіби және саяси мақсаттарды көздеген интеллигенцияның жасырын одағының ұйымдастырушысы, қазынашысы және кітапханашысы болғандығы, бұл одаққа мұғалімдер, фельдшерлердің біріккендігі, алайда 1908 жылға қарай Бөкей Ордасындағы қазақ жастарының кәсіби одағының патша шенеуніктерінің көзіне түсіп жабылғандығы туралы нақты мәліметтер мұрағат қорларында сақталынған [57, 22-23 пп.].

Алайда патша өкіметі бұратана халықтардың ұлттық сана-сезімінің оянуына, қоғамдық ұйымдарға бірігуіне жол бермеу мақсатында бақылауды күшейтіп, 1906 жылы 4 наурызда қауымдастықтар мен қоғамдарды Юстиция Министрлігінде тіркеу жөнінде уақытша ереже қабылдап, әрбір қоғамдық ұйымдардың губерниялық әкімшіліктің қатаң қадағалауында болуына қол жеткізеді [58, 61-63 пп.].

Осыған сәйкес патша үкіметі өзінің құзырлы органдары арқылы қазақ өлкесіндегі қоғамдық-саяси ахуалды қатаң бақылауында ұстағандығы байқалады. Мәселен, далалық өлкенің 1909-1914 жылдар аралығындағы саяси өміріне шолу жасаған Омбы губерниялық жандармериясының есебі бойынша бұратана халықтардың арасындағы мұсылман қозғалысы бақылауға алынған. Көшпелі тұрғындар көшіп қонатын жердің тарлығына байланысты оңтүстікке қарай ығысқандығы, көпшіліктің арасында ұлттық сана-сезімнің өсіп келе жатқандығы көрсетілген [59, 8 п.].

Мұрағат қорында сақталған Петропавл уездік басшысының Ақмола облысының губернаторының атына жіберген мұсылман халқының, соның ішінде қазақтардың арасындағы қалыптасқан қоғамдық жағдай жөніндегі мәлімдемесінде қазақтардың арасында ұлттық қозғалыс тамыр жая бастағандығы, халықтың рухани оянуында үлкендердің сеніміне ие болған оқыған қазақ жастарының рөлі артып келе жатқандығы айтылған [60, 15 п.].

ХХ ғасырдың бас кезіндегі қазақ өлкесіндегі демократиялық жаңғыруларға, ұлттық сананың оянуына ұлт зиялыларының баспасөз ісін қолға алып, халық арасында мәдени-ағартушылық жұмыстарын кеңінен жүргізулері өз ықпалын тигізген еді. Бұл тұрғыда баспасөз беттерінде қазақ халқының арасында мәдени-ағартушылық ісін жолға қою мақсатында оқуға қолдары жетпей жүрген мұқтаж оқушыларға жәрдем көрсету үшін қазақ жастарының, барша зиялы қауымның бірігуі жөнінде идеялар кеңінен қамтылған [61].

ХХ ғасырдың басындағы қазақ зиялы қауымының қалыптасуында Омбы қаласының рөлі ерекше болды. Бұл қаланың есімімен талантты, жігерлі жастардың басын қосқан тұңғыш қазақ жастарының «Бірлік» ұйымының құрылуы тікелей байланысты. Омбыдағы қазақ жастарының топтасуы уақыт талабы екендігін және олардың қандай қиын жағдайларда бас қосқандарын, алдарына қойған мақсат-мұраттарын мына деректен айқын көруге болады: «Алаштың саналы азаматтары қасіретте еді. Қарағым, қазағым оян деп қақсап,

13

арыстаным алаш тұр деп зарлап, ұлтын оятуға кірісті. Жүрегі жаралы, көзі жасты еді. Алаш деп зарлаған сол азаматтардың бірі Омбы жастары болды. Қазақты қалың тұманнан құтқаратын өнер, білім деп ой келтіргендіктен, елге бұл өнер, білімді тарату үшін ұлт қамын ойлаған жас болып бірігу керек деп тапты. Осы ізгі ойменен Омбыда оқып жүрген үркердей қазақ жастары 1914 жылы 18 сәуірде «Бірлік» деп ат қойып қауым ашты.

Қауымның мақсаты кең еді, тілегі зор еді. Ұйқыда жатқан алашын оятпақ еді. Жұртты жегідей жеп бара жатқан алалықты тоқтату еді. Мал орнына сатылып бара жатқан апа, қарындастарымызды күңдіктен құтқару еді. Алдағы күнде жарық шығар жұлдыздарымыз, кейінгі жастарды оқуға тарту еді. Әдебиетті өсіріп, кең асыл тілімізді көркейту еді. Бұл тілекті іске асыру үшін қазақ жастарының ойын, ұстаған жолын бір ізге салу. Әр жерде осындай жастар қауымдарын ашпақ еді» [62, 41 п.]. Міне, бұл құжат «Бірлік» ұйымының төңірегіне біріккен қазақ жастарының мақсаты ұлт мүддесіне қызмет ету екендігін көрсетіп, олардың өздерінің алдына қараңғылықтағы қазақ халқының рухани жағынан жетілуін, қазақ әйелдерінің теңдігін, ұлтының азаттығын ойлағандығын одан әрі аша түседі. Мұның өзі қазақ жастарының қоғамдық ой-санасының өскендігінің, азаматтық ұстанымдарының қалыптаса бастағандығының айқын дәлелі болып саналады.

«Бірлік» ұйымымен қатар қазақ жастарының тағы қандай ұйымы болған десек, бұл туралы И.А. Спиридонов «К истории возникновения и развития комсомола Казахстана» атты еңбегінде алғашқы қазақ ұлттық-буржуазиялық жастар ұйымдары бірінші дүние жүзілік импералистік соғыстың бастапқы кезінде-ақ пайда болғандығын және солардың бірі Ташкентте Сұлтанбек Қожановтың басшылығымен құрылғандығын атап көрсеткен [63, с. 38].

Сонымен қатар «Туркестанская правда» газетінің қосымшасы «Костры» журналында Ташкенттегі мұғалімдер семинариясында оқитын Сырдария қазағы С.Қожановтың 1915 жылы көңілі ояу, көкірегі отты жастардың «Кеңес» атты жасырын ұйымын құрғандығы жазылған [64, с. 31]. Ал Қазақстан Республикасы Президентінің мұрағатынан алынған құжаттық деректер жас семинарист С.Қожановтың «Кеңес» ұйымының небәрі белсенді мүшесі болғандығын, ал оның жетекшілері ауқатты, текті әулиеттен шыққан адамдардан құралғандығын дәлелдей түседі [65, 62-67 пп.]. Түркістан өлкесінің зиялы азаматтарын біріктірген «Кеңес» ұйымы 1917 жылдың ақпан және қазан революциялары аралығына дейін қызмет атқарған. Сұлтанбек Қожанов, Санжар Асфеньдияров сынды талапты жастардың Сыр бойы ағартушылық ұйымының көрнекті өкілдерімен тығыз байланыста болып, қоғамдық өмірге ерте араласулары олардың оң-солын танып, ой-саналарының одан әрі толығуына үлкен әсерін тигізгені сөзсіз.

