HARTU PARTE LABen TRESNA KOMUNIKATIBO BERRIAN!

LABek tresna komunikatibo berri bat jarri du martxan orain gutxi: LABetik atera BERRIA izena daraman Bloga.Hausnarketak zabaldu nahi ditugu honen bitartez, baina batez ere nahi dugu langileok bertan parte har dezazuen.Beraz, sartu www.labetik.org helbidera, irakurri, nabigatu eta adierazi zure gogoeta, kezka, iritzi edota iruzkinak!

ZUZENDARIA:Sonia González

ERREDAKZIO BURUA:

Aiora Imaz

DISEINUA ETA MAKETAZIOA:

Fidel Linazisoro

INPRIMAKETA:

mccgraphics-elkar

LEGE GORDAILUA:

SS. 734-77

IRAULTZEN ALDIZKARIAREKIN

KONTAKTUAN JARTZEKO:

Pokopandegi, 9, 2. Donostia 20018

TELEFONOA:943 32 64 67 / 943 22 44 00

POSTA ELEKTRONIKOA:iraultzen@labsindikatua.org

BAIONACoursic Karrika, 13. 64100. Tlf: 00 33 559 59 50 20

BILBOErrekalde Zumarkalea, 62, behea.

48010Tlf: 94 470 69 00

DONOSTIASan Blas, 1 behea. 20013

Tlf: 943 22 44 00

GASTEIZFermin Lasuen, 13 behea. 01001

Tlf: 945 25 58 77

IRUÑEAMartzelo Zelaieta, 75 2A atea; Iwer etxea(lehengo Matesa), B3 lokala, 22 bulegoa.

31014Tlf: 948 22 11 30

iraultzenAUKERA BERRIEN ATARIAN

Oinarri oinarrizko printzipio demokratikoa da botereaherriaren esku egon behar duela, hori bideratzen duen sis-tema politikoa modu batean edo bestean antolatu. Gaurkoeredu politikoan honen arrastorik aurkitzeko denbora askohartu beharko luke edonork, baina ez hainbeste emaitzakazaltzeko: ez dago, ez hemen ez inguruko inon. Ezinezkoada bat bera ere topatzea.

Demokrazia formala benetako demokrazia mugatzeko edoordezkatzeko sortu bazen, gaur nagusi den klase politikoa da Herriari boterea erabat kentze-ko ardura bereganatu duena, demokrazia formalaren zutabeak diren hauteskundeak eta ins-tituzioak horretarako baliatuz. Botere ekonomikoak finkatu duen eta krisi bakoitzaz gaurko-tzen duen proiektu politikoaren gainean eraiki den alternantzia politikoaren sistemak ziurta-tzen du, hauteskundetako emaitzak direnak direla ere, ez dela oinarrizko gauzetan benetakoaldaketarik egongo, instituzioak beti egongo direla proiektu bakar eta komun horren zerbi-tzura. Hori da partidu politiko nagusien gaurko funtzio bakarra.

Alternatibak proposatu, eskatu, bultzatu eta herritarren artean gehiengo batek babestealortu dezakegu. Baina muga hor dago. Gauzak aldatzeko bitarteko politiko eta sozialak behardira eta demokrazia formalak ez du horrelakorik ziurtatzen. Euskal Herrian, gainera, ez forma-la ez bestelakorik. Egoerari buelta emateko bitartekoak guk geuk sortzeari ekin genion aspal-dian, nazio eraikuntza ardatz duen bidea eginez, inposatutako mugak gainditzeko konponbi-de demokratikoak aldarrikatzearekin batera. Bide horren balioa ikusi ahal izan genuen,beraiek horren arriskuak ikusi zituzten bezala. Itun antiterrorista gaurkotuz erantzun zuten,ustezko trantsizioaz geroztik Herri honek eskubide zibil eta politikoen urraketan bizi izanduen garairik beltzena irekiz.

Eragile asko gara garai hau atzean utzi eta gure herriaren aitortzak eta errespetuak irekikoduen garaiaren alde konpromiso berriak hartu ditugunak. Bi horren emaitzak ikusteke, gurejardunbidean aldaketa asko gertatu dira baina ezinbesteko bat alboratu gabe: herritarreibitartekoak eskaintzea eta ziurtatzea da gehiengo baten ekimenez aurrera egiteko aukerakemango dizkiguna.

Bizi dugun egoera ezin da instituzioetatik irauli. Baina zalantzarik gabe, behar beharrezkoadugu instituzioak ere egoera demokratiko berri baten eraikuntzari begira behingoz jartzeaoztopoak gainditzeko eta bitarteko ezberdinak eskutan ditugula bestelako Euskal Herri bateraikitzeko. Euskal Herria batzeko eta egituratzeko beharrezkoa den marko instituzionalberriaren alde lan egingo duten herri ordezkariak behar dira, instituzioak herriaren zerbitzurajarriko dituztenak, euren parte hartzeari ateak irekiz lehenik eta behin. Balio dezatela hurren-go hauteskundeek hori bultzatzeko.

LABen aldizkari nazionala 160. alea 2011eko apirila eta maiatza

>SE CIERRAN LOS COMEDORES

Ante el bloqueo en el que seencuentra la negociación del con-venio de comedores escolares, lastrabajadoras, convocadas por lossindicatos LAB, ELA y UGT, estánnuevamente en huelga desdeprincipios de mayo. El conflicto cumple su tercercurso y es urgente buscar unasolución. Este colectivo está for-mado por unas 4.500 personas–mujeres en su gran mayoría–, delas que un alto porcentaje trabajapara empresas privadas, subcon-tratadas por el Departamento deEducación de Lakua. Reclaman laequiparación salarial con el per-sonal no docente delDepartamento (su salario medioactual es de 350 euros), una mejo-ra del servicio a través de unincremento de las jornadas y másinversión en formación específica.Este conflicto está siendo boicote-ado por parte de la administra-ción y las empresas. Su objetivoes que las trabajadoras cedan,romper la comprensión y solidari-dad hacia sus justas demandas.

Para ello están intentando activara padres y madres y población engeneral utilizando todos susmedios, incluso los de comunica-ción, en su contra. Estas mujeresmerecen nuestra solidaridad yrespeto, ya que quien demuestraresponsabilidad son quienesluchan legítimamente por suscondiciones laborales y las condi-ciones mismas del servicio, y nolas empresas que sólo priorizanincrementar sus ganancias y lasadministraciones a quienes noimporta la calidad del servicioque se presta a nuestras hijas ehijos.

>RINDER,

EZ DUGU ETSI, EZTA ETSIKO ERE

Rinder enpresak bi urtetan lauespediente aurkeztu ditu.Hasieratik borrokatu dira langile-ak, eta komiteko beste sindikatubiekin, UGT eta ELArekin, LABekproposatutako akordioaren arabe-ra (EEEi kontra egin, Jaurlaritzariinplikazioa eskatu eta bideragarri-tasun plana aldarrikatu), enpresa-ren asmoen kontra egitea lortuazuten. Azken espedientearen kasuan,zoritxarrez, ELA eta UGTk enpre-saren estrategia onartu dute, LABalboratuz, informazio okerrazasanblada beldurtuz eta LanDelegaritzaren ebazpenaren kon-tra enpresak nahi zituen eskubidemurrizketak onartu dituzte.

EEEa onartu izana larria da, eta,gainera, sinatu duten akordioanbeste urraketa bat gehitzen zaio:lehendik adostuta zeuden2010eko soldaten atzerapenakizoztea, 2011ko soldaten igoerajaistea eta 2012 zein 2013 urtee-tan 12 ordu gehiagoz lan eginbehar izatea, urte bakoitzeko.Sindikatuak argi du hartu dutenbidea okerra dela. Elkarlaneanarituz aukera paregabea izan dadeslokalizazio prozesuari aurre

egiteko. LABek arazoari aurre egitenjarraituko du, UGT eta ELArekin edoUGT eta ELA gabe, baina beti erelanpostuen eta langileen eskubide-en alde.

>KULTURANIZTASUNA AZTERGAI

Ipar Hegoa Fundazioak, nazioarte-an kulturaniztasuna eta eleanizta-sunaren inguruan ematen ari deneztabaida Euskal Herrira ekarri nahiizan du eta gogoeta hori bultzatze-ko asmoz bi jardunaldi burutu ditu,

gogora ekarri

>INDEPENDENTZIAREN BIDEANIndependentisten sareko kideek hitzordu bikoitza –Gernikaneta Baigorrin– jarri zuten aurtengo Aberri Eguna ospatzeko.Gernikako udaletxeko plazatik manifestazio nazionala eginostean, ekitaldiari ekin zioten eta Baigorrin 13:00etan hasita-ko ospakizunarekin lotura egin zuten zuzenean. Egunez egunherri ikuspegiz aritzeko deia luzatu zuten, eraiki nahi dugunEuskal Herria sektorez sektore eta arloz arlo bultzatuaz, inde-pendentziari argi berdea isiotu diezaiogun.

