harmonogram praktyki z geodezji i 12 dni pomiary...
TRANSCRIPT
HARMONOGRAM PRAKTYKI Z GEODEZJI I
12 dni
Pomiary sytuacyjne Czas (liczba dni)
1. Sprawy organizacyjne 0,52. Wywiad terenowy i założenie punktów osnowy pomiarowej,
wykonanie opisów topograficznych 0,5
3. Sprawdzenie teodolitu. Wyznaczenie stałej dalmierza 0,54. Pomiar kątów w osnowie pomiarowej 1,05. Pomiar długości boków w osnowie pomiarowej 1,06. Pomiar szczegółów terenowych metodą biegunową 2,57. Opracowanie wyników pomiarów i kartowanie mapy sytuacyjnej
w skali 1:500 1,0
Suma dni: 7,0
Pomiary wysokościowe1. Sprawdzenie niwelatora. Niwelacja geometryczna sieci
niwelacyjnej 1,5
2. Niwelacja powierzchniowa metodą punktów rozproszonych 0,53. Niwelacja powierzchniowa metodą profili 1,04. Opracowanie wyników pomiarów i kartowanie mapy
wysokościowej 1,0
5. Zaliczenie praktyki 1,0Suma dni: 5,0
Oddawanie sprzętu:
1800 - 1900
UWAGI:
Operaty z zadań powinny być włożone do oddzielnych teczek z napisem:
Praktyka uczelniana Rok akademicki 2009/2010z Geodezji I w Krakowie
OPERAT POMIAROWY /nazwa zadania/
Sekcja / numer sekcji Skład sekcji:
Strony w operacie należy ponumerować. Na wewnętrznej stronie okładki teczki załączyć spis treści według numerów stron operatu. Wszelkie opisy związane z operatem wykonywać pismem technicznym. Wewnątrz, każdego operatu dokumenty powinny być ułożone według kolejności wypisanej w punkcie dotyczącym zawartości każdego operatu. Zbiór dokumentów powinien być włożony do czystych okładek z odpowiednim napisem /np. dzienniki polowe niwelacji terenowej, szkice niwelacji terenowej itp./.
SKŁAD OPERATÓW: SYTUACYJNEGO I WYSOKOŚCIOWEGO
OPERAT POMIAROWYPomiary sytuacyjne
1. Sprawozdanie techniczne2. Projekt osnowy pomiarowej3. Szkic osnowy sytuacyjnej4. Opisy topograficzne punktów osnowy sytuacyjnej5. Sprawdzenie i rektyfikacja teodolitu6. Dzienniki pomiaru kątów7. Dzienniki pomiaru długości boków8. Wyznaczenie stałej dalmierza9. Redukcje pomierzonych długości boków w ciągach poligonowych (poprawka na poziom morza i
poprawka odwzorowawcza)10. Obliczenie współrzędnych punktów osnowy sytuacyjnej11. Obliczenie współrzędnych punktów zagęszczających osnowę pomiarową wyznaczonych różnymi
konstrukcjami geometrycznymi (np. wcięcia kątowe, liniowe, kątowo-liniowe)12. Wykaz współrzędnych13. Godła map w skali 1:50014. Dzienniki pomiaru szczegółów sytuacyjnych metodą biegunową15. Szkice polowe16. Obliczenie współrzędnych pikiet z pomiaru szczegółów metodą biegunową17. Mapa w skali l:500
OPERAT POMIAROWYPomiary wysokościowe
1. Sprawozdanie techniczne2. Szkic sieci niwelacyjnej3. Sprawdzenie niwelatora4. Dzienniki niwelacji punktów osnowy5. Obliczenia wysokości punktów osnowy i wykaz wysokości6. Szkice polowe niwelacji terenowej7. Dzienniki niwelacji terenowej metodą punktów rozproszonych8. Dzienniki niwelacji profili podłużnych i poprzecznych9. Profile terenowe: profil podłużny w skali 1:100/1000 i profile poprzeczne w skali 1:100/20010. Mapa wysokościowa w skali 1:500
Poprawki redukcyjne na poziom morza
L0=d pom d
d=−H śr
R⋅d pom
gdzie:
H śr - obliczony średni poziom odniesienia dla Krakowa H śr=220m R – promień Ziemi (R=6382km)
Poprawki odwzorowawcze układu "1965"
Lśr=L0 L L=Lkm∗l
gdzie:
Lśr - długość zredukowana na płaszczyznę odwzorowania,L0 - długość pomierzona na poziomie H=0,Lkm - długość wyrażona w kilometrach (pomierzona w terenie),l – poprawka odwzorowawcza na 1 km długości, wyrażona w milimetrach.
Wartość poprawki odwzorowawczej [mm]m na 1 km oblicza się według wzoru:
Strefa I układu "1965" Srefa V układu "1965"
l=C∗[ X S−A2Y S−B2]Tgdzie:
X S , Y S - współrzędne środka linii w km,
A, B - wielkości stałe odnoszące się do poszczególnych stref układu, wyrażone w km,
C - współczynnik dla danej strefy układu,
T - stała dodawania dla danej strefy, wyrażona
A 5467B 4637C 6,13184706∗10−3
T -200
l=0,012271∗Y S−2372Tgdzie:
Y S - współrzędna środka linii w km,
T - stała dodawania dla danej strefy, wyrażona w mm
T = -17.00