XX ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы 1916 жылғы ұлт-азаттық көтерілісі тұсында үлкен қарқынға ие болған еді. Осы кезеңдегі жастар қозғалысының басында М.Есболов, А.Қисықов, Ш.Бекмұхамедов, М.Шотаев, Н.Төреқұлов, М.Сейдалин, Х.Бекентаев, Ш.Қапсаламов, А.Кенжин, Б.Сүлеев, Ф.Ғалымжанов, Е.Омаров, Ә.Бірімжанов, Р.Мақатов, Х.Болғанбаев, Т.Шахулеев, С.Жиенбаев, Б.Жанқадамов,

14

Сәндібеков, Боранқұлов және басқа да азаматтар тұрған еді. Қазақ жастары ұлт-зиялыларының басшылығымен майдандағы жұмысшы жігіттердің қамы үшін барлық ұйымдастыру жұмыстарын жүргізе білді. Олардың өзге ортада тез бейімделулеріне, мемлекет тарапынан қорғалуларына, қоғамдық ұйымдардың қамқорлығында болуларына қазақ жастары өз мүдделіліктерін танытты. Майдандағы жұмысқа алынған қазақ жігіттерінің де саяси сауаттары ашылып, қазақ халқының қамы үшін бар күшін сарп етіп жүрген ұлт жастарының ұлы істеріне түсіністікпен қарай бастады [41, 194-212 бб.]. Міне, бұл кезеңде қазақ жастары ұлт мүддесі үшін қызмет етіп, жұмысшы қазақ жігіттерін қамқорлыққа алуда ұйымшылдықтың, азаматтық жауапкершіліктің ерекше үлгісін көрсетіп, өздеріне үміт артқан аға буын ұлт зиялыларының сенімдерінен шыға білгендігін іс жүзінде дәлелдеді.

«1917-1920 жылдардағы қазақ жастар қозғалысының тарихы мен тағылымдары» деп аталатын екінші тарауда 1917 жылғы Ақпан революциясы кезеңінде қазақ қоғамында қалыптасқан демократиялық жаңғырулардың жастар қозғалысымен үндестігі, Қазан революциясы және азамат соғысы жылдарындағы жастар ұйымдары жұмыстарының негізгі бағыттары, 1919-1920 жылдардағы жастар ұйымдары қызметтерінде бірыңғай Кеңестік саяси басқарудың орныға бастауы, Кеңес өкіметі кезеңіндегі демократияшыл бағыттағы жастар ұйымдары қызметтерінің XX ғасырдың басындағы жастар қозғалысымен өзара тарихи сабақтастықтары тың деректер негізінде жаңаша талданады.

Патшалық биліктің жойылып елде қос өкіметтік тәртіптің орнатылуы бүкіл елдегі, оның ішінде Қазақстандағы қоғамдық–саяси жағдайды түбірімен өзгертті. Отарлық езгіде болып келген қазақ халқы патшаның тақтан құлауы, жаңа тәртіптің орнауы туралы хабарды зор қуанышпен қарсы алады. Ақпан революциясының жеңісі қоғамға көптеген демократиялық бостандықтарды бергендігін түсінген қазақ зиялылары оның мұраттарын іске асыруға үлкен құлшыныспен кіріседі. Сонымен қатар Ақпан революциясынан кейін қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы үлкен қарқынға ие болды. Ал бұл кезеңде қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының өрлеуі болды дейтін себебіміз қазақ қоғамында бұрын-соңды болып көрмеген қазақ жастарының идеялық тұрғыда ұйымдасуы және қоғамдық–саяси істерге белсене араласуы биік деңгейге көтерілді.

Жүсіпбек Аймауытовтың «Сарыарқа» газетінде жарияланған «Тұр, Бұқара! Жиыл кедей! Ұмтыл жастар!» деген мақаласында: «Біздің қара халық бұ теңдік, бұ бостандық кімге келген теңдік, бостандық неменеге болған бостандық екенін әлі білген жоқ сияқты. Әуелі сөзге бостандық берілді. Не сөйлесек ауызға қағатын кісі жоқ... Бостандық бас қосып, науқан қылып, ұйым жасап, бірлесіп іс қылуға берілген бостандық... Жиырмасыншы ғасырдың жастары, жаңа заманның адамдары барсыңдар ма? Қайдасыңдар? Мұндай заманда атқа мініп іс қылмағанда қайда істейсіңдер? ... Ал, жастар! жігерленбей, сілкінбей, қара бұқарамыздың есі кірмей, ақыл да, білім де күштіде, жуанда деп бағына берсек іс бітіре алмаймыз. Іс бітіре алмасақ табанды, іргелі халық болуымыз кәдік. Ұйым ашқандар областной комитетке білдірсін. Сұрайтын сөзі болса

15

«Сарыарқа» газетінің басқармасына жазып тұрсын», - деп жастарды бостандық, теңдік алу жолында бірлесіп ұйым құруға, ортақ іске жабыла қызмет етуге шақырды [66].

Алаш қозғалысының тарихын зерттеуші К.Нұрпейісов өзінің еңбегінде: «Ақпан революциясының жеңісінен кейін Қазақстанның 20-ға жуық қалалары мен елді мекендерінде оқушылардың, ауыл мұғалімдерінің бастарын біріктірген қазақ жастарының ұйымдары пайда болды. Олардың көпшілігі 1917 жылғы көктем және жаз айларында құрылды. Олардың қатарында Омбы қаласында құрылған «Демократиялық оқушы жастар кеңесі» мен «Бірлік» ұйымы, Ақмолада ұйымдасқан «Жас қазақ», Спасскі заводының қазақ жастарын біріктірген «Жас жүрек», Әулиеата уезінің Мерке қыстағында Тұрар Рысқұлов ұйымдастырған «Қазақ жастарының революциялық одағы» т.с.с. болды. Сондай-ақ Семейде «Жанар», Қызылжарда «Талап» атты қазақ жастарының ұйымдары құрылды» - деп атап көрсетіп, бұл ұйымдардың көпшілігінің алғашқы кезде өздерінің алдына негізінен ағартушылық мақсаттарын қойғандығын, олардың қазақ еңбекшілерінің арасында газет пен журналдар таратуды, халықтың сауатын ашуға көмектесуді, әйел теңдігі үшін үгіт жүргізуді өздерінің басты міндеттері деп түсінгендігін нақтылай түседі.

Сонымен бірге автор Қазақстандағы саяси күштердің, ең алдымен, ұлттық-либералдық интеллигенцияның жетекшілері мен Ресей социал-демократиясының жергілікті ұйымдарының өлке жастарының жоғарыда айтылған бұқаралық ұйымдарына ықпал ету үшін күрес жүргізгендігі жөнінде деректер келтіреді [40, 111 б.].

Жастар қозғалысының жетекшісі С.Сәдуақасовтың баяндауы бойынша 1917 жылғы қос революция тұсында құрылған тек қана Алашшыл жастар ұйымдарының ұзын саны 21-ге жеткен. Мысалы, «Еркін дала» (Орынборда), «Жанар» (Семейде), «Оқытушылар ұйымы» (Семейде), «Талап» (Семей облысы, Шыңғыс болысында), «Игілік» (Орынборда), «Қамқор» (Торғайда), «Жас қазақ» (Оралда), «Үміт» (Тройцкіде), «Талап» (Қызылжарда), «Оқығандар» (Көкшетауда), «Ұйым» (Екібастұз заводында), «Ғылым ұйымы» (Керекуде), «Ынтымақ» (Атбасарда), «Жас жүрек» (Спасск заводында), «Жастар ұйымшасы» (Бөкей Ордасында), «Жас қазақ» (Ақмолада), «Қазақ жәрдемі» (Зайсанда), «Ерік» (Баянауылда), «Қызмет» (Керекуде), «Жас тілек» (Ақтөбеде), «Ғылым» (Керекуде) сияқты ұйымдар құрылған [19, 38 б.].

Омбы облыстық мемлекеттік мұрағатында сақталған «Үш жүз» партиясының жетекшілерінің бірі Көлбай Тоғысовтың қылмыстық ісіне қатысты құжаттардағы қазақ жастарының «Бірлік» ұйымына қатысты деректерде 1918 жылдың басында барлық өңірлердегі қазақ жастарының мәдени-ағартушылық ұйымдарының саны 51-ге жеткендігі көрсетілген [67, 99 п.]. Міне, Ақпан революциясынан кейінгі қазақ өлкесіндегі демократиялық жаңғырулар қазақ жастарының қоғамдық-саяси белсенділіктерін арттырып, барлық өңірлерде жастар ұйымдарының жаппай құрылуына алып келген. Мұның өзі қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының жаңа сапалық деңгейге көтерілгендігінің айқын белгісі еді.