>LUXAT, L’INCERTITUDE RÈGNE

Les 82 personnes salariées de l’entrepriseLuxat sont dans l’incertitude. La société,qui se voulait leader de la chaussure deconfort, était spécialisée dans le mocassincousu main et avait racheté la célèbremarque d’espadrilles Pare Gabia en 2008.Depuis, les choses vont mal.Le fabricant de chaussures installé àBriscous, mais qui a vu le jour en 1976 àHasparren, a été placé le 20 décembre der-nier en redressement judiciaire par le tri-bunal de commerce de Baiona et disposede six mois à compter de cette date pour étudier tous les scénariospossibles afin de gérer la sortie de crise, depuis la cessation d’activitétotale à la reprise par un autre employeur. LAB est inquiet et a organisé des manifestations et mobilisations. Parexemple, le 19 mars, 300 personnes ont répondu présents à l’appel deLAB pour dénoncer le risque de licenciements, mais aussi le non-suivide l’aide substantielle accordée à l’entreprise par le conseil général enmars 2008 avec obligation de maintenir les emplois durant trois ans.Le syndicat suivra de près l’évolution de la situation et restera vigi-lant sur le respect des droits des travailleurs et travailleuses.

4>5

>SALATU ETA ALTERNATIBA PLAZARATU

Urtero egin ohi duen gisara, apirilaren28an, Nazioarteko Lan OsasunarenEgunean LAB kalera irten zen langileonosasunari egiten zaion erasoa salatze-ko, baina oraingoan gehiengo sindikalaosatzen duten beste sindikatuekinbatera egin zuen. 2010. urteko datuakikusi besterik ez dago egoeraren larri-tasunaz ohartzeko. Joan den urtean 80lagun hil ziren lan istripuz eta datu ofizialen arabera 111.765 lan istripuizan ziren Hego Euskal Herrian. Krisia hasi zenean jada LABek honek lan osasunean izango zuen ondo-rio larriengatik kezka adierazi zuen. Denbora pasa da eta susmo horiekerrealitate bihurtu dira enplegu suntsiketa eta jarduera ekonomikoapalagoko egoeran, enpresa asko prebentzio arloko inbertsioak gutxi-tzen eta ezbehar tasaren benetako datuak ezkutatzen ari baitira. Honibeste eraso bat gehitu behar diogu, lan eta pentsio erreformek gureosasunean eragin zuzena izango dutela. Hala nola lan erreformarenkasuan behin-behinekotasunaren areagotzea edo pentsio erreformakberarekin ekarriko duen erretiro adinaren atzeratzeak eragin zuzenaizango du langileen osasunean.Euskal gehiengo sindikalak argi du prebentzioa benetan eraginkorraizan dadin beste politika batzuetan oinarritu behar dela. Horregatikaurten langileok pairatzen dugun egoera salatzeaz gain mahai gaineanproposamena jarri du, hala nola lan eta pentsio erreformak atzerabotatzea, eraginkor eta eredugarriak diren ikuskaritza, kontrola etazigorrak jartzea edo gaixotasun profesionalen azterketa eta onarpene-an aurrera egitea.

>BIHOTZETIK MINGAINERA17. Korrika iritsi da Donostiara, milaka eta milaka«euskalakari» alboan zituela. Kike Amonarriz etaIlaski Serrano aurkezleek, malkoei eutsi ezinik,irakurri zuten 11 egun lehenago, Trebiñun EdurneBrouardek lekukoan sartutako mezu sekretua. 2.507. kilometro zeharkatu eta Euskal Herrianzehar apirilaren 7tik geroztik milaka eskutatikpasa ostean ezagutu genuen misterioa.

Euskalakari izateko modu asko daudela esanzuten, eta jatorri eta kultura hainbateko lagunekeuskara ikasteko eta erabiltzeko egiten dutenahalegina nabarmendu zuten: "Jose, Edurne,Mohammed...". Aurtengo leloa ahotan hartuzuten, euskalakari euskara ikasi, maitatu eta era-biltzen dutenak direla esateko, garrantzitsuenaeuskaraz aritzea dela azpimarratuz, "gutxijakinda ere".

lehena apirilaren 7an“Irakaskuntza eta kulturaniztasu-na” aztertzeko eta bigarrenamaiatzaren 11an “Irakaskuntza etaeleaniztasuna: eredu hirueledu-nak” izenburupean.Munduan zabaldu den globalizazioprozesuak eta migrazio fenomeno-ek orain arte ezagutu dugun esko-la eredua kolokan jarri dute etaazken aldian kulturaniztasuna etaeleaniztasunak garrantzi bereziahartu dute pedagogiaren mun-duan. Gaia konplexua da eta are gehiagogurea bezalako herri batean. Zergertatzen da estaturik gabekonazioetan, hau da politikoki etakulturalki minorizatuak daudene-tan? Estatuak arazo handiak iza-ten ari badira fenomeno hauenondorioz aniztasun kultural etalinguistikoari egoki heltzeko, nolaheldu beharko genieke EuskalHerrian, kontuan izanik euskalkulturaren berreskurapenean etaeuskararen normalizazioan mur-gilduta gaudela?Jardunaldi hauen helburua, hainzuzen ere, gai hauei heltzea izanda, baina beti ere gure errealitate-tik abiatuta eta ikuspegi propiobatez.

>CATELSA,

HUELGA CONTRA LOS ABUSOS

El presidente del comité deempresa de Catelsa –empresasituada en Oiartzun, que forma

parte de la multinacionalHutchinson dedicada a la auto-moción– decidió emprender unahuelga de hambre para denun-ciar la política de contratacionesllevada por la empresa y exigirun empleo digno y de calidad.Tras una semana en huelga dehambre otro delegado de LABtomó el relevo. Durante todo eltiempo han recibido el apoyo delas y los compañeros que hanrealizado una encerrona junto ala empresa. En la ultima década, esta empre-sa ha llevado a cabo una políticade contrataciones en la que haimperado la precariedad laboral:contratos temporales o eventua-les a mansalva y contratos derelevo fraudulentos, abusando deeste sistema hasta tal extremoque algunas personas llevan másde 10 años con este tipo de con-tratos. A este aspecto contractual hayque añadir la política de desloca-lización emprendida por laempresa que entre 2006 y 2008,concretamente, trasladó las uni-

dades de producción haciaPolonia, Rumania y Cataluña. Enlos años 2009 y 2010 el conjuntode la plantilla se vió inmersa enEREs de suspensión para los cua-les el alegato de la empresa fue lacrisis o la falta de carga o pedidosen el sector de la automoción

todos estas medidas de regulaciónfueron aprobadas por la autori-dad laboral mientras la empresasacaba trabajos de verificación alexterior. Por todo ello los trabaja-dores y trabajadoras han decididodar un paso más y comenzar unahuelga indefinida.

HAMAIKA DIRA EUSKAL HERRITARROKDITUGUN ESKUBIDEAK ETA BESTEHORRENBESTE ESPAINIAR ETA FRAN-TZIAR GOBERNUEK AZKEN URTE HAUETANUKATU ETA ZAPALDU DITUZTENAK.Gobernuek errepresioaren bidea indartu duteEuskal Herriaren aldeko jarduna zapuztunahian. Atxiloketek panorama politikoa marka-tu dute eta bide judizial osoa beren beharrenarabera moldatu, hala nola alderdi eta bestela-ko erakundeak ilegalizatu dituzte, inkomunika-zioek tortura gordina ezkutatzeko balio duteeta frantziar Estatuak euro-aginduak onarturikmen egiten dio espainiar Estatuaren politikari.Euskal preso politikoen aurkako politikak oina-rrizko eskubideen urraketa ekarri dute, hordaude sakabanaketa, kondenaren hiru laurde-nak bete dituzten presoak edo gaixorik daude-

nak kartzelan mantentzea edo Parot doktrina,“de facto” bizi osorako kartzela zigorra dena. Azken kapitulua Bildu hauteskundeetatikkanpo uzteko mehatxuak markatu du.Auzitegi Konstituzionalak Gorenaren epaiaatzera bota izana hein batean pozgarria izanbada ere, larria da benetan Euskal Herriaberriro auzitegi berezietan batera edo bestera-ko erabaki politikoen menpe egon izana.Horixe da, hain zuzen ere, gainditu behardena, ilegalizazio politika bera, milaka herri-tar hauteskundeetan aukera politikorik gabeutzi dituena –Sortu legez kanporatuta berma-turik- edota kartzeleratu dituena erakundepolitiko, antirrepresibo edo gazte erakundee-

tan militatze hutsagatik. Erabaki politikoa da, era berean,Konstituzionalaren epaiaren ostean, Damo-klesen ezpata Bilduren gainean zintzilik eus-tea. Partida ez da jokatzen, beraz, arlo juridi-koan, arlo politikoan baino. Ez da begira,itxaroten eta egonean egoteko momentua.Eskubide zibil eta politikoen defentsarakoherri harresia eraikitzeko tenorea da. Azkenmobilizazioetan argi gelditu zen egoera hauonartezina dela euskal jendartearen sektoregero eta zabalagoentzat. Izan daitezela hesia-ren harriak, demokraziaren aldeko borroka-ren konpromisoak hartzeko ariketa kolekti-boa eta aktibazio sozialerako eskaintzaeraginkor eta sendoa egin dezagun.