16

Бұл ұйымдардың жетекшілеріне келер болсақ, Орынбордағы «Еркін даланы» Ж.Жәнібеков, Семейдегі «Жанарды» Манан Тұрғанбаев, Мұхтар Әуезов, Жүсіпбек Аймауытов, Шыңғыстағы «Талап» ұйымын атақты ақын Абай Құнанбаевтың ұлдары, Көкшетаудағы «Оқығандарды» Айтхожин, Атбасардағы «Ынтымақты» Бермұхамед Айбасов, Шермұхамед Темірбеков, Ақтөбедегі «Жас тілекті» О.Нұрмұхамедов, Әлімгерей Ершиндер басқарған [68, 7 п.]. Міне, осы жетекшілердің жастар ұйымдарының қызметтерін үйлестіріп отырғандығы айқын. Осылайша, бұл кезеңде қазақ жастары туған халқының тәуелсіздігі жолындағы күресте ұлт зиялыларына тірек болар әлеуметтік және саяси күшке айналған. Бұл тұрғыда жастар қазақ халқының арасында өркениет үлгілерін дамытумен қатар елді басқару ісінде Қазақ комитеттерін құруға, Земстволық басқаруды енгізуге, Құрылтай жиналысының сайлауын ұйымдастыруға бағытталған іс-шараларға қатынасып отырған. Осылайша қазақ ұлтының болашағы үшін күресте жастардың саяси белсенділігіне қозғау салынып, қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы кең етек алған.

1917 жылғы қос революция тұсындағы саяси өзгерістер Алашшыл бағыттағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының өрістеуіне ықпал етіп қана қоймай, социал-демократиялық бағыттағы жастар қозғалысының да қалыптасуына негіз жасады. Елдегі революциялық қозғалыстың және Ақпан революциясынан кейін орын алған әлеуметтік-саяси өзгерістердің ықпалымен кейбір жастар ұйымдары («Қазақ жастарының революциялық одағы», «Жас қазақ», «Демократиялық оқушы жастар кеңесі, т.б.) біртіндеп өз программаларына ағартушылық мақсаттармен қатар ауылдағы үстем таптарға, Уақытша үкіметке қарсы күрес талаптарын кіргізіп, түбірлі әлеуметтік, таптық мәселелерді көтере бастады. [40, 111б.].

Саясат ісінде тәжірибелері тым аз жастардың қателесулері, біріншіден, сол кездегі саяси ағымдардың әр алуандығынан болса, екіншіден, жастар ұйымдарының басын біріктіретін ортақ ұйымның болмауынан еді. Бұдан жер-жерлердегі жастар ұйымдарының жұмыстарын, іс-әрекеттерін бір тәртіпке түсірудің, жүйеге келтірудің, олардың қызметтерінде басшылыққа алатын ортақ жоба жасаудың қажеттігі туындады. Осы мақсаттарды жүзеге асыру жолында Омбыдағы «Бірлік» ұйымы I жалпы қазақ жастарының съезін шақыруды қолға алады. Бұл съезд 1918 жылы 5-13 мамыр аралығында Омбы қаласында болып өтеді [69].

«Бірлік» қауымы Кіндік Кеңесінің съезд шақырушы комиссия мүшелері: Б.Серкебаев, А.Сейдалин, Х.Кемеңгеров, С.Сәдуақасов, А.Байділдин, М.Сейітов, Ж.Бабатаев еді. Бұл съезде саясат, кооперация, жастар ісін ұйымдастыру, жәрдем үйін ашу, ауыл шаруасы, дәрігерлік, оқу, әйел, жұмыскерлер мәселелері қаралған [70].

Осы съезде жастар сол кезеңдегі қазақ қоғамының саяси-әлеуметтік, мәдени-ағартушылық салаларындағы ең өткір, ең зәру мәселелерін қарастырып,

1)Қазақ-қырғыз жастарының бар ұйымдары біріксін; 2)Бар ұйымдар ортасынан бір Кіндік Комитет сайлансын; 3) Кіндік Комитетке әрбір ұйым өзінің барлық қазынасынан 15 процентін берсін; 4) Бар ұйымдарда бір-ақ

17

программа, бір-ақ ат болсын. Бұған съездің қойған аты «Жас азамат»; 5) «Жас азамат» атынан газет шықсын; 6) Баспахана пайдасына Кіндік Комитетке ұйым басы 300 сомнан ақша берсін деген қаулы қабылдаған.

Съезд 5 кісілік Кіндік Комитетін сайлайды. Оның құрамына Ғ.Мурзин, Г.Досумбекова, Ә.Байділдин, М.Сейітов, С.Сәдуақасов кіреді [69]. Осындай жағдайда барлық қазақ жастар ұйымдарының басын қосып іс қылуды, ұлт мүддесі үшін күресте күш біріктіруді көздеген «Жас азамат» ұйымы саясат сахнасына көтерілді. Бұл ұйымының дүниеге келуі Алаш партиясының, Алаш Орда үкіметінің мақсат-мұраттарын жүзеге асыруға жәрдем беретін, саяси қайраткерлердің орнын басатын жастарды баулып, тәрбиелеу міндетінен туындаған еді. Сөйтіп, өзге ұйымдарға қарағанда тәжірибесі молдау Омбыдағы «Бірлік» ұйымы жастарының І жалпы қазақ жастар съезінің ұйымдастырылуына мұрындық болып, онда қазақ қоғамындағы ең маңызды мәселелердің талқыға түсуін, барлық қазақ жастар ұйымына басшы болар «Жас азамат» ұйымының құрылуын қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының шырқау кезеңі ретінде қарастыруға болады.

Алайда Қазақстанның барлық өңірлерінде Кеңестік биліктің орнап, коммунистік партияның идеологиясының үстемдік құруы қазақ ұлттық-демократиялық жастар ұйымдарының қызметтерінің әлсіреуіне, кейін олардың толықтай жабылуларына алып келді. Қазақстандағы коммунистік жастар ұйымдарының құрылуы елдегі азаматтық қарсыласу кезеңімен тұспа-тұс келді. 1919-1920 жылдары Қазақстанның барлық аймақтарында коммунистік жастар одағы ұйымдық жағынан құрыла бастаған. 1921 жылы 13 шілдеде Орынборда Қазақстанның коммунистік жастар одағының І-ші съезі ашылған. Съезд комсомолдықтарды халық шаруашылығын қалпына келтіруде, жастарды коммунистік рухта тәрбиелеуде партияның сенімді көмекшісіне айналуға шақырған. Сондай-ақ онда комсомолдың қатарына қазақ жастарын көптеп тартудың қажеттілігіне ерекше мән берілген [71, 265 б.]. Осы кезеңде Ғ.Мұратбаев, А.Оразбаева, С.Есова сынды жастар Қазақстандағы коммунистік жастар одағының ұйымдастырушылары ретінде танылып, олардың есімдері бүгінгі таңға дейін халықтың жадында мәңгі сақталған.

XX ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы дағдарысқа ұшырағанымен Кеңестік билік тұсында да өзінің идеялық жалғасын тапқандығы, тоталитарлық саяси жүйеге қарсы қазақ жастарының іштей наразылықтарының болғандығы, қоғамдық ұйымдарға бірігіп күрес жүргізуге тырысқандықтары байқалады.

Өткен ғасырдың 20-жылдары қазақ зиялыларының бір тобы Ташкент қаласына шоғырланып, Х.Досмұхамедов, М.Әуезов, К.Жәленов және т.б. 1922 жылы қазақ халқының арасында мәдени-ағартушылық жұмыстарын ілгерілету мақсатында «Талап» қауымын құрған [72, 114 б.].

Қазақ жастарының арасында Кеңестік билікке қарсы наразылықтың болғандығын, комсомол ұйымының өзінде жікшілдіктіктің орын алғандығын 1928 жылы Ордада оппозициялық бағыттағы «Лениншіл жастар одағы» ұйымының құрылғандығы дәлдей түседі. Бұл ұйымның құрамына М.Бекқалиев,

18

Г.Қайыржанов, Ғ.Бейсенов, Ә.Ілиясов, М.Шынтайбеков, Черников, Юсубалиев сияқты жастар кірген [73, 3-5 пп.].

Сонымен қатар Кеңестік әкімшіл-әміршіл жүйенің қыспағына қарамастан Орал облысының Жалпақтал ауданының жастары 1941 жылдың қыркүйек айына қарай «Қазақ халқын қорғаушылар одағы» атты ұйым құрған. Бұл ұйымның құрылуына Ғ.Әнесов жетекшілік жасап, өзімен тілеулес жастар С.Бажекенов, Ғ.Тұрымов, С.Молдағалиев, С.Шорабаев, М.Нұралин, И.Мұхамбетқалиев, М.Әлиев, М.Ахметов, И.Насыров, К.Мақұлбаев, Ө.Аманов, С.Қаражанов, Қ.Сапаралиндерді ұйым мүшелігіне тартқан [74, 8 б.].

Зерттеуші Ж.Қыдыралинаның деректері бойынша 1951 жылы Б.Ысқақов, А.Нарешов, Темировтердің бастамасымен құрылған «ЕСЕП» (Елін сүйген ерлердің партиясы), 1960 жылдардың басында З.Игіліков пен Қ.Жүнісовтың ұйытқысымен құрылған «Жас қазақ» ұйымдары өз қызметтерін ұлттық бағытта жүргізуге тырысқан [75, с. 109-110].

1963 жылы Мәскеудің жоғарғы оқу орындарында оқып жүрген қазақ жастарының бір тобы «Жас тұлпар» атты шығармашылық бірлестігін құрған. Мұндай жерлес қазақ жастарының ұйымдары кейінірек Ленинградта, Украинада, Прибалтикада құрылған [76, 1 п.].

«Жас тұлпар» үлгісі бойынша қазақ жастарының жерлестер бірлестіктері мен топтары Қазақстанда және оның шет аймақтарында да құрыла бастаған. Мәселен, осы кезеңде Қарағандыда мединституттың бір топ студенттерінің ұйымы, Павлодарда Қаниев пен Р.Нұрбасаровтың ықпалымен «Жас ұлан» жасырын жастар ұйымы, Қостанай облысында Әжібаев пен Мырзабековтің басшылығымен «Жас түлек» ұйымы, ҚазМУ-дың студенттері Б.К.Төлеубаев пен Т.Т.Әлиевтің бастамасымен «Сарыарқа» ұйымы құрылған [75, с. 114-116].

XX ғасырдың басындағы қазақ жастарының қазақ елінің азаттығы, халқының теңдігі, саяси бостандығы турасында көтерген идеяларының 1986 жылғы желтоқсандағы жастар қозғалысымен астасып жатқандығы тарихи шындық. Бұл тұрғыда тарихшы М.Қойгелдиев 1986 жылғы 17-18 желтоқсан күндері Алматы қаласында, сондай-ақ облыс орталықтары мен ірі елді-мекендерде болып өткен оқиғаларды қазақ тарихында бұдан да бұрын орын алған тамырлы, өзара сабақтас оқиғалардың логикалық жалғасы, кезекті табиғи көрінісі. Анығырақ айтқанда, оны қазақ халқының империялық, отарлық езгіге қарсы азаттық үшін күресінің, мемлекеттік тәуелсіздікке деген тынымсыз ұмтылысының табиғи жалғасы ретінде айқындап көрсеткен [77, 147 б.].

Осылайша XX ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының өзінің идеялық, тарихи жалғасын тапқандығын көреміз. Кеңестік биліктің қазақ халқына бағытталған өктем саясатының, тоталитарлық жүйенің қыспағының салдарынан қазақ жастары билік орындарына қарсы өз наразылықтарын білдіріп, ерліктің, қайсар рухтың үлгісін көрсете білген. Мұның өзі XX ғасырдың басындағы қазақ халқының азаттығын, елінің тәуелсіздігін аңсаған Алашшыл қазақ жастарының идеяларының өз күшін жоймағандығының, теңдікке, бостандыққа, егемендікке ұмтылған қазақ жастарының рухының өшпегендігінің айғағы еді. XX ғасырдың басындағы қазақ даласындағы демократиялық жаңғырулар, ұлт зиялыларының және қазақ

19

жастарының ұлттық мемлекеттік тәуелсіздікке жету жолындағы саяси күресі Қазақстан Республикасының тәуелсіздігінің рухани бастаулары, тарихи бастамалары іспетті.

Тәуелсіз Қазақстан жағдайында жастардың қоғамдық-саяси белсенділіктерін арттыруда 2004 жылы 7 шілдеде ҚР мемлекеттік жастар саясаты туралы заңының [78], 2006 жылы 10 қазанда ҚР-ның азаматтарына патриоттық тәрбие берудің 2006-2008 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасының [79] қабылдануы үлкен мәнге ие.

Қорытындыда диссертацияның мазмұнына байланысты ой-түйіндер, тұжырымдар нақтыланды.

Жалпы, ғылыми ізденіс жұмысының нәтижесінде XX ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысын осы кезеңдегі қазақ халқының ұлт-азаттық қозғалысының құрамдас бір бөлігі болды деп түйіндеуге негіз бар.

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ДЕРЕКТЕР ТІЗІМІ 1 Бейсембиев К. Прогрессивно-демократическая и марксистская мысль в

Казахстане начала XX века. – Алма-Ата: Наука, 1965. – 304 с. 2 Кабдиев Д.К. Развитие экономической мысли в Казахстане (конец XIX –

начало XX века). – Алма-Ата: Казахстан, 1978. – 192 с. 3 Атишев А.А. Политическая мысль Казахстана второй половины XIX –

начала XX века. – Алма-Ата: Наука, 1979. – 161 с.4 Бурабаев М., Сегизбаев О. Идейные связи общественно-философской

мысли Казахстана и России (вторая половина XYIII – начало XX века). – Алма-Ата: Наука, 1986. – 232 с; Бурабаев М.С. Общественная мысль Казахстана в 1917-1940 гг. – Алма-Ата: Ғылым, 1991. – 256 с.

5 Асылбеков М.Х. Железнодорожники Казахстана в первой русской революции (1905-1907 гг.). – Алма-Ата: Наука, 1965. – 182 с.

6 Пахмурный П.М., Григорьев В.К. Большевики Казахстана в революции 1905-1907 годов. – Алма-Ата: Казахстан, 1976. – 232 с.

7 Сулейменов Б.С. Революционное движение в Казахстане в 1905-1907 годах. – Алма-Ата: Наука, 1977. – 256 с.

8 Турсунбаев А.Б. Казахстан в революции 1905-1907 годов. – Алма-Ата: Мектеп, 1987. – 84 с.

9 Асфендияров С. Восстание 1916 года в Казахстане. – Алма-Ата, 1936.10 Рыскулов Т.Р. Избранные труды. – Алма-Ата: Казахстан, 1984. – 259 с. 11 Сулейменов Б.С., Басин В.Я. Восстание 1916 года в Казахстане

(причины, характер, движущие силы). – Алма-Ата, Наука: 1977. – 165 с.12 Турсунов Х. Восстание 1916 года в Средней Азии и Казахстане. –

Москва: Знание, 1966. – 48 с.13 Қозыбаев М. Жауды шаптым ту байлап.-Алматы:Қазақстан,1994.- 192б.14 Қазақстандағы 1916 жылғы ұлт-азаттық көтеріліс: тарихи оқиғаға жаңа

көзқарас: көтерілістің 90 жылдығына арналған республикалық ғылыми-тәжірибелік конференцияның материалдары. – Алматы, 2006. – 148 б.