Egoera demokratikoaEgoera berri baten aurrean gaudela argi dabaina trena abian jarri den arren azken gelto-ki arte bide luzea geratzen da eta aitzina egi-teko aukera emango duen burdin bidea beharda. Euskal Herria eraikitzea ahalbidetukoduen prozesuak ezingo du aurrera egin gu-txiengo demokratikoak betetzen ez direnbitartean. Ilegalizazioak, atxiloketak eta tortu-rak amaitzen direla eta espetxe politika aldat-zen dela izan behar dira lehentasuna egoerademokratiko batera heldu ahal izateko.

Hau gainditzekobidean...

6>7

guregaiak

Bakea gatazkari konponbide demokratikoa emateandatza, baina hau ezin daeraiki eskubide guztiakindarrean dauden egoera batean ez bada.

Bakea gatazkari konponbide demokratikoaematean datza, baina hau ezin da eraiki esku-bide guztiak indarrean dauden egoera bateanez bada; era berean, normalizazio politikoa ezdatza hauteskunde zehatz batzuetan, baizik etaproiektu politiko guztiak defendagarriak etaazken muturrera arte gauzagarriak izatean.Ezker abertzaleari eskatzen zitzaion hitzetatikekintzetara pasatzeko; Espainiar estatua da,Euskal Herriaren eta euskal herritarron eskubi-deen errespetuari begira azterketa demokrati-koa pasatzeko hautua behingoz egin beharduena

Langileok parte aktiboaLangileok prozesuaren parte aktiboa izan behargara, Euskal Herriak behar-beharrezkoakdituen aldaketa politikoak burutzeko aukera

eskura dezagun. Beti diogunbezala, ez dago aldaketa soziale-rako aukerarik, aldaketa politi-korik gabe. LABek “Hau gainditubehar da. Indarrak bildu, eskubi-de zibil eta politikoak orain!”lemapean martxoan abian jarridu gutxiengo demokratikoenaldeko kanpaina, egoera hauekazaleratzeko eta langileria inpli-katzeko konpromisoaz. Euskal preso politikoek biziduten egoeraren larritasunakurgentziaz jokatzea eskatzenduenez, indar berezia egin duguhonetan: orain arteko konpro-misoetan sakondu eta berriakbultzatuz, herriz herri eta lante-giz lantegi. Dagoeneko ia 100enpresetako sail sindikalek bategin dute dinamika hauekin etalanean jarri dira konpromisozehatzak hartuta, adibidez,Durangon sinadura bilketa batjarri da martxan; enpresenaurrean elkarretaratzeak ereburutzen ari dira, honen adibi-de Iruñako Kybse, bertakoenpresa handienetariko bat. Eskubide zibil eta politikoakEuskal Herrian aitortuak etaerrespetatuak izango diren ego-era lortu eta lantokiak ere

horren aldeko eremua izatea bultzatu nahi duLABek. Gutxiengo demokratiko hauen bete-tzea ezinbestekoa da Euskal Herriak bizi duengatazka politikoaren konponbidea ahalbidera-tuko duen prozesuak aurrera egin dezan.

La répression contre les idées n’a nilimites ni frontières. L’Etat Espagnol aélargi sa traque antiterroriste à toute lasphère indépendantiste, frappant d’illéga-lité réseaux d’aide aux prisonniers, asso-ciations d’étudiants, et même avocats.L’Etat français, pour sa part, a accepté lesrègles du jeu imposées par le premier.En décembre, Aurore Martin a choisi de

se cacher, suite à la validation du mandatd’arrêt européen délivré contre elle parl’Etat espagnol pour son appartenance auparti indépendantiste basque Batasuna.En Ipar Euskal Herria, ce parti n’est pour-tant pas interdit. La peine qu’elle encourtest de douze ans d’emprisonnement pourparticipation à une organisation terroris-te. De même huit jeunes indépendantis-tes ont eux aussi dénoncé la multiplica-tion des mandat d’arrêts en s’enfermant àIzpura, mais ils ont été arrêtés et extradésles uns après les autres avec une grandeviolence à leur encontre et contre les per-sonnes présentes pour les soutenir. Des élus de gauche prêtent leur mai-

son, à Hendaye, ils ont réalisé une grèvede la faim. Des élus de droite se sontjoints aux protestations. Max Brisson(UMP) a fait savoir que, bien qu’opposéaux indépendantistes basques, il n’accep-tait pas «qu’une jeune française soitextradée pour ses convictions politiques». Il n’est pas envisageable de mener jus-

qu’au bout un processus tel que EzkerAbertzalea a entamé tant que nos droitsles plus basiques seront bafouées. En cesens il est important que chaque person-ne, dans la mesure du possible, travaillepour exiger aux gouvernements françaiset espagnol l’arrêt des politiques répres-sives. Le syndicat LAB, pour sa part, aentamé une campagne, qui durera jus-qu'à cet été, afin d’exiger le respect denos droits.

Une répressionsans limites

ENTRE EL 6 Y 10 DE ABRIL SE CELEBRÓ ENATENAS EL XVI CONGRESO DE LAFEDERACIÓN SINDICAL MUNDIAL (FSM),PRIMERA ORGANIZACIÓN SINDICALINTERNACIONAL DE CLASE CON UN FUN-CIONAMIENTO Y ENTIDAD REAL. La FSMtiene como objetivo coordinar los más de 180sindicatos miembros de más de 90 países quevienen a representar más de 60 millones de tra-bajadores y trabajadoras, con el fin de lucharcontra todas las formas de explotación y garan-tizar condiciones dignas de vida y de trabajo.

Cada vez con mas asiduidad, las decisiones setoman a nivel internacional y, si bien el capital,los grandes empresarios y las clases políticasgobernantes coordinan muy bien sus políticas,la clase trabajadora tiene más dificultades paraunir sus fuerzas por encima de las fronteras.De ahí la necesidad de un organismo de estetipo.En lo que se refiere a las políticas públicas, enla Unión Europea es evidente que se están apli-cando las mismas recetas en todos los estados.Quieren que la clase trabajadora pague la crisisy, para ello, todos han puesto en práctica lasmismas políticas: han recortado los salarios delos empleados y empleadas del sector público,

abaratado los despidos, dificultado el acceso alas pensiones y atrasado la edad de jubilación.De la misma manera, en el ámbito privado, lasdecisiones tomadas por las multinacionalesafectan a trabajadores y trabajadoras de dife-rentes estados por lo que es necesaria la coor-dinación de los sindicatos. Por ejemplo, CAFplanteó una serie de despidos en Brasil y. gra-cias a la coordinación entre los sindicatos. enEuskal Herria también se denunció esta situa-ción.

Un poco de historiaLa FSM se creó en París el 3 de octubre de 1945con la asistencia de delegados y delegadas de56 organizaciones sindicales de 55 países. Sinembargo, con la llegada de la Guerra Fría launidad sindical se vio debilitada y en el seno dela FSM se produjeron divergencias importantesque tuvieron como consecuencia que algunasorganizaciones abandonaran la Federación ycrearan la Confederación Internacional deOrganizaciones Libres. Ésta última, tras fusio-nar con la Confederación Mundial del Trabajocreó la Confederación Sindical Internacional(CSI).Las diferencias entre las dos organizacionesson notables: la FSM hace una crítica radicaldel sistema capitalista y uno de sus objetivos

frente al capital transnacionalUnión sindical

8>9

La FSM tiene comoobjetivo coordinar losmás de 180 sindicatosde más de 90 países quevienen a representarmás de 60 millones detrabajadores.

guregaiak

estratégicos es la superación del mismo, asícomo poner fin a la explotación del ser huma-no por el ser humano. Por el contrario, la CSIpretende presentar la cara más humana delcapitalismo y se ha mostrado partidaria de laspolíticas llevadas por la UE.

LAB en la FSMHace algunos años, LAB optó por solicitar su afi-liación en la FSM porque estaba de acuerdo ensus principios básicos es decir la lucha por unasociedad socialista y el derecho de autodetermi-nación de los pueblos, pero también porque seidentificaba con el modelo de sindicalismo quedefiende, un sindicalismo de clase combativo yde confrontación. Esta solicitud fue aceptada elaño 2004 durante el XIV congreso que se cele-bro en La Habana y, aunque LAB es un sindica-to de pequeñas dimensiones, el papel que hajugado estos años es conocido y reconocido. Desde el primer momento, LAB se implicó asu-miendo responsabilidades en el seno de la FSM,en concreto aceptó ser miembro del secretaria-do de la oficina europea y aportar su granito dearena para superar las dificultades que tiene laFSM en Europa, por un lado porque en los paí-ses del mundo enriquecido los sindicatos se hanconvertido en aliados de las políticas guberna-

mentales y, por otro, porque con la caída delbloque del Este muchos sindicatos pertenecien-tes a la FSM desaparecieron. Además, en 2008se planteó la necesidad de crear la UIS delmetal y se propuso a LAB la posibilidad de asu-mir la secretaría general, cargo que le permiteparticipar en el consejo presidencial.