15 Байтұрсынов А. Революция и киргизы // Жизнь национальностей. – 1919. – №27 (39). – 3 августа.

20

16 Асфендияров С. История Казахстана ( с древнейших времен ) – Алматы: Санат, 1998. – 304 с.

17 Кемеңгерұлы Қ. Таңдамалы. – Алматы: Өлке, 2002. – 240 б. 18 Сейфуллин С. Тар жол, тайғақ кешу. Тарихи-мемуарлық роман. –

Алматы: Жазушы, 1977. – 392 б.19 Сәдуақасов С. Жастарға жаңа жол.Таңдамалы. – Алматы: 2003. – 2 том.

– 360 б.20 Елеуов Т. Установление и упрочение Советской власти в Казахстане. –

Алма-Ата: Изд.АН КазССР, 1961. – 527 с. 21 Карагусов Ж. Казахская советская интеллигенция, рожденная Октябрем.

– Алма-Ата: Казгосиздат, 1960. – 142 с. 22 Нурпейісов К. Советы Казахстана в борьбе за упрочение власти рабочих

и крестьян. – Алма-Ата: Наука, 1968. – 172 с. 23 Кенжебаев С. Советы в борьбе за построение социализма (История

Советского строительства в Казахстане 1917-1937гг). – Алма-Ата: Казахстан, 1969. – 359 с.

24 Елагин А.С. Социалистическое строительство в Казахстане в годы гражданской войны (1918-1920 гг.). – Алма-Ата: Наука, 1966. – 308 с.

25 Қазақстан азамат соғысының от жалынында // Ұлы Октябрь революциясына және Қазақстанда азамат соғысына қатысқандардың естеліктері (орысша ред. Басқарғандар: Бейсембиев С., Пахмурный П.) – Алматы Қаз.Мемл.баспасы, 1960. – 411 с; Установление Советской власти в областях Казахстана (1917-1918гг) // Сборник статьей (ред.кол Елеуов Т.Е., Покровский С.Н., Русаков И.В.). – Алма-Ата: Каз.гос.изд-во, 1957. – 237 с.; Великая Октябрская социалистическая революция в Казахстане. – Алма-Ата: Наука, 1967. – 455 с.

26 Зиманов С.З. В.И.Ленин и Советская национальная государственность в Казахстане. – Алма-Ата: Наука, 1971. – 303 с.

27 Нұрпейісов К.Н. Қазақстанның шаруалар Советтері (1917-1929 жж). – Алматы: Ғылым, 1972. – 346 б.

28 Маликов Ф. Февральская буржуазно-демократическая революция в Казахстане. – Алма-Ата, Наука: 1972. – 239 с.

29 Асылбеков М.Х. Формирование и развитие кадров железнодорожников в Казахстане (1917-1970 гг). – Алма-Ата: Наука, 1973. – 327 с.

30 Тастанов Ш.Ю. Советский опыт формирования и развития интеллигенции ранее отсталых народов (на примере Казахстана). – Алма-Ата: Наука, 1975. – 186 с.

31 Алдамжаров З.А. Победа Великой Октябрьской социалистической революции в Казахстане (Историография проблемы). – Алма-Ата: Казахстан, 1983. – 252 с.

32 Пахмурный П., Григорьев В. Октябрь в Казахстане. – Алма-Ата: Казахстан, 1978. – 223 с.

33 Григорьев В. Противостояние (большевики и непролетарские партии в Казахстане). – Алма-Ата: Казахстан, 1989. – 252 с.

21

34 Дахшлейгер Г.Ф. Маршрутом социального прогресса. – Алма-Ата: Наука, 1982.

35 Дулатова Д.И. Историография дореволюционного Казахстана (1861-1917 гг). – Алма-Ата, Наука. 1984. – 272 с.

36 Кәкішев Т. Қағидаға айналған қателер түзелсе // Жұлдыз. – 1988. – № 11. – 140-158 бб.

37 Алаштың ақиқатын кім айтады? Григорьев В. Кадеттер жолын ұстанған партия; Нұрпейісов К. Саяси партия болып санала ма?; Кәкішев Т. Шындықты бұрмаламай, жұлмаламай айтайықшы // Қазақстан коммунисі. – 1990. – №5. – 62-82 бб.

38 Сармурзин А. Крушение Алаш-Орды // Опрошлом для будущего. – Алма-Ата: Казахстан, 1990. – 254 с.

39 Қозыбаев М. Ақтаңдақтар ақиқаты. – Алматы, Қазақ университеті, 1992. – 231 б.

40 Нұрпейісов К. Алаш һәм Алашорда. – Алматы: Ататек, 1995. – 256 б. 41 Қойгелдиев М. Алаш қозғалысы. –Алматы: «Санат», 1995. – 368 б.42 Аманжолова Д.А. Казахский автономизм и Россия. История движения

Алаш. – Москва: Издательский центр Россия молодая, 1994. – 216 с. 43 Ахмедов Г. Алаш Алаш болғанда. – Алматы: «Жалын», 1996. – 224 б.44 Әбжанов Х., Әлпейісов Ә. Қазақ интеллигенциясы мен мәдениеті

туралы. – Алматы, 1992. – 126 б; Назарбаева Г., Әбжанов Х. Қазақстан: тарих пен тағдыр. Мақалалар. – Алматы: «Кітап баспасы», 2003. – 296 б.; Назарбаева Г., Әбжанов Х. Қазақстан: тарих, тұлға, теория. – Алматы, 2004. – 344 б.

45 Қойгелдиев М., Омарбеков Т. Тарих тағылымы не дейді? – Алматы: Ана тілі, 1993. – 208 б; Омарбеков Т., Омарбеков Ш. Қазақстан тарихына және тарихнамасына ұлттық көзқарас. – Алматы: Қазақ университеті, 2004. – 388 б; Омарбеков Т. Қазақстан тарихының XX ғасырдағы өзекті мәселелері. – Алматы: «Өнер», 2003. – 552 б.

46 Қамзабекұлы Д. Смағұл Садуақасұлы.-Алматы: Қазақстан, 1996.-256 б; Қамзабекұлы Д. Руханият. – Алматы: Білім, 1997. – 272 б.

47 Өзбекұлы С. Арыстары алаштың: тарихи очерктер. – Алматы: «Жеті жарғы», 1998. – 192 б.

48 Рысбеков Т.З. Советы Казахстана (1938-1986). – Алма-Ата: Наука, 1988. – 151 с.; Рысбеков Т.З. Өскен өлке тарихы. – Орал, 1997. – 180 б.; Рысбеков Т.З. Этюды истории родного края. – Уральск, 2002. – 190 с; Рысбеков Т.З. Жаһанша жөнінде қосымша деректер // Ақиқат. – 1995. – №2; Рысбеков Т.З., Рысбекова С.Т. Батыс Қазақстандағы алаш зиялылары // Ақиқат. – 1998. – №6; Рысбеков Т.З. Батыс Алаш төрағасы жайында // Орал өңірі. – 1995. – 20 сәуір.

49 Бірімжаров Б.Қ. Батыс Қазақстан тарихынан. XVIII-XIX ғғ. – Орал: БҚМУ, 2002. – 155 б; Бірімжаров Б.Қ. Қазақ халқының жоқшысы // Ұлт тағылымы. – 2000. – №4-5; Бірімжаров Б.Қ., Хайдаров Е.Е. 1917-1920 жылдардағы Қазақстандағы жастар ұйымдарының тарихынан // Отан тарихы. – 2006. – №4; Бірімжаров Б.Қ. Ғұмар Қараш – қоғам қайраткері, педагог // Ғ.Қараштың 130 жылдығына арналған «Тылсымында тіршіліктің талай сыр бар» атты облыстық ғылыми-практикалық конференция материалдары. – Орал,

22

2006; Бірімжаров Б.Қ. Батыс Қазақстандағы 1916 жылғы ұлт-азаттық көтеріліс және зиялы қауым өкілдері // 1916 жылғы ұлт-азаттық көтеріліс көтерілістің 90 жылдығына арналған ғылыми-тәжірибелік конференцияның материалдары. – Орал, 2006. – 148 б.; Бірімжаров Б.Қ. Бөкейлік тарихи тұлғалардың түркі өркениетіне қосқан үлесі (Ғ.Мұсағалиевтің қоғамдық-тарихи қызметі мысалында) // Ғасырлар тоғысындағы түркі өркениеті: саясат, экономика және мәдениет атты халықаралық ғылыми-тәжірибелік конференцияның материалдары. I-бөлім. – Орал, 2007. – 170 б.