Hoy y mañanaMuchas son las movilizaciones puestas en mar-cha durante todos estos años por la FSM entodos los países y continentes del mundo con el

fin de alcanzar los objetivos señalados. Hacedos años se convocó por primera vez el DíaInternacional de Acción con el objetivo demostrar la lucha en la calle a través de diferen-tes movilizaciones, en ellas han participadosindicatos de más de 56 países y cada uno eli-gió el tipo de acción que consideró mas conve-niente recabando en todas ellas un notableéxito. El primer año, LAB convocó diferentesiniciativas y el año pasado ocupó el BancoSantander en Iruñea. Junto con esto, la FSMorganiza conferencias anuales. Habitualmentese suelen celebrar dos, la primera en el ámbi-to europeo y en la que se aprobó, por ejemplo,una resolución apoyando el acuerdo deGernika y la otra es el encuentro sindical“Nuestra América” que como su nombre indi-ca tiene lugar en este continente.Durante el Congreso que acaba de celebrarsese ha planteado, por un lado, hacer un esfuer-zo en el plano organizativo para ir dotando demayor cuerpo tanto a las estructuras regiona-les, por ejemplo, abriendo una nueva oficinaen Europa del Este, o reforzando las distintasUIS. Por otro, seguir, como se ha hecho hastaahora, implementando dinámicas coordinadaspara impulsar una realidad sindical alternati-va y dejar claro que el cambio social debe iracompañado de un cambio político.En lo que se refiere a Euskal Herria, fue apro-bada una resolución en la que se apoya unasalida política negociada al conflicto político yse exige al Gobierno del Estado español que délos pasos necesarios para ello. Igualmente, enla citada resolución se exige la legalización dela izquierda abertzale y que se ponga fin a lavulneración de derechos civiles y políticos quese da en nuestro pueblo.

Participación de LAB en el Día Internacional de Acción convocado por la FSM.

LAB es miembro delsecretariado de la oficina europea, ostenta la secretaríageneral de la UIS delmetal y participa en elconsejo presidencial dela FSM

elkarrizketa Arantxa Sarasola

10>11

Arantxa SarasolaZerbitzu

PublikoetakoFederazioko

Idazkaria

Administrazioak zerbitzu publikoen desegitebidean jauzi berriak egiten ari dira eta honekondorio bikoitza ekarriko du: alde batetik, lan-gileen lan baldintzek okerrera egiten jarraitukodute eta, bestetik, emango diren zerbitzuakgero eta murritzagoak eta kaskarragoak izangodira. Langile eta herritarron oinarrizko eskubi-deak diren zerbitzu publikoek bizi duten egoe-ra larriaren aurrean, LABek bestelako eredubaten aldeko apustua egiten du.

Nola definituko zenuke zerbitzu publikoen arlo-ak bizi duen egoera?Egoera oso larria da. Ongizate sistemaren erabatekosuntsiketa dator. Administrazioek jauzi berri bategin dute: pribatizazio politiketatik zerbitzu publiko-en desegitera. Hasiera batean zerbitzu publikoak pri-batizatu zituzten hainbat enpresabururi negozioaegiteko aukera emanik. Hau aurrekontu publikoetanoinarrituta egiten zenez, ez zen eskubide sozialetangalerarik izaten; hau da, aurrekontu publikoen bidezadministrazioak zerbitzu publikoak egotea berma-tzen zuen, nahiz eta zerbitzu horien kudeaketa enpre-

sa pribatuen esku egon. Baina ez da nahikoa, hara-tago joan nahi dute eta bidea prestatzen ari diraeskubide sozial horiek desagerrarazteko eta nolabaitongizate sistema suntsitzeko. Orain eskubidea denaepe ertain batean hala izateari utziko dio eta mer-kantzia bilakatuko da. Eskubide horiek bermatuakizango ditu horretarako ahalmen ekonomikoa izangoduenak eta besteok oso oinarrizkoak izango direnprestazioen menpe geratuko gara. Egoera larria izanik ere, itxaropenerako aukerakzabaltzen ari direla uste dugu, langileak eta baitaherritarrak ere egiten ari direnaz eta egin nahi dute-naz ohartzen ari baitira eta honek jendartean ezine-gona sortu baitu. Beraz, gakoa izango da ezinegonhori nola bilakatzen dugun borroka, hortik nolapasa konfrontaziora. Hau geratzeko aukera bakarrahortxe dago.

Herri zerbitzua terminoa aipatzen duzue asko-tan. Zergatik? Zer esan nahi duzue honekin?Gaur egungo ereduan elite politiko batek kudeatzenditu zerbitzu publikoak, hauek erabakitzen dute zerpolitika publiko egiten diren, zer zerbitzu ematen

“Zerbitzu publikoak oinarrizkoeskubideak bermatzeko tresna

izan behar dira”

“Administrazioak bideaprestatzen ari dira gure

eskubide sozialak desagerrarazteko”

“Orain eskubide denaepe ertain batean

eskubide izateari utzikodio eta merkantzia

bilakatuko da”

den eta zer baldintzetan. Eredu hau da egoera hone-tara ekarri gaituena, hau da, eskuak erabat askeizan dituzte zerbitzu publikoak erabat pribatizatzeko.Errakuntza da. Zerbitzu publiko mota hau kontrajarri nahi izandugu gure ereduarekin: zerbitzu publikoak herri zer-bitzuak dira. Herritarren oinarrizko eskubideak ase-tzeko ematen diren zerbitzuak dira, baina herritarre-nak ere badira. Honekin zer esan nahi dugu?Herritarrok erabaki behar dugula zer nolako politikapubliko inplementatzen den, herritarrok egin behardugula politika publiko horien ebaluazioa eta kontro-la, herritarrok egin behar dugula zerbitzu horienjarraipena hasieratik amaieraraino, hori baita gauregun gertatzen den zenbait okerrune konpontzekomodu bakarra.

Horregatik esaten dugu EiTB ez dela zerbitzu publi-koa, edo irakaskuntza ere ez. Elite politikoa bi tresnahauek erabiltzen ari da doktrinamendua egiteko etanolabait eredu zehatz bat inposatu eta jendearenburuetan sarrarazteko. Gure ustez, zerbitzu hauekbenetan herritarronak balira eta benetan herritarrokaukeratu bagenu benetan nolako EiTB eta nolakohezkuntza sistema nahi dugun, seguruenik oso beste-lakoak izango lirateke.

LABek defendatzen duen zerbitzu publiko ere-dua litzateke hori ezta?Zerbitzu publikoak oinarrizko eskubideak bermatze-ko tresna izan behar dira. Gure ustez, unibertsalaketa eraldatzaileak izan behar dira, hau da, zerbitzupublikoen bidez lortu behar dugu sistema honetan

dauden egoera injustuak gainditzea. Bestalde,ezinbestekoa da kalitatekoak izatea, honek esannahi du ematen den zerbitzuaren gainean etenga-beko berrikusketa eta etengabeko berrikuntza ari-ketak egin beharko liratekeela. Honetaz gain, ira-bazi asmorik gabekoak izan beharko lirateke,zerbitzu publikoak emanez inor ez litzateke abe-rastu behar, horregatik, orain egin nahi dutenkopagoa edo horrelako sistemak baztertzen ditugueta baliabide publikoetan finantzatuak egon behardirela diogu. Langileek lan baldintza duinak izanbehar dituzte eta pentsatzen dugu, era berean,Euskal Herrian zerbitzu publikoak euskaraz emanbehar direla, zerbitzu publikoek euskaldunak izanbehar dute. Hau dena, zerbitzu publikoak zeintzukizan behar diren, zer balditzetan ematen diren edo •••

zer garapen izan behar duten, herritarrek eta herrimugimenduek erabaki behar dute, eta, beraz, demo-krazia ordezkatzailetik partehartzailera pasa behar-ko genuke.

Eta arlo honetan diharduzuenok zer lanketaegiten ari zarete bide honetan?Defendatzen dugun eredu horrek ezaugarri askoditu, baina, ikusita pribatizazio politiketatik suntsi-keta politiketara jauzi egin nahi dutela eta EuskalHerriko zerbitzu publikoetan espainolizazio eredubat bultzatu nahi dutela, hiru lehentasun ezarriditugu. Lehenik eta behin, zerbitzu publikoen gara-penaren alde borrokatzea: alde batetik, zerbitzupubliko berriak emanez gaur egun ziurtatuta ezdauden hutsuneak betetzeko, hala nola zerbitzusozio-komunitarioak edo 0-3 zerbitzuak; eta bestetik,pribatizatuta daudenen kasuan atzera eginez.Bigarrenik, pasa den urtean aplikatzen hasi zirenmurrizketen kontra borrokatzea, zeren azken aldianegin diren murrizketak negoziatuta edo adostutazeudenak baino gogorragoak izan ziren alde baka-rrez inposatu baitzituzten. Honek bi helburu ditu:batetik, zerbitzu publikoen suntsiketarekin amaitzeaeta, bestetik, negoziazio kolektiboa errespetatua izan

elkarrizketa

12>13

Arantxi Sarasola

dadin aldarrikatzea. Gure hirugarren lehentasunazerbitzu publikoetan euskararen erabateko normali-zazioa lortzeko hizkuntza politika berrien aldekodinamika bat sustatzea izango da.

Egoera hau salatu eta alternatiba plazaratze-ko asmoarekin kanpaina bat martxan jarriduzue.Bai. Maiatzaren 19an mobilizazio eta ekitaldi batenbidez hasiko dugu kanpaina eta udazkenean berri-ro ere kalera irtengo gara zerbitzu publikoakgaratzeko aurrekontua igo behar direla irmo eskat-zeko. Zentzu honetan Udalek, Aldundiak etaJaularitzak duten ardura agerian utzi nahi dugu. Kanpaina hau martxan jarri dugu salatzeko zerbi-tzu publikoek bizi duten egoera, ez dagoela inongoasmorik herritarrei eskubide bezala aitortzeko etaaurrekontuak murriztuz piskanaka zerbitzu publi-koak desagerrarazi nahi dituztela. Aldi berean, salaketatik haratago gure alternatibaere azaldu nahi dugu. Hau da, kalitateko zerbitzusozial publikoak, unibertsalak eta langileei lan bal-dintza duinak ziurtatuko dizkienak. Baina hauerrealitate egiteko ezinbestekoa da Euskal Herriakgai sozio-laboraletan ahalmen legegilea izatea eta

“Martxan jarri dugun kanpainaren bidez

Udalek, Aldundiak etaJaurlaritzak duten

ardura agerian utzinahi dugu”

“Unibertsalak eta eraldatzaileak izan

behar dira, hauen bidezlortu behar dugu

sistema honetan daudenegoera injustuak

gainditzea”

“Zerbitzu publikoak herrizerbitzuak dira,

herritarrok egin behardugu zerbitzu hauenjarraipena hasieratik

bukaeraraino”

nahiko nituzke. Alde batetik, eskola umeak euskal-duntzeko eskubidea bermatzeko ezinbesteko tresnadela eta horretarako balio behar duela. Eta bigarre-nik, euskal kurrikuluma. Eskolak zeintzuk ezagupenteoriko eman behar dituen ez ezik, zer balio izanbehar dituen, zeintzuk balio transmititu behar zaiz-kion umeari heldu bilakatzeko ere definitu nahi izandute. Baina gaur egun irakaskuntza zuzentzen aridiren arduradun politikoak bestelako hezkuntza sis-tema ezartzeko saiatzen ari dira. Badakite zelakogarrantzia duen eskolak pertsonen heziketan etadoktrinamendua egiteko erabiltzen ari dira.

Murrizketa mehatxuei aurre egiteko indarrakbildu dira?Indarrak biltzen hasi gara eta horren adibidea dapasa den urtean, maiatzaren 25ean, zerbitzu publi-koetan egin genuen greba. Horrez gain, gaur eguneremu guztietan, udal eremuan, osasun arloan, ira-kaskuntzan… aurrera eraman nahi dituzten murriz-keten aurka dinamikak martxan daude. Azken urte-etan egin diren arrakastatsuenak. Bestalde, LABek gai honi garrantzia berezia ematenjarraituko du. Herritarrekin ere aliantzak eta inda-rrak biltzen saiatuko gara. Azken batean, lan bal-dintzetan murrizketaz hitz egiten ari gara, bainahonek herritarron eskubideetan ere galerak dakartzaeta hauek gero eta larriagoak izango dira. Beraz,beharrezkoa da herri mugimenduekin aliantzakeraikitzea.

Zerbitzu sozialetako langileak oso egoera pre-karioan daude. Horietariko asko mobilizazioe-tan buru-belarri dabiltza. Gertatzen ari denhonek ondorio larriak ditu bai langileengan,baita eskaintzen den zerbitzuan ere.Bai. Zerbitzu sozialen eremu hau da gutxien garatudena. Are gehiago esango nuke, sektore honetanmurrizketak besteetan baino lehenago hasi ziren.Zerbitzu hau oso lan baldintza txarretan ematen da,ez dago batere baloratua, beti egotzi izan zaio ema-kumeen etxeko eginkizunari, hau da ere gehien pri-batizatu dena, gastu soziala ere beti izan da osomurritza eta kopagoa egiturazkoa da. Honi guztiarigehitu behar zaio azkeneko boladan inposatzen aridiren murrizketak. Hauen ondorioz, lan baldintzakkaskartzen jarraituko dute eta kontuan izan behardugu prekarietate laboralaren atzean prekarietatesoziala dagoela. Zerbitzuak kentzen ari dira eta,horren ordez, familiek prestazio oso murritzak harditzaten nahi dute, adineko pertsonen zaintza berri-ro ere etxekoengan gera dadin.

kanpaina honen bidez langile eta herritarrek aldarrihau plazaratzeko aukera izango dute.

Beste arlo askotako erreformei jarraituz osasunarloan ere moldaketak datoz. Aurreratzerikbadugu zer terminotan ezarri nahi dituzten? Etazer ondorio izango dituzten?Osasun zerbitzuak zerbitzu publikoetatik erabatdesagertzeko bidea hartu dute. Egin nahi dituztenmoldaketak, aurrera eraman nahi dituzten suntsiketapolitiken lehen harria izango dira, politika hau aitzin-dari bezala erabiliko dute beste zerbitzuak ere pixka-naka suntsitzeko. Aspalditik osasun sistema publikoa-ren kaskartzea eta zerbitzuak sistema pribatuetaradesbideratzea bultzatzen ari dira. Bide honi jarraituzosasun zerbitzuen asebetetzera bideratuak daudeaurrekontuetan ikaragarrizko murrizketa egon da,eta aurreikusten dugu doakoak diren prestazioakkendu eta kopagoa ezartzen hasiko direla laster bate-an.

Irakaskuntzan lortutako emaitzak bestelakohezkuntza sistema baten beharraren adierazledira? Nolakoa?Irakaskuntza osoan izan ditugu emaitza onak baina

egia da EAEkoak izan direla azpimarragarrienak.Gure ustez, irakaskuntza inposizio bidez doktrinamen-dua egiteko erabili nahi izan dute, eta horren aurre-an, langileek LABi eta orokorrean gehiengo sindikala-ri bozka emanez argi utzi nahi izan dute inposizioaalde batera utzi behar dutela eta erabakitzeko eskubi-dean oinarritutako politikak aplikatu behar dituztela.Hezkuntza sistema eragile guztion artean eraikitzekonahia dago, bai hezkuntza sistemaren ezaugarriei,bai lan baldintzei dagokienez. Ez dugu ahaztu beharirakaskuntzako hainbat eta hainbat sektoretan admi-nistrazioa alde bakarrez ari dela erabakitzen zeinizango diren lan baldintzak eta, hala ez denean,CCOO eta UGT sindikatuen laguntzaz. Gauzak inposi-zioz egiteak langileen artean nolabaiteko ezinegonasortu du eta orain ezinegon hori erabakitze eskubide-ra jauzi egiteko tresna bilakatu behar dugu.Gainera, inon nolako zerbitzu publikoa eman nahidugun eztabaidatu bada edo eztabaida hutsetatik zerzerbitzu publiko eman nahi dugun inplementatubada, hori irakaskuntzan izan da. Aspaldi hezkuntzakomunitatea osatzen duten eragile, guraso, irakasleeta ikasleak aritu dira zeintzuk diren gure hezkuntzasistema ezaugarritu behar duten elementuak defini-tzen. Eztabaida horietatik bi elementu azpimarratu

VERSUS normalkuntza

Aseguran que han tomado la mejor deci-sión y que la única manera para salir de estacrisis es la vía de las reformas pero lo únicoque han hecho ha sido dar la espalda a lavoluntad de la clase trabajadora imponiendolas políticas más agresivas y antisociales de lasúltimas décadas. La reforma laboral, la refor-ma de pensiones, los recortes en el sectorpúblico y en los servicios sociales no hanhecho más que agravar la crisis. Junto conesto, la reforma de la negociación colectiva

pretende arrebatarnos aún más instrumentospara la defensa de nuestros intereses. Gracias alapoyo de los sindicatos CCOO y UGT a travésdel pacto social los gobiernos, tanto del estadoespañol, como de Navarra o de la CAPV, hanimpuesto reformas que conculcan gravementenuestros derechos.

Aún así, la crisis sigue estando ahí. El Estadoespañol está endeudado y el Gobierno del PSOEestá dispuesto a aceptar todas las directrices delmercado con el objetivo de evitar una interven-

Primero de MayoDecidir aquí,

una necesidad inaplazable

15>

•••

erreporgaia

Después de llevar susreivindicaciones hasta Madrid,

los trabajadores y trabajadorasde Euskal Herria no han faltado a

la cita del Primero de Mayo.15.000 personas se acercaron a

Bilbo convocadas por la mayoríasindical vasca y reivindicaron la

capacidad de decidir "sin imposiciones" porque ésa es la

única manera de "avanzar haciaotro modelo económico y social”.

ción internacional como haocurrido en Grecia oPortugal.

Estas reformas, portanto, además de no paliarlos efectos de la crisis, tam-poco conducen a una recu-peración económica, ya quese basan en profundizar enlas mismas políticas quenos trajeron a esta situación. La crisis es el pre-texto, pero el verdadero objetivo es mejorar suposición aprovechando esta coyuntura, no sólodurante la gestión de la crisis, sino también ysobre todo con vistas a la siguiente fase. Se estánsentando las bases para un nuevo ciclo de creci-miento económico y de acumulación de benefi-cios, pero ahora sobre unas condiciones de pre-cariedad y explotación mucho más duras yabusivas.