50 Кенжалиев И. Батыс Қазақстанның қасіретті жылдары (1916-1920 жж). Тарихи очерк. – Орал: Батыс Қазақстан мемлекеттік университеті, 2000. –144 б; Кенжалиев И. Батыс Қазақстанның қасіретті жылдары (1917-1920 жж). II-бөлім. Бөкей облысы. – Орал: Батыс Қазақстан мемлекеттік университеті, 2001. – 169 б; Кенжалиев И. Ғұмар Қараш. – Орал: Батыс Қазақстан мемлекеттік университеті, 2004. – 136 б.

51 Ауанасова А.М. Национальная интеллигенция Казахстана в первые годы Советской власти (1917-1923 гг) // Диссертация... к.и.н. – Алматы, 1993.– 206 с.; Исмагулов У.Ш. Земельный вопрос в Западном Казахстане в начале XX века (1900-1917 гг.) // Диссертация... к.и.н. – Алматы, 1995. – 142 с.; Смағұлова С.Ә. Ұлттық интеллигенция және XIX ғасырдың аяғы мен XX ғасырдың басындағы Қазақстандағы аграрлық мәселе // Т.ғ.к... диссертация. – Алматы, 1999. – 144 б.; Шаяхметов Н.У. Қазақстанның Солтүстік-Шығыс аймағындағы қазақ зиялыларының қос төңкеріс пен азаматтық қарсы тұру жылдарындағы қоғамдық-саяси қызметі (Ақмола және Семей облысының материалдары бойынша. 1917-1919 жж) // Т.ғ.к... диссертация. – Алматы, 2000. – 146 б; Сайлаубай Е.Е. Алашорда үкіметінің шығыс бөлімі //Т.ғ.к... диссертация. – Алматы, 2001. – 157 б; Сулейменова Д.Д. Алашорданың Батыс бөлімінің тарихы // Т.ғ.к... авторефераты. – Алматы, 2004. – 30 б.; Қуаныш С.О. Каспий маңы аймағындағы Бөкей Ордасы, Гурьев және Маңғыстау уездері 1917 жылғы революциялық өзгерістер тұсында (салыстырмалы талдау) // Т.ғ.к... авторефераты. - Орал, 2007. – 26 б.

52 Елмурзаева Р.С. Жизнь и деятельность С.Садвакасова // Диссертация... к.и.н. – Алматы, 1997. – 215 с.; Қоңыратбаев О.М. Тұрар Рысқұловтың қоғамдық-саяси және мемлекеттік қызметі (1916-1924 жж. Түркістан кезеңі) // Т.ғ.к... диссертация. – Алматы, 1997. – 222 б.; Қаленова Т.С. Жүсіпбек Аймауытовтың өмірі мен қоғамдық-саяси қызметі // Т.ғ.к... диссертация. – Алматы, 2001. – 167 б.; Уәлиханова Ж.М. Сұлтанбек Қожановтың мәдени-ағартушылық және мемлекеттік-саяси қызметі // Т.ғ.к... авторефераты. – Алматы, 2002. – 30 б.; Кәрібжанов Г.А. Н.С.Құлжанованың өмірі мен қоғамдық-ағартушылық қызметі (1887-1934) // Т.ғ.к... авторефераты. – Алматы, 2003. – 32 б; Мажитов Р.С. Обшественно-политическая деятельность Жаһанши Досмухамедова // Диссертация... к.и.н. – Уральск, 2005. - 174 с.; Қабдошев Б.Ж. Нығмет Нұрмақовтың қоғамдық-саяси және мемлекеттік қызметі (1895-1937жж) // Т.ғ.к... авторефераты. – Алматы, 2005. – 26 б.; Идресова Ү.Х. Бақытжан Қаратаевтың қоғамдық-саяси қызметі (1860-1934 жж.) // Т.ғ.к... авторефераты. – Орал, 2007. – 28 б.

23

53 Өмірзақов Ө. Ресейге қосылғаннан не ұттық? – Алматы: «Санат», 1999. – 195 б.

54 Өзбекұлы С. Барлыбек Сыртанов. - Алматы: «Жеті жарғы», 1996. -112 б.55 Мәрсекұлы Р. Қазақ қайда бара жатыр? – Алматы: «Арыс», 2001. - 171б.56 История СССР. Ч. 2. 1861-1917. Под ред. проф. П.И.Кабанова и проф.

Н.Д.Кузнецова. Изд. 4-е, испр. и доп. – Москва: «Просвещение», 1978. – 527 с. 57 ҚР ПМ. 811-қор, 7-тізбе, 81-іс.58 РФ ОрОММ. 10-қор, 1-тізбе, 248-іс.59 РФ ОмОММ. 270-қор, 1-тізбе, 59-іс. 60 РФ ОмОММ. 270-қор, 1-тізбе, 627-іс.61 Қазақ. – 1913. – №4. – 1 наурыз; Қазақ. – 1913. – №37. – 8 қараша; Қазақ.

– 1914. – № 55. – 23 наурыз; Қазақ. – 1915. – № 113. – 19 наурыз; Қазақ. – 1915. – № 114. – 28 наурыз.

62 ҚР ПМ. 719-қор, 1-тізбе, 66-іс.63 Спиридонов И.А. К истории возникновения и развития комсомола

Казахстана. – Алма-Ата, 1947. – 127 с.64 Костры – Приложение к газете Туркправда. Ташкент, 1923. – №3-4.65 ҚР ПМ 719-қор, 1-тізбе, 67-іс.66 Сарыарқа. – 1917. – №2. – 19 маусым.67 РФ ОмОМ. 643-қор, 1-тізбе, 29-іс.68 ҚР ПМ. 141-қор, 1-тізбе, 5790-іс.69 Абай. – 1918. – №6. – 19 маусым.70 Абай. – 1918. – №3. – 20 наурыз.71 История Казахской ССР с древнейших времен до наших дней. в пяти

томах.– Алма-Ата, «Наука», 1977. - том IV.- 635 с. 72 Қойшыбаев Б. Жазықсыз жапа шеккендер. – Алматы: Қазақстан, 1990. –

168 б.73 ҚР ПМ. 719-қор, 1-тізбе, 1051-іс.74 Шахин А. Сол бір сүргін. – Орал: Дастан, 2002. – 106 б.75 Кыдыралина Ж.У. Национальные движения в Казахстане в 50-70-х гг.

XX в. // Вестник ЗКГУ, 2007. – №2. 76 ҚР ОММ. 1368-қор, 3-тізбе, 104-іс.77 Желтоқсан-86 / құрастырғандар: Б.Әбдіғалиев, Б.Көрпебайұлы.

Редакторы Н.Әбубәкір. 5-кітап. Елдікті сақтаған ерлік. – Алматы, Алтынбек Сәрсенбайұлы қоры, 2006. – 264 б.

78 Қазақстан Республикасындағы мемлекеттік жастар саясаты туралы заңы // Егемен Қазақстан. – 2004. – №176. – 14 шілде.

79 Указ Президента Республики Казахстан. О государственной программе патриотического воспитания граждан Республики Казахстан на 2006-2008 годы. // Казахстанская правда. -2006.-№228.- 12 октября.