A más centralismo, más derecho a decidir.

Hay alternativa. Es posible, urgente y necesa-

rio aplicar otras políticas que impulsen otromodelo económico y social, un modelo basadoen el reparto justo de la riqueza y del trabajo. Asílo hemos venido reivindicando en las distintasiniciativas y movilizaciones que hemos llevado acabo: hemos realizado 3 huelgas generales, másde 130.000 trabajadores y trabajadoras han ava-lado con su firma el decálogo de medidas urgen-tes para luchar contra la crisis y hemos ido hastaMadrid para reivindicar nuestro derecho a deci-dir en lo económico y en lo social. De la mismamanera, en este Primero de Mayo la clase traba-jadora ha reafirmado su compromiso de luchacomo clase y como pueblo.

En Euskal Herria, tenemos el impulso,

la resolución y el respaldo necesario

para para conseguir un cambio

político y social

erreporgaia

BERTON ERABAKITZEKO ESKUBIDEAREN ALDE, MADRILERAINO

Euskal Herriko gehiengo sindikalaren bidezMadrileraino eraman genituen gure aldarrikapenak.Mezua, bikoitza. Alde batetik, kapitalak sortutako kri-siaren ondorioak eta langileon eskubide murrizketensalaketa. Bestetik, erabakitzeko eskubidearen alda-rria, ezinbestekoa delako egoera honen aurrean eus-kal langileok gure lan eta bizi baldintzak EuskalHerrian erabakitzea. Azken finean, lan harremaneta-rako eta babes sozialerako euskal esparruarendefentsa, gure mugez harago, Madrileraino erama-tea.

Ekimen berritzailea izan arren, milaka izan ziren api-rilaren 5ean Espainiar estatuko hiribururaino hurre-ratu ziren Euskal Herriko langileak; Galizia, KanariarUharteak eta Kataluniakoekin batera mobilizatuginenak “gure lan eta bizi baldintzak erabakitzekoeskubidearen aldeko” deialdiari erantzuteko.

Behin eta berriro erakutsi da posible dela bestelakojendarte bat eratzea eta horretarako oinarriak erejarri ditugu. Euskal langileriak badauka alternatiba,eta azken urteotako ibilbidean zehar, borrokarakogogoa eta indarra erakutsi ditu. Madrilen pauso bategin da, baina beste asko geratzen dira egiteko.Horretarako, ezinbestekoa da erabakitzeko euskalesparruaren beharra ikusten dugun eragile politikoeta sozialekiko elkarlana, eskubide hauek ukatzendizkigutenei aurre egin diezaiegun eta alternatibagorpuztu, gure herrian dagozkigun erabakien prota-gonistak izan gaitezen, behingoz.

El escenario que nos plantean desde Madrides claro, ante nuestras propuestas se nos harespondido con la negoción de la realidad y laimposición, y a nuestras alternativas con elsilencio y con más imposición. Valiéndose de lacrisis, los poderes políticos, económicos y sindi-cales del Estado pretenden hacer lo que no seatrevieron a hacer en la transición, imponien-do más centralismo y terminando de anularnuestra realidad nacional.

Se nos niega el derecho a ser actores ennuestro país, se nos niega la posibilidad decrear escenarios donde poder construir alterna-tivas sociales y sindicales que dejen en eviden-cia sus actuales modelos, se niega que existauna realidad social, tanto política como sindi-cal, que pueda trabajar en otras coordenadas.En otras palabras, se nos anula como pueblo ycomo sujeto. Pues bien, a más centralismo,nuestra alternativa es más derecho a decidir.

Una necesidad inaplazable.Si en el Estado español el espectro político y

sindical está vendido al poder económico yfinanciero, en Euskal Herria, por el contrario,tenemos el impulso, la resolución y el respaldonecesario para para conseguir un cambio polí-tico y social. El obstáculo principal es el marcoactual, que no nos permite encaminar nuestrasreivindicaciones, al contrario, está siendo utili-zado para llevar a cabo medidas que van encontra de la clase trabajadora.

Por ello, la mayoría social trabajadora quie-re y debe tener la capacidad de decidir sus pro-pias políticas laborales y sociales y esto sóloserá posible con un marco vasco de relacioneslaborales y protección social, desde cómofinanciar nuestras pensiones, hasta cómo,dónde y qué negociar en nuestros convenioslaborales. Decidir aquí no es sólo un derecho,sino una necesidad inaplazable para la clasetrabajadora vasca ante la agresión por parte delpoder económico a nues-tros derechos y nuestrosinstrumentos para defen-derlos y ante la conniven-cia de las instituciones.

Reivindicamos instru-mentos políticos y sindi-cales suficientes parapoder defender con efica-cia los intereses de clase

de las trabajadoras y trabajadores.Reivindicamos un espacio económico y socialpropio, capacidad de decidir nuestro modeloeconómico y social y los instrumentos necesa-rios para desarrollarlo. Reivindicamos ser lasy los protagonistas de las decisiones que com-peten a nuestro pueblo, tanto en el ámbitopolítico como en el sindical.

Un salto hacia la independenciaLlevamos más de dos años movilizándonos

y respondiendo a las agresiones e imposicio-nes de Madrid. Vamos a continuar haciéndo-lo. Pero también apostamos por la única alter-nativa capaz de abrir un panoramaesperanzador para la clase trabajadora vasca.Apostemos de una vez por la soberanía políti-ca y económica. La economía española es unlastre para nuestro pueblo y el ámbito dedecisión del estado desastroso para las y lostrabajadores de Euskal Herria, como bienconocen, por ejemplo, a quienes se les aplicanconvenios estatales.

No se trata de competencias ni de cumpli-mientos o incumplimientos estatutarios. Elmarco jurídico-político actual no nos sirve.No existen atajos. Si queremos conseguir unmarco de relaciones laborales y protecciónsocial pleno, es necesario avanzar en la luchapor la consecución de un Estado Vasco.

Cada vez más trabajadores y trabajadorasestán dándose cuenta de que ante la crisis delEstado español, la única inversión favorable asus intereses es soberanía económica y sobe-ranía política para Euskal Herria. Y no sólofavorable a nuestros intereses, sino tambiénuna buena inversión para la economía vasca.Vamos a demostrarlo en los siguientes mesesy no vamos a impulsar ese camino, vamos arecorrerlo. LAB quiere ser un instrumentopara que la clase trabajadora dé un saltohacia la independencia.

17>

Ante la crisis del Estado español, la única

inversión favorable a los intereses de la clase

trabajadora vasca es soberanía

económica y soberanía política para Euskal Herria

Encore une fois, le 1er mai

s’est déroulé sur fond de

crise. Selon LAB, « ceux qui

ont créé cette crise devront en

payer les conséquences » et

ce sont ces conséquences qui

ont été montré du doigt le

dimanche, lors des mobilisa-

tions réalisées à Baiona,

Donibane Garazi et Maule.

ZERBITZU PUBLIKOEN ALDEAdministrazioak inposatu dituz-ten erreforma eta murrizketakondorio larriak izaten ari dira zer-bitzu publikoetako langileen lanbalditzetan baina baita ematenden zerbitzuan ere. HasieratikLABek salatu zuen krisi honekzerbitzu publikoetan zuzeneaneragingo zuela eta modu bakarraegoera honetatik irteteko zerbit-zuak indartzea zela. Azken aldiko ibilbideari so eginez,aurreikusi liteke hemendik aurre-ra ere bide beretik jarraitukodutela. Beraz berriro ere LABekbere aldarrikapenak kalera atera-tzeko erabakia hartu du etamaiatzetik aurrera zerbitzu publi-koen defentsan arituko da burubelarri. Kanpaina honi maiatzaren19an egingo den ekitaldiarekinemango dio hasiera LABek etaudazkenean Udal, Aldundia etaJaularitzak gain honen inguruanduten ardura agerian utziko da.

AMIANTOAREN ERAGINARIBURUZKO HITZALDIALABek denbora darama amian-toaren gaia lantzen. Hauxe dajoan den mendean gehien erabiliden materialetako bat, batez ere60.eko hamarkadatik 80.ekora.Amiantoaren eraginezko kalteak,10 urtetik 40-50 urtera bitarteanagertzen dira. Gaur egungo egoe-raren erantzule dira lantentziaaro luze hori, enpresa multina-zionalek amiantoa erreparorikgabe erabiltzea eta botere publi-koak hain gutxi inplikatu izana.Zenbait kalkuluren arabera, dato-zen hogei urteetan 6.000-10.000langile ohi hilko dira amiantoare-kin lotutako gaixotasunek jota.Gai honen inguruko hitzaldiaburutuko da Gasteizen, maiatza-ren 27an, goizeko 10:00etanLABen egoitzan. Egun berean,kontzentrazioa burutuko dute12:30etan, Dato kaleko GizarteSegurantzaren InstitutuNazionalaren aurrean.