24

Диссертация тақырыбы бойынша жарияланған еңбектердің тізімі:

1. XX ғасырдың басындағы жастар ұйымдары // Қазақ тарихы. -2004.- №6.- 63-66 бб.

2. 1917-1920 жылдардағы жастар қозғалысы // Отан тарихы.- 2006.- №4.- 119-128 бб.

3. Бөкей Ордасындағы XX ғасыр басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысы // БҚМУ хабаршысы. - Орал.- №1.- 2007.- 193-201 бб.

4. XX ғасырдың басындағы қазақ ұлттық-демократиялық жастар қозғалысының пайда болуының алғышарттары // БҚМУ хабаршысы. – Орал. - №2. – 2007. - 188-197 бб.

5. Алғашқы қазақ жастар ұйымдары мен қазіргі демократиялық үрдіс арасындағы тарихи сабақтастық // Халықаралық Шалқар этносаяси форумы: атты халықаралық ғылыми-практикалық конференцияның материалдары, М.Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университеті, Орал, 2004.- 110-113 бб.

6. Ресейдегі 1917 жылғы революциялық жағдай және Қазақстандағы жастар қозғалысы тарихынан // «XYIII-XX ғ. басындағы Қазақстанның шектес елдермен қарым-қатынасы: проблеманың қазіргі күйі мен болашағы» атты халықаралық ғылыми-практикалық конференцияның материалдары, Қ.Жұбанов атындағы Ақтөбе мемлекеттік университеті, Ақтөбе, 2004. - 124-126 бб.

7. Алашшыл жастар арманы // «Мемлекеттік тіл: білім және саясат» атты республикалық ғылыми-тәжірибелік конференцияның материалдары, I бөлім, Батыс Қазақстан гуманитарлық академиясы, Орал, 2006.- 107-110 бб.

8.1905-1917 жылдардағы Бөкей Ордасындағы қазақ жастарының қоғамдық-саяси белсенділігі // «Қазақстандағы ұлт-азаттық қозғалыстар: теория, тарих, тағылым» атты республикалық ғылыми-тәжірибелік конференция материалдары, М.Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университеті, Орал, 2006. - 134-140 бб.

9. XX ғасырдың басындағы Алашшыл жастар мен 1986 жылғы желтоқсаншылардың көзқарастарындағы идеялық үндестік // Батыс Қазақстан облысының тарихи-өлкетану мұражайының 170 жылдығына арналған халықаралық ғылыми-практикалық конференцияның материалдары, Батыс Қазақстан облысының тарихи-өлкетану мұражайы, Орал, 2006. - 66-69 бб.

10. Қазақ жастарының ұлттық-демократиялық «Бірлік» ұйымының қызметі // «Елбасы Н.Ә.Назарбаевтың Қазақстан халқына Жолдауы және жоғарғы мектеп міндеттері» атты халықаралық ғылыми-практикалық конференцияның материалдары, М.Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университеті , Орал, 2007. - 189-192 бб.

25

РЕЗЮМЕ автореферата диссертации на соискание ученой степени кандидата

исторических наук по специальности 07.00.02 – Отечественная история (История Республики Казахстан)

Хайдаров Ескайрат Ербулатович

Национально-демократическое движение казахской молодежи в начале XX века: история и последствия (1900-1920 гг.)

Объект исследования. Диссертация посвящена исследованию истории возникновения, становления и развития национально-демократического движения казахской молодежи в начале XX века, в эпоху буржуазной и социалистической революции 1917 г.

Актуальность проблемы. В вопросах изучения и осмысления своего прошлого, культуры и традиций казахского народа важную роль имеет исследование истоков возникновения идеи национальной государственности, провозглашенной национальной интеллигенцией в начале XX в. и активное участие в нем казахской молодежи как составной части общенационального движения Алаш. При советском режиме комплексное и системное изучение данной проблемы не представлялось возможным и она не получила должного глубокого научного осмысления. В данном контексте исследование истории национально-демократического движения казахской молодежи в обозначенный период становится весьма актуальным.

Актуальность темы исследования определяется также и тем, что в казахстанской историографии до сих пор нет объективной оценки истории национально-демократического движения казахской молодежи в начале XX в., и данная проблема является «белой пятной» новейшей истории Казахстана.

Целью исследования является комплексное изучение истории возникновения и развития национально-демократического движения казахской молодежи в начале XX в. и постепенного его перерастания в социал-демократическое движение под влиянием социалистической революции 1917 г.; выявление преемственности и исторической взаимосвязи между казахскими молодежными организациями 1917-1920 гг. и молодежными движениями в годы Советской власти и в годы независимого Казахстана.

Из вышеизложенного выделены следующие задачи:- Осветить влияние колонизаторской политики царского правительства на

формирование общественно-политических взглядов казахской молодежи в конце XIX – начале XX веков;

- Дать научное обоснование росту национального самосознания казахской молодежи, ее участию в народных волнениях в ходе первой буржуазно-демократической революции в России 1905-1907 гг.;

- Проанализировать общественно-политическую и культурно-просветительскую деятельность первых казахских молодежных организаций «Бирлик», «Кенес», сформированных в г.Омске и г. Ташкенте в 1914-1915 гг.;

26

- Определить основные направления деятельности национальной интеллигенции и молодежи среди мобилизованных на тыловые работы казахов в период национально-освободительного движения 1916 г;

- Признать культурно-просветительскую и общественно-политическую активность казахских молодежных организаций как результат воздействия демократических преобразований после февральской революции 1917 г;

- Проанализировать и дать оценку программам, основным направлениям общественно-политической деятельности казахских молодежных организаций в ходе Октябрьской революции 1917 г и в годы гражданской войны, а также в период прекращения их деятельности при установлении Советской власти.

- Выявить и показать преемственность и историческую взаимосвязь между казахскими молодежными организациями и молодежными движениями в годы Советской власти и независимого Казахстана.

Научная новизна исследуемой работы. На основе фактического и архивного материала сделана попытка всестороннего изучения истории казахских национально-демократических молодежных организаций, так как данная проблема до настоящего времени не была освещена в казахстанской историографии. В ходе исследования были использованы документы из фондов Государственных архивов РК и РФ, а также материалы периодической печати начала XX в., отражающие историю национально-демократического молодежного движения Казахстана и впервые введенные в научный оборот.

Хронологической рамкой диссертационной работы выбран важный этап в развитии казахских национально-демократических молодежных движений 1900-1920 гг.

Основные положения, выносимые на защиту:- Очевидным фактом является, что на формирование общественно-

политических взглядов казахской молодежи оказала влияние колониальная политика царской России конца XIX - начала XX в.в.;

- Рост национального самосознания и общественно-политической активности казахской молодежи происходил под воздействием идей демократических преобразовании, провозглашенных революцией 1905-1907 гг.;

- В развитии общественно-политических и гражданских позиций казахской молодежи большую роль сыграло их участие в деятельности организаций «Бирлик», «Кенес», а также в освободительным движении 1916 года;

- В итоге февральской революции 1917 г. национально-демократическое движение казахской молодежи поднялось на новую ступень своего развития. В этот период обнаруживаем, что ее идейная сплоченность и общественно-политическая активность достигли наивысшего уровня;

- В период двух революций 1917 г. и гражданского сопротивления из-за неоднородности общественно-политических воззрений казахской молодежи, среди них вели работу сторонники идей движения «Алаш» и приверженцы большевистских социал-демократических молодежных организаций;

- В связи с установлением советской власти во всех регионах Казахстана и появлением комсомольских организаций казахские молодежные национально-

27

демократические движения претерпевают кризис и вынужденно прекращают свою деятельность;

- Изучение взаимосвязи, преемственности и исторического опыта работы деятельности демократического молодежного движения в этот период представляет несомненный научный интерес.