DE CAJAS A BANCOSLos Gobiernos quieren dar unnuevo paso hacia la privatizacióndel sistema público a través de labancarización. Convertir las cajasen bancos es un proceso que tienecomo único objetivo dar un nuevoempujón a la patronal y sobretodo al sector financiero. Por esoestán modificando la legislaciónque regula las cajas para, poco apoco, dejar en manos privadas laesencia de las misma.Cada vez se alzan más voces con-tra este nuevo atropello, entreellas la de LAB, para criticar losfalsos argumentos que están utili-zando para imponer este proceso.Por ello, LAB y la fundación IparHegoa realizarán unas jornadas detrabajo el 2 de junio en Bilbo conel objetivo de explicar las conse-cuencias de la bancarización y rei-vindicar la necesidad de un siste-ma financiero público vasco.

18>19

gogoan AGizanLa lucha política

crucial no es tanto la

rivalidad agonística

dentro del campo de

lo admisible, de los

sujetos políticos que

se reconocen mutua-

mente como adversa-

rios legítimos, sino

la lucha por la delimi-

tación de este campo,

por la definición de la

línea que separa al

adversario legítimo

del enemigo ilegíti-

mo. En el caso de la

democracia liberal,

esto implica la exco-

munión de la extrema

derecha (fascista) y

de la extrema izquier-

da (“terrorista” o

comunista).

Slavoj Zizek

^ ^

ASAMBLEA DE PENSIONISTASEN LEKEITIOEste ha sido un año difícil parala clase trabajadora, pero tam-bién para las y los pensionistas yes de prever que los siguientesseguirán por el mismo camino.Los recortes no cesan y comosiempre los más afectados sonquienes menos tienen. Los y laspensionistas han denunciado unay otra vez estas políticas de recor-tes y han exigido nuevas políticasque les permitan vivir en condi-ciones dignas.Al igual que todos los años losmiembros que componen el áreade pensionistas del sindicato LABrealizarán una asamblea. La citaes para el 10 de junio en Lekeitio.En la próxima asamblea ademásde realizar una valoración delcamino recorrido este último añose marcaran los retos para el pró-ximo curso.

EITB LUPA AZPIANLAB eta Ipar Hegoa Fundazioahonako galderari erantzuten saia-tu dira: betetzen al du EiTBkomunikazio taldeak bere zere-gin informatiboa zerbitzu publi-ko moduan? Horretarako,Aztikerren laguntza izan duteEITBri buruzko azterketa soziolo-gikoa burutu baitute. Hiru puntutan zentratu da azter-keta hau. Lehenik eta behinlurraldetasunaren trataera etasubjetu politiko ezberdinen pro-tagonismoari begiratu diote.Bigarrenik, emakumeek eta gizo-nek EITBko albistegietan dituztenprotagonismo eta errepresenta-zioari ere gertutik begiratu diote.Bigarren atal hau berriki aurkez-tu dugu. Hirugarren atala, azke-nik, klase gatazkaren irudikape-nean zentratuko da. Azken hauuda baino lehen aurkeztuko duteeta ziur gaude aurreko bietanbazin harrigarriak izango direlaondorioak.

HELBIDE BERRIA IRUÑEANEkainaren 3an Iruñeako lokalberri batean (Arga ibaia kalea,12-14) zabalduko ditu ateakLABek. Iruñeko egoitza berriareninaugurazioa 12:00etan hasikoda egoitzaren parean egingo denekitaldi batekin, bertan AinhoaEtxaide LABeko idazkari nagu-siak eta Igor Arroyo IruñerrikoIdazkariak hartuko dute hitza.Honen ondoren, 14:30etan, herribazkaria izango da.LABek aspalditik duen erronke-tariko bati erantzutera datoregoitza berri hau. Sindikatuahanditzen ari da eta beharberriak asetzeko prest egonbehar du. Egoitza berri honeklangileen beharrei arrapostuonena emateko tresna guztiakbiltzeaz gain berrikuntza nagusibat dauka: Areto Gorria. Honekgai sindikal eta sozio-ekonomi-koen inguruko hitzaldiak etahausnarketak zabaltzeko aukeraemango digu. Ateak zabalikdituzue.

ENDAGUK INDEPENDENTZA

Europako ordenei jarraikiz,

espainiar eta frantziar

Estatuen eskutik, gure oina-

rrizko eskubideen murrizketa

baino ez da etorriko. Aurrera

eraman dituzten politikek eka-

rri gaituzte gauden egoerara.

Krisia, erreformak, prekarieta-

tea… arrazoiak ez dira falta

haserre egoteko.

Baina haserrea erakustea ez

da nahikoa, irtenbidea ere

behar dugu langileok.

Iretenbide hori erabakitzeko

eskubidea eskuratzetik pasa-

tzen da: langileok badaukagu

alternatiba bestelako politika

ekonomiko eta laboralak egin

daitezen. Hori gauzatzeko

tresnak eskuratzeko eta gure

erabakiak errespetarazteko ez

dago erdibiderik.

“Guk independentzia” kanpai-

na ipiniko du LABek martxan

enpresa eta herrietan datozen

hilabeteetan eta, besteak

beste, Lesakan izango dugu

zita ekainaren 4an.

LOS DÍAS 6 Y 9 DE AGOSTO DE 1945, EL PRESIDENTE DELOS EE.UU. HARRY S. TRUMAN ORDENÓ LOS BOMBARDEOSNUCLEARES SOBRE HIROSHIMA Y NAGASAKI. TRAS LAMASACRE Y CON EL OBJETIVO DE PARALIZAR ESTE TIPODE ARMAMENTO, NACE EL MOVIMIENTO ANTINUCLEAR. Enla década de los setenta, con la crisis del petróleo como telón defondo muchos países de Europa, así como Estado Unidos y Japónapuestan por la construcción de centrales nucleares. En este con-texto el movimiento antinuclear se posiciona claramente en con-tra del uso de esta energía por el riesgo que suponen las emisio-nes radiactivas tanto para la salud como para el medio ambientey que a partir del año 1975 serán denunciadas por cada vez unnúmero mayor de científicos y también contra la falta de demo-cracia y la imposición con que se llevan a cabo estos proyectos.El movimiento antinuclear se presenta como una dinámica sinprecedentes hasta entonces, pues une diferentes organizacionesy supera las fronteras de los países en aras de un objetivo común.En Euskal Herria, al igual que en el resto del mundo, este movi-miento consiguió una gran movilización. Pueblo a pueblo seorganizaron los Comités Antinucleares y, cuando se dio a cono-cer la voluntad de Franco de emprender varios proyectos en la

geografía vasca como Lemoiz, Ea, Deba y también en Arguedas,junto a Tutera, inmediatamente se dio la voz de alarma y la ciu-dadanía se unió creando un movimiento de protesta contra elproyecto nuclear. Así nació la Plataforma por la Costa Vasca noNuclear.En plena efervescencia de la lucha antinuclear en Euskal Herria,gente de distintas ideologías se posicionó contra los diferentesproyectos. La oposición era tal que una masiva manifestacióncontra la central de Lemoiz reunió en Bilbo a cerca de 150.000personas el 14 de julio de 1977. Dos años mas tarde, en el marcode la Jornada Internacional contra la Energía Nuclear organizadatras el accidente de Harrisburg, miles de personas se concentra-ron en Tutera el 3 de junio de 1979 para mostrar su rechazo a laenergía nuclear. Además de manifestaciones y concentracioneshubo otro tipo de acciones como apagones de luz, campañas dedesobediencia civil, recursos legales... Gracias a este pulso mantenido por la ciudadanía vasca frente aIberduero, Franco y el Gobierno de la época, y posteriormenteante las pretensiones de Alianza Popular, UCD, PNV o PSOE, seconsiguió paralizar el proyecto de implantar reactores nuclearesen la geografía vasca.

La ciudadanía vasca sabe lo que quiere

DENBORAK ESANA...

tzen eta aztertzen saiatu da eta2010eko egoera sozio-ekonomikoa-ri buruz lortutako ondorio hauekguztiak LABek argitaratu duen koa-derno sindikalean jasoko dira.

L’employeur est-il obligé de faireun contrat de travail dans le casd’un emploi saisonnier? Le bulletinde salaire doit-il être obligatoire-ment remis? Quel est le salaireminimum interprofessionnel?Quelle est la durée hebdomadairedu travail? Et en ce qu’il concernele repos quotidien et les congés,quels sont nos droits ? Voici quel-ques-unes des questions que l’onse pose lorsqu’on est face à notrepremier emploi.

Comme chaque année, vousserez nombreux à obtenir unemploi saisonnier, mais malheu-reusement, face à des employéssouvent peu informés, les emplo-yeurs n’hésitent pas à adapter àleur profit de nombreux articles ducode du travail. Ce guide est dispo-nible sur le site internet de LAB eta pour but de donner quelquesnotions de base qui vous permet-tront de faire respecter vos droitsface aux employeurs. Mais, si vousavez des doutes sur la légalité devotre situation ou si vous êtes enlitige avec votre employeur n’hési-tez pas à contacter le syndicat.

Azken urteotan, gure oinarrizkoeskubideekin negozioa egin nahidute eta osasuna ez da kanpoangeratu. Sistema publikoan eraginaduten azpikontratazioak eta auto-kontzertazioaren moduko prakti-kak erabiliz edo klinika pribatueibultzada emanez gure osasunanegozioa bilakatu dute. LABenustez, egoera honetatik irtetekomodu bakarra euskal osasun siste-maren defentsa egitea da.

Osasungintzak pairatzen duenegoera salatu nahian Ipar Hegoakjardunaldi batzuk antolatu zitueneta bertan egin zen irakurketazabaltzeko asmoarekin Haritik batargitaratu du, Mati IturraldeOsakidetzako mediku eta sindika-listak egindako “Euskal Osasun-sis-tema bidegurutzean” izeneko lanaeta “zerbitzu sanitarioen pribatiza-zioaren nazioarteko esperientziariburuzkoa apunteak” izeneko arti-kulua biltzen dituena.

Este manual de formación sindi-cal básica que ha publicado LABpretende ser una herramienta parala representación sindical con elobjetivo de cualificar nuestra inter-vención y lucha sindical diaria enlos centros de trabajo. Además deser el material base para las impar-ticiones que se desarrollarán en lascomarcas dirigidas a los nuevosdelegados y delegadas, constituyetambién un material de consultapara las secciones sindicales.

En este manual se abordan sietetemas que corresponden por unlado a la necesidad de profundizaren las cuestiones más presentes enla acción sindical diaria, y por otro,a la necesidad de contribuir a des-arrollar en los centros de trabajo laapuesta estratégica de LAB a favorde la igualdad de mujeres y hom-bres.

Behin eta berriro esan dutenarren krisi honetatik laster atera-ko garela, datuek bestelako errea-litate bat erakusten dute, horrahor adibidez, langabezi tasaaltuak, hazkunde baxuak edokontratazio mugagabeen jaitsiera.Honegatik, LABek 2010eko egoera-ri modu zehatzagoan begiratunahi izan dio, alde batetik lanmerkatuaren bilakaera arakatzueta bestetik lan kontratazioarenazterketa eginez.

Taula eta grafikoen bidez lan-gabezia tasaren bilakaera, haz-kundearen zenbatekoak, lan-erre-formaren ondorioak edokontratazio mota ezberdinen bila-kaerari buruzko informazioa bil-

Koaderno sindikala2010eko egoera sozio-ekonomikoa

iraultzen

21>

ManualFormación sindical

GuideEmploi saisonnier

infoHaritik

Osasuna eskubidea da

El contubernio nuclear, Lemoiz”. AraberaJuan Luis Olaran Sustatxa

La central nuclear de Lemoiz se cons-truyó pero nunca funcionó. A día de hay suesqueleto sigue ahí, “un gigantesco monu-mento a la estupidez humana, a la inde-cencia empresarial y política”. Juan LuisOlaran Sustatxa nació en 1945 y comovecino de Lemoiz vivió en primera personalos acontecimientos que generó la cons-trucción de la central nuclear y paricipóasimismo en movilizaciones y actividadesantinucleares.

Sobre Lemoiz y su central se ha escritoy hablado mucho, tal vez demasiado. En sudía fue un importantísimo filón informativo

para la mayoría de los medios. Pero buena parte de aquella vorágineinformativa no fue veraz. Sólo cierto distanciamiento permite conocermejor algunos aspectos que quedaron ocultos y comprender en todasu dimensión lo que supuso aquella ejemplar lucha ciudadana contrala construcción de la central nuclear.

Con en “El contubernio nuclear, Lemoiz”, el autor pretende llenareste vacío y dejar escrito negro sobre blanco una parte de nuestra his-toria, la del pueblo, escrita desde dentro, desde abajo y sacar a la luztodos aquellos acuerdos ocultados a la sociedad.

Webgunea, http://forumdespeuplesenlutte.over-blog.com/

Ce blog est affilié au Forum desPeuples en Lutte pour le respect desdroits de l’homme et de la démocratie,forum d’information sur les peuplessans état. L’objectif de ce blog estdouble, d’une part il a pour but de dif-fuser l'actualité des peuples en luttepour leur autodétermination et d’autrepart la volonté de créer des liens entremilitants de divers horizons.Sur ce site internet vous y trouverezde nombreux articles concernant despeuples qui luttent pour exister etdont la voix veut être mise sous silen-ce par les medias et les gouverne-

ments. Corsica, Occitania, Catalunya, Breizh, Kabylie ou EuskalHerria sont quelques unes des nations qui ont trouvé une placedans ce blog.En plus des articles, vous y trouverez des liens qui vous dirigerontvers de nouveaux sites qui vous ouvriront les portes pour mieuxconnaître ces peuples et des vidéos très diverses de discours,conférences.

La productividad

En la Unión Europea, Angela Merkelestá diciendo, que para salir de la crisishay que aumentar la productividad.Si me acuerdo bien en la teoría deMarx, el aumento de la productividadsignifica obtener más productos graciasa la modernización del capital fijo,máquinas nuevas, que dan mejor rendi-miento.A lo que llaman ellos aumento de laproductividad, Marx llama, aumento dela intensidad de la fuerza de trabajo,que significa tocar la parte variable delcapital, lo que según Marx, lleva a lareducción de la expectativa de vida dela persona trabajadora. Una vez exprimidos, no vamos a irdirectamente al cementerio, sino quevamos a tener más bajas y cargar laseguridad social. Después nos van aquitar la seguridad social y obligarnos acontratar seguros privados, lo que ellosquerían en el fondo, desde hace tiempo.Esto sería para ellos otro negocio comocualquiera.De lo que no habla nadie, es de otracumbre, que ha tenido la izquierda, el 11de Marzo, en Atenas, liderada porPapandreou, quien propone aumentarcon 0,05 por ciento las transaccionesbancarias, obteniendo de este modo 8millones de puestos de trabajo.Lo que utilizan contra nosotros es lafalta de información.

Eva Benko

txokoazure

23>

✍✉iraultzen@labsindikatua.org Iraultzen aldizkaria, LAB.

Pokopandegi 9, 2. Solairua 20018Donostia.

ADI!

NEGOZIAZIO KOLEKTIBOAREN ERREFORMA

Artikulu hau idazteko momentuan oraindik erreforma onartu gabe badago ere, posible da Iraultzenhonek argia ikusterako onartua izatea.

Beste erreforma bat gehiago Euskal Herriko langileen eskubideak kaltetuko dituena. Gure beharrei biz-karra eman eta patronalaren mesedetan izango dena.

Negoziazio kolektiboa aberastasun banaketaren alde borrokatzeko tresna garrantzitsua da. Langileensoldata eta lan baldintzak hobetzeko tresna. Finean beste eredu sozial eta ekonomiko baten aldekoborrokan beharrezkoa.

Euskal Herrian ez dugu lan harremanak arautzeko eskuduntza eta ahalmen legegilerik eta negoziaziokolektiboak hutsune horiek guztiak bete ezin baditu ere, erreforma horien eragina leuntzeko aukeraematen du.

Erreformaren bidez ahuldu eta edukiz hustu nahi dute negoziazio kolektiboa eta gainera gure erabaki-tzeko esparrutik urrundu. Erasoa latza da, patronala eta langileen arteko indar harremanetan desorekaberriak sortuko dituena.

Neurrien balorazioa:

-Enpresa hitzarmenen aldeko apustua. Ez negoziazio eremu honi ahalmen gehiago emateko, aurka-koa baizik. Enpresetan goiko mailetan hitzarmen kolektiboetan adostu dena ez betetzeko erraztasunakemateko. Honek lan harremanen indibidualizazioa dakar. Enpresariei botere gehiago ematen zaie etalangileak ahultzen ditu.-Negoziazioaren zentralizazioan urrats berriak, herrialdeko hitzarmenak mugatuz eta esparru esta-talean eduki gehiago adostuz. Honela Euskal Herriko gehiengo sindikalaren eragiteko gaitasunamugatzen da.-Soldaten afera modu batean edo bestean mahai gainean egongo da. Soldaten aurkako erasoa abianda. Lehiakortasunari eta irabazi tasei eusteko soldatak murriztu nahi dituzte.-Ultraaktibitatea ere jomugan daukate. Hitzarmen batek indarraldia amaituta, berria negoziatu arte,aurreko edukiek indarrean irautea esan nahi du. Desagerpenak edota denboran mugatzeak atzerakadanabarmena dakar.

Aurkako jarrera azaldu dugu, mobilizatu gara eta orain bi norabidetan borrokatzen jarraitzea baino ezzaigu geratzen:

- Ekintza sindikalaren bidez, langileak euren eskubideen defentsan lerrokatu eta mobilizatuz. Honekegoera berrira egokitzea, dagozkion eztabaidak egin eta erabaki berriak hartzea eskatzen du.

- Euskal Esparruaren aldeko defentsa indartu. Negoziazio kolektiboko esparru propioa izateko, LanHarremanetarako eta Babes Sozialerako euskal esparrua behar da. Honetarako, bitarteko juridiko poli-tikoak behar ditugu eta horrek egungo marko politikoa aldatzea eskatzen du.

Aldarrikapen hauekin bat egin eta norabide honetan lanean aritzeko prest dauden sindikatu, alderdieta eragileekin elkarlanaren aldeko apustua egingo dugu.