Результаты исследования.- Дана целостная характеристика колониальной политики царского

правительства в Казахстане в конце XIX – начале XX вв., повлиявшая на формирование общественно-политических взглядов, пробуждение и рост национального самосознания казахской молодежи;

- Системно исследованы первые казахские молодежные организации, определены их численность и состав, основные направления их деятельности на примерах «Жерлестер», «Бирлик», «Кенес», «Союз учителей и врачей Букеевской Орды» и др.;

- Определена роль казахской молодежи в восстании 1916 г., значение организационно-массовых работ среди привлеченного на тыловые работы коренного населения, проводившихся участниками молодежного движения под влиянием интеллигенции в годы первой мировой войны;

- Впервые на основе архивного и фактического материала комплексно изучена история национально-демократического движения казахской молодежи в период двух революций 1917 г. и гражданской войны, проанализированы содержание и основные направления их программ;

- Показано влияние социалистического уклада общественно-политической жизни на молодежное движение и связанное с этим обострение противоречий между его различными направлениями, что способствовало прекращению деятельности национально-демократических казахских молодежных организаций или их перерастанию в социалистические;

- Изучены взаимосвязь, преемственность и исторический опыт деятельности демократического казахского молодежного движения в условиях застоя и кризиса советского режима, а также суверенного Казахстана.

Методологической основой диссертационного исследования являются проблемно-хронологический, сравнительные и аналитический методы исторического познания. Работа базируется на принципах объективности, историзма, научности, системности и критической оценки.

Апробация работы. Основные положения и выводы диссертации изложены в 4 статьях и 6 докладах на международных научно-практических конференциях.

Практическая и теоретическая значимость работы. Результаты и выводы исследования, могут использоваться в казахстанской историографии, при написании монографий и спецкурсов по данной проблеме.

Структура диссертационного исследования. Диссертация состоит из введения, 2-х разделов, заключения и списка использованных источников.

28

SUMMARY

thesis of the scientific degree of the candidate on historic science speciality code-07.00.02-Native Land history(History of the Republic of Kazakhstan)

Khaidarov Eskairat Erbulatovich

National-democratic movement of the Kazakh youth at the beginning of XX century: history and consequences (1900-1920 y.)

Object of research. The dissertational work is devoted to research of history of occurrence, formation and development of national-democratic movement of the Kazakh youth at the beginning of XX century, during an epoch bourgeois and socialist revolution of 1917 y.

Urgency of the theme.Research of sources of the national statehood idea occurrence proclaimed national intelligency in the beginning of 20 century and active participation of the Kazakh youth in it as a component of national movement Alash has an important role in questions of studying and judgement of the past, culture and traditions of the people .At the Soviet mode complex and system studying of the given problem was not represented possible and it has not received due deep scientific judgement. In the given context the history research of national-democratic movement of the Kazakh youth in specified period becomes rather actual.

The urgency of a theme of research is defined as well by that in the Kazakhstan historiography till now there is no objective estimation of history national-democratic movement of the Kazakh youth фе at beginning of the XX century, and the given problem is white stain in the newest History of Kazakhstan.

The purpose of research is complex studying of history of occurrence and development of national-democratic movement of the Kazakh youth at the beginning of XX century, and its gradual growth in social-democratic movement under the influence of 1917 y. revolution, showing up continuity and historical interaction between Kazakh youth organisations in 1917-1920 and youth movement in the periods of Soviet authority and independent of Kazakhstan.

From the above-stated the following problems are allocated:Illumination of colonizer policy influence of the imperial government on

formation of political sights of the Kazakh youth at the end of XIX th and at the beginning of the XX th centuries;

To give a scientific substantiation to growth of national consciousness of the Kazakh youth, its participation in national excitements during the first bourgeois-democratic revolution in Russia 1905-1907 years;

To analyze social-political and cultural-educational activity of the first Kazakh youth organisations as «Birlik», «Kenes» which were formed in Omsk and in tashkent during the years 1914-1915;

To define the basic directions of national intelligency activity and youth among the Kazakhs mobilised for rear works in national-liberation movement of

29

1916y.To recognise cultural-educational and political activity of Kazakh youth

organisations as result of influence of democratic transformations after February revolution of 1917 y.

To analyse and state an estimation to programs, the basic directions of political activity Kazakh youth organisationы during October revolution of 1917 and during civil war, and also in the termination of their activity at an establishment of the Soviet authority.

To reveal and show continuity and historical interrelation between the Kazakh youth organisations and youth movement in the period of Soviet authority and independent of Kazakhstan.

Scientific novelty of the researched works. On the basis of actual and archival material, the attempt of all-round studying of Kazakh national-democratic youth organisations history is made, as the given problem was not illuminated in the historiography of Kazakhstan till now.The documents from funds of State archives of RK and the Russian Federation, and also materials of periodicals of the beginning 20 century reflecting history of national-democratic youth movement of Kazakhstan for the first time entered into a scientific turn have been used during research.

Chronological frameworks of dissertational work was taken as an important stage in the development of Kazakh national-democratic youth movement, 1900-1920 years.

The substantive provisions which are taken out on protection: The obvious fact is, that on formation of political sights of Kazakh youth

influenced on colonial policy of imperial Russia at the end of XIX century and at the beginning of XX century.

Growth of national consciousness and social-political activity of Kazakh youth occurred under the influence of democratic transformation ideas , proclaimed by revolution of 1905-1907 years;

In the development of social-political and civil positions of Kazakh youth, their participation in the organisation activity of «Birlik», «Kenes», and also in the liberation movement of 1916 had an important role;

As a result of 1917 year February revolution national-democratic movement of Kazakh youth has risen on a new step of the development. During this period we find out, that its ideological unity and political activity have reached the highest level;

In the period of two revolutions of 1917 year and civil resistance because of heterogeneity of political views of the Kazakh youth, among them supporters of movement «Alash» ideas and adherents of Bolshevist social democratic youth organisations conducted work;

In connection with an establishment of the Soviet authority in all regions of Kazakhstan and occurrence of the Komsomol organisations the Kazakh youth national-democratic movement undergo crisis and forcedly stop the activity;

Studying of interrelation, continuity and historical operational experience of democratic youth movement activity in the period of represents doubtless scientific interest.

30

Results of research:-The complete characteristic of colonial policy of imperial government in

Kazakhstan at the end of XIX and at the beginning of the XX centuries influencing on formation of social-political sights, motivation and growth of national consciousness of Kazakh youth is given;

The first Kazakh youth organisations were researched systematically, their number and structure main directions of their activity are defined on examples of «Zherlester», «Birlik», «Kenes», «Bokei Orda alliance of teachers and doctors» and others;

The role of the Kazakh youth in revolt 1916 y, value of organizational-mass works among the indigenous population involved for rear works, spent by participants of youth movement under the influence of intelligency in days of the First World War is defined;

For the first time on the basis of an archival and actual material the history of national-democratic movement of Kazakh youth is studied in complex way in the period of two revolutions of 1917 year and civil war, the content and basic directions to their program had been analysed;

the influence of socialist way of social-political life to youth movement and the aggravation of contradictions between its various directionsconnected with it , that promoted the activity termination of national-democratic movement of Kazakh youth organisations or their growth into socialist one is shown;

The interrelation, continuity and historical experience democratic Kazakh youth movement activity are studied in the conditions of stagnancy and crisis of Soviet mode, and also sovereign of Kazakhstan.

Methodological basis of dissertational research is problem-chronological, comparative and analytical methods of historical knowledge. the workis based on objectivity principles, historism, scientific character, systemic and critical estimation.

Approbation of workThe basic positions and conclusions of dissertation are given in 4 articles and 6

reports on international scientific-practical conferences.The practical and theoretical importance of workThe results and conclusions of research can be used in historiography of

Kazakhstan in writing monography and special courses on the given problem.Structure of dissertational research. The dissertation consists of Introduction, 2

volumes, Conclusion and the list of the used literature.

31

32

Басылуға 29.11.08. қол қойылды.Көлемі 1,56 б.т.

Таралымы 100 дана. Тапсырыс № 14

М. Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттікуниверситетінің баспа орталығы

Орал қаласы, Сарайшық көшесі, 34.